ΕΦΚΑ: Ποιοι δικαιούνται πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και το 2017

Εκδόθηκε η εγκύκλιος που προβλέπει τη χορήγηση ασφαλιστικής κάλυψης στους ασφαλισμένους του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) και στους μακροχρόνια άνεργους, που πληρούν τα καθοριζόμενα κριτήρια, χορηγώντας τους ασφαλιστική ικανότητα και για το 2017.

Στην εγκύκλιο, την οποία υπογράφει ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Τάσος Πετρόπουλος, επισημαίνεται ότι, λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις να μην μπορούν να συμπληρώσουν τις ελάχιστες χρονικές προϋποθέσεις για τη χορήγηση ασφαλιστικής ικανότητας από τον ΕΦΚΑ και προκειμένου να μην μείνουν ανασφάλιστοι οι ίδιοι και τα μέλη της οικογένειάς τους, έχει ήδη προωθηθεί διάταξη στο σχέδιο νόμου «Επίσπευση διαδικασιών για την εφαρμογή της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης και άλλες διατάξεις», με την οποία προβλέπεται ότι:

Α) Στους ασφαλισμένους του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και στα μέλη οικογένειάς τους, για την περίοδο από 1/3/2017 έως 28/2/2018, είναι δυνατή η χορήγηση παροχών ασθένειας σε είδος, με τη συμπλήρωση τουλάχιστον 50 ημερών ασφάλισης είτε κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος (2016) είτε κατά το τελευταίο δεκαπεντάμηνο, χωρίς να συνυπολογίζονται οι ημέρες που πραγματοποιήθηκαν κατά το τελευταίο ημερολογιακό τρίμηνο του δεκαπεντάμηνου.

Β) Στους ανέργους, ηλικίας άνω των 29 και έως 55 ετών, που έχουν κάνει χρήση των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 5 του ν. 2768/1999 (Α' 273), όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν, η ασφαλιστική κάλυψη για παροχές ασθένειας σε είδος, παρατείνεται έως την 28η Φεβρουαρίου 2018.

Γ) Στους ασφαλισμένους του πρώην ΟΑΕΕ, ηλικίας άνω των 30 και έως 65 ετών, που διέκοψαν την άσκηση του επαγγέλματός τους, έχουν κάνει χρήση των διατάξεων της παρ. 8 του άρθρου δευτέρου του ν. 3845/2010 (Α' 65) και παραμένουν άνεργοι, η ασφαλιστική κάλυψη για παροχές ασθένειας σε είδος παρατείνεται έως την 28η Φεβρουαρίου 2018.

Δ) Στους ασφαλισμένους του πρώην ΟΑΕΕ και του πρώην ΕΤΑΑ, που έχουν κάνει χρήση των διατάξεων των περιπτ. Α και Β της υποπ. Α3, του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 (Α' 85), η ασφαλιστική κάλυψη για παροχές σε είδος, παρατείνεται έως 28/2/2018.

Ε) Στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων με την επωνυμία «Εταιρεία Τροχαίου Υλικού Ελλάδος ΑΕ», «Ναυπηγεία Σκαραμαγκά», της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος και των Ναυπηγείων Ελευσίνας, καθώς και τα μέλη οικογένειάς τους, για την περίοδο από 1/3/2017 έως 28/2/2018, είναι δυνατή η χορήγηση παροχών ασθένειας σε είδος, χωρίς την προϋπόθεση συμπλήρωσης ημερών ασφάλισης.

Στ) Στους πωλητές Λαϊκού Λαχείου, οι οποίοι υπάγονται στο κεφάλαιο ΙΓ του Κανονισμού Ασφάλισης του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, καθώς κα τα μέλη οικογένειάς τους, που αναφέρονται στο άρθρο 33 του α.ν.1846/1951 (Α' 179), για τη χρονική περίοδο από 1/3/2017 έως 28/2/2018 καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ για παροχές ασθένειας σε είδος, χωρίς την προϋπόθεση της συμπλήρωσης απαιτούμενων ημερών ασφάλισης.

Μέχρι την ολοκλήρωση της σχετικής νομοθετικής διαδικασίας και δεδομένου ότι στις 28/2/2017, λήγει η ασφαλιστική ικανότητα των ανωτέρω ασφαλισμένων, ισχύουν τα ακόλουθα:

i. Χορήγηση ασφαλιστικής ικανότητας στους ασφαλισμένους του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, για την περίοδο 1/3/2017 έως 28/2/2018, γίνεται με τη συμπλήρωση τουλάχιστον 50 ημερών ασφάλισης είτε κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος (2015) είτε κατά το τελευταίο δεκαπεντάμηνο, χωρίς να συνυπολογίζονται οι ημέρες που πραγματοποιήθηκαν κατά το τελευταίο ημερολογιακό τρίμηνο του δεκαπεντάμηνου.

ii. Χορήγηση ασφαλιστικής ικανότητας των εργαζομένων των επιχειρήσεων με την επωνυμία «Εταιρεία Τροχαίου Υλικού Ελλάδος ΑΕ» και «Ναυπηγεία Σκαραμαγκά», της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος και των Ναυπηγείων Ελευσίνας, για την περίοδο 1/3/2017 έως 28/2/2018, γίνεται, χωρίς τη συμπλήρωση των απαιτούμενων ημερών ασφάλισης.

iii. Χορήγηση ασφαλιστικής ικανότητας στους πωλητές Λαϊκού Λαχείου, οι οποίοι υπάγονται στο κεφάλαιο ΙΓ του Κανονισμού Ασφάλισης του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, καθώς και τα μέλη οικογένειάς τους, που αναφέρονται στο άρθρο 33 του α.ν.1846/1951 (Α' 179), για τη χρονική περίοδο από 1/3/2017 έως 28/2/2018 γίνεται, χωρίς την προϋπόθεση της συμπλήρωσης απαιτούμενων ημερών ασφάλισης.

iv. Παρατείνεται η ασφαλιστική κάλυψη για παροχές ασθένειας σε είδος έως 28/2/2018 των ανέργων που έχουν κάνει χρήση των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 5 του ν.2768/1999 (Α' 273), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

v. Παρατείνεται η ασφαλιστική κάλυψη για παροχές σε είδος έως 28/2/2018, στους ασφαλισμένους του πρώην ΟΑΕΕ που έχουν κάνει χρήση των διατάξεων της παρ. 8 του άρθρου δευτέρου του ν. 3845/2010 (Α' 65) και της περ. Α, της υποπ. Α3, του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 (Α' 85).

vi. Παρατείνεται η ασφαλιστική κάλυψη για παροχές σε είδος έως 28/2/2018, στους ασφαλισμένους του πρώην ΕΤΑΑ που έχουν κάνει χρήση των διατάξεων της περ. Β, της υποπ. Α3, του άρθρου πρώτου του ν.4254/2014 (Α'85) και των διατάξεων του άρθρου 30 του ν.4320/2015 (Α' 29).

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Παραιτήθηκε από το ΠΑΣΟΚ ο Θανάσης Χειμωνάς

Ο Θ. Χειμωνάς υπέβαλε την παραίτησή του από τομεάρχης πολιτισμού, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής αλλά και απλό μέλος του ΠΑΣΟΚ.

Την αποχώρησή του από το ΠΑΣΟΚ και τη θέση του Τομεάρχη Πολιτισμού ανακοίνωσε ο συγγραφέας Θανάσης Χειμωνάς.

Οπως αναφέρει σε ανάρτησή του στο Facebook, «αγαπητοί φίλοι. Χθες το βράδυ έστειλα mail στην Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά, όπου της ανακοινώνω πως παραιτούμαι από τομεάρχης πολιτισμού, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής αλλά και απλό μέλος, αποχωρώντας οριστικά από το κόμμα.

Πρόκειται για κάτι που σκεφτόμουν εδώ και αρκετό καιρό και πριν λίγες μέρες πήρα οριστικά απόφαση.

Μπήκα στο ΠΑΣΟΚ τον Απρίλιο του 2012. Πολύ δύσκολες εποχές. Και για τη χώρα και για το συγκεκριμένο κόμμα. Ένα κόμμα που εκείνη την εποχή ήταν αδιανόητο να υποστηρίζεις -πόσο μάλλον να ανήκεις σε αυτό.

Δεν θέλω να το παίξω γενναίος. Δεν είμαι. Ούτε φυσικά μου αρέσει να με βρίζουν από το πρωί ως το βράδυ -συχνά για λάθη άλλων. Η αλήθεια είναι πως πάντα με ενδιέφερε η πολιτική, πάντα ανήκα στον συγκεκριμένο χώρο και πάντα ΠΑΣΟΚ ψήφιζα. Γνώριζα τα σφάλματά του και πόσο αυτά έπαιζαν ρόλο στην κρίση που ζούσαμε εκείνη την εποχή και ζούμε ακόμα. Γνώριζα όμως και τα -σαφώς περισσότερα κατά την άποψή μου- θετικά στοιχεία του. Την πραγματική επανάσταση που συνετελέσθη το 1981, τον εξευρωπαϊσμό της χώρας το 1996 και πολλά άλλα. Ο βασικός λόγος όμως που αποφάσισα να κατέβω με το ΠΑΣΟΚ εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή ήταν άλλος: Έβλεπα ένα κόμμα να θυσιάζεται για τη χώρα. Να επιλέγει τη σωτηρία της αδιαφορώντας για το βαρύτατο πολιτικό τίμημα που θα πλήρωνε. Έχοντας απέναντί του, εκείνη την εποχή, τους πάντες.

Σήμερα όλοι ξέρουμε πως η πολιτική αυτή αποτελούσε μονόδρομο, αν θέλαμε να παραμείνουμε στο ευρώ και στην Ευρώπη. Λάθη γίνανε. Πολλά. Και προφανώς και το ΠΑΣΟΚ φέρει ευθύνες. Γνώμη μου ωστόσο είναι πως οι δικές του ευθύνες (μιλάω πάντα από το 2010 και μετά) είναι απείρως μικρότερες από εκείνες της Νέας Δημοκρατίας και (κυρίως) του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΠΑΣΟΚ είχε πλέον στα χέρια του μια τεράστια ευκαιρία: Να παρουσιαστεί δικαιωμένο και να κάνει μια νέα αρχή. Η συρρίκνωση του ποσοστού του κατά βάθος τού έδινε ένα σημαντικό πλεονέκτημα: Είχε πλέον «καθαρίσει» σε μέγιστο βαθμό. Τόσο σε επίπεδο στελεχών όσο και σε επίπεδο ψηφοφόρων. Οι επαγγελματίες πολιτικοί είχαν αναζητήσει στέγη αλλού. Οι δειλοί είχαν πάει σπίτια τους. Τα λαμόγια που ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ για να διοριστούν είχαν καταλήξει στην αγκαλιά του φιλόξενου ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν ήταν πλέον σε θέση να ξαναξεκινήσει από το μηδέν. Να κάνει την υπέρβαση, να αρθρώσει έναν μοντέρνο, μεταρρυθμιστικό, αυθεντικά προοδευτικό λόγο. Να υπενθυμίσει στους Έλληνες τη σοβαρότητα της σοσιαλδημοκρατίας σε συνδυασμό με τις πραγματικές αξίες της Αριστεράς. Να βγάλει μπροστά νέα και άφθαρτα πρόσωπα- όπως ακριβώς είχε κάνει το ’81. Ήδη, το εξαιρετικό ευρωψηφοδέλτιο της Ελιάς αποτελούσε δειλά δειλά μια αρχή.

Χρησιμοποιώ παρελθόντα χρόνο. Γιατί πλέον θαρρώ πως η ευκαιρία αυτή χάθηκε. Το βλέπεις στην ξύλινη γλώσσα σχεδόν όλων των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, από την πρόεδρο ως τον τελευταίο γραμμιτζή στο Facebook. Το βλέπεις στη φρασεολογία α λα ΣΥΡΙΖΑ των ανακοινώσεων του Γραφείου Τύπου αλλά και στα ανορθόγραφα κεφαλαία των πασοκοτρόλ στα σόσιαλ μίντια. Το βλέπεις στην προσταγή: «Κερδάμε γι' αυτό βουλώστε το!». Το διαπίστωσες στην ψήφο υπέρ της τροπολογίας του ανεκδιήγητου νόμου Παππά για τα κανάλια, στη στήριξη του «μποναμά»-απάτη στους συνταξιούχους. Στην απουσία της ίδιας της Φώφης από την ψηφοφορία για το σύμφωνο συμβίωσης. Κάπως έτσι φτάσαμε στα τάρταρα με την ατάκα: «Εμάς μας συμφέρει. Τη χώρα ίσως δεν θα συμφέρει».

Ένα χαρακτηριστικό του ΠΑΣΟΚ όλα τα χρόνια της ύπαρξής του ήταν πως συνεχώς εξελισσόταν. Άλλο ήταν το ’74, άλλο το '81, άλλο το ’96, άλλο το 2009, άλλο το 2012. Έτσι συνεχώς προσέλκυε νέο κόσμο στις τάξεις του. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν σκοπεύει να εξελιχθεί σε τίποτα. Έχει καταλήξει ένας είδος ΚΚΕ, χωρίς όμως το πάθος της ΚΝΕ και του ΠΑΜΕ και χωρίς τη διαχρονική ιδεολογία που ασπάζεται το κόμμα του Περισσού. Το ΠΑΣΟΚ έχει βαλτώσει. Αποτελεί ένα είδος «tribute band» στο ΠΑΣΟΚ του «βρόμικου» '89. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα δεν είναι καν Κεντροαριστερά. Είναι ένα light εθνολαϊκιστικό κόμμα. Ένας diet ΣΥΡΙΖΑ. Light και diet προς το παρόν, γιατί θεωρώ πως στην πορεία θα δούμε ακόμα πιο hardcore καταστάσεις.

Αυτή τη στιγμή, για να βγει -επιτέλους!- η Ελλάδα από την κρίση χρειάζεται ένα αυθεντικά προοδευτικό, κεντροαριστερό, με μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα κόμμα. Ένα κόμμα που θα δίνει λύσεις και όχι υποσχέσεις. Που θα χρησιμοποιεί μια απλή, κατανοητή γλώσσα, χωρίς παλαιοκομματικά τσιτάτα. Που θα αδιαφορεί για τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, θα νοιάζεται μόνο για τον τρόπο που θα ξανακάνει την Ελλάδα μια ευρωπαϊκή χώρα. Που θα στέκεται πραγματικά δίπλα στον αδύναμο, στον φτωχό και δεν θα προσπαθεί να τον κοροϊδέψει για να υφαρπάξει την ψήφο του. Ένα κόμμα που θα ξεχωρίσει ανάμεσα στη συντηρητική, παλαιομοδίτικη, «αντικομμουνιστική» Δεξιά της Νέας Δημοκρατίας (γιατί εκεί πάει η ιστορία) και την ανήθικη συμμορία του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα που θα ρίξει νέο κόσμο και νέες ιδέες στο παιχνίδι. Αυτό έχει ανάγκη η Ελλάδα και όχι ένα νέο ΔΗΚΚΙ.

By the way, αναφέρομαι συνεχώς στο κόμμα με το όνομά του. «ΠΑΣΟΚ». Γιατί το πρόβλημα δεν είναι η ονομασία ή τα σύμβολα όπως υποστηρίζουν κάποιοι. Αλλού πάσχουμε. Το ΠΑΣΟΚ είναι ακόμα ένα δυνατό brand name. Αναβάθμιση θέλει. Σαν τα φορμάτ στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Και φυσικά δεν θα υιοθετήσω τη μούφα «Δημοκρατική Συμπαράταξη». ΠΑΣΟΚ έχουμε συν 5-6 στελέχη της ΔΗΜΑΡ. Ποιος δεν είναι ΠΑΣΟΚ; Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών του Γιώργου Παπανδρέου; Οι Κινήσεις (δέκα αξιόλογοι μεν, πασόκοι δε, που «έβαλαν τα ρούχα τους αλλιώς») ή η ΕΔΕΜ; Αν θεωρείτε πως αυτό αποτελεί Ενωμένη Κεντροαριστερά, πάω πάσο.

Την απόφασή μου για αποχώρηση την έχω μοιραστεί με κάποιους καλούς φίλους. Οι περισσότεροι μου έδωσαν απαντήσεις του στυλ: «Επιτέλους!» ή «Καλά θα κάνεις!». Κάποιοι άλλοι -οι πιο πολλοί «σύντροφοι» στο κόμμα- μου είπαν να περιμένω. «Μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα», μου έλεγαν. «Αύριο μπορεί να υπάρχει άλλη ηγεσία».

Μα δεν είναι θέμα αρχηγού. Δεν έχω κάποιο προσωπικό θέμα με την πρόεδρο. Το πρόβλημα έχει πολύ πιο βαθιές ρίζες. Βάλτε στο μυαλό σας ποιοι θα ήταν υποψήφιοι αν ξαναγινόντουσαν τώρα εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ. Και δεν μιλάω για πρώην αρχηγούς αλλά -κυρίως- για άτομα που δεν έχουν ποτέ ξαναβρεθεί στο τιμόνι του κόμματος. Βλέπετε φως στο τούνελ; Βλέπετε έναν Έλληνα Ομπάμα, Τριντό, ή έστω Ρέντσι; Προσωπικά, όχι. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άτομο ικανό να αναμορφώσει το ΠΑΣΟΚ -τουλάχιστον εντός κόμματος. Αυτή είναι η αλήθεια. Αξιόλογα νέα στελέχη υπάρχουν. Είναι όμως λίγα.

Χαμένα στη Νεολαία, στην ΠΑΣΠ ή στους PES Activist. Το χειρότερο όμως είναι πως τα περισσότερα από τα στελέχη αυτά δεν ρισκάρουν. Προτιμούν να υπακούουν τυφλά στην εκάστοτε γραμμή, να σκύβουν το κεφάλι και να ακολουθούν τον Α ή τον Β μεγαλόσχημο πολιτικό του κόμματος ελπίζοντας. Σε τι αλήθεια;

Κάποιοι άλλοι μου έλεγαν πως είμαι μια διαφορετική φωνή στο ΠΑΣΟΚ που πρέπει να συνεχίσει να ακούγεται. Πως λέω πράγματα που άλλοι δεν τολμούν. Ακόμα και αν αυτό ισχύει, και; Αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Κανείς δεν αντιδρά. Άπαντες κινούνται στη γραμμή: «Εμπρός του ΠΑΣΟΚ παλικάρια να γίνουμε ο νέος ΣΥΡΙΖΑ».

«Κινηθείτε, ω φίλοι, να φέρουμε πίσω τους συριζαίους». Ποιους δηλαδή; Αυτούς που μας αποκαλούσαν «γερμανοτσολιάδες; Που πήγανε στον Τσίπρα για να τη χωθούν στο Δημόσιο; Αυτούς που πετούσαν φωτοβολίδες μέσα στον κόσμο στην Αργυρούπολη; Αλήθεια, γιατί ο Κουρουμπλής και η Τζάκρη είναι «προδότες» και αυτοί που τους ψήφισαν «παραπλανημένοι»;

Πρόκειται φυσικά για μια ανήθικη τακτική. Και κοντόφθαλμη αφού δεν θα φέρει το παραμικρό αποτέλεσμα. Ας μη γελιόμαστε. Το ΠΑΣΟΚ όπως είναι σήμερα δεν έχει κανένα μέλλον. Ακόμα και αν «τσιμπήσει» μια-δυο μονάδες στις επόμενες εκλογές από κάποιους ανανήψαντες συριζαίους, αργά ή γρήγορα θα εξαϋλωθεί τόσο λόγω της μεγάλης πόλωσης ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία όσο και λόγω της φυσιολογικής βιολογικής φθοράς των υπέργηρων ψηφοφόρων του. Το ’81 ο Ανδρέας δεν γιγάντωσε το ΠΑΣΟΚ επαναπατρίζοντας τους ψηφοφόρους της Ένωσης Κέντρου (οι οποίοι φυσικά δεν έχουν και καμία σχέση ποιοτικά με τον υστερόβουλο όχλο που κατέληξε στον ΣΥΡΙΖΑ). Βρήκε καινούργιους. Νέους.

Το ΠΑΣΟΚ όμως θα εξαφανιστεί κυρίως επειδή πλέον δεν αφορά κανέναν. Δεν έχει να επιδείξει κάποια ιδεολογία, δεν έχει να προτείνει κάτι καινοτόμο. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά ετεροκαθορίζεται σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία. Αγωνιά να δείξει πως δεν είναι δεξιό αλλά και να πείσει τους νυν ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ πως είναι πιο ΣΥΡΙΖΑ από τον Τσίπρα. Στην τελική, αποτελεί αυτοσκοπό η (όποια) αύξηση του ποσοστού; Για μένα προσωπικά, σίγουρα όχι. Αν με απασχολούσε αυτό θα είχα πάει από την αρχή στον ΣΥΡΙΖΑ. Με το όνομα και το background που διαθέτω, θα ήμουν τώρα υπουργός Πολιτισμού, στη θέση της φίλης μου της Λυδίας, και θα έβλεπα αραχτός πρεμιέρες. Ούτε μπινελίκια στο Facebook ούτε τίποτα.

Το χειρότερο όμως είναι πως από το σημερινό ΠΑΣΟΚ λείπει κάτι που έχει χαρακτηρίσει ολόκληρη την ιστορική του πορεία. Είτε συγκέντρωνε 48% όπως το ’81, είτε 4,7 όπως το '15, διέθετε όραμα. Ο κόσμος που το ψήφιζε είχε κάτι να περιμένει, είχε σε κάτι να ελπίζει. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ είναι φλατ. Ένα άδειο κέλυφος. Δεν μπορείς καν να το τοποθετήσεις στην πολιτική σκακιέρα.

Και εδώ φτάνουμε στον βασικό λόγο που αποχωρώ. Δεν μπορώ πλέον να υπερασπιστώ το κόμμα αυτό όπως έχει μεταλλαχθεί. Είναι σαν να πρέπει να υποστηρίξω τον Παναθηναϊκό σε ένα ευρωπαϊκό ματς. Απλώς, δεν μπορώ να το κάνω. Δεν εγκρίνω τις απόψεις του, τις θέσεις του -δεν είμαι καν σίγουρος ποιες ακριβώς είναι οι απόψεις και οι θέσεις του. Δεν βρίσκω να έχω κοινά μαζί του, να με εκφράζει. Από τη στιγμή λοιπόν που δεν συμφωνώ με ένα κόμμα, γιατί να μένω; Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πανηγυρίζω επειδή το ΠΑΣΟΚ πήγε από το 5,5% στο 6,7% σε κάποια δημοσκόπηση, ή να παραμυθιάζω τον κόσμο για «δεύτερες θέσεις» επειδή ο ξάδερφος του μπατζανάκη της θείας της πρώην μου άκουσε πως το γνωστό ιστορικό στέλεχος Φρόσω Κολοϊωάννου, ετών 97, είπε σε συντρόφους πως επιστρέφει στο ΠΑΣΟΚ. Ένας από τους λόγους που ασχολήθηκα με την πολιτική ήταν για να βοηθήσω να αλλάξουν κάποια πράγματα. Να κομίσω κάτι νέο. Όχι για να συμμετάσχω σε ένα κόμμα-reunion της δεκαετίας του ’80, όπου για να επιβιώσεις πρέπει να είσαι yes-man.

Ας μη γελιόμαστε, εδώ και καιρό αποτελώ ξένο σώμα στο ΠΑΣΟΚ. Ειδικά το καλοκαίρι, την εποχή που με μερικούς φίλους είχαμε οργανώσει το «Παραιτηθείτε», την εποχή που τα συριζοτρόλ αλλά και τα συριζαίικα site με ξέσκιζαν από το πρωί ως το βράδυ, που το προφίλ μου στο Facebook έπεφτε κάθε τρεις και λίγο, που ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε να βγάζει ανακοινώσεις εναντίον μου, το ΠΑΣΟΚ σφύριζε αδιάφορα, έβαζε γραμμιτζήδες του να με βρίζουν και διέρρεε πως είναι «δυσαρεστημένο μαζί μου» καταλήγοντας: «Έλα μωρέ, ασχολείστε με τον Χειμωνά. Τελειωμένος είναι στο ΠΑΣΟΚ». Και όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε να ελέγξει απόλυτα το «Παραιτηθείτε». Γιατί αυτή τη στιγμή ό,τι ξεφεύγει από τη «γραμμή» πρέπει να καταπολεμάται. Έτσι άλλωστε εξηγείται και το γεγονός πως το ΠΑΣΟΚ βγάζει πλέον στα ΜΜΕ μόνο τα 5-6 ίδια άτομα. Αν κάποιο από αυτά δεν ευκαιρεί, το ΠΑΣΟΚ απλώς δεν στέλνει κανέναν.

Λίγο καιρό αργότερα, με αφορμή ένα χιουμοριστικό meme για τον Προκόπη Παυλόπουλο, το οποίο είχε προκαλέσει την οργή των ΑΝΕΛ και της δεξιάς πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας, άτομο που πρόσκειται στο περιβάλλον της Φώφης είπε σε εκπομπή στο Kontra (όπου ξημεροβραδιάζονται τα στελέχη του κόμματος βολιδοσκοπώντας το νέο τάργκετ γκρουπ τους) και απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Αιμίλιου Λιάτσου: «Ποιος Χειμωνάς; Δεν τον γνωρίζω. Δεν υπάρχει τέτοιο πρόσωπο στο ΠΑΣΟΚ».

Παράλληλα, στις συνήθεις ύβρεις που ακούω από τα συριζοτρόλ, άρχισα να βλέπω και πολλούς «συντρόφους», κυρίως νέας ηλικίας να σιγοντάρουν. Έφτασα στο σημείο να διαβάζω πως «διώχνω κόσμο» από το ΠΑΣΟΚ, πως «άτομα σαν τον Χειμωνά φταίνε που το ΠΑΣΟΚ έφτασε εδώ που έφτασε» (!). Λυπάμαι, αλλά εγώ έχω φάει πολύ ξύλο για το ΠΑΣΟΚ. Έχασα φίλους, δουλειές. Δεν ανέχομαι να μου κουνάνε το δάχτυλο άτομα που την κοπάνισαν το '10, το '12, ή το '15. Ούτε «παπαγαλάκια» που γλείφουν το τάδε ή το δείνα μεγαλοστέλεχος του κόμματος μπας και φάνε κάνα ψιχουλάκι.

Ας είμαστε όμως ειλικρινείς. Δεν έχω τίποτα να προσφέρω στο ΠΑΣΟΚ. Και σίγουρα το ΠΑΣΟΚ δεν έχει να προσφέρει τίποτα σε μένα. Ποτέ δεν θα εκλεγώ. Ούτε εγώ ούτε κάποιο άλλο παιδί που δεν έχει διατελέσει στο παρελθόν βουλευτής ή υπουργός. Έτσι λειτουργεί το κόμμα, στοχεύει σε ψηφοφόρους- πελάτες. Εκεί εντάσσεται και η πρόσφατη φιέστα στο Caravel, όπου είχαν προσκληθεί μέχρι και άτομα που ήταν βουλευτές την δεκαετία του ’70. Το άκουσα εξάλλου με τα αυτιά μου από πρωτοκλασάτο στέλεχος στη συνέλευση μιας Τ.Ο. του ΠΑΣΟΚ: «Δεν γίνεται να βάζουμε πλέον άγνωστους νέους στα ψηφοδέλτια. Πρέπει να τα πλαισιώσουμε με καταξιωμένα στελέχη».

Οι άλλοι μπορούν να το ανέχονται αυτό και να σκύβουν το κεφάλι. Εγώ όχι. Ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι σκοπεύω να είμαι ένας απλός στρατιώτης. Σήμερα λοιπόν απλώς εκνευρίζομαι και εκνευρίζω. Καλύτερα μακριά και αγαπημένοι.

Φυσικά, δεν είναι μια εύκολη απόφαση. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους στο ΠΑΣΟΚ. Έκανα φίλους αλλά και κάποιους εχθρούς. Λυπάμαι που θα χάσω κάποιους φίλους. Κυρίως λυπάμαι για ορισμένους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας που είναι στο ΠΑΣΟΚ από το 1974, που παρέμειναν πιστοί, που δεν παρασύρθηκαν από τα ψέματα του Τσίπρα. Που με πλησίαζαν στις διάφορες Τ.Ο. και μου έλεγαν: «Βγείτε εσείς οι νέοι μπροστά!» Και τελικά κανείς δεν βγήκε. Δεν υπήρχε κάποιος να βγει. Και οι άνθρωποι αυτοί τώρα ακούν πως εκείνοι οι παλιοί τους γνωστοί και «φίλοι» που τους εγκατέλειψαν και τους έβριζαν δεξιά και αριστερά είναι «παραπλανημένοι σύντροφοι». Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να αλλάξω κάτι, να σταθώ στο ύψος μου απέναντί τους.

Στην τελική, μπορεί κανείς να πει πως απέτυχα ως πολιτικός. Ίσως δεν είναι το φόρτε μου, βρε παιδί μου. Σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που συμμετείχα δεν μπόρεσα καν να πλησιάσω σε εκλόγιμη θέση. Όταν έβαλα για πρόεδρος στις εκλογές, δεν συγκέντρωσα καν τις υπογραφές. Δεν θα μου κάνει κακό να απομακρυνθώ για λίγο. Ή για πάντα. Το σίγουρο είναι πως τα υπάρχοντα αυτή τη στιγμή κόμματα δεν με εκφράζουν. Ίσως έχει φτάσει η ώρα για κάτι εντελώς καινούργιο.

Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω:

Τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλο για το ότι πίστεψε σε μένα και με στήριξε βάζοντάς με στα ψηφοδέλτια, και τοποθετώντας με στη θέση του Υπεύθυνου Πολιτισμού.

Την νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά για τη στήριξη που μου παρείχε όταν ήταν υπεύθυνη Τύπου, το 2012, αλλά και τον πρώτο καιρό της προεδρικής της θητείας. Μετά φυσικά τα πράγματα άλλαξαν…

Τα παιδιά στον Τομέα Πολιτισμού -κυρίως εκείνα της δεύτερης περιόδου του Τομέα.

Τους 73 ήρωες (ο 74ος ήμουν εγώ!) που υπέγραψαν για την υποψηφιότητά μου ως προέδρου.

Όλο τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που πίστεψε σε μένα, βουλευτές, στελέχη, απλούς ψηφοφόρους. Τα παιδιά των PES Activists, της Νεολαίας και της ΠΑΣΠ που ήπιαν ποτάρες μαζί μου στην Αθήνα αλλά και σε Θεσσαλονίκη, Καλαμάτα, Ρέθυμνο, Κατερίνη, Πάτρα κ.ο.κ.

Από κει και πέρα, no hard feelings.

Θανάσης Χειμωνάς»  

euro2day.gr

Economist: Η Ελλάδα έγινε θεατής στην ίδια της την τραγωδία!

Ένα πολύ "δυνατό" άρθρο δημοσιεύει σήμερα (21.02.2017) ο Economist για την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί ο συντάκτης καρφώνονται στο μυαλό... Δράμα, τραγωδία και ένα σενάριο που είναι κουραστικά γνωστό. Τίτλος του άρθρου; "Η Ελλάδα έχει γίνει θεατής στην ίδια της την τραγωδία".

Ο Economist αναλύει όλα όσα έγιναν στο χθεσινό κρίσιμο Eurogroup και πως αποφασίστηκε η επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα για το κλείσιμο της αξιολόγησης.

"Η Ελλάδα έχει γίνει θεατής στην ίδια της την τραγωδία", υπογραμμίζεται και προστίθεται: "οι όροι που συνδέονται με το πρόγραμμα διάσωσης μειώνουν δραστικά τον έλεγχο της κυβέρνησης επί της οικονομικής πολιτικής. Για πολλούς Έλληνες, το γεγονός αυτό καθιστά την ίδια την πολιτική ανούσια. Αυτό που δημιουργεί το σημερινό δράμα είναι η διάσταση μεταξύ των πιστωτών της Ελλάδας. Η διαφωνία χρονολογείται από την εποχή κατάρτισης των σύνθετων προγραμμάτων διάσωσης της χώρας το 2010, η οποία έγινε βιαστικά. Ωστόσο, σήμερα η συζήτηση είναι δημόσια και δυνητικά πιο σοβαρή".

Και το δημοσίευμα υπογραμμίζει: "η μεγαλύτερη διαφορά εντοπίζεται ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και τους Ευρωπαίους. Έχοντας "καεί" από την προηγούμενη εμπειρία του, το Ταμείο επιδεικνύει ζήλο στην προάσπιση της αξιοπιστίας του. Βλέποντας πως η Ελλάδα έχει υπάρξει συστηματικά ασυνεπής στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, σκέφτεται πως οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής … παραείναι ρόδινες και πως χωρίς ελάφρυνση, το ελληνικό χρέος θα φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη το 2020, καθώς τα φθηνά δάνεια της Ευρωζώνης θα αντικατασταθούν από την ιδιωτική χρηματοδότηση".    

newsit.gr

«Παραλύει η Αθήνα»- Επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες σε μετρό, ηλεκτρικό και τραμ

Σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων τους με 24ωρες απεργίες, αρχής γενομένης από μεθαύριο Πέμπτη (23/2) προχωρούν οι εργαζόμενοι στις σταθερές συγκοινωνίες (μετρό, ηλεκτρικός σιδηρόδρομος και τραμ), αντιδρώντας στη νομοθετική ρύθμιση με την οποία εκχωρείται στον ΟΑΣΑ η εμπορική εκμετάλλευση σταθμών και χώρων της ΣΤΑ.ΣΥ.  

Σύμφωνα με απόφαση του Συντονιστικού των Σωματείων Εργαζομένων της ΣΤΑΣΥ, οι 24ωρες απεργίες θα πραγματοποιηθούν Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου, Τετάρτη 1 Μαρτίου και Παρασκευή 3 Μαρτίου. «Μοναδικό αίτημά μας είναι να μην προχωρήσει, εδώ και τώρα, η νομοθετική ρύθμιση που προωθεί το Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, μειώνοντας τα έσοδα της Εταιρείας, απαξιώνοντάς την και ανοίγοντας το δρόμο για να πωληθεί σε ιδιώτες» υποστηρίζουν σε σχετική ανακοίνωσή τους.

 «Η ρύθμιση αποτελεί τον "δούρειο ίππο" για να διευκολύνει τα σχέδια των δανειστών ώστε να ιδιωτικοποιηθεί, ευκολότερα, η ΣΤΑ.ΣΥ. Όμως, αυτά τα «κρυφά» σχέδια δε θα περάσουν! Οι αστικές συγκοινωνίες θα παραμείνουν δημόσιες, παρέχοντας κοινωνικό έργο με όσο το δυνατόν δικαιότερη και φθηνότερη τιμολογιακή πολιτική!» καταλήγει η ανακοίνωση των εργαζομένων στα μέσα σταθερής τροχιάς. 

lifo.gr  

Έρευνα για τα δάνεια σε ΜΜΕ και κόμματα παρήγγειλε η εισαγγελέας του Άρειου Πάγου

Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, παρήγγειλε στον οικονομικό εισαγγελέα Παναγιώτη Αθανασίου την διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας σχετικά με το τελικό πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, που διερεύνησε τη νομιμότητα των δανειοδοτήσεων κομμάτων και μέσων ενημέρωσης από τράπεζες.

Συγκεκριμένα, η κυρία Δημητρίου διαβίβασε στον αντεισαγγελέα Εφετών, Παναγιώτη Αθανασίου, το τελικό πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για την χρηματοδότηση των κομμάτων και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, με εντολή να διενεργήσει προκαταρκτική έρευνα για τη διακρίβωση της τέλεσης ή μη, αυτεπάγγελτα διωκομένων αδικημάτων, και αν προκύψει κάτι το επιλήψιμο, να ασκήσει τα δέοντα (δηλαδή ποινικές διώξεις).

Ακόμη, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, στην παραγγελία της προς τον κ. Αθανασίου αναφέρει, ότι εάν αυτός κρίνει ότι είναι αναγκαίο να ανασύρει από το αρχείο το παλαιό πόρισμα εισαγγελικών αρχών του 2013, να το πράξει. Υπενθυμίζεται ότι το παλαιό αυτό πόρισμα αρχειοθετήθηκε τον Απρίλιο του 2013 ύστερα από τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή. 

 tvxs.gr

FAZ: Χωρίς συμφωνία, το καλοκαίρι του 2017 μπορεί είναι η πρεμιέρα του Grexit

ΤΟ 2015 ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΡΟΒΑ ΕΞΟΔΟΥ

Για τον κίνδυνο που ελλοχεύει το ερχόμενο καλοκαίρι για την Ελλάδα κάνει λόγο δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Η FAZ αναφέρεται στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ και του Πολ Τόμσεν ότι πολλοί από τους υπολογισμούς δεν «βγαίνουν» και ότι «θα μπορούσαμε να στηρίξουμε ένα λιγότερο θεαματικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, αλλά αναπόφευκτα θα έπρεπε να γίνουν και άλλες ελαφρύνσεις του χρέους», κάτι όμως που «οι υπουργοί Οικονομικών και οι ηγέτες της Ευρωζώνης δεν θα ήθελαν αυτή τη χρονιά, που γίνονται τόσες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη».

Και η εφημερίδα καταλήγει: «Τον Ιούλιο η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει πάνω από 7 δισεκατομμύρια ευρώ στους δανειστές. Χωρίς μια συμφωνία μέχρι τότε, ίσως το καλοκαίρι του 2015 φαντάζει ως γενική πρόβα για ένα Grexit και το καλοκαίρι του 2017 θα μείνει στη μνήμη ως η πρεμιέρα του έργου. Πριν από τη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, χθες, στην Αθήνα δεν περίμεναν πολλά. Θα ήταν καλό εάν υπήρχε μια 'συμφωνία ότι συμφωνούμε' ακουγόταν από κύκλους των πρωθυπουργικών γραφείων».

 iefimerida.gr

ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Πάνε για διαζύγιο;

Του Γιάννη Παντελάκη

Υπάρχει μια φωτογραφία από το βράδυ των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Στο εκλογικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ, Τσίπρας και Καμμένος αγκαλιάζονται, φιλιούνται και χαιρετούν τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι τους αποθεώνουν. Η φωτογραφία αυτή είναι ικανή από μόνη της να απαντήσει σε όσα σενάρια κυκλοφορούν αυτές τις ημέρες. Περί αλλαγής κυβερνητικού εταίρου, περί συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ με την κεντροαριστερά και περί πιθανού διαζυγίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τίποτα δεν ισχύει. Οι φαινομενικά ανάρμοστες σχέσεις τους παραμένουν εξαιρετικές.

Η συγκεκριμένη εικόνα από το νικηφόρο αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, δεν αποτυπώνει κάτι στιγμιαίο. Και η συνέχεια μετά από εκείνες τις εκλογές έδειξε, ότι πρόκειται για μια συνεργασία με μέλλον. Η κυβερνητική πορεία, το απέδειξε. Μια πορεία μάλιστα το κύριο χαρακτηριστικό της οποίας είναι η αποθέωση που επιφυλάσσουν οι βουλευτές των ΑΝΕΛ στις ομιλίες Τσίπρα και η αντίστοιχη από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στις ομιλίες Καμμένου. Ακόμα και όταν οι τελευταίες έχουν αρκετές δόσεις αγοραίου και χυδαίου λόγου.

Όλα ξεκίνησαν από τις δηλώσεις του Φίλη ότι η συνεργασία με τον Καμμένο δεν έχει πλέον καμία νομιμοποιητική βάση προτείνοντας συνεργασία με την Δημοκρατική Συμπαράταξη έστω και αν βρωμάει. Υπάρχει και ένα επιπλέον ενδιαφέρον σ αυτές τις δηλώσεις. Ο Φίλης έθιξε και ένα θέμα ταμπού. Ότι ο Καμμένος μίλησε για εξοπλιστικά προγράμματα 2 δισ. Κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θεώρησε σωστό να αναφερθεί στο θέμα. Αφήνουν τον Καμμένο να ασχολείται με τα εξοπλιστικά και δεν τους ενδιαφέρει για το ποιος παίρνει αυτές τις αποφάσεις και ποιος θα πληρώσει το κόστος.

Οι δηλώσεις Φίλη ενόχλησαν τον βουλευτή των ΑΝΕΛ Δ. Καμμένο ο οποίος ζήτησε να πάρει ξεκάθαρη απάντηση από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί «έχουμε ρίξει πολλή δουλειά και ιδρώτα». Ο ιδρώτας και η δουλειά, έπεσαν για την συνεργασία τους, εννοείται. Ο βουλευτής ωστόσο άδικα ανησυχεί (αν πράγματι ανησυχεί).  Από την κυβέρνηση έσπευσαν να διοχετεύσουν σχόλιο ότι οι Τσίπρας και Καμμένος μιλούν συχνά στο τηλέφωνο και ότι οι σχέσεις τους παραμένουν εξαιρετικές.

Αλλά ακόμα και αν δεν σχολίαζε το Μαξίμου, ενδεχόμενο ρήξης των δυο, δεν υπάρχει. Πρόκειται για μια απόλυτη συνειδητή επιλογή και από τις δυο πλευράς, μια αρμονική συνεργασία η οποία είχε έναν προσχηματικό λόγο για να δημιουργηθεί τον Ιανουάριο του 2015 και ο οποίος παρότι έχει αποδειχτεί ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει, συνεχίζουν να τον επικαλούνται ακόμα και σήμερα. Το επιχείρημα με το οποίο προσπάθησαν να δώσουν νομιμοποιητική βάση τότε, ήταν πως πρόκειται για δυο αντιμνημονιακά κόμματα που δεν έχουν σχέση με το παλιό πολιτικό σύστημα.

Το δεύτερο σκέλος του επιχειρήματος (παλιό πολιτικό σύστημα), δεν έχει βάση. Και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ αποτελούν μέρος του παλιού συστήματος. Και προφανώς έχει ακυρωθεί και η επίκληση του πρώτου σκέλους. Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από κοινού συμφώνησαν και ψήφισαν το δικό τους τρίτο μνημόνιο. Το πιο σκληρό. Πρόκειται για δυο μνημονιακά κόμματα, σύμφωνα και με τον δικό τους παλαιότερο διαχωρισμό.

Η συνεργασία των δυο, έχει προοπτική. Βασίζεται σε πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Λαϊκισμός, διάθεση για παραμονή στην εξουσία με οποιονδήποτε τρόπο και κόστος, ανέξοδος εθνικοπατριωτισμός και άρνηση να μοιραστούν την εξουσία με κάποιους επιπλέον. Πορεύονται μ’ έναν εξαιρετικό-από πλευράς συνεργασίας-τρόπο, έχουν συμβιβαστεί με οτιδήποτε ενδέχεται να κλονίσει την παραμονή τους στην εξουσία και –γιατί όχι-πρόκειται για μια συνεργασία με προοπτική…

 liberal.gr

Πάλι… τους κατατροπώσαμε!

Του Γιάννη Σιδέρη

Ο ιταλός μαρξιστής Αντόνιο Γκράμσι στην εφημερίδα του «Ορντινε Νουόβο» είχε προμετωπίδα «Το να λέει κανείς την αλήθεια είναι επαναστατικό».

Δυστυχώς οι κυβερνητικοί είναι απλοί… ριζοσπάστες και όχι επαναστάτες, και ως εκ τούτου δεν νιώθουν την επαναστατική υποχρέωση να πουν την αλήθεια στο λαό. (Άλλωστε ως σύγχρονοι άνθρωποι και ταυτίζονται με την εποχή τους: την εποχή της μετα-αλήθειας!).

Γι αυτό τα ελεγχόμενα από την κυβέρνηση Μέσα, διαλαλούν «τέλος στη λιτότητα», (διαστρέφοντας τη ρήση Dijsselbloem, ο οποίος χρύσωσε το χάπι, αναγγέλλοντας, τη «μετατόπιση του μείγματος οικονομικής πολιτικής από τη λιτότητα προς την κατεύθυνση των βαθιών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». (Κάτι που βεβαίως απάδει στο συντηρητικό πολιτικό  DNA του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κάθε μεταρρύθμιση την χαρακτηρίζει ως συντηρητική και νεοφιλελεύθερη, άρα απαγορευμένη).

Ο υπουργός Νίκος Παππάς υποστήριξε ότι τα νέα μέτρα που έρχονται θα  έχουν αντιστοίχηση με μέτρα ελάφρυνσης, άρα θα είναι δημοσιονομικώς ουδέτερα (αν επιτευχθούν οι στόχοι βεβαίως, αλλά δεν το είπε), ενώ έριξε στην κυκλοφορία το νέο καταπραϋντικό του λαού, για να τον οπλίσει με υπομονή (δηλαδή με ανοχή), μέχρι τον Οκτώβρη, οπότε θα έχει σχηματισθεί  - αν έχει - η νέα γερμανική κυβέρνηση: Αυτό σήμαινε η ρήση του: «Εξελίσσονται πολιτικές δυναμικές στην Ευρώπη που θα ευνοήσουν τις ελληνικές θέσεις».

Είναι γνωστή παλαιόθεν η εμμονή για την αλλαγή των συσχετισμών στη Ευρώπη – από την εποχή που φαντασιώνονταν ότι θα την αλλάξουν. Τώρα θέλουν να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση θα βγει κερδισμένη από τις γαλλικές και γερμανικές εκλογές, καθώς π.χ. Macron και Schulz θα κονταροχτυπηθούν με όλο το ευρωπαϊκό σύστημα, με τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των ευρωπαϊκών χωρών, για χάρη του Αλέξη και της Ελλάδας. Μετά από δυο χρόνια κυβερνητικών διαψεύσεων, ακόμη δεν έχουν κατανοήσει πόσο γραφειοκρατικοποιημένη και δεσμευτική είναι η λειτουργία των ευρωπαίων ηγετών.

Παράλληλα ο υπουργός, για να αιτιολογήσει την αποτυχία της «πολιτικής συμφωνίας» που είναι το δονκιχωτικό όνειρο της κυβερνητικής πολιτικής, δήλωσε ότι «η μάχη κρίθηκε στην πολιτική και όχι στην τρόικα». (Βέβαια ο Dijsselbloem, δηλώνει ότι «πολιτική συμφωνία» δεν υπάρχει, αλλά ποιος θα διαβάσει τις δηλώσεις του;).

Ταυτόχρονα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, δήλωνε «πετύχαμε μια συμφωνία που δεν περιλαμβάνει ούτε ένα ευρώ λιτότητα»! Στο non paper που έστειλε η κυβέρνηση για να θριαμβολογήσει περί επίτευξης του «απαράβατου» όρου «ούτε ένα ευρώ λιγότερο», αναφέρεται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, διευκρινίζοντας πως υπάρχει η «δυνατότητα επιστροφής» σε αυτές πριν το τέλος του προγράμματος, και θα προσδιοριστεί η δυνατότητα αυτή, μέσω των τεχνικών κλιμακίων.

Πέραν αυτών, αιδήμων σιωπή. Δεν υπάρχει καμιά αναφορά στα ζέοντα θέματα: Το αφορολόγητο, το ασφαλιστικό, τις ομαδικές απολύσεις, το χρέος (ούτε στην ποσοτική χαλάρωση αλλά σε πούμε αυτό είναι θέμα με δυναμική εξέλιξης). Φυσικώ τω λόγω δεν υπάρχει καμιά αναφορά, αφού όπως δήλωσε ο Dijsselbloem, οι εκπρόσωποι των θεσμών θα επιστρέψουν σύντομα στην Αθήνα με στόχο να επιτύχουν μια συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο (Staff Level Agreement) για ένα νέο πακέτο μεταρρυθμίσεων που θα αφορά το φορολογικό, το συνταξιοδοτικό και την αγορά εργασίας.

Όπερ για μια φορά ακόμη η περήφανη διαπραγμάτευση κατατροπώθηκε, θα λάβουμε τα μέτρα λιτότητας ύψους 3,6 δισ., χωρίς καν μια αναφορά στο χρέος (ούτε θα πάρουμε τέτοια κατά πως φαίνεται, ως μετά τις γερμανικές εκλογές), ενώ και το QE είναι στον αέρα.

Πάντα τέτοιες δοξαστικές επιτυχίες και υπομονή να έχουμε. Το μόνο «θετικό» που έχει προσφέρει η κυβέρνηση ως τώρα, είναι η πλήρης απομυθοποίηση, το τσάκισμα μιας οραματικής προσμονής δεκαετιών, για την έλευση της Αριστεράς.

Ό,τι δεν κατόρθωσε η Δεξιά τόσα χρόνια, το κατόρθωσε ο ΣΥΡΙΖΑ σε δύο! Και δεν τσάκισε την προσμονή, λόγω των μέτρων λιτότητας. Την τσάκισε γιατί με την πολιτική της τα έκανε πιο αναγκαία, πιο σκληρά, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθεί να πείσει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα βλέπουμε και τα ζούμε, αλλά όπως η κυβέρνηση θέλει να  τα βλέπουμε.

Κρίμα: Τόσες δεκαετίες μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, (όχι κατ' ανάγκη αριστερόστροφα), είχαν συνδέσει την πολιτική με το ψέμα, αλλά την Αριστερά με την αλήθεια. Την κατατρόπωσε και αυτή την πίστη η κυβέρνηση!

liberal.gr 

Νέα σφαγή της μεσαίας τάξης κρύβει το χτεσινό Eurogroup

Σε αλαλούμ εξελίχτηκαν οι δηλώσεις Ελλήνων υπουργών και ξένων αξιωματούχων μετά τη χτεσινή συνεδρίαση στις Βρυξέλλες. Άλλα λένε ότι συμφωνήθηκαν οι μεν και άλλα οι δε. Αποκρυπτογραφώντας τους, όμως, μπορεί να δει αυτό που πραγματικά συμφώνησαν: Νέα μεγάλα βάρη για τη μεσαία τάξη, που συμπαρασύρουν και τους ασθενέστερους.

Ποια, όμως, είναι η θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα σ αυτά που διαδίδουν εδώ οι Έλληνες υπουργοί και σ’ αυτά που πραγματικά συμφωνήθηκαν χτες;

Οι κ Σταθάκης και Παππάς, καθώς και η ανεπίσημη ανακοίνωση της κυβέρνησης στήριξαν την επιχειρηματολογία τους για να μας πουν ότι η ελληνική κυβέρνηση θριάμβευσε στο ότι  «οι θεσμοί» συμφώνησαν σε μέτρα «μηδενικής επιβάρυνσης», επομένως, όπως υποστηρίζουν, η κυβέρνηση για κάθε ευρώ που θα επιβαρύνει τους πολίτες θα παίρνει ένα άλλο ισοδύναμο για να τους ελαφραίνει! Τίποτε ψευδέστερο.

Κατ αρχήν, ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισενμπλουμ ήταν ξεκάθαρος στο θέμα αυτό. «Έχουμε έναν συγκεκριμένο δημοσιονομικό δρόμο» είπε. «Το δημοσιονομικό περιθώριο που θα προκύψει από τις μεταρρυθμίσεις θα πάει σε μέτρα που θα ωθήσουν την ανάπτυξη». Αυτή, και καμιά άλλη, είναι η αλλαγή του μείγματος, για την οποία μίλησαν χτες οι δανειστές. Την οποία στέλνουν τους εκπροσώπους τους εδώ από την άλλη βδομάδα για να την επιβάλουν κι όλας. Αλλιώς, τα λεφτάκια τους δεν θα τα πάρουν ποτέ..

Για όποιον δεν κατάλαβε, ανάπτυξη κατά τους δανειστές είναι η Αγορά και οι Επενδύσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις και τα έργα υποδομών για επενδύσεις. Δεν είναι οι άρπα κόλλα ψηφοθηρικές δήθεν παροχές σε 13ες συντάξεις που ονειρεύεται η κυβέρνηση, αφήνοντας τους άνεργους σύξυλους, ούτε η επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού για να διορίζονται στρατιές ημετέρων.

Κι εδώ ακριβώς έχουμε το αλαλούμ των δηλώσεων. Γιατί άλλα έχουν ζητήσει και απαιτούν οι δανειστές και άλλα ονειρεύεται και προπαγανδίζει η κυβέρνηση.

Επειδή, η μόνη συμφωνία που έγινε χτές ήταν ότι η ελληνική κυβέρνηση θα ψηφίσει, θα προωθήσει και θα εφαρμόσει μέτρα περικοπών αφορολόγητου, συντάξεων, αμοιβών, δικαιωμάτων και μάλιστα για μετά το 2018. Καθαρά. Υπό αυτούς τους όρους επιστρέφει η τρόικα.

Και θα εξακολουθεί η κυβέρνηση να παρουσιάζει πλεόνασμα τεράστιο, χωρίς να έχει συμφωνηθεί μέχρι πότε. Αυτό σημαίνει ότι η ανηλεής φορολογία των πολιτών, από την οποία προέκυψε το πλεόνασμα πέρυσι, θα συνεχιστεί και φέτος και του χρόνου. Αλλιώς, δεν θα υπάρχει πλεόνασμα για να διοχετευτεί στην ανάπτυξη, που λέει η τρόικα ή στους ασθενέστερους που λέει η κυβέρνηση.

Όπως καταλαβαίνει και ο πιο αδαής και δεδομένου ότι τα πλεονάσματα τα πληρώνουν αυτοί που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, θα γδαρθεί πάλι η μεσαία τάξη των μισθωτών και των συνταξιούχων και όσων εμπόρων και ελεύθερων επαγγελματιών είναι «αιχμάλωτοι», για να πληρώσει το μάρμαρο της συμφωνίας του 2015, όπως ξεκαθάρισε χτες ο Γερούν Ντάισενμπλουμ:  «Συνεχίζουμε στο πλαίσιο που είχε συμφωνηθεί το 2015» είπε για την ακρίβεια.

Δηλαδή, για να μην ακούμε βλακώδεις δικαιολογίες, πληρώνουμε και θα πληρώνουμε πανάκριβα την ηλίθια πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ του 2015 και του τρίτου μνημονίου με το οποίο φέσωσαν τη χώρα, χωρίς να υπάρχει ανάγκη!

Και ποιές είναι οι περίφημες «μεταρρυθμίσεις», που απομένει να γίνουν τώρα, κατά τον κ Ντάισενμπλουμ, τον κ Μοσκοβισί και το ΔΝΤ, που πήρε μέρος στη χτεσινή συνεδρίαση; Η μείωση του αφορολόγητου, η παραπέρα περικοπή των συντάξεων, η παραπέρα κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων και περιορισμός αμοιβών. Για αρχή!

Γιατί από την άλλη βδομάδα που θα έρθει η τρόικα, θα αρχίσει η διαπραγμάτευση και για τις αλλαγές σε 12 τομείς της ελληνικής οικονομίας που ακόμα καρκινοβατούν, σύμφωνα με όσα λένε οι δανειστές. Είναι τα περίφημα δύο τρίτα των προαπαιτούμενων που δεν έχει προχωρήσει η κυβέρνηση! Κι αυτά είναι:

Η ολοκλήρωση των μεγάλων ιδιωτικοποιήσεων

Η υιοθέτηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ομαδικών απολύσεων

Τα ενεργειακά ζητήματα και το άνοιγμα της αγοράς ενέργειας

Η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Υιοθέτηση των 230 συστάσεων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας

Η νομοθεσία και τα μέτρα για τον έλεγχο των δαπανών στην υγεία

Το θεσμικό πλαίσιο για την εξωδικαστική ρύθμιση των οφειλών

Οι αλλαγές στη διακυβέρνηση των συστημικών τραπεζών

Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων

Η αναθεώρηση το νόμου για τη χρήση γης και το εθνικό κτηματολόγιο

Η μεταρρύθμιση του ειδικού μισθολογίου των ενστόλων

Οι ηλεκτρονικές δημοπρασίες

Το πλαίσιο για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων

Κι αυτά, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει το ΔΝΤ αν θα πάρει μέρος στο νέο αυτό «πρόγραμμα», χωρίς να υπάρχει πολιτική ή άλλη συμφωνία για τα μέτρα, τα οποία θα απασχολήσουν τα κλιμάκια που έρχονται, και χωρίς να έχει ξακαθαριστεί για πόσα χρόνια ακόμα θα αιμορραγούν οι πολίτες!

Και τότε τι συμφωνήθηκε χτες στις Βρυξέλλες; Ότι οι Συριζανελ θα είναι καλά παιδιά και θα τα υπογράψουν όλα. Τίποτε καινούργιο. Αυτό κάνουν μονίμως. Το ερώτημα είναι αν θα εφαρμόσουν τίποτε που να ωφελεί το λαό. Όλο το λαό. Όχι μόνο τα πελατάκια.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης - liberal.gr

SZ: Η Ελλάδα πρέπει να εφαρμόσει μέτρα 1,5 δισ. ευρώ μέχρι το 2018 και άλλα 1,5 δισ. μετά

Η Ελλάδα θα πρέπει να εφαρμόσει ως το 2018 ένα πακέτο μέτρων που θα κυμαίνονται από 1-1,5 δισ. ευρώ και άλλα τόσα μετά το τέλος του προγράμματος.

Αυτό εκτιμά σε ρεπορτάζ της η γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung αναφερόμενη στα αποτελέσματα του αποψινού Eurogroup. Ο τίτλος του ρεπορτάζ είναι «Ορατό ένα καλό τέλος».

Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει επίσης ότι «στο επίκεντρο βρίσκονται η μείωσης του αφορολόγητου και νέες μειώσεις στις συντάξεις», αν και σημειώνει ότι η Αθήνα έχει αποκλείσει, έως τώρα, νέες μειώσεις των συντάξεων.

Τέλος, για το θέμα νέων φορολογικών ελαφρύνσεων θα μπορεί να υπάρξει συζήτηση περί το τέλος του προγράμματος, αναφέρει η εφημερίδα, παραπέμποντας στις δηλώσεις του προέδρου του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, μετά την συνεδρίαση.

iefimerida.gr

O λογαριασμός στον επόμενο

Η κυβέρνηση θα κλείσει την αξιολόγηση, θα περάσει ανέμελη διετία στην εξουσία και θα αφήσει τα μέτρα στο 2019, να περιμένουν τον Μητσοτάκη για να τα εφαρμόσει και τον Τσίπρα για να τα καταγγείλει

Του Κώστα Γιαννακίδη

Η κυβέρνηση συμφώνησε, τελικά, να νομοθετήσει προληπτικά μέτρα που θα τεθούν σε ισχύ το 2019. «Πρόκειται για μέτρα που δεν έχουν κόστος ούτε ένα ευρώ» λέει το Μαξίμου. Εντάξει. Όμως εδώ έρχεται η ίδια η λογική και εκθέτει θέσεις και δεσμεύσεις.

Πρώτα-πρώτα να δούμε αν υπάρχει συμφωνία για κλείσιμο της αξιολόγησης. Αυτό δεν μας καίει όλους; Το non paper του Μαξίμου αναφέρεται «στα θετικά της πολιτικής συμφωνίας». Όμως ο πρόεδρος του Eurogroup δήλωσε ότι δεν υπάρχει πολιτική συμφωνία, παρά μόνο συμφωνία για επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα. Υπάρχει διαφορά, σωστά;

Η κυβέρνηση δέχθηκε να νομοθετήσει προληπτικά, όταν μέχρι πριν από λίγες ημέρες υποστήριζε ότι κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα, ακόμα και με το ίδιο το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Αν μη τι άλλο, το είχε πει κατηγορηματικά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας: «η προληπτική νομοθέτηση μέτρων δεν διέπει ούτε το ελληνικό, ούτε το ευρωπαϊκό Δίκαιο και είναι αντισυνταγματική». Ας είναι. Οι «είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος» έκαναν άλλον έναν τακτικό ελιγμό για το καλό της χώρας. Δεν είχαν, άλλωστε, διαφορετική επιλογή. Οι δανειστές ζήτησαν τα προληπτικά μέτρα, δεν τα προτείναμε εμείς.

Τα μέτρα, κατά την κυβέρνηση, δεν έχουν κόστος ούτε ένα ευρώ. Μα πώς μπορεί να γίνει αυτό; Τι μέτρα είναι αυτά; Εκτός και αν δεν μιλάμε είτε για μέτρα, είτε για ευρώ. Οι πληροφορίες αναφέρουν πώς πρόκειται για παρεμβάσεις πρωτίστως στο Ασφαλιστικό και στο Φορολογικό.  Πρακτικά αυτό δείχνει μείωση συντάξεων και του αφορολόγητου, δηλαδή μέτρα που κοστίζουν ευρώ. Στο Μαξίμου το λένε «νέο μείγμα πολιτικής». Δουλευόμαστε.  Όμως το κλειδί, η χρυσόσκονη που θα πέσει πάνω στο χάπι, βρίσκεται στην ημερομηνία: στην εφαρμογή των μέτρων το 2019.

Με την αξιολόγηση να παίρνει θετικό πρόσημο και τα μέτρα να περιμένουν μέσα στο 2019, η κυβέρνηση μπορεί πλέον να ελπίζει σε μία ανέμελη και ανέφελη διετία κατά την οποία το πρωθυπουργικό αεροσκάφος θα συνεχίσει τις πτήσεις της χαράς, τα παπούτσια θα βουλιάζουν στις παχιές μοκέτες και τα χέρια θα μαζεύουν πέτρες για να πετάνε στα τζάμια του Μαξίμου, όταν ο Μητσοτάκης εφαρμόζει τα μέτρα που νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ.

protagon.gr

Οργή για τους 8 Έλληνες ευρωβουλευτές που ψήφισαν για τη «φέτα made in Canada»

Οκτώ Έλληνες ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του Ποταμιού ψήφισαν τη CETA της ΕΕ με τον Καναδά που περιλαμβάνει και τη συμφωνία για τη φέτα από τον Καναδά, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων από τους Έλληνες κτηνοτρόφους.

Σε επιστολή της η Ομοσπονδία Κτηνοτροφικών συλλόγων Θεσσαλίας αναφέρει:

Διαμαρτυρία της Ομοσπονδίας κτηνοτρόφων Περιφέρειας Θεσσαλίας για την CETA

Η Ομοσπονδία κτηνοτροφικών συλλόγων Περιφέρειας Θεσσαλίας μετά την ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο της CETA εκφράζει την οργή και τον θυμό της για τους Έλληνες Ευρωβουλευτές που ψήφισαν υπέρ της συγκεκριμένης συμφωνίας. Μια συμφωνία που ρίχνει στο κάδο των αχρήστων τον αγώνα όλων αυτών που πάλεψαν για πολλά χρόνια για να καθιερωθεί η φέτα ως ΠΟΠ στην Ευρωπαική Ένωση. Σήμερα με την συμφωνία με τον Καναδά θα υπάρχει η immitasion φέτα αύριο με κάποια άλλη χώρα θα υπάρχει μόνο ο όρος φέτα και δεν θα υπάρχουμε εμείς. Δεν θα επιτρέψουμε σε λίγους ευρωβουλευτές (8 όλοι και όλοι) να αποφασίσουν για τον αφανισμό μας. Ας καθίσουν στις Βρυξέλλες και οι 8 μη πατριώτες και μη έλληνες ευρωβουλευτές με τους παχυλούς μισθούς τους και να μην γυρίσουν ποτέ στην Ελλάδα.

Όλα τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε. προστάτευσαν τα δικά τους προϊόντα και εμείς που έχουμε ένα προϊόν από την αρχαιότητα με τεράστια περιθώρια ανάπτυξης το παραχωρούμε σε άλλα κράτη. Επειδή χάσαμε μια μάχη όχι όμως και τον πόλεμο, στην ψήφιση της CETA στο ελληνικό κοινοβούλιο όποιος έλληνας βουλευτής ψηφίσει υπέρ της συγκεκριμένης συμφωνίας πέρα από προδότης θα είναι και ανεπιθύμητος στα χωριά μας. Όποιος δεν μπορεί να το κάνει δεν είναι άξιος να κυβερνά και να πάει σπίτι του.

Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας

Παλάσκας Νικόλαος

Από την ελληνική πλευρά, θετικά ψήφισαν όλοι οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (Μαρία Σπυράκη, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Ελίζα Βόζενμπεργκ, Γιώργος Κύρτσος, Θοδωρής Ζαγοράκης), του Ποταμιού (Γεώργιος Γραμματικάκης, Μιλτιάδης Κύρκος) και η Εύα Καϊλή από το ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης απουσίαζε.

Αρνητικά ψήφισαν οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Δημήτρης Παπαδημούλης, Κωνσταντίνα Κούνεβα, Κωνσταντίνος Χρυσόγονος, Στέλιος Κούλογλου), ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας Νίκος Χουντής, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ (Κωνσταντίνος Παπαδάκης, Σωτήρης Ζαριανόπουλος) οι ανεξάρτητοι Σοφία Σακοράφα και Νότης Μαριάς, καθώς και οι ευρωβουλευτές της Χρυσής Αυγής.  

aixmi.gr

Eurogroup: Η Αθήνα είπε το «ναι» σε νέα μέτρα - επιστρέφουν οι θεσμοί

«Ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα» λένε κυβερνητικές πηγές

Σε συμφωνία κατέληξε η συνάντηση στις Βρυξέλλες στην οποία συμμετείχαν από την ελληνική πλευρά οι κ.κ. Τσακαλώτος και Χουλιαράκης και από την πλευρά των θεσμών, ο επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, οι Πιέρ Μοσκοβισί, Μάρκο Μπούτι (Κομισιόν), ο Κλάους Ρέγκλινγκ (ESM), ο Τόμας Βίζερ (επικεφαλής EuroWorking Group), ο Μπενουά Κερέ (ΕΚΤ) και οι Ντέλια Βελκουλέσκου, Πόουλ Τόμσεν (ΔΝΤ).

Σύμφωνα με δύο αξιωματούχους, η ελληνική πλευρά δέχθηκε τη λήψη μέτρων για το 2019, ανοίγοντας το δρόμο για την επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα μέσα στις ερχόμενες ημέρες.

Η έκτακτη συνάντηση πραγματοποιήθηκε μεταξύ των επικεφαλής των θεσμών και της ελληνικής πλευράς, προκειμένου να υπάρξει συμφωνία για το περιεχόμενο κοινού ανακοινωθέντος το οποίο αναμένεται να εκδοθεί στο Eurogroup

Σύμφωνα με τις κυβερνητικές πηγές τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών θα επιστρέψουν στην Αθήνα αμέσως μετά την Καθαρά Δευτέρα και να ολοκληρωθεί η τεχνική συμφωνία (SLA) εντός ολίγων ημερών.

Ως προς το τι προβλέπει η συμφωνία, οι ίδιες πηγές σημειώνουν πως περιλαμβάνει τελικά τον απαράβατο όρο που έθεσε η ελληνική πλευρά για «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα».

Η ελληνική πλευρά δέχθηκε τη νομοθέτηση μεταρρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν από 01/01/2019 και μετά, υπό την προϋπόθεση ότι το δημοσιονομικό ισοζύγιο θα είναι απολύτως ουδέτερο. Πρακτικά, επισημαίνουν, στην Αθήνα θα εξεταστεί η αλλαγή μείγματος πολιτικής από το 2019 και μετά, χωρίς περαιτέρω δημοσιονομική επιβάρυνση.

Επιπλέον, υπογραμμίζουν πως στα θετικά της πολιτικής συμφωνίας, που μένει όμως να προσδιοριστεί σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, είναι η δυνατότητα επιστροφής της εργασιακής κανονικότητας των συλλογικών διαπραγματεύσεων νωρίτερα, δηλαδή πριν το τέλος του προγράμματος.

Ως πολύ σημαντική τονίζουν τη δέσμευση, από πλευράς Κομισιόν, που αναμένεται να εξεταστεί σε επόμενο Eurogroup, ώστε να εξαιρεθεί από τις δαπάνες για τον υπολογισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης ύψους 3 δισ. ευρώ για τη δημιουργία τουλάχιστον 100.000 θέσεων εργασίας, τα επόμενα δυόμισι χρόνια. Όπως σημειώνουν, τη χρηματοδότηση ενός τέτοιου προγράμματος ήδη διαπραγματεύεται η ελληνική πλευρά με την Παγκόσμια Τράπεζα σε συνεργασία με ευρωπαϊκούς οργανισμούς.

athensvoice.gr