Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος

Του  Δημήτρη  Μηλάκα

Μια μέτρια προς ισχυρή, σε καμία όμως περίπτωση ακραία καταιγίδα ήταν αρκετή για την καταστροφή που κόστισε ανθρώπινες ζωές στο Θριάσιο. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος καθώς ειδικοί και μη εδώ και χρόνια είχαν προβλέψει τι ακριβώς θα συμβεί. Οι προειδοποιήσεις αυτές ωστόσο δεν κινητοποίησαν τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων ούτε τη σημερινή Περιφερειακή Διοίκηση, η οποία μάλιστα πριν λίγες μέρες δήλωνε έτοιμη να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους φαινόμενα.

Δεδομένης της καταστροφής οι διατυπώσεις περί εγκληματικής αδράνειας και αδιαφορίας δεν είναι υπερβολικές, καθώς οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς γνωρίζουν εδώ και χρόνια, και μάλιστα με λεπτομέρειες, τους κινδύνους που συνεπάγεται για την περιοχή η μη υλοποίηση των απαραίτητων έργων αντιπλημμυρικής προστασίας.

Οι τεράστιες καταστροφές και οι απώλειες ανθρώπινων ζωών που προέκυψαν από την καταιγίδα απέδειξαν για μια ακόμα φορά την τραγική έλλειψη υποδομών και κυβερνητικού σχεδιασμού για την προστασία από τα φυσικά φαινόμενα. Ίσως τελικά τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας δεν βρίσκονται στην προτεραιότητα των κυβερνώντων καθώς κοστίζουν και δεν αποδίδουν οικονομικά κέρδη, ούτε προσφέρονται προς εκμετάλλευση, ούτε προσελκύουν επενδυτές…

Πένθος

Κάπως έτσι η Ελλάδα βυθίστηκε στο πένθος. Η κακοκαιρία που έπληξε τα ξημερώματα της Δευτέρας τη Δυτική Αττική άφησε πίσω της 15 νεκρούς (μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές), πέντε τραυματίες και αδιευκρίνιστο αριθμό αγνοουμένων.

Οι εικόνες που μετέδιδαν τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων από τη Μάνδρα, τη Νέα Πέραμο και τη Μαγούλα, όπου σπίτια, εργοστάσια και καταστήματα χάθηκαν κάτω από τόνους νερού και λάσπης αποτύπωναν το μέγεθος της καταστροφής.

Από τις πρώτες ώρες της θεομηνίας οι κλήσεις στο κέντρο επιχειρήσεων της πυροσβεστικής για πλημμυρισμένα σπίτια και επιχειρήσεις, εγκλωβισμένους επιβάτες στα παρασυρμένα αυτοκίνητα και λεωφορεία ακόμα και στην Εθνική Οδό Αθηνών Κορίνθου, ξεπέρασαν τις 600.

Τουλάχιστον 180 πυροσβέστες με τη συνδρομή κλιμακίων της ΕΜΑΚ, της Περιφέρειας και των δήμων προσπαθούσαν επί ώρες να σώσουν δεκάδες ανθρώπους που είτε είχαν εγκλωβιστεί στα κατεστραμμένα σπίτια τους, είτε κινδύνευαν από τους ορμητικούς χείμαρρους που δημιουργήθηκαν.

Μέσα σε λίγες ώρες η περιοχή καλύφθηκε από φερτά υλικά που έχουν κατέβει από το βουνό που έχει αποψιλωθεί από τις πυρκαγιές, πλημμυρίζοντας τις εθνικές οδούς, παλαιά και νέα, με νερά και λάσπες κάνοντας δραματικά ολοφάνερη την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων.

Πριν δέκα χρόνια

Οι προβλέψεις για επικείμενη καταστροφή είχαν διατυπωθεί εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον. Σε δημοσίευμα του Ριζοσπάστη στις 10 Οκτώβρη του 2007 περιγράφονταν παραστατικά η κατάσταση στην περιοχή και επισημαίνονταν οι κίνδυνοι. Αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά στις προειδοποιήσεις που είχαν διατυπωθεί και επί μια δεκαετία δεν τις άκουσε κανείς υπεύθυνος:

«Με την απειλή των πλημμυρών ζουν οι κάτοικοι Μενιδίου, Άνω Λιοσίων, Ζεφυρίου, Ασπροπύργου, Μάνδρας, Ελευσίνας. Η πρόσφατη πυρκαγιά στην Πάρνηθα σε συνδυασμό με την ανυπαρξία έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης με ευθύνη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, προκαλεί στους κατοίκους έντονη ανησυχία.

Τα επείγοντα αντιπλημμυρικά έργα στις καμένες περιοχές της Πάρνηθας, σύμφωνα με τους αρμόδιους, έχουν ολοκληρωθεί κατά 90% με τοποθέτηση κορμοπλεγμάτων, κλαδοπλεγμάτων και φραγμάτων ανάσχεσης. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, αυτά τα έργα είναι αντιδιαβρωτικά και συγκρατούν τα χώματα, ωστόσο δεν αποτελούν αντιπλημμυρικά έργα των πόλεων. Είναι σίγουρο ότι, παρά τα έργα αυτά, η ποσότητα των νερών που θα κατεβαίνει πλέον από το καμένο βουνό θα αυξηθεί. Επιπλέον, τα μπαζωμένα ρέματα και τα ελάχιστα έως ανύπαρκτα δίκτυα ομβρίων υδάτων, θα πλημμυρίσουν...

Το ρέμα Αγίου Γεωργίου που διασχίζει τον Ασπρόπυργο και καταλήγει στη θάλασσα, μπροστά από τα διυλιστήρια, παραμένει μπαζωμένο στο μεγαλύτερο μήκος του, ενώ μέσα στην κοίτη του βλέπει κανείς από δρόμους μέχρι βιοτεχνίες.

Το ρέμα του Αγίου Ιωάννη είναι το μόνο στο οποίο έγιναν κάποια έργα στο γνωστό σημείο της Χαλυβουργικής στην Εθνική οδό, όπου και καταλήγει. Την ίδια στιγμή όμως στην περιοχή της Κορυτσάς Ασπροπύργου από την οποία περνάει, το πρόβλημα της υπερχείλισής του παραμένει, λόγω της υποδοχής των νερών της Αττικής Οδού και των εγκαταστάσεων του ΟΣΕ.

Το ρέμα της Αγίας Αικατερίνης στη Μάνδρα είναι κι αυτό μπαζωμένο, με αποτέλεσμα να πνίγει την περιοχή σε κάθε βροχή».

…φταίει ο καιρός;

Κάποιοι από την κυβέρνηση μπήκαν στον πειρασμό να αποδώσουν την καταστροφή στον καιρό και τα απρόβλεπτα ακραία καιρικά φαινόμενα. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χαρά Καφαντάρη σε δηλώσεις της υποστήριξε ότι «τελικά τα ακραία φαινόμενα που είναι και συνέπεια της κλιματικής αλλαγής πρέπει η πολιτεία να τα αντιμετωπίσει για να μην υπάρχουν ανθρώπινα θύματα. Είναι ευκαιρία μιας και αυτή την περίοδο διεξάγεται η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα στην Βόννη».

Ωστόσο ο μετεωρολόγος Θοδωρής Κολυδάς μιλώντας στο «Ποντίκι» είπε: «Ήταν καθαρά τοπικό φαινόμενο. Μια μέτρια προς ισχυρή καταιγίδα αλλά όχι κάτι ακραίο. Όμως με το νοτιά και τα μεγάλα ποσοστά υγρασίας αναπτύχτηκαν νεφώσεις σε χαμηλό σχετικά υψόμετρο από την επιφάνεια της γης, που εγκλωβίστηκαν πάνω από το όρος Πατέρα. Έτσι, η καταιγίδα απέκτησε μια ισχύ και εμμονή πολύ μεγαλύτερη του αναμενομένου και προκάλεσε αυτή την καταστροφή και τόσες χαμένες ανθρώπινες ζωές…». 

topontiki.gr

Εξάρχεια: Με βαριές κατηγορίες στον εισαγγελέα 9 Έλληνες & 7 αλλοδαποί

Στον εισαγγελέα οδηγούνται αυτή την ώρα οι 16 συλληφθέντες κατα την διάρκεια των χθεσινών επεισοδίων στα Εξαρχεια, σε βάρος των οποίων έχει σχηματιστεί απο την Ασφάλεια Αττικής δικογραφία με βαρύτατες κατηγορίες.

Όπως έγινε γνωστό απο την ΕΛΑΣ, πρόκειται για εννέα Έλληνες, ηλικίας απο 18 έως 32 ετών και επτά αλλοδαπούς (δύο Γάλλοι 22 και 26 ετών, ένας Ιταλός 27 ετών, ένας Λιθουανός 20 ετών, δύο Γερμανοί 37 και 30 ετών και ένας Ιρακινός, 19 ετών).

Η δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος των συλληφθέντων αφορά για τα κατά περίπτωση αδικήματα: Της βαριάς σωματικής βλάβης, απόπειρας επικίνδυνων σωματικών βλαβών εμπρησμού, έκρηξης διακεκριμένων περιπτώσεων φθοράς και παραβάσεις της νομοθεσίας περί όπλων και ναρκωτικών.

Οι κατηγορούμενοι συνελήφθησαν μετά απο συντονισμένη επιχείρηση της Αστυνομίας στην περιοχή των Εξαρχείων, λίγο μετά τα μεσάνυχτα.

Αρκετοί από τους ταραξίες κατάφεραν να διαφύγουν μπαίνοντας μέσα σε πολυκατοικίες, όπου δεν τους ακολούθησαν οι αστυνομικές δυνάμεις, αλλά προσήχθησαν συνολικά 39 άτομα, απο τα οποία αφέθηκαν αργότερα ελεύθερα τα 23 καθώς δεν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος τους.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, εκτός απο την δικηγόρο που τραυματίστηκε απο φωτοβολίδα στο πόδι, κατά τη διάρκεια των επεισοδίων τραυματίστηκαν έξι αστυνομικοί.

Πότε ξεκίνησαν τα επεισόδια

Οι μάχες αντεξουσιαστών με ΜΑΤ σημειώθηκαν στις οδούς Μπουμπουλίνας, Τοσίτσα και Σπ. Τρικούπη με αποτέλεσμα τον τραυματισμό μιας γυναίκας και 20 προσαγωγές.

Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν λίγο μετά τις 8 το απόγευμα, λίγο αφού είχε ολοκληρωθεί η μεγάλη πορεία για τα θύματα του Πολυτεχνείου.

Οι αντεξουσιαστές πέταξαν πέτρες και βόμβες μολότοφ στους αστυνομικούς, που απάντησαν με χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης.

Από τα επεισόδια τραυματίστηκε στο γόνατο μια διερχόμενη γυναίκα δικηγόρος, η οποία μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Η εγκληματολόγος τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι από φωτοβολίδα στη συμβολή των οδών Νοτάρα και Κουντουριώτη.

Την γυναίκα, που σφάδαζε από τους πόνους, παρέλαβε ασθενοφόρο και την μετέφερε στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου διαπιστώθηκε πως έχει σπάσει το πόδι της.

Στην πορεία τα επεισόδια μεταφέρθηκαν στην πλατεία Εξαρχείων. Εκει βρίσκονταν 100 άτομα που δημιούργησαν μπλόκα με κάδους απορριμάτων, ενώ κατόπιν έβαλαν φωτιά σε ένα αυτοκίνητο στην οδό Σπ. Τρικούπη 39.

Επεσε στο έδαφος και σφάδαζε

Η γυναίκα που δέχθηκε τη φωτοβολίδα στο γόνατο στα Εξάρχεια σφάδαζε με την καιόμενη φωτοβολίδα να καίει ακόμη.

Η 50χρονη δικηγόρος, που μένει στην περιοχή, συνομιλούσε με φωτορεπόρτερς στην οδό Σπύρου Τρικούπη στα Εξάρχεια. Ξαφνικά, μια φωτοβολίδα ευθείας βολής, εκτοξεύτηκε από την πλευρά των κουκουλοφόρων και καρφώθηκε στο αριστερό γόνατό της.

Η γυναίκα πέφτει στο έδαφος και σφαδάζει από τους πόνους.

Οι άνδρες των ΜΑΤ επιχείρησαν με όποιο διαθέσιμο μέσο έχουν να σβήσουν την φωτοβολίδα, η οποία έκαιγε για περίπου ένα λεπτό!

Λίγα λεπτά μετά τη μετέφεραν στην οδό Κουντουριώτου, όπου έσπευσαν περίοικοι, και όχι μόνο, για να τις προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ που την μετέφερε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.

Η φωτοβολίδα έσπασε το πόδι της γυναίκας η οποία και εισήχθη άμεσα στο χειρουργείο.

Επεισόδια και στη Θεσσαλονίκη

Επεισόδια και σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα μετά τις πορείες για το Πολυτεχνείο.

Στη Θεσσαλονίκη τεταμένη είναι η κατάσταση έξω από την Πολυτεχνική Σχολή στην οδό Εγνατία όπου μετά το τέλος της πορείας ομάδα νεαρών μπήκε στους χώρους του πανεπιστημίου και από εκεί εξαπολύει επιθέσεις με βόμβες μολότοφ εναντίον των αστυνομικών.

Οι αστυνομικοί απάντησαν κάνοντας χρήση χειροβομβίδων κρότου λάμψης και χημικών, με αποτέλεσμα να διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων στην οδό Εγνατία.

Ενώ ο κύριος όγκος της πορείας διαλύθηκε, στο ύψος της πλατείας Σιντριβανίου, η ομάδα των διαδηλωτών, που πρόσκεινται στον ευρύτερο αντεξουσιαστικό χώρο, κατέληξε στην Πολυτεχνική Σχολή, όπου νεαρά άτομα έβγαλαν από το κτίριο της σχολής τραπέζια, καρέκλες και άλλα αντικείμενα στο οδόστρωμα, με στόχο να αποκλείσουν το δρόμο.

Ταυτόχρονα, μια άλλη ομάδα άρχισε να εκτοξεύει βόμβες μολότοφ, φωτοβολίδες ευθείας τροχιάς με πιστόλι εναντίον των αστυνομικών, οι οποίοι είχαν παραταχθεί στο ύψος του Παλέ Ντε Σπορ.

Σε επτά προσαγωγές υπόπτων προχώρησε η Αστυνομία.

Πόλεμος μολοτοφ στην Πάτρα

Σε πέντε προσαγωγές προχώρησε η Αστυνομία μετά τα επεισόδια που σημειώθηκαν χθες το βράδυ στην Πάτρα, κατά την διάρκεια πορείας για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Οι πέντε προσαχθέντες, όλοι Έλληνες, οδηγήθηκαν στην Ασφάλεια Πατρών και έπειτα από λίγη ώρα αφέθηκαν ελευθεροι.

Στο μεταξύ, όπως ανέφεραν στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων αστυνομικές πηγές, οι κουκουλοφόροι έριξαν χθες περισσότερες από 60 βόμβες μολότοφ στο δικαστικό μέγαρο της Πάτρας και εναντίον των διμοιριών των ΜΑΤ, που βρίσκονταν στην οδό Ερμού, κοντά στο αστυνομικό μέγαρο.

Από τις ρίψεις των μολότοφ δεν σημειώθηκε κάποιος τραυματισμός, ενώ οι ζημιές ήταν περιορισμένες.

thetoc.gr

    

Ανείπωτη τραγωδία στη Δυτ. Αττική - 19 νεκροί από τις πλημμύρες.!

Στους 19 ανήλθαν οι νεκροί από τη φονική κακοκαιρία που χτύπησε τη χώρα τις τελευταίες μέρες και έπληξε με σφοδρότητα την Δυτική Αττική.

Το πρωί του Σαββάτου, ένα ακόμη άτομο εντοπίστηκε και ανασύρθηκε νεκρό κοντά στο αμαξοστάσιο του Δήμου Μάνδρας.

Λίγο αργότερα, οι σοροί δύο ανδρών εντοπίστηκαν από πλωτό σκάφος του Λιμενικού Σώματος στον κόλπο της Ελευσίνας.

Οπως προέκυψε, οι σοροί ανήκουν σε έναν 59χρονο και έναν 29χρονο, που αγνοούντο από περιοχές της Δυτικής Αττικής μετά τις καταστροφικές πλημμύρες,

Οι δύο άνδρες που μεταφέρθηκαν στο Θριάσιο νοσοκομείο για νεκροψία νεκροτομή αναγνωρίστηκαν από τους οικείους τους.

Μετά την αναγνώριση των σορών, ο αριθμός των αγνοουμένων κατέβηκε στους τέσσερις.

Υπενθυμίζεται ότι τις προηγούμενες μερες κάποια από τα θύματα βρέθηκαν εγκλωβισμένα σε υπόγεια, άλλα εντός σπιτιών ή μαγαζιών, ορισμένα σε υπαίθριους χώρους μέσα στον οικισμό, και άλλα παρασύρθηκαν από τα νερά στο δρόμο, κατά κύριο λόγο στην παλαιά εθνική οδό Μάνδρας – Θηβών. Επίσης, δύο γυναίκες βρέθηκαν νεκρές μέσα στη θάλασσα, στην περιοχή του Ασπροπύργου, προφανώς παρασυρμένες από τα νερά της βροχής.

Τα έντονα καιρικά φαινόμενα ξεκίνησαν περίπου στις 4:30 το πρωί της Τετάρτης, αιφνιδιάζοντας τους κατοίκους, οι περισσότεροι εκ των οποίων την ώρα εκείνη βρίσκονταν ακόμη στα κρεβάτια τους.

Η Πυροσβεστική έλαβε από τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης Τετάρτης στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Περάμου, των Μεγάρων και της Μάνδρας Αττικής, 984 κλήσεις για αντλήσεις υδάτων από υπόγεια κατοικιών και καταστημάτων, καθώς και μεταφορά ατόμων σε ασφαλή σημεία.

Συνολικά, πραγματοποιήθηκαν απεγκλωβισμοί 96 ατόμων από οικίες και αυτοκίνητα. Οι πυροσβεστικές δυνάμεις που επιχειρούν ακόμη είναι 155 πυροσβέστες με 46 οχήματα, ενώ έχουν συγκροτηθεί 56 συνεργεία για την αντιμετώπιση των περιστατικών.

Ως προς τα αίτια της τραγωδίας, η υπερβολικά μεγάλη ένταση, η μικρή χωρική εξάπλωση της βροχόπτωσης, οι απότομες πλαγιές που σχηματίζονται από τα Γεράνεια όρη και από το όρος Πατέρας, σε συνδυασμό με τις καταπατήσεις στα ρέματα, αλλά και την καταστροφή συνολικής έκτασης 3.700 στρεμμάτων από πυρκαγιές την περίοδο 2005-2014, είναι τα κομμάτια που συνθέτουν το παζλ της τραγωδίας. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Σε πλήρη εξέλιξη είναι και οι αυτοψίες στην περιοχή.

Χθες στον δήμο Μάνδρας – Ειδυλλίας διενεργήθηκαν 188 αυτοψίες συνολικά, εκ των οποίων 130 αφορούσαν κατοικίες, 35 επαγγελματικούς χώρους και 15 αποθήκες – υπόγεια. Τα 186 από τα κτίρια που ελέχθησαν έχουν πληγεί, χρήζουν αποζημίωσης, όπως διαπιστώθηκε. Συνολικά 80 αυτοψίες διενεργήθηκαν στον δήμο Μεγαρέων και στη Δ.Ε. Νέας Περάμου, εκ των οποίων 39 αφορούσαν κατοικίες, 27 επαγγελματικούς χώρους και 8 αποθήκες – υπόγεια, και διαπιστώθηκε πως τα 74 από τα κτίρια που ελέγχθησαν, έχουν πληγεί και χρήζουν αποζημίωσης. 

kathimerini.gr

Ενα λιντσάρισμα κοστίζει 16.500 ευρώ…

Σε μια κανονική χώρα, αμέσως μετά την απόφαση, ο Πρωθυπουργός θα φώναζε τον καταδικασθέντα και θα του έλεγε: «Πάνο, έγραψες ιστορία, αλλά δεν μπορείς να σταθείς ως υπουργός μετά από τέτοια καταδίκη». Αλλά εδώ ο πολιτικός τραμπουκισμός επιβραβεύεται

Του Γιώργου Καρελιά

Αυτή η είδηση, στην εποχή της, είχε προκαλέσει αίσθηση, μολονότι η τότε αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και διάφορες παραφυάδες τους) είχαν τις υπερβολές για ψωμοτύρι. Αλλά αυτό ξέφευγε από τα συνηθισμένα. Δεν είχε ξανακουστεί δημόσιο πρόσωπο, βουλευτής, να προτρέπει το πλήθος να λιντσάρει ένα δήμαρχο, διαβεβαιώνοντάς τους αφιονισμένους «εγώ είμαι μαζί σας».

Τι συνέβη έκτοτε; Τίποτα το σπουδαίο. Τα τότε συγκυβερνώντα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) αντέδρασαν χαρακτηρίζοντας «φασίζουσα» τη συμπεριφορά του φερέλπιδος βουλευτή και αρχηγού, ο καλπάζων προς την εξουσία ΣΥΡΙΖΑ μούγγα, μόνο ελάχιστα μεμονωμένα στελέχη ψέλλισαν κάτι. Ο τραμπουκισμός του επιβραβεύτηκε διπλά. Πρώτα από τους ψηφοφόρους στις εκλογές του 2015 και μετά από τον Πρωθυπουργό. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τον Καμμένο συγκυβερνήτη του.

Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; Γιατί μετά από τέσσερα (!) χρόνια εκδόθηκε, επιτέλους, μια δικαστική απόφαση για την υπόθεση αυτή. Ο Καμμένος «καταδικάστηκε». Ποια είναι η «καταδίκη» του; Θα πληρώσει 15.000 ευρώ ως αποζημίωση στον παθόντα και 1.500 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα.

Η είδηση σχεδόν εξαφανίστηκε. Μόνο μια εφημερίδα εδέησε να τη βάλει στην πρώτη σελίδα της (κι αυτή λόγω αντιπαλότητας με τον καταδικασθέντα) και ελάχιστοι πολίτες (στοιχηματίζω) την πήραν χαμπάρι. Όχι ότι όλοι την «έθαψαν» από σκοπιμότητα. Ετσι είναι οι κανόνες της επικαιρότητας: πέρασαν τόσα χρόνια, άλλα θέματα κυριαρχούν.

Πρώτα, να δώσουμε συγχαρητήρια στην ηγεσία του δικαστικού σώματος (στην πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου κυρία Θάνου, στον νυν κ. Πέππα και σ΄ όποιον άλλον έχει την ευθύνη) για την…ταχύτατη απονομή δικαιοσύνης.

Μετά, πρέπει να δώσουμε (αληθινά) συγχαρητήρια στους δικαστές του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που τόλμησαν να… αμφισβητήσουν τους ισχυρισμούς του καταδικασθέντος. Τι είπε ο αθεόφοβος(δια των δικηγόρων του βεβαίως, σιγά που θα πήγαινε ο ίδιος να υπερασπίσει τον εαυτό του) για να δικαιολογήσει το «λιντσάρετε τον Πάχτα»; Ότι ήταν μια…ιδιωτική συνομιλία! Και πως ό,τι έκανε ήταν(άκουσον άκουσον)…πολιτική κριτική στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων του!

Μολονότι ήταν φως φανάρι ότι ήταν δημόσια προτροπή για λιντσάρισμα, δεν είναι μικρό πράγμα να βρεθούν τρεις δικαστές να πράξουν το αυτονόητο: να ρίξουν ένα μικρό χαστούκι στον ρέποντα προς τον πολιτικό τραμπουκισμό. Διότι ο δράστης είναι σημαίνον πρόσωπο, έχει εξουσία και (το κυριότερο) βλέπουν ότι επιβραβεύτηκε πολλαπλώς γι’ αυτήν την χυδαία συμπεριφορά του.

Βεβαίως, οι τρεις δικαστές θα άξιζαν έναν ανδριάντα έξω από το της Θέμιδος Μέλαθρον, αν στην απόφασή τους πρόσθεταν μια παράγραφο: «Ο καταδικασθείς κηρύσσεται έκπτωτος από το αξίωμά του και απαγορεύεται να ασχολείται με τα κοινά για την επόμενη τετραετία».

Αστειευόμαστε. Δεν θα μπορούσαν να το κάνουν, διότι δεν το προβλέπει κανένας νόμος. Αυτά είναι θέματα ηθικής τάξεως. Σε μια κανονική χώρα, μετά από μια τέτοια απόφαση, ο καταδικασθείς θα είχε πάει στο σπίτι του. Οικειοθελώς, με παραίτηση. Αλλά εδώ δεν μιλάμε για κανονική χώρα.

Σε μια κανονική χώρα, αμέσως μετά την απόφαση, ο Πρωθυπουργός θα φώναζε τον καταδικασθέντα και θα του έλεγε: «Πάνο, έγραψες ιστορία, αλλά δεν μπορείς να σταθείς ως υπουργός μετά από τέτοια καταδίκη». Κι αν είχε ίχνος χιούμορ θα πρόσθετε: «Και για να μη χάσουμε το όνομα Καμμένος από την κυβέρνηση, θα βάλω στη θέση του τον συνονόματό σου Δημήτρη Καμμένο». Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν γίνεται στη χώρα όπου πρωθυπουργεύει ο Αλέξης Τσίπρας. Ο οποίος δεν καταλαβαίνει από τέτοια.

Κάπως έτσι η πολιτική ζωή της χώρας προοδεύει: το λιντσάρισμα(λεκτικό, αλλά και κυριολεκτικό, διότι ο Πάχτας έτρεμε να κυκλοφορήσει στην περιοχή του) πληρώνεται με 16.500 ευρώ, ο πολιτικός τραμπουκισμός επιβραβεύεται και ο συγκυβερνήτης συνεχίζει ακάθεκτος, μαζί με τους αριστερούς συντρόφους του να αμύνεται περί πάτρης. Κακός, κάκιστος, οιωνός…

ΥΓ: Ελπίζουμε ότι και για την υπόθεση με τα βλήματα στη Σαουδική Αραβία δεν θα χρειαστούν τέσσερα χρόνια, για να βγει άκρη (εδώ).  

 protagon.gr

Πέντε γωνίες για τον Ρουβίκωνα

Ας πούμε ότι μετά την εισβολή οι στρατονόμοι βουτούσαν δύο-τρεις και τους έστελναν στο κρατητήριο, αναμένοντας την Αστυνομία. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα και μάλιστα 17 Νοέμβρη. Θα άλλαζε διαδρομή η πορεία...

Του Κώστα Γιαννακίδη

Πρώτη γωνία. Να είμαστε όλοι ευτυχείς που κανένας από όσους βρέθηκαν στην πύλη του Πενταγώνου δεν έπαθε κρίση πατριωτικού μεγαλείου και δεν πήγε να μιμηθεί τον Κώστα τον Πρέκα στις πιο ηρωικές του στιγμές.

Μη ξεχνάτε ότι όλο αυτό συνέβη σε σημείο όπου βρίσκονται όπλα και πυρομαχικά. Μπορεί πρακτικά να μην είναι τόσο εύκολη η εμπλοκή, όμως κανένας δεν θέλει να φανταστεί τι θα συνέβαινε έτσι και έβγαινε απειλητικά κανένα όπλο, έστω και άδειο.

Δεύτερη γωνία. Είναι άδικο να αποδίδεται η ευθύνη στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Τα μέτρα και τα ήθη φρούρησης δεν αλλάζουν με τους υπουργούς, ούτε με τους Αρχηγούς των Οπλων. Συνέβη με αυτήν την κυβέρνηση, θα μπορούσε να συμβεί και με την προηγούμενη.

Τρίτη γωνία. Είναι πασίδηλο ότι τα μέλη του Ρουβίκωνα δρουν γνωρίζοντας ότι έχουν περιθώρια ελιγμών. Ας πούμε ότι οι στρατονόμοι βουτούσαν δύο-τρεις και τους έστελναν στο κρατητήριο, αναμένοντας την Αστυνομία. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Να κρατούνται λαϊκοί αγωνιστές από τον Στρατό και μάλιστα 17 Νοέμβρη ανήμερα; Θα άλλαζε διαδρομή η πορεία και κάποιοι μπορεί να έπαιρναν και σουβενίρ κανένα άρμα.

Τέταρτη γωνία. Είναι προφανές πλέον ότι η δράση του Ρουβίκωνα θα οδηγήσει σε αναθεώρηση των επιχειρησιακών σχεδίων φύλαξης όλων των εγκαταστάσεων με διαβαθμισμένες απαιτήσεις ασφαλείας. Αυτό είναι, φυσικά, θετικό. Πληρώνεις και μαθαίνεις.

Πέμπτη γωνία. Η εισβολή στο Πεντάγωνο θα γίνει ανέκδοτο στα επιτελεία συμμαχικών ή μη χωρών. Για αυτό και καλό θα ήταν ο αρμόδιος υπουργός, εκτός από το να στείλει φαντάρους στα σύνορα, να επιδείξει το άμεσο, επίπονο και συνεχές ενδιαφέρον του για τη σύλληψη των εισβολέων. Θα φέρει, βέβαια, σε αμηχανία κάποιους φίλους, αλλά όλοι ξέρουμε ότι ο Πάνος Καμμένος είναι άνδρας του καθήκοντος.

protagon.gr 

Η Ρένα είναι (πάλι) οφσάιντ;

Μετά τις φωτιές του καλοκαιριού και τη ρύπανση του Σαρωνικού, η Περιφερειάρχης Αττικής επέλεξε ξανά την τακτική της επίθεσης κατά παντός υπευθύνου για να παρακάμψει τις ευθύνες της για την τραγωδία με τις πλημμύρες. Υπάρχει άλλωστε και η λύση να μηνύσει την κλιματική αλλαγή...

γράφει ο Κοσμάς Βίδος

Διαβάζω τα δεκάδες αρνητικά σχόλια σε Τύπο και social media για τη Ρένα Δούρου. Για τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε (ή δεν αντέδρασε) και για τις ευθύνες (και) της Περιφέρειας Αττικής στην τραγωδία της Μάνδρας. Τα ίδια σχόλια («αγνοείται η περιφερειάρχης Αττικής») είχαν γίνει το καλοκαίρι με αφορμή τις πυρκαγιές, αναγκάζοντάς την στο τέλος να εμφανιστεί αναμαλλιασμένη, καταρρακωμένη, με καρβουνιασμένα μάγουλα, αλλά και εξαιρετικά επιθετική από τις φλεγόμενες περιοχές: «Σταματήστε τα Δελτία Τύπου, σταματήστε τα τιτιβίσματα, σταματήστε τα ποσταρίσματα, σεβαστείτε τους συμπολίτες μας που έχασαν βιος δεκαετιών, σεβαστείτε τους πυροσβέστες μας που είναι άυπνοι, σεβαστείτε τους πολιτειακούς παράγοντες που δουλεύουν άοκνα».

Ακολούθησε το ναυάγιο και η μόλυνση του Σαρωνικού, όπου και πάλι με καθυστέρηση έβγαλε ανακοίνωση για να ζητήσει με τον ίδιο επιθετικό τρόπο την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων. Τώρα αντέδρασε και πιο άμεσα (από κρίση σε κρίση μαθαίνεις) και πιο εντυπωσιακά, πάλι όμως με επίθεση. Πάλι ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων: «Για αυτές τις ανθρώπινες ζωές που θρηνούμε και για αυτές τις περιουσίες που καταστράφηκαν, επιτέλους να αποδοθούν ευθύνες» είπε και υπέβαλλε μηνυτήρια αναφορά «ώστε επιτέλους να συνδράμω προκειμένου αυτή τη φορά, κάποιοι και κάποιες να τιμωρηθούν».

Η κυρία Δούρου, όποιες και αν είναι (ή δεν είναι) οι ευθύνες της, αντιδρά δια της επιθέσεως. Είναι ένας τρόπος και αυτός. Που μπορεί να μην επιλύει τα προβλήματα αλλά τη βοηθάει να παρακάμπτει εμπόδια και κατηγορίες – έτσι επιθετικά έχει αντιμετωπίσει όλα αυτά τα χρόνια η Περιφέρειά της ακόμα και τους πολίτες που ζητάνε να μπει τέλος στην παρακμή του άλσους στο Πεδίον του Αρεως. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, λένε. Τελικά όμως με τα προβλήματα, γιατί εμάς αυτά μας ενδιαφέρουν επειδή αυτά μας μένουν, τι γίνεται;

Οι επικοινωνιακές τακτικές, ακόμα και οι πιο έξυπνες, δεν προορίζονται για να τα λύσουν. Λύσεις καλούνται να δώσουν οι κατέχοντες τα αρμόδια πόστα. Στους οποίους χρεώνονται και οι ευθύνες. Αυτό το ήξερε η κυρία Δούρου όταν παλαιότερα, με αφορμή πλημμύρες στην Κοκκινιά, δήλωνε από τηλεοράσεως: «Οι συμπολίτες μας ξέρουν ποιοι φταίνε που το 2014 είναι ζητούμενο το αντιπλημμυρικό έργο σε μια ευρωπαϊκή χώρα».

Τρία χρόνια μετά, και ενώ εξακολουθεί να σταδιοδρομεί ως περιφερειάρχης Αττικής, ποιοι αλήθεια φταίνε που το… ζητούμενο παραμένει ζητούμενο; Εκείνη αναζητά τους ενόχους δια των μηνύσεων. Μπορεί, ακόμα και αν με αυτό τον τρόπο επιχειρεί να αποποιηθεί τις όποιες δικές της ευθύνες, να ανοίξει έναν δρόμο που θα περνά, επιτέλους, από τη Δικαιοσύνη.

Την ίδια στιγμή, η Περιφέρειά της, γιατί πιάστηκε στον ύπνο όταν και με δική της παραδοχή είχε ειδοποιηθεί εδώ και μέρες πως έρχονται πλημμύρες; Εδώ δεν υπάρχουν ευθύνες; «Aν προκύψουν ευθύνες για την Περιφέρεια από τη δικαστική έρευνα εγώ θα τις αναλάβω και δεν θα κρυφτώ», δήλωσε. Για να δούμε. Διότι υπάρχει και η λύση να μηνύσει μετά την κλιματική αλλαγή…  

protagon.gr

Λύτρωση

Οι καββαλιστές έλεγαν: “Η γυναίκα είναι ΔΥΝΑΜΗ. Ο άντρας είναι ΕΙΡΗΝΗ.”

Από τόσο παλιά οι άντρες το είχαν καταλάβει.

“Γιατί μας έχετε κλειδωμένες; Τι φοβάστε;” ρώτησε μια γυναίκα τον προφήτη.

“Τη δύναμη σας”, απάντησε εκείνος. “Αν ήσασταν ελεύθερες τότε οι άντρες δεν θα ήμασταν τίποτα άλλο από γυναίκες που δεν κάνουν παιδιά.”

Η ειρήνη των αντρών έρχεται με τη βία και τον φόβο, με τον πόλεμο.

Οι άντρες εξουσιάζουν.

Οι γυναίκες υποτάσσονται.

Γιατί αν σταματήσουν να φοβούνται, τότε ο κόσμος των αντρών θα σταματήσει να υπάρχει.

~~

Ο Γκιέν δεν το ήξερε αυτό. Είχε μεγαλώσει στον κόσμο των αντρών, όπου οι γυναίκες ήταν κλειδωμένες στο σπίτι. Και πίστευε ότι αυτή είναι η φυσική τάξη. Σύντομα θα ανακάλυπτε πως τίποτα δεν είναι πιο διαστρεβλωμένο απ’ τον άνθρωπο.

Μάθαινε γρήγορα, απ’ τη στιγμή που ο μάγος έκλεισε την τρύπα στο κεφάλι του. Σε τρία χρόνια είχε μάθει όλα τα ξόρκια κι όλα τα ονόματα. Απ’ τις εννιά μεγάλες επικλήσεις έκανε την όγδοη όταν έγινε δεκαεννιά χρονών.

Κάλεσε έναν νεκρό, μια σκιά. Κι ύστερα κατάφερε να τον στείλει πίσω.

Όλο χαρά πήγε στον μάγο.

“Δεν είμαι ο καλύτερος μαθητής σου;” τον ρώτησε.

“Μαθητής”, είπε εκείνος και σώπασε.

Είχε συνηθίσει τους γρίφους του μάγου και πλέον μπορούσε να καταλάβει τι κρυβόταν σ’ αυτά που δεν έλεγε.

“Είχες και μαθήτρια; Γυναίκα;”

“Κορίτσι.”

“Ποια είναι;”

“Ήταν. Η κόρη μου.”

Και του είπε όλη την ιστορία της Τιερού.

~~

Το κορίτσι άργησε να συνέλθει. Παρά τις αλοιφές, τα βότανα και τις γητειές το μισό της πρόσωπο και το μισό της σώμα έμεινε παραμορφωμένο.

Είχε ένα μάτι για να βλέπει κι ένα αυτί για να ακούει.

Όταν πήγαιναν στο χωριό περπατούσε με το κεφάλι χαμηλωμένο και κανείς δεν ήθελε να την κοιτάζει. Τη φοβούνταν όσο τους φοβόταν κι εκείνη.

Ο μάγος ξεκίνησε να της μαθαίνει όσα ήξερε. Και σαν είδε πόσο εύκολα γέμιζε σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να ξεφορτωθεί τη δύναμη του σ’ εκείνη.

Γιατί αυτό συμβαίνει στους μάγους. Όταν ένας μαθητής τα μάθει όλα, τότε ο δάσκαλος τα ξεχνάει όλα. Ξεφορτώνεται τη δύναμη και μπορεί πλέον να ζήσει ειρηνικά.

Η Τιερού γέμιζε και δεν χόρταινε. Ο μάγος είχε ξεχάσει την πρώτη της ανάμνηση [η φωτιά και ο τρόμος]. Αλλά το κορίτσι δεν ξεχνούσε. Ούτε κι εκείνοι που της είχαν κάνει το κακό.

Την έβλεπαν να πηγαίνει στο χωριό, την έβλεπαν να ζει, και ήξεραν ότι έπρεπε να ολοκληρώσουν το έργο τους. Οι δολοφόνοι πάντα επιστρέφουν.

Ένα απόγευμα ο μάγος άφησε την Τιερού μόνη στο καλύβι. Βγήκε για να περπατήσει στο δάσος, να μαζέψει τα φθινοπωρινά μανιτάρια που δίνουν παραισθήσεις.

Οι άντρες παραφυλούσαν και σαν τον είδαν ν’ απομακρύνεται πήγαν στην Τιερού.

“Κοίτα ‘την πώς μεγάλωσε”, είπε ο ένας άντρας. “Θα το γλεντήσουμε λιγάκι πριν.”

Ήταν τέσσερις. Και πλησίασαν το κορίτσι που στεκόταν κοιτώντας κάτω.

“Μας θυμάσαι, μικρούλα;” είπε ο άντρας και γέλασε.

“Ναι”, είπε η Τιερού.

Ο μάγος ήταν μακριά, αλλά κατάλαβε ότι κάτι είχε συμβεί. Πέταξε τη σακούλα με τα μανιτάρια και γύρισε πίσω τρέχοντας. Βρήκε την Τιερού να φλέγεται, κατακόκκινη. Γύρω της υπήρχαν τέσσερις σωροί από στάχτη. Τίποτα άλλο. Ούτε αίμα ούτε ρούχα ούτε κόκκαλα, μόνο στάχτη.

“Ξανάρθαν”, είπε η Τιερού.

Και δεν υπήρχε φόβος στη φωνή της ούτε τύψεις. Μόνο δύναμη.

Την πήρε κι έφυγαν απ’ το καλύβι, έφυγαν απ’ την περιοχή. Οι άντρες ήταν εγκληματίες, αλλά ήταν γιοι κι αδέλφια και σύζυγοι και πατεράδες κάποιων. Κανείς δεν θα δίκαζε τη μάγισσα. Μόνο θα τη σκότωναν.

Έμειναν για λίγο καιρό στα βουνά, κοντά σ’ έναν άλλο ιερό τόπο, στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα. Όμως κι εκεί η Τιερού έκαψε έναν άντρα.

Αυτός δεν είχε κάνει κάτι κακό. Μόνο που τους πλησίασε. Ο μάγος δεν πρόλαβε να παρέμβει, να κάνει κάποιο ξόρκι προστασίας. Το κορίτσι δεν πετούσε φωτιές ή κεραυνούς. Γύρισε και τον κοίταξε με το ένα της μάτι. Κι ο άντρας κάηκε από μέσα του, λες κι ήταν φτιαγμένος από άχυρα, μέχρι που έμειναν μόνο οι στάχτες του.

“Τους επιστρέφω τον τρόμο”, είπε η Τιερού βλέποντας τον μάγο να οδύρεται.

“Μα δεν έφταιξε σε κάτι”, είπε ο μάγος.

“Όλοι φταίνε. Τόσα χιλιάδες χρόνια τρόμου.”

Έφυγαν κι απ’ τον Αχέροντα. Πηγαίνοντας για τους Δελφούς ο μάγος απέφευγε τα μονοπάτια, τους δρόμους και τα χωριά. Και προσπαθούσε ν’ αποδεχτεί το αναπόφευκτο. Αν έδινε όλη του τη δύναμη στην Τιερού, στην κόρη του, τίποτε δεν θα μπορούσε να τη σταματήσει.

Και σίγουρα δεν μπορούσε να την επιδιορθώσει. Δεν ήταν άδειο αγγείο. Ο τρόμος που είχε μείνει μέσα της είχε αλλοιώσει τη φύση της. Είχε γίνει πιο άντρας απ’ τους άντρες. Τη δύναμη της θα τη χρησιμοποιούσε για να καταστρέφει. Κι ήταν πολύ μεγάλη η γυναικεία δύναμη, για να την έχει κάποια που σκεφτόταν σαν άντρας.

Το βράδυ έπεσαν να κοιμηθούν σε μια σπηλιά από κλαδιά. Ο μάγος δεν έκλεισε μάτι. Θυμήθηκε τα λόγια της τσιγγάνας μάνας: “Αν χαθεί να την κάψεις. Αν σωθεί να την αγαπήσεις.”

Αγαπούσε την Τιερού, αλλά ήξερε ότι είχε χαθεί. Κι έπρεπε να την κάψει. Όμως πώς μπορείς να σκοτώσεις το παιδί σου, όπως και να ‘ναι αυτό; Ό,τι κι αν έχει κάνει, ό,τι κι αν πρόκειται να κάνει;

Σηκώθηκε και πήγε να προσευχηθεί. Είχε να το κάνει απ’ όταν ήταν μοναχός, σε μια άλλη ζωή.

“Μη μου ζητάς κάτι τέτοιο”, είπε στην προσευχή του.

Δεν πήρε καμιά απάντηση κι ήξερε τι σήμαινε αυτό.

“Γεννηθήτω το θέλημα σου”, είπε ο μάγος.

Επέστρεψε στη σπηλιά όπου κοιμόταν το κορίτσι. Σαν το είδε λύγισε. Είχε πέσει στα δεξιά και δεν φαινόταν το καμμένο πρόσωπο της. Ήταν σαν ένα απλό κορίτσι, όμορφο, με μαύρα ίσια μαλλιά. Ένα κορίτσι που θα μεγάλωνε όπως όλα τ’ άλλα, θα γινόταν γυναίκα και μάνα, θα μάθαινε να σωπαίνει όταν μιλάει ο άντρας της. Όμως η Τιερού δεν θα μάθαινε ποτέ να σωπαίνει.

Σαν να είχε δει σ’ όνειρο τις σκέψεις του το κορίτσι ξύπνησε, γύρισε και τον κοίταξε με το ένα της μάτι.

“Δεν έφταιγα εγώ γι’ αυτό που μου κάνανε”, του είπε.

“Το ξέρω, αγάπη μου, το ξέρω”, είπε ο μάγος.

Και τη σκότωσε.

~~

Έπειτα ο μάγος προσπάθησε ν’ αποφύγει τους ανθρώπους. Έμεινε λίγο στην Αργολίδα, κοντά στην Επίδαυρο, κι όταν μαθεύτηκε ότι ένας μάγος ζούσε εκεί, όταν ξεκίνησαν να τον ψάχνουν, έφυγε πάλι.

Πήγε στην Ολυμπία κι έστησε το καλύβι του απόμακρα. Τον βρήκαν πάλι, κατάλαβαν τι είναι, κι εκείνος ένιωθε ότι δεν μπορούσε ν’ απαλλαγεί απ’ την κατάρα, απ’ τη δύναμη της μαγείας.

Κυρίως δεν μπορούσε ν’ απαλλαγεί απ’ την Τιερού, απ’ τον πιο ανίερο φόνο που μπορεί άνθρωπος να κάνει. Γιατί πόσα ν’ αντέξεις, ποιος ο λόγος να ζεις, αν έχεις σκοτώσει το παιδί σου;

Σαν βρέθηκε ο Γκιέν στο δρόμο του χάρηκε. Γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να λυτρωθεί. Αν ξεφορτωνόταν τη μαγεία. Κάθε ευχή είναι και κατάρα, κάθε δύναμη σε υποδουλώνει.

~~

Αφού του είπε την ιστορία της Τιερού και τη δική του, αφού του έμαθε και την ένατη επίκληση, αυτή που δεν έχει όνομα, άδειασε.

“Τώρα πρέπει να με σκοτώσεις”, είπε στον μαθητή του.

“Χρειάζεται κι αυτό για να γίνω μάγος;”

“Μάγος ήσουν απ’ τη μέρα που γεννήθηκες. Γιατί γεννήθηκες άδειος κι είχες τρύπα στο κεφάλι σου. Εγώ άδειασα από ατύχημα. Πήγα είδα τον θεό και γύρισα πίσω. Η Τιερού άδειασε εξαιτίας του τρόμου. Εσύ ήσουν γεννημένος για να γίνεις μάγος.”

“Και γιατί πρέπει να σε σκοτώσω;”

“Δεν πρέπει. Έλεος σου ζητώ, λύτρωση. Δεν αντέχω άλλο να ζω μ’ αυτό που έκανα.”

Ο Γκιέν δεν απάντησε. Μάζεψε τα πράγματα του, πήρε το ραβδί από ξύλο βελανιδιάς, και πήγε στην πόρτα.

“Μακάρι, γέρο”, είπε σ’ εκείνον που κάποτε ήταν μάγος, “να ‘ταν η λύτρωση τόσο εύκολη.”

Κι έφυγε.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η αρχή της ιστορίας εδώ  

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γελωτοποιός  

Ένας υδροβιότοπος που γέμισε μεζονέτες…

Του Γιάννη Παντελάκη

Αν κάποιος σήμερα μίλαγε για έναν υδροβιότοπο στο Πόρτο-Ράφτη, πολλοί θα νόμιζαν ότι αναφέρεται σε εποχές δυο ή τριών αιώνων πριν. Κι όμως, πριν περίπου σαράντα χρόνια, σ' ένα σημείο της περιοχής βρισκόταν ένας τέτοιος. Με πολλά φυτά και είδη ζώων που φιλοξενούνται σε ανάλογους τόπους.  Στο σημείο αυτό σήμερα, βρίσκονται μερικές ακριβές μεζονέτες νεοελληνικής αισθητικής αντίληψης. Ο χώρος μπαζώθηκε, μετατράπηκε σε οικόπεδα κοντά στη θάλασσα, χτίσθηκε και πουλήθηκε ακριβά.

Το υπέδαφος είναι σαθρό, δεν χρειάζεται ειδικές γνώσεις για να κατανοήσει κάποιος πως χτίζοντας επάνω σ΄ ενός είδους βάλτο, οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Το πιο πιθανό είναι πως ούτε καν οι σημερινοί ιδιοκτήτες των σπιτιών γνωρίζουν ότι τα σπίτια για τα οποία πλήρωσαν ακριβά, βρίσκονται επάνω σ' έναν πρώην βάλτο. Ευχή να μη το μάθουν ποτέ γιατί αυτό θα συμβεί μ' ένα άσχημο τρόπο, από ένα γερό σεισμό ή ένα καιρικό φαινόμενο που στις εποχές μας ονομάζεται ακραίο. Για τη μετατροπή του βιότοπου σε ακριβές μεζονέτες δεν μεσολάβησαν μόνο πολλά χρόνια, αλλά και πολλοί παράγοντες. Ιδιώτες, εργολάβοι, δημοτικές αρχές, κρατικές υπηρεσίες, κόμματα. Με τον ίδιο τρόπο έχουν χτιστεί πολλές περιοχές σε όλη τη χώρα. Και με την ίδια συμμετοχή υπεύθυνων και αρμόδιων. Και με το ίδιο πάντα κίνητρο, το κέρδος, οικονομικό και πολιτικό.

Αν κάποιος σκεφτεί πόσοι παράγοντες και καταστάσεις μεσολάβησαν για ανάλογα φαινόμενα, θα κατανοήσει μ' ένα σχετικά απλό τρόπο τι συμβαίνει με αυτή τη χώρα εδώ και πολλά χρόνια. Πως δεν λειτουργεί ένα κράτος, πως κερδοσκοπούν και αυθαιρετούν πολλοί, πως δεν τηρείται η ελάχιστη νομιμότητα, πως δεν υπάρχει ο στοιχειώδης σεβασμός στο περιβάλλον, πως ψηφοθηρούν πολιτικοί και δήμαρχοι. Κάτι τέτοιο,  σε παραλλαγή, συνέβη και στη Δυτική Αττική. Με θύματα, όπως συνήθως, κάποιους οικονομικά αδύναμους στις περισσότερες περιπτώσεις οι οποίοι (μη βρίσκοντας κρατική μέριμνα για τις στεγαστικές τους ανάγκες), οδηγήθηκαν σε ανάλογες επιλογές με το κράτος να τους κλείνει το μάτι παραμονές κάποιων εκλογών.

Αν παραδεχτούμε κάτι απλό αλλά δυστυχώς αντικειμενικό, θα είχαμε κάνει ένα καλό βήμα προς την κατεύθυνση του αυτονόητου. Την τραγωδία στη Δυτική Αττική δεν θα την αποφεύγαμε είτε στην εξουσία βρισκόταν μια άλλη κυβέρνηση, είτε στην Περιφέρεια ένα άλλο πρόσωπο. Αν , υποθετικά, κάναμε αυτή την παραδοχή-και εμείς οι απλοί πολίτες αλλά ιδιαίτερα το πολιτικό προσωπικό-θα βρισκόμαστε μεν στο σημείο μηδέν μιας χώρας που ανακαλύπτει το πρόβλημα, αλλά τουλάχιστον θα άρχιζε το κοντέρ να γράφει με θετικό πρόσημο… 

liberal.gr