Ένα κλικ πιο δεξιά…

Του Γιάννη Παντελάκη

Συμβαίνει αργά μ’ έναν σχεδόν ανεπαίσθητο τρόπο. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μετατοπίζεται σταθερά  σε πιο συντηρητικές θέσεις. Γέρνει προς τα δεξιά με την παραδοσιακή έννοια. Αποκτά έντονα εθνοκεντρικά χαρακτηριστικά, νοιώθει θεαματικά περήφανο για την καταγωγή του, επιλέγει τον απομονωτισμό απ’ ότι την παγκοσμιοποίηση και θεωρεί τις ένοπλες δυνάμεις και τον στρατό ως τους σημαντικότερους θεσμούς.  Όλα αυτά, παρατηρούνται ιδιαίτερα τα δυο τελευταία χρόνια που κυβερνά ένα-υποτίθεται-αριστερό κόμμα!

Πρόκειται για απόλυτη αποτυχία ενός κόμματος που επικαλείται αριστερό πρόσημο; Η μήπως το κόμμα αυτό δεν έχει υλοποιήσει καμία πολιτική διαφορετική από εκείνες του παρελθόντος στις χειρότερες μάλιστα εκδοχές τους ;

Ίσως χωράνε περισσότερες από μια απαντήσεις σ’ ένα πολυσύνθετο ζήτημα. Πάντως, η ίδια η κοινωνία δίνει μια ερμηνεία που γέρνει περισσότερο προς την δεύτερη απάντηση. Θεωρεί πως το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας δεν είναι η οικονομική κρίση αλλά η διαφθορά-διαπλοκή και το πελατειακό κομματικό κράτος.

Οι δυο αυτές κυρίαρχες αιτίες, προφανώς και προϋπήρχαν της έλευσης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αποτελούν κατά κάποιο τρόπο διαχρονικές αιτίες μιας πολύπλευρης κρίσης που αναδείχτηκε με αφορμή την οικονομική. Όπως δείχνουν οι έρευνες, η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών θεωρεί πως οι αιτίες παραμένουν. Κάτι που σημαίνει πως το κυβερνητικό σχήμα τις διατηρεί αναλλοίωτες.

Όλες οι έρευνες που καταγράφουν τις τάσεις της Ελληνικής κοινωνίας, συγκλίνουν στις προαναφερόμενες εκτιμήσεις.  Ότι δηλαδή η κοινωνία σπρώχνεται προς τα δεξιά και προς συντηρητικές επιλογές, ιδιαίτερα σε κοινωνικά ζητήματα. Κατά 59,5% διαφωνούν με τους γάμους ομοφυλόφιλων, κατά 73,3% πιστεύουν στον Θεό, σε ποσοστό 58,6% δεν θέλουν τζαμιά στη χώρα (DiaNeosis)

Η Public Issue μετά από ερευνά της τον περασμένο Φεβρουάριο, επισημαίνει πως «την τελευταία διετία συντελείται μια αργόσυρτη αλλά εξαιρετικά σταθερή διαδικασία ιδεολογικής μεταστροφής του εκλογικού σώματος προς πολιτικά συντηρητικότερες θέσεις». Όπως παρατηρεί, για πρώτη φορά οι αυτοτοποθετούμενοι στις θέσεις «αριστερά» και «κεντροαριστερά» είναι όσοι και αυτοτοποθετούνται στην «δεξιά» και «κεντροδεξιά». Έως τώρα οι πρώτοι κυριαρχούσαν.

Σε μια άλλη έρευνα της εταιρείας ProRata δυο μήνες πριν, καταγραφόταν επικράτηση συντηρητικότερων απόψεων (κάτι που δεν υπήρχε δυο χρόνια πριν) σε μια σειρά από ζητήματα που διαχρονικά έχουν λειτουργήσει ως πολιτικά σύνορα μεταξύ των εννοιών δεξιά-αριστερά. Η πλειοψηφία τάσσεται κατά του διαχωρισμού εκκλησίας-κράτους, υπέρ της απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων κ.ο.κ.

Στην συμπεριφορά αυτή πρέπει να προστεθεί  μια τάση απομάκρυνσης από την Ευρώπη (όχι μόνο την ευρωζώνη, αλλά την Ε.Ε.), αφού έχουν μειωθεί κατά περίπου δέκα μονάδες σ’ έναν χρόνο αυτοί που αποτιμούν θετικά την πορεία της χώρας στην Ε.Ε. (έρευνα Dianoesis). Μειώνονται και αυτοί που προτιμούν την παραμονή στο ευρώ (από 73,9% τον Απρίλιο του 2015 έφτασαν στο 65,3%). Σε μεγάλα ποσοστά (57,8%) θεωρούν την παγκοσμιοποίηση ως απειλή, σε συντριπτικά μεγάλα ποσοστά (95,3) αισθάνονται υπερήφανοι που είναι Έλληνες και σε εντυπωσιακά υψηλά ποσοστά (72,9%) πιστεύουν πως παρά την κρίση οι Έλληνες ξεχωρίζουν για την ευφυίας και τον πολιτισμό τους. Πως ένας ευφυής λαός τα κατάφερε και έφτασε ως εδώ, είναι ένα ερώτημα.

Στην προαναφερόμενη πάντως άποψη της πλειοψηφίας  ότι η διαφθορά-διαπλοκή και το πελατειακό-κομματικό κράτος αποτελούν τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας, έρχεται να προστεθεί ένα άλλο σημαντικό εύρημα των μετρήσεων. Ότι για να πετύχει κάποιος στην Ελλάδα το ζητούμενο δεν είναι η δουλειά, η προσπάθεια ή τα προσόντα. Είναι το μέσο, μια άποψη που ενστερνίζεται το 43,5%. Μήπως και εδώ δεν έχει αλλάξει τίποτα;

Όλα αυτά τα συμπεράσματα οδηγούν στην σκέψη πως η σημερινή κυβέρνηση στην δίχρονη πορεία της δεν φρόντισε ν’ αλλάξει οτιδήποτε από τα αρνητικά χαρακτηριστικά που είχε η χώρα. Το μόνο που κατάφερε είναι να οδηγήσει την κοινωνία σε πιο συντηρητικές επιλογές. Κατάφερε και κάτι άλλο. Όπως καταγράφεται από την χθεσινή έκθεση του συνηγόρου του πολίτη, να χαρακτηρίζεται το 2016 ως μια χρονιά όπου η κρίση έχει πάρει άλλες διαστάσεις. Από δημοσιονομική και οικονομική κρίση έχει μετεξελιχθεί σε κρίση ευρύτερα κοινωνική με τάσεις και χαρακτηριστικά ανθρωπιστικής κρίσης…

liberal.gr

Η όμορφη ζωή του Γιώργου Κατρούγκαλου

Ο πολιτικός που ευθύνεται για το χάος στο Ασφαλιστικό, όχι μόνο δεν παρέμεινε στη θέση του για να αντιμετωπίσει το τέρας που έφτιαξε, αλλά την κοπάνησε, ο φυγόπονος, για την ανέμελη πολυτέλεια του υπουργείου Εξωτερικών

Του Κώστα Γιαννακίδη

Την Τρίτη 7 Μαρτίου ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος συμμετείχε στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις Βρυξέλλες. Όπως επισημαίνεται στο δελτίο Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών, το Συμβούλιο συνεδρίασε «σε μία κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της Ευρώπης». Ευτυχώς, ο Γιώργος Κατρούγκαλος ήταν εκεί. Και όταν πήρε το λόγο, η αστική του συγκρότηση, η γαλλική παιδεία και, φυσικά, η δεινότητα του διπλωμάτη, έδωσαν τόνο, χρώμα και περιεχόμενο στις λέξεις.

Ο Γιώργος Κατρούγκαλος ήταν γενναιόδωρος απέναντι στην αλήθεια και ειλικρινής προς το ευρωπαϊκό ακροατήριο. Τους είπε ότι η καθημερινότητα των πολιτών έχει επιδεινωθεί. Δεν τους άφησε, όμως, να απορούν βυθισμένοι στην απόγνωση. Αντιγράφω από το δελτίο Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών: «Για να αναστραφεί η κατάσταση αυτή, είπε ο κ. Κατρούγκαλος, πρέπει να επανεξετασθούν οι αποτυχημένες πολιτικές. Εφαρμογή λιτότητας χωρίς ανάπτυξη δημιουργεί αξεπέραστα αδιέξοδα. Υποστηρίζοντας ανάλογες προτάσεις της Γαλλίας και της Πορτογαλίας, τόνισε την ανάγκη ενδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους, του οποίου η ανάπτυξη θα πρέπει να βαίνει παράλληλα με την οικονομική ανάπτυξη και να συμβάλλει στον προσδιορισμό της».

Και εγώ τώρα προσπαθώ να φανταστώ τον Τσέχο, τον Γάλλο, τον Βέλγο, εκείνον τον διπλωμάτη που αργότερα γύρισε κατάκοπος στο σπίτι, ξάπλωσε δίπλα στην κοιμισμένη γυναίκα του και, αφήνοντας έναν αναστεναγμό, της είπε ότι όλα θα φτιάξουν με την ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, η ανάπτυξη του οποίου πρέπει όχι μόνο να είναι παράλληλη, αλλά και να συμβάλλει στον προσδιορισμό της οικονομικής ανάπτυξης.

Αλλά εκεί είναι ξένοι. Αιώνια ετερόφωτοι, δορυφόροι του πνεύματος που γεννά η μήτρα του δυτικού πολιτισμού. Αυτά που μοιράστηκε μαζί τους ο έλληνας υπουργός, τα έχει μεταλάβει πρώτα το ακροατήριο του στην πλατεία Συντάγματος. Και τότε, επί Αγανακτισμένων, τα ίδια έλεγε ο Γιώργος Κατρούγκαλος, μαζί με τους άλλους τρεις Ευαγγελιστές της Ανατροπής, τον Γιάννη Βαρουφάκη, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον Δημήτρη Καζάκη. Οταν το ποτάμι της λαϊκής οργής φούσκωνε, ο Γιώργος Κατρούγκαλος ήταν εκεί, πρόθυμος όχι μόνο να βρέξει τα πόδια του, αλλά και να βαφτιστεί. Χωρίς σακάκι, χωρίς ποσέτ, χωρίς καν γραβάτα, δηλαδή περίπου γυμνός, ο άνδρας, εξηγούσε στο ακροατήριο πώς θα τελειώσει η λιτότητα, πώς θα ανακτηθεί το εισόδημα, η αξιοπρέπεια και, κυρίως, ο τρόπος ζωής που μας στέρησαν οι ξένοι. Δεν ήταν δα και δύσκολο. Οι πολιτικοί κατά βάση συμπεριφέρονται όπως οι δικηγόροι: σου υπόσχονται ότι θα σε βγάλουν από τη δύσκολη θέση αρκεί να τους προσλάβεις. Ε, όταν ένας δικηγόρος αποφασίζει να πολιτευτεί οι δύο φύσεις γίνονται μία.

Ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι ένας πετυχημένος άνθρωπος, από όποια πλευρά και αν το δεις. Με σπουδαίες σπουδές, επαγγελματική δεινότητα και πολιτική πειθώ ικανή για να τον στείλει στη Βουλή. Και τι έκανε ο άνδρας όταν η πατρίδα και η ιστορία του ανέθεσαν καθήκον υψηλό και χρέος ακριβό; Τίποτα. Για την ακρίβεια τα έκανε θάλασσα και στη συνέχεια το έσκασε.

Ξέρετε τι συμβαίνει τώρα με τον ΕΦΚΑ. Με τις δυσλειτουργίες και την ταλαιπωρία των ελεύθερων επαγγελματιών. Με την απώλεια των εσόδων. Με το κλείσιμο βιβλίων και επιχειρήσεων σε μία περίοδο που αναζητείται αναπτυξιακός σφυγμός. Με την αδυναμία του συστήματος να λειτουργήσει. Όλα αυτά όχι μόνο αποδίδονται, πολιτικά, στον Γιώργο Κατρούγκαλο, αλλά του ανήκουν κιόλας. Στο λαιμό του είναι, σαν γραβάτα.

Υποτίθεται ότι ανέλαβε να μεταρρυθμίσει το Ασφαλιστικό, να το καταστήσει βιώσιμο και λειτουργικό. Και έφτιαξε ένα δύσμορφο τέρας που σέρνεται ενώ αιμορραγεί. Μία προχειροδουλειά ευτελούς αξίας που διατηρεί ελάχιστη σχέση με τον πραγματικό κόσμο. Και αντί να μείνει στη θέση του στο υπουργείο Εργασίας, να αναλάβει την ευθύνη και να μετρηθεί με το χάος, την κοπάνησε, ο φυγόπονος, για την ασφαλή πολυτέλεια του υπουργείου Εξωτερικών. Αποστερείται, βέβαια, την απολαυστική αίσθηση που του χορηγούσε η τηλεοπτική μεταμόρφωσή του σε «Πολάκη με καλούς τρόπους», αλλά το υπουργείο Εξωτερικών δεν είναι, απλώς, σταθμός στην πορεία ενός πολιτικού. Για πολλούς είναι και προορισμός. Μόνο αν το ζήσεις, λένε, μπορείς να αντιληφθείς πώς σε αποζημιώνει η πατρίδα όταν βάλεις υπό μάλης τέτοιο χαρτοφυλάκιο.  Είχε, φυσικά, την κάλυψη του προϊσταμένου του, αλλά όχι το πολιτικό θάρρος να αντιμετωπίσει το τέρας που ίδιος έφτιαξε. Οι μεταρρυθμιστές υποτίθεται ότι δίνουν περιεχόμενο στη ζωή τους από τον σκοπό που υπηρετούν. Όμως η δημόσια ζωή του Γιώργου Κατρούγκαλου είναι αρκετά όμορφη για να επιμολυνθεί από τις ευθύνες μίας οικτρής αποτυχίας. Για αυτό και αποφεύγει να δεχθεί τη μομφή που του αναλογεί. Ποιος άλλωστε θα θυμάται τη συμμετοχή του στο έγκλημα; Η Αχτσιόγλου και ο Πετρόπουλος είναι που δέχονται τη μήνι και τον αφορισμό των πολιτών. Ο Κατρούγκαλος σώζει την Ευρώπη.

protagon.gr 

Από τα golden boys του ΑΔΜΗΕ, στα «χρυσά εφάπαξ» του ΔΕΣΦΑ

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Διαχειριστή πρώτα έδωσε προαγωγή στον εαυτό του και έπειτα υπέβαλε αίτημα συνταξιοδότησης, εξασφαλίζοντας εφάπαξ που αυξάνεται από τα €160.000 στα €258.000!

Πρώτα ήταν τα golden boys του ΑΔΜΗΕ. Τώρα ένα golden boy του ΔΕΣΦΑ. Στο πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της η «Καθημερινή» κάνει λόγο για «πάρτι ημετέρων» στον Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου. Και μοιάζει να έχει δίκιο καθώς όπως αποκάλυψε η αντιπολίτευση με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο τομεάρχης Ενέργειας της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Σκρέκας, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ Σωτήρης Νίκας φέρεται να έκανε «δώρο» στον εαυτό του προαγωγή που του απέφερε αύξηση του εφάπαξ κατά περίπου 100.000 ευρώ, εκτοξεύοντάς το στις 258.000 ευρώ!

Ο κομματικά διορισμένος επικεφαλής τού υπό αποκρατικοποίηση ΔΕΣΦΑ προέρχεται από την ίδια την εταιρεία και Προτού τοποθετηθεί από την κυβέρνηση ως επικεφαλής της, εργαζόταν σε αυτήν ως απλός διευθυντής.

Είχε δηλαδή την ίδια θέση που κατείχε και ο Ιωάννης Μπλάνας στον ΑΔΜΗΕ προτού γίνει και αυτός διευθύνων σύμβουλος και εμπλακεί στη γνωστή υπόθεση με τα golden boys, η αποκάλυψη της οποίας οδήγησε στην απομάκρυνσή του. Στον ΑΔΜΗΕ ο κ. Μπλάνας και ο Εμμανουήλ Κορωνιωτάκης είχαν κατηγορηθεί για αύξηση της αμοιβής τους από 10.000 σε 20.000 ευρώ τον μήνα και ότι έλαβαν αναδρομικές αποδοχές 200.000 ευρώ έκαστος για ένα έτος. Κατά την απομάκρυνσή τους είχε γίνει γνωστό ότι θα επέστρεφαν τα χρήματα αλλά δεν είναι σαφές τι έχει γίνει.

Η ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ

Η υπόθεση με τον ΔΕΣΦΑ έχει ως εξής, σύμφωνα με την ερώτηση Σκρέκα που απευθύνεται προς τους υπουργούς Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη. «Στις 11 Νοεμβρίου του 2016, ο Σωτήρης Νίκας, εκμεταλλευόμενος την ισχύ που του παρέχει η θέση του, πέτυχε και εγκρίθηκε από το Εποπτικό Συμβούλιο του ΔΕΣΦΑ η οργανική του αναβάθμιση κατά δύο βαθμίδες στον βαθμό του διευθυντή Δραστηριότητας (γενικού διευθυντή) και στο ανώτερο μισθολογικό κλιμάκιο (5ο κλιμάκιο)».

Λίγες όμως ημέρες μετά την έγκριση της προαγωγής, ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ κατέθεσε τα χαρτιά του για να βγει στη σύνταξη. Αποτέλεσμα; Η ολιγοήμερη παραμονή του στην αναβαθμισμένη οργανική του θέση εκτίναξε το εφάπαξ που εισέπραξε από το ΔΕΣΦΑ κατά περίπου 100.000 ευρώ, από τα 160.000 στα 258.000 ευρώ. Και όλα αυτά επειδή, σύμφωνα με τον Σκρέκα, ο επικεφαλής της εταιρείας «προήγαγε» τον εαυτό του κατά δύο οργανικές βαθμίδες και αμέσως μετά κατέθεσε τα χαρτιά του για σύνταξη, παραμένοντας βεβαίως μέχρι και σήμερα στη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου.

Η υπόθεση έχει και συνέχεια και αφορά, όπως αναφέρει ο Κώστας Σκρέκας, τη μεταφορά αποθεματικών του ΔΕΣΦΑ σε λογαριασμό ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας, προκειμένου να καλυφθούν τα εφάπαξ όχι μόνο του επικεφαλής του ΔΕΣΦΑ, αλλά συνολικά του προσωπικού της εταιρείας.

«Λίγες ημέρες πριν από την έγκριση της προαγωγής του, ο επικεφαλής του ΔΕΣΦΑ εξουσιοδότησε το Εποπτικό Συμβούλιο να εγκρίνει τη μεταφορά 10.000.000 ευρώ από τα διαθέσιμα της εταιρείας σε λογαριασμό ασφαλιστικής εταιρείας για να “διασφαλίσει” τα εφάπαξ του ιδίου αλλά και των άλλων εργαζομένων στον Διαχειριστή από πιθανό ‘bail in’, όπως αναφέρει μεταξύ άλλων η εισηγητική έκθεση. Το ποσό αυτό των 10.000.000 ευρώ, λοιπόν, εγκρίθηκε από τη ΡΑΕ και θα συμπεριληφθεί στην ανακτήσιμη διαφορά για το 2016, δηλαδή στο κόστος των τιμολογίων που πληρώνουν οι απλοί καταναλωτές και η ενεργοβόρος βιομηχανία για φυσικό αέριο».

Σημειωτέον ότι δεν έχει περάσει παρά ένας μήνας από τότε που ήρθε στη δημοσιότητα η υπόθεση με τα golden boys του ΑΔΜΗΕ και ενώ ακόμη δεν έχει γίνει σαφές αν ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Ιωάννης Μπλάνας έχει επιστρέψει πίσω τα χρήματα. Η υπόθεση αφορούσε την πρώην διοίκηση του ΑΔΜΗΕ, δηλαδή τους Μπλάνα και Κορωνιωτάκη, οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί για αύξηση της αμοιβής τους από 10.000 σε 20.000 ευρώ τον μήνα και ότι έλαβαν αναδρομικές αποδοχές 200.000 ευρώ έκαστος για ένα έτος.

Μπροστά στον θόρυβο που είχε τότε προκληθεί, ο Γιώργος Σταθάκης τους απομάκρυνε, ενώ όμως ο Κορωνιωτάκης (πρώην πρόεδρος) δεσμεύθηκε να επιστρέψει τα χρήματα, ο Μπλάνας αρνήθηκε.

Τόσο ο ένας όσο και ο άλλος είχαν υποστηρίξει ότι η αλλαγή των απολαβών τους είχε γίνει νομότυπα και σύμφωνα με τους όρους των συμβάσεων που και οι δύο είχαν υπογράψει.

Το σκεπτικό τους ήταν ότι εκμεταλλεύτηκαν τον νόμο περί απελευθέρωσης αποδοχών των επικεφαλής των ΔΕΚΟ που η ίδια η κυβέρνηση είχε ψηφίσει τον Δεκέμβριο του 2015 (4354/16-12-2015) και ο οποίος καταργούσε το ανώτατο μισθολογικό πλαφόν που ίσχυε μέχρι τότε.

Έτσι, οι αποδοχές των δύο στελεχών είχαν επιστρέψει στα 20.000 ευρώ τον μήνα, επίπεδα που ναι μεν μπορεί να ήταν δικαιολογημένα στο παρελθόν για θέσεις υψηλότατης ευθύνης, όχι όμως και σήμερα, και ειδικά σε έναν όμιλο όπως η ΔΕΗ που αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα ρευστότητας. 

protagon.gr

Η «ομάδα αυτοκτονίας» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και ο Σαμουράι μουσαφίρης

Του Γιάννη Σιδέρη

Είναι άδικο που κατηγορούνται τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για ωφελιμισμό κατά τη διάρκεια των κυβερνητικών τους θητειών. Αντιθέτως το κίνημα έπλασε στελέχη γεμάτα αυταπάρνηση. Απόδειξη ο υπουργός  Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο οποίος δήλωσε στα Parapolitika fm: «Οι αποστασίες τελείωσαν. Είμαστε όλοι μαζί - η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και η ΚΟ των ΑΝΕΛ- ομάδα αυτοκτονίας και θα πάμε έως το 2019. Και θα τις πάρουμε και τις εκλογές τότε».

Παρανάλωμα θα γίνει, θυσία στον αγώνα για το σοσιαλισμό. Άλλωστε ως άγρυπνο φρουρό της πολιτικής ηθικής και δημιουργικότητας, τον έχουμε ακούσει από βήματος Βουλής, εξοργισμένο να επιτίθεται στο πρώην κραταιό κόμμα  και να ρωτάει  με τη φλόγα του λαϊκού αγωνιστή. «Με αυτά που κάνατε τόσα χρόνια καταστρέψατε τη χώρα».

Όλως τυχαίως, κατά την διάρκεια αυτών που έκανε «τόσα χρόνια» το ΠΑΣΟΚ, ο νυν υπουργός ήταν στέλεχος του κόμματος. Στα χρόνια δηλαδή που το ΠΑΣΟΚ «κατέστρεφε τη χώρα», υπήρξε  Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Υγείας από το 1993 ως το 1996, ενώ  εξελέγη και τρεις φορές βουλευτής του (1996, 2000, 2009). Μετά οι δημοκοπήσεις, ως σηματωρός, του έδειξαν τον δρόμο των αληθινό.

Η στήλη απάδει από το να ασκεί... εισαγγελική κριτική στους πολιτικούς. Οι πολιτικοί είναι άνθρωποι, επανακαθορίζουν ενίοτε τις αξιολογήσεις τους, και εξ αυτών τη στάση τους. Συνειδητοποιούν λάθος διαδρομές και χαράσσουν νέες, με βάση τις ηθικές, ιδεολογικές και επαγγελματικές συντεταγμένες τους.

Ωστόσο, αν η μνήμη για τους δικούς της λόγους απάλειψε το «μια ζωή ΠΑΣΟΚ», έκφραση που με βάση το βιογραφικό προσδιορίζει τον υπουργό Ναυτιλίας, ως μουσαφίρης  στον ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί άσχημη εικόνα, το να επιτίθεται σε ιστορικά του στελέχη και να μιλάει για αποστασίες: «Οι αποστασίες τελείωσαν».

Μετά τους προδότες γερμανοτσολιάδες, έχουμε τώρα και τους «αποστάτες»

Ποιοι ήταν οι «αποστάτες»  στον ΣΥΡΙΖΑ; Ο Λαφαζάνης και όλη η ομάδα της «ΛΑΕ», και η Κωνσταντοπούλου και η «Πλεύση Ελευθερίας». Πολιτικοί με τους οποίους - όποιες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές να έχει κάποιος - έχουν ένα χαρακτηριστικό: Είναι ιδεολόγοι και παρέμειναν πιστοί στην ιδεολογία τους. Είναι άνθρωποι που παίρνουν σοβαρά τις ιδέες στους, την πολιτική τους ιστορία και την αξιοπρέπειά τους. Άνθρωποι που απέρριψαν θέσεις μοσχοπληρωμένες, απεκδύθηκαν πολιτική και κοινωνική δύναμη που απορρέουν από τα αξιώματα και ξαναγύρισαν στον αγώνα τους, στο πολιτικό πεζοδρόμιο.

Τουλάχιστον τους αξίζει ένας σεβασμός, από τους σώγαμπρους Σαμουράι του ΣΥΡΙΖΑ.

Η αποστασία προσδιορίζεται όταν μία κυβέρνηση ακολουθεί τον διακηρυγμένο δρόμο τους και αλλότρια συμφέροντα εξαγοράζουν τα στελέχη της, προκειμένου να τη ρίξουν, καταστρατηγώντας τη λαϊκή εντολή. Η εξαγορά ενέχει οικονομικό ή άλλο όφελος. Είχε ο κ. Κουρουμπλής κάποιο στοιχείο ότι η ομάδα Λαφαζάνη και η Κωνσταντοπούλου (με τους οποίους ουδεμία πολιτική σχέση ο γράφων), εξαγοράστηκαν και εξ’ αυτού τους ονομάζει αποστάτες;

Ιδιαίτερα στην Ελλάδα η λέξη «αποστασία» δεν είναι «τρόπος του λέγειν». Φέρνει πίσω της βαριά ιστορία, ασχέτως αν διαφορετικές πλευρές ακόμη ερίζουν για τη σκοπιμότητα, αναγκαιότητα ή την αθωότητα των τότε πρωταγωνιστών. Σε κάθε περίπτωση είναι μια λέξη ιστορικά ηλεκτρισμένη, στιγματισμένη και δεν εκφέρεται ελαφρά τη καρδία από έναν έπηλυ πολιτικό - ειδικά όταν και αυτός μπορεί να κατηγορηθεί για αποστασία μετά εξαργυρώσεως υπουργικής θέσεως, μάλιστα.

Πάντως μπορεί να ενημερωθεί για το «Μπουσίντο», τον κώδικα τιμής των Σαμουράι, σε μετάφραση Βύρωνα Πολύδωρα. Οι Σαμουράι όταν αποτύγχαναν αυτοκτονούσαν.

ΥΓ: Ο κ. Κουρουμπλής απλώς ήταν η αφορμή. Τα αξιολογικά κριτήρια των πολιτικών και η ηθική τους είναι η αιτία του κειμένου. Και η ηθική δεν προσδιορίζεται μόνο στο αν έχεις κλέψει το δημόσιο ταμείο. 

liberal.gr

Ένα δημοσίευμα των ΝΕΩΝ αποδεικνύει ότι η Κεντροαριστερά βρίσκεται στη φάση «ΚΚΕ-ΜΛ ή ΜΛ-ΚΚΕ»

Ένα φίλος μου έστειλε καλοπροαίρετα ένα δημοσίευμα από τα ΝΕΑ του Σαββατοκύριακου, ζητώντας μου την άποψη για τις διεργασίες της Κεντροαριστεράς, οι οποίες έχουν χοντρικά διαρκέσει γύρω στα 200-300 χρόνια.

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το (ακριβές) ρεπορτάζ της Αγγελικής Καραγιώργου:

Ανύπαντρος προξενητής γυρεύει για δικού του». Η μαντινάδα που ειπώθηκε στο άτυπο Συντονιστικό της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, την περασμένη Πέμπτη, από ένα κρητικής καταγωγής στέλεχος ήταν αρκετή για να σπάσει ο πάγος. Το μήνυμα; Να αποσαφηνιστεί διακριτικά ότι τα προξενιά – προφανώς αυτό με την Ωρα Αποφάσεων – είναι περιττά κι όποιος τα κάνει φαίνεται σαν να τα κάνει για τον εαυτό του. Σ’ εκείνο το σημείο άρχισαν τα γέλια και τα πειράγματα. Ποιος ήταν ο αποδέκτης; Οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία.

Ωστόσο σύμφωνα με έγκυρες πηγές, πρόβλημα στις σχέσεις τους με τις υπόλοιπες συμπράττουσες δυνάμεις της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΙΔΗΣΟ) δεν υπάρχει. Αντιθέτως, στο άτυπο Συντονιστικό της προηγούμενης εβδομάδας οι Κινήσεις κατέστησαν σαφές ότι δεν έχει αλλάξει κάτι σε όσα από κοινού έχουν αποφασίσει με τη Συμπαράταξη όλο το προηγούμενο διάστημα. «Επιμέρους διαφορές βεβαίως υπάρχουν, όπως συμβαίνει με όλους μας» λέει στέλεχος της Συμπαράταξης.

Αφορμή για την παραπάνω νύξη στάθηκε η θετική απάντηση της Ωρας Αποφάσεων στο κάλεσμα των ΜΕΤΑρρυθμιστών του Σπύρου Λυκούδη και των Κινήσεων για ένα νέο ξεκίνημα, με δέσμευση εκλογής από τη βάση. «Σ’ εμάς δίνεται η ευκαιρία να αποδείξουμε ότι είμαστε ειλικρινείς και το κάνουμε» έλεγε την προηγούμενη εβδομάδα ένα εκ των βασικών στελεχών της Ωρας Αποφάσεων.

Δεν ξέρω πόσοι το συνειδητοποιούν, μιας και ο ιδρυματισμός του χώρου έχει χτυπήσει κόκκινο, αλλά δεν υπάρχει απολύτως κανένας πολίτης που παρακολουθεί αυτή τη γελοία και απολιτίκ αλληλεπίδραση σχηματισμών.

Δημοκρατική Συμπαράταξη, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΙΔΗΣΟ, Ώρα Αποφάσεων, Κινήσεις Πολιτών Για τη Σοσιαλδημοκρατία, ΜΕΤΑρρυθμιστές! Με εξαίρεση το ΠΑΣΟΚ που καλώς ή κακώς είναι ένα κανονικό κοινοβουλευτικό κόμμα, μιλάμε ότι όλοι υπόλοιποι είναι χοντρά-χοντρά 40-50 άνθρωποι που έχουν παράξει καμία 400αρια κινήσεις και έχουν αναλάβει 800 πρωτοβουλίες.

Όλοι αυτοί οι τύποι έχουν τρία κοινά: α) είναι ΠΑΣΟΚ β) συμφωνούν κατά 98% στα πάντα γ) νιώθουν όλοι εν δυνάμει αρχηγοί και εθνοσωτήρες. Και δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους, σε μια εποχή που τα έχουν βρει μέχρι και οι υστερικοί του ΣΥΡΙΖΑ με τους υστερικούς της ψεκασμένης Ακροδεξιάς.

ΕΛΕΟΣ. Το project "ένα κόμμα ανά οικογένεια υπέρ της ενότητας της Κεντροαριστεράς" ενδέχεται να μην πετύχει...

Υ.Γ Αν δεν κάνω λάθος, πλέον το ΚΚΕ-ΜΛ και το ΜΛ-ΚΚΕ κατεβαίνουν μαζί στις εκλογές. Φαντάσου...       

parapolitiki.com

Δεσμεύονται όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί των μελών του ΔΣ της ΑΕΠΙ

Εντολή δέσμευσης όλων των τραπεζικών λογαριασμών και θυρίδων των μελών του ΔΣ της ΑΕΠΙ εξέδωσε η Εισαγγελία Πρωτοδικών, στο πλαίσιο της ποινικής έρευνας που διενεργεί, ώστε να διακριβωθεί εάν στην υπόθεση της Εταιρείας Πνευματικής Ιδιοκτησίας έχουν διαπραχθεί αδικήματα, όπως αυτά της υπεξαίρεσης, της εγκληματικής οργάνωσης, της απιστίας, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της φοροδιαφυγής.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, λίγες ημέρες μετά την έφοδο της Οικονομικής Αστυνομίας στα γραφεία της Εταιρείας, όπου κατασχέθηκαν δεκάδες έγγραφα και σκληροί δίσκοι -κυρίως από το λογιστήριο της ΑΕΠΙ- η Εισαγγελία προχώρησε σε δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών των μελών της διοίκησης, είτε προσωπικών, είτε και των εταιρικών, προκειμένου να ελεγχθούν όλα τα οικονομικά στοιχεία όπως απεικονίζονται στον παρόντα χρόνο, αλλά και να μην επέλθουν αλλαγές και μετακινήσεις χρημάτων, καθώς η διοίκηση της Εταιρίας ελέγχεται για σοβαρές οικονομικές ατασθαλίες και κακοδιαχείριση.

Ήδη, για την υπόθεση της εταιρίας που διαχειρίζεται το πνευματικό έργο εκατοντάδων καλλιτεχνών της μουσικής κινούνται παράλληλα, τόσο η ποινική έρευνα, όσο και πλήρης φορολογικός έλεγχος που διενεργεί η ΦΑΕ Αθηνών. Η Εταιρία είχε αρνηθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, να δεχθεί διαχειριστικό έλεγχο και έτσι είχε σχηματιστεί δικογραφία από τον περασμένο Σεπτέμβριο και είχε δοθεί εντολή στην ΦΑΕ Αθηνών να διενεργήσει φορολογικό έλεγχο για τα οικονομικά έτη 2010 έως και 2015.

Πλέον, μετά το πόρισμα του οικονομικού ελέγχου που διαβίβασε πρόσφατα στην Εισαγγελία η υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου, έχει ανοίξει και δεύτερος φάκελος για την Εταιρία με την υπό εξέλιξη ποινική έρευνα. Σύμφωνα με το πόρισμα των ορκωτών λογιστών, η ΑΕΠΙ εμφανίζει τεράστιες ζημιές, ενώ ταυτόχρονα παρέχει υπερβολικές αμοιβές σε στελέχη της, έχει αδιανέμητα κέρδη σε καλλιτέχνες και εμφανίζονται υψηλά κέρδη σε συνδεδεμένη με αυτήν εταιρεία.

Σημειώνεται, ότι μετά τη δημοσιότητα που έλαβε το θέμα, η ΑΕΠΙ γνωστοποίησε ότι θα προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της έως του ποσού των 25 εκατομμυρίων ευρώ, σε αλλαγές στη σύνθεση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά και στη σύσταση Συντονιστικής Επιτροπής για την έγκριση όλων των δαπανών της.     

 tvxs.gr

Παραμένουν στην Αθήνα οι θεσμοί - Στο επίκεντρο τα δημοσιονομικά

Η αποστολή των θεσμών παραμένει στην Αθήνα, προκειμένου να συνεχιστεί η πρόοδος για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, ανέφερε σήμερα η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ανίκα Μπράιντχαρτ, αρμόδια για ζητήματα Οικονομίας.

Κληθείσα να σχολιάσει δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου, σύμφωνα με τα οποία οι εκπρόσωποι των θεσμών αναμένεται να αναχωρήσουν σήμερα, τόνισε πως «παραμένουν στην Αθήνα, προκειμένου να συνεχίσουν να σημειώνουν πρόοδο προς την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης», προσθέτοντας: «Εργαζόμαστε στενά με τους υπόλοιπους εταίρους, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνεχής πρόοδος». Τέλος, επανέλαβε: «Δεν δεσμευόμαστε εκ των προτέρων για την ημερομηνία επιστροφής της αποστολής».

Σε εξέλιξη η συνάντηση των εκπροσώπων της κυβέρνησης με τους επικεφαλής των κλιμακίων των θεσμών, με αντικείμενο τα δημοσιονομικά μεγέθη. Στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων τα δημοσιονομικά και τα εργασιακά σε μια προσπάθεια να υπάρξει συμφωνία πάνω στα ανοιχτά θέματα. Μέχρι στιγμής έχουν συντελεστεί πρόοδος και συγκλίσεις στο φορολογικό,το συνταξιοδοτικό και τα αντίμετρα σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές. Από τις Βρυξέλλες πάντως ο Πιέρ Μοσκοβισί χαρακτήρισε βασικό στοιχείο του ελληνικού προγράμματος την αποκρατικοποίηση του ΔΕΣΦΑ.

 tvxs.gr

    

Στοιχεία-σοκ για την «διαρροή εγκεφάλων» από την Ελλάδα: Εφυγαν 450.000 Ελληνες σε 8 χρόνια

Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σήμερα (7/3) για την αγορά εργασίας και την μετανάστευση των Ελλήνων σε ημερίδα του ελληνοαμερικανικού εμπορικού επιμελητηρίου.

Όπως επισημάνθηκε από τους ομιλητές, η Ελλάδα είναι μια χώρα που γερνάει με πολύ μεγάλη ταχύτητα, ενώ το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει άμεσα η χώρα είναι η «διαρροή εγκεφάλων»: Οι περίπου 450.000 Ελληνες που έφυγαν από την Ελλάδα την περίοδο 2008 - 2016 για να αναζητήσουν εργασία σε άλλες χώρες έχουν αποδώσει στις οικονομίες των χωρών αυτών, κυρίως του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας, 50 δισεκατομμύρια ευρώ. 

«Οι άνθρωποι αυτοί είναι στην πλειοψηφία τους κάτω των 45 ετών. Η επιστροφή τους πρέπει να γίνει εθνικός στόχος» συμφώνησαν οι πρώην υπουργοί Αννα Διαμαντοπούλου και Γιάννης Βρούτσης στη συζήτηση με θέμα «Ο ρόλος της κυβέρνησης στην προσέλκυση και συγκράτηση του ταλέντου για τη διατήρηση του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος της χώρας».

Η Άννα Διαμαντοπούλου, επικεφαλής σήμερα του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, υπογράμμισε ότι για την αντιμετώπιση του προβλήματος «πρέπει να δούμε πράγματα έξω από αυτά που κάναμε μέχρι τώρα». Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρθηκε σε προτάσεις που έχει καταθέσει το ινστιτούτο το οποίο διευθύνει, δίνοντας συγκεκριμένα παραδείγματα συνεργιών με άλλες χώρες. Η Δανία, για παράδειγμα, έχει μια πολύ οργανωμένη κτηνοτροφία. Υπάρχουν, τόνισε η κα Διαμαντοπούλου, και οι ευρωπαϊκοί πόροι και η απαραίτητη νομοθεσία για να εισάγουν οι έλληνες κτηνοτρόφοι αυτήν την τεχνογνωσία από τους δανούς συναδέλφους τους.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι το Ισραήλ. Η χώρα αυτή, η οποία είχε χρεοκοπήσει το 1984, διαθέτει 6 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργήσιμης γης έναντι 36 εκατ. στρεμμάτων της Ελλάδας. Κι όμως και στις δυο χώρες οι καλλιέργειες αποδίδουν 7 δισ. ευρώ τον χρόνο. Σύμφωνα με την πρώην υπουργό Παιδείας, αυτό συμβαίνει επειδή η πανεπιστημιακή έρευνα στο Ισραήλ συνδέθηκε με την παραγωγή με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν στην έρημο της Μέσης Ανατολής ακόμη και υδατοκαλλιέργειες. «Η σύνδεση αυτή θεωρείται εδώ και πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα ταμπού» επισήμανε.

Ο πρώην υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, τόνισε από την πλευρά του ότι το σοκ για την απασχόληση θα ήταν πολύ μικρότερο εάν είχαν γίνει οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, αλλά και ότι η ανεργία θα είχε ξεπεράσει το 30% εάν δεν είχαν προωθηθεί συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις τη διετία 2012-2014.

«Για πολλές δεκαετίες συντηρήσαμε μια αγορά εργασίας υπερρυθμισμένη και με πολλά βάρη. Για πολλά χρόνια ακούγαμε έντρομοι τον όρο «ευελιξία» όταν οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη ήταν κοινή πρακτική» σημείωσε ο κ. Βρούτσης συμπεριλαμβάνοντας στα χρόνια προβλήματα της αγοράς την πολυνομία («έχουμε ένα τεράστιο εργατικό δίκαιο» ανέφερε χαρακτηριστικά), το δικαίωμα υπουργικού βέτο στα σχέδια αναδιάρθρωσης μιας εταιρίας («ο υπουργός δεν συναινούσε στην απόλυση ενός αριθμού εργαζομένων για να γίνει αρεστός και έναν μήνα μετά έκλεινε όλη η επιχείρηση»), αλλά και στον συνδικαλιστικό νόμο («δεν μπορεί ένα υποσύνολο του υποσυνόλου των εργαζομένων να κηρύσσει απεργίες»).

Στις βασικές προκλήσεις που έχει απέναντί του ο ΟΑΕΔ, αναφέρθηκε τέλος η επικεφαλής του οργανισμού Μαρία Καραμεσίνη. Ο στόχος, σημείωσε, είναι να καταστεί ο οργανισμός σύγχρονη δημόσια υπηρεσία απασχόλησης από γραφειοκρατική που είναι σήμερα, να αναβαθμίσει τις δυνατότητες υλοποίησης πολιτικών απασχόλησης και αναδείξει τη λεγόμενη «συμβουλευτικότητα» μέσα από την εκπαίδευση των συμβούλων, την αύξηση του αριθμού τους (ως προς αυτό σχεδιάζεται η πρόσληψη 350 υπαλλήλων), την αναβάθμιση της διαδικτυακής του πύλης και του τηλεφωνικού του κέντρου, το οποίο, όπως είπε, δέχεται τουλάχιστον 1.000 κλήσεις την ημέρα.

iefimerida.gr  

Ο καυγάς για την Ευρώπη των «πολλών ταχυτήτων»

των Alex Barker, Paul McClean και Stefan Wagstyl

Μια ιδέα που υπερασπίστηκε ο Ντ. Κάμερον έρχεται τώρα να προβληθεί ως λύση στο ευρωπαϊκό πρότζεκτ. Οι καυγάδες και οι ανησυχίες για τις εξελίξεις, οι διέξοδοι και τα μηνύματα πριν τη Ρώμη.

Η ιδέα είναι τόσο παλιά όσο και η συμμετοχή της Βρετανίας στην ΕΕ, ωστόσο το Βερολίνο και το Παρίσι θεωρούν ότι είναι η κατάλληλη για να δώσει νέα πνοή στο μέλλον του μπλοκ μετά το Brexit: η «Ευρώπη πολλών ταχυτήτων».

Στο Παλάτι των Βερσαλλιών τη Δευτέρα το βράδυ, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, με τον Ισπανό και τον Ιταλό ομόλογό τους, σκιαγράφησαν το όραμά τους για μια ένωση πολλών ταχυτήτων.

Ο κ. Ολάντ επεσήμανε: «Η ένωση δεν είναι ομοιομορφία». Η κ. Μέρκελ δήλωσε: «Μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων είναι απαραίτητη, αλλιώς πιθανότητα θα ‘’κολλήσουμε’’».

Στην πραγματικότητα ήταν ο Βίλλυ Μπραντ, ένας από τους προκατόχους της κ. Μέρκελ, που επινόησε τον όρο «πολλών ταχυτήτων» το 1974, μόλις έναν χρόνο αφότου προσχώρησε η Βρετανία. Από τότε, η φράση αντανακλά την νομική πραγματικότητα μιας ένωσης που εδώ και καιρό έχει εγκαταλείψει την πρακτική του να ενεργεί ως μονάδα.

Το ευρώ, η ζώνη ελεύθερης διέλευσης Σένγκεν, οι εσωτερικές υποθέσεις, τα πνευματικά δικαιώματα και οι δημοσιονομικοί κανόνες –σε όλες αυτές τις πολιτικές η ΕΕ ήδη δέχεται ευέλικτους συνασπισμούς χωρών που επιθυμούν ολοκλήρωση με διαφορετικούς ρυθμούς ή σε ορισμένες περιπτώσεις δέχεται κάποιοι να επιλέγουν να απέχουν από τέτοιους συνασπισμούς. «Είναι ένα θέμα που υπάρχει στο τραπέζι σχεδόν από την αρχή», εξηγεί ο Καρλ Μπιλντ, ο πρώην Σουηδός πρωθυπουργός.

Και όμως, η ιδέα των πολλών ταχυτήτων παραμένει επίμαχη και πιθανότατα υπονοεί διαφορετικά επίπεδα συμμετοχής σε κάτι που υποτίθεται πως είναι μια συμμαχία ίσων. Πράγματι, πρόκειται για την κύρια αφορμή για καυγάδες στη διάρκεια των συζητήσεων που γίνονται για μια φιλόδοξη ευρωπαϊκή διακήρυξη που σηματοδοτήσει την 60η επέτειο από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης αυτό το μήνα. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συζητήσουν το ζήτημα την Παρασκευή που θα συναντηθούν, χωρίς τη Βρετανία, για να σχεδιάσουν τη μελλοντική πορεία της ένωσης των 27.

Για κάποια από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΕ, η ιδέα των πολλών ταχυτήτων αναγνωρίζει την πραγματικότητα, προσφέροντας νομιμότητα σε εκείνους που στοχεύουν σε πιο γρήγορους ρυθμούς ολοκλήρωσης. «Σήμερα είναι μια ιδέα που είναι απαραίτητη», τόνισε ο κ. Ολάντ μιλώντας στην εφημερίδα Le Monde. «Διαφορετικά, η Ευρώπη θα κατακερματιστεί».

Τα νεαρότερα μέλη βλέπουν ένα πιο απειλητικό αβαντάζ. «Είναι πολύ επικίνδυνο», ανέφερε ένας ανώτατος Ευρωπαίος διπλωμάτης που εμπλέκεται στις συζητήσεις για τη διακήρυξη της Ρώμης. Η ανησυχία είναι ότι για να προασπιστεί η Ευρώπη πολλών ταχυτήτων ως αυτοσκοπός, εξαλείφει κομμάτια της ίδιας της ταυτότητας της ένωσης, δίνοντας πρόσβαση σε διαφορετικά επίπεδα συμμετοχής και επιδεινώνοντας τους διχασμούς Ανατολής και Δύσης στη μετανάστευση, το νόμισμα και το κράτος δικαίου.

Με την εμπιστοσύνη ανάμεσα στις πρωτεύουσες να έχει ήδη «ξεφτίσει» λόγω των κρίσεων στην ευρωζώνη και στο προσφυγικό, «το θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί με προσοχή», πρόσθεσε ο διπλωμάτης. «Αλλιώς υποβαθμίζεται σε ένα debate του ‘’κάνεις ή δεν κάνεις’’ (…) αν αξίζεις να είσαι μέλος αυτού του club».

Πανικός εξαπλώθηκε τον περασμένο μήνα σε κάποιες πρωτεύουσες της ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής, όταν η κ. Μέρκελ άρχισε να εξετάζει δημόσια το ενδεχόμενο μιας Ευρώπης «διαφόρων ταχυτήτων» -που, όχι μόνο θα δώσει στις χώρες περισσότερη ευελιξία στον ρυθμό ολοκλήρωσης, αλλά θα επιτρέψει και περιορισμό, «πάγωμα» ή βελτιστοποίηση της ολοκλήρωσης σε κάποιους τομείς.

Το όραμά της είναι μια μίξη των πέντε σεναρίων που σκιαγράφησε ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, ο πρόεδρος της Κομισιόν, στην έκθεσή του για το «μέλλον της Ευρώπης» την προηγούμενη εβδομάδα. Στη διάρκεια δείπνου με τον κ. Γιούνκερ, η καγκελάριος έδειξε ενδιαφέρον για μια ΕΕ που «κάνει λιγότερα με μεγαλύτερα αποτελέσματα».

Όπου είναι απαραίτητο, αυτό θα ισχυροποιήσει τη συλλογική δράση των χωρών που είναι πρόθυμες να το κάνουν -για παράδειγμα στην εποπτεία των τραπεζών ή σε κοινές μεταναστευτικές πολιτικές- ενώ θα δώσει τέλος στον υποχρεωτικό συντονισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε άλλους τομείς, όπως η περιφερειακή ανάπτυξη, η υγεία ή κάποια κομμάτια της κοινωνικής πολιτικής. Στην ουσία, αυτό θα προσφέρει περισσότερο χώρο σε εκείνους που διαφωνούν με την ένωση, ενώ ταυτόχρονα θα επιτρέψει στη Γερμανία να κρατήσει μεγαλύτερη απόσταση στις πολιτικές, από κράτη που δείχνουν πως δυσκολεύονται να ακολουθήσουν, όπως η Ελλάδα.

Κάποιοι ανώτατοι διπλωμάτες στις Βρυξέλλες θεωρούν, επίσης, πως η κ. Μέρκελ στέλνει μια κεκαλυμμένη προειδοποίηση σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, οι οποίες έχουν αρνηθεί να στηρίξουν ευρωπαϊκά σχέδια για το διαμοιρασμό προσφύγων. Καθώς η ΕΕ επανεξετάζει το ρόλο της -και τα διαρθρωτικά ταμεία εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει αφιερώσει στα νέα της μέλη- θα εξετάσει ακόμη και το τι αναμένεται να πάρουν πίσω αυτοί οι αποδέκτες.

«Η διαφοροποίηση πάντα ήταν ένας τρόπος άσκησης πίεσης σε άλλα κράτη μέλη», ανέφερε ο Γιάννης Εμμανουηλίδης του think tank European Policy Center. «Χρησιμοποιείται ως παράγοντας που θα κάνει τους άλλους να συμφωνήσουν ή θα επιτρέψει σε άλλους να προχωρήσουν αν είναι έτοιμοι. Δεν είναι σύμπτωση το ότι η Μέρκελ μιλούσε για την Ευρώπη πολλών ταχυτήτων και έπειτα από μια βδομάδα ήταν στη Βαρσοβία».

Αυτή τη στιγμή, νομικά, λίγα εμποδίζουν τις χώρες που επιθυμούν πιο εκτεταμένη ολοκλήρωση σε τομείς όπως η άμυνα ή η δημοσιονομική πολιτική. Οι τρόποι υπάρχουν και προβλέπονται από τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Κύριο εμπόδιο φαίνεται πως είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης.

Υπάρχει, ακόμα, μια κάποια ειρωνεία στο ότι η ιδέα που προασπίστηκε ο Ντέιβιντ Κάμερον, ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός –το να δοθεί τέλος στην αντίληψη πως όλα τα μέλη δένονται με ακόμη στενότερη ένωση- μεταπλάθεται ως εργαλείο που θα αναζωογονήσει το ευρωπαϊκό πρότζεκτ. Ο Εμανουέλ Μακρόν, υποψήφιος για τη γαλλική προεδρία, το περιέγραψε λέγοντας πως η Ευρώπη «τολμά να υιοθετήσει τις πολλές ταχύτητες».

Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχει καθυστερήσει, υποστήριξε ο κ. Μακρόν, επειδή η ευρωζώνη «ντρέπεται για τον εαυτό της (…) και φοβάται να υψώσει το ανάστημά της σε εκείνους που προτιμούν να μείνουν απ’ έξω ή να κινούνται γύρω γύρω».

Αλλά σύμφωνα με τους επικριτές, είναι αυτή η συσσώρευση ευρωσκεπτικιστικών και φεντεραλιστικών πολιτικών που ενέχει κινδύνους: η ενεργή προώθηση της ιδέας μιας ένωσης πολλών ταχυτήτων θα απομονώσει κι άλλο τους αντιφιλελεύθερους ηγέτες στην Πολωνία και την Ουγγαρία και θα τους προσφέρει δικαιολογία για να αγνοήσουν βασικές αρχές της ευρωπαϊκής συμμετοχής, περιλαμβανομένων και των δημοκρατικών προτύπων.

Αφότου συναντήθηκε με την κ. Μέρκελ τον περασμένο μήνα, ο Γιάροσλαβ Κατσίνσκι, ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος της Πολωνίας, προειδοποίησε πως μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων θα οδηγήσει «στην κατάρρευση και ουσιαστικά στην εξάλειψη της ΕΕ με την τρέχουσα έννοιά της».

«Και αυτό σίγουρα δεν είναι το μήνυμα που θέλουμε  να στείλουμε από τη Ρώμη», ανέφερε ένας από τους εκπροσώπους Ευρωπαίου ηγέτη που προετοιμάζει τη σύνοδο.   

euro2day.gr

Ενας... μπούφος, δεν φέρνει ούτε Ανοιξη, ούτε ανάπτυξη!

Του Θάνου Οικονομόπουλου

Από επαναστάτης οργανοπαίκτης (που βαρούσε τους ζουρνάδες και χόρευε η Ευρώπη...), ο πρωθυπουργός μας ανέβασε το επίπεδό του.

Τώρα, ζήλωσε τον Βιβάλντι, και μας ανακοίνωσε ότι “θα συνθέσει αυτός την μουσική, για την άνοιξη της ανάπτυξης πού έρχεται...”.Και μόλις το είπε, έπαθε αυτό που φοβούνταν οι Γαλάτες: του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι!

Ο στοιχειωδώς λογικός άνθρωπος, αναρωτιέται: είναι δυνατόν ο Τσίπρας να μην ήξερε ότι την ίδια ώρα που θα έλεγε με στόμφο τις κοινότοπες μπούρδες του περί ανάπτυξης στο (πανηγυρικό, ενώπιον των τηλεοπτικών συνεργείων) υπουργικό συμβούλιο, την ίδια ακριβώς ώρα ήταν προγραμματισμένο η ΕΛΣΤΑΤ ( ανεξάρτητη κρατική υπηρεσία, όχι... του ΔΝΤ!) ν' ανακοινώσει τα αναθεωρημένα αποτελέσματα του 4ου τριμήνου του 2016, τα οποία δείχνουν μεγάλη ύφεση με αποτέλεσμα συνολικά το 2016, αντί να κλείσει με ανάπτυξη 0,3% όπως είχε προεξοφληθεί, αλλά με ύφεση 1,3%; Ο Τσακαλώτος και ο Χουλιαράκης, που δουλειά τους είναι να παρακολουθούν τους δείκτες και την πορεία της οικονομίας και δεν μπορεί να μην ήξεραν τι θα ανακοινώσει η ΕΛΣΤΑΤ, πως και γιατί δεν τον προφύλαξαν από αυτή την αδιανόητη γελοιοποίηση; Είναι, πράγματι, τόσο ψυχρές όσο λέγεται οι σχέσεις υπουργείου Οικονομικών και Μαξίμου;

Η αλήθεια είναι πάντα πολύ πιο απλή. Ο Τσίπρας ήξερε (αν όντως δεν ήξερε, είναι εθνική προδοσία που παραμένει πρωθυπουργός!) ότι εξ αιτίας των πολιτικών που εφαρμόζει και των καθυστερήσεων που “παίζει” για να μην εκτεθεί στο ιδεοληπτικό κομματικό περιβάλλον του και την αριστερή εκλογική του πελατεία, η περιβόητη ανάπτυξη, την οποία με... συνέπεια εξαγγέλλει ότι έφθασε... κάθε 3-4 μήνες, κάθε μέρα που περνάει ξεμακραίνει. Αλλά, η πραγματικότητα δεν τον ενδιαφέρει και δεν τον απασχολεί. Αυτός είναι κολλημένος στην δική του εικονική πραγματικότητα. Αυτή θέλει να διαχειρίζεται, αυτή πασχίζει να “διαφημίσει”, να επικοινωνήσει στον κόσμο. Για να κερδίζει χρόνο, να ψάχνει να βρίσκει δικαιολογίες ότι φταίνε πάντα οι “άλλοι”, αυτός καλώς τα κάνει όλα αλλά τον υπονομεύουν η ξένη και ντόπια τρόικα...

Ξέρει ότι η αξιολόγηση (που έπρεπε να έχει κλείσει εδώ και 8 μήνες-με τις παρατάσεις που πήρε!) έχει κολλήσει. Κι' αν οι Ευρωπαίοι δεν του (μας, δηλαδή...) έχουν κλείσει οριστικά την πόρτα κατάμουτρα, το κάνουν προσώρας και για τους δικούς τους εκλογικούς λόγους. Ξέρει ότι όσο παίζει καθυστέρηση το κόστος των μέτρων που θα μας ζητηθούν αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο. Ο Χουλιαράκης, το είπε ανοικτά: “καλύτερα μια κακή λύση τώρα, παρά μια καλύτερη αργότερα...”. Λένε οι διάφοροι κυβερνητικοί φιρφιρίκοι πως “ οι ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ, δυσκόλεψαν την διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση...”. Να μια... ακόμη καλή “δικαιολογία” για υπονόμευση της γενναίας κυβερνητικής προσπάθειας. Αυτή την φορά από την ΕΛΣΤΑΤ. Πείθουν κανέναν; Όχι βέβαια.

Αλλά δεν βαριέσαι. Ο Αλέξης τον χαβά του. Αυτός ήθελε να (ξανα)πεί το δικό του αφήγημα. Συγκάλεσε λοιπόν το υπουργικό του συμβούλιο μπροστά στις κάμερες λίγα λεπτά πριν τις ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ, και μας ανήγγειλε ότι όχι μόνο ή ανάπτυξη ήρθε, αλλά και η κυβέρνηση για να την... εκτοξεύσει γι' άλλη μια φορά στα ύψη, ΘΑ εκπονήσει (μετά από μακρύ διάλογο...) ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο για ΝΑ σπάσουμε τον κύκλο της κρίσης. Πρόσθεσε, μάλιστα, με... αριστερόστροφο πάθος, ότι η δική του ανάπτυξη “δεν θα είναι υπέρ των πλουσίων”(κατηγορία στην οποία έχει περιλάβει όλους όσοι έχουν ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα πάνω από 20.000 ευρώ...) αλλά “για τον λαό”!

Ένα... διάγγελμα έκανε απλώς. Κάτι σαν... τυπικές προγραμματικές δηλώσεις (και μάλιστα γεμάτες κοινοτοπίες, ευχολόγια, υποσχέσεις και καλές προθέσεις!), λες και μόλις χθες ανέλαβε την εξουσία, λες και δεν έχει ένα δραματικό παρελθόν 26 μηνών πλήρες ιδεοληψιών, εγκληματικών λαθών, ολιγωριών, απραξίας που επιδείνωσαν την οικονομία πάνω που είχε αρχίσει να συνέρχεται, για το οποίο πρέπει να απολογηθεί με παρρησία και αίσθημα ευθύνης-λέμε τώρα...

“Έλυσε” το ασφαλιστικό με το τερατούργημα Κατρούγκαλου του περασμένου Μαΐου, και έπρεπε να φθάσουμε στον... φετινό Μάρτη για να αποκαλυφθεί ότι δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί (δεν υφίσταται ο συντελεστής μεταβολής μισθών, που επινόησε από την... κοιλιά του ο Κατρούγκαλος, είναι ανεφάρμοστη η διάταξη για τα “μπλοκάκια κ.λ.π. κ.λ.π., δηλαδή φτου και από την αρχή...), οι ιδιωτικοποιήσεις που εγκρίνονται από την κυβέρνηση, υπονομεύονται από τους... υπουργούς (π.χ: Ελληνικό, αεροδρόμια, ΔΕΗ κ.λ.π), αποθαρρύνει με πάθος και εμμονή κάθε ελπίδα επενδύσεων, και... βγαίνει σαν την τρελή χαρά στο υπουργικό συμβούλιο και μας ξεφουρνίζει ψέμματα και αερολογίες, μας πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες!

Θέλει να... αγοράσουμε την “πραγματικότητα” που μας πλασάρει. Για να μην δούμε την άλλη πραγματικότητα, την... πραγματική, που λέει ότι είμαστε η μόνη χώρα της ευρωζώνης (και της ΕΕ) που παραμένουμε στην ύφεση, η μόνη χώρα από όσες μπήκαν σε μνημόνια που όχι μόνο παραμένουμε αλλά... ετοιμαζόμαστε και για τέταρτο, η μόνη χώρα στο δυτικό (και όχι μόνο...) ημισφαίριο που όχι μόνο είναι ένα διαλυμένο “αποτυχημένο κράτος”, αλλά υπερασπίζεται... αριστερά και ιδεοληπτικά το... επαναστατικό μας δικαίωμα να παραμείνουμε έτσι, με καθοδική μάλιστα πορεία.

 iefimerida.gr

   

Δώστε στη δημοσιότητα τα ονόματα των ασυνείδητων πρώην βουλευτών

Δώστε τα ονόματα αυτών των ασυνείδητων στη δημοσιότητα. Για να τους κυνηγάνε οι πολίτες όπου τους βρίσκουν. Αυτή είναι η μόνη δημοκρατική κίνηση που οφείλει να κάνει ο πρόεδρος της Βουλής για τους συνταξιούχους βουλευτές που έχουν φεσώσει τους πολίτες με 180.000 ευρώ δανεικά και αρνούνται να τα επιστρέψουν!

Και για όσους δεν είναι ενήμεροι, αποκαλύφθηκε από δημοσιογράφους, ως συνήθως, ότι μερικές δεκάδες βουλευτών χρωστάνε περί τα 700 χιλιάρικα από δάνεια που έχουν πάρει από τη Βουλή με τους ευνοϊκούς όρους που απολαμβάνουν όλοι οι βουλευτές όλα τα χρόνια στις δανειοδοτήσεις. Όροι που δεν τους ονειρεύονται οι πολίτες, οι οποίοι χαρατσώνονται από τις τράπεζες σε αντίθεση με τους βουλευτές που απολαμβάνουν προνομιακά επιτόκια και χρονικά όρια αποπληρωμής.

Αυτά τα δάνεια που δεν πληρώνονται είναι από έναν ειδικό λογαριασμό αλληλοβοηθείας της Βουλής, ο οποίος τροφοδοτείται από τις αμοιβές των βουλευτών, τις οποίες πληρώνουν οι πολίτες, είτε είναι ψηφοφόροι είτε όχι.

Παρακάμπτω το θέμα της χαριστικής αντιμετώπισης των «εθνοπατέρων» από τις τράπεζες για τα καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, με χαμηλότερα επιτόκια απ' όσα χρεώνονται οι εργοδότες των βουλευτών. Οι πολίτες. Και μένω στους μπαταχτσήδες των ευνοϊκών δανείων που αποκάλυψαν οι δημοσιογράφοι.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Βουλής, οι εν ενεργεία βουλευτές ξεχρεώνουν κανονικά τα δικά τους, γιατί τους παρακρατείται από το μισθό περίπου ένα τρακοσάρι ευρώ κάθε μήνα. ΤΟ πρόβλημα υπάρχει με τους συνταξιούχους βουλευτές, που ενώ έχουν τα απαιτούμενα εισοδήματα δεν πληρώνουν!

Και δεν πληρώνουν παρ' όλο που η Βουλή τους έδωσε την ευκαιρία να ρυθμίσουν τα 180 χιλιάρικα χρέη τους σε ευνοϊκές δόσεις! Σύμφωνα με την ομολογία του ίδιου του πρόεδρου της Βουλής, πρόκειται για «στρατηγικούς κακοπληρωτές»

Πληροφορώ τους αναγνώστες ότι οι συνταξιούχοι βουλευτές παίρνουν από δύο μέχρι και 5 συντάξεις! Τη βουλευτική και όσες επαγγελματικές ή επικουρικές και προνοιακές έχουν από τις άλλες απασχολήσεις τους. Και η βουλευτική καταβάλλεται με ένα ποσοστό της αφορολόγητο! Και την παχυλή αυτή βουλευτική σύνταξη την παίρνουν με 6-8 χρονάκια στα έδρανα της Βουλής, την ώρα που οι πολίτες πρέπει να δουλεύουν από 52 μέχρι 67 χρόνια για να πάρουν στο τέλος ψίχουλα!

Όπως καταλαβαίνουν οι πολίτες, αυτοί που έχουν και δεν πληρώνουν είναι απλώς τομάρια. Για πολλούς λόγους.

Ο ένας είναι η αναισθησία απέναντι στο λαό, που έχει φτάσει στα όρια της υπερσυμμετοχής του σε φόρους.

Ο δεύτερος είναι η αναισθησία τους απέναντι σ' αυτούς που τους έφεραν στα βουλευτικά έδρανα και οι οποίοι υποφέρουν.

Ο τρίτος είναι η αναισθησία τους απέναντι στην ευθύνη που έχουν για τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Επειδή έχουν συμβάλει με τη χυδαία τους νοοτροπία στη διαφθορά του τόπου.

Ο τέταρτος είναι η χυδαία τους νοοτροπία να κλέβουν το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή το ταμείο όλων μας, με το να μην πληρώνουν τα χρωστούμενά τους.

Και όλη αυτή η χυδαιότητά τους μαρτυράει και τον τρόπο που βουλεύτηκαν, και τον τρόπο που διοίκησαν τη χώρα όσοι είχαν τέτοιες καρέκλες, και τον τρόπο που νομοθέτησαν νόμους, και τον τρόπο που διέφθειραν με ταξίματα και ρουσφέτια τους πολίτες που είχαν ανάγκη για μια δουλειά, ένα κρεβάτι νοσοκομείου, μια οικοδομική άδεια, ρεύμα και νερό σ ένα κράτος που σχεδόν τίποτε δε λειτουργεί χωρίς λάδωμα.

Ο πρόεδρος της Βουλής… απείλησε ότι θα στείλει τις υποθέσεις τους στις εφορίες. Το ότι απειλεί σημαίνει ότι τους παρακαλάει να πληρώσουν. Τους χαϊδεύει. Αλλιώς θα τους είχε στείλει ήδη στους εφόρους. Και το ότι θα τους στείλει στις εφορίες δε σημαίνει ότι αυτοί θα πληρώσουν κιόλας! Επειδή δεν πληρώνουν γιατί ακριβώς ξέρουν πώς (δεν) δουλεύει το ελληνικό δημόσιο και πώς οι μπαταχτσήδες που ξέρουν τους διαδρόμους τη βγάζουν τζάμπα. Αυτοί το έχουν χτίσει και το ξέρουν. Και ξέρουν και ότι ένα σωρό έφοροι θάβουν στα συρτάρια υποθέσεις «επιφανών προσώπων».

Αντί να τους χαϊδεύει, λοιπόν, ο πρόεδρος της βουλής καλύτερα θα έκανε αν έδινε τα ονόματά τους στη δημοσιότητα. Επειδή η διαπόμπευση είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο αποτροπής της αναισθησίας και της γαϊδουριάς. Οι αρχαίοι αναρτούσαν στα κέντρα των ιερών και των πόλεων τα ονόματα τέτοιων ανθρώπων. Οι νέοι έχουν εφεύρει τα προσωπικά δεδομένα και την επαγγελματική ή ταξική αλληλεγγύη για να κρύβονται οι απατεώνες.

Και ταυτόχρονα, καλύτερα θα έκανε ο πρόεδρος της Βουλής και τα άλλα ιδρύματα αν έκοβαν τα κάθε λογής προνόμια των βουλευτών. Όποιος καίγεται να εκπροσωπεί το λαό ας ζει με όσα και ο λαός. Για να τον πονάει η τσέπη του και όταν νομοθετεί.

Γ. Παπαδόπουλος – Τετράδης - liberal.gr 

Το ποτάμι πράγματι δεν γυρίζει πίσω...

Του Γιάννη Παντελάκη

Με μια ακόμα δανεική από τον Α. Παπανδρέου φράση, ο Τσίπρας είπε χθες πως «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Αναφερόταν στην πορεία της οικονομίας. Ωστόσο, την ώρα που τα έλεγε αυτά, μια δημοσκόπηση που έβλεπε το φως της δημοσιότητας έλεγε σχεδόν με απόλυτο τρόπο πως αυτό που δεν γυρίζει πίσω, είναι ένα ιδιαίτερα μεγάλο μέρος από το ποτάμι των ψηφοφόρων που επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο του 2015. Δεν πρόκειται να το επαναλάβουν, λένε. Και γι’ αυτό τον λόγο, ο Τσίπρας δεν προβλέπεται να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές.

Η δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε σε φιλική προς τον ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδα (ΕφΣυν) καταγράφει πως το 43% εκείνων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές δεν θα επαναλάμβαναν την ίδια επιλογή τώρα. Δεν βρισκόμαστε σε εκλογική περίοδο και προφανώς σε ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του βασικού κυβερνητικού κόμματος κυριαρχεί η οργή για την πολιτική που ακολουθείται. Όμως, θεωρείται σίγουρο (όπως προκύπτει από την διαχρονική συμπεριφορά του εκλογικού σώματος), πως ένα συντριπτικά μεγάλο μέρος αυτών των ψηφοφόρων (του 43%), δεν πρόκειται να επανέλθει στην ίδια επιλογή.

Η συμπεριφορά αυτών των ψηφοφόρων δεν είναι ξένη και άγνωστη στις εκλογικές αναμετρήσεις. Πρόκειται για μια ομάδα ανθρώπων που σχετικά σύντομα, μετατρέπουν την απογοήτευσή τους σε οργή, την οποία εν συνεχεία διοχετεύουν σε εντελώς διαφορετικές επιλογές και σίγουρα όχι σε εκείνη από την οποία νοιώθουν προδομένοι. Οι ψηφοφόροι αυτοί με την ίδια θέρμη που επέλεξαν ένα κόμμα, με την ίδια οργή το απορρίπτουν στην επόμενη αναμέτρηση. Είναι το ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω.

Η εκλογική συμπεριφορά αυτών των ψηφοφόρων επειδή ακριβώς είναι αριθμητικά πολλοί, είναι αυτή που ουσιαστικά καθορίζει τις επόμενες κινήσεις στο πολιτικό σκηνικό όπως αυτές προσδιορίζονται από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Με μια τέτοια εικόνα, ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του δεν θα αποφάσιζαν πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Θα ήταν μια απόλυτα αυτοκτονική κίνηση αφού δεν θα επρόκειτο μόνο για μια εκλογική ήττα, αλλά για μια συντριβή. Και δεν έχουν πολλούς λόγους για να οδηγηθούν σε κάτι τέτοιο.

Πολλοί κάνουν την εκτίμηση πως η κυβέρνηση δεν αντέχει πολιτικά και το συνδέουν με τις νέες απαιτήσεις των δανειστών για επιπλέον σκληρά μέτρα (περικοπές συντάξεων, μείωση αφορολόγητου, απελευθέρωση απολύσεων κ.ο.κ.). Η σκέψη τους δεν είναι λάθος, ωστόσο δεν αυξάνει τις πιθανότητες για εκλογές. Οι κυβερνήσεις πέφτουν όταν χάνουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και στο απλό ερώτημα: πως θα περάσει αυτά τα νέα μέτρα η κυβέρνηση, υπάρχει μια εξίσου απλή απάντηση: θα τα περάσει όπως πέρασε και όλα τα υπόλοιπα εδώ και σχεδόν δυόμιση χρόνια. Έντεχνα.

Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσει (όπως συμβαίνει εδώ και καιρό) την δημιουργία ένα επικοινωνιακού τρικ το οποίο θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στα μέτρα. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου το τρικ είχε το όνομα «παράλληλο πρόγραμμα» το οποίο υποτίθεται θα υποκαθιστούσε τα μέτρα του μνημονίου. Το σημερινό τρικ λέγεται «αντίμετρα» και υποτίθεται πως θα λειτουργήσουν παράλληλα με τα νέα μέτρα, ως αντιστάθμισμα κατά κάποιο τρόπο.

Η κοινωνία που γεύτηκε την ανυπαρξία παράλληλου προγράμματος και ισοδύναμων μέτρων, έχει αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει σοβαρή βάση και σ’ αυτή την υπόθεση των αντίμετρων. Δεν υπάρχουν και δεν μπορεί να υπάρξουν αντίμετρα που θα καλύψουν τις νέες απώλειες στα εισοδήματα. Ωστόσο σε αυτή την χρονική περίοδο ο Τσίπρας ενδιαφέρεται περισσότερο από την κοινωνία, για κάτι άλλο. Τους 153 βουλευτές της πλειοψηφίας. Αυτοί πρέπει να ψηφίσουν τα νέα μέτρα και αυτοί πρέπει να έχουν κάποιες στοιχειώδεις δικαιολογίες για να πουν στους ψηφοφόρους τους στις εκλογικές περιφέρειες. Ενός είδους αντίλογος στις δικαιολογημένες οργισμένες ενστάσεις.

Όλα αυτά οδηγούν στην εκτίμηση πως και συμφωνία θα υπάρξει με τους δανειστές (έστω και με χρονική καθυστέρηση που θα έχει επιπλέον κόστος) και οι 153 θα πουν «ναι» στα νέα μέτρα. Και αν αυτό συμβεί -που είναι το πιο πιθανό σενάριο- αυτόματα απομακρύνεται το ενδεχόμενο εκλογών. Αν ποτέ υπήρχε κάτι τέτοιο. Η βεβαιότητα ότι σε αυτή την χρονική περίοδο δεν θα επιχειρήσει πρόωρες εκλογές ο Τσίπρας, ενισχύεται από την προαναφερόμενη δημοσκοπική εικόνα.

Τα όποια νέα μέτρα θα ψηφιστούν, η κυβέρνηση θα διατηρήσει την κοινοβουλευτική συνοχή της και παράλληλα θα κερδηθεί πολύτιμος πολιτικός χρόνος. Όχι μόνο για να συνεχίσουν να απολαμβάνουν την εξουσία, αλλά και για σκαρφιστούν τρόπους αλλαγής της, ιδιαίτερα αρνητικής για την κυβέρνηση, εικόνας που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις. Παρ’ ότι κάτι τέτοιο δεν φαίνεται πιθανό -με δεδομένη την άρνηση μεγάλου τμήματος των ψηφοφόρων του Σεπτεμβρίου να ακολουθήσουν την ίδια επιλογή στις επόμενες εκλογές- η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία... 

liberal.gr