Ο εισαγγελέας ζητά παραπομπή του διοικητή του ΙΚΑ για απιστία

Αφορά την άρση κατάσχεσης λογαριασμών της «ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ ΑΕΕΕ»

Την παραπομπή σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων του διοικητή του ΙΚΑ Ροβέρτου Σπυρόπουλου, για την κατηγορία της απιστίας, με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου, ζητά με πρόταση του προς το Συμβούλιο Εφετών ο αρμόδιος εισαγγελέας.

Η υπόθεση αφορά την άρση κατάσχεσης λογαριασμών της αλυσίδας «Σούπερ Μάρκετ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ ΑΕΕΕ», η οποία είχε οφειλές στο ΙΚΑ ύψους 18 εκατομμυρίων ευρώ. Με την εισαγγελική πρόταση ζητείται και η παραπομπή των δύο ιδιοκτητών της εταιρείας για την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας στην πράξη του βασικού κατηγορούμενου.

Ο εισαγγελικός λειτουργός δέχεται ότι με την απόφασή του ο διοικητής του ΙΚΑ ζημίωσε τον ασφαλιστικό φορέα, καθώς με την άρση της κατάσχεσης χάθηκαν σε λίγες ημέρες από τους λογαριασμούς της εταιρείας ποσά που θα μπορούσαν να έχουν εισπραχθεί για τις ασφαλιστικές οφειλές της.

Σύμφωνα με τη δικογραφία, η ανώνυμη εταιρεία, με έδρα την Πατρίδα Ημαθίας, χρωστούσε στο ΙΚΑ, στις 25 Σεπτεμβρίου 2013, ποσό περίπου 18 εκατομμυρίων ευρώ, για την είσπραξη των οποίων το γραφείο ΙΚΑ Βέροιας προχώρησε σε πράξεις επίδοσης εισφορών προς τον νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρείας, παρέχοντας 15νθήμερη προθεσμία ώστε η εταιρεία με την καταβολή ενός ποσού να υπαχθεί σε ρύθμιση οφειλών. 

Μετά την παρέλευση της προθεσμίας, το ΙΚΑ Βέροιας, αιφνιδιαστικά, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση τής εταιρείας -σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, επέβαλλε στα μέσα Οκτώβρη του 2013 κατάσχεση εις χείρας των τραπεζών Alpha, Eurobank, ETE, όλων των ποσών που καταβάλλονται από την εταιρεία προς προμηθευτές της, πελάτες κ.λπ.

Ο διοικητής του ΙΚΑ κατηγορείται ότι χωρίς να υπάρχει σχετική αίτηση της εταιρείας, έδωσε εντολή στο τοπικό κατάστημα Βεροίας να προχωρήσει στην άρση της κατάσχεσης «προσωρινά μέχρι τις 31 Οκτωβρίου, προκειμένου να προχωρήσει η εταιρεία σε πληρωμή προσωπικού, ρύθμιση οφειλών κ.λπ. και εν συνεχεία αν δεν ανταποκριθεί να προβεί σε εκ νέου κατάσχεση».

Η εντολή του κ. Σπυρόπουλου δεν έγινε δεκτή από τον επικεφαλής του ΙΚΑ Βέροιας, ο οποίος ενημέρωσε τον προϊστάμενό του ότι η άρση της κατάσχεσης που ζητούσε ο κ. Σπυρόπουλος δεν στηρίζεται σε καμία διάταξη, και τον ενημέρωνε πως η εταιρεία εκλήθη να ρυθμίσει το χρέος της και δεν το έκανε.

Στις 17 Οκτωβρίου, σύμφωνα με τη δικογραφία, ο κ. Σπυρόπουλος φέρεται να απέστειλε δεύτερο έγγραφο με το οποίο ζητούσε να αρθεί η κατάσχεση μέχρι τις 15 Νοεμβρίου 2013. Ο τοπικός διοικητής, σύμφωνα με έγγραφο του, συμμορφώθηκε με τις εντολές του κατηγορούμενου, εκφράζοντας όμως και πάλι τις νομικές επιφυλάξεις του.

Μετά την άρση η εταιρεία δεν προσήλθε ώστε να ρυθμίσει το χρέος, και έτσι στις 18 Νοεμβρίου ξεκίνησε νέα διαδικασία κατάσχεσης. 

Στο διάστημα, όμως, των ημερών της άρσης της κατάσχεσης, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, κατατέθηκαν στους λογαριασμούς της εταιρείας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που δε κατέληξαν στο ΙΚΑ. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στη δικογραφία, μόνο στην Alpha κατατέθηκαν πάνω από 4,2 εκατ. ευρώ, ενώ ο ιδιοκτήτης φέρεται να έκανε ανάληψη σχεδόν 1,35 εκατ. ευρώ.

Ο κ. Σπυρόπουλος από την αρχή αρνήθηκε όσα του αποδίδονται και υποστήριξε πως όλες οι ενέργειες του ήταν σύννομες. 

Υποστηρίζει, επίσης, ότι ζήτησε την άρση της κατάσχεσης προκειμένου η εταιρεία να ρυθμίσει ληξιπρόθεσμες οφειλές της, να τακτοποιήσει οφειλές στο προσωπικό της και να μπορέσει να κάνει ρύθμιση με το ΙΚΑ, ώστε να μην αντιμετωπίσει τον κίνδυνο πτώχευσης.



Πηγή

Το δίλημμα του τρένου και το ένα παιδί

«Είναι πιο εύκολο να διασπάσεις το άτομο παρά την πεποίθηση ενός ατόμου” Albert Einstein

Το αρχικό ηθικό δίλημμα του τρένου είναι ευρέως γνωστό και σχετικά απλό:
Ένα τρένο κινείται σε μια γραμμή.
Μπροστά του είναι δεμένοι τέσσερις άνθρωποι.
Σε λίγο θα περάσει από πάνω τους και…

Το υποκείμενο του πειράματος μπορεί να αλλάξει την πορεία του τρένου και να το στείλει σε μια άλλη γραμμή, όπου –δυστυχώς- είναι δεμένος ένας άνθρωπος.

Θα θυσιάσει τον ένα για να σώσει τους τέσσερις;

Οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες προτιμούσαν να θυσιάσουν τον ένα για να σωθούν οι πολλοί.

~~{}~~

Κάποιος πανεπιστημιακός διαφοροποίησε λιγάκι το πείραμα και το διαμόρφωσε ως εξής (με δικά μου λόγια):

Τέσσερα παιδιά παίζουν στις σιδηροδρομικές γραμμές.

Τα τρία απ’ αυτά έχουν διαλέξει την ενεργή γραμμή, όπου δεσπόζουν οι επιγραφές «Κίνδυνος-Θάνατος», «Προσοχή περνάει τρένο», «Τα παιδιά που παίζουν εδώ θα διαμελιστούν».

Ξέρουν να διαβάζουν -ας υποθέσουμε ότι είναι δώδεκα χρονών- αλλά κάποιοι τους έχουν πείσει ότι πρέπει να μείνουν εκεί, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική ράγα.

Το τέταρτο παιδί παίζει σε μια χορταριασμένη γραμμή, απ’ όπου έχει να περάσει τρένο πολλά χρόνια.

Κάποια στιγμή το τρένο φτάνει με μεγάλη ταχύτητα στο σημείο όπου παίζουν τα παιδιά. Ο μηχανοδηγός δεν προλαβαίνει να σταματήσει. Η μόνη επιλογή που μπορεί να κάνει είναι σε ποια γραμμή θα μπει.

Αν μπει στην ενεργή γραμμή θα σκοτώσει τρία παιδιά, τα οποία ήξεραν –ή θα έπρεπε να ξέρουν- ότι δεν έπρεπε να παίζουν εκεί.
Αν μπει στην ανενεργή γραμμή θα σκοτώσει ένα παιδί, το οποίο βρέθηκε εκεί ακριβώς για να αποφύγει το τρένο και το διαμελισμό.
Τι πρέπει να κάνει ο μηχανοδηγός;

~

Και τι θα μπορούσε να κάνει το ένα παιδί;

1) Το πιο εύκολο θα ήταν να πάει με τους άλλους τρεις στην ενεργή ράγα. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι θα σωθεί, το πιο πιθανόν είναι να διαμελιστεί μαζί με όλους τους άλλους.

~

2) Ίσως να μπορούσε να προσπαθήσει να τους μεταπείσει. Να τους δείξει ότι στέκονται σε λάθος μέρος. Όμως είναι πιο εύκολο να σταματήσεις ένα τρένο από το να αλλάξεις τις πεποιθήσεις των ανθρώπων.

Ή αλλιώς: «Είναι πιο εύκολο να διασπάσεις το άτομο παρά την πεποίθηση ενός ατόμου», όπως είπε και ο φίλος μας ο Αλβέρτος.

~

3) Ίσως θα ήταν καλύτερο να φύγει απ’ τις ράγες και να πάει να ζήσει σε ένα βουνό, όπου δε θα υπάρχουν άνθρωποι και τρένα. Όμως το τρένο θα τον βρει όπου κι αν κρυφτεί.

~

4) Το πιο παράξενο θα ήταν να μείνει στις ράγες κι όταν ο μηχανοδηγός στρέψει το τρένο καταπάνω του να προσπαθήσει να το σταματήσει, μόνος. Το τρένο είναι φτιαγμένο από ατσάλι. Το παιδί είναι φτιαγμένο από σάρκα. Κι όμως, κάποιες φορές, κάποιοι, που είναι φτιαγμένοι από κάτι άλλο, κάτι απροσδιόριστο, το καταφέρανε κι αυτό. Αλλά τέτοιοι άνθρωποι πολύ σπάνια γεννιούνται-γίνονται.

~

(Για το μηχανοδηγό δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Εκείνος είναι υπάλληλος της σιδηροδρομικής εταιρίας και θα κάνει ό,τι του έχουν πει –για να μη χάσει τη δουλειά του. Και η δουλειά του είναι να φτάσει το τρένο όσο πιο γρήγορα γίνεται στον προορισμό του -«με κάθε κόστος».)

~

5) Μπορεί την τελευταία στιγμή, τα τρία παιδιά που παίζουν στην επικίνδυνη γραμμή, να καταλάβουν που βρίσκονται, να συνειδητοποιήσουν ότι το τρένο, η σιδηροδρομική εταιρεία που έστησε τις ράγες δίπλα στα σπίτια τους, είναι ο εχθρός των ονείρων τους και του μέλλοντος τους.

Να πάρουν το τέταρτο παιδί κι όλοι μαζί να δυναμιτίσουν την απάνθρωπη πορεία του τρένου.

Όμως κάτι τέτοιο πολύ δύσκολα μπορεί να συμβεί.

Το πιο πιθανό είναι τα τρία παιδιά να μείνουν ακλόνητα στη θέση τους κι ο μηχανοδηγός να γίνει ήρωας που θυσίασε το 25% για να σώσει το 75% (αν και στη πραγματική ζωή ο μηχανοδηγός θυσιάζει το 99% για να σώσει το 1%).

~~{}~~

Κι αν δούμε το παράδειγμα ως παραβολή των όσων συμβαίνουν στη χώρα μας, τότε θα συμβεί το εξής:

Τα τρία παιδιά θ’ αλυσοδέσουν το τέταρτο και θα το πάρουν μαζί τους στην ενεργή ράγα.

Κι όταν εκείνο θα διαμαρτυρηθεί ότι δεν θέλει να πεθάνει (είμαι πολύ νέος κτλ) οι άλλοι θα του απαντήσουν: «Μη λες βλακείες. Κανείς δε θα πάθει τίποτα. Δεν υπάρχει τρένο.»

Κι όταν θα νιώσουν τις ράγες να δονούνται θα ξαναπούν: «Δεν υπάρχει τρένο».

Κι όταν θα δουν το φως και θ’ ακούσουν τις μηχανές θα ξαναπούν: «Δεν υπάρχει τρένο».

Μετά δε θα μπορούν να πουν τίποτα.

 
Γελωτοποιός  

Το περίφημο χαστούκι της ΜΑΡΙΚΑΣ στον Σταύρο Δήμα !

του Κωστή Χριστοδούλου

Ιούλιος του 1991, την πολιτική ζωή του τόπου κυριαρχεί η δίκη Κοσκωτά ενώ ο πλανήτης σείεται από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Μερικές εβδομάδες πριν την οριστική διάλυση της, ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ως επικεφαλής μίας μεγάλης αποστολής υπουργών και Ελλήνων επιχειρηματιών επισκέπτονταν την χώρα και τον εκεί ελληνισμό.

Η επίσημη επίσκεψη ή οποία είχε πολυδιαφημισθεί καθώς αναμένονταν σημαντικές συμφωνίες για την Ελλάδα τόσο στον ενεργειακό τομέα όσο και σε επιχειρηματικό επίπεδο σκιάσθηκε από ένα επεισόδιο με πρωταγωνιστή τον υποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας, Σταύρο Δήμα. Πρόκειται για το γνωστό επεισόδιο “χαστούκι Μαρίκας” που κατέληξε στην παραίτηση του τότε Υπουργού Βιομηχανίας. Ας θυμηθούμε όμως τι ακριβώς είχε συμβεί με την βοήθεια του Τύπου της εποχής.

Η σύγκρουση που έκανε τον Δήμα να πάει με το λεωφορείο

Σύμφωνα με τον ρεπορτάζ του Παντελή Καψή – του μετέπειτα υπουργού Επικρατείας στην κυβέρνηση Παπαδήμου – από Τα Νέα: “ορισμένοι επιχειρηματίες διαμαρτυρήθηκαν στην σύζυγο του Πρωθυπουργού – ανάμεσά τους και ο κ. Μπακατσέλος (σ.σ. ο πεθερός του σημερινού πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου)- ότι η επίσκεψη δεν είχε προγραμματισθεί και αισθάνονται παραμελημένοι. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η ιστορία άρχισε το βράδυ της Τρίτης (23 Ιουλίου). Η κα. Μητσοτάκη στη δεξίωση στην ελληνική πρεσβεία, ευρισκόμενη ανάμεσα στις κυρίες Σαραντοπούλου και Γούναρη, πλησιάζει τον υπουργό Βιομηχανίας (σ.σ. τον σημερινό υποψήφιο Πρόεδρο) και δημιουργεί έντονο φραστικό επεισόδιο σε βάρος του”.

“Να ακούς αυτά που σου λέω εγώ” είναι η επίμαχη φράση της κ. Μητσοτάκη, για να πάρει την απάντηση: “Μην μου ανεβάζεις την φωνή”. “Πρόσεχε τα λόγια σου” λέει στη συνέχεια η σύζυγος του πρωθυπουργού.

Την ώρα εκείνη, όμως ο κ. Μητσοτάκης συνομιλούσε, σε διπλανή αίθουσα, με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γιώργο Βασιλείου, όταν άκουσε τις φωνές. Άφησε το ακουστικό στον (σ.σ. τότε) υπουργό Εξωτερικών κ. Αντώνη Σαμαρά, για να συνεχίσει τη συνομιλία, αλλά τελικώς δεν κατάφερε να φέρει αποτέλεσμα.

Το επεισόδιο είχε ήδη διαρρεύσει στους επιχειρηματίες και η “είδηση” είχε πάρει το δρόμο της. Το απόγευμα πλέον της Πέμπτης, ο κ. Δήμας μίλησε σε δημοσιογράφους και άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να παραιτηθεί.

Χθες ο υπουργός Βιομηχανίας δεν κατέβηκε στο πρωινό του ξενοδοχείου και αντί να χρησιμοποιήσει το κρατικό αυτοκίνητο, που του είχε διατεθεί, κινήθηκε με το λεωφορείο των διπλωματικών υπαλλήλων ...”.

Όπως αναφέρουν ρεπορτάζ άλλων εφημερίδων ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ακούγοντας το επεισόδιο προσέτρεξε για να κατευνάσει τα πνεύματα.

Σύμφωνα με άλλο ρεπορτάζ, αυτό της εφημερίδας “Εθνος”: “Η ίδια η κ. Μαρίκα Μητσοτάκη δίνει άλλη εκδοχή του επεισοδίου. Σύμφωνα με αυτή δεν φώναξε του κ. Δήμα, αλλά απλώς μετέφερε τα παράπονα των επιχειρηματιών και αυτός τότε εξερράγη και άρχισε να βρίζει τους επιχειρηματίες και να απαιτεί να μάθει ποιοι παραπονέθηκαν. Μετά από αυτό η κ. Μητσοτάκη για να ευχαριστήσει τους επιχειρηματίες έκοψε από το επίσημο γεύμα σε ταβέρνα διπλωματικούς και έβαλε επιχειρηματίες. Αυτό παραδέχεται και η ίδια”.

Η παραίτηση ήρθε τελικά στην Αθήνα με τον τότε πρωθυπουργό να δηλώνει: “Περί των δηλώσεων του κ. Δήμα ουδέν εγνώριζα” δήλωσε μία ημέρα αργότερα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προσθέτοντας : “επληροφορήθην όλα τα σχετικά από τον σημερινό αθηναϊκό Τύπο. Δεν νομίζω ότι υπήρξε κανένα ουσιαστικό θέμα. Εφόσον, όμως, ο κ. Δήμας εξέφρασε την επιθυμία του παραιτηθεί, είμαι, δυστυχώς, υποχρεωμένος να αποδεχθώ την παραίτηση του”.

Σύμφωνα με τα παρασκήνια της εποχής το επεισόδιο ήταν μία κίνηση εντυπωσιασμού του κ. Δήμα ο οποίος γνώριζε ότι δεν θα συμπεριλαμβανόταν στον επερχόμενο ανασχηματισμό και επέλεξε μία “θεαματική” έξοδο. Όπως όμως επιβεβαίωσαν στην συνέχεια και οι δύο πλευρές δεν υπήρξε χαστούκι, τουλάχιστον με το χέρι...

 

Πηγή

Πέσαμε να φάμε τον Κωστή Μαραβέγια

Λάθος του που μίλησε με τρόπο λυρικό;  

Από τον Άρη Δημοκίδη

Ο τραγουδοποιός Κωστής Μαραβέγιας έγραψε χτες κάτι στο facebook του και προκλήθηκαν φοβερές αντιδράσεις (οι περισσότερες, δυστυχώς, χυδαίες) και κανιβαλισμός άνευ προηγουμένου. 
   Να το status update του:  

  Αγαπημένε μου συνάνθρωπε,   πόση βία ν' αντέξεις πια σ' αυτό τον τόπο; Βία "κρατική", βία "αντιεξουσιαστική", βία "χρυσαυγίτικη", όλες βίες φασίζουσες και εν τέλει βαθιά εξουσιαστικές. Καταπονημένη και καταπατημένη από δαύτους της καρδιάς μας η μη βία. Κι αφού μου ζητάς να πάρω θέση επίμονα κι αφού σου πω το προφανές Πρόσβαση στη Γνώση και στη Μόρφωση για Όλους, θα σου τραγουδήσω το υπόλοιπο. (Σε Μι Ματζόρε ) Καμία αλληλεγγύη στον κανιβαλισμό της απόγνωσης και σε όποιον εκφραστή και εμπνευστή της με οποιαδήποτε ψυχογενή "ιδεολογικά" προσχήματα. Καμία συμμετοχή στον πιθηκισμό της ιδιοτελούς συμπαράστασης σε άδικα "δίκαιους αγώνες" που φέρουν όπλα φωτιές και δακρυγόνα. Τέλος, η ομορφιά θα μας σώσει αγαπημένοι.   Κι αν η φωτιά σου φαίνεται όμορφη, βούτα στα μέσα σου να πιεις λίγο νερό αγάπης. Κάπου θα 'χεις κι εσύ συνάνθρωπε. Θα ξεδιψάσεις. 

ΥΓ. Θερμή παράκληση να καθαριστούν τα παγκάκια της Αθήνας από τα χημικά και τις μολότοφ. Θέλω να βγω με το κορίτσι μου σήμερα που 'ναι Κυριακή, να τη φιλήσω σε παγκάκι. 
  
Με αγάπη Κ. Μαραβέγιας       

Το τι άκουσε δεν λέγεται, ειδικά απ' όσους πήραν το υστερόγραφο του κυριολεκτικά. Να όμως κι ένα σχόλιο για τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν. Το διάβασα σ' ένα status του Αλέξανδρου.   Αλίμονο. Πέσαμε απόψε να φάμε τον Μαραβέγια επειδή τόλμησε να μιλήσει εύγλωττα, λυρικά και καθόλου στρατευμένα -αυτό πρεσβεύει, αυτό κάνει καλά- για το μπούχτισμα που έχουμε νιώσει ορισμένοι απέναντι στην αγιοποιημένη καθημερινότητα της βίας. Να θυμηθώ να υψώσω πανό "νυν υπέρ πάντων ο αγών" ενώ θα πίνω μπίρες αύριο βράδυ κάπου στο εμπορικό τρίγωνο - είναι must (και σιχαίνομαι τις μπίρες).   

Πηγή

Η ανασκόπηση του 2014, σύμφωνα με το Facebook

Ποια παγκόσμια γεγονότα της χρονιάς που τελειώνει συγκέντρωσαν τα περισσότερα likes, shares και σχόλια;  

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το Facebook έδωσε στη δημοσιότητα τη δική του ανασκόπηση της χρονιάς σε μορφή λίστας με τα θέματα που απασχόλησαν περισσότερο τους 1,35 δισεκατομμύρια χρήστες του, συγκεντρώνοντας τα περισσότερα likes, shares και σχόλια, ανά τον κόσμο.

  Η ανασκόπηση που αφιερώνει μια σελίδα για κάθε ένα τα παραπάνω συνοδεύεται από ένα καλαίσθητο βιντεάκι με εικόνες από τα δημοφιλή γεγονότα του Top - 10 και κλείνει εν είδει ευχητήριας κάρτας, όπου το κοινωνικό δίκτυο προσκαλεί τους χρήστες του σε ένα ακόμα καλύτερο 2015.   

Τα πιο δημοφιλή γεγονότα παγκόσμιας απήχησης σύμφωνα με το Facebook: 1. World Cup 2. Το ξέσπασμα του Ebola 3. Οι εκλογές στη Βραζιλία 4. Ο θάνατος του Robin Williams 5. Το Ice Bucket Challenge 6. Οι συγκρούσεις στη Gaza 7. Η εξαφάνιση του αεροπλάνου της Malaysia Airlines 8. Ο Τελικός του Αμερικάνικου Ποδοσφαίρου 'Super Bowl' 9. Τα γεγονότα με τους Michael Brown/Ferguson 10. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του Sochi   






 Πηγή

Ύποπτο για 9 θανάτους το Red Bull

Η μητέρα ενός τριαντατριάχρονου έχει καταθέσει μήνυση 85. εκατομμυρίων δολαρίων εναντίον της Red Bull καθώς ισχυρίζεται ότι το ενεργειακό ποτό οφείλεται στην θανάσιμη καρδιακή προσβολή του γιου της όπως αναφέρει η New York Daily News.

Το Red Bull έχει συνδεθεί με 9 θανάτους σε όλο τον κόσμο σύμφωνα με την καταγγελία, η οποία επικαλείται επιστημονικές μελέτες που βρίσκουν το ποτό να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για τους ανθρώπους που ασκούν και τους εφήβους.

Το ποτό έχει περίπου την ίδια ποσότητα καφεΐνης, όπως ένα φλιτζάνι του καφέ.

Ο δικηγόρος που κατέθεσε την αγωγή δήλωση πως εκτός από την καφείνη έχει έξτρα διεγερτικά που το καθιστούν διαφορετικό από ένα φλιτζάνι καφέ προσθέτωντας πως περιέχει και ένα αμινοξύ το οποίο ονομάζεται Ταυρίνη.

Ο γιος της γυναίκας που υπέβαλλε την μήνυση έπαιζε το Νοέμβριο του 2011 για περίπου 45 λεπτά μπάσκετ, μετα ήπιε Red Bull Και στη συνέχεια κατέρρευσε σύμφωνα με την Daily News. Η καρδιά του είχε σταματήσει.

Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ δημοσίευσε 21 εκθέσεις το περασμένου έτους σχετικά με Red Bull. Οι εκθέσεις που περιλαμβάνουν κρίσεις πανικού , άγχος , πόνος στο στήθος , ζάλη και εμετό. (Οι εκθέσεις δεν έχουν, ωστόσο , δει αν οι άνθρωποι είχαν άλλα προβλήματα υγείας που θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει αυτά τα συμπτώματα.)

Μια μελέτη του 2011 στο περιοδικό Pediatrics σχετικά με ενεργειακά ποτά όπως το Red Bull σημειωσε ότι η βαριά κατανάλωση καφεΐνης συνδέεται με επιληπτικές κρίσεις, μανία, εγκεφαλικό επεισόδιο, ακόμη και τον θάνατο.


 
Πηγή

Βαρουφάκης: Δεν θα τολμήσει η ΕΚΤ...

..αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει προετοιμαστεί να διατηρήσει τη ρευστότητα - Προτείνει να αντισταθεί οΑλ.Τσίπρας και «να πει "όχι" σε μια πιθανή απειλή διακοπής ρευστότητας για τις τράπεζες»
Μετά τις συζητήσεις και τα σχόλια που προκάλεσε η πρωινή δήλωσή του στον Ant1 ότι «η ΕΚΤ μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες. Το έκανε στην Ιρλανδία, το έκανε στην Κύπρο», ο γνωστός οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης προέβη σε νέα δήλωση

Ο κ. Βαρουφάκης, στη δήλωση που κάνει  επισημαίνει ότι «μια κυβέρνηση που θέλει να διαπραγματευτεί πραγματικά, ώστε να σταματήσει επιτέλους ο φαύλος κύκλος της πτώχευσης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, πρέπει να είναι έτοιμη να πει «όχι» σε μια πιθανή απειλή διακοπής ρευστότητας για τις τράπεζες από την ΕΚΤ».

Ο οικονομολόγος τονίζει ότι «μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει, λοιπόν, να είναι έτοιμη στην περίπτωση τέτοιας απειλής να πει ΟΧΙ, έχοντας ήδη προετοιμάσει μέτρα για την διατήρηση της ρευστότητας κατά την διάρκεια της σκληρής, πραγματικής διαπραγμάτευσης που θα ακολουθήσει» 

Κατά το σκεπτικό του κ. Βαρουφάκη «αν η ελληνική κυβέρνηση είναι προετοιμασμένη να αντισταθεί, έχει τον ελληνικό λαό με το μέρος της, και διαθέτει μέσα διατήρησης της ρευστότητας για ένα χρονικό διάστημα, η ΕΚΤ δεν θα τολμήσει να κάνει πράξη την απειλή της – ούτε καν να την εκστομίσει». 

Διαβάστε το πλήρες κείμενο της δήλωσης του Γιάννη Βαρουφάκη
«Μια κυβέρνηση που θέλει να διαπραγματευτεί πραγματικά, ώστε να σταματήσει επιτέλους ο φαύλος κύκλος της πτώχευσης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, πρέπει να είναι έτοιμη να πει «όχι» σε μια πιθανή απειλή διακοπής ρευστότητας για τις τράπεζες από την ΕΚΤ.

Μια απειλή που έχει, όπως γνωρίζουμε, χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον δύο φορές, την μία εναντίον της κυβέρνησης της Ιρλανδίας και την δεύτερη εναντίον της κυβέρνησης Αναστασιάδη στην Κύπρο.

Όποια κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να αντισταθεί σε αυτή την απειλή, δεν διαπραγματεύεται - όπως ποτέ δεν έχει διαπραγματευτεί καμία από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου-Παπαδήμου-Σαμαρά.

Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει, λοιπόν, να είναι έτοιμη στην περίπτωση τέτοιας απειλής να πει ΟΧΙ, έχοντας ήδη προετοιμάσει μέτρα για την διατήρηση της ρευστότητας κατά την διάρκεια της σκληρής, πραγματικής διαπραγμάτευσης που θα ακολουθήσει.

Και το πιο σημαντικό: Αν η ελληνική κυβέρνηση είναι προετοιμασμένη να αντισταθεί, έχει τον ελληνικό λαό με το μέρος της, και διαθέτει μέσα διατήρησης της ρευστότητας για ένα χρονικό διάστημα, η ΕΚΤ δεν θα τολμήσει να κάνει πράξη την απειλή της – ούτε καν να την εκστομίσει. 

Γιάνης Βαρουφάκης»

ΣΟΚ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗ! "Το ΔΝΤ καταστρέφει σκόπιμα την Ελλάδα για να ξεπουληθούν τα κοιτάσματά της"!

Γερμανός ειδικός σε θέματα χρηματιστηρίου Ντιρκ Μιούλερ - γνωστός και ως «Mr. Dax» -, στο νέο βιβλίο του, με τίτλο «Showdown», υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην Ευρώπη...προκειμένου να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ευρώ έναντι του δολαρίου.

Ο ίδιος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα αν είχε το δικό της νόμισμα ή αν αξιοποιούσε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της, καθώς, όπως λέει, «στο ελληνικό υπεδάφος βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Ευρώπη», ενώ τονίζει ότι σκοπός του ΔΝΤ είναι να καταστρέψει την ελληνική οικονομία ώστε τα ελληνικά κοιτάσματα να πωληθούν φθηνά σε πολυεθνικές.

Σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Focus», ο κ. Μιούλερ αναλύει την θεωρία ότι «η μεγάλη αναμέτρηση, η οποία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, σχετίζεται με την κυριαρχία στο πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες» και σημειώνει ότι «η Ευρώπη δεν λαμβάνεται πλέον υπόψιν» και «το παιχνίδι κινείται μεταξύ Αμερικής και Ασίας, δηλαδή της Κίνας, ενώ οι Ρώσοι θα ήθελαν να αναμιχθούν κι αυτοί λίγο».

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και σε εσωτερικές αιτίες. «Το υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας. Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμένα», λέει.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ. Μιούλερ και την Ελλάδα. «Ακριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ. Καραμανλή, η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ. Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων. Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους.

Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε, ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο. Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο. Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των «τεμπέληδων Ελλήνων», των «ναζί Γερμανών», των «διεφθαρμένων Ιταλών» και των «υπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνητα» ξεκίνησε.

Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται, θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση. Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο, αλλά την Γουόλ Στριτ, τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας. Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης.

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης. Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα. Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους, αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικού», υποστηρίζεται στο βιβλίο.

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου, στο κεφάλαιο με τον τίτλο: «Οι Έλληνες και το αέριο»: «Τι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο; Μην ανησυχείτε, δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφής», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μιούλερ και συνεχίζει: «Η Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών.

Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη. Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης. Και, τουλάχιστον τώρα, τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα: τι παιχνίδι παίζεται εδώ;

Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές.

Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους, όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους της».

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου «φαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ» και υποστηρίζει ότι «αποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη», ενώ προσθέτει: «Ο Παπανδρέου το 2009 δήλωνε, "δεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμη" και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε, "δεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγία" και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, τα οποία, μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώ».

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου, ο κ. Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30% των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο.

Σε ό,τι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο κ. Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ. Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης, φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ, Ότμαρ Ίσινγκ, ο οποίος, επισημαίνει ο συγγραφέας, είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs.

«Ο ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματος», επισημαίνει.

Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά. «Τα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοια», υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ. "Τα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενο".

Πηγή

Ο Ρωμανός Νίκησε, Ρε Κουφάλες

«Τιμή σ” εκείνους όπου στην ζωήν των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες»
Κ.Π. Καβάφης
 

Ας κόψουμε πια τις μαλακίες.

Τις μαλακίες του στυλ: «Δεν συμφωνώ με τις ιδέες του, αλλά πρέπει η δικαιοσύνη μπλα-μπλα».

Τις μαλακίες του στυλ: «Είδε τον παιδικό του φίλο να δολοφονείται και κουβάλησε το φέρετρο.»

Τις πρωθυπουργικές μαλακίες του στυλ: «Μην ξεχνάτε ότι αυτός ο νεαρός λήστεψε μια τράπεζα με καλάσνικοφ».

Τις μαλακίες του υποφαινόμενου και του Ράσελ: «Ποτέ δεν θα πέθαινα για τις ιδέες μου… Γιατί μπορεί να κάνω και λάθος.»

Τις μαλακίες του στυλ: «Δεν το κάνει για να σπουδάσει, αλλά για να αποδράσει.»

Τις μαλακίες του στυλ: «Είναι εγκληματίας και πρέπει να πληρώσει.»

Τις μαλακίες του στυλ: «Σταμάτα, Νίκο, δεν το αξίζουμε».

~

Ό,τι και να πείτε, κι εσείς κι εγώ κι οι άλλοι, οι κυβερνώντες κι οι αριστεροί, οι φασίστες κι οι απολιτικοί κι οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές κι οι διανοούμενοι, οι δημοσιογράφοι, οι αστυνομικοί κι οι μπάτσοι, οι τραγουδιστές κι οι μανάδες κι οι δικηγόροι και τα σωματεία και τα κόμματα κι οι βουλευτές και οι πρωθυπούργοι, ό,τι και να πείτε, ό,τι και να πούμε, η αλήθεια είναι μία:

Ο Ρωμανός νίκησε.

Δεν έχει σημασία τί θα ακολουθήσει, ως που θ” αντέξει να το φτάσει, αν θα ζήσει ή αν θα πεθάνει.

Δεν τον λυπάμαι, ακόμα κι αν πεθάνει, δεν τον λυπάμαι… Τον σέβομαι.

Αν βρισκόμουν σε μια μάχη θα ήθελα να τον έχω δίπλα μου, όχι εχθρό μου.

Δεν με νοιάζει πόσων χρονών είναι. Δεν είναι παιδί. Είναι άνθρωπος με ελεύθερη βούληση, κάτι που οι υπόλοιποι έχουμε απωλέσει ή νερώσει.

~

Αυτός, ο γαμημένος ο Ρωμανός, αναρχικός, εγκληματίας, πορωμένος (πείτε “τον όπως θέλετε, σας έχει γραμμένους στ” αρχίδια του), αυτός έβαλε το σώμα του μπρος στο έκτρωμα που αποκαλούμε Ελληνική Δημοκρατία, στο σίχαμα της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης πραγματικότητας.

Μόνος, ένας άνθρωπος φτιαγμένος από σάρκα και οστά, μόνος, ενάντια σε όλους.

Δεν είναι ήρωας ούτε μάρτυρας ούτε υπερασπίζεται τα δικαιώματα των χορτάτων που τον χαϊδεύουν εικονικά στη Βουλή, στα καφενεία και στο φέισμπουκ.

Δεν φωνάζει «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» σε επετειακές συγκεντρώσεις και ψόφιες απεργίες, για να πάει μετά να φάει ποπ-κορν και να δει την τελευταία ταινία του Κεν Λόουτς.

Όχι, δεν τον νοιάζει να «μορφωθεί» στο μίζερο ΤΕΙ της κακομοιριάς μας.

Είναι ο μόνος άνθρωπος αυτή τη στιγμή, σε μια Έρημη Χώρα, που τα θέλει όλα!

~

Δεν έχει σημασία πια αν θα υποχωρήσει, αν θα τον σώσουν οι γιατροί, αν θα κάνουν πίσω οι υπούργοι κι οι πρωθυπούργοι.

Ο Ρωμανός, ένας άνθρωπος μόνος, νίκησε ένα ολόκληρο έθνος. Χωρίς να σκοτώσει, χωρίς να ρίξει βόμβες εμπλουτισμένες, χωρίς να είναι διάσημος, χωρίς να εκλεγεί στο κοινοβούλιο, χωρίς να παραδώσει μια χώρα στο ΔΝΤ.

Μόνος. Με αντάλλαγμα τη ζωή του.

Πόσοι από εσάς, εμάς, έχετε τη δύναμη, τα κότσια, να το κάνετε;

Πόσοι είστε έτοιμοι να πεθάνετε για τις ιδέες σας (αν έχετε), που μπορεί να είναι και λάθος;

Να πεθάνετε για την Νέα Δημοκρατία, το Σύριζα και το ΚΚΕ, να πεθάνετε για την αστυνομία, για το Κράτος, για την Αναρχία, για την Ορθοδοξία, για τη Δημοκρατία, για την Αγορά, για τη λογοτεχνία, για την οικολογία, για τη δικαιοσύνη, για τις γαλάζιες φάλαινες του Αρχιπελάγους.

Βγείτε μπροστά λοιπόν, δώστε τη ζωή σας. Μπορείτε;

Ποιος μπορεί να πεθάνει για όσα πιστεύει κι αγαπά;

~

Αυτός, ο εγκληματίας κι αναρχικός, ο Ρωμανός, το κάνει, είναι έτοιμος να το κάνει.

Και ίσως να σας φαίνεται βλακώδες, αλλά αυτόν τον κόσμο τον άλλαξαν οι άνθρωποι που πίστευαν σε κάτι, τόσο πολύ, ώστε να δεχτούν να πεθάνουν για τις πεποιθήσεις τους.

Κι αυτή είναι μια δύσκολη παραδοχή για έναν άνθρωπο σαν κι εμένα, που δεν πιστεύει σε τίποτα.

~~{}~~

Ο Νίκος Ρωμανός έχει 28 μέρες να φάει στερεή τροφή.

Εγώ κι εσύ προσπαθούμε να κάνουμε δίαιτα, να χάσουμε τα κιλά που περισσεύουν, αλλά δεν μπορούμε να αντισταθούμε στα μελομακάρονα.

Το θέμα δεν είναι ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, τ” είναι καλό, τί μη καλό, και τι τ” ανάμεσό τους.

Το θέμα είναι ποιος δίνει τη ζωή του για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη.
Και ποιοι μένουν να φυλάγουν Θερμοπύλες, τις δικές τους Θερμοπύλες, ενώ προβλέπουν πως οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

Ο Ρωμανός είναι εκεί. Μόνος και ηττημένος.

Αλλά έχει νικήσει, ρε κουφάλες.

Έχει νικήσει. Μόνος.

Από τον Γελωτοποιό

Αντι)Πρόεδρος της (Νέας) Δημοκρατίας

«Μεταξύ Ελλάδας και κόμματος είσαστε με το κόμμα, εμείς είμαστε με την Ελλάδα». Αυτό δήλωσε ο πρωθυπουργός το βράδυ της Κυριακής στη βουλή κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Και αμέσως μετά, συμφώνησε με την τρόικα να πάει σε προεδρική εκλογή και πρότεινε για υποψήφιο τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.

Προφανώς ο Σαμαράς δεν περιμένει πως ο Σταύρος Δήμας θα ψηφιστεί από 180 βουλευτές. Αν και ο ίδιος ο Δήμας εμφανίζεται να το πιστεύει.

Εδώ αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να μη βρει στην κάλπη ούτε την ψήφο όλων των βουλευτών της συμπολίτευσης.

Μπορεί αρκετοί στο ΠΑΣΟΚ να έχουν συνδέσει την επιβίωσή τους με το μέλλον του Βενιζέλου, και ο Βενιζέλος με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όλοι αυτοί θα ψηφίσουν Δήμα.

Η υποψηφιότητα Δήμα, μόνο στόχο έχει να επανασυσπειρώσει το χώρο της Δεξιάς και της Κεντροδεξιάς ενόψει των σίγουρων πλέον εκλογών.

Παρά το γεγονός πως ο Σαμαράς έχει επισκεφτεί τη βουλή λιγότερες φορές από όσες έχει επισκεφτεί το Βερολίνο, οι αφορμές που έχει δώσει με τις δηλώσεις του για να διαπιστώσει κανείς τον διχαστικό του λόγο είναι άπειρες. Ίσως σε κάποια άλλη ανάρτηση να επανέλθουμε.

Ωστόσο, είναι τουλάχιστον γελοίο, ένας πρωθυπουργός που κοροϊδεύει με τα περί εθνικής συναίνεσης και συνεννόησης, να κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση για κομματική πολιτική, και παράλληλα να φυτεύει στον κρατικό μηχανισμό κάθε λογής λουλούδι της Δεξιάς.

Ο Αντώνης Σαμαράς λοιπόν, χρησιμοποιεί χωρίς καμία προκάλυψη την προεδρική εκλογή ως προεκλογικό εργαλείο. Τόσο για τους ψηφοφόρους του, όσο και προς τους δανειστές. Τον αγαπάνε πολύ οι Ευρωπαίοι τον Δήμα. Γι’ αυτό τον έκαναν πρόπερσι υπουργό του Παπαδήμου.

Αυτά για να ξέρουμε ποιός υποτιμά τον θεσμό του Προέδρου, αυτόν που ο ίδιος έχει φορτώσει με καμιά τριανταριά πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, και ποιος όχι.

*Το σκίτσο είναι της Έφης Ξένου.

ΡΕΜΠΕΛΙΣΚΟΣ

Ο Σαμαράς πήρε τ’ όπλο του

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Ο πρωθυπουργός μιας χώρας είναι υποχρεωμένος να προστατεύει τη ζωή και την υγεία των πολιτών του, όποιοι κι αν είναι, ό,τι κι αν έχουν κάνει. Αν θεωρεί ότι κάποιοι δεν δικαιούνται προστασίας λόγω των πράξεών τους, τότε ας επαναφέρει τη θανατική ποινή, που έχει καταργηθεί τυπικά από το 1993 και έχει να εφαρμοστεί από τον Αύγουστο του 1972. Ή θα επαναφέρει τη θανατική ποινή ο πρωθυπουργός ή θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να μη χάσει τη ζωή του ο Νίκος Ρωμανός, διότι, αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα έχει κι εκείνος την ευθύνη που του αναλογεί βάσει των συνταγματικών υποχρεώσεών του.

Όλα τούτα είναι ψιλά γράμματα για τον Σαμαρά, τον καθ' έξη κουτσαβάκη, που, όταν πηγαίνει αριά και που στη Βουλή, ψάχνει να βρει μια ατάκα για κατατροπώσει τον αντίπαλό του. «Αλλά τι λογική να έχετε» είπε ο Σαμαράς απευθυνόμενος στον Τσίπρα. «Εδώ μόλις προ ολίγου υμνήσατε έναν απεργό πείνας, αλλά ξεχάσατε ότι ο νεαρός αυτός έχει καταδικαστεί σε 15 χρόνια κάθειρξη για ληστεία με καλάσνικοφ». Ένας απεργός πείνας, χωρίς όνομα, χωρίς πρόσωπο, χωρίς δικαιώματα, ένας ληστής με καλάσνικοφ, που λαμβάνει αυτό που του αξίζει. Του αξίζει, άραγε, ο θάνατος, κύριε Σαμαρά; Τι ακριβώς κάνατε το βράδυ της Κυριακής; Μήπως επαναφέρατε από το παράθυρο την θανατική ποινή που είχε καταργήσει de facto ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και de jure ο Ανδρέας Παπανδρέου;

Ήταν τρομακτική η εικόνα του Σαμαρά την Κυριακή, ανατρίχιαζες να βλέπεις τον κατά το Σύνταγμα προστάτη της ζωής των πολιτών να μετατρέπεται σε τιμωρό τους. Κι από κάτω οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να χειροκροτούν τον αρχηγό τους με πάθος, λες κι έκανε κάποιο μεγάλο κατόρθωμα, λες κι έβαλε γκολ στη Ρεάλ. Σε καμία άλλη αποστροφή του λόγου του πρωθυπουργού δεν χειροκρότησαν τόσο οι βουλευτές και οι βουλευτίνες της Ν.Δ. Τους εξίταρε φαίνεται το καλάσνικοφ, τους συνέγειρε η τιμωρία εκείνου που κρατούσε το καλάσνικοφ κι αν η τιμωρία γίνει ποινή θανατική, τι να κάνουμε, υπάρχουν κι οι παράπλευρες απώλειες.

Να τον χαίρονται τον Σαμαρά οι βουλευτές του, να τον χαίρονται και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που τον κρατούν στην εξουσία ψηφίζοντας ό,τι τους πλασάρει, Μνημόνια, προϋπολογισμούς, Προέδρους της Δημοκρατίας. Να τον χαίρεται και η Μάρκου που ψήφισε «ναι» και ο Ψαριανός που ψήφισε «παρών» -ή μήπως δεν ήταν ο Ψαριανός και ήταν ο Λουκάς Σιδηρόπουλος ο Μίστερ Χάιντ του δόκτορος Τζέκιλ; Να τον χαίρονται τον Σαμαρά και οι ανεξάρτητοι, κυρίως οι προερχόμενοι από την Κεντροαριστερά, που μαζεύουν υπογραφές για να δώσουν φιλί ζωής στην κυβέρνηση των σαμαράδων, των Μπαλτάκων, των Βορίδηδων, των Αδώνιδων.

Μην τους πολυφιλάτε, σύντροφοι, τους Σαμαράδες, τους Μπαλτάκους, τους Βορίδηδες, τους Αδώνιδες, γιατί θα αρχίσετε να τους μοιάζετε. Έχετε αρχίσει ήδη.

Από την ΑΥΓΗ

Ίσως ο Παπούλιας προσφέρει κάτι στον τόπο: Εκλογές

γράφει ο Φέλιξ

O Κάρολος Παπούλιας, αποχωρεί στα 85 του χρόνια, από το Προεδρικό Μέγαρο, έχοντας εκλεγεί για δύο συνεχείς θητείες. Κατ’ αυτή την έννοια έχει τιμηθεί όσο ελάχιστοι Έλληνες. Το ερώτημα είναι αν και ο ίδιος έχει τιμήσει τους Έλληνες. 

Επί της ουσίας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είναι μια εθιμοτυπική φιγούρα που θυμίζει αυτό που καταγράφει το Σύνταγμα, πως έχουμε «ρυθμιστή του πολιτεύματος». Αφυδατωμένος από εξουσίες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να έχει τον συμβολισμό που ο ίδιος επιλέγει. Πράγμα που έκανε επιτυχώς ο Κωστής Στεφανόπουλος για παράδειγμα. Μπορεί δηλαδή να αποτελεί για τους πολίτες ένα είδος πολιτικής συνειδητοποίησης και πολιτικού λόγου πάνω από τις κομματικές τοποθετήσεις.

Ο Κάρολος Παπούλιας δεν το έκανε. Προτίμησε την χειρότερη μεταπολεμική περίοδο για την Ελλάδα, να ευθυγραμμιστεί με την πολιτική που ταλαιπωρούσε τη χώρα, χωρίς να υψώσει ανάστημα ή λόγο στην ισοπέδωση που εμφανιζόταν ως ανάγκη. Έθεσε το κύρος του, την πολιτική του ιστορία και το αξίωμά του  στην υπηρεσία της κυβέρνησης και όχι του Πολιτεύματος το οποίο χτυπήθηκε επί των ημερών του. Υπέγραφε αγόγγυστα Προεδρικά Διατάγματα που επέτρεπαν στους κυβερνώντες να αποφεύγουν τις Κοινοβουλευτικές διαδικασίες και να αναιρούν την Δημοκρατία. Ό,τι ήθελε να περάσει η κυβέρνηση αλλά είχε κομματικό ή κοινωνικό κόστος, το περνούσε ο Παπούλιας ως διάταγμα για να την εξυπηρετήσει. Η αναστολή της Δημοκρατίας είχε και συνέχεια. Όταν αυτά τα διατάγματα πήγαιναν για κύρωση στη Βουλή, άλλαζαν και συμπληρώνονταν προς το χειρότερο με διάφορες κοινοβουλευτικές αλχημείες. 

Ο Κάρολος Παπούλιας συναίνεσε στο να μετατραπεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από διακοσμητικό στοιχείο σε συνενοχικό. Δεν άνοιξε το στόμα του για να διαμαρτυρηθεί, ούτε για να αφήσει υπονοούμενο πως θα παραιτηθεί και θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές αν δεν σταματήσει να βιάζεται το πολίτευμα. Προτίμησε να επικαλείται τα συναινετικά μοτίβα «ομοψυχίας» και «υπευθυνότητας» που καλλιεργούσε η κυβέρνηση καταπατώντας τους θεσμούς αντί να τους υπερασπιστεί ο ίδιος.

Η μοναδική διαμαρτυρία του Κάρολου Παπούλια, αφορούσε τα επεισόδια στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης όπου θέλησε να θυμίσει πως ήταν αντάρτης στα 16 του χρόνια. Και αυτή όμως η επίκληση της ιστορίας του, γρήγορα έγινε η δήλωση της αναντιστοιχίας του ρόλου που έλεγε πως είχε με αυτόν που τελικώς έπαιζε ως Πρόεδρος.

Ο Κάρολος Παπούλιας όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης δεν μπορούσε να πάρει πολιτικές αποφάσεις, αλλά μπορούσε να αποτρέψει πολιτικές αποφάσεις και τον ευτελισμό της Δημοκρατίας. Δεν το έκανε. Μετεξελίχθηκε με τα χρόνια από επαγγελματίας βουλευτής σε επαγγελματία Υπουργό για να καταλήξει επαγγελματίας Πρόεδρος. Αποδείχθηκε ένας επαγγελματίας του πολιτικού συστήματος που ως επαγγελματίας αισθάνθηκε την ανάγκη να το προστατεύει. Του πολιτικού συστήματος και όχι του πολιτεύματος. Με αυτή την έννοια, η μεγάλη του προσφορά είναι πως καταδεικνύοντας πως ο θεσμός που υπηρέτησε δεν είναι σημαντικότερος από τη Δημοκρατία που δεν υπηρέτησε, δηλώνει στους πολίτες πως η διέξοδος είναι οι εκλογές. Για να λειτουργήσει η Δημοκρατία και όχι τα υποκατάστατά της.

Από ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ