Ζήτω η… “αποσταθεροποίηση”!

Του ΝίκουΜπογιόπουλου

Οι εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου θα διεξαχθούν με μια λέξη να δεσπόζει στην πορεία προς τις κάλπες: «Σταθερότητα». Η συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μαζί με τα δεκανίκια τους θα κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «υπονομεύει τη σταθερότητα της χώρας».

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του θα επιδιώξει να αντιστρέψει την κατηγορία και να αναδειχτεί εκείνος ως «εγγυητής της σταθερότητας».

Ας δούμε, όμως, ποιο είναι το πλαίσιο, ποιοι είναι οι πυλώνες αυτής της «σταθερότητας»:

• Είναι η ΕΕ των 30 εκατομμυρίων ανέργων και των 100 εκατομμυρίων φτωχών. Η ΕΕ στο εσωτερικό της οποίας τα πλεονάσματα της Γερμανίας – κατά δήλωση της κυρίας Λαγκάρντ – είναι τα ελλείμματα της Ελλάδας. Είναι η ΕΕ του κυρίου «καλό κουράγιο Έλληνες» Ολι Ρεν και του μετρ της φοροαποφυγής πολυεθνικών πρώην πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου και νυν προέδρου της Κομισιόν κ.Γιούνγκερ.
• Είναι η ΕΚΤ του κ.Ντράγκι, δηλαδή του πρώην αντιπροέδρου του ευαγούς ιδρύματος της «Goldman Sachs». Η ΕΚΤ που ακόμα και τώρα παίζει με τα ελληνικά ομόλογα. Που βασικό της μέλημα είναι να λειτουργεί ως τροχονόμος της χρηματοπιστωτικής φούσκας και όταν σκάει η φούσκα αποστολή της είναι η σωτηρία των τραπεζών δια της σταύρωσης των λαών. Είναι η ΕΚΤ του κ.Ντράγκι ο οποίος μόλις πριν ένα μήνα, στις 18 Νοέμβρη 2014, αναφερθείς στο ελληνικό δημόσιο χρέος δήλωνε ότι είναι αντιπαραγωγικό να μιλάμε για μείωση, αναδιάρθρωση ή κούρεμά του και απαιτούσε την εντατικοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής.
• Είναι το ΝΑΤΟ. Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς. Περιοριζόμαστε σε ένα: Είναι στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, εδώ όπου κάθε γενικός γραμματέας της «συμμαχίας» δίνει συγχαρητήρια στις ελληνικές κυβερνήσεις για το γεγονός ότι κρατούν την Ελλάδα πρωταθλήτρια στις εξοπλιστικές δαπάνες ακόμα και τα χρόνια της κρίσης, που από τα 12 «σούπερ πούμα» στην προχτεσινή ναυτική τραγωδία λειτουργούσαν μόνο τα 3 κι από αυτά επιχειρούσε μόνο το 1…

Αυτοί είναι οι πυλώνες της «σταθερότητας». Όσο για τη θέση της Ελλάδας μέσα στο πλαίσιο που ορίζεται από αυτούς τους πυλώνες «δεν αμφισβητείται», όπως δηλώνεται αρμοδίως.

Ποια είναι όμως αυτή καθ’ αυτή η «σταθερότητα» την οποία βιώνει ο ελληνικός λαός; Για την ακρίβεια ποια είναι η κοινωνική πραγματικότητα που έχουν το θράσος να τη βαφτίζουν «σταθερότητα» και το ακόμα μεγαλύτερο θράσος να μας απειλούν σε περίπτωση που «διασαλευτεί»;

    Η «σταθερότητά τους» είναι:

• Τα 75 δισ. ευρώ που από το 2008 μέχρι και το τέλος του 2013 ανήλθαν οι συνολικές απώλειες καταθέσεων στην Ελλάδα της πολιτικής των Μνημονίων.
• Τα 33 δισ. ευρώ που ανήλθαν οι απώλειες χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων μέσα στο ίδιο διάστημα (μόνο από το περίφημο PSI οι απώλειες των Ταμείων ξεπέρασαν τα 12,5 δισ. ευρώ).
• Τα 63 δισ. ευρώ που όπως ομολόγησε ο Στουρνάρας αφαιμάχτηκαν από τον ελληνικό λαό ως συνέπεια των δημοσιονομικών μέτρων από το 2010 και μετά.
• Τα 6,3 εκατομμύρια του ελληνικού λαού που σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής κινούνται μεταξύ φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
• Το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων και τα 2 εκατομμύρια των ημιάνεργων – «απασχολήσιμων».
• Τα 700.000 παιδιά που σύμφωνα με την «Ουνέσκο» υποσιτίζονται στην Ελλάδα.
• Το γεγονός ότι - για πρώτη φορά από συστάσεως του ελληνικού κράτους - τα στοιχεία της απογραφής δείχνουν μείωση του ελληνικού πληθυσμού ως συνέπεια μιας πολιτικής που χαρακτηρίζεται «λευκή αναίμακτη γενοκτονία» του ελληνικού λαού.
• Τα εκατομμύρια των Ελλήνων που ξεπαγιάζουν καθώς επί μνημονίων (σύμφωνα με τις έρευνες οικογενειακών προϋπολογισμών της ΕΛΣΤΑΤ) η μέση μηνιαία κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης μειώθηκε κατά 62,5% και τα νοικοκυριά χωρίς καθόλου θέρμανση αυξήθηκαν κατά 252,3%.
• Η ανακήρυξη της Ελλάδας σε χώρα που τελεί υπό το αγγλικό δίκαιο, υπό την εποπτεία του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, που πορεύεται – «αξιοπρεπής» και «περήφανη» κατά τον κ. Σαμαρά - παραιτημένη από κάθε ασυλία περί τα περιουσιακά της στοιχεία.

Αυτή είναι η «σταθερότητά τους»: Η αιθαλομίχλη, τα μαγκάλια, ο ΕΝΦΙΑ, τα χαράτσια, οι 1.000 διακοπές ρεύματος καθημερινά, τα λουκέτα, τα 200 ευρώ του επιδόματος ανεργίας, τα 400 ευρώ του βασικού μισθού και φυσικά η Δημοκρατία του ξεπουλήματος σε «μοναδικούς μειοδότες», η δημοκρατία που επιστρέφει από τις Κάννες με δοτούς τραπεζίτες Πρωθυπουργούς, η δημοκρατία του «μαύρου», των «Μπαλτάκων», των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και της καταιγίδας τροπολογιών της μαύρης νύχτας για την τακτοποίηση εκκρεμοτήτων…  

Αυτά είναι που βαφτίζουν «σταθερότητα»!  Μέσα σε αυτή τη «σταθερότητα» είναι που έφτασε να βρικολακιάσει ακόμα και ο ναζισμός. Κι επειδή, πράγματι, αυτή είναι η «σταθερότητά τους», επειδή επίσης αυτή είναι η «σταθερότητα» που εγγυώνται η ΕΕ, η ΕΚΤ, οι «Αγορές», το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ και οι κάθε λογής εγχώριοι και διεθνείς πυλώνες που καθορίζουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η χώρα, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος υποστηρίζουμε ότι:

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ευεργετικό για τον τόπο, τίποτα πιο ελπιδοφόρο για το λαό από τη διασάλευση αυτής της «σταθερότητας»! Για την ακρίβεια: Δεν υπάρχει τίποτα πιο παραγωγικό και αναγεννητικό από την πλήρη συντριβή αυτής της «σταθερότητας»

Δεν αγνοούμε ότι οι εκλογές δεν συνιστούν τον αποφασιστικό εκείνο παράγοντα που θα αποτελούσε από μόνος του την αναγκαία και ικανή συνθήκη για μια τέτοια συντριβή.

Θεωρούμε, όμως, ότι δεν υπάρχει πιο θετική ψήφος, ειδικά στις εποχές που ζούμε, από εκείνη που θα αρνιόταν τη «σταθερότητα» τούτης της σταθερά επιδεινούμενης βαρβαρότητας.

Η ψήφος που τόσο απέναντι στις απειλές, στους εκβιασμούς και στην τρομοκρατία για τον «κίνδυνο» (!) να απολέσουμε την σταθερότητα του εξανδραποδισμού μας, όσο και απέναντι στις διαβεβαιώσεις για τη διατήρηση αυτής της σταθερότητας, θα απαντούσε: «Ζήτω η… αποσταθεροποίηση»!     

Πηγή