Μαζική υστερία – Παράξενες επιδημίες γέλιου, χορού και δίαιτας

Το συναίσθημα είναι απαραίτητο για την επιβίωση μας. Χωρίς αυτό ο άνθρωπος δεν μπορεί καν να πάρει αποφάσεις.

(Άνθρωποι που λόγω τραυματισμού ή λοβοτομής, είχαν «έλλειψη συναισθημάτων», δεν μπορούσαν να αποφασίσουν ούτε καν το επόμενο ραντεβού με τον γιατρό).

Το θυμικό δίνει εντολές στο σώμα μας να αντιδράσει, πριν καν συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει.

Όταν νιώθουμε αηδία σουφρώνουμε αντανακλαστικά τη μύτη μας και μισοκλείνουμε τα μάτια, για να ελαττώσουμε τα εισερχόμενα ερεθίσματα.

Όταν τρομάζουμε ανοίγουμε μάτια και ρουθούνια, πριν αξιολογήσουμε την κατάσταση και αποφασίσουμε να φύγουμε, να μείνουμε ή να επιτεθούμε.

~~

Όμως η σημαντικότερη λειτουργία του συναισθήματος είναι η σύνδεση μας με τους άλλους ανθρώπους, η ενδυνάμωση των κοινωνικών δικτύων.

Τα μωρά χαμογελάνε ένα χρόνο πριν πουν τις πρώτες τους λέξεις, πριν καν μπουσουλήσουν. Έτσι αυξάνουν τις πιθανότητες επιβίωσης.

Στα παλιότερα χρόνια ένα κατσούφικο μωρό, που διαρκώς κλαίει, θα είχε περισσότερες πιθανότητες να το αφήσουν οι γονείς του στο δάσος, για τις τίγρεις και τους λύκους. Ή θα το φρόντιζαν με λιγότερη προθυμία απ’ το πάντα χαμογελαστό δίδυμο αδελφό του.

Κανείς δεν συμπαθεί τους μονίμως γκρινιάρηδες και κακόκεφους ανθρώπους. Γιατί; Επειδή τα συναισθήματα μεταδίδονται ασυνείδητα κι αστραπιαία.

~~

Αν παρατηρήσετε δυο ανθρώπους που συζητάνε θα δείτε ότι μιμούνται ο ένας τον άλλο, στον τρόπο στάσης, στον τόνο της φωνής, στις εκφράσεις του προσώπου -σχεδόν σαν καθρέφτης.

Όταν δημιουργείται μια ομάδα, έστω με έξι άτομα, τότε οι άνθρωποι λειτουργούν όχι απλώς αγελαία, αλλά σαν ένα σμήνος πουλιών.

Δείτε αυτό το σμήνος από ψαρόνια.  

Το σμήνος (όπως κι ένα κοπάδι σαρδέλες) δεν αλλάζει σχήμα, κατεύθυνση, πυκνότητα με βάση τις εντολές κάποιου αρχηγού.

Όλα τα μέλη είναι συνδεδεμένα αλυσιδωτά με τα άλλα. Αν ένα στρίψει το ακολουθούν τα έξι κοντινά, κι εκείνα τα ακολουθούν 36 (6Χ6), κι εκείνα 216 (36Χ6) κοκ.

Το σμήνος μοιάζει να έχει συλλογική νοημοσύνη, και κατά κάποιο τρόπο έχει, αφού όλα τα μέλη είναι συνδεδεμένα.

Όμως η κίνηση, η αλλαγή, δεν προκύπτει από σκέψη (ή συζήτηση για τους ανθρώπους), αλλά είναι αυτόματη, ορμέμφυτη, ενστικτώδικη.

~~

Με παρόμοιο τρόπο συμπεριφέρονται και “ανώτερα” ζώα, όπως τα κοπάδια βοοειδών (πιο εμφανές στα άγρια, όπως τα γκνου), αλλά και οι άνθρωποι.

Ένα πλήθος ανθρώπων που τρέπεται σε φυγή δεν λειτουργεί λογικά ούτε ατομικά. Μόλις ακουστεί ο πυροβολισμός ξεκινούν να τρέχουν, προς τα εκεί που πάει ο διπλανός τους. Κι όχι μόνο δεν υπάρχει λογική στην κίνηση τους, αλλά μπορεί να περιγραφεί και με όρους της φυσικής.

Μια ομάδα φυσικών μελέτησε το Ola, το γνωστό Κύμα που κάνουν οι θεατές στις εξέδρες των γηπέδων (παρεμπιπτόντως το Κύμα πρωτοεμφανίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού, το 1986).

Και βρήκαν ότι τα κύματα αυτά διαδίδονται όπως η εξάπλωση της φωτιάς στο δάσος ή όπως ένας ηλεκτρικός παλμός στον καρδιακό μυ, και μπορούν να περιγραφούν με “μαθηματικά μοντέλα διεγέρσιμων μέσων”, σαν να μην αφορούν σε ανθρώπους.

Η ομάδα, το πλήθος, το κοινωνικό δίκτυο έχει διαφορετικές ιδιότητες (συμπεριφορά) απ’ το κάθε μεμονωμένο άτομο.

~~

Όταν το συναίσθημα που μεταδίδεται στην ομάδα έχει πραγματικό έναυσμα (φόβος μετά τον πυροβολισμό, ο ενθουσιασμός στο Κύμα) έχουμε μια περίπτωση μαζικής αντίδρασης.

Όταν είναι φανταστικό, τότε έχουμε μαζική υστερία (επιστημονικά λέγεται μαζική ψυχογενής ασθένεια).

Και συμβαίνει από πολύ παλιά.

Η πρώτη γνωστή περίπτωση είναι εκείνη της χορομανίας (χορεία). Τα πρώτα περιστατικά αυτής της μανίας εμφανίστηκαν στη Γερμανία, το 1374, όταν η μαύρη πανώλη αποδεκάτιζε τον πληθυσμό.

“Άνθρωποι ενωμένοι από μια κοινή αυταπάτη σχημάτιζαν κύκλους, στους δρόμους και στις εκκλησίες, και ξεκινούσαν να χορεύουν επί ώρες, μέσα σ’ ένα άγριο παραλήρημα, έως ότου τελικά έπεφταν στο έδαφος σε κατάσταση εξάντλησης και βογκούσαν σαν ετοιμοθάνατοι”. J.F.C. Hecker, 1884

~~

Μια άλλη παράξενη όσο και αστεία περίπτωση μαζικής υστερίας που αναφέρει ο Hecker είναι εκείνη των Καλογριών που Νιαούριζαν. Συνέβη σε κάποιο γαλλικό μοναστήρι.

Μια καλόγρια, χωρίς λόγο, ξεκίνησε να νιαουρίζει. Σύντομα επηρεάστηκαν κι οι υπόλοιπες. Όλες οι καλόγριες, κάποιες συγκεκριμένες ώρες νιαούριζαν δυνατά. Οι γείτονες ενοχλήθηκαν απ’ τη συμπεριφορά τους (η γάτα είναι δαιμονικό ζώο) και ζήτησαν την παρέμβαση του στρατού, όπως και έγινε.

Χαρακτηριστικά μαζικής υστερίας είχε και το Κυνήγι Μαγισσών.

Η αντίδραση του ακροατών, όταν άκουσαν στην ραδιοφωνική εκπομπή του Όρσον Ουέλς για τους εξωγήινους που κατέστρεφαν τη Γη, είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα (διαβάστε το πλήρες χρονικό της εδώ “Οι αρειανοί του Όρσον Ουέλς”)

~~

Μια πιο πρόσφατη περίπτωση ήταν η επιδημία γέλιου, το 1962, στην Τανζανία.

Σ’ ένα καθολικό οικοτροφείο θηλέων τρεις μαθήτριες ξεκίνησαν να γελάνε ακατάπαυστα.

Η κρίση γέλιου κάποιες φορές διαρκούσε πολλές ώρες κι οι ασθενείς περιέγραφαν ότι αισθάνονταν ανήσυχοι και φοβισμένοι -παρότι γελούσαν.

Σύντομα “προσβλήθηκαν” πάνω από χίλια άτομα. Με τις ιατρικές εξετάσεις δεν βρέθηκε κανένα βιολογικό αίτιο της επιδημίας.

~~

Μια άλλη περίπτωση μαζικής υστερίας ξεκίνησε το 1998, σ’ ένα λύκειο του Τενεσί. Μια καθηγήτρια παραπονέθηκε ότι μύριζε βενζίνη ή κάποιο άλλο αέριο. Την έπιασε πονοκέφαλος, δύσπνοια, ζάλη και ναυτία.

Βλέποντας την αντίδραση της πολλοί μαθητές της παρουσίασαν παρόμοια συμπτώματα. Καθώς εκκενωνόταν η αίθουσα κι άλλοι μαθητές ήρθαν σ’ επαφή με τους “άρρωστους” κι έπαθαν τα ίδια.

100 άτομα πήγαν στο νοσοκομείο.

Το σχολείο έκλεισε για τέσσερις μέρες κι ελέχθηκε σχολαστικά από κάθε υπηρεσία. Δεν υπήρχε καμιά διαρροή ούτε κάποια χημική ουσία στο περιβάλλον. Οι ασθενείς, όπως κι εκείνοι της Τανζανίας, εξετάστηκαν κι ήταν απόλυτα υγιείς -πέρα απ’ αυτό που αισθάνονταν.

~~

Και μια τελευταία περίπτωση που σχετίζεται με τη διατροφή.

Ενώ το φυστικοβούτυρο είναι μέρος της αμερικάνικης τροφο-κουλτούρας, για λόγους που δεν μπορούν να εξηγηθούν έχει ξεκινήσει να απαγορεύεται παντού.

Οι καντίνες στα σχολεία δεν σερβίρουν φαγητά με ξηρούς καρπούς κι οι γονείς πετάνε τα βάζα το φυστικοβούτυρο απ’ τα ντουλάπια.

Μόλις 150 άνθρωποι το χρόνο πεθαίνουν στις ΗΠΑ από τροφικές αλλεργίες (γενικά). Αν το συγκρίνουμε με τα 2.000 άτομα που πνίγονται και τα 12.000 που σκοτώνονται από όπλα, τότε η απαγόρευση του φυστικοβούτυρου παίρνει διαστάσεις μαζικής υστερίας (όπως στην Ελλάδα αυξάνονται διαρκώς εκείνοι που βγάζουν απ’ τη δίαιτα τους τη γλουτένη, χωρίς να έχουν δυσανεξία).

~~

Σεξιστικό παράρτημα:

Η μαζική υστερία σταμάτησε να αποκαλείται έτσι, όπως και η ατομική υστερία, γιατί είναι σεξιστική έκφραση.

Προέρχεται απ’ τη λέξη υστέρα, τη μήτρα. Στις αρχές του 20 αιώνα πίστευαν ότι η υστερία είναι αποκλειστικά γυναικεία ασθένεια -και συνδέεται με τη μήτρα.

Το παράξενο είναι ότι αποδεδειγμένα οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στη μαζική υστερία απ’ τους άντρες. Σε κάθε γνωστή περίπτωση “αρρωσταίνει” διπλάσιος αριθμός γυναικών.

Ο Nicholas Christakis πιστεύει ότι αυτό συμβαίνει γιατί οι γυναίκες είναι συναισθηματικά πιο ευαίσθητοι δέκτες. Ενώ οι άντρες κρατούν τα πρωτεία μόνο σ’ ένα συναίσθημα. Εκείνο του θυμού, με βίαιες αντιδράσεις πολύ πιο συχνά.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Υλικό άντλησα απ’ το βιβλίο των Nickolas Christakis (ναι, είναι ελληνικής καταγωγής) και James Fowler, “Συνδεδεμένοι”, εκδόσεις Κάτοπτρο.

Περισσότερες περιπτώσεις μαζικής υστερίας μπορείτε να βρείτε εδώ 12 of the most peculiar cases of mass hysteria

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γελωτοποιός 

Ο γερμανικός Τύπος στηλιτεύει εκ νέου τις απάνθρωπες συνθήκες στους προσφυγικούς καταυλισμούς των ελληνικών νησιών.

Καταστροφικές συνθήκες για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα

   

Ο γερμανικός Τύπος δημοσιεύει νέα ρεπορτάζ για τις απελπιστικές συνθήκες ζωής των προσφύγων και μεταναστών στους προσφυγικούς καταυλισμούς των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle.

Για «καταστροφικές συνθήκες σε υπερπλήρεις καταυλισμούς» κάνει λόγο ανταπόκριση στην ιστοσελίδα της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt. Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων, «σχεδόν 15.000 πρόσφυγες πολέμου και άνθρωποι που μετανάστευσαν λόγω φτώχειας βρίσκονται καθηλωμένοι στα ελληνικά νησιά και καλούνται να ζήσουν εκεί κάτω από καταστροφικές συνθήκες: σε υπερπλήρεις σκηνές και χωρίς επαρκή πρόσβαση σε τροφή και νερό».

Το δημοσίευμα σχολιάζει την ανοιχτή επιστολή που απέστειλαν στην αρχή της εβδομάδας 19 οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον Ελληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, καταγγέλλοντας την τραγική κατάσταση των προσφύγων. Όπως σχολιάζει η εφημερίδα, «είναι μια απελπισμένη έκκληση για βοήθεια αυτή που απευθύνουν τώρα οι 19 οργανώσεις προς την ελληνική κυβέρνηση -(σ.σ. μια έκκληση) για λογαριασμό χιλιάδων ανθρώπων που έχουν καταλήξει στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και έχουν παγιδευτεί εκεί κάτω από απάνθρωπες συνθήκες».

Η Handelsblatt επισημαίνει ότι «η Αθήνα δέχεται ολοένα αυξανόμενες πιέσεις διεθνώς εξαιτίας των άθλιων συνθηκών στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Οργανώσεις αρωγής όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, πολιτικοί της τοπικής αυτοδιοίκησης  από τα νησιά που πλήττονται και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες εδώ και εβδομάδες σημαίνουν επανειλημμένα συναγερμό. Μέχρι στιγμής έχουν γίνει λίγα πράγματα», παρατηρεί ο ανταποκριτής της εφημερίδας του Ντύσελντορφ, επισημαίνοντας ότι ακόμη εκκρεμεί μια απάντηση του Αλέξη Τσίπρα στην ανοιχτή επιστολή.

Αναφορά στην απελπιστική κατάσταση των προσφύγων στα νησιά του Αιγαίου κάνει και ανταπόκριση στην ηλεκτρονική έκδοση της αυστριακής Der Standard. Ο ανταποκριτής της εφημερίδας στην Αθήνα σημειώνει ότι «οι (σ.σ. προσφυγικές) ροές στα ελληνικά νησιά συνεχίζονται απρόσκοπτα. Μη κυβερνητικές οργανώσεις ζητούν τώρα να σταματήσει ο εγκλεισμός των προσφύγων». Το δημοσίευμα αναφέρει ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός είχε δηλώσει πριν από ένα χρόνο, ενώπιον υποστηρικτών του, ότι η προσφυγική κρίση θα επιλυθεί με «αλληλεγγύη και αίσθημα φιλοξενίας», όπως γράφει η Der Standard, η οποία σχολιάζει: «Τα λόγια του Αλέξη Τσίπρα πρέπει να ηχούν χλευαστικά στα αυτιά των προσφύγων στη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο. Τίποτα δεν έχει επιλυθεί εκεί. Ακριβώς το αντίθετο μάλιστα».

euro2day.gr

Λίστα Λαγκάρντ: Καταδικάστηκε ο Ιωάννης Διώτης

Σε φυλάκιση δέκα ετών με αναστολή για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, την οποία χειρίστηκε ως επικεφαλής του ΣΔΟΕ, καταδικάστηκε ομόφωνα από το τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας, ο Ιωάννης Διώτης.

Tο δικαστήριο τον έκρινε ένοχο επειδή δεν αξιοποίησε τα στοιχεία που περιελάμβανε η λίστα των Ελλήνων καταθετών στην τράπεζα HSBC της Γενεύης, αναγνωρίζοντας πως οι ενέργειές του έγιναν για να ωφεληθούν, δηλαδή για να μην ελεγχθούν, τα 2.059 πρόσωπα της λίστας.

Σημειώνεται πως η εισαγγελέας Έδρας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, ζήτησε προ ημερών την απαλλαγή του πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, η οποία υποστήριξε πως η παράδοση του αρχείου με τα στοιχεία της λίστας Λαγκάρντ στον τότε υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, αναιρεί οποιονδήποτε δόλο για τον κατηγορούμενο.

Η εισαγγελική λειτουργός, στην αγόρευση της υποστήριξε, πως ο χειρισμός του πρώην συναδέλφου της κ. Διώτη στην υπόθεση της λίστας καταθετών στην ελβετική HSBC, δεν προκάλεσε καμία ζημιά στο Δημόσιο και έτσι δεν στοιχειοθετείται η κατηγορία της απιστίας που του έχει αποδοθεί.

Επίσης, σύμφωνα με την εισαγγελέα, ούτε η κατηγορία της απόπειρας απιστίας, λόγω της παράλειψης του κατηγορουμένου, τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, να διατάξει έρευνα της «λίστας Λαγκάρντ», μπορεί να στοιχειοθετηθεί.  

cnn.gr

Της Μακρoνήσου το μασκαριό

Πόσος καιροσκοπισμός! Πόση φθήνια! Πόσο βόλεμα! Πόσο δούλεμα! Έπρεπε ακόμα κι αυτό να το εξευτελίσουν; Πόση μελαγχολία βλέποντας της Μακρονήσου τους «εκδρομείς» με τον Κατρούγκαλο και τον Σκουρλέτη και τους υπόλοιπους...

 γράφει η Ρέα Βιτάλη

Μελαγχόλησα πολύ. Παρατηρώντας της Μακρονήσου τους «εκδρομείς». Γύρισα με τη σκέψη στα παλιά. Κάθε σπίτι, κάθε φαμίλια, είχε και τον κομμουνιστή συγγενή του. Εκείνον που τον κρατούσαν σε ασφαλή απόσταση, μη και μας κολλήσει καμία μεταδοτική ασθένεια δεοντολογίας. Και που όποτε μιλούσε, σ’ εκείνα τα Κυριακάτικα τραπέζια, οι λοιποί κουνούσαν το κεφάλι λέγοντας «Λόγια! Ωραία λόγια! Κομμουνιστής, τι περιμένεις; Ξάπλα και ωραία λόγια» και ενώ εκείνος επέμενε να μιλάει για ιδανικά, περιγράφοντας έναν κόσμο παραδείσου, τον αποστόμωναν «άντε λοιπόν, πήγαινε στη Ρωσία να δεις το φως το αληθινό».

Κάθε κυριακάτικο τραπέζι που σεβόταν τον εαυτό του, είχε και έναν πολιτικό καβγά αλλά έκλεινε με χαμόγελα, χτυπήματα στην πλάτη και γλυκό μωσαϊκό. Το «κομμουνιστής» έσερνε ιστορίες, που λίγο τις έλεγαν και λίγο τις απέκρυπταν. Όπως της αδελφής του Βαγγέλη «που περπατώντας έφτασε μέχρι τη Ρωσία στο παιδομάζωμα» ή «του θείου Νίκου που έφυγε για Τασκένδη λέγοντας στη μάνα του «θα γυρίσω με κούρσα, μάνα!»» και που όταν γύρισε ρακένδυτος, η μάνα του ούρλιαζε «πού είναι η κρούσα που θα σου έδιναν βρε;». Η «κούρσα» που έγινε «κρούσα» σκέπαζε με άφθονο γέλιο ένα ενδεχομένως δράμα.

Άλλες εποχές! Οι ανατολικές χώρες αμπαρωμένες. Ούτε καν αεροπλάνα δεν επιτρεπόταν να πετάνε στους αιθέρες τους. Η Γερμανία χωρισμένη στα δυο. Η Αλβανία ούτε λόγος… Διπλό-αμπαρωμένη. Η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Γιουγκοσλαβία, η Τσεχοσλοβακία… Τις επισκέπτονταν αραιά και πού κανένας για ιατρικούς λόγους και είχε να λέει «φτώχεια! φτώχεια!». Γι’ αυτό και το «να πας βρε στη Ρωσία αν δεν σ’ αρέσει εδώ» έκλεινε τις συζητήσεις. Ωστόσο, αν διάβαζες για παράδειγμα το «Ταξιδεύοντας στη Ρουσία» του Καζαντζάκη, ένιωθες ρίγη συγκίνησης. Κι αν διαβάσεις τους «Δρόμους του Αρχάγγελου» του Μίκη Θεοδωράκη, εκεί στις σελίδες που αναφέρεται στο ταξίδι του στην εξορία της Μακρονήσου, γράφει χαρακτηριστικά, ότι ενώ έξω έκλαιγαν οι μανάδες τους αποχαιρετώντας τους, εκείνος απολάμβανε το ταξίδι νοιώθοντας, «ότι πάει να τρυπήσει τον ορίζοντα». Πόση ποίηση χωρούσε ο αγώνας τους! Τότε, δικαιούνταν ακόμα όνειρα η ανθρωπότητα. Μετά;

Μετά έπεσε ο μπερντές του Τείχους. Δεν υπήρχε χώρος πια για «αθωότητες». Μόνο αυτός που δεν ήθελε να δει, δεν έβλεπε. Μόνο οι αποτυχημένοι και οι καιροσκόποι, μετέφεραν άκριτα «τραύματα» στην επόμενη γενιά τους, για να κατορθώνουν οντότητα. Θυμάμαι με συγκίνηση τον Λεωνίδα Κύρκο, τον έντιμο, μορφωμένο, επιεική, ανοιχτόμυαλο πολιτικό άνδρα -που είχαμε την τύχη να γνωρίσει η γενιά μας- να μονολογεί μελαγχολικά και σαρκαστικά «δηλαδή στην Πράγα κατέβηκαν τα τανκς για να χορέψουν βαλς στους δρόμους;».

Μελαγχολικά παρατηρούσα της Μακρονήσου τους εκδρομείς… Πόσος καιροσκοπισμός! Πόση φθήνια! Πόσο βόλεμα! Πόσο δούλεμα! Έπρεπε ακόμα κι αυτό να το εξευτελίσουν; Εμείς βουρκώναμε με τα ποιήματα του Ρίτσου. Εμείς διαβάζαμε και ονειρευόμασταν. Εμείς χωρέσαμε στην ψυχή μας ακόμα και όταν είδαμε. Ποιος να δει τον Κατρούγκαλο και τον Σκουρλέτη και να μην… Άσε! Τι να λέμε; Αλλά, στις τόσες και τόσες ιστορίες, εκείνων των κυριακάτικων τραπεζιών, η μνήμη μου ξέβρασε και μια φράση. Περιέγραφε κάποιος τον Εμφύλιο και είπε με χαρακτηριστική προφορά στον παππού μου: «Άστα ρε Στέλιο! Ένα μασκαριό βγήκε σα όξω κι ένα μασκαριό μπήκε σα μέσα». Τότε δεν είχα καταλάβει. Τώρα… Το κατάλαβα κι αυτό. Ευτυχώς αναζητώ την ποίηση στους ποιητές. 

protagon.gr

Handelsblatt: Σε έξαρση η ρευματοκλοπή στην Ελλάδα

«Δεν πληρώθηκε ο λογαριασμός, κόπηκε το ρεύμα; Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σβήσουν τα φώτα. Τουλάχιστον όχι στην Ελλάδα», γράφει η Handelsblatt, σχολιάζοντας την αύξηση των κρουσμάτων κλοπής ρεύματος στην Ελλάδα.

Στα αυξημένα κρούσματα κλοπής ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα αναφέρεται εκτενής ανταπόκριση της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt. Με αφορμή πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή, η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας του Ντύσελντορφ παρατηρεί ότι «η κλοπή ρεύματος βρίσκεται σε έξαρση στην Ελλάδα», επισημαίνοντας ότι «η ΔΕΗ ΔΕΗ 0,00% μάχεται ενάντια στις κακοπληρωμές των ταλαιπωρημένων από την κρίση πελατών της. 2,5 δις ευρώ απλήρωτων λογαριασμών και ολοένα περισσότεροι Έλληνες αντλούν παράνομα ρεύμα από το δίκτυο».

Όπως σχολιάζει καυστικά  η Handelsblatt, «δεν πληρώθηκε ο λογαριασμός, κόπηκε το ρεύμα; Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σβήσουν τα φώτα. Τουλάχιστον όχι στην Ελλάδα». Το δημοσίευμα παραθέτει στοιχεία του ΔΕΔΔΗΕ, του φορέα που διαχειρίζεται τη διανομή ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα οποία καταγράφηκαν πέρσι 11.528 περιπτώσεις κλοπής ρεύματος. «Σχεδόν διπλάσιες από ό,τι το 2014», υπογραμμίζει η γερμανική εφημερίδα, σημειώνοντας ότι οι εκτιμήσεις για κλοπή 1,52 εκατομμυρίων κιλοβατωρών πέρσι αντιστοιχούν σε διαφυγόντα έσοδα περίπου 170 εκατομ. ευρώ.

Το δημοσίευμα αναφέρει ότι η ΔEH «εισήγαγε μεν τα φθηνότερα κοινωνικά τιμολόγια εξαιτίας της κρίσης. Όσοι έχουν ανάγκη δεν πρέπει να φοβούνται ότι θα τους κόψουν το ρεύμα. Όμως και εδώ υπάρχει μεγάλη κατάχρηση», σημειώνει η Handelsblatt, παραθέτοντας πρόσφατες αναφορές του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔEH Μανώλη Παναγιωτάκη σε ορισμένες περιπτώσεις εξαιρετικά εύπορων ατόμων που εντάχθηκαν παράτυπα στο κοινωνικό τιμολόγιο.

Όπως γράφει η Handelsblatt, «η ιδρυθείσα το 1950 ΔEH είχε επί δεκαετίες το μονοπώλιο. Οι εργαζόμενοί της εισέπρατταν τους υψηλότερους μισθούς όλων των ελληνικών κρατικών επιχειρήσεων και απολάμβαναν γενναιόδωρες συνταξιοδοτικές διατάξεις». Η εφημερίδα σημειώνει ότι το συνδικάτο της ΔEH (σ.σ. ΓΕΝΟΠ-ΔEH) θεωρείτο το πιο αυστηρά οργανωμένο και σκληρό στην Ελλάδα και «στην πράξη καθόριζαν οι συνδικαλιστές την πορεία της επιχείρησης». Ωστόσο, «με την απορρύθμιση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που ξεκίνησε στις αρχές του 2000, φυσά διαφορετικός άνεμος», σχολιάζει η εφημερίδα, επισημαίνοντας ότι μετά την εισαγωγή της ΔEH στο χρηματιστήριο βρίσκεται πλέον σήμερα στα χέρια του Δημοσίου το 51% των μετοχών, ενώ «ιδιώτες πάροχοι κατέλαβαν τα προηγούμενα χρόνια μερίδια στην αγορά».

Η Handelsblatt αναφέρεται τέλος στον στόχο της πώλησης περίπου 40% των μονάδων της ΔEH μέχρι τον Ιούνιο του 2018 στο πλαίσιο του τρίτου ελληνικού προγράμματος προσαρμογής. «Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται πίσω στην υλοποίηση αυτών των όρων διότι υπάρχουν σημαντικές πολιτικές αντιστάσεις στους κόλπους της», επισημαίνει η εφημερίδα, αναφέροντας ως παράδειγμα τον πρώην υπουργό Ενέργειας και νυν Εσωτερικών Πάνο Σκουρλέτη, τον οποίον χαρακτηρίζει «εκπρόσωπο της σκληρής γραμμής κατά των ιδιωτικοποιήσεων».

 Deutsche Welle

Οι λειτουργοί της τυφλής Δικαιοσύνης δεν επιτρέπεται να είναι μονόφθαλμοι

Οι δικαστικοί για πρώτη φορά εδώ και 7 χρόνια, χτες, με μια πανδικαστική συνέλευση, όχι μόνο ξεσηκώθηκαν για τις περικοπές στις συντάξεις τους, αλλά κατήγγειλαν το κράτος σαν τον κυρίως υπεύθυνο για την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος και προανήγγειλαν αγώνα. Όλα αυτά θα ήταν θαυμάσια αν οι δικαστικοί είχαν φροντίσει εδώ και 7 χρόνια να υπερασπιστούν με τον ίδιο ζήλο και τα ίδια επιχειρήματα τα εισοδήματα των άλλων πολιτών, όταν σφάζονταν από τους μνημονιακούς νόμους.

Με ένα εντυπωσιακό παρών όλες οι δικαστικές ενώσεις χτες προχώρησαν ακόμα πιο πέρα, καλώντας «το κράτος να πληρώσει τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων και όχι οι συνταξιούχοι»!

Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη η αντίδραση αυτή των δικαστών, έστω κι αν ήρθε με καθυστέρηση επτά (7) ετών! Εάν είχε έρθει νωρίτερα, ίσως η λαίλαπα των μνημονίων να μην είχε ενσκήψει τόσο σφοδρή εναντίον όλων των πολιτών. Ίσως, μάλιστα να είχε πάρει μια άλλη, εντελώς διαφορετική πορεία η έφοδος των δανειστών στα εισοδήματα και τις περιουσίες των Ελλήνων πολιτών.

Θα γινόταν αυτό, γιατί οι δικαστικές ενώσεις με ψήφισμά τους χτες δήλωσαν ότι και οι νέες περικοπές των συντάξεων «προσβάλλουν προδήλως τον πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος και συνεπώς είναι αντισυνταγματικές».

Προχωρώντας, ζητούν να ανακληθούν οι μειώσεις και να πληρώσει το κράτος τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, γιατί «δεν μπορεί αν γίνει αποδεκτό το επιχείρημα ότι οι μειώσεις των συντάξεων είναι επιβεβλημένες χάριν της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος».

Όπως σωστά επισημαίνουν, «οι δικαστικοί κατέβαλαν διαχρονικά και με συνέπεια τις προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές και ως εκ τούτου δεν ευθύνονται οι ίδιοι για τη σημερινή κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων».

Προχωρώντας ακόμα πιο «επαναστατικά», οι δικαστικοί κατηγορούν το κράτος σαν υπεύθυνο υπονομευτή του συστήματος «με τη διαχρονική αξιοποίηση των αποθεματικών των ταμείων για σκοπούς άσχετους με τον φυσικό τους προορισμό. Παράλληλα με την εισφοροδιαφυγή, την ανασφάλιστη εργασία, την ανεργία και τη διαρκώς μειούμενη κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων».

Εμείς οι υπόλοιποι πολίτες έχουμε μια ερώτηση να απευθύνουμε στους δικαστικούς, που δίκαια διαμαρτύρονται και με εύλογα επιχειρήματα:

Δεν είναι οι μόνοι επαγγελματίες που πλήρωναν διαχρονικά και με συνέπεια τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Εκατοντάδες κλάδοι πλήρωσαν με ιδρώτα το ασφαλιστικό σύστημα, τίμια. Οι οποίοι, όπως και οι δικαστικοί, δεν ευθύνονται για τη σημερινή κατάντια των ταμείων.

Όπως και τους δικαστικούς, έτσι και όλους τους έντιμους πολίτες τους έχει βλάψει δολίως το κράτος με τη διαχείριση των αποθεματικών των ταμείων.

Όπως και για τους δικαστικούς έτσι και για όλους τους πολίτες οι περικοπές των συντάξεων προσβάλλουν προδήλως τον πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος και συνεπώς είναι αντισυνταγματικές.

Και η ερώτηση είναι: Αν προσφύγουν οι πολίτες στα δικαστήρια μ αυτά τα επιχειρήματα των ίδιων των δικαστών, οι δικαστές θα τους δικαιώσουν;

Παρεμπιπτόντως, μια και οι περικοπές στις συντάξεις δεν αποφασίστηκαν χτες, εάν οι δικαστικοί πιστεύουν ακράδαντα ότι έχουν δίκιο, γιατί τις επέτρεψαν εδώ και 7 χρόνια; Δεν ίσχυαν στο παρελθόν τα σημερινά τους επιχειρήματα; Δεν ήταν αντισυνταγματικές οι περικοπές;

Τέλος, οι δικαστικοί αναφέρονται μόνο στις δικές τους συντάξεις ως εάν είναι κάτι αξιολογότερο του λαού; Ή η θέση τους αφορά και όλους τους πολίτες;

Υ.Γ. Είναι ίσως άξιο επισήμανσης ότι είναι η πρώτη φορά εδώ και 7 χρόνια που απουσιάζει από τον δικαστικό κλάδο ως επικεφαλής συνδικαλιστής ή επικεφαλής του Αρείου Πάγου η κ Θάνου.

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης       

liberal.gr

Η επιβράβευση της ανικανότητας…

Του Γιάννη Παντελάκη

Τον περασμένο χειμώνα, οκτώ πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους στη Μόρια προσπαθώντας να επιβιώσουν μέσα σε καλοκαιρινές σκηνές σκεπασμένες από το χιόνι. Οι ντροπιαστικές εικόνες που είναι νωπές ακόμα, έκαναν τον γύρο του κόσμου. Πριν λίγες μόλις ημέρες, ένας ακόμα εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ κατήγγειλε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 3.000 άνθρωποι που ζουν σε σκηνές χωρίς θέρμανση ή σε πρόχειρα καταλύματα που φτιάχνουν μόνοι τους. Χθες, η κυβέρνηση αποφάσισε να επιβραβεύσει τον άνθρωπο που έχει διαχειριστεί το προσφυγικό. Τον πρότεινε για επίτροπο για τα ανθρώπινα δικαιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Η κυβέρνηση, έχει πάψει να μας εκπλήττει, συμβαίνει καιρό αυτό. Γιατί να μην οδηγηθεί και σε μια τέτοια επιλογή; Ενός ανθρώπου δηλαδή, ο οποίος κλήθηκε να διαχειριστεί ένα τεράστιο πρόβλημα και αποδείχτηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων, όπως παραδέχονται στις κατ' ιδίαν συζητήσεις τους ακόμα και κυβερνητικά στελέχη. Το πρόβλημα του προσφυγικού, δεν συνδέεται με οικονομικούς πόρους, αυτοί έχουν δοθεί και εξακολουθούν να δίνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς τη χώρα μας η οποία αδυνατεί να τους απορροφήσει με ικανοποιητικό τρόπο. Το πρόβλημα, που έχει αποκτήσει εκρηκτικές διαστάσεις –αλλά υποβαθμίζεται - έχει τις αιτίες του και στην ανικανότητα και αδιαφορία της κυβέρνησης και ειδικότερα του αρμόδιου υπουργού. Του Γ. Μουζάλα.

Προτείνοντας τον για την  κρίσιμη θέση του επιτρόπου της Ε.Ε. για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει μεταξύ άλλων, πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος «ήταν από τους πρωταγωνιστές της διαχείρισης της μείζονος ευρωπαϊκής προσφυγικής κρίσης με αποτελεσματικότητα, αλλά και αμετακίνητη προσήλωση στον σεβασμό του διεθνούς δικαίου και στην προστασία των προσφύγων και των αδυνάτων».

Η πραγματικότητα βέβαια, είναι θεαματικά διαφορετική, όπως συμβαίνει συνήθως. Επί υπουργίας Μουζάλα, σχεδόν όλες οι οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν καταγγείλει τις συνθήκες μέσα στις οποίες διαβιούν οι πρόσφυγες που αναζήτησαν προστασία. Παρότι τα κονδύλια από την Ε.Ε. είναι μεγάλα, είτε δεν απορροφώνται, είτε δεν πηγαίνουν εκεί που πρέπει. Το αποτέλεσμα, το καταγράφουν τα ρεπορτάζ και οι εκθέσεις διεθνών οργανισμών. Ο Boris Cheshirkov, εκπρόσωπος επικοινωνίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ ανέδειξε πριν δυο ημέρες (μέσω της HuffPost Greece), τις εντελώς ακατάλληλες συνθήκες που καλούνται να ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι.

Επικαλέστηκε στοιχεία του ίδιου του υπουργείου βάσει των οποίων στη Λέσβο, σε κέντρο διαμονής  με προδιαγραφές για 2.330 άτομα, ζουν 5.476, στη Χίο αντί για 894 άτομα ζουν 1721, στη Σάμο σε κέντρο με χωρητικότητα 700 άτομα, στοιβάζονται 2.608. Οι συνθήκες υγιεινής είναι άθλιες, οι εγκαταστάσεις ακατάλληλες, πολλοί ζουν ακόμα σε σκηνές χωρίς κανένα μέσο θέρμανσης.

Την περασμένη μόλις εβδομάδα, ο πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, ανέφερε ότι οι συνάδελφοί του που εργάζονται με τους πρόσφυγες στη Λέσβο και τη Σάμο, βλέπουν μόνο συντετριμμένους ανθρώπους. Όπως είπε «στη διάρκεια του καλοκαιριού, κάθε εβδομάδα η κλινική των γιατρών δεχόταν κατά μέσο όρο 6-7 σοβαρότατα περιστατικά ψυχικής υγείας, όπως απόπειρες αυτοκτονίας, αυτοτραυματισμούς και ψυχωτικά επεισόδια. Τον Αύγουστο, δεκαεννιά πρόσφυγες, αυτοτραυματίστηκαν ή έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας στη Λέσβο». Η κυβέρνηση, δεν δείχνει απλά να μη ενδιαφέρεται για όλα αυτά, προτείνει τον αντικειμενικά υπεύθυνο γι αυτές τις καταστάσεις, για επίτροπο ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

liberal.gr 

      

Πότε θα καταβληθεί στους δικαιούχους το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης

Με απόφαση της υπουργού Εργασίας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Έφης Αχτσιόγλου, εγκρίθηκε η μεταφορά πίστωσης ύψους εξήντα τεσσάρων εκατομμυρίων τετρακοσίων τριάντα χιλιάδων τετρακοσίων σαράντα εννέα ευρώ και σαράντα τριών λεπτών (€64.430.449,43) από τον ΕΦ 33-220, ΚΑΕ 2764 οικ. έτους 2017, προκειμένου να προχωρήσει στην καταβολή της πληρωμής μηνός Οκτωβρίου 2017 του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης στους δικαιούχους, το σύνολο των οποίων ανέρχεται στους 282.901 (διακόσιους ογδόντα δύο χιλιάδες εννιακόσιους έναν).

Σύμφωνα με την απόφαση της υπουργού, η πίστωση στους λογαριασμού των δικαιούχων θα γίνει την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017 και θα είναι διαθέσιμο σε αυτούς από την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017.

ΑΠΟΦΑΣΗ   

Μην καταδικάζετε τις επιθέσεις

Οσο τα κόμματα καταδικάζουν τις επιθέσεις των τραμπούκων -όπως αυτή στο Μοναστηράκι με θύματα τους σπουδαστές της Σχολής Ευελπίδων- τόσο τους προσδίδουν εκείνο που αναζητούν οι αυτουργοί: πολιτικό περιεχόμενο

Του Κώστα Γιαννακίδη

Τα πολιτικά κόμματα εκδίδουν ανακοινώσεις για την επίθεση που δέχθηκαν στο Μοναστηράκι οι σπουδαστές της Σχολής Ευελπίδων. «Η επίθεση είναι απολύτως καταδικαστέα» επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Δουλευόμαστε. Λες και υπήρχε περίπτωση να μην ήταν.

Είναι σωστή η διευκρίνιση. Στα χρόνια της αντιπολίτευσης ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρούσε αναστολές μπροστά στην καταδίκη βίαιων επιθέσεων. Ακόμα και αν εξέδιδε ανακοίνωση, τα στελέχη μουρμούριζαν ένα «αλλά», μέσα από τα δόντια, αποδίδοντας κάποιο «δίκαιο στην οργή».

Ομως εκεί ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Στις ανακοινώσεις των κομμάτων και στην αναφορά τους στο αυτονόητο. Τρεις σπουδαστές της Ευελπίδων δέχθηκαν επίθεση. Υπό φυσιολογικές συνθήκες το θέμα έπρεπε να απασχολεί μόνο το αστυνομικό δελτίο και το σχετικό ρεπορτάζ. Οταν τα κόμματα φέρνουν στο δημόσιο διάλογο περιστατικά κοινού χουλιγκανισμού, στην πραγματικότητα τους προσδίδουν πολιτικό χαρακτήρα. Προσφέρουν, δηλαδή, στους τραμπούκους, αυτό που χρειάζονται: μία κάποιου είδους νομιμοποίηση, μία παραδοχή για τον πολιτικό χαρακτήρα της δράσης τους. Θα τρελαθούμε κιόλας. Μαζεύονται τρία άτομα, τυπώνουν πέντε αφίσες, γράφουν μία ανακοίνωση στο indymedia και αυτομάτως αποκτούν το χαρακτήρα της «συλλογικότητας». Να πάρουν και ΑΦΜ να κάνουν μία αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία.

Μία από τις μεγάλες παθογένειες της Μεταπολίτευσης είναι η αποδοχή της βίας ως παραμέτρου της πολιτικής ζωής. Και για αυτό δεν ευθύνεται μόνο η δράση της εγχώριας τρομοκρατίας, αλλά και η, χωρίς ενοχές, συνομιλία τμήματος της Αριστεράς με τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Κάπως έτσι, φτάσαμε να παίρνουμε στα σοβαρά τα επιχειρήματα του τύπου που λέει ότι καίει το αυτοκίνητο, αγωνιζόμενος κατά του ιμπεριαλισμού, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι, συνήθως, πρόκειται περί κοινού χουλιγκάνου.

Το αστείο, λοιπόν, θα τελειώσει, όταν και τα κόμματα αποφορτίσουν τους τραμπουκισμούς από πολιτικό περιεχόμενο. Οταν, επιτέλους, δεν θα έχει καμία σημασία η ανακοίνωση στο indymedia, αλλά η βίαιη πράξη και ο ποινικός κολασμός της. Και όταν η κυβερνώσα Αριστερά οριοθετήσει αλλιώς τη σχέση της με αυτόν τον χώρο. Διότι στην αρχή αυτή η σχέση ήταν ανεκτική ως και φιλική καμιά φορά. Τώρα έγινε αμήχανη. Υπάρχει ακόμα δρόμος.

protagon.gr  

Συνεργασίες - έκπληξη στα «σκαριά» από ΣΥΡΙΖΑ σε δημοτικές - περιφερειακές εκλογές

Στο τραπέζι τα ονόματα του Σταύρου Αρναουτάκη για την περιφερειάρχη Κρήτης και του Απ Κατσιφάρα για τη δυτική Ελλάδα. Πρόταση και για απλή αναλογική στις δημοτικές.

  

Συνεργασίες που θα συζητηθούν αρκετά συζητά ο ΣΥΡΙΖΑ για τις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, ενώ έντονες φέρεται να είναι οι ζυμώσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης για τον εκλογικό νόμο που θα προταθεί για την επόμενη αναμέτρηση στην Αυτοδιοίκηση.

Το Μέγαρο Μαξίμου, όπως αποκάλυψε η “Realnews”, έχει να αποφασίσει να υποστηρίξει επιτυχημένους περιφερειάρχες και δημάρχους, ακόμα και αν αυτοί προέρχονται ή ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους, με την προϋπόθεση στο δίπολο “συντήρηση- πρόοδο” να τάσσονται με το δεύτερο στρατόπεδο.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται (ακριβέστερα, κατ’ άλλους, έχει ήδη συμφωνήσει στο ανώτερο δυνατό επίπεδο) να στηρίξει τον περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη, ο οποίος ανήκει στο χώρο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Εμμέσως πλην σαφώς το δήλωσε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, όταν μιλώντας στο Περιφερειακό Συνέδριο της Κρήτης, ανέφερε με νόημα: “Εκτιμάμε ότι οι εργασίες (σ.σ. για την κατασκευή ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου στο νησί) θα ξεκινήσουν στις αρχές του 2019. Και θα είμαστε εδώ, εγώ με τον Περιφερειάρχη για να βρεθούμε στην έναρξη των εργασιών” ενώ συνέχισε αναφέροντας: “Το έργο θα ολοκληρωθεί σε 4 ή 5 χρόνια από την έναρξή του, αλλά απ’ ότι βλέπω πάλι θα είμαστε εδώ, εγώ και ο Περιφερειάρχης”. Οι αντιδράσεις κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στο νησί υπήρξαν έντονες, προκειμένου δε να δοθεί χρόνος για την “ωρίμανση” της στήριξης, κομματικά στελέχη υποστήριζαν ότι “ο πρωθυπουργός απλώς ...αστειεύτηκε”!

Στήριξη, ωστόσο, σύμφωνα με τις ίδιες διασταυρωμένες πληροφορίες προτίθεται να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ και στον περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, τον πρώην υφυπουργό Απόστολο Κατσιφάρα, ανηψιό του Γιώργου Κατσιφάρα, υπουργού επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου και προσωπικού φίλου του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

“Αν δεν στηρίξουμε τον Σταύρο Αρναουτάκη και τον Απόστολο Κατσιφάρα, θα αναρωτηθεί όλος ο κόσμος γιατί δεν το κάνουμε” αναφέρει στη “R” κορυφαίος υπουργός, εκ των στενότερων συνεργατών του πρωθυπουργού, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως το Μέγαρο Μαξίμου απέκτησε την καλύτερη των γνωμών για τους δυο περιφερειάρχες, μέσω των επαφών για τα Περιφερειακά Συνέδρια που οργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η στήριξη σε Στ. Αρναουτάκη και Απ. Κατσιφάρα αποδεικνύει πως η Κουμουνδούρου θα εγκαταλείψει την κομματική στρατηγική που ακολούθησε στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές (“δεν είχε καμιά σχέση με την στρατηγική που επί δεκαετίες ακολουθούσε η αριστερά στους δήμους”, παραδέχονται πλέον ανώτατα στελέχη) και που την οδήγησαν στην ήττα του 2014, επιζητώντας αυτή τη φορά ευρύτατες συνεργασίες. Συνεργασίες που εν πολλοίς βεβαίως θα κριθούν και από την κατάσταση και τις πολιτικές εξελίξεις- ιδίως στο χώρο της κεντροαριστεράς- το 2019 που θα διεξαχθούν οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Χαρακτηριστικό των εξελίξεων είναι πως ο Γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Ρήγας έχει αποστείλει επιστολή στις νομαρχιακές οργανώσεις του κόμματος, ζητώντας τους να αποστείλουν στην Κουμουνδούρου αξιολόγηση όλων των δημάρχων στο νομό τους, ώστε να ξεκινήσουν σιγά-σιγά οι διεργασίες για τη στήριξη των ικανότερων εξ αυτών.

Η Κουμουνδούρου, βεβαίως, επιλέγει την τακτική των ευρύτερων συνεργασιών για δυο επιπλέον λόγους: Πρώτον, γιατί δεν διαθέτει επαρκείς δυνάμεις στην αυτοδιοίκηση, όπως άλλωστε και σε πολλούς άλλους κοινωνικούς χώρους και συνεπώς, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, ποιεί την ανάγκη φιλοτιμία. Και δεύτερον, εξυπηρετεί τη στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα για περαιτέρω διείσδυση του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της κεντροαριστεράς, αλλά και την προοπτική συνεργασίας με τον συγκεκριμένο χώρο.

Στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να στηρίξει δημάρχους που- “λόγω πολιτικής μυωπίας” όπως τώρα ομολογούν στελέχη του- δεν στήριξε στις περασμένες εκλογές, όπως ο Δήμαρχος Νίκαιας- Ρέντη Γιώργος Ιωακειμίδης. Προσεγγίζει, επίσης, ήδη, δημάρχους που ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους, όπως οι Δήμαρχοι Αγίας Βαρβάρας Γιώργος Καπλάνης, Μπραχαμίου Μαρία Ανδρούτσου, Αμυνταίου Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης, Τεμπών Κώστας Κολλάτος και αρκετούς άλλους.

Η Κουμουνδούρου θα στηρίξει σύμφωνα με τις πρώτες συζητήσεις που έχουν γίνει- και εκτός σημαντικού απροόπτου- και τον Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων Θεόδωρο Γαλιατσάτο, που ανήκει πλέον στη ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη και φυσικά της Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρο Καρυπίδη, που δεν ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στηρίχτηκε από αυτόν στις περασμένες εκλογές και συνεργάζεται άριστα μαζί του. Ενδιαφέρον έχει εάν τελικά στο εσωτερικό του κόμματος επικρατήσουν οι απόψεις εκείνες που θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει και τον Δήμαρχο Πάτρας Κώστα Πελετίδη ή εάν- κάτω από τις αντιδράσεις του ΚΚΕ- δεν προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση.

Η Ρένα Δούρου

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πάντως, έχει τι θα γίνει με την Περιφερειάρχη Αττικής και εκ των κορυφαίων στελεχών του κόμματος Ρένα Δούρου. Με δεδομένο ότι δεν μπορεί να είναι υποψήφια βουλευτής όσο διαρκεί η θητεία της και όσο μετά από αυτή παραμένει στη θέση της, έως δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2019 που θα αναλάβει ο διάδοχός της, η Ρένα Δούρου θα πρέπει να αποφασίσει τι θα πράξει. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι η Κουμουνδούρου θα την ήθελε εκ νέου υποψήφια Περιφερειάρχη, αλλά και ότι τη σκέπτεται για το Δήμο Αθηναίων. “Το μόνο που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι το 2019 να έχω έναν ιδιαίτερα θετικό απολογισμό στην Περιφέρεια” συνηθίζει να λέει. Άλλωστε ότι θα αποφασίσει θα το πράξει σε συνεργασία με τον Αλέξη Τσίπρα, με τον οποίο οι σχέσεις της παραμένουν άριστες- άλλωστε ο πρωθυπουργός ήταν που της τηλεφώνησε πρώτος προκειμένου να την καθησυχάσει, μετά από πρωτοσέλιδο που την έφερε να δηλώνει ότι θα είναι ο διάδοχός του στην ηγεσία του κόμματος.

Έμμεση εκλογή Δημάρχου;

Ενδιαφέρον, πάντως, εμφανίζει και ο εκλογικός νόμος με τον οποίο θα διεξαχθούν οι νέες εκλογές. Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός Πάνος Σκουρλέτης φέρονται αποφασισμένοι να ψηφίσουν την απλή αναλογική, ίσως και με κάποιο μπόνους στον πρώτο συνδυασμό. Στο εσωτερικό της κυβέρνησης, πάντως, υπάρχουν και απόψεις ότι ο δήμαρχος θα πρέπει να εκλέγεται με έμμεση ψηφοφορία από το δημοτικό συμβούλιο, το οποίο όμως δεν θα έχει τη δυνατότητα ανάκλησής του...

Βασίλης Σκουρής

  Real.gr

Ένα πιάτο ρύζι με φασόλια κοστίζει 1.20 δολ. στη Νέα Υόρκη αλλά 73 δολ. στην Αϊτή

Θα ήταν πιο εύκολο να τραφούν οι υποσιτισμένοι άνθρωποι του πλανήτη αν έκαναν ένα καθημερινό ταξιδάκι στην Αμερική και ειδικά στη Νέα Υόρκη. Φυσικά είναι ανέφικτο για πολλούς λόγους αλλά ειδικά για λόγους εισοδήματος. Είναι καταδικασμένοι λοιπόν, αφού η παγκόσμια κυριαρχία και στα τρόφιμα εξαρτάται από το χρήμα, αφαιρώντας τους το δικαίωμα να καλλιεργούν ή να παράγουν ακόμη και το καθημερινό πιάτο της τροφής τους. 

Το United Nations World Food Programme (Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα  Ηνωμένων Εθνών) δημοσίευσε πρόσφατα μια έκθεση σχετικά με το κόστος, σε σχέση με το μέσο εισόδημα, ενός βασικού γεύματος όπως το ρύζι με φασόλια σε 33 χώρες. 

Κάποιος που ζει στη Νέα Υόρκη μπορεί να ξοδέψει λιγότερο από το 1% του ημερήσιου εισοδήματός του για το συγκεκριμένο πιάτο. Κάποιος που ζει στην Υεμένη θα χρειαστεί να ξοδέψει 22% του ημερήσιου εισοδήματός τους, ενώ το κόστος ανεβαίνει στο 30% στη Μοζαμβίκη και 35% στην Αϊτή. 

Σε σύγκριση με το εισόδημα ενός κατοίκου της Νέας Υόρκης, το πραγματικό κόστος του γεύματος θα ήταν 1,20 δολάρια στη Νέα Υόρκη, περίπου 46 δολάρια στην Υεμένη, 62 δολάρια στη Μοζαμβίκη και 73 δολάρια στην Αϊτή. 

Η American Farm Bureau Federation (Ομοσπονδία Αμερικανικών Γεωργικών Ενώσεων) και άλλα μεγάλα συμφέροντα της Big Ag (Ένωση μεγαλοκαλλιεργητών) υποστηρίζουν ότι η αμερικανική γεωργία έχει το βάρος να τροφοδοτεί όλον κόσμο κανονικά. Ωστόσο, η ανάλυση του Feeding the World από την EWG δείχνει ότι οι περισσότερες από τις γεωργικές εξαγωγές της Αμερικής πηγαίνουν σε πλούσιες, ανεπτυγμένες χώρες που μπορούν να τους πληρώσουν. 

Το 2015, λιγότερο από το 1% των γεωργικών εξαγωγών πήγαν σε υποσιτισμένες, όπως η Αϊτή. 

Εν τω μεταξύ, μετά από δεκαετίες που η πείνα άρχισε να μειώνεται σε μεγάλο μέρος του κόσμου, τα ποσοστά πείνας δείχνουν να επιστρέφουν σε περιοχές όπως η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική. 

Έκθεση του Ηνωμένου Βασιλείου είναι τρανταχτή απόδειξη ότι η εξάπλωση της καλλιέργειας και της κτηνοτροφίας, με οποιοδήποτε κόστος για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, δεν είναι η λύση. Η ρητορική για τη διατροφή του κόσμου δεν βάζει φαγητό στα τραπέζια των υποσιτισμένων. Φαγητό υπάρχει για όλον τον κόσμο, αρκεί να του επιτρέπουν να το αγοράσει ή να το παράγει μόνος του. 

stontoixo.com