Έξοδος Κινδύνου

Της Μαρίας Τριαντοπούλου
Η αλήθεια είναι ότι δεν τα πολυκαταλαβαίνω αυτά τα χρηματο-οικονομικά. Δεν είμαι ποτέ σίγουρη τι ακριβώς σημαίνει spreads και δημοσιονομική σταθερότητα και «βγαίνουμε στις αγορές». Τα αντιλαμβάνομαι ως ένα μεγάλο και περίεργο «παιχνίδι» με διάφορα κρυμμένα μυστικά όπου κάποιοι δανείζουν αγοράζοντας ομόλογα και κάποιοι – εμείς στην προκείμενη περίπτωση – αυξάνουμε το χρέος που έχουμε φορτωθεί. Απλά τώρα έχουμε ΚΑΙ άλλο δάνειο με υψηλό επιτόκιο από το ομόλογο που εκδώσαμε ενώ η Ελλάδα, που μόνο σε ρυθμούς αληθινής ανάπτυξης δεν βρίσκεται, θα πληρώσει ίσως ακριβά αυτή την προεκλογική επικοινωνιακή σπουδή της θριαμβευτικής εξόδου στις αγορές. Και μαζί με την Ελλάδα, φυσικά, θα την πληρώσουμε όλοι μας.

Και είναι τόσο μεγάλη η θριαμβολογία, τόσο πολλές οι χαιρετούρες, τα χαμόγελα και ο αλληλοθαυμασμός των κυβερνητικών εταίρων αλλά και των ευρωπαίων δανειστών και επιτρόπων μας, που αν κανείς τολμήσει να αμφισβητήσει ή να διερωτηθεί για το πως είναι δυνατόν να συμβαδίζει αυτή η τρομερή χαρά με την γενική κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά, αμεσα χαρακτηρίζεται ως κακόβουλος, μίζερος και περίπου ως προδότης που επιβουλεύεται την προκοπή της πατρίδας.

Αναρωτιέμαι, παρακολουθώντας όλα όσα διαμειβονται σήμερα, μήπως υπάρχει κάποιο πρόβλημα αντίληψης σε όσους στεκόμαστε σκεπτικοί σχετικά με το χαρμόσυνο γεγονός της επιτυχημένης εξόδου στις αγορές. Μήπως δηλαδή πάσχουμε από κάποια ομαδική δυσλειτουργία της αποτύπωσης του εξωτερικού ερεθίσματος στα αισθητήρια συστήματα και ενώ αντιλαμβανόμαστε μια κατάσταση ως κάπως τραγική ειναι στην πραγματικότητα κάπως θαυμαστή. Γιατι στην δική μου αντίληψη δεν είμαστε και για ιδιαίτερους πανηγυρισμούς. Τα πράγματα δεν μου φαίνονται τόσο ρόδινα ούτε τόσο καλές οι προοπτικές. Αντίθετα φοβάμαι ότι ελοχεύουν διάφοροι κίνδυνοι πίσω από αυτές τις βεβιασμένες κινήσεις και ότι σύντομα η σημερινή μέρα και οι σημερινές εξαγγελίες θα έχουν την ίδια τυχη με το «λεφτά υπάρχουν» και τόσες άλλες σαν αυτήν που έχουμε κατά καιρούς υποστεί.

Την ώρα μάλιστα που ήδη ένιωθα ότι ίσως να τρελλάινομαι με αυτά που άκουγα διάβασα και τις δηλώσεις του αρχηγού του πρώην ΠΑΣΟΚ (που νομίζει ότι είναι και νυν) και επιβεβαιώθηκα ότι βιώνω τον πιο απίστευτο σουρρεαλισμό. Ο κ. Βενιζέλος δήλωσε με την γνωστή του αλαζονεία και με ξέχειλη περηφάνεια  - αδειάζοντας ολίγον τον κβερνητικό εταίρο του - τα εξής:  «εάν ένα κόμμα δικαιούται να λέει ότι κάτι κατάφερε, αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ που μόνο, για μεγάλο διάστημα, χάραξε αυτό τον δρόμο, οι Κ.Ο. είναι αυτές που έχουν τραβήξει το κάρο και το δυσανάλογο μεγάλο βάρος, το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που κατάφερε το 95% της δημοσιονομικής προσαρμογής, ήδη πριν τις εκλογές του 2012». Τα λόγια είναι περιττά. Εκείνη την ώρα ένιωσα ότι ή κάποιοι παίζουν πολύ επικίνδυνα προεκλογικά και επικοινωνιακά παιχνίδια ή εγώ χρειάζομαι ψυχίατρο ώστε να διώξω τις αρνητικές σκέψεις και να μπορέσω να χαρώ με όλα αυτά τα καλά που συμβαίνουν γύρω μου. Θα χρειαστεί βέβαια και ένας ολόκληρος λαός ψυχίατρο να του διορθώσει την αρνητικότητα και τη μιζέρια. Παρακολουθεί τα τεκταινόμενα και τις πανηγυρικές εξαγγελίες και συγκρίνοντας τα με την πραγματικότητα που ζει αναρωτιέται ίσως - όπως κι εγώ - «προς τι τόση χαρά» τραβώντας πάνω του την μήνιν των κυβερνητικών αλλά και των ευρωπαίων εταίρων.

Έρχεται μάλιστα και η κ. Μέρκελ για να επιβεβαιώσει τον θρίαμβο και να στέψει με δάφνες τους πρωταθλητές. Όσοι από εμάς δεν βγούμε με ελληνογερμανικές σημαιούλες να ζητωκραυγάσουμε στο πέρασμα της γερμανίδας καγγελαρίου ή όσοι από εμας εκφράσουμε αμφιβολίες σχετικά με τις εξαγγελθείσες εξόδους στις αγορές και το τέλος των μνημονίων ενώ είμαστε στην ουσία χρεωκοπημένοι, θα σταλλούμε στο πυρ το εξώτερον γιατί επιβουλευόμαστε την χώρα μας και θέλουμε το κακό της, είμαστε λαϊκιστές, κακοπροαίρετοι, ανθέλληνες και προδότες.

Αφου αφήνουμε την κυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου να παίζουν τα παιχνίδια τους ανενόχλητοι ίσως και νάμαστε τελικα...

http://tvxs.gr/

Νέα βοήθεια στην Ελλάδα προαναγγέλλει το ΔΝΤ

Λίγες ώρες μετά την επιστροφή της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές, το Ταμείο «αδειάζει» την κυβέρνηση, καταρρίπτοντας την ευφορία και το «success story» που έχει στηθεί ενόψει των διπλών εκλογών του Μαΐου.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο «αδειάζει» την κυβέρνηση, καταρρίπτοντας την ευφορία και το «success story» που έχει στηθεί ενόψει των διπλών εκλογών του Μαΐου. Λίγο μετά την επιστροφή της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές, το Ταμείο εκτιμά πως η χώρα μας είναι πιθανό να χρειαστεί περισσότερη χρηματοδοτική βοήθεια από την ευρωζώνη μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.

«Οι χρηματοδοτικές ανάγκες για τα επόμενα δύο χρόνια παραμένουν πολύ μεγάλες. Θα συνεχίσει να υπάρχει ανάγκη στήριξης της Ελλάδας», είπε ο Ρεζά Μογαντάμ, επικεφαλής της διεύθυνσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η οποία είναι αρμόδια για την Ευρώπη, σε συνέντευξη Τύπου κατά την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσινγκτον.

 http://www.efsyn.gr/

ΣΤΑ 1,3 ΤΕΤΡΑΚΙΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΡΑΧΜΕΣ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ

Το 1,35 τετράκις εκατομμύρια δραχμές φτάνουν οι γερμανικές οφειλές, σύμφωνα με στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος, που παρουσίασαν τα στοιχεία στην Επιτροπή Διεκδίκησης Γερμανικών Αποζημιώσεων της Βουλής.

Πρόκειται για ποσό που αφορά το έτος 1941 με πληθωριστική αξία, χωρίς να έχει γίνει αναγωγή σε σημερινές τιμές και χωρίς να έχει αφαιρεθεί η πληθωριστική αξία.

Σε μια άλλη εκτίμηση σε δολάρια, έχοντας αφαιρέσει την πληθωριστική αξία της δραχμής, τα στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος έκαναν λόγο για απαιτήσεις που φτάνουν μέχρι και τα 258 εκατομμύρια δολάρια σε τιμές Νοεμβρίου του 1941.

Για να γίνει αναγωγή σε σημερινά ποσά απαιτείται βαθιά τεχνική επεξεργασία από εμπειρογνώμονες και οικονομολόγους με την κάλυψη της Πολιτείας, όπως αναφέρθηκε.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλης Γλέζος, σημείωσε ότι σχυρό όπλο υπέρ της χώρας για την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου είναι οι καταβολές που έκανε το Γ’ Ράιχ αναγνωρίζοντας έτσι ουσιαστικά την απαίτηση της Ελλάδας.

Νωρίτερα, ο Μανώλης Γλέζος, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, σχετικά με το αίτημά του για συνάντηση με τη γερμανίδα, διερωτήθηκε με νόημα «γιατί δεν θέλουν τη συνάντηση αυτή». «Το ζητάω γιατί θέλω να εκφράσω τη βούληση όσων έχουμε υποφέρει. Έχω ζήσει απευθείας τη φρίκη της ναζιστικής κατοχής και θέλω να ρωτήσω την κα. Μέρκελ πώς είναι δυνατόν να έχει εξοφλήσει τις αποζημιώσεις και τα κατοχικά δάνεια με τη Γιουγκοσλαβία και την Πολωνία και όχι με την Ελλάδα», τόνισε.

Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ πρόσθεσε ότι θέλει τη φιλία των δύο λαών, ενώ ερωτώμενος για την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, τη χαρακτήρισε ως μια ακόμα μορφή δανεισμού.

πηγή: tvxs.gr

Ωδή στον δανεισμό

Δημοσιεύουμε το χθεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού αυτούσιο, αποδομώντας το παράλληλα βήμα προς βήμα. Ε, όχι και να πανηγυρίζουμε επειδή φεσωθήκαμε με μερικά ακόμα δανεικά!

Ιδού λοιπόν το διάγγελμα του πρωθυπουργού, με ορισμένα δικά μας σχόλια ως μπόνους:


«Η Ελλάδα έκανε σήμερα ένα ακόμα αποφασιστικό βήμα εξόδου από την κρίση.

Μετά το Πρωτογενές πλεόνασμα, που κανείς δεν περίμενε ότι θα πετυχαίναμε φέτος, μετά τη διανομή του πλεονάσματος, που θα δοθεί σε ένα μήνα, και θα προσφέρει ανακούφιση σε ένα εκατομμύριο συμπολίτες μας, σήμερα βγήκαμε στις διεθνείς αγορές!»

Καλή η προσπάθεια, αλλά οι αντιφάσεις είναι προφανείς: Το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν μονάχα ένα τρυκ δημιουργικής λογιστικής που στέρησε πόρους από την εγχώρια αγορά, προς όφελος των δανειστών και μιας φτηνής προεκλογικής παροχολογίας. Πρωτογενές πλεόνασμα και πρόσθετος δανεισμός (χώρια οι δόσεις που αναμένονται από την τρόικα) αποτελούν εξ ορισμού καταστάσεις αντιφατικές.


«Η υποδοχή του 5ετούς ελληνικού ομολόγου ξεπέρασε κάθε προσδοκία: Ζητήσαμε 2,5 δισεκατομμύρια, μας προσέφεραν πάνω από 20, με επιτόκιο κάτω από 5%! 4,75%! Ενώ όλα τα επιτόκια του ελληνικού δανεισμού, βραχυχρόνια και μακροχρόνια υποχωρούν συνεχώς, εδώ και μέρες. Και τώρα πέφτουν ακόμα περισσότερο…»

Εντάξει, 5% και 4,75% δεν το λες και καλό επιτόκιο, όπως και να ’χει. Τοκογλυφικό αν το πεις είσαι πιο κοντά στην πραγματικότητα.


«Και με συμμετοχή πολλών εκατοντάδων επενδυτών – μεγάλων και μικρών – απ’ όλο τον κόσμο στη ζήτηση του νέου ελληνικού ομολόγου.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι διεθνείς αγορές πλέον εκφράζουν με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο την εμπιστοσύνη τους στην ελληνική οικονομία. Την εμπιστοσύνη τους στο μέλλον της Ελλάδας, γιατί σε αυτό το μέλλον επενδύουν. Την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της χώρας να βγει από την κρίση, και μάλιστα νωρίτερα απ’ ό,τι πολλοί πίστευαν ως πρόσφατα.»

Τι; Δεν βγήκαμε ακόμα από την κρίση; Μα τι στα κομμάτια συζητάμε τόσην ώρα και πανηγυρίζουμε; Και, εν πάση περιπτώσει, πότε κατάλαβαν οι αγορές ότι βγαίνουμε από την κρίση; Λίγο πριν από τις εκλογές, ακριβώς δηλαδή σε εποχή που το πολιτικό ρίσκο και η πιθανότητα κυβερνητικής αστάθειας θεωρούνται δεδομένα;


«Βέβαια, είχε προηγηθεί η σταδιακή μείωση του κόστους δανεισμού της Ελλάδας, εδώ και μήνες. Είχε προηγηθεί η έξοδος Ελληνικών τραπεζών σε διεθνείς αγορές, όπου κατάφεραν να βρουν μόνες τους σημαντικά κεφάλαια, επιταχύνοντας την επιστροφή ρευστότητας στην ελληνική οικονομία. Είχαν προηγηθεί τέλος, πολύ εγκωμιαστικά δημοσιεύματα στο διεθνή τύπο, για την «θεαματική» -όπως τη λένε – επιστροφή της Ελλάδας στην ομαλότητα.»

Τα κεφάλαια που άντλησαν οι τράπεζες από τις διεθνείς αγορές -πάλι στη δική μας καμπούρα- την πληροφορηθήκαμε. Τη ρευστότητα όμως δεν την αντιληφθήκαμε.


«Τώρα η εμπιστοσύνη στην πατρίδα μας επισφραγίστηκε από τον πιο αντικειμενικό κριτή: τις ίδιες τις αγορές.»

Οι αγορές αντικειμενικός κριτής; Πάντα. Ιδίως όταν σου δίνουν δανεικά με βάση το αγγλικό δίκαιο. 


«Όταν πριν δύο χρόνια αναλάμβανα τη διακυβέρνηση της χώρας, ελάχιστοι πίστευαν ότι θα τα καταφέρναμε. Και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρόνο. Κι όμως τα καταφέραμε. Όπως θα τα καταφέρουμε και στη συνέχεια, αφήνοντας πίσω κάποιους στην κακομοιριά και στη μιζέρια τους.»

Ούτε και τώρα το πιστεύουν. Μην κοιτάς τι σου λένε εσένα. Είναι κάτι σαν την περίπτωση Μπαλτάκου, που όλοι ήξεραν τι ρόλο παίζει εκτός από σένα.


«Τι σημαίνει αυτό που έγινε σήμερα;»

Καλή η ερώτηση. Και δύσκολη. 


«Ότι, εφ’ όσον όλα πάνε καλά από δω και στο εξής, την επόμενη φορά η χώρα θα μπορεί να δανειστεί μεγαλύτερα ποσά με χαμηλότερα επιτόκια. Γι’ αυτό και δεν αντλήσαμε παρά μόνο 3 δισεκατομμύρια τώρα, αφού δεν έχουμε περισσότερα άμεση ανάγκη: Γιατί με τη δοκιμαστική έξοδο στις αγορές σήμερα, ανοίξαμε το δρόμο για φθηνότερο δανεισμό από τις αγορές αύριο. Ανοίξαμε σήμερα το δρόμο, ώστε να υποχωρεί σταθερά από δω και στο εξής το κόστος του δανεισμού μας στο σύνολο του χρέους μας.»

Τρεις φορές η λέξη «δανεισμός» μέσα σε λίγες αράδες. Κι εμείς που νομίζαμε ότι φτάσαμε μέχρι εδώ επειδή δανειζόμασταν περισσότερο απ’ όσο αντέχαμε… Κι ότι έχουμε αφήσει πίσω τις παλιές κακές συνήθειες τώρα που αλλάξαμε μυαλά και μας κυβερνάνε άλλοι, και όχι εκείνοι που μας έχωσαν τα φέσια μέχρι το λαιμό. Αλλά όχι, ε;


«Σημαίνει ακόμα αυτή η εξέλιξη ότι με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, θα μειωθεί το συνολικό κόστος δανεισμού της χώρας. Άμεσα! Τα έντοκα γραμμάτια, άλλωστε έχουν πέσει και θα πέσουν πολύ περισσότερο. Απ’ αυτά και μόνο εξοικονομούμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε τόκους μόνο το επόμενο 12μηνο. Δεν θα αυξηθεί το κόστος δανεισμού της χώρας. Ήδη μειώθηκε και θα μειωθεί πολύ περισσότερο.

Σημαίνει, επίσης, ότι οι υπόλοιπες επιχειρήσεις και οι τράπεζες μπορούν τώρα να δανείζονται στο εξωτερικό σε πολύ χαμηλότερα επιτόκια. Πράγμα που συνεπάγεται επιστροφή ρευστότητας και ενίσχυση της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Άμεσα!

Μη ξεχνάμε, ότι μπήκαμε στο Μνημόνιο, επειδή οι διεθνείς αγορές δεν μπορούσαν να δανείσουν τη χώρα. Και τώρα με την έξοδο στις αγορές ανοίξαμε και πάλι την πόρτα του φυσιολογικού δανεισμού μας. Και μάλιστα με επιτόκια, ίδια ή και χαμηλότερα – προσέξτε – απ’ ό,τι πέτυχαν άλλες χώρες της ευρωζώνης που ήταν σε Πρόγραμμα, όταν εκείνες πρωτοβγήκαν στις αγορές, όπως βγήκαμε εμείς σήμερα…»

Ανώτερα μαθηματικά. Τα επιτόκια πέφτουν κι εμείς δεν το αντιλαμβανόμαστε. Κι άλλες πέντε φορές η λέξη «δανεισμός», για όποιον δεν κατάλαβε. Αλλά εσείς μην τρομάζετε, τώρα πρόκειται για «φυσιολογικό δανεισμό», μέχρι τώρα ήταν παρά φύσιν.


«Μην κάνετε λάθος! Αυτά όλα επιτεύχθηκαν με τις θυσίες και την ωριμότητα του Ελληνικού λαού, τον οποίο και ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για τη στάση του.»

Τα ’χουμε ξαναπεί αυτά. Να μας ευχαριστείς για θυσίες που κάναμε οικειοθελώς, αλλιώς δεν έχει αξία. Εδώ δεν κάναμε θυσίες, εδώ θυσιαστήκαμε, εμείς και τα παιδιά μας – από σας. Πού ακούστηκε ο θυσιάζων να ευχαριστεί το κρυάρι που εθυσίασε; 


«Μην κάνετε λάθος! Έχουμε δρόμο μπροστά μας, για να βγούμε οριστικά από την κρίση. Αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες έγιναν μεγάλα βήματα. Και άμεσα θα γίνει αισθητή η πρώτη ανακούφιση.»

Την ανακούφιση τη νιώσαμε ήδη – αλίμονο. Αλλά αυτό για τις λίγες τελευταίες εβδομάδες ξανασκέψου το. ΓΑΠ, Α. και Ν. Κακλαμάνης, και αμέσως μετά Μπαλτάκος. Άκου μεγάλα βήματα τις τελευταίες εβδομάδες!


«Και πάλι το λέω, μην κάνετε λάθος! Πολλοί είναι εκείνοι που δεν είχαν πιστέψει ποτέ αυτή την επιτυχία! Πολλοί την ειρωνεύθηκαν αρχικά, προσπάθησαν να την αμφισβητήσουν στη συνέχεια, ακόμα και τώρα αντιδρούν με μιζέρια. Σαν να λυπούνται που τα κατάφερε η χώρα. Σαν θα θλίβονται που οι θυσίες των Ελλήνων πιάνουν τόπο και βγαίνουμε από την κρίση. Σαν να παρακαλούσαν να έλθει κι άλλο μνημόνιο και τώρα τα ’χουν χαμένα γιατί η έξοδος στις αγορές διαψεύδει όσους προεξοφλούσαν νέο Μνημόνιο.»

Τι άγχος κι ετούτο μην τυχόν και κάνουμε λάθος; Το θέμα είναι να μην το πάρετε πάνω σας με τέτοιες επιτυχίες. Γιατί είναι μίζερος ο κόσμος και αχάριστος, τόσα πράγματα κάνατε εσείς για να πιάσουν τόπο τα βάσανά μας αλλά εμείς τίποτα, πάλι ειρωνείες και χλεύη, όξος και χολή μέρες που ’ναι, δεν βρίσκεις άκρη με αυτό τον μεμψίμοιρο λαό, βρες άλλον. 


«Θέλω αντίθετα, να ευχαριστήσω τον κάθε Έλληνα Βουλευτή, που με κόστος, ναι, αλλά κυρίως με πατριωτισμό, στήριξε τόσες φορές δύσκολες αποφάσεις και γενναίες μεταρρυθμίσεις, στην πορεία αυτή για τη χώρα μας.»

Ως προς τους βουλευτές, ναι, το καταλαβαίνω, κόστος και πατριωτισμός, σπουδαίοι άνθρωποι, ανυστερόβουλοι.


«Γιατί φτάσαμε ως εδώ με τέσσερα πράγματα: Με πίστη στη δύναμη του Έλληνα. Με σχέδιο, με σκληρή προσπάθεια και με σοβαρότητα. Και με σκληρές διαπραγματεύσεις.»

Τέσσερα πράγματα θα μας έλεγες και τελικά μας λες πέντε. Ανώτερα μαθηματικά πάλι. Στα τέσσερα μας δώσατε δώρο άλλο ένα: τις σκληρές διαπραγματεύσεις.


«Αλλά κυρίως, με πίστη σ’ αυτά που μπορεί να καταφέρουν ενωμένοι Έλληνες. Γι’ αυτό και σήμερα, θέλουμε τους Έλληνες πιο ενωμένους από ποτέ. Και πιο αποφασισμένους να περιφρουρήσουν και τις θυσίες που έκαναν ως τώρα και τα αποτελέσματα που τώρα εμφανίζονται.»

Ενότητα, ε; Με ξαφνιάζεις. Εκτός αν εννοείς την ενότητα με τον τρόπο που την εννοούσε ο Μπαλτάκος ενώ συζητούσε με τον Κασιδιάρη πίσω απ’ την πλάτη σου, ενώ εσύ δεν ήξερες τίποτα και μετά αποκαλύφθηκαν όλα με το παράνομο βίντεο κι έπειτα φταίει το παράνομο βίντεο, όχι ο Μπαλτάκος και ο κάθε Μπαλτάκος.


«Με ενωτικό πνεύμα λειτούργησε αυτή η κυβέρνηση συνεργασίας. Και ενωμένη πέτυχε αυτά που πέτυχε. Ενωμένοι θα συνεχίσουμε.»

Α, για την κυβερνητική ενότητα επρόκειτο, όχι για την ενότητα των Ελλήνων. Οι τρεις που έγιναν δύο. Ενότητα στα απόλυτα όρια της δεδηλωμένης. Με ξένα δεκανίκια.


«Και σήμερα οι Έλληνες νιώθουν μεγαλύτερη πίστη στον εαυτό τους και στο μέλλον τους. Αυτό τους ενώνει, αυτό μας ενώνει όλους κι αυτή την ενότητα θα διαφυλάξουμε πάνω απ’ όλα…»

Κοίτα ποιος μιλάει για ενότητα των Ελλήνων. Εκείνοι που σπέρνουν συνειδητά τη διχόνοια παντού: Ανάμεσα στον εργαζόμενο του δημοσίου και στον εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα. Ανάμεσα στον εν ενεργεία και τον συνταξιούχο. Στον μισθωτό και τον ελεύθερο επαγγελματία. Στον απασχολούμενο και στον άνεργο. Στον εργαζόμενο και τον μικρομεσαίο. Στο γιατρό και τον ασθενή. Στο δάσκαλο και το μαθητή. Μονάχα τα αντρόγυνα δεν έχετε φροντίσει να διχάσετε ακόμα. Αλλά να μου το θυμάσαι: Όταν επιτευχθεί αυτή η ενότητα που λες, εσείς θα ψάχνετε την έξοδο κινδύνου.


ΠΗΓΗ: 
Χριστόφορος Κάσδαγλης για το ThePressProject.gr

 

Σκατά!

“Πρέπει να τελειώσει η συνεδρίαση μέχρι τις δυόμιση – τρεις παρά είκοσι, τέσσερις η ώρα πετάω.(…) Είμαι η μοναδική προεδρεύουσα άρα καταλαβαίνετε…”
Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά, βουλευτής ΑΝ.ΕΛ., Στ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.

“Είμαι η μοναδική προεδρεύουσα”. Έπρεπε να συνεχίσει και να πει “που απέμεινε στη Βουλή, διότι την έχουμε όλοι γραμμένη και οι υπόλοιποι την έχουν κοπανήσει επειδή έτσι γούσταραν”. Άλλοι την κοπάνησαν για τις διακοπές του Πάσχα στα χωριά τους, άλλοι θα είναι γύρω από τη Βασίλισσά τους ελπίζοντας να τους πιάσει κάποιο πλάνο 10 μέτρα πίσω από τη Μέρκελ.
(Απορώ γιατί δεν όρισαν αργία τη σημερινή ημέρα για να τελειώνει η υποκρισία. Ούτως ή άλλως τα πάντα στρέφονται γύρω από τη Μέρκελ).

Αυτή, λοιπόν, είναι η Βουλή. Αυτή ήταν πάντα. Σήμερα, απλώς, είναι χειρότερη από ποτέ. Όταν όμως ακουγόταν το “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή” ανατρίχιαζαν για την προσβολή της “ιερότητας της Βουλής” όλοι οι τσάτσοι των ΜΜΕ, όλοι οι βουλευτές, όλοι οι πρωθυπουργικοί λακέδες, όλο το χαφιεδολόι του Μαξίμου.

Ελπίζω σύντομα να ακουστεί το ίδιο σύνθημα από το στόμα περισσότερων ανθρώπων. Άλλωστε, δικαιολόγησε το συγκεκριμένο σύνθημα ο παθιασμένος ρήτορας Βενιζέλος – δίχως φυσικά να το αντιλαμβάνεται – κατά την υπεράσπισή του στο πρόσωπο του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στη διάρκεια της συζήτησης για πρόταση μομφής εναντίον του προέδρου της Βουλής.

Ο παθιασμένος ρήτορας είχε ανέβει στο βήμα του “Ναού” και γλείφοντας τα χειλάκια του όπως κάνει πάντα πριν πει κάτι που θεωρεί πολύ έξυπνο, την αμόλησε: “Άρα, λοιπόν, βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε έναν άλλο, νέο θεσμικό παραλογισμό. Κατηγορούμε τον Πρόεδρο της Βουλής, όχι προσωπικά, αλλά θεσμικά. Πρόταση μομφής κατά θεσμού δεν υπάρχει. Υπάρχει πρόταση μομφής κατά του προσώπου που δεν επιτελεί ορθά το θεσμικό του ρόλο, έτσι δεν είναι; Οι θεσμοί είναι παγερά αδιάφοροι. Οι θεσμοί επικοινωνούν με την ιστορία. Τα πρόσωπα επικοινωνούν με τους πολίτες, με την κοινωνία και με τους συνομιλητές τους, όταν καταλαβαινόμαστε επί τη βάσει των κανόνων της κοινής λογικής”.

Με αυτή ακριβώς την κοινή λογική, λοιπόν, ο κόσμος που φώναζε “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή” δεν αναφερόταν στο θεσμό της Βουλής, ούτε στο κτίριο της Βουλής το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι αρκετά όμορφο και το αδικεί η μετατροπή του σε αφοδευτήριο των τροϊκανών.

Από τη μία πλευρά ο Βενιζέλος ένιωθε αποστροφή και αηδία “μπροστά στην προσβολή του κορυφαίου θεσμού της δημοκρατίας” κι από την άλλη ομολογεί ότι προσβολή “κατά θεσμού δεν υπάρχει”! Ο γνωστός μετρ της λαμογιάς του Λόγου.

Ασχολούμαι με τα μικρά, τα ελάχιστα και τα άνευ σημασίας, τέτοια μέρα που υπάρχει το “κορυφαίο γεγονός της επίσκεψης Μέρκελ” και της εξόδου στις αγορές. Η Μέρκελ, όμως, θα φύγει και οι αγορές λίαν συντόμως θα μας ξαναρίξουν στην πτώχευση. Με τους Βενιζέλους θα μείνουμε, με τους Σαμαράδες και με μία Βουλή που πρέπει να κλείσει γιατί ξεκινούν οι διακοπές των βουλευτών, των προέδρων και των αντιπροέδρων. Αυτοί θα μείνουν για να μας θάψουν.

Καρτέσιος

 

Πόλεμος παντού…

Ανόητοι καπιταλιστές,

έχετε κατακλείσει τα media, τα χαζοκούτια
και κάθε μέσο που περνάει σαν ταινία, αναγκαστικά, φασιστικά,
απ τα κεφάλια και τις αισθήσεις μας,
τρυπώνεται σαν ριφιφί στα σπίτια, σαν σκουλήκια στα μυαλά,
με τις καταναλωτικές άχρηστες «ευκαιρίες» σας,
τις ελκυστικές εμετικές προσφορές σας,
«αγοράστε, αγοράστε, πάρτε 2 στην τιμή του ενός, 10 στην τιμή των 5»…
«ψωνίστε, καταναλώστε, ψωνίστε, καταναλώστε…καταστραφείτε, καταστρέψτε»
…με εικόνες από κατενθουσιασμένες καταναλωτικές μισόγυμνες «πόρνες»,
με εκστασιασμένες φωνές χαζοχαρούμενων,
που δεν έχουν ιδέα τι διαφημίζουν και το κάνουν απλά για τα φράγκα…


Διεφθαρμένοι καπιταλιστές,

στοχεύετε στα παιδιά μας και στους ανόητους, μα και στα δικά σας παιδιά…
I phones, tablets, gadgets, laptops, games, tv’s, ηλεκτρονικά, ηλεκτρικά, είδη για το σπίτι, τον κήπο, το στομάχι, παιχνίδια για τα παιδιά, για να γίνουν σίγουρα ηλίθια, να έχουν μηχανικό μυαλό…νέα μοντέλα αυτοκινήτων, πιο γρήγορα, πιο άνετα, πιο ωραία από του διπλανού…
…καλοκαιρινή μόδα, ανοιξιάτικη, χειμερινή, φθινοπωρινή…όλα με τη μόδα, τα κέφια των καπιταλιστών…
…το μόνο που νοιάζει όλους είναι «πόσο κάνει», «τι έκπτωση θα έχω»…

Κανείς δεν ρωτάει «τι πόροι χρειάζονται για να γίνει αυτή η συνήθως άχρηστη μαλακία και αν υπάρχουν»;
…και κλαίνε τα πουλιά, και δακρύζουν τα ποτάμια, και υποφέρει η μάνα γη…
…για τον άνθρωπο που δεν έμαθε ποτέ ευθύνη τι θα πει, ευγνωμοσύνη και φροντίδα για το «χέρι» που τον ταΐζει, για να συνεχίζει να επιβιώνει κι αυτός και τα παιδιά του…
…και αν έρθει μια μέρα που ο πόνος και ο όλεθρος θα περισσέψει για όλους,
όλοι θα κοιτούν ξαφνιασμένοι και ανήμποροι το διπλανό τους…
μ εκείνο το άθλιο βλέμμα άγνοιας και απορίας,
«μα εγώ δεν ήμουνα εκεί τη στιγμή του φόνου, δεν είδα, δεν κατάλαβα…»
Και τότε μάγκα μου, μόνο μη σου λάχει κι έχεις απέναντι το απορημένο βλέμμα του παιδιού σου…
Πόλεμος είναι…πόλεμος παντού…με κάθε τρόπο.

Το χρήμα είναι το όπλο, το μέσο, θρησκεία και θεός, τα πάντα…
…ένα κατασκευασμένο ψέμα άχρηστο πλέον για όλους!!

Τάσος Πετρίδης
Πανγαία – The Venus Project
t.petridis.vp@gmail.com

  

Εγκαίνια Εκλογικού Κέντρου Γέρακα Απόστολου Βολιώτη του Συνδυασμού "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"

ΣΗΜΕΡΑ:
Ο υποψήφιος Δήμαρχος Παλλήνης Απόστολος Βολιώτης και ο συνδυασμός "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο" σας προσκαλούν στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου.

(Θεσσαλονίκης 23, Γέρακας)  Παρασκευή 11 Απριλίου 2014 στις 7:30 το απόγευμα

http://pa-pallini.blogspot.gr/

Το χρέος είναι ευημερία, τα δάνεια ευτυχία, η άγνοια είναι δύναμη Οργουελ

«Ο πόλεμος είναι ειρήνη», «Η ελευθερία είναι σκλαβιά», «Η άγνοια είναι δύναμη». Τα τρία συνθήματα του καθεστώτος του Μεγάλου Αδελφού στο 1984 του Τζορτζ Όργουελ θυμίζουν το σήμερα. Την Πέμπτη 10 Απριλίου η Ελλάδα βγήκε στις αγορές για να δανειστεί – με δυσμενείς σημειωτέον όρους – και το πανηγύρισε περίτρανα. Από κυβερνητικά στόματα, διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ έγινε γνωστό πως πλέον: «Το χρέος είναι ευημερία», «Τα δάνεια είναι ευτυχία» και «Η έξοδος στις αγορές επιτυχία». Η άγνοια συνεχίζει να είναι δύναμη. 
«Η υποδοχή του 5ετούς ομολόγου ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ελάχιστοι πίστευαν ότι θα τα καταφέρναμε, όμως τα καταφέραμε, αφήνοντας πίσω κάποιους στη μιζέρια τους» δήλωσε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς για τη «δοκιμαστική» - και κατά τον ίδιο - έξοδο της χώρας στις διεθνείς κεφαλαιαγορές τονίζοντας ότι «ανοίξαμε το δρόμο για φθηνότερο δανεισμό στο μέλλον». «Η εμπιστοσύνη στην πατρίδα μας επισφραγίσθηκε από τον πιο αντικειμενικό κριτή: από τις ίδιες τις αγορές» κατέληξε ο πρωθυπουργός.
 
Πρόκειται για τις ίδιες αγορές που είχαν κλείσει την πόρτα στην Ελλάδα του χρέους  της τάξης του 120% του ΑΕΠ αλλά την άνοιξαν για την Ελλάδα του χρέους της τάξης του 170% του ΑΕΠ. Αναλυτές κάνουν λόγο για μια εμπιστοσύνη με το αζημίωτο καθώς βγήκαμε στις αγορές με ομόλογα που με ρήτρα υπάγονται στο αγγλικό κι όχι το ελληνικό δίκαιο. Εξισώνονται λοιπόν με ομόλογα του επίσημου τομέα κι αν δεν αποπληρωθούν στο ακέραιο η χώρα κινδυνεύει με ταυτόχρονη πτώχευση όλων των ομολόγων. (Διαβάστε αναλυτικά: Το μυστικό: Η «Έξοδος» στις αγορές με το Αγγλικό Δίκαιο)
 
Πιο πανηγυρικοί από του πρωθυπουργού ήταν οι τόνοι του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ευάγγελου Βενιζέλου που έκανε λόγο για «χειροπιαστή αλλαγή σελίδας». Σύμφωνα με τον πρόεδρο του συγκυβερνώντος ΠΑΣΟΚ «οι αγορές ψήφισαν Ελλάδα» και η έξοδος της χώρας μας σε αυτές ήταν πιο επιτυχημένη από την αντίστοιχη της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας». Επιπλέον οι αγορές επιβεβαίωσαν ότι «το χρέος είναι απολύτως βιώσιμο».
 
Σημειώνεται ότι η Ελλάδα προχώρησε σε αναδιάρθρωση του χρέους της πριν δυο χρόνια. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να έχει ένα από τα μεγαλύτερα χρέη ως ποσοστό του ΑΕΠ στον κόσμο αλλά και το υψηλότερο χρέος που είχε ποτέ στην ιστορία της. Σύμφωνα με τον χρηματιστηριακό αναλυτή Πάνο Παναγιώτου η κυβέρνηση επέλεξε την έξοδο στις αγορές: «για να εξυπηρετηθούν οι οικονομικές ανάγκες καθώς τα χρηματοδοτικά κενά είναι δεδομένα (...) και το χρέος μη βιώσιμο».
 
Η σημερινή είναι μια πολύ σημαντική ημέρα γιατί «πλησιάζουμε στο τέλος της προσπάθειας» εκτίμησε ο υπ. Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, ενώ σύμφωνα με τον υπ. Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα «η ελληνική οικονομία δείχνει τα πρώτα σημάδια ισορροπίας και ανάκαμψης». «Ανακτάται η αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας και επαληθεύεται η εμπιστοσύνη» τόνισε από την πλευρά του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου.
 
Την ίδια ώρα κυβερνητικοί κύκλοι διέρρεαν σε διεθνή ΜΜΕ ότι η έκδοση ομολόγων είναι ένα συμβολικό βήμα καθώς «η Αθήνα θέλει να απαλλαγεί από την τρόικα». Τις προηγούμενες εξάλλου ημέρες κυβερνητικά χείλη υπόσχονταν ότι έξοδος στις αγορές σημαίνει έξοδος από το Μνημόνιο.
 
Τις προ της εξόδου ημέρες η κυβέρνηση τηρούσε στάση «σφίγγας» αναφορικά με την κίνηση αυτή. Παραδόξως μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ άφησε στην άκρη στα δημοσιεύματα περί χρηματοδοτικών κενών, νέας βοήθειας και νέου Μνημονίου και άρχισε να ασχολείται επισταμένα με το ελληνικό εγχείρημα στο οποίο σήμερα αφιέρωσε διθυραμβικούς τίτλους.
 
«Ανάρπαστα έγιναν ελληνικά ομόλογα αξίας 3 δισ. ευρώ» σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο των Financial Times που κάνουν λόγο για εντυπωσιακή ζήτηση για τα ομόλογα χωρών της περιφέρειας της ευρωζώνης. Το Bloombergτονίζει τη σημαντική αποκλιμάκωση των επιτοκίων δανεισμού σε χαμηλά 4 και πλέον ετών. «Η Ελλάδα βρίσκεται εν μέσω μιας εκπληκτικής οικονομικής επιστροφής» σχολιάζει το Reuters. «Η επιστροφή των Ελλήνων» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος τηςSüddeutsche Zeitung ενώ «τεράστιο ενδιαφέρον για τα ελληνικά ομόλογα» βλέπει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. 

http://tvxs.gr/

Δικογραφία Μιχελάκη: «Έστελνε με φαξ τις ερωτήσεις στον Πάλλη από το γραφείο του»

Ενώ ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης και η κυβέρνηση, συνεχίζουν να σιωπούν για τη δικογραφία του χρηματισμού του υπουργού από τον προφυλακισμένο επιχειρηματία Αναστάσιο Πάλλη, που αποκάλυψε το HOT DOC, γίνονται γνωστά και νέα στοιχεία της δικογραφίας, η οποία «έχασε το δρόμο προς τη Βουλή».

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στη δικογραφία υπάρχουν και άλλα αποδεικτικά στοιχεία που ενοχοποιούν τον Γιάννη Μιχελάκη για χρηματισμό, πέρα από τα χειρόγραφα του επιχειρηματία και τις καταθέσεις μαρτύρων.

Στο υλικό που κατασχέθηκε στο σπίτι και το γραφείο του Πάλλη από τους εισαγγελείς, βρέθηκε επίσης η επίμαχη ερώτηση που κατέθεσε ο Μιχελάκης ως Βουλευτής στη Βουλή με περιεχόμενο κατά του Βίκτωρα Ρέστη, πρώην συνεργάτη και στη συνέχεια αντιπάλου του Πάλλη. Είναι η ερώτηση για την οποία ο νυν υπουργός φέρεται να χρηματίστηκε. Το κείμενο της ερώτησης που υπάρχει στα κατασχεμένα, έχει σταλεί από το γραφείο του Μιχελάκη στη ΝΔ, όταν αυτός ήταν εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος. Το κείμενο που ήταν στη διάθεση του Πάλλη, δείχνει καθαρά δηλαδή πως εστάλη στον επιχειρηματία από τη ΝΔ, αφού αποτυπώνει πάνω του τον αριθμό του φαξ των γραφείων του κόμματος.

Σύμφωνα με τη δικογραφία, το εύρημα αυτό πιστοποιεί όχι μόνο την στενή σχέση Μιχελάκη-Πάλλη, αλλά επιβεβαιώνει πως υπήρξε χρηματισμός για τη συγκεκριμένη ερώτηση στη Βουλή όπως άλλωστε ο ίδιος ο Πάλλης γράφει στα χειρόγραφά του. Το φαξ στάλθηκε από τα γραφεία της ΝΔ στον Πάλλη, ως πιστοποίηση των υπηρεσιών που προσφέρθηκαν, είναι η εκτίμηση της δικογραφίας.

Ως σήμερα, Άρειος Πάγος και Υπουργείο Δικαιοσύνης, δεν έχουν απαντήσει παρά το θόρυβο, για το πότε είχαν στη διάθεσή τους την καυτή δικογραφία, η οποία παρότι έχει περάσει διάστημα 4 μηνών δεν έχει φτάσει στη Βουλή για συζήτηση της άρσης ασυλίας του Μιχελάκη

Ο ίδιος ο υπουργός, δεν έχει τοποθετητεί επίσημα για το διπλό σκάνδαλο που τον αφορά. Αντιθέτως, πληροφορίες τον θέλουν να επικοινωνεί με δημοσιογράφους για να εξασφαλίσει τη μη δημοσίευση των αποκαλύψεων του HOT DOC. Στις συζητήσεις του αυτές ο υπουργός, εκθέτει στους συνομιλητές του στοιχεία της δικογραφίας τα οποία κατ αυτόν δεν αποδεικνύουν την ενοχή του. Το ερώτημα λοιπόν είναι, πώς γνωρίζει ο κύριος Μιχελάκης στοιχεία της δικογραφίας, αφού δεν έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον του ώστε να λάβει γνώση του κατηγορητηρίου και του αποδεικτικού υλικού; Οπότε ή ο κύριος Μιχελάκης λέει ψέματα στους δημοσιογράφους ή γνωρίζει δικογραφία παρανόμως από κάποιον που τον ενημερώνει αντί να την προωθήσει στη Βουλή.

http://www.koutipandoras.gr/

Ε ε ε έρχεται... ο "Ζορό" της πολιτικής

Όταν συντάσσεις ένα δημοσιογραφικό κείμενο γνωρίζεις πως στο τέλος θα πρέπει σίγουρα να μπεί ο τίτλος, ο υπότιτλος και φυσικά ο υπέρτιτλος, που καλύπτει τα πάντα. Μάλλον, κάπως έτσι θα σκέφτηκε και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, όταν αποφάσιζε να βάλει τον εαυτό του, όχι απλά μαζί με τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή, αλλά πάνω και από εκείνον ακόμα! Πιθανότατα, ο "Ζορό" της πολιτικής και της συμπρωτεύουσας θεωρεί τον εαυτό του υπέρεθνάρχη, αλλιώς δεν εξηγείται το πως σκέφτηκε και τελικά παρουσίασε το νέο του κόμμα με τον ίδιο δίπλα από την "μαρκίζα" και τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή κάτω από την ΠΑΤΡΙ.Δ.Α (Πατριωτικό Δίκτυο Αφύπνισης) και φυσικά κάτω από τον υπέρτατο, τον μοναδικό, τον ανεπανάληπτο Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Μάλιστα, η κωμωδία είχε και συνέχεια, καθώς, ο πρώην νομάρχης Θεσσαλονίκης, υποστήριξε ότι ο λόγος που επέλεξε αυτά τα δύο καρέ, ήταν γιατί θεωρεί εαυτόν συνεχιστή της Ευρώπης, όπως την οραματίστηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.   

Στο μεταξύ, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, στην ομιλία του, με αφορμή την παρουσίαση του κόμματος για τις ευρωεκλογές του Μαΐου, έβαλε για λίγο στην άκρη τον "Εθνάρχη" και θυμήθηκε κάτι από τα χρόνια της επανάστασης, καθώς ως άλλος εθνικός ήρωας (άλλωστε η ποικιλία ποτέ δεν χάλασε κανέναν, άσε που στο τέλος δεν μένει και τίποτα για να θυμάσαι), ανέφερε χαρακτηριστικά απευθυνόμενος στο πλήθος: "ελεύθερος γεννήθηκα, ελεύθερος και θα πεθάνω", θυμίζοντας έτσι και κάτι από Αθανάσιο Διάκο...

Αφού, ευχηθούμε καλή επιτυχία στο νέο του εγχείρημα θα θέσουμε και ένα ερώτημα: Για γέλια ή για κλάματα; Ή μήπως και για τα δυο; 

Ο έρωτας του υπέρτατου με το...σκαμνί

Πέρα από το αστείο του θέματος πάντως, αξίζει να υπενθυμίσουμε εδώ ότι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης δεν φημίζεται μόνο για τη κωμική στάση που κρατά και εφαρμόζει στη ζωή του, είτε στην πολιτική είτε στην προσωπική του πορεία. Ο πρώην νομάρχης της Θεσσαλονίκης είναι αρκετά γνωστός και στις δικαστικές αίθουσες της χώρας. Θα λέγαμε πως από ότι έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, ο ίδιος, διατηρεί μια σχέση πάθους και εξάρτησης με το σκαμνί της δικαιοσύνης, καθώς παρόλο που επί χρόνια το απέφευγε τελικά μάζεψε στο τέλος όλες τις ποινές μαζί. Συγκεκριμένα, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση ενός χρόνου, με τριετή αναστολή για παράβαση καθήκοντος.

Εμπλέκεται σε δύο ποινικές υποθέσεις, η διερεύνηση των οποίων βρίσκεται σε εξέλιξη: Η μία αφορά τις «ύποπτες» προσλήψεις συγκεκριμένων ατόμων για εκτέλεση συγκεκριμένου έργου, τα οποία όμως δεν απασχολήθηκαν στα έργα αυτά, και η άλλη στην κατάτμηση των δημοσίων έργων σε μικρότερα, προϋπολογισμού κάτω των 45.000 ευρώ, ώστε να μπορούν να γίνονται απευθείας αναθέσεις, και όχι ανοιχτοί διαγωνισμοί.

Ο ίδιος άνθρωπος, ο μεγάλος αυτός ηγέτης και πατριώτης, ιδρυτής του νέου κόμματος που ζητά ξανά την ψήφο των εκατομμυρίων θαυμαστών του στην Ελλάδα για να τους εκπροσωπήσει και να σαρώσει στην Ευρώπη, έχει κάτσει στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, ως Περιφερειάρχης, αναφορικά με τις καθυστερήσεις στη λήψη μέτρων για τη διάσωση της λίμνης Κορώνειας, καθώς ο κ. Ψωμιάδης φέρεται να καθυστερούσε να επιβάλλει πρόστιμα σε βάρος βιομηχανιών παρά τις εισηγήσεις των επιθεωρητών Περιβάλλοντος.

Επιπλέον, σας θυμίζουμε ότι ο τέως περιφερειάρχης έχει καταδικαστεί από το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης με τις αποφάσεις 943-944/2011, σε φυλάκιση 12 μηνών με τριετή αναστολή για παράβαση καθήκοντος. Η παράβαση καθήκοντος ανάγεται στο ότι καθ' υπέρβαση της διακριτικής ευχέρειας της εξουσίας μείωσε σε 5.000 ευρώ πρόστιμο των 89.000 ευρώ, το οποίο είχε επιβληθεί σε βάρος πρατηριούχου υγρών καυσίμων, ο οποίος φέρεται να νόθευε καύσιμα, με αποτέλεσμα να ωφελείται ο πρατηριούχος και να ζημιώνεται η Νομαρχία. 

http://www.koutipandoras.gr/

Νωρίτερα φέτος το Πάσχα

Μέχρι αργά χθες τη νύχτα άνθρωποι απ’ όλες τις γωνιές της Ελλάδας κατέφθαναν με ό,τι μέσο είχαν στη διάθεσή τους, για να πανηγυρίσουν την έξοδο στις αγορές. Ούτε στις πρώτες συγκεντρώσεις κατά του Μνημονίου τέτοια προσέλευση κόσμου. Ούτε το ’44 με την απελευθέρωση. Χιλιάδες άγνωστοι μεταξύ μας αγκαλιαζόμασταν και φιλιόμασταν κλαίγοντας από χαρά, ενώ το λαϊκό παραλήρημα που δεν έλεγε να κοπάσει είχε πλημμυρίσει το κέντρο της πρωτεύουσας.

Κάποια στιγμή ένας τρελός ντυμένος στα κουρέλια άρχισε ξαφνικά να ουρλιάζει ότι η έξοδος στις αγορές είναι απάτη. Το πλήθος τα ‘χασε, σάστισε, και μια αναπάντεχη κι ένοχη σιωπή απλώθηκε απότομα στην ατμόσφαιρα. Ο τρελός αναθάρρησε και νομίζοντας πως του δίνουν σημασία άρχισε να ξελαρυγγιάζεται, λέγοντας ότι το ομόλογο εκδίδεται με το Αγγλικό δίκαιο που σημαίνει ότι ουσιαστικά είναι ενυπόθηκο με δημόσια περιουσία και ότι άρα δεν πρόκειται για έξοδο στις αγορές.

Ένας αφιονισμένος από την ευφορία, αν και κατεστραμμένος από την Εφορία, του φώναξε: «Θα το πληρώσουμε, μωρέ! Πώς κάνεις έτσι;» Και το πλήθος που δεν είχε καμιά διάθεση να του χαλάσουν τη φιέστα άρχισε να ζητωκραυγάζει.

Ο τρελός συνέχισε να ωρύεται, λέγοντας ότι η χώρα βαρύνεται έτσι με ακόμα μεγαλύτερα χρέη∙ ότι όχι μόνο εξακολουθεί να υφίσταται το Μνημόνιο, αλλά ετοιμάζεται κι άλλο∙ ότι η κυβέρνηση παρουσίασε ως έξοδο στις αγορές την ανάγκη για δανεικά, για τα οποία καιγόταν επειδή δεν έλαβε κανονικά την τελευταία δόση, οπότε δεν θα μπορούσε αλλιώς να πληρώσει τις υποχρεώσεις της το Μάιο∙ ότι ακόμα και αυτήν την κουτσουρεμένη δόση που έλαβε δεν την έλαβε τελικά καν, αλλά εκκρεμούν ακόμα χιλιάδες απολύσεις πριν εκταμιευθεί∙ ότι όλα αυτά τα κάνει η κυβέρνηση για προεκλογικούς λόγους και άρα χρεώνονται τα παιδιά μας με αυτό το ομόλογο την προεκλογική της εκστρατεία∙ ότι οι δανειστές μας δένουν ακόμα περισσότερο και ότι με την έκδοση ενός τέτοιου ομολόγου το κούρεμα πάει περίπατο, γιατί χωρίς μια τέτοια διαβεβαίωση, ότι δηλαδή δεν θα υπάρξει νέο κούρεμα, μόνο ένας τρελός θα έπαιρνε ένα ομόλογο του Στουρνάρα. Αλλά σε αυτό το σημείο, στο σημείο που ο τρελός άρχισε να κατηγορεί τους άλλους για τρελούς, εκεί πια η υπομονή του κόσμου εξαντλήθηκε, και άρχισαν όλοι να τον καταριούνται και να του ζητούν να βγάλει το σκασμό. Έγινε πανζουρλισμός, επικράτησε πανδαιμόνιο.

Με τούτα και μ’ εκείνα ξημερωθήκαμε. Παρασυρμένοι από το εορταστικό κλίμα θα μέναμε κι άλλο, αλλά, ευτυχώς, εκείνη τη στιγμή ακούστηκε μια εκκωφαντική έκρηξη, τόσο δυνατή σαν να σκάει ένα πολύ δυνατό πυροτέχνημα, πασχαλιάτικο βεγγαλικό που πυροδοτήθηκε βαθιά μέσα στο λαβύρινθο του αυτιού σου. Και μας έσπασε τα τύμπανα. Τρομάξαμε τόσο πολύ που η πρωτοφανής αυτή συγκέντρωση διαλύθηκε αμέσως. Σκορπίσαμε όλοι μονομιάς μες την απογοήτευση.

Και τώρα; Πότε άραγε θα μας δοθεί η ευκαιρία να βγούμε στους δρόμους για να πανηγυρίσουμε ξανά; Ουδέν κακόν αμιγές καλού όμως. Τουλάχιστον με την έκρηξη μας λύθηκε η απορία γιατί, παρά τα ανέλπιστα νέα και το τέλος των θυσιών, εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε ακόμα μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, όπως η σημερινή που πραγματικά έφτυσε αίμα όλα αυτά τα μαύρα χρόνια ώσπου να μας φέρει την Ανάσταση μιαν ώρα αρχύτερα.

Υ.Γ. Ακόμα και ο Ιησούς μετά τη Σταύρωση και την Ανάσταση μας άφησε να αποφασίσουμε μόνοι μας για τα ρέστα…

by Sotos

 

Βγαίνουμε στις αγορές ξυπόλητοι κυρ Στέφανε…

Μα καλά, για σταθείτε, μέχρι τώρα δεν μας κατηγορούσαν πως τρώγαμε παραπάνω από όσα βγάζαμε; Δεν μας έλεγαν πως παράγουμε λιγότερα από τους άλλους ευρωπαίους, πως δουλεύουμε λιγότερο και τεμπελιάζουμε περισσότερο, πως έχουμε το μεγαλύτερο δείκτη ιδιοκατοίκησης;

Του Κωνσταντίνου Γκαντάτσιου 

Ξύπνησα με κέφι. Βγαίνουμε στις αγορές, είπα... μην πείτε μέσα σας κάποιοι πως βγαίνουμε στις αγορές εσπευσμένα για να καλυφθεί το σκάνδαλο Μπαλτάκου, ούτε για να καλύψουμε το σκάνδαλο κάποιου Τάκη που κανείς δεν τον γνώριζε και φύτρωνε μόνος του εκεί που δεν τον έσπερναν. Όχι, δεν είναι αντιπερισπασμός… Ο Τάκης όπως αποφάνθηκαν όλοι ήταν άγνωστος σε όλους στην κυβέρνηση, ξεκάθαρα πράγματα. Πίσω μας αφήνουμε την συμπεριφορά του υιού Μπαλτάκου που έδρασε στην βουλή λες και ήταν στο τσιφλίκι του πατέρα του (ποιος ξέρει), αδιαφορούμε για το χαμένο Μπόινγκ που αναζητούσαν εναγωνίως τα κανάλια παραμονές του πολυνομοσχεδίου και ερχόμαστε στο δια ταύτα.

Για να μην μεμψιμοιρούμε η αλήθεια είναι πως επιτέλους βγαίνουμε στις αγορές με την ψυχή στο στόμα βγάζοντας άλλο έναν χειμώνα χωρίς θέρμανση και αφανίζοντας τα τελευταία ορφανά δέντρα παραβολών και ποταμών (Σταύρο συγνώμη αλλά έχω την ΔΕΗ απλήρωτη),

Όλα τα έχει το success story Σαμαρά, χιλιάδες απολύσεις, περικοπές μισθών και επιδομάτων, καταπάτηση δημόσιων αγαθών και ξεπούλημα περιουσίας.

Μα καλά, για σταθείτε, μέχρι τώρα δεν μας κατηγορούσαν πως τρώγαμε παραπάνω από όσα βγάζαμε; Δεν μας έλεγαν πως παράγουμε λιγότερα από τους άλλους ευρωπαίους, πως δουλεύουμε λιγότερο και τεμπελιάζουμε περισσότερο, πως έχουμε το μεγαλύτερο δείκτη ιδιοκατοίκησης; Πάνω που είχαμε πειστεί (όχι όλοι) πως δεν χρειαζόμαστε κι άλλα δανεικά, εκεί που ξεκοιλιαζόμασταν για το ποια ομάδα και πόσο μερίδιο θα πάρει από το πρωτογενές πλεόνασμα, ξαφνικά λέει βγαίνουμε στις αγορές έχοντας στην πλάτη μας τόσα και τόσα εσωτερικά με 170% χρέος και 30% ανεργία με την πραγματική να αγγίζει το 35%, και τρία εκατομμύρια Έλληνες στα όρια της φτώχειας.

Οι ανασφάλιστοι πεθαίνουν αβοήθητοι, αλλά εμείς βγαίνουμε στις αγορές, είδαμε ασθενείς να μεταφέρονται λόγω έλλειψης οδηγού ασθενοφόρου στο πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτου, αλλά εμείς πρέπει να πανηγυρίσουμε ακόμη και με την ανεργία στο φουλ, με μικρομεσαίους επιχειρηματίες σε κατάσταση παροξυσμού, με δεκάδες χιλιάδες ανεμβολίαστα παιδιά, με οικογένειες να καταπίνουν άγχος.

Την πόρτα των κοινωνικών ιατρείων διαβαίνουν καθημερινά όλο και περισσότεροι, τα κοινωνικά παντοπωλεία και τα γεύματα σε εμπερίστατους συμπολίτες μας αυξάνονται. Εμείς όμως πρέπει όλα αυτά να τα χωνέψουμε, να αλληθωρίσουμε, να κάνουμε πως ελπίζουμε για να πάρουμε τα εύσημα των Ευρωπαίων. Κανείς δεν δανείζει τζάμπα, ο δανειστής ενδιαφέρεται να πάρει τα λεφτά του πίσω και μάλιστα με τόκο. Στα ψιλά γράμματα ο κάθε Άδωνης δεν θα σου πει πως ξαναδανειζόμαστε με επιτόκιο 5,5%, το ακριβότερο της ευρωπαϊκής ένωσης, την ώρα που η Γερμανία δανείζεται με λιγότερο από 0.2% .Θα αρκεστεί να σου κολλήσει την ταμπέλα του Συριζαίου. Σε έναν ένα υποτιθέμενο διάλογο θα έλεγε πως πετύχαμε πλεόνασμα, διώξαμε τον Μπαλτάκο, κλείσαμε την Χ. Αυγή στα μπουντρούμια, και εσείς έρχεστε τώρα και ζητάτε μεροκάματα, φθηνά φάρμακα, φρέσκο γάλα, ψωμί ζεστό, προστασία περιβαλλοντικών όρων σε περιοχές επενδύσεων, θέσεις εργασίας, θα αράδιαζε και μερικές ψευτοσυγκρίσεις με χώρες του βορρά και σε λίγο θα έπρεπε να πούμε και ευχαριστώ που μας έβγαλαν την αλυσίδα από τον λαιμό και μας την πέρασαν στα πόδια.

Τώρα φαίνονται να αγωνιούν για την ανεργία για να εξαγοράσουν ψήφους, να αμβλύνουν συνειδήσεις, να θολώσουν τα νερά διοχετεύοντας την αγανάκτηση σε στα νερά τους και φυσικά όλα με νόμιμα καρυκεύματα και έχοντας λίγο από το «αλάτι» της δημοκρατίας.

Αν καταλάβατε καλά δανειζόμαστε πάλι, βγήκαμε στην γύρα για δανεικά, όχι όμως και αγύριστα (τα συγκεκριμένα ομόλογα υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο), η διαφορά είναι πως αυτήν την φορά πρέπει να πανηγυρίσουμε επειδή δανειστήκαμε ξανά ή επειδή ζητιανεύουμε δανεικά με επαχθείς όρους. Τον στόχο της κίνησης αυτής τον καταλαβαίνουμε όλοι, η κυβέρνηση με την πολιτική της απέτυχε, η ύφεση είναι τεράστια και οι πολίτες βλέπουν όλο και πιο έντονα το χάσμα μεταξύ κυβερνητικών υποσχέσεων και καθημερινότητας.

Βγαίνουμε λοιπόν κυρ Στέφανε...όπως έλεγε και η Βουγιουκλάκη που κρυφομιλούσε στο τηλέφωνο χαρούμενη που προσλήφθηκε σε εργασία, «βάλε και ένα κιλό μακαρόνια για να τα μαγειρέψουμε με κιμά όπως πέρσι τα Χριστούγεννα, βάλε και δυο κουτιά μαρμελάδες (γιατί είδαμε το φώς στο τούνελ), και 150γρ ζαμπόν, και σοκολατίτσες για τα παιδιά, (γιατί έρχεται η ανάπτυξη)» .

Βάλε τρία μπουκάλια κρασί και έξι μπουκάλια μπύρα, όχι για να γιορτάσουμε αλλά για να μην έρθει η στιγμή που θα ακούσουμε μια μέρα από τα χείλη των παιδιών μας αυτό που είπε ο Τζ.Όργουελ, πως :
«ένας λαός που εκλέγει διεφθαρμένους, κλέφτες, προδότες και απατεώνες δεν είναι θύμα αλλά συνένοχος» 

Και εμείς ρε παιδιά όχι μόνο τους εκλέξαμε αλλά και τους ανεχθήκαμε τόσα χρόνια τώρα….

Βάλε λοιπόν κυρ Στέφανε πάλι γυμνοί και ξυπόλητοι βγαίνουμε στις αγορές…

 CretaLive.gr 

Απλήρωτοι εργαζόμενοι δίχως κανένα εργασιακό δικαίωμα

Γράφει ο Βαγγέλης Τριάντης

«Και οι τρεις πρώτοι μήνες του 2014 παρουσιάζουν, ύστερα από πολλά χρόνια, συνεχόμενα θετικά ισοζύγια προσλήψεων και απολύσεων», δήλωσε πριν από λίγες μέρες ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Γιάννης Βρούτσης και συμπλήρωσε ότι το αποτελέσματα υποδηλώνει «μια διαφαινόμενη τάση ανάκαμψης της αγοράς εργασίας». Και μπορεί όντως ο κ. Βρούτσης να έχει δίκιο.

Η ανεργία να δείχνει μία τάση μείωσης και μεγάλο ρόλο σε αυτό να παίζουν και τα διάφορα προγράμματα που έχει εξαγγείλει το υπουργείο. Ωστόσο η μείωση είναι πλασματική, καθώς σε πολλές περιπτώσεις, όπως αποκαλύπτει το e-reportaz, οι ωφελούμενοι άνεργοι όχι μόνο εργάζονται με μισθούς πείνας αλλά και δίχως κανένα εργασιακό δικαίωμα.

Εδώ και περίπου ένα χρόνο το υπουργείο Εργασίας έχει εξαγγείλει διάφορα προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας. Πρόκειται για τα γνωστά «voucher», ή αλλιώς «επιταγές εισόδου για την είσοδο στην αγορά εργασίας». Τα προγράμματα αυτά χρηματοδοτούνται από το ΕΠ «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» με πόρους της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σκοπός είναι να καταφέρουν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας άνεργοι που λόγω της οικονομικής κρίσης αδυνατούν να βρουν δουλειά. Τα προγράμματα βγαίνουν μέσω ΟΑΕΔ, ωστόσο την υλοποίησή τους έχουν αναλάβει Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ).

Τα τελευταία έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια τους τελευταίους μήνες από άκρη σε άκρη σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σύμφωνα με καταγγελίες ωφελουμένων ή ανέργων που επιχείρησαν να υποβάλλουν αιτήσεις για τα προγράμματα αυτά, ορισμένα ΚΕΚ, πολύ πριν το υπουργείο Εργασίας ανακοινώσει επίσημα τα προγράμματα αυτά, τηλεφωνούν σε διάφορους ανέργους. Εκεί τους ενημερώνουν για τα προγράμματα αυτά και τους καλούν να παρουσιαστούν στα γραφεία τους και να δώσουν κάποια προσωπικά στοιχεία. Το που βρίσκουν τα προσωπικά τηλέφωνα των ανέργων είναι κάτι που παραμένει άγνωστο και προκαλεί μεγάλη εντύπωση, καθώς αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Εκτός και αν λαμβάνουν τα στοιχεία μέσω ΟΑΕΔ, που και πάλι εγείρεται μείζον θέμα.

Δουλεύουν και παραμένουν απλήρωτοι

Συνήθως τα προγράμματα απευθύνονται σε νέους ηλικίας από 18 έως 29 ετών και περιλαμβάνουν δύο σκέλη. Αρχικά, ο ωφελούμενος παρακολουθεί ένα πρόγραμμα θεωρητικής κατάρτισης 80 ωρών. Στη συνέχεια κάνει πρακτική άσκηση σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, η οποία δεν υπερβαίνει τους πέντε μήνες. Η αμοιβή τους δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ μηνιαίως, ενώ παρέχεται και στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ωστόσο, όπως καταγγέλλουν στο e-reportaz.gr, ωφελούμενοι που πίστεψαν τις εξαγγελίες του υπουργείου Εργασίας, παρά το γεγονός ότι δούλεψαν κανονικά, ακόμη και σήμερα παραμένουν απλήρωτοι. Ανώνυμες μαρτυρίες ωφελουμένων που έχουν αναρτηθεί στο vforvoucherades.blogspot.gr, αφήνουν έκθετη την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.

«Εγώ ξεκίνησα το πρόγραμμα αρχές Οκτώβρη. Γνώριζα από την αρχή ότι τα χρήματα θα μπουν σε 2 δόσεις. Το θεωρητικό επίδομα το πληρώθηκα 30 Δεκέμβρη. Σχετικά γρήγορα σε σχέση με τους άλλους, ανήκω στους τυχερούς», λέει ο Α.

Η Κ. αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ξεκίνησα την ωφέλεια μου τέλος Γενάρη σε ένα site. Γενικά οι συνθήκες εργασίας είναι καλές. Με τα ΚΕΚ φυσικά δεν υπάρχει καμία συνεννόηση. Όταν τελειώσαμε τη θεωρητική κατάρτιση τους ρώτησα αν είναι συνεπής στις πληρωμές τους και γέλασαν!!! Μου είπαν, όταν ξεκινήσεις τη πρακτική μη παίρνεις κάθε μέρα τηλέφωνο να ρωτάς πότε θα μπουν τα λεφτά. Το πότε θα πληρωθούμε βέβαια, δεν το γνωρίζουν».

«Εγώ ξεκίνησα την ωφέλεια μου στη Vodafone. Εγώ και άλλοι 10 Voucherades. Μετά τη πρακτική με κράτησαν με 4μηνη σύμβαση 6ωρο. Βέβαια δούλευα 12ωρα και 13ωρα και πληρωνόμουν υπερωρίες σε κουπόνια Σκλαβενίτη, Πλαίσιο, Hondos κ.α. Καινούρια πατέντα αυτή! Γενικά το κλίμα δεν ήταν και ό,τι καλύτερο για τους Voucherades. Από τα 10 άτομα κράτησε μόνο 2-3 άτομα. Τα χρήματα τα πήρα μετά από 4 μήνες», αναφέρει ο Γ.

«Εγώ είμαι σε Κοινωφελή πρόγραμμα. Υπέγραψα αναγγελία πρόσληψης αρχικά και μετά πρόσληψη το οποίο φυσικά δεν αναφέρει περαιτέρω εργασιακά δικαιώματα μόνο ονοματεπώνυμο και την εταιρία δεν είναι δηλαδή κάποια σύμβαση εργασίας. Τα χρήματα τα παίρνουμε σε 3 δόσεις, η πρώτη 40% του χρηματικού ποσού, η δεύτερη 50% και η τρίτη 10%. Η τελευταία δόση άργησε 5 ολόκληρους μήνες.
Εμείς στα κοινωφελή δεν έχουμε κανένα δικαίωμα ως εργαζόμενοι, δε δικαιούμαστε καμία άδεια, δε μπορούμε ούτε να αρρωστήσουμε καθώς δε δικαιούμαστε αναρρωτική».
Σε ότι αφορά τις καθυστερήσεις στην πληρωμή οι απόψεις διίστανται. Το υπουργείο Εργασίας κατηγορεί τα ΚΕΚ, και τα τελευταία το υπουργείο Εργασίας. Σε κάθε περίπτωση όμως μεγάλοι χαμένοι είναι οι άνεργοι που ενώ καλούνται να δουλέψουν σε συνθήκες εργασίας δίχως κανέναν εργασιακό δικαίωμα, βλέπουν ακόμη και η πληρωμή τους να γίνεται με προβλήματα.

Ο ρόλος των ΚΕΚ

Αυτό που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι ο ρόλος που έχουν αναλάβει τα ΚΕΚ. Σε προγράμματα που βγάζει το υπουργείο Εργασίας και για τα οποία κανονικά θα μπορούσε ο κάθε εργαζόμενος να καταθέτει μία αίτηση στα γραφεία του ΟΑΕΔ και να μην χρειάζεται να απευθυνθεί σε κάποιο ΚΕΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με καταγγελίες ωφελουμένων, αυτό γίνεται επειδή το κάθε ΚΕΚ επιδοτείται με 1.100 ευρώ από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ για κάθε εργαζόμενο.

«Είμαστε οι νέοι-ες, έως 29 ετών, «ωφελούμενοι» της επιταγής -voucher-«εισόδου στην αγορά εργασίας» από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Είμαστε οι νέοι-ες που δεν δουλεύουμε, αλλά “μαθητεύουμε”. Εμείς, που παράγουμε έργο, αλλά δεν είμαστε εργαζόμενοι, εμείς, που περιμένουμε μήνες να πληρωθούμε, εμείς που είμαστε εκτεθειμένοι απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, καθώς δε συμπεριλαμβανόμαστε σε κανένα νόμο, εμείς που φορολογούμαστε κανονικά, χωρίς να έχουμε ένσημα.

Είμαστε οι αόρατοι-ωφελούμενοι στις θέσεις των απολυμένων ιδιωτικών υπαλλήλων στις επιχειρήσεις. Είμαστε οι εργαζόμενοι στα κοινωφελή (5μηνα) προγράμματα που καλύπτουν τις θέσεις των υπό διωγμό δημοσίων υπαλλήλων, ανεξαρτήτως πτυχίου ή προϋπηρεσίας. Είμαστε παντού, σε κάθε νοσοκομείο, δήμο, εργοστάσιο ή εταιρία.

Ο κόμπος έφτασε στο χτένι όταν τα ΚΕΚ παρέλαβαν τη σκυτάλη. Στα ΚΕΚ, πιστοποιημένα από τις «αδιάβλητες» κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, έχει ανατεθεί να μας διακινήσουν στην αγορά, λαμβάνοντας 1.100 ευρώ για τον καθένα από εμάς ως μερίδιο μεσάζοντα-δουλεμπόρου από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Εκμεταλλευόμενα την ανάγκη μας για δουλειά και μισθό, μας προωθούν σ” επιχειρήσεις όχι όμως σε συναφή πεδία και τομείς που να πληρούν τα κριτήρια των ωφελουμένων, αλλά όπου βόλευε για να μη χαθεί το πρόγραμμα και τα λεφτά!», τονίζουν σε ανακοίνωσή τους οι ωφελούμενοι των προγραμμάτων.

http://www.e-reportaz.gr/

Αναστασία Χρηστίδη - Υποψήφια Δημοτικός Σύμβουλος Παλλήνης με τον Συνδυασμό "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"

Έχω γεννηθεί στην Λαμία Φθιώτιδας το 1961. Έζησα στην Άμφισσα Φωκίδας έως το 1974. Τελείωσα το Λύκειο στην Αθήνα και στη συνέχεια σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά.

Στον Γέρακα (Γαργηττός) κατοικώ από το 1996 με την οικογένεια μου.

Εργάζομαι  ανελλιπώς από το 1986 στον ιδιωτικό τομέα σε μεγάλες Πολυεθνικές  Εταιρείες.

Οι αριστερές  καταβολές μου από την αντιστασιακή δράση των γονιών μου στην κατοχή, με οδήγησαν να ασχοληθώ στα φοιτητικά μου χρόνια, με τα πολιτικά δρώμενα από την πλευρά της Αριστεράς.

Η σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση με ωθεί  να συμμετέχω στον αγώνα για έναν διαφορετικό Δήμο.

Η Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο επιδιώκει  να εξυψώσει το ατομικό σε συλλογικό,

το τοπικό σε εθνικό, το Ελληνικό σε Ευρωπαϊκό.

http://pa-pallini.blogspot.gr/

Στις αγορές αδελφές μου, στις αγορές

Με λαμπρές ετοιμασίες πρόκειται η χώρα να υποδεχτεί τα χαρμόσυνα μαντάτα της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές. Σημαιοστολισμοί, κόκκινα χαλιά, καλοντυμένοι άστεγοι και χαμογελαστοί άνεργοι θα συμπληρώσουν το εορταστικό κλίμα που θα κορυφωθεί με την προεκλογική στήριξη της Μέρκελ στον Σαμαρά, την Παρασκευή. 

Τι σημαίνει θα βγούμε στις αγορές; Ότι θα μπορούμε να δανειστούμε με -και καλά- ευνοικότερους όρους. Τι μεγάλη επιτυχία! Η χώρα θα πάρει κι άλλα δάνεια, δηλαδή θα ακολουθήσει την πρακτική που μας οδήγησε στην χρεοκοπία και τα μνημόνια. Μια είδηση που σε άλλες εποχές θα ήταν λόγος να κλονιστεί η κυβέρνηση, σήμερα χρησιμοποιείται από τα media και το Μαξίμου, ως προμετωπίδα του “success story”.

Πανηγυρίζουν που θα δανειστούμε, που με χρέος στο 180% του ΑΕΠ οι “αγορές” μας δίνουν δάνειο. Δηλαδή δεν το χωρά ο κοινός νους, πως οι ίδιες αγορές με λιγότερο χρέος σταμάτησαν να μας δανείζουν πριν 2-3 χρόνια. Τι άλλαξε τώρα; Κι αφού έχουμε “πρωτογενές πλεόνασμα” γιατί χρειαζόμαστε δανεικά; Το χρέος δεν είναι βιώσιμο, άρα προς το επικοινωνιακό πανηγυράκι;

Απλά οι γύπες των αγορών έχουν εξασφαλίσει τα κέρδη τους απομυζώντας την Ελλάδα. Το κάθε νέο δάνειο πηγαίνει στην αποπληρωμή των παλαιότερων και σε καμία περίπτωση για μισθούς και συντάξεις. Ο Σαμαράς έχει δώσει εγγυήσεις για το ότι οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν με κρατικά χρήματα κι έτσι οι “αγορές” τον βοήθησαν να στήσει την “έξοδο στις αγορές”, ώστε να καρπωθεί μια ανύπαρκτη επιτυχία.

Πάλι θα ετοιμαστεί ένα όργιο κερδοσκοπίας. Μην ξεχνάμε πως η κυβέρνηση χάρισε στις τράπεζες 7 δισ. τον προηγούμενο χρόνο για να καλύψουν δήθεν το κενό τους. Συν τα χρήματα των φορολογούμενων που χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίησή τους (σχεδόν 25 δισ).

Όλο το παιχνίδι είναι να περάσει το χρέος στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων, ώστε τα κράτη που συμμετέχουν στον μηχανισμό διάσωσης να μην δεσμεύονται από αυτό. Η Ελλάδα θυμίζει την πουτάνα γραία που αναζητά νέο χαρτζιλίκι, αλλά βγαίνει στην πιάτσα με τους πιο αδίστακτους εκμεταλλευτές. Φαντάζεστε σε περιόδους πρότερης “ευημερίας”  να υπήρχε έστω κι ένας να θριαμβολογούσε για την αποδοχή των τοκογλύφων να μας δανείσουν; Δηλαδή να συνεχίσουμε τον δρόμο προς μια νέα χρεοκοπία;

http://unfucker.wordpress.com/

Το μεροκάματο ενός μεγαλοδημοσιογράφου

Οι δημοσιογράφοι που γίνονται γνωστοί στην Ελλάδα μέσω της τηλεόρασης, αυτοί που υποτίθεται ότι φροντίζουν για την αντικειμενική ενημέρωση, έχουν αρχίσει την “εκπαίδευσή” τους σε μέσα ολιγαρχών και κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και μιλώντας για λογαριασμό της κυρίαρχης ιδεολογίας, φροντίζουν να κατασκευάζουν την κοινή γνώμη και να προετοιμάζουν το έδαφος για την πλήρη χειραγώγηση του εκλογικού σώματος.

Πάρα πολλοί δημοσιογράφοι που έκαναν καριέρα σε καθεστωτικά ΜΜΕ,ήρθαν σε πλήρους εναγκαλισμούς με την εξουσία, κάτι που αποδεικνύει πως είτε δεν ήταν ποτέ ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι, είτε εύκολα ξεπουλήθηκαν προς αυτούς που υποτίθεται ελέγχουν μέσω της δημοσιογραφικής έρευνας.

Η Μαρία Σπυράκη του MEGA φαίνεται πως μετά από τηλεφώνημα του Σαμαρά, θα πάρει μέρος στις επερχόμενες ευρωεκλογές ως υποψήφια της Ν.Δ., όντας μια από τις πολλές που ακολούθησαν αυτή την διαδρομή, αναβάθμισης στην κλίμακα του συστήματος.

Μερικοί από αυτούς που άφησαν το πόστο σε κανάλι για να μεταπηδήσουν στην πολιτική ήταν: ο Αιμίλιος Λιάτσος (MEGA-ΠΑΣΟΚ), o Παντελής Καψής (To BHMA-Ν.Δ), ο Αργύρης Ντινόπουλος( ΑΝΤ1-Ν.Δ), ο Πάνος  Παναγιωτόπουλος (ΑΝΤΙ-Ν.Δ), ο Χρήστος Κώνστας (ALTER-ΤΑΙΠΕΔ), η Άννα Καραμανλή (ΕΡΤ-Ν.Δ), ο Αντώνης Λιάρος (MEGA-ΠΑΣΟΚ), η Χρύσα Αράπογλου (ΕΡΤ-ΠΑΣΟΚ), η Εύα Καιλή (MEGA-ΠΑΣΟΚ), ο Γιάννης Μιχελάκης (ΑΝΤ1-Ν.Δ), η Φωτεινή Πιπιλή (MEGA-Ν.Δ) και ο Σίμος Κεδίκογλου (ΕΡΤ-Ν.Δ). Αυτοί είναι οι πιο γνωστοί στην λίστα της ντροπής.

Όλοι τους υποστηρικτές των σκληρών πολιτικών λιτότητας, του μακελέματος των εργασιακών δικαιωμάτων, φερέφωνα των ισχυρών και μεγάλοι προπαγανδιστές, ξεφτιλίζοντας το ίδιο το δημοσιογραφικό λειτούργημα, που στην Ελλάδα φαίνεται ως προθάλαμος για να μπεις στα σαλόνια. Η αληθινή δημοσιογραφία δεν χαϊδεύει, ούτε ερωτοτροπεί με την εξουσία, μάχεται για την αλήθεια και το κοινό καλό, διέπεται από κώδικες δεοντολογίας και μεταφέρει όσο πιο αντικειμενικά γίνεται την υποκειμενικότητά της. Δεν στρατεύεται υπέρ των ισχυρών.

Είναι γνωστή η διαπλοκή μεταξύ ΜΜΕ και κομματικού συστήματος. Οι εκκολαπτόμενοι πολιτευτές μέσα από τα δελτία ειδήσεων, αποδεικνύονται πιο φανατισμένοι και πρόθυμοι για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αφεντικών και του κάθε κόμματος, μιας που για χρόνια έμαθαν να υποκλίνονται στα σαλόνια μεγαλοεργολάβων και εφοπλιστών. Μάλιστα η εικόνα που υιοθετούν είναι τόσο κομματική, που ξεχνάς ότι πριν υπήρξαν και δημοσιογράφοι. Επίσης τίθενται εν αμφιβόλω οι προθέσεις τους πριν πολιτευτούν, καθώς και οι υπόγειοι σκοποί που εξυπηρετούσαν μέσα από τα media που εργάζονταν.

Σαφώς αυτή η συνομοταξία δεν εκφράζει το σύνολο των δημοσιογράφων. Υπάρχουν και δημοσιογράφοι αξιοπρεπείς, που δίνουν μάχες, που μάχονται την λογοκρισία και παλεύουν να διατηρήσουν την αλήθεια στην ενημέρωση. Άνθρωποι που μπορεί να κινδυνεύσουν, που δεν πλουτίζουν και δεν έχουν προσβάσεις σε υψηλές θέσεις. Κι αυτούς όμως τους παίρνει η μπάλα στο ισοπεδωτικό σύνθημα “αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι”, καθώς εξουσία και ΜΜΕ στην Ελλάδα, είναι τόσο σφιχταγκαλιασμένοι που υπονομεύουν την δημοκρατία. Και φυσικά καθώς όλες οι κυβερνήσεις χαρίζουν τις συχνότητες και χρέη στους ιδιοκτήτες των καναλιών, αυτοί φροντίζουν να εξαργυρώνουν το “γραμμάτιο”, όχι μόνο με την επίσημη προπαγάνδα, αλλά και με την εκτροφή στρατευμένων διαμορφωτών ειδήσεων που θολώνουν την ενημέρωση και την ίδια την αξιοπιστία της πολιτικής.