Οι Αδελφοί Κουρή και ο Αγαθός Σύριζα

του Χρήστου Καϊστριώτη                

Συνεχίζει να μου προκαλεί δέος, η καθημερινή παρουσία στελεχών του Συριζα, στο Ακροδεξιό Κανάλι του Καρατζαφέρη, ΑΡΤ και στην εκπομπή του Ακροδεξιού Βελόπουλου, στο ομιχλώδες Κανάλι EXTRA 3, νυν ιδιοκτησίας Βρυώνη και τέως, του περιβόητου Γ.Κουρή!

Στο ART λοιπόν, του Εθνικιστή-Λαϊκιστή-Μνημονιακού Καρατζαφέρη, τα στελέχη του Συριζα συζητούν καθημερινά για τις πολιτικές εξελίξεις, λίγο μετά την εκπομπή του κυρίου Πλεύρη[πατέρα του γνωστού ευφυή βουλευτή], Θεωρητικού του Φασισμού εν Ελλάδι, διαστρεβλωτή της Ελληνικής ιστορίας και Καθηγητή των Σωμάτων Ασφαλείας και του Στρατού κατά την Χούντα, αλλά και μετά!

Συζητούν όμως και στο EXTRA3, του γνωστού φίλου της Χρυσής Αυγής, Βρυώνη και αγοραστή του 902 από το ΚΚΕ, που μετονόμασε σε Κανάλι Έψιλον!

Συζητούν με μαέστρο τον Θεσσαλονικιό τηλεβιβλιοπώλη και εξ αγχιστείας[πολιτικής] ξάδελφο του Άδωνι Γεωργιάδη, που τελευταία εκδημοκρατίστηκε και αλληθωρίζει με «συμπάθεια» προς τον Συριζα!!

Ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω την λογική της συμμετοχής των Συριζαίων και τον πολιτικό στόχο αυτής της συνεύρεσης, με ένα από τα πιο Μαύρα κομμάτια του πολιτικοοικονομικού στερεώματος της χώρας!

Ομολογώ πως αδυνατώ! Με αφορμή όμως αυτήν την ανεξήγητη[για μένα] κίνηση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και την παγιωμένη μου άποψη πως η Ιστορία στην Ελλάδα πάντα επαναλαμβάνεται, θα ήθελα να σταθώ στο φαινόμενο «Κουρής».

Αυτό γιατί ο μεν Καρατζαφέρης είναι γνωστός σε όλους, αφού πρωταγωνίστησε με θόρυβο στα τελευταία χρόνια της Ελληνικής Κόλασης, ο δε Βρυώνης δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν ακόμα Έλληνα «Επιχειρηματία», που ψαρεύει στα Θολά νερά!

Ο μόνος λόγος για τον οποίο θα μείνει στην Ιστορία, είναι η σύνδεση του ονόματος του, με το απίστευτο όσο και παραβατικό ξεπούλημα της συχνότητας του 902, από το ΚΚΕ!

Ο Κουρής όμως [ή καλύτερα οι Αδελφοί Κουρή] είναι φαινόμενο μοναδικό, είναι Ιστορία μέσα στην Ιστορία και όπως είναι γνωστό, όποιος δεν διδάσκεται απ’ αυτήν, προορίζεται να την ξαναζήσει!

Η παρουσία των ανθρώπων του Γ. Κουρή στο EXTRA3 είναι έντονη, η διαφήμιση της εφημερίδας του «Κοntranews» από το Κεντρικό δελτίο θορυβώδης και η «Αγάπη» του για τον Συριζα και στα δύο Μέσα, ξεχειλίζει!

Ειδικά η εφημερίδα του, ξυπνά σε μας τους παλαιότερους, τις Χειρότερες αναμνήσεις!

Η Ιστορία όμως, όπως είπα, πάντα επαναλαμβάνεται! Ειδικά των Κουρήδων, χωρίς καμιά αμφιβολία! Ας πάρουμε καλύτερα τα πράγματα από την αρχή:

Η «Αυριανή», η μαμά της «Κοntranews», κυκλοφόρησε τον Μάρτη του 1980. Το πραγματικό τρίπτυχο της φιλοσοφίας της, Αντικομμουνισμός-Μίσος προς τους θεσμούς- Εχθρότητα προς την κουλτούρα! Τρέφεται από την άγνοια και την απόγνωση των φτωχών, που συνθλίβονται στα γρανάζια του Καπιταλισμού.

Η εφημερίδα των Κουρήδων, στηρίζει και υποστηρίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου, το 65-66 όμως, η «Φωνή της Κεφαλονιάς», γιαγιά της «Kontranews», υμνούσε γλοιωδώς τον Μητσοτάκη και τους Αποστάτες!!

Λίγο μετά, οι Κουρήδες προσκυνούν και υπηρετούν την Χούντα!

Το 1966, κατά την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Κεφαλονιά, η εφημερίδα του δίδυμου διαφημίζει την έλευση του «Ψηλού» και καλεί τον κόσμο στην υποδοχή.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου χαρακτηρίζεται Παπατζής, Αρχομανής και η ΈΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ, Ανώνυμη Εταιρεία του Καστρίου «Παπανδρέου και υιός»!

Ο Μητσοτάκης, «Λεβέντης και Ήρωας»!! Αργότερα με την «Αυριανή», ο Λεβέντης γίνεται Αρχιαποστάτης, «εξαγοράζει συνειδήσεις» και οι δημοσιογράφοι που τον στηρίζουν, «Σκυλιά που γλείφουν τα χέρια που τους ταΐζουν»!

«Καμάρι της Κρήτης» και «Ήρωας της Αντίστασης», η «Φωνή της Κεφαλονιάς»…

«Προδότης και Συνεργάτης των Ναζί», η «Αυριανή»!!!…

«Ο μόνος κίνδυνος για την Δημοκρατία, είναι ο πατήρ και ο υιός Παπανδρέου», έγραφαν το 1966. Ύστερα[ΑΥΡΙΑΝΗ] έγιναν «Γίγαντες της Δημοκρατίας»!

«Ας αφυπνισθούν τα στελέχη της Ένωσης Κέντρου. Το Κόμμα έγινε Ανδρεοκρατούμενο!», έγραφε η «Φωνή»

«Όλοι μαζί [προς τους διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ] δεν κάνετε μισόν Ανδρέα!» 8/8/89

«Ο Ανδρέας πρόδωσε συντρόφους του στον Μανιαδάκη, για να γλυτώσει». «Φωνή»

«Ο Ανδρέας υποχρεώθηκε να μεταναστεύσει, για να μην πιεί το ρετσινόλαδο….

Επειδή δεν υπήρχαν συγκοινωνίες εκείνη την εποχή, υπηρέτησε στο Αμερικάνικο ναυτικό, που χάρη σ’ αυτό νίκησαν οι σύμμαχοι τον Φασισμό»!!!! «Αυριανή» 20/6/86.

Τα συχνότερα επαναλαμβανόμενα σλόγκαν της εφημερίδας:

«Η Δημοκρατικότερη και Τιμιότερη εφημερίδα στην χώρα. Ο Μεγάλος, Ο Ηγέτης, Ο Λεβέντης, Ο Άντρας[Ανδρέας]. Οι Ηγέτες της Αριστεράς πουλημένοι, με Κότερα και Βίλες. Ο Μητσοτάκης έχει κρυφή ερωμένη. Ο Κουβέλης εξώγαμο. Οι Δυνάμεις της Προδοσίας[Αριστερά], ενάντια στις Δυνάμεις της Προόδου[ΠΑΣΟΚ].

Τίποτα δεν μπορεί να γίνει, χωρίς της έγκριση των αναγνωστών μας. Η «Αυριανή» έχει παντού μάτια και αυτιά»!!!

Η εφημερίδα κατά τους Κουρήδες, εκπροσωπούσε έναν κόσμο Τιμιότητας, που ζούσε σ’ έναν κόσμο όπου Όλοι οι Άλλοι έκλεβαν!! Όταν αποκαλύπτονταν σκάνδαλα των…Τιμίων, επρόκειτο για σκευωρία!!!

Στις 11/9/89 η «Αυριανή» προβλέπει πως ετοιμάζεται προβοκάτσια κατά του ΠΑΣΟΚ. Λίγες μέρες μετά, δολοφονήθηκε ο Μπακογιάννης!!

Ποιες ήταν οι πηγές των Κουρήδων;

«Οι Άγγλοι πολυασχολούνται τελευταία με την προσωπική ζωή του Ανδρέα. Ξέρετε γιατί; Γιατί είναι Άνδρας, ενώ αυτοί Π@..τηδες!! Εξ αιτίας αυτού του κουσουριού τους, κατάφεραν και διέλυσαν την Αυτοκρατορία που είχαν φτιάξει»!!!

«Η αιτία της κακοδαιμονίας μας είναι πως οι Έλληνες είναι Τεμπέληδες και έχουν το νου τους μόνο στο φαί»!

«Μη μιλάτε για την Λιάνη, γιατί κι εμείς θα γράψουμε για την Κατερίνα και τις άλλες γκόμενες του Μητσοτάκη», απειλούσε τον Δεξιό τύπο!

Και το παραλήρημα…

«Εμείς είμαστε το Κίνημα, εμείς είμαστε ο λαός κι αν θέλετε να ξέρετε και την Ελλάδα είμαστε άξιοι να κυβερνήσουμε και ίσως δεν έπρεπε να απαντούμε αρνητικά, στις μυριάδες των αναγνωστών που μας παροτρύνουν να ιδρύσουμε Κόμμα»

«Αυριανή» 24/8/89

Πράγματι! Κόμμα μπορεί να μην έκαναν, το παραλήρημα όμως, σ’ ένα μεγάλο βαθμό υλοποιήθηκε!

Πηγές: Άρης Παπάνθιμος Αυριανισμός

Λυριτζής-Νικολακόπουλος Εκλογές και κόμματα στη δεκαετία του ‘80

 Πηγή

Νικητής του Μαραθωνίου ο Φελίξ Κάντι

Ο Κενυάτης μαραθωνοδρόμος κάλυψε την απόσταση της διαδρομής σε 2:10.37, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ διοργάνωσης και διαδρομής.Ο πρώτος Έλληνας αθλητής που τερμάτισε ήταν ο Χριστόφορος Μερούσης. | ICONPRESS / ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΚΡΥΔΗΜΑΣ 

Ο Κενυάτης Φελίξ Κάντι ήταν ο νικητής στον 32ο Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας στον οποίο συμμετείχαν πάνω από 35.000 άνθρωποι.

Τον Κάντι, που κάλυψε την απόσταση της διαδρομής σε 2 ώρες 10 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ διοργάνωσης και διαδρομής, ακολούθησαν οι συμπατριώτες του Ράιμοντ Μπετ (έχει νικήσει δύο φορές τον Μαραθώνιο 2010-2012), και Τσομπέι.

Ο Κάντι με την επίδοση αυτή κατάφερε να ξεπεράσει την επίδοση του Ιταλού, Στέφανο Μπαλντίνι ο οποίος κατείχε το ρεκόρ της κλασσικής διαδρομής μαραθωνίου με χρόνο 2.10.55 που του είχε δώσει και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακού Αγώνες 2004 της Αθήνας.

Η Ναόμι Μάγιο είναι η γυναίκα που τερμάτισε πρώτη στον φετινό Μαραθώνιο με χρόνο 2.41.05'' και ακολούθησε η Νάνσι Ρότιχ με χρόνο 2.41.28''. Και οι δυο είναι από την Κένυα.

Ο πρώτος Έλληνας αθλητής που ολοκλήρωσε την προσπάθειά του τερματίζοντας στο Παναθηναϊκό Στάδιο ήταν ο Χριστόφορος Μερούσης, με χρόνο 2:25.15.

Η Σοφία Ρήγα είναι η Ελληνίδα δρομέας που τερμάτισε πρώτη σε 2 ώρες, 45 λεπτά και 36 δευτερόλεπτά. Η 26χρονη αθλήτρια είναι από την Πάτρα.

Ακολούθησε η Μάγδα Γαζέα σε 2 ώρες, 47 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα από τη Ζάκυνθο.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τσάρος της Οικονομίας ή της φοροαποφυγής Λάτση;

Οι αποκαλύψεις για τη “θεσμική” χρήση του Λουξεμβούργου ως φορολογικού παραδείσου για τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στον κόσμο που κατάφερναν να φοροαποφεύγουν,εκθέτει ανεπανόρθωτα τον 'Eλληνα υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη (διαβάστε στο HOT DOC που κυκλοφορεί για εκτάσεις του Δημοσίου που έχει στην κατοχή του http://www.koutipandoras.gr/article/126477/idioktites-katapatimenis-gis-... )

Ο Χαρδούβελης όπως  και ο Γιούνκερ ως πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών του Λουξεμβούργου,πήραν μέρος στη διοργάνωση του νόμιμου πλυντηρίου χρήματος που στήθηκε στην καρδιά της Ευρώπης. Ο Γκίκας Χαρδούβελης,υπήρξε οικονομικός σύμβουλος της Eurobank,δηλαδή και του μετόχου EFG-Λάτση,που υπέγραψε συμφωνίες φοροαποφυγής με το Λουξεμβούργο. Ο νυν υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας,όχι μόνο γνώριζε αλλά ανήκε στον πυρήνα αυτών που θεώρησαν πως το συμφέρον της τράπεζας,όχι όμως σίγουρα της χώρας,ήταν  να μεθοδευτεί η διαδικασία φοροαποφυγής μέσω Λουξεμβούργου.

Η περίπτωση του Χαρδούβελη και οι σχέσεις του με το σύστημα Λάτση είναι προκλητικές και αποδεικνύουν πώς οι κυβερνώντες ταυτίζουν το συμφέρον του κράτους με το συμφέρον συγκεκριμένων συμφερόντων. Ο Γκίκας Χαρδούβελης μετακόμισε από το γραφείο του Λάτση για να αναλάβει το πιο σημαντικό υπουργείο της χώρας σαν να πρόκειται για τη συνέχεια του κυβερνητικού έργου. Το 2011 όταν σχηματίστηκε η κυβέρνηση Παπαδήμου,ο Χαρδούβελης πήρε άδεια ανευ αποδοχών από την Eurobank όπου υπηρετούσε για να αναλάβει το πρωθυπουργικό γραφείο. Από τη θέση αυτή διαπραγματεύτηκε το κούρεμα των τραπεζών και τους όρους της ανακεφαλαιοποίησης,με τα δικά μας λεφτά φυσικά. Δηλαδή υπηρετούσε ταυτόχρονα κατά ένα μαγικό τρόπο ταυτόχρονα τα τραπεζικά συμφέροντα και αυτά της άλλης πλευράς,δηλαδή της κρατικής διοίκησης. Όταν ο Λουκάς Παπαδήμος έπαψε να είναι πρωθυπουργός,ο Γκίκας Χαρδούβελης επέστρεψε με κάθε φυσικότητα στον Λάτση απ όπου ξαναέφυγε για να ξαναυπηρετήσει τη σωτηρία μας ως υπουργός πια.

Σήμερα ο Γκίκας Χαρδούβελης βρίσκει και εφευρίσκει φόρους,επιβάλει οικονομικές πολιτικές λιτότητας,διώκει και τιμωρεί τους φοροκλέφτες της μιας τυρόπιτας αλλά έχει καταπιεί και χωνεύει την κάμηλο των υπηρεσιών φοροαποφυγής του ομίλου Λάτση.Μπορεί δηλαδή και παραμένει παρά τις σχέσεις του και τις ευθύνες του υπουργός Οικονομικών. Κάποιο σοβαρό λόγο θα έχει ο πρωθυπουργός ή μάλλον ο Λάτσης.

ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Παρεμβάσεις στο έργο του καταγγέλλει ο πρώην οικονομικός εισαγγελέας

Ο Σπύρος Μουζακίτης θεωρεί ότι η ρύθμιση τον Ιανουάριο του 2013 του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη με την οποία θεσπίστηκε ο θεσμός του Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς ήταν μήνυμα προς τον ίδιο και τον συνάδελφό του Γρηγόρη Πεπόνη: «Κύριοι, κάτω τα μολύβια, είστε αναρμόδιοι, δεν μπορείτε να συνεχίσετε"».

Και αυτό, όπως σημειώνει (στο «Πρώτο Θέμα»), ενώ είχαν «ανοιχτές» υποθέσεις και σε εκκρεμότητα κλήσεις για απολογίες και πολιτικών προσώπων.

Παράλληλα, ο κ. Μουζακίτης προσθέτει ότι οι δικογραφίες που χειρίζονταν επέστρεψαν πάλι στους νέους οικονομικούς εισαγγελείς, όταν μετά από δύο μήνες και αφού είχαν παραιτηθεί οι ίδιοι, θεσπίστηκε μεταβατική διάταξη. Προσθέτει πως «στο διάστημα που δουλεύαμε τη λίστα Λαγκάρντ ήμασταν συνεχώς υπό την απειλή άσκησης πειθαρχικής δίωξης».

Αναφέρει ότι σχέδιο νόμου που προωθούσε ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου ως υπουργός Δικαιοσύνης επιχειρούσε την κατάργησή τους λόγω συγκεκριμένων ποινικών προκαταρκτικών δικογραφιών που είχαν ανοίξει. Υποστηρίζει ότι συνεπεία αυτών δεν τους παρασχέθηκε υλική και οργανωτική βοήθεια. Εκτιμά ότι η δικογραφία που ενόχλησε περισσότερο ήταν εκείνη με τα δάνεια των κομμάτων, «μια και είχαν χορηγηθεί χρήματα από τις τράπεζες χωρίς εμπράγματες ασφάλειες».

Ωστόσο, ερώτημα παραμένει γιατί ο κ. Μουζακίτης επιλέγει να «ξεσπάσει» ενάμιση χρόνο μετά ενώ αναμένονται με ενδιαφέρον οι απαντήσεις των δύο πρώην υπουργών.

Θυμίζουμε ότι ο Σπύρος Μουζακίτης ασχολείται πλέον με τη δικηγορία και πρόσφατα ανέλαβε την υπεράσπιση του χρυσαυγίτη βουλευτή Ε. Μπούκουρα. 

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Κατερίνα Σαββαΐδου: Ο λύκος που φυλάει τους λύκους

Η Γενική Γραμματέας Εσόδων, δηλαδή ο υπ. αριθμ. 1 αρμόδιος στη χώρα για την είσπραξη φόρων, ήταν ανώτατο στέλεχος στην PwC στα 4 χρόνια που αυτή έστηνε σχήματα φοροαποφυγής για τις μεγαλύτερες ελληνικές πολυεθνικές. Για τη θέση της Γ.Γ. την πρότεινε ο υπουργός Οικονομικών, ο πρώην εργοδότης του οποίου επίσης εμπλέκεται στα LuxLeaks. Και αυτό δεν είναι παρά η άκρη του μίτου της διαπλοκής μεταξύ PwC και δημοσίου

Του Νικόλα Λεοντόπουλου

Σε έναν κόσμο λογικής, οι αποκαλύψεις του ICIJ σχετικά με τα LuxLeaks, και η συμμετοχή σε αυτά ελληνικών εταιρειών, θα οδηγούσε τις ελληνικές αρχές σε επείγουσα δράση εναντίον του «κυκλώματος»: εναντίον των εμπλεκόμενων εταιρειών αλλά και εναντίον της PwC, της εταιρείας δηλαδή που έστησε όλο αυτό το σύστημα.

Σε αυτόν τον κόσμο, ο Γενικός Γραμματέας Εσόδων, ο άνθρωπος που νυχθημερόν ασχολείται με τη συλλογή εσόδων, θα ήταν τώρα (ή πιο σωστά από καιρό) επί ποδός πολέμου κατά της PwC.

Ας μεταβούμε λοιπόν νοερά στο αρχηγείο αυτού του πολέμου. Εκεί, στην οδό Καραγεώργη Σερβίας 8, συναντούμε την Κατερίνα Σαββαΐδου, ετών 41. Ανέλαβε το πόστο του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων τον Ιούνιο του 2014.

Η κ. Σαββαΐδου μονομιάς έκανε σαφές πως προτεραιότητά της είναι η πάταξη της φοροαποφυγής: «Να μην επιτρέψεις στον άλλον να φθάσει στο σημείο να φοροδιαφύγει. Αυτό το επιτυγχάνεις μόνο εφόσον κλείσεις όλα τα “παράθυρα” της φοροαποφυγής», επεσήμανε σε στενούς της συνεργάτες, σύμφωνα με Το Βήμα. Πρόκειται για δήλωση με υψηλή αίσθηση της ειρωνίας καθώς προερχόταν από μια ειδικό της... φοροαποφυγής.

Μέχρι τον Ιούνιο του 2014, η κ. Σαββαΐδου ήταν ανώτατο στέλεχος στην PriceWaterhouseCooopers(PwC), μία από τις λεγόμενες Big Four, τις μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες του κόσμου. Στην υπόθεση των LuxLeaks, η PwC είναι η πραγματική πρωταγωνίστρια: Η εταιρεία που έστησε για περισσότερες από 340 πολυθενικές ένα σοφιστικέ μηχανισμό φοροαποφυγής σε συνεργασία με τις αρχές του Λουξεμβούργου. Ανάμεσα τους και 9 εταιρείες που σχετίζονται με την Ελλάδα...

 

Είναι δυνατόν ο Tax Senior Manager της PwC
να μη γνώριζε τι έκανε η PwC;

Όχι μόνον η προϋπηρεσία της κ. Σαββαΐδου στην PwC δεν αποτελεί μυστικό αλλά το ΥπΟικ στην ανακοίνωσηεπιλογής της είχε φροντίσει να τονίσει πως η νέα Γ.Γ. ήταν «Senior Manager στην εταιρία “PwC-Ελλάς”, επικεφαλής μιας ομάδας περίπου 100 δικηγόρων και φοροτεχνικών συμβούλων». Ήταν «επίσης, Knowledge Manager όλης της εταιρείας, που στελεχώνεται από περίπου 900 υπαλλήλους».

Σύμφωνα με το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, η κ. Σαββαΐδου, ως Tax Senior Manager της PwC είναι (ακόμα;) μέλος της Επιτροπής Φορολογίας του επιμελητηρίου, μιας επιτροπής της οποίας η αποστολή ρητώς «δεν παραβλέπει τις ευκαιρίες για σύννομη φορολογική ελάφρυνση». Τον ίδιο ακριβώς όρο («tax saving») χρησιμοποιεί το ICIJ στη σύνοψη των ευρημάτων του (key findings) για να περιγράψει τo σκοπό των συμφωνιών στο Λουξεμβούργο.

(Δύο μέρες πριν τη δημοσιοποίηση των LuxLeaks, οργανώθηκε το 6ο Tax Forum στη Θεσσαλονίκη με σπόνσορες ανάμεσα σε άλλους την PwC. Κεντρικοί ομιλητές ήταν δύο: η Κατερίνα Σαββαίδου, πρώην PwC / πλέον Γ.Γ. Εσόδων. Και ο Γιώργος Μαυραγάνης, πρώην KPMG / πλέον υφυπουργός Οικονομικών.)

Και όμως, παρόλο που η κ. Σαββαΐδου ήταν Tax Senior Manager στην PwC, η ελληνική κυβέρνηση την είχε διορίσει ήδη από τον Ιούλιο του 2013 (βλ. ΦΕΚ παραπλεύρως) σε επιτροπή του Υπουργείου Οικονομκών ενώ (όπως θα δούμε παρακάτω) ταυτόχρονα με τη θέση της στην PwC έκανε δηλώσεις σε διεθνή μέσα ως «σύμβουλος της κυβέρνησης».

Από το προσωπικό της LinkedIn προκύπτει ότι έμεινε στην PwC από τον Ιανουάριο του 2010 ως τον Ιούνιο του 2014, περίοδος που εν μέρει συμπίπτει με την περίοδο των LuxLeaks. Για παράδειγμα, δύο από τα tax rulings που επιτρέπουν, κατά το ICIJ, σε ελληνικές εταιρείες να κάνουν φοροαποφυγή στο Λουξεμβούργο (ένα ruling για το EFG Group του Ομίλου Λάτση, και ένα για τη Wind Hellas) έχουν ημερομηνία Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2010 αντίστοιχα, αφού δηλαδή η κ. Σαββαΐδου έχει αναλάβει ως senior manager στην PwC.

Σε κάθε όμως περίπτωση, η κ. Σαββαΐδου ήταν ενεργός μάνατζερ στην PwC όταν όλα αυτά τα σχήματα φοροαποφυγής ήταν σε ισχύ: δηλαδή από το 2010 ως το 2014.

Και το ΦΕΚ στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω, με το οποίο διορίστηκε το 2013 στην επιτροπή του ΥπΟικ (ενώ συνέχισε να εργάζεται στην PwC) ανέφερε ρητά πως "ε) Κατά την έναρξη κάθε συνεδρίασης κάθε µέλος του Γνωµοδοτικού Συµβουλίου οφείλει να δηλώνει ενδεχόµενη σύγκρουση συµφερόντων."

 

Το ερώτημα που τίθεται είναι φυσικά το ακόλουθο: Είναι δυνατόν ένας «tax senior manager», ένας «knowledge manager», επικεφαλής του νομικού – φοροτεχνικού τμήματος της εταιρείας, να μην έχει γνώση του συστήματος φοροαποαφυγής που η εταιρεία του κατ’εξακολούθηση έστηνε για λογαριασμό σειράς επιχειρήσεων;

Θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς ότι αυτές οι εννιά επιχειρήσεις έχουν την έδρα τους στο Λουξεμβούργο, συνεπώς τα σχήματα φοροαποφυγής θα τα αναλάμβανε η PwC Λουξεμβούργου. Αυτό όμως δύσκολα θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τη γνώση και τη συμμετοχή της ελληνικής PwC αφού στη μεγάλη τους πλειοψηφία τα tax rulings αφορούν τις προσπάθειες των εταιρειών να μην πληρώσουν φόρους στη χώρα μας για λεφτά που έβγαλαν στην Ελλάδα. Επιπροσθέτως, πολλές από τις φορολογικές συμφωνίες αφορούν επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Ελλάδα. Πώς είναι δυνατόν η ελληνική PwC να μη γνώριζε;
 

Coca-Cola & EFG: Δύο κραυγαλέες περιπτώσεις
ασυμβίβαστου για την PwC

Το έργο των accounting firms μπορεί σε γενικές γραμμές να διαιρεθεί σε δύο δραστηριότητες, αντιφατικές η μία προς την άλλη: αφενός να ελέγχουν τα βιβλία των πελατών τους (ως ελεγκτικές εταιρείες). Από την άλλη, όπως και οι ίδιες παραδέχονται, να βοηθούν τους πελάτες τους να πληρώνουν λιγότερους φόρους. Το αν αυτό εκτός από ανήθικο είναι και παράνομο είναι άλλη ιστορία. Οι ίδιες οι ελεγκτικές εταιρείες επιχειρηματολογούν ότι είναι νόμιμο, και όμως, σύμφωνα όμως με στατιστικές (πηγή: συνεδριάσεις Επιτροπής Δημόσιων Λογαριασμών, Βουλή των Κοινοτήτων, pdf), οι φορολογικές λύσεις που προσφέρουν, οσάκις προσβληθούν σε δικαστήριο, κρίνονται παράνομες σε ποσοστό από 50% ως 75%! Aν διαβάζετε αυτή τη γραμμή κάποιος έχει αντιγράψει το κείμενο χωρίς την άδειά μας

Ο στοιχειώδης κανόνας αποφυγής σύγκρουσης συμφερόντων είναι η εταιρεία λογιστών να μην μπλέκει την ελεγκτική δουλειά με την παροχή συμβουλών φοροαποφυγής. Μπορεί δηλαδή να κάνει το ένα (έλεγχο βιβλίων) ή το άλλο (παροχή συμβουλών) με έναν πελάτη αλλά όχι και τα δύο μαζί.

Μια απλή διασταύρωση όμως των εταιρειών που έλεγχε η PwC και των tax rulings του Λουξεμβούργου δείχνει ότι τελικά έκανε και τα δύο μαζί.

Έτσι η PwC για τις χρονιές 2009 και 2010, σύμφωνα με τα LuxLeaks, πετυχαίνει tax rulings στο Λουξεμβούργο για λογαριασμό του EFG Group (Όμιλος Λάτση) και της Coca-Cola SBC (Όμιλος Δαυίδ-Λεβέντη).



Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τις Εκθέσεις Διαφάνειας για τις χρονιές 2009 και 2010, η PwC «ορίσθηκε ως νόμιμος ελεγκτής για τη διενέργεια υποχρεωτικών ελέγχων των ετησίων οικονομικών καταστάσεων» τόσο για την Coca-Cola SBC όσο και για την Eurobank, τη θυγατρική (εκείνη την εποχή) του EFG Group. 



Για πολλά χρόνια, οι Big Four αντιστέκονταν στην ποινικοποίηση της σύγκρουσης συμφερόντων. Τελικά το σκάνδαλο της Enron οδήγησε το 2002 στο διάσημο νόμο Sarbanes–Oxley Act (ή SOX από τα αρχικά των δύο αμερικανών πολιτικών που τον νομοθέτησαν, του Ελληνοαμερικανού γερουσιαστή Paul Sarbanes και του βουλευτή Michael G. Oxley) με τον οποίο οριοθετήθηκαν οι περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων στις ΗΠΑ. Αλλά όχι στην Ευρώπη όπου μόνο μετά το 2011 πάρθηκαν ανάλογες πρωτοβουλίες από την Κομισιόν και τον Επίτροπο Μισέλ Μπαρνιέ. Το τελικό πλαίσιο θέτει για πρώτη φορά κανόνες μετά όμως από σημαντικές υποχωρήσεις σχετικά με το αρχικό σχέδιο Μπαρνιέ...
 

Πρόσβαση στα πιο μύχια μυστικά

Η τοποθέτηση της κ. Σαββαΐδου προκαλεί τέλος ένα δύσκολο ερώτημα - δύσκολο όχι μόνο να απαντηθεί αλλά ακόμα και να διατυπωθεί: Από την πιο σημαντική θέση διοίκησης του ελληνικού φοροεισπρακτικού μηχανισμού έχει πρόσβαση στα πιο μύχια κρατικά μυστικά. Πόσο συμβατή είναι αυτή η επιλογή με ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος εργαζόταν ως μάνατζερ για μια εταιρεία με ευθέως ανταγωνιστικά προς το ελληνικό δημόσιο συμφέροντα;

Αντί για τέτοιου είδους ερωτήσεις, τα ελληνικά ΜΜΕ παρείχαν κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με την κ. Σαββαΐδου από ανώνυμες πηγές εντός του ΥπΟικ, όπως η ακόλουθη: «Τις περισσότερες φορές δεν έφευγε ούτε για φαγητό το μεσημέρι, αλλά έτρωγε την σαλάτα της με βιολογικά προϊόντα, που είναι αδυναμία της στο γραφείο, προσέχοντας πάντα να μην λερώσει τα απλωμένα χαρτιά».

Και όμως ένα απλό γκουγκλάρισμα για το ποιόν της PwC θα αρκούσε. Ας σταθούμε σε ένα μόνο περιστατικό. Βουλευτές του βρετανικού κοινοβουλίου ανακάλυψαν το 2013 πως η εταιρεία είχε στήσει ένα υπερεθνικό σύστημα με επτά (7) επίπεδα ώστε το πιο ακριβό συγκρότημα γραφείων στο Λονδίνο, αξίας 600 εκατ. λιρών (κοντά στο 1 δισ. ευρώ), να μην πληρώνει φόρους από ενοίκια.

Η ροή του χρήματος περνούσε από τους συνήθεις κόμβους, δηλαδή χώρες με ντοκτορά στη φορολογική διαφθορά. Όχι, κακώς πήγε το μυαλό σας στα PIGS, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία. Εδώ μιλάμε για επιστημονική διαφθορά και όχι για τις αποδείξεις που δεν κόβει ο υδραυλικός ή ο ιδιοκτήτης ταβέρνας. Οι κόμβοι που η PwC χρησιμοποίησε στην προσπάθειά της να κρύψει το χρήμα δεν ήταν στη Μύκονο, τη Νάπολη ή τη Βαρκελώνη αλλά στο Λουξεμβούργο, το Ντελαγουέρ (δηλαδή ΗΠΑ), το Τζέρσεϊ (δηλ. Βρετανία)...

Δύο υπουργοί και ένας τροϊκανός:
Το φαν κλαμπ της Γενικής Γραμματέως

Τέτοιες υποθέσεις, για  το τι πραγματικά κάνει η PwC και γενικότερα οι Big Four, υπάρχουν αμέτρητες. Δεν χρειαζόταν δηλαδή να περιμένει κανείς τα LuxLeaks. Και όμως, όταν ανακοινώθηκε η επιλογή της κ. Σαββαΐδου, αντί ενστάσεων, ακούστηκαν εγκώμια, εντός και εκτός Ελλάδας.

Τρεις ανώτατοι αξιωματούχοι ερίζουν για την πρόσληψη της. Όλοι τους, αν πιστέψουμε τα δημοσιεύματα εφημερίδων ήταν ενθουσιώδεις υποστηρικτές της:

Πρώτα απ'όλα αποτελούσε πρόταση του υπουργού Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη, σύμφωνα με τοεπίσημο ανακοινωθέν του υπουργείου.

Επιπροσθέτως, στο Βήμα διαβάζουμε πως «κομβικό ρόλο στην επιλογή έπαιξε ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης», ο οποίος «είχε θητεύσει με επιτυχία στην KPMG», δηλαδή μία από τις υπόλοιπες Big Four. Με άλλα λόγια, στην Ελλάδα η μάχη κατά της φοροδιαφυγής είναι στα χέρια δύο πρώην στελεχών των εταιρειών με ειδικότητα τη... φοροαποφυγή.

Τέλος, η κ. Σαββαΐδου δεν θα 'χε πάρει την θέση, αν δεν την είχε εγκρίνει ο Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Οικονομικών της... Γαλλίας, ο κ. Λε Πετίτ, ο οποίος σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα, συμμετείχε στην 5μελή επιτροπή επιλογής και «πέρασε από κόσκινο» τους υποψηφίους. (Ωραία εθνική κυριαρχίαόπου τον Έλληνα γενικό γραμματέα Εσόδων εγκρίνει ένας... Γάλλος).
 

Το Bloomberg ψάχνει τη φοροδιαφυγή στα υπόγεια των μπαρ

Ήταν άνοιξη προς καλοκαίρι του 2014, η εποχή του success story, στο οποίο ατυχώς δεν προσέτρεξαν μόνον τα εγχώρια πρόθυμα ΜΜΕ αλλά και μερικά από τα εγκυρότερα μέσα διεθνώς. Το ελληνικό success story, η ανάκαμψη (rebound), η αναγέννηση (revival), σαν κάθε καλό δράμα με χάπι έντ, χρειαζόταν χαρακτήρες, ήρωες. Και τους βρήκε.

Κατά το πρακτορείο Bloomberg το νέο πρόσωπο της Ελλάδας είναι δύο γυναίκες, η Αικατερίνη Σαββαΐδου, νέα γενική γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, και η Αναστασία Σακελλαρίου, πρόεδρος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Μέσα στο καλοκαίρι το αμερικάνικο μέσο δημοσίευσε δύο διθυραμβικά προφίλ για τις δύο Ελληνίδες. (Και αν στην περίπτωση Σαββαΐδου, το πρακτορείο πέρασε στο ντούκου τη θητεία της στην PwC, στην περίπτωση της Σακελλαρίου θεώρησε τριτεύουσας σημασίας ότι η πρόεδρος του ΤΧΣ διώκεται για κακούργημα που σχετίζεται με την άσκηση των καθηκόντων της κατά την προηγούμενη θητεία της σε τράπεζα).

Το Bloomberg στο προφίλ της Σαββαΐδουεπισημαίνει πως είναι «κομμένη και ραμμένη γι αυτή τη δουλειά». Δύο μήνες πριν, τον Απρίλιο του 2014 (πριν πάρει τη νέα της θέση), η Σαββαΐδου έχει κάνει δηλώσεις στο Bloomberg στο πλαίσιο ενός ρεπορτάζ με τίτλο (σε ελεύθερη μετάφραση) «Οι διώκτες της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα στρέφουν την προσοχή τους στα υπόγεια των νυχτερινών κλαμπ». Το ρεπορτάζ εστιάζει δηλαδή στο «κορυφαίο» ζήτημα: αν οι μπάρμαν στα ποτάδικα της νύχτας κόβουν απόδειξη στους πελάτες τους και στη μάχη του ΥπΟικ να τους πιάσει στα πράσα.

Παρότι η Σαββαΐδου ήταν ακόμα ενεργός senior manager στην PwC, στο ρεπορτάζ έκανε δηλώσεις με το το καπέλο του «κυβερνητικού συμβούλου». (Δείτε παραπάνω, το ΦΕΚ του διορισμού της). 

Ο κ. Πετίτ και το Bloomberg, απρόσμενοι φαν της κ. Σαββαΐδου. Οι ίδιοι δηλαδή παράγοντες (διεθνή ΜΜΕ και εκπρόσωποι των δανειστών) που επί χρόνια πυροβολούσαν τους Έλληνες για το ότι δεν πληρώνουν φόρους, τώρα έδωσαν το χρίσμα του σε ένα ανώτατο στέλεχος πολυεθνικής που τα πηγαίνει περίφημα σε αυτό ακριβώς το σπορ.
 

Η διαπλοκή ελληνικού δημοσίου - PwC

Γνωρίζουμε τον αντίλογο που εκφράζεται από όσους υποστήριξαν την επιλογή Σαββαΐδου: Είναι σα να προσλάβεις ένα χάκερ. Η παρομοίωση θα ευσταθούσε μόνον αν αυτός που προσέλαβε τον χάκερ (το ΥπΟικ) αλλά και ο ίδιος ο χάκερ (Σαββαΐδου), αναγνώριζαν ότι ο προηγούμενος εργοδότης του χάκερ ήταν εγκληματικό στοιχείο. Δεν βλέπουμε καμιά τέτοια διάθεση... Τουναντίον, το ελληνικό κράτος σπεύδει σε κάθε ευκαιρία να διαπλακεί με τις ελεγκτικές εταιρείες, και με την PwC ιδιαιτέρως, σε σημείο που στην ουσία «ιδιωτικοποιεί» κομμάτια της δικής του αρμοδιότητας.

§  Το 2009, πριν καν την αρχή της κρίσης, διαβάζουμε πως το Υπουργείο Οικονομικών, θα ανέθετε στην PwC το κυνήγι των μικροοφειλετών, την ίδια ακριβώς εποχή που η εταιρεία υπέρβαλλε στις αρχές του Λουξεμβούργου πατέντες για τη φοροελάφρυνση των μεγαλο-πελατών της.

§  Το 2010, της ανατέθηκε (από κοινού με την KPMG) ο έλεγχος δαπανών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους - μία ακόμα περίπτωση πρόσβασης σε νευραλγικό τομέα του δημοσίου.

§  Το 2011 ήταν σύμβουλος αποκρατικοποιήσεων για τις ΟΣΕ / ΤΡΕΝΟΣΕ.

§  Και πολύ πρόσφατα, τον Οκτώβριο του 2014, ο κ. Χαρδούβελης ανέθεσε στην PwC μελέτη για τον τρόπο εφαρμογής του αναβαλλόμενου φόρου των τραπεζών. Το έκανε σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων, «παρακάμπτοντας πλήρως τις υπηρεσίες του υπουργείου» του. Ανέθεσε δηλαδή την επίλυση ενός ζητήματος δημοσίου συμφέροντος σε μια ιδιωτική εταιρεία η οποία εκ της φύσεως της διαπλέκεται με τις ελληνικές τράπεζες... Και αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα έχουν υποστηρίξει τόσο ο Γιάννης Βαρουφάκης εδώ όσο και η Wall Street Journal εδώ, οι τράπεζες έμειναν ενθουσιασμένες από τη λύση...

Και αυτά αφορούν μόνο τη διαπλοκή της PwC με το ελληνικό δημόσιο. Το μεγάλο θέμα όμως είναι η διαπλοκή της εταιρείας με το ευρύτερο σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα. Αλλά γι αυτό θα μιλήσουμε αναλυτικότερα τις επόμενες μέρες...

Αντί επιλόγου: Ένα ερώτημα για τους Χαρδούβελη και Σαββαΐδου

Ο Γκίκας Χαρδούβελης πήγε στο υπουργείο Οικονομικών από τη Eurobank, όπου θήτευσε ως πολυετής και πολύτιμος συνεργάτης του Ομίλου Λάτση. (Για το σοβαρό πρόβλημα σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ των δύο ιδιοτήτων, διαβάστε εδώ την ανάλυση του Γιάννη Βαρουφάκη). Ταυτόχρονα, στο δημόσιο μεταγράφηκε η κ. Σαββαΐδου με τον τρόπο που είδαμε, και με τη θερμή, όπως προείπαμε, σύσταση του κ. Χαρδούβελη.

Τώρα αποκαλύπτεται πως η πρώην εταιρεία της κ. Σαββαΐδου (πιθανώς με τη συμμετοχή της), εκπόνησε ένα σχήμα φοροαποφυγής με ωφελημένο τον πρώην εργοδότη του κ. Χαρδούβελη. Η επιχείρηση είχε πολλούς κερδισμένους και ένα μόνο θύμα, το ελληνικό δημόσιο, στο οποίο υπηρετούν πλέον οι κ.κ. Χαρδούβελης και Σαββαΐδου. Ερώτηση αφελής: Δεν υπάρχει ηθικό και πολιτικό θέμα και για τους δύο;

---

Σκίτσο: Ράνια Παπαδοπούλου 

Πηγή

Ανάμεσα σε ψεύτες και τοκογλύφους

Του Δημήτρη Μηλάκα

Αν πιστέψουμε την  επιχειρηματολογία που διασπείρεται από τους  εξπέρ του είδους η  περήφανη πλην αδύναμη Ελλάς προσέφυγε  στους καλύτερους εκ των συμμάχων και φίλων της (ΗΠΑ, ΕΕ, ΔΝΤ, Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, Κομισιόν) για να λάβει τα φώτα τους, τη βοήθειά τους και τις συμβουλές τους, προκειμένου να σωθεί από τη δίνη της κρίσης και να κάνει όσα πρέπει για να γίνει επιτέλους ένα σοβαρό κράτος.

 Το αποτέλεσμα  των συμβουλών και παρεμβάσεων όλων αυτών των φωστήρων, ειδικών και φίλων των ελληνικών κυβερνήσεων  είναι πλέον πασιφανές…

•   Ο ελληνικός λαός θα πληρώνει τα επόμενα χρόνια (από  το 2013 μέχρι το 2030) σε τόκους και χρεολύσια περί τα 25 δις. κατά μέσο όρο.
• Μόνο το 2012 ο ελληνικός λαός πλήρωσε σε τόκους- χρεολύσια περί τα 80 δις.
• Από το 1991 ο ελληνικός λαός μέχρι και σήμερα έχει πληρώσει κοντά στο 1 τρισεκατομμύριο σε τόκους και χρεολύσια

 Και ενώ ο ελληνικός λαός πληρώνει με το αίμα του

 Μειώσεις μισθών

• μειώσεις/ συντάξεων
• ανεργία

 βλέπει και ακούει ότι:

• οι  Ελληνες δισεκατομμυριούχοι και τα κέρδη τους αυξάνονται κατά τη διάρκεια της κρίσης
• οι τράπεζες του Λουξεμβούργου του Λιχτενστάιν και άλλων παραδείσων έχουν τιγκάρει από τα μπαούλα (και) των Ελλήνων φοροφυγάδων
• τους ευυπόληπτους επιχειρηματίες να σβήνουν (εκβιάζοντας προφανώς) χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων
• πατενταρισμένους φοροφυγάδες με βεβαιωμένες οφειλές στην εφορία να παίρνουν μέρος σε «διαγωνισμούς» ξεπουλήματος της περιουσίας του δημοσίου και να  βάζουν στο χέρι τα φιλέτα
• δημόσια περιουσία όπως ο Αστέρα στη Βουλιαγμένη ή το Ελληνικό να προσφέρονται σε τιμές Κυψέλης

 Ενώ λοιπόν οι φορο-αποφεύγοντες  νομιμοποιούν την δραστηριότητά τους με τράπεζες του Λουξεμβούργου  και πίνουν εις υγεία των κορόιδων που πληρώνουν τα δισεκατομμύρια του αιώνιου χρέους οι γκεμπελικοί μηχανισμοί προπαγάνδας  «πληροφορούν» ότι «πάμε καλά», «βγαίνουμε από το μνημόνιο», «αρχίζει η ανάπτυξη».

 Αυτήν  ακριβώς τη στιγμή της επιτυχίας:

• ο υπουργός παιδείας παραδέχεται ότι δεν έχει να διαθέσει καμία 15 εκατομμύρια ευρώ για να καλύψει τα κενά των καθηγητών στα σχολεία και ζητά εθελοντική εργασία από τους καθηγητές
• ο υπουργός απολύσεων Μητσοτάκης έχει ετοιμάσει τη λίστα με τους ακόμη 5-6 χιλιάδες που πρέπει να «σχολάσουν» για να δώσουν κι άλλα δανεικά  οι τοκογλύφοι
• ο υπουργός «εργασίας» ξεσκονίζει το μεσαιωνικό εθιμικό δίκαιο αναζητώντας ιδέες αναμόρφωσης της εργασιακής νομοθεσίας
• ο υπουργός υγείας πριμοδοτεί τη διάλυση των όποιων δομών δημόσιας υγείας απέμεινε

 Και κάπως έτσι η προπαγάνδα  οδηγεί το «κοπάδι» στο μονόδρομο του σχεδίου των δανειστών γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση

Και κάπως έτσι το άσπρο γίνεται μαύρο

Και κάπως έτσι  πολλοί ήταν αυτοί που πείστηκαν (και ακόμη πιστεύουν) ότι   η συστηματική λεηλασία των πόρων της χώρας και του λαού της, είναι  επιχείρηση διάσωσης…

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Το νέο ασφαλιστικό

Στη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού μείωσης των συντάξεων συμφωνούν κυβέρνηση και τρόικα σύμφωνα με το "άκρως εμπιστευτικό" τελικό σχέδιο του υπουργού Εργασίας προς τους δανειστές, το οποίο αποκαλύπτει η "Αυγή".

Στο νέο σχέδιο, το οποίο θα περιλαμβάνεται στο νέο μεσοπρόθεσμο και θα ισχύσει από το 2015, προβλέπεται η υπαγωγή όλων των ταμείων στο ΙΚΑ με εξαίρεση τον ΟΓΑ. Η ενοποίηση αφορά τόσο τις κύριες συντάξεις όσο και τις επικουρικές και το εφάπαξ. Το σχέδιο προβλέπει ενιαίους κανόνες εισφορών και παροχών, δεδομένο που ανοίγει τον δρόμο για νέες μειώσεις όχι μόνο στις επικουρικές, αλλά και στις κύριες συντάξεις.

Στο σχέδιο προβλέπεται ακόμη συμψηφισμός οφειλών στα ταμεία και με τις πληρωμές του Δημοσίου και συγκρότηση ενιαίου κέντρου συντάξεων και παροχών. Στα εργασιακά η συμφωνία Βρούτση - τρόικας προβλέπει την κήρυξη απεργίας με απόλυτη πλειοψηφία, την κατάργηση των πρωτοβάθμιων οργανώσεων και Εργατικών Κέντρων, καθώς και την επαναφορά του μέτρου της ανταπεργίας από την εργοδοσία.

Η ΑΥΓΗ

Η είδηση ευρέθη ελλιπής...

Του Γιάνη Παντελάκη

Παρατηρώ, εδώ και περισσότερο από ένα εικοσιτετράωρο, τις αντιδράσεις για τον εμπρησμό στην Athens Voice. Ιδιαίτερα τις αντιδράσεις των μέσων ενημέρωσης. Αρκετά, τα περισσότερα ίσως, φιλοξένησαν την είδηση από την πρώτη στιγμή. Υπήρξαν και κάποια που την αγνόησαν εντελώς. Σε αυτά τα δεύτερα να σταθούμε λίγο.

Μέχρι αργά χθες το βράδυ, δεν βρήκαν λέξη να γράψουν στις ηλεκτρονικές τους εκδόσεις, παρότι η καταστροφή συνέβη το πρωί. Και στις έντυπες εκδόσεις τους όμως, είτε την καταχώνιασαν, είτε δεν τη φιλοξένησαν καθόλου. Με δεδομένο τον χαρακτήρα της εφημερίδας (διανέμεται δωρεάν, δεν είναι ανταγωνιστική), εικάζω, πως συνέβη το εξής απλό: Η είδηση «εμετρήθη, εζυγίσθη και ευρέθη ελλιπής»!

Γιατί έτσι; Υπάρχουν λόγοι, εικάζω επίσης. Ο Φώτης (Γεωργελές) και όσοι γράφουν στην εφημερίδα, δεν είναι δικοί μας. Δεν ταυτίστηκαν με αυτό που ονομάστηκε αντιμνημονιακό μέτωπο, επικρίνουν συχνά πολιτικές κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται αριστερά, φιλοξενούν συχνά και άρθρα φιλελεύθερων που δεν μας αρέσουν, υπάρχουν μερικοί που γράφουν για νέες τάσεις και ρεύματα στην κοινωνία ξεφεύγοντας από το «πολιτικά ορθό», υπάρχουν άλλοι που προωθούν το καταστρεπτικό λάιφ στάιλ, αλλά και κάποιες -άκουσον, άκουσον- που ασχολούνται με τα ερωτικά βίτσια! (το τελευταίο το διάβασα σε site που αυτοαποκαλείται αριστερό).

Aφού λοιπόν, η ζυγαριά στην οποία μπήκε η είδηση έγειρε, θα έχει και τη μεταχείριση που της πρέπει. Η είδηση, όχι η ζυγαριά. Και τι αρμόζει σε μια τέτοια είδηση; Απαξίωση, πλήρης απαξίωση. Δεν τη βάζουμε καθόλου στα μέσα που ελέγχουμε. Ή βάζουμε ένα ταπεινό μονόστηλο κάπου πεταμένο. Και επειδή αφορά ένα μέσο ενημέρωσης που διακινεί πληροφορίες ή ιδέες; Τι μ' αυτό; Οι ιδέες του δεν είναι ταιριαστές στις δικές μας. Σας παραπέμπει κάπου αυτή η λογική;

Το πιο τραγικό ωστόσο απ' όλα, είναι πως η ζυγαριά αυτή που σήμερα χρησιμοποιείται για μια είδηση, αύριο θα χρησιμοποιηθεί για μια σειρά από άλλες παραμέτρους. Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Η πολιτική συγγένεια, κριτήριο για επιλογές κάθε είδους. Ο καθένας, μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Το μοναδικό δικό μου συμπέρασμα, δεν είναι πως η δημοσιογραφία στη χώρα μας διανύει μια από τις χειρότερες περιόδους της, αυτό είναι λίγο ως πολύ γνωστό. Αλλά ότι και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, περνάει μεγάλη δοκιμασία...

Υ.Γ.: Λυπάμαι που πρέπει να διευκρινίσω τ' αυτονόητα, αλλά στις ημέρες ζούγκλας και κανιβαλισμού κι αυτό είναι αναγκαίο.

Με τον Φώτη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Πολλές και οι πολιτικές και άλλες διαφωνίες με όσα γράφει. Αυτό δεν έχει καμία σημασία. Απολύτως καμία.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών