Αναρτήσεις
Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Τι κρύβεται πίσω από τη νέα επίθεση διαβολής των Ελλήνων από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης και τους Έλληνες πολιτικούς που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του Βερολίνου; Και γιατί ταυτόχρονα, απαιτούν και επιβάλουν νέα σκληρά ταξικά μέτρα;
Καθώς πλησιάζει η ώρα της απαλλαγής, το Βερολίνο επιδιώκει να ποδηγετήσει τον ελληνικό λαό ενεργώντας σε δύο επίπεδα: πρώτον, επιχειρεί να κλειδώσει οικονομικά και νομοτεχνικά την επόμενη κυβέρνηση σε τετελεσμένα (νέο μνημόνιο, συνταγματοποίηση των μνημονιακών νόμων, ιδιωτικοποιήσεις κλπ) και δεύτερον, να προκαλέσει την ηττοπάθεια και την υποταγή στον ανορθολογισμό των πολιτικών του.
Η συστηματική διαβολή των Ελλήνων άρχισε από το πρώτο κιόλας μνημόνιο του Γιώργου Παπανδρέου, στον οποίο μάλιστα ο Σαρκοζί του είπε κατάφατσα ότι είναι ψυχοπαθής, ένα προσβλητικό χαρακτηρισμό που ξεπερνούσε το πρόσωπο και ακουμπούσε τη χώρα. Είχε προηγηθεί μια βροχή με χαρακτηρισμούς για τους Έλληνες όπως τεμπέληδες, κλέφτες, ψεύτες, φοροφυγάδες, καθώς επίσης η προσβολή εθνικών συμβόλων. Και φυσικά, ανάλογα με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, η συστηματική αυτή διαβολή επανέρχεται σε μια προσπάθεια να ενοχοποιηθεί οριστικά και αμετάκλητα ο ελληνικός λαός.
Στον πρόσφατο γύρο διαβολής, υπάρχει νέο πακέτο χαρακτηρισμών, όπως υποκριτές,
ζητιάνοι κ.ά. Το περιβόητο Spiegel έγραψε πρόσφατα για την Ελλάδα πως είναι «σαν ένας ασθενής να έχει επιβιώσει στη μονάδα εντατικής θεραπείας και θέλει αμέσως μετά να δώσει εξιτήριο στον εαυτό του», ενώ επισημαίνει την τσαπατσουλιά, την διαφθορά και την αδυναμία για μεταρρυθμίσεις, σε αντίθεση με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία που τα έκαναν όλα (ΣΣ: αλλά όχι ίδιας έντασης) και πάνε καλά…
Όπως στον πρώτο γύρο διαβολής, βγήκε ο Πάγκαλος και είπε το άθλιο «μαζί τα φάγαμε», τώρα ήταν η σειρά του Σημίτη να πει (Έθνος, 30.11.2014) ότι η χώρα βρίσκεται σε κρίση γιατί αρνείται πεισματικά να αλλάξει. Συγκεκριμένα είπε: «Η χώρα βρίσκεται σε κρίση γιατί δεν έχει προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που προέκυψαν από την παγκοσμιοποίηση και την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Φαντασιώνεται μια αυτονομία που έχει προ πολλού χαθεί, αρνείται πεισματικά να αλλάξει τους τρόπους λειτουργίας της κοινωνικής και κρατικής οργάνωσης».
Όλα αυτά βεβαίως είναι κατευθυνόμενη δημοσιολογία και δημοσιογραφία, αλλά πίσω από αυτή, όπως και άλλους άτυπους μοντέρνους θεσμούς εξουσίας που παρεμβαίνουν στην παιδαγωγική, στην σεξουαλικότητα, στον σωφρονισμό, κρύβονται οι κατηγοριοποιήσεις, οι αποκλεισμοί και οι ρατσισμοί του επίσημου συστήματος εξουσίας, δανειστών και τοπικών τοποτηρητών.
Στόχος αυτών των άτυπων και έμμεσων θεσμών εξουσίας και παρεμβάσεων, όπως έχει καταδείξει με το επιστημονικό έργο του ο Μισέλ Φουκώ, δεν είναι απλώς η αλλαγή νοοτροπιών, αλλά η παρέμβαση στην συγκρότηση των υποκειμένων και κυρίως των ταυτοτήτων. Δηλαδή, η διαμόρφωση νέων προτύπων και κανόνων που αποτελούν ωμή ποδηγέτηση των πολιτών δια της βιοεξουσίας, όπως την όρισε ο Φουκώ.
Στην ελληνική περίπτωση, τα μνημόνια και οι πολιτικές δεν επιχειρούν απλώς να εξυγιάνουν τα δημοσιονομικά της χώρας και να την μετατρέψουν σε «αποικία χρέους», αλλά και να αλλάξουν τη δομή βασικών θεσμών της ελληνική κοινωνίας (οικογένεια, αυτοαπασχόληση, μικρομεσαία επιχείρηση) και κυρίως να παρέμβουν στην εθνική ταυτότητα σπάζοντας τον σκληρό της πυρήνα που είναι η υπερηφάνεια του να είναι κανείς Έλληνας. Έτσι, ο εξευτελισμός της ελληνικής κυβέρνησης από την τρόικα των δανειστών και η εξώθησή της στην επιβολή νέων, ακόμη πιο ακραίων, ταξικών μέτρων μεταλλάσσεται
στο σπάσιμο του τσαμπουκά του Νίκου Ρωμανού που βεβαίως ξεφεύγει από τα νομοτεχνικά ζητήματα και αναδεικνύεται σε συμβολικό μέσο επιβολής προς όλη την κοινωνία και κυρίως τη νεολαία. Το φαινόμενο Φορτσάκης, οι ομοφοβικές δηλώσεις του Αθανασίου, η απώθηση των ΑΜΕΑ από τα ΜΑΤ και τόσα άλλα αποτελούν εκφάνσεις της βιοεξουσίας των μνημονίων. Η ανθρωπιστική κρίση, οι αυτοκτονίες, η κατάθλιψη αποσαθρώνουν κυριολεκτικά την οικογένεια και τον κοινωνικό ιστό. Παράλληλα, η οικονομική βία, η προπαγανδιστική πίεση με τον πλήρη έλεγχο των μέσων ενημέρωσης και οι απροκάλυπτοι εκβιασμοί επιτυγχάνουν μια υπερνομική νομιμοποίηση μέσω των μνημονίων που οδεύουν προς συνταγματοποίηση, οδηγούν σε ένα νομικό μηδενισμό και στην αποκοπή του νικημένου από κάθε πρόσβαση στο δίκαιο και στις διεθνείς συνθήκες.
Ο εγκλεισμός του πολίτη σε ένα απόλυτο αδιέξοδο και η υποταγή του στη μοίρα που ορίζει η ισχύς των βιοεξουσιαστών είναι ο τελικός στόχος.
Εξ ου και οι συστηματικές διαβολές των Ελλήνων από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των δανειστών. Με την συκοφαντία ενοχοποιούν το παρόν, απομυθοποιούν το παρελθόν. Η βιοεξουσία προσπαθεί να δεσμεύσει το φαντασιακό των Ελλήνων που τρέφεται από το παρελθόν, σε ένα δεσμευτικό μέλλον κατασκευασμένο από αυτή.
Είναι τόσο συστηματική η κατασυκοφάντηση των Ελλήνων και τόσο ισχυρή η πίεση που ασκείται, με αποτέλεσμα να αυξάνει παντού ο αντιγερμανισμός που ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας και υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ που είναι και πρόεδρος του SPD, είπε πρόσφατα αναφερόμενος στην Ελλάδα ότι «συμπεριφερθήκαμε ελιτίστικα … τους είπαμε κόψτε τις συντάξεις και τους μισθούς και είδαμε στη συνέχεια την ανεργία να εκτινάσσεται στα ύψη. Τους είπαμε αν κάνετε μεταρρυθμίσεις θα πάτε καλύτερα. Αυτό δεν έγινε. Αυτή η πολιτική δεν εξυπηρετεί τον πολίτη και τα μεγάλα προβλήματα του».
Αυτός όμως είναι ένας κλασικός ελιγμός, για να προχωρήσει η ουσία. Και ουσία είναι να μεταναστεύσουν 100.000 Έλληνες επιστήμονες υψηλής εξειδίκευσης (εθνικό κεφάλαιο) και να δουλέψουν στις χώρες των δανειστών κυρίως, να τοποθετηθεί ο Γερμανός Άκερμαν στην προεδρία της Τράπεζας Κύπρου και να εξαγοραστούν τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της Ελλάδας από την γερμανική Fraport AG (ο μεγαλύτερος μέτοχος της οποίας είναι το Ομόσπονδο Γερμανικό Κράτος της Έσσης)!...
*Το κείμενο αυτό γράφτηκε , για τους αγνοούντες ή τους εθελοτυφλούντες για το τι ακριβώς μας συμβαίνει, με αφορμή το αφιέρωμα για τα 30 χρόνια από τον θάνατο του Μισέλ Φουκώ που έκανε στο Κόκκινο 105,5 το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς.
Από το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου