Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Δεν μπορείτε πια να συμμετέχετε στην υπόθαλψη και στη συγκάλυψη χωρίς συνέπειες

Ομιλία Ζωής Κωνσταντοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση της πρότασης 52 Βουλευτών της ΝΔ, ενός του ΠΑΣΟΚ και ενός της ΔΗΜΑΡ, για την επέκταση της διεξαγόμενης προκαταρκτικής εξέτασης κατά του πρώην Υπουργού κ. Γεωργίου Παπακωνσταντίνου, για τη λίστα Λαγκάρντ.
 Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ αποτελεί σκάνδαλο που έχει στιγματίσει όχι μόνον όσους ενεπλάκησαν και ενέχονται στην εξ αρχής διαχείριση, μεταχείριση, απόκρυψη, εξωθεσμική και παραθεσμική χρήση του ηλεκτρονικού αρχείου ονομάτων Ελλήνων καταθετών στην Τράπεζα HSBC, αλλά και τη σημερινή Κυβέρνηση και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που ασθμαίνουσες τώρα προσπαθούν να διαχειριστούν το έγκλημα με τη μικρότερη δυνατή έκθεση και τις λιγότερες δυνατές απώλειες σε πολύτιμους και χρήσιμους στυλοβάτες του μνημονιακού οικοδομήματος.
Πέρασαν 6 μήνες από τότε που απορρίφθηκε από Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση εξεταστικής Επιτροπής για το πώς μπήκε η χώρα στο Μνημόνιο. Της «μίας και μόνης εξεταστικής επιτροπής», που θα γινόταν, όπως είχε προεκλογικά εξαγγείλει ο κ. Σαμαράς.
Τότε, κάποιοι καμώνονταν ότι θα ζητήσουν τη σύσταση προκαταρκτικής για το ίδιο θέμα.
Ακόμη την περιμένουμε.
Αλλά ξέρουμε ότι δεν θα την δούμε από τα κόμματα της Κυβέρνησης, γιατί, στην πραγματικότητα, οι κυβερνητικοί συνεταίροι συμπράττετε σήμερα με αγαστό τρόπο στην υλοποίηση και εντατικοποίηση του μνημονίου και στηρίζεστε και υποστηρίζεστε από εκείνους που μας έβαλαν στο Μνημόνιο, που είναι οι ίδιοι που ενέχονται για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.
Πέρασαν οκτώ μήνες από τότε που ο κ. Βενιζέλος, υπό το βάρος της δημοσιότητας, των αποκαλύψεων και της προκαταρκτικής εξέτασης που παρήγγειλαν οι οικονομικοί εισαγγελείς μετά από διάβημα που κάναμε και οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αναγκάστηκε να παραδεχτεί δημόσια ότι είχε στην κατοχή του το USB που του είχε παραδώσει ο κ. Διώτης από το 2011.
Το αρχείο αυτό βρίσκεται έκτοτε στην κατοχή του Υπουργείου Οικονομικών και του σημερινού ΣΔΟΕ υπό τον επικεφαλής του, τον κ. Στασινόπουλο, προσωπική επιλογή του Πρωθυπουργού. Και μέχρι σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί ούτε ένας φορολογικός έλεγχος, δεν έχει συνταχθεί πόρισμα για τους καταθέτες και την περιουσία τους. Και από κανέναν δεν έχει ελεγχθεί ο κ. Στασινόπουλος ως επικεφαλής του ΣΔΟΕ, που έχει την ευθύνη για τη σύνταξη αυτού του πορίσματος.
Σήμερα, οκτώ μήνες μετά την αποκάλυψη της κορυφής του σκανδάλου, έχει επίσης αποκαλυφθεί, στα πλαίσια των εργασιών της Επιτροπής, μετά από πάρα πολύ κόπο και μετ’ εμποδίων εκ μέρους όσων αγωνιζόμαστε πραγματικά και μαχόμαστε για τη διερεύνηση της αλήθειας, ότι οι εμπεπιστευμένοι αξιωματούχοι και Υπουργοί και της σημερινής Κυβέρνησης γνώριζαν πολύ περισσότερα από όσα νομίζαμε και από όσα κατέθεταν και είχαν πολύ μεγαλύτερη εμπλοκή στην υπόθεση από όσα τότε ομολογούσαν.
Ο κ. Στασινόπουλος κατά το χρόνο που είχε στην κατοχή του το ηλεκτρονικό αρχείο, στις 2 Οκτωβρίου 2012, κατέθεσε ότι δεν το άνοιξε ποτέ. Από την εργαστηριακή πραγματογνωμοσύνη προέκυψε ότι την κρίσιμη μέρα και ώρα ανοίχθηκαν πέντε αρχεία. Το ένα αφορά συγγενή εξ αγχιστείας κορυφαίου κομματικού στελέχους και Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας. Το άλλο αφορά τον κ. Σάμπυ Μιωνή, τον μάρτυρα αυτόν που εμποδίζετε επί τόσους μήνες να εξεταστεί διά ζώσης από την Επιτροπή. Και θα πρέπει να εξηγήσετε οι της Κυβέρνησης γιατί σπαταλήσατε τόσο χρόνο για να μην εξεταστεί ο κ. Σάμπυ Μιωνή, ο συνδεόμενος επαγγελματικά και φιλικά με τον κ. Παπασταύρου, σημερινό σύμβουλο του κυρίου Πρωθυπουργού και επίσης συνδεδεμένο με τη λίστα Λαγκάρντ, τον κ. Παπασταύρου που η σημερινή Κυβέρνηση του κ. Σαμαρά απέστειλε στην Ελβετία το Σεπτέμβριο 2012 για να διαπραγματευτεί για τη σύναψη σύμβασης με την Ελβετία για Έλληνες καταθέτες Ελβετικών Τραπεζών, τον ίδιο, δηλαδή, που συνδέεται με καταθέσεις στη λίστα Λαγκάρντ, όπως έχει αποδειχθεί.
Όλα αυτά δεν τα γνωρίζαμε και δεν θα τα γνωρίζαμε εάν δεν είχε μεσολαβήσει η εργαστηριακή πραγματογνωμοσύνη, που ευτυχώς παρήγγειλαν οι οικονομικοί εισαγγελείς. Αυτοί οι οικονομικοί εισαγγελείς που φροντίσατε με νομοθετική ρύθμιση να τους αφαιρέσετε την αρμοδιότητα και την ύλη, να τους αφαιρέσετε, δηλαδή, τη δυνατότητα να συνεχίσουν να ερευνούν την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Θα έρθω σε αυτό το θέμα εν συνεχεία.
Από όσα, επίσης, αναγκάστηκε να προσκομίσει ο κ. Χαλαστάνης στην Επιτροπή τον Ιανουάριο, προέκυψε ότι γνώση άγνωστων πτυχών της υπόθεσης είχε και το Διπλωματικό Γραφείο του σημερινού Πρωθυπουργού και το Γραφείο του σημερινού Υπουργού Εξωτερικών. Και για του λόγου το αληθές θα καταθέσω για τα Πρακτικά το από 10 Οκτωβρίου 2012 «εμπιστευτικό και επείγον» έγγραφο του κ. Χαλαστάνη, κοινοποιούμενο προς το Διπλωματικό Γραφείο του Πρωθυπουργού και το Διπλωματικό Γραφείο του Υπουργού, όπου αποκαλύπτει όλη την αρχική του αφήγηση και την εμπλοκή και της κ. Χατζή και του κ. Παπακωνσταντίνου.
Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
Τότε, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, χωρίς να έχει την προνομιακή πληροφόρηση που είχε η σημερινή Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός, ζητούσε να κληθούν τον Οκτώβριο 2012 οι κύριοι Χαλαστάνης, Πλασκοβίτης, Μπίκας, Χατζή, αλλά και ο κ. Παπανδρέου. Και οι κυβερνητικοί Βουλευτές καταψήφιζαν τον Οκτώβριο του 2012 την πρόταση αυτή.
Όμως αποδεικνύεται ότι γνώση της υπόθεσης είχαν σε προηγούμενο χρόνο και άλλα σημερινά κυβερνητικά πρόσωπα και αξιωματούχοι.
Ο νυν Διοικητής της ΕΥΠ κ. Δραβίλλας, επίσης προσωπική επιλογή του Πρωθυπουργού, έχει ενημερωθεί για τη λίστα Λαγκάρντ από τον Ιούνιο του 2012, σύμφωνα με την κατάθεση του κ. Μπίκα.
Θα κληθεί ο κ. Δραβίλλας στην Επιτροπή που ερευνά, κύριε Κουτσούμπα;
Θα κληθεί ο κ. Δραβίλλας ή θα είναι άλλος ένας μάρτυρας που η κυβερνητική πλειοψηφία εμποδίζει την εξέτασή του, όπως εμπόδισε την εξέταση του κ. Παπανδρέου, εμπόδισε την εξέταση του κ. Παπαδήμου, εμπόδισε την εξέταση άλλων ενεχομένων προσώπων που συνδέονται με τη λίστα και συστηματικά παρακωλύει τη διερεύνηση για να μην φτάσει σε επικίνδυνα σημεία και πεδία;
Ενώ, λοιπόν, αυτή η αντιμετώπιση επιφυλάσσεται στα κυβερνητικά και κρατικά στελέχη, που είναι φίλοι του Πρωθυπουργού και στους οποίους ο ίδιος έχει αναθέσει νευραλγικούς τομείς της δημόσιας σφαίρας και του δημοσίου τομέα, τιμωρούνται και μάλιστα με δόλιο, αλλά και συστηματικό τρόπο, και απενεργοποιούνται όλοι όσοι σε οποιοδήποτε στάδιο προσπαθούν να συμβάλουν στην αποκάλυψη της αλήθειας.
Και γι’ αυτό δεν είναι τυχαία η ρύθμιση για τους οικονομικούς εισαγγελείς που τους αφαίρεσε την αρμοδιότητα και για την οποία προειδοποιήσαμε τον κ. Ρουπακιώτη και τους Βουλευτές της Συγκυβέρνησης όταν ψηφιζόταν ως δήθεν μεταρρύθμιση ίδρυσης του εισαγγελέως διαφθοράς.
Και, φυσικά, δεν είναι τυχαία πάρα πολλά άλλα πράγματα για τα οποία πρέπει να αναρωτηθείτε εσείς που ψηφίζετε νομοθετικές ρυθμίσεις.
Είναι τυχαίο ότι αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις αποτελούν το αντικείμενο της σημερινής διερεύνησης για τη λίστα Λαγκάρντ, αφού και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ως παντοδύναμος Υπουργός, έφερε διατάξεις που η τότε Βουλή ψήφιζε καταχειροκροτώντας όρθια και σύσσωμη, -η πλειοψηφία εννοώ- και από τις οποίες επωφελούντο καταθέτες της λίστας Λαγκάρντ;
Είναι τυχαίο ότι νομοθετικές ρυθμίσεις που επηρεάζουν ή ωφελούν καταθέτες της λίστας έφερε και ο κ. Βενιζέλος, σε χρόνο κατά τον οποίο, όπως από όλα τα στοιχεία καταφαίνεται, είχε στα χέρια του τη λίστα Λαγκάρντ; Να πιστέψουμε ότι ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν είχαν δει στη λίστα -που ως αρχείο πολύτιμο διακίνησης, δύναμης και επιρροής παρέδωσε ο κ. Διώτης στον κ. Βενιζέλο- τα ονόματα Μπόμπολας και Λαυρεντιάδης;
Είναι τυχαίο ότι και σήμερα προωθούνται νομοθετικές ρυθμίσεις ή ερμηνείες που επηρεάζουν όχι εμμέσως, αλλά άμεσα και ευνοούν καταθέτες στη λίστα;
Είναι τυχαίο ότι Γενικός Γραμματέας Εσόδων από τη σημερινή Κυβέρνηση διορίστηκε ο κ. Χάρης Θεοχάρης, συνεργάτης του κ. Παπακωνσταντίνου, που με εγκύκλιό του πριν από τρεισήμισι μήνες μεριμνά για επωφελή μεταχείριση που επιδρά και σε καταθέτες της λίστας Λαγκάρντ;
Είναι τυχαίες οι ρυθμίσεις της σκανδαλώδους τροπολογίας που ήρθε από το «παράθυρο» για την αμνήστευση απιστίας σε βάρος του δημοσίου εκ μέρους τραπεζικών στελεχών που χορήγησαν δάνεια;
Είναι τυχαίο ότι όλοι όσοι έπαιξαν ενεργό ρόλο στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και όσοι φέρονται ότι γνώριζαν ή αποδεικνύεται ότι γνώριζαν και όσοι ενέχονται και εμπλέκονται ως μάρτυρες βρίσκονται και σήμερα σε αδρά αμειβόμενες και νευραλγικές κρατικές θέσεις;
Είναι τυχαίο ότι η κ. Σοφία Ρίτσου ασκεί και σήμερα δημόσια εξουσία από πολύ ευαίσθητη θέση;
Είναι τυχαίο ότι ο κ. Ζανιάς, που αποδεικνύεται ότι ήταν εκ των προσώπων που συνόδευσαν τον κ. Παπακωνσταντίνου το Σεπτέμβρη του 2010 στο Παρίσι, όταν φέρεται ότι έγινε η κρίσιμη συνεννόηση με τον κ. Χαλαστάνη, είναι σήμερα Πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών;
Είναι τυχαίο που ο κ. Μαρκογιαννάκης και η κυβερνητική πλειοψηφία της Επιτροπής αποτρέπουν ξανά και ξανά την κλήση του κυρίου Ζανιά; Ελπίζω μετά το χθεσινό έγγραφο να δοθεί μία απάντηση. Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
Είναι τυχαίο που ο κ. Ηλίας Πλασκοβίτης, εκείνος που αναγκάζεται σήμερα να παραδεχθεί ότι είναι ο υπογράφων το έγγραφο διακρατικής συνεργασίας για την παράδοση της λίστας Λαγκάρντ, εκείνος που προφασιζόταν ότι ατύπως όλα έγιναν και τίποτα δεν γνωρίζει, σήμερα υπηρετεί στην Τράπεζα της Ελλάδος ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και μέλος του Συμβουλίου Νομισματικής Πολιτικής; Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
Είναι τυχαίο ότι το σημερινό επιτελείο του κυρίου Στουρνάρα απαρτίζεται από πρόσωπα που γνώριζαν και τότε και ήταν συνεργάτες του κυρίου Παπακωνσταντίνου;
Είναι τυχαία τα ονόματα κάποιων καταθετών στη λίστα;
Επειδή είναι παρών ο κ. Αθανασίου, θέλω να τον ρωτήσω -διότι δεν πήρα απάντηση στην Επιτροπή- αν γνωρίζει το όνομα «Ιωάννης Παγίδας».
Συνδέεται με κανένα πρόσωπο της Κυβερνήσεως αυτό το όνομα;
Είναι τυχαίο ότι εμποδίστηκε η κατάθεση τόσων και τόσων μαρτύρων;
Όχι, βέβαια.
Γι’ αυτό το λόγο η σημερινή συζήτηση αποτελεί μία νίκη και δικαίωση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αποδεικνύει ότι υπό την πίεσή μας μέσα στην Επιτροπή, υπό το βάρος των καταιγιστικών και συντριπτικών αποκαλύψεων, εσείς που καταψηφίσατε την πρότασή μας για το αδίκημα της απιστίας τον Γενάρη του 2013, έρχεστε σήμερα και υπογράφετε την πρόταση αυτή ως δική σας πρόταση.
Εσείς που το Γενάρη λέγατε ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για απιστία είναι «προπετής» –αυτή ήταν η διατύπωση του κυρίου Μαρκογιαννάκη- σήμερα αναγκάζεστε να την προσυπογράφετε και να τη διεκδικείτε ως δική σας.
Εμείς θα την ψηφίσουμε –εννοείται- γιατί είναι η πρότασή μας του Γενάρη.
Εσείς που επιδεικτικά ψηφίζατε μόνο σε μία κάλπη υπό το άγρυπνο και εποπτεύον βλέμμα του κυρίου Βενιζέλου, που έχει το δικό του συνήγορο υπεράσπισης μέσα στην Επιτροπή, τον κ. Ρήγα, αναγκάζεστε σήμερα να στήσετε ξανά την κάλπη που περιφρονούσατε, γιατί αντιλαμβάνεστε ότι οι πολίτες σας κατάλαβαν πια και δεν μπορείτε αβρόχοις ποσί να υποθάλπετε τους «ημετέρους».
Σας είχα ρωτήσει κατά τη συζήτηση στις 17 Γενάρη του 2013, γιατί δεν θέλετε να απαντηθούν όλα εκείνα τα ερωτήματα που και σήμερα υπάρχουν και να ερευνηθούν όλα τα ζητήματα. Γιατί είστε διατεθειμένοι να προσθέσετε επάξια τους εαυτούς σας σε μία ακόμη λίστα, τη λίστα εκείνων που με οδηγό τη σκοπιμότητα και όχι τη νομιμότητα, συγκάλυψαν διαχρονικά εγκλήματα σε βάρος του ελληνικού λαού και του δημοσίου συμφέροντος;
Αποδεικνύεται ότι, μολονότι ήσασταν διατεθειμένοι το Γενάρη, αντιλαμβάνεστε σήμερα ότι δεν μπορείτε πια να ακολουθήσετε τις πρακτικές που είχατε εγκαθιδρύσει ως καθεστωτική λειτουργία του κράτους.
Δεν μπορείτε πια να συμμετέχετε στην υπόθαλψη και στη συγκάλυψη χωρίς συνέπειες.
Ακολουθείτε, όμως, τη μεθοδολογία της συνένοχης υπόθαλψης γιατί και πάλι περιορίζετε την κατηγορία:
Αφού αποδεικνύεται πια απροσμάχητα ότι είναι επίσημο έγγραφο η λίστα Λαγκάρντ και ήλθε επισήμως, γιατί δεν διατυπώνετε κατηγορία και αίτηση ελέγχου και για το αδίκημα της υπεξαγωγής εγγράφου;
Γιατί δεν το κάνετε;
Γιατί δεν λέτε τίποτε για τον κ. Βενιζέλο, για τον οποίο ενισχύονται τα στοιχεία μέσα από τη διερεύνηση;
Γιατί δεν λέτε τίποτε για τον κ. Παπανδρέου, για τον οποίο, επίσης, έχουν ενισχυθεί τα στοιχεία μέσα από τη διερεύνηση;
Ποιος νοθεύει μέχρι και σήμερα τα Πρακτικά της Επιτροπής;
Ποιος διαγράφει αυτά που λέγονται και αυτά που ρωτιούνται και ποιος χαριεντίζεται με μάρτυρες, οι οποίοι αποδεικνύεται ότι έχουν ένοχο και ύποπτο ρόλο;
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
επιφυλασσόμενη να πω στη δευτερολογία μου όσα τώρα ο κύριος Πρόεδρος με προτρέπει να περικόψω, κλείνω λέγοντας:
Η αλήθεια εκδικείται όσους επιχειρούν να την κόψουν και να τη ράψουν στα μέτρα τους.
Το δημόσιο και συλλογικό συμφέρον είναι υπέρτερο ηθικό και κοινωνικό αγαθό από τις μικρολογίες και μικροσκοπιμότητες των συνδιαχειριστών της εξουσίας και νομέων της διακυβέρνησης.
Αυτό θυμηθείτε το τις επόμενες μέρες που ο ΣΥΡΙΖΑ θα σας θέσει προ των ευθυνών σας φέρνοντας τις προτάσεις εκείνες που εσείς δεν διαλάβατε στη σημερινή σας πρόταση.
Ευχαριστώ.
http://ecoleft.gr/

Στο ΣτΕ το Προεδρικό Διάταγμα για τις μικρές διαδηλώσεις

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας απεστάλη, μετά την υπογραφή του από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την «εξυπηρέτηση της οδικής κυκλοφορίας και της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης σε συναθροίσεις ιδιαίτερα μικρού μεγέθους». Πρόκειται για την επιβολή περιορισμών σε διαδηλώσεις κάτω των 200 ατόμων που προωθεί το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση. Υπέρ του διατάγματος έχουν ταχθεί ο Δήμαρχος Αθηνών και η ΕΣΕΕ (έμποροι). Κατηγορηματικά αντίθετος δηλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντας το διάταγμα ακραία αυταρχικό.
Τι προβλέπει το Προεδρικό Διάταγμα

Σύμφωνα Προεδρικό Διάταγμα «οι συναθροίσεις διεξάγονται κατά τρόπο που δεν διαταράσσεται παρά στο μέτρο του απολύτως αναγκαίου η οδική κυκλοφορία και η κοινωνικοοικονομική ζωή της πόλης».
 
Σε πόλεις με πληθυσμό άνω των εκατό χιλιάδων κατοίκων δεν επιτρέπεται η κατάληψη ολόκληρου του οδοστρώματος και η πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων από ιδιαίτερα μικρές, σε σχέση με τη σημασία της συγκεκριμένης οδού για την εξυπηρέτηση της οδικής κυκλοφορίας και της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης, συναθροίσεις.

Η εκτίμηση περί του ιδιαίτερα μικρού μεγέθους της συνάθροισης και η δυνατότητα περιορισμού της σε μέρος του οδοστρώματος ανήκει στον αρμόδιο Αστυνομικό Διευθυντή, ο οποίος εκδίδει σχετική απόφαση την οποία γνωστοποιεί άμεσα στους ενδιαφερομένους. Η απόφαση αυτή μπορεί να είναι κατ’ αρχάς προφορική και έπεται η έγγραφη διατύπωση και επίδοσή της εντός 24 ωρών.

Κατά τη λήψη της προαναφερόμενης απόφασης υποχρεωτικά λαμβάνεται υπόψη ιδίως ο αριθμός των συμμετεχόντων στη συνάθροιση και η σημασία της συγκεκριμένης οδού για την κυκλοφορία των οχημάτων δημόσιας συγκοινωνίας, την τουριστική κίνηση της περιοχής, την ομαλή πρόσβαση σε αρχαιολογικούς ή ιστορικούς χώρους και την εν γένει εμπορική και οικονομική δραστηριότητα.

Οι παραπάνω περιορισμοί δεν ισχύουν για συναθροίσεις και πορείες που εξαγγέλλονται και διοργανώνονται από πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή και από τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις ή για συναθροίσεις ιστορικού εορτασμού ή επετειακού χαρακτήρα.

Τέλος, όπως αναφέρει το Προεδρικό Διάταγμα «επί των παραβάσεων ισχύουν οι κείμενες ποινικές διατάξεις».
 

Η ισχύς του παρόντος διατάγματος αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αντιδρούν ΣΥΡΙΖΑ - ΚΚΕ
Χρησιμοποιώντας διατυπώσεις όπως «θα το ζήλευε ακόμα και ο Ερντογάν» ή «επιχείρημα για την απαγόρευση των διαδηλώσεων», ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία τάσσεται κατηγορηματικά αντίθετος στο Προεδρικό Διάταγμα το οποίο επιβάλλει περιορισμούς στις διαδηλώσεις κάτω των 200 ατόμων.
Με το σχέδιο προεδρικού διατάγματος για τις διαδηλώσεις, η κυβέρνηση κλιμακώνει την αντιλαϊκή επίθεση και την εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» εναντίον των εργαζομένων, υποστηρίζει από την πλευρά του το ΚΚΕ.
Με τις προϋποθέσεις που βάζει, συνεχίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα, ο κάθε αστυνομικός διευθυντής θα μπορεί να απαγορεύει οποιαδήποτε διαδήλωση θεωρεί «μικρή» συγκριτικά με τη σημασία του συγκεκριμένου δρόμου ή της συγκεκριμένης περιοχής για την «κοινωνικοοικονομική» ζωή της πόλης, δηλαδή για τα μεγάλα συμφέροντα.
«Ειδικά, το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων, τα μεγάλα λιμάνια θέλουν να τα κάνουν απαγορευμένες ζώνες, για να μην φτάνει σ’ αυτά η αγωνία, η διαμαρτυρία, η διεκδίκηση των εργαζόμενων, της νεολαίας που έχουν γονατίσει από τις αντεργατικές πολιτικές», προσθέτει και καταλήγει σημειώνοντας πως οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο και παίρνουν ψίχουλα δεν ανήκουν στην «κοινωνικοοικονομική» ζωή των πόλεων, το προνόμιο αυτό ανήκει μόνο στους καπιταλιστές και τους μεγαλέμπορους».
http://tvxs.gr/

Ερκος προπαγάνδας

O προσανατολισμός της καθημερινής γλώσσας των πολιτών (και όχι μόνον της παρενδεδυμένης ορολογίας
επικοινωνίας) προς την αποδοχή, τη χρήση και την αναπαραγωγή μιας
είναι αρχαιόθεν εκ των ων ουκ άνευ για την εξουσία, ώστε να
καθ-ιερώνει την κυριαρχία της.
Για παράδειγμα, ο κυρίαρχος σήμερα οικονομικός νεοφιλελευθερισμόςουδέποτε στην καθημερινή σημειολογία παραδέχεται, πόσω μάλλον διακηρύσσει, ότι είναι μια ακροδεξιά πολιτική.
Οχι μόνον δεν επιτρέπει με τη ρητορική των στερεοτύπων που χρησιμοποιεί την ταύτιση νεοφιλελευθερισμού - ακροδεξιάς, αλλά αντιθέτως προωθεί παντί τρόπω την αποταύτιση  των δύο εννοιών. Κι όταν λέμε «παντί τρόπω»,
δεν εννοούμε μόνον την τιτάνια προσπάθεια των θεραπαινίδων του νεοφιλελευθερισμού από τα ΜΜΕ ή των κηνσόρων του από τα φίλια κόμματα και τα ΑΕΙ, αλλά κυρίως τη ρουτίνα στην καθημερινή χρήση των όρων - αυτόν τον πολύ χρήσιμο για την εξουσία κομφορμισμό.
Για παράδειγμα και πάλι: όταν σου κόβουν τον μισθό, δεν είναι αυτό μια ακροδεξιά πολιτική; Οταν σχεδιάζουν να σου βουτήξουν το σπίτι, όταν σε παραδίδουν για την ασφάλισή σου στον ιδιωτικό τομέα, όταν σε φορολογούν σαν Οθωμανό ραγιά, δεν είναι όλα αυτά ακροδεξιά πολιτική;
Ομως, στην καθημερινή πολιτική επικοινωνία, ενώ όλα τα παραπάνωεύκολα χαρακτηρίζονται «νεοφιλελεύθερη πολιτική» (ακόμα κι απ’ τους ίδιους τους νεοφιλελεύθερους, ανεξαρτήτως των σοφιστειών με τις οποίες προσπαθούν να τη δικαιολογήσουν), σπανίως ή ουδέποτε χαρακτηρίζονται ακροδεξιά πολιτική.
Μπορεί η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού να είναι ακροδεξιά, μπορεί οι υποστηρικτές του νεοφιλελευθερισμού να την χαρακτηρίζουν ως αναγκαίο κακό(αν είναι «σοσιαλίζοντες») ή ως τον μονόδρομο προς το σωστό (αν είναι δεξιοί), αλλά ούτε μεν ούτε οι δε δηλώνουν ότι ασκούν μια ακροδεξιά πολιτική. Διότι το φορτίο αυτού του όρου είναι βαρύ.
Η συρρίκνωση της δημόσιας εκπαίδευσης, η αποσάθρωση του δημόσιου συστήματος υγείας χάριν του ιδιωτικού, ο υποσιτισμός των παιδιών, η καταστολή της διαμαρτυρίας, η ενοχοποίηση της σκέψης, η εξαθλίωση της εργασίας, η εξώθηση των ανθρώπων στην αυτοκτονία, όλα αυτά και πολλά άλλα συνιστούν μια ακροδεξιά πολιτική.
Αυτή η ακροδεξιά πολιτική, ήδη από την εποχή προ των Μνημονίων, υπηρετήθηκε απ’ τον δικομματικό μονοκομματισμό, ενώ στην τρέχουσα συγκυρία διανθίζεται και από ένα πρώην αριστερό απόκομμα.
Το ωραίον είναι ότι αυτή η ακροδεξιά πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, έτσι όπως ασκείται από την κορυφή του συστήματος, προκαλεί μια αποστροφή στη λαϊκή βάση που διοχετεύεται σε ένα επίσης ακροδεξιό μόρφωμα, ήτοι
μια (προ)κατασκευασμένη μακριά και μαύρη χείρα του συστήματος,προορισμένη να ανταποκριθεί σε αυτόν τον ρόλο.
Το φαινόμενο έχει συμβεί επανειλημμένως με τις ίδιες μορφές  (Γερμανία της δεκαετίας του 1930) ή άλλες (ΗΠΑ, όταν στην ίδια δεκαετία ο υπόκοσμος διέλυε τα συνδικάτα), διότι προβλέπεται απ’ το σύστημα να συμβεί,παρασκευάζεται και υπνώττει ώσπου να χρειασθεί να εκδηλωθεί.
Σήμερα λοιπόν στην Ελλάδα, τα κόμματα που υπηρετούν τοννεοφιλελευθερισμό, ασκώντας μια ακροδεξιά πολιτική που με τη σειρά τηςπαράγει ως υποπροϊόν ένα ακροδεξιό μόρφωμα,
καλούν σε στράτευση εναντίον του τα άλλα κόμματα. (Που αυθαιρέτως κατηγοριοποιούν ως κόμματα ενός φανταστικού «δημοκρατικού τόξου»). Οξύμωρο, αλλά έξυπνο οξύμωρο. Αν ακροδεξιά
είναι μόνον η Χρυσή Αυγή, δεν είναι ακροδεξιά, σου λέει, η κυβερνητική πολιτική (άντε, απλώς νεοφιλελεύθερη). Παρ’ ότι ξεπατώνει πρόσωπα, οικογένειες, τάξεις, δεν είναι ακροδεξιά αυτή η πολιτική. Παρ’ ότι ξεπουλά την πατρίδα, άλλοι να ’χουν το όνομα (οι 
επίγονοι των δωσιλόγων) κι άλλοι να ’χουν τη χάρη να ολοκληρώνουν τη βρώμικη δουλειά.

Με δυο λόγια: τα κόμματα που εφαρμόζουν μια ακροδεξιά πολιτική, μας καλούν σε αντιφασιστική συμμαχία εναντίον του ακροδεξιού μορφώματος που η πολιτική τους δημιουργεί.
Εξυπνο. Εχει λειτουργήσει και στο παρελθόν. Διότι το σχήμα αυτό λειτουργεί σαν τανάλια που βάζει τον λαό στη μέση. Από τη μια μεριά υπάρχει
ο φασισμός που μετέρχεται η νεοφιλελεύθερη ελίτ ασκώντας τηνακροδεξιά πολιτική κι από την άλλη (ως χρήσιμος κίνδυνος) το ακροδεξιό μόρφωμα που διεμβολίζει τον λαό
όχι μόνο ως παράγωγο το ίδιο και υποδοχέας αυτής της πολιτικής (ώστε αυτή να εκτονώνεται ανώδυνα για το σύστημα), αλλά και επιπροσθέτως προτείνοντας στον λαό μια ακροδεξιά αντίδραση στην ακροδεξιά πολιτική.Παράλογο. Ατελέσφορο. Θανατηφόρο.
Αυτή η τανάλια δεν φαίνεται εύκολα, ιδιαιτέρως αν συγκαλύπτεται με τη«θεωρία των δύο άκρων», όταν δηλαδή από τις δύο αποφύσεις του φασισμού στην τανάλια αφαιρείται η μία και στη θέση της τοποθετείται η Αριστερά.
Βεβαίως, εδώ ανακύπτει ένα ακόμα παράλογο: αν η Αριστερά είναι ηάλλη άκρη του φασισμού, πώς τα κυβερνητικά κόμματα ζητούν τη συμμαχία τηςεναντίον του; Θρασύ παράλογον!

Ομως τα πράγματα, ως συνήθως, είναι πιο απλά. Τα κόμματα που υπηρετούν τον νεοφιλελευθερισμό εφαρμόζουν ακροδεξιά πολιτική. Οακροδεξιός κίνδυνος που η ίδια η πολιτική τους παράγει χρησιμοποιείταιεπίσης απ’ τα ίδια ως φασιστική ομοιοπαθητική της δημοκρατίας.
Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει! Εκτός κι αν υπάρχουν οι Κύκλωπες και οι Γρύπες.
Αντιφασιστικό μέτωπο με μνημονιακά κόμματα που εφαρμόζουνακροδεξιά πολιτική και παράγουν φασισμό (είτε ως λόγο της πολιτικής τους, είτε ως «αντίλογο» στην πολιτική τους) δεν μπορεί να υπάρξει.
Ας σκληρίζει ο κ. Βενιζέλος. Η πολιτική του, η ακροδεξιά πολιτική του, αφάνισε την πατρίδα και δημιούργησε τους Μιχαλολιάκους. Οι δυνάμεις που θέλουν
να σώσουν τον λαό και την πατρίδα, να την απαλλάξουν απ’ τους Μιχαλολιάκους και τον φασιστικό κίνδυνο, δεν έχουν καμμιά δουλειά με όσους τονδημιούργησαν, με όσους εφαρμόζουν οι ίδιοι ακροδεξιά πολιτική.
Ή μήπως δεν είναι ακροδεξιά πολιτική η άρση της Ασυλίας της χώρας, η υποταγή στην Κομαντατούρ των Μνημονίων, η ποινικοποίηση της γνώμης και η υποδούλωση της εργασίας; Φασιστική του κερατά είναι.

Δικάζεται στις ΗΠΑ ένας μεγάλος ήρωας της εποχής μας

Του Γ. Δελαστίκ
Στο στρατοδικείο που συνεδριάζει στη στρατιωτική βάση του Φορτ Μιντ, στην πολιτεία του Μέριλαντ των ΗΠΑ, άρχισε τη Δευτέρα μια δίκη που αναμένεται να διαρκέσει τρεις μήνες και η οποία θα μείνει σίγουρα στην Ιστορία. Η κυβέρνηση Ομπάμα θέλει να καταδικάσει σε ισόβια δεσμά τον 25χρονο σήμερα στρατιώτη Μπράντλι Μάνινγκ -και μάλιστα χωρίς δικαίωμα απελευθέρωσης ποτέ!- επειδή όταν ήταν 22 ετών διοχέτευσε εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα, πολλά από αυτά διαβαθμισμένα, που αφορούν στους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, συμπεριλαμβανομένων ειδεχθών εγκλημάτων εναντίον των ντόπιων πληθυσμών που διέπραξαν τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής, στον ιστότοπο Γουίκιλικς το 2010, προκαλώντας παγκόσμιο πολιτικό και διπλωματικό σάλο.
Ο πανικός της κυβέρνησης Ομπάμα για την αποκάλυψη της κτηνωδίας και των βάρβαρων πράξεων των Αμερικανών στρατιωτών ήταν τόσο μεγάλος ώστε εξέδωσε εντολές στα όρια της παράνοιας. Απαγόρευσε π.χ. ο Ομπάμα στους Αμερικανούς δημόσιους υπαλλήλους να... διαβάσουν (!) τα τηλεγραφήματα που βρίσκονταν πλέον παντού στο Διαδίκτυο. Η αμερικανική κυβέρνηση «συμβούλευσε» επίσης τους Αμερικανούς φοιτητές να μη διαβάσουν κανένα από τα εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα που ήταν προσιτά στους πάντες μέσω Ιντερνετ, γιατί αν τα διάβαζαν θα έθεταν σε κίνδυνο την προοπτική κάποια μέρα στο μέλλον να προσληφθούν σε θέση κάποιου επαγγέλματος με υψηλές απαιτήσεις ασφάλειας!
Με άλλα λόγια ο Ομπάμα είπε στους νέους Αμερικανούς ότι φακελώνονται όλοι όσοι διαβάζουν ηλεκτρονικά τα αποκαλυφθέντα διπλωματικά τηλεγραφήματα και θα το πληρώσουν ακριβά! Ο στρατιώτης Μάνινγκ, αξιοποιώντας τις τεράστιες πλέον δυνατότητες των υπολογιστών, διοχέτευσε στον ιστότοπο Γουίκιλικς (WikiLeaks) 250.000 τηλεγραφήματα από αμερικανικές πρεσβείες και 490.000 στρατιωτικά ντοκουμέντα για τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, συν κάποια βίντεο. Ενα από τα βίντεο αυτά σόκαρε τόσο πολύ τον Μάνινγκ ώστε έγινε η αιτία να αποφασίσει να δημοσιοποιήσει τα αποκαλυπτικά έγγραφα για τα εγκλήματα των αμερικανικών στρατευμάτων κατοχής στα οποία είχε πρόσβαση. Γυρισμένο το 2007 στη Βαγδάτη, δείχνει ένα αμερικανικό ελικόπτερο Απάτσι να επιτίθεται εναντίον μιας ομάδας άοπλων Ιρακινών πολιτών που συμπεριλάμβανε γυναίκες και παιδιά, απλώς για να... διασκεδάσουν οι Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώνοντας Ιρακινούς!!! Εξόντωσαν όντως άντρες, γυναίκες, παιδιά και δολοφόνησαν επίσης εσκεμμένα πέραν πάσης αμφιβολίας έναν δημοσιογράφο του βρετανικού ειδησεογραφικού πρακτορείου Ρόιτερ και τον οδηγό του που έτυχε να βρίσκονται εκεί για να μη γράψουν αυτά που είδαν!
Επειδή η λήψη είναι μέσα από το στρατιωτικό ελικόπτερο των ΗΠΑ και είναι καταγεγραμμένοι οι διάλογοι των Αμερικανών στρατιωτών του πληρώματος, ο στρατιώτης Μάνινγκ, όπως αναφέρει στην έγγραφη κατάθεση που έδωσε προδικαστικά στις 28 Φεβρουαρίου 2013, σοκαρίστηκε υπέρμετρα «από την παθιασμένη δίψα για αίμα που φαίνονταν να έχουν. Εδειχναν να μη δίνουν καμία αξία στην ανθρώπινη ζωή». Αυτό ήταν το σημείο καμπής. Ο νεαρός στρατιώτης Μάνινγκ αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τα έγγραφα για τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, κρίνοντας ότι «συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο σημαντικών ντοκουμέντων της εποχής μας και αποκαλύπτουν το πραγματικό κόστος του πολέμου». Ο Μάνινγκ συνειδητοποίησε, όπως είπε ο ίδιος, ότι οι Αμερικανοί στρατιώτες των κατοχικών στρατευμάτων στο Ιράκ «είχαν γίνει μονομανείς με τη σύλληψη και τη δολοφονία ανθρώπινων στόχων». Ο Μάνινγκ ήρθε πρώτα σε επαφή με την «Ουάσινγκτον Ποστ» για να δώσει τα έγγραφα, αλλά συνάντησε πλήρη έλλειψη ενδιαφέροντος - άλλωστε η «Ουάσινγκτον Ποστ» είχε ταχθεί υπέρ της εισβολής και κατάληψης του Ιράκ.
Προσπάθησε έπειτα να τα δώσει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», αλλά απέτυχε κι εκεί, οπότε κατέληξε τελικά στον ιστότοπο Γουίκιλικς. Οταν τον συνέλαβαν ως ένοχο για τη διαρροή, οι Αμερικανοί στρατιωτικοί προσπάθησαν να τον... τρελάνουν!
Τον έκλεισαν έντεκα μήνες (!) στην απομόνωση και μάλιστα τον κρατούσαν γυμνό!!! Το σχέδιό τους όμως απέτυχε. Από το εφηβικό, σχεδόν παιδικό πρόσωπο του στρατιώτη Μάνινγκ με τα χοντρά μυωπικά γυαλιά αντιλαμβάνεται κανείς ότι έχει να κάνει με μια νεαρή μοναχική ιδιοφυΐα στους υπολογιστές, σε μια περίπτωση δηλαδή που η απομόνωση έχει μικρότερες επιπτώσεις συνήθως από όση έχει στους συνηθισμένους ανθρώπους. Οταν αποκαλύφθηκε ότι ο στρατιώτης Μάνινγκ κρατείται στη απομόνωση και γυμνός με στόχο να τον τρελάνουν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, επέδειξε κατάπτυστη συμπεριφορά, δηλώνοντας ότι «αυτή είναι η δέουσα συμπεριφορά απέναντί του»!!!
Πηγή : Εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ"

Και για απιστία Παπακωνσταντίνου υπερψήφισε η Βουλή

Υπερψηφίστηκε με 264 υπέρ, 21 κατά, 7 «παρών» και 3 λευκά η επέκταση του κατηγορητηρίου σε βάρος του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου και με το αδίκημα της απιστίας για τη μη αξιοποίηση της Λίστας Λαγκάρντ. Συνολικά ψήφισαν 266 βουλευτές.
Δεδομένης αυτής της εξέλιξης η κατάθεση του πορίσματος της Προανακριτικής Επιτροπής παρατείνεται μέχρι τις 25 Ιουνίου.

«Τολμήστε να ζήσετε για ένα μήνα ως Ελληνας…»

Στη δημοσίευση ενός πικρά αιχμηρού σχολίου Ελληνα αναγνώστη προέβη χθες η βρετανική εφημερίδα Guardian. Αφορμή ένα άρθρο οικονομικού συντάκτη της εφημερίδας για την επίπλαστη θριαμβολογία πολιτικών και τραπεζιτών σχετικά με τις θετικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία. Το εν λόγω άρθρο του συντάκτη Aditya Chakrabortty, το οποίο η iefimerida είχε παρουσιάσει σε εκτενές δημοσίευμά της, είχε δημοσιευτεί νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα.
Ακολουθεί, μεταφρασμένο στα ελληνικά, το σχόλιο του Ελληνα αναγνώστη που υπογράφει με το όνομα χρήστη «sovjohn»:
«Εισέρχομαι κάπως καθυστερημένα στη συζήτηση και γι’ αυτό ζητώ συγγνώμη… Δεν τίθεται ζήτημα αν η Ελλάδα είναι, εν μέρει “ξοφλημένη”, όπως εύστοχα αναφέρει το άρθρο. Ως Έλληνας πολίτης εξεπλάγην όταν έμαθα ότι το ελληνικό κράτος δεν γνώριζε (!) ή ότι αγνοούσε τον ακριβή αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων που είχε στη μισθοδοσία του. Και δεν είναι το μόνο πράγμα με το οποίο κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί.
Το ίδιο ισχύει για τα φαινόμενα διαφθοράς στους κρατικούς μηχανισμούς (καθώς και στους συνεργαζόμενους με το κράτος ιδιωτικούς τομείς και όχι μόνο). Το ίδιο ισχύει για τους ανίκανους πολιτικούς. Το ίδιο ισχύει με τις “μαϊμου” συντάξεις… Το ίδιο ισχύει για τις τράπεζες που εξαντλούσαν την αυστηρότητά τους στη δανειοδότηση των μικρών επιχειρήσεων, αλλά χρηματοδοτούσαν ανενδοίαστα “υψηλά ιστάμενους φίλους”, όπως συνέβη στην περίπτωση ενός μέσης τάξης ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό που, όταν χρεοκόπησε, έφτασε να χρωστάει περισσότερα από μισό δισ. ευρώ. Το ίδιο ισχύει για την επικρατούσα κουλτούρα της φοροδιαφυγής…, το ίδιο ισχύει και για πολλά πολλά άλλα πράγματα.
Ωστόσο, υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι δεν άντλησαν ποτέ άμεσα οφέλη από την παραπάνω περιγραφείσα κατάσταση. Αντιθέτως, ήταν αναγκασμένοι να υφίστανται την εκμετάλλευση του ιδιωτικού τομέα (“δούλευε όσο θέλει το αφεντικό, χωρίς να πληρώνεσαι τις υπερωρίες και αν διανοηθείς να απευθυνθείς στις αρμόδιες αρχές, έχεις απολυθεί στο λεπτό”).
Όσο για την ελληνική γραφειοκρατία, αυτή είναι τρομερή, όπως είναι παντού άλλωστε. Με μία διαφορά: ακόμη και σήμερα το “χαρτομάνι” που απαιτείται για την περάτωση ακόμη και της πιο απλής εργασίας ή διαδικασίας ξεπερνάει κάθε φαντασία.
Ας πούμε, λόγου χάρη, πως είσαι ανάπηρος. Σε πολλές περιπτώσεις, είσαι αναγκασμένος να παρουσιάζεσαι ο ίδιος κάθε δύο χρόνια σε μία δημόσια υπηρεσία, με το ανάλογο “χαρτομάνι” φυσικά, μόνο και μόνο για να πείσεις το κράτος πως εξακολουθείς να είσαι ανάπηρος. Και παρόλο που αυτό δεν είναι πλέον ο κανόνας, ωστόσο εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε πολλές περιπτώσεις.
Οι άνθρωποι πληρώνουν εξαιρετικά υψηλές εισφορές στα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία, δίχως ωστόσο να απολαμβάνουν ανάλογης ποιότητας υπηρεσίες. Επιπλέον, ακόμη και το 2013, οι εισφορές είναι οι ίδιες με εκείνες του 2008, αν όχι μεγαλύτερες. Παρ’ όλα αυτά, οι συντάξεις του δημοσίου έχουν ήδη μειωθεί κατά 30% με τάση να μειωθούν κι άλλο…
Τι στο διάολο μπορεί ακριβώς να κάνει κανείς γι’ αυτό το χάλι; Σκεφτείτε: χρειάζεσαι 250 ευρώ για ενοίκιο συν 60 ευρώ για το ηλεκτρικό και τους φόρους συν 30 ευρώ για το τηλέφωνο και τη σύνδεση ίντερνετ συν 50 ευρώ για θέρμανση το χειμώνα συν 150 (?) ευρώ για διατροφή συν 50 ευρώ για μετακινήσεις με τα δημόσια μέσα μεταφοράς. Σε αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται καν τα έξοδα για ρουχισμό, διασκέδαση, καπνό, αλκοόλ, κοντολογίς για κανένα απολύτως… “βίτσιο”, ούτε για τα κάθε λογής χρέη, τις διακοπές (χα!) ή τη συντήρηση αυτοκινήτου/μοτοσικλέτας (χα, χα, χα!).
Με βασικό μηνιαίο μισθό τα 510 ευρώ (κατά προσέγγιση), είναι αδύνατον να καλύψει κανείς αυτές τις ανάγκες. Αν κατέχεις κάποιου είδους ειδίκευση μπορεί ο μισθός σου να φτάσει τα 700 με 1000 ευρώ το μήνα, πράγμα που πλέον θεωρείται πολυτέλεια. Και φυσικά, εάν είσαι γύρω στα 50 και εξακολουθείς να εργάζεσαι (πράγμα απίθανο), μπορεί να φτάσεις ακόμη και τα 1200 με 1500 ευρώ, τη στιγμή που προ κρίσεως έβγαζες τα διπλάσια. Με το μηνιαίο κόστος ζωής όμως να αυξάνεται (δάνεια, παιδιά), τα 1200 ευρώ το μήνα σε θέτουν στο ίδιο επίπεδο με εκείνον που λαμβάνει τον κατώτατο βασικό μισθό.
Τα οφέλη; Κανένα πλέον. Επιδόματα; κανένα. Φοροαπαλλαγές; Καμία, εφόσον κάθε ετήσιο εισόδημα άνω των 5000 ευρώ φορολογείται.
[...] Σας φαίνεται αρεστή αυτή η κατάσταση; απευθυνθείτε στο κοντινότερό σας ελληνικό προξενείο και προσφερθείτε να ζήσετε στη θέση ενός Έλληνα πολίτη έστω για ένα μήνα. Να είστε σίγουροι πως άμα τη επιστροφή σας στην πατρίδα, θα ευχαριστείτε το Θεό, κάποια ανώτερη δύναμη ή δεν ξέρω και εγώ ποιον που δεν βρίσκεστε στη θέση του, αγαπητοί επικριτές.
Χαιρετισμούς».

Αλέξης Τσίπρας:«Κοράκια» πάνω από την Κρήτη Ολόκληρη η ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ στο Κηποθέατρο "Νίκος Καζαντζάκης" του Ηρακλείου .

Σφοδρή επίθεση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση κατά την ομιλία του στο κηποθέατρο Ν. Καζαντζάκης- «Κλείνουν το ματάκι στους φασίστες» είπε για τη ΝΔ- Αναφερόμενος στο κόμμα του τονισε: Είμαστε εδώ για να αλλάξουμε τα πράγματα"

Με σφοδρή επίθεση στη ΝΔ ξεκίνησε την ομιλία του στο Κηποθέατρο "Νίκος Καζαντζάκης" του Ηρακλείου ο πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. "Η λαϊκή ακροδεξιά του Σαμαρά είναι η χειρότερη δεξιά που είδε ποτέ το τόπος" επεσήμανε χαρακτηριστικά υπογραμμίζοντας ότι "κλείνει το ματάκι στους φασίστες της Χρυσής Αυγής".

Ο κ. Τσίπρας ανέφερε ότι το έγγραφο του ΔΝΤ που παραδέχεται λάθη στο πρόγραμμα "διάσωσης" της Ελλάδας γελοιοποιεί την επικοινωνιακή τακτική του περίφημου success story της Κυβέρνησης. Το μόνο success story είναι ότι "παραμένουν στην κυβέρνηση", ανέφερε χαρακτηριστικά

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ  έκανε ιδιαίτερη αναφορά στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για την Κρήτη, την οποία χαρακτήρισε "σύμβολο αντιφασιστικων αγώνων και τέτοιο παραμένει"
Επεσήμανε, μεταξύ άλλων ότι  "κοράκια έχουν μαζευτεί πάνω από το νησί , με αιχμή τους σχεδιασμούς για τις fast track  επενδύσεις, την προώθηση τουριστικων εγκαταστάσεων φαραωνικού τύπου, την παραχώρηση σε ιδιώτες αεροδρομίων και λιμανιών".
Ο κ. Τσίπρας έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο σχεδιασμό δημιουργίας  νέου Εργοστασίου καύσης Απορριμμάτων , που όπως είπε, εκτοπίζει μια και καλή την ανακύκλωση από το νησί.

Σχετικα με τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Λένιν και τους μπολσεβίκους και τονισε ότι "το κόμμα πρέπει όχι μόνο να βρίσκεται παντού αλλά και να μην ορθώνει τείχη". Τόνισε την ανάγκη το κόμμα να είναι ανοιχτο, πλουραλιστικό, λαϊκό με την πιο λαϊκή εννοια του όρου" και ανέφερε: Δεν θα τους αφήσουμε να καταστρέψουν την κοινωνία, τη ζωή και το μέλλον αυτού του τόπου. Είμαστε εδώ για να αλλάξουμε τα πράγματα"
Η εκδήλωση στο κηποθέατρο συμπίπτει με την έναρξη του προσυνεδριακού διαλόγου, ενόψει του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Ολόκληρη η ομιλία Τσίπρα 

«Σήμερα κατάλαβα γιατί, όταν πριν από μια εβδομάδα ζήτησα από τον πρωθυπουργό να έρθει σε μια τηλεοπτική αντιπαράθεση να κουβεντιάσουμε για την πορεία της οικονομίας και το «success story» της κυβέρνησης, το έβαλε στα πόδια.
»Δεν έχουν περάσει πάρα μόνο λίγες ημέρες από τότε που η κυβέρνηση Σαμαρά επιχείρησε να μας πουλήσει την καταστροφή της χώρας ως επιτυχία. Και η απόπειρα των γελωτοποιών της κυβέρνησης να μπολιάσουν με τεχνητή αισιοδοξία μια διαλυμένη κοινωνία, έγινε πικρό ανέκδοτο.
»Σήμερα ένα έγγραφο του ΔΝΤ γελοιοποιεί ολοκληρωτικά την επικοινωνιακή επιχείρηση «success story». Σε αυτό το έγγραφο είδαμε να ομολογούνται αυτά που η Αριστερά λέει από την πρώτη στιγμή στον κόσμο:
»Ότι η Ελλάδα μπορούσε να διαπραγματευτεί το χρέος της, αλλά με ευθύνη του πολιτικού κατεστημένου δεν το έκανε.
»Ότι το περίφημο κούρεμα των ιδιωτικών ομολόγων ήταν καταστροφή για τη χώρα.
»Ότι η αποτυχία του προγράμματος είναι δεδομένη, αλλά το πρόγραμμα συνεχίζεται για να εξωθηθεί η χώρα στις περίφημες μεταρρυθμίσεις. Δηλαδή στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, το ξήλωμα του κοινωνικού κράτους, την διάλυση του δημόσιου τομέα και το ξεπούλημα των παραγωγικών μας πόρων.
»Και, τέλος, ότι η βιαιότητα και η σκληρότητα του προγράμματος το καθιστά αναποτελεσματικό, αλλά υπάρχουν πολιτικά συμφέροντα που επιβάλλουν την συνέχιση της καταστροφικής λιτότητας.
»Είναι η πιο κυνική ομολογία ότι η χώρα οδηγείται συνειδητά σε απόλυτη καταστροφή και διάλυση. Είναι η πιο ωμή παραδοχή, ενός δολοφονικού σχεδίου σε βάρος ενός ολόκληρου λαού. Και με το σχέδιο αυτό, έχει συνδέσει την πολιτική του επιβίωση η τρικομματική κυβέρνηση.
»Success story,λοιπόν, δεν είναι τα οικονομικά επιτεύγματα του Μνημονίου. Ούτε η προοπτική κάποιας ανάκαμψης.
Success story είναι το γεγονός ότι μετά από όσα έχουν κάνει, όσα έχουν υπογράψει και όσα έχουν παραδεχτεί ότι σκοπεύουν να κάνουν, καταφέρνουν να είναι ακόμα γαντζωμένοι στην εξουσία.
»Και όσο παραμένουν γαντζωμένοι, τόσο επείγονται να ολοκληρώσουν το κυβερνητικό τους έργο. Να απολύσουν χιλιάδες κόσμο από δημόσιο σύμφωνα με την απαίτηση την τρόικας.
»Να ξεκινήσουν τους πλειστηριασμούς και να πετάξουν απελπισμένο κόσμο στον δρόμο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των τραπεζιτών. Να ξεπουλήσουν ότι υπάρχει και δεν υπάρχει, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των αεριτζήδων υποτιθέμενων επενδυτών.
»Και όταν μια νέα κραυγαλέα αποτυχία των στόχων αναδειχτεί, και η κοινωνία έχει κατεβεί ακόμα ένα επίπεδο προς την απόλυτη δυστυχία και εξαθλίωση, να προωθήσουν το επόμενο μνημόνιο.
»Με τα επόμενα μέτρα, τα επόμενα χαράτσια και τους επόμενους γύρους περικοπών σε μισθούς και συντάξεις. Και να το παρουσιάσουν ως τη νέα τεράστια κυβερνητική επιτυχία.
»Έ, λοιπόν, ήρθε η ώρα να φωνάξουμε: Φτάνει πια. Ο λαός πρέπει να τους σταματήσει. Να βάλει ένα οριστικό τέλος σε αυτή την πρωτοφανή υπόθεση καταστροφής και λεηλασίας. Να διεκδικήσει ένα μέλλον με δουλειά και αξιοπρέπεια.
»Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η Κρήτη είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του τι ακριβώς ετοιμάζεται τον τόπο μας. Όλα τα κοράκια έχουν μαζευτεί και πετάνε πάνω από το νησί, ψάχνοντας fast track επιχειρηματικές ευκαιρίες σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος: Τουριστικές εγκαταστάσεις φαραωνικού τύπου, ενάντια σε κάθε χωροταξικό σχεδιασμό, και σε κάθε λογική σεβασμού στον περιβάλλον.
»Και, βεβαίως, με εργασιακές σχέσεις γαλέρας. Επιδοτούμενες ενεργειακές εγκαταστάσεις, δεκαπλάσιας ισχύος από τις πραγματικές ανάγκες του νησιού. Με ό,τι σημαίνει αυτό για τις περιοχές στις οποίες θα εγκατασταθούν.
»Λιμάνια και αεροδρόμια που παραχωρούνται σε ιδιώτες. Και από υποδομές καθοριστικές για το δημόσιο συμφέρον, μετατρέπονται σε κερδοφόρες επιχειρήσεις. Καθιστώντας την οικονομία, την ανάπτυξη και την ζωή του νησιού όμηρο των επενδυτών.
»Εργοστάσια καύσης απορριμμάτων. Η νέα σουπερ κερδοφόρα δραστηριότητα, που πλασάρεται δυναμικά, μαζί με τις περιβαλλοντικές της επιπτώσεις, για να εκτοπίσει μια και καλή την ανακύκλωση.
»Φιλέτα του δημοσίου που εκχωρούνται μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, σε εξαιρετικά συμφέρουσες τιμές.
»Όλα αυτά επιβεβαιώνουν την περίφημη φράση που λέει ότι η κρίση είναι ευκαιρία. Η κρίση είναι όντως ευκαιρία. Είναι ευκαιρία να ξεπουλήσουμε τις παραγωγικές δυνατότητες, την ομορφιά, το περιβάλλον, ακόμα και την αξία της ανθρώπινης εργασίας, σε μια χούφτα συμφέροντα.
»Είναι ευκαιρία να υπονομεύσουμε τις παραγωγικές δυνατότητες ενός τόπου για δεκαετίες, και να δεσμεύσουμε ακόμα και το τελευταίο ευρώ που μπορεί να βγει στο νησί, υπέρ κάποιου ισχυρού ομίλου εγχώριων ή ξένων συμφερόντων.
Είναι ευκαιρία να αποδεσμευτούμε από κάθε νόμο ή αρχή που προστατεύει το περιβάλλον, τους αιγιαλούς, τους υδάτινους πόρους τις περιοχές φυσικού κάλους, προκειμένου να αυξηθούν τα μερίσματα κάποιας ανώνυμης εταιρείας.
Και ο λαός θα πρέπει να συνηθίσει σε μια πολύ πιο δύσκολη ζωή.
»Με συντάξεις πείνας. Με μια ανεργία πρωτοφανή, πέρα από κάθε όριο και διαρκώς αυξανόμενη. Και με όσους έχουν έστω και κάποια μερική απασχόληση να δουλεύουν σε μεγάλο ποσοστό ανασφάλιστοι.
»Με τους νέους, και ιδιαίτερα το επιστημονικό δυναμικό, να εγκαταλείπουν το νησί. Με τις δομές υγείας, τα νοσοκομεία σε ολόκληρη την Κρήτη, να οδηγούνται σε δραματική υποβάθμιση.
»Με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, φάρμακα και ιατρικό υλικό, με τα ράντζα να γεμίζουν όλο και περισσότερο τους διαδρόμους.
»Αν αυτό είναι το παρόν μετά από τρία χρόνια Μνημονίου, ας μην σκεφτόμαστε καθόλου πως μπορεί να είναι το μέλλον. Εκτός αν αυτό το μέλλον το πάρουμε ξανά στα χέρια μας. Και το αλλάξουμε. Και έχει σημασία να το λέμε αυτό εδώ στην Κρήτη.
»Γιατί πριν από 72 χρόνια, η Κρήτη έγινε σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα, αρνούμενη να αποδεχτεί το μέλλον που της είχαν ετοιμάσει.
»Το πλήρωσε με τεράστιες θυσίες, αλλά δεν δείλιασε. Και αυτοί που δεν δειλιάζουν, που δεν σκύβουν το κεφάλι. Έχουν την ιστορία με το μέρος τους. Η Κρήτη παραμένει μέχρι σήμερα σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα.
»Σήμερα που η κυβέρνηση, με πρωτοβουλία της λαϊκιστικής ακροδεξιάς του Σαμαρά, της χειρότερης δεξιάς που είδε ο τόπος από την μεταπολίτευση και μετά, κλείνει το ματάκι στους φασίστες.
»Τους απλώνει κάτω από το τραπέζι χέρι συνεννόησης πάνω σε θέματα εθνοκαπηλίας, ρατσισμού και ξενοφοβίας. Τους διασφαλίζει ότι θα συνεχίσουν να συγκαλύπτουν την εγκληματική τους δράση κάτω από την άνετη πολιτική κάλυψη του πολιτικού κόμματος.
»Και με την υποκριτική θεωρία των δύο άκρων, που έχει ως στόχο την αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, νομιμοποιεί τους φασίστες, τους παχαίνει και τους εδραιώνει στο πολιτικό σύστημα. Δεν μας κάνει εντύπωση αυτό. Ο κ. Σαμαράς και το στενό του επιτελείο εκπροσωπούν ένα είδος δεξιάς που νομίζαμε ότι έχει πλέον εκλείψει.
»Ένα είδος δεξιάς, που σε αντίθεση με τα γνήσια όπως πιστεύουμε δημοκρατικά αισθήματα της πλειοψηφίας των υποστηρικτών της, δεν θεωρούσε ποτέ μειονέκτημα της, τις καλές σχέσεις με την ακροδεξιά.
»Απορούμε, όμως, με τους συγκυβερνώντες. Με το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ, που ισχυρίζονται ακόμα ότι εκφράζουν τον προοδευτικό χώρο.
»Που δέχονται τα χαστούκια και τα τετελεσμένα απανωτά. Που μόλις μετά βίας καταφέρνουν να ψελλίσουν κάποια ένσταση για να μην αναιρέσουν εντελώς τον εαυτό τους.
»Και που μαζεύουν αυτή την ένσταση αμέσως μόλις οι κύκλοι του Μαξίμου ψελλίσουν την λέξη εκλογές. Τότε σπεύδουν ευθύς αμέσως να διαβεβαιώσουν ότι δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να απειλήσουν την συνοχή της κυβέρνησης.
»Αυτό που βλέπουμε δεν είναι καινούριο. Είναι ένα σύστημα σε βαθειά κρίση. Αρπακτικό και επιθετικό ως εκεί που δεν παίρνει. Και το οποίο ταυτόχρονα τρέμει την δημοκρατία, την ελεύθερη αποτύπωση της λαϊκής βούλησης. Και σιγά σιγά στρέφεται και αναζητά κάλυψη και βοήθεια από το φασισμό.
»Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
»Η Αριστερά είναι εδώ για να παλέψει μαζί με το λαό. Για να υπερασπιστεί την κοινωνία. Για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, ώστε η χώρα να απελευθερωθεί από το Μνημόνιο και να προχωρήσει σε έναν εναλλακτικό δρόμο ανάπτυξης.
»Προχθές καταθέσαμε τις προτάσεις μας για την άμεση αντιμετώπιση της φτώχειας και της κοινωνικής ανασφάλειας. Δεν λένε κάτι υπερεπαναστατικό. Ούτε υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια. Λένε το αυτονόητο. Αυτό που όλοι εκτός από την κυβέρνηση καταλαβαίνουν:
»Ότι ένα σπίτι που βρίσκεται πλέον χωρίς κανένα εισόδημα, δεν είναι σε θέση να πληρώσει χαράτσια.
Ότι στο σημείο που βρισκόμαστε η διασφάλιση στέγης, τροφής και φροντίδας των παιδιών, για όλους ανεξαιρέτως, είναι πρώτη πολιτική προτεραιότητα.
»Ότι όλα τα σπίτια πρέπει να έχουν πρόσβαση σε νερό και ενέργεια, καθώς και σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Και τι μας απάντησαν στα αυτονόητα; Που θα βρείτε τα λεφτά. Μας κατηγόρησαν ότι δημαγωγούμε.
»Ποιοι; Αυτοί που οραματίζονται την επανεκκίνηση της οικονομίας μέσω των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Αυτοί που πετάνε τα χρήματα των φορολογουμένων εδώ και τρία χρόνια σε ένα πηγάδι δίχως πάτο. Αυτοί που έχουν διαλύσει εντελώς την οικονομία και έχουν βγάλει έναν στους τρεις ανθρώπους εκτός αγοράς εργασίας. Αυτοί που κρύβανε στα συρτάρια τους τη λίστα Λαγκάρντ με τους μεγαλοφοροφυγάδες.
»Είναι η ώρα να ξεσηκωθεί η κοινωνία. ΝΑ αγωνιστεί για ισότητα, για κοινωνική συνοχή, για ζωή και αξιοπρέπεια. Δεν ονειρευόμαστε μια ουτοπική επανάσταση. Υπερασπιζόμαστε το αυτονόητο. Το δικαίωμα μιας χώρας να μην γυρίζει εκατό χρόνια πίσω. Και θα το καταφέρουμε. Θα το καταφέρουμε με την ασυμβίβαστη πολιτική δράση της Αριστεράς, και με την δύναμη της λαϊκής κινητοποίησης.
»Στις περασμένες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβήτησε την νομιμοποίηση και την συνέχιση της λιτότητας. Γύρω του συσπειρώθηκε η κοινωνία που απαιτούσε κοινωνική δικαιοσύνη και δικαίωμα στην ζωή. Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε διεθνές σύμβολο αντίστασης και απελευθέρωσης.
»Αυτές τις μέρες, στην Τουρκία, υπάρχει ένας μεγάλος ξεσηκωμός για δημοκρατία και αξιοπρέπεια, με πρωτοπόρα την νεολαία. Και εκεί, στους τοίχους, μαζί με άλλα συνθήματα, εμφανίστηκε το δικό μας όνομα: ΣΥΡΙΖΑ.
»Το ίδιο είχε γίνει και λίγο πιο παλιά στις ισπανικές εκλογές. Δεν περιμένει πλέον μόνο η ελληνική κοινωνία από εμάς. Περιμένει όλος ό κόσμος.Η Ευρώπη περίμενε από την Ελλάδα την σπίθα μιας μεγάλης κοινωνικής αλλαγής.
»Οι εξεγερμένοι της πλατείας Ταξίμ αναγνωρίζουν σε εμάς ένα κόμματος αριστεράς, που τρόμαξε το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο και απείλησε τους συσχετισμούς.
»Και αυτή την προσδοκία θα κάνουμε ότι μπορούσε να την δικαιώσουμε. Να αλλάξουμε τον δρόμο. Να πετάξουμε από επάνω μας τα δεσμά του Μνημονίου. Να ξελασπώσουμε το μέλλον. Με διαρκή αγώνα ενάντια στο Μνημόνιο και το καταστροφικό πρόγραμμα λιτότητας. Με συνεχή δράση και παρουσία στο πλευρό των αδύναμων. Για αξιοπρέπεια και κοινωνική αλληλεγγύη παντού και για όλους. Με ασυμβίβαστο μέτωπο απέναντι στον ρατσισμό και τον φασισμό. Τόσο τον ανοιχτό, όσο και τον συγκαλυμμένο που είναι ακόμα πιο επικίνδυνος. Με ανένδοτο αγώνα για δημοκρατία, ελευθερία και δικαιώματα. Που σήμερα τίθενται σε ανοιχτή αμφισβήτηση. Προκειμένου η κοινοβουλευτική υποβάθμιση, ο περιορισμός των ελευθεριών, και όπου χρειάζεται και η ανοιχτή καταστολή, να κάνουν λιγότερο δύσκολη την εφαρμογή της πολιτικής των Μνημονίων. ΄
Ο πρωθυπουργός έχει συναντηθεί πιο πολλές φορές με την κ. Μέρκελ, παρά με την ολομέλεια του κοινοβουλίου. Οι υπουργοί κρύβονται από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Τα μέτρα και τα μνημόνια περνάνε με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς κουβέντα, προκειμένου να μαντρωθούν οι πλειοψηφίες.
»Στην προανακριτική για τη λίστα Λαγκάρντ γίνεται μια επιθετική απόπειρα συγκάλυψης και προστασίας των ενόχων που βρίσκονται ακόμα μέσα στο πολιτικό σύστημα.
»Και ακόμα, ενάντια στις τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται, εξαπολύεται ένα όργιο καταστολής. Και άνθρωποι σύρονται στα κρατητήρια και τα δικαστήρια προκειμένου να κυριαρχήσει ο φόβος. Άραγε ποιό είναι το επόμενο βήμα;
Η κοινωνία βουλιάζει, το μνημόνιο έχει οδηγήσει σε ανθρωπιστική κρίση και αυτοί, μαζί με τα παπαγαλάκια τους στα κανάλια, μιλάνε για επιτυχία και λένε εκλογές θα κάνουμε το 2016.Μήπως το επόμενο βήμα θα είναι να τις αναστείλουν και τελείως τις εκλογές;
»Νομίζω ότι για τις αυτοδιοικητικές εκλογές κάποιοι το σκέφτονται ήδη, προφανώς επειδή αρνούνται να συμβιβαστούν με την ιδέα μιας συντριπτικής ήττας.
»Είμαστε λοιπόν σε αυτό το σημείο καμπής.
Το σημείο που ο λαός, με πρωτοπόρο την αριστερά, οφείλει να κάνει το μεγάλο βήμα. Και να συγκροτήσει ένα μεγάλο κοινωνικό μέτωπο που θα καταγγείλει τα Μνημόνια, θα επανακαθορίσει την στρατηγική εξόδου από την κρίση και θα δρομολογήσει ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο, όπου η ανάπτυξη θα συμβαδίζει με τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και όχι με τις κερδοσκοπικές επιδιώξεις κάποιων ελάχιστων.
»Στην κατεύθυνση αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τη μεγάλη μετάβαση. Από μια συμμαχία αριστερών κομμάτων και οργανώσεων, σε έναν σύγχρονο ενιαίο μαζικό κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ένα κόμμα με σαφέστατη, ολοκληρωμένη και πειστική αριστερή πρόταση εξουσίας. Ένα κόμμα με φιλοδοξία και σχέδιο, να είναι ο πολιτικός φορέας μιας ιστορικής πολιτικής και κοινωνικής στροφής στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
»Ένα κόμμα δημοκρατικό, πολυτασικό, αλλά ταυτόχρονα πολιτικά αποτελεσματικό. Ένα κόμμα με γερές βάσεις στην κοινωνία, και ιδιαίτερα στους νέους, στους επισφαλώς εργαζομένους, στα αδύναμα κοινωνικά στρώματα.
»Μόνο ένα τέτοιο κόμμα μπορεί να είναι φορέας μιας μεγάλης κοινωνικής αλλαγής. Θα το κάνουμε μέσα από το ιδρυτικό μας συνέδριο. Ένα συνέδριο, οι διαδικασίες του οποίου δεν θα μας αποκόψουν, αλλά θα μας συνδέσουν ακόμα περισσότερο με την κοινωνική πραγματικότητα. Ένα συνέδριο στο επίκεντρο του οποίου θα είναι όχι οι εσωτερικές ισορροπίες, αλλά η στρατηγική ενός εναλλακτικού δρόμου για την Ελλάδα.
»Η απελευθέρωση από το Μνημόνιο, η αντίσταση στην δικτατορία των αγορών και του νεοφιλελευθερισμού, το δικό μας πρότυπο ανάπτυξης, η μάχη για μια δημοκρατική κοινωνική αλλαγή στην Ευρώπη.
»Επιτρέψτε μου μερικές προσωπικές σκέψεις που γέννησαν η πείρα, αλλά και η συζήτηση για το κόμμα που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Τι είναι για μας το κόμμα;
»Ένα μεγάλο εργαστήριο πολιτικής, ένα επιτελείο για την επεξεργασία της στρατηγικής και της τακτικής μας. Ένα εργαλείο για την προώθηση αυτής της πολιτικής στην κοινωνία. Ένας δρόμος ή μάλλον πολλοί, χιλιάδες δρόμοι, που μας ενώνουν με την κοινωνία.
»Ταυτόχρονα, όμως, ένα αριστερό κόμμα είναι, πρέπει να είναι το σπίτι μας, το σπίτι όλων των ταπεινών και καταφρονεμένων, για να θυμηθώ τον Ντοστογιέφσκι. Ανοιχτό, πλουραλιστικό, ανεκτικό, λαϊκό με την πιο λαϊκή έννοια του όρου. Ο Λένιν, μιλώντας για τους μπολσεβίκους έγραφε ότι το κόμμα πρέπει όχι μόνο να βρίσκεται παντού, αλλά και να μην ορθώνει τείχη απέναντι σε κείνους που θέλει να εκπροσωπεί.
»Να ταυτίζεται ως ένα βαθμό μ' αυτούς.
Εμείς, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, θέλουμε αυτή την ταύτιση με τα πιο ζωντανά, τα πιο μαχητικά, τα πιο πρωτοπόρα στρώματα της κοινωνίας, όσο πιο πλατιά και πιο βαθιά γίνεται.
»Όχι για να τους κάνουμε το δάσκαλο, συνοφρυωμένοι και γεμάτοι απαντήσεις για όλα. Αλλά για να μαθητεύουμε, ταυτόχρονα, στο μεγάλο σχολείο της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των μανάδων, των γυναικών -όλων εκείνων που μοχθούν για το ψωμί της οικογένειας και τη μόρφωση των παιδιών τους.
»Για να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά, όπως λέει ο Ρίτσος.
Δεν είμαστε και δεν θέλουμε να γίνουμε κόμμα στελεχών, σοφών κατ' απονομήν, κατόχων της απόλυτης αλήθειας.«Πρόσεξα», λέει ο κύριος Κώυνερ του Μπρεχτ, «ότι κάνουμε πολλούς να τρομάζουν από τη θεωρία μας, επειδή βρίσκουμε στο κάθε ερώτημα και μια απάντηση.» Δεν θα μπορούσαμε, για το καλό της προπαγάνδας, να κάνουμε έναν κατάλογο των ερωτημάτων εκείνων που μας φαίνονται τελείως αναπάντητα;
»Ναι, εμείς θέλουμε ένα κόμμα που να προσέρχεται ταπεινά στο λαό, να απαντά στις αγωνίες του, αλλά και να αναζητά από το λαό απαντήσεις -γιατί οι απαντήσεις δεν γεννιούνται μόνο, ούτε κυρίως, στα κομματικά επιτελεία. Ένα τέτοιο κόμμα λοιπόν δεν μπορεί παρά να είναι δημοκρατικό στη λειτουργία του, ανοιχτό σε απόψεις και αντιπαραθέσεις, κόμμα των μελών του, κόμμα των κοινωνικών δυνάμεων που θέλει να υπηρετεί.
»Αριστερός για μας, μέλος ή φίλος του ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει άνθρωπος που δεν διαπραγματεύεται την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης για οποιοδήποτε λόγο.Και είναι η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης η μόνη εγγύηση και για την αλληλεγγύη, και για τη συλλογικότητα, αλλά και -κυρίως αυτό- για τη χάραξη κάθε φορά της πιο σωστής γραμμής.
»Διαλεγόμαστε, συζητάμε, διαφωνούμε, και δημόσια αν χρειαστεί, για την πολιτική μας. Αυτή είναι η μια πλευρά της συλλογικής μας ευθύνης. Αλλά και υπερασπιζόμαστε όσα συλλογικά αποφασίζουμε, ξέρουμε τη σημασία ης συνειδητής πειθαρχίας, δρούμε όλοι μαζί στους κοινούς στόχους -αυτή είναι η άλλη πλευρά της συλλογικότητας.
»Γιατί ένα αριστερό κόμμα είναι κόμμα δράσης, κόμμα με αγωνιστική ταυτότητα, κόμμα ανατροπών, κόμμα που θέλει να καταλάβει τον κόσμο για να τον αλλάξει. Κι αυτό απαιτεί ενότητα θέλησης, καθαρούς λογαριασμούς, αποφασιστικότητα, συνειδητή στράτευση -χαρακτηριστικά που μας κληροδότησαν οι αγώνες και οι αγωνιστές της αριστεράς και του εργατικού κινήματος.
»Κάποτε, ένας από τους πρωτεργάτες της νίκης κατά του ναζισμού είχε πει:
«Το να βλέπεις, είναι ένα πράγμα.
Το να βλέπεις αυτό που κοιτάς, είναι ένα άλλο.
Το να καταλαβαίνεις αυτό που βλέπεις, είναι άλλο.
Το να μαθαίνεις απ' αυτό, είναι κάτι άλλο.
Αλλά το να ενεργείς με βάση αυτό που μαθαίνεις, είναι που πραγματικά έχει σημασία».
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι: δεν θα τους αφήσουμε να καταστρέψουν την κοινωνία, την ζωή, το μέλλον αυτού του τόπου.
Είμαστε εδώ για να αλλάξουμε τα πράγματα. Είμαστε εδώ για να επιβεβαιώσουμε μια ακόμα φορά ότι η ιστορία γράφεται με κοινωνικούς αγώνες. Είμαστε εδώ για να ανοίξουμε μια νέα σελίδα σε αυτό τον τόπο. Με την Αριστερά και τον λαό, για την ζωή, την δουλειά, το μέλλον.
Θα νικήσουμε.
Έχουμε ιστορικό χρέος να νικήσουμε».


Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Το Ταμείο εξομολογείται

Κέζα Λώρη
«Σόρι παίδες, σας αλλάξαμε τον αδόξαστο». Κάπως έτσι μεταφράζεται το πόρισμα που αφορά τη σωτηρίας της χώρας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πρόκειται για αυστηρά εμπιστευτικό εσωτερικό έγγραφο - τόσο εμπιστευτικό ώστε να διακινείται με διακριτικότητα από εφημερίδες παγκόσμιας κυκλοφορίας. Με αυτό το κείμενο λοιπόν το ΔΝΤ ομολογεί τα σφάλματά του. Με αυτό το κείμενο εξομολογείται τα κρίματά του.

Μέσα από 50 σελιδούλες αποκαλύπτεται πόσο δίκιο είχαν οι φωνασκούντες, εκείνοι που επέμεναν ότι δεν χρειάζεται να πάει η Ελλάδα παρακαλετά στους σωτήρες. Αναφερόμαστε στον πρώτο καιρό, τότε που διάφοροι οικονομολόγοι έλεγαν ότι αν καταρρεύσει η Ελλάδα, θα καταρρεύσει και η ευρωζώνη. Αυτό ήταν ένα διαπραγματευτικό χαρτί που οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν το χρησιμοποίησαν. Δεν καταλάβαιναν (ή έκαναν ότι δεν καταλαβαίνουν) πως το πακέτο βοήθειας του 2010 δεν είχε σχεδιαστεί για να βοηθηθεί η Ελλάδα αλλά για να αποφευχθεί ένα πιθανό ντόμινο.

Σε όλα τα μεγάλα ζητήματα υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ των σωτήρων αλλά βγαίνουν τώρα στη φόρα. Το ΔΝΤ παραδέχεται λοιπόν ότι η απόφαση για κούρεμα των ελληνικών ομολόγων έπρεπε να είχε ληφθεί νωρίτερα, όταν διαπιστώθηκε ότι το ελληνικό πρόγραμμα είχε ξεφύγει. Σύμφωνα με το Ταμείο το κούρεμα αποφασίστηκε όταν διαπιστώθηκε ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Αποφασίστηκε επειδή πίεζαν ευρωπαϊκές χώρες των οποίων οι τράπεζες είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους τεράστια ποσά σε ελληνικά κρατικά ομόλογα και θα παθαίνανε μεγάλη ζημιά. Δηλαδή και πάλι, το 2012 δεν αξιοποιήθηκε το διαπραγματευτικό χαρτί της χώρας.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι σε φάση μετάνοιας. Κάνει τον αυτοέλεγχό του. Εντάσσει στις αμαρτίες του όσα οδήγησαν σε ύφεση και εκτίναξη της ανεργίας. Τα βάζει όλα αυτά σε ένα πλαίσιο, λέγοντας ότι φταίνε τόσο οι ευρωπαίοι όσο και οι Ελληνες, που δεν μοίρασαν ακριβοδίκαια τα βάρη. Ομολογούν δηλαδή αυτό που τόσος κόσμος λέει εδώ και χρόνια, προχώρησαν στα εύκολα, καταστρέφοντας τους πολλούς επειδή ήταν δύσκολο να ελέγξουν τους λίγους.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έκανε αυστηρή αυτοκριτική. Πλην όμως στην πολιτική η εξομολόγηση δεν οδηγεί σε άφεση αμαρτιών. Αλλωστε είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στις παραδοχές των σφαλμάτων τους. Είναι ύποπτα τα συμφραζόμενα: κάναμε λάθη/ δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα/ αρκεί να εφαρμοστούν οι δεσμεύσεις. Κι αν δεν εφαρμοστεί επακριβώς το πρόγραμμα, που βασίστηκε σε λάθη; Τι γίνεται τότε;

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *