Ο βλάκας που επιμένει ακόμα και σήμερα να αγαπά τη χώρα που δεν τον αγαπάει

Ναι, καταλαβαίνω τα νεύρα για τον Χαϊκάλη και τις ελλείψεις που βρίσκετε στη ρουκέτα του. Μέχρι να διερευνήσει η δικαιοσύνη την καταγγελία του, ας ασχοληθούμε με εναν άλλον τέως ανεξελ, τον Μαρκόπουλο που, όπως φαίνεται, από τότε που επέστρεψε στη ΝΔ δεν τον πιάνει το φλιτ και δεν πολυαπασχολεί την ενημέρωση με την πλούσια δράση του. 

Αυτός, που λέτε, όπως καθόταν κάτω απο το ψεκαστικό ως ανεξελ, κατήγγειλε τον Σαμαρά ως αρχιερέα του ψεύδους και χοροδιδάσκαλο της τούμπας. Μετά επέστρεψε στο κόμμα του αρχιερέα χοροδιδασκάλου, έκοψε τα ψεκασμένα και το ξαναγύρισε στα νεοδημοκρατικά: πχ πάει να ευνοήσει τους συνεπείς καταπατητές δημοσίων εκτάσεων της Εύβοιας επαναπροωθώντας -προεκλογικά- τροπολογία της τελευταίας στιγμής που θα "χαρίζει" σε ιδιώτες δημόσιες *χορτολιβαδικές* εκτάσεις και ας μη μπορούν να αποδείξουν την κυριότητά τους. Για να μην τρέχουν λέει και ταλαιπωρούνται στα δικαστήρια οι καημένοι (οι καταπατητές της υπόλοιπης Ελλάδας ας ταλαιπωρούνται. Αυτοί δεν είναι καημένοι, είναι καταπατητές). Ενώ όμως για την καταγγελία Χαϊκάλη βγάλαμε από πόρισμα μέχρι χαικού, τις λαδιές του Μαρκόπουλου ούτε που τις παίρνουμε χαμπάρι γιατί δεν είναι πια ψεκασμένες αστείες καταγγελίες, αλλά σοβαρές κυβερνητικές τροπολογίες.

Ναι, είναι αστεία η Ξουλίδου που νομίζει πήγαν να τη δωροδοκήσουν με συνεννόηση από το fb. Οι Μπούρας - Βλάχος - Οικονόμου που ζητούν τελευταία στιγμή πριν τις εκλογές εκτάκτως να παγώσει η βεβαίωση-είσπραξη-εκτέλεση και η ισχύς επιβεβλημένων προστίμων και κατεδαφίσεων για αυθαίρετα, ακόμα και όσα έχουν τελεσιδικήσει, είναι λιγότερο σημαντική συζήτηση; Από τη μία σκοτώνουμε συντάξεις-μισθούς και ψοφάμε κοσμάκη στη φορολογία για να βρούμε έσοδα. Από την άλλη χαρίζουμε οικόπεδα-χαρίζουμε χρέη (στην κυριολεξία) μόνο και μόνο γιατί έρχονται εκλογές. Αλλά πιο σημαντικό από αυτά κρίνεται η Ξουλίδου και αν είναι καμένη σκέτο ή και βαρεμένη. Η λαμογιά και η προώθηση ευνοιοκρατικής παρανομίας προς ημετέρους πολιτευτές και ψηφοφόρους δεν μας ιδρώνει το αυτί και θα γελάμε μέχρι τελικής πτώσεως -της κυβέρνησης, ελπίζω- με την κάθε Ξουλίδου, εκτός αν πάρει και αυτή μεταγραφή για τη ΝΔ και διαγραφούν τα ανεκδοτολογικά κρίματά της όπως του Μαρκόπουλου!

Ναι, είναι *κάπως* το σκηνικό με τα αρσενικά εντός βουλής που μυρίζουν το παλτό του θηλυκού. Αλλά θα προτιμούσα να διαβάσω μια διάψευση του πρωθυπουργού ότι δεν είναι αυτός που ακούγεται στο εξαφανισμένο ηχογραφημένο μήνυμα για τον "ψηλό παναθηναικάκια" -πιθανώς τον εισαγγελέα Ντογιακο-, παρά την απάντηση της Μακρή στον ψαριανό για το πανωφόρι της. Το πολίτευμα κινδυνεύει από τις στοχευμένες παρεμβάσεις της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη προς εξυπηρέτηση των σκοπών του κάθε Σαμαροβενιζέλου, όχι από τις βαθιές εισπνοές ψαριανού στις μασχάλες του παλτού της Μακρή.

Ναι, είναι ψεκασμένοι, είναι βαρεμένοι (ανεξελ) είναι φασίστες (χα-τες), είναι αποδιοπομπαίοι τράγοι (ανεξάρτητοι διαγραμμένοι). Γελάμε με αυτούς, θυμώνουμε, τους βρίζουμε (ξεχνάμε ότι εμείς τους ψηφίσαμε και θα τους ξαναψηφίσουμε). Αυτό το συφερτό παρατράγουδων (ελάχιστοι οι σοβαροί), όμως, τον καθιστά ρυθμιστή του παιχνιδιού όποιος παρακαλάει την ψήφο τους για να δρομολογήσει τις εξελίξεις που τον βολεύουν. Όποιος ποντάρει στο ναι τους για να βγάλει πρόεδρο (ή όποιος εκλιπαρεί το όχι τους για να μη βγει πρόεδρος). Αυτά τα ανέκδοτα που ταλαιπωρούν την πολιτική ζωή του τόπου, κάποιος τα προβιβάζει από καστ της Πάνια σε διεκδικούμενα μήλα της έριδος, ζητώντας ως ελεημοσύνη, ως δώρο ή ως αντάλλαγμα την ψήφο τους, προκειμένου να μην παραδεχτεί ότι δεν του βγαίνουν τα κουκιά και πρέπει να πάει σε εκλογές. Δεν με νοιάζει αν τους δωροδοκούν ή όχι. Με νοιάζει που η κατάσταση της χώρας θα μπορούσε να εξαρτάται από το ναι/ παρών του Μπούκουρα (που, αν και προσωρινά κρατούμενος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, αφέθηκε κατά εμετική συμπαντική σύμπτωση ελεύθερος την ημέρα της πρώτης ψηφοφορίας για εκλογή ΠτΔ), του Μελά, του Χαϊκάλη.

Με νοιάζει που δεν έχει κανείς την αξιοπρέπεια να πει "δεν έχω 180 σοβαρούς να ψηφίσουν ένα σοβαρό. Έχασα, φεύγω". Με νοιάζει που οι "πατριώτες" που μάτωσαν για να μας "σώσουν" από τη μία ποντάρουν στην ψήφο των ανέκδοτων που μέχρι χθες έβριζαν, από την άλλη σπεκουλάρουν και κινδυνολογούν αναγάγοντας την καταστροφή, το bank run, την έξοδο από το ευρώ από απευκταία κατάσταση σε αυτοεκλπηρούμενη προφητεία και από την τρίτη χαρίζουν (χορτολιβαδικές εκτάσεις), κερνάνε (150.000,00 ευρώ στα παιδιά των υπαλλήλων της βουλής), ψηφίζουν (80 προεκλογικές τροπολογίες μέσα σε λίγες μέρες) σε έναν παροξυσμό καρατζαφέρειου πατριωτισμού από αυτό με τους μεγάλους σταυρούς, τις μεγάλες σημαίες και τα μεγάλα -κρυφά- προσωπικά κέρδη.

Κάτι τελευταίο που εδώ και καιρό σκάω να το γράψω: Ο βλάκας που δεν καταπάτησε. Ο βλάκας που δεν δόμησε αζημίως σε καμένο δάσος. Ο βλάκας που δεν πίεσε κανένα για να εμπίπτει σε μία από τις 27 άσχετες τροπολογίες που παραχώθηκαν στο νομοσχέδιο για το "παρατηρητήριο της άνοιας". Ο βλάκας που ενώ μπορούσε δεν καταδέχτηκε να ζημιώσει και αυτός, όπως και όλοι οι άλλοι το Δημόσιο. Ο βλάκας που έχει αξιοπρέπεια, που εφαρμόζει το νόμο, που σέβεται το Σύνταγμα. Ο βλάκας που ψηφίζει (ό, τι ψηφίζει, αδιάφορο) όχι κατά συμφέρον, αλλά κατά συνείδηση. Ο βλάκας που επιμένει ακόμα και σήμερα να αγαπά τη χώρα που δεν τον αγαπάει.

Δεν είναι βλάκας.

Είναι λεβεντιά.

Απο το fb της Φιλοθέης Βαρσαμή