Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

Κατουρήθηκε η παραολυμπιονίκης; Ε και; Πέρα βρέχει!



Συνέβη πριν από λίγο καιρό στη Βρετανία. Σε μια παραολυμπιονίκη: την 47χρονη Anne Wafula - Strike, πρωταθλήτρια σε αμαξίδιο που έλαβε μέρος με τα χρώματα της Κένυας στους Παραολυμπιακούς του 2004, εδώ στην Αθήνα και τώρα αγωνίζεται πλέον για τη Μεγάλη Βρετανία. Την πρώτη Κενυάτισσα που εκπροσώπησε τη χώρα της σε Παραολυμπιακούς Αγώνες.

Επιστρέφοντας από ένα αθλητικό meeting, πήρε το τρένο για μια απόσταση σχεδόν τριών ωρών. Χρειάστηκε να πάει στην τουαλέτα. Τουαλέτα για άτομα σε αμαξίδιο δεν υπήρχε. Ή μάλλον υπήρχε αλλά δεν λειτουργούσε. Μέχρι να φτάσουν στον επόμενο σταθμό όπου θα την βοηθούσε κάποιος υπάλληλος να κατέβει για να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα, η Anne αναγκάστηκε να κατουρηθεί πάνω της. Όχι από τη χαρά της.


Στα ξένα Μέσα έγινε χαμός με το θέμα. Η παραολυμπιονίκης  έδωσε συνεντεύξεις στο BBC, το Guardian, το CNN και σε άλλα Μέσα. «Ένιωσα ότι μου έκλεψαν την αξιοπρέπεια» είπε και με το δίκιο της. «Εξευτελίστηκα».

Ο υπεύθυνος της εταιρίας απολογήθηκε, έδωσε εξηγήσεις γιατί κίνησαν το τρένο παρόλο που δεν λειτουργούσε η τουαλέτα, τα Μέσα το κάλυψαν με συνεντεύξεις και άρθρα, η ίδια η Anne Wafula - Strike είπε ότι θα δώσει έκταση στο θέμα για να μιλήσει για λογαρισμό όσων δεν μπορούν...

Εδώ; Στη χώρα που έχει μόνον αρτιμελείς, τι έγινε;

Η είδηση όχι απλώς πέρασε στα ψιλά στα ελληνικά ΜΜΕ, στην πραγματικότητα, δεν βγήκε καν στον αέρα. Δεν ασχολήθηκε κανείς. Είναι φανερό ότι δεν πουλάει το θέμα. Δεν μας ενδιαφέρει καθόλου. Σκασίλα μας τι συνέβη σε μια παραολυμπιονίκη στη Βρετανία. Λες και δεν υπάρχουν τα άτομα με αναπηρία στη χώρα μας. Πόσω μάλλον σε άλλες χώρες του κόσμου.

Με το δίκιο της είπε η Anne Wafula - Strike: «Ένιωσα για μια στιγμή, σαν να ήμουν αόρατη. Σαν να μην υπήρχα και είχα φυσικές ανάγκες». Μόνο που εδώ, πολλά άτομα με αναπηρία νιώθουν συνέχεια έτσι.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρίες ανέρχεται στα 37 εκατομμύρια άτομα ή αλλιώς στο 10% του πληθυσμού. Το ίδιο περίπου ποσοστό ισχύει και για τη χώρα μας. Στην Ελλάδα, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρίες, υπολογίζεται περίπου στο 1 εκατομμύριο. Επίσημη απογραφή φυσικά, δεν υπάρχει [Ποιος νοιάζεται να μετρήσει άτομα που δεν υπάρχουν;].

Η Ελλάδα δεν έχει καταρτίσει ακόμα εθνική βάση δεδομένων που να περιλαμβάνει ολοκληρωμένα και αναλυτικά δεδομένα σχετικά με τα άτομα με αναπηρία. Ως εκ τούτου, είναι πολύ δύσκολο να διαμορφωθεί ακριβής εικόνα σχετικά με τον αριθμό των ατόμων με αναπηρίες στην Ελλάδα.

Σημαντικό ποσοστό αυτού του πληθυσμού (35%) διαμένει στην Αττική. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, μούμπλε-μούμπλε, το 35% του ενός εκατομμυρίου... είναι 350.000 άτομα, έτσι δεν είναι; Αυτός ο αριθμός φυσικά περιλαμβάνει εκτός από τους ανθρώπους  στα αναπηρικά αμαξίδια, άτομα και με άλλες μορφές αναπηρίας. Αλλά και πάλι... Πού είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι;

Πού κυκλοφορούν; Γιατί δεν τους βλέπουμε σχεδόν ποτέ; Εκτός από κάποιον που συναντώ στα φανάρια και ένα - δύο άτομα που γνωρίζω στη γειτονιά μου, δεν βλέπω σχεδόν ποτέ ανάπηρα άτομα στον δρόμο, στα μαγαζιά, στα καφέ, στις πλατείες... Εννοείται ότι δεν τα βλέπω ποτέ να εργάζονται.

Εξαίρεση αποτελούν μια - δυο επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν μόνο άτομα με αναπηρία όπως το Myrtillo Cafe στην Αθήνα και πιο πρόσφατα, το καφέ La Petite Cantine Project στον Βόλο.

Εξαίρεση και η βραβευμένη ελληνική καινοτομία που επιτρέπει την πρόσβαση στη θάλασσα ατόμων σε αμαξίδιο.

Κατά τα άλλα, λες και το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί μετακινούνται με αμαξίδιο, τους εξαφανίζει από την κοινωνία.

Α! Μία φορά στα 4 χρόνια, βλέπουμε ειδήσεις για τους αθλητές που εκπροσωπούν τη χώρα μας στους Παραολυμπιακούς, αν πάρουν και κάποιο μετάλλιο, ανεβαίνουν οι ειδήσεις στα sites, βγαίνουν στα κανάλια, τους φωτογραφίζει κανένα περιοδικό lifestyle, οι χρήστες κοινωνικών δικτύων μοιραζόμαστε  μερικές φωτογραφίες με σχόλια που πολλές φορές, τρέφουν πάλι τη δική μας εθνική υπερηφάνεια [«ψυχάρες», «αυτοί είναι πρωταθλητές» κλπ] και μετά, τίποτα.

Σιωπή. Ανυπαρξία.


Μετά, παρκάρισμα στις ράμπες  στους δρόμους και στις ειδικές θέσεις parking για αμαξίδια σε ιδιωτικά και δημόσια parking. Μετά, πέρα βρέχει. 

0 comments :

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *