Βουλευτής Ποταμιού: Πρέπει να συμπλεύσουμε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Τη θέση του ότι το Ποτάμι θα πρέπει να συμπλεύσει και να ενισχύσει την προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη εξέφρασε ο βουλευτής του κόμματος Ιάσονας Φωτήλας στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega», επισημαίνοντας ότι πλέον το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει αποκτήσει μία νέα δυναμική.

«Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι σήμερα η πολιτική δύναμη με τα περισσότερα και πιο έντονα μεταρρυθμιστικά χαρακτηριστικά αυτή με το πιο καθαρό ευρωπαϊκό προφίλ και πιο σαφή προσανατολισμό προς την αποτελεσματικότητα είναι η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτό σημαίνει και θα το προτείνω είναι να συμπλεύσουμε, να ενισχύσουμε την προσπάθεια του Μητσοτάκη», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Φωτήλας.

Σημείωσε ότι θα πρόκειται για μία «τίμια» και «δημιουργική» συνεργασία, που δεν θα συνεπάγεται απορρόφηση, αλλά συνεργασία «σε βάση συγκεκριμένων πολιτικών συγκλίσεων», γιατί, όπως είπε, είναι περισσότερα αυτά που μας ενώνουν.

Ερωτηθείς σχετικά, ο βουλευτής του Ποταμιού επεσήμανε ότι δεν έχει εκφράσει ακόμη τη συγκεκριμένη πολιτική του θέση στον επικεφαλής του κόμματος Σταύρο Θεοδωράκη και εξέφρασε την εκτίμηση ότι θα συνεχίσει να είναι μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ποταμιού.

«Εάν πραγματικά με ενδιέφερε η βουλευτική έδρα θα πήγαινα προς το ΠΑΣΟΚ», πρόσθεσε και συμπλήρωσε ότι «με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την ηγετική ομάδα που δημιουργεί πιστεύω ότι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να δώσουμε ένα καίριο πλήγμα στη στασιμότητα και τον λαϊκισμό».

Πηγή

Γ.Στουρνάρας: "Η Γερμανία είναι η χώρα που απειλεί πραγματικά την ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία και όχι η Ελλάδα"!

Σε μια σειρά εντυπωσιακών παραδοχών ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ.Στουρνάρας μιλώντας σήμερα για το ποιος ευθύνεται πραγματικά για την οικονομική κρίση, τόνισε ότι ούτε από την Ελλάδα, ούτε από τις χώρες του Νότου, κινδυνεύει η ευρωζώνη, αλλά από κάποια άλλη χώρα. Από ποιά; Από την Γερμανία!   Ναι, καλά διαβάσατε, ο μέχρι τώρα εκλεκτός του Βερολίνου για την θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ.Στουρνάρας, κατονόμασε την Γερμανία ως κύριο υπεύθυνο για την κατάντια της ευρωζώνης και όχι μόνο: Είπε ότι κινδυνεύει η παγκόσμια οικονομία από την πολιτική του Βερολίνου, πράγμα απολύτως αληθές, αλλά ούτε να το εκφέρει .... στον ύπνο του, θα τολμούσε μέχρι τώρα ο διοικητής της ΤτΕ!   Τι άλλαξε και τροποποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό η συμπεριφορά του; Οι επόμενες εβδομάδες και μήνες θα δείξουν, αν και μέσα στο 2016 ίσως να έχουμε τέτοιες αναταράξεις στην παγκόσμια και συνεπώς και στην ελληνική οικονομία, που κάποιοι νιώθουν την ανάγκη να ... εξομολογηθούν και να πουν τα πράγματα με το όνομά τους!   Οι κίνδυνοι σήμερα στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι υπαρκτοί και δεν επιτρέπεται εφησυχασμός, ανέφερε σε ομιλία του ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, στην παρουσίαση του βιβλίου «A Financial Crisis Manual - Reflections and the RoadAhead» (Εγχειρίδιο Διαχείρισης Χρηματοοικονομικών Κρίσεων).   Στην ομιλία του Γιάννη Στουρνάρα είναι πως ευθέως αποκάλυψε πως η Γερμανία είναι η απειλή για την οικονομία της ευρωζώνης και όχι η Ελλάδα ή οι χώρες του νότου.   Όπως είπε το μεγαλύτερο πρόβλημα στην ευρωζώνη δεν είναι τα δίδυμα ελλείμματα των χωρών της περιφέρειας αλλά το πλεόνασμα ρεκόρ στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας, που αποτελεί άμεσο επακόλουθο των πολιτικών που υιοθετήθηκαν ως απάντηση στην κρίση.   Σημείωσε πως δεν μπορεί να επιτευχθεί βιώσιμη μακροπρόθεσμη ισορροπία στην Ευρωζώνη χωρίς αυτό το πλεόνασμα να μειωθεί σημαντικά και επεσήμανε πως η διόρθωση της μεγάλης αυτής ανισορροπίας είναι μία δύσκολη διαδικασία και ενδεχομένως να δημιουργήσει κλυδωνισμούς στην παγκόσμια οικονομία, εάν δεν γίνει έγκαιρα.   Ο Διοικητής της ΤτΕ, αναφέρθηκε στην ομιλία του στο προσφυγικό πρόβλημα και στις μη συμμετρικές επιπτώσεις του στην ΕΕ, στο δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην ΕΕ, στις διαφορετικές απόψεις κρατών-μελών για την τραπεζική ένωση, στη προσαρμογή της Κίνας στο νέο επιδιωκόμενο οικονομικό πρότυπο με μεγαλύτερη έμφαση στην κατανάλωση και λιγότερη στις επενδύσεις και τις εξαγωγές, στους γεωπολιτικούς κίνδυνους στη Μέση Ανατολή.   Το μείγμα οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται σήμερα διεθνώς δεν είναι επαρκώς ευέλικτο – σημείωσε ο κ. Στουρνάρας. Υπάρχει μεγάλη έμφαση στην χρήση μέσων νομισματικής πολιτικής - και αυτό σαφώς αποτελεί ορθή επιλογή - αλλά η νομισματική πολιτική πρέπει να συμπληρωθεί από μια πιο ευέλικτη δημοσιονομική πολιτική, όπου να υπάρχει αντίστοιχος χώρος, ιδιαίτερα με αύξηση των επενδύσεων σε υποδομές, αλλά και από ευρύτερη χρήση μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών πολιτικών που αυξάνουν τον δυνητικό ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης. Διότι δεν μπορεί από μόνη της η νομισματική πολιτική, όσο καινοτόμος και αποτελεσματική και αν είναι, να επιτύχει όλους τους στόχους της οικονομικής πολιτικής, ανέφερε ο κ.Στουρναρας.   Τέλος, αναφορικά με την αναγκαιότητα χάραξης ενός ενιαίου στρατηγικού σχεδίου για την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, τονίζεται ότι η διακοπή της φυγής ανθρώπινου κεφαλαίου και η αύξηση της απασχόλησης για τη νεότερη γενιά, θα πρέπει να αποτελέσουν σημαντικές προτεραιότητες του σχεδίου αυτού.   Όπως όμως, ανέφερε ο διοικητής της ΤτΕ, απαραίτητη προϋπόθεση επιστροφής στην κανονικότητα είναι η αποκατάσταση κλίματος εμπιστοσύνης με την ολοκλήρωση του προγράμματος αξιολόγησης, που θα αποτελέσει τον καταλύτη για μια σειρά ευνοϊκών ρυθμίσεων (επαναφορά εξαίρεσης - waiver - από την ΕΚΤ, χαλάρωση και τελικά εξάλειψη των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, συμπερίληψη της Ελλάδας στα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης, ελάφρυνση χρέους). 

Πηγή 

Ποιες περιφέρειες θα σπάσουν στις επόμενες εκλογές - Ταραχή στη Βουλή

«Φωτιές» άναψε στα κόμματα και στους βουλευτές ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Κουρουμπλής, ανακοινώνοντας σαρωτικές αλλαγές στον εκλογικό νόμο.

Μεταξύ άλλων, σε τηλεοπτική του συνέντευξη στην ΕΡΤ ο κ. Κουρουμπλής προανήγγειλε πως θα σπάσουν όλες οι μεγάλες εκλογικές περιφέρειες και όχι μόνο η Β’ Αθηνών και πρόσθεσε πως κατά την προσωπική του άποψη «δεν θα πρέπει να υπάρξουν περιφέρειες με πάνω από 6 βουλευτές».

Χαρακτήρισε τις μεγάλες περιφέρειες ως «τα μεγαλύτερα εκκολαπτήρια διαφθοράς». Ενώ τόνισε ότι στο τραπέζι του διαλόγου θα μπει και το θέμα των θητειών των βουλευτών.

Μετά τις ανακοινώσεις Κουρουμπλή, άπαντες άρχισαν να... ψάχνονται για το πώς θα δημιουργηθεί ο χάρτης των περιφερειών ανά τη χώρα, εφόσον προκριθούν αυτές οι αλλαγές από την κυβέρνηση.

Από τις 55+1 εκλογικές περιφέρειες (με την επικρατείας) οι 10 εξ αυτών – οι λεγόμενες «μεγάλες» εκλέγουν πάνω από 6 βουλευτές.

Πρόκειται για τις περιφέρειες:

• Α' Αθηνών – Εκλέγει 14 βουλευτές
• Β' Αθηνών – Εκλέγει 44
• Αιτωλίας και Ακαρνανίας – Εκλέγει 7
• Αττικής (υπόλοιπο) – Εκλέγει 15
• Α' Θεσσαλονίκης – Εκλέγει 16
• Β' Θεσσαλονίκης – Εκλέγει 9
• Β' Πειραιά – Εκλέγει 8
• Αχαΐας – Εκλέγει 8
• Ηρακλείου – Εκλέγει 8
• Λαρίσης – Εκλέγει 8

Η κυβέρνηση λοιπόν προειδοποιεί ότι θα σπάσει το «τερατούργημα» της Β' Αθηνών αλλά και άλλα «εκτρώματα» των προηγούμενων εκλογικών νόμων που έχουν ως αποτέλεσμα - για παράδειγμα - το δεύτερο κόμμα, όπως είναι η ΝΔ σήμερα να μην εκλέγει ούτε έναν βουλευτή σε νομούς όπως η Κομοτηνή ή η Πιερία.

Παράλληλα, αναταραχή επικρατεί για την πρόθεση της κυβέρνησης να θεσπίσει όριο στις θητείες των βουλευτών. Ετσι, τα επιτελεία των κομμάτων, όπως και οι νυν αλλά και επίδοξοι υποψήφιοι βουλευτές όλων των κομμάτων ξεκινούν να κάνουν τους σχεδιασμούς τους.

Πηγή 

Η απίστευτη απάντηση του γραμμ. Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ -Γιατί διορίστηκε όλο μου το σόι στο Δημόσιο

Λέγοντας ότι διόρισε όλο του το σόι στο Δημόσιο (τη μητέρα του, τον αδελφό του και τη φίλη του) για τους... αγώνες των παππουδών του και επειδή του ζήτησε το κόμμα να βάλει πλάτη, κάνοντας ταυτόχρονα λόγο για «ρουφιανιά» και κιτρινισμό για το γεγονός ότι οι διορισμοί είδαν το φως της δημοσιότητας, ο γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ Ιάσονας Σχινάς-Παπαδόπουλος προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. 

Χωρίς να πει κάτι για τους διορισμούς των δικών του, αναφέρεται λεπτομερώς στους αγώνες των παππούδων του, αλλά και στου αδελφού του, ο οποίος, όπως λέει ο Ιάσονας Σχινάς-Παπαδόπουλος, ήταν «πάντα εκεί να με ζυμώνει, να μου αγοράζει βιβλία για τον ΜΑΡΞ και να μου εξηγεί το κεφάλαιο», λέγοντας ότι πάντα τον ζήλευε γιατί ήταν και τεχνοκράτης συμπληρώνοντας ότι «δεν θα ξεχάσω όταν έμεινε για 2 μήνες στο κρεβάτι επειδή αρρώστησε από την κούραση επειδή κάθε μέρα ήταν στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ...», καταλήγει ότι... «το κόμμα μας ζήτησε να βάλουμε πλάτη και βάλαμε, γιατί αυτό είναι το σωστό, γιατί πάντα στην αριστερά χρωστάμε και δεν μας χρωστάει...».  

Ολόκληρο το άρθρο του, απάντηση στο δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος που αποκάλυψε το γεγονός ότι όλο το σόι του νεαρού ράπερ διορίστηκε στο Δημόσιο μετά την εκλογή του, έχει ως εξής:

«Μπροστά στη ρουφιανιά και τον κιτρινισμό στέκομαι περήφανος και τους γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια»

Όταν ήμουν μικρός τα χρόνια της ευημερίας στην Ελλάδα θυμάμαι τους γονείς μου να μου λένε για την αριστερά, για το κίνημα, για τις ρίζες μας και πως δεν πρέπει να ξεχνάμε από που προερχόμαστε. Τότε ήμουν 10 χρονών και ακούγαμε το άξιον εστί και μου έλεγαν ιστορίες.Για την γιαγιά μου, την περήφανη επονήτισσα, βασανισμένη από τους χίτες στο χωριό της, που φθάνει σήμερα τα 90 και με καλημερίζει κάθε πρωί. Για τον προπάππο μου, που είχα την τύχη να τον γνωρίσω, δικαστή του ΕΑΜ και για τον παππού μου, αντάρτη στον Δημοκρατικό Στρατό που γλύτωσε την εκτέλεση στο τσακ αφού τον συλλάβανε τις μέρες της ήττας. Και μετά ώντας παππάς στην Αμαλιάδα οι φασίστες του λέγαν πως θα τον ξυρίσουν γιατί ήταν τραγόπαππας-κομμουνιστής και έπρεπε να φύγει να πάει αλλού, και δώστους δυσμενείς μεταθὲσεις από τους ιεροκήρυκες της αγάπης. Και θυμάμαι την μάνα μου να μου λέει πως της μάθαινε αντάρτικα στα κρυφά όταν ήταν ακόμη μωρό κι αυτός φορούσε ράσα και πως οι ανταρτες όταν χώρευαν στα βουνά γινότανε σεισμός.

Για τον δολοφονημένο θείο του πατέρα μου από φασίστες κάπου στα βουνά της ηλείας, το μάθαμε προφατα σε ένα βιβλίο και δεν ήξεραν καν που θάφτηκε και εαν θάφτηκε και το χειρότερο εαν έπρεπε να το πούμε στο αδερφό του. Για τον θείο-παππού Θοδωρή και τα μακρονήσια, την εξορία, τις κλειστές πόρτες μετά για δουλειά, γιατί αν ήσουν αριστερός σε κυνηγούσαν χωρίς αύριο και δεν είχες δικαίωμα να ταίσεις τα παιδά σου.

Για τις εκδρομές της ΕΔΑ μου μίλαγε ο πατέρας μου όταν ήταν αυτός μικρό παιδάκι, για το αντρίωμα του στο Πολυτεχνείο, στην ΟΜΛΕ, στη δικτατορία, για την δράση του στο δυναμικό φοιτητικό κίνημα, για την ΕΦΕΕ, για τον 815, τον Κουμή και την Καννελοπούλου, για την ΠΠΣΠ, για το ΚΚΕ-ΜΛ, για το χημείο, για τα όνειρα της τότε εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς... Εκεί γνώρισε και τον άνθρωπο της ζωής του, την Μητέρα μου που τον αντέχει κοντά 40 χρόνια...

Πάντα θυμάμαι πως και οι φίλοι των γονιών μου κάπου εκεί γύρναγαν στους αγώνες, στους δρόμους, άλλοι στην ΚΝΕ, άλλοι στον Ρήγα και άλλοι έξω από την βουλή και κάπου γύρναγε και η απογοήτευση, η ήττα, η ανασφάλεια. Γιατί κάποιοι πήγαν σπίτια τους, άλλοι όχι και το πράγμα προχωράει. Και δούλεψαν και έφτιαξαν οικογένεια και ποτέ δεν ζήτησαν λεφτά ούτε από τους ΠΑΣΟΚΟΥΣ ούτε από τους δεξιούς. Γιατί είναι αυτοδημιούργητοι και δεν χρωστάνε σε κανέναν και γι αυτό είμαι περήφανος...

Και κάπου το 2006, 18 χρονών εγώ τότε, πρίν μία δεκαετία, ο αδερφός μου, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ μου λέει για το Δίκτυο, το άρθρο 16, τον αγώνα που έπρεπε να δώσουμε, και δίπλα μας στο δρόμο και τοτε και η μάνα μου και ο πατέρας μου (παρόλο που μια ζωή χοντρός είχε αρχίσει να κουράζεται στο περπάτημα και δεν άντεχε πολλά, πολλά).

Μετά στην Νεολαία ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, στον ΔΕΚΕΜΒΡΗ, στις πλατείες και δώσ του δακρυγόνο και ξύλο και η μάνα μου να τρέχει στα κρατητήρια να βγάζει κόσμο, και ο αδερφός μου δίπλα πάντα εκεί να με ζυμώνει να μου αγοράζει βιβλία για τον ΜΑΡΞ και να μου εξηγεί το κεφάλαιο και τεχνικά ώντας εκτός από αριστερός και τεχνοκράτης και πάντα τον ζήλευα γι αυτό...Γιατί ποτέ δεν έμενε στη θεωρία. Δεν θα ξεχάσω όταν έμεινε για 2 μήνες στο κρεβάτι επειδή αρρώστηκε από την κούραση επειδή κάθε μέρα ήταν στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ...

Και ο καιρός έτρεχε και έμαθα για το Φορουμ το 05, για την νέα αριστερά της νίκης, για το οτί εμείς πρέπει να δικαιώσουμε τα όνειρα και τους πόθους των ηττημένων, όχι μόνο αυτών από τους οποίους εγώ προέρχομαι αλλά για όλους όσους δίνανε την ζωή τους με αυταπάρνηση και με θυσία μία ζωή χωρίς να λογαριάζουν τίποτα.

Και έτσι περνάνε 10 χρόνια συναρπαστικά στα οποία δώσαμε το είναι μας, τη ζωή μας ολόκληρη, χωρίς να λογαριάζουμε λεφτά, εργατοώρες, την υγεία μας, χωρίς ποτέ να περιμέναμε πως το 12 θα έτριζε συθέμελα ο τόπος και μετά τον Γενάρη, μετά τον Ιούλη. Και μετά για εμάς η πρώτη ήττα και κουβέντα με τους συτρόφους, κουβέντα στην ΟΒΑ του σπιτιού μου και μαθαίνουμε και σήμερα να είμαστε εδώ στα δύσκολα, βάζοντας το κεφάλι μας σε έναν βαθύ κουβά με σκατά, δεν ζητάμε τίποτα απο κανέναν, δεν θα ζητήσουμε ποτέ...Ο καθένας με την δική του πορεία, με την δική του ιστορία με δικούς τους αγώνες, χωρίς φιλοδοξιες να γίνουμε κάποιοι. Πάντα για τό κόμμα, μόνο για το κόμμα, για κανέναν ρουφιάνο, για κανένα αφεντικό και σε αυτούς δεν θα απολογηθώ ούτε εγώ ούτε η οικογένεια μου. Γιατί ο καθένας έχει επιλέξει να βάλει πλατη για να μην χάσουμε συλλογικά, βάζει πλάτη για να αλλάξει αυτή η βρωμιά που υπάρχει γύρω μας και μας πνίγει. Και η μάνα μου 30 χρόνια μαχόμενη δικηγόρος δεν περίμενε τον ΣΥΡΙΖΑ για να ζήσει, γιατί ο πατέρας μου τόσα χρόνια δουλειά, δουλειά, δουλειά από τα 16 στην οικοδομή κόλλαγε ένσημα, μετά πούλαγε βιβλία για να ζήσει και μετά στα λεξικά, στην Καθημερινή, στο flash και θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο αλλά αυτό δεν έχει νόημα... Ποτέ όμως κρατικοδίαιτοι...

Κι ο αδερφός μου 10 χρόνια κοντά εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα και τώρα εκεί που πρέπει να βοηθήσει κι αυτός βοηθάει... Ποτέ δεν ζητήσαμε, ποτέ δεν περιμέναμε ανταμοιβή, το κόμμα μας ζήτησε να βάλουμε πλάτη και βάλαμε, γιατί αυτό είναι το σωστό, γιατί πάντα στην αριστερά χρωστάμε και δεν μας χρωστάει...Και δεν θα απολογηθώ σε κανέναν ούτε για τις ριζες μου, ούτε για την οικογένεια μου, γιατί αυτή είναι η ιστορία μου, γραμμένη σε λιγες γραμμές, γιατί αυτή δεν είναι μόνο η δικιά μου ιστορία, γιατι δεν είδαμε φως και μπήκαμε, γιατί υπάρχουν πολλοί σαν εμάς, πάρα πολλοί με τις δικές τους ιστορίες, τις δικές τους κοινές ιστορίες... Έχω γνωρίσει πολλούς και πολλές συντρόφους και συντρόφισσες με ιστορίες πολύ πιο βαριές από την δικιά μου... Και είμαι περήφανος και νιώθω ευγνωμοσύνη για κάθε σύντροφο και συντρόφισσα που στέκομαι στο πλάι του και αγωνίζομαι μαζί του απέναντι σε κάθε λογής πρώτο Φλέμα. Μπροστά στη ρουφιανιά και τον κιτρινισμό στέκομαι περήφανος και τους γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια,

Κατάλαβες ρουφιάνε;

Πηγή 

Χατζηδάκης και Γεωργιάδης, οι δύο αντιπρόεδροι της Ν.Δ

Ανακοινώθηκε επισήμως από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας η απόφαση του προέδρου του κόμματος για τον ορισμό των δύο αντιπροέδρων.

«Με απόφαση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, ορίζονται αντιπρόεδροι του Κόμματος ο Βουλευτής Β’ Αθηνών κ. Κωστής Χατζηδάκης, με αρμοδιότητα τη σύνταξη του κυβερνητικού προγράμματος και ο Βουλευτής Β’ Αθηνών κ. Άδωνις Γεωργιάδης, με αρμοδιότητα το συντονισμό του κοινοβουλευτικού έργου», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Γεωργιάδης: «Αναλαμβάνω μια μεγάλη ευθύνη»

Πρόκειται για ένα υψηλό κομματικό αξίωμα, στο οποίο θα βάλει όλες του τις δυνάμεις για να ανταποκριθεί, τόνισε ο Άδωνις Γεωργιάδης μετά την τοποθέτησή του στη θέση του αντιπροέδρου.

 

«Η Ελλάδα χρειάζεται αλλαγή σελίδας, χρειάζεται να δώσουμε ξανά στον τόπο ελπίδα. Και πιστεύω ότι με τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτό θα το καταφέρουμε», πρόσθεσε και ευχήθηκε καλή επιτυχία και στον έτερο αντιπρόεδρο του κόμματος Κωστή Χατζηδάκη.

Λαϊκή δεξιά και Κέντρο

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στοχεύει με τον Άδ. Γεωργιάδη να επαναπατρίσει ψήφους της λαϊκής Δεξιάς καθώς στη Ν.Δ. εκτιμούν ότι μπορεί να «χτυπήσει» την κυβέρνηση στα θέματα της καθημερινότητας και της διαχείρισης της εξουσίας.

Ουσιαστικά θα εκπροσωπεί τη Ν.Δ. στις σκληρές αντιπαραθέσεις με τα κυβερνητικά στελέχη γύρω από τα ζητήματα ηθικής. Η στόχευση είναι να καταφέρει η Ν.Δ. πολύ γρήγορα πλήγμα στην κυβέρνηση, ώστε να επιταχύνει τη φυγή δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛΛ.

Με την επιλογή του Κωστή Χατζηδάκη ο νέος πρόεδρος επιδιώκει να κρατήσει το... ίσο προς το Κέντρο.

«Νέο ξεκίνημα με τα πιο παλιά υλικά»

Για «εκρηκτικό μείγμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς», και «"νέο" ξεκίνημα με τα πιο παλιά και φθαρμένα υλικά», κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχόλιο του Γραφείου Τύπου.

«Η τοποθέτηση του ακροδεξιού Άδωνι Γεωργιάδη και του νεοφιλελεύθερου Κωστή Χατζηδάκη στις θέσεις των αντιπροέδρων της Ν.Δ. δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας για τον πολιτικό προσανατολισμό της νέας ηγεσίας του κ. Μητσοτάκη» αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Σε ό,τι αφορά τον πρώτο, η μακρόχρονη διαδρομή του στην πολιτική, από την εποχή του ΛΑΟΣ ώς την ένταξή του στη Ν.Δ. επί προεδρίας Αντώνη Σαμαρά, έχει δώσει άπειρα δείγματα γραφής που μόνο αποδομούν το μετριοπαθές και ευρωπαϊκό προφίλ που προσπαθεί διακαώς να χτίσει η νέα ηγεσία της Ν.Δ. Από την άλλη πλευρά, η ανάθεση στον Κ. Χατζηδάκη της ευθύνης για το πρόγραμμα της Ν.Δ. αποτελεί εγγύηση για την προσήλωση στις πιο ακραίες επιταγές της νεοφιλελεύθερης ατζέντας, που έχουν ως προμετωπίδα την αποδόμηση του κράτους πρόνοιας και την εξόντωση των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, στις οποίες ομνύει με το δικό του ακροδεξιό στυλ και ο έτερος αντιπρόεδρος», προστίθεται στην ανακοίνωση.

«Πρόκειται για ένα εκρηκτικό μείγμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς, που συμβολίζει το "νέο" ξεκίνημα της Ν.Δ. φτιαγμένο με τα πιο παλιά και φθαρμένα υλικά», καταλήγει.

Πηγή

Προ ημερησίας για το ασφαλιστικό ζητάει ο Τσίπρας

Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός θα παρουσιάσει, σε συγκέντρωση και ομιλία του την ερχόμενη Κυριακή, όλα όσα έγιναν τους προηγούμενους μήνες, τα βήματα για την έξοδο από την κρίση, την ανακούφιση των ασθενέστερων στρωμάτων και τις μεταρρυθμίσεις που δρομολογήθηκαν.

Στο κλίμα αυτό η κυβέρνηση αναλαμβάνει άμεσα και την πρωτοβουλία να προκαλέσει στη Βουλή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, την ερχόμενη εβδομάδα. 

Στόχος είναι να κληθεί η Νέα Δημοκρατία και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης να πουν τις δικές τους θέσεις για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση.

Σύμφωνα με κυβερνητική πηγή, ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ. θα κληθεί να ξεκαθαρίσει τη θέση του, αίτημα που διαρκώς επαναλαμβάνει η κυβέρνηση, να πει δηλαδή αν συντάσσεται με την πρόταση των δανειστών για μειώσεις συντάξεων.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κληθεί επίσης «να λάβει ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπείας και ξεκάθαρη θέση απέναντι στη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης που παρουσίασε η κυβέρνηση για την αποκαμματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης ή αν θα επιλέξει τη διατήρηση του πελατειακού κράτους που έλαβε χώρα επί των ημερών του».

Σύσκεψη στη Βουλή

Για το ασφαλιστικό πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα σύσκεψη στη Βουλή, υπό τον πρωθυπουργό, με τη συμμετοχή υπουργών και στενών συνεργατών του.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός ζήτησε από τον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο την επίσπευση βελτιώσεων του νομοσχεδίου, ενώ συζητήθηκε και η στρατηγική που θα ακολουθηθεί κατά την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός.

«Πονοκέφαλος» οι διορισμοί

Την ίδια ώρα, σκεπτικισμό και εσωκομματικές αντιδράσεις προκαλούν στην Κουμουνδούρου οι συνεχιζόμενες αναφορές σε μέσα ενημέρωσης περί «διορισμών» συγγενικών προσώπων σε θέσεις συμβούλων υπουργών.

Ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του παρακολουθούν με προσοχή τα όσα γράφονται, προσμετρώντας τα συγκεκριμένα στοιχεία στην «αξιολόγηση» των υπουργών, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί μετά το πέρας της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος.

Πηγή

Εκλογικός νόμος Τσίπρα: Απλή αναλογική ή κοινή λογική;

γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

Ο εκλογικός νόμος έχει αποτελέσει διαχρονικά «παιχνίδι» στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης που τον άλλαζε κατά το δοκούν, πιστεύοντας πως θα εξυπηρετήσει καλύτερα το παραταξιακό της συμφέρον. Αν και αυτό δεν επιβεβαιώθηκε σχεδόν ποτέ από τα πράγματα, την «πεπατημένη οδό» δείχνει πως θα ακολουθήσει και η σημερινή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.

Μόλις τα πράγματα άρχισαν να δείχνουν «σκούρα» για τη μακροημέρευση της κυβέρνησης, βγήκε ο Παναγιώτης Κουρουμπλής ως «καθ’ ύλην αρμόδιος» υπουργός και προανήγγειλε την αλλαγή του εκλογικού νόμου στην κατεύθυνση της μείωσης του μπόνους των 50 εδρών, του «σπασίματος» των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, αλλά και υπέρ αλλαγών σε πιο εξειδικευμένα θέματα όπως η κατανομή των βουλευτών ανά περιφέρεια. «Θα μείνετε θετικά έκπληκτοι από την πρωτοβουλία μας, που θα έχει τα χαρακτηριστικά της δικαιότερης εκπροσώπησης των πολιτών» είπε περιχαρής ο κ. Κουρουμπλής.

Το ζήτημα δεν είναι καινούργιο για την κυβέρνηση. Παίζει μήνες στο μυαλό του Τσίπρα και μάλιστα έχω γράψει για το πώς σχεδίαζε ο Τσίπρας να διαλύσει τη ΝΔ μέσω ενός συστήματος απλής αναλογικής.

Όμως ο σωστός χρόνος για μια τέτοια κίνηση έχει παρέλθει και οι συνθήκες δεν είναι πλέον οι ίδιες.

Ο Τσίπρας μ’ έναν εκλογικό νόμο απλής ή εν πάση περιπτώσει απλούστερης αναλογικής πιστεύει πως μπορεί να παραμείνει σε θέση ισχύος ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράψει μια αναπόφευκτη εκλογική φθορά. Η απλή αναλογική θα βοηθήσει στη διασπορά της ψήφου κι έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να διατηρήσει την πρωτιά και ο Τσίπρας την πρωθυπουργία σε μια ευρύτερη κυβέρνηση συνεργασίας, χωρίς όμως τον «άλλο πόλο», δηλαδή τη ΝΔ. Αυτό το σκεπτικό ήταν «last year» που έλεγε και η δημοφιλής διαφήμιση.

Τώρα, ο Τσίπρας και η κυβέρνηση δεν διαβάζουν σωστά την πραγματικότητα. Η ΝΔ έχει πλέον ένα νέο αρχηγό, ο οποίος εξελέγη πανηγυρικά με στόχο την πόλωση, όχι τη συνεργασία. Στην κοινωνία βρίσκεται εν εξελίξει η επανάσταση της γραβάτας και το «αριστερό ακροατήριο» πολύ δύσκολα θα δώσει και μια «τρίτη ευκαιρία». Επιπλέον, οι δανειστές σκληραίνουν όλο και περισσότερο τη στάση τους. Το ερώτημα αν θέλουν να τον «τελειώσουν», όπως έγραψε χθες ο Ζαχαρίας Λουδάρος, είναι ανοιχτό. Σίγουρα πάντως δεν είναι πια 100% Τσίπρας και προσανατολίζονται στο 50 -50. Από αυτή την άποψη ήταν πολύ χαρακτηριστικό το χθεσινό άδειασμα της Λαγκάρντ που είπε ««ζητήσαμε να μας στείλουν αγελάδα και μας έστειλαν γάτα», οπότε είμαι πραγματικά περίεργος να δω σε τι κλίμα θα γίνει η συνάντησή τους στο Νταβός. Την ίδια στιγμή η τρόικα ανακοίνωσε την αναβολή της επίσκεψής της στην Αθήνα και βρισκόμαστε ξανά μπροστά σε παραινέσεις του τύπου «μένει να γίνει πολλή δουλειά ακόμη».

Το πιο τραγικό όλων είναι πως ο Τσίπρας και ο Κουρουμπλής κάνουν την αλαζονεία τους και την ελπίδα τους κεντρική στρατηγική της πολιτικής τους. Ρισκάρουν να προκαλέσουν τέταρτη εκλογική αναμέτρηση με έναν αναλογικότερο νόμο που είναι μάλλον απίθανο να καταφέρει να διατηρήσει τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα και τον Τσίπρα πρωθυπουργό.

Η πολιτική απειρία της δυστυχώς, κάνει την κυβέρνηση, με βάση τα ανησυχητικά μηνύματα που εισπράττει, να ζεσταίνει τις μηχανές για εκλογές. Γι αυτό και ανοίγει το ζήτημα του εκλογικού νόμου, ο οποίος προκειμένου να ισχύσει από την επόμενη αναμέτρηση θα πρέπει να λάβει τουλάχιστον 200 ψήφους. Το «μασάζ» σε αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη ξεκινήσει και το ΚΚΕ που δεν συζητούσε τίποτα μέχρι τώρα με τον «πουλημένο ΣΥΡΙΖΑ» κατάλαβε αμέσως το «κλείσιμο του ματιού» κι έτσι ο Κουτσούμπας είχε μακρά συνάντηση με τον Τσίπρα με βασικό, μη πω αποκλειστικό, μενού τον εκλογικό νόμο. Την πλειοψηφία λοιπόν θα την βρει, διότι όλοι πλην ΝΔ, θεωρούν πως μπορούν να επωφεληθούν εκλογικά από ένα αναλογικότερο σύστημα που λύνει και προβλήματα επιβίωσης σαν κι αυτά που έχουν Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ και Ένωση Κεντρώων.

Σε μια στιγμή μεγάλης σύγχυσης, απογοήτευσης και θυμού για την ελληνική κοινωνία θεωρώ προσωπικά πως είναι παιχνίδι με τη φωτιά ένας εκλογικός νόμος που ούτε τους εμπνευστές του θα καταφέρει να διασώσει και ενδέχεται να οδηγήσει σε παρατεταμένη ακυβερνησία με τη χώρα να ξαναζεί υπό τον εφιάλτη του Grexit και τους Γερμανούς να λένε πως «αυτή τη φορά η στάμνα θα σπάσει».

ΥΓ1: Εκεί στη ΝΔ, μη βιάζεστε! Τα σοβαρά κόμματα και οι σοβαρές κυβερνήσεις δεν σχολιάζουν ποτέ ούτε την πορεία του χρηματιστηρίου, ούτε τις δημοσκοπήσεις…

ΥΓ2: Στο ερώτημα αν έχει «τελειώσει» ο Τσίπρας, εγώ απαντώ: σίγουρα όχι.

Η επανάσταση της γραβάτας και η «νέα διαπραγμάτευση» του Τσίπρα.

By Rizopost Team

Για την κυβέρνηση το «ποδαρικό» του 2016 δεν φαίνεται αίσιο. Πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις δημιουργούν «χιονοστιβάδα» που μπορεί να πλήξει την «ηγεμονία» του Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Πολιτικά, έχει πλέον να αντιμετωπίσει ένα νέο και ισχυρό πολιτικό αντίπαλο, τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οικονομικά, πλήττεται η προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων στη χώρα από την απόφαση των Καναδών να βάλουν «λουκέτο» στις Σκουριές και να στείλουν ένα πολύ δυσάρεστο μήνυμα στην διεθνή επενδυτική κοινότητα. Κοινωνικά, έκανε χθες στους δρόμους της Αθήνας την πρώτη εμφάνισή της η… επανάσταση της γραβάτας.

Με κεντρικό σύνθημα: «Κάτσε καλά, Κατρούγκαλε», χιλιάδες δικηγόροι, γιατροί και μηχανικοί, με κοστούμια και γραβάτες, συμμετείχαν χθες σε μια μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας για το ασφαλιστικό. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες πορείες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, εντυπωσιακή όχι μόνο σε όγκο αλλά και παλμό. Η γραβάτα που έφυγε από τα υπουργεία και τα κέντρα εξουσίας επανεμφανίστηκε χθες στο δρόμο κι αυτό ασφαλώς έχει την πολιτική σημασία του.

Το ασφαλιστικό του Κατρούγκαλου θίγει κυρίως μέλη αυτών των επιστημονικών κλάδων που έχουν στην πλάτη τους πολλά χρόνια ασφαλιστικών εισφορών και ταυτόχρονα εμφανίζουν μεγάλα εισοδήματα. Όμως δεν ήταν μόνον αυτοί στο δρόμο. Ήταν κυρίως νέοι επιστήμονες, οι οποίοι δεν βλέπουν μέλλον κι ακριβώς γι αυτό το λόγο ήταν εκεί. Μπορεί να μην είναι αυτοί οι άμεσα θιγόμενοι από το ασφαλιστικό, όμως είναι αυτοί που είτε δεν βρίσκουν δουλειά είτε με τις χαμηλές απολαβές τους δεν μπορούν να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή. Κι αυτή την αγωνία βγήκαν χθες να διαδηλώσουν. Δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα η εκτίμηση πως η χθεσινή επανάσταση της γραβάτας θα έχει και συνέχεια, η οποία δεν έχει να κάνει με το ασφαλιστικό αυτό καθ’ αυτό αλλά με μια συνολική διαφωνία και σύγκρουση με την κυβερνητική λογική. Στους δρόμους θα βρίσκονται πλέον όλο και πιο συχνά άνθρωποι – κυρίως νέοι επιστήμονες – που βλέπουν απογοητευμένοι πως θα πρέπει να φύγουν από μια χώρο που δίνει χώρο μόνο σε … σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες.

Υπό το φως αυτών των ραγδαίων εξελίξεων, ο Τσίπρας αρχίζει να συνειδητοποιεί πως βρίσκεται στο χρονικό σημείο εκείνο που μια κυβέρνηση κινδυνεύει «να χάσει τη μπάλα». Ας μην ξεχνάμε πως ο Τσίπρας, χρειάστηκε να κερδίσει ένα δημοψήφισμα και δεύτερες εθνικές εκλογές για να παραμείνει -μέχρι τώρα- ένα χρόνο στην πρωθυπουργία. Και παρ’ όλα αυτά άρχισε ήδη να γίνεται σοβαρά λόγος για κυβερνητική διεύρυνση, όπως επίσης ακόμη και για σενάριο «οικουμενικής» χωρίς αυτόν πρωθυπουργό, το οποίο δεν είναι πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας! Η επιλογή του δρόμου λοιπόν που θα ακολουθήσει ο πρωθυπουργός για να ανταπεξέλθει στις διασταυρούμενες προκλήσεις που αντιμετωπίζει πλέον, θα καθορίσει και το βίο της παρούσας κυβέρνησης αλλά και την τύχη της οικονομίας.

Στην Ελλάδα των χρόνων της κρίσης και των μνημονίων η ώρα της «πραγματικής πολιτικής» έρχεται όταν η διαπραγμάτευση με τους δανειστές φτάσει το κρίσιμο τελικό στάδιο των οριστικών αποφάσεων. Όχι μόνο ο σημερινός πρωθυπουργός, που ως αρχηγός αριστερού κόμματός έχει μεγαλύτερη ανάγκη από επεισόδια «σκληρής διαπραγμάτευσης», αλλά και όλοι οι προγενέστεροί του υπέκυψαν αναπόδραστα σε τέτοιους πειρασμούς. Ας θυμηθούμε μόνο το «πιστόλι στο τραπέζι» του Γ.Α. Παπανδρέου επί πρωθυπουργίας του, το «διώξιμο» του κλιμακίου της τρόικας και το αίτημα της «πολιτικής διαπραγμάτευσης» του Ευάγγελου Βενιζέλου επί υπουργίας του στο υπ. Οικονομικών, την «απομάκρυνση του ΔΝΤ» από το ελληνικό πρόγραμμα του Αντώνη Σαμαρά.

Όλα αυτά δεν είναι σκέτη σκηνοθεσία και απάτη. Είναι το αναπόφευκτο προϊόν της «υπαρξιακής» ανάγκης για διαχείριση των πολιτικών συνεπειών των μνημονίων.. Έτσι, όλοι οι πρωθυπουργοί έρχονται κάποια στιγμή μπροστά στο δίλημμα να θυσιαστούν οι ίδιοι πολιτικά -και μάλιστα για πολιτικές που συχνά δεν συμφωνούν- ή να επιχειρήσουν τουλάχιστον να «χρυσώσουν το χάπι» διερευνώντας τα όρια κάποιας βελτίωσης. Η ιστορία έδειξε επίσης ότι και σε αυτό το «άθλημα», «στο τέλος νικούν πάντα οι Γερμανοί», δηλαδή επιβάλλεται ο νόμος του κ. Σόιμπλε.

Προβλέποντας λοιπόν ένα νέο «επεισόδιο» απόπειρας διαπραγμάτευσης, ο κ. Σόιμπλε δήλωσε προ ολίγου διαστήματος ότι «η στάμνα δεν πρέπει να πηγαίνει πολλές φορές στη βρύση γιατί μπορεί να σπάσει». Δεν υπάρχει πιο ευανάγνωστος «χρησμός»! Ο κ. Σόιμπλε έστειλε στον Αλέξη Τσίπρα ένα ξεκάθαρο μήνυμα: μην επιχειρήσεις ξανά κάποιου τύπου «σκληρή διαπραγμάτευση», διότι αυτή τη φορά μπορεί να είναι μοιραία…
Ωστόσο, ο Αλέξης Τσίπρας πιθανότατα θα υποχρεωθεί να επιχειρήσει ξανά το «απονενοημένο» – ασχέτως αν στο τέλος θα αναδιπλωθεί. Διότι απλούστατα με μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και με την «επανάσταση της γραβάτας» στους δρόμους , πολύ δύσκολα θα αντέξει το ακόμη χειρότερο που θα του επιβάλλουν με μαθηματική βεβαιότητα οι δανειστές.

Και ήδη έχει στείλει τέτοια «σήματα», με σημαντικότερο όλων την απομάκρυνση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα. Ωστόσο, αυτή η πρώτη απόπειρα «ανταρσίας»… κατεπνίγη: δεν ήταν ο κ. Σόιμπλε αλλά ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών κ. Λιου που με δηλώσεις του ξεκαθάρισε ότι το Ταμείο θα παραμείνει. Τα ίδια άκουσε ο κ. Τσακαλώτος από τα στόματα όσων των συνομιλητών του στην πολυπροβληθείσα «τουρνέ» του στην Εσπερία.

Υπ’ αυτούς τους όρους, ο κ. Τσίπρας βρίσκεται ενώπιον δύο πιθανών επιλογών:

Η πρώτη, να προσποιηθεί ή έστω να διερευνήσει τα περιθώρια κάποιας διαπραγμάτευσης, αλλά έχοντας προαποφασίσει να μην το «τραβήξει».

Η δεύτερη, να ξαναμπεί σε μια περιπέτεια «πραγματικής διαπραγμάτευσης», με όλες τις παρεπόμενες δραματοποιήσεις, την εξάντληση των χρονικών περιθωρίων και τις επιπτώσεις όλων αυτών, πολιτικές και οικονομικές. (Όσον αφορά τα πραγματικά χρονικά περιθώρια παράτασης της διαπραγμάτευσης, αυτά δεν ξεπερνούν το Μάρτιο…)

Αν επιλέξει την πρώτη, τα πράγματα θα εξελιχτούν ομαλά με το γνωστό τρόπο: θα υπάρξει πλήρης συμβιβασμός με τια απαιτήσεις των δανειστών, αλλά θα παίξει την πολιτική του επιβίωση κορώνα – γράμματα. Αν επιλέξει τη δεύτερη, πρέπει να απαντήσει σε ένα θεμελιώδες παρεπόμενο ερώτημα: θα προσφύγει ξανά σε εκλογές για να νομιμοποιήσει τη νέα «κωλοτούμπα» και να επιβιώσει πολιτικά;
Προσδεθείτε. Οι αναταράξεις θα είναι μεγάλες!

Τα ορφανά του Κυριάκου

Του Απόστολου Διαμαντή

Όπως διαγράφονται τα πράγματα με την νέα ηγεσία τη ΝΔ, οδεύουμε προς ένα ρεύμα που συνεχώς μεγαλώνει, ρεύμα πολιτικών στελεχών, πρώην υπουργών, νυν βουλευτών και αποτυχόντων πολιτευτών, που βλέπουν στον Κυριάκο την ευκαιρία να ξαναμπούν στο παιχνίδι.

Οι πιο ορμητικοί ανάμεσά τους είναι οι πρώην σημητικοί τους οποίους μαύρισε ο λαός στις εκλογές, τους έβαλε στο περιθώριο και τώρα, με άξονα τον αγώνα εναντίον του λαϊκισμού βλέπουν φως στο σπίτι του Κυριάκου. Είναι τα ορφανά του Σημίτη.

Αυτός ο λαϊκισμός θα πρέπει να είναι πολύ κακός, για να προκαλεί τέτοιο φόβο, τέτοιο μίσος, ούτως ώστε να ενώνει δεξιούς, σοσιαλιστές και αριστερούς ακόμα. Είναι ο μπαμπούλας. Και φυσικά είναι ο υπεύθυνος για τα πάντα, για όλα τα δεινά της Ελλάδας. Η πτώχευση οφείλεται αποκλειστικά σ' αυτόν, δεν οφείλεται σε συγκεκριμένες πράξεις και παραλήψεις των Καραμανλή και Παπανδρέου. Η πτώχευση οφείλεται στο λαϊκισμό. Τι σημαίνει λαϊκισμός; Σύμφωνα με αυτούς τους φωστήρες σημαίνει να μην λες την αλήθεια στο λαό, αλλά να του λες ψέματα!

Με λίγα λόγια, εάν λέμε την αλήθεια στο λαό, όλα θα διορθωθούν. Πλην όμως ο λαός δεν εξέλεξε βουλευτές για να του λένε την αλήθεια, αλλά για να πράττουν σύμφωνα με τις επιθυμίες του. Σύμφωνα με τη βούλησή του. Εάν ο λαός ήθελε κάποιον να του λέει αλήθειες θα πήγαινε ή στον παπά ή στον γιατρό. Δεν θα πήγαινε στον Κυριάκο.

Και ποιος είναι αυτός που κατέχει την αλήθεια; Συνήθως λέμε πως μόνο ο θεός είναι παντογνώστης και μπορεί να θέσει ζήτημα αληθείας. Κανένας άλλος. Ο ανθρώπινος νους δεν δύναται να αποκαλύπτει όλη και πληρη την αλήθεια. Παρεκτός και είναι η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Αλέκος Παπαδόπουλος ο Ηλίας Μόσιαλος ή κάποιος άλλος εκσυγχρονιστής τέλος πάντων, που εννοείται παίζει την αλήθεια στα δάχτυλα, την ξέρει απέξω κι ανακατωτά.

Επίσης, το ότι έχουμε 5 χρόνια μνημόνιο και φτώχια, ένα πρόγραμμα που όλο και αποτυγχάνει, οφείλεται κι αυτό στον απαίσιο λαϊκισμό. Που άπαξ και δεν υπήρχε όλα θα είχαν λυθεί. Το ίδιο εχθρός του λαϊκισμού φαίνεται πως είναι και ο Κυριάκος, διότι και αυτός όλο επιθέσεις του κάνει. Οπότε, ένας είναι ο δρόμος ο δρόμος της αλήθειας. Πρέπει να πούμε την αλήθεια στο λαό.

Πρώτον λεφτά δεν υπάρχουν, οπότε πρέπει να κοπούν μισθοί και συντάξεις. Δεύτερον, όλα τα επαγγέλματα θα λειτουργούν χωρίς κανόνες, ελεύθερα, ώστε να κλείσουν ελεύθερα και τα τελευταία μικρομάγαζα και οι ιδιοκτήτες τους να γίνουν εργάτες στο Λίντλτ. Τρίτον, πρέπει να αποδεχθούμε αμέσως όλες τις διεκδικήσεις, όλων των λαών της περιοχής μας, Τούρκων, Αλβανών, Βουλγάρων, Σέρβων, Ιταλών και Γερμανών, όλων ανεξαιρέτως, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα είμαστε όμηροι του λαϊκισμού, ενώ ενδιαμέσως θα πρέπει τάχιστα να κλείσουμε και το Κυπριακό. Και τέταρτον, θα πρέπει να ξεχάσουμε κάθε κοινωνική παροχή, να πάψουμε να λαϊκίζουμε και να πληρώνουμε σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία και μεταφορές, τα όποία όλα αυτά θα έχουν απελευθερωθεί από τον λαϊκισμό και θα λειτουργούν τέλεια.

Χωρίς λεφτά θα λειτουργούν; Άμα δεν είσαι λαϊκιστής θα βρεις και λεφτά.

Αυτό είναι το σχέδιο. Δεν είναι κακό. Έχει όμως ένα προβλημα πολιτικής υφής. Εάν αυτοί οι φωστήρες του αντιλαϊκισμού, τα ορφανά του Σημίτη, πάνε με τον Κυριάκο, τότε η ΝΔ θα θυμίζει μεγάλο Ποτάμι, ή ΠΑΣΟΚ της εποχής Πόπης Τσουκάτου. Οπότε, θα είναι σχετικά εύκολο στον λαϊκιστή Τσίπρα να υπενθυμίσει πως η εποχή Σημίτη ήταν η πιο διεφθαρμένη πολιτικά, αυτή που διέλυσε κυριολεκτικά τους θεσμούς, σε όφελος γερμανικών και άλλων εταιρειών.

Με λίγα λόγια, ο Κυριάκος, εάν κάνει το λάθος και κάνει την ΝΔ πολιτικό ορφανοτροφείο του σημιτισμού, τότε θα έχει κάνει ένα αποφασιστικό λάθος βήμα.

Θα το κάνει; Κανείς δεν ξέρει. Πάντως ο εχθρός είναι κοινός, είναι ο απαίσιος λαϊκισμός.

Περιπλανώμενος σοσιαλιστής ηγέτης

Η κεντροδεξιά στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη βρήκε τον νέο ηγέτη της. Η πολιτική διαχείριση της χώρας έχει ανάγκη, όμως, και την κεντροαριστερά

Του Ανδρέα Ζαμπούκα

Είναι πλέον σαφές  ότι το πολιτικό σύστημα πεθαίνει. Όχι ακόμα,  αλλά βρίσκεται σίγουρα σε μία φάση επιθανάτιας κόπωσης. Η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε ότι το φαινόμενο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Πρώτα το σοκ, η αποκάλυψη, μετά η πτώση, η εποχή των τεράτων και αργότερα, η αντίστροφη πορεία προς  το νέο. Αυτό που έχει κάθε κοινωνία ανάγκη για να συνεχίσει να ζει.

Νομοτελειακά, κάθε «ζωντανός οργανισμός» όπως είναι και οι δημοκρατίες, υπόκειται στις αλλαγές που το περιβάλλον τους επιβάλλει. Άλλωστε στη φύση υπάρχει η αρχή της «ομοιόστασης», σύμφωνα με την οποία  διατηρείται  το υγρό των ιστών σε σταθερή χημική και φυσική σύσταση. Όταν αυτή μεταβάλλεται τότε τα κύτταρα πεθαίνουν. Αναμένουμε έτσι  τα νεκρά κύτταρα του παλιού κατεστημένου κάποια στιγμή να αποβληθούν και στη θέση τους να λειτουργήσουν τα νέα που έχουν ήδη γεννηθεί ταυτόχρονα με τον θάνατο των παλιών.

Όλα αυτά γίνονται βέβαια αργά και βασανιστικά στην εξέλιξή τους. Με απώλειες, θυσίες και τερατομαχίες. Γίνονται όμως και αυτό πρέπει να μας κάνει αισιόδοξους.

Ποιο μπορεί να είναι όμως το νέο; Μπορεί να είναι ο Μητσοτάκης; Μετά την πρόσφατη εκλογή του όλοι αυτό λένε. Κοιτούν μπροστά και περιμένουν  λογική και αποφασιστικότητα. Από την άλλη όμως, η μοναδική στήριξη της ελπίδας σε ένα  κόμμα κεντροδεξιό και φιλελεύθερο δεν φαίνεται να βοηθάει στη γέννηση νέων «κυττάρων». Είναι δηλαδή κάπως δύσκολο να μεταλλαχθεί το σύστημα σε πολιτικά και ηθικά «κερδοφόρο» αν δεν υπάρξει η απέναντι πρόταση ως ανταγωνίσιμο αντίπαλο δέος. Και μόνο η αποκλειστικότητα της ευθύνης  θα είναι ένα τεράστιο βάρος για την νέα κεντροδεξιά του Μητσοτάκη. Ακόμα κι αν δώσει φιλότιμα τις μεγάλες μάχες, δεν θα μπορέσει να τις κερδίσει.

Η πολιτική διαχείριση της χώρας έχει ανάγκη και την κεντροαριστερά. Τίποτα καινούριο δεν είναι δυνατόν να  συμβεί χωρίς αυτή. Προφανώς, δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά επιβάλλεται να παίξει έναν υπεύθυνο και ζωτικό ρόλο: να εκφράσει όλους εκείνους που απογοητεύτηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ  και αναζητούν μια νέα προοπτική. Αυτή τη φορά, όχι με λαϊκισμό και δημαγωγία, αλλά με ορθολογισμό και «παιδαγωγική» επαναφορά στον ρεαλισμό.

Κι ενώ στην κεντροδεξιά βρέθηκε ηγέτης, ο «άλλος πόλος» ακόμα αναζητείται. Είναι άραγε η Άννα Διαμαντοπούλου μία πιθανή λύση; Την αναφέρω γιατί προκύπτει ως επιλογή πολλών σοβαρών ανθρώπων από διάφορες τάσεις, στον ευρύτερο χώρο των «περιπλανώμενων» σοσιαλιστών.  Και ασφαλώς επειδή, στην συγκυρία που προκύπτει, δεν βλέπω απολύτως κανένα άλλο πρόσωπο που να απολαμβάνει την αποδοχή  τόσων πολλών. Ο ιδεολογικός αποπροσανατολισμός,  βέβαια, και ο προβληματισμός είναι τέτοιος που αμφιβάλλω αν ξέρουν τι ακριβώς τι επιθυμούν κάποιοι από ένα μεγάλο κεντρώο πολιτικό σχήμα.

Όπως και να ΄χει, το ζητούμενο είναι να  καταλήξουμε σε δύο μεγάλα μεταρρυθμιστικά κόμματα που θα απεχθάνονται έμπρακτα τον λαϊκισμό και θα παλεύουν εναντίον του κρατισμού. Που θα λειτουργούν με αξιοκρατικές δομές και μεγάλα ανοίγματα στην  δημιουργική κοινωνία. Τότε μόνο θα βάλουν τις βάσεις για να γεννηθεί το καινούριο και να μπει η χώρα στη φάση της  παραγωγής ενός νέου πολιτισμού.

Είναι ο Μητσοτάκης και η Διαμαντοπούλου το νέο; Ο μεν Κυριάκος ανήκει σε μία από τις «οικογένειες» του παλιού και η Διαμαντοπούλου κουβαλάει τις μνήμες του βαθέως ΠΑΣΟΚ. Αναρωτιέμαι όμως, αν έχουμε κάποιους καλύτερους. Αν έχει κανείς πρόχειρες κάποιες φωτεινές προσωπικότητες που θέλουν να διαθέσουν τη λάμψη τους για να κυβερνήσουν τη χώρα. Προσωπικά γνωρίζω αρκετούς ικανούς ηγέτες, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να εκλεγούν. Και επειδή το ξέρουν δεν ασχολούνται.

Επίσης, και οι δύο όχι και τόσο νέοι πολιτικοί έχουν δώσει δείγματα αντίδρασης στον λαϊκισμό και στον κρατισμό. Άρα λοιπόν, μη έχοντας και πολύ χρόνο μπροστά μας, οφείλουμε χώρο στη  γενναιότητα και ταυτόχρονα στην ετοιμότητα για την αναγέννηση της χώρας. Και γκρεμίζοντας σιγά σιγά το παλιό, τίθενται και οι βάσεις για το καινούριο.

Το νέο πολιτικό σύστημα που περιμένουμε δεν πρόκειται να εμφανιστεί ξαφνικά με την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουμε μπροστά μας πολύ δρόμο ακόμα. Ούτε μάγισσες υπάρχουν να μεταμορφώσουν τους βατράχους σε πρίγκιπες, ούτε μεσσίες να εγκαθιδρύσουν νέο βασίλειο. Ένα σωστό timing χρειάζεται για να αλλάξει η ροή των εξελίξεων. Αρκεί να πέσουν όλες οι συμπτώσεις μαζί.

Επιβεβαίωσε την αλλαγή εκλογικού νόμου ο Κουρουμπλής

Ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης προανήγγειλε μείωση του αριθμού των βουλευτών και του μπόνους των 50 εδρών, επιβεβαιώνοντας τα κυβερνητικά σχέδια για αλλαγή του ισχύοντος εκλογικού νόμου.

Μιλώντας στο Mega, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής άφησε επίσης ανοιχτό το ενδεχόμενο για αλλαγές στο θέμα των ποσοστών που χρειάζεται ένα κόμμα για να εκλέξει βουλευτή σε μια περιφέρεια με στόχο τη δικαιότερη δυνατή αντιπροσώπευση.

Όπως τόνισε, στο τραπέζι των συζητήσεων θα μπουν περισσότερα από 7-8 ζητήματα, ώστε τελικά ο νέος νόμος να προτρέπει τους πολίτες να ψηφίσουν και όχι να τους στρέφει προς την αποχή.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Κουρουμπλής είχε αναφερθεί προσφάτως, από το βήμα της Βουλής, στην πρόθεση της κυβέρνησης να αλλάξει σύντομα τον εκλογικό νόμο, αποκλείοντας, ταυτόχρονα, το ενδεχόμενο πρόωρης διεξαγωγής εκλογών.

Η επεξεργασία της σχετικής νομοθετικής ρύθμισης βρίσκεται στη φάση της ολοκλήρωσής της -είπε ο υπουργός-, υποστηρίζοντας πως πρόκειται για καθαρή πολιτική βούληση της κυβέρνησης να διορθώσει το ισχύον εκλογικό σύστημα.

Πηγή

Διόριζε ο Μητσοτάκης, να μη διορίσει και ο Τσίπρας;

Η κυβέρνηση προσπαθεί να συμψηφίσει τους δικούς της διορισμούς συγγενών και κολλητών με αντίστοιχους προηγούμενων κυβερνήσεων

Του Γιώργου Καρελιά 

Οι αποκαλύψεις για απανωτούς διορισμούς συγγενικών προσώπων του Πρωθυπουργού και υπουργών έχουν προκαλέσει εκνευρισμό στην κυβέρνηση. Και, ως γνωστόν, ο εκνευρισμός δεν είναι καλός σύμβουλος, όταν καλείσαι να δώσεις απαντήσεις.

Οταν αποκαλύφθηκε ότι ο τελευταίος διορισμός ήταν μιας εξαδέλφης του Πρωθυπουργού, το μέγαρο Μαξίμου δεν επιχείρησε να δώσει πειστική απάντηση. Δεν επικαλέστηκε καν το γεγονός ότι πρόκειται για μετακλητή υπάλληλο, η οποία θα αποχωρήσει μόλις αποχωρήσει και ο υπουργός-εργοδότης της (αυτό θα ήταν ένα επιχείρημα, έστω όχι τόσο πειστικό, αλλά θα ήταν κάτι).

Αντ’ αυτού το πρωθυπουργικό γραφείο επέλεξε να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα, κατηγορώντας την οικογένεια Μητσοτάκη ότι έχει εκθρέψει το πελατειακό κράτος επί δεκαετίες (εδώ).

Και για να μη μείνει καμιά αμφιβολία, η κυβέρνηση επικαλέστηκε το διορισμό ενός άλλου ανιψιού, του νέου προέδρου της ΝΔ, όταν ο ίδιος ήταν υπουργός. Διοχέτευσε, μάλιστα και τα σχετικά έγγραφα (εδώ).

Οι προηγούμενοι διόριζαν και είχαν εκθρέψει το πελατειακό κράτος και το κράτος των συγγενών και κολλητών (τους). Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας. Αραγε, το ίδιο φιλοδοξεί να κάνει και η νέα κυβέρνηση (αριστερή, τρομάρα της);

Τι θέλει να μας πει η κυβέρνηση; Δύο πράγματα. Πρώτον, ότι δεν διορίζει μόνον αυτή, διόριζαν και οι προηγούμενες. Και, δεύτερον, ότι επειδή διόριζε ο Μητσοτάκης, δικαιούται να διορίζει και ο Τσίπρας.

Πράγματι, οι προηγούμενοι διόριζαν και είχαν εκθρέψει το πελατειακό κράτος και το κράτος των συγγενών και κολλητών (τους). Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας. Αραγε, το ίδιο φιλοδοξεί να κάνει και η νέα κυβέρνηση (αριστερή, τρομάρα της); Είναι επιχείρημα αυτό για μια κυβέρνηση που εξελέγη -υποτίθεται- για να διορθώσει (και) τις φαύλες πρακτικές του παρελθόντος;

Αντί ο Αλέξης Τσίπρας να ακυρώσει αυτές τις φαύλες πρακτικές, αναγνωρίζοντας το λάθος, επιχειρεί να τις δικαιολογήσει επικαλούμενος τις ίδιες αμαρτίες των προκατόχων του. Θλιβερά πράγματα.

Είναι να απορεί κανείς πώς μέσα σε μόλις ένα χρόνο η νέα κυβέρνηση καταφέρνει να υιοθετήσει τις πιο απεχθείς πρακτικές του παρελθόντος.

Ισως την εξήγηση δίνει η ρήση του Οσκαρ Ουάιλντ: «Η εξουσία είναι ταπεινωτική. Εξευτελίζει τόσο εκείνον που την ασκεί, όσο και εκείνον που την υφίσταται».

Οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη έχουν τόσο πλούτο όσο ο μισός πληθυσμός της Γης

Οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη σήμερα έχουν τόσο πλούτο όσο ο μισός πληθυσμός της Γης - περίπου 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι - καθώς οι υπερ-πλούσιοι έχουν γίνει πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιοποίησε, λίγες μέρες πριν την ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, η διεθνής ΜΚΟ Oxfam.

Ο πλούτος των 62 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 44% από το 2010, ενώ ο πλούτος των φτωχότερων 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μειώθηκε κατά 41%, αναφέρεται στην έκθεση της Oxfam.

«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε εκατοντάδες εκατομμυρίων ανθρώπων να πεινάνε όταν οι πόροι που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να τους βοηθήσουν απορροφώνται από αυτούς στην κορυφή», είπε η διευθύντρια της Oxfam International, Γουίνι Μπιάνιμα.

Περίπου 7,6 τρισεκατομμύρια δολάρια από προσωπικό πλούτο βρίσκονται σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους, και αν πληρωνόταν φόρος στο εισόδημα που παράγει αυτός ο πλούτος, ένα ποσό της τάξης των 190 δις δολαρίων θα ήταν διαθέσιμα σε κυβερνήσεις σε ετήσια βάση, σύμφωνα με υπολογισμούς του Γκέιμπριελ Ζάκμαν, λέκτορα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ.

Η Oxfam επισημαίνει ότι το 30% του χρηματικού πλούτου της Αφρικής βρίσκεται σε εξωχώριους λογαριασμούς, με τις χαμένες φοροεισπράξεις να αγγίζουν τα 14 δις δολάρια. Τα χρήματα αυτά θα αρκούσαν για την υγεία και περίθαλψη 4 εκατομμυρίων παιδιών το χρόνο και για την πρόσληψη αρκετών δασκάλων ώστε κάθε παιδί της Αφρικής να μπορεί να πάει σχολείο, σύμφωνα με την οργάνωση.

Πηγή

Ο κεραυνοβόλος έρωτας των media με τον Κυριάκο

Ηταν ο «αδελφός της Ντόρας», το αουτσάιντερ του «αγωνιστή» Μεϊμαράκη» και του «ανερχόμενου» Τζιτζικώστα, ήταν ένας ακόμη Μητσοτάκης που – όπως ο ίδιος είπε – «πολλοί υποτίμησαν στη διάρκεια της πορείας του».

Μέσα σε μια εβδομάδα έγινε ο νέος Μεσσίας, ο «καταλληλότερος» και ο «μελλοντικός πρωθυπουργός», ο στιβαρός απόφοιτος του Χάρβαρντ και συνειδητός φιλελεύθερος αντικρατιστής που θα αλλάξει εάν όχι τον ρου της… ιστορίας, τουλάχιστον τον ρου της μνημονιακής Ελλάδας μεταλαμπαδεύοντάς της την άδολη ιδεολογική καθαρότητα και ανωτερότητα του νεοφιλελευθερισμού.

Η αποθέωση του Κυριάκου Μητσοτάκη από τα media, εγχώρια και μη, δεν είναι ένας ξαφνικός πολιτικός έρωτας. Είναι το χτίσιμο – άτεχνο, βιαστικό και φαιδρό ενίοτε– μιας νέας, χρήσιμης εφεδρείας μέσα σε ένα πολιτικό σύστημα γεμάτο αδιέξοδα. Είναι η επένδυση στην επόμενη αναλώσιμη εναλλακτική απέναντι σε έναν Αλέξη Τσίπρα που φθείρεται μεν εφαρμόζοντας τις πιο επώδυνες ίσως μεταρρυθμίσεις της τελευταίας εξαετίας αλλά αρνείται να τις κάνει ιδιοκτησία του. Και είναι επίσης ο εν δυνάμει σωτήρας ενός μηχανισμού διαπλοκής που επί έναν χρόνο ολοφύρεται διότι συναντά κλειστές θύρες σε Μαξίμου και πέριξ.

Εξ ου και η μία αγιογραφία διαδέχεται την άλλη καταρρίπτοντας, κατά ριπάς, τα όρια της ιλαρότητας. Πρώτη η Wall Street Journal ανάρτησε τον ύμνο του «εκ του Χάρβαρντ προερχόμενου Κυριάκου», ο – γνωστός –Χιούγκο Ντίξον του Reuters ακολούθησε διακηρύσσοντας ότι «επιτέλους η Ελλάδα απέκτησε αξιόπιστη αντιπολίτευση» και η σκυτάλη παραδόθηκε στο εγχώριο μιντιακό σύστημα:

«Ο Κυριάκος δονεί το πολιτικό σκηνικό», «Η ώρα του Κυριάκου», «Ο μελλοντικός πρωθυπουργός», «Ο αεροπόρος Κυριάκος» και αμέτρητα ακόμη γλαφυρά και επικά εγράφησαν και ειπώθηκαν για τον νέο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας . Και προς επίρρωση των – βαθιά τεκμηριωμένων – εν λόγω πολιτικών αναλύσεων εμφανίστηκαν, τρεις μέρες μετά την εκλογή του, και δύο δημοσκοπήσεις που απέδειξαν και κατέδειξαν την πλήρη «ανατροπή»: Ηρθαν τα πάνω κάτω, προηγείται καθαρά η ΝΔ του ΣΥΡΙΖΑ και ο Κυριάκος κατατροπώνει τον Τσίπρα ως ο «καταλληλότερος» για πρωθυπουργός.

Η αξιοπιστία των εν λόγω δημοσκοπήσεων ουδέποτε θα κριθεί διότι εκλογές δεν προβλέπονται στο άμεσο μέλλον – ο πρώτος, δε, που δεν τις θέλει είναι ο ίδιος ο Κυριάκος.

Αντιθέτως, εκείνα που θα κριθούν – όποτε γίνουν εκλογές – θα είναι όσα επιμελώς αποσιοποιούνται πίσω από τις κατά συρροή αγιογραφίες: Ητοι, το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν προτείνει τίποτα διαφορετικό, παρά την ακόμη πιο σκληρή εφαρμογή μέτρων λιτότητας σαν αυτά που ήδη εφαρμόζει η νυν κυβέρνηση κατ΄απαίτηση των δανειστών.

Ότι, επίσης, ο νέος «μεσίας» των media δεν προήλθε από παρθενογέννεση – είναι γνήσιο τέκνο της πολιτικής οικογένειας Μητσοτάκη, πρώην υπουργός της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλο και ένθερμος εκφραστής του δόγματος των απολύσεων, της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, της ριζικής μείωσης του κράτους, των ιδιωτικοποιήσεων και του laissez faire καπιταλισμού.

Κι ότι, ακόμη, πίσω και δίπλα στον Κυριάκο βρίσκονται πάντοτε και οι λοιποί «πεφωτισμένοι» της αναβαπτισμένης δεξιάς, ή κεντροδεξιάς: Όπως ο Αδωνις, ο Βορίδης κι ο Σαμαράς με τους «δέκα Παπασταύρου»…

Πηγή