“Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν”

του Αλέξανδρου Raskolnick

Τις προάλλες διάβαζα την άποψη ότι το προτεινόμενο πρόσωπο για την προεδρία της Δημοκρατίας, είναι καθ’ εικόνα και ομοίωση του ίδιου του υπόλοιπου θλιβερού θιάσου, άλλος ένας κύριος «Τίποτα» από αυτούς που γεννοβολάει με τη σέσουλα, το πολιτικό μας σύστημα.

Άλλοι, πάλι, λένε άλλα, διαφορετικά. Λένε, δηλαδή, ότι ο περί ου ο λόγος δεν είναι από τα χειρότερα δείγματα μεταξύ αυτών που έχει ξερνοβολήσει στα μούτρα μας η πολιτική τάξη της χώρας τα τελευταία χρόνια κι ότι πρόκειται περί ενός μετριοπαθούς πολιτικού, που όλα αυτά τα χρόνια έχει καλλιεργήσει ένα χαμηλό πολιτικό προφίλ, κοντινό στη βούληση του συνταγματικού νομοθέτη, που θέλει να καταλαμβάνει τον προεδρικό θώκο, πρόσωπο της ευρύτερης δυνατής αποδοχής.

Δεδομένου, όμως, ότι οι 180 βουλευτικές ψήφοι δεν συναθροίζονται με καμία ευκολία, πολλοί αρχίζουν να καταλαβαίνουν αυτό που άλλοι υποψιαζόμαστε εδώ και αρκετό καιρό, ότι, δηλαδή, το θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας ενδέχεται να περάσει από άλλες ατραπούς και πάντως φαίνεται ότι για να ευοδωθεί ο στόχος της κυβέρνησης, προκειμένου να συνεχίσει απερίσπαστη το καταστροφικό της έργο, κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστούν ορισμένες συμπληρωματικές ψήφοι από το στρατόπεδο της Χρυσής Αυγής. 

Οι υπόγειες διαδρομές μεταξύ του άθλιου κυβερνητικού στρατοπέδου και της κοινοβουλευτικής ομάδας των νεοναζί, έχουν σταματήσει εδώ και πολύν καιρό να είναι κρυφές κι εκείνος που έλεγε φωναχτά, προχθές  στο καφενείο ότι «Τρεις-τέσσερις "αποστάτες" από τους Αυγουλοκέφαλους -και να τα, τα 180 κουκιά -Μηδένα προ του τέλους μακάριζε», το εκστόμισε χωρίς το παραμικρό ίχνος αστεϊσμού. 

Άλλο ζήτημα αν οι περισσότεροι πολιτικοί γελωτοποιοί, οι κονδυλοφόροι και οι άλλοι ψιττακοί της Τηλεδημοκρατίας μας, απορρίπτουν αυτόν τον ισχυρισμό και το σχετικό σενάριο, μετά βδελυγμίας. Κοντός ψαλμός αλληλούια πια. 

Και μιας και πιάσαμε τους ψαλμούς, να πούμε ότι είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο οι άλλοι που, αφελώς, υποστηρίζουν ή έστω εύχονται ότι ο ίδιος ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρώτος αυτός, δεν θα καταδεχθεί να εκλεγεί με τις ψήφους αυτών που απεργάζονται την κατάλυση της ίδιας της Δημοκρατίας. Εντάξει, σου λένε αυτοί οι αγαθόπιστοι, να γίνει Πρόεδρος-μαριονέτα στα χέρια των αχρείων που μας κυβερνούν, ακριβώς όπως και ο απερχόμενος, αλλά όχι δα και Πρόεδρος με την ψήφο εξαγορασμένων νεοναζί! 

Μωρέ, για φαντάσου! 

Όσοι τα λένε αυτά δεν έχουν καταλάβει ότι το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής είναι εξαρχής ένα δεκανίκι του συστήματος που απλώς έχει εξαπατήσει μισό εκατομμύριο αγανακτισμένων ψηφοφόρων, εκμεταλλευόμενο την οργή τους. Μια σειρά από πράξεις και παραλείψεις του πολιτικού αυτού μορφώματος και πρωτίστως η άρνηση της Χρυσής Αυγής να συναινέσει κι εντέλει να αποτρέψει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής στο θέμα της μεγάλης ληστείας της Αγροτικής Τράπεζας, παρέχουν αρκετές ενδείξεις για τον ρόλο των νοσταλγών του Χίτλερ στη φτηνή αυτή φαρσοκωμωδία που όλοι βιώνουμε στο πετσί μας τα τελευταία δυόμισι χρόνια.

Αυτοί που τα υποστηρίζουν και τα εύχονται αυτά, λοιπόν, ίσως δημοσιολογούν χωρίς να καταλαβαίνουν ή κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουν, ότι η σημερινή κυβέρνηση, ως ζωντανός εσμός αναίσχυντων χρυσοκάνθαρων ζωυφίων, ως θανατηφόρος ιός στον εθνικό μας οργανισμό, θέλει να επιβιώσει. Δεν είναι μόνο το ένστικτο της αυτοσυντήρησής τους, όλων αυτών για τους οποίους στο βάθος διαφαίνονται, στα μάτια των περισσότερο αισιόδοξων από εμάς,  εδώλια ειδικών δικαστηρίων. Είναι πρωτίστως η αγωνία τους να μη χάσουν την κουτάλα της εξουσίας. Πρόκειται περί αδίσταχτων, που όπως έχουν επανειλημμένα αποδείξει, θα κάνουν οτιδήποτε είναι δυνατό για να διασωθούν μέχρι το τέλος της θλιβερής τους τετραετίας –και μη παρέκει, ασφαλώς. 

Όχι, δεν πρέπει να αμφιβάλει κανείς ούτε στιγμή ότι η Συμμορία των Ολετήρων που μας κυβερνά, θα κάνει τα πάντα και με οποιοδήποτε κόστος, για να επιβιώσει πολιτικά… 

Ειρήσθω εν παρόδω, οποιοσδήποτε Έλληνας καταδεχόταν σήμερα να συνεργαστεί με τον παρανοϊκό ανθρωπάκο που παριστάνει τον πρωθυπουργό μας και τον παρασυνταγματολόγο υπαρχηγό του, προκειμένου να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο που έχουν δρομολογήσει, θα ήταν ένας de facto Πρόεδρος που ούτε θα ένωνε εμάς τους Έλληνες ούτε θα μπορούσε ποτέ να αγαπηθεί από την κοινωνία μας ή να τον συγχωρήσει ο λαός μας. 

Πάντως, ανεξάρτητα από τις προσωπικές εκτιμήσεις του καθενός μας, ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον σ’ ετούτο: ουδείς έντιμος Έλληνας δεν θα μπορούσε να αισθάνεται περήφανος για την εκλογή του στο διακοσμητικό μεν, αλλά τιμητικότερο αξίωμα της χώρας, από μια Βουλή που, προφανώς –κατά που ομολογούν και οι δημο(σ)κόποι, δεν εκφράζει καθόλου τη λαϊκή βούληση…

“Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν”, που θα μας ορμήνευε κι ο Δημόκριτος: "Αγαθό είναι όχι το να μην αδικούμε, αλλά το να μην θέλουμε να αδικήσουμε", έτσι δεν είναι?

Το κολάζ είναι από την ΟΚΤΑΝΑ

Πηγή

Μεταξύ νοικοκυραίων ειλικρίνεια

του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Το πικρό παράπονο ενός νοικοκύρη ο οποίος ξαφνικά -εκεί που όλα πήγαιναν να στρώσουν- νιώθει τη γη να φεύγει κάτω απ’ τα πόδια του και βλέπει τον πρωθυπουργό να τον απειλεί κραδαίνοντας ένα θηριώδες Grexit.


Λοιπόν, κύριε Σαμαρά μου, έφτασε νομίζω η στιγμή, εδώ στη ρωγμή του χρόνου, να μιλήσουμε οι δυο μας σαν καλοί νοικοκυραίοι.
 
Σε άκουσα να λες εχθές ότι κινδυνεύουμε ξαφνικά να βγούμε από το ευρώ. Καταλαβαίνω βέβαια ότι αυτά συμβαίνουν εξαιτίας της αντιπολιτεύσεως. Από την άλλη, όμως, οφείλω να σου δηλώσω ότι με αιφνιδίασες λιγουλάκι. Δεν πάει καιρός που μου ’λεγες ότι τα φαινόμενα απατούν και ότι όλα πάνε καλά. Ότι έχουμε βγει ήδη στις αγορές οι οποίες μας πάνε με χίλια, ότι τέλειωσαν τα βάσανά μας και τώρα θα πηγαίνουμε όλο και καλύτερα, ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια, ότι θα μειωθούν άμεσα οι φόροι και θα διορθωθούν οι αδικίες.
 
Η αλήθεια είναι ότι όλ’ αυτά δεν με ένοιαζαν εμένα και τόσο, όσο η διαβεβαίωσή σου ότι οι μέρες της αγωνίας για την τύχη της πατρίδας είχαν τελειώσει (είμαι πατριώτης εγώ), ότι κανένας πια δεν αμφισβητεί τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου κερδίσαμε και πάλι την αξιοπιστία μας και μιλάμε πλέον ως ισότιμοι εταίροι, κι όχι όπως το 2010 με τον ανεκδιήγητο Παπανδρέου που τον έκαναν ό,τι ήθελαν, ενώ εσύ αντιστεκόσουν.
 
Ακόμα και τις προάλλες βγήκε στην τηλεόραση εκείνος ο αχώνευτος ο αντιπρόεδρός σου, που δεν ξέρω γιατί τον κρατάς, σαν σοσιαλιστής μου φαίνεται, και είπε ότι τον φάγαμε το γάιδαρο και μένει μονάχα η ουρά. Είπε βέβαια ότι υπάρχει ένα προβληματάκι ως εκ του γεγονότος ότι η ουρά είναι τριχωτή και δεν πάει κάτω, αλλά κι αυτό το παρέκαμψα. Πρώτον, ο συγκεκριμένος άνθρωπος όλοι το ξέρουμε ότι δεν θα κωλώσει ποτέ να καταπιεί οτιδήποτε, κι έπειτα εγώ εσένα εξέλεξα πρωθυπουργό και έχω εμπιστοσύνη ότι δεν θα τους αφήσεις να χαλάσουν τη δουλειά που έχεις στήσει με τόσες θυσίες (μου).
 
Αλλά πρόεδρέ μου, θέλω να μου εξηγήσεις το πώς και το γιατί μετά από τόσες θυσίες αλλά και τόσες επιτυχίες βρεθήκαμε ξανά στον άσσο και προσπαθούμε να βρούμε την άκρη με τους εταίρους μας φτου κι απ’ την αρχή. Σταθερότητα είπαμε, πρόεδρε, να μη ρισκάρουμε, να κάνουμε ένα ένα βήμα, πρώτα να περιορίσουμε τα ελλείμματα, έπειτα να φέρουμε τα πράγματα ίσα βάρκα-ίσα πανιά, πάει να πει να μην ξοδεύουμε περισσότερα από όσα παράγουμε, όπως το ’χεις πει επανειλημμένα εσύ ο ίδιος, και πολύ σωστά -τι νοικοκυραίοι θα ήμασταν αλλιώς- κι έπειτα ν’ αρχίσουμε να βγάζουμε πλεονάσματα, ένα μέρος να το μοιράσουμε στους αναξιοπαθούντες κι ένα άλλο να το δώσουμε επιτέλους στους δανειστές μας, να πιάσουν κι εκείνοι κάτι στο χέρι, που όλο στο δώσε τούς έχουμε.
 
Νοικοκυραίικα πράγματα, δηλαδή, που όσο και να μας ζόρισες λιγάκι εμείς τα καταλαβαίναμε, γιατί ξέρουμε τι γίνεται με τον πωλώντα τοις μετρητοίς και με τον πωλώντα επί πιστώσει, όχι, αυτό είναι από άλλο επεισόδιο, θέλω να πω ότι εμείς μπαταχτσήδες δεν είμαστε και θέλουμε να βαδίζουμε με το κεφάλι ψηλά.
 
Κι έπειτα, ήταν και το άλλο. Δεν ήταν μόνο που δεν θέλαμε να βγούμε από το ευρώ, είναι κι ότι δεν θέλαμε να έρθει εκείνος ο Τσίπρας να μας πάρει τα σπίτια, τις καταθέσεις και τη γίδα μας. Κι έτσι έγινε, δηλαδή, τουλάχιστον το σπίτι το έχουμε ακόμα κι ας το χρωστάμε, μαζί με κάτι ΕΜΦΙΑ που είπαμε να μην τα πληρώσουμε γιατί θα μας έφτιαχνες δόσεις, με χίλια ζόρια άλλωστε κατάφερες να μη μας το βγάλουν και στον πλειστηριασμό, ο Θεός να σ’ έχει καλά. Αλλά, πρόεδρε, πάνω εκεί που είχαμε ψηθεί ότι πάνε, λύθηκαν επιτέλους τα προβλήματά μας και θα δούμε κι εμείς άσπρη μέρα εκεί που μας είχαν καταντήσει οι άφρονες, εκείνοι που μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια ντε, κάτι στράβωσε και δεν μπορώ να το καταλάβω.
 
Πάντως, επειδή όπως λέει το ρητό μεταξύ νοικοκυραίων ειλικρίνεια, θέλω σ’ αυτό το σημείο να σου εκμυστηρευτώ ότι ήρθε κάποια στιγμή που κι εγώ ακόμα κλονίστηκα κάπως. Έβλεπα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο που έλεγαν τάχα ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει, ότι το δάνειο δεν είναι εξυπηρετήσιμο (διότι βιώσιμο είναι, αυτό δεν το συζητάω, αν δεν κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας το χρέος θα είναι εκεί και θα αυξάνεται), ότι οι πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό και εντέλει θα καταστρέψουν ολόκληρη την Ευρώπη και θα τη βάλουν στην παγίδα του αποπληθωρισμού. Αλλά μετά άκουγα τις δικές σου τις διαβεβαιώσεις, άκουγα τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και σύσσωμους τους σχολιαστές της τηλεοράσεως και σκέφτηκα πως όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος (κυριολεκτικά), οπότε αυτό με καθησύχασε κάπως.
 
Ας μιλήσουμε λοιπόν καθαρά μεταξύ μας, σαν νοικοκύρης προς νοικοκύρη – εσύ άλλωστε ψέματα ποτέ δε λες, αυτό είναι γνωστό, όταν δηλώνεις ότι δεν πρόκειται να υπογράψω δεν υπογράφεις, πάει και τελείωσε. Πάνω, λοιπόν, που όλα φαίνονταν να διορθώνονται, και 100 δόσεις μας έφτιαξες, και ρύθμιση των κόκκινων δανείων για να μη μας το πάρουν το σπίτι, όπως λέγαμε, πάνω που είχε ησυχάσει το κεφάλι μας ότι η εκλογή προέδρου θα γινόταν στο απώτατο συνταγματικό όριο, γιατί εμείς εκλογές δεν θέλουμε, να μπαίνουμε και σε διλήμματα νοικοκυραίοι άνθρωποι και να μας βάλουν τα παιδιά μας να ψηφίσουμε εκείνο τον Τσίπρα γιατί εμείς ξοφλήσαμε, λέει, ας τ’ αφήσουμε κι εκείνα να πάρουν μια ανάσα, πάνω λοιπόν που τα είχες τακτοποιήσει όλα σωστά, όπως τα είχες προαναγγείλει, έρχεσαι ξαφνικά και μας τα γυρνάς, κύριε Σαμαρά, και φέρνεις την εκλογή μέσα στα Χριστούγεννα, χρονιάρες μέρες, να μας κάτσει η γαλοπούλα στο λαιμό, κι από πάνω μας λες ότι αν δε μαζευτούν 180 ψήφοι πάει, χάθηκε η παρτίδα και θα ’ρθουν εκλογές και ακυβερνησία και μετά το χάος, γιατί θα μείνει η Ελλάδα απροστάτευτη και ο καινούριος δεν θα έχει χρόνο να διαπραγματευτεί και οι αγορές θα μας βαράνε και ο κόσμος θα πάει στις τράπεζες να σηκώσει τα λεφτά του, ποια λεφτά, δηλαδή, αλλά τέλος πάντων, δεν έχει μείνει και τίποτα αλλά δεν με νοιάζει, αφού έχω ακόμα το σπίτι και τη γίδα και είμαστε και στη ζώνη του ευρώ.
 
Αλλά αλλιώς τα ’χαμε πει και τα ’χαμε συμφωνήσει, κύριε πρωθυπουργέ, σου είχα πει εγώ κάνε με πρωθυπουργό για μια μέρα και θα δεις, αλλά με πρόλαβες εσύ και μου είπες κάνε με εσύ πρώτα για τέσσερα χρόνια να περάσουμε τη στενωπό και μετά βλέπουμε, μου εγγυήθηκες λοιπόν το σπίτι και τις καταθέσεις και τη γίδα και τώρα, πάνω στο κρίσιμο σημείο που έχουμε φάει το γάιδαρο κι έχει μείνει η ουρά, ας είναι και τριχωτή, έρχεσαι και μου λες ούτε λίγο ούτε πολύ ότι θα με παρατήσεις πεντάρφανο, σε ξένα χέρια, σαν να μου λες, δηλαδή, ότι αφήνεις την καυτή πατάτα στον επόμενο κι εσύ την κάνεις με πλάγια πηδηματάκια.
 
Θα μου πεις δεν τρέχει και τίποτα, μια αριστερή παρένθεση θα είναι, αλλά τι να την κάνω εγώ την παρένθεση όταν θα έχουμε φύγει από το ευρώ και θα μου έχουν πάρει το σπίτι και τη γίδα, αν και το τροπάρι το έχω μάθει απέξω, ξέρω ποια είναι τα επόμενα επεισόδια που θα μου ξεφουρνίσεις αύριο, ότι δεν θα έχω φάρμακα, ότι τα ΑΤΜ θα είναι άδεια από λεφτά κι ότι θα κυριαρχήσουν συμμορίες στους δρόμους, πείνα και αναρχία, Αργεντινή θα γίνουμε, κι όλ’ αυτά γιατί αλλιώς μας τα 'πες πρόεδρε κι αλλιώς τα έκανες τελικά, λέω να ψηφίσω τώρα κι εγώ Τσίπρα μήπως και βρεθεί κάποιος να την πάει τη διαπραγμάτευση μέχρι τέλους, δεν το αντέχω άλλο αυτό το μαρτύριο της σταγόνας, θα πάρουμε τη δόση δεν θα την πάρουμε, ούτε εκείνη την κολοκυθιά με τις άλλες δόσεις, αυτές που πρέπει να πληρώσω εγώ, γιατί να είναι 100 και να μην είναι 60, και γιατί να μην τις αφήσουμε καλύτερα στις 48 που είναι και πιο γουρλίδικος αριθμός;
 
Άσε που τώρα τελευταία μού έχει καρφωθεί η ιδέα ότι τόσον καιρό δεν διαπραγματευόσασταν και τόσο, ανέκδοτα λέγατε μου φαίνεται στα αγγλικά, που δεν τα μιλούσε και τόσο καλά ο Τσίπρας, οπότε πώς να πει το ανέκδοτο να γελάσει ο τροϊκανός και να μας πάρει με το μαλακό, αλλά απ’ ό,τι βλέπω στο μεταξύ τα ’μαθε και τα αγγλικά, ροδάνι πάει η γλώσσα του, οπότε εντάξει.
 
Κάτι παραπάνω ήξεραν φαίνεται τα παιδιά…

«Η κομπίνα των απατεώνων της κινητής τηλεφωνίας με τα πενταψήφια νούμερα»

Εξοργισμένος αναγνώστης του www.koutipandoras.gr μας έστειλε σοβαρότατη καταγγελία που αφορά εταιρεία κινητής τηλεφωνίας:

«Προς όλους τους συνδρομητές τις συγκεκριμένης κινητής τηλεφωνίας να προσέχουν τους λογαριασμούς τους γιατί χρεώνονται από άπατη ποσά κλεψιάς που κάνει η συγκεκριμένη εταιρεία βάζοντας < δήθεν > ανύπαρκτες εταιρείες να στέλνουν μηνύματα στο κινητό μετά χρεώνουν το νούμερο του κινητού σας ανάλογα Τα ποσά αυτά πιστοποιούνται στο λογαριασμό και χρεώνονται από την < εταιρεία απατεώνων > οπότε εάν δεν πληρωθούν κόβεται η σύνδεση.
 

Ερώτηση προς < την εταιρεία απατεώνων > της κινητής τηλεφωνίας έχει δικαίωμα να χρεώνει τα μηνύματα που λαμβάνει ο καθένας από εμάς ;
Να εισπράττει χρήματα <η εταιρεία απατεώνων > για λογαριασμό άλλο ( δήθεν εταιρειών ) εάν δεν έχει ενημέρωση τον πελάτη :
 

Η κομπίνα < των απατεώνων > της κινητής τηλεφωνίας με τα πενταψηφία νούμερα να στέλνουν μηνύματα στους πελάτες και να χρεώνουν με ποσά ανάλογα πρέπει να σταματήσει, πρέπει να παρέμβει το κράτος και να επιβάλει βαριά πρόστιμα στη εταιρεία < απατεώνων >για την κομπίνα με τα πενταψηφια μηνύματα που αποστέλλονται και χρεώνονται οι καταναλωτές.

Το μήνυμα αυτό να διαδοθεί σε όλους τους καταναλωτές».

Πηγή

Απειλούν με «έξοδο από το ευρώ» τους …δραχμοβίωτους!

Τι τραγική ειρωνεία! Εδώ και μερικές μέρες, με αφορμή τις ψηφοφορίες για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, τόσο η κυβέρνηση, όσο και διάφορα παπαγαλάκια της τρόικας, των «αγορών» και της ΕΕ, προσπαθούν να μας μεταφέρουν στο σκηνικό των εκλογών του 2012, με εκβιαστικά και τρομοκρατικά ψευτοδιλήμματα, με κορυφαίο αυτό του …«grexit», δηλαδή της εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ.

Να απειλούν, δηλαδή, αυτοί που έδεσαν με το ευρώ τη χώρα χειροπόδαρα στη μέγγενη των μνημονίων, της λιτότητας και της καταστροφής για τουλάχιστον 50 χρόνια, ότι δήθεν υπάρχει και χειρότερο μέλλον. Να εκβιάζουν αυτοί που κατάργησαν με το ευρώ οποιαδήποτε προοπτική ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, ότι χωρίς αυτό θα έρθει ο …κατακλυσμός του κόσμου! Να προσπαθούν να πείσουν το 90% του ελληνικού λαού που τα τελευταία χρόνια, εντός φυσικά του ευρώ, φτωχοποιήθηκε, εξαθλιώθηκε και δεν έχει ούτε ευρώ στην τσέπη, πως η πορεία του προς τον Καιάδα είναι μονόδρομος!

Ε, λοιπόν, όχι κύριοι. Τα ψευτοδιλήμματά σας δεν πιάνουν γιατί εκτός από τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεργολάβους, τους εφοπλιστές και τους υπόλοιπους μεγαλοκαρχαρίες που αύξησαν τα πλούτη τους ακόμη και μέσα στην κρίση, όλος ο υπόλοιπος ελληνικός λαός δεν έχει κανένα λόγο πια να φοβάται.

• Τι άλλο απόλαυσε από το ευρώ το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων, παρά μόνο την ανέχεια του σήμερα και το φόβο για το αύριο;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ τα 6,3 εκατομμύρια των Ελλήνων, που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας ή τα προσεγγίζουν επικίνδυνα και δεν τους φτάνουν τα ευρώ για να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες, όπως το φαγητό, η θέρμανση, το φως, το νερό και το τηλέφωνο;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ όλοι αυτοί που σχηματίζουν ουρές στα δωρεάν συσσίτια, που ψάχνουν για να τραφούν ακόμη και στους κάδους απορριμμάτων, που κοιμούνται στα παγκάκια;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ όσοι ακόμη έχουν δουλειά και εργάζονται και βλέπουν τους μισθούς τους να απομειώνονται κατά 40%, να καταργούνται εργασιακές σχέσεις που κατάκτησαν με αίμα και να ζουν με την απειλή της απόλυσης, των ατομικών συμβάσεων και της εκ περιτροπής απασχόλησης;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ οι εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι, που βλέπουν από μήνα σε μήνα να βάζουν όλο και λιγότερα στην τσέπη τους λόγω διάφορων περικοπών και χαρατσιών;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ οι μικροβιοτέχνες, μικροεπαγγελματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες, παρά μόνο την απειλή του λουκέτου (πάνω από 250.000 μικροεπιχειρήσεις έκλεισαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια), της εφορίας και των τραπεζών;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ τα εκατομμύρια των μικροϊδιοκτητών, που βλέπουν η αξία της περιουσίας τους να απομειώνεται μέσα σε λίγα χρόνια ακόμη και πάνω από 50%, να μην μπορούν πλέον ούτε καν να σκεφτούν πως θα την πουλήσουν, ενώ ταυτόχρονα έχουν να αντιμετωπίσουν και τον ΕΝΦΙΑ, που επιβάλλει χαράτσια ακόμη και στα ακατοίκητα σπίτια και τα χέρσα χωράφια;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ οι χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που στενάζουν στις Συμπληγάδες της διαρκούς περικοπής των μισθών τους και της απειλής της διαθεσιμότητας και της απόλυσης;
• Τι απολαμβάνει μέσα στο ευρώ η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, παρά μόνο την αδικία της αύξησης της φορολογίας και των χαρατσιών γι’ αυτούς και τις συνεχείς φοροαπαλλαγές των προνομιούχων μεγαλοσχημόνων;

Ε, λοιπόν, κύριοι χάσατε. Οι απειλές σας είναι «πουκάμισο αδειανό». Οι εκβιασμοί σας είναι γράμμα κενό. Δεν μπορούν πια να πιάσουν ούτε στους λεγόμενους «νοικοκυραίους», οι οποίοι νοιώθουν πια πως δεν είναι όχι μόνο νοικοκύρηδες στον τόπο τους, αλλά ούτε και στο σπίτι τους!

Δε σας μένει παρά να ξεκουμπιστείτε αμέσως. Γιατί είναι η ίδια η πολιτική σας που σας ανατρέπει. Γιατί το μόνο που μπορείτε να υποσχεθείτε στον ελληνικό λαό είναι τα 17 επώδυνα μέτρα που προτείνει το e-mail των τροϊκανών εκπροσώπων των τοκογλύφων δανειστών μας, με νέους φόρους, με απαλλοτριώσεις της περιουσίας και οριστική διάλυση εργασιακών σχέσεων και Ασφαλιστικού συστήματος και στη συνέχεια ένα ακόμη πιο καταστροφικό μνημόνιο, που είστε έτοιμοι να το βαφτίσετε με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «προληπτική πιστωτική γραμμή». Γιατί τα μόνα που μπορείτε να προσφέρετε, λειτουργώντας ως υπάλληλοι – ανδρείκελα των δανειστών και των «αγορών», είναι πόνος, αίμα, τρομοκρατία και δάκρυα…

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΠΕΡΑΣ για τον Ημεροδρόμο 

Οι αστάθμητοι παράγοντες…

γράφει  ο Θανάσης Ηλιοδρομίτης

Πριν 200 παρά ένα χρόνια (το 1815) οι τρεις αυτοκρατορίες που νίκησαν τον Ναπολέοντα (Ρωσία, Αυστρία, Πρωσία) συνήψαν μια συνθήκη, που ονομάστηκε Ιερά Συμμαχία, με στόχο τη διατήρηση του status quo στην Ευρώπη. Σύντομα προσχώρησαν στην Ιερά Συμμαχία η Αγγλία και η μεταναπολεόντεια Γαλλία.

Όπως γνωρίζουμε, η σύμπραξη των πέντε μεγαλύτερων δυνάμεων της Ευρώπης δεν κατάφερε να αποτρέψει την επέλαση των νέων ιδεών και ιδεολογικών ρευμάτων που διέτρεχαν τότε την ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ιερά Συμμαχία δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα από την Ελληνική Επανάσταση, που με πρωτεργάτη τον Μέτερνιχ, την καταπολέμησε με πείσμα. Η κατάρρευσή της ολοκληρώθηκε με τις επαναστάσεις στο Βέλγιο το 1830, στη Γαλλία το 1834 και ορισμένες ακόμη χώρες της Ευρώπης.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί από τότε μεσολάβησαν πολλοί »μικροί» και δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, που κυριολεκτικά ανέσκαψαν την Ευρώπη. Όμως οι λαοί της γηραιάς ηπείρου αποδείχθηκαν πολύ σκληροί για να μαντρωθούν σε ένα μαντρί με »τσοπάνη» κάθε φορά έναν ή περισσότερους από τις εκάστοτε »μεγάλες δυνάμεις» της Ευρώπης. Πάλεψαν, μάτωσαν, δεν υποτάχτηκαν. Οι αυτοκρατορίες διαλύθηκαν, το Γ” Ράιχ πνίγηκε στο αίμα των εκατομμυρίων νεκρών που προκάλεσε.

Σήμερα επιχειρείται για άλλη μια φορά το »μεγάλο μάντρωμα», με όπλο αυτή τη φορά το »ενιαίο νόμισμα», με άλλα λόγια την οικονομική ισχύ των δυνατών έναντι των αδυνάτων. Σε ρόλο Ιεράς Συμμαχίας το ΔΝΤ και η Κομισιόν. Η Μέρκελ, ως νέος Μέτερνιχ, κινεί τα σιδερένια νήματα με τα οποία θα πρέπει να δεθούν οι λαοί της Ευρώπης.

Η Ελλάδα, κατά σύμπτωση (;), αποτέλεσε το »πρώτο πρόβλημα» της νέας »Ιεράς Συμμαχίας», όπως αποτέλεσε το πρώτο- και μοιραίο για την ύπαρξή της- πρόβλημα της Ιεράς Συμμαχίας των αυτοκρατοριών.

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, θα πουν πολλοί. Και είναι σωστό. Όμως, το όνειρο και η επιδίωξη των εκάστοτε ισχυρών είναι πάντα το ίδιο: Η καθυπόταξη των λαών, η οικονομική υπερεκμετάλλευσή τους, η πολιτισμική αλλοτρίωσή τους. Τα μέσα που χρησιμοποιούν για την επίτευξη του σκοπού τους κάθε άλλο παρά διακρίνονται για την πρωτοτυπία τους: Πόλεμος με στρατιωτικά μέσα, οικονομικός πόλεμος, ενδοτικές τοπικές κυβερνήσεις, ελεγχόμενη πληροφόρηση ή μάλλον παραπληροφόρηση.

Την τελευταία εικοσαετία η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό πεδίο στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται ή ακόμη και διαλύεται στις χώρες που θεωρούνται ως ο ‘’αδύναμος κρίκος’’ του συστήματος. Το βιοτικό επίπεδο μειώνεται από άκρου εις άκρον της ηπείρου και πολύ περισσότερο στο μεσογειακό υπογάστριο της Ευρώπης. Η Κομισιόν και το ΔΝΤ, δρώντας ως διευθυντήρια, παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στο εσωτερικό πολλών χωρών, μετατρέποντάς τις ουσιαστικά σε προτεκτοράτα ή ‘’αποικίες νέου τύπου’’. Τα υπερκέρδη του μεγάλου κεφαλαίου γιγαντώνονται, η ‘’δικτατορία των αγορών’’ ρυθμίζει πλέον σε μεγάλο βαθμό τις τύχες εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.

Όλα φαίνονται τόσο βολικά για τους μεγάλους κερδισμένους της νέας τάξης πραγμάτων. Η Αριστερά, καταπτοημένη και διαιρεμένη, δεν μπορεί ακόμη να αρθρώσει ενιαία και ολοκληρωμένη άποψη για το τον ‘’άλλο δρόμο’’ που πρέπει να ακολουθήσει η Ευρώπη. Οι αγορές εμφανίζονται πανίσχυρες και αήττητες, τα ιδανικά που σε παλαιότερες εποχές πυρπολούσαν τις ψυχές ολόκληρων λαών σήμερα δεν υπάρχουν είτε βρίσκονται στη σφαίρα της αναζήτησης.

Όμως, τις περισσότερες φορές οι αστάθμητοι παράγοντες είναι αυτοί που καθορίζουν τις ιστορικές εξελίξεις. Αστάθμητοι παράγοντες που στην αρχή δεν τους δίνουν σημασία οι ισχυροί, αλλά τελικά ξεστρατίζουν την ιστορία από το δρόμο που αυτοί έστρωσαν.

Το Διευθυντήριο φαίνεται να φοβάται ότι οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα θα μπορούσαν να αποτελέσουν εκείνον τον ‘’αστάθμητο παράγοντα’’ που θα πυροδοτήσει όχι μόνο ανεπιθύμητες αλλά και ίσως ανεξέλεγκτες εξελίξεις σε όλη την ευρωζώνη. Έτσι, η αναμενόμενη έτσι κι αλλιώς ωμή παρέμβαση στις εσωτερικές εξελίξεις της χώρας εκδηλώθηκε πολύ νωρίς δια στόματος του προέδρου της Κομισιόν, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. Ο Γιούνκερ δήλωσε ότι δεν θα ήθελε να δει ‘’ακραίες δυνάμεις στην ηγεσία’’, αλλά ‘’γνώριμα και οικεία πρόσωπα’’.

Οι ‘’αστάθμητοι παράγοντες’’, λοιπόν, αλλά και η θέληση των λαών να διατηρήσουν την ταυτότητά τους, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, τον πολιτισμό τους, τη διατήρηση πάνω από όλα του δικαιώματος να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις τύχες τους.

Το 1821 οι Έλληνες διεκδίκησαν με τα όπλα την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική ανεξαρτησία τους. Η ‘’Ενωμένη Ευρώπη’’ της Ιεράς Συμμαχίας έκανε ότι μπορούσε για να υπονομεύσει αυτόν τον αγώνα. Όλα τα είχε υπολογίσει, εκτός από τον ‘’αστάθμητο παράγοντα’’, που σε εκείνη την περίπτωση ήταν η πρωτοφανής αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών. Η Ελλάδα απέκτησε κρατική οντότητα, έστω και κολοβωμένη, έστω και μακριά από αυτό που ονειρεύτηκαν οι απλοί αγωνιστές, ενώ η Ιερά Συμμαχία πετάχτηκε σε ελάχιστα χρόνια στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

Σήμερα; Μήπως τέθηκαν ήδη σε κίνηση οι αστάθμητοι παράγοντες; Ή μήπως το ενδεχόμενο αυτό φοβίζει πια τους επικυρίαρχους; Εξ ου και η πρεμούρα του Γιούνκερ να εκδηλώσει από νωρίς- νωρίς την ωμή και απροκάλυπτη παρέμβασή του.

Και λέγοντας αστάθμητους παράγοντες, δεν εννοώ τόσο μια πιθανή εκλογική νίκη του Σύριζα, όσο τις διεργασίες που μπορεί να θέσει σε κίνηση ένα τέτοιο ενδεχόμενο σε όλη την Ευρώπη.

Από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Άκου Ανθρωπάκο*

  Γράφει η Κατερίνα Ηλιάδου

 Το παρακάτω κείμενο είναι αφιερωμένο στους οπαδούς της σφαλιάρας, των ηλίθιων συνειρμών και των ανόητων συγκρίσεων ανόμοιων γεγονότων ή προσώπων...αφιερωμένο επίσης σε όλους εκείνους που έχουν μεγάλη εκτίμηση στη σκέψη του "άλλου" που την βρίσκουν περισσότερο τεκμηριωμένη από την δική τους, γιατί απλούστατα είναι έτοιμη μασημένη τροφή ....και μια ευχή, ξύπνα επιτέλους και μάθε να σκέφτεσαι ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ..!!

Υ.Γ. Ναι καλά το κατάλαβες ...στο θέμα του Ρωμανού αναφέρομαι και όπως έχω ξαναγράψει, δεν είναι ο Ρωμανός, αυτός είναι το δέντρο, για το δάσος μιλάω εγώ!

«Άκου Ανθρωπάκο»*:

«Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράγμα! Τελικά δεν βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα• πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να βρεθεί ένα αητόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αητόπουλο που από την ψηλή φωλιά του θ' ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής. Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει τον λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ' ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός.

Μόνο καταβροχθίζουν και καταβροχθίζουν, όλο καταβροχθίζουν ό,τι φέρνει ο αητός στη φωλιά. Οι κότες και τα κοτόπουλα άφησαν τον αητό να τα ζεστάνει κάτω από τα μεγάλα και δυνατά του φτερά όταν απ' όξω κροτάλιζε η βροχή και αναβροντούσαν οι καταιγίδες που 'κείνος άντεχε δίχως καμιά προστασία. Όταν τα πράγματα γίνονταν σκληρότερα, του πέταγαν μικρές μυτερές πέτρες από κάποια ενέδρα για να τον χτυπήσουν και να τον πληγώσουν. Όταν ο αητός αντιλήφθηκε την κακοήθεια ετούτη, πρώτη του αντίδραση ήταν να τα ξεσχίσει σε χίλια κομμάτια. Μα το ξανασκέφτηκε κι' άρχισε να τα λυπάται. Κάποτε, έλπισε, θα βρισκόταν - έπρεπε να βρεθεί - ανάμεσα στα τόσα κοντόφθαλμα κοτόπουλα που κακάριζαν και καταβρόχθιζαν ό,τι έλαχε μπροστά τους, ένας μικρός αητός σαν τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο μοναχός αητός μέχρι σήμερα δεν έχει εγκαταλείψει την ελπίδα. Κι' εξακολουθεί να κλωσσάει κοτόπουλα.

Δεν θέλεις να γίνεις αητός, Ανθρωπάκο. Γι' αυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι' έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι. Γιατί μερικά από τα κοτόπουλα σου έχουν κλωσήσει αυγά όρνεων. Και τα όρνεά σου έχουνε γίνει οι Φύρερ σου ενάντια στους αητούς, τους αητούς που θελήσανε να σε οδηγήσουν σε μακρινότερες, πιο υποσχετικές αποστάσεις. Τα όρνεα σε δίδαξαν να τρως ψοφίμια και ν'ασαι ικανοποιημένος με ελάχιστα σπειριά σιτάρι. Σ' έμαθαν και να ωρύεσαι "Ζήτω, ζήτω, Μέγα Όρνεο!". Τώρα λιμοκτονείς και πεθαίνεις κι' ακόμη φοβάσαι τους αητούς που κλωσάνε τα κοτόπουλά σου».

******

«Δε σʼ αγαπούν ανθρωπάκο, σε περιφρονούν, επειδή περιφρονείς τον εαυτό του. Σε ξέρουν απ' έξω κι ανακατωτά. Γνωρίζουν τις χειρότερες αδυναμίες σου, όπως θα έπρεπε να τις γνωρίζεις εσύ. Σε θυσίασαν σʼ ένα σύμβολο κι εσύ τους έδωσες τη δύναμη να σʼ εξουσιάζουν. Εσύ ο ίδιος τους αναγόρευσες αφεντικά σου και συνεχίζεις να τους στηρίζεις, παρόλο που πέταξαν τις μάσκες τους. Στο είπαν κατάμουτρα: “Είσαι και θα είσαι πάντα κατώτερος, ανίκανος να αναλάβεις την παραμικρή ευθύνη”. Κι εσύ τους αποκαλείς καθοδηγητές και σωτήρες και φωνάζεις “ζήτω, ζήτω”»,

«Σε φοβάμαι, ανθρωπάκο. Σε τρέμω, επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Σε φοβάμαι επειδή το κυριότερο μέλημα σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος, ανθρωπάκο, άρρωστος βαριά. Δε φταις εσύ γιʼ αυτό, μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς. Θα ʽχες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου, αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου».

******

<<Θα σου πω γιατί γελούν μαζί σου, ανθρωπάκο: επειδή σε παίρνω στα σοβαρά, πολύ στα σοβαρά. To σκεπτικό σου πάντα χάνει την ουσία. Μου θυμίζεις δεινό σκοπευτή που σκόπιμα χάνει το κέντρο του στόχου, από καπρίτσιο.

Διαφωνείς; Θα σου το αποδείξω. Αν η σκέψη σου επικεντρωνόταν στην ουσία, θα ‘χες γίνει κύριος της ζωής σου από καιρό.

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα της σκέψης σου:

«Για όλα φταίνε οι Εβραίοι», λες.
«Τι είναι ο Εβραίος;» σε ρωτώ.
«Κάποιος που στις φλέβες του κυλάει εβραϊκό αίμα», απαντάς.
«Και πώς ξεχωρίζεις το εβραϊκό αίμα από το αίμα των άλλων;» Η ερώτηση σου προκαλεί σύγχυση. Μπερδεύεσαι, κομπιάζεις.
Ύστερα λες, «Εννοούσα ότι ανήκει στην εβραϊκή φυλή».
«Τι είναι η φυλή;» σε ρωτώ.
«Η φυλή; Αυτό είναι προφανές. Όπως υπάρχει γερμανική φυλή, έτσι υπάρχει κι εβραϊκή».
«Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της εβραϊκής φυλής;»
«Ο Εβραίος έχει μαύρα μαλλιά, μακριά, γαμψή μύτη και δια-περαστικό βλέμμα. Οι Εβραίοι είναι άπληστοι και κεφαλαιοκράτες».
«Αν δεις ένα Γάλλο της Μεσογείου ή έναν Ιταλό δίπλα σ’ έναν Εβραίο, θα τον ξεχωρίσεις;»
«Ε, όχι, για να είμαι ειλικρινής…»
«Τότε, λοιπόν, τι είναι ο Εβραίος; To αίμα του δε διαφέρει από το αίμα των άλλων. Η εμφάνισή του δε διαφέρει από εκείνη ενός Γάλλου ή ενός Ιταλού. Και μια και το ‘φερε η συζήτηση, έχεις δει Γερμανοεβραίους;»
«Μοιάζουν με τους Γερμανούς».
«Τι είναι ο Γερμανός;»
«Ο Γερμανός ανήκει στη βόρεια φυλή των Αρίων».
«Οι Ινδοί είναι Άριοι;»
«Ναι».
«Είναι βόρειοι;»
«Όχι».
«Είναι ξανθοί;»
«Όχι».
«Βλέπεις; Δεν ξέρεις καν ποιος είναι ο Εβραίος και τι ο Γερμανός».
«Μα, υπάρχουν Εβραίοι!»
«Ασφαλώς και υπάρχουν. Όπως υπάρχουν Χριστιανοί και Μωαμεθανοί».
«Σωστά! Να, αυτό εννοούσα, την εβραϊκή θρησκεία».
«Ήταν Ολλανδός ο Ρούσβελτ;»
«Όχι».
«Και γιατί ονομάζεις τον Εβραίο απόγονο του Δαβίδ κι όχι τον Ρούσβελτ Ολλανδό;» «Με τον Εβραίο είναι διαφορετικό».
«Σε τι διαφέρει;»
«Δεν ξέρω».

Τέτοιες κουταμάρες λες, ανθρωπάκο.

Και με τέτοιες κουταμάρες, συγκροτείς ένοπλες συμμορίες που σκοτώνουν δέκα εκατομμύρια ανθρώπους επειδή είναι Εβραίοι κι ας μην ξέρεις να μου πεις τι είναι ο Εβραίος.

Να γιατί γελάνε μαζί σου. Να γιατί όποιος θέλει να κάνει κάτι σοβαρό σε αποφεύγει. Να γιατί είσαι χωμένος στο βούρκο μέχρι το λαιμό. Όταν αποκαλείς κάποιον «Εβραίο», αισθάνεσαι ανώτερος.

Αισθάνεσαι ανώτερος, επειδή νιώθεις κατώτερος. Νιώθεις κατώτερος, επειδή εκείνο που θέλεις να εξοντώσεις στους ανθρώπους που αποκαλείς Εβραίους, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Και τούτο είναι απλά ένα δείγμα του τι είσαι στ’ αλήθεια, ανθρωπάκο. Όταν αποκαλείς κάποιον περιφρονητικά «Εβραίο», η αίσθηση της μηδαμινότητάς σου ξαλαφρώνει. Αυτό το ανακάλυψα μόλις πρόσφατα. Αποκαλείς Εβραίο όποιον σου εμπνέει είτε υπερβολικό, είτε ελάχιστο σεβασμό. Σαν να ‘σαι αντιπρόσωπος κάποιας ανώτερης δύναμης επί της γης, ανέλαβες να αποφασίζεις ποιος είναι και ποιος δεν είναι Εβραίος. Αμφισβητώ το δικαίωμά σου να το κρίνεις αυτό, είτε είσαι τιποτένιος Άριος, είτε τιποτένιος Εβραίος. Μόνο εγώ έχω το δικαίωμα να πω τι είμαι. Είμαι βιολογικός και πολιτισμικός μιγάς κι είμαι περήφανος γι’ αυτό, ούτε σωβινιστής όπως εσύ, ασήμαντε φασίστα, όποια κι αν είναι η εθνικότητά σου, η φυλή και η τάξη σου.

«Όταν ζεις για μακρύ διάστημα στο βάθος μιας σκοτεινής σπηλιάς θα σιχαθείς το φως του ήλιου. Και το πιθανότερο είναι ότι τελικά τα μάτια σου θα χάσουν τη δύναμη να αντέχουν.
Να γιατί καταλήγουμε να μισούμε το φως του ήλιου».

*(Απόσπασμα από το Βιβλίο "Άκου Ανθρωπάκο" του Βίλχελμ Ράιχ)

                     

Πρόωρες εκλογές και στο βάθος ΣΥΡΙΖΑ

Δεδομένη χαρακτηρίζουν γερμανοί αναλυτές την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μετά την επίσπευση της προεδρικής εκλογής στην Ελλάδα. Ποια τα σενάρια της επόμενης ημέρας σε περίπτωση που αναλάβει τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ;

Η επίσπευση της προεδρικής εκλογής στην Ελλάδα και το ενδεχόμενο πρόωρων εθνικών εκλογών απασχολεί τις τελευταίες ημέρες τον πολιτικό κόσμο της Γερμανίας. Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν δεδομένο ότι η Ελλάδα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές καθώς οι συσχετισμοί δυνάμεων στην παρούσα βουλή απλώς δεν επιτρέπουν την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Όπως είπε προς τη Deutsche Welle o πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης Λάζαρος Μηλιόπουλος:

«Όλα συνηγορούν υπέρ του ότι ο Σαμαράς δεν θα καταφέρει να αποσπάσει την απαιτούμενη πλειοψηφία του κοινοβουλίου για την εκλογή προέδρου, που θα του επέτρεπε να αποτρέψει πρόωρες εκλογές. Όλα δείχνουν λοιπόν ότι ο έλληνας πρωθυπουργός τα παίζει όλα για όλα επιδιώκοντας την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Δεν μπορώ να αξιολογήσω διαφορετικά την κίνηση αυτή. Μπορώ να φανταστώ ότι οι νυν διαπραγματεύσεις με την τρόικα αφορούν αποφασιστικής σημασίας διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και στα συμφραζόμενα αυτά ο Σαμαράς επιθυμεί μια ξεκάθαρη λαϊκή εντολή, με τον κίνδυνο βέβαια να χάσει τις εκλογές και να παραδώσει την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ».

Μη ρεαλιστικός ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ

Ο πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης Λάζαρος Μηλιόπουλος

Στην περίπτωση αυτή, σύμφωνα με τον Λάζαρο Μηλιόπουλο, υπάρχουν δυο ενδεχόμενα: ή να αποσύρει ο ΣΥΡΙΖΑ τις μαξιμαλιστικές του απαιτήσεις περί ακύρωσης όλων των συμφωνιών και να υιοθετήσει μια πιο μετριοπαθή στάση, που θα του επιτρέψει να ανταποκριθεί στις διεθνείς δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα ή να επιμείνει στη σκληρή του γραμμή, προκαλώντας νέα αναταραχή στις αγορές και επαναφέροντας τη συζήτηση περί εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. «Θεωρώ όμως εντέλει πιο πιθανό να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μια πιο διαλλακτική και μετριοπαθή στρατηγική στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα».

Παρόμοια είναι και η εκτίμηση του ομότιμου καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Ντουίσμπουργκ – Έσσεν, Χάιντς Γιούργκεν Αξτ, ο οποίος εκτιμά ότι και η πλευρά των πιστωτών θα επιδείξει μεγαλύτερη συμβιβαστική διάθεση:

«Κάνοντας έναν συνυπολογισμό όλων πιστεύω ότι οι ευρωπαίοι εταίροι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να αποσπάσουν τη στήριξη του Α. Τσίπρα και να διαπραγματευτούν μαζί του. Με απώτερο στόχο αφενός ο ίδιος ο Τσίπρας να μην χάσει το κύρος του και αφετέρου να διασφαλιστεί η σταθερότητα της ευρωζώνης και να μην αναγκαστεί η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ. Ο κίνδυνος εξόδου λοιπόν δεν είναι ρεαλιστικός».

Σχολιάζοντας τη στάση του Βερολίνου και του υπ. Οικονομικών Β. Σόιμπλε, ο οποίος χαρακτήρισε την επίσπευση της προεδρικής εκλογής «πιθανότατα μια καλή απόφαση», ο κ. Άξτ εκτιμά ότι ουσιαστικά ο γερμανός υπουργός δεν θέλει να ρίξει και άλλο λάδι στη φωτιά:

«Ο κ. Σόιμπλε προσπαθεί να μην επιφέρει ακόμη μεγαλύτερη αναστάτωση. Στις αγορές βέβαια επικρατεί τώρα μεγάλη ανασφάλεια. Τα σπρεντ των ελληνικών ομολόγων εκτινάχθηκαν στα ύψη, το ελληνικό χρηματιστήριο κατέρρευσε. Οι δυο αυτές παράμετροι δείχνουν τις τεράστιες πιέσεις που ασκούν οι αγορές. Γι΄ αυτό και ο κ. Σόιμπλε εμφανίζεται καθησυχαστικός, αν και πιστεύω ότι βαθιά μέσα του έχει μια διαφορετική εικόνα για τα όσα διαδραματίζονται στην Ελλάδα».

Παρασκηνιακές διαβουλεύσεις Βερολίνου-ΣΥΡΙΖΑ;

Ο ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Ντουίσμπουργκ – Έσσεν, Χάιντς Γιούργκεν Αξτ

Ο κ. Μηλιόπουλος από την πλευρά του εκτιμά ότι η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται να έχει αντιληφθεί εδώ και καιρό ότι η νυν κυβέρνηση στην Αθήνα δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει. Ως εκ τούτου, όπως λέει, το Βερολίνο προτιμά να ξεκαθαρίσει γρήγορα το πολιτικό τοπίο προκειμένου να τερματιστεί η πολιτική αβεβαιότητα. Όσον αφορά ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, η γερμανική κυβέρνηση δεν φαίνεται να ανησυχεί, καθώς είναι μάλλον προετοιμασμένη:

«Ίσως να έχουν γίνει ήδη παρασκηνιακές διαβουλεύσεις με ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που να έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ενδεχόμενη νίκη του στις εκλογές δεν θα επιφέρει προβληματικές εξελίξεις. Δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε αυτό. Ενδεχομένως να έχουν γίνει τέτοιες συζητήσεις. Αυτό θα εξηγούσε εν μέρει γιατί η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται τόσο ήρεμη, αλλά και γιατί τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης δεν αντιδρούν στα γεγονότα με τόσο δραματικό τρόπο όσο πριν από 3-4 χρόνια».

Κώστας Συμεωνίδης

Ηχητικό και οπτικό υλικό για το θέμα

Πρόωρες εκλογές και στο βάθος ΣΥΡΙΖΑ (mp3)  

Πηγή: http://www.dw.de/

Τι αναφέρει στην πρότασή του ο εισαγγελέας για τις διαδρομές της μίζας για τα υποβρύχια

Η δαιδαλώδης διαδρομή με τις μίζες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, που δόθηκαν για την προμήθεια των υποβρυχίων και των ηλεκτρονικών συστημάτων τους, καταγράφεται στην πρότασή του εισαγγελέα κ. Ευστάθιου Βεργώνη. Πρόκειται για την παραπομπή 32 εκ των 34 κατηγορουμένων στην υπόθεση, κυρίως για δωροδοκίες και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.Σύμφωνα με Το Βήμα, ο τρόπος που διακινήθηκαν τα χρήματα μέσω εταιρειών οι οποίες είχαν ως δικαιούχους εταιρίες, χωρίς έδρα -μόνο ταχυδρομικά κουτιά υπήρχαν-, με μεσάζοντες περιώνυμους τραπεζίτες, μέσω υπεράκτιων και ιδρυμάτων μοιάζει με σενάριο ταινίας. Δείχνει γλαφυρά το πώς οι έλληνες αξιωματούχοι, από υπουργούς μέχρι αξιωματικούς, προσπαθούσαν να κρύψουν τα σκοτεινά ίχνη των δωροδοκιών τους.

Μίζες 40.000.000 ευρώ που αφορούσαν δωροδοκίες για τις συμβάσεις προμήθειας και εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων τύπου 214 και 209 αντίστοιχα, αλλά και των συστημάτων ASRAD καταβάλλονταν από τη γερμανική εταιρεία STN Atlas Elektronik στις εταιρείες συμφερόντων του Πάνου Ευσταθίου, αντιπροσώπου της στην Ελλάδα.Όπως εξηγεί στην πρότασή του ο εισαγγελέας κ. Βεργώνης, τα ποσά αυτά διακινήθηκαν μέσω υπεράκτιων εταιρειών με τη μεσολάβηση τρίτων και σε πολλές τράπεζες του εξωτερικού. Μάλιστα την περίοδο 2002-2009 μόνο στην τράπεζα Barclays στη Βρετανία, σύμφωνα πάντα με τον εισαγγελέα, διακινήθηκαν στους λογαριασμούς αυτούς 18.000.000 ευρώ.

Σημαντικό ρόλο έπαιξε για τη διακίνηση της μίζας και ο επενδυτικός όμιλος του ελληνοελβετού τραπεζίτη Φάνη Λυγινού, επίσης κατηγορουμένου στην υπόθεση, ο οποίος διαχειριζόταν μαζί με αλλοδαπό τα 20 εκατ. ευρώ που κατέληξαν και σε ελληνικές τράπεζες, τονίζεται σε άρθρο του in.gr που αποκαλύπτει τις πληροφορίες του Βήματος.Τα χρήματα, όπως εξηγεί παραστατικά ο εισαγγελέας, «μεταφέρονταν σε τραπεζικούς λογαριασμούς των δωροδοκηθέντων κρατικών αξιωματούχων ως επί το πλείστον σε τράπεζες της Ελβετίας, προσωπικούς ή αριθμητικούς ή ανήκοντες σε εταιρείες γραμματοκιβωτίων συμφερόντων των αξιωματούχων αυτών».Όπως εξηγεί ο εισαγγελέας, με τον τρόπο αυτό ο τραπεζίτης σκόπευε να εξαφανίσει και να αποκρύψει την παράνομη προέλευση των χρημάτων και να παρεμποδίσει το έργο των ελεγκτικών οργάνων της Ελλάδας.

Μεταξύ όσων προτείνονται να παραπεμφθούν είναι οι Αντώνης Κάντας, Πάνος Ευσταθίου, Παύλος Νικολαΐδης, Μιχαήλ Ματαντός, Σωτήρης Εμμανουήλ, Αλέξανδρος Αβατάγγελος, Ζαν Κλοντ Όσβαλντ, Φάνης Λυγινός, Σπύρος Μεταξάς, Γιάννης Μπέλτσιος, Σπύρος Τραυλός, Αντώνης Χάγιας και Γιάννης Νικολάου, αλλά και άλλοι αξιωματικοί και επιχειρηματίες.Σε σχέση με τους αξιωματούχους που φέρονται να δωροδοκήθηκαν, εκτός από τον πρώην αναπληρωτή διευθυντή Εξοπλισμών Α. Κάντα, που έχει ομολογήσει τις δωροδοκίες, αναφέρονται και άλλοι:

Τον Οκτώβριο του 2000 υποσχέθηκαν στον Π. Νικολαΐδη ως αντιπρόεδρο του ΔΣ της ΕΒΟ, στο κεφάλαιο της οποίας συμμετέχει το Δημόσιο, ότι αν υπογράψει την έγκριση για την κατάρτιση της σύμβασης ΕΒΟ - STN Atlas θα του καταβάλουν το ποσό των 438.122 ευρώ. Πράγματι το κατέβαλαν από τις 1.11.2004 ως τις 13.4.2007 μέσω των τραπεζών στην Ελβετία Dresdner, BNP Paribas και μέσω τρίτων προσώπων που εμφανίζονταν ως εντολοδόχοι.

Επίσης ως δωροδοκηθέντες καταγράφονται και οι Κωνσταντίνος Παναγιωτάκης ως αρχηγός ΓΕΣ (ποσό 265.075 ευρώ), Βασίλης Δημητριάδης από τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών (246.255 ευρώ), Ιωάννης Χριστογιάννης από την Επιτροπή αξιολόγησης του ΓΕΣ (98.697 ευρώ), Ευάγγελος Παππάς της Επιτροπής Αξιολόγησης των 54 συστημάτων Stinger (87.625 ευρώ), Ελευθέριος Ψευδοοικονόμου (57.735), αντιπλοίαρχος Γεώργιος Αθανασάκης της Επιτροπής Τεχνοοικονομικής Αξιολόγησης, ο οποίος επίσης εμφανίζεται να δωροδοκήθηκε (211.000 ευρώ) από υπεράκτια του εφοπλιστή του Μιχ. Ματαντού με την επωνυμία Maiandros Holdings και έδρα την Κύπρο. Επίσης δωροδοκήθηκαν οι αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού Αλέξανδρος Μαδωνής, Παναγιώτης Παπαθανασίου, Κωνσταντίνος Τζιώτης και άλλοι. Για «ξέπλυμα βρώμικου χρήματος» κατηγορούνται και οι Γεώργιος Πιντέλας, πρώην στέλεχος των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων, και Γ. Σκάρλας της ΕΒΟ.

Σύμφωνα με τον κ. Βεργώνη, από τον εφοπλιστή Ματαντό διακινήθηκε συνολικά ποσό δωροδοκιών 50.000.000 ευρώ, το οποίο έδινε η κοινοπραξία της HDW. Τα χρήματα αυτά προέρχονταν από τον λογαρισμό 446.71963Χ στη ελβετική UBS. O λογαριασμός ανήκε στην εταιρεία του Ματαντού ΜΙΕ.Στον εφοπλιστή αναγνωρίστηκε πάντως το γεγονός ότι για την ίδια υπόθεση δικάστηκε στη Βρετανία για τη δωροδοκία, που επισύρει την ποινή των ισοβίων και παραπέμπεται μόνο για «ξέπλυμα».

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην πρόταση στον τραπεζίτη Ζ.-Κλ. Όσβαλντ και στον Φ. Λυγινό, οι οποίοι, όπως περιγράφεται, μέσω εταιρειών, διαπιστευμάτων αλλά και υπεράκτιων έβαλαν στους λογαριασμούς του Α. Κάντα ποσό από μίζες ύψους 1.471.549 ευρώ. Στη συνέχεια μεταβίβασαν την παράνομη περιουσία του Α. Κάντα σε τραπεζικούς λογαριασμούς της τράπεζας Julius Baer στη Σιγκαπούρη. Τα χρήματα μπήκαν σε ίδρυμα με σκοπό να αποσυνδεθούν από τα κεφάλαια Κάντα και τελικά να καταλήξουν στην Αθήνα. Προς αυτή την κατεύθυνση οδηγήθηκαν και κεφάλαια από τους τραπεζίτες Φ. Λυγινό και Σπ. Μεταξά, επίσης κατηγορούμενο.

Ο Ι. Μπέλτσιος, στενός φίλος του Άκη Τσοχατζόπουλου, κατηγορείται για ενεργητική δωροδοκία του πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας, αλλά και του διευθύνοντος των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά Σ. Εμμανουήλ. Η μίζα που εμφανίζεται εδώ ζαλίζει: 62.222.691 ευρώ! Τα χρήματα δόθηκαν, κατά τον εισαγγελέα, για να συναφθούν οι συμβάσεις του Πολεμικού Ναυτικού με αντικείμενο την προμήθεια των τεσσάρων υποβρυχίων.

Αξιοσημείωτο είναι ότι από τις πληρωμές Ματαντού αναφέρεται ότι σε μια επιταγή, που προοριζόταν προς τον κατηγορούμενο για ενεργητική δωροδοκία Αλ. Αβατάγγελο, καταβλήθηκαν στην εταιρεία του Wilbe Force 11.500.000 ευρώ για να διοχετευθούν σε τρίτους για δωροδοκίες.Ο Σ. Εμμανουήλ κατηγορείται ότι με την ιδιότητα του υπαλλήλου ως επικεφαλής των ΕΝΑΕ ζήτησε και πήρε μίζα 20.666.693 ευρώ. Στην παράδοση αυτών των υπέρογκων ποσών εμπλέκεται και ο δικηγόρος Γεώργιος Αγουρίδης, ο οποίος πάντως προτείνεται να μην παραπεμφθεί.

Πηγή

Υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως θα παραδώσουν την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ;

Του Πιτσιρίκου

Οι 180 βουλευτές για την ανάδειξη νέου Προέδρου της Δημοκρατίας δεν υπάρχουν, οπότε η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές και πρώτο κόμμα θα αναδειχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα σχηματίσει κυβέρνηση. Αυτά λένε οι αριθμοί και η λογική. Είναι έτσι, όμως;

Αλήθεια, πιστεύει κάποιος πως Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ που ήταν κυβέρνηση επί 40 χρόνια -και ουσιαστικά είχαν γίνει το ίδιο το κράτος- θα επιτρέψουν τόσο εύκολα σε ένα άλλο κόμμα να κυβερνήσει;

Πιστεύει κάποιος πως οι Έλληνες ολιγάρχες που έκαναν όμορφα τις συμφωνίες τους και τις δουλίτσες τους με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας -και τις στήριζαν μέσα από τα ΜΜΕ των οποίων οι άδειες τους είχαν παραχωρηθεί δωρεάν- θα πουν σε ένα νέο κόμμα «παρακαλώ, περάστε»;

Πιστεύει κάποιος πως οι Ευρωπαίοι εταίροι, οι οποίοι κρατούσαν από τα αχαμνά την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ -αφού μαζί τους έκαναν τις συμφωνίες επί δεκαετίες και ήξεραν όλες τις βρομιές- θα δεχθούν εύκολα να υπάρξει ένας νέος παίκτης που θα μπορεί να αποκαλύψει τα πάντα;

Πιστεύει κάποιος πως Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Έλληνες ολιγάρχες και Κομισιόν θα δεχτούν εύκολα ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει πρόσβαση σε στοιχεία και συμφωνίες, τις οποίες ήξεραν μόνο οι ίδιοι όλα αυτά τα χρόνια;

Πιστεύει κάποιος πως η νέα λυσσαλέα επίθεση από τα καθεστωτικά ΜΜΕ κατά του ΣΥΡΙΖΑ -τώρα που διαφαίνεται το ενδεχόμενο εκλογών- είναι συμπτωματική;

«Μα καλά» θα πει κάποιος, «δεν έχουν προσβάσεις όλοι αυτοί στον ΣΥΡΙΖΑ; Αν τον έχουν εξαγοράσει;»

Σίγουρα έχουν τις άκρες τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Σίγουρα κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ήδη δικά τους. Αλλά δεν είναι όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δικά τους. Αυτό θα ήταν αδύνατον. Οπότε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμα πολύ επικίνδυνος για όλους αυτούς.

Πριν τις εκλογές του 2012 -τις εκλογές που έδιναν στους Έλληνες μια μεγάλη ευκαιρία, πριν η χώρα μας δεθεί από παντού, αλλά οι Έλληνες την πέταξαν-, έγραφα:

«Και πού οφείλεται η λύσσα των καθεστωτικών ΜΜΕ, των τηλεδημοσιογράφων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί σπέρνουν τον φόβο και τον τρόμο στους πολίτες;

Είναι απλό. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ νικήσει στις εκλογές και γίνει κυβέρνηση, θα αποκτήσει πρόσβαση σε μια σειρά από στοιχεία και συμφωνίες που “καίνε” αυτούς που κυβέρνησαν τη χώρα επί 38 χρόνια αλλά «καίνε» και αυτούς που έκαναν τις συμφωνίες μαζί τους. Εντός και εκτός Ελλάδας.

Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η οικονομική ελίτ παλεύουν για να σωθούν. Παλεύουν για να σώσουν τους εαυτούς τους, όχι τη χώρα – άλλωστε, για να σωθούν οι ίδιοι, υπέγραψαν και το Μνημόνιο.

Γιατί ξέρουν πως για πολλούς από αυτούς –μετά από την πλήρη αποκάλυψη των πεπραγμένων τους- η κατάληξη θα είναι το δικαστήριο και η φυλακή.»

Επειδή το καθεστώς δεν πρόκειται να παραδώσει την εξουσία μέσα από νόμιμες εκλογές, οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει να είναι έτοιμοι για όλα.

Τους επόμενους μήνες, θα παιχτεί το μέλλον της Δημοκρατίας στη χώρα μας.

Αυτή τη φορά, ας φροντίσουμε να είμαστε όλοι παρόντες.

 Από το pitsirikos.net/

Αν ξεχάσουμε τους Σύρους προδίδουμε τον Ρωμανό

Ο Νίκος Ρωμανός ταπείνωσε την κυβέρνηση για πρώτη φορά μετά την επιβολή του μνημονίου.

Είχε φυσικά στο πλευρό του αρκετούς αλληλέγγυους – αρκετούς στο δρόμο και ελάχιστους μέσα στη βουλή (ας μην γελιόμαστε όμως, η πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας είτε αδιαφόρησε είτε τον ήθελε νεκρό).

Αυτά όμως είναι γνωστά.

Το πρόβλημα είναι ότι, όπως μας θυμίζουν οι τουλάχιστον 500 Ευρωπαίοι πανεπιστημιακοί, μαζί με τον Νίκο Ρωμανό πραγματοποιούν απεργία πείνας και οι Σύροι πρόσφυγες διεκδικώντας εξίσου δίκαια και απόλυτα νόμιμα αιτήματα.

Εδώ έχουμε μια αντεστραμμένη εικόνα της δολοφονίας του Παύλου Φυσσα. Μπορεί να είμαστε υπερήφανοι για το αντιφασιστικό κίνημα που δημιουργήθηκε μετά τη δολοφονία αλλά αν είχαμε αντιδράσει όταν η Χρυσή Αυγή δολοφονούσε μετανάστες ο Φύσσας θα ήταν σήμερα μαζί μας.

Δείτε άλλωστε και ποιοι δεν θέλησαν να στηρίξουν ή στράφηκαν εναντίον του Ρωμανού. Πρώτοι και καλύτεροι οι άνθρωποι του Ισραηλινού λόμπι στην Αθήνα. Ο πρώην άτυπος «δίαυλος επικοινωνίας» Αθήνας – Τελ Αβίβ και σύμβουλος της οικογένειας Μητσοτάκη, Ζαν Κοέν, όταν ο απεργός πείνας βρισκόταν μερικά 24ωρα μακριά από το θάνατο, ανέβασε στο youtube ένα video στο οποίο υποστήριζε ότι ο Ρωμανός θα ζητήσει και τηλεόραση plasma στο κελί του.

Ακόμη όμως και ανάμεσα σε αυτούς που δεν πολυκαταλαβαίνουν τι κάνουν (ή θέλουν να πιστεύουμε ότι δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν) υπάρχουν ανάλογα παραδείγματα. Ο Μαραβέγιας, που ενοχλούνταν από κάθε φωνή που ζητούσε τη στήριξη στον Ρωμανό, έσπαγε το καλλιτεχνικό μποϊκοτάζ του Ισραήλ και διαφήμιζε το κράτος δολοφόνο από τις τηλεοπτικές του εκπομπές – και φυσικά διαφημιζόταν αναλόγως από την ισραηλινή πρεσβεία στην Ελλάδα.

Όσοι αδιαφορούν για λαούς που ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια σύντομα στρέφονται και εναντίον των ομοεθνών τους.

Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι αληθινή αλληλεγγύη σε όσους της χρειάζονται και σε όσους τη δικαιούνται – όχι μια εθνικιστή αλληλεγγύη «μόνο για Έλληνες».

Άρης Χατζηστεφάνου