Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Εξαρτόμαστε και από τη Ζιμπάμπουε!


Του Γιάννη Σιδέρη

Ένα ταλέντο να μην τους βγαίνει τίποτα επί δύο χρόνια το έχουν (εκτός από το να πείθουν ακόμη τμήμα του λαού, ότι αντιστέκονται). Τελευταίο επίτευγμα, η δήλωση του Διοικητή της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζιμ Γιονγκ Κιμ, ότι η έγκριση του δανείου (3 δις) που ζητά η Ελλάδα, είναι δύσκολο να εγκριθεί, καθώς «ένα δάνειο προς την Ελλάδα, είναι ένα εντελώς διαφορετικό βήμα» για την τράπεζα. Πολύ περισσότερο που θα πρέπει να εγκριθεί όχι μόνο από ανεπτυγμένες χώρες όπως ΗΠΑ και Βρετανία, «αλλά και τη Ζιμπάουε».

Έτσι η… αντιμνημονιακή κυβέρνηση με την ψευδή συνείδηση πραγμάτων, ξαναβλέπει το σχέδιό της να ακυρώνεται, αφού το «Εντελώς διαφορετικό βήμα - ο δανεισμός της Ελλάδας», το πολύ να μας αποδώσει 1 δις, με υψηλότερο επιτόκιο από το 1% των τοκογλύφων δανειστών, και φυσικά με σκληρούς ελέγχους.

Ουδείς αντιλέγει, ότι οι δανειστές μας χρηματοδότησαν όχι στα πλαίσιο κάποιας αλληλεγγύης (πουθενά και τίποτα δεν είναι τζάμπα), αλλά στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν υγειονομική ζώνη γύρω από τις γαλλικές κυρίως, και τις γερμανικές τράπεζες, που μας είχαν δανείσει, προκειμένου να μην τιναχτούν αυτές στον αέρα από τα χρέη μας, και λάβει δραματικότερη μορφή η παγκόσμια κρίση που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ.

Ωστόσο η προσπάθεια αυτή έφερε εύκολο χρήμα με χαμηλά επιτόκια, δημιουργώντας μια ψευδή συνείδηση στην τότε αντιπολίτευση, και νυν κυβέρνηση, ότι λεφτά υπάρχουν, είναι εύκολο να τα απαιτήσουμε από τους δανειστές, απλό να αιτηθούμε τη διαγραφή τους, και ριζοσπαστικό να τους καταγγέλλουμε, ενώ παράλληλα τους ζητάμε κι άλλα. Η ρήση του κ. Κίμ ότι θα χρειαστεί να εγκρίνουν χώρες όπως η Ζιμπάουε, μας προσγειώνει.

Φυσικά όσοι γνώριζαν ότι σκοπός της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι να χρηματοδοτεί αναπτυξιακά χώρες όπου η ζωή είναι φρίκη φτώχειας, το ανέμεναν. Αναφερόμαστε σε χώρες που ακόμη και η δυστυχής ελληνική πραγματικότητα, φαντάζει σε αυτές ιδεατή κατάσταση και απλησίαστο όνειρο. Και όμως, όταν ψυχοπονιάρηδες δημοσιογράφοι ρώτησαν κάποτε τη Λαγκάρντ αν σκέπτεται τα ελληνόπουλα της κρίσης, είχε απαντήσει «σκέπτομαι περισσότερο τα μικρά παιδιά σε ένα σχολείο σε ένα μικρό χωριό στο Νίγηρα, που έχουν δάσκαλο μόνο δύο ώρες την ημέρα, και μοιράζονται τρία από αυτά την ίδια καρέκλα».

Τι ήταν να το πει! Τα ελληνικά Μέσα φρύαξαν για το «ασεβές», το «σκληρό», το «σοκ», το «προκλητικό», το «ανάλγητο», το «απάνθρωπο», της απάντησης, που τολμούσε να θεωρήσει πιο αδικημένα τα παιδιά του Νίγηρα από τα ελληνόπουλα! Όσοι βέβαια έχουν ταξιδέψει (ή έστω έχουν δει ντοκιμαντέρ) κατανοούσαν τι έλεγε η Λαγκάρντ, χωρίς να σημαίνει ότι δεν προβληματίζονταν, για τη χώρα τους. Αν τολμούσαν δε να το  διατυπώσουν στα social media, ήταν Τσολάκογλου, προδότες και όλα αυτά με τα οποία ο εμφυλιοπολεμικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ εμβολίασε στη δημόσια ζωή...

Μιλάμε για τον Μάιο του 2012, όταν η κρίση είχε αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία της, αλλά ακόμη δεν είχε εγκλωβίσει στις αρπάγες της ευρέα κοινωνικά σύνολα.

Ήταν η εποχή που το βολικό, απλοϊκό μύθευμα περί απόλυτης δυστυχίας και σκλαβιάς είχε συνεπάρει τον «προοδευτικό» έλληνα. Άλλωστε από τα πρόθυμα μήντια, και τα υπερπρόθυμα social media, μαθαίναμε για δεκάδες λιποθυμίες στα σχολεία κάθε μέρα, παιδιών που δεν είχαν να φάνε, και για δεκάδες χιλιάδες αυτοκτονίες (γύρω… στις 40 χιλιάδες έγραφαν!) στα δυο χρόνια του μνημονίου.

Η κατάσταση από το ‘12 χειροτέρεψε φυσικά στη χώρα μας (αλίμονο στους άνεργους και τους νέους), αλλά Θεία χάριτι, ή μάλλον… αριστερή χάριτι, τα παιδάκια πλέον δεν λιποθυμούν στα σχολεία και οι άνθρωποι δεν αυτοκτονούν καθημερινά κατά εκατοντάδες.

Η απάντηση του Δ/τη της Παγκόσμιας Τράπεζας, απογυμνώνει την κυβέρνηση από τις μόνιμες ονειρώξεις περί άλλων πηγών για εύκολα δανεικά, (4η κατά σειρά διάψευση, μετά τις διαψεύσεις από την Κίνα, τη Ρωσία, και την αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS - στην οποία θα γινόμασταν ιδρυτικά μέλη χωρίς να συμμετάσχουμε στο Κεφάλαιο, και θα μας δάνειζαν γιατί είμαστε ωραίοι, αριστεροί και αντιδυτικοί).

Τελικώς, ακόμη και χώρες όπως η Ζιμπάμπουε να πειστούν να συναινέσουν, 1 δις θα μας προσφέρουν δανεικά, όλο κι όλο. Τι θα πρωτοκάνει η κυβέρνηση με αυτά; Σχεδόν τίποτα!


(Φωτογραφία: John Moore/Getty Images/Ideal Image) 





liberal.gr

0 comments :

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *