Μήνυμα της Προέδρου της Κομισιόν στα ελληνικά για τη δολοφονία Καραϊβάζ, αγνοούνται οι δηλώσεις Μητσοτάκη

 

Με ένα μήνυμά της στα ελληνικά, η Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φορ ντερ Λάιεν, εκφράζει τα συλληπητήρια της για τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, τονίζοντας ότι «η ελευθερία του Τύπου ίσως είναι η πιο ιερή από όλες». Εντύπωση προκαλεί ωστόσο, ότι παρά τα μηνύματα κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων, η κυβέρνηση έχει αρκεστεί μόνο σε μία δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου, Αριστοτελίας Πελώνη και δεν έχουν κάνει δηλώσεις (μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές), που ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, ούτε ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης.

 

«Η δολοφονία ενός δημοσιογράφου είναι μια απεχθής, δειλή πράξη.Η Ευρώπη αντιπροσωπεύει την ελευθερία. Και η ελευθερία του τύπου ίσως είναι η πιο ιερή από όλες. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να είναι σε θέση να εργάζονται με ασφάλεια» αναφέρει στο μήνυμά της στα ελληνικά η Ούρσουλα φορ ντερ Λάιεν.

 

 

Δηλώσεις έχουν κάνει και άλλοι κορυφαίοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Να αποσαφηνιστεί εάν η δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ έχει σχέση με τη δουλειά του ζητεί ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

 

Συγκεκριμένα ο Νταβίντ Σασσόλι αναφέρει:

 

«Συντετριμμένος από την είδηση της δολοφονίας του Έλληνα δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ.Οι έρευνες πρέπει να αποσαφηνίσουν επειγόντως εάν η δολοφονία συνδέεται με τη δουλειά του. Τα θερμά συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και τους φίλους του».

 

Την απονομή δικαιοσύνης για τη δολοφονία του δημοσιογράφου ζητεί και η αντιπρόεδρος της Κομισιόν και Επίτροπος για τις Αξίες και τη Διαφάνεια, Βιέρα Γιούροβα.

 

Ειδικότερα σημειώνει: «Είμαι βαθιά σοκαρισμένη μετά τις αναφορές ότι ο δημοσιογράφος Γιώργος Καραϊβάζ πυροβολήθηκε στη Αθήνα. Οι σκέψεις μου είναι με την οικογένεια και τους συναδέλφους του. Πρέπει να απονεμηθεί δικαιοσύνη και η ασφάλεια των δημοσιογράφων πρέπει να εγγυηθεί».

 

Εντύπωση προκαλεί ωστόσο το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει τοποθετηθεί μόνο με μία δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου, Αριστοτελίας Πελώνη, που δήλωσε ότι «η δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ μας σόκαρε όλους» προσθέτοντας ότι «ι αρχές διερευνούν ήδη την υπόθεση, προκειμένου οι δράστες να συλληφθούν και να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη. Στους οικείους του εκφράζουμε τη θλίψη μας και τα ειλικρινή συλληπητήριά μας».

 

Δεν υπάρχουν μέχρι αυτήν την ώρα, δηλώσεις του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, αλλά ούτε κάποια ανάρτηση του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη.

 

Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως στη δολοφονία του δημοσιογράφου αναφέρεται και το Διεθνές Δίκτυο για την Ελευθερία του Τύπου (IPI), που με ανάρτησή του δήλωσε πως «τρομοκρατήθηκε από αυτή τη δολοφονία, η οποία από τις τρέχουσες πληροφορίες φαίνεται να φέρει όλα τα σημάδια μιας στοχευμένης δολοφονίας». Πρόσθεσε ακόμα πως «ανεξάρτητα από το κίνητρο, η δολοφονία του Γ. Καραϊβάζ είναι ένα τραγικό γεγονός για τη δημοσιογραφική κοινότητα στην Ελλάδα και μια σκοτεινή μέρα για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση».  

πηγή

Γιατί τα self test μπορούν να αποδειχτούν επικίνδυνα

 

Γιατρός ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τι ισχύει με τα τεστ, μας εξέφρασε τον έντονο προβληματισμό του σε σχέση με τα self test που προωθεί η κυβέρνηση. Μας είπε το εξής:

 

Το να έχουμε αποτελεσματικά τεστ θα ήταν η μόνη πραγματική λύση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία οριστική νίκη επί της πανδημίας. Αν είχαμε αποτελεσματικά τεστ θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε μαζικά τεστ σε όλο τον πληθυσμό ώστε να ξεχωρίσουμε όσους ασθενούν μέχρι να εξαφανίσουμε την ασθένεια. Όμως, τέτοια τεστ δεν υπάρχουν.

 

Τα μοριακά είναι τα καλύτερα. Έχουν αποτελεσματικότητα περίπου 67%. Είναι τα μόνα τεστ που ανιχνεύουν τον ιό ακόμα και οταν υπάρχει μικρο ιικό φορτίο σε έναν οργανισμό. Όταν και όταν κάποιος είναι ασυμπτωματικός υπάρχουν πιθανότητες ένα μοριακό τεστ να το ανιχνεύσει.

  

 

Μετά υπάρχουν τα rapid test. Αυτά, οτι και να λένε απο την κυβέρνηση, δεν είναι εξίσου αποτελεσματικότητα. Η αποτελεσματικότητά τους δεν ξεπερνά το 40%. Αυτό πρακτικά σημαινει ότι ένα rapid test που συλλέγει δείγμα από τον νανοφάρυγγα και με την παρουσία ειδικού είναι αρκετά πιθανό να ανιχνευσει τον ιό σε οργανισμό στον οποίο παρουσιάζεται υψηλό ιικό φορτίο. Όμως τέτοιου τύπου τεστ αποτυγχάνουν να ανιχνεύσουν τον ιό σε άτομα με χαμηλό ιικό φορτίο ή ασυμπτωματικούς.

 

Τώρα η κυβέρνηση μοιράζει self test και με την παροχή αυτών αποφασίζει ένα γενικό άνοιγμα δραστηριοτήτων.

 

Αυτό μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο!

 

Βλέπετε, το τεστ αυτό είναι το λιγοτερο αποτελεσματικό με αποτελεσματικότητα μόλις 25%, αν η διαδικασία γίνεται παρουσία ειδικών. Το τεστ θα ανιχνεύει τον ιο σε κάποιον ο οποίος φέρει υψηλό ιικό φορτίο, ομως σε πάρα πολλές περιπτώσεις θα δίνει λάθος αποτελέσματα. Και βεβαίως, η έστω και μικρή αποτελεσματικότητα του τεστ θα περιορίζεται και από το γεγονός οτι αυτό θα διεξάγεται από τους πολίτες, δίχως την παρουσία ατόμου με γνώση στη σωστή διεξαγωγή του.

 

Το επικίνδυνο της όλης υπόθεσης, μας είπε, είναι οτι μπορεί να συντελέσει στην αποτύπωση στους πολίτες μιας λανθασμένης εντύπωσης ότι δεν ασθενούν, που μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή συμπεριφοράς και χαλαρότητα στην τήρηση των μέτρων, κάτι που μπορεί να αποβεί μοιραίο σε μεγάλη κλίμακα.

 

Προφανώς, για τη χαλαρότητα που πιθανότατα θα προκύψει, την ευθύνη δε θα την έχουν οι πολίτες αλλά η κυβέρνηση. Γιατι δεν αποτελεί αποτελεσματική στρατηγική η επιλογή ενός ανοίγματος που βασίζεται στη μεταβίβαση ξανά της ευθύνης για οτι θα συμβεί στους καλούς και υπεύθυνους ή στους κακούς και ανεύθυνους πολίτες. Όχι όταν η ευθύνη ή η ανευθυνότητα κρίνεται στη βάση εξαιρετικά πιθανά λανθασμένων αποτελεσμάτων που θα δίνει ένα τεστ.

 

Αυτή η επιλογή της κυβέρνησης, αποτελεί τη μεγαλύτερη ανευθυνότητα της οποίας, ελπίζουμε το κόστος να μην αποβεί δυσβάσταχτο για όλη την κοινωνία. 

πηγή

  

Δολοφονία του αστυνομικού συντάκτη Γιώργου Καραϊβάζ

 

 

Χαρακτηριστικά εκτέλεσης περιγράφουν οι πρώτες πληροφορίες για τη δολοφονία ενός από τους παλαιότερους αστυνομικούς συντάκτες, του δημοσιογράφου και εκδότη της ιστοσελίδας αστυνομικού περιεχομένου bloko.gr Γιώργου Καραϊβάζ, σύμφωνα με τις οποίες, δέχθηκε έξι σφαίρες από αγνώστους έξω από το σπίτι του στον Άλιμο.

 

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι στιγμής, ο Γιώργος Καραϊβάζ έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς που δέχθηκε στην οδό Ανίνου στον Άλιμο, έξω από το σπίτι του. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο δημοσιογράφος δέχθηκε έξι σφαίρες από δύο άτομα που φέρονται να επέβαιναν σε μηχανάκι, που πέρασε από δίπλα του και τον πυροβόλησε.

 

Όπως αναφέρεται, ο δημοσιογράφος επέστρεφε στο σπίτι του έπειτα από την παρουσία του σε εκπομπή του Star Channel, στην οποία συμμετείχε. Σημειώνεται πως ο αστυνομικός συντάκτης αρθρογραφούσε στην ιστοσελίδα αστυνομικού περιεχομένου bloko.gr.

 

Σημειώνεται πως το όνομα του δημοσιογράφου είχε εμπλακεί στη δικογραφία υπόθεσης πολυσχιδούς κυκλώματος διαφθοράς αστυνομικών, δικηγόρων και επιχειρηματιών με τζίρους εκατομμυρίων , μαζί με το όνομα πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ και αρκετών αστυνομικών, με κεντρικό πρόσωπο τον επιχειρηματία, ο οποίος δολοφονήθηκε με τον Οκτώβριο του 2019 σε φανάρι της Λεωφόρου Αθηνών με συνοδηγό μοτοσυκλέτες να τον πυροβολεί 18 φορές με καλάσνικοφ. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, αξιωματικοί της Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής έχουν αναλάβει τις έρευνες στην ευρύτερη περιοχή, ενώ όπως αναφέρεται, άνδρες της ασφάλειας αναζητούν υλικό από κάμερες ασφαλείας.

 

Σε άρθρο του τότε με τίτλο «Γνωρίζει η ΚΥΠ τους δολοφόνους των Παπαχρήστου-Μάλαμα; “Όχι ρε φίλε…”», σχολιάζοντας το γεγονός της συμπερίληψής του στη δικογραφία, κατέληγε σε υστερόγραφο που ανέφερε πως «Κατανοούμε πως με όλα όσα γράφουμε, απλώς … επιβαρύνουμε τη θέση μας. Ούτως ή άλλως και προφανώς γι αυτό μπήκαμε στη λίστα τους. Δεν θα αποχωρήσουμε οικειοθελώς με κανενός είδους συμβιβασμό ή υποστολή».

 

Αξίζει να σημειωθεί πως με την αρθρογραφία του το τελευταίο διάστημα ασχολήθηκε εκτενώς με ρεπορτάζ για το παρασκήνιο υποθέσεων όπως οι κρίσεις αξιωματικών της ΕΛΑΣ, η σύλληψη και οι έρευνες στο σπίτι Λιγνάδη, η αστυνομική φρουρά Φουρθιώτη και οι «προνομιακοί συνομιλητές» του εντός αστυνομίας. Μάλιστα, με αφορμή το τελευταίο και τις φρουρές επωνύμων πολιτών, αναζωπυρώθηκε δημόσια αντιπαράθεσή του με τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, Λευτέρη Οικόνομου, με τον οποίο αντάλλαξαν δημοσίως και εξώδικα. Γενικότερα, η ιστοσελίδα του ασχολούνταν συχνά με θέματα διαφθοράς, γεγονός που αποκαλύπτεται και από μία σχετική αναζήτηση σε αυτήν.

 

Η δολοφονία του δημοσιογράφου Γ. Καραϊβάζ φέρνει ξανά στο προσκήνιο τη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια έξω από το σπίτι του στην Ηλιούπολη στις 19 Ιουλίου του 2010, ενώ πριν λίγους μήνες, απόπειρα δολοφονίας του με πυροβολισμούς είχε καταγγείλει ο Στέφανος Χίος. 

πηγή

BLOKO: Κάποιοι επέλεξαν να κλείσουν το στόμα του Γιώργου Καραϊβάζ

Με ένα λιτό κείμενο και με τίτλο «ΘΡΗΝΟΣ» αποχαιρετά τον δολοφονημένο ιδρυτή και ιδιοκτήτη του, Γιώργο Καραϊβάζ ο ιστότοπος bloko.gr, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως «Κάποιοι επέλεξαν να του κλείσουν το στόμα, να τον κάνουν να σταματήσει να γράφει τα κείμενά του, με σφαίρες».

 

Η είδηση της δολοφονίας του αστυνομικού συντάκτη και ιδρυτή της ιστοσελίδας αστυνομικού ρεπορτάζ bloko.gr έγινε γνωστή το μεσημέρι της Παρασκευής. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι στιγμής, ο δημοσιογράφος επέστρεφε στο σπίτι του έπειτα από την συμμετοχή του σε εκπομπή του Star Channel, όταν δύο άγνωστοι επιβαίνοντες σε ένα μηχανάκι τον πυροβόλησαν πολλές φορές, με έξι από τις σφαίρες να βρίσκουν τον στόχο.

 

Σε ανακοίνωσή της, η ΕΣΗΕΑ καλεί την Κυβέρνηση και τις αρμόδιες Αρχές να διαλευκάνουν αμέσως τη δολοφονία του Σ. Καραϊβάζ, ενώ ανακοίνωση εξέδωσε και η αξιωματική αντιπολίτευση, με την οποία καλεί τον κ. Χρυσοχοΐδη «που επί των ημερών του έχουμε δει αυτή τη πρωτοφανή έκρηξη βαριάς εγκληματικότητας», όπως αναφέρει «να πράξει το αυτονόητο: Να διαλευκάνει άμεσα την υπόθεση και να φέρει τους δράστες ενώπιον της Δικαιοσύνης».

 

Νωρίς το απόγευμα, τον ιδρυτή του bloko.gr χαιρέτησαν με σχετικό κείμενο οι φίλοι και συνεργάτες του, Σπύρος Λειβειδιώτης και Μανώλης Ασαριώτης, που με τίτλο «ΘΡΗΝΟΣ», σχολιάζουν πως «κάποιοι επέλεξαν να του κλείσουν το στόμα».

 

Διαβάστε το κείμενο αναλυτικά:

 

Ο Γιώργος Καραϊβάζ, ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του bloko.gr, δεν είναι πια μαζί μας.

Κάποιοι επέλεξαν να του κλείσουν το στόμα, να τον κάνουν να σταματήσει να γράφει τα κείμενά του, με σφαίρες.

 

Τον εκτέλεσαν μπροστά στο σπίτι του.

 

Για εμάς, που τα τελευταία χρόνια συνεργαστήκαμε μαζί του, μας καθοδήγησε σε δύσκολες στιγμές, ήπιαμε κρασί παρέα, μας τίμησε με τη φιλία του, οι ώρες είναι πολύ δύσκολες.  

πηγή

Νοιώθουμε στο απυρόβλητο… το παιδί μας θα είναι;

 

γράφει ο Κώστας Κάππας

 

Αγαπάμε τα παιδιά μας. Θα δίναμε την ζωή μας γι’αυτά, δουλεύομε για να τους παρέχουμε τα πάντα. Όταν βήχουν, εμείς παθαίνουμε πνευμονία.

 

Στην πράξη, τα πράγματα είναι όντως τόσο ρομαντικά, ή η γενιά μας ασυνείδητα, συστηματικά και νομοτελειακά, τα οδηγεί, σε βιοποριστική, ψυχολογική και κοινωνική καταστροφή;

 

Στο σπίτι υπάρχει Παιδεία; Εκτός από τα αναγκαία σχολικά βιβλία, την μουσική της εποχής και τις φωτογραφίες από τις διακοπές, υπάρχει κάτι που να διεγείρει μυαλό, συναισθήματα, σώμα και να δημιουργεί ψυχική ανάταση; Χατζιδάκις, Ντοστογιέφσκι, κλασσική μουσική, Μπρεχτ, Θεοδωράκης, Ηράκλειτος, Μακρυγιάννης, Ρίτσος, Μπρελ, σκάκι, στίβος, …;

 

Στο σπίτι μπαίνει Πληροφορία; Εφημερίδα εννοώ και όχι σκανδαλοθηρικές φυλλάδες ή πληρωμένο κονδυλοφόροι των εργοδοτών μας. Μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι το κινητό τηλέφωνο και το Facebook εκτός από chat, like και καρδούλες ανοίγει εγκυκλοπαίδειες, σκεπτόμενες ιστοσελίδες και χάρτες του Κόσμου;

 

Του κρύβουμε την αλήθεια και το ξεφορτωνόμαστε καθημερινά με ένα δεκάρικο (‘για να μην νοιώθει άσχημα’) στις καφετέριες (μεταφέροντας το πρόβλημα της οικογένειας 24 ώρες αργότερα), ή το συμβουλεύουμε και το εμψυχώνουμε να αγωνίζεται για μικρές και μεγάλες νίκες ενάντια στο Σύστημα, να αυξάνει τις γνώσεις του και ταυτόχρονα να ψάχνει για δουλειά, συμπάσχοντας και παλεύοντας μαζί του;

 

Οι πιο “νοικοκυραίοι” από εμάς, περιμένουμε, όπως τα παλιά όμορφα χρόνια, να κολλήσουμε πάλι δίπλα στη Εξουσία και να βολέψουμε τα τέκνα μας, όπως βολέψαμε τον εαυτό μας. Δυστυχώς όμως, πλέον το ‘ρουσφετολογικό ταβάνι’ είναι στα 500 – 600 ευρώ και με την υπερπροσφορά εργατικής δύναμης και πτυχίων, γιγάντωση της διαπλοκής και ορθολογιστικής πλέον ιεράρχησης των ρουσφετιών από τους από πάνω, τα παιδιά μας βρίσκονται σίγουρα στο ίδιο σκαλί με εμάς, στον πάτο της κοινωνικής σκάλας. Θα τα διαλέξουν τελευταία ή πιο ρεαλιστικά, δεν θα τα διαλέξουν ποτέ!

 

Όχι μόνο δεν έχουμε ‘άκρες’ πλέον, αλλά μας έχουν πάρει όλα όσα μαζέψαμε για τα παιδιά μας: χρήματα (Χρηματιστήριο), τιμαλφή (Ενεχυροδανειστήρια) και σπίτια (ΕΝΦΙΑ - Τράπεζες)… προφανώς για να μην προλάβουν να τα αρπάξουν οι ‘κουμουνιστές’ και εμείς τους πιστεύουμε, τους εμπιστευόμαστε και θέλουμε ακόμη περισσότερη Ευρώπη.…

 

Oι εφημερίδες των εργοδοτών και τα κανάλια της ‘ελεύθερης οικονομίας’ δεν αναφέρουν ποτέ για την νέα παγκόσμια οικονομική τάση του άγριου καπιταλισμού, την “gig economy”* και τα “zero contracts”*; Δεν πρόκειται για κινέζικα! Πρόκειται για το μοντέλο που κυριαρχεί στις “Δημοκρατίες” της Αγγλίας και της Αμερικής και σύμφωνα με τους ίδιους, το 2025 (σε 5 χρόνια μόνο!) θα αφορά στο 50% των εργαζομένων: ατομικές συμβάσεις, δουλειά όποτε τους χρειάζεται η εταιρεία, ψευδο-αυτοαπασχολούμενοι, άρα καμμία υποχρέωση του αφεντικού για οποιαδήποτε παροχή. Με το ουρανοκατέβατο δώρο, τον κορωνοϊό, η απομάκρυνση από τον φυσικό χώρο εργασίας και η εργασία από το σπίτι ή η τηλε-εργασία είναι το πρώτο βήμα για την απόλυση ή την υπαγωγή στην “gig economy” και στα “zero contracts”. Το σχέδιο Πισαρίδη που καταθέτει η κυβέρνηση στην Βουλή επιβεβαιώνει όλες τις παραπάνω δυσοίωνες προβλέψεις.

 

Κοινή αμοιβή στις ‘ανεπτυγμένες’ καπιταλιστικές χώρες, 3 ευρώ την ώρα, όταν δουλεύουν. Τι θα καλύψουν με αυτά; Φαγητό, σπίτι, σχολεία, περίθαλψη, σπουδές, τι;

 

Εάν κάποιοι από εμάς, έχουν μία μικρή επιχείρηση και την φυλάνε για προίκα του παιδιού τους για να τους διαδεχθεί, μία ερώτηση και μία πληροφορία: Όταν οι έλληνες έχουν πλέον χάσει όλες τους τις οικονομίες και οι μισθοί είναι για το επιζείν, που θα βρει πελάτες να είναι ζωντανή η επιχείρηση μέχρι να την αναλάβει η νέα γενιά της οικογένειας; Επίσης μία πρόσφατη πληροφορία (στις ειδήσεις) από υπουργικά χείλη: Τα τελευταία χρόνια της κρίσης, η μέση διάρκεια ζωής μίας επιχείρησης είναι μόλις 6 μήνες, ενώ παλαιότερα ήταν 7 χρόνια. Πριν προλάβεις να στήσεις την επιχείρηση, την πτωχεύεις καθώς κανείς δεν αγοράζει πλέον, πλην των απαραιτήτων…

 

Αυτό που δυστυχώς είναι εξαιρετικά πιθανό να συμβεί (και κανένας νέος δεν είναι στο απυρόβλητο) είναι τούτο: με σκόρπια μεροκάματα, όταν το παιδί φτάσει στην ηλικία μας και ενσκήψουν οι σοβαρές ασθένειες, τα ΙΔΙΑ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ που θωπεύαμε τόσα χρόνια, χωρίς να λάβουν υπ’όψιν τους όλες τις γονυκλισίες μας, θα του αρνηθούν την περίθαλψη (ρίξτε μια ματιά στην πολιτισμένη Αμερική να δείτε τι συμβαίνει και θα πειστείτε). Το τραγικό είναι ότι δεν θα επαρκούν τα ένσημα της ασφάλισης, όχι μόνο γιατί θα κυνηγά την δουλειά με το τουφέκι, αλλά επίσης αυτό που οι φυλλάδες θεωρούν ως ‘ατμομηχανή της ανάπτυξης’, δηλαδή το Κεφάλαιο, προσλαμβάνει σκλάβους, δηλαδή τα παιδιά μας, μαύρα χωρίς ασφάλεια, ΙΚΑ, εισφορές και άλλα εργοδοτικά τερτίπια. Σκεφτείτε μόνο τον τουριστικό τομέα, τους ντελιβεράδες, τους αναπληρωτές καθηγητές και τις βιοτεχνίες και θα πειστείτε.

 

“Τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών αντιπροσωπεύουν στη χώρα μας ποσοστό πάνω από το 14% του πληθυσμού και σύμφωνα με τις προβλέψεις το 2030 περίπου το 30% του πληθυσμού” (Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος)”.

 

Ερώτηση: Με τόσους ανέργους και υποαπασχολούμενους ανθρώπους σε παραγωγική ηλικία και με τα αποθέματα των ταμείων λεηλατημένα από πού θα καλυφθούν οι συντάξεις και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των συνταξιουχων;

 

* Η Gig economy αφορά ένα Σύστημα Ελεύθερης Οικονομίας  όπου επιχειρήσεις και ανεξάρτητοι εργαζόμενοι συμφωνούν σε βραχυχρόνια συμβόλαια. Το BLS (Bureau of Labor Statistics, USA) δημοσίευσε ότι το 2017 η “US gig economy” είχε 55 εκατομμύρια συμμετέχοντες (36% των αμερικανών εργαζομένων) και μία στις 3 αμερικανικές επιχειρήσεις χρησιμοποιεί εκτενώς αυτήν την πολιτική (“gig workers”).

 

** Τα Zero-hours contracts, ή casual contracts, επιτρέπουν στους εργοδότες να προσλάβουν προσωπικό χωρίς διασφάλιση ότι θα τους προσφερθεί και εργασία. Αυτό σημαίνει ότι οι “προσληφθέντες” εργάζονται όταν τους έχουν ανάγκη οι εργοδότες και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ενημερώνονται την τελευταία στιγμή. Ο εργοδότης αποζημιώνει τον εργαζόμενο για τον αριθμό των ωρών που εργάσθηκε και δεν υποχρεώνεται σε συνταξιοδοτική / υγειονομική ή άλλη κάλυψή του. 

πηγή

 

 

      

Παρέμβαση Ρουβίκωνα έξω από το σπίτι του Ευαγγελάτου και της Στεφανίδου στην Κηφισιά

 

Παρέμβαση έξω από το σπίτι των δημοσιογράφων Νίκου Ευαγγελάτου και Τατιάνας Στεφανίδου πραγματοποίησε ο Φεμινιστικός Τομέας του Ρουβίκωνα. Συγκεκριμένα οι λόγοι που το έκαναν όπως γράφουν είναι:

 

Η Τατιάνα Στεφανίδου και ο Νίκος Ευαγγελάτος παρέχουν βρώμικες υπηρεσίες παραπλάνησης, αποπροσανατολισμού και ξεπλύματος στις εκάστοτε διεφθαρμένες κυβερνήσεις, σαν ένα ακριβοπληρωμένο πλυντήριο έμμισθων ρουφιάνων.

 

Η Στεφανίδου είναι παρουσιάστρια τηλεοπτικών εκπομπών της ιδιωτικής τηλεόρασης με ειδίκευση στη συγκάλυψη, το ξέπλυμα και την αναπαραγωγή έμφυλων και ρατσιστικών στερεοτύπων. Προσφάτως, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε την υπόθεση του παιδοβιαστή Δημήτρη Λιγνάδη, αλλά και ευρύτερα του ελληνικού MeToo, μας υπενθύμισε για μια ακόμα φορά ότι με την αισχρή της προσέγγιση πάνω σε φλέγοντα ζητήματα έχει καταλήξει να είναι ένα αποκρουστικό πρόσωπο της ελληνικής showbiz. Η καριέρα της Στεφανίδου τα τελευταία 20 χρόνια, άλλοτε πατάει πάνω στη διαπόμπευση και την ηθική κακοποίηση καταπιεσμένων και ανίσχυρων ανθρώπων και άλλοτε στο κτηνώδες ξέπλυμα εγκληματιών και πλέον αναδίδει μια ανυπόφορη δυσοσμία. Τον παιδοβιαστή Λιγνάδη προσπάθησε να τον συγκαλύψει με τρόπο πλάγιο, σχολιάζοντας την εικόνα του προσώπου του κατά την σύλληψη του, περιγράφοντάς τον ως «απεγνωσμένο». Έτσι καμουφλαρισμένα ξεπλένεται συνήθως η δημόσια εικόνα των θυτών σε τηλεοπτικές εκπομπές, όπου επιχειρείται η αντιστροφή της πραγματικότητας και οι θύτες παρουσιάζονται ως άνθρωποι που καταστράφηκαν, που η καριέρα τους τελείωσε, που από θύτες έγιναν θύματα. Στην υπόθεση Λιγνάδη, έκανε λόγο για τα κουρασμένα μάτια και την ψυχολογική και σωματική του κόπωση το βράδυ της σύλληψης του: «Η μάσκα κρύβει το πρόσωπο, ο σκούφος κρύβει τα μαλλιά, αλλά το βλέμμα είναι ένα βλέμμα που μιλάει. Είναι το βλέμμα του φόβου, της ανησυχίας και της απόγνωσης… τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής». Τον χαρακτηρίζει ως τρομοκρατημένο, ανήσυχο και τονίζει την δύσκολη βραδιά που πέρασε στο κρατητήριο. Με αυτόν τον τρόπο η Στεφανίδου κάνει επίκληση στο συναίσθημα προσπαθώντας να προκαλέσει τον οίκτο απέναντι στο πρόσωπο του βιαστή. Τον παρουσιάζει σα θύμα. Υποβιβάζει τις μηνύσεις, τις δημόσιες καταγγελίες και τις κατηγορίες που του αποδίδονται, με τρόπο ειδεχθή. Αποκαθιστά ηθικά τον θύτη αδιαφορώντας πλήρως για τις πράξεις και τα αποτελέσματά τους στις ψυχές και τα σώματα των θυμάτων του. Θύματα που ζούσαν κουβαλώντας τα τραύματα που τους είχε προξενήσει ο βιαστής και κακοποιός τους, όσο εκείνος απολάμβανε και εκμεταλλευόταν τα προνόμια της θέσης του. Η Τατιάνα επιλέγει να ξεπλύνει, επιλέγει να συγκαλύψει, επιλέγει να πάρει θέση δημιουργώντας ένα κλίμα συμπόνιας προς τον Λιγνάδη. Αναγνωρίζει την επιρροή που μπορεί να ασκεί στο κοινό ο λόγος της και το εκμεταλλεύεται προς όφελος της εξυπηρετώντας τα συμφέροντα εκείνης, των φίλων και των προϊσταμένων της.

 

Φυσικά η Στεφανίδου έχει μεγάλη εμπειρία ως θλιβερή απολογήτρια της έμφυλης βίας. Πόση κατάντια θέλει για να θέσεις το ερώτημα «συμφωνείτε με την αντίδραση του κοσμηματοπώλη;» ζητώντας από το κοινό να βγάλει πόρισμα για το εάν ο Ζακ δικαίως δολοφονήθηκε και ο κοσμηματοπώλης έδρασε στα πλαίσια της «νόμιμης άμυνας». Στο τροχαίο δυστύχημα του Ιάσονα από υπηρεσιακό όχημα της φρουράς Μπακογιάννη, η Τατιάνα ομοίως αμφισβητεί την τραγική αλήθεια, επιρρίπτοντας δια της πλαγίας την ευθύνη στο θύμα του θανατηφόρου τροχαίου. Σε απόλυτη σύμπνοια με τα κυβερνητικά συμφέροντα αμφισβήτησε πραγματικότητα καταγεγραμμένη από κάμερες και αυτόπτες μάρτυρες. Η κατάντια δεν πάει πιο κάτω. Αυτά προσιδιάζουν περιϋβριση νεκρών.

 

Προς υπεράσπιση, λοιπόν, όλων των θυμάτων που έχουν κανιβαλιστεί από τη Στεφανίδου και τον Νίκο Ευαγγελάτο, ήρθε η ώρα να πούμε τους δολοφόνους, δολοφόνους, τους βιαστές, βιαστές και τα θύματα, θύματα. Και να καταδείξουμε ότι τα κατακάθια που υποστηρίζουν και συγκαλύπτουν ένα σάπιο σύστημα ανήκουν στα σκουπίδια, εκεί που έψαχνε κάποτε η Στεφανίδου το επόμενό της θέμα. Είναι σαφές πως η Στεφανίδου και ο Ευαγγελάτος κινούνται πάνω σε κοινούς άξονες και κοινές τακτικές. Εκμεταλλεύονται το δημόσιο βήμα και την επιρροή που ασκούν μέσω αυτού προπαγανδίζοντας οτιδήποτε βολεύει και εξυπηρετεί το κυρίαρχο αφήγημα. Είναι οι άνθρωποι των οποίων ο τραπεζικός λογαριασμός φουσκώνει για να μας μιλήσουν για το “ελεύθερο” βλέμμα του Λιγνάδη, για τον νοικυραίο κοσμηματοπώλη που υπερασπίστηκε το μαγαζάκι του, για να βγάλουν γκάλοπ για τη δολοφονία του Ζακ και μετά άλλο γκάλοπ για τις αμβλώσεις, που προσπαθούν εμμέσως να συγκρατήσουν το κύμα καταγγελιών σεξουαλικής βίας. Επειδή όσο και αν θέλουν, η μνήμη και το μυαλό μας δεν έχει πολτοποιηθεί από τα τηλεοπτικά σκουπίδια που σερβίρουν, ο Ευαγγελάτος είναι αυτός που έβγαζε στις εκπομπές του τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και νομιμοποιούσε στα μάτια των θεατών εγκληματίες όπως ο Κασιδίαρης και ο Παναγιώταρος. Είναι αυτός που έδωσε βήμα στο δολόφόνο της Ελένης Τοπαλούδη και τον παιδοβιαστή της 11χρονης αθλήτριας. Είναι ο λακές του συστήματος, που αφού τσέπωσε 869.000 ευρώ από τη λίστα Πέτσα, βγήκε να μας μιλήσει για τα μαλλιά του Πέτσα, για τις ιδανικές συνθήκες που επικρατούν στις σχολικές τάξεις εν μέσω πανδημίας, να μας πει ότι οι Ρομά δε μετράνε στα κρούσματα του ιού και να μας κουνήσει το δάχτυλο για την ατομική ευθύνη, την ώρα που η Στεφανίδου ωρυόταν ότι οι πολίτες δέρνουν αστυνομικούς. Είναι τα καθάρματα που δε διστάζουν να ξεπλύνουν το δολφόνο του Ιάσονα. Είναι αυτοί που προσθέτουν το δικό τους ένοχο λιθαράκι σε όλα αυτά τα εγκλήματα.

 

Έχουν διαλέξει πλευρά και μάλιστα τη λάθος πλευρά. Εμείς επιλέγουμε να σταθούμε στο πλευρό εκείνων που πήγαν κόντρα στον φόβο και τη στοχοποιήση και επέλεξαν να σπάσουν την σιωπή τους και να εκθέσουν πρόσωπα της τηλεοπτικής βιομηχανίας και του θεάτρου που μέχρι πρότινος θεωρούσαν τους εαυτούς τους άτρωτους και είχαν επαναπαυθεί στην ασφάλεια της εξουσίας που τους παρείχε η θέση τους. Είμαστε με την πλευρά του Δικαίου και θα παλέψουμε για να μην μπορούν να σταθούν πουθενά τα αμετανόητα καθάρματα και οι απολογητές τους.

 

ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΛΕΜΜΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΘΥΤΕΣ

 

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ

 

Φεμινιστικός Τομέας Ρουβίκωνα    

Τη "διαφορά" Σημίτη - Καραμανλή θα "λύσουν" Μητσοτάκης - Τσίπρας, αν ο Ερντογάν δεχτεί τη Χάγη…

 

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Ο Κώστας Σημίτης δεν μιλάει συχνά. Αλλά γράφει συχνά άρθρα κι βιβλία και υπερασπίζεται την πολιτική που εφάρμοσε ως πρωθυπουργός. Αντίθετα, ο Κώστας Καραμανλής ούτε μιλάει ούτε γράφει. Και σπανίως υπερασπίζεται την πολιτική του, μόνο όταν αυτή αμφισβητηθεί από την αντίπαλη παράταξη.

 

Ετσι συνέβη και αυτή τη φορά. Ο κ. Σημίτης έγραψε ένα άρθρο(στα « Νέα»), στο οποίο υπερασπίστηκε την πολιτική του έναντι της Τουρκίας. Και επέκρινε τις κυβερνήσεις Καραμανλή για αδράνεια, γεγονός που επέτρεψε στην Τουρκία να βγει από τη δύσκολη θέση, στην οποία είχε οδηγηθεί στο τέλος της δεκαετίας του ’90 με τις ενεργές παρεμβάσεις της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο κ. Καραμανλής αυτή τη φορά δεν ανέθεσε σε τρίτους την απάντηση, το έκανε με προσωπική του δήλωση, υποστηρίζοντας ότι οι επιλογές του προκατόχου του ήταν εθνικά επιζήμιες, γι’ αυτό και δεν τις συνέχισε.

 

Το θέμα είναι σύνθετο και πολύπλοκο και μάλλον δύσκολο για τον μέσο αναγνώστη. Πάντως, όποιος θέλει να μάθει τι είπαν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί ας διαβάσει εδώ και εδώ.

Πίσω από αυτές τις δηλώσεις υπάρχει η διαφορά αντιλήψεων για την στάση της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας. Υπάρχουν δυο σχολές σκέψης και στην πολιτική και στη διπλωματία. Η πρώτη λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να επιδιώκει να λύσει τις διαφορές της με τη γειτονική χώρα, διότι η τελμάτωση δεν τη συμφέρει. Η δεύτερη θεωρεί ότι δεν υπάρχουν περιθώρια επίλυσης, διότι κάθε τέτοια απόπειρα θα αποβεί σε βάρος της Ελλάδας.

 

Ο κ. Σημίτης θεωρεί ότι τότε(στη δεκαετία του 2000) η Τουρκία ήταν στριμωγμένη και επικαλείται ως απόδειξη το γεγονός ότι επετεύχθη η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, παρά τη σφοδρή αντίδραση της Τουρκίας. Και τονίζει ότι η σχέση της Τουρκίας με την Ε.Ε δεν θα προχωρούσε, αν η γειτονική χώρα δεν δεχόταν να λύσει τις διαφορές της με την Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Γι’ αυτό κατηγορεί τον διάδοχό του ότι αδράνησε μη συνεχίζοντας αυτήν την πολιτική.

 

Στον αντίποδα, ο κ. Καραμανλής επιβεβαιώνει ότι επέλεξε να μην ακολουθήσει αυτήν την πολιτική, επειδή θα επέβαινε σε βάρος της Ελλάδας, αν δεχόταν να οδηγηθούν στη Χάγη θέματα που άπτονται της κυριαρχίας της χώρας.

 

Εχουν καμιά σχέση όλα αυτά με τη σημερινή κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Αν δούμε το θέμα ως διαμάχη δύο πρώην, προφανώς θα παρακαμφθεί η ουσία και θα πέσουμε στην εύκολη ερμηνεία για σύγκρουση σημιτικών-καραμανλικών. Ποια είναι η ουσία και πότε μπορεί να κληθούν οι σημερινοί να την αντιμετωπίσουν;

 

Μόνο αν η Τουρκία δεχτεί να διευθετήσει τις διαφορές της με την Ελλάδα μέσω της Χάγης. Aν συμβεί αυτό, τότε το πρόβλημα αυτομάτως θα μεταφερθεί στην Αθήνα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ταχθεί υπέρ της Χάγης, δείχνοντας ότι μάλλον κλίνει υπέρ των θέσεων Σημίτη παρά Καραμανλή. Όμως, θα έχει να αντιμετωπίσει προβλήματα από το εσωτερικό της ΝΔ. Ήδη ο Αντώνης Σαμαράς έχει ταχθεί εναντίον της Χάγης για οποιοδήποτε θέμα.

 

Όλα αυτά είναι υποθετικά. Δεν θα είναι, αν-επαναλαμβάνουμε- ο Ερντογάν κάνει την έκπληξη και αποδεχθεί την προσφυγή στη Χάγη. Τότε ο(όποιος) Ελληνας πρωθυπουργός θα βρισκόταν σε δύσκολη θέση. Και θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε και τη θέση της αντιπολίτευσης. Ειδικά τη θέση του Αλέξη Τσίπρα μεταξύ των θέσεων Σημίτη και Καραμανλή. Γιατί θα είχε ενδιαφέρον; Διότι θα ήταν παράδοξο ο ΣΥΡΙΖΑ να πει «όχι» σε μια απόπειρα να λυθούν τα προβλήματα με την Τουρκία, ενώ η δική του κυβέρνηση τόλμησε να δώσει λύση στο Μακεδονικό με τη Συμφωνία των Πρεσπών.

 

Συνοψίζουμε: η ανταλλαγή αιχμών μεταξύ Σημίτη-Καραμανλή(σε υψηλό, πάντως, επίπεδο -επιτέλους ας το εξάρουμε)θα ήταν εντελώς αδιάφορη, αν ήταν αντιδικία δύο πρώην. Θα αποκτήσει, όμως, μεγάλο ενδιαφέρον, αν χρειαστεί η χώρα να οδηγήσει τις ελληνοτουρκικές διαφορές στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σε συμφωνία με την Τουρκία. Φαίνεται απίθανο, αλλά ποτέ μη λες ποτέ.

 

Αν συμβεί, τότε θα έρθει στο προσκήνιο αυτό που είχε πει ο (παλιός) Καραμανλής: «Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται, αλλά δεν λέγονται»…

 

 

 

πηγή   

Αποστολή «αυτοκτονίας» στην Άγκυρα

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

 

Στις 14 Απριλίου ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας θα είναι υποχρεωμένος να «καταπιεί» τις τουρκικές προκλήσεις και να βρεθεί στην Άγκυρα τηρώντας τον συμπεφωνημένο οδικό χάρτη της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, ο οποίος προβλέπει – μετά την εξέλιξη των διπλωματικών επαφών (διερευνητικές συνομιλίες) και των συνομιλιών σε στρατιωτικό επίπεδο (μηχανισμός αποσυμπίεσης στο ΝΑΤΟ) – την αναβάθμιση των ελληνοτουρκικών επαφών σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο.

 

Μέχρι στιγμής δεν έχει έρθει στο φως της δημοσιότητας το παραμικρό από το περιεχόμενο των ελληνοτουρκικών συζητήσεων στο διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο. Ωστόσο, από τη στιγμή που η επίσκεψη Δένδια στην Τουρκία θα πραγματοποιηθεί, βάσιμα μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι οι δύο πλευρές έχουν προχωρήσει σε κάποιο πλαίσιο «συνεννόησης», το οποίο απαιτεί την επικύρωση σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο. Κάτι τέτοιο, εκ των πραγμάτων, δημιουργεί ερωτήματα, τα οποία δεν μπορούν να απαντηθούν από την πραγματικότητα.

Τα θέλουν όλα

Η πραγματικότητα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αυτήν την περίοδο διαμορφώνεται από:

 

● Τις καθημερινές υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από ελληνικά νησιά και νησίδες, καθώς και τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου.

 

● Τις τακτικές υπενθυμίσεις (Ακάρ π.χ.) ότι τα νησιά δεν έχουν δικαιώματα πέρα από τα έξι μίλια θαλάσσιας ζώνης που τα περικλείει.

 

● Την πάγια πια τουρκική θέση ότι τα ελληνικά νησιά πρέπει να αφοπλιστούν επειδή ο εξοπλισμός τους παραβιάζει τις συνθήκες με τις οποίες αποδόθηκαν στην Ελλάδα.

 

● Την παγίωση μιας κατάστασης (δεσμεύσεις περιοχών με Νavtex και Νotam) διανομής του Αιγαίου εξ ημισείας.

 

● Τις προειδοποιήσεις ότι οι τουρκικές ερευνητικές δραστηριότητες με σεισμογραφικά και πλωτά γεωτρύπανα θα ξεκινήσουν και πάλι στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, εκεί όπου το τετράμηνο Αυγούστου – Νοεμβρίου του 2020 το «Oruc Reis» έφτασε μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές του Καστελλόριζου και της Ρόδου.

 

● Την ξεκάθαρη τοποθέτηση της Άγκυρας ότι πλέον η όποια αναζήτηση επίλυσης του Κυπριακού θα πρέπει να κινηθεί στη λογική της ύπαρξης δύο κρατών στο νησί.

 

Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι σε ποιο από τα παραπάνω ζητήματα έχει καταγραφεί κάποια σύγκλιση απόψεων ώστε να δικαιολογείται η αναβάθμιση των ελληνοτουρκικών συνομιλιών σε πολιτικό επίπεδο. Έχει αλλάξει μήπως κάτι στην τουρκική προσέγγιση; Ή μήπως τελικά η ελληνική πλευρά έχει διολισθήσει από την πάγια θέση της ότι η μόνη ελληνοτουρκική διαφορά είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας;

Πιόνια και παίκτες

Για να αντιληφθούμε την υποχρέωση της Αθήνας να αναβαθμίσει τις ελληνοτουρκικές επαφές, παρά τη συνεχιζόμενη ανελαστική και αδιάλλακτη στάση της Άγκυρας, θα πρέπει να τοποθετήσουμε το ελληνοτουρκικό «πρόβλημα» στο πλέγμα των διαπραγματεύσεων Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας – ΗΠΑ. Οι εν λόγω διαπραγματεύσεις έχουν στόχο την εξεύρεση ή αποκατάσταση της ισορροπίας στις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση.

 

Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει εμφανιστεί στο προσκήνιο διεκδικώντας στην πράξη αυτό που θεωρεί ότι της αναλογεί ως μεγάλης περιφερειακής δύναμης. Ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Ευρωπαίοι είναι σε θέση να αγνοήσουν τις τουρκικές φιλοδοξίες (διεκδικήσεις) ή/και να αποδεχτούν την έξοδο της χώρας από τη δυτική σφαίρα επιρροής. Οι «μεγάλοι» δυτικοί παίκτες, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσής τους με την Άγκυρα, είναι προφανές ότι αξιοποιούν κάθε μοχλό πίεσης που διαθέτουν προκειμένου να συγκρατήσουν «κοντά» τους την Τουρκία. Ένας τέτοιος βασικός μοχλός πίεσης είναι η Ελλάδα.

 

Από την άλλη πλευρά οι «μεγάλοι» αξιοποιούν την τουρκική επιθετικότητα προκειμένου να εξαλείψουν κάθε ελληνική πιθανότητα αναζήτησης διεξόδου στα ελληνοτουρκικά εκτός του πλαισίου που αυτοί (οι μεγάλοι) έχουν ορίσει κάτω από τον έλεγχό τους.

 

Έτσι λοιπόν στο διάστημα πριν από την επίσκεψη Δένδια στην Άγκυρα οι ΗΠΑ απέστειλαν στην τουρκική κυβέρνηση το μήνυμα με την περαιτέρω εξειδίκευση των κυρώσεων CAATSA (Νόμος για την Αντιμετώπιση των Αντιπάλων της Αμερικής Μέσω Κυρώσεων) που είχαν επιβληθεί τον περασμένο Δεκέμβριο εναντίον της Τουρκίας για την απόκτηση του ρωσικού συστήματος S-400.

 

Με τον τρόπο αυτόν το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών υπενθυμίζει στην Άγκυρα τι ακριβώς πρέπει να πράξει προκειμένου οι ΗΠΑ να συνεχίσουν να ανέχονται τις τουρκικές αναθεωρητικές θέσεις για το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.

 

Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Βήματος», αξιοποιώντας την τουρκική πίεση προς την Ελλάδα, ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση την περαιτέρω (χρονική και ποιοτική) εμβάθυνση της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις.

 

Παράλληλα οι Ευρωπαίοι σπεύδουν στην Άγκυρα αξιοποιώντας το ελληνοτουρκικό ζήτημα ως μοχλό πίεσης στην εξέλιξη της διαπραγμάτευσης για το πλαίσιο των ευρωτουρκικών σχέσεων. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ συναντήθηκαν με τον Πρόεδρο της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του παρουσίασαν τους όρους της Ε.Ε. για μια σταδιακή επανεκκίνηση της πορείας των ευρωτουρκικών σχέσεων.

 

Η ελληνική ψευδαίσθηση

Το προφανές συμπέρασμα που προκύπτει από τη σκιαγράφηση του διπλωματικού πλαισίου μέσα στο οποίο συντελούνται εργώδεις διαβουλεύσεις αυτήν την περίοδο είναι πως η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχτεί τον ρόλο του πιονιού σε ένα παιχνίδι μεγάλων διαστάσεων.

 

Ένα ακόμη συμπέρασμα είναι ότι, από τη στιγμή που οι κινήσεις της κυβέρνησης «καθοδηγούνται» στο πλαίσιο των στρατηγικών που προωθούν οι μεγάλοι παίκτες, τα ελληνικά συμφέροντα έχουν ήδη τοποθετεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, στο οποίο η Τουρκία και η Δύση παζαρεύουν και αναζητούν τη νέα ισορροπία στις σχέσεις τους.

 

Αν και είναι γνωστό, λοιπόν, τι περιμένει τα ποντίκια που νόμισαν ότι μπορούν να παίξουν εκεί που παλεύουν οι ελέφαντες, οι κύριοι της ελληνικής κυβέρνησης (Μητσοτάκης, Δένδιας κ.λπ.) βαδίζουν ακάθεκτοι στην αρένα έχοντας την ψευδαίσθηση ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι και οι Αμερικανοί σύμμαχοι είναι φίλοι (τους)…

 

Πηγή   

Τζανάκης: Έγκλημα αυτό που θα συμβεί με το εμβόλιο της AstraZeneca με ευθύνη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων

 

Στα 18.000 με 20.000 υπολόγισε τα ενεργά κρούσματα στην χώρα μας αυτή τη στιγμή ο καθηγητής Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Νίκος Τζανάκης.

 

Μιλώντας στον ΣΚΑΪ το πρωί της Παρασκευής σημείωσε ότι «αν κάναμε με ένα μαγικό τρόπο τεστ και στους 10 εκατομμύρια Έλληνες θα βρίσκαμε θετικούς 18.000 με 20.000». Ο Ν. Τζανάκης, τόνισε ότι έως τις 20 Απριλίου αναμένεται τα νέα κρούσματα να είναι περί τα 3.000 με 4.000 ενδεχομένως και παραπάνω λόγω των self test. Ωστόσο δεν αναμένεται να αλλάξει η δυναμική της πανδημίας στο Σύστημα Υγείας, σύμφωνα με τον ίδιο.

 

Οι δείκτες που θα «δείξουν» προς τα που πάει η πανδημία θα είναι πλέον το ισοζύγιο εισερχόμενων – εξερχόμενων στα νοσοκομεία. Η μείωση των νοσηλευομένων με κορωνοϊό αναμένεται μετά τις 20 Απριλίου και λίγο αργότερα θα αρχίσει να είναι αρνητικό το ισοζύγιο των εισαγωγών εξαγωγών στις ΜΕΘ και η μείωση των θανάτων.

 

Έγκλημα με το εμβόλιο της AstraZeneca

Σχετικά με το εμβόλιο της AstraZeneca και το σπάνιο σύνδρομο που προκαλεί θρομβώσεις, ο Ν. Τζανάκης είπε ότι κατά τη γνώμη του με ευθύνη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων και χειρισμών διάφορων άλλων πολιτικών παραγόντων, έχει συντελεστεί έγκλημα  με το εν λόγω σκεύασμα.

 

«Θα θρηνήσουμε στην Ελλάδα εκατοντάδες θύματα του κορωνοϊού που θα πεθάνουν, στην Ευρώπη χιλιάδες θύματα του κορωνοϊού που θα πεθάνουν, διότι θα αναβληθεί ο εμβολιασμός τους. Έναντι ποιου; Θα κερδίσουμε τι; Θα κερδίσουμε τη σπάνια επιπλοκή 120 περιστατικά σε 37 εκατ.;», αναρωτήθηκε ο καθηγητής.  

πηγή

 

ΟΕΝΓΕ: Ο πρωθυπουργός «παραπληροφορεί αδίστακτα» για τους διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ

 

«Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μιας και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα ‘λεγαν» – Mενέλαος Λουντέμης. Με τον παραπάνω τρόπο σχολιάζει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας το γεγονός ότι «χθες σε ζωντανή τηλεοπτική του συνέντευξη, ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης δήλωσε μεταξύ άλλων (σύμφωνα με τον σχετικό υπότιτλο του ίδιου του καναλιού) “δεν υπάρχουν πολίτες που χρειάζονται ΜΕΘ και δεν βρίσκουν”».

 

Δείτε το σημείο της συνέντευξης στο STAR, πατώντας εδώ (μετά το 23.30):

«Λίγο πριν την τηλεοπτική συνέντευξη, χθες το βράδυ 7/4/21, στην επίσημη λίστα αναμονής για διακομιδή σε ΜΕΘ υπήρχαν στα νοσοκομεία της Αττικής και των γύρω περιοχών 113 βαρέως πάσχοντες διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ. Οι 82 από αυτούς ασθενείς πάσχοντες από Covid – 19, εκ των οποίων οι 37 περιμένουν διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ σε κοινούς θαλάμους και πρόχειρους αναπνευστήρες, για χρονικό διάστημα τριών ημερών και πάνω», περιγράφει η  ΟΕΝΓΕ.

 

«Αυτή άλλωστε είναι η καθημερινή εικόνα όλες τις τελευταίες εβδομάδες. Είναι απαράδεκτο ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας να παραπληροφορεί τόσο αδίστακτα τον ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση έστω και τώρα πρέπει να αναλογιστεί τις τεράστιες ευθύνες της, να αφήσει τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και να ανταποκριθεί στα αιτήματα που έχει διατυπώσει η ΟΕΝΓΕ εδώ και πολλούς μήνες για άνευ όρων επίταξη των ιδιωτικών θεραπευτηρίων και για ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με μόνιμες προσλήψεις, εξοπλισμό και υποδομές», καταλήγει. 

πηγή

   

Μια «βόλτα» (χωρίς κωδικό 6) στη χώρα που κυβερνούν οι «άριστοι»

 

γράφει ο Γεράσιμος Χολέβας

 

Πανδημία. Λοκ ντάουν. Νοσοκομεία σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεκάδες νεκροί καθημερινά από κορωνοϊο. Διασωληνωμένοι εντός κι εκτός ΜΕΘ.

 

Μια κυβέρνηση που υποστηρίζει πως τα έχει κάνει όλα άριστα. Αν εξαιρέσει κανείς ορισμένα: Εκδικητικές απολύσεις γιατρών, μπάχαλο με τα συναρμολογούμενα self tests, κοροϊδία στους καταστηματάρχες με «πάγωμα» στο άνοιγμα τελευταία στιγμή. Αυτά μόνο τις τελευταίες μέρες.

 

Αν πάμε πιο πίσω; Εμβόλια εκτός σειράς για τους εκλεκτούς με ποστάρισμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκατομμύρια κι εκατομμύρια ευρώ σε καναλάρχες, κλινικάρχες και διοδιούχους. Κατά τα άλλα είμαστε σε πόλεμο. Όσοι κέρδιζαν, πάλι κερδίζουν και εν μέσω πανδημίας.

 

Ζωή με ανεπαρκή επιδόματα. Συνωστισμός στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς γιατί ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να «γεννήσει» λεωφορεία. Επιθέσεις στους υγειονομικούς που ζητάνε τα αυτονόητα (μόνιμες προσλήψεις, ενίσχυση του δημοσίου συστήματος υγείας).

 

Κι αν τους πεις για επίταξη (κανονική, χωρίς δωράκια) του ιδιωτικού τομέα στην Υγεία, σου απαντάνε ότι δεν γίνεται διότι, σε τελική ανάλυση, έχουμε «ελεύθερη αγορά». Ακόμα και στην αρρώστια. Ακόμα και στο θάνατο.

 

Κι αν διαδηλώσεις; Ε, τότε κάνεις διασπορά του κορωνοϊού, άρα φταις εσύ. Για την ακρίβεια, φταις – δεν φταις, μπορεί να βρεθεί μπροστά σου ένας μπάτσος ψευτόμαγκας που θα σου πουλήσει εξουσία, γιατί έτσι του έχουν πει να κάνει. Κι αν βρεθείς σε καμία πλατεία με τον αριθμό 6, ενδεχομένως να καταλήξεις δαρμένος γιατί έτσι γουστάρουν οι «σερίφηδες» του «μεγαλοσερίφη». Το όνομα σου και τα πολιτικά σου φρονήματα ίσως μοιραστούν δημοσίως, χωρίς να έχει καμία επίπτωση ο χαφιεδάκος που τα έβγαλε.

 

Αστυνομική βία; Έλα τώρα! Βλέπεις φαντάσματα! Δες λίγο ΣΚΑΪ και μην μιλάς. Θα είναι όλα πιο όμορφα: Η αστυνομία κάνει τη δουλειά της κι ευτυχώς που έχουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη και δεν πεθαίνουμε στο δρόμο. Μα; Δεν έχει μα, σου απαντάνε με ύφος παντογνώστη οι ανεπίσημοι εκπρόσωποι της κυβερνήσεως που φιλοξενούν καθημερινά τον υπουργό Αναπτύξεως, που συνηθίζει να μας μαλώνει δημοσίως, όταν δεν βρίσκεται ακροδεξιά υστερία. Πάντως, να μην έχεις παράπονο. Για τα «διαλείμματα» έχεις τον κύριο Σκέρτσο ο οποίος σε κάνει να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε ημερίδα του ΣΕΒ.

 

Είναι κι άλλα. Εκεί στο υπουργείο Πολιτισμού βρίσκεται η «εξαπατημένη», όπως η ίδια έχει δηλώσει, από τον Λιγνάδη, που ήθελε να βάλει το όνομα της στην Ακρόπολη, αλλά τελικά μας είπε ότι δεν καταλάβαμε σωστά. Παρ’ όλα αυτά ο «χορηγός» (το ίδρυμα Ωνάση, στην προκειμένη περίπτωση) θα είναι εκεί, στην Ακρόπολη, για να μας θυμίζει ποιοι κάνουν κουμάντο. Το τσιμέντο; Το τσιμέντο, τσιμέντο. Για καλό έγινε. Εσύ δεν καταλαβαίνεις.

 

Και ο κατάλογος δεν τελειώνει. Η «βόλτα» (χωρίς κωδικό 6) στη χώρα που κυβερνούν οι «άριστοι» έχει και Φουρθιώτη. Ψάξε να βρεις ποιος είναι ο Φουρθιώτης (δεν είναι φανταστικό πρόσωπο) ο οποίος είχε αστυνομική φρουρά. Να ξέρεις ότι ο Φουρθιώτης έχει σχεδόν πάντα δουλειά. Ίσως να ξέρει να «δομεί βιογραφικά» (όπως λέει και Κυρανάκης) γι’ αυτό είναι τόσο «άξιος». Ίσως και «άριστος». 

πηγή