Mε μισθούς φτώχειας και «μισές δουλειές» μειώνεται η ανεργία

Οι 4ωρες θέσεις απασχόλησης με αμοιβή 342 ευρώ καθαρά είναι η αιτία μείωσης του αριθμού των ανέργων. Σε διαρκή υποχώρησης ο μέσος μισθός: καθαρά 763 ευρώ.

Η αποκλιμάκωση της ανεργίας αποτελεί ένα από τα βασικά επιχειρήματα των κυβερνητικών στελεχών στην υπεράσπιση της αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης. Και πράγματι ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων μειώνεται άλλα αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στη δημιουργία 4ωρων θέσεων απασχόλησης με αμοιβές 342 ευρώ καθαρά! Τα αριθμητικά και στατιστικά στοιχεία από την ΕΡΓΑΝΗ δείχνουν ότι οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης υποχωρούν, και στην αγορά εργασίας κυριαρχούν οι συμβάσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας.Επίσης ο μέσος μισθός κατρακυλάει συνεχώς και μέσα σε διάστημα 12 μηνών ( Μάρτιος 2016- Μάρτιος 2017) έχει υποχωρήσει από τα  984,21 ευρώ στα 957,3 ευρώ μικτά. Ο μέσος καθαρός μισθός (χωρίς φόρους και ασφαλιστικές εισφορές) ήταν τον περασμένο Μάρτιο  763 ευρώ. Το ζοφερό οικονομικό και κοινωνικό σκηνικό μέσα στο οποίο ζουν οι Ελληνες ολοκληρώνουν τα στοιχεία της Eurostat για το 2016. Αυτά δείχνουν ότι 1 στους 3 Ελληνες στερούνται βασικά υλικά και κοινωνικά αγαθά με το βιοτικό επίπεδο να είναι οριακά καλύτερο από την Ρουμανία και τη Βουλγαρία.     

Νοέμβριος του 2017: 169.819 προσλήψεις - 209.040 αποχωρήσεις & απολύσεις      

Τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ για το μήνα Νοέμβριο δείχνουν αρνητικό ισοζύγιο προσλήψεων - αποχωρήσεων κατά 39.221 θέσεις εργασίας το Νοέμβριο. Ειδικότερα, οι αναγγελίες πρόσληψης ανήλθαν σε 169.819, ενώ οι αποχωρήσεις σε 209.040. Σημειώνεται ότι είναι η χειρότερη επίδοση το Νοέμβριο από το 2011.

Από τις 209.040 συνολικά αποχωρήσεις, οι 64.693 προήλθαν από οικειοθελείς αποχωρήσεις και οι 144.347 από καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου ή λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου

Εκείνο ωστόσο που προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση είναι τα συνολικά στοιχεία από 1/1/2017 έως 30/11/2017.

Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία στο σύνολο του ενδεκαμήνου από τις 2.228.334 προσλήψεις που έγιναν οι 1.010.106 ήταν πλήρους απασχόλησης ενώ οι υπόλοιπες ήταν για μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση. Τουτέστιν, μόλις το 45,33% ήταν προσλήψεις πλήρους απασχόλησης. Το 40,83% ήταν μερικής απασχόλησης και το 13,84% ήταν εκ περιτροπής απασχόληση.

Δείτε τους πίνακες:

         

Οι λόγοι που κατρακυλάει ο μέσος μισθός

Σύμφωνα με τα στοιχεία από την επεξεργασία των Περιοδικών Αναλυτικών Δηλώσεων του ΙΚΑ την περασμένη εβδομάδα προέκυψε πως στον ιδιωτικό τομέα ο μέσος μισθός  διαμορφώθηκε τον Μάρτιο στα 957,3 ευρώ μεικτά πέφτοντας από τα 984,21 ευρώ που ήταν τον Μάρτιο του 216. 

1.Πρώτος βασικός λόγος είναι η επέκταση της μερικής απασχόλησης. Τον Μάρτιο του 2016, οι καταγεγραμμένοι μερικώς απασχολούμενοι ήταν 531.664. Τον Μάρτιο του 2017 μετρήθηκαν 582.041. Η αύξηση φτάνει στο 10% μέσα σε μόλις έναν χρόνο. Λογικό είναι να πέφτει ο μέσος μισθός στην Ελλάδα όταν προστίθενται ολοένα και περισσότεροι μερικώς απασχολούμενοι οι οποίοι αμείβονται με 407 ευρώ τον μήνα. Πληθυσμός 582.041 ατόμων ο οποίος μάλιστα αυξάνεται με ρυθμό της τάξεως του 10%, καταλήγει να ζει με 342 ευρώ καθαρά αν αφαιρεθούν και οι ασφαλιστικές εισφορές.

2. Ο δεύτερος βασικός λόγος είναι η απόσυρση των παλαιότερων και υψηλότερα αμοιβόμενων εργαζομένων (κυρίως λόγω συνταξιοδότησης) και η αντικατάστασή τους από «φρέσκο» εργατικό δυναμικό το οποίο αμείβεται και με σαφώς χαμηλότερες αποδοχές. Δεν είναι τυχαία η συνεχιζόμενη μείωση του μέσου μισθού για τους εργαζόμενους με πλήρες ωράριο και κανονικό μισθό. Ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης έχει υποχωρήσει τον Μάρτιο του 2017 στα 1199 ευρώ μεικτά. Τον Μάρτιο τυο 2016 ήταν στα 1219 ευρώ μεικτά. Ακόμη και ο «τυχερός» που διατηρεί μια θέση με 8ωρη απασχόληση, αναγκάζεται να τα βγάζει πέρα με 919 ευρώ καθαρά τα οποία μάλιστα θα γίνουν και λιγότερα μέσα στην επόμενη 2ετία λόγω της μείωσης του αφορολογήτου.

Σε επίπεδα Ρουμανίας και Βουλγαρίας η ζωή για 1έναν στους 3 Ελληνες 

ΟΙ Ελληνες μετά τους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους στερούνται τα περισσότερα κοινωνικά και υλικά αγαθά όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Eurostat για το 2016. Συγκεκριμένα ένας στους τρεις Έλληνες ή το 32%, το 2016, δεν είχε τη δυνατότητα να απολαύσει βασικά υλικά, αλλά και κοινωνικά αγαθά.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορούν :  

- Να αντιμετωπίσουν έκτακτα έξοδα

- Να κάνουν μία εβδομάδα διακοπές

- Να μην καθυστερούν την πληρωμή υποθηκών, ενοικίων, λογαριασμών κοινής ωφέλειας ή δόσεων από αγορά καταναλωτικών προϊόντων

- Να έχουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα

- Να έχουν θέρμανση στο σπίτι

- Να διατηρούν αυτοκίνητο ή βαν για προσωπική τους χρήση

- Να αντικαταστήσουν έπιπλα στο σπίτι τους, αν έχουν φθαρεί

- Να ανανεώσουν τα φθαρμένα ρούχα τους

- Να έχουν δύο ζευγάρια παπούτσια που ταιριάζουν τέλεια στα πόδια τους

- Να ξοδεύουν λίγα χρήματα για τον εαυτό τους κάθε εβδομάδα

- Να έχουν τακτικές δραστηριότητες αναψυχής

- Να βγαίνουν μια φορά το μήνα με την οικογένεια ή με φίλους για ποτό ή φαγητό

- Να έχουν σύνδεση στο Διαδίκτυο

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το 2016 το 16% του πληθυσμού της ΕΕ (75.000.000 άτομα) υπέστη υλική και κοινωνική στέρηση.

Το 2016, το υψηλότερο ποσοστό υλικών και κοινωνικής στέρησης, το οποίο ισχύει για το ήμισυ περίπου του πληθυσμού, καταγράφηκε στη Ρουμανία (50%) και στη Βουλγαρία (48%), ακολουθούμενες από χώρες στις οποίες επλήγη ένα στα τρία άτομα: Ελλάδα (36%), Ουγγαρία (32%) και Λιθουανία (29%).

Αντίθετα, τα σκανδιναβικά κράτη μέλη και το Λουξεμβούργο ανέφεραν τα χαμηλότερα μερίδια υλικής και κοινωνικής στέρησης: 3% στη Σουηδία, 4% στη Φινλανδία, 5% στο Λουξεμβούργο και 6% στη Δανία.

Σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, το ποσοστό υλικής και κοινωνικής στέρησης είναι υψηλότερο μεταξύ των ατόμων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (δευτεροβάθμιας ή χαμηλότερης) εκπαίδευσης.

Ένα στα τέσσερα άτομα (25%) με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο στην ΕΕ πάσχει από υλική και κοινωνική στέρηση, ενώ το ποσοστό αυτό μειώνεται σε ένα στα επτά επτά (14%) για τα άτομα με ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και επιπλέον σε ένα στα 20 (5% ) μεταξύ των ατόμων με ανώτερη (τριτοβάθμια) εκπαίδευση.

thetoc.gr

                          

Eurostat: 1 στους 3 Ελληνες στερείται βασικά υλικά και κοινωνικά αγαθά

Λίγο καλύτερη η ζωή για τους 'Ελληνες από εκείνη των Ρουμάνων και των Βούλγαρων. 

  

Οι Ελληνες μετά τους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους στερούνται τα περισσότερα κοινωνικά και υλικά αγαθά όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Eurostat για το 2016. Συγκεκριμένα ένας στους τρεις Έλληνες ή το 32%, το 2016, δεν είχε τη δυνατότητα να απολαύσει βασικά υλικά, αλλά και κοινωνικά αγαθά.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορούν :  

- Να αντιμετωπίσουν έκτακτα έξοδα

- Να κάνουν μία εβδομάδα διακοπές

- Να μην καθυστερούν την πληρωμή υποθηκών, ενοικίων, λογαριασμών κοινής ωφέλειας ή δόσεων από αγορά καταναλωτικών προϊόντων

- Να έχουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα

- Να έχουν θέρμανση στο σπίτι

- Να διατηρούν αυτοκίνητο ή βαν για προσωπική τους χρήση

- Να αντικαταστήσουν έπιπλα στο σπίτι τους, αν έχουν φθαρεί

- Να ανανεώσουν τα φθαρμένα ρούχα τους

- Να έχουν δύο ζευγάρια παπούτσια που ταιριάζουν τέλεια στα πόδια τους

- Να ξοδεύουν λίγα χρήματα για τον εαυτό τους κάθε εβδομάδα

- Να έχουν τακτικές δραστηριότητες αναψυχής

- Να βγαίνουν μια φορά το μήνα με την οικογένεια ή με φίλους για ποτό ή φαγητό

- Να έχουν σύνδεση στο Διαδίκτυο

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το 2016 το 16% του πληθυσμού της ΕΕ (75.000.000 άτομα) υπέστη υλική και κοινωνική στέρηση.

Το 2016, το υψηλότερο ποσοστό υλικών και κοινωνικής στέρησης, το οποίο ισχύει για το ήμισυ περίπου του πληθυσμού, καταγράφηκε στη Ρουμανία (50%) και στη Βουλγαρία (48%), ακολουθούμενες από χώρες στις οποίες επλήγη ένα στα τρία άτομα: Ελλάδα (36%), Ουγγαρία (32%) και Λιθουανία (29%).

Αντίθετα, τα σκανδιναβικά κράτη μέλη και το Λουξεμβούργο ανέφεραν τα χαμηλότερα μερίδια υλικής και κοινωνικής στέρησης: 3% στη Σουηδία, 4% στη Φινλανδία, 5% στο Λουξεμβούργο και 6% στη Δανία.

Σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, το ποσοστό υλικής και κοινωνικής στέρησης είναι υψηλότερο μεταξύ των ατόμων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (δευτεροβάθμιας ή χαμηλότερης) εκπαίδευσης.

Ένα στα τέσσερα άτομα (25%) με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο στην ΕΕ πάσχει από υλική και κοινωνική στέρηση, ενώ το ποσοστό αυτό μειώνεται σε ένα στα επτά επτά (14%) για τα άτομα με ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και επιπλέον σε ένα στα 20 (5% ) μεταξύ των ατόμων με ανώτερη (τριτοβάθμια) εκπαίδευση. ΟΙ Ελληνες μετά τους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους στερούνται τα περισσότερα κοινωνικά και υλικά αγαθά όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Eurostat για το 2016. Συγκεκριμένα ένας στους τρεις Έλληνες ή το 32%, το 2016, δεν είχε τη δυνατότητα να απολαύσει βασικά υλικά, αλλά και κοινωνικά αγαθά.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορούν : 

Στην κορυφή της Ευρώπης βρίσκεται η Ρουμανία και η Βουλγαρία, με τις στερήσεις να αφορούν σχεδόν έναν στους δύο πολίτες.

- Να αντιμετωπίσουν έκτακτα έξοδα

- Να κάνουν μία εβδομάδα διακοπές

- Να μην καθυστερούν την πληρωμή υποθηκών, ενοικίων, λογαριασμών κοινής ωφέλειας ή δόσεων από αγορά καταναλωτικών προϊόντων

- Να έχουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα

- Να έχουν θέρμανση στο σπίτι

- Να διατηρούν αυτοκίνητο ή βαν για προσωπική τους χρήση

- Να αντικαταστήσουν έπιπλα στο σπίτι τους, αν έχουν φθαρεί

- Να ανανεώσουν τα φθαρμένα ρούχα τους

- Να έχουν δύο ζευγάρια παπούτσια που ταιριάζουν τέλεια στα πόδια τους

- Να ξοδεύουν λίγα χρήματα για τον εαυτό τους κάθε εβδομάδα

- Να έχουν τακτικές δραστηριότητες αναψυχής

- Να βγαίνουν μια φορά το μήνα με την οικογένεια ή με φίλους για ποτό ή φαγητό

- Να έχουν σύνδεση στο Διαδίκτυο

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το 2016 το 16% του πληθυσμού της ΕΕ (75.000.000 άτομα) υπέστη υλική και κοινωνική στέρηση.

Το 2016, το υψηλότερο ποσοστό υλικών και κοινωνικής στέρησης, το οποίο ισχύει για το ήμισυ περίπου του πληθυσμού, καταγράφηκε στη Ρουμανία (50%) και στη Βουλγαρία (48%), ακολουθούμενες από χώρες στις οποίες επλήγη ένα στα τρία άτομα: Ελλάδα (36%), Ουγγαρία (32%) και Λιθουανία (29%).

Αντίθετα, τα σκανδιναβικά κράτη μέλη και το Λουξεμβούργο ανέφεραν τα χαμηλότερα μερίδια υλικής και κοινωνικής στέρησης: 3% στη Σουηδία, 4% στη Φινλανδία, 5% στο Λουξεμβούργο και 6% στη Δανία.

Σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, το ποσοστό υλικής και κοινωνικής στέρησης είναι υψηλότερο μεταξύ των ατόμων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (δευτεροβάθμιας ή χαμηλότερης) εκπαίδευσης.

Ένα στα τέσσερα άτομα (25%) με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο στην ΕΕ πάσχει από υλική και κοινωνική στέρηση, ενώ το ποσοστό αυτό μειώνεται σε ένα στα επτά επτά (14%) για τα άτομα με ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και επιπλέον σε ένα στα 20 (5% ) μεταξύ των ατόμων με ανώτερη (τριτοβάθμια) εκπαίδευση.

       

 thetoc.gr

Ο Πολάκης, το παρακράτος, οι πρωτάνθρωποι

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Παρακράτος με χιλιάδες πλοκάμια βλέπει στα δημόσια νοσοκομεία ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης. Είναι, όμως, αποφασισμένος να τα κόψει. Υπάρχουν ορισμένοι υπάλληλοι, γιατροί, νοσηλευτές, αποθηκάριοι κ.ά. που, σύμφωνα με τον κυβερνητικό αξιωματούχο, υπονομεύουν το φιλολαϊκό έργο της κυβέρνησης με απώτερο σκοπό, ως συνήθως, να τη ρίξουν στο καναβάτσο, να μην υπάρχει πια αριστερή κυβέρνηση διότι χαλάει τη σούπα στο κατεστημένο και το πριονίζει· οι πλούσιοι τρομάξανε και διέταξαν τα φερέφωνά τους, που έχουν καταλάβει τις νευραλγικές θέσεις του Δημοσίου, να κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε να φανεί ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ανεπαρκής και άχρηστη και λοιπά.

Κατά τον υπουργό, τα πιόνια του σαθρού κατεστημένου κάνουν πόλεμο στις υγιείς δυνάμεις της Αριστεράς, διαστρεβλώνοντας και συκοφαντώντας το αγαθό έργο της κυβέρνησης, προσπαθώντας να αποκρύψουν από τον λαό το «θεάρεστον» αυτού.

Για όλα τα στραβά φταίνε οι άλλοι, κάποιοι άρρωστοι του παλιού συστήματος, που είχαν καλομάθει και τώρα ξινίζουν τα μούτρα τους αφού οι άμεμπτοι «αριστεροί» προσπαθούν να βάλουν μια τάξη, αφαιρώντας τους τα προνόμια και τις απολαβές που είχαν κατακτήσει. Αυτά όλα είναι βέβαια στη σφαίρα της φαντασίας και το ξέρουν, ψευδόμενοι όμως συνεχώς αρχίζουν να τα πιστεύουν -η αντιδεξιά ρητορεία είναι και η μόνη τους «πολιτική» (αλλά έχει ήδη ξεθυμάνει -μένουν κάποιοι σαν τον Πολάκη και τον πρωθυπουργικό σύμβουλο Καρανίκα να υποστηρίζουν αυτήν την πολιτική).

Πρόκειται για μανικούς -αυτό μαρτυρεί η λεκτική βία (γιατί για βία πρόκειται) που ασκούν μέσα από τα μαραφέτια της ηλεκτρονικής δικτύωσης (και αποδεικνύονται δεινοί ηλεκτρονικοί χρήστες). Η μανία τους αποθρασύνεται και φουντώνει από την ανοχή που δείχνουν απέναντί τους οι υπόλοιποι της κυβέρνησης αλλά και πολλοί οπαδοί που υπερθεματίζουν σε αυτό τους το λεξιλόγιο.

Ο αρρωστημένος λαϊκισμός αντί να απισχνανθεί ενδυναμώνεται, εκχυδαΐζοντας έτσι την επικοινωνία και τον πολιτισμό της κάθε μέρας, ευτελίζοντας και υποβιβάζοντας τα πολιτικά δρώμενα. Και όμως, υπάρχουν αρκετοί που επευφημούν αυτή τη λεκτική αθλιότητα θεωρώντας ότι είναι απαραίτητη για ένα μεγάλο στρώμα της κοινωνίας -κάτι σαν αντίβαρο στον δεξιό λαϊκισμό ή τρέχα γύρευε τι τρικυμία δέρνει τον εγκέφαλό τους.

Ο δε Πολάκης μιαίνει και το επάγγελμά του, που είναι ιερό αφού θεωρείται καλός επιστήμονας της Ιατρικής -θα μίλαγε έτσι ποτέ ο Ιπποκράτης, όσα αξιώματα και αν του έδιναν; Πρώτα θα σεβόταν το σώμα και τη γλώσσα, ό,τι χαρακτηρίζει τον άνθρωπο, και μάλιστα τον συνοδοιπόρο.

Δεν αρκεί να φωνάζεις ότι είσαι κρητικό λεβεντότεκνο και δεδηλωμένος εχθρός της Δεξιάς, δεν χρειάζεται να γίνεται κανείς καραγκιόζης για να δείξει την ιδεολογία του και την όποια του (σεβαστή) ιδιαιτερότητα.

Ο κόσμος έχει πλέον ανάγκη να ακούει ήπιες φωνές, να καταλαβαίνει ότι αυτός στον οποίο έχει δώσει την εμπιστοσύνη του με την ψήφο του έχει συγκροτημένη σκέψη και πάμπολλα επιχειρήματα να αντικρούσει τους πολιτικούς του αντιπάλους -οι κραυγές και η βία (τους) ίσως χαρακτήριζαν τους πρωτάνθρωπους, αλλά τώρα, σήμερα; Ο Πολάκης σίγουρα δεν είναι Καρανίκας· συνετό και φρόνιμο θα ήταν να αρχίσει διάλογο με όσους νομίζει ότι επιβουλεύονται τον ίδιο και την κυβέρνησή του.

efsyn.gr 

Αρχίζει η τελευταία φάση του Κτηματολογίου

Υπογράφονται άμεσα οι συμβάσεις για την κτηματογράφηση του υπολοίπου 43% των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της χώρας

  

Υπογράφονται άμεσα οι συμβάσεις για την ανάθεση σε ιδιώτες μελετητές της τέταρτης και τελευταίας φάσης κτηματογράφησης (KTIMA-16), η οποία  αντιστοιχεί στο 43% των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της χώρας. Ωστόσο, όπως αναφέρει στο «Βήμα» στέλεχος της ΕΚΧΑ, από τις 36 συμβάσεις που πρέπει να υπογραφούν (32 για το KTIMA-16 και τέσσερις από εκκρεμότητες των προηγούμενων φάσεων της κτηματογράφησης) τελικά θα προχωρήσουν οι 31, καθώς για τις υπόλοιπες πέντε υπάρχουν δικαστικές εμπλοκές.

Παράλληλα, παραμένει σε εκκρεμότητα εδώ και έναν χρόνο η «τρύπα» στον προϋπολογισμό του Κτηματολογίου, ο οποίος απαιτείται για να …τρέξει το έργο της κτηματογράφησης.  Το πολυπόθητο κονδύλι των 83,7 εκατ. ευρώ φαίνεται ότι εξασφαλίζεται από το τρέχον ΕΣΠΑ.  Η πρόσκληση προς την ΕΚΧΑ Α.Ε. (Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση ΑΕ) για την υποβολή προτάσεων έργων στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία» τελικά δημοσιεύθηκε  με καθυστέρηση περίπου ενός έτους.

Η χρηματοδότηση του νέου διαγωνισμού, λόγω του «ψαλιδισμένου» προϋπολογισμού (465 εκατ. ευρώ έναντι 572 εκατ. ευρώ του προηγούμενου διαγωνισμού που ακυρώθηκε) θα προχωρήσει κυρίως με πόρους από τα τέλη κτηματογράφησης, τα αποθεματικά της εταιρείας και την κοινοτική χρηματοδότηση των 83,7  εκατ. ευρώ.

Το σύνολο των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στην Ελλάδα υπολογίζεται σε περίπου 39 εκατομμύρια. Σήμερα το Κτηματολόγιο έχει ολοκληρωθεί και λειτουργεί  στο 7,6% της έκτασης της χώρας, καλύπτοντας 10,3 εκατ. δικαιώματα (26,4%). Υπό κτηματογράφηση βρίσκεται περίπου το 24,3% της έκτασης της χώρας που αντιστοιχεί σε 9,9 εκατ. δικαιώματα (25,3%). Η τέταρτη φάση κτηματογράφησης (KTIMA 16) αφορά το 64% της έκτασης της  χώρας και 16 εκατ. δικαιώματα (43%).

Τέταρτη γενιά κτηματογράφησης

Ως προς τη …χωροθέτηση του έργου, αφορά κυρίως περιοχές αγροτικές ή ορεινές, σε Αττική, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησο, Δυτική Ελλάδα, Ιόνια Νησιά, Θεσσαλία, Ήπειρο, Δυτική Μακεδονία, Κεντρική  Μακεδονία, Ανατ. Μακεδονία  και Θράκη, Βόρειο  Αιγαίο, Νότιο  Αιγαίο  και Κρήτη. Οι συγκεκριμένες περιοχές περιλαμβάνουν 3.979 κοινότητες της χώρας με συνολική έκταση περί τα 83.500 Km2 (64%). Ο πληθυσμός που εμπλέκεται στην κτηματογράφηση και στη λειτουργία του συγκεκριμένου έργου ανέρχεται σε πάνω από 2,5 εκατομμύρια άτομα (κατοίκους των εν λόγω περιοχών ή πολίτες που έχουν δικαιώματα σε αυτές). Το έργο θα εξυπηρετεί περισσότερες από 276.000 συναλλαγές γης ετησίως στις περιοχές τις οποίες καλύπτει και θα επηρεάζει περί τα 600.000 δικαιώματα.

Η στρατηγική που θα εφαρμοστεί είναι η εφάπαξ υλοποίηση του έργου μέσω μίας σειράς ανεξάρτητων συμβάσεων, κάθε μία από τις οποίες θα αφορά σε ξεχωριστή γεωγραφική περιοχή. Η όλη διαδικασία θα στηρίζεται σε εκτεταμένη χρησιμοποίηση της γεωδαιτικής, χαρτογραφικής, θεσμικής, οργανωτικής και πληροφοριακής υποδομής που διαθέτει η ΕΚΧΑ και θα στοχεύει στη δημιουργία υψηλής ποιότητας τελικού ψηφιακού αποτελέσματος, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύτατο φάσμα δραστηριοτήτων του επιχειρηματικού και κοινωνικού τομέα.

Η ολοκλήρωση του Κτηματολογίου, αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση και πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως το 2020. 

tovima.gr

Να, γιατί κυνηγάει ο Κοντονής τους δικαστές

Τι τον τσίμπησε τον υπουργό Δικαιοσύνης και είπε ανοιχτά στους δικαστές ότι κακοδικούν και ότι οι αποφάσεις τους είναι έξω από τα συμφέροντα του λαού; Γιατί αυτά είπε! Στην πραγματικότητα δεν τον τσίμπησε τίποτε. Εντολοδόχος του Μαξίμου ήταν, όπως ξεκαθάρισε χτες και ο μέχρι πρότινος σύντροφός του συνταγματολόγος κ. Χρυσόγονος. Για δύο κρίσιμους λόγους, που αφορούν στην κυβερνητική πολιτική.

Κατ' αρχήν, τα ανώτατα δικαστήρια στέρησαν μόλις πρόσφατα από τον ραχάτικο κρατικό εισπρακτικό μηχανισμό δύο κυβερνητικές οικονομικές και πολιτικές ανάγκες: Εισπράξεις και εκβιασμούς. Πώς τις στέρησαν; Με την απόφασή τους να κρίνουν αντισυνταγματική άπαξ δια παντός τη διαρκή καταστρατήγηση της πενταετίας ως χρόνου παραγραφής των ανέλεγκτων φορολογικών υποθέσεων. Αντισυνταγματική και καταχρηστική τη διαρκή παράταση ελέγχων μέχρι και για 20 χρόνια (και βάλε) αν αυτό βόλευε (που βόλευε) τον εισπρακτικό μηχανισμό.

Για την ακρίβεια δεν είναι ο εισπρακτικός μηχανισμός που βλάφτηκε τόσο από αυτή τη δικαστική απόφαση όσο ένας άλλος κρατικός μηχανισμός: Ο μαφιόζικος.

Η δικαστική απόφαση που απάλλαξε τους πολίτες από τον διαρκή εκβιασμό και τη διαρκή αυθαιρεσία του εφόρου, στέρησε από το κράτος και από αυτή την κυβέρνηση, που διψάει για λεφτά και για εκβιασμούς, τρεις πηγές:

Την είσπραξη, όποτε θα δεήτο, από τις λίστες των κεφαλαιούχων εξωτερικού, που λιβανίζει εδώ και τρία χρόνια, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. (Λαγκάρντ, Μπόγιαρντ, 1.500 κα)

Την είσπραξη, όποτε θα δεήτο, φόρων χρωστούμενων και προσαυξήσεων από εκατοντάδες χιλιάδες θύματα της εφορίας που πληρώνουν πάγια τις ύποπτες καθυστερήσεις της.

Την είσπραξη μαύρων και άσπρων χιλιάδων ευρώ ως τίμημα των εκβιασμών προς τους όμηρους φορολογούμενους, που δεν έκλειναν ποτέ οι υποθέσεις τους, με διαρκείς παρατάσεις. Αλλά, και την απαλλαγή στοχευμένων επιχειρηματιών από έναν διαρκή οικονομικό εκβιασμό.

Αμέσως μετά την απόφαση, η κυβέρνηση δια του αγαπημένου διαδρόμου των διαδικτυακών και μιντιακών παπαγάλων της είχε κατηγορήσει ευθέως τη Δικαιοσύνη ότι με την απόφασή της αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα των φοροφυγάδων καπιταλιστών σε βάρος των κρατικών εισπράξεων. Προφανώς και των εισπράξεων των φορολογικών κυκλωμάτων που σιτίζονταν από αυτή τη φάμπρικα εδώ και 40 χρόνια!

Αλλά, τα ανώτατα δικαστήρια έχουν αυτή τη στιγμή να κρίνουν άλλες τέσσερις υποθέσεις που καίνε την κυβέρνηση:

Την κρατικοποίηση του ΟΑΣΘεσσαλονίκης, που έγινε πραξικοπηματικά και παραδόθηκε… αξιοκρατικά στον πατέρα του υπουργού προπαγάνδας κ Παππά.

Την νομιμότητα στις περικοπές των συντάξεων. Από την οποία μπορεί να προκύψει μια τεράστια τρύπα στον κρατικό προϋπολογισμό και στη συμφωνία με την τρόικα.

Τις προσφυγές για τη ΔΕΗ.

Τον καθορισμό του ελέγχου των οικονομικών των δικαστών. Από τον οποίο η κυβέρνηση προσδοκά να κερδίσει μια Κερκόπορτα, από την οποία θα ελέγχει τη Δικαιοσύνη, παράλληλα με εκείνη του διορισμού της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων.

Η κυβέρνηση στηρίζει πολλές ελπίδες σ αυτό το τελευταίο, δεδομένου ότι ο έλεγχος των δικαστών μέσω του διορισμού τους αποδείχτηκε ότι δεν πιάνει πάντα! Ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Σακελλαρίου, ακραία τυπολάτρης και εκλεκτός της κυβέρνησης Τσίπρα, που τον επέλεξε, απέδειξε ότι δεν είναι όλοι οι δικαστές Θάνου.

Να ληφθεί υπ' όψιν ότι δεν ήταν εκείνος που αντιτέθηκε σθεναρά στον νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, που απέρριψε το δικαστήριό του, αλλά άλλος, σημαίνων αντιπρόεδρος!

Θα αναρωτηθεί κανείς: Δεν κατάλαβε μετά το φιάσκο με τον νόμο Παππά η κυβέρνηση, ότι ο εκφοβισμός και οι απειλές στους δικαστές δεν είναι ο κατάλληλος δρόμος για να πιέσει ώστε να βγουν οι αρεστές της αποφάσεις; Η απάντηση ίσως είναι απλή: Ο εκβιαστής και ο τραμπούκος ακολουθούν το δρόμο που ξέρουν. Άλλον δεν ξέρουν.

Και μια και αναφέρθηκε το όνομά της, δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι επίσημος νομικός πρωτοστάτης της κυβέρνησης μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου όλη αυτή την περίοδο είναι η τέως πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ Θάνου… Η οποία κάτι θα ξέρει για όλα αυτά που συμβαίνουν.

Άφησα το μείζον για το τέλος. Η κυβέρνηση έχει πει ανοιχτά σε όλους τους τόνους ότι:

Κατέχει την κυβέρνηση αλλά δεν κατέχει την εξουσία, την οποία θέλει.

Για να αποκτήσει την εξουσία πρέπει να απαλλαγεί από θεσμικά εμπόδια.

Οι επίσημοι θεσμοί στη χώρα είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Βουλή, η κυβέρνηση, η Δικαιοσύνη. Ο πρόεδρος είναι δικός της, δωρεά του συστήματος Καραμανλή. Η κυβέρνηση είναι δική της, δωρεά του συστήματος Καμμένου. Η Βουλή είναι δική της, δωρεά του συστήματος της κοινοβουλευτικής δικτατορίας τού «όποιος έχει 151 ψήφους κάνει ό,τι θέλει» στην κυριολεξία.

Μένει στο ανεξέλεγκτο ο επίσημος θεσμός της Δικαιοσύνης και ο ανεπίσημος του Τύπου. Για τους οποίους έχει λυσσάξει αυτή η κυβέρνηση να ρίξει όση λάσπη και όση χολή μπορεί, ώστε να γίνουν όσο πιο μισητοί από το λαό. Ενώ ταυτόχρονα πασχίζει να τους ελέγξει! Αυτούς που απαξιώνει! Έτσι, δικαστές και δημοσιογράφοι έχουν ένα καθήκον παραπάνω να νοιαστούν για τους πολίτες περισσότερο από όσο για τα δικά τους στενά συμφέροντα, όπως κάνουν συχνά. Το καράβι βουλιάζει με όλους μέσα.

Στη χώρα, που η πλειοψηφία του λαού, όπως και η κυβέρνηση, δεν μπορεί να ξεχωρίσει τη δημοκρατία από τη δικτατορία και το δικαίωμα από την αυθαιρεσία, όλα αυτά τα εκτρωματικά δεν είναι παράλογα. Είναι τα επακόλουθα μιας συλλογικής ηθικής κατρακύλας. Που άρχισε εδώ και περίπου 40 χρόνια και τώρα ανακατεύει τις λάσπες του πάτου.

Οι Κοντονήδες δεν δίνουν δεκάρα για τη φήμη της Δικαιοσύνης, όπως παραμυθιάζουν τους αφελείς. Ούτε τους έπιασε ο πόνος για τη φοροδοτική ισότητα δικαστών και πολιτών. Τη οποία δεν τηρούν για τον εαυτό τους!

Ισότητα δεν είναι να κόβεις το ΕΚΑΣ των 100 ευρώ από τους φτωχούς, εσύ που παίρνεις συνολικά κοντά 10 χιλιάρικα το μήνα, με προνομιακά χαμηλότοκα δάνεια και προνομιακές μεταχειρίσεις από τράπεζες, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΤΑ, ΟΤΕ, Συγκοινωνίες, καύσιμα, εταιρίες leasing, νοίκια, ασυλίες και με σωματοφύλακες τους αστυνομικούς που λείπουν κάθε μέρα από τη φύλαξη των σπιτιών στις γειτονιές! Αυτό είναι σκέτη αναισθησία.

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης   

liberal.gr

Ολα στα συνδρομητικά – ΕΡΤ γιατί πληρώνουμε;

Η κρατική τηλεόραση δεν μεταδίδει πλέον κανένα από τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα, διεθνή και εγχώρια. Από του χρόνου χάνει και το τελευταίο (έναν αγώνα, δηλαδή), που της είχε απομείνει. Να πληρώνουμε εισφορά μόνο για την κυβερνητική προπαγάνδα καταντάει πρόκληση

Του Γιώργου Καρελιά

Η ΕΡΤ είναι ο μεγαλύτερος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός της χώρας. Με τρία τηλεοπτικά κανάλια, άλλα τόσα ραδιοφωνικά και πολλά επαρχιακά. Είναι οργανισμός με συνδρομή, αφού όλοι πληρώνουμε ένα τέλος για να την βλέπουμε.

Όμως, τα τελευταία χρόνια ο οργανισμός αυτός σχεδόν έχει αποσυρθεί από όλα τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα. Από του χρόνου παύει να μεταδίδει και τον ένα αγώνα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, που της είχε απομείνει.

Τρία είναι τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα που ενδιαφέρουν κάθε χρόνο τους περισσότερους Ελληνες:

1. Το ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (Superleague). Εδώ και μερικά χρόνια μεταδίδεται αποκλειστικά από το ένα συνδρομητικό κανάλι.

2. Το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάσκετ (Euroleague), στο οποίο μετέχουν ανελλιπώς ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Και αυτό αποκλειστικά από το (ίδιο) συνδρομητικό κανάλι. Μέχρι πέρσι η ΕΡΤ μετέδιδε εναλλάξ από έναν αγώνα των δύο ομάδων κάθε βδομάδα. Από φέτος πάει κι αυτός.

3. Το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου(Champions League). To μεταδίδει αποκλειστικά το άλλο συνδρομητικό κανάλι. Μέχρι και φέτος η ΕΡΤ μεταδίδει έναν αγώνα (κάθε Τετάρτη) και τον τελικό. Από του χρόνου(2018) πάνε κι αυτά.

Ετσι, οι φίλοι των δημοφιλέστερων σπορ έχουν δύο επιλογές. Ή να γίνουν συνδρομητές στα δύο κανάλια (καθόλου ευκαταφρόνητο το κόστος) ή να τρέχουν σε καφετέριες και πρακτορεία του ΟΠΑΠ. Μάλιστα, αν τύχει και βρεθείς μακριά από την Αθήνα ή και άλλες μεγάλες πόλεις, μπορεί να χρειαστεί να κάνεις κάμποσα χιλιόμετρα για να βρεις μαγαζί με το ένα ή το άλλο συνδρομητικό κανάλι.

Εντάξει, να το κάνουμε. Αλλά τότε ανακύπτει το εύλογο ερώτημα: γιατί να πληρώνουμε συνδρομή και για την ΕΡΤ; Για να βλέπουμε και να ακούμε την (εκάστοτε) κυβερνητική προπαγάνδα μέσα από εκπομπές που, ειδικά τα τελευταία χρόνια, θυμίζουν συχνά το ΕΙΡΤ και την ΥΕΝΕΔ της δεκαετίας του’70; Διότι και από τα δελτία ειδήσεων μόνο τα διεθνή τους αξίζουν, προφανώς γιατί εκεί ο ασφυκτικός έλεγχος δεν φτάνει. Υπενθυμίζω ότι ειδικά οι σημερινοί κυβερνώντες -από τότε που ήταν στην αντιπολίτευση ακόμα- έκαναν μεγάλη φασαρία (ακόμα και εμπάργκο!) για εκπομπές της ιδιωτικής τηλεόρασης που δεν τους άρεσαν. Σήμερα ο ίδιοι έχουν απογειώσει την προπαγάνδα.

Εφόσον κρίνεται -και σωστά, κατά τη γνώμη μου- ότι πρέπει να υπάρχει και κρατικός φορέας ραδιοτηλεόρασης, ο εργοδότης (το κράτος) να τον χρηματοδοτεί από τον προϋπολογισμό. Δόξα τω Θεώ φόρους πληρώνουμε και με το παραπάνω. Αλλά να είναι φορέας νοικοκυρεμένος και συμμαζεμένος, όπως κάνουν και οι ιδιώτες εργοδότες, που δεν στηρίζονται σε συνδρομή. Και να καταργηθεί η εισφορά υπέρ ΕΡΤ, εφόσον δεν προσφέρει πλέον τίποτα από τα μεγάλης τηλεθέασης αθλητικά γεγονότα, τα οποία θα μπορούσαν να αποφέρουν και υψηλά διαφημιστικά έσοδα.

Να πληρώνουμε συνδρομή -και μάλιστα υποχρεωτικά, αφού περιλαμβάνεται στον λογαριασμό του ρεύματος- για την ΕΡΤ χωρίς στοιχειωδώς αντίστοιχη προσφορά περιεχομένου (τα σημαντικά ντοκιμαντέρ, ιστορικά και λίγα άλλα, είναι πλέον επαναλήψεις – έχουν παιχθεί ουκ ολίγες φορές) καταντάει πρόκληση.  

protagon.gr

Η δική του διαπλοκή...

Του Γιάννη Παντελάκη

Αν κάποιος χαρτογραφήσει το τοπίο των –πάσης φύσεως- μέσων ενημέρωσης στις ημέρες μας, εύκολα θα βγάλει ένα συμπέρασμα: ο ΣΥΡΙΖΑ στα τρία χρόνια διακυβέρνησης, τα έχει πάει εξαιρετικά καλά. Μια σειρά από εφημερίδες, κανάλια και ιστοσελίδες, δηλώνουν με την καθημερινή παρουσία τους –συνήθως άκριτη- υποστήριξη στην κυβέρνηση και ιδιαίτερα το βασικό κυβερνητικό κόμμα το οποίο μέχρι λίγα χρόνια πριν, αναζητούσε μιντιακούς υποστηρικτές που δεν είχε. Μετά τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες θα προσθέσει μερικούς ακόμα.

Αν χρησιμοποιήσουμε όρους με τους οποίους ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν αναδείκνυε τις σχέσεις πολιτικής με μιντιακή εξουσία, θα λέγαμε ότι έχει δημιουργήσει ήδη τη δική του διαπλοκή. Η οποία μάλιστα δεν είναι καθόλου αμελητέα. Κεντρικά μέσα ενημέρωσης καθημερινά δηλώνουν την υποστήριξή τους σ' αυτόν και ερμηνεύουν τα γεγονότα που συμβαίνουν μ' ένα πρίσμα απόλυτα φιλικό. Για κάθε εξέλιξη, ακόμα και αν αυτή έχει αντικειμενικά αρνητική για την κυβέρνηση ερμηνεία, θα βρεθούν κάποια μέσα να κάνουν μια δεύτερη και τρίτη ανάγνωση της πραγματικότητας η οποία μπορεί ν' απέχει από την αλήθεια, αλλά δεν απέχει από τη σκοπιμότητα.

Το ερώτημα είναι αν η μιντιακή αυτή στήριξη, είναι ικανή να περιορίσει την δεδομένη πολιτική φθορά του ΣΥΡΙΖΑ ή να επαναφέρει ένα τουλάχιστον μέρος της επιρροής που είχε στην κοινωνία τα προηγούμενα χρόνια. Η απάντηση είναι, πως όχι. Αυτό που μπορεί να πετύχουν οι μιντιακοί υποστηρικτές του, είναι να αλλοιώσουν εν μέρει την οπτική και ερμηνεία των γεγονότων που συμβαίνουν και τα οποία υποτίθεται ότι καθορίζουν πολιτικές συμπεριφορές και στάσεις, αλλά τίποτα περισσότερο. Και οι αιτίες γι' αυτό είναι αρκετές. Όπως και τα παραδείγματα που το επιβεβαιώνουν.

Να ξεκινήσουμε μ' ένα από τα τελευταία που θα δώσει πολλές απαντήσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την εξουσία και τρεις-περιλαμβανομένου του δημοψηφίσματος- εκλογικές μάχες, έχοντας την πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης απέναντί του. Η πολύχρονη στρατηγική στοχοποίησης των μέσων από το ίδιο αυτό κόμμα, ήταν αποδοτική. Πολλά μέσα ενημέρωσης, στην ήδη χαμηλή αξιοπιστία και επιρροή τους, πρόσθεσαν πολλές και ισχυρές δόσεις κριτικής από τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος τα ταύτισε με συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις και οικονομικά συμφέροντα. Ό,τι και αν έλεγαν/έγραφαν τότε αρκετά μέσα, δεν είχε ιδιαίτερη σημασία, το ρεύμα που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία δεν φάνηκε να επηρεάζεται.

Το ένα δεδομένο είναι πως η επιρροή των μέσων, είναι πολύ μικρότερη από εκείνη που φαντάζεται κάποιος. Και απέχει πολύ από την ουσιαστική δυνατότητά τους να επηρεάσουν καθοριστικά την ψήφο μεγάλου αριθμού ψηφοφόρων. Τα μέσα δεν ρίχνουν κυβερνήσεις, αλλά δεν μπορούν να τις στηρίξουν όσο και αν το επιδιώκουν. Και όχι μόνο λόγω της περιορισμένης δυνατότητας τους να διαμορφώσουν πολιτικές συμπεριφορές επειδή έχουν χαμηλό βαθμό επιρροής, αλλά και επειδή οι συμπεριφορές αυτές-ιδιαίτερα στα χρόνια της βαθιάς οικονομικής κρίσης - καθορίζονται από άλλους παράγοντες που συνδέονται με την τσέπη των ψηφοφόρων. Και η τσέπη αυτή, είναι πια άδεια, δεν την γεμίζουν προπαγανδιστικές μέθοδοι.

Ο συνταξιούχος, ο μισθωτός, ο άνεργος, ο ελεύθερος επαγγελματίας έχει βιωματική σχέση με αυτό που συμβαίνει στην οικονομία, αποτελεί θύμα της πολιτικής που ακολουθείται. Και ως τέτοιο, δεν έχει λόγους αναζήτησης κάποιας διαστρεβλωμένης ή όχι πληροφορίας που ενδέχεται να τον επηρεάσει. Ακόμα και αν γίνει αποδέκτης μιας τέτοιας πληροφορίας, αυτή δεν είναι ικανή να καθορίσει την ψήφο του... 

liberal.gr