Η κρατική τηλεόραση δεν μεταδίδει
πλέον κανένα από τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα, διεθνή και εγχώρια. Από του
χρόνου χάνει και το τελευταίο (έναν αγώνα, δηλαδή), που της είχε απομείνει. Να
πληρώνουμε εισφορά μόνο για την κυβερνητική προπαγάνδα καταντάει πρόκληση
Του Γιώργου Καρελιά
Η ΕΡΤ είναι ο μεγαλύτερος
ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός της χώρας. Με τρία τηλεοπτικά κανάλια, άλλα τόσα
ραδιοφωνικά και πολλά επαρχιακά. Είναι οργανισμός με συνδρομή, αφού όλοι
πληρώνουμε ένα τέλος για να την βλέπουμε.
Όμως, τα τελευταία χρόνια ο
οργανισμός αυτός σχεδόν έχει αποσυρθεί από όλα τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα. Από
του χρόνου παύει να μεταδίδει και τον ένα αγώνα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος
ποδοσφαίρου, που της είχε απομείνει.
Τρία είναι τα μεγάλα αθλητικά
γεγονότα που ενδιαφέρουν κάθε χρόνο τους περισσότερους Ελληνες:
1. Το ελληνικό πρωτάθλημα
ποδοσφαίρου (Superleague). Εδώ
και μερικά χρόνια μεταδίδεται αποκλειστικά από το ένα συνδρομητικό κανάλι.
2. Το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα
μπάσκετ (Euroleague), στο
οποίο μετέχουν ανελλιπώς ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Και αυτό αποκλειστικά
από το (ίδιο) συνδρομητικό κανάλι. Μέχρι πέρσι η ΕΡΤ μετέδιδε εναλλάξ από έναν
αγώνα των δύο ομάδων κάθε βδομάδα. Από φέτος πάει κι αυτός.
3. Το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα
ποδοσφαίρου(Champions
League). To μεταδίδει αποκλειστικά το άλλο συνδρομητικό
κανάλι. Μέχρι και φέτος η ΕΡΤ μεταδίδει έναν αγώνα (κάθε Τετάρτη) και τον
τελικό. Από του χρόνου(2018) πάνε κι αυτά.
Ετσι, οι φίλοι των δημοφιλέστερων
σπορ έχουν δύο επιλογές. Ή να γίνουν συνδρομητές στα δύο κανάλια (καθόλου
ευκαταφρόνητο το κόστος) ή να τρέχουν σε καφετέριες και πρακτορεία του ΟΠΑΠ.
Μάλιστα, αν τύχει και βρεθείς μακριά από την Αθήνα ή και άλλες μεγάλες πόλεις,
μπορεί να χρειαστεί να κάνεις κάμποσα χιλιόμετρα για να βρεις μαγαζί με το ένα
ή το άλλο συνδρομητικό κανάλι.
Εντάξει, να το κάνουμε. Αλλά τότε
ανακύπτει το εύλογο ερώτημα: γιατί να πληρώνουμε συνδρομή και για την ΕΡΤ; Για
να βλέπουμε και να ακούμε την (εκάστοτε) κυβερνητική προπαγάνδα μέσα από
εκπομπές που, ειδικά τα τελευταία χρόνια, θυμίζουν συχνά το ΕΙΡΤ και την ΥΕΝΕΔ
της δεκαετίας του’70; Διότι και από τα δελτία ειδήσεων μόνο τα διεθνή τους
αξίζουν, προφανώς γιατί εκεί ο ασφυκτικός έλεγχος δεν φτάνει. Υπενθυμίζω ότι
ειδικά οι σημερινοί κυβερνώντες -από τότε που ήταν στην αντιπολίτευση ακόμα-
έκαναν μεγάλη φασαρία (ακόμα και εμπάργκο!) για εκπομπές της ιδιωτικής
τηλεόρασης που δεν τους άρεσαν. Σήμερα ο ίδιοι έχουν απογειώσει την προπαγάνδα.
Εφόσον κρίνεται -και σωστά, κατά
τη γνώμη μου- ότι πρέπει να υπάρχει και κρατικός φορέας ραδιοτηλεόρασης, ο
εργοδότης (το κράτος) να τον χρηματοδοτεί από τον προϋπολογισμό. Δόξα τω Θεώ
φόρους πληρώνουμε και με το παραπάνω. Αλλά να είναι φορέας νοικοκυρεμένος και
συμμαζεμένος, όπως κάνουν και οι ιδιώτες εργοδότες, που δεν στηρίζονται σε
συνδρομή. Και να καταργηθεί η εισφορά υπέρ ΕΡΤ, εφόσον δεν προσφέρει πλέον
τίποτα από τα μεγάλης τηλεθέασης αθλητικά γεγονότα, τα οποία θα μπορούσαν να
αποφέρουν και υψηλά διαφημιστικά έσοδα.
Να πληρώνουμε συνδρομή -και
μάλιστα υποχρεωτικά, αφού περιλαμβάνεται στον λογαριασμό του ρεύματος- για την
ΕΡΤ χωρίς στοιχειωδώς αντίστοιχη προσφορά περιεχομένου (τα σημαντικά
ντοκιμαντέρ, ιστορικά και λίγα άλλα, είναι πλέον επαναλήψεις – έχουν παιχθεί
ουκ ολίγες φορές) καταντάει πρόκληση.
protagon.gr