Wikileaks: Νέα emails για τις αμερικανικές πιέσεις για την αποφυγή του Grexit

Νέα emails για το «παρασκήνιο» των ζυμώσεων στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης της Ελλάδας με τους δανειστές το καλοκαίρι του 2015 έδωσαν στη δημοσιότητα τα Wikileaks.

Τα ηλεκτρονικά μηνύματα ανταλλάχθηκαν μεταξύ του επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον Tζον Ποντέστα, του Ελληνοαμερικανού πολιτικού των Δημοκρατιών Φιλ Αγγελίδη και του Τζέφρι Ζάιντς- οικονομικού σύμβουλου του Μπαράκ Ομπάμα.

Σε ένα email, με ημερομηνία 9 Φεβρουαρίου, ο Αγγελίδης λέει στον Ποντέστα ότι έχει επαφές με τον Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Τέξας που βρισκόταν στην Αθήνα και συνεργαζόταν με τον Γιάνη Βαρουφάκη για την επεξεργασία ενός «σχεδίου Β».

Στο ίδιο email εκφράζει την «ευγνωμοσύνη του» για τα καλά λόγια του Αμερικανού προέδρου πριν από μερικές ημέρες. «Τα σχόλιά του ήταν σημαντικά» γράφει.

Εκφράζει δε, την «ανησυχία του» για ταχείες εξελίξεις με οικονομικές, στρατηγικές και ανθρωπιστικές συνέπειες για όλους.

H επικοινωνία με μεταξύ του Φιλ Αγγελίδη και του Τζον Ποντέστα συνεχίζεται στις 9 Απριλίου 2015, σε email με θέμα «δείπνο με το Βαρουφάκη». Ο Αγγελίδης εμφανίζεται να προσκαλεί τον Ποντέστα σε δείπνο που έχει διοργανώσει με προσκεκλημένους τους Γκαλμπρέιθ, τον  Γιάνη Βαρουφάκη, τον Ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Άγγελο Τσακόπουλο και τη σύζυγό του.

Τα email που διέρρευσαν, όμως, δεν αποσαφηνίζουν εάν το δείπνο αυτό πραγματοποιήθηκε τελικά και κάθισαν στο τραπέζι.

Οι δύο άντρες ανταλλάσουν email και στις 8 Ιουλίου. Σε αυτό, ο Φίλ Αγγελίδης αναφέρει ότι η παρέμβαση του Αμερικανού Προέδρου ήταν σημαντική και υπογραμμίζει ότι εάν δεν υπάρξει συμφωνία μεταξύ Ε.Ε. και Ελλάδας, τότε «είναι σημαντικό να υπάρχει ένα Plan Β για να σταθεροποιηθεί η Ελλάδα –για παράδειγμα ανθρωπιστική βοήθεια, προσπάθειες να υπάρξει κάποιο επίπεδο σταθεροποίησης για μια νέα δραχμή κλπ».

«Πιθανώς να μαζέψουμε μια ομάδα σημαντικών Ελληνοαμερικανών (καθώς και μη Ελληνοαμερικανών οικονομικών και εθνικών ηγετών ασφαλείας) για να υποστηρίξουν τις υπηρεσιακές προσπάθειες εάν απαιτηθεί το Plan B. Θα ήθελα λίγο feedback σε αυτό το σημείο –Θα σου τηλεφωνήσω αύριο ή την Πέμπτη. Ελπίζω ότι θα υπάρξει αξιόπιστη συμφωνία αλλά για πάν ενδεχόμενο…». Μάλιστα, προσέθεσε ότι θα ήταν ευπρόσδεκτη και μια παρέμβαση της Χίλαρι Κλίντον. 

Ο Τζον Ποντέστα επικοινώνησε στις 8 Ιουλίου 2015 –τρεις ημέρες μετά το δημοψήφισμα- και με τον οικονομικό σύμβουλο του Μπαράκ Ομπάμα.

Στο email, ο Τζέφρι Ζάιντς κάνει ένα briefing στον Ποντέστα για τις επαφές του με τον Αγγελίδη αλλά και τον επίσης Δημοκρατικό Μάικλ Δουκάκη.

«Ο Αγγελίδης δεν είναι κοντά με τον Τσίπρα, αλλά είπε ότι ο Τσίπρας τον συναντήθηκε με αυτόν και άλλους διακεκριμένους Ελληνοαμερικανούς κατά τη διάρκεια ταξιδιού στις ΗΠΑ όταν ήταν επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έχουν μια περιοδική επαφή έκτοτε. Αλλά μιλάει με τον Γκαλμπρέιθ, συμφοιτητή του στο πανεπιστήμιο που ξέρει εδώ και 40 χρόνια, σήμερα για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε εκείνος να βοηθήσει να ενδυναμώσουμε το Plan A –ένα μήνυμα προς τον Τσίπρα» αναφέρει το email, και παράλληλα τονίζει ότι ο κ. Τσίπρας «έχει τις δικές του πολιτικές επιταγές στη χώρα του» αλλά το ίδιο ισχύει και για την Άνγκελα Μέρκελ. «Πρέπει να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο μεταρρυθμιστικό σχέδιο. Ο Αγκελίδης είπε ότι σε περίπτωση εξόδου, θέλει να βοηθήσει να προσφέρθηκε να κινητοποιήσει την Ελληνοαμερικανική κοινότητα για να συνδράμει».

Ο Τζέφρι Ζάιντς αναφέρει παράλληλα ότι και ο Δουκάκης προθυμοποιήθηκε να κινητοποιήσει την Ελληνοαμερικανική κοινότητα για «οποιοδήποτε λόγο». «Δεν ξέρει κανέναν που να έχει στενές σχέσεις με τον Τσίπρα. Εδωσα έμφαση στο γεγονός ότι θέλουμε να εστιάσουμε στο Plan A της συμφνωνίας και για αυτόν να ψάξει στα δίκτυά του και να σκεφτεί ποιος θα μπορούσε να μετακινήσει τον Τσίπρα. Μακροπρόθεσμα, σκέφτηκε να δανείσουμε την αμερικανική τεχνογνωσία για να βοηθήσουμε την Ελλάδα να ξεπεράσει τον σκεπτικισμό για τη δυνατότητα εφαρμογής μεταρρυθμίσεων (πχ πρώην εφοριακούς για να τους βοηθήσουν να μαζέψουν φόρους). Συμφωνήσαμε να παραμείνουμε σε επαφή».

Την περασμένη εβδομάδα, τα Wikileaks είχαν διαρρεύσει επικοινωνία μεταξύ του Ποντέστα και του Μπιλ Κλίντον. Σε εκείνα τα email, ο Ποντέστα εμφανίζεται να ζητάει από τον πρώην Πρόεδρο να επικοινωνήσει με τον Αλέξη Τσίπρα για να ενισχυθεί το ενδεχόμενο επίτευξης συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της Ε.Ε. Λίγες ώρες μετά από τη διαρροή, κυβερνητική πηγή δήλωσε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι ο Μπιλ Κλίντον ήρθε σε επαφή με τον κ. Τσίπρα πριν από το δημοψήφισμα ενώ μετά υπήρξε επικοινωνία μόνο με τον πρόεδρο Ομπάμα.

Πηγή 

ΣτΕ: Αντισυνταγματικός κρίθηκε ο νόμος Παππά με 14-11

 Αντισυνταγματικός κρίθηκε από το ΣτΕ ο νόμος Παππά με ψήφους 14-11.

Πρόκειται για πλήρη ανατροπή, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο, χωρίς να δοθεί προθεσμία στο ΕΣΡ για να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις. Οι δικαστές αποφάσισαν ότι ο νόμος ακυρώνεται και όλη η διαδικασία που έχει γίνει μέχρι τώρα «κατεδαφίζεται» και δεν υπάρχει δυνατότητα διορθωσής της.

Κάτι που σημαίνει ότι τα κανάλια που δεν έχουν πάρει άδεια θα συνεχίσουν να εκπέμπουν, οι άδειες που έχουν δοθεί είναι στον «αέρα» και τα χρήματα πρέπει να επιστραφούν στους υπερθεματιστές.

Το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι το ΕΣΡ ήταν το μόνο αρμόδιο για να διοργανώσει τον διαγωνισμό και ότι κακώς έγινε με πρωτοβουλία του αρμόδιου υπουργού, του Νίκου Παππά.

Πλέον δημιουργούνται νέα δεδομένα, σαν να μην έχει γίνει διαγωνισμός και το ΕΣΡ που θα συγκροτηθεί θα είναι εκείνο που θα αναλάβει τη ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου.

Πηγή

Νέο χτύπημα Δρίτσα για ιδιωτικοποιήσεις: "Δεν ήταν στην προγραμματική φαρέτρα του ΣΥΡΙΖΑ"

Στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων επανήλθε σήμερα με νέες δηλώσεις του ο υπουργός Ναυτιλίας Θόδωρος Δρίτσας,  επιμένοντας πως «οι ιδιωτικοποιήσεις δεν ήταν στην προγραμματική φαρέτρα του ΣΥΡΙΖΑ».

«Δεν υπάρχει κανένας υπουργός που να λέει τη δική του άποψη για τις ιδιωτικοποιήσεις... δημιουργήθηκε τεχνητός θόρυβος», ξεκαθάρισε ο υπουργός Ναυτιλίας μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha.

Ο κ. Δρίτσας υπογράμμισε δε πως «αυτό είναι γεγονός και τη θέση αυτή μπορεί να τη διατυπώσει και ο πρωθυπουργός». «Είναι αυτή η άποψη πυροβολισμός, όπως εμφανίστηκε από τη ΝΔ;» διερωτήθηκε και επεσήμανε ότι ορισμένοι επιχειρούν να δημιουργήσουν πρόβλημα στην κυβέρνηση.

«Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται», είπε τέλος ο υπουργός αφήνοντας αιχμές για τη Νέα Δημοκρατία.  

Πηγή

Τα 4,5 εκατ. φτωχοί και η ΠΑΕ του Αλέξη…

Οι αριθμοί της φτώχειας προκαλούν ανατριχίλα στην Περήφανη Αριστερή Ελλάδα. Αλλά κανένας δεν ουρλιάζει «Κατοχή», «προδότες» και τα παρόμοια. Αντίθετα, μας λένε για το «αντάρτικο» του Σκουρλέτη, τους καημούς των ΣΥΡΙΖΑίων της ΕΡΤ και τον αντικομμουνισμό του Αδωνι

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς   

Τι γινόταν στη δημόσια ζωή πριν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ γίνουν κυβερνήτες; Απλά πράγματα. Οι «κρεμάλες» περίμεναν τους «προδότες». Η χώρα βρισκόταν στην «Κατοχή». Τα παιδιά λιποθυμούσαν στα σχολεία από την «πείνα».

Τι γίνεται από πέρσι; Τίποτα. Εννοείται ότι αυτά «ξεχάστηκαν». Η «σκληρή διαπραγμάτευση» του Κατρούγκαλου εξαφάνισε ως και το ΕΚΑΣ, αυτό το κωλοεπίδομα που είχαν θεσπίσει πριν από 20 χρόνια κάποιοι ανάλγητοι «σοσιαλφιλελεύθεροι».

Τα στοιχεία προκαλούν ανατριχίλα. Τι λένε; Οτι 4,5 εκατομμύρια Ελληνες βρίσκονται «σε κίνδυνο φτώχειας» (εδώ). Πόσοι ήταν πριν από τις «κόκκινες γραμμές» του Τσίπρα και του Τσακαλώτου; Δυο εκατομμύρια λιγότεροι, με βάση τα στοιχεία της ίδιας κρατικής υπηρεσίας (εδώ). Μεγάλη πρόοδος, αναμφισβήτητα!

Ποιος ασχολείται με αυτά; Στα ψιλά των εφημερίδων περνάνε. Και δεν έχουν και πολλή μεγάλη σημασία μπροστά στα εξής κολοσσιαία θέματα:

1.   Το «αντάρτικο» που κάνει ο Σκουρλέτης στις ιδιωτικοποιήσεις και την υποστήριξη που του δίνουν οι «53» του ΣΥΡΙΖΑ, επικεφαλής των οποίων είναι ο Τσακαλώτος. Ο οποίος, κατά τα άλλα, πουλάει για 99 χρόνια καθετί δημόσιο.

2.   Την «αντίσταση» του Κατρούγκαλου για τον κατώτατο μισθό, ο οποίος συνεχώς (θα) αυξάνεται (εδώ) , εννοείται προς τα κάτω (φτάσαμε ήδη τα 100 ευρώ).

3.   Τα 240 εκατομμύρια που θα πάρει ο Παππάς από τους καναλάρχες, με τα οποία, εννοείται, θα συντρίψει τη φτώχεια των νεόπτωχων που (συνεχίζει να) δημιουργεί η κυβέρνησή του.

4.   Τον αντικομμουνισμό του Αδωνη (εδώ), ενώ κατά τα άλλα ο «σύντροφος» Πάνος Καμμένος είναι παλαιόθεν αριστερός και αντάξιος συγκυβερνήτης.

5.   Τα πολύ «συντροφικά» που ανταλλάσσουν εκεί στην ΕΡΤ, μόλις τα χάλασαν στη μοιρασιά των καρεκλών (εδώ).

6.   Τον ανασχηματισμό που ετοιμάζει ο Τσίπρας. Α, να μην ξεχάσει να συμπεριλάβει, επιτέλους, τον άλλο «σύντροφο», συνονόματο του Πάνου, για να καεί το πελεκούδι (εδώ)

Αφού έχουμε, λοιπόν, όλα αυτά τα σπουδαία, ποιος νοιάζεται για τα 2,5 εκατ. (επιπλέον) φτωχούς; Αλλωστε, μέχρι το 2019 που θα κυβερνάει η «πρώτη φορά»( εδώ), οι φτωχοί θα έχουν γίνει 10 εκατομμύρια, η κοινωνία της πλήρους ισότητας θα έχει σχηματισθεί και όλοι μαζί  θα φωνάζουμε πριν από τις εκλογές:  «Αλέξη θεέ πάρε την ΠΑΕ» (όπου ΠΑΕ διάβαζε «Περήφανη Αριστερή Ελλάδα»).

Επιχείρηση-ρευστότητα 5 δισ. ως τα Χριστούγεννα

Να επιταχύνει τις πληρωμές προς την αγορά, με όπλο το 1,7 δισ. ευρώ και το Πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, προσπαθεί τώρα η κυβέρνηση. Η απαίτηση του ΔΝΤ να καταγραφούν και μη εκκαθαρισμένες οφειλές στη λίστα πληρωμών και τα επόμενα βήματα.

Επιχείρηση-ρευστότητα 5 δισ. ως τα Χριστούγεννα

Η πληροφορία ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήταν αυτό το οποίο επέμενε να καταγραφούν και μη εκκαθαρισμένες από το υπουργείο Οικονομικών ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του δημοσίου προς τους ιδιώτες, εξηγεί γιατί φούσκωσαν τα φέσια από τα 4,9 δισ. ευρώ (στοιχεία Αυγούστου, σύμφωνα με το ΓΛΚ) στα 8,050 δισ. ευρώ στο τέλος Σεπτεμβρίου, όπως έδειξαν τα στοιχεία της Κομισιόν, τα οποία αξιολογήθηκαν για την εκταμίευση της δόσης των 2,8 δισ. ευρώ.

Πρακτικά, δεν αλλάζει τίποτα. Η ζημία η οποία έχει υποστεί η πραγματική οικονομία από τις καθυστερήσεις στις πληρωμές των υποχρεώσεων του δημοσίου είναι δεδομένη. Είτε τα στοιχεία τα οποία ανακοινώνονταν περιελάμβαναν τις εκκαθαρισμένες μόνο οφειλές, είτε και τις μη εκκαθαρισμένες, χιλιάδες προμηθευτές του δημοσίου, φορολογούμενοι και συνταξιούχοι περιμένουν μήνες και μήνες για να λάβουν όσα το δημόσιο τους χρωστά.

Η επιμονή του ΔΝΤ όμως να αποτυπωθεί η πλήρης εικόνα αποτελεί ενδεχομένως μια ακόμα ένδειξη για τη στάση που θα κρατήσει το Ταμείο το προσεχές διάστημα.

Τα στοιχεία τα οποία αξιολογήθηκαν προκειμένου να δώσει το EwG το «πράσινο φως» για την εκταμίευση της δόσης των 2,8 δισ. ευρώ (εκκρεμούσε η πιστοποίηση πληρωμών άνω του 80% των κεφαλαίων της προηγούμενης σχετικής υποδόσης για ληξιπρόθεσμα έως το τέλος Σεπτέμβρη) έδειξαν ότι στο τέλος του περασμένου μήνα, το δημόσιο είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές δαπανών γενικής κυβέρνησης 3,615 δισ. ευρώ, εκκαθαρισμένες επιστροφές φόρων 1,439 δισ. ευρώ, μη εκκαθαρισμένες επιστροφές φόρων 1,580 δισ. ευρώ και μη εκκαθαρισμένες χορηγήσεις συντάξεων και εφάπαξ ύψους 1,412 δισ. ευρώ. Σύνολο 8,045 δισ. ευρώ.

Πηγές του υπουργείου Οικονομικών εξηγούσαν ότι στα στοιχεία τα οποία ανακοινώνει σε μηνιαία βάση το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους δεν αποτυπώνονται τα μη επεξεργασμένα αιτήματα συντάξεων -κυρίως εφάπαξ- και τα μη επεξεργασμένα αιτήματα επιστροφών φόρων.

«Αυτά δεν περιλαμβάνονται στα καταγεγραμμένα ληξιπρόθεσμα, αφού δεν έχουν εκκαθαριστεί, περιλαμβάνονται όμως στο πρόγραμμα εκκαθάρισης ληξιπρόθεσμων οφειλών που χρηματοδοτούν οι θεσμοί».

Γεγονός λοιπόν είναι ότι εκκαθαρισμένα και μη εκκαθαρισμένα αιτήματα πληρωμών ληξιπρόθεσμων οφειλών υπερέβαιναν τα 8 δισ. ευρώ στο τέλος Σεπτέμβρη και είχαν προσεγγίσει τα 10 δισ. ευρώ στο τέλος Ιουνίου. Για την ακρίβεια, ήταν 9,550 δισ. ευρώ.

Έρχονται ανάσες

Με τα πρώτα κεφάλαια ύψους 1,8 δισ. ευρώ, τα οποία έφτασαν στον ειδικό λογαριασμό που δημιουργήθηκε τον Ιούλιο, το υπουργείο Οικονομικών άρχισε να πληρώνει. Στο μεταξύ δημιουργούνται όμως και νέες οφειλές. Έως το τέλος του περασμένου μήνα είχαν πληρωθεί 1,870 δισ. ευρώ (104% της εκταμιευμένης δόσης). Το ποσό αυτό περιορίζεται σε 1,5 δισ. ευρώ (84%), αν ληφθούν υπόψη οι καθαρές πληρωμές, αφαιρουμένων των νέων ληξιπρόθεσμων που δημιουργήθηκαν.

Τώρα, με το φρέσκο χρήμα, το υπουργείο Οικονομικών αναμένεται να πατήσει γκάζι στις πληρωμές. Ο στόχος είναι τουλάχιστον 750 εκατ. ευρώ τον μήνα να κατευθύνονται για πληρωμές ληξιπρόθεσμων οφειλών και δεν είναι μόνο η ανάγκη τόνωσης της αγοράς το στοίχημα.

Οι πληρωμές ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων αποτελούν ένα από τα βασικά οχήματα για να πάρει μπροστά η οικονομία και να επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις επανόδου σε τροχιά ανάκαμψης τα δύο τελευταία τρίμηνα του έτους. Η μεγέθυνση του ΑΕΠ θα κρίνει πολλά.

Μια οικονομία σε άνοδο αυξάνει τις πιθανότητες παράλληλης αύξησης των δημοσίων εσόδων, ενώ ασκεί πιέσεις και στον λόγο ελλείμματος προς ΑΕΠ και χρέους προς ΑΕΠ.

Για την τόνωση της δυναμικής επανόδου της οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης, το υπουργείο Οικονομικών αναμένεται να χρησιμοποιήσει στο έπακρο και τα κονδύλια του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού αποδεικνύουν δραματική υποεκτέλεση τόσο στο σκέλος των εσόδων όσο και των δαπανών.

Στο τέλος Σεπτέμβρη, από τα 6,750 δισ. ευρώ των δαπανών του ΠΔΕ είχαν πληρωθεί 2,681 δισ. ευρώ. Για να επιτευχθούν οι στόχοι, το τελευταίο τρίμηνο του έτους θα πρέπει να γίνουν πληρωμές άνω των 4 δισ. ευρώ. Μαζί με τις πληρωμές για ληξιπρόθεσμα, ο λογαριασμός υπερβαίνει τα 5 δισ. ευρώ, ποσό που φαντάζει τεράστιο. Αν οι σχεδιασμοί δεν ανατραπούν, τα νέα για την αγορά είναι καλά.   

Έλενα Λάσκαρη

ΓΓΔΕ: Μεγάλη φοροδιαφυγή σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα

ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ ΜΕΣΩ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΩΝ

Μεγάλη φοροδιαφυγή σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια κατά την καλοκαιρινή περίοδο εντόπισε η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων μέσω διασταυρώσεων που διενήργησε μεταξύ των στοιχείων που αποδεικνύουν τις πληρότητές τους και τις δηλώσεις τους στην εφορία.

Τα στοιχεία παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου ο Γενικός Γραμματέας του ΣΔΟΕ Γιώργος Πιτσιλής καθώς και υπηρεσιακά στελέχη της ΓΓΔΕ. Μεταξύ άλλων βρέθηκαν αποκλίσεις δηλωθέντων εσόδων από τα εκτιμώμενα πραγματικά έσοδα ύψους 4 εκατ ευρώ ενώ σε άλλες περιπτώσεις είχε δηλωθεί μηνιαίος τζίρος μηδέν ή κάποιων δεκάδων ευρώ ενώ ο εκτιμώμενος πραγματικός ανερχόταν σε 180.000 ευρώ.

Αναλυτικότερα όπως ανακοινώθηκε τα στελέχη της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων ξεκίνησαν την έρευνα τους από ένα αρχείο 2.123 καταλυμάτων με βάση στοιχεία που ελήφθησαν και από το υπουργείο Τουρισμού. Από αυτά τα 1.545 ήταν ξενοδοχεία και τα 578 ενοικιαζόμενα δωμάτια. Τα 901 καταλύματα τηρούσαν διπλογραφικά βιβλία που σημαίνει ότι οι δηλώσεις ΦΠΑ του Ιουνίου θα έπρεπε να υποβληθούν τον Ιούλιο και τα 1.180 απλογραφικά ενώ 42 είτε δεν τηρούσαν βιβλία ή ήταν ασαφές σε ποια κατηγορία βιβλίων ανήκαν.

Το επόμενο βήμα για τα στελέχη της ΓΓΔΕ ήταν να συλλέξουν πληροφορίες για την πληρότητα των καταλυμάτων αυτών μέσω των ιστοσελίδων τους στο Ιντερνετ, μέσω του Booking, ή δια τηλεφώνου. Μέσω της διαδικασίας αυτής διαπίστωσαν τις πληρότητες τους αλλά και τις υψηλότερες και χαμηλότερες τιμές με τις οποίες χρέωναν τους πελάτες τους.

Στη συνέχεια έγινε διασταύρωση με τις δηλώσεις ΦΠΑ των καταλυμάτων αυτών τον Ιούλιο. Ειδικότερα με βάση τις δηλώσεις ΦΠΑ των 901 επιχειρήσεων με διπλογραφικά βιβλία εντοπίστηκε δείγμα 525 καταλυμάτων με πλήρη στοιχεία από τα οποία προέκυψε ότι:

- 53 καταλύματα είτε δεν υπέβαλαν δήλωση ΦΠΑ είτε υπέβαλαν μηδενική δήλωση ΦΠΑ. Σε 10 από αυτούς έχει ήδη ξεκινήσει ο έλεγχος και θα ακολουθήσουν οι υπόλοιποι.

- 64 είχαν απόκλιση πάνω από 100.000 ευρώ στα δηλωθέντα έσοδά τους.

- 384 είχαν αποκλίσεις χαμηλότερες από 100.000 ευρώ αλλά πολύ χαμηλά δηλωθέντα έσοδα

Μεταξύ των περιπτώσεων ήταν και κάποιες με αποκλίσεις μεταξύ δηλωθέντων εσόδων και εκτιμώμενων πραγματικών έως 4,5 εκατ. ευρώ μόνο για το μήνα Ιούλιο.

Επίσης υπήρξαν ενδεικτικές περιπτώσεις όπου ο τζίρος ήταν 18.000 ευρώ το μήνα και τα συγκεκριμένα καταλύματα είχαν δηλώσει έσοδα μηδέν, είτε 174 ευρώ την περίοδο που εμφάνισαν πληρότητα πάνω από 90%.

Ο Γιώργος Πιτσιλής κάλεσε τους επαγγελματίες του χώρου είτε να δηλώσουν τα πραγματικά τους έσοδα εντός της προθεσμίας υποβολής των δηλώσεων ΦΠΑ που λήγει την προσεχή Δευτέρα είτε να υποβάλλουν τροποποιητικές δηλώσεις. Παράλληλα ανακοινώθηκε ότι οι έλεγχοι θα επεκταθούν και στις ενοικιάσεις καταλυμάτων μέσω Airbnb.

Πηγή

  

Νέα συρρίκνωση στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών

ΜΕΙΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ

Μειώθηκε κι άλλο το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών το δεύτερο τρίμηνο του έτους ενώ συρρικνώθηκε και η καταναλωτική δαπάνη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ μείωση 0,7%, από 29,9 δισ. ευρώ σε 29,7 δισ. ευρώ, σημείωσε το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που εξυπηρετούν νοικοκυριά το β' τρίμηνο εφέτος σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2015.

Παράλληλα, η τελική καταναλωτική δαπάνη μειώθηκε κατά 1,1%, από 32,2 δισ. ευρώ σε 31,8 δισ. ευρώ.

Το ποσοστό αποταμίευσης παράλληλα, το οποίο ορίζεται ως η ακαθάριστη αποταμίευση προς το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα, διαμορφώθηκε στο -7,2% έναντι -7,6% το προηγούμενο έτος.

Στον αντίποδα, καταγράφεται σημαντική αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων, καθώς οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου του τομέα των μη χρηματοοικονομικών εταιρειών αυξήθηκαν κατά 18,3%, από 2,559 δισ. ευρώ σε 3,026 δισ. ευρώ. Ενώ, το ποσοστό των επενδύσεων που ορίζεται ως οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου προς την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία, ήταν 22,1% από 18,4% το β' τρίμηνο πέρυσι.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από τους τριμηνιαίους μη χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς θεσμικών τομέων της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα επίσης με τους οποίους:

Στο εξωτερικό ισοζύγιο αγαθών και υπηρεσιών καταγράφηκε έλλειμμα 0,4 δισ. ευρώ έναντι πλεονάσματος 0,1 δισ. ευρώ το β' τρίμηνο του 2015. Ειδικότερα, οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών ανήλθαν σε 12,7 δισ. ευρώ από 14,5 δισ. ευρώ (μείωση 1,8%), ενώ οι εξαγωγές διαμορφώθηκαν σε 12,2 δισ. ευρώ από 14,6 δισ. ευρώ (μείωση 2,4%).

Ο τομέας της Γενικής Κυβέρνησης παρουσίασε καθαρή χορήγηση δανείων ύψους 0,2 δισ. ευρώ, από καθαρή λήψη δανείων ύψους 1,6 δισ. ευρώ πέρυσι.

Πηγή

Θρυαλλίδα πολιτικών εξελίξεων οι ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις

 Του Γιώργου Φιντικάκη

Η καταιγίδα των ενεργειακών ιδιωτικοποιήσεων μπορεί προσωρινά να κόπασε μετά το χθεσινό τετ-α-τετ Τσίπρα - Σκουρλέτη και τη δήλωση του τελευταίου ότι δεν συντρέχουν λόγοι κρίσης στη σχέση του με τον Πρωθυπουργό.

Τούτο ωστόσο δεν σημαίνει και ότι το καπάκι ξαναμπήκε στη θέση του, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα συμβαίνει, αφού χρειάστηκε ένα μόλις δεκαήμερο, από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έως σήμερα, για να γίνει τοις πάσι αντιληπτό ότι τρεις ιδιωτικοποιήσεις (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ) είναι σε θέση να βραχυκυκλώσουν σε σημείο ατυχήματος κυβέρνηση και κόμμα.

Ενώ μέχρι πρότινος, και παρά το δημόσιο "πόνο" ή τις επιμέρους φωνές, οι υπογραφές στις ιδιωτικοποιήσεις έπεφταν και η δουλειά γινόταν, η κυβέρνηση γνωρίζει ότι από εδώ και πέρα, πρέπει να επιταχύνει, εφόσον θέλει - όπως τουλάχιστον λέει- να ξεμπερδέψει μια και καλή με τα μνημόνια. Προεόρτια αυτής ακριβώς της εισόδου της σε μια ταχύτερη και πιο απαιτητική "πίστα" από την προηγούμενη, αποτελεί η παρ' ολίγον κρίση των τελευταίων ημερών στο ΣΥΡΙΖΑ με πρωταγωνιστή τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Το θέμα, όπως λένε όσοι παρακολουθούν τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι τόσο η ομιλία Σκουρλέτη στο Συνέδριο, αλλά κυρίως το τι επακολούθησε και το γεγονός ότι οι ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις αναβαθμίστηκαν σε βασικό πολιτικό θέμα. Ανεξάρτητα των προσωπικών του στοχεύσεων, τα όσα είπε τις τελευταίες ημέρες ο υπουργός, δοκίμασαν τα όρια αντοχής του κόμματος και απέδειξαν ότι αν η κυβέρνηση αποπειραθεί να ξεπεράσει μια λεπτή κόκκινη γραμμή, μπορεί να δει να ταρακουνιέται όλο το από κάτω σύστημα, και να χαλούν ευαίσθητες εσωκομματικές ισορροπίες.

Η αλληλουχία των γεγονότων που συνέβησαν από την Κυριακή έως σήμερα, δηλαδή το "κόψιμο" Σκουρλέτη από το Πολιτικό Συμβούλιο, η σπουδή των 53 να τον υποστηρίξουν δημόσια έως η χθεσινή επίσης δημόσια υπέρ του τοποθέτηση ενός εξ αυτών, του Θοδωρή Δρίτσα, δείχνει ακριβώς τον αντίκτυπο που έχει στο ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα της πώλησης επιχειρήσεων όπως η ΔΕΗ ή η ΔΕΠΑ, και εντέλει τη δυσκολία του να εφαρμόσει το μνημόνιο.

Η άλλη "πίστα"

Υπό αυτή την έννοια, η χθεσινή συνάντηση Τσίπρα - Σκουρλέτη στην πραγματικότητα δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Διότι ανεξάρτητα από το αν ο υπουργός Ενέργειας παραμείνει ή όχι στη θέση του, οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών συνιστούν ένα είδος ωρολογιακής βόμβας για την κυβέρνηση που θα σκάσει όποτε αποφασίσει να την αγγίξει.

Αρκετοί εκτιμούν ότι τα παραπάνω γεγονότα συνέβαλλαν ώστε να γίνει πλέον η εναντίωση στις ενεργειακές αποκρατικοποιήσεις κάτι σαν λάβαρο εντός του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και σε στελέχη ή βουλευτές που δεν είχαν σαφή εικόνα για το θέμα και δεν το γνώριζαν στις λεπτομέρειές του. Ακόμη και όσοι δεν ενδιαφέρονται πραγματικά τι θα γίνει λόγου χάρη με την πώληση του 65% της ΔΕΠΑ ή του 17% της ΔΕΗ, απέκτησαν ένα ιδανικό θέμα για να εκφράζουν μέσω αυτού τις μικρές ή μεγάλες αντιρρήσεις τους για τις επιλογές της κυβέρνησης, τη γενικότερη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ όσο αυτός θα μπαίνει βαθύτερα στο μνημόνιο, και - γιατί όχι- ακόμη και για τον ίδιο τον αρχηγό του.

Αν η παραπάνω πρόβλεψη επαληθευτεί, τότε απλώνεται μπροστά μας μια νέα εσωκομματική "πίστα", αναβαθμισμένη ποιοτικά σε σχέση με όλα όσα συνέβησαν το προηγούμενο διάστημα, όπου παρά τις επιμέρους φωνές, ουδείς αμφισβητούσε ευθέως τον πυρήνα της ακολουθούμενης πολιτικής.

AdTech Ad

Όσο για την εναντίωση στις ιδιωτικοποιήσεις, παύει να είναι μόνο η "σημαία" ή ένα πρόσχημα που θα επικαλεστούν κάποιοι από τους σημερινούς υπουργούς, προκειμένου να δικαιολογήσουν την αποχώρησή τους, όταν και όποτε γίνει ο ανασχηματισμός. Αντίθετα, θα μπορούσε να εξελιχθεί στη λυδία λίθο πάνω στην οποία θα δοκιμαστεί η αριστερή περπατησιά της κυβέρνησης, το ίδιο της το ανάστημα, εντέλει η συνοχή της.

Σκεφτείτε, για παράδειγμα τι θα συμβεί αν χρειαστεί κάποια στιγμή μέσα στο 2017 ο εκάστοτε υπουργός Ενέργειας (προφανώς όχι ο Σκουρλέτης, αφού έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του), να υπογράψει την πώληση του 17% της ΔΕΗ ή του 35% των ΕΛΠΕ. Αντιμέτωπος θα βρεθεί με ένα ζήτημα που έχει πλέον αναχθεί σε κεντρικό πολιτικό επίδικο εντός του ΣΥΡΙΖΑ, πίσω από το οποίο θα στοιχίζονται όχι μόνο η αναβαθμισμένη μετά το Συνέδριο ομάδα των 53, αλλά και κάθε είδους "παραπονεμένες" για διαφορετικούς λόγους κομματικές δυνάμεις.

Μεταξύ σφύρας και άκμονος

Από την άλλη όμως, το μνημόνιο είναι μνημόνιο. Στο Μαξίμου, παρ’ ότι μπορεί να συμφωνούν με πολλές από τις θέσεις Σκουρλέτη για την ενέργεια, γνωρίζουν πως οι δανειστές δεν δέχονται ξήλωμα του εγκεκριμένου προγράμματος των 19 αποκρατικοποιήσεων, και έχουν ήδη εκδηλώσει την αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε τέτοια πρόθεση.

Γνωρίζουν επίσης ότι οι τρεις ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις συμβάλουν καθοριστικά στους ποσοτικούς στόχους για είσπραξη από αποκρατικοποιήσεις εσόδων 6,2 δισ. ευρώ ως το 2018, σύμφωνα με τα όσα υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015 η κυβέρνηση με τους δανειστές. Αν λοιπόν αφαιρεθούν από το πρόγραμμα τρεις ιδιωτικοποιήσεις, τότε άλλα περιουσιακά στοιχεία ή ακόμη χειρότερα νέα μέτρα (από φόροι έως περικοπές δαπανών και συντάξεων), θα πρέπει να τις αντικαταστήσουν.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος, και το δίλημμα "τι είναι πιο εύκολο πολιτικά, να βάλω νέους φόρους ή να πουλήσω ενεργειακές επιχειρήσεις", μόνο εύκολη απάντηση δεν έχει.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν αντιλαμβάνεται πως υπάρχει και θέμα της αξιοπιστίας. "Δεν μπορείς τον Ιούνιο του 2016, για να πάρεις τη δόση, να λες αυτές είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, αλλά τον Μάρτιο ή τον Ιούνιο του 2017, όταν θα έρθει η ώρα να βάλεις μπροστά π.χ. την πώληση της ΔΕΠΑ, να αλλάζεις γνώμη", σχολιάζει κυβερνητική πηγή.

Όμως αυτή η αλήθεια δεν κάνει λιγότερο δύσκολο το κυβερνητικό έργο. Μετά τα όσα συνέβησαν με πρωταγωνιστή τον υπουργό Ενέργειας, Πάνο Σκουρλέτη, είναι σαφές ότι κάθε φορά που θα πρέπει ο Πρωθυπουργός να στείλει το μήνυμα ότι "εφαρμόζουμε τα συμφωνηθέντα" με τις ιδιωτικοποιήσεις της ενέργειας, θα βρίσκει απέναντί του ένα ισχυρό εσωκομματικό ακροατήριο.

Και θα εύχεται, να μην κυβερνά εκείνος όταν θα χρειαστεί να φτάσει στη Βουλή για έγκριση ή υπογραφή της σύμβασης πώλησης του 17% της ΔΕΗ. 

Μια περίεργη χώρα…

Του Γιάννη Παντελάκη

Όπως έγραψε και ένας χρήστης μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ο Γεωργιάδης πρέπει να είναι ο μόνος που πίστεψε τελικά τον Κατρούγκαλο ότι είναι κομμουνιστής!  Και γι' αυτό προχώρησε σ' ένα αντικομμουνιστικό παραλήρημα με όρους εμφυλίου. Κάτι περίεργο συμβαίνει σ' αυτή τη χώρα. Δεν βιώνουμε μια στοιχειώδη κανονικότητα και αυτό είναι φανερό παντού. Και στην πολιτική ζωή. Όπως φαίνεται, η οικονομική κρίση αποκάλυψε πως το πρόβλημά μας ήταν πολύπλευρο και μεγάλο. Και δεν περιορίζεται μόνο στο χρέος και τους αριθμούς.

Στο 2016, ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. και όχι ένας απλός βουλευτής, ακολουθεί μια ακραία ρητορική που είχε σχεδόν ξεχαστεί τα μεταπολιτευτικά χρόνια και ανακαλύπτει κομμουνιστές στην κυβέρνηση. Κάτι σαν τον Κατρούγκαλο ας πούμε, που συχνά αυτοχαρακτηρίζεται έτσι. Μόνο που ο Κατρούγκαλος (και όχι μόνο αυτός), πρακτικά αποδεικνύεται ως ο υπουργός που εφαρμόζει απαρέγκλιτα το μνημόνιο. Και κάτι τέτοιο-και σαν περιεχόμενο και σαν πρακτική-δεν συνδέεται με κάτι που έχει σχέση με τον κομμουνισμό ή κάποιες έστω εκφάνσεις του.

Είναι προφανές πως ο Γεωργιάδης επιχειρεί να δημιουργήσει πόλωση και να υψώσει διαχωριστικά τείχη και αυτό το κάνει με βάσει προσωπικές αναφορές από το παρελθόν του. Ωστόσο, η ιδιότητα του αντιπροέδρου, αυτόματα μετατοπίζει το πρόβλημα στην ηγεσία του κόμματος η οποία φραστικά τουλάχιστον, έχει οριοθετήσει τις πολιτικές της διαφορές από το βασικό κυβερνητικό κόμμα σε άλλα επίπεδα. Με την σιωπή της, τον χρεώνεται αυτόν τον λόγο.

Τα φαινόμενα σουρεαλισμού ωστόσο, δεν σταματάνε εδώ, θα ήταν μια καλή εξέλιξη αν συνέβαινε αυτό. Σε παράλληλο χρόνο με τις δηλώσεις Γεωργιάδη, εμφανίζονται οι 53 του ΣΥΡΙΖΑ για να δηλώσουν την στήριξή τους στον υπουργό Σκουρλέτη με το επιχείρημα ότι συμφωνούν μαζί του στη μάχη που δίνει ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της ενέργειας. Επικεφαλής των 53, είναι ο Τσακαλώτος και ανάμεσά τους και άλλοι υπουργοί και βουλευτές. Όλοι αυτοί (και ο Σκουρλέτης), συμφώνησαν και ψήφισαν πέρυσι το καλοκαίρι το μνημόνιο το οποίο προβλέπει την ιδιωτικοποίηση στην ενέργεια! Ο επικεφαλής τους μάλιστα, το διαπραγματεύτηκε αυτό το μνημόνιο.

Παρεπόμενο του κυβερνητικού σουρεαλισμού και η χθεσινή επανεμφάνιση Δρίτσα, ο οποίος μας πληροφόρησε πως δεν συμφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ προγραμματικά με τις ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες δεν είναι στο ιδεολογικό, στρατηγικό και αναπτυξιακό οπλοστάσιο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο υπουργός Δρίτσας, που διαφωνεί με τις ιδιωτικοποιήσεις, πολύ πρόσφατα υπέγραψε μια από τις μεγαλύτερες που έγιναν, την πώληση του ΟΛΠ. Και παρεπιπτόντως, η σύζυγος Δρίτσα, κ. Χριστοδουλοπούλου που συχνά στο παρελθόν κατήγγειλε τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας, τώρα από την θέση της αντιπροέδρου της Βουλής, ακολουθεί μια ηχηρή σιωπή για τις άθλιες συνθήκες που βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι.

Σ αυτή την περίεργη χώρα, συμβαίνουν πολλά παράδοξα καθημερινά. Αν μη τι άλλο αποκαλυπτικά. Και σίγουρα ικανά για να περιγράψουν μια συνολική παρακμή...

Δωρεάν μεταφορά ευπαθών οικονομικά φοιτητών με τα ΚΤΕΛ στην Κρήτη

Σύμβαση για την δωρεάν μεταφορά των ευπαθών οικονομικά φοιτητών με τα υπεραστικά και αστικά ΚΤΕΛ στο νησί συνυπέγραψε σήμερα (25/10/2016) ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης με τους εκπροσώπους των ΑΕΙ και ΤΕΙ του νησιού, και τις διοικήσεις-εκπροσώπων των ΚΤΕΛ.

Πρόκειται για μια σημαντική κοινωνική δράση που υλοποιεί η Διεύθυνση Κοινωνικής Μέριμνας στο πλαίσιο του «υπερτοπικών» δράσεων του Κοινωνικού Προγράμματος της Περιφέρειας Κρήτης, που σχεδίασε και ολοκλήρωσε την δράση για την δωρεάν μετακίνηση απόρων φοιτητών που φοιτούν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Κρήτης.

Οι παρεχόμενες υπηρεσίες αφορούν φοιτητές που φοιτούν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Κρήτης και πληρούν τα κριτήρια του ΤΕΒΑ, που θέτει η Κ.Υ.Α. Δ23/οικ. 19462/1277 (ΦΕΚ 1066/5-6-2016) με τη χορήγηση Κάρτας απεριορίστων διαδρομών.

Η παραπάνω Δράση αφορά 248 άπορους φοιτητές που φοιτούν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Κρήτης που θα λάβουν Κάρτα Δωρεάν Μετακίνησης Απόρων Φοιτητών που είναι απεριορίστων διαδρομών.

Οι δικαιούχοι για την Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου είναι 97,  εκ των οποίων οι 73 είναι φοιτητές των Σχολών του Πανεπιστημίου Κρήτης και οι 24 του ΑΤΕΙ Κρήτης.

Οι δικαιούχοι για την Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου είναι 32, εκ των οποίων οι 31 είναι φοιτητές των Σχολών του Πανεπιστημίου Κρήτης και 1 φοιτητής του ΑΤΕΙ Κρήτης.

Οι δικαιούχοι για την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων είναι 109, εκ των οποίων οι 100 είναι φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης και 9 φοιτητές του ΑΤΕΙ Κρήτης.

Οι δικαιούχοι για την Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου είναι 10, εκ των οποίων το σύνολο είναι φοιτητές ς του ΑΤΕΙ Κρήτης.

Το 50% του κόστους των Καρτών Δωρεάν Μετακίνησης Απόρων Φοιτητών θα καλυφθεί από τα ΚΤΕΛ της Κρήτης στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ενώ το υπόλοιπο ποσό θα καλυφθεί από το Κοινωνικό Πρόγραμμα της Περιφέρειας Κρήτης.

Η χορήγηση Κάρτας Δωρεάν Μετακίνησης Απόρων Φοιτητών που είναι απεριορίστων διαδρομών, σκοπό έχει να συνδράμει τα άτομα της ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας (άπορους φοιτητές που φοιτούν σε ΑΕΙ της Περιφέρειας Κρήτης ) για να μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, καλύπτοντας ένα σημαντικό μέρος του κόστους του πληγέντος οικογενειακού προϋπολογισμού τους. 

Νέα επίθεση του Βουδούρη στον Μουζάλα - Τον κατηγορεί για ρεσιτάλ ψεύδους

Στα όσα είπε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας στη βουλή, απάντησε ο Οδυσσέας Βουδούρης.

Ο πρώην γ.γ. πρώτης υποδοχής κατηγόρησε τον κ. Μουζάλας ότι «έδωσε ρεσιτάλ ψεύδους, στην προσπάθειά του να αποκρύψει τις προσωπικές του ευθύνες για τις δραματικές δυσκολίες που βιώνουν οι πρόσφυγες, καθώς και για να δικαιολογήσει το παράλληλο σύστημα διοίκησης, που έχει στήσει, αντί να εφαρμόσει τον Νόμο 4375/2016, ως όφειλε».

Επίσης, δηλώνει πως είναι στη διάθεση της Βουλής εφόσον κριθεί σκόπιμο προκειμένου να καταθέσει όλα τα στοιχεία που έχει υπόψιν του. Παράλληλα, σημειώνει ότι πρέπει να κληθεί και ο κ .Μουζάλας, «ώστε σε μια διαδραστική διαδικασία, να αποκατασταθεί όλη η αλήθεια».

Ο κ. Βουδούρης σημειώνει ακόμη πως «στην χθεσινή συζήτηση δεν κλήθηκε ο κ. Μουζάλας «να αποδείξει την αθωότητά του», όπως παραπλανητικά ισχυρίστηκε» και πως «φράσεις όπως «δεν θα αποδείξω πως δεν είμαι νυφούλα», είναι φτηνά επικοινωνιακά τρικ».

Επίσης αναφέρει ότι ο κ. Μουζάλας δεν απάντησε:

Γιατί έδωσε όλες τις αρμοδιότητες του Τμήματος Τεχνικής Υποστήριξης του Υπουργείου σε προσωπικούς του συμβούλους και φίλους του, οι οποίοι μεταξύ άλλων τριπλασίασαν τον προϋπολογισμό δομών φιλοξενίας,

Γιατί διόρισε «άτυπους συντονιστές» επιλογής του, αντί των Διοικητών που προβλέπονται από τον Νόμο

Προσπάθησε να αποκρύψει ότι, χωρίς υπουργική ανάθεση αρμοδιοτήτων, ο Γενικός Γραμματέας ΔΕΝ μπορεί να εκδώσει αποφάσεις, ακόμα και αυτές που προβλέπονται από τον νόμο.

Δεν εξήγησε, το πρωτοφανές γεγονός στα κυβερνητικά χρονικά, γιατί ΜΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΜΕ ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ.

«Όχι μόνο δεν έδωσε καμία ουσιαστική απάντηση στα συγκεκριμένα ερωτήματα των βουλευτών, αλλά αντιθέτως, χάνοντας την ψυχραιμία του, περιέπεσε σε αλλεπάλληλα ψεύδη» υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ο κ. Βουδούρης και φέρνει ως παράδειγμα την αναφορά του υπουργού ότι «δεν γνωρίζει την τιμή ενός οικίσκου».

«Η τιμή αυτή προφανώς αποτελεί βασική παράμετρο για τον σχεδιασμό οποιασδήποτε δομής προσφύγων. Συνεπώς ο κ. Μουζάλας, είτε είναι εντελώς ανεπαρκής για τη θέση που κατέχει, είτε ψεύδεται κατ’ επανάληψη», τονίζει και καταλήγει δεν αναφέρθηκαν σημαντικά «όπως π.χ. ο νεφελώδης ρόλος του ΚΕΠΟΜ», ενώ σε θέματα που ανέφεραν οι παρεμβαίνοντες βουλευτές, εξέλειπαν σημαντικά στοιχεία «όπως πχ το ετήσιο κόστος ανά πρόσφυγα».

Πηγή

Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο

Του  Γιάννη Κιμπουρόπουλου

 Μέχρι τον Ιανουάριο επιμηκύνει τώρα η κυβέρνηση το χρονοδιάγραμμα για χρέος και ποσοτική χαλάρωση – Καμιά ένδειξη ότι οι δανειστές θα ανταποκριθούν

Ούτε αυτή την εβδομάδα γίναμε σοφότεροι ως προς τη λύση της εξίσωσης «αξιολόγηση- χρέος- ποσοτική χαλάρωση- έξοδος στις αγορές», το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έχει αναγάγει σε μείζον θέμα, αν και το πραγματικό όφελος για την κοινωνία από την προωθούμενη λύση είναι δυσδιάκριτο.

Η τελετουργία της πρώτης αξιολόγησης κλείνει τυπικά τη Δευτέρα, με την εκταμίευση του υπολοίπου (1,7 δισ.) της υποδόσης, ενώ ταυτόχρονα άνοιξε η δεύτερη αξιολόγηση, με ασαφές χρονοδιάγραμμα. Η κυβέρνηση βάζει ως «ημερομηνία λήξης» την 5η Δεκεμβρίου, οπότε είναι προγραμματισμένη η τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup για το 2016. Την έθεσε επίσημα, δια του πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες που προέβαλε ως επόμενο ορόσημο την ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ τον Ιανουάριο. Όμως, δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι θα έχει στο μεταξύ εκπληρωθεί το κυβερνητικό «προαπαιτούμενο», δηλαδή η ανακοίνωση των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους (τουλάχιστον) των βραχυπρόθεσμων, και μάλιστα «ταυτόχρονα», κατά την έκφραση που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβερνητική εκπρόσωπος μετρίασε την απολυτότητα της φράσης μιλώντας για συμφωνία για το χρέος αμέσως μετά την αξιολόγηση. Ευκαιρίας δοθείσης, και με δεδομένη την αβεβαιότητα στα μέτωπα με τους δανειστές, άνοιξε και το κεφάλαιο της ενδοκυβερνητικής ομφαλοσκόπησης, προαναγγέλλοντας «ριζικό, δομικό ανασχηματισμό».

Αμετακίνητοι οι «παίκτες»

Όποια παράλληλη ανάγκη και αν επέβαλε στον πρωθυπουργό και το επιτελείο του την αλλαγή προτεραιοτήτων, είναι βέβαιο ότι η βασική πηγή της είναι το θολό τοπίο στο μέτωπο του χρέους. Στο οποίο, οι βασικοί παίκτες μένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους:

Ο Β. Σόιμπλε, τρεις φορές την τελευταία βδομάδα επανέλαβε – με εξαιρετική ακρίβεια στη χρήση των λέξεων _ την ίδια θέση: «Όλοι προσποιούνται ότι κάποια μορφή ελάφρυνσης του χρέους θα έκανε καλύτερα τα πράγματα στην Ελλάδα. Το μόνο πράγμα που θα άλλαζε είναι ότι θα μειωθεί ακόμη περισσότερο γενικά κάθε βούληση για να ασχοληθούν με μερικές μεταρρυθμίσεις», είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, καθιστώντας σαφές ότι θα συνεχίσει να μπλοκάρει την πολυαναμενόμενη κίνηση του ESM.

Αλλά και ο Μάριο Ντράγκι, από τον οποίο πολλοί προσδοκούν να παίξει ρόλο από μηχανής θεού, δεν μας έκανε σοφότερους. Αν και η δήλωσή του την Πέμπτη, κατά τις ανακοινώσεις των αποφάσεων της ΕΚΤ, ερμηνεύτηκε από την κυβέρνηση ως θετικό μήνυμα, το μόνο που είπε είναι, ότι η συζήτηση για αγορά ελληνικού χρέους από την ΕΚΤ είναι «πρώιμη» και ότι σε κάθε περίπτωση η ΕΚΤ θα προβεί σε αξιολόγηση του χρέους «ανεξάρτητα». Δηλαδή, δεν θα περιμένει το ΔΝΤ ούτε θα συντονιστεί μ’ αυτό. Αυτό σημαίνει δύο τινά: πρώτον, ότι η ΕΚΤ θεωρεί μάλλον δεδομένο ότι το ΔΝΤ θα κάνει αρνητική έκθεση βιωσιμότητας τον Νοέμβριο και δεν θα αποφασίσει συμμετοχή του σε δανεισμό, τουλάχιστον προς το παρόν, και δεύτερον ότι η ίδια η ΕΚΤ δεν δεσμεύεται για τη δική της αντίστοιχη κίνηση από το χρονοδιάγραμμα «μέχρι το τέλος του έτους».

Καμιά αλλαγή δεν υπάρχει και μεταξύ «συμμάχων» και «αντιπάλων» της κυβέρνησης στην Ε.Ε. Οι συναντήσεις του πρωθυπουργού στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής πρόσθεσαν μια γενική τοποθέτηση του Ολάντ υπέρ της τήρησης των αμοιβαίων δεσμεύσεων. Η Μέρκελ παρέπεμψε στον Σόιμπλε, η Κομισιόν παραμένει σε στάση λεπτής ακροβασίας και η «παρεξήγηση» με τον Σουλτς, που δήλωσε έκπληξη για τις πληροφορίες περί πρωτοβουλίας του Ευρωκοινοβουλίου για το ελληνικό χρέος, καταδεικνύει μεταξύ άλλων τη συνοχή που χαρακτηρίζει τη γερμανική πολιτική ελίτ: κανείς δεν «πουλάει» κανέναν.

Με δεδομένο ότι και το ΔΝΤ μένει αμετακίνητο, οι κυβερνητικές ελπίδες μετατίθενται τώρα στην παρέμβαση Ομπάμα, που θα κάνει ένα πέρασμα από την Αθήνα στα μέσα Νοέμβρη, στο πλαίσιο της αποχαιρετιστήριας περιοδείας του στην Ευρώπη, με τελικό σταθμό το Βερολίνο. Θα έχουν προηγηθεί οι αμερικανικές εκλογές και, αν δεν έχει μεσολαβήσει κάποιο σοκ με νίκη του Τραμπ, ο Ομπάμα αναμένεται να ασκήσει κάποια πίεση, αντίστοιχη με τη γενική ρητορική κατά της λιτότητας που άσκησε με την ευκαιρία της επίσκεψης του Ιταλού πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Ωστόσο, τα περιθώρια γι’ αυτήν την πίεση δεν είναι μεγάλα: η αμερικανική ηγεσία ούτε θέλει, ούτε μπορεί να επιβάλει στο ΔΝΤ άνευ όρων συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα, ενώ κατανοεί και τα πολιτικά όρια της Μέρκελ και του κόμματός της.

Δυο σενάρια για ΔΝΤ και ESM

Τα χρονικά περιθώρια είναι στενά. Ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι ο ορίζοντας της 5ης Δεκεμβρίου δεν είναι ρεαλιστικός για κάποιας εκδοχής συμβιβασμό, το επόμενο ορόσημο δεν πάει πέρα από τα τέλη Φεβρουαρίου. Έπειτα αρχίζει ένα σερί εκλογικών αναμετρήσεων σε Ολλανδία, Γαλλία και τελικά στη Γερμανία που θα παγώσει κάθε διεργασία στην Ε.Ε. Κι αυτό, αν δεν έχει μεσολαβήσει κάποιος ιταλικός «σεισμός» στο δημοψήφισμα του Ρέντσι. Σ’ αυτό το διευρυμένο, τετράμηνο χρονοδιάγραμμα, μεταξύ Κομισιόν, ΕΚΤ, ESM και ΔΝΤ εξετάζονται εναλλακτικά σενάρια που ενδέχεται να βγάλουν όλους τους «παίκτες» από τη δύσκολη θέση.

Ένα από τα σενάρια αυτά αφορά την αναζήτηση εναλλακτικού ρόλου για το ΔΝΤ στο τρίτο Μνημόνιο, που δεν θα απαιτεί να χαρακτηρίσει βιώσιμο το χρέος. Αυτό θα μπορούσε να γίνει είτε με έναν αναβαθμισμένο ρόλο συμβούλου για το Ταμείο (όχι απλά «παρατηρητή»), είτε με πολύ μικρό, συμβολικό δανεισμό (αν και ακόμη και γι’ αυτό το καταστατικό του θέτει κριτήρια βιωσιμότητας).

Το δεύτερο σενάριο φέρει τον ESM να επιχειρεί μια αθόρυβη, βραχυπρόθεσμη de facto αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, χωρίς να χρειαστεί καν να την ανακοινώσει. Αυτή μπορεί να προκύψει μέσα από την αναχρηματοδότηση του δικού του δανεισμού, δηλαδή με αντικατάσταση μέρους των ελληνικών ομολόγων που κατέχει με άλλα, ελαφρώς μεγαλύτερης διάρκειας και σταθερού επιτοκίου. Αυτό απαιτεί «εθελοντές» από τις αγορές, δηλαδή επενδυτικά κεφάλαια πρόθυμα να εμπλακούν σ’ αυτήν την απομόχλευση του χρέους μέσα από παράγωγα προϊόντα. Η προθυμία δεν είναι δεδομένη. Αν πάντως προκριθεί μια τέτοια λύση, αυτή με τη σειρά της, θα διευκόλυνε και την επόμενη κίνηση της ΕΚΤ.

Σαρωτική «αναδιάρθρωση»

Φυσικά, όλα αυτά ηχούν σαν συζητήσεις για το φύλο των αγγέλων, μπροστά στο εύρος και το βάθος των καταστροφικών αλλαγών που γίνονται δια του Μνημονίου στην ελληνική οικονομία. Πέρα από τις διαπραγματεύσεις στα εργασιακά, που θα αποδώσουν πιθανότατα μια τυπική αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων, χωρίς ουσιαστική επίδραση στην εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί, η διαχείριση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων και το υπό συζήτηση νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό αποτελούν τα νέα εργαλεία για το μεγάλο ξεκαθάρισμα στην παραγωγική βάση της χώρας. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο SSM, o εποπτικός μηχανισμός των ευρωπαϊκών τραπεζών, απαιτεί πριν την εφαρμογή του εξωδικαστικού συμβιβασμού, οι τράπεζες να σταματήσουν να συντηρούν τις επιχειρήσεις που δεν είναι βιώσιμες. Αυτό σημαίνει ότι το επόμενο κύμα «αναδιάρθρωσης», μέχρι τέλος του χρόνου ή τις αρχές του 2017, θα βρει χιλιάδες επιχειρήσεις στα πρόθυρα λουκέτου. Κι αν το λουκέτο μπορεί να θεωρηθεί ένα δίκαιο τέλος για τους «επιχειρηματίες» που τις φέσωσαν, δεν ισχύει το ίδιο για τους χιλιάδες εργαζόμενους που θα μείνουν άνεργοι και για την υποδομή που θα οδηγηθεί σε απαξίωση.

Εντάξει ρε φίλε και συ τι προτείνεις;

γράφει ο Σωκράτης Μαντζουράνης

Δεν προλαβαίνεις να αποσώσεις μια σκέψη, μια κουβέντα βρε αδερφέ, και να η ερώτηση:

– Εντάξει ρε φίλε και συ τι προτείνεις;

Ακολουθεί ένα υπομειδίαμα που υπονοεί «τώρα εδώ σ’ έχω…» και απανωτά, διαμορφώνεται και το αποδεκτό πλαίσιο της απάντησης:

– Και μη μου αναμασήσεις τις αρλούμπες της ΛΑΕ και της Ζωής, ούτε βέβαια τα παλαιολιθικά του ΚΚΕ και τα «επαναστατικά» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Αισθάνεσαι μια λύπηση, πρέπει όμως ν’ απαντήσεις.

Γιατί το ερώτημα εκ των πραγμάτων, αναδεικνύει δυο σοβαρά πολιτικά ζητήματα και ας μην τα αντιλαμβάνεται ο ερωτών.

Το πρώτο, είναι αυτή η ίδια η ερώτηση.

Η επιλογή των στελεχών της «πρώτης φοράς αριστερά», να υπερασπισθούν τη δεξιά πολιτική της «αριστερής» τους κυβέρνησης, με δεξιές τακτικές.

Χρόνια δοκιμασμένη μέθοδος από την κάθε είδους δεξιά.

Στην ουσία, σου λένε το εξής απλό:

– Έχεις φίλε καμιά καλύτερη πρόταση για τη διαχείριση του συστήματος που υπηρετώ;

Όταν κάποτε οι κομμουνιστές έλεγαν στο «αριστερό» ΠΑΣΟΚ ότι «η θέση μας είναι έξω από ΝΑΤΟ και ΕΟΚ», οι πρώτοι φορά σοσιαλιστές, απαντούσαν χαμογελαστοί, όπως καλή ώρα:

– Εντάξει ρε φίλε… Κάτι πιο σοβαρό και ρεαλιστικό; Που ζείτε;

Η πρώτη απάντηση εδώ, είναι σχετικά εύκολη.

– Δυστυχώς καλοί μου άνθρωποι, πρόταση που να εξυπηρετεί τούτη την Ε.Ε., τούτο το σύστημα, τούτους τους «συσχετισμούς», τούτη τη δημοκρατία, τούτο τον εξανδραποδισμό της εργατικής τάξης, τούτον τον αφανισμό της κοινωνίας, τούτη την «αριστερά» και τους «αριστερούς» της, δεν έχω.

Πρόταση κοινωνικής και πολιτικής επιβίωσής σας, δεν έχω.

Η κοινωνία ποτέ δεν χρειαζόταν μια τέτοια «αριστερή» πρόταση.

Εσείς μόνο τη χρειάζεστε.

Μπορείς να απαντήσεις κάπως έτσι, να τους κοιτάξεις επιτιμητικά και να ξεμπερδεύεις

Εύκολα πράγματα.

Όμως το ερώτημα καραδοκεί και περιμένει απάντηση επί της ουσίας.

– Λοιπόν φίλε, τι προτείνεις;

Εδώ, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το κύριο πολιτικό ζητούμενο σήμερα:

Ποια είναι η άλλη πολιτική πρόταση σου, σύντροφε;

Κι εδώ, αρχίζουν τα δύσκολα.

Τι να προτείνεις σε μια κοινωνία που την έφεραν στην απόγνωση και προσπαθεί να πιαστεί απ’ όπου μπορεί για να επιβιώσει;

Τι να πεις στους αριστερούς που βλέπουν τις ιδέες, τις αξίες και τις ελπίδες τους να διαπομπεύονται;

Με ποια πρόταση να πας στους νέους και στις ουρές των ανέργων, που σκοτώνονται για 1-2 «μαύρα» μεροκάματα;

Πώς να μιλήσεις για «ανάπτυξη», όταν όλα τα «κλειδιά» της οικονομίας σου, τα έχουν δώσει σε διεθνείς τοκογλύφους;

Πώς να φτιαχτεί «κίνημα», όταν τα συνδικάτα είναι ανύπαρκτα και οι «ηγεσίες» του συνδικαλιστικού κινήματος βολεμένες και υποτακτικές;

Ποια εθνική αξιοπρέπεια να επικαλεσθείς και ποια Δημοκρατία να υπερασπισθείς όταν όλα τα έχουν υποθηκεύσει για ένα «χρέος» που δεν είναι δικό μας και μια «καρέκλα» που είναι δική τους;

Τι να πεις στους βουβούς και απόντες «των γραμμάτων και των τεχνών», πώς να σ’ ακούσουν φοβισμένοι δικαστές και «σαράφηδες» κληρικοί;

Και δεν είναι το ζόρι μονάχα, το τι να πεις.

Είναι και το «ποιος».

«Ποιος» θα μιλήσει και θα πείσει και θ’ αντέξει.

Είναι μεγάλη η ζημιά, που κάνουν.

Δεν καταστρέφουν μόνο την οικονομία.

Αλλοιώνουν συνειδήσεις, εξαργυρώνουν αγώνες, παραμορφώνουν οράματα, προσαρμόζουν την Αριστερά στο μπόι τους.

Αυτή είναι πιο μεγάλη ζημιά από το χρέος και τα μνημόνια.

– Όμως παρ’ όλα αυτά, τι προτείνεις;

Δεν έχω έτοιμη μια πρόταση, με αναλύσεις, πίνακες και μελέτες.

Κανείς δεν έχει.

Μόνο τούτο το απλό, μπορώ να προτείνω:

Ελάτε να πούμε στον κόσμο πως το όνειρο για μια σοσιαλιστική κοινωνία είναι ολοζώντανο.

Πως τούτη η βαρβαρότητα δεν είναι παντοδύναμη.

Πως η κοινωνία έχει ελπίδα, μόνο αν πιστέψει στη δύναμη της.

Ας αρχίσουμε απ’ αυτά που κάτι μου λέει, πως είναι και τα μόνα που φοβούνται.

Δυστυχώς, άλλη πιο τεκμηριωμένη, πιο ρεαλιστική και πιο Αριστερή πρόταση, δεν έχω.