Η βιοεξουσία του Μνημονίου και οι κρυφοί μηχανισμοί που προσπαθούν να μας αλλάξουν*

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Τι κρύβεται πίσω από τη νέα επίθεση διαβολής των Ελλήνων από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης  και τους Έλληνες πολιτικούς που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του Βερολίνου; Και γιατί ταυτόχρονα, απαιτούν και επιβάλουν νέα σκληρά ταξικά μέτρα;

Καθώς πλησιάζει η ώρα της απαλλαγής, το Βερολίνο επιδιώκει να ποδηγετήσει τον ελληνικό λαό ενεργώντας σε δύο επίπεδα: πρώτον, επιχειρεί να κλειδώσει οικονομικά και νομοτεχνικά την επόμενη κυβέρνηση σε τετελεσμένα (νέο μνημόνιο, συνταγματοποίηση των μνημονιακών νόμων, ιδιωτικοποιήσεις κλπ) και δεύτερον, να προκαλέσει την ηττοπάθεια και την υποταγή στον ανορθολογισμό των πολιτικών του.

Η συστηματική διαβολή των Ελλήνων άρχισε από το πρώτο κιόλας μνημόνιο του Γιώργου Παπανδρέου, στον οποίο μάλιστα ο Σαρκοζί του είπε κατάφατσα ότι είναι ψυχοπαθής, ένα προσβλητικό  χαρακτηρισμό που ξεπερνούσε το πρόσωπο και ακουμπούσε τη χώρα. Είχε προηγηθεί μια βροχή με χαρακτηρισμούς για τους Έλληνες όπως τεμπέληδες, κλέφτες, ψεύτες, φοροφυγάδες, καθώς επίσης η προσβολή εθνικών συμβόλων. Και φυσικά, ανάλογα με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, η συστηματική αυτή διαβολή επανέρχεται σε μια προσπάθεια να ενοχοποιηθεί οριστικά και αμετάκλητα ο ελληνικός λαός.

Στον πρόσφατο γύρο διαβολής, υπάρχει νέο πακέτο χαρακτηρισμών, όπως υποκριτές,

ζητιάνοι κ.ά. Το περιβόητο Spiegel έγραψε πρόσφατα για την Ελλάδα πως είναι «σαν ένας ασθενής να έχει επιβιώσει στη μονάδα εντατικής θεραπείας και θέλει αμέσως μετά να δώσει εξιτήριο στον εαυτό του», ενώ επισημαίνει την τσαπατσουλιά, την διαφθορά και την αδυναμία για μεταρρυθμίσεις, σε αντίθεση με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία που τα έκαναν όλα (ΣΣ: αλλά όχι ίδιας έντασης) και πάνε καλά…

Όπως στον πρώτο γύρο διαβολής, βγήκε ο Πάγκαλος και είπε το άθλιο «μαζί τα φάγαμε», τώρα ήταν η σειρά του Σημίτη να πει (Έθνος, 30.11.2014) ότι η χώρα βρίσκεται σε κρίση γιατί αρνείται πεισματικά να αλλάξει. Συγκεκριμένα είπε: «Η χώρα βρίσκεται σε κρίση γιατί δεν έχει προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που προέκυψαν από την παγκοσμιοποίηση και την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Φαντασιώνεται μια αυτονομία που έχει προ πολλού χαθεί, αρνείται πεισματικά να αλλάξει τους τρόπους λειτουργίας της κοινωνικής και κρατικής οργάνωσης».

Όλα αυτά βεβαίως είναι κατευθυνόμενη δημοσιολογία και δημοσιογραφία, αλλά πίσω από αυτή, όπως και άλλους άτυπους μοντέρνους θεσμούς εξουσίας που παρεμβαίνουν στην παιδαγωγική, στην σεξουαλικότητα, στον σωφρονισμό, κρύβονται οι κατηγοριοποιήσεις, οι αποκλεισμοί και οι ρατσισμοί του επίσημου συστήματος εξουσίας, δανειστών και τοπικών τοποτηρητών.

Στόχος  αυτών των άτυπων και έμμεσων θεσμών εξουσίας και παρεμβάσεων, όπως έχει καταδείξει με το επιστημονικό έργο του ο Μισέλ Φουκώ, δεν είναι απλώς η αλλαγή νοοτροπιών, αλλά η παρέμβαση στην συγκρότηση των υποκειμένων και κυρίως των ταυτοτήτων. Δηλαδή, η διαμόρφωση νέων προτύπων και κανόνων που αποτελούν ωμή ποδηγέτηση των πολιτών δια της βιοεξουσίας, όπως την όρισε ο Φουκώ.

Στην ελληνική περίπτωση, τα μνημόνια και οι πολιτικές δεν επιχειρούν απλώς να εξυγιάνουν τα δημοσιονομικά της χώρας και να την μετατρέψουν σε «αποικία  χρέους», αλλά και να αλλάξουν τη δομή βασικών θεσμών της ελληνική κοινωνίας (οικογένεια, αυτοαπασχόληση, μικρομεσαία επιχείρηση) και κυρίως να παρέμβουν στην εθνική ταυτότητα σπάζοντας τον σκληρό της πυρήνα που είναι η υπερηφάνεια του να είναι κανείς Έλληνας. Έτσι, ο εξευτελισμός της ελληνικής κυβέρνησης από την τρόικα των δανειστών και η εξώθησή της στην επιβολή νέων, ακόμη πιο ακραίων, ταξικών μέτρων μεταλλάσσεται

στο σπάσιμο του τσαμπουκά του Νίκου Ρωμανού που βεβαίως ξεφεύγει από τα νομοτεχνικά ζητήματα και αναδεικνύεται σε συμβολικό μέσο επιβολής προς όλη την κοινωνία και κυρίως τη νεολαία. Το φαινόμενο Φορτσάκης, οι ομοφοβικές δηλώσεις του Αθανασίου, η απώθηση των ΑΜΕΑ από τα ΜΑΤ και τόσα άλλα αποτελούν εκφάνσεις της βιοεξουσίας των μνημονίων.  Η ανθρωπιστική κρίση, οι αυτοκτονίες, η κατάθλιψη αποσαθρώνουν κυριολεκτικά την οικογένεια και τον κοινωνικό ιστό. Παράλληλα, η οικονομική βία, η προπαγανδιστική πίεση με τον πλήρη έλεγχο των μέσων ενημέρωσης και οι απροκάλυπτοι εκβιασμοί  επιτυγχάνουν μια υπερνομική νομιμοποίηση μέσω των  μνημονίων  που οδεύουν προς συνταγματοποίηση, οδηγούν σε ένα νομικό μηδενισμό και στην αποκοπή του νικημένου από κάθε πρόσβαση στο δίκαιο και στις διεθνείς συνθήκες.

Ο εγκλεισμός του πολίτη σε ένα απόλυτο αδιέξοδο και η υποταγή του στη μοίρα που ορίζει η ισχύς των βιοεξουσιαστών είναι ο τελικός στόχος.

Εξ ου και οι συστηματικές διαβολές των Ελλήνων από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των δανειστών. Με την συκοφαντία ενοχοποιούν το παρόν, απομυθοποιούν το παρελθόν. Η βιοεξουσία προσπαθεί να δεσμεύσει το φαντασιακό των Ελλήνων που τρέφεται από το παρελθόν, σε ένα δεσμευτικό μέλλον κατασκευασμένο από αυτή. 

Είναι τόσο συστηματική η κατασυκοφάντηση των Ελλήνων και τόσο ισχυρή η πίεση που ασκείται, με αποτέλεσμα να αυξάνει παντού ο αντιγερμανισμός  που ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας και υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ που είναι και πρόεδρος του SPD, είπε πρόσφατα αναφερόμενος στην Ελλάδα ότι «συμπεριφερθήκαμε ελιτίστικα … τους είπαμε κόψτε τις συντάξεις και τους μισθούς και είδαμε στη συνέχεια την ανεργία να εκτινάσσεται στα ύψη. Τους είπαμε αν κάνετε μεταρρυθμίσεις θα πάτε καλύτερα. Αυτό δεν έγινε. Αυτή η πολιτική δεν εξυπηρετεί τον πολίτη και τα μεγάλα προβλήματα του».

Αυτός όμως είναι ένας κλασικός ελιγμός, για να προχωρήσει η ουσία. Και ουσία είναι να μεταναστεύσουν 100.000 Έλληνες επιστήμονες υψηλής εξειδίκευσης (εθνικό κεφάλαιο) και να δουλέψουν στις χώρες των δανειστών κυρίως, να τοποθετηθεί  ο Γερμανός  Άκερμαν στην προεδρία της Τράπεζας Κύπρου και να εξαγοραστούν τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της Ελλάδας από την γερμανική Fraport AG (ο μεγαλύτερος μέτοχος της οποίας είναι το Ομόσπονδο Γερμανικό Κράτος της Έσσης)!...

*Το κείμενο αυτό γράφτηκε ,  για τους αγνοούντες ή τους εθελοτυφλούντες για το τι ακριβώς μας συμβαίνει, με αφορμή το αφιέρωμα για τα 30 χρόνια από τον θάνατο του Μισέλ Φουκώ που έκανε στο Κόκκινο 105,5 το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς.

Από  το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Ο επιθανάτιος ρόγχος

Του Γιάννη Μακριδάκη

Το σύγχρονο νεοελληνικό κράτος παραδομένο στην ανοησία, την αναξιοπρέπεια, τον αυταρχισμό και την βαθιά και μη αναστρέψιμη αμορφωσιά των δεξιών αλλά και στην εμφανέστατη ανεπάρκεια των αριστερών, οι πλείστοι των οποίων είτε υποκρίνονται είτε είναι τελείως αλλοτριωμένοι από το σύστημα καταναλωτές και δεν δύνανται να απεγκλωβιστούν από τους δομικούς του ορισμούς και νόμους, βαδίζει προς την εποχή της τελευταίας, όντως, εσωτερικής υποτίμησης αφού κατόπιν αυτής θα αλλάξει, και τυπικά πλέον, χέρια.

Όλοι εμείς, οι εθισμένοι στην ανάθεση των ευθυνών μας σε άλλους, από το να μας δώσουν να φάμε έως το να διαχειριστούν τις τύχες μας προσωπικά και συλλογικά, παρακολουθούμε αδρανείς κάθε μέρα ως σφάγια την θανάτωσή μας, την οποίαν οι δωσίλογοι της ακροδεξιάς διακυβέρνησης διαπραγματεύονται μόνον ως προς τον χρόνο της, ζητούν την άδεια των εντολέων τους δηλαδή να την πράξουν κατόπιν της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και της εξασφάλισης δύο ακόμη ετών στην διακυβέρνηση της χώρας.

Ως συνεπείς ακροδεξιοί οι Σαμαράς Βενιζέλος και Σία (όπου Σία σημαίνει βεβαίως όλα τα ρετάλια της κοινωνίας, τα οποία εμφανίστηκαν στην πολιτική σκηνή από δεξιά και από αριστερά παίζοντας εξαρχής ρόλους καθαρά χρυσαυγίτικους  και τα οποία με αντίτιμο ιταμό, όπως οι ίδιοι, θα δώσουν παράταση στον βίο τους και στον βίο αυτής της κυβέρνησης καθώς και οι παντελώς αναίσχυντοι εναπομείναντες ψηφοφόροι και οπαδοί αυτών και των κομμάτων τους), κοιτάζουν πρώτα απ' όλα τον εαυτό τους, το ιδιωτικό τους συμφέρον, το οποίον ταυτόχρονα το αναγάγουν στην ρητορική τους και ως συμφέρον της πατρίδας και της δημοκρατίας διότι, ως γνωστόν, ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων αλλά και η επίκληση της Δημοκρατίας το πρώτο και κύριο επιχείρημα των φαιδρών απολυταρχών της νεοφιλελεύθερης αναξιοπρέπειας.

Μέσα σε όλην αυτή την κατάντια των νεοελλήνων, την οποία βεβαίως εκφράζει και εκπροσωπεί απόλυτα η άθλια κοινοβουλευτική εικόνα, ένα παιδί πεθαίνει φρουρούμενο στο νοσοκομείο έξι ακριβώς χρόνια μετά την ουσιαστική του δολοφονία από το άθλιο αυτό κράτος και είναι σαν να εκπροσωπεί Ιστορικά την ίδια την Ελλάδα των εναπομεινάντων αξιοπρεπών ανθρώπων, η οποία ξεψυχάει και αυτή εδώ και πολλά χρόνια, ψυχορραγεί δε τα τελευταία έξι παράλληλα μαζί του, αλλά ούτε ο αγώνας του ούτε ο επικείμενος θάνατός του δείχνουν να μπορούν να ανατρέψουν την γενική αποκτήνωση.

Ο επιθανάτιος ρόγχος μπορεί να είναι κάθε ανάσα πλέον.

Πηγή

Στήνεται σκηνικό για νοικοκυραίους

Εδώ και λίγες ημέρες η περιρρέουσα ατμόσφαιρα θυμίζει έντονα σκηνές ταινίας τρόμου. Οι επόμενες πολιτικές εξελίξεις φαίνεται να περνάνε από το φρουρούμενο δωμάτιο ενός νοσοκομείου και την ίδια ώρα η κυβέρνηση παρουσιάζεται έτοιμη για την πιο δραματική της παράσταση. Κυρίες και κύριοι νοικοκυραίοι, αυτό είναι ένα υπερθέαμα γραμμένο ειδικά για εσάς.

Του Κώστα Εφήμερου

Στην υπόθεση του Νίκου Ρωμανού η κυβέρνηση επέλεξε ακραία στάση: Επί 24 ημέρες οι αρμόδιοι πετούσαν το μπαλάκι ο ένας στον άλλο, και όταν πλέον ήταν σαφές ότι ο νεαρός αναρχικός είναι αποφασισμένος να θυσιαστεί δεν θέλησαν να βρουν μια ανώδυνη διέξοδο. Το συμβούλιο πλημμελειοδικών Πειραιά που συνεδρίασε προχθές ήταν η τέλεια ευκαιρία. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει πιέσει για την έγκριση του αιτήματος του Ρωμανού και έπειτα να κρυφτεί πίσω από την «ανεξάρτητη» και «αυτόνομη» δικαιοσύνη. Αυτό δεν θα γινόταν για πρώτη φορά. Το βίντεο με την απολογία Μπαλτάκου άλλωστε το έχει αποδείξει (και η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη φυσικά δεν ελέγχει την ουσία των καταγγελιών από τον ισχυρότερο γραμματέα της κυβέρνησης αλλά μόνο την παράνομη καταγραφή του).

Αντίθετα ο υπουργός Δικαιοσύνης επέλεξε να προτείνει τη μοναδική νομοθετική παρέμβαση που ο Ρωμανός είχε απορρίψει προκαταβολικά. Στη συνέντευξη Τύπου που συγκάλεσε χθες στο υπουργείο δεν είχε κανένα πρόβλημα να πει ψέματα περί υποτιθέμενης σίτισης με «υγρή τροφή» του Ρωμανού στοχεύοντας αποκλειστικά στους νοικοκυραίους μέσω της μετάδοσης του αποσπάσματος από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Το σενάριο του κοινωνικού αυτοματισμού που έχουν αναλάβει να «πουλήσουν» οι μέτοχοι της DIGEA κάνει λόγο για «αναρχικό τρομοκράτη που δεν αναγνωρίζει το σύστημα αλλά επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει», για «έναν νεαρό ψευτοήρωα που χαίρει άκρας υγείας και σιτίζεται κανονικά με ορό» και φυσικά «για την κοινωνία που φοβάται το επόμενο χτύπημα του Χριστόδουλου Ξηρού και δεν αντέχει να δραπετεύσει άλλος ένας τρομοκράτης». Το ότι ο Ρωμανός έχει αθωωθεί για τη συμμετοχή του σε τρομοκρατική οργάνωση αποτελεί απλά μια λεπτομέρεια.

Σήμερα η κυβέρνηση ανακοίνωσε -με αφορμή την επίσκεψη Νταβούτογλου- τον αστυνομικό αποκλεισμό μιας τεράστιας περιοχής της Αθήνας για το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, την ημέρα δηλαδή της επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Η περιοχή στην οποία θα απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις είναι μεγαλύτερη ακόμα και από αυτή που είχε κλείσει για την επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ. Τους τελευταίους μήνες άλλωστε έχουν επισκεφτεί τη χώρας μας τουλάχιστον 4 πρωθυπουργοί χωρίς φυσικά να γίνει τίποτα ανάλογο.

Στην υπόθεση της Τρόικας η κυβέρνηση έχει ηττηθεί. Ο πρωθυπουργός έφτασε να παρακαλά τους εκπροσώπους των δανειστών να μη ζητήσουν την ψήφιση όλων των μέτρων μέχρι την άνοιξη, μέσω του Ελληνοαμερικανιού Επιμελητηρίου. Ο Αντώνης Σαμαράς έχει την δυνατότητα να μιλάει απευθείας με την Τρόικα και προφανώς δεν χρειάζεται δημόσιες τοποθετήσεις τέτοιου τύπου. Εύκολα συμπεραίνουμε λοιπόν ότι η δήλωση του ήταν άλλη μια σκηνική πράξη του σεναρίου. Στόχος ήταν και πάλι οι νοικοκυραίοι που ενημερώνονται από τα τηλεοπτικά κανάλια και από τον Γιώργο Τράγκα. Η εμφάνισή του πρωθυπουργού, όπως και η έκτακτη συνάντηση του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο το πρωί της Παρασκευής έχει μόνο ένα στόχο: την κλιμάκωση της πόλωσης και την πρόκληση φόβου. Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση έχει δεχτεί να περνά μέτρα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο χωρίς να επιδείξει την παραμικρή κοινωνική ευαισθησία και άρα μπορούμε να είμαστε επιφυλακτικοί όταν βλέπουμε ότι όλα τα διλλήματα επιστρέφουν για μια διαφορά της τάξης του ενάμισι δισ. ευρώ. Οι κινήσεις-θρίλερ των τελευταίων ημερών μοιάζουν με προγραμματισμένο σενάριο που βγήκε από το βιβλίο «Το δόγμα του σοκ».

Στο σκηνικό τρόμου που στήνεται συστηματικά αυτή την εβδομάδα είμαστε τώρα όλοι παγιδευμένοι. Κανείς δεν μπορεί να προτείνει μια λύση έστω συμβιβαστική. Βρισκόμαστε μπροστά από τις οθόνες μας και με το νου μας να βρίσκεται σε ένα παιδί που ετοιμάζεται για μια θυσία χωρίς να γνωρίζουμε αν θα υπάρξει ένας από μηχανής Θεός να δώσει ένα αίσιο τέλος στο σύγχρονό μας δράμα.


Από το thepressproject.gr/

VIDEO: Ομάδα ασφαλιτών με κουκούλες στη Στουρνάρη

Μεγάλη ομάδα ασφαλιτών μαζί με τις δυνάμεις των ΜΑΤ στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη   Πρόκειται για την ίδια ομάδα όπου κατευθύνθηκε προς τα Εξάρχεια στη Στουρνάρη και επέστρεψε για να δώσει αναφορά στον διμοιρίτη.

Δεύτερο βίντεο με τη «πορεία» των ασφαλιτών οι οποίοι προστίθενται στους προηγούμενους:  

Πηγή

Μακάρι να μπλοκαριστεί η αναθεώρηση του Συντάγματος.

Η κυβέρνηση θα ξεκινήσει τώρα εσπευσμένα τη διαδικασία για την αναθεώρηση του Συντάγματος και εκβιάζει πολιτικά πως αν δεν εκλεγεί ΠτΔ τότε θα διαλυθεί η Βουλή και με βάση το άρθρο 110 του Συντάγματος, θα μπλοκαριστεί η αναθεώρηση και δεν θα μπορεί να γίνει άλλη προσπάθεια αναθεώρησης τουλάχιστον πριν το 2022.

Εμείς λέμε μακάρι να συμβεί αυτό. Μακάρι να συμβεί «ατύχημα» και να

μπλοκαριστεί η αναθεώρηση που προωθεί η μνημονιακή συγκυβέρνηση. Μόνο έτσι θα αντιληφθούμε όλοι ότι το Σύνταγμα πρέπει να φύγει από την αποκλειστική αρμοδιότητα του πολιτικού προσωπικού και τα παιχνίδια του και να περάσει στην αρμοδιότητα του φυσικού ιδιοκτήτη του, δηλαδή του λαού. Έτσι κι αλλιώς οι προτάσεις της κυβέρνησης δίνουν ακόμα περισσότερα πλεονεκτήματα στο πολιτικό προσωπικό σε βάρος του λαού.

Μόνο έτσι θα μπορέσει άνετα μια επόμενη κυβέρνηση να προκηρύξει ένα συνταγματικό δημοψήφισμα ώστε να αποφασίσει ο λαός σχετικά με το Σύνταγμα και με τον τρόπο αυτό να ξεμπλοκάρουν όλα αυτόματα.

Νομίζετε όμως ότι θα αφήσει το πολιτικοοικονομικό σύστημα να συμβεί έτσι; Όχι βέβαια.

Πηγή

Τι λες βρε γελοίε, σιχαμένε μαλάκα;

Πρέπει να είναι ωραία να είσαι ψηλά. Πρέπει να είναι όμορφο, ασφαλές και αναζωογονητικό να είσαι πχ ο Τσαουσόπουλος, ή ο Ψαριανός, αυτές τις ημέρες, να είσαι εκεί, ψηλά στον παγκόσμιο αξιακό κώδικα, και κάπου χαμηλά, όταν σκύβεις το κεφάλι σου στους πληβείους, στο πρόσωπο των Σύρων μεταναστών να βλέπεις κουρέλια, ή στο τραυματισμένο πρόσωπο της Κούνεβα, και το χαρακωμένο από τις εμπειρίες πρόσωπο του Γλέζου να βλέπεις την οικογένεια Άνταμς.

Άλλωστε τι είναι οι Σύροι; Κουρέλια είναι. Με την μάνικα θέλουν καθάρισμα, όπως οι βρωμιές. Τι είναι η Κούνεβα και ο Γλέζος; Φρικιά είναι, απομεινάρια μίας πραγματικότητας και ενός σουρεαλισμού που δεν υπάρχει στην καθαρότητα του πολιτικού λόγου που πρεσβεύεις.

Δεν χρειάζεται να καταλάβεις.

Ούτε τους μεν, ούτε τους δε. Ούτε να σκεφτείς τι λες, ούτε τι αναπαραγάγεις.

Σε έναν μικρόκοσμο που σε αποθεώνει, σε μία παντελή έλλειψη σύνδεσης με την πραγματικότητα, σε έναν κόσμο που οι αγωνίστριες δεν υπάρχουν, για να δεχθούν βιτριόλι, οι αγωνιστές δεν υπάρχουν, για να διεκδικήσουν μία άλλη ζωή, σε έναν κόσμο που το επιθυμητό είναι λαμπάκια σε ένα δέντρο, αγορές σε ένα μαγαζί, τσεκιν σε ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο, υποταγή σε έναν πρόεδρο που δεν ξέρεις καν ακόμα το όνομά του, σε έναν μικρόκοσμο που σαν δεύτερη φωνή, άβουλη, θα πάψει όταν θα αρχίσεις τα “Εεεεεεεελα τώρα σε παρακαλώ” της διάνοιας και της μίας μοναδικής αρχής, σαν ένα μικρόφωνο που κρατάς μόνο εσύ, και φοβάσαι μην μιλήσουν άλλοι, με πιο αληθινά δράματα από ένα ..χαμένο ραντεβού, και σου κλέψουν την δόξα.

Και ξεπέφτω και γω, και σε λέω γελοίο, σιχαμένο μαλάκα, εκεί που έχω κρατήσει ένα επίπεδο σε όλα, σε χειρότερα, πολύ χειρότερα από σένα, πέφτω και γω στην “ανωτερώτητά” σου, γελοίε σιχαμένε μαλάκα, και γίνομαι ένα σαν και σένα, να λέω σε άνθρωπο τέτοια πράγματα, κόντρα σε όλα όσα πιστεύω και πρεσβεύω.

Αλλά πόση αντοχή να έχει ο άνθρωπος που σ’ ακούει;

Το ορφανό παιδάκι από την Συρία, ή το καμμένο πρόσωπο της Κούνεβα, δεν επέλεξε να είναι έτσι. Δεν είναι μία μάχη που επέλεξε να δώσει, ένας αγώνας που μπορεί να έχει και τίμημα και το ότι θα μοιραστεί την σκέψη του κάποιος σαν και σένα από τα βάθη του βόθρου σου που αποκαλείς, δήθεν, μυαλό. Όχι: Ήταν κολλημένος στον τοίχο, με μία ανύπαρκτη ζωή, ή μία μάχη με ένα αφεντικό για τις συναδέλφους της. Δεν ήθελε να γίνει ήρωας, να εκπροσωπήσει κάτι, μέσα από ένα κολλημένο από την πείνα στομάχι, ή ένα τραυματισμένο πρόσωπο – έπρεπε να επιβιώσει έναν βιασμό, της ανάγκης για ζωή και της ελευθερίας της.

Και γω, τίποτα πες να μην μπορώ να κάνω για να πάρουν οι άλλοι μιά ευκαιρία να ζήσουν άφοβα αλλού, ή να μην εκβιάζονται με βιτριόλι, ή να μην ζήσουν ξανα ναζισμό και φασισμό – τουλάχιστον, γελοίε, σιχαμένε μαλάκα, να εκτεθώ λίγο και γω, και όταν κάποιος τους σκοπεύει από ψηλά με την θρασύτητα του καλοβολεμένου, για έναν γέλωτα ηλιθίων ακολούθων του, να πετάγομαι, γελοίε, σιχαμένε μαλάκα, και να λέω:

“Τι λες βρε γελοίε, σιχαμένε μαλάκα;”

Να μην σε ανέχομαι. Να μην περάσει έτσι. Καταλαβαίνεις.

Tags:Από τον ΣΤΑΘΗ 

Πηγή

ΚΕΕΡΦΑ: Νεκροί δύο από τους Σύρους πρόσφυγες του Συντάγματος

Ο ένας από καρδιά, ο δεύτερος στην προσπάθεια του να περάσει τα σύνορα 

Νεκροί είναι δύο από τους Σύρους πρόσφυγες της πλ. Συντάγματος, σύμφωνα με την Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή.

 Σε ανακοίνωση-καταγγελία της ΚΕΕΡΦΑ, αναφέρεται ότι ο ένας πρόσφυγας έχασε τη ζωή του από καρδιακό επεισόδιο, ενώ ο δεύτερος στα ελληνοαλβανικά σύνορα υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ο 50χρονος που πέθανε στην Αλβανία ήταν γιατρός στο επάγγελμα. 

  Αναλυτικά η ανακοίνωση-καταγγελία:   «Δύο νεκροί  Σύριοι πρόσφυγες που συμμετείχαν στην κινητοποίηση στη Πλατεία Συντάγματος .

  Την ώρα που όλοι αγωνιούμε για την ζωή του Νίκου Ρωμανού, την οποία παίζει στα ζάρια ο Σαμαράς με τον Αθανασίου για χάρη της ακραίας επίδειξης δύναμης της ετοιμόρροπης συγκυβέρνησης, δύο Σύριοι πρόσφυγες πέθαναν χωρίς ποτέ να ολοκληρώσουν το ταξίδι στην Ευρώπη. 

  Ο ένας έχασε τη ζωή του από καρδιακό πρόβλημα χθες. Είχε μεταφερθεί σε νοσοκομείο πριν από δύο μέρες και οι Σύριοι είχαν θορυβηθεί έντονα. Το μακρύ ταξίδι, η καταπόνηση αλλά και η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης οδήγησαν σε άλλη μια «παράπλευρη» απώλεια εξ αιτίας των ρατσιστικών περιορισμών σε βάρος των προσφύγων πολέμου από την Συρία. 

  Ο δεύτερος Σύριος πρόσφυγας έχασε τη ζωή του όταν απελπισμένος μετά δώδεκα μέρες παραμονής στο Σύνταγμα αποφάσισε να διασχίσει τα ελληνοαλβανικά σύνορα για να συνεχίσει το ταξίδι στην Ευρώπη. Έχασε τη ζωή του στα σύνορα σε επίθεση που δέχτηκε υπό αδιευκρίνιστες ακόμη συνθήκες.

   Είναι σκάνδαλο να αντιμετωπίζονται με νομικά τερτίπια και εμπόδια οι πρόσφυγες πολέμου της Συρίας στην διαδρομή φυγής από το θάνατο.  

 Ένοχη είναι η συγκυβέρνηση μαζί με όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που χτίζουν την Ευρώπη-φρούριο πάνω σε νεκρούς στα σύνορα και πνιγμένους στα νερά της μεσογείου. 

  Επιτέλους, δώστε την αναγνώριση στους πρόσφυγες πολέμου από την Συρία για να επιλέξουν να μείνουν στην Ελλάδα η να συνεχίσουν στην Ευρώπη. Δώστε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στέγαση και σίτιση πριν θρηνήσουμε και άλλους νεκρούς. 

  Η ΚΕΕΡΦΑ καλεί σε συμμετοχή στα συλλαλητήρια του Σαββάτου 6 Δεκέμβρη, Προπύλαια 2μμ και Κυριακής 7 Δεκέμβρη, 4.30πμ Πλατεία Κολοκοτρώνη για να βαδίσουμε στο Σύνταγμα, στην εργατική διαδήλωση κατά της ψήφισης του νέου προϋπολογισμού.» 




Πηγή

Ρωμανέ σταμάτα. Δεν το αξίζουμε.

Της Κρυσταλίας Πατούλη

[...] Ρωμανέ σταμάτα. Δεν το αξίζουμε. Και δεν αξίζει για να ζήσεις εσύ «φυλώντας Θερμοπύλες», τιμώντας νεκρούς σαν τον Γρηγορόπουλο, να πρέπει να θυσιάσεις τη ζωή σου επαναλαμβάνοντας την ιστορία του κι ακόμα παραπάνω. Να γίνεις ένας αγωνιστής της κοινωνίας που τον δολοφόνησε εν ψυχρώ μαζί με την «ανθρώπινη διάστασή της»*. Κι όλα αυτά, μπας κι αναστηθούμε, μπας και καταλάβουμε, μπας και θυμηθούμε να σεβαστούμε... τον εαυτό μας, και όσους λίγους τον σεβάστηκαν [...]

Ο Ρωμανός κάνει ύστατη έκκληση για δικαιοσύνη και ηθική σε μια καθόλα παγωμένη κοινωνία και σε ένα από καιρό λοβοτομημένο κράτος με ανύπαρκτες αξίες που η εξουσία του μπορεί να επιβάλλει την υποταγή σε βαθμό που θυμίζει τις υπογραφές δήλωσης μετάνοιαςσκοτεινότατων εποχών. Μα «η Ιστορία έχει ήδη γυρίσει πολύ πίσω»(1).

Και μπορεί να επιβάλλει και όποια άλλη υποταγή θέλει, εφόσον αυτό το κράτος έχει ένα Σύνταγμα που τοκαταστρατηγεί χρόνια τώρα φτιάχνοντας τους νόμους αυθαίρετα και όπως το συμφέρουν για να επωφελούνται οι ...βασιλείς του –δε μιλάμε πλέον για κυβερνήτες κοινοβουλευτικής έστω δημοκρατίας- δύναμη και χρήμα.

Πριν ακόμα από την Ολυμπιάδα οι οικονομολόγοι εξ Αμερικής που πηγαινοέρχονταν ως σύμβουλοι ήξεραν(2) πολύ καλά (ζώντας άλλωστε στην πηγή του κακού) και γι' αυτό φρόντιζαν να ενημερώνουν -επίσης πολύ καλά- τις κυβερνήσεις του Πασόκ και της Νέας Δημοκρατίας, ότι η οικονομία της Ελλάδας έχει χτιστεί πάνω σε ένα σαθρό οικοδόμημα που στην κυριολεξία θα άρχιζε να καταρρέει αμέσως μετά το σβήσιμο της Ολυμπιακής φλόγας.

Οι πολιτικοί και οι πρωθυπουργοί, όπως και οι μεγαλο-οτιδήποτε συνεργάτες τους που ήταν ενημερωμένοι για την καταστροφή που ερχόταν, το μόνο που έκαναν όπως αποδείχτηκε, ήταν να μαζεύουν στις αποθήκες τους τη σοδιά –επίσης όπως αποδείχτηκε- κλέβοντάς την κυρίως από το δημόσιο – το ψωμί αλλιώς των Ελλήνων πολιτών.

Μελετητές(3) πολύ παλιότερα είχαν κρούσει και τον κώδωνα του κινδύνου στους ηγέτες των μεγαλύτερων κρατών του κόσμου, πως η οικονομία όπως είναι διαμορφωμένη στον καπιταλιστικό κόσμο, οδεύει προς την καταστροφή. Οι εξουσιαστές όμως με μάσκα τον συνεχιζόμενο ψυχρό πόλεμο, νιάζονταν μόνο να επωφελούνται από τον πραγματικό πόλεμο που ήταν το πως θα χρυσαφίσουν αδιαφορώντας όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για την φύση που τους θρέφει.

Έτσι και στην Ελλάδα, ούτε ο εμφύλιος ούτε και ο ψυχρός πόλεμος δεν τέλειωσαν ουσιαστικά ποτέ, γιατί απλά δεν συνέφερε εκείνους που τσάκισαν μια ολόκληρη γενιά εθνικών αγωνιστών, για να αυξήσουν οι ίδιοι τις καταθέσεις τους και μόνο.

Η πολιτική δεν είναι ηθική. Το έγραψε -μάταια- ο Ραφαηλίδης στην Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974.

Από ένα ανήθικο, διαφθαρμένο, άπληστο όσο και ανάλγητο (αυτά όλα πάνε μαζί) κράτος ζητάει σήμερα ο Ρωμανός, ηθική, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, δηλαδή τα ελάχιστα αυτονόητα δικαιώματα. Και γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει μόνο αν θυμηθούμε ότι δεν πιστεύει καν στη λέξη κράτος ως αναρχικός.

Ζητάει «το αδύνατο πριν γίνει αδιανόητο». Όπως όλοι οι νέοι και τα παιδιά μέσα στις οικογένειές τους βάζουν εδώ και αιώνες τη ζωή τους μπροστά και πολλές φορές θυσιάζονται -στην κυριολεξία- προσπαθώντας να τις σώσουν…

Για μας αγωνίζεται ο Ρωμανός. Γι’ αυτή την κοινωνία πουβυθίζεται στην απάθεια κι ακόμα χειρότερα... «Μας ταρακουνάει να μην κοιμηθούμε (να μην πεθάνουμε), όπως ο αρχηγός των στρατιωτών στα Όνειρα του Κουροσάβα»(4).

Όμως φαίνεται ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει ήδη αυτοκτονήσει με απανωτές και επαναλαμβανόμενες ενέσεις κυβερνητικής διαστρέβλωσης και απανωτά μέτρα τρόμου, σαν το χιόνι που έπεφτε στα ίδια Όνειρα του Ιάπωνα σκηνοθέτη.

«Ευτυχώς έγιναν εκλογές και μάθαμε ποιοι τα φάγανε! Τόσοι λίγοι, φάγανε τόσα πολλά»(5). Ευτυχώς έγιναν εκλογές και μάθαμε ποιοι ήταν ήδη νεκροί ως άνθρωποι. Και έτσι η Ιστορία όλο και γυρίζει πίσω. Αλλά σήμερα η Ελλάδα δεν έχει τόσους ανθρώπους πια, τόσους πολλούς αγωνιστές Εθνικής Αντίστασης όπως φαίνεται. Νικήσανε όντως οι γερμανοτσολιάδες. Στις μέρες μας το αντιληφθήκαμε επ' ακριβώς.

Οι γενιές μετά τον εμφύλιο γαλουχήθηκαν με ένα υπόγειο μίσος, που μεταφράστηκε στο «κοίτα τη δουλίτσα σου». Γιατί αν κοιτάς μόνο τη δουλίτσα σου δεν είσαι αγωνιστής, άρα δεν είσαι επικίνδυνος. Είσαι ένας «νοικοκυραίος» που αφήνει ένα διεφθαρμένο κράτος να το γλεντάει και να σου πετάει και κανένα ψίχουλο που και που για την απαραίτητη δόση απάθειας που σου χρειάζεται.

Ο Ρωμανός όμως δεν κοιτάει τη δουλίτσα του, ούτε πίνει την καθημερινή δόση απάθειας μέσα από Μέσα Μαζικής Διαστρέβλωσης και Απανθρωποποίησης.

Τολμάει να μιλάει για πόλεμο και εχθρούς. Δεν δέχεται να δει τα «καλά» του συστήματος. Δεν έχει κάνει τη λέξη δημοκρατία ασπίδα που χρησιμεύει μόνο για να κρύβει κάποιος πίσω της το φασισμό - όσο τον παίρνει. Δεν έχει στο τέλος τέλος το σύνδρομο της Κατοχής να σκιάζεται μόνο για ένα κομμάτι ψωμί γλύφοντας τη μπότα του κατακτητή.

Απαιτεί την ίδια τη ζωή και την ανθρωπιά, όπως την εννοούν άνθρωποι σαν κι αυτόν. Είπαμε απαιτεί την αξιοπρέπεια. Άγνωστες λέξεις για τις κυβερνήσεις μνημονίων.

Κι όλα αυτά τα απαιτεί από την κοινωνία και το κράτος, όχι για τον εαυτό του. Ο ίδιος τα έχει κατακτήσει και μάλιστα σε μεγάλες δόσεις.

Αντιστέκεται μήπως αναστήσει μια ήδη πεθαμένη κοινωνία, θυσιάζοντας ακόμα και τον εαυτό του. Αλλά η κοινωνία αυτή αυτοκτόνησε με το ίδιο όπλο που εκτέλεσε και τον φίλο του Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

Κατά τη γνώμη μου, αυτή την κοινωνία που είτε ψυχοραγεί είτε ήδη έχει εκπνεύσει θέλει να αναστήσει ο Ρωμανός, και μαζί της να τιμήσει για άλλη μια φορά το παιδί εκείνο που 15 χρονών με μια σφαίρα εκτελέστηκε, μαζί με την όποια δημοκρατία νομίζαμε ότι είχαμε, με την όποια ανθρώπινη διάσταση μάς είχε απομείνει(6).

Αν μπορούσε κάποιος να κοιτάξει πραγματικά αυτόν τον άνθρωπο που σήμερα μετά από 23 μέρες απεργίας πείνας έχει μείνει η σκιά του, θα έβλεπε στο βλέμμα του και στα αδυνατισμένα χέρια του που μας ταρακουνάνε μόνο μία λέξη για μας όλους τους ανάλγητους απάνθρωπους πεθαμένους ήδη νοικοκυραίους: Αγάπη. Και δυστυχώς μάς αγάπησε πολύ περισσότερο από όσο αξίζουμε.

Γι’ αυτό προσωπικά του ζητάω να μας ξεχάσει. Να κοιτάξει να ζήσει, να δημιουργήσει και να αυτοπραγματωθεί. Να "βρει μέσα στη φυλακή την ελευθερία του"(7) όσο χρειαστεί. Να διαλέξει από δω και μπρος να δώσει μόνο σε αυτούς που ζουν, γι’ αυτό αξίζουν κι αυτήν την αγάπη του, τη γενναιοδωρία του, την αξιοπρέπεια, την αγωνιστικότητά του, το μυαλό του και την ψυχή του – το μεγαλύτερο όπλο του. Σε κανέναν άλλον.

Ρωμανέ σταμάτα. Δεν το αξίζουμε. Και δεν αξίζει για να ζήσεις εσύ «φυλώντας Θερμοπύλες», τιμώντας νεκρούς σαν τον Γρηγορόπουλο, να πρέπει να θυσιάσεις τη ζωή σου επαναλαμβάνοντας την ιστορία του κι ακόμα παραπάνω. Να γίνεις ένας αγωνιστής της κοινωνίας που τον δολοφόνησε εν ψυχρώ μαζί με την «ανθρώπινη διάστασή της»*. Κι όλα αυτά, μπας κι αναστηθούμε, μπας και καταλάβουμε, μπας και θυμηθούμε να σεβαστούμε... τον εαυτό μας, και όσους λίγους τον σεβάστηκαν.-

(1) Τάκης Καφετζής: Πιστεύω, ότι πάμε πολύ πίσω στην ιστορία
(2) Το ευρώ της νεοφασιστικής τραγωδίας
(3) Σ. Δημητρίου: Μοναδική ιστορική έξοδος από την παγκόσμια κρίση η ανατροπή
(4) Ελένη Νίνα: Υπόθεση Καρέλι: «Η έννοια της ασφάλειας τινάζεται στον αέρα!»
(5) Γιώργος Μαρκόπουλος: Τόσοι λίγοι, φάγανε τόσα πολλά
(6) Κώστας Νασίκας: Αν δεν μοιράζονται τα βιώματα, χάνεται η ανθρώπινη
(7) Ηλίας Πετρόπουλος

*«Η απεργία πείνας είναι η τελευταία ελπίδα και έκκληση προς την βασικότερη ανθρώπινη διάστασή μας που είναι συνυφασμένη με τις έννοιες της δικαιοσύνης και της ηθικής. Ξεχνώντας τες γινόμαστε συμμέτοχοι ανθρωποκτονίας του ίδιου του απεργού αλλά και της δικιάς μας ανθρώπινης διάστασης» Κώστας Νασίκας, ψυχαναλυτής, ο οποίος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Λυών και είναι ιατρικός υπεύθυνος του Οίκου Εφήβων της Λυών, και έχει γράψει -εκτός των άλλων- βιβλίο ειδικά για τους απεργούς πείνας.

Φωτογραφία: από την ταινία "Όνειρα" του Ακίρα Κουροσάβα

Από το Tvxs.gr

Οριστικά απολυμένες οι καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ - Γάντια ψηλά

Η ανάρτηση των τελικών πινάκων του ΑΣΕΠ την Πέμπτη, την ιστοσελίδα του Οργανισμού, ήταν και η «σφραγίδα» που επικύρωσε την οριστική απόλυση των υπό διαθεσιμότητα καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών, από τις οποίες θα επαναπροσληφθούν μόλις 38. «Δεν υποχωρούμε και θα εντείνουμε τον αγώνα μας», ήταν οι απάντηση των καθαριστριών. Την άμεση επαναπρόσληψη τους ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Δ.Ο.Υ. με ανακοίνωσή της αναφέρει ότι στις 4 Δεκεμβρίου, με ανάρτηση στο site του ΑΣΕΠ, οι καθαρίστριες «ενημερώθηκαν για την διακοπή ουσιαστικά του καθεστώτος διαθεσιμότητας και την οριστική απόλυσή τους», υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι αυτό γίνεται παραμονή Χριστουγέννων.

Με ανακοίνωση της η Ομοσπονδία τον εφοριακών καλεί τον υπουργό Οικονομικών αλλά και όλους τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους κρατικούς φορείς  να προχωρήσουν σε αντιμετώπιση του όλου ζητήματος και απαραίτητα μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής τους στη δικαιοσύνη στις 25 Φεβρουαρίου 2015. Την ίδια στιγμή απευθύνει κάλεσμα σε ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ αναλάβουν δράση άμεσα.

Τέλος η Ομοσπονδία των εφοριακών προειδοποιεί την Κυβέρνηση  ότι «η φωτιά που βάζει στο υπουργείο Οικονομικών με το ζήτημα αυτό αλλά και με τα υπόλοιπα (μειώσεις μισθών, συντάξεις κλπ) είναι αποκλειστικά δική της ευθύνη».

Την άμεση επαναπρόσληψη των αγωνιζόμενων καθαριστριών του ΥΠΟΙΚ, ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος καταδικάζει  την απόφαση μέσω των βουλευτών του Δημήτρη Στρατούλη και  Αλέξη Μητρόπουλου.

Σε κοινή τους δήλωση, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσάπτουν στην κυβέρνηση ότι προσέφερε ως «χριστουγεννιάτικο δώρο» στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών τις οριστικές απολύσεις τους, χωρίς να περιμένει την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο τον ερχόμενο Φεβρουάριο.

«Η κυβέρνηση αποφάσισε να χτυπήσει ένα από τα πιο ευάλωτα αλλά και σκληρά αγωνιζόμενα τμήματα των εργαζομένων και καλεί εργαζόμενους και συνδικάτα να στηρίξουν τις καθαρίστριες», τονίζουν οι κ.κ. Στρατούλης και Μητρόπουλος.

Τέλος αναφέρουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ  δεσμεύεται πολιτικά ότι, εφόσον με τους αγώνες και την ψήφο του λαού αναδειχθεί στην διακυβέρνηση της χώρας, θα επαναφέρει άμεσα στις εργασίες τους όσους και όσες απολύθηκαν σε εφαρμογή των αντισυνταγματικών μνημονιακών νομοθετικών ρυθμίσεων για τις διαθεσιμότητες-απολύσεις στο δημόσιο.

Πηγή

«Ησυχία, τάξη και ασφάλεια»

Κατά τη διάρκεια της χθεσινής μέρας είχαμε δύο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις του πνεύματος: «Ησυχία, τάξη, ασφάλεια».

Η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» ακύρωσε το αναγνωρισμένο δικαίωμα του φυλακισμένου Νίκου Ρωμανού να σπουδάζει, εν ονόματι του δικαιώματος της κοινωνίας να ζει «ήσυχη» και «ασφαλής» αφού ο «τρομοκράτης» δεν θα μπορεί να πηγαίνει στη σχολή του…

Την εικόνα συμπλήρωσαν τα ΜΑΤ με την επίθεση τους εναντίον των ατόμων με ειδικές ανάγκες, έξω από το υπουργείο Οικονομικών. Έτσι διασφαλίστηκε και η «τάξη», η οποία είναι απαραίτητη για την απρόσκοπτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ας αφήσουμε την ηθική διάσταση των γεγονότων, αφού στην πρώτη περίπτωση η απόφαση των δικαστών μοιάζει με θανατική ποινή για τον (εδώ και μέρες) απεργό πείνας Ρωμανό, ενώ η επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων εναντίον ανθρώπων που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, μόνο ως κτηνωδία μπορεί να χαρακτηριστεί.

Το μήνυμα ήταν σαφές: «Τα κεφάλια μέσα»!

Οσο για τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης και τους άνδρες των ΜΑΤ, μόνο ένα έχουμε να πούμε: Τα λεφτά που παίρνουν (με τις αυξήσεις) πιάνουν…τόπο.

Από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Μια στάλα ντροπή έχετε;

Την Τετάρτη πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα συγκέντρωση των ανθρώπων με αναπηρία.

    Όταν η διαδήλωση που ξεκίνησε από το υπουργείο Εργασίας επιδίωξε να προσεγγίσει το Υπουργείο Οικονομικών επενέβησαν… τα ΜΑΤ.

    Είδαμε εικόνες όπως αυτή, με τους κυρίους των ΜΑΤ να κάνουν… λαβές με τα πόδια τους στα… αμαξίδια των αναπήρων.

    Είδαμε εικόνες όπως αυτή, που ξεπερνούν την δυνατότητα της στήλης να προβεί σε σχολιασμό χωρίς να λερώσει το στόμα της

    Τα ΜΑΤ εναντίον (και) των αναπήρων, λοιπόν! Θα είμαστε σύντομοι και περιεκτικοί:

    Κύριοι, εσείς που αποτελείτε την φυσική ηγεσία αυτού του Σώματος και κύριοι εσείς που αποτελείτε την πολιτική ηγεσία αυτού του Σώματος, μια στάλα ντροπή διαθέτετε;

email: mpog@enikos.gr

Από το enikos.gr

Χαίρε Θέμιδα αλλήθωρη...

γράφει η Λίλα Μήτσουρα

Η ζυγαριά της Θέμιδος έχει χαλάσει!!!! Η Θέμις δεν είναι πια τυφλή!!!! Όμως είναι αλλήθωρη δυστυχώς. Ίσως για αυτό δεν πρόσεξε ότι δεν ζυγίζει καλά τα πράγματα. Γιατί ξεφεύγει η ματιά της λίγο προς την μεριά των ισχυρών. Εκεί που είναι πλούσια τα αγαθά και βοηθούν τους αλλήθωρους με τις χαλασμένες ζυγαριές.

Η αλήθεια είναι ότι αυτοί οι ισχυροί έχουν ένα ειδικό βάρος. Καλοτρώνε βλέπεις και δίνουν και φαγητό και σε όσους μπορούν να τους συντηρήσουν για να συνεχίσουν την ζωή που κάνουν. Η θέμις πάλι έχει πολύ αναπαυτικό θρόνο για να μπορεί να το παίζει θεός και να κρίνει τις ζωές των άλλων, πώς λοιπόν να τον χάσει? Σκύψε σήκω όλη την ώρα να μαζεύει τα ξεροκόμματα που τις πετάνε, στράβωσαν λίγο τα ματάκια αλλά τι πειράζει?

Και έτσι σαν ζύγισε τις περικοπές μισθών που έγιναν σε όλους, απόφασισε πως οι δικές της είναι σημαντικότερες από τις δικές σου. Γιατί φίλε μου αυτή έχει μάθει να τρώει καλά πώς θα ξεμάθει τώρα? Ενώ εσύ πάντα στο λίγο ήσουν πάντα στο περίπου τι θα σου κάνει τώρα μια μείωση ακόμα? Εσύ έχεις σκληραγωγηθεί αυτή όχι.

Και το δικό της επάγγελμα,όχι λειτούργημα πρόσεξε, είναι σημαντικότερο από το δικό σου. Αφεντικά και δούλοι, γίναμε ίσοι ούλοι, στάσου και συ τώρα, ότι θέλεις λες! Αυτή λοιπόν ως αφεντικό σε κρίνει ασήμαντο και ως τέτοιος πρέπει να πληρώνεσαι. Οι θεοί μόνο πληρώνονται πλουσιοπάροχα εσύ θεός είσαι?

ΟΧΙ ΔΑ! Ένας ασήμαντος σχολικός φύλακας είσαι  ίσως, που τι κάνει? Φυλάει τα παιδιά μας. Σιγά τώρα το σπουδαίο έργο! Η μια απλή καθαρίστρια είσαι που τι νομίζεις πώς κάνεις που μας ξεβρωμίζεις? Κάτι σπουδαίο? Βαρύνεις τον κρατικό προϋπολογισμό και αν θες να κάνεις κάτι σπουδαίο είναι να παραιτηθείς και να πεις και ευχαριστώ που δεν το σκέφτηκες και μόνος σου. Έλεος πια όλα αυτοί θα τα σκέφτονται?

Περικόπτουν για να σωθεί το κράτος δικαίου που έχουμε. Αλλά εσύ ως ανάλγητος πολίτης που είσαι δεν το σκέφτηκες. Σκέφτεσαι μόνο την πάρτη σου και πως θα τρως. Θες και να τρως κιόλας αντί να σώσεις την χώρα σου. Αντί να πεις ευχαριστώ σε αυτούς τους θεούς που αποφάσισαν ότι οι δικές σου περικοπές δεν είναι αντισυνταγματικές αλλά καθόλα νόμιμες.

Αντί να πεις ευχαριστώ που σε βάζουν απέναντι στην άλλη ομάδα και τσακώνεσαι για το ποιος είναι πιο σημαντικός σε αυτό τον τόπο και ξεχνάς  ότι βρωμάει το χνώτο σου από την πείνα.....

ΑΝΑΛΓΗΤΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ!

Η Θέμις έχει δίκιο! Δεν ξέρω αν έχει κέφια, αν ακούει αν βλέπει καλά, αλλά καλά τρώει για να μπορεί να αντέχει όταν εξηγεί τους νόμους. Οι οποίοι νόμοι είναι σαν τους χρησμούς της πυθίας ένα πράγμα. Ο καθένας τους εξηγεί κατά πως θέλει. Γιατί τώρα με την κρίση έχουμε θέμα και δεν μπορούμε να πληρώνουμε και κουρελόχαρτα, έτσι μας έφτιαξαν αυτοί οι καλοταϊσμένοι αρκετά να έχουμε.

ΠΑΡΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ!

Οι ισχυροί απατεώνες έξω! Οι κακομοίρηδες Γιάννηδες Αγιάννηδες μέσα! Οι ξεπουλημένοι όλοι έξω και με βασιλικές θέσεις να κρίνουν την ζωή σου. Οι κακούργοι και οι δολοφόνοι των λαών έξω. Οι δολοφόνοι παιδιών ελεύθεροι και αυτός που διδάχτηκε την σαπίλα και την διαφθορά, παιδί ακόμα, αυτός που ήρθε αντιμέτωπος με τον θάνατο καταδικασμένος. Αυτός που υπερασπίζεται τις ιδέες του αναρχικός αυτός που τις ξεπουλάει αρχηγός κράτους. Και ποιος το αποφάσισε αυτό ?Η Θέμις η αλλήθωρη.

Καταδικάζει ένα παιδί σε θάνατο γιατί άραγε? Γιατί θέλει να σπουδάσει ενώ είναι στην φυλακή. Μα το κράτος και οι δικαστές μας είναι σαΐνια. Τον άφησαν να δώσει εξετάσεις αλλά που ακούστηκε να θέλει και να παρακολουθεί τα μαθήματα? Αν είναι δυνατόν!!!!! Αυτός είναι μίασμα της κοινωνίας και θα μολύνει και άλλους με αυτά που πιστεύει. Θάνατος λοιπόν με έναν ύπουλο τρόπο. Δώσαμε σε ένα παιδί λάθος πρότυπα, του διδάξαμε τον θάνατο από πρώτο χέρι, τον κάναμε παραβατικό και ως ένα φωτεινό παράδειγμα τον στήνουμε στον τοίχο ως τρανό παράδειγμα προς αποφυγήν.

Τον βαφτίσαμε αναρχικό όπως όλους όσους σκέφτονται έξω από το κουτί, και τον αφήνουμε να πεθάνει μόνος του για αυτές τις "ανόητες  ιδέες" που έχει και δεν ξεπουλάει.

Παραδειγματικός θάνατος σε όλους όσους αντιστέκονται, σε όλους όσους τους αναγνώρισαν πίσω από τις μάσκες, σε αυτούς που τους ξεσκέπασαν. Είναι επικίνδυνοι αλλά όχι για μας, για αυτούς και μόνο. Και για να υπάρχουν αυτοί πρέπει να πεθαίνουν οι άλλοι και κυρίως τα παιδιά.

Σου κόβουν το μισθό, είναι δίκαιο, σου σκοτώνουν το παιδί ,είναι δίκαιο, σου πουλάνε τη χώρα είναι δίκαιο, γιατί αυτοί για να υπάρχουν πρέπει να πάψεις να υπάρχεις  εσύ και η ασημαντότητά σου. Γιατί αυτή, η Θέμις δηλαδή ,είναι θεσμός και στήριγμα κάθε πολιτείας εσύ τι είσαι ορέ?

Να ενημερώσω τον θεσμό και το στήριγμα ότι έχει σαπίσει μέχρι κόκαλο και μας πήρε η μπόχα. Ότι απαιτεί σεβασμό αλλά δεν μπορεί να τον έχει γιατί αυτή η ίδια δεν σέβεται το λειτούργημα που ασκεί. Δεν σέβομαι κανέναν λοιπόν που δεν με σέβεται. Δεν σέβομαι καμμία δικαιοσύνη που κοιτάει το συμφέρον της και όχι το δίκαιο. Δεν σέβομαι καμία δικαιοσύνη που με εμπαίζει και με υποτιμά και με θεωρεί άχρηστο. Και κυρίως δεν σέβομαι καμία δικαιοσύνη που σκοτώνει τα παιδιά μας!!!

ΧΑΙΡΕ ΘΕΜΙΔΑ ΑΛΛΗΘΩΡΗ!!!!

Καθαρίζουν το Χαρδούβελη με νόμο για τα δάση

Αμνήστευση καταπατητών δημόσιας γης έναντι μικρών σχετικά αντιτίμων προβλέπει σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος κι όλως τυχαίως στους ευνοημένους ιδιοκτήτες συγκαταλέγεται ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης. Προφανώς αναφερόμαστε στην καταπατημένη έκταση του δημοσίου 20 στρεμμάτων που αγόρασε η σύζυγος Χαρδούβελη, Σούζαν το 2006, όπως είχε αποκαλύψει το HOT DOC στο τεύχος 63. Αν και επαγγελματίες της αγοράς, τόσο ο Γκίκας αλλά κι η Σούζαν Μπεζτζιάν Χαρδούβελη δεν είχαν φροντίσει (;) τότε να ανακαλύψουν πως η μισή επιφάνεια του αγροτεμαχίου που αγόραζαν ήταν δημόσια και μάλιστα δασική που είχε περιέλθει παράτυπα στον ιδιοκτήτη του κατόπιν χρησικτησίας. Διότι ως γνωστόν, χρησικτησία σε δημόσια γη δεν προβλέπεται.

Ο Γκίκας Χαρβούβελης μάλιστα είχε πραναγγείλει στη Βουλή την κατάθεση του αμνηστευτικού γι' αυτόν νομοσχεδίου τις ημέρες που ξεκινούσε η σχετική έρευνα του περιοδικού. Και να που κατατίθεται τώρα, προβλέποντας αντίτιμο 700 - 1000 ευρώ ανά στρέμμα. Πληρώνοντας δηλαδή ένα ποσό που θα κυμανθεί από 14.000 έως 20.000 ευρώ, ο "Τσάρος" της ελληνικής οικονομίας θα καθαρίσει μια "θολή" γραμμή στη φορολογική του δήλώση.

Αό το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Τίποτα δεν τελείωσε όλα τώρα αρχίζουν.

Κείμενο υποστήριξης του Γιάννη Μιχαηλίδη στον απεργό πείνας εδώ και 25 ημέρες Νίκο Ρωμανό που δημοσιεύθηκε σήμερα στο indymedia:

Γράφω αυτές τις γραμμές, για να εκφράσω τη συγκίνηση που μου προκάλεσε η ευρεία και πολύμορφη δραστηριότητα αλληλεγγύης των συντρόφων εκτός των τειχών. Όχι μόνο γιατί ξεπέρασε ως τώρα κάθε προσδοκία μου σε έκταση, ευρηματικότητα, οργάνωση-συντονισμό, επιμονή και επιθετικότητα, με καταλήψεις κομβικών κρατικών και καπιταλιστικών κτιρίων, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, με οργανωμένες συγκεντρώσεις και πορείες σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της επικράτειας, με τις επιθέσεις στις δυνάμεις καταστολής και τις αντάρτικες επιθέσεις όλων των ειδών.

Γιατί είναι αυτό που σπάει τη μοναξιά του κελιού μου και με κάνει να χαμογελάω, γιατί το βράδυ της Τρίτης δεν ήμουν φυλακισμένος, ήμουν ανάμεσά σας και ένιωθα τη ζέστη των φλεγόμενων οδοφραγμάτων. Γιατί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, η ίδια η ύπαρξη αυτού του μετώπου αγώνα είναι μια νίκη από μόνη της, τόσο για την άμεση προοπτική που έχει όσο και για την παρακαταθήκη που αφήνει. Γνωρίζω πολύ καλά, οτι οι χιλιάδες σύντροφοι που εμπλέκονται σε αυτή τη μάχη που ξεκίνησε ο Νίκος με πολλούς προβληματισμούς αλλά μπόλικη αποφασιστικότητα, έχουν τεράστιες διαφορές στις αντιλήψεις και πρακτικές αγώνα τόσο μεταξύ τους, όσο και με εμάς τους ίδιους. Όμως μέσα από την ποικιλλότητα, ανθεί η εξέλιξη. Αυτό ακριβώς είναι το νόημα της αναρχικής αλληλεγγύης, συνδέει χωρίς να ταυτίζει, ενώνει χωρίς να ομογενοποιεί. Και όταν είναι προσανατολισμένη στη δράση πετυχαίνει.

Όταν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης αναφωνούν οτι τίθεται πλέον θέμα εθνικής ασφάλειας όσο παρατείνεται η απεργία πείνας, συνειδητοποιώ οτι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, και τα κενά που αφήνουν οι διαλυμένες σκέψεις απελπισίας που προκαλεί η παρατεταμένη αδράνεια στην ασφυκτική συνθήκη του εγκλεισμού, χρωματίζονται με νόημα ξανά, η εξέγερση είναι πάντα επίκαιρη.

Τα όνειρά μας θα γίνουν εφιάλτες τους. 

Η μαχητική αναρχία ξύπνησε και βρηχάται. 

Τίποτα δεν τελείωσε όλα τώρα αρχίζουν. 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ 

Προς το Νίκο:

Αδερφέ κράτα γερά, τους ανακάτεψες τη γιορτή αρκετά καλά ως τώρα. Εσύ δεν κάμπτεσαι, άρα θα λυγίσουν αυτοί. Μένω δίπλα σου ως την τελική νίκη.

Προς τον Αθανασίου:

Είμαι πολύ πεινασμένος. Αν δολοφονήσεις το Νίκο, το μόνο πράγμα που θα μπορέσει να με χορτάσει ξανά, είναι το λαρύγγι σου.