Megaλες αλήθειες. Του Νίκου Μπογιόπουλου

Δεν υπάρχουν όμως εφημερίδες που να εκδίδονται για να εκφράζουν απόψεις διαφορετικές από εκείνες του ιδιοκτήτη τους ή να υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα». Η θέση αυτή διατυπώθηκε νέτα-σκέτα στο Βήμα της Κυριακής (8/1/2012). Από τότε έχει περάσει κάτι περισσότερο από ένας χρόνος. Φέρει δε την υπογραφή του εκδότη της εφημερίδας Σταύρου Ψυχάρη. Στη συγκεκριμένη τοποθέτηση του κ. Ψυχάρη θα επανέλθουμε παρακάτω.

Δραγασάκης: Συστράτευση των λαών για αλλαγή πολιτικής

Συνέντευξη του Γιάννη Δραγασάκη στον ΣΚΑΙ 100.3 fm

Συνέντευξη στον ραδιοφωνικο σταθμό "ΣΚΑΙ", 100,3 fm για τις τρέχουσες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις


• Έχουμε στην τηλεφωνική γραμμή τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, κ. Γ. Δραγασάκη. Καλημέρα σας κύριε Δραγασάκη. Όχι πολλούς μήνες πριν, ήταν 1η Ιουνίου του 2012, πριν από τον 2ο γύρο των εκλογών, παρουσιάσατε, με πολύ ενδιαφέρον για όλους εμάς που σας βλέπαμε να το κάνετε, το πρόγραμμα το ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία. Στο πρόγραμμα αυτό δεν υπήρχε κουβέντα για το ευρώ. Ούτε έτσι ούτε διαφορετικά. Τι είναι αυτό που σας έκανε να ξαναφέρετε τη συζήτηση για το αν το ευρώ αποτελεί προτεραιότητα ή όχι στην οικονομική πολιτική την οποία υπόσχεται να τηρήσει το κόμμα σας.

Κατηγόρησε τους πάντες εκτός από τον εαυτό του ο Βενιζέλος για την παραποίηση της Λίστας Λαγκάρντ

Κάπου ανάμεσα στην ανταλλαγή «κοσμητικών» επιθέτων στην Προανακριτική της Βουλής, όπως «χοντρός», «ψεύτης» και «φασίστας», η οποία αποπροσανατόλισε από την πραγματική συζήτηση που έπρεπε να γίνει, ο Ευάγγελος Βενιζέλος βρήκε την ευκαιρία να αθωώσει πανηγυρικώς τον εαυτό του από κάθε ευθύνη γύρω από τη Λίστα Λαγκάρντ. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Οικονομικών έφτασε στο σημείο να αφήσει υπαινιγμούς για παραποίηση της Λίστας από το δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη, οι οποίοι πάντως απορρίφθηκαν κατηγορηματικώς από τα μέλη της Προανακριτικής.

Χωρίς αγωγή

Του Κώστα Βαξεβάνη

Οι παλιοί δημοσιογράφοι (επιμένω να θεωρώ άλλους πιο παλιούς από μένα, τουλάχιστον για ψυχολογικούς λόγους) έλεγαν πως οι αγωγές και οι μηνύσεις είναι τα παράσημα του επαγγέλματος. Έχουμε λοιπόν πολλά παράσημα. Αγωγές κυρίως. Η διαφορά της μήνυσης από την αγωγή είναι πως στη μήνυση ο κατήγορος είναι εκεί, τον ρωτάς, τον βάζεις να απαντήσει σε διάφορα στοιχεία, υπάρχουν μάρτυρες και μια διαδικασία που πολλές φορές γυρίζει μπούμερανγκ. Στις αγωγές, ένα δικαστήριο που πριν από λίγο δίκαζε εργατικές διαφορές, με μια ακροαματική διαδικασία 30 λεπτών, εξετάζοντας έως δύο μάρτυρες, βγάζει μια απόφαση. Τα ποσά που ζητούν οι «θιγόμενοι» με νόμο Βενιζέλου (ένας ακόμη αντισυνταγματικός νόμος του μεγάλου Συνταγματολόγου) είναι τεράστια.
Σε σοβαρές χώρες, η μήνυση, δηλαδή η ποινική διαδικασία, προηγείται της αστικής, της αγωγής. Αν κάποιος δικαιωθεί στα ποινικά

Κατηγορείται η μεγαλύτερη Γερμανική τράπεζα, η Deutsche Bank, για γιγαντιαία τραπεζική απάτη ύψους 12 δις-Θα ''κουρέψουν'' τις γερμανικές καταθέσεις;

- Η Deutsche Bank κατηγορείται πως ''μαγείρεψε'' τα βιβλία της και απέκρυψε ζημίες 12 δισεκατομμυρίων για να αποφύγει τη διάσωση της από την γερμανική κυβέρνηση

- Οι αρχικές καταγγελίες, που μετατράπηκαν σε κατηγορίες, έγιναν από τρεις πρώην υπαλλήλους της τράπεζας, οι οποίοι ανέφεραν πως η Deutsche Bank προσπάθησε να εξαφανίσει λογιστικά μια γιγαντιαία θέση σε παράγωγα, ονομαστικής αξίας 130 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η λέξη ''πρωτοφανείς'' είναι ελάχιστη για να περιγράψει τις κατηγορίες με τις οποίες βαρύνεται η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, η Deutsche Bank.

32 τρισ. δολλάρια κρύβονται σε offshore φορολογικούς παραδείσους

Συγκλονιστικές είναι οι αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφορικά με τα στοιχεία κατόχων offshore εταιρειών κυρίως από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους. Περίπου 32 τρισεκ. δολάρια κρύβονται σε offshore εταιρείες.
Μεταξύ των ιδιοκτητών συγκαταλέγονται κυβερνητικοί αξιωματούχοι και οικογένειες κροίσων από ολόκληρο τον κόσμο, όπως για παράδειγμα ο Καναδάς, οι ΗΠΑ, η Ινδία, το Πακιστάν, η Ινδονησία, το Ιράν, η Κίνα, η Ταϊλάνδη και πρώην κομουνιστικά κράτη.

Μια μέρα, τρεις στιγμές.

 Στουρνάρας: «δεν υπάρχει μαύρη τρύπα», δύο - δυόμισι δισ. η τρύπα. Στουρνάρας: «δεν υπάρχει μαύρη τρύπα» - βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, ναααααααάάάάάάάά

μια μαύρη τρύπα! «δεν υπάρχει μαύρη τρύπα» - τον χαβά του ο κ. Στουρνάρας, «σκέφτομαι
πάντως να φορολογήσω τις ιατρικές δαπάνες» - μπράβο, τρισμέγιστε!
Τοιούτοι αρχιερείς μάς κυβερνούν! Ανακαλύπτουν (;) άλλη τρύπα (πλην των 2,5 δισ.) της τάξεως των 600 δισ. - αρπάζουν
50-60 ευρώ ακόμα από κάθε συνταξιούχο και τη βουλώνουν. Με πτώματα από ζωές ανθρώπων, τοιούτους
έχουμε αρχιερείς, τέτοιοι μας κυβερνάνε.

Το στάδιο Καραϊσκάκη

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Αποβραδίς ξεσκόνιζαν την Παγκόσμια Βιβλιοθήκη Επιστολών, για να δεχθεί πρωί-πρωί τη νέα εσοδεία. Δίπλα στις Επιστολές του Παύλου προς Κορινθίους, Ρωμαίους και άλλους νεοπροσήλυτους, δίπλα στα επιστολικά μυθιστορήματα του Λακλό, ποιος δεν θυμάται τον σατανικό Βαλμόν από τις «Επικίνδυνες σχέσεις», δίπλα στα γράμματα που αντήλλαξαν ο Πάουντ με τον Έλιοτ για την «Έρημη Χώρα», εκεί σιμά στην απαράμιλλη αλληλογραφία του Καζαντζάκη με τον Πρεβελάκη και του Σεφέρη με τον Τσάτσο, θα τοποθετηθούν και οι επιστολές που στέλνει από χθες ο Εσόδων Χάρης Θεοχάρης σε όσους χρωστούν μέχρι 3.000 ευρώ στο Δημόσιο.

Οπορτουνιστές κι επαναστάτες

Του Θανάση Καρτερού

"Οι οπορτουνιστές δεν μπορεί να γίνουν επαναστάτες, με τίποτα. Οι επαναστάτες δυστυχώς γίνονται και οπορτουνιστές, το αντίθετο όμως δεν γίνεται". Έτσι ακριβώς τα είπε η γενική γραμματέας του
πάντηση δεν μπορεί παρά να είναι συμβατή με τους κανόνες λειτουργίας του κόμματος: Οπορτουνιστής είναι βέβαια αυτός που στρέφεται κατά της γραμμής, της στρατηγικής, της ηγεσίας - αλλά η σφραγίδα της έκπτωσής του δεν μπαίνει απ' όποιον λάχει και όπως λάχει. Τη βάζει το κόμμα με συλλογική του απόφαση. Οπορτουνιστής, με λίγα λόγια, κηρύσσεται κάποιος με απόφαση του κόμματος. Διαφορετικά, αν ο καθένας άντε όπως του έρθει μπορεί να κηρύσσει τον εαυτό του επαναστάτη και τον διπλανό του οπορτουνιστή, θα γινόταν της κακομοίρας - έτσι δεν είναι;
Ωραία. Μέχρι εδώ θα συμφωνήσει ακόμα και η Αλέκα. Αν όμως είναι έτσι, τότε η ιστορία του κόμματος βρίθει από παραδείγματα

Προσοχή στις παγίδες των εντύπων των φορολογικών δηλώσεων

Τα έντυπα των φορολογικών δηλώσεων για το 2013 

Με δέκα αλλαγές σχεδιάστηκε το έντυπο της φορολογικής δήλωσης (έντυπο Ε1) που θα υποβάλλουν ηλεκτρονικά φέτος περίπου 5,5 εκατ. φορολογούμενοι. Οι δηλώσεις θα πρέπει να υποβληθούν μέχρι τις 30 Ιουνίου.

Το έντυπο κρύβει παγίδες που οδηγούν σε έξτρα φόρους για χιλιάδες φορολογούμενους. Φέτος οι φορολογούμενοι θα πρέπει να δηλώσουν υποχρεωτικά όλα ανεξαιρέτως τα εισοδήματα που απέκτησαν το 2012. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να εμφανίσουν τους τόκους των καταθέσεων, μερίσματα, κέρδη από πωλήσεις μετοχών ακόμη και τα πολυτεκνικά επιδόματα, εισοδήματα που μέχρι πέρυσι η αναγραφή τους δεν ήταν υποχρεωτική.

Τα ψέματα τελειώσανε

Αν ο πρωθυπουργός ζούσε σε άλλη χώρα από τους κ.κ. Βενιζέλο και Κουβέλη, θα μπορούσε κανείς να κατανοήσει την αργοπορημένη και βιαστική συνάντησή τους, στο παραπέντε κυριολεκτικά από την νέα άφιξη της τρόικα στη χώρα. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, είναι απορίας άξιο, πώς γίνεται να κανονίζονται και να πραγματοποιούνται συσκέψεις την ώρα που οι ρόδες του αεροπλάνου που φέρνει στη χώρα τους εκπροσώπους των δανειστών ακουμπάνε σχεδόν στο διάδρομο προσγείωσες του Ελευθέριος Βενιζέλος, οι πολιτικοί αρχηγοί της τρικομματικής κυβέρνησης να συσκέπτονται για ν’ αποφασίζουν ποιες θα είναι οι προτάσεις που θα διατυπωθούν.

Άλλαξε το «χαράτσι» και έγινε... «ενιαίος φόρος ακινήτων»

 

«Προσερχόμαστε (στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα) με κοινή θέση για το ειδικό τέλος ακινήτων, το οποίο θα αντικατασταθεί από τον ενιαίο φόρο ακινήτων», δήλωσε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου, όπου πραγματοποιήθηκε η σύσκεψη των τριών ενόψει της επιστροφής των επικεφαλής της τρόικας στην Αθήνα. Όπως υποστήριξε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ ο ενιαίος φόρος θα είναι προοδευτικό και θα σημάνει ελάφρυνση των Ελλήνων πολιτών.

Περιμένοντας την Τρόικα...

Σήμερα έρχεται η Τρόικα.
Από νωρίς συναθροισμένοι στο Ιερόν Μαξίμου προύχοντες και προεστοί επιμελούντο των προετοιμασιών - να ανοίξουν τα παράθυρα να αερισθεί ο οίκος, να αλλάξουν τις κουρτίνες να ’ναι πιο φωτεινές, να κλειδώσουν τον κυρ Μανιτάκη στο ερμάρι, μην πει πάλι τίποτα κουλτουριάρικο κι εξαγριώσει τους Τροϊκανούς - όλα τέλος πάντων να ’ναι στη θέση τους, με τάξη κι ευμορφάδα...

«Μπενύτο, δεν βγάζεις το χρυσό σου καλογυαλισμένο δαχτυλίδι;» προέτρεπε ο Σεβαστοκράτορας κυρ Σαμαράς τον Πρωτοσέβαστο κυρ Βενιζέλο, «σαν βλέπουν οι Λογγοβάρδοι άρχοντα Βυζαντινό με δόξα στολισμένο, τους ανοίγει η όρεξη!».
«Δεν είναι δαχτυλίδι, άρχοντά μου», έκλεισε παιχνιδιάρικα το μάτι ο κυρ Βενιζέλος στον κυρ Σαμαρά, «στικάκι είναι!».
«Το φορά στο χέρι για να τους έχει όλους στο χέρι» γέλασε με ένα δυο χλιμιντρίσματα ενδιάμεσα, ευχαριστημένος με το λογοπαίγνιό του, ο κυρ Κεδίκογλου, σκριπτιάριος των Σαμαρικών Βουλών - πολλά τα έτη σου, Δέσποτα!

Υπονομεύοντας την δημοσιογραφία και τη χώρα..

Από τον Βασίλη Μπόνιο

“Η δουλειά μας είναι τα μπετά και τα μελάνια…”, συνήθιζε να λέει ο Γιώργος Μπόμπολας, μεγαλοκατασκευαστής και μεγαλομηντιάρχης, από αυτούς που τα διεθνή ΜΜΕ αποκαλούν Έλληνες ολιγάρχες. Ο Μπόμπολας στα μπετά είχε την τύχη και την έμπνευση να συμπορευθεί με τον Δημήτρη Κούτρα, έναν άνθρωπο παθιασμένο, οραματιστή, εμπνευσμένο-των αλωνιών και των σαλονιών, που λέμε. Ο Κούτρας είχε τον τρόπο του να χορεύει τσάμικο με τον Σουφλιά αλλά και να παθιάζεται (παρέα με τον Πέτρο Στρατουδάκη, σαν σύγχρονοι χρυσοθήρες), με το χρυσό της Χαλκιδικής.
Από τότε που έφυγε από τη ζωή ο Αλέξανδρος Φιλιππόπουλος-με τον οποίο ο Μπόμπολας είχε κάνει την μεγάλη εκδοτική επιτυχία του “Έθνους”- η οικογένεια Μπόμπολα δεν κατάφερε η δεν επεδίωξε να βρει αντικαταστάτη του. Ο Φιλιππόπουλος ώσπου ν' αρχίσει η περιπέτεια της υγείας του δεν επέτρεπε παρεμβάσεις στην δουλειά του.

Έστιν ουν τραγωδία...

 

Λουπάκη Ευγενία

Αν έγραφα για το πουλί του χρυσαυγίτη, αν έγραφα για τη διαφωνία του Μπογιόπουλου, αν έγραφα για το plan χ, ψ, ω, αυτό το σημειωματάκι θα χτύπαγε ρεκόρ αναγνωσιμότητας. Αλλά αυτό δεν θα συμβεί, γιατί θέλω να γράψω για τα θέατρα που κλείνουν, για το βιβλιοπωλείο της "Εστίας" που έκλεισε μετά από 123 χρόνια και τις αναμνήσεις μου απ' τη Σταδίου ακόμα, για τα σχολεία που τα 'κλεισαν τα χρυσά εκσυγχρονιστικά χεράκια της Διαμαντοπούλας, για το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου που έκλεισε, για τα μάτια μας και τα μυαλά μας, που κουρασμένα κατεβάζουν σιγά - σιγά ρολά.

Χανιά: Στη θάλασσα ο υποψήφιος βουλευτής της Χρ. Αυγής

Οι προκλητικές, τραμπούκικες συμπεριφορές μελών της Χρυσής Αυγής στα Χανιά είχαν απροσδόκητο αποτέλεσμα για έναν από αυτούς, ενώ ως αυτή την ώρα (μεσάνυχτα Τρίτης) κρατούνται 8 άτομα στο αστυνομικό τμήμα των Χανίων

Σύμφωνα με μαρτυρίες, από τις 6 το απόγευμα σήμερα ομάδα 15 χρυσαυγιτών συγκεντρωμένη σε καφέ της πόλης ξεκίνησε τις προκλήσεις τραμπουκίζοντας κάποιον που τους φαινόταν περίεργα ντυμένος για τα γούστα τους. Κατόπιν, περνώντας μπροστά από τα γραφεία του ΚΚΕ επιδόθηκαν σε νεοναζιστικούς χαιρετισμούς συνεχίζοντας το γελοίο σερί προκλήσεων αργότερα με επίθεση σε 3 μετανάστες (2 από το Μαρόκο κι έναν από την Αλβανία) στην περιοχή της Αγοράς, ενώ ήδη η συμπεριφορά τους είχε προκαλέσει συγκέντρωση των αντιφασιστικών δυνάμεων της πόλης.

Θα αρπάξουν μέρος των καταθέσεων και των Ελλήνων ?

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Εκατομμύρια Ελληνες αναρωτιούνται ανήσυχοι: Θα βάλει χέρι και στις δικές μας καταθέσεις η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη όπως έκανε και ο δεξιός πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης σε συνεργασία με τους Γερμανούς; Ευνόητο είναι φυσικά ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που πιστεύουν τον υπουργό Οικονομικών, τον πρωθυπουργό ή οποιονδήποτε αρχηγό των κυβερνητικών κομμάτων ή υπουργό που διαβεβαιώνει ότι δήθεν «αποκλείεται» να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει πολιτικός ηγέτης στον κόσμο που να λέει στους πολίτες της δικής του χώρας ότι σκοπεύει να τους αρπάξει τμήμα των καταθέσεών τους ή και όλα τα χρήματα που έχουν στις τράπεζες.

Απλούστατα, τους τα αρπάζει χωρίς προαναγγελία! Δυστυχώς, η πιθανότητα να καταληστευθούν και οι Ελληνες καταθέτες κατά το πρότυπο των Κυπρίων είναι εξαιρετικά αυξημένη. Οχι μόνο και όχι τόσο λόγω των προθέσεων των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη.

Η εκδίκηση του μπάρμπα Κώστα

Του Θανάση Καρτερού
Τα μέλη του ΚΚΕ έχουν το δικαίωμα να λένε την άποψή τους, αρκεί να είναι σωστή, είχε γράψει το 1974 στην "Κομμουνιστική Επιθεώρηση" ο Κώστας Λουλές -παλαίμαχος κομμουνιστής και μέλος του Π.Γ. Με αποτέλεσμα να προκληθεί κομματικός σάλος, μέχρι που υπήρξε "επανόρθωση" από τον ίδιο και την Κ.Ε.: Τα μέλη του κόμματος έχουν δικαίωμα να λένε τη γνώμη τους μέσα στο πλαίσιο που ορίζει το καταστατικό - τελεία και παύλα. Αν και πρέπει να προσθέσουμε ότι η επανόρθωση αυτή δεν εμπόδισε να παραμείνει η ατυχής φράση ως ιστορικό ανέκδοτο στη φαρέτρα των αντιπάλων του κόμματος μέχρι σήμερα.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο επαναστατικό αυλάκι του ΚΚΕ. Νά όμως που ο μπάρμπα Κώστας παίρνει τη μεταθανάτια εκδίκησή του για όσα άκουσε τότε. Διότι σήμερα, σαράντα σχεδόν χρόνια μετά, τι παρακολουθούμε; Τα μέλη του κόμματος καλούνται να πουν δημόσια τη γνώμη τους στον προσυνεδριακό διάλογο. Και η ηγετική ομάδα -η οποία, σημειωτέον, είναι υπό κρίση στο επικείμενο συνέδριο- εξαπολύει συντονισμένη επίθεση εναντίον απόψεων και μάλιστα όχι μόνο επειδή "δεν είναι σωστές". Αλλά και επειδή βλέπει σ' αυτές αντικομματικές και εχθρικές προθέσεις - τις οποίες δεν διστάζει να καταγγείλει, στιγματίζοντας πρόσωπα με πλούσια ιστορία και προσφορά.

Tο αλάθητο είναι λάθος.

                                                        Οταν ξέσπασε η κρίση στην Κύπρο, στο πρώτο του μήνυμα «αλληλεγγύης προς τον κυπριακό λαό» το ΚΚΕ διαπίστωνε ότι «τα διάφορα εναλλακτικά σενάρια (σ.σ.: πλην εκείνου της Ευρωπαϊκής Ενωσης) για τη χρηματοδότηση της κυπριακής οικονομίας με την εμπλοκή της Ρωσίας και των άλλων κρατών ή με εσωτερικό δανεισμό που θα πλήξει τα ασφαλιστικά ταμεία, ή με επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, όπως λένε διάφορες δυνάμεις, ακόμα κι αν υλοποιηθούν, είναι εξίσου αδιέξοδα για τα λαϊκά συμφέροντα».

Δηλαδή, όλες οι επιλογές, είτε η υποταγή στις υπαγορεύσεις της Ενωσης, είτε η αναζήτηση άλλων εναλλακτικών λύσεων, θα είναι το ίδιο αδιέξοδες για τον λαό - εφόσον δεν σχετίζονται με την πάλη για τον σοσιαλισμό, θα λέγαμε εμείς, όπως άλλωστε και το ίδιο το ΚΚΕ δηλώνει, όταν προϋπόθεση, για να έχει νόημα φιλολαϊκό μια πολιτική, είναι να παλεύει ο λαός για τον σοσιαλισμό.

Η στάση αυτή του ΚΚΕ απογοητεύει τους πολίτες, τον λαό· τον

Άρθρο-σοκ του τ. ΥΠΕΞ της Ισπανίας για την κυπριακή καταστροφή

Σφοδρή κριτική που αγγίζει τα όρια της περιφρόνησης άσκησε κατά των υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ειδικά της Γερμανίας σε άρθρο του στην El Pais με τον τίτλο «Προς υπεράσπιση της Κύπρου» ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας Μιγκέλ Ανχελ Μορατίνος κατηγορώντας τους ευθέως ότι «αγνόησαν τη διεθνή και εθνική πραγματικότητα» και το γεωπολιτικό ρόλο της χώρας και αυτό θα το πληρώσει η ΕΕ».
«Οι υπουργοί του Ecofin αγνόησαν τη διεθνή και εθνική πραγματικότητα, καθώς και τη γεωπολιτική και στρατηγική θέση της Κύπρου και αυτό θα στοιχίσει πολλά στην Ευρώπη», υποστηρίζει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών. «Δεν μέτρησαν την επίδραση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μιας χώρας-κλειδί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και αυτός θα τους κοστίσει».

Bail in, bail out και bail in ξανά

Του Γιώργου Σταθάκη*

Η ευρωπαϊκή διαχείριση της κρίσης ξεκίνησε με μια απλή συνταγή το 2009. Η Ε.Ε. θα προσέφερε κάποιους πόρους για τη διάσωση των τραπεζών και από εκεί και πέρα κάθε χώρα θα έπρεπε να διαχειριστεί την εθνική της κρίση, τόσο του δημόσιου χρέους όσο και των τραπεζών, με τους δικούς της τελικά πόρους. Με άλλα λόγια, δεν θα υπήρχε καμία αναδιανομή πόρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και δεν θα υπήρχε καμία διάσωση εθνικής οικονομίας με ευρωπαϊκούς πόρους. Αυτό ήταν το bail in.

Η ιδέα αυτή προσέφερε τότε 28 δισ. στις ελληνικές τράπεζες, και μόλις εμφανίστηκε η κρίση του ελληνικού δημόσιου χρέους, η απάντηση στην πρώτη συνάντηση Μέρκελ με Παπανδρέου ήταν ότι η Ελλάδα «θα τα κατάφερνε μόνη της». Η ιδέα του bail in δεν είχε διάρκεια, καθώς με την κλιμάκωση της κρίσης από τα τέλη του 2009 η στρατηγική αυτή θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί. Με την Ελλάδα εγκαινιάστηκε η δεύτερη περίοδος, αυτή του bail out, ή της διάσωσης των εθνικών οικονομιών.

Αφού φτώχυναν την Κύπρο, ετοιμάζουν τον διαμελισμό της

Του Γιώργου Δελαστίκ

Ενα ρίγος διαπέρασε τη σπονδυλική στήλη σχεδόν κάθε Ελληνα που έτυχε να διαβάσει την Πέμπτη ένα από τα άρθρα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» που αναφερόταν στα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το δυσάρεστο συναίσθημα άρχιζε με την ανάγνωση του τίτλου του άρθρου αυτού της μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας: «Αποθέματα αερίου και κυπριακή απομόνωση».

 

Εκείνο όμως που αποτελούσε πραγματική μαχαιριά από πολιτική σκοπιά ήταν ο υπότιτλος: «Καθώς φθίνουν οι ελπίδες για ενεργειακό κέντρο, κλήση από την ΕΕ για τουρκική λύση». Το σοκ είναι τρομερό: «Κλήση από την ΕΕ για τουρκική λύση»! Δεν έχει σημασία πόσο ακριβές είναι αυτό, το ουσιώδες είναι ότι προδίδει την αμερικανική