Απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ ζητά ο Στουρνάρας!

Η απαλλαγή των ακινήτων της ΤτΕ από τον ΕΝΦΙΑ, που ζήτησε ο Γ. Στουρνάρας, θα επιβαρύνει όλους τους υπόλοιπους υπόχρεους στον φόρο, για να συμπληρωθούν τα 2,65 δισ. ευρώ που προβλέπεται ότι πρέπει να εισπραχθούν 

Συντάκτης : Μάριος Χριστοδούλου - Κώστας Τσάβαλος

Την απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ των 29 κτιρίων της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ) ζητά από το υπουργείο Οικονομικών ο «αρχιτέκτονας» του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), σημερινός διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας. Ο άνθρωπος ο οποίος οδήγησε στο ταμείο της Εφορίας 5,5 εκατ. ιδιοκτήτες ακινήτων, με επιστολή την οποία έστειλε στην ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, ζητά να εξαιρεθούν από το «χαράτσι» όλα τα ακίνητα (διατηρητέα και μη) που κατέχει η τράπεζα, ανοίγοντας «φάμπρικα» για τράπεζες και άλλες ανώνυμες εταιρείες που έχουν στην ιδιοκτησία τους αντίστοιχα κτίρια. Ενα αίτημα κόντρα στον νόμο-έκτρωμα που δημιούργησε, και ο οποίος προβλέπει ότι οι Ανώνυμες Εταιρείες δεν απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ.

Οσον αφορά δε τα διατηρητέα κτίρια, πίσω από τα οποία κρύβεται ο πρώην υπουργός, απαλλαγή από τον φόρο παρέχεται μόνο για το υπόλοιπο οικόπεδο, επί του οποίου υπάρχουν κτίρια, τα οποία έχουν χαρακτηρισθεί ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία ή έργα τέχνης.

Επικαλούμενος το δημόσιο συμφέρον, ο κ. Στουρνάρας παραβλέπει ότι ως Ανώνυμη Εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο με αξία κοντά στα 200 εκατ. ευρώ και η οποία ανήκει κατά 92% σε ιδιώτες μετόχους, η ΤτΕ μοιράζει μέρισμα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ (μόνο για τη χρήση του 2013 έφθασε τα 12,5 εκατ. ευρώ), σε χιλιάδες άλλους μετόχους Ελληνες και ξένους. Ωστόσο, αρνείται να πληρώσει ΕΝΦΙΑ, φορτώνοντας το δικό της μερίδιο στον φόρο στα συνήθη «φορολογικά υποζύγια».

Με αυτή την κίνηση, ο κεντρικός τραπεζίτης προφανώς δεν προστατεύει από τη φορολογική επέλαση μόνο τα ιστορικά κτίρια της ΤτΕ, αλλά και όλους τους μετόχους της, που δεν είναι μόνο ασφαλιστικά ταμεία, τα αποθεματικά των οποίων μάλιστα κουρεύτηκαν άγρια στο πλαίσιο του PSI. Η ΤτΕ -υπό την πίεση προφανώς των συμφερόντων μικρών και μεγάλων μετόχων τα προηγούμενα χρόνια και σε σύμπνοια με τις κυβερνήσεις- διατήρησε το παράδοξο της συνέχισης της εμπορικής της δραστηριότητας.

Είναι η μόνη κεντρική τράπεζα (με εξαίρεση τη βελγική) που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο. Ωστόσο, το πιο προκλητικό στοιχείο στην υπόθεση είναι ότι το αίτημα υποβάλλεται από έναν πρώην υπουργό Οικονομικών, ο οποίος, ελαφρά τη καρδία, ενέκρινε την επιβολή του πιο άδικου φόρου στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας που ετοίμασε ο στενός συνεργάτης του Νίκος Καραβίτης.

Ανεξαρτήτως αν ο Ν. Καραβίτης θεωρεί τον φόρο «νεωτεριστικό», πρόκειται για ένα «χαράτσι» το οποίο έχει γονατίσει τα νοικοκυριά και έχει οδηγήσει σε περαιτέρω έκρηξη τα ληξιπρόθεσμα χρέη, καθώς απόλυτα συνεπείς μέχρι πρόσφατα φορολογούμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη συγκεκριμένη υποχρέωση. Και αυτό γιατί καλούνται να πληρώσουν ενοίκιο για τα σπίτια που μένουν αλλά και για αυτά που κληρονόμησαν ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα χωριά της χώρας.

Τον δικό του φόρο κάνει προσπάθειες να αποφύγει τώρα ο κ. Στουρνάρας, δημιουργώντας μείζον ζήτημα, καθώς ανοίγει «παράθυρο» για όλες τις ανώνυμες εταιρείες, παρά το γεγονός ότι ο νομοθέτης έχει προβλέψει ήδη ειδική μεταχείριση για τα διατηρητέα.

Από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Τάξις και ηθική

Συντάκτης: Δημήτρης Τρίμης

Ως γνωστόν η ψευδής δήλωση "πόθεν έσχες" συνιστά κακούργημα. Η Σοφία Βούλτεψη το γνωρίζει, γι αυτό και δήλωσε την πραγματική της ακίνητη περιουσία στη Βουλή. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων ακινήτων (εξοχικών και οικοπέδων) δήλωσε και τα 239 τετραγωνικά του σπιτιού της στη Γλυφάδα επί οικοπέδου 402 τ.μ, συν τα 130 τ.μ "των βοηθητικών χώρων". 
Ομως παλιότερα είχε καταφέρει στο Δήμο Γλυφάδας (στο γραφείο τύπου του οποίου είχε εργαστεί, επί δημάρχου Λανδράκη), να πληρώνει δημοτικά τέλη και τέλος ακίνητης περιουσίας μόνο για τα 230 τ.μ. Αυτό συνεχίστηκε και με το χαράτσι (ΕΕΤΗΔΕ και ΕΕΤΑ).

Κι όλα αυτά για να γλιτώσει 3.169, 20 ευρώ το χρόνο και ποιος ξέρει πόσα δημοτικά τέλη, όταν οι απλοί άνθρωποι πληρώνουν για όλα τα χτισμένα τους τετραγωνικά.

Αυτά τα εξηγώ διότι πολλοί φίλοι και δημοσιογράφοι δυσκολεύονται να καταλάβουν το σημερινό αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδας μας που προέκυψε ύστερα από τις σχετικές καταγγελίες του κατασυκοφαντημένου συνδικαλιστή Ν. Φωτόπουλου. Και τα σημειώνω μόνο και μόνο για να δείξω και μ αυτό το παράδειγμα - όπως λίγες βδομάδες πριν και με τον Ντινόπουλο - την "τάξη και την ηθική" της ...παρατάξεως που μας κυβερνά και μας κουνάει απειλητικά και το δάχτυλο. 

Από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΤΚΤΩΝ 

Το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης» και το μέτρο του πολιτικού τυχοδιωκτισμού !

Η δρομολογούμενη «έξοδος» της κυβέρνησης από την εξουσία, με την προσφυγή στις κάλπες είναι η ομολογία της διάψευσης όλων των προσδοκιών που είχε για να αλλάξει το κλίμα αλλά και αθέτησης όλων των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει ο Πρωθυπουργός από το Ζάππειο, την προεκλογική περίοδο του 2012, το τέλος των μνημονίων που «θα  έσκιζε» κλπ. Η πολιτική αυτή χρεοκόπησε και η φυγή ήταν αναγκαστική εφόσον οι δανειστές «αξιοποίησαν» στο έπακρο την πρόθυμη κυβέρνηση για το επαχθές της έργο και τώρα, σχεδόν, την εγκαταλείπουν και περιμένουν τους επόμενους.

Το σενάριο θέλει την απερχόμενη κυβέρνηση να «σπρώχνει» την επόμενη κυβέρνηση, με πυρήνα το ΣΥΡΙΖΑ, σε μια καταστροφή αφού φιλοδοξούν ότι «η βόμβα θα σκάσει» στα χέρια του επόμενου Πρωθυπουργού και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει plan B. Από αυτή την άποψη ο χειρισμός είναι απολύτως επιδέξιος για τους Σαμαρά – Βενιζέλο, παρότι ελέγχεται για την ηθική του. Οι δύο άνδρες, οι οποίοι συγκεντρώνουν τα χειρότερα χαρακτηριστικά πολιτικού τυχοδιωκτισμού στο σκηνικό της μεταπολίτευσης, ελπίζουν στο σενάριο της «αριστερής παρένθεσης» και τα «παίζουν όλα» διατηρώντας αμυδρές ελπίδες ότι ίσως την επόμενη μέρα να έχουν ρόλο.

Σε αυτό συνηγορεί και το σκηνικό των συσχετισμών που διαμορφώνονται αλλά και η ύπαρξη του Ποταμιού, το οποίο σε επίπεδο προγραμματικό και ουσιαστικό έχει αποδειχθεί μια «σοφτ» εκδοχή του Τζήμερου, ταυτιζόμενο απόλυτα με τις κυβερνητικές σκληρές πολιτικές λιτότητας και «υπευθυνότητας», τις οποίες πλασάρει με ένα απολίτικο και lifestyle περιτύλιγμα, αφού δημιουργήθηκε ακριβώς για να ανακόψει την αιμορραγία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς το ΣΥΡΙΖΑ και να τους συγκρατήσει σε ένα σχήμα ελεγχόμενο από τα οικονομικά συμφέροντα. Μέχρι στιγμής, το μόρφωμα αυτό κάνει σωστά τη δουλειά του, πρέπει να παραδεχτεί κανείς.  Το πρώτο κόμμα στον πλανήτη που είναι εκτός βουλής αλλά επιμένει να μην γίνουν εκλογές !

Tα πραγματικά δεδομένα που ξεχνάνε και η ανάγνωση του ΣΥΡΙΖΑ

Σε όλες αυτές τι περιπτώσεις οι ασκήσεις επί χάρτου επαναλαμβάνονται και βασίζονται σε μια τραγικά λανθασμένη, υπεροπτική και βαθιά αστική εκτίμηση του πολιτικού προσωπικού, που χρεοκόπησε μαζί με τη χώρα: Ότι ο Αλέξης Τσίπρας και ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ομάδα «γραφικών» αριστερών  που εφορμούν με εφηβική ανωριμότητα προς την εξουσία, η οποία θα έπρεπε να παραδίδεται με κληρονομικό δικαίωμα από τζάκι σε τζάκι….

Ακριβώς επειδή υποτιμούν εδώ και χρόνια τον Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της αριστεράς βρίσκεται ένα βήμα πριν κυβερνήσει. Ταυτόχρονα και επειδή παρά τα όποια προβλήματα έχει στην οργανωτική του δομή –και λογικά λόγω της βίαιης προσαρμογής στην ανάγκη αντιστοίχισης της στελεχιακής του βάσης με την τεράστια κοινωνική του αποδοχή – είχε σε κεντρικό επίπεδο εξαιρετική ανάγνωση της κοινωνίας  και των πολιτικών δεδομένων. Άλλωστε, αν είχε οργανώσεις με την κοινωνική διείσδυση στα μεσαία στρώματα, αντίστοιχη αυτής των αστικών κομμάτων, δεν θα πάλευε απλώς για την αυτοδυναμία αλλά θα σάρωνε οριζόντια όλη την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα. Αλλά αυτό είναι κάτι που διορθώνεται και είναι και μια επιλογή  συνειδητή, όπως έχει αποδειχτεί. Ως δύναμη ανατροπής, δεν είναι εύκολο να αποκτήσει τόσο καθολική συναίνεση στη συντηρητική ελληνική κοινωνία. Δεν έγινε η κοινωνία ριζοσπαστική σε μια μέρα, ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ πιο κοντά της και εκφράζει τις ελπίδες της για κάτι άλλο, ας μην το ξεχνάει αυτό ο κόσμος της αριστεράς….

Το σενάριο της αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ

 Το σενάριο της επόμενης μέρας  θα κριθεί εν πολλοίς στην  αυτοδυναμία ή μη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μπορεί μεν να συνεργαστεί ακόμη και αν θα είναι αυτοδύναμος, αλλά θα το κάνει με άλλους όρους και με δυνάμεις που να έχουν κάποια στοιχειώδη προγραμματική ή πολιτική συνάφεια  και όχι «ανεμομαζώματα».

Αρα, επειδή δεν σχεδιάζουν  μόνο οι Σαμαράς-Βενιζέλος αλλά και ο Τσίπρας που έχει αποδείξει ότι διαθέτει την απαιτούμενη πολιτική ευφυΐα. είναι πολύ πιθανό το δίλημμα των εκλογών που ακολουθούν για την αυτοδυναμία ή μη του ΣΥΡΙΖΑ, να τεθεί με κάπως εκβιαστικό τρόπο. Ο Τσίπρας έχει αποδειχτεί εξίσου καλός στο να διλημματοποιεί τις μονομαχίες και έτσι άλλωστε γιγαντώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκεται στο κατώφλι της κυβέρνησης. Ενδεχομένως να «τρομοκρατήσει» εμμέσως και ο ΣΥΡΙΖΑ – όπως οι δανειστές και οι εν Ελλάδι συνεργάτες τους-  ότι σε περίπτωση που δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία, θα προσφύγει εκ νέου σε κάλπες. Αν κάποιος ποτέ διανοηθεί να πει ότι πρόκειται περί ωμού εκβιασμού των ψηφοφόρων, ίσως και να σκέφτεται σωστά…. Αλλά ….

Στο βάθος βρίσκεται η ανάγκη μιας ισχυρής κυβέρνησης  που θα διαπραγματευτεί με νωπή εντολή χωρίς τρικλοποδιές από τα οικονομικά συμφέροντα και τους δανειστές, που επιμένουν στην αποτυχημένη πολιτική τρόμου και εξαθλίωσης για τον Έλληνα πολίτη.  Στη μνήμη επίσης βρίσκεται το 2011-12, όταν ο Σαμαράς με το Βενιζέλο έριξαν χωρίς προφανή λόγο – με βάση την πολιτική που ακολουθήθηκε- δύο κυβερνήσεις  και έσυραν τη χώρα σε δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις για να εξασφαλίσουν την προσωπική τους πολιτική επιβίωση (ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος με το  χειρότερο ποσοστό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα, στην ιστορία τους !) την ώρα που αεροπλάνα φόρτωναν κρυφά χρήματα και τα μετέφεραν στις τράπεζες που είχαν «μείνει» από ρευστό αφού  η χώρα είχε, ουσιαστικά, χρεοκοπήσει. Άρα ποιος θα κατηγορήσει το ΣΥΡΙΖΑ ;

Οι επόμενες εξελίξεις και η στάση της κοινωνίας

Ίσως πάλι, να προτρέχουμε, θεωρώντας δεδομένο ότι η Βουλή δεν θα καταφέρει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ίσως, αλλά σε αυτές τις εκτιμήσεις συνηγορεί η βιασύνη με την οποία οδηγούμαστε σε εκλογές κατά τη λήξη της παράτασης που – πονηρά ποιούσα- πήρε η κυβέρνηση από τους δανειστές, ώστε να μην διαχειριστεί το πρόβλημα που δημιούργησε και να το «φορτώσει» στον επόμενο. Συνηγορεί και το όνομα του υποψήφιου που «μούδιασε» τον κόσμο της  «δεξιάς πολυκατοικίας». Ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι υπάρχουν ελπίδες στη συγκυβέρνηση να συγκεντρώσει την προεδρική πλειοψηφία, για την οποία η ίδια εμφανίζεται σίγουρη,  τα πραγματικά δεδομένα δείχνουν ότι η εξασφάλιση μιας πλειοψηφίας με ένα τρόπο, περίπου μαγικό και ανεξήγητο ή, ακόμη χειρότερα, με την εργαλειακή αξιοποίηση των νεοναζί ή «βενιζελικές» ερμηνείες του συντάγματος, θα έδινε μια παράταση σε μια κυβέρνηση ήδη νεκρή, σε ένα απόλυτα νοσηρό κλίμα και με κυβερνώντες ηθικά –και ίσως και συνταγματικά αν φτάσουν στα άκρα- απολύτως απονομιμοποιημένους. Είναι ένα κλίμα που η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να ανεχτεί στα χρόνια που ζούμε.

Το διακύβευμα των πολιτικών εξελίξεων θα τεθεί από τον τρόπο διαχείρισης της κατάστασης στις επόμενες μέρες και οι οποίες προφανώς είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Δυστυχώς όμως το πολιτικό προσωπικό, και κατ΄επέκταση το πολιτικό σύστημα, κατέρρευσε γιατί ακριβώς δεν διέθετε την υπευθυνότητα να διαχειριστεί τις υποθέσεις της χώρας. Είναι το πολιτικό προσωπικό που δεν δίστασε να ανασύρει από το μπαούλο μετεμφυλιακές ιαχές και φοβίες για να επιζήσει ή να επενδύσει στην καταστροφή των πόλεων, αναζητώντας ένα νέο Δεκέμβρη, όπως αποδείχτηκε πρόσφατα. Είναι οι ίδιοι που στην παρακμή τους πριν την πτώση ανακάλυψαν «ιπτάμενους αναρχικούς που πετάνε μολότοφ στα Εξάρχεια» ! Δυστυχώς για αυτούς δεν υπάρχει σούπερμαν για να τους διασώσει…

Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com

Πηγή

ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΗΜΑΣ: Ένα ακόμη πολιτικό λαμόγιο

Η κουτσουκέλα του ως υπουργός: όταν διόριζε στη ΔΕΗ δικό του… παιδί.. θέλοντας να "θάψει"... ελληνόπουλο που βγήκε πρώτο στις εξετάσεις... ΜΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ!  

Έχουμε κι άλλο για τη γούνα του Κορινθίου αυτού πολιτικού που μπορεί ..να γίνει και πρόεδρος Δημοκρατίας!!!

Δεν θέλουμε να υποβαθμίσουμε το …άστρο του. ΄Ομως κάποιοι δικοί μας συνεργάτες βίωσαν τις παρακάτω αθλιότητες, δικές του, ή του Γραφείου του, δεν ξέρουμε, πάντως πήγαζαν από τη μεριά του: Δείτε το στόρυ:

Η ΔΕΗ προκηρύσσει διαγωνισμό για πρόσληψη μηχανικών. Πρωτεύει τέκνον δικού μας συνεργάτη.. Ο Ν.Β.. Του είπαν να περιμένει θα ειδοποιηθεί... Πέρασαν έξι μήνες και ειδοποίηση δεν έλαβε... ποτέ! Ο πατέρας του πρωτεύσαντος μετά εξάμηνον έψαξε το θέμα της τύχης του γιού του.. ΄Εστειλε γράμμα στον Δήμα, που εκείνη την εποχή ήταν υπουργός Βιομηχανίας και άρα το μεγάλο αφεντικό της ΔΕΗ και του είπε τα καθέκαστα. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω!

Κατά την πορεία όμως διαπιστώθηκαν τα εξής φαύλα: Με τον διαγωνισμό αυτό της ΔΕΗ θα προσλάμβαναν ΜΟΝΟΝ ΔΥΟ! ... από τους 60 που μετείχαν στις εξετάσεις!  Αλλά αυτές οι δύο θέσεις είχαν εκ προοιμίου καταληφθεί από …παιδί του Δήμα κι έναν παλαιότερο εργατοτεχνίτη, υπάλληλο ήδη  της ΔΕΗ. Άρα ο πρωτεύσας στον διαγωνισμό δεν επρόκειτο ποτέ να προσληφθεί! Τότε γιατί μπήκε στη διαδικασία των εξετάσεων;

ΕΤΣΙ,  ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΓΙΝΟΤΑΙ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ...ΔΗΜΟΣΙΟΥ!

Εμετική κατάσταση! ΄Ομως ο πατέρας του νεαρού ήρ είχε πάρει φόρα και δεν επρόκειτο να σταματήσει με τίποτε!

Επικοινώνησε με τον διοικητή της ΔΕΗ  καθηγητή του Πολυτεχνείου  κ. Ξανθόπουλο και του εξιστορεί τα γεγονότα. 

--Κύριε Ξανθόπολε ... ο γιός μου ήρθε πρώτος στις εξετάσεις της ΔΕΗ. Γιατί δεν τον  προσλαμβάνετε; Ψάξτε το φάκελλο του και θα καταλάβετε!

Ο Ξανθόπουλος ..αργότερα και υπουργός, έψαξε  και μάλλον θύμωσε με τη φαυλότητα... 

Ο πρωτεύσας τελικά προσλήφθηκε στη ΔΕΗ και παραμένει έως σήμερα..  Χάρις στον κέρβερο-δίκαιο -διοικητή καθηγητή κ. Ξανθόπουλο!

Πηγή

Δίκες χωρίς Μάρτυρες, Δικαιοσύνη χωρίς Αλήθεια

Θα μπορούσατε να φανταστούμε έναν κινηματογράφο χωρίς θεατές, ένα οδοντιατρείο χωρίς ιατρούς, ένα νοσοκομείο χωρίς νοσοκόμους; Θα μπορούσατε να φανταστείτε ένα ανθοπωλείο χωρίς λουλούδια, ένα κρεοπωλείο χωρίς μπριζόλες ή ένα μαναβικό χωρίς φρούτα; Θα μπορούσατε, τέλος, να φανταστείτε ένα δικαστήριο χωρίς μάρτυρες και δίκες που θα επισφραγίζουν την αλήθεια μόνο με έγγραφα;

Η απάντηση για την περίφημη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και τον εκ της Λέσβου καταγόμενο υπουργό δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου είναι εμφατικά θετική. «ΝΑΙ», διατυμπανίζουν, «Ναι» είναι λογικό, είναι εφικτό και «Ναι» πρέπει να γίνει σύντομα, μολονότι κάτι τέτοιο δεν περιλαμβάνεται στις περίφημες υποχρεώσεις μας προς την αγαστή Τρόικα. Ναι, εν τέλει, γιατί όλα είναι εφικτά και υλοποιήσιμα σ’ αυτή τη χώρα των Μνημονίων, της μπανάνας Τσικίτα και του πανευρωπαϊκού ρεκόρ αυτοκτονιών.

Το νέο μεγάλο νομοθετικό σχέδιο λοιπόν, που επίσημα φέρει τον νομικό τίτλο «Τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας», θα καταργήσει σύμφωνα με το Μέγκα Τσάνελ τους μάρτυρες από «τις αστικές και εμπορικές (sic) δίκες»  προκειμένου να επιταχυνθεί η ελληνική δικαιοσύνη. Αυτό όμως που δεν λέγεται καθόλου και είναι γνωστό στους κύκλους της δικαιοσύνης είναι με το αντισυνταγματικό αυτό μέτρο θα αυξηθούν κατακόρυφα οι λανθασμένες αποφάσεις, θα πολλαπλασιαστεί η απονομή αδικίας σε βάρος των «απλών πολιτών» υπέρ των οικονομικά εύρωστων επιχειρήσεων και προσώπων και συνακόλουθα θα εκτοξευθεί θεαματικά η έλλειψη εμπιστοσύνης του πολίτη απέναντι στη δικαιοσύνη.

Και το αποτέλεσμα φυσικά θα είναι ένας πολίτης λόγου χάριν που έχει συγκρουστεί με όχημα πολυεθνικής εταιρίας, ένας πολίτης  που διαμαρτύρεται για τις παράνομες χρεώσεις στον τραπεζικό ή τηλεφωνικό του λογαριασμό, ένας πολίτης που δηλητηριάζεται από χαλασμένο συσκευασμένο τρόφιμο μεγάλης εταιρίας, να σκέφτεται 55 φορές προτού ζητήσει τη δικαστική του δικαίωση, απλά γιατί  η απονομή δικαιοσύνης μόνο με έγγραφα και χωρίς την παρουσία του ενδιαφερομένου προσώπου και των μαρτύρων του, να του δημιουργεί δικαίως μεγάλη ανασφάλεια δικαίου.

Και μπορεί το προηγούμενο τρελό σχέδιο να φορολογούνται εσαεί τα πανεπιστημιακά πτυχία των ελεύθερων επαγγελματιών να μην πέρασε τελικά το φθινόπωρο του 2012 λόγω των μαζικών αντιδράσεων στο διαδίκτυο που προκάλεσε τότε το γνωστό άρθρο του Intellectum, όμως αυτό το ακόμη πιο απίστευτο, και ισοπεδωτικό για τα δικαιώματα των πολιτών απέναντι στις πολυεθνικές εταιρίες και τα  μεγάλα οικονομικά συμφέροντα μέτρο είναι τώρα προ των πυλών με τις ευλογίες του Μέγκα, του Σκάι, της Καθημερινής και άλλων μεγάλων ΜΜΕ, τα οποία σπεύδουν με δημοσιεύματα, βίντεο και άρθρα τις τελευταίες εβδομάδες να μιλήσουν για την «ανάγκη επιτάχυνσης της δικαιοσύνης».

Μολονότι φυσικά κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει  επί της αρχής στο ζήτημα βελτίωσης της δικαιοσύνης, η απάντηση στα προβλήματα της δικαιοσύνης σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έρχεται μέσω μιας ακόμη παγκόσμιας πρωτοτυπίας κατάργησης της παρουσίας μαρτύρων στις δίκες που είναι τόσο προοδευτική όσο ακριβώς και η αρχή που αποδίδεται στο Χότζα «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι».

Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση έχοντας ως άμεσο στόχο την θωράκιση ακόμη περισσότερο των πολυεθνικών και των οικονομικά ισχυρών απέναντι στους υπάλληλούς τους αλλά και σε όλους τους Έλληνες πολίτες εν γένει αποφάσισε την διάλυση της δικαιοσύνης βαπτίζοντάς την ως επιτάχυνση. Επίσης, έτσι θα αυξηθεί και η φορολογία, αφού θα αυξηθούν τα έσοδα των Τραπεζών εις βάρος του Δημοσίου και έτσι θα χρειάζονται νέοι φόροι ή αυξήσεις στους υπάρχοντες φόρους!

Παρά τις μεγάλες αντιδράσεις στο χώρο της δικαιοσύνης από 40 Αρεοπαγίτες και το σύνολο των δικηγορικών συλλόγων  της χώρας, μόνο η σύσσωμη και μαζική αντίδραση των Ελλήνων πολιτών μπορεί να βάλει τροχοπέδη σ’ αυτό το τελευταίο αντισυνταγματικό, αντιδημοκρατικό και αντιδικαιϊκό μέτρο της κυβέρνησης που στόχο έχει τον προβληματισμό του Έλληνα πολίτη προτού καταφύγει σε μια ελληνική δικαιοσύνη που δεν θα έχει μάρτυρες και γι΄αυτό το λόγο ακόμη λιγότερη αξιοπιστία.

Η μοναδικής πρωτοτυπία σύλληψη κατάργησης των μαρτύρων που δεν συνέβη ούτε επί της χούντας του Πινοσέτ στη Χιλή, δεν έρχεται μόνο σε αντίθεση με την γνωστή λατινική αρχή  που θεωρούσε ότι ένας μάρτυς δεν είναι αρκετός (testis unus, testis nullus). Ούτε μας γυρνάει απλά πίσω στο Μεσαίωνα (όπου κατέθεταν ως μάρτυρες μέχρι και ζώα!), αλλά ουσιαστικά πολύ πριν από τα Ομηρικά έπη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.

Και αυτό είναι κάτι που έχουμε υποχρέωση όλοι μας, όχι μονάχα απέναντι στους ίδιους μας τους εαυτούς, αλλά πρωτίστως απέναντι στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές να σταματήσουμε με κάθε νόμιμο τρόπο και μέσο.

Υ.Γ. Όσον αφορά την τελική «επιτάχυνση» των δικών σκεφθείτε το εξής παράδειγμα: σύμφωνα με τις νέες νομοθετικές αλλαγές η υπόθεση θα θέλει τουλάχιστον τέσσερις μήνες για να εκδικαστεί και ο δικαστής θα έχει οκτώ μήνες να βγάλει απόφαση, δηλαδή σύνολο 12 μήνες τουλάχιστον, αν βέβαια δεν διαταχθεί τελικά συζήτηση. Στη δεύτερη περίπτωση η απόφαση θα δημοσιεύεται σε 24 μήνες ή 2 χρόνια, δηλαδή με αστραπιαία ταχύτητα! Τέλος, προβλέπεται για μια ακόμη φορά η αύξηση της τιμής των παραβολών έτσι ώστε ο Έλληνας πολίτης να μπορεί ακόμη πιο δύσκολα να καταφεύγει στη δικαιοσύνη για αστικές-εμπορικές υποθέσεις οι οποίες (σε αντίθεση με όσα λένε κάθε λογής παπαγαλάκια) δεν παραγράφονταν πρακτικά σχεδόν ποτέ.

Υ.Γ. Νο2 Επίσης, σύμφωνα με το νέο σχέδιο νόμου για την διαφημιζόμενη «επιτάχυνση της δικαιοσύνης» από τους πλειστηριασμούς ακινήτων θα ικανοποιούνται πλέον πρώτα και πάνω απ’ όλους οι Τράπεζες. Ούτε το Δημόσιο. Ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία. Ούτε οι απαιτήσεις εργαζομένων, όπως ίσχυε σε ένα βαθμό μέχρι σήμερα. Οι Τράπεζες. Και μάλιστα με λιγότερα έξοδα από μέρους τους υπέρ του Δημοσίου αφού απλοποιείται πολύ η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν για να εισπράξουν τα χρήματα από τους πλειστηριασμούς που θα γίνονται πλέον με διαδικασίες εξπρές και με τη δυνατότητα να πέφτει γρήγορα η τιμή ενός ακινήτου στο 1/3 της αντικειμενικής του αξίας ( ή όπως θα λέγαμε «για μια μπουκιά ψωμί»).

ΨΗΦΙΣΤΕ  εδώ για να σταματήσουμε το νομοσχέδιο που καταργεί την ελληνική δικαιοσύνη:

http://www.avaaz.org/el/petition/Elliniki_kyvernisi_Stamatiste_to_Nomoshedio_gia_Dikes_horis_Martyres/?nzkdzfb

Πηγή

Καιν-ούριος άνεμος!

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Η σωτηρία μιας ζωής από τις δικονομικές μυλόπετρες είναι μια ανάσα για όλη την κοινωνία. Διπλή ανάσα αποτελεί η απομόνωση των τυχοδιωκτικών σεναρίων, η ευοίωνη πολιτική ισορροπία που ανέτειλε μέσα από την κατάρρευση του κυβερνητικού μπλοκ.

Προφανώς η διάσωση της ζωής ενός ανθρώπου βαραίνει περισσότερο από τις όποιες πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Κατά την άποψή μου βαραίνει περισσότερο ακόμα και από τις συνέπειες που θα είχε στην κοινωνία, στην πολιτική ή στην οικονομία το ενδεχόμενο να θυσιαζόταν τελικά η ζωή του Νίκου Ρωμανού.
 
Στα δικά μου τα μάτια, ωστόσο, η αίσια έκβαση της υπόθεσης Ρωμανού συνιστά μια μεγάλη στροφή στο πολιτικό σκηνικό. Μεγαλύτερη από τον εξαναγκασμό της κυβέρνησης να επισπεύσει την απόπειρα εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας. Μεγαλύτερη από τα γκάλοπ. Ισοδύναμη με την ίδια την προοπτική των εκλογών και τις ανατροπές που αυτές θα φέρουν.
 
Η κυβέρνηση είχε φανερά επιλέξει να οδηγήσει τα πράγματα στη σύγκρουση, αποβλέποντας στην ανασύνταξη του συντηρητικού μπλοκ σε μια τελευταία προσπάθεια αλλαγής της πολιτικής ατζέντας πριν από την τελική ήττα. Όντας απελπισμένοι, ήταν διατεθειμένοι να ρισκάρουν ακόμα και να χρεωθούν τη θυσία μιας ζωής, ακόμα και να οδηγήσουν τα πράγματα σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις που ούτε οι ίδιοι θα μπορούσαν να προβλέψουν την έκβασή τους.
 
Έχει αξία να καταγράψουμε ότι και αυτό το τυχοδιωκτικό σχέδιο ακυρώθηκε από την αντιπολίτευση και την κοινωνία. Όπως είχαν νωρίτερα αποδομηθεί, ένα προς ένα, όλοι οι προηγούμενοι κυβερνητικοί σχεδιασμοί. Όπως αποδομήθηκε η θεωρία των δύο άκρων. Όπως αποδομήθηκε το success story. Όπως αποδομήθηκε η αφήγηση της ψευδεπίγραφης εξόδου από τα μνημόνια και της βιωσιμότητας του χρέους. Όπως αποδομήθηκε η ανάγκη εκλογής προέδρου από την παρούσα Βουλή. Και όπως αποδομείται ήδη η νέα κινδυνολογική θεωρία για την επόμενη μέρα της χώρας, που για να τη θεμελιώσουν έχουν οδηγήσει τη διαπραγμάτευση με την τρόικα σε οριακό σημείο, αντιδιαστέλλοντάς την με τη δημοκρατική διέξοδο των εκλογών και επιχειρώντας να φέρουν σε ισορροπία τρόμου της σχέσης της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
 
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι γύρω από τη σωτηρία της ζωής του Ρωμανού έγινε κατορθωτή η ευρύτερη κινητοποίηση και σύγκλιση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, από το ΚΚΕ και τους ΑΝΕΛ, μέχρι τους διαφόρων αποχρώσεων ανεξάρτητους βουλευτές. Η αντιπολίτευση κατόρθωσε να αποδαιμονοποιήσει την υπόθεση και να την καταδείξει ως αυτό που ήταν πραγματικά: μια μάχη αρχών για στοιχειώδη δικαιώματα των κρατουμένων. Κι ακόμα, να προτάξει την αξιολόγηση της ανθρώπινης ζωής από τις όποιες δικονομικές, προεκλογικές ή άλλες σκοπιμότητες.
 
Η πολιτική αυτή δημιούργησε ρωγμές μέσα στο ίδιο το κυβερνητικό μπλοκ, με αποτέλεσμα να πέσει στο κενό η στρατηγική της έντασης και του αίματος που σχεδίασε και είχε θέσει σε εφαρμογή ο κ. Σαμαράς. Ήταν φανερό από χθες ότι στο πλευρό του είχαν μείνει μόνο ο υπουργός Δικαιοσύνης και η Χρυσή Αυγή – ίσως και το Ποτάμι.
 
Από ’δω και πέρα, μέχρι τις εκλογές τίποτα δεν θα είναι ίδιο, υπό την έννοια ότι η κυβέρνηση έχει απολέσει πλέον κάθε πρωτοβουλία κινήσεων, επομένως και την ευχέρεια που είχε επιδείξει κατά το παρελθόν -βοηθούντων και πολλών άλλων εσωτερικών και εξωτερικών κέντρων εξουσίας- να σπείρει τον φόβο και ζοφερά διλήμματα.
 
Αυτό είναι σημαντικό, ίσως όμως να χρειάζεται και κάτι παραπάνω. Σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, με τα μέτωπα της διαπραγμάτευσης σε απόλυτη εκκρεμότητα, με τις αγορές και τους δανειστές να απευθύνουν σκληρές προειδοποιήσεις, η αντιπολίτευση, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να αναλάβουν πλήρως την πρωτοβουλία των κινήσεων και να εγγυηθούν την πολιτική και οικονομική ομαλότητα που η κυβέρνηση σκοπίμως έχει θέσει υπό αμφισβήτηση.
 
Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε να αρθεί κάθε απόπειρα κινδυνολογίας και προβοκάτσιας μέχρι την ημέρα των εκλογών, ώστε να πάει ο κόσμος ήρεμα να ψηφίσει χωρίς φόβο.
 
Κυρίως όμως είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε να προετοιμαστεί η ομαλή διαδοχή στην εξουσία και η διαχείριση των δύσκολων πρώτων βημάτων στα νέα αχαρτογράφητα για τη χώρα -αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη- νερά.


Από το thepressproject.gr/

Βρώμικη εντολή Σαμαρά

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η Χρυσή Αυγή έδωσε στη δημοσιότητα ηχητικό στο οποίο ο πρωθυπουργός της χώρας ακούγεται να λέει διάφορα πράγματα που αποδεικνύουν, όπως υποστηρίζουν, την παρέμβασή του στη Δικαιοσύνη. Ο Αντώνης Σαμαράς εμφανίζεται να λέει «πες στον ψηλό τον Παναθηναικάκια, οι επόμενοι τρεις που θα πάνε να τους γαμήσει».

Σύμφωνα με όσα έχει πει ο Κασιδιάρης στο παρελθόν, ο «παναθηναικάκιας» είναι ο υπεύθυνος της εισαγγελικής έρευνας για τη Χρυσή Αυγή, Εισαγγελέας εφετών Ισίδωρος Ντογιάκος. Η εντολή Σαμαρά λοιπόν φαίνεται να αφορά την προφυλάκιση των Ηλιόπουλου, Γερμενή και Μπούκουρα.

Τα θέματα που προκύπτουν από αυτή τη δημοσιοποίηση είναι σοβαρά.

Κατ'αρχάς, δεν μπορεί μια Δημοκρατία, πολύ περισσότερο ένας πρωθυπουργός και η κυβέρνηση, να χρησιμοποιούν ως επιχείρημα πως «αυτά τα λέει η Χρυσή Αυγή». Το πραγματικό ερώτημα είναι αν ισχύουν κι όχι ποιός τα λέει. Οι φασίστες κρίνονται κι αντιμετωπίζονται επί της αλήθειας που υπάρχει κι όχι αυτής που αποκρύπτεται. Άρα ο πρωθυπουργός οφείλει να απαντήσει σήμερα για όσα ακούγονται να λέει.

Υπεκφυγή είναι και το επιχείρημα πως όλα αυτά έχουν υποκλαπεί, άρα δεν αποτελούν στοιχεία. Μπορεί να μην αποτελούν στοιχείο για δίκη αλλά αποτελούν στοιχεία για την κοινή λογική και την πολιτική κρίση. Ακόμη και νομικά όμως, όταν ακούγεται ο πρωθυπουργός να σχεδιάζει πράγματα ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, αυτά μπορούν να σταθούν ως αποδεικτικά στοιχεία.

Το γεγονός ότι ο Αντώνης Σαμαράς βρίζει ως θαμώνας μαγαζιού της Τρούμπας τη δεκαετία του 60, το αφήνω να το λύσει ο ίδιος ως λογαριασμό με την Παναγία και τα θεία που τόσο συχνά επικαλείται ως μοναδικός έχων την ιερή πιστοποίησή τους.

Ως έλληνα πολίτη όμως με ενδιαφέρει αν ο πρωθυπουργός της χώρας παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη και χειρίζεται εισαγγελείς και λειτουργούς της Δικαιοσύνης ως πιόνια ενός συστήματος διαπλοκής.

Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τη δικαιολογία ότι αυτά τα λένε οι φασίστες. Σε τελευταία ανάλυση αυτών των φασιστών συνομιλητής ήταν μέσω Μπαλτάκου, τα συνθήματά τους αντέγραψε και η μόνη αντιπαλότητα που έχει μαζί τους σχετίζεται με το θέρισμα των ψήφων τους που δικαιωματικά θεωρεί πως του ανήκουν.

Επειδή στον πρωθυπουργό αρέσουν τα θέματα Ασφάλειας και θεωρεί πως είναι ο μοναδικός εκφραστής της, πρέπει επίσης να απαντήσει πώς γίνεται να ηχογραφούν συνομιλίες του και ως ποιό σημείο το έχουν κάνει. Ο πρωθυπουργός δεν απάντησε όταν αποκαλύψαμε πως στο Μέγαρο Μαξίμου βρέθηκε λογισμικό παρακολούθησής του. Και να τώρα που εμφανίζεται και ηχητικό. Ποιοί και πώς τον παρακολουθούν και τον καταγράφουν; Αν είναι εξωτερικοί παράγοντες είναι σοβαρό. Αν είναι συνεργάτες του είναι ακόμη πιο σοβαρό. Ο εραστής της Ασφάλειας είναι τρύπιος από παντού.

Ο Εισαγγελέας Εφετών Ισίδωρος Ντογιάκος και τα όργανα της Δικαιοσύνης πρέπει επίσης να απαντήσουν γι' αυτά που μαθαίνει η κοινή γνώμη. Δεν φτάνει να απαντά ο κύριος Ντογιάκος «το μόνο αληθές είναι πως είμαι Παναθηναικός». Αν το ηχητικό είναι αληθινό, πράγμα που είναι εύκολο να διαπιστωθεί, τότε ο Σαμαράς δεν έδωσε μια εντολή για να μεταβιβαστεί στο υπερπέραν. Πρέπει σήμερα να ξεκινήσει έρευνα για το ποιοί ήρθαν σε επαφή με τον Ντογιάκο την επίμαχη περίοδο.

Για τους καλόπιστους που δε θέτουν το θέμα επί τάπητος «για να μην ρίχνουν νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής» έχω να πω πως τη Δημοκρατία συνθέτει το σύνολο των δικαιωμάτων και όχι οι εξαιρέσεις από τα δικαιώματα. Όποιος δεν θέλει να αβαντάρει τη Χρυσή Αυγή πρέπει απλώς να υποστηρίξει τη Δημοκρατία και να καταδείξει όσους την απειλούν με οποιοδήποτε τρόπο. Τόσο απλά...

Από το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Ο εισαγγελέας ζητά παραπομπή του διοικητή του ΙΚΑ για απιστία

Αφορά την άρση κατάσχεσης λογαριασμών της «ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ ΑΕΕΕ»

Την παραπομπή σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων του διοικητή του ΙΚΑ Ροβέρτου Σπυρόπουλου, για την κατηγορία της απιστίας, με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου, ζητά με πρόταση του προς το Συμβούλιο Εφετών ο αρμόδιος εισαγγελέας.

Η υπόθεση αφορά την άρση κατάσχεσης λογαριασμών της αλυσίδας «Σούπερ Μάρκετ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ ΑΕΕΕ», η οποία είχε οφειλές στο ΙΚΑ ύψους 18 εκατομμυρίων ευρώ. Με την εισαγγελική πρόταση ζητείται και η παραπομπή των δύο ιδιοκτητών της εταιρείας για την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας στην πράξη του βασικού κατηγορούμενου.

Ο εισαγγελικός λειτουργός δέχεται ότι με την απόφασή του ο διοικητής του ΙΚΑ ζημίωσε τον ασφαλιστικό φορέα, καθώς με την άρση της κατάσχεσης χάθηκαν σε λίγες ημέρες από τους λογαριασμούς της εταιρείας ποσά που θα μπορούσαν να έχουν εισπραχθεί για τις ασφαλιστικές οφειλές της.

Σύμφωνα με τη δικογραφία, η ανώνυμη εταιρεία, με έδρα την Πατρίδα Ημαθίας, χρωστούσε στο ΙΚΑ, στις 25 Σεπτεμβρίου 2013, ποσό περίπου 18 εκατομμυρίων ευρώ, για την είσπραξη των οποίων το γραφείο ΙΚΑ Βέροιας προχώρησε σε πράξεις επίδοσης εισφορών προς τον νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρείας, παρέχοντας 15νθήμερη προθεσμία ώστε η εταιρεία με την καταβολή ενός ποσού να υπαχθεί σε ρύθμιση οφειλών. 

Μετά την παρέλευση της προθεσμίας, το ΙΚΑ Βέροιας, αιφνιδιαστικά, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση τής εταιρείας -σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, επέβαλλε στα μέσα Οκτώβρη του 2013 κατάσχεση εις χείρας των τραπεζών Alpha, Eurobank, ETE, όλων των ποσών που καταβάλλονται από την εταιρεία προς προμηθευτές της, πελάτες κ.λπ.

Ο διοικητής του ΙΚΑ κατηγορείται ότι χωρίς να υπάρχει σχετική αίτηση της εταιρείας, έδωσε εντολή στο τοπικό κατάστημα Βεροίας να προχωρήσει στην άρση της κατάσχεσης «προσωρινά μέχρι τις 31 Οκτωβρίου, προκειμένου να προχωρήσει η εταιρεία σε πληρωμή προσωπικού, ρύθμιση οφειλών κ.λπ. και εν συνεχεία αν δεν ανταποκριθεί να προβεί σε εκ νέου κατάσχεση».

Η εντολή του κ. Σπυρόπουλου δεν έγινε δεκτή από τον επικεφαλής του ΙΚΑ Βέροιας, ο οποίος ενημέρωσε τον προϊστάμενό του ότι η άρση της κατάσχεσης που ζητούσε ο κ. Σπυρόπουλος δεν στηρίζεται σε καμία διάταξη, και τον ενημέρωνε πως η εταιρεία εκλήθη να ρυθμίσει το χρέος της και δεν το έκανε.

Στις 17 Οκτωβρίου, σύμφωνα με τη δικογραφία, ο κ. Σπυρόπουλος φέρεται να απέστειλε δεύτερο έγγραφο με το οποίο ζητούσε να αρθεί η κατάσχεση μέχρι τις 15 Νοεμβρίου 2013. Ο τοπικός διοικητής, σύμφωνα με έγγραφο του, συμμορφώθηκε με τις εντολές του κατηγορούμενου, εκφράζοντας όμως και πάλι τις νομικές επιφυλάξεις του.

Μετά την άρση η εταιρεία δεν προσήλθε ώστε να ρυθμίσει το χρέος, και έτσι στις 18 Νοεμβρίου ξεκίνησε νέα διαδικασία κατάσχεσης. 

Στο διάστημα, όμως, των ημερών της άρσης της κατάσχεσης, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, κατατέθηκαν στους λογαριασμούς της εταιρείας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που δε κατέληξαν στο ΙΚΑ. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στη δικογραφία, μόνο στην Alpha κατατέθηκαν πάνω από 4,2 εκατ. ευρώ, ενώ ο ιδιοκτήτης φέρεται να έκανε ανάληψη σχεδόν 1,35 εκατ. ευρώ.

Ο κ. Σπυρόπουλος από την αρχή αρνήθηκε όσα του αποδίδονται και υποστήριξε πως όλες οι ενέργειες του ήταν σύννομες. 

Υποστηρίζει, επίσης, ότι ζήτησε την άρση της κατάσχεσης προκειμένου η εταιρεία να ρυθμίσει ληξιπρόθεσμες οφειλές της, να τακτοποιήσει οφειλές στο προσωπικό της και να μπορέσει να κάνει ρύθμιση με το ΙΚΑ, ώστε να μην αντιμετωπίσει τον κίνδυνο πτώχευσης.



Πηγή

Το δίλημμα του τρένου και το ένα παιδί

«Είναι πιο εύκολο να διασπάσεις το άτομο παρά την πεποίθηση ενός ατόμου” Albert Einstein

Το αρχικό ηθικό δίλημμα του τρένου είναι ευρέως γνωστό και σχετικά απλό:
Ένα τρένο κινείται σε μια γραμμή.
Μπροστά του είναι δεμένοι τέσσερις άνθρωποι.
Σε λίγο θα περάσει από πάνω τους και…

Το υποκείμενο του πειράματος μπορεί να αλλάξει την πορεία του τρένου και να το στείλει σε μια άλλη γραμμή, όπου –δυστυχώς- είναι δεμένος ένας άνθρωπος.

Θα θυσιάσει τον ένα για να σώσει τους τέσσερις;

Οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες προτιμούσαν να θυσιάσουν τον ένα για να σωθούν οι πολλοί.

~~{}~~

Κάποιος πανεπιστημιακός διαφοροποίησε λιγάκι το πείραμα και το διαμόρφωσε ως εξής (με δικά μου λόγια):

Τέσσερα παιδιά παίζουν στις σιδηροδρομικές γραμμές.

Τα τρία απ’ αυτά έχουν διαλέξει την ενεργή γραμμή, όπου δεσπόζουν οι επιγραφές «Κίνδυνος-Θάνατος», «Προσοχή περνάει τρένο», «Τα παιδιά που παίζουν εδώ θα διαμελιστούν».

Ξέρουν να διαβάζουν -ας υποθέσουμε ότι είναι δώδεκα χρονών- αλλά κάποιοι τους έχουν πείσει ότι πρέπει να μείνουν εκεί, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική ράγα.

Το τέταρτο παιδί παίζει σε μια χορταριασμένη γραμμή, απ’ όπου έχει να περάσει τρένο πολλά χρόνια.

Κάποια στιγμή το τρένο φτάνει με μεγάλη ταχύτητα στο σημείο όπου παίζουν τα παιδιά. Ο μηχανοδηγός δεν προλαβαίνει να σταματήσει. Η μόνη επιλογή που μπορεί να κάνει είναι σε ποια γραμμή θα μπει.

Αν μπει στην ενεργή γραμμή θα σκοτώσει τρία παιδιά, τα οποία ήξεραν –ή θα έπρεπε να ξέρουν- ότι δεν έπρεπε να παίζουν εκεί.
Αν μπει στην ανενεργή γραμμή θα σκοτώσει ένα παιδί, το οποίο βρέθηκε εκεί ακριβώς για να αποφύγει το τρένο και το διαμελισμό.
Τι πρέπει να κάνει ο μηχανοδηγός;

~

Και τι θα μπορούσε να κάνει το ένα παιδί;

1) Το πιο εύκολο θα ήταν να πάει με τους άλλους τρεις στην ενεργή ράγα. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι θα σωθεί, το πιο πιθανόν είναι να διαμελιστεί μαζί με όλους τους άλλους.

~

2) Ίσως να μπορούσε να προσπαθήσει να τους μεταπείσει. Να τους δείξει ότι στέκονται σε λάθος μέρος. Όμως είναι πιο εύκολο να σταματήσεις ένα τρένο από το να αλλάξεις τις πεποιθήσεις των ανθρώπων.

Ή αλλιώς: «Είναι πιο εύκολο να διασπάσεις το άτομο παρά την πεποίθηση ενός ατόμου», όπως είπε και ο φίλος μας ο Αλβέρτος.

~

3) Ίσως θα ήταν καλύτερο να φύγει απ’ τις ράγες και να πάει να ζήσει σε ένα βουνό, όπου δε θα υπάρχουν άνθρωποι και τρένα. Όμως το τρένο θα τον βρει όπου κι αν κρυφτεί.

~

4) Το πιο παράξενο θα ήταν να μείνει στις ράγες κι όταν ο μηχανοδηγός στρέψει το τρένο καταπάνω του να προσπαθήσει να το σταματήσει, μόνος. Το τρένο είναι φτιαγμένο από ατσάλι. Το παιδί είναι φτιαγμένο από σάρκα. Κι όμως, κάποιες φορές, κάποιοι, που είναι φτιαγμένοι από κάτι άλλο, κάτι απροσδιόριστο, το καταφέρανε κι αυτό. Αλλά τέτοιοι άνθρωποι πολύ σπάνια γεννιούνται-γίνονται.

~

(Για το μηχανοδηγό δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Εκείνος είναι υπάλληλος της σιδηροδρομικής εταιρίας και θα κάνει ό,τι του έχουν πει –για να μη χάσει τη δουλειά του. Και η δουλειά του είναι να φτάσει το τρένο όσο πιο γρήγορα γίνεται στον προορισμό του -«με κάθε κόστος».)

~

5) Μπορεί την τελευταία στιγμή, τα τρία παιδιά που παίζουν στην επικίνδυνη γραμμή, να καταλάβουν που βρίσκονται, να συνειδητοποιήσουν ότι το τρένο, η σιδηροδρομική εταιρεία που έστησε τις ράγες δίπλα στα σπίτια τους, είναι ο εχθρός των ονείρων τους και του μέλλοντος τους.

Να πάρουν το τέταρτο παιδί κι όλοι μαζί να δυναμιτίσουν την απάνθρωπη πορεία του τρένου.

Όμως κάτι τέτοιο πολύ δύσκολα μπορεί να συμβεί.

Το πιο πιθανό είναι τα τρία παιδιά να μείνουν ακλόνητα στη θέση τους κι ο μηχανοδηγός να γίνει ήρωας που θυσίασε το 25% για να σώσει το 75% (αν και στη πραγματική ζωή ο μηχανοδηγός θυσιάζει το 99% για να σώσει το 1%).

~~{}~~

Κι αν δούμε το παράδειγμα ως παραβολή των όσων συμβαίνουν στη χώρα μας, τότε θα συμβεί το εξής:

Τα τρία παιδιά θ’ αλυσοδέσουν το τέταρτο και θα το πάρουν μαζί τους στην ενεργή ράγα.

Κι όταν εκείνο θα διαμαρτυρηθεί ότι δεν θέλει να πεθάνει (είμαι πολύ νέος κτλ) οι άλλοι θα του απαντήσουν: «Μη λες βλακείες. Κανείς δε θα πάθει τίποτα. Δεν υπάρχει τρένο.»

Κι όταν θα νιώσουν τις ράγες να δονούνται θα ξαναπούν: «Δεν υπάρχει τρένο».

Κι όταν θα δουν το φως και θ’ ακούσουν τις μηχανές θα ξαναπούν: «Δεν υπάρχει τρένο».

Μετά δε θα μπορούν να πουν τίποτα.

 
Γελωτοποιός