Δυο κανονικές μέρες

Η Τετάρτη 9^η Απριλίου 2014 θα καταγραφεί για την ενδιαφέρουσα σημειολογία της. Ήταν μέρα απεργίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αν και τίποτε ουσιώδες δεν διατάραξε τη ρουτίνα ούτε του ενός ούτε του άλλου. Λιγοστές απουσίες, λιγοστοί απεργοί, αν και η απεργιακή συγκέντρωση κινήθηκε αρκετά πάνω από τα όρια του αξιοπρεπούς. Τα ΜΜΕ απήργησαν την προηγουμένη, σύμφωνα με το ιδιότυπο έθιμο της μνημονιακής εποχής που θέλει τα Μέσα ανοιχτά ανήμερα της απεργίας, τάχα για να προβληθεί αυτή και τα αιτήματά της. Αν έχετε εντοπίσει έστω και μια αναφορά, μια εικόνα, μια φωτογραφία στις 10-20 πρώτες ειδήσεις των καθεστωτικών ΜΜΕ πέστε το και
σε μένα. Εγώ δεν είδα ίχνος είδησης, πέρα από το σύνηθες «κλειστό ο σταθμός του Μετρό στο Σύνταγμα λόγω συγκέντρωσης». Τελεία. Το καθεστώς δεν τηρεί ούτε τα προσχήματα, κι έπειτα η Τετάρτη ήταν μια μέρα με φούρια ειδησεογραφική, η «Ελλάδα βγαίνει στις αγορές», ολόκληρο το Σύμπαν συνωμότησε υπέρ της, έγραψαν οι αμερικανικές εφημερίδες, έγραψαν οι ευρωπαϊκές, μετέδωσαν τα διεθνή πρακτορεία, μέτρησαν τις προσφορές, εκτίμησαν το επιτόκιο, παρακολούθησαν λεπτό προς λεπτό μια κατά τα λοιπά συνήθη τελετουργία στην οποία προσδίδουν το σασπένς μιας Ανάστασης.

Η Τετάρτη 9^η Απριλίου 2014 ήταν μια μέρα ηλιόλουστη, κατάλληλη για περίπατο στην Αθήνα, με τη θερμοκρασία το μεσημέρι μέχρι και στους 24 βαθμούς, σχεδόν καλοκαίρι, με τους πιο νέους να κυκλοφορούν άνετα με τα κοντομάνικα τισέρτ και τα ελαφρά μπουφάν στη μέση ή στο χέρι, σαν να βιάζονται να πετάξουν από πάνω τους και την τελευταία υποψία χειμώνα. (Εγώ, πάντως, αισθάνομαι ακόμη άνετα μέσα στα φούτερ και στα δερμάτινα μπουφάν). Οι διαδηλωτές της Αθήνας το απόλαυσαν, το ίδιο κι οι συνήθως βιαστικοί διαβάτες των πολυσύχναστων δρόμων του κέντρου, ο ήλιος και η αισθητή ζέστη επέβαλε κάποια νωχέλεια στο κατά κανόνα νευρωτικό βάδισμά τους. Κάποιοι άλλοι άνθρωποι, όχι κανονικοί, αλλά από τους άλλους, που νομίζουν πως κουβαλούν στους ώμους όχι τα μπουφάν τους, αλλά όλο το βάρος του κόσμου, πέρασαν όλη τη μέρα τους, και τη νύχτα τους, και την επόμενη μέρα τους κάτω από τον ήλιο των αγορών. Ο οποίος τους φώτισε μέχρι τύφλωσης και τους ζέστανε μέχρι εγκαύματος τρίτου βαθμού. Κάτι σαν έξοδος του Μεσολογγίου, κάτι σαν απελευθέρωση της Αθήνας, κάτι σαν πτώση της χούντας ήταν αυτή η έξοδος στις αγορές, τέσσερα τα χρόνια της «εξορίας» από τα dealing rooms, τέσσερα και τα χρόνια της ναζιστικής κατοχής, στο τέλος το πίστεψαν κι οι ίδιοι αυτό το ηλίθιο ψέμα με το οποίο υποθέτουν ότι θα δώσουν στους ιθαγενείς μια αίσθηση κανονικότητας:  Ζούμε σε μια κανονική χώρα, που δανείζεται κανονικά από τις αγορές, έχει ένα κανονικό κράτος, μια κανονική δημοκρατία, μια κανονική κυβέρνηση, οι πολίτες της ζουν με κανονικά εισοδήματα, αμείβονται με κανονικούς μισθούς, έχουν κανονικές δουλειές, παίρνουν κανονικές συντάξεις, διαμαρτύρονται κανονικά και η αστυνομία τους αντιμετωπίζει κανονικά, έχουν πρόσβαση σε κανονικές υπηρεσίες υγείας, νοσηλεύονται σε κανονικά νοσοκομεία, τα παιδιά τους πηγαίνουν σε κανονικά σχολεία και ο Απρίλης τους είναι ένας κανονικός ανοιξιάτικος μήνας, με εναλλαγές ήλιου και συννεφιάς, ζέστης και βροχής.

Η Τεταρτη 9^η Απριλίου 2014 ήταν μια κανονική μέρα κατά την οποία οι πάνω και οι κάτω αυτής της χώρας, στην οποία η μόνη κανονικότητα είναι η διαρκής εξαίρεση, η συνεχής κατάσταση έκτακτης ανάγκης, υποδύθηκαν τους ρόλους τους. Εμείς, οι κάτω, μισθωτοί και άμισθοι σκλάβοι, άνεργοι και υποτελείς του φόρου κατοχής στους δανειστές, προσποιηθήκαμε ότι απεργήσαμε, ότι αντιδράσαμε για πολλοστή φορά στον ακρωτηριασμό κάθε δικαιώματος, στη μετατροπή μας σε ανδράποδα οποιουδήποτε τυχάρπαστου υποδύεται τον επιχειρηματία, τον εργοδότη, τον επενδυτή. Οι άλλοι, οι επάνω, προσποιήθηκαν ότι βγήκαν στις αγορές για πρώτη φορά από τον Απρίλιο του 2010, δανείστηκαν με επιτόκιο που προσποιήθηκαν ότι είναι ένας θρίαμβος. Οι αγορές με τη σειρά τους προσποιήθηκαν ότι τους υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό, ότι συνωστίσθηκαν στις ουρές τωνdealing rooms του Λονδίνου για ένα ελληνικό πενταετές ομόλογο, ότι διαγκωνίστηκαν για 3 δισ. ευρώ. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προσποιήθηκαν κι αυτοί ότι περίμεναν με αγωνία την έκβαση αυτής της συναλλαγής.

**************

Η Πέμπτη, 10^η Απριλίου 2014 ήταν άλλη μια κανονική μέρα. Δεν ήταν το ίδιο ζεστή με την προηγούμενη, τα σύννεφα έκρυβαν τον ήλιο και η ΕΜΥ προειδοποιούσε για ακραία καιρικά φαινόμενα. Το μόνο ακραίο που εντέλει συνέβη ήταν η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές, οι προσφορές 20 δισ. ευρώ για 2,5 δισ. ομόλογα, το επιτόκιο 4,95%, το δεύτερο πρωθυπουργικό διάγγελμα μέσα σε επτά μέρες, ο ορυμαγδός διθυραμβικών δηλώσεων από Ευρωπαίους αξιωματούχους, τα πρωτοσέλιδα χειροκροτήματα από τα «ευαγγέλια» του νεοφιλελευθερισμού, το ακραίο ψεύδος γύρω από το οποίο στήθηκε η πιο πολυπρόσωπη παράσταση των τελευταίων τεσσάρων ετών.

Το χειρότερο είναι ότι αυτοί επιμένουν στο ψέμα αυτό, αν και γνωρίζουν ότι οι υποτελείς δεν το πιστεύουν ή το ακούνε τουλάχιστον με καχυποψία, ειρωνεία και σαρκασμό. «Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε», «γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα;», την Πέμπτη ξυπνήσαμε σε μια άλλη χώρα, μια χώρα που υπάρχει στη φαντασία του Σαμαρά, στο μυαλό του Βενιζέλου, στην ατζέντα της Μέρκελ, στο ενεργητικό της Goldman Sachs, στην εικονική πραγματικότητα του έξυπνου χρήματος, του ίδιου που τον Απρίλιο του 2010 έσπρωξε την Ελλάδα στη χωματερή του κόσμου και τώρα, Απρίλιο του 2014, καλλωπίζει το νέο δυσώδες μας ενδιαίτημα  με διακοσμητικά φυτά και αποσμητικό χώρου.

Το ακόμη χειρότερο, λοιπόν, είναι ότι από αυτή την κανονική μέρα και μετά, οι υπήκοοι της βαλκανικής αποικίας χρέους είναι υποχρεωμένοι να συμβιβαστούν με το κραυγαλέο και γελοίο ψεύδος, να ζήσουν στην εικονική πραγματικότητα του Gre-entry, γιατί έτσι κι αλλιώς με κραυγαλέα ψεύδη και γελοία τρικ στρώθηκε ο δρόμος προς την κόλαση της χρεοκοπίας και της «διάσωσης», και με ανάλογα ψεύδη και τρικ σκηνοθετείται το σόου της «ανάστασης», η επιστροφή στην κανονικότητα. Όλοι ψιλοβολεύονται σε ένα βαθμό ψεύδους, οι Σαμαροβενιζέλοι στο ψέμα του Gre-entry, η Μέρκελ στο ψέμα του ελληνικού success story, η κυβερνώσα αριστερά στην πλάνη της ευρωπαϊκής ανατροπής, οι ψηφοφόροι στην παραπλάνηση των δημοσκόπων, οι δημοσκόποι στην παραπλάνηση και των πολιτών και των πελατών τους.

Η Πέμπτη, 10^η Απριλίου 2014 ήταν μια κανονική μέρα ακριβώς γι’ αυτό. Γιατί στη δουλειά, στο σπίτι, στον δρόμο, στις οθόνες της τηλεόρασης ή του υπολογιστή ζήσαμε στις κανονικές συνθήκες ψεύδους και παραπλάνησης που ζούμε εδώ και χρόνια. Το ψέμα ως κανονικότητα έχει γίνει πια τόσο βαρετό που καταντά οικείο.

********************

Η Παρασκευή, 11^η Απριλίου δεν ήταν μια κανονική μέρα. Ήρθε στην Αθήνα η Μέρκελ. Άγνωστο που πήγαν οι Αθηναίοι.                                                                                                          
ΚΙΜΠΙ

Πολιτισμός είναι να κατανοείς τη γάτα

Πάντοτε αρχές Απρίλη, όπως και τέλη Οκτώβρη, θυμάμαι τον ένα μου παππού… Γιατί  ο παππούς μου είναι ίσως ο άνθρωπος που περισσότερο από όλους τους άλλους μου έμαθε τον πολιτισμό της πράξης. Κι αυτό αφορά την σχέση του με το αδύναμο εκείνο  από το οποίο δεν είχε να προσδοκά ούτε ένα μπράβο, (πόσο μάλλον κάτι που θα τον ωθούσε στον κοινωνικό κορμό) μόνο το περίσσευμα της καρδιάς.. Τα ζώα, που τόσο συχνά οι άνθρωποι τα προσεγγίζουμε μέσα από γενικές κατηγορίες που ελάχιστα περιγράφουν τι είναι το καθένα τους πραγματικά και μέσα από στερεότυπα που μικραίνουν και την δική τους πολυπλοκότητα και τον δικό μας ορίζοντα ψυχής.

Γιατί ο παππούς μου είναι ο μοναδικός άνθρωπος που ξέρω που γηροκομούσε τα γαϊδουράκια του… « Τόσα χρόνια δούλευαν για μένα», έλεγε, αγωγιάτης ο ίδιος στα νιάτα του, θυμίζοντας με τον πιο άδολο τρόπο την θεωρία για το  απλήρωτο εργατικό δυναμικό, την ίδια ώρα που οι αγνοί και ταπεινοί χωρικοί των ρομαντικών χρόνων της αγνής ελληνικής επαρχίας, με το που δεν μπορούσαν τα γαϊδουράκια να κουβαλήσουν τα έριχναν στον γκρεμό…

Ο παππούς μου, (απολίτικος με την κοινή έννοια, στο σπίτι του οποίου χωρούσαν –κυριολεκτικά- οι πάντες κι αυτό το Αριστοτελικό συναμφότερον αποτελεί ύψιστη πολιτική) μου έμαθε πως δεν έχει σημασία τι ιδεολογία λες ότι έχεις, (αριστερή, αντιεξουσιαστική, δεξιά, συντηρητική, πατριωτική, ανθρωπιστική όλα αντίθετα κι όλα αλληλοσυμπληρούμενα…) αν δεν τιμάς την ψήφο σου με την

στάση ζωής σου. Πως δεν έχει σημασία τι ψηφίζεις αλλά το πώς ζεις. Όταν οι «τσάποι μας» (τα γαϊδουράκια μας) γερνούσαν, ο παππούς τα έστρωνε χαλί από μαλακά άχυρα στον σταύλο, τους έβαζε λάδι στις πληγές, κατέβαινε με την λάμπα να δει αν θέλουνε κάτι, τα χάιδευε με αλληλεγγύη… Ακόμη και τα χρόνια που συνυπήρχαμε με τον παππού στον πλανήτη και δεν τα χρειάζονταν πραγματικά…

Τα ζώα καταλάβαιναν, και τον κοιτούσαν, μας έλεγε, με απεριόριστη ευγνωμοσύνη. Ίδια γλώσσα, η γλώσσα των ματιών, στιγμές από έναν παράδεισο χαμένο, από μια σχέση βιβλική, σε έναν μικρό σταύλο. Και πραγματικά, τώρα που πλησιάζει το Πάσχα θυμάμαι πάντοτε πως ο Χριστούλης, σύμβολο των καλών και των κακών Χριστιανών, επέλεξε να γεννηθεί ανάμεσα στα ζώα και να πεθάνει ανάμεσα στους ληστές…  Οι «καλοί νοικοκυραίοι» (κάποιοι, ποτέ όλοι) με τις καθαρές, διατηρημένες με φόλα ή με κλωτσιές αυλές, πού ήταν;

Τούτη την εποχή, που χιλιάδες μικρά κουταβάκια ή γατσουνάκια πετιούνται στους κάδους ζωντανά, θυμάμαι τον παππού μου… Θυμάμαι ακόμη κι έναν άλλον, διασημότερο παππού, τον Κοκτό, που έγραψε: «Ο άνθρωπος είναι πολιτισμένος, στον βαθμό που ξέρει να κατανοήσει τη γάτα»...

Το ίδιο ισχύει για όλα τα ζώα, συγκατοίκους μας σε αυτόν τον πλανήτη, πάνω στα οποία εξασκήσαμε τις πρώτες μορφές καταπίεσης και ιεραρχίας, πριν τις μεταφέρουμε αυτούσιες στην κοινωνία των ανθρώπων. Σε έναν πλανήτη που βιάζουμε, μολύνουμε, σφάζουμε, ηχορυπαίνουμε, μας ενοχλούν τα .. κόπρανα ή οι κραυγές των ζώων… Γεμάτη η ελληνική επαρχία από «καλούς καγαθούς» που πετούν ζωντανές ψυχούλες τις εποχές της αναπαραγωγής σε κάδους καταδικάζοντας τες σε ένα θάνατο μαρτυρικό.  Όπως σωστά σχολιάστηκε κάποτε «για τα ζώα κάθε άνθρωπος είναι ναζί…»

Κι ανάμεσα τους τα κατοικίδια, που μας φυλούν με κίνδυνο της ζωής τους όπως τα σκυλιά (υπάκουα δυστυχώς σε όποιο αφεντικό γι αυτό και τα υπέροχα αυτά πλάσματα χρησιμοποιήθηκαν ως ανθρωποφύλακες από βάρβαρα καθεστώτα) κι οι γατούλες…

Τα σκυλάκια που όταν αγαπούν, αγαπούν για πάντα, με τον πιο άδολο τρόπο του κόσμου, και ι περισσότερες φυλές τους  θα πεθάνουν για σένα (ή και  σε σκοτώσουν για σένα… κι ιδού το πρόβλημα!)

Αν το σκεφτείτε, όπως μου επεσήμανε κάποτε ο Αργύρης Κουνάδης, η γάτα είναι το μοναδικό ζώο που ο άνθρωπος δεν έβαλε στο τσίρκο. Ανεξάρτητη, αξιοπρεπής απόλυτα ανίκανη να κάνει τούμπες για ένα πιάτο φαί, δεν μπορεί ποτέ ν αγαπηθεί από ένα ελλειμματικό εγώ που ζητά οπαδούς και όχι ισότιμους παίκτες... Μισήθηκε από όλους τους δικτάτορες του κόσμου Κι όμως, όταν εξοντώθηκε στην Ευρώπη του  Μεσαίωνα κι έλειψε η φυσική και δωρεάν προστασία που παρείχε από τρωκτικά της εποχής, ήρθε η Πανούκλα, ο Μαύρος Θάνατος. Και στη Νάξο, την χρονιά που τις εξοντώσαν όλες κάναν 2 χρόνια να δουν σοδειά, αφού τα τρωκτικά κόβαν τις ρίζες (για να ζήσουν κι αυτά)… Οι γάτες τα’ Άι Νικόλα, που γραψε ο Σεφέρης για την ιδιότητα να ορμούν στα φίδια και να ρουφούν το κακό και το φαρμάκι έως μιας…

Αλλά και τα ζώα αναπαραγωγής όπως τα θέλει η οικονομικίστικη  αντίληψη του πολιτισμού μας, που δεν πετιούνται σε κάδους αλλά βλέπουν τα μωράκια τους (γάλακτος τα αποκαλεί ο υπερχορτάτος ουρανίσκος των Δυτικών) να κρέμονται σφαγμένα σε τσιγκέλια… (Α! αν δημιουργούνταν κάποτε ένα αντίστοιχο καρτούν με μωρά ανθρώπων πόσο οι καλοφαγάδες ηθικολόγοι θα το ονόμαζαν… αρρωστημένο, καταπίνοντας μωρά! Αρρώστια!)

Αλλά τα ζωάκια παραμένουν οι συγκάτοικοι που μας βοήθησαν όταν δεν είχαμε τεχνολογία και τεχνογνωσία να ανεβάσουμε το επίπεδο και το προσδόκιμο ζωής μας, συγκάτοικοι κι εργατικό δυναμικό διαρκώς προδομένο όταν έχανε την εργατική του δύναμη, ή αλλιώς σκοτώνουν τα’ άλογα όταν γεράσουν κατά πως το θελε η συμβολική φράση που μεστά περιέγραψε την θηριωδία αυτού του πλανήτη… Παράδειγμα που ξαναεφαρμόζεται στις κοινωνίες των ανθρώπων κάθε που ο ολοκληρωτισμός βγαίνει από τον μαύρο του τάφο, αλλά που έχει παγιωθεί πρώτα στις σχέσεις μας με την φύση, έτσι κι αλλιώς...

Όμως ο άνθρωπος έχει πολύ δρόμο για να γίνει ζώο, αφού είμαστε το πλάσμα που δεν σκοτώνει μόνο από ανάγκη αλλά κι από κέρδος ή από εκδίκηση. Τα ζώα έχουν τον δικό τους πολιτισμό και πολιτισμό μας μαθαίνουν αν είναι τα ιστία της ψυχής και του μυαλού μας στην ανοιχτή θάλασσα της πραγματικότητας.. . Πχ διακριτικά και γενναία, τόσο διακριτικά και γενναία ώστε (σε αντίθεση με τους υστερικούς εμάς) όταν νιώσουν πως έφτασε η ώρα του θανάτου τους πάνε και κρύβονται να τον συναντήσουν μόνα, «κοίταξαν» όπως γράφτηκε για την γάτα, «από το μικρό ύψος τους τις εξουσίες στα μάτια κι αγαπήθηκαν τρελά από καλλιτέχνες και παρίες ή από αρχαίους λαούς που θα ήθελαν να 'ναι όπως αυτή μπροστά στον μονάρχη». Εξόριστα να ψάχνουν στα σκουπίδια
του κυνικού πολιτισμού μας στις μέρες μας, υποχείριο στην μπότα, στην ρόδα στη φόλα  και στο βλέμμα κάθε ηλίθιου που θαρρεί πως είναι δικαίωμα του να δυναστεύει τον πλανήτη...... Τώρα που οι φόλες θα θεωρηθούν φτηνότερες από προγράμματα αντιλυσικού εμβολιασμού και στειρώσεων νέες κατακόμβες, ακαταμέτρητες από τις επίσημες ιστορίες του πλανήτη αφού τους λείπει η γραπτή γλώσσα, θα συμβούν.

Ανάμεσα σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό οι μετέχοντες στο φιλοζωικό κίνημα, κάποιοι/ες μεταφέροντας τις υστερίες, τις ιδεοληψίες, και τις σεπαρατίστικες ιδεολογίες των ανθρώπων κι εκεί δυστυχώς, αφού είναι απλώς ιδιοκτήτες ζώων (κατά κανόνα «ακριβών»…) ή σπισιστές, αγαπώντας μονάχα ένα είδος, ή ακόμη και μισάνθρωποι, αφού δεν μπορούν ν αποδεχτούν αυτό που είμαστε πραγματικά και να παλέψουν να το καλυτερέψουν… Κι όμως! Ανάμεσα τους και οι φιλόζωοι που κατανοούν πως είτε με δυο πόδια είτε με τέσσερα σε πλησιάσει το άλλο πλάσμα, σου θέτει την ίδια ερώτηση «τι είδους άνθρωπος είσαι; Σε τι κόσμο θέλεις τα παιδιά του κόσμου να ζήσουν;» (Και δεν είναι καθόλου τυχαίο πως τα ίδια πάνω κάτω υγειονομικού τύπου επιχειρήματα χρησιμοποιούν οι αποκαθαρμένοι εναντίον των διαφορετικών και των «άπλυτων», ανθρώπων και ζώων… αλήθεια αποκαθαρμένοι βρωμιάρηδες;) Ανάμεσα σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό άνθρωποι που ταΐζουν με μπιμπερό παρατημένα πλάσματα αυτήν  την εποχή κι ας τους δυσκολεύει, σε ένα ταξίδι ψυχής, που σιτίζουν αδέσποτα επεκτείνοντας κι εκεί στα πιο αθώα την έννοια της αλληλεγγύης κι ας τους στραγγίζει. Γιατί οι γνήσιοι φιλόζωοι τιμούν μέσα από τα ζώα την Ζωή.
Κι έτσι η ανθρωπότητα δεν θα ξεμπερδέψει εύκολα (όσο κι αν το προσπαθεί) από τους εναπομείναντες συγκατοίκους της…

Κάθε 4 Απρίλη λοιπόν, Παγκόσμια Ημέρα των Αδέσποτων, τον θυμάμαι τον παππού. Θυμάμαι αυτό που αντιπροσώπευε. Μπορεί να μην ήταν «εθνικός ήρωας» του ποντιακού ελληνισμού όπως ο «Ιστιλίν» ο  άλλος μου παππούς, αλλά ήταν ο ήρωας μου…

Ελένη Καρασαββίδου

ΥΓ Στη Μερλίνα μου, την υπέροχη Λύκο-σκυλίτσα μου που μου φωλιάσανε, αυτήν που μου μαθε επίσης πολιτισμό, στις γατούλες μου που ‘πάθαν το ίδιο, αυτές που μου ‘μαθαν να τις σέβομαι και να σέβομαι λιγάκι περισσότερο κι εμένα… Έφυγαν δίχως να πάρουν πίσω τ’ όνομά τους…

Ελένη Καρασαββίδου TVXS

Βαρουφάκης: «Ερχεται νέο μνημόνιο -Η έξοδος στις αγορές είναι πολιτική παρέμβαση, χωρίς θετικές συνέπειες»

Ιδιαίτερα επιφυλακτικός για το κατά πόσο η έξοδος της χώρα μας στις αγορές θα βοηθήσει τελικά την ελληνική οικονομία εμφανίστηκε ο γνωστός οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης

Μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ και τον δημοσιογράφο Νίκο Ευαγγελάτο, ο κ. Βαρουφάκης υποστήριξε πως αυτή η κίνηση αποτελεί μόνο πολιτική παρέμβαση λίγο πριν από τις Ευρωεκλογές, η οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν θα φέρει καμία θετική επίπτωση στην ελληνική οικονομία.

Την ίδια στιγμή, σημείωσε πως η Ελλάδα βγήκε στις αγορές, χωρίς να υπάρχει καμία προοπτική το χρέος να καταστεί βιώσιμο. «Δεν σημαίνει τίποτα διαφορετικό. Αν υπάρχει μία αλλαγή στην αντιμετώπιση της βιωσιμότητας του χρέους» υποστήριξε συγκεκριμένα.

Μάλιστα, ο οικονομολόγος εξέφρασε την άποψη πως έρχεται στη χώρα μας νέο πακέτο λιτότητας, το οποίο, ωστόσο, δεν θα φέρει τον τίτλο, μνημόνιο.

Ο κ. Βαρουφάκης, τόνισε, μεταξύ άλλων, πως ο ίδιος θα δηλώσει αισιόδοξος για το χρέος της χώρας μόνο, μόνο αν δει μία ουσιαστική αλλαγή. «Οταν θα δω μία πραγματική αλλαγή θα συζητήσουμε για την έξοδο στις αγορές, ως επιτυχία» ανέφερε χαρακτηριστικά. 

http://www.iefimerida.gr/
 

Εκθεση ΟΟΣΑ: Θλιβερή πρωτιά στα φορολογικά βάρη για τις οικογένειες στην Ελλάδα

Στην πρώτη θέση των επιβαρύνσεων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, βρίσκεται η Ελλάδα, όσον αφορά τουλάχιστον στις οικογένειες με έναν εργαζόμενο και δύο παιδιά! Αυτό προκύπτει από τη σχετική Έκθεση του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την οποία το σύνολο αυτών των επιβαρύνσεων ανέρχεται στο 44,5% των ακαθάριστων αποδοχών, όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι μόλις 26,4%.

Λίγο καλύτερα είναι τα πράγματα όσον αφορά στα βάρη που επωμίζεται άγαμος μισθωτός χωρίς παιδιά, καθώς οι επιβαρύνσεις από εισφορές και φόρους ανέρχονται στο 41,6% έναντι μέσου όρου 35,9% στις χώρες του ΟΟΣΑ, στοιχείο που τοποθετεί τη χώρα στην 11η θέση αυτής της κατηγορίας.

Συγκρίνοντας τα βάρη από φόρους και εισφορές το 2012 και το 2013, για τον άγαμο τα πράγματα είναι καλύτερα, καθώς καταγράφεται μείωση των βαρών κατά 1,35% αλλά μόνο κατά 0,79% από τον φόρο εισοδήματος, καθώς το υπόλοιπο 0,67% αφορά στη μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Αντιθέτως για ένα ζευγάρι με δύο παιδιά, όπου μόνο ο ένας ενήλικος εργάζεται, καταγράφεται αύξηση των επιβαρύνσεων κατά 0,6%, κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι η... φροντίδα στην οικογένεια είναι μάλλον άγνωστη λέξη για το εγχώριο φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα.

Όσον αφορά στον μέσο ακαθάριστο μισθό στην Ελλάδα, από τις 22.240 ευρώ το 2012, υποχώρησε στις 20.604 ευρώ το 2013, καταγράφοντας μείωση 7,4%.

Τουλάχιστον εντυπωσιακά κρίνονται και τα στοιχεία από τη σύγκριση των ετών 2000- 2013, αφού σύμφωνα με την Έκθεση του ΟΟΣΑ, σημειώθηκε αύξηση 2,5% στα βάρη για τους άγαμους και 3,8% στα βάρη για οικογένειες με δύο παιδιά.

http://www.iefimerida.gr/

 

Ψυχάδωνις

Του Θανάση Καρτερού

Με τον Σταθάκη συμβαίνει "κάτι ψυχολογικό... κάποια παιδικά τραύματα", ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ "είναι μουρλοί οι άνθρωποι". Η διαγνώσεις -στο ντιβάνι...- ανήκουν στον Άδωνι Γεωργιάδη και διατυπώθηκαν χθες από ραδιοφώνου. Και ακριβώς στηριγμένος σ' αυτές ο υπουργός Υγείας προέβη και σε μια σοβαρή πολιτική διάγνωση: "Αν ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ, θα πεινάσεις κι εσύ και τα παιδιά σου. Τέρμα".

Έχουν μια ιδιαίτερη βαρύτητα -τέρμα!- τα παραπάνω, γιατί ειπώθηκαν ακριβώς τη μέρα που θα μπορούσε να ονομαστεί μέρα των λογικών. Τη μέρα δηλαδή που η κυρία Μέρκελ βρισκόταν στην Αθήνα για να γιορτάσει μαζί με τους λογικούς τον θρίαμβο της λογικής της. Και να υποδείξει σε όσους ακόμα ταλαντεύονται, το σκέφτονται ή, ακόμα χειρότερα, επιμένουν να μην τη χωνεύουν, να λογικευτούν.

Έχουν επίσης ιδιαίτερη βαρύτητα -τέρμα!- γιατί προέρχονται από έναν άνθρωπο - επιτομή της λογικής. Βλέποντας τις κινήσεις του και ακούγοντας τη φωνή του, τα επιχειρήματά του, τις μαχητικές κραυγές του, είναι εύκολο να καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τον άνθρωπο που εκφράζει και προσωποποιεί κατά κάποιον τρόπο τη λογική της εποχής. Τη λογική των Μνημονίων. Τη λογική τέλος πάντων που απαιτούν οι μέρες μας για να γίνουμε όλοι μας λογικοί. Τέρμα!

Υπάρχει όμως και ένα άλλο στοιχείο που δεν πρέπει να παραβλέψουμε. Ο Άδωνις δεν είναι υπεύθυνος μόνο για τη σωματική, αλλά και για την ψυχική μας υγεία. Ας είναι καλά ο Σαμαράς που τον διόρισε. Συνεπώς, παρά το γεγονός ότι είναι περισσότερο γνωστός ως βιβλιοπώλης, όλο και κάτι θα έχει μάθει από ψυχιατρική. Οι χειρισμοί του στο ζήτημα των ψυχιατρικών καταστημάτων το βεβαιώνουν. Άρα η γνώμη του για το ποιος είναι μουρλός, ποιος έχει παιδικά τραύματα και ποιος ψυχολογικά έχει ένα κύρος. Και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη τόσο από τον Σταθάκη, όσο και από τους μουρλούς του ΣΥΡΙΖΑ γενικώς.

Πού μπορεί να καταφύγει η Αριστερά μετά από αυτή την επιστημονική τοποθέτησή της στον χώρο τη ψυχικής διαταραχής; Στην αγανάκτηση των πέντε λέξεων θα πείτε: Θα μας τρελάνει ο Άδωνις! Πράγμα το οποίο θα ήταν λάθος, γιατί δεν λύνει το πρόβλημα με τα παιδιά. Τα οποία είναι λογικό να πεινούν τώρα με τους λογικούς, παρά να πεινούν αύριο με τους μουρλούς. Τέρμα...

http://www.avgi.gr/

Ρένα Δούρου: Σε ακροδεξιά εκτροπή η ΝΔ

Η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ για την Περιφέρεια Αττικής Ρένα Δούρου μιλάει στο Tvxs.gr για την έξοδο στις αγορές, τις δημοσκοπήσεις, τον πήχη των διπλών εκλογών του Μαϊου, την αμφίρροπη μάχη στην Αττική, το διακύβευμα των εκλογών, το γήπεδο της ΑΕΚ αλλά και τις σχέσεις των νεοναζί της Χρυσής Αυγής με κυβερνητικά στελέχη. Συνέντευξη στην Αγγελική Σπανού. 
-Εξοδος στις αγορές μετά από τέσσερα χρόνια. Καλά νέα;
 
Όταν η εξυπηρέτηση των προεκλογικών αναγκών της κ. Μέρκελ και των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου σαμποτάρει, στην ουσία, τον εθνικό στόχο της ανάταξης της ελληνικής οικονομίας, εσείς δέχεστε ευχάριστα τα νέα αυτά; Και εξηγώ ποια είναι η πραγματικότητα. Η σημερινή έξοδος στις αγορές ήταν και ακριβή και στημένη, προεκλογικού περιεχομένου, χωρίς οικονομικό νόημα. Όταν βγήκαμε από τις αγορές, πριν από τέσσερα χρόνια είχαμε δημόσιο χρέος 120% του ΑΕΠ, Σήμερα είναι 175%, το χρέος δηλαδή έχει μπει σε επιταχυντή. Και η οικονομία μας έχει παγιδευθεί μόνιμα στο χρέος αυτό με την έννοια ότι ο προϋπολογισμός για τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να παράγει αυθεντικό πλεόνασμα 4.5 μονάδες του ΑΕΠ, δηλαδή 9 με 10 δις για να εξυπηρετείται το χρέος προς τους εταίρους. Τουτέστιν μόνιμη πολιτική μνημονιακού τύπου, πολιτική λιτότητας εσαεί. Και αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο με αναδιάρθρωση του χρέους. Και μόνο τότε, όταν θα έχουμε βιώσιμο χρέος, τότε θα επανέλθει η χώρα σε κανονικό, και όχι δειγματοληπτικού τύπου, όπως έγινε τώρα, δανεισμό από τις αγορές. Γιατί σήμερα οι οίκοι αξιολόγησης συνεχίζουν να αξιολογούν ως junk, ως σκουπίδι το 10ετές ομόλογο.
 
-Η προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο θέμα είναι αντίθετη προς όλα τα (ενθαρρυντικά) μηνύματα που έρχονται από το εξωτερικό. Γιατί συμβαίνει αυτό;
 
Συμβαίνει γιατί όλοι όσοι μιλούν θετικά, η κ. Μέρκελ, ο κ. Τόμσεν το κάνουν από πολιτική σκοπιμότητα. Υποστηρίζουν ότι το μνημόνιο λειτούργησε, εφόσον και οι τρεις χώρες που έχουν μνημόνιο, βγήκαν στις αγορές και θεωρούν ότι δικαιώθηκαν στην άποψή τους ότι δεν υπάρχει άλλη, πολιτική. Η πραγματικότητα, όμως όπως σας είπα, είναι διαφορετική. Το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο και πρέπει να υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους. Αυτή είναι η λύση. Και να παρατηρήσω ότι από το εξωτερικό δεν έρχονται μόνο ενθαρρυντικά μηνύματα. Έρχονται και εμπεριστατωμένες αναλύσεις που λένε τα πράγματα με τ’ όνομα τους. Όπως για παράδειγμα η Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ που έκανε λόγο για «πολιτικό σκεπτικό» της εξόδου αυτής στις αγορές και επεσήμανε την ανάγκη της κυβέρνησης Σαμαρά να βελτιώσει την εικόνα της ενόψει των εκλογών. Και δεν νομίζω η Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ να έγινε ΣΥΡΙΖΑ.
 
-Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ακόμη και η πρωτιά στις ευρωεκλογές "παίζεται". Μήπως κάτι δεν πάει καλά με τη στρατηγική της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
 
Ξέρετε, δεν είμαι από αυτούς που υποδέχονται με διθυράμβους τις δημοσκοπήσεις όταν τους ευνοούν και τις κατακεραυνώνουν όταν θεωρούν ότι τους αδικούν.  Πάντα τις λάμβανα υπόψη μου ως χρηστικό εργαλείο για να μπορέσω να επικοινωνήσω τις θέσεις μου στους πολίτες καλύτερα, και όχι κινούμενη όπου φυσάει ο άνεμος προσαρμόζοντας τις πολιτικές μου στα κατά καιρούς ποσοστά.   Δεν μπορεί όμως να μην επισημάνει κανείς πόσο και πόσο είναι πλέον διάχυτη η πεποίθηση ότι αρκετές εταιρίες δημοσκοπήσεων υπηρετούν σκοπιμότητες. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μάιος και ο Ιούνιος του 2012, όπου οι περισσότερες εταιρείες έχαναν ολόκληρα κόμματα, είναι πρόσφατα γεγονότα, και ότι οι πολίτες δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου. 
 
-Ποιος είναι ο πήχης για τη διπλή αναμέτρηση του Μαίο; Πόσες περιφέρειες, πόσοι μεγάλοι δήμοι, ποια διαφορά από τη ΝΔ στις ευρωεκλογές;
 
Παλεύουμε για τη νίκη στις εκλογές του Μαϊου, ευρωπαϊκές και αυτοδιοικητικές, μια νίκη που θα κάνει επιτακτική την ανάγκη της προσφυγής σε εθνικές εκλογές ώστε να σταματήσουμε να συρόμαστε σε πολιτικές που εξυπηρετούν πολιτικές λιτότητας που  καταστρέφουν την Ελλάδα και τον ευρωπαϊκό Νότο.  Η καθημερινή επαφή με τους πολίτες μας δείχνει ότι είναι αποφασισμένοι να πάρουν τη ζωή και τη χώρα τους στα χέρια τους και να στείλουν ισχυρό αντικυβερνητικό μήνυμα. Κι όσο κι αν επιχειρεί η κυβέρνηση να το αποδυναμώσει με διάφορες μεθοδεύσεις, είναι βέβαιο ότι, ό,τι κι αν κάνει, δεν θα αποφύγει την ήττα. Γιατί οι πολίτες είναι αποφασισμένοι να γυρίσουν σελίδα. Να κάνουν μια νέα αρχή. Για την Αττική και για την Ελλάδα.
 
-Δεν είναι πολύ βαρύ να περιγράφετε το κυβερνών κόμμα ως «ακροδεξιά σέχτα»;
 
Όχι όταν ένα ιστορικό κόμμα όπως η ΝΔ έχει καταλήξει να οδηγείται σε ακροδεξιά εκτροπή υπό τον έλεγχο των ακραίων συνεργατών του πρωθυπουργού.
 
-Ο Μπαλτάκος έφυγε από την κυβέρνηση, ο Κρανιδιώτης κόπηκε από το ευρωψηφοδέλτιο. Γιατί επιμένετε;
 
Θα σας θυμίσω ότι ο κ. Μπαλτάκος είχε την κομβική θέση του γραμματέα της κυβέρνησης, που του εξασφάλιζε ισχυρή δυνατότητα παρέμβασης, και δεν αποπέμφθηκε, παραιτήθηκε. Επιπλέον οι πολλές, ακραίες και οριακά επικίνδυνες τοποθετήσεις στενών συνεργατών του πρωθυπουργού  δεν έχουν ποτέ αποδοκιμαστεί από τη ΝΔ. Όσοι παρακολουθούμε τις εξελίξεις από κοντά το γνωρίζαμε, αλλά είναι πλέον πασιφανές ότι υπάρχει ένας ακροδεξιός πυρήνας γύρω από τον πρωθυπουργό που είχε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και, πιθανά και συνεργασίας, από την αρχή με τη Χρυσή Αυγή. Είναι φανερό λοιπόν ότι θα κάνουν τα πάντα, οποιαδήποτε εκτροπή, προκειμένου να μην υπάρξει αλλαγή στην εξουσία.
 
-Στην περιφέρεια Αττικής η μάχη είναι αμφίρροπη. Γιατί;
 
Κάντε λίγο υπομονή. Πολλά πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ιδιαίτερα όταν η μία από τις αντιμαχόμενες πλευρές έχει διαχρονικά υπερασπιστεί τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας που ελέγχει μέρος των ΜΜΕ και με αυτό τον τρόπο να διαθέτει πλήθος «εργαλείων» δημιουργίας εικόνας και εντυπώσεων. Πολύ συχνά όμως η εικόνα απέχει καταλυτικά από την πραγματικότητα.
 
-Για να δείχνει τέτοια αντοχή ο Γ. Σγουρός κάποιος λόγος θα υπάρχει. Δεν είναι έτσι;
 
Ο απερχόμενος περιφερειάρχης, που εδώ και δώδεκα χρόνια  έχει τις τύχες τις Αττικής στα χέρια του, δούλεψε μεθοδικά και οργανωμένα, όχι για να δώσει λύση στα προβλήματα των πολιτών, αλλά για δύο πράγματα. Πρώτον, οι πολίτες να έχουν άγνοια  για το ρόλο και τις δυνατότητες της Περιφέρειας. Να αγνοούν το τι γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες. Η αδιαφάνεια είναι συνυφασμένη με τις καταστροφικές πρακτικές του παρελθόντος. Δεύτερον ο απερχόμενος περιφερειάρχης φρόντισε  να χτίσει ένα εκτεταμένο δίκτυο σχέσεων και επιρροής. Προωθεί έτσι φαραωνικά εργοστάσια επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, με τη μέθοδο ΣΔΙΤ (σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), τα οποία οι δημότες θα πληρώσουν πολύ ακριβά, σε όλα τα επίπεδα, υγείας, οικονομικό. Τα έργα αυτά όμως του εξασφαλίζουν την εύνοια ενός πανίσχυρου μηχανισμού των κερδοσκοπικών συμφερόντων. Έστησε ένα δίκτυο ημέτερων σε όλη την Αττική, τους οποίους ευνόησε συστηματικά με ό,τι πόρους και κονδύλια είχε στη διάθεση του, την ώρα που ολόκληρες περιοχές και οι πολίτες τους, που δεν ανήκαν στην «παρέα», παρέμειναν για χρόνια αόρατοι για τον απερχόμενο περιφερειάρχη.
 
-Μήπως ήταν λάθος το δίλημμα μνημόνιο/αντιμνημόνιο ως διακύβευμα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές;
 
Είναι το διακύβευμα από το οποίο εξαρτάται η ίδια η ουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.   Η μνημονιακή προσέγγιση τη θέλει γρανάζι της κεντρικής εξουσίας, να εξυπηρετεί τις πολιτικές λιτότητας. Δεν τη θέλει φορέα διεκδίκησης, φωνή των πολιτών, κύτταρο άμεση δημοκρατίας. Αυτή είναι και η αντίφαση όσων κυβερνητικών υποψηφίων κατεβαίνουν δήθεν ακομμάτιστοι. Εκπροσωπούν μια κυβέρνηση που καταστρέφει την ουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.  
 
-Ποιος είναι το κεντρικό σας επιχείρημα προς τους πολίτες της Αττικής για να σας επιλέξουν;
 
Εμείς δεν έχουμε εξαρτήσεις, δουλεύουμε με πόρτες ανοικτές, με τον πολίτη και το κοινωνικό συμφέρον πρώτο. Με τους πολίτες, για τους πολίτες, από τους πολίτες. Είναι ο οδηγός μας και ο πήχης που θα μας κρίνει ταυτόχρονα. Και με την υποστήριξη του ελληνικού λαού θα βάλουμε τέλος μια και καλή στο πάρτυ των συμφερόντων στην πλάτη των πολιτών της Αττικής. Θα κάνουμε, σήμερα, όλοι μαζί, μια νέα αρχή. Θα βάλουμε τέλος στις πολιτικές που μας έφεραν, στην Αττική και τη χώρα, στη σημερινή κατάσταση.
 
-Σιγή ιχθύος για τη χυδαία επίθεση που δεχτήκατε από τους φανατικούς της ΑΕΚ. Περιμένατε κάτι άλλο;
 
Για φανταστείτε, κυρία Σπανού, να ήσαν τα πράγματα αντίστροφα… Θα μου ζητούσαν να «καταδικάσω τη βία από όπου κι αν προέρχεται, τουλάχιστον οκτώ φορές ημερησίως… Σοβαρά τώρα… Οι επιθέσεις που δέχθηκα ήσαν από οργανωμένο, οπαδικό στρατό, συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων που στηρίζουν συγκεκριμένα πολιτικά κέντρα, δέχτηκα την επίθεση και όχι από τους φιλάθλους της ΑΕΚ. Και τους ξαναλέω, γνωρίζοντας πολύ καλά σε ποιους απευθύνομαι. Δεν θα κάνω ούτε βήμα πίσω. Ο κόσμος της ΑΕΚ δικαιούται να αποκτήσει το «σπίτι» του, αρκεί να τηρούνται όσα ορίζουν οι νόμοι, να προφυλάσσεται το περιβάλλον και το δημόσιο συμφέρον. Τελεία.
http://tvxs.gr/

Κώστας Λάμπρου - Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Παλλήνης με τον Συνδυασμό "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"

Συνταξιούχος ΤΣΜΕΔΕ, πρώην  μελετητής – κατασκευαστής ιδιωτικών έργων

Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος του Α.Ο. Κρόνος Γέρακα.

Μέλος του Δ.Σ. του ΣΑΔΑΣ Αρχιτεκτόνων.

Πρόεδρος στο 3^ο δημοτικό σχολείο Γέρακα.  

Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Γέρακα.

Πρόεδρος του συντονιστικού οργάνου όλων των συλλόγων του Γέρακα κατά τη περίοδο 2000 – 2002.

http://pa-pallini.blogspot.gr/

Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η νομιμότητα και η απόδοση δικαιοσύνης είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Νομιμότητα είναι η απαίτηση να συμμορφωθείς με έναν νόμο τον οποίο έχει φτιάξει η κυβέρνηση, ο οποίος μπορεί να προβλέπει πως το κράτος λειτουργεί με τρόπο που να ευνοεί για παράδειγμα φορολογικά τους πλούσιους. Δικαιοσύνη από την άλλη, είναι να θεσμοθετούνται όλα εκείνα τα μέτρα που εγγυώνται ότι οι πολίτες δεν θα αδικούνται και θα αντιμετωπίζονται με ισότητα. Στην περίπτωση δηλαδή του νόμου που λέγαμε πως κάνει η κυβέρνηση, δικαιοσύνη είναι να αντιμετωπίζονται με αίσθηση δικαίου και ισότητα όλοι οι πολίτες.

Όσο πιο δημοκρατική και ελεύθερη είναι μια κοινωνία, τόσο πιο πολύ συγκλίνουν και ταυτίζονται οι έννοιες της δικαιοσύνης και της νομιμότητας. Στην ελληνική κοινωνία της εθνοσωτηρίου συγκυβερνήσεως, η διάσταση των δύο εννοιών είναι εμφανής. Κάθε μέρα ψηφίζονται στη Βουλή, νομοσχέδια, τροπολογίες, κρυφοδιατάξεις που αμνηστεύουν ένοχους, δημιουργούν καθεστώς ατιμωρισίας στους φταίχτες και βέβαια κίνητρο σε μια ειδική κατηγορία «επενδυτώ» για να ληστέψουν τη χώρα.Είναι η πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά, που τροπολογίες κατεβαίνουν και αποσύρονται 3 και 4 φορές, μέχρι να επιτευχθεί το ζητούμενο. Να ψηφιστούν δηλαδή χωρίς να γίνει εμφανές ποιά συμφέροντα φωτογραφίζουν και εξυπηρετούν. Δικαστές πάνε να δικάσουν και βρίσκονται απέναντι σε κάποιον που ήταν υπόδικος για μεγάλα αδικήματα τα οποία δεν υπάρχουν πια αφού τα αμνήστευσε ένα βράδυ,μια τροπολογία.

Τη χώρα σφιχταγγαλιάζει μια νομιμότητα φόβου, τήρησης κανόνων που καταπατούν τα δικαιώματα του πολίτη (απαγόρευση για παράδειγμα κυκλοφορίας με την επίσκεψη Μέρκελ) την ώρα που η δικαιοσύνη γίνεται μια αφηρημένη ακαδημαική έννοια.

Δύο παραδείγματα με τον ίδιο τον υπουργό Δικαιοσύνης είναι ενδεικτικά. Στο πρώτο παράδειγμα, ο υπουργός Χαράλαμπος Αθανασίου, κατονομάζεται σε βίντεο από τον γραμματέα της κυβέρνησης Τάκη Μπαλτάκο, ότι επεμβαίνει στον Άρειο Πάγο. Η νομιμότητα τηρείται αμέσως. Δηλαδή διατάζεται έρευνα για τον τρόπο που αποκτήθηκε το αποκαλυπτικό βίντεο και ο Άρειος Πάγος βγάζει ανακοίνωση πως θα συλλαμβάνεται όποιος δημοσιεύσει αντίστοιχα βίντεο. Αλλά δεν γίνεται τίποτα για την απονομή δικαιοσύνης. Δηλαδή κάποια έρευνα για να διερευνηθούν όσα αναφέρονται στις παραδοχές, όχι τυχαίου προσώπου, αλλά του ίδιου του γραμματέα της κυβέρνησης. Δεν διατάζεται έρευνα για να διαπιστωθεί αν ο υπουργός Δικαιοσύνης έκανε παρέμβαση και αν η εισαγγελέας του Ανώτατου Δικαστηρίου δέχθηκε παρέμβαση.

Το δεύτερο παράδειγμα «Αθανασίου», σχετίζεται με τις αποκαλύψεις του HOT DOC που κυκλοφορεί. Όπως αποκάλυψε το περιοδικό, υπάρχει δικογραφία στην οποία ο υπουργός Εσωτερικώς Γιάννης Μιχελάκης, είναι ελεγχόμενος για δωροδοκία από τον προφυλακισμένο επιχειρηματία Αναστάσιο Πάλλη. Στη δικογραφία υπάρχουν πολλά στοιχεία που οδηγούν τον εισαγγελέα στο συμπέρασμα πως ο Πάλλης, χρημάτιζε τον τότε βουλευτή για να κάνει στη Βουλή ερωτήσεις προς όφελός του. Οι ερωτήσεις μάλιστα αυτές έχουν κοινοποιηθεί από το φαξ της Ν.Δ. στον επιχειρηματία. Αυτή η δικογραφία παρότι έφυγε πριν από τέσσερις μήνες από τον Άρειο Πάγο δεν έφτασε στη Βουλή για να γίνει συζήτηση για την άρση ασυλίας του Μιχελάκη. Απ' ό,τι φαίνεται έφυγε και από τον Άρειο Πάγο, αλλά σταμάτησε επί μήνες στα υπουργείο Δικαιοσύνης. Μετά την αποκάλυψη ο υπουργός Δικαιοσύνης διέρρευσε πως έστειλε πίσω τη δικογραφία στον Άρειο Πάγο για επαναδιατύπωση των κατηγοριών. Αφού την άφησε στα συρτάρια ο υπουργός Δικαιοσύνης προχώρησε δηλαδή αντί στην απλή διαβίβαση όπως αναφέρει ο κανονισμός της Βουλής σε έλεγχο νομιμότητας που δεν έχει δικαίωμα να κάνει. Μόνο ο Άρειος Πάγος έχει αυτό το δικαίωμα. Και σε ατή την περίπτωση έγινε επίκληση της νομιμότητας με πρακτικό αποτέλεσμα να μην αποδωθεί Δικαιοσύνη,από τον ίδιο τον Υπουργός Δικαιοσύνης.

Ας πάμε όμως στο ζητούμενο που είναι οι άνθρωποι της Δικαιοσύνης. Τι κάνουν μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα; Πώς νιώθουν που κάνουν επί χρόνια έρευνες για να βρουν τους ενόχους, τους κλέφτες τους απατεώνες του καταχραστές και αυτοί με μια διάταξη νόμου τους βγάζουν τη γλώσσα λίγο πριν πάνε να δικαστούν, αφού το πολιτικό προσωπικό της χώρας,ψήφισε έναν σωτήριο νόμο;

Πώς νιώθουν που ο πρώην συνάδελφός τους και νυν υπουργός τους απαξιώνει παράγοντας νομικισμούς και «νομικές» αποδράσεις για ένα θέμα όπως είναι ο χρηματισμός μέλους του κοινοβουλίου;

Μπορούν να δουλέψουν ή να αντέξουν συναισθηματικά αναπαράγοντας τσιτάτα για τη δικαιοσύνη και αγωνιώδεις ευπρεπισμούς όταν η Δικαιοσύνη καταρρέει;

Θα συνεχίσουν να γίνονται φορείς νομιμότητας, να ανοίγουν τον Ποινικό Κώδικα και τα ΦΕΚ για να βρουν ποιός νόμος ψηφίστηκε για να απαλλάξει ποιόν,ή θα επιχειρήσουν να γίνουν και φορείς της Δικαιοσύνης;

Όσο εισαγγελείς και δικαστές αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως τον εφαρμμοστή του «δίκαιου» που παράγει η χαρτούρα της διαφθοράς που αποκαλείται νόμος,τόσο θα γίνονται οι γραφειοκράτες υπηρέτες της. Σαν καλοί μαθητές θα ψάχνουν το νόμο που άλλαξε έναν άλλο νόμο που ακυρώνει το έργο τους,για να το εφαρμόσουν νομότυπα.

Δικαστές και εισαγγελείς,είναι πολίτες της χώρας. Είναι αυτοί που περισσότερο από τον καθένα γνωρίζουν το Σύνταγμα της χώρας. Άρα πρέπει και να το προασπίσουν με τον τρόπο που το ίδιο περιγράφει. Εκφράζοντας την άποψή τους, κάνοντας μέτωπο απέναντι στους πολιτικούς φορείς της διαφθοράς που θέλουν να κάνουν και τους ίδιους ή συμμέτοχους ή υπηρέτες της.

Η χώρα έχει ανάγκη από φως,από το φως των ανθρώπων με το θάρρος της γνώμης.Θα συνεχίσουν να συμμετέχουν στα συνδικαλιστικά τους όργανα και τις Ενώσεις για να συζητούν τα μισθολογικά τους;Θα κάνει αυτό καλύτερο τον κόσμο τον παιδιών τους που θα είναι κόσμος διαφθοράς;Θα βάλουν φρένο στην θεσμική παραδικαιοσύνη ή θα προφασιστούν πως κάνουν ηλιοθεραπεία στο νοητό ήλιο της;

http://www.koutipandoras.gr/

Βόμβες Καστανίδη: ο Βενιζέλος χάρισε 220.000.000 ευρώ στη Siemens κι έκανε όλα τα γούστα στον Σόιμπλε

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος χάρισε 220.000.000 ευρώ στη Siemens; Αν και… δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε, γνωρίζοντας την ακεραιότητα του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης, υπουργού Εξωτερικών και προέδρου του ΠΑΣΟΚ, εν τούτοις αυτό αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Δημοκρατία, το οποίο με τη σειρά του επικαλείται το νέο βιβλίο του πρώην υπουργού Χάρη Καστανίδη.

Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται πως το συγγραφικό πόνημα του κ. Καστανίδη εμφανίζει τον κ. Βενιζέλο ως ευρισκόμενο σε ευθεία γραμμή με την υπό τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας, τις απαιτήσεις της οποίας φέρεται ότι ικανοποιούσε με ταχύτητα όταν ήταν υπουργός Οικονομικών.

http://www.koutipandoras.gr/

Βγήκαμε στις αγορές, πατριώτη

Χαρμόσυνα χτυπούν οι καμπάνες από τις 9 το πρωί σε ολόκληρη την επικράτεια, αφού η Ελλάδα βγήκε κι επισήμως στις αγορές του γαλαξία για να δανειστεί, έπειτα από 4 χρόνια και 3 ημέρες μετά την τελευταία επιτυχημένη έκδοση ομολόγου.

Το 2009 το χρέος της Ελλάδας έφτανε στο 123% του ΑΕΠ της, η χώρα είχε 9,2% ανεργία και 80.000 ανασφάλιστους, ενώ σήμερα χρωστάει το 173% του ΑΕΠ της, η ανεργία έχει φτάσει το 28,3% και υπάρχουν 3.000.000 ανασφάλιστοι, οπότε οι όροι είναι σαφώς ευνοϊκότεροι. Μιλάμε για τεράστια επιτυχία.

Η Ελλάδα θα βγει στις αγορές αναζητώντας 2,5 δις ευρώ, ενώ οι αγορές θέλουν με το ζόρι να μας δανείσουν 16 δις. Είναι πολύ καλές αυτές οι αγορές. Μας αγαπάνε τόσο πολύ που μοιράζουν χρήμα με επιτόκιο 4,95% δηλαδή παραπάνω από το 3πλάσιο από όσο μας δανείζει το ΔΝΤ.

Εν τω μεταξύ, τεράστια σύγχυση έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες μέρες, αφού άλλες πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου λένε ότι βγαίνουμε στις αγορές, ενώ άλλες λένε ότι μπαίνουμε στις αγορές, με αποτέλεσμα οι Έλληνες πολίτες να μην ξέρουν τί να φορέσουν.

Από τη μεριά του, ο Γιάννης Στουρνάρας υποστηρίζει ότι δεν είχαμε ανάγκη αυτά τα χρήματα - θα τα πάρουμε έτσι για να υπάρχουν – αλλά το κάνουμε για να φτιάξει η ψυχολογία μας κι αυτό είναι πολύ σωστό, αφού, σύμφωνα με έγκυρο ρεπορτάζ του Mega, οι Έλληνες πεινάνε κάθε μέρα όλο και περισσότερο αλλά από σήμερα το πρωί έχουν και γαμώ τις ψυχολογίες. Βλέπουν το άδειο πιάτο με άλλο μάτι.

Από την άλλη, συνωμοσιολογικοί κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ κάνουν λόγο για επιτηδευμένη κίνηση της κυβέρνησης να ανακοινώσει την έξοδο στις αγορές σήμερα, ώστε να επισκιάσει τη συμπλήρωση 188 χρόνων από την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου. Έχουν όλα τα πράγματα τον συμβολισμό τους.

Τότε οι Έλληνες κρατούσαν με νύχια και με δόντια την πόλη του Μεσολογγίου για έναν ολόκληρο χρόνο, πολιορκημένοι από τον στρατό του Κιουταχή, μέχρι που στις 10 Απριλίου του 1826 αποφάσισαν να κάνουν ηρωική έξοδο, ρημαγμένοι από την πείνα. Το σχέδιο πιθανότατα προδόθηκε στον Ιμπραήμ που είχε έρθει για βοήθεια, οπότε χιλιάδες Έλληνες σφαγιάστηκαν ή πιάστηκαν αιχμάλωτοι, ενώ μονάχα 1500 κατάφεραν να διασωθούν.

Προβάλλοντας την εικόνα στη σημερινή κατάσταση, θα μπορούσε κανείς να πει ότι πολιορκούμαστε στενά από την τρόικα, οπότε κάνουμε έξοδο στις αγορές για να μην πεθάνουμε από την πείνα. Βέβαια, το σχέδιο έχει ήδη προδοθεί από τον Γιάννη Στουρνάρα στις τράπεζες-αναδόχους του ομολόγου Merill Lynch, Goldman Sachs, HSBC, Deutsche Banκ, JP Morgan και Morgan Stanley, οπότε οι κακουχίες θα συνεχιστούν κανονικά, ενώ μονάχα οι οικογένειες Μπόμπολα, Βαρδινογιάννη και άλλες 50 θα καταφέρουν να διασωθούν.

Σε κάθε περίπτωση, από σήμερα η Ελλάδα επιστρέφει στις αγορές. Άμα δε δείτε κάποια δραματική αλλαγή γύρω σας, μην ανησυχήσετε. Η επιστροφή στη ζωή θα μας πάρει λίγο χρόνο παραπάνω.

by To Skouliki Tom

http://thethreemooges.blogspot.gr/

Μετά τις αγορές έρχεται το μνημόνιο

Ντελίριο ενθουσιασμού έχει καταλάβει τα συστημικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με αφορμή την επιστροφή της Ελλάδας στις «αγορές» και την έκδοση νέου πενταετούς ομολόγου. 

• Οικονομικοί αναλυτές σπεύδουν να περιγράψουν τα οφέλη από την απόφαση της κυβέρνησης. Υπουργοί διαρρέουν ότι πρόκειται για μια «νέα σελίδα στην οικονομία της χώρας»! 
• Ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται να προχωρήσει σε διάγγελμα για να διαφημίσει τη μεγάλη «εθνική επιτυχία». 
• Ο Γιάννης Στουρνάρας και σύσσωμο το οικονομικό επιτελείο μετρούν ήδη τα «κέρδη» της επόμενης μέρας! 
• Το Μέγαρο Μαξίμου και γαλαζοπράσινοι βουλευτές ισχυρίζονται ότι η έξοδος στις αγορές μετά από τέσσερα χρόνια σημαίνει το τέλος του μνημονίου. 

Τέτοιο «εθνικό ενθουσιασμό» είχαμε να δούμε από την εποχή της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων, τους οποίους τελικά στην πορεία τους πληρώσαμε χρυσούς. Τι κρύβεται όμως πίσω από τα πανηγύρια της κυβέρνησης; Ποια είναι η πραγματικότητα πίσω από την κυβερνητική χρυσόσκονη; 


Πρώτον: Η κυβέρνηση με την έκδοση πενταετούς ομολόγου θα αντλήσει 3 δισ. ευρώ με επιτόκιο της τάξης του 4.95%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μόνο για τόκους στη λήξη της πενταετίας το ελληνικό δημόσιο θα κληθεί να πληρώσει στους δανειστές ένα ποσό γύρω στα 750 εκατομμύρια ευρώ. Ποσό που υπερβαίνει κατά περίπου 250 εκατομμύρια τα χρήματα που μοίρασε από το πρωτογενές πλεόνασμα η κυβέρνηση Σαμαρά, μετά από 4 χρόνια βάρβαρης λιτότητας. Με άλλα λόγια, οι κυβερνώντες πανηγυρίζουν γιατί θα αυξήσουν το δημόσιο χρέος κατά περίπου 3,75 δισ. ευρώ!


Δεύτερον: Η έξοδος στις αγορές σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να σηματοδοτήσει το τέλος του μνημονίου. Η Ελλάδα για την περίοδο 2014-2016 πρέπει να καλύψει χρηματοδοτικό κενό (να βρει δηλαδή χρήματα για την αποπληρωμή ομολόγων που λήγουν) της τάξης των 16 δισ. ευρώ. Μάλιστα σύμφωνα με το ΔΝΤ το συγκεκριμένο ποσό μπορεί να φτάσει και τα 20 δισ. ευρώ. Τα συγκεκριμένα ποσά, θεωρείται απίθανο να καλυφθούν με δανεισμό από τις αγορές, αφού ένα τέτοιο ενδεχόμενο αφενός θα εκτόξευε το δημόσιο χρέος και αφετέρου δεν θα το «επέτρεπαν» η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ.

Η κυβέρνηση Σαμαρά θα οδηγηθεί λοιπόν στη σύναψη νέας δανειακής συμφωνίας με την τρόικα – όπως ήδη έχουν προαναγγείλει οι Γερμανοί – η οποία θα συνοδεύεται από νέο μνημόνιο. Επιπρόσθετα ως απάντηση στους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που έσπευσαν να προαναγγείλουν την έξοδο από το μνημόνιο θυμίζουμε ότι με βάση τον κανονισμό της ΕΕ «αριθ. 472 της 21ης Μαΐου 2013», ο οποίος έχει τεθεί σε εφαρμογή από το καλοκαίρι του 2013 προβλέπεται: «Άρθρο 14.1: Τα κράτη μέλη παραμένουν υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη, τον ΕΜΧΣ, τον ΕΜΣ ή το ΕΤΧΣ (σ.σ.: τους μηχανισμούς δανειοδότησης της ΕΕ προς τα κράτη μέλη)». Η παραπάνω πρόβλεψη πρακτικά σημαίνει ότι η Ελλάδα ακόμα και αν βγει στις αγορές για δανεισμό, θα βρίσκεται σε «καθεστώς εποπτείας», η δε αποπληρωμή των ποσοστών του χρέους που απαιτείται, με τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς, θα ξεπεράσει τα 30 χρόνια, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι η επιτήρηση θα λήξει κάποιο σωτήριο έτος μετά το 2040!


Τρίτον: Η έξοδος στις αγορές και η άντληση νέων δανεικών δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε ανάκαμψη την ελληνική οικονομία, ούτε πολύ περισσότερο να αλλάξουν την καθημερινότητα των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των μικρών ελεύθερων επαγγελματιών. Τα 3 δισ. ευρώ που δανείστηκε η ελληνική κυβέρνηση από τις αγορές θα κατευθυνθούν για την αποπληρωμή παλιότερων δανείων και τοκοχρεολυσίων και θα πέσουν στη γνωστή μαύρη τρύπα του δημοσίου χρέους. Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να λάβει τίποτα. Ούτε μισθοί, ούτε συντάξεις πρόκειται να αυξηθούν, ούτε χρήματα στην αγορά πρόκειται να πέσουν.


Τέταρτον: Η περιβόητη έξοδος στις αγορές γίνεται τέσσερα χρόνια μετά από μια πρωτοφανή επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα. Μετά από δυο μνημόνια και την επιβολή μέτρων άνω των 60 δισ. ευρώ που οδήγησαν στη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού. Στη δημιουργία 1,5 εκατομμυρίων ανέργων, στη διάλυση των υποδομών υγείας, στην αναγκαστική μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων νέων ανθρώπων, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στη μείωση των μισθών κατά 30% – 50%, στη σφαγή των συντάξεων κ.α.


Τα δήθεν οφέλη λοιπόν για την οικονομία από την επιστροφή στις αγορές είναι ένα ακριβό προεκλογικό παραμύθι που έστησε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου για να δημιουργήσει κάλπικες προσδοκίες στους πολίτες και να υφαρπάξει την ψήφο τους στις ευρωεκλογές. Το νόθο σκηνικό χαράς και αισιοδοξίας αναμένεται να κορυφωθεί κατά την άφιξη της Άνγκελα Μέρκελ στην Αθήνα αύριο Παρασκευή, προκειμένου η γερμανίδα καγκελάριος να προσφέρει πολιτική στήριξη στην συγκυβέρνηση. Το ντελίριο χαράς δεν αφορά όμως το λαό που θα συνεχίσει να ζει την αγριότητα των μνημονιακών πολιτικών. Για τους δύσπιστους και όσους θεωρούν ότι είμαστε υπερβολικοί, σημειώνουμε ότι το κλίμα της ευφορίας έχει ημερομηνία λήξης. Μετά τις κάλπες της 25ης Μαΐου, έρχεται νέα κόλαση μέτρων. Το τρίτο μνημόνιο είναι προ των πυλών και αυτή τη φορά έρχεται μετά από μια μικρή στάση στις αγορές… 


ΠΗΓΗ:
Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος - UNFOLLOW

 

Ψηφοπόρνοι...

Από εκεί που άφησε την ιστορία ο γερμανολάτρης Σημίτης με τα αβέρτα δάνεια από τις διεθνείς αγορές βάζοντας με εντολές της ΕΕ την χώρα στην ευρωζώνη εν γνώση όλων τους για τα φτιαχτά ελλείμματα λόγω δανείων, εκεί την έφτασε πάλι η σημερινή γερμανόδουλη κυβέρνηση. Δεν χρειάζεται καμία άλλη επιβεβαίωση για να συνειδητοποιήσει και το τελευταίο χάπατο - ψηφοφόρος ότι η φιλοτομαρική ψήφος του είναι αυτή που σκοτώνει. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Μαζί μάς ξέσκισαν. 

Χαίρονται που άνοιξαν κι άλλες πόρτες δανείων εκτός από αυτές που ήδη έχουν χώσει την χώρα για τα επόμενα 200 χρόνια μέσα στα σκατά. Χαίρονται που χρέωσαν τους Έλληνες ακόμα 3 δις για ένα και μόνο λόγο. Για να μην μπορεί κανείς από εδώ και στο εξής να πει στους δανειστές εταίρους ότι θα πάρετε το τρίτο το μακρύτερο και κόψτε το κεφάλι σας. Τώρα θα σου πουν δανείσου όπως παλιά από την Goldman Sachs και πλήρωνε. 

Άνοιξαν την πόρτα να ξεπλένουν λεφτά οι διεθνείς τράπεζες μέσω αναγκαστικών δανεισμών της χώρας από τα διεθνή κοράκια και χαίρονται. Η Ελλάδα από χθες είναι το μεγαλύτερο πλυντήριο ξεπλύματος μαύρου χρήματος της Κοινής Ευρωπαϊκής Τράπεζας που είναι στα σκαριά, άσχετα αν οι πολίτες της γύρισαν στην εποχή της σκάφης. Αλλά αυτό που ανάβει τα λαμπάκια του κάθε σκεπτόμενου είναι ότι χαίρεται και ο ψηφοφόρος. Έχει καταντήσει το κάθε κομματόσκυλο να γίνει το κουπί της δήθεν Δημοκρατίας τους, συμμετέχει στο μεγαλύτερο οικονομικό έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας και είναι μέσα στην τρελή χαρά.

Παλιότερα οι πουτάνες έκαναν την δουλειά τους αλλά δεν το ζητωκραύγαζαν στην γειτονιά. Αυτό που ζούμε έχει ξεπεράσει και την πιο αισχρή φαντασία. Ψήφισε, ρε πορνίδιο, χώσε μας κι άλλο στο κάτεργο να δούμε τελικά ποια θα είναι η δική σου τύχη. Και μην κρύβεσαι πίσω από τα φουστάνια των αναχωμάτων και νέων επίδοξων νταβατζήδων της πολιτικής. Εξ άλλου είναι γνωστό ότι όπου υπάρχουν πολλοί προστάτες θα βρεις πολλές πουτάνες.

Όποιος πολιτεύεται από χθες, την ώρα που άνοιξαν τις πόρτες τα μεγάλα διεθνή μπουρδέλα, είναι μέσα στο παιχνίδι μέχρι τα μπούνια. Ξέρει τα πάντα, πληρώνεται για τις εργασίες αναχώματος και ψαρεύει πόρνες-ψηφοφόρους από όλα τις ρημαγμένες κομματικές γειτονιές. Μέλος σε κόμμα υπό διπλή Κατοχή σημαίνει ακριβώς ότι είσαι δηλωμένη πόρνη στο Υγειονομικό. Εκείνες τουλάχιστον παίρνουν και τις προφυλάξεις τους, ετούτες εδώ κυκλοφορούν με σύφιλη εγκεφάλου που μολύνει ακόμη και τον αέρα που αναπνέουμε. 

Βουρ στο πατσά όλοι. Ήρθε ο αμερικάνικος στόλος με δολάρια στην τσέπη και φουσκωμένα παντελόνια για άλωση. Γιατί ακόμα δεν είδαμε την πραγματική άλωση. Τώρα θα ξεκινήσει η άλωση που θα σου βγάζει στο σφυρί η διεθνής αγορά όχι το σπιτάκι σου, ούτε την μικρή σε χρόνο ζωή σου. Θα σου βγάζει στο σφυρί γη και ύδωρ, οξυγόνο και ελευθερία, αυτά που ήσουν υποχρεωμένος να τα παραδόσεις αλώβητα στην επόμενη γενιά. Θα δεις τα δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα να παίζονται στα διεθνή χρηματιστήρια για ένα κομμάτι ψωμί. Θα βλέπεις τα παιδιά σου σε προθήκες μπουτίκ να γίνονται είδος προς κατανάλωση για τους ξελιγωμένους πλούσιους του πλανήτη. 

Αλλά από την άλλη, απέδειξες με την εμμονή σου ότι ακόμα και το παιδί σου δεν μετράει μία μπροστά στην διάσωση της δικής σου κωλάρας. Ο γιος σου και η κόρη σου πηδάνε από τα μπαλκόνια του πατρικού στα 30 τους ή ξενιτεύονται για πάντα, αλλά εσύ με το ψηφοδέλτιο στην κωλότσεπη δίνεις αγώνα για το σίγουρο μισθουλάκο σου, την μίζερη συνταξούλα σου και τα επιδόματα της λαμογιάς σου. 

Αυτή η Ελλάδα πραγματικά είναι φτιαγμένη από εσάς και για σας. Σαρξ εκ της σαρκός σας και αίμα εκ του αίματός σας, γι' αυτό άλλωστε βρωμάει αφόρητα. Στριμωχθείτε λοιπόν, κάτω από τα άπλυτα βρακιά της Μέρκελ, πίσω από την σβάστικα του Σουλτς, κάτω από την σκιά "άσπιλων" νεοσωτήρων, κρυφτείτε όσο σάς παίρνει πίσω από το άπλυτο δακτυλάκι σας πριν η ασφυξία της βρωμιάς σας προκαλέσει ενστικτωδώς την Επανάσταση του Ξεβρομίσματος. Όχι ό,τι θα αλλάξει τίποτε πλέον, αλλά έστω κάποιοι ασυμβίβαστοι να πεθάνουν παίρνοντας καθαρή την ύστατη ανάσα τους.-

Γιάννης Λαζάρου

 

Πάγκαλος Ποταμίσιος

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

«Καθημερινά, στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης εκατοντάδες κατσαπλιάδες του Διαδικτύου με ψευδώνυμα βάζουν στο στόχαστρο τους επίσημους λογαριασμούς μας σε Facebook και Twitterκαι επιτίθενται με ανυπόστατες κατηγορίες, βρισιές, ακόμη και με ευθείες απειλές. Όποιος έχει λεφτά έχει και μια στρατιά υποστηρικτών και συνάμα υβριστών των αντιπάλων του». Μοιάζουν με αραχνιασμένες καταγγελίες του ΚΚΕ, που βλέπει παντού πληρωμένα όργανα του κακού, ανήκουν ωστόσο στον πλέον μοντέρνο των Ελλήνων πολιτικών, στον ιδιοκτήτη του Ποταμιού Σταύρο Θεοδωράκη. Όποιος ασκεί κριτική στον κ. Θεοδωράκη είναι εξ ορισμού όργανο ύποπτων και σκοτεινών συμφερόντων, πληρωμένος από εκείνους που έχουν τα λεφτά. Διότι ο κ. Θεοδωράκης είναι αδιάβροχος από την κορφή μέχρι τα νύχια, όπως μαρτυρούν άλλωστε και οι γαλότσες του.

Οι σκοτεινοί κύκλοι που υπονομεύουν το κόμμα του κ. Θεοδωράκη πρέπει να έχουν πάρα πολλά λεφτά. Τόσα ώστε να εξαγοράσουν τον Θεόδωρο Πάγκαλο και να τον βάλουν να πει ότι στις ευρωεκλογές θα ψηφίσει το Ποτάμι. Αυτή κι αν είναι μαχαιριά πισώπλατη, να επαγγέλλεσαι το καινούργιο και να θέλγεις το παλιό, να γίνεσαι καταφύγιο για τα απομεινάρια ενός συστήματος εξουσίας που ξεψυχάει ουρλιάζοντας. Όχι τίποτα άλλο, θα χάσει την ψήφο του Θόδωρου ο Σαμαράς και, μαζί με την ψήφο, θα χάσει και την αμφίπλευρη διεύρυνση.

Ο κ. Θεοδωράκης κάλεσε όλους του καλούς, ικανούς και δημιουργικούς ανθρώπους να συμβάλουν στη σωτηρία της πατρίδας και ο Πάγκαλος που θεωρεί εαυτόν καλό, ικανό και δημιουργικό έσπευσε να βοηθήσει. «Καλό παιδί να είσαι παιδί μου και όλα τα άλλα θα έρθουν», έλεγε η γιαγιά μου, που δυστυχώς δεν ζει για να δει τα ιδανικά της με σάρκα και οστά. Ίδιος η γιαγιά μου ο Σταύρος, είναι πεπεισμένος ότι οι καλοί άνθρωποι θα δώσουν τις λύσεις, κορφολογώντας μια ιδέα από 'δω, μια ιδέα από εκεί. Κι αν δεν φτάνουν οι ιδέες των άλλων, θα βρούνε και μερικές δικές τους, θα τους σταλούν εξ ουρανού, επειδή είναι άνθρωποι καλοί. Σαν τους μαθητές του Ιησού, που μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος έγιναν σοφοί και γλωσσομαθείς, τόσο γλωσσομαθείς, που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν άνετα μια θέση στο ευρωψηφοδέλτιο του κ. Θεοδωράκη.

Το παν για τον κ. Θεοδωράκη είναι η ποιότητα των ανθρώπων που ασκούν εξουσία, τα υπόλοιπα, οι ιδεολογία τους, οι διασυνδέσεις τους, η διαπλοκή τους είναι στοιχεία εντελώς δευτερεύοντα. Διαβάστε τι είπε για την υπόθεση Μπαλτάκου: «Ειλικρινά, νιώθω ντροπή. Εγώ δεν θα συζητήσω για το εάν ο Μπαλτάκος είναι ακροδεξιός ή δεν είναι, το πόσο φλερτάρει με τη Χρυσή Αυγή ή όχι. Αυτός ο άνθρωπος, με αυτήν τη συμπεριφορά, ήταν ο βασικός σύμβουλος του πρωθυπουργού της χώρας».

Συμπέρασμα: Ο Μπαλτάκος ελέγχεται για την κακή του συμπεριφορά και όχι επειδή ήταν ο σύνδεσμος της κυβέρνησης με τους ναζιστές. Νομίζω ότι το ίδιο θα έλεγε και η γιαγιά μου.

avgi.gr

Χάρισαν πρόστιμα σε εταιρείες πετρελαιοειδών!

"Αεροπλανική" τροπολογία, με την οποία ουσιαστικά χαρίζονται πρόστιμα σε εταιρείες πετρελαιοειδών που όφειλαν να έχουν αποθηκευτικούς χώρους, ψήφισαν χθες η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση επεχείρησε να την περάσει εν κρυπτώ, αφού αρχικά δεν εμφανιζόταν για να την υποστηρίξει ούτε ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, μέχρι που αντέδρασε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η τροπολογία κατατέθηκε τρεις ώρες πριν ολοκληρωθεί η συνεδρίαση και έκρυβε την επίμαχη διάταξη ανάμεσα σε άσχετες διατάξεις, ενώ κατατέθηκε στο (επίσης άσχετο) νομοσχέδιο για τα υδατορέματα. Έδινε παράταση μέχρι τις 31 Μαρτίου 2015 για να αρχίσουν να επιβάλλονται κυρώσεις στους υπόχρεους τήρησης αποθεμάτων έκτακτης ανάγκης σε πετρελαιοειδή προϊόντα (και συγκεκριμένα σε άσφαλτο, υγραέριο-LPG, λιπαντικά).

Δ. Παπαδημούλης: Φαύλη τροπολογία

Ο Δημήτρης Παπαδημούλης κατήγγειλε τη ρύθμιση επισημαίνοντας ότι είναι "φαύλη τροπολογία" και ζήτησε να έρθουν οι αρμόδιοι υπουργοί για να υποστηρίξουν τις τροπολογίες που καταθέτουν. Αιφνιδιασμένος ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Νίκος Ταγαράς είπε ότι επειδή δεν γνωρίζει το περιεχόμενο της τροπολογίας αποσύρει την επίμαχη ρύθμιση.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να αποσυρθεί όλη η τροπολογία, η οποία περιελάμβανε και ρυθμίσεις με τις οποίες ανατίθεται στον υπουργό Οικονομικών η σύνταξη του τιμολογίου της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς, στη Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων και στα τέλη κυκλοφορίας. Το ίδιο ζήτησε και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΔΗΜ.ΑΡ. Νίκος Τσούκαλης, ενώ η Διαμάντω Μανωλάκου του ΚΚΕ ζήτησε να αποσυρθεί η παράγραφος για τη Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων.

Ο ένας υπουργός απέσυρε, ο άλλος την επανέφερε

Οι εξελίξεις υποχρέωσαν τον Γ. Στουρνάρα να έλθει στη Βουλή, όπως και τους υπουργούς Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου και Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτη και τον υφυπουργό Ανάπτυξης Θ. Σκορδά. Ο Γ. Στουρνάρας "άδειασε" μεγαλοπρεπώς τον Ν. Ταγαρά λέγοντας ότι "εκ παραδρομής ο παριστάμενος υπουργός δήλωσε, εν τη απουσία μου, ότι αποσύρεται η ρύθμιση".

Επικριτικός ήταν μέχρι και ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Γκόκας που είπε ότι ωφελούνται οι μεγάλες εταιρείες πετρελαιοειδών. "Δεν ωφελούνται μεγάλες εταιρείες, το αντίθετο, ωφελούνται μικρές εταιρείες", υποστήριξε ο Γ. Στουρνάρας."Στην τροπολογία δεν γίνεται διάκριση μικρών και μεγάλων εταιρειών. Όλοι απαλλάσσονται από τις κυρώσεις", τόνισε ο Δ. Παπαδημούλης. "Είναι φωτογραφική ρύθμιση υπέρ συμφερόντων", είπε.

Ζ. Κωνσταντοπούλου: "Θεμιτά" ωφελήματα οι κουζίνες Siemens;

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου τόνισε ότι στη ρύθμιση για τη διαφθορά εισάγεται η έννοια "αθέμιτα ωφελήματα" και πρόσθεσε. "Μήπως υπάρχουν και θεμιτά ωφελήματα; Ποια είναι αυτά; Μήπως μια κουζίνα Siemens;". Δήλωσε ακόμη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ "θα συλλέξει όλες τις 'ντροπολογίες' που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση". Ο Χ. Αθανασίου είπε ότι η ρύθμιση κατατέθηκε για να είναι εναρμονισμένο το εθνικό δίκαιο με το ευρωπαϊκό.

http://www.koutipandoras.gr/

Υπερτριπλάσιο του προ κρίσης το κόστος της «εξόδου» στις αγορές

Του Πάνου Παναγιώτου
Σε πρόσφατες δημοσιεύσεις ανέδειξα ωςμείζον θέμα το νομικό καθεστώς με το οποίο προετοιμάστηκε και τελικά έγινε η«έξοδος» της Ελλάδας στις αγορές. Μετά την κάτω από πίεση επίσημη επιβεβαίωση από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, λίγες μόνο ώρες πριν την δημοπρασία των ελληνικών ομολόγων, ότι η έκδοση τους θα πραγματοποιηθεί υπό ξένο δίκαιο και μάλιστα Αγγλικό (κάτι που αποτελεί πρωτοφανές γεγονός για χώρα της ευρωζώνης) μένει στον Τύπο και στα κόμματα της αντιπολίτευσης να ζητήσουν τα πλήρη στοιχεία για το νομικό καθεστώς κάτω από το οποίο δανείστηκε η Ελλάδα για να εξακριβωθούν οι ακριβείς νομικές δεσμεύσεις στις οποίες συμφώνησε εκ μέρους της η κυβέρνηση.

Μέχρι τότε, αξίζει να ανοίξουμε μία παρένθεση αναφορικά με το επιτόκιο με το οποίο δανείστηκε η χώρα, το οποίο αναληθώς προβλήθηκε ως χαμηλό ενώ στην πραγματικότητα και όπως θα διαπιστώσουμε στη συνέχεια, είναι πολλές φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο με το οποίο δανειζόταν προ της κρίσης.

Κάθε πολίτης που έχει πάρει ποτέ δάνειο ή που είχε κάποια στιγμή τραπεζικό λογαριασμό γνωρίζει τη σημασία της διαφοράς ανάμεσα στο επιτόκιο και το πραγματικό επιτόκιο, δηλαδή το επιτόκιο μείον τον πληθωρισμό.

Για παράδειγμα, μία κατάθεση σε οποιαδήποτε ελληνική τράπεζα το 1974, έδινε τόκο μεγαλύτερο του 30%. Αυτό δε σήμαινε, όμως,, ότι όποιος είχε τα χρήματα του στην τράπεζα θα γινόταν κατά τριάντα και πλέον τα εκατό πλουσιότερος μέσα σε ένα έτος, γιατί απλούστατα ο πληθωρισμός ανερχόταν στο 33%. Έτσι, ελέγχοντας το πραγματικό επιτόκιο θα διαπίστωνε πως αν μία τράπεζα του πρόσφερε ετήσιο τόκο κάτω από τα επίπεδα του πληθωρισμού, στην ουσία θα προκαλούσε μείωση και όχι αύξηση στο κεφάλαιο του.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του δανεισμού, ιδιωτικού ή κρατικού όπου για να διαπιστώσουμε το πραγματικό κόστος για το δανειζόμενο και το πραγματικό κέρδος για το δανειστή πρέπει να αφαιρέσουμε από το επιτόκιο τον πληθωρισμό.

Όσον αφορά στην Ελλάδα, εν προκειμένω, από την είσοδο της στην ευρωζώνη, το 2002, μέχρι τη στιγμή της κρίσης το 2010, ο μέσος πληθωρισμός κυμάνθηκε στο 3.2% και το μέσο επιτόκιο των 10ετών ομολόγων στο 4,6%. Έτσι το μέσο πραγματικό επιτόκιο δανεισμού σε ορίζοντας δεκαετίας ήταν: Επιτόκιο – Πληθωρισμός: 4,6% - 3,2% = 1,4%. Στο ίδιο διάστημα η Ελλάδα μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές σε ορίζοντας εικοσαετίας με πραγματικό επιτόκιο, περίπου, στο 2,3%

Σήμερα, ωστόσο, ο πληθωρισμός της Ελλάδας είναι αρνητικός και το Μάρτιο του 2014 διαμορφώθηκε στο -1,49%. Έτσι, το πραγματικό επιτόκιο του 5εατούς ομολόγου που εξέδωσε η Ελλάδα είναι: 4,95% - (-1,49%) = 4,95%+1,49% = 6,44%.

Αυτό σημαίνει ότι η συγκεκριμένη έκδοση ομολόγων πενταετούς διάρκειας κόστισε στη χώρα 3,6 και 1,8 φορές περισσότερο απ' ότι η μέση έκδοση ομολόγων διπλάσιας (δεκαετούς) και τετραπλάσιας (εικοσαετούς) αντίστοιχα διάρκειας, στα προ της κρίσης χρόνια. Δηλαδή προκειμένου να δανειστούμε για πέντε χρόνια, πληρώσαμε 3,6 φορές ακριβότερα απ' ότι πληρώναμε σε όλα τα χρόνια μέχρι την κρίση προκειμένου να δανειστούμε για δέκα χρόνια.

Αν και το πραγματικό επιτόκιο δανεισμού της σημερινής έκδοσης ομολόγων είναι επιζήμιο για την Ελλάδα σε σχέση με το παρελθόν της, είναι επικερδές για τους δανειστές της. Αυτό γιατί στο διάσημα μεταξύ 2002-2010 ο μέσος πληθωρισμός στην ευρωζώνη διαμορφώθηκε, περίπου, στο 2,5% ενώ σήμερα κυμαίνεται στο 0,5%. Έτσι το μέσο πραγματικό κέρδος των δανειστών της χώρας στις εκδόσεις ομολόγων δεκαετούς διάρκειας μεταξύ των ετών 2002-2010 ήταν 4,6% -2,5% = 2,1%, ενώ σήμερα είναι 4,95-0,5% = 4,45% και μάλιστα για ομόλογα πενταετούς διάρκειας.

Συμπερασματικά, εξετάζοντας το πραγματικό κόστος που προκύπτει για την Ελλάδα από την έκδοση πενταετών ομολόγων της 10ης Απριλίου από τη σκοπιά του επιτοκίου και μόνο και χωρίς να λάβουμε υπόψη το νομικό πλαίσιο, διαπιστώνουμε ότι αυτό είναι υπερτριπλάσιο του αντίστοιχου στα χρόνια προ της κρίσης και μάλιστα αυτού που αφορούσε σε δανεισμό διπλάσιας διάρκειας.

Τουναντίον τα κέρδη για τους δανειστές είναι υπερδιπλάσια γεγονός που σε συνδυασμό με τις νομικές εξασφαλίσεις που έλαβαν φαίνεται να δικαιολογεί απόλυτα γιατί η ζήτηση υπερκάλυψε σε τόσο μεγάλο βαθμό την προσφορά.

http://tvxs.gr/