Ο Λαζόπουλος που δέχεται μπούλινγκ…

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο Λάκης Λαζόπουλος έχει ανάγκη να βγει και πάλι στη δημοσιότητα. Οι λόγοι γι' αυτό, αφορούν τον ίδιο. Όπως τον ίδιο - και όποιους ενδιαφέρονται για όσα λέει- αφορούν και οι νέες καταγγελίες του.

Για το μπούλινγκ που δέχεται, το κυνήγι να τον συντρίψουν και τον γερμανικό δάκτυλο που τον έδιωξε από το κανάλι που συνεργαζόταν. Το μοναδικό ευρύτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζει η περίπτωσή του, συνδέεται με το ύφος που διατήρησε και την πορεία που ακολούθησε τα οποία-επειδή πρόκειται για ταλαντούχο δημόσιο πρόσωπο- επηρέασαν μυαλά και πολιτικές ή ηθικές συμπεριφορές.

Το πρότυπο που προώθησε ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης με τη στάση του, είχε πολλούς μιμητές, με αυτό καλλιεργήθηκε και μπολιάστηκε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας το οποίο αγνόησε την συνολική πορεία του καλλιτέχνη και ενστερνίστηκε τις νέες απόψεις του. Κάποτε αυτές εκφραζόντουσαν με τον συγχρωτισμό μέσα από ισχυρές αυλές (π.χ. της Δηήμητρας Λιάνη), λίγα χρόνια πριν βρήκαν νέο στασίδι στους ισχυρούς που ερχόντουσαν στην εξουσία (πχ.Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ), ενδιάμεσα είχαν βρει απάγκιο σε οικονομικά ισχυρούς με μεγάλα κότερα. Ενα συντριπτικά μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αγνόησε τις συμπεριφορές αυτές και είδε στο πρόσωπο του Λαζόπουλου το καινούργιο, το επαναστατικό, το αριστερό.

Ο Λαζόπουλος αποτελεί την μικρή εικόνα μιας πολύ μεγαλύτερης μέσα στην οποία συνωστίζεται η σημερινή κυβερνητική ομάδα. Στην προσπάθειά της να κερδίσει την πολυπόθητη εξουσία, υιοθέτησε πρόσωπα με πορεία σαν κι αυτή του καλλιτέχνη (τον παρακαλούσαν να περιληφθεί στις εκλογικές τους λίστες), ενστερνίστηκε πολιτικά επιχειρήματα που βρήκαν πρόσφορο έδαφος στις πλατείες των αγανακτισμένων απ' όπου ξεπήδησε το πιο απεχθές πολιτικό φαινόμενο των τελευταίων χρόνων, η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή, στοχοποίησαν πολιτικούς αντιπάλους όχι με πολιτικά ή ιδεολογικής προσέγγισης επιχειρήματα, αλλά με βάσει λαϊκίστικες κραυγές και κατάρες και ισοπέδωναν ή θεωρούσαν προσκυνημένο όποιον είχε διαφορετικές από τις δικές τους προσεγγίσεις για το τι σημαίνει αριστερά.

Είναι πολύ πιθανόν ο Λαζόπουλος σήμερα να δέχεται πολιτικό μπούλινγκ όπως λέει, αλλά εξίσου πιθανό είναι να το δέχεται από εκείνους που σκέφτονται σαν κι αυτόν, πολιτικοποιήθηκαν μέσα από ανάλογες σαν τη δική του συμπεριφορές και τώρα απλά νοιώθουν προδομένοι. Είναι πολύ πιθανόν κάποιοι να θέλουν να τον συντρίψουν, όπως λέει, είναι μάλλον αυτοί που τον ακολουθούσαν και χειροκροτούσαν τις ατάκες του με τις οποίες απαξίωνε οτιδήποτε διαφορετικό από αυτόν ή κάποιοι άλλοι που παίρνουν εκδίκηση για τους τόνους λάσπης που είχαν δεχτεί. Δεν είμαι σίγουρος ότι κάποιοι Γερμανοί τον έδιωξαν από το κανάλι με το οποίο συνεργαζόταν, είμαι σίγουρος ότι θα βρει νέα τηλεοπτική στέγη, οι Λαζόπουλοι δεν πάνε χαμένοι.

Ο Λαζόπουλος, επειδή είναι ταλαντούχος -ακόμα και στις μεταλλάξεις του- είχε τη δυνατότητα να μετατρέπει την χυδαιότητα, τον εντυπωσιασμό, τον λαϊκισμό, τον αγοραίο λόγο, την συνωμοσιολογία σε πολιτικά ορθή συμπεριφορά (και μάλιστα να θεωρείται αριστερής προέλευσης) και με όχημα την σάτιρα να προωθεί συμπεριφορές τις οποίες σήμερα βρίσκει ενδεχομένως απέναντί του. Ο Λαζόπουλος αποτελεί τον εκφραστή μιας ευρύτερης πολιτικής συμπεριφοράς που πάντα υπήρχε ως μειοψηφία, αλλά τα τελευταία χρόνια μετατράπηκε σε μια από τις κυρίαρχες. Ο Λαζόπουλος στην τελική, αποτελεί ένα πρότυπο προσωπικής στάσης και πολιτικής συμπεριφοράς που δεν είναι μια εξαίρεση στην ελληνική κοινωνία. Γνωρίζω δεκάδες δημόσια πρόσωπα (πολιτικούς, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες κ.α.) που έχουν την πρόθεση ν' αλλάξουν πολιτικό δέρμα σαν τα φίδια, αρκεί αυτό να τους οδηγήσει σε νέες αυλές. Όλοι γνωρίζουμε…

liberal.gr

  

Αρχισαν τα βαριά σύννεφα στον «γάμο» του Τσίπρα με τον Καμμένο

Οι βολές των 53, το άδειασμα Κοτζιά για τα Σκόπια και οι νέες "φωτιές" στην κυβερνητική συνοχή.

Πρόκειται για ένα «πολιτικό γάμο» που περνά κρίση αλλά διαζύγιο δεν φαίνεται στο προσκήνιο καθώς το «ζευγάρι» δεν φαίνεται να το επηρεάζουν οι αντιπαραθέσεις που υπάρχουν στα ενδότερα των οικογενειών τους, που δεν επιθυμούν να συνεχιστεί αυτό το σύμφωνο συμβίωσης. Οι σχέσεις μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ συνεχίζουν να περνούν από 40 κύματα,  χωρίς αυτό να έχει επηρεάσει οποιαδήποτε κυβερνητική ψηφοφορία, παρουσιάζοντας μια συμπαγή εικόνα. Ωστόσο τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος οι αντιδράσεις είναι σχεδόν καθημερινές με αρκετά στελέχη να χαρακτηρίζουν τον Πάνο Καμμένο «βαρίδι» για την κυβέρνηση.

Εκείνο που ουσιαστικά σώζει την κυβερνητική συμμαχία είναι οι πολύ καλές σχέσεις που έχει ο Αλέξης Τσίπρας με τον Πάνο Κάμμενο. Τον υπουργό Άμυνας στηρίζει αναφανδόν και ο Νίκος Παππάς, ενώ σημαντική συμβολή προς αυτή την κατεύθυνση έχει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος που συνομιλεί τακτικά με τον υπουργό Άμυνας. Επίσης ένας πολύ καλός σύνδεσμος μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων αποτελούν και οι σχέσεις του Αλέκου Φλάμπουράρη με τον Τέρενς Κουίκ.

Οι νέες "φωτιές" στην κυβερνητική συνοχή

Οι βολές των 53 εναντίον του Πάνου Καμμένου που έκαναν λόγο για οδυνηρή συμμαχία, ο χαρακτηρισμός του «ακροδεξιού» που απέδωσε στον κυβερνητικό εταίρο ο Ζ. Κ. Γιουνκέρ και το «άδειασμα» του Νίκου Κοτζιά στον υπουργό Άμυνας για την ονομασία των Σκοπίων άναψαν νέες "φωτιές" στην κυβερνητική συνοχή. Σε όλα τα παραπάνω ήρθαν να προστεθούν και τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που αποτυπώνουν τις αντιδράσεις που υπάρχουν στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση της πώλησης στρατιωτικού υλικού στην Σαουδική Αραβία, καθώς θεωρούν πως υπάρχει οσμή σκανδάλου στην υπόθεση.    

Από το Μαξίμου δεν δείχνουν να ανησυχούν, καθώς οι καλές σχέσεις και οι συνεννοήσεις του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάνο Καμμένο έχουν λειτουργήσει καταλυτικά σε παλαιότερες ενδοκυβερνητικές συγκρούσεις. Ωστόσο σε επικοινωνιακό επίπεδο μια ή δυο νέες κρίσεις θα έκαναν μεγάλη ζημιά στην κυβέρνηση τη δεδομένη χρονική στιγμή που επιχειρεί να στρέψει τα φώτα στο πεδίο της οικονομίας.

Δεν είναι λίγα τα στελέχη της Κουμουνδούρου που έχουν χαρακτηρίσει τη «συμβίωση» με τους ΑΝΕΛ αναγκαστική και έχουν θέσει ως ημερομηνία λήξης της συνεργασίας τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν. Αυτό που βλέπουν είναι πως η «κοινοβουλευτική ζωή» των ΑΝΕΛ τελειώνει και συνεπώς το κέρδος  που έχει να αποκομίσει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ από τον Πάνο Καμμένο είναι μόνο η εξάντληση της  παρούσας κοινοβουλευτικής θητείας.

Γκρίνιες και από τους ΑΝΕΛ

Κραδασμοί επικρατούν και στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας των ΑΝΕΛ, με το κλίμα να είναι ιδιαιτέρως βαρύ, τόσο για τα δημοσκοπικά αποτελέσματα, όσο και για τις «αναίτιες» επιθέσεις που δέχονται από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ . «Είναι οδυνηρό που συνεισηγούμαστε και έχουμε πάρει όλοι το βάρος; Για ποιους είναι οδυνηρό; Είναι οδυνηρό για τους 144 και όχι για εμάς τους 9;» είπε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Καμμένος απαντώντας στους «53» δείχνοντας πως δεν θα μένει πλέον τίποτα αναπάντητο.

Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη συμμαχία δύσκολα θα επαναληφθεί έχει προκαλέσει αναταράξεις στο στρατόπεδο του κυβερνητικού εταίρου με τους βουλευτές να σκέφτονται από τώρα το πολιτικό τους μέλλον. Πολλά τα σενάρια που έχουν ακουστεί για τον Δημήτρη Καμμένο και για πιθανή μετακίνηση του στην ΝΔ, λόγω των επιθέσεων που εξαπολύει εναντίον της κυβέρνησης. Την ανεξαρτητοποίηση του φέρεται να σκέφτεται και ο Κώστας Κατσίκης που εμφανίζεται  απογοητευμένος από την κυβερνητική συνεργασία.

Οι συγκρούσεις

Τα τρία χρόνια συγκυβέρνησης έχουν υπάρξει πολλές συγκρούσεις μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων. Οι ΑΝΕΛ καταψήφιζαν όσα νομοσχέδια δεν επιθυμούσαν τα οποία περνούσαν χάρη στις ψήφους των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η ρύθμιση για τη σύσταση τεμένους, η κρατικοποίηση του Μεγάρου Μουσικής, το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια, η ίδρυση ιδιωτικών αποτεφρωτηρίων και η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια ήταν μερικά από τα νομοσχέδια που καταψήφισαν.

Παράλληλα υπήρξε η σύγκρουση με τον Νίκο Φίλη για την εκκλησία που στοίχισε την έξοδο από την κυβέρνηση του τότε υπουργού Παιδείας και οι ανοικτές αντιπαραθέσεις του Πάνου Καμμένου με τον Νίκο Βούτση και τον Γιάννη Μουζάλα. Ο Αλέξης Τσίπρας βλέποντας τον κίνδυνο να χαθεί η δεδηλωμένη στήριξε τον κυβερνητικό του εταίρο σε όλες τις υποθέσεις τις οποίες εμπλεκόταν όπως το «ΝΟΟR1», το ταξίδι στο Λονδίνο και την επίσκεψη του στο Καζίνο της Βρετανικής πρωτεύουσας, αλλά και για την υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας. Σε αντάλλαγμα ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και οι βουλευτές τους ψήφισαν επί της αρχής την νομιμοποίηση της Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης και το νομοσχέδιο για την ταυτότητα αλλαγής φύλου.

thetoc.gr

Το βάδισμα του κάβουρα

Του Γιώργου Φιντικάκη

Ένα βουνό από δεσμεύσεις, των οποίων ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προτίθεται να αναλάβει την πατρότητα, έχει συμφωνήσει να τρέξει μέσα στο 2018 η κυβέρνηση.

Ελλείψει πατρότητας, ενόψει ανασχηματισμού, και επειδή το 2018 θεωρείται από πολλούς εκλογικό έτος, το πιθανότερο είναι ότι δύσκολες πολιτικά δεσμεύσεις, όπως αυτή για 2.000 πλειστηριασμούς το μήνα από τράπεζες ή το μπαράζ από αποκρατικοποιήσεις, θα τρενάρουν σε «σημείο βρασμού», δηλαδή μέχρι να μας τραβήξουν ξανά το αυτί οι δανειστές.

Διότι η κυβέρνηση θα τελειοποιήσει μέσα στο 2018 το «βάδισμα του κάβουρα» με το οποίο κινείται από τον Ιούλιο του 2015: Λίγο δεξιά και λίγο αριστερά, λίγο με τις δεσμεύσεις του μνημονίου, λίγο με τον αριστερό λαϊκισμό. Όχι από ατύχημα, αλλά από συνειδητή επιλογή ενταγμένη στη στρατηγική του "απ’ όλα".

Στην πραγματικότητα το 2018 είναι τόσο δύσκολο πολιτικά για τη κυβέρνηση (χιλιάδες πλειστηριασμοί κάθε μήνα, ιδιωτικοποιήσεις με χρονοδιαγράμματα ολοκλήρωσης έως τον Ιούνιο, 1,8 δισ. ευρώ πρόσθετα μέτρα), ώστε είναι σίγουρο ότι θα καταφύγει στους κοινούς τόπους της συριζαϊκής μεταφυσικής, την οποία εξέφρασε περίτρανα προ ημερών ο υπουργός Δικαιοσύνης Σπ.Κοντονής : «Είμαστε υπερήφανοι που φωνάζαμε "Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη", και το φωνάζουμε ακόμα», είπε ο Κοντονής.

Είναι προφανής η πολιτική χρησιμότητα αυτής της μεταφυσικής: Η ηθική αυτοϊκανοποίηση των στελεχών και η συσπείρωση του κομματικού ακροατηρίου, εκείνων τέλος πάντων των συμπολιτών μας που έχουν ακόμη ανάγκη να πιστέψουν ότι μέσα στο σαρκίο του κ. Τσίπρα κατοικεί μια άσπιλη, αντιμνημονιακή ψυχή.

Δεν είπε τίποτα πρωτότυπο ο κ. Κοντονής. Το μανιφέστο «εφαρμόζω μια πολιτική απέναντι στην οποία μένω ασυμβίβαστος» που κηρύττουν πολλοί συριζαίοι εξηγεί γιατί αντέχουν το βάρος δεσμεύσεων που οι προηγούμενοι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ούτε καν είχαν διανοηθεί. Αντέχουν γιατί έχουν πείσει τους εαυτούς τους ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι για την πολιτικοί που εφαρμόζουν.

Έτσι θα πάει το 2018. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναγνωρίζει όλο και λιγότερο την πατρότητα πραγμάτων που δεν «σώζονται", όπως ιδιωτικοποιήσεις και πλειστηριασμοί ή αντίστροφα θα αναγνωρίζει την πατρότητα μόνο εκείνων που «σώζονται».

Δηλαδή την προστασία της πρώτης κατοικίας που προσπαθεί να νομοθετήσει η κυβέρνηση. Την εξάμηνη παράταση του ευνοϊκού καθεστώτος ΦΠΑ για 5 νησιά, το επίδομα 400 ευρώ στους ανέργους νέους, την παροχή έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης 650 ευρώ σε εργαζομένους επιχειρήσεων που επλήγησαν από τις πρόσφατες πλημμύρες ή το βοήθημα επανασύνδεσης ηλεκτρικού ρεύματος για ευάλωτα νοικοκυριά.

  

Τέτοιων μόνο πολιτικών αναγνωρίζει την πατρότητα ο ΣΥΡΙΖΑ. Των μικρών και μεγάλων παροχών, όπως την ίδρυση Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής ή την δυνατότητα μετεγγραφής για αδέλφια που σπουδάζουν σε διαφορετικές πόλεις, την μετεγγραφή στον τόπο κατοικίας των γονέων, για νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα, κ.ό.κ.

Πρόκειται για μια απόλυτα συνειδητή επιλογή, και όσοι στην αντιπολίτευση ισχυρίζονται ότι πρόκειται για εγγενή αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να συμφιλιωθεί με όσα έχει υπογράψει, απλώς ζουν εκτός τόπου και χρόνου.

Βέβαια όσο η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει την ιδιοκτησία μεταρρυθμίσεων που η ίδια ψήφισε, προκαλεί ζημιά στην ίδια τη χώρα. Αψηφά τον αντίκτυπο που προκαλούν δηλώσεις σαν αυτή του Κοντονή για τους πλειστηριασμούς εντός και εκτός συνόρων όπου παρά τις αγαστές σχέσεις των δανειστών με τον κ. Τσίπρα, υπάρχει υπερευαισθησία για ό,τι γίνεται και λέγεται στην Ελλάδα.

Αλλά προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την πολυτέλεια να στερήσει από την κομματική του πελατεία και άλλες αριστερές «καραμέλες». Δεν φταίει η κυβέρνηση για το μνημόνιο αλλά η Ευρώπη που αρνήθηκε το 2015 να αλλάξει.

Είναι η ίδια συνταγή που την έχει φέρει εδώ που βρίσκεται, κάνοντάς την να ξεπεράσει βράχια στα οποία η αντιπολίτευση πολλές φορές στοιχημάτισε τη πρόσκρουσή της, για να διαψευστεί πανηγυρικά.

Την «αμφίθυμη» αυτή συνταγή βλέπουμε με τη βία στα πανεπιστήμια, με τη δήλωση του υπ. Παιδείας κ. Γαβρόγλου «ο Πρύτανης να κάνει πρώτα την αυτοκριτική του» όταν ο Α.Ζαπράνης απηύθυνε έκκληση για προστασία απέναντι στις συνεχείς επιθέσεις στο ΠΑΜΑΚ ή παλαιότερα με το θέμα των καταλήψεων. Όταν από τη μια η Αστυνομία προχωρούσε κανονικά στις επιχειρήσεις εκκένωσης, και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ την κατήγγειλε και στήριζε τους καταληψίες.

Την ίδια συνταγή είχαμε δει παλαιότερα με τις δηλώσεις Κυρίτση για διώξεις «φρονηματικού χαρακτήρα» των αντιεξουσιαστών Σακκά, Σεισσίδη ή πολύ περισσότερο με την ανάρτηση που είχε κάνει κάποτε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός για το δημόσιο χρέος ανήμερα της επετείου για τη διαγραφή του γερμανικού χρέους το 1953.

Σαν άλλος «χαμαιλέοντας» η κυβέρνηση, θα συνεχίσει να παίζει με πολλά πρόσωπα, ακολουθώντας τη συνταγή του «απ' όλα», προκειμένου όσο αυτό είναι δυνατόν, όλοι να μένουν ικανοποιημένοι, πελατεία, και δανειστές, αψηφώντας το κόστος. Αλλά αυτό πια είναι αδύνατο.   

liberal.gr

Για ποιον δουλεύουν;

Του Γιάννη Σιδέρη

Αν κάτι δεν αποτελεί χαρακτηριστικό της κυβέρνησης είναι η συνέπεια. «Να φέρουν τις συμβάσεις του Ελληνικού, να δούμε για ποιον δουλεύουν», έλεγε κάποτε ο οργίλος Αλέξης Τσίπρας. Την Παρασκευή το απόγευμα υπέγραψε το προεδρικό διάταγμα για το Ελληνικό, πριν αναχωρήσει για διακοπές στην Σερβία. Κάποιος θα δικαιούτο να ισχυριστεί - κακεντρεχώς έστω και εν υπερβολή - ότι και ο ίδιος ήθελε να δουλεύει γι αυτόν που «δούλευαν» και οι άλλοι. Ωστόσο μια τέτοια κακεντρέχεια είναι δικαιολογητέα εξαιτίας του μένους που έδειχνε τότε, και το οποίο τώρα εξαερώθηκε στη βολικότητα της πρωθυπουργικής καρέκλας. Θα είναι ωστόσο λάθος το μένος εκείνο να παραγραφεί από την συλλογική μνήμη. Παράλληλα θα ήταν λογική μια αντίδραση της αντιπολίτευσης, να τον καλέσει με την σειρά της να φέρει την Βουλή τις συμβάσεις του Ελληνικού, ώστε να του αντιγυρίσει το ερώτημα «για ποιον δουλεύει».

Φυσικά δεν είναι πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, και αν είναι αφορά στον ίδιο, αν γλύφει εκεί που έφτυνε, όπως είπε ο Βενιζέλος. Το μείζον πρόβλημα αφορά στον λαό. Αφορά σε εκείνο το τμήμα των ψηφοφόρων, περί το 20% δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, με την «φυματική μνήμη» και την «φυματική αξιοπρέπεια… Σαρανταποδαρούσας», όπως θα έλεγε εν λογοτεχνικώ οίστρω, και ο γλωσσοπλάστης Ευκλείδης.

Αυτό το τμήμα του λαού δεν νιώθει προσβεβλημένο με τα τερατώδη και αήθη ψέματα που χειροκρότησε και αποδείχτηκαν κέλυφος άδειο. Το ότι όλοι οι πολιτικοί ψεύδονταν από πάντα, δεν αποτελεί επιχείρημα δικαίωσης για τον ΣΥΡΙΖΑ. Σαφώς έως τώρα όλοι οι πολιτικοί ψεύδονταν και θα συνεχίσουν  να ψεύδονται, αφού η πολιτική είναι συνυφασμένη και με το ψέμα. Ωστόσο τίθεται θέμα μεγέθους και ποιότητας ψέματος. Ψεύδονταν υπερβάλλοντες σε υποσχέσεις που έδιναν, τις οποίες όμως ως κάποιο βαθμό, τηρούσαν. Όμως δεν έχει υπάρξει στη μεταπολεμική ιστορία, κυβέρνηση ως η παρούσα, όχι απλώς να έχει ευτελίσει κάθε υπόσχεση που έδωσε, αλλά να την έχει μετατρέψει στο αντίθετό της!

  

Η Αριστερά είχε μια τραυματική εμπειρία με το «πιστεύομεν και εις την λαοκρατίαν» που είχε εκφωνήσει ο Γεώργιος Παπανδρέου στο λόγο της απελευθέρωσης στο Σύνταγμα. Την φράση την περιέφερε επί δεκαετίες ως φλάμπουρο και ως απόδειξη του ψεύδους των αστών πολιτικών. Μια παρόμοια απόδειξη, μικρότερης εμβέλειας, ήταν και το «οι βάσεις φεύγουν», του Αντρέα. Ωστόσο ήταν ένα επί μέρους «πταίσμα», καθώς το νομοθετικό και εκσυγχρονιστικό έργο που έκανε η πρώτη κυβέρνησή του, και κυρίως τα χρήματα που μοίρασε στο λαό (στην ουσία σκόρπισε αντιπαραγωγικά πακτωλούς κοινοτικών πόρων), τον ώθησαν να παραβλέψει την αθέτηση .

Πρώτη φορά όμως τόσο ανενδοίαστα, μια κυβέρνηση αντιστρέφει όλα όσα διακήρυττε, όλα όσα ενέπνευσε το λαό (δηλαδή το αφελές τμήμα του) να πιστέψει. Τώρα ποδοπατά όσα είχε διακηρύξει, κονιορτοποιεί ιδέες και αξίες που ήταν θέσφατα για τον κόσμο της, και παρόλα αυτά ο κόσμος αυτός την ανέχεται. Δεν κοσμείται από την αξιοπρέπεια να ζητήσει το λόγο για τα θηριώδη ψέματα, των οποίων έγινε άβουλος χειροκροτητής και ευπειθής υπηρέτης. Είναι ένας λαός που μόνος του προσφέρεται υπό ομηρία, και λογικά θα συνεχίσει έτσι.

Οι πολιτικές ηγεσίες της αντιπολίτευσης ας αποβάλουν το ενοχικό σύνδρομο που εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, επ’ ωφελεία του, στην πολιτική σκηνή. Υπάρχει το θετικό έργο των κομμάτων αυτών που διετέλεσαν κυβερνήσεις και μπορούν να το απαριθμήσουν. Και αν ο Κ. Μητσοτάκης δεσμεύεται μόνον όσον αφορά στην περίοδο του «μικρού» Καραμανλή, η Φ. Γεννηματά, δεν έχει τέτοιες δεσμεύσεις. Οι όποιοι Ακηδες, αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις επίορκων καταχραστών, δεν δεσμεύουν το κόμμα της, ενώ ο ΓΑΠ προφανώς ευθύνεται για τραγικούς χειρισμούς (κατά την άποψη του γράφοντος), αλλά δεν έφερε αυτός τη χρεοκοπία.

Μπορούν και οι δύο να γίνουν πιο επιθετικοί απέναντι στην ασυνέπεια του ΣΥΡΙΖΑ, και παράλληλα να υποδείξουν σε αυτό το τμήμα του λαού, πόσο κορόιδο πιάστηκε. 

liberal.gr

Αχτσιόγλου: Ποιες αλλαγές φέρνουμε για την αδήλωτη εργασία

Μία συνολική αλλαγή της αρχιτεκτονικής του προστίμου για την αδήλωτη εργασία προανήγγειλε η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, μέσω συνέντευξης που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Το ερώτημα για εμάς δεν περιορίζεται στο ύψος του προστίμου, αλλά αφορά τη λογική που το διέπει, διότι ζητούμενο είναι η εξάλειψη της αδήλωτης εργασίας και όχι απλώς η είσπραξη προστίμων. Υπό αυτό το πρίσμα, προχωράμε άμεσα σε μία συνολική αλλαγή της αρχιτεκτονικής του προστίμου. Συγκεκριμένα, εφόσον η επιχείρηση που βρέθηκε με αδήλωτο εργαζόμενο, προχωρήσει σε πρόσληψη του εργαζομένου με σύμβαση πλήρους απασχόληση το πρόστιμο θα μειώνεται σημαντικά, έως και 50%. Πέρα από το πρόστιμο, όμως, η επιχείρηση θα έχει την υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών υπέρ του εργαζομένου», ανέφερε χαρακτηριστικά η υπουργός Εργασίας.

Σύμφωνα με την κ. Αχτσιόγλου, με το συνδυασμό αυτών των δύο μέτρων, εξυπηρετείται μία νέα λογική που έχει στον πυρήνα της την απόδοση δικαιοσύνης υπέρ του εργαζομένου που ήταν αδήλωτος.

Ωστόσο, όπως είπε, σε περίπτωση υποτροπής, οι ποινές θα γίνουν ακόμα πιο αυστηρές στο οικονομικό σκέλος, ενώ ήδη με το νόμο που ψήφισε η Βουλή το Σεπτέμβριο, σε αυτές προστέθηκε η προσωρινή αναστολή λειτουργίας της επιχείρησης.

Μέσω της συνέντευξής της, η υπουργός Εργασίας ανέλυσε τα βασικά σημεία της νέας ρύθμισης για τις οφειλές στα ασφαλιστικά Ταμεία, επισημαίνοντας ότι η σχετική υπουργική απόφαση θα εκδοθεί εντός της εβδομάδας.

Τόνισε δε, ότι η ρύθμιση καλύπτει οφειλές που «γεννήθηκαν» έως τις 31.12.2016 και οι αιτήσεις θα υποβάλλονται έως τις 31.12.2018.

Αναφορικά με την κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την πορεία της απασχόλησης, αλλά και για το έκτακτο επίδομα νεανικής αλληλεγγύης που ανακοινώθηκε προ ημερών, η κ. Αχτσιόγλου απάντησε ότι η ΝΔ θα μείνει στην ιστορία ως η κυβέρνηση που εκτόξευσε την ανεργία στο ποσοστό-ρεκόρ του 27,9% και την ανεργία των νέων πάνω από το 60%.

«Μαζί με το ΠΑΣΟΚ, μείωσαν με νόμο τον κατώτατο μισθό κατά 22% και για τους νέους έως 25 ετών κατά 32%. Κατάργησαν τις βασικές αρχές των συλλογικών διαπραγματεύσεων, παγώνοντας τις συλλογικές συμβάσεις.

Ενίσχυσαν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τις επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις εργασίας, που κατεδάφισαν τους μισθούς. Τα μέτρα συρρίκνωσης του "εργατικού κόστους" τα υιοθέτησε η ΝΔ, επειδή αποτελούν πυρηνικό στοιχείο της αντίληψής της για την ανάπτυξη κι αυτό αποδεικνύεται σαφώς στις προγραμματικές της θέσεις.

Αυτή ακριβώς είναι και η κύρια διαχωριστική μας γραμμή. Εκμεταλλευόμενοι, όπως έχουμε δεσμευτεί, το δημοσιονομικό χώρο που είχαμε διαθέσιμο, χορηγήσαμε το Επίδομα Νεανικής Αλληλεγγύης, ως μία κίνηση ανακούφισης των άμεσων πιεστικών αναγκών των νέων ανέργων και ως μία έμπρακτη αναγνώριση των σημαντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν», συμπλήρωσε η ίδια.

Μεταξύ άλλων, η υπουργός Εργασίας δήλωσε ότι, κατά τους πρώτους μήνες του 2018, προγραμματίζεται η υλοποίηση σημαντικών προγραμμάτων για την ενίσχυση της νεανικής εργασίας.

Συγκεκριμένα, σημείωσε ότι, άμεσα, ξεκινά το πρόγραμμα πρώτης πρόσληψης μισθωτού εργαζομένου από επιχειρήσεις νέων, ηλικίας έως 35 ετών. «Επίσης, τους πρώτους μήνες του 2018, τίθεται σε εφαρμογή το πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για την πρόσληψη 10.000 ανέργων, ηλικίας 18-29 ετών, αποφοίτων ΑΕΙ, δευτεροβάθμιας και μεταλυκειακής εκπαίδευσης.

Εξίσου άμεσα θα υλοποιηθούν και δράσεις ενίσχυσης επιχειρηματικότητας νέων, ηλικίας 18-29 ετών, οι οποίες θα περιλαμβάνουν συμβουλευτική και επιχορήγηση υλοποίησης των επιχειρηματικών τους πλάνων.

Σημαντικές δράσεις ενίσχυσης της νεανικής εργασίας περιλαμβάνονται και στην Πρωτοβουλία για την Απασχόληση των Νέων που χρηματοδοτείται από πόρους του ΕΣΠΑ και θα τεθούν σε εφαρμογή το επόμενο διάστημα» υπογράμμισε η κ. Αχτσιόγλου.

Τέλος, αναφέρθηκε στον οδικό άξονα των επόμενων μηνών, λέγοντας ότι, για πρώτη φορά, «βρισκόμαστε τόσο κοντά στο σημείο της αποδέσμευσης της χώρας από το καθεστώς της στενής επιτήρησης, που θα επιτρέψει η πολιτική να ασκείται στη βάση των προγραμμάτων που επιλέγει ο λαός και όχι στη βάση επιβαλλόμενων μεταρρυθμίσεων».

 ΑΠΕ-ΜΠΕ

   

Βαρύ χαράτσι για εργαζόμενους που αμείβονται με απόδειξη δαπάνης

Αλλάζουν όλα για τους εργαζομένους που αμείβονται με απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης. Με τροπολογία που έχει κατατεθεί στη Βουλή από το Υπ. Εργασίας καθορίζονται οι λεπτομέρειες για το νέο καθεστώς που θα ισχύει από την 1 Ιανουαρίου του 2018.

Συγκεκριμένα όσοι αμείβονται με απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης θα πρέπει από την 1η Ιανουαρίου να καταβάλλουν εισφορές 26,95% επί των καθαρών αποδοχών.

Επίσης καταργείται το όριο των 10.000 ευρώ κάτω από το οποίο δεν καταβάλλονταν εισφορές για αμοιβές με απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης.

Οι εισφορές θα παρακρατούνται από τον εκδότη του παραστατικού και θα κατατίθενται από τον ίδιο στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης,που σημαίνει ότι έχει την αποκλειστική ευθύνη για την απόδοση των ασφαλιστικών εισφορών.

Ο ασφαλιστικός χρόνος στον οποίο θα αντιστοιχεί η αμοιβή με τίτλο κτήσης, θα υπολογίζεται με βάση τις ημέρες στις οποίες έχει απασχοληθεί.

Σύμφωνα με την τροπολογία,η εισφορά θα υπολογίζεται επί της καθαρής αξίας του παραστατικού, αφού έχει αφαιρεθεί ο φόρος που ανέρχεται στο 20%.

Επίσης,στην περίπτωση της απόδειξης δαπάνης δεν θα υπάρχει κατώτατο πλαφόν για τις εισφορές, όπως συμβαίνει με τους υπόλοιπους ασφαλισμένους

Υπενθυμίζεται ότι ο αμειβόμενος με απόδειξη δαπάνης δε χρειαζόταν μέχρι σήμερα να ανοίξει «μπλοκάκι» στην εφορία, να πληρώνει τέλος επιτηδεύματος και εισφορές στον ΕΦΚΑ. Ωστόσο η αμοιβή του δεν έπρεπε να υπερβαίνει ετησίως τα 10.000 ευρώ μεικτά.

Σημειώνεται ότι το ετήσιο όριο αμοιβής που μπορεί να λαμβάνει κάποιος από εργοδότη με απόδειξης δαπάνης, δηλαδή με μια απόδειξη την οποία εκδίδει η επιχείρηση χωρίς να απαιτείται καμιά φορολογική ή άλλη διαδικασία από τον αμειβόμενο, ανέρχεται έως 10.000 ευρώ μεικτά. 

aftodioikisi.gr

Ηταν δίκαιο, μου άξιζε, αλλά δεν κέρδισα

Ημουν τόσο σίγουρος ότι θα κερδίσω τη λοταρία των αποδείξων! Απογοητεύτηκα... Μπορώ πάντα να διατηρώ την ελπίδα μου για του χρόνου. Ο Δεκέμβρης θα είναι από εδώ και πέρα ένας μαγικός μήνας με την εξουσία να επιδεικνύει την ανθρωπιά της

 γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης

Δεν κέρδισα τίποτα στη λοταρία. Είχα περίπου 2.500 λαχνούς, αριθμός που, σε συνδυασμό με το πλήθος των νικητών, μου δημιούργησε ψευδαίσθηση όχι ελπίδας, αλλά βεβαιότητας.

Στεκόμουν λοιπόν και εγώ όπως εκείνα τα γεροντάκια στα πρακτορεία που παρακολουθούν την οθόνη του ΚΙΝΟ και βγαίνουν έξω μόνο για να φτύσουν. Μία προς μία οι κληρώσεις έριχναν τις ελπίδες μου σαν κομμάτια από ντόμινο. Το χειρότερο δε, ήταν πως είχα ξοδέψει το χιλιάρικο πριν καν το κερδίσω. Μετά κατάλαβα ότι οι λαχνοί ήταν μερικά δισεκατομμύρια. Ηταν μία ολόκληρη θάλασσα από πιθανότητες και εγώ κρατούσα μόλις έναν κουβά με νερό. Τον κουβά στον οποίο με έστειλε ο Τσακαλώτος.

Οχι πως δεν ήταν διασκεδαστική η αναμονή. Από τη μία facebook, από την άλλη refresh στη λοταρία. Και σκέφτηκα πως αν η τέχνη αντιγράφει τη ζωή, τότε ναι, βρίσκεσαι στο τέλος του σουρεαλισμού όταν ανοίγεις την εφαρμογή των δημοσίων εσόδων και έχεις μπροστά σου την επιλογή «Συναλλαγές ή Λαχνοί». Μπορεί να την κάνεις λαχείο. Ομως, από την άλλη, έχεις την ευκαιρία να στοχαστείς πάνω στη σχέση αυτής της χώρας με την τύχη. Είμαστε τυχεροί ή άτυχοι ως χώρα; Α, εγώ νομίζω ότι είμαστε πολύ τυχεροί ώστε να έχουμε την πολυτέλεια αληθινού θρήνου για ατυχίες που, στην πραγματικότητα, είναι μικρές.

Το να συνδέεσαι με το taxisnet και να βλέπεις παραπομπές σε κληρώσεις και λαχεία, είναι αρκετά περίεργο, ελαφρώς γελοίο, ίσως και λίγο σοκαριστικό. Οχι τόσο σοκαριστικό όσο οι οφειλές σου, αλλά σου περιγράφει παραστατικά μία εκδοχή όσων συμβαίνουν στη χώρα. Μέσα σε ένα μήνα μοιράστηκε το βοήθημα από το πλεόνασμα, το επίδομα στους νέους ανέργους, ανακοινώθηκε ρύθμιση οφειλών και πραγματοποιήθηκε η λοταρία που έδωσε από ένα χιλιάρικο σε δέκα χιλιάδες συμπατριώτες μας. Αυτό είναι το σημείο που εύχεστε να κέρδισαν φτωχοί άνθρωποι ή εκείνοι που τα είχαν μεγαλύτερη ανάγκη. Δυστυχώς, οι πιθανότητες ήταν εις βάρος τους αφού οι ευκατάστατοι πραγματοποίησαν περισσότερες συναλλαγές.

Βοήθημα, επίδομα, δόσεις, λοταρία. Ο Δεκέμβρης ξανάγινε ο μήνας των δώρων και της ελπίδας, έστω και με αυτόν τον σαρκασμό. Ο Τσίπρας το καθιέρωσε και δεν βρίσκω λόγο για να το καταργήσει ο Μητσοτάκης. Εχει κάτι από μία αυτοκρατορική ελεημοσύνη όλο αυτό, κάτι που παραπέμπει στη γενναιοδωρία του ηγεμόνα. Πάντα η εξουσία μοίραζε χρήματα λες και τα έβγαζε από την τσέπη της. Ομως τώρα εισάγεται για πρώτη φορά το στοιχείο της ελπίδας. Σου έδωσαν ένα δωρεάν λαχείο και οι νικητές είναι πολλοί.

Oσο περισσότερο εξαρτάσαι από τη γενναιοδωρία της εξουσίας, τόσο το καλύτερο για αυτήν. Κάποιοι άνθρωποι ήδη δεν μπορούν να επιβιώσουν αλλιώς. Και έτσι θα πάει από εδώ και πέρα. Ποιος κυβερνήτης μπορεί εύκολα να αντισταθεί στον πειρασμό; Πήδα ψηλά και πιάσε ένα κόκκαλο. Είναι δίκαιο και σου αξίζει.  

protagon.gr

Ο Ανδρέας, ο επαίτης και το παλτό των 2.000 δολ.

Είναι τα παγωμένα Χριστούγεννα του '93 και ο Παπανδρέου με έναν φίλο του πηγαίνουν να φάνε. Εξω από το μαγαζί συναντάνε έναν άνθρωπο που τουρτουρίζει. Αμέσως του δωρίζει το πανάκριβο πανωφόρι (που του έχει κάνει δώρο ο φίλος του). Στιγμιότυπο με σημασία την εποχή των παραλληλισμών...

 γράφει ο Αλέκος Παπαναστασίου

Μέρες του 1993 και ένας παλιός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, φοιτητής του στην Αμερική, κατεβαίνει δύο φορές στην Ελλάδα για τον δει.

Στην πρώτη επίσκεψη ο πετυχημένος επιχειρηματίας αγοράζει από τα Hermes στο Παρίσι ένα πανάκριβο μάλλινο παλτό και το χαρίζει στον φίλο του. Στην επόμενη επίσκεψη, γύρω από τις γιορτές, έχει μπει για τα καλά ο χειμώνας.

Οι δυο τους ξεκινούν για να φάνε στον Δουράμπεη, στο φημισμένο εστιατόριο του Πειραιά. Είναι μια μέρα με πολύ κρύο και Ανδρέας φοράει το δώρο που του έκανε ο φίλος του στην προηγούμενη επίσκεψη.

Μετά το φαγητό βγαίνουν για να πάνε προς το αυτοκίνητο. Εκεί ο Ανδρέας βλέπει έναν άνθρωπο που ζητιανεύει καθισμένος στο κρύο. Τον πλησιάζει, βγάζει το παλτό των 2.000 δολαρίων και το ρίχνει στην πλάτη του, αγκαλιάζοντας τον.

Στο αυτοκίνητο από το Πειραιά προς την Εκάλη ο φίλος του Ανδρέα έκλαιγε οδηγώντας σε όλη τη διαδρομή. Όχι γιατί ο Ανδρέας χάρισε το παλτό στον άνθρωπο που καθόταν έξω από τον Δουράμπεη. Αλλά γιατί αυτή η χειρονομία που έκανε τον άνθρωπο αυτό τον συγκίνησε βαθιά και του θύμισε τη δική του σχέση φιλίας και αγάπης με τον Ανδρέα και πόσο γενναιόδωρος ήταν μαζί του όταν ήταν στο πανεπιστήμιο.

Μου τα διηγήθηκε αυτά την Παρασκευή ένας άνθρωπος που γνωρίζει από πρώτο χέρι το περιστατικό Ο ίδιος μου είπε ότι το στοιχείο της ζεστασιάς και της δοτικότητας ήταν πηγαίο στον Ανδρέα Παπανδρέου και αυτό κατά τη γνώμη του «το έβλεπε ο κόσμος».

Μου φάνηκε μια ένα πολύ ενδιαφέρον στιγμιότυπο που μπορεί να μην προσφέρεται για γενικεύσεις και συμπεράσματα αλλά ίσως έχει τη σημασία του σε μια εποχή που γίνονται παραλληλισμοί με τον Ανδρέα.

Θα δείξει αν μπορούν να σταθούν οι παραλληλισμοί.  Αν δεν απατώμαι ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν που είχε πει (περίπου) ότι μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο ή μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα. 

protagon.gr

Φάτνη υπό κατάσχεση και άστρο της Βηθλεέμ

Του  Δημήτρη Νανούρη

Φεύγω, αναχωρώ, βγάζω φτερά και γίνομαι πουλί να πετάξω ώς το γυναικοχώρι μου, σώγαμπρος γαρ σε νησί μακρινό, συννεφιασμένο και κρύο, μα με απλόχωρη ζεστασιά στις καρδιές των οικείων και σε ορισμένες γωνιές πατροπαράδοτων παμπ. Βαρέθηκα στην Αθήνα να βλέπω μαθητευόμενους σαλτιμπάγκους να επιδίδονται σε διαρκείς κωλοτούμπες, αυταπατώμενοι πως παραμένουν σταθεροί στην αρχική τους θέση. Τουτέστιν, η πρωτοδεύτερη φορά Αριστερά με μοιραίες δόσεις Ακροδεξιάς διαπρέπει εσχάτως και στο πεδίο της αλχημείας. Παραδίδει φαρμακοποιούς και ασθενείς σιδηροδέσμιους με πολυεθνικές αλυσίδες σε αλλότρια, άνομα συμφέροντα, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις κάποτε. Καραμπινάτος νεοφιλελευθερισμός ντεμέκ κομμουνιστικής κοπής. Τι να πεις; Δεύτερη ντροπολογία ψηφίστηκε νυχτιάτικα, χρονιάρες μέρες –οι εμπνευστές της δεν αισχύνονται παρά ταύτα–, η οποία ορθώνει δίχτυ προστασίας, όχι ασφαλώς στην πρώτη κατοικία του αναξιοπαθούντος πόπολου, αλλά στη διαδικασία των πλειστηριασμών, με τη θέσπιση ποινής φυλάκισης σε όσους εμποδίσουν εφεξής τη διεξαγωγή τους.

Ωσαύτως οι τράπεζες θα βγάζουν τα τσαρδάκια του κοσμάκη στο σφυρί, τα αρπακτικά θα κερδοσκοπούν αγρίως και οι ξεσπιτωμένοι ιδιοκτήτες θα διασωθούν μόνο αν είναι τυχεροί και συλληφθούν διαμαρτυρόμενοι, εξασφαλίζοντας δωρεάν στέγη για κάμποσα τέρμινα στην ψειρού. Τα κελιά προς το παρόν δεν κατάσχονται. Αν μη τι άλλο, για να ξεμπροστιαστούν οι κακεντρεχείς και οπισθόβουλοι που χαρακτηρίζουν ανάλγητο το εθνοσωτήριο γκοβέρνο. Και πού ’σαι ακόμα! Βρισκόμαστε στην αρχή. «Πολλά τα προαπαιτούμενα, Αρη». Την κοπανάω, λοιπόν, μπας και γλιτώσω απ’ τη συλλογική κατάθλιψη. Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά προσφέρονται για κατάνυξη, οικογενειακή ευωχία, φαγοπότι και ευοί ευάν πά’ να πει, να αναπτερωθεί κομμάτι η ελπίδα μέσα μας, ολίγη αισιοδοξία βρε αδελφέ, να διασταυρωθούμε επιτέλους με τη χαμένη μας αξιοπρέπεια. Κάνω, ως εκ τούτου, σύντομη στάση στα Τοπόλιανα, κατά Αγραφα μεριά, με οδηγό τον «Ευρυτάνα Ιχνηλάτη» (eyrytixn.blogspot.gr), ιστοσελίδα που συμβουλεύομαι συχνά και αλιεύω ενίοτε διδακτικές ιστορίες, όπως η παρακάτω που κολλάει γάντι στο πνεύμα των Εορτών και διαδραματίζεται σε παρεμφερείς εποχές με την τρέχουσα. Γερμανική Κατοχή. 1942. Πείνα. Φοβέρα. Σκλαβιά.

Σώμα του ΕΛΑΣ με τον Αρη εισέρχεται στη μικράν κώμην παραμονή Χριστουγέννων. Οι Τοπολιανίσιοι «δεν είχανε ούτε παπά και θα μένανε αλειτούργητοι, μεγάλο βάσανο και κρίμα στην ψυχή τους, όπως βαριά το νιώθανε με πίστη αληθινή». Ο πρωτοκαπετάνιος κλείνει το μάτι στον παπα-Κουμπούρα κι αυτός χτυπά την καμπάνα. Σε λίγο μαζεύονται οι λιγοστοί κάτοικοι. «Ανάβουν τα κεριά τους στην εκκλησία, βλέπουν τον ιερωμένο με τα σκεπασμένα κάτω από τα άμφια φυσεκλίκια να λειτουργεί, ακούνε και τους ελασίτες, που πιάσανε τα ψαλτήρια, να ψέλνουν τη Θεία Γέννηση, ξαφνιάζονται και θαυμάζουν και μονολογούνε όλοι μαζί: “Θαύμα είναι τούτο αληθινό”». Στους πάγκους του καφενέ γεύονται αργότερα άπαντες τα φτωχικά εδέσματα, τον άκρατο οίνο και, κυρίως, τη λυτρωτική αίσθηση της ελευθερίας από την αναπάντεχη μέθεξη. Το αστέρι της Βηθλεέμ πάνω απ’ το γιοφύρι της Τέμπας. Χαρισματικός ο αρχηγός. Καμία σχέση με τον αργυρώνητο παρά τρίχα φονιά του άλλου Αρη, της «Λόλας», που προανέφερα. Μόνο οι κουμουνδουριστές τούς συγχέουν. Εχουμε ανάγκη από φωτεινές προσωπικότητες στους δίσεκτους καιρούς μας. Και από απροσκύνητους γενικώς. Ετη πολλά και του χρόνου σπίτια μας. Μην ανησυχήσετε οι υποψιασμένοι. Θα τα ξαναπούμε μετά του Αϊ-Γιαννιού.

efsyn.gr

Πώς αμείβονται οι εργαζόμενοι που θα δουλέψουν στις 26 Δεκεμβρίου

Απόφαση, με την οποία καθορίζεται ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας η 26η Δεκεμβρίου για όλες τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες εν γένει, οι οποίες αργούν κατά τις Κυριακές, υπέγραψε προ ημερών η υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Έφη Αχτσιόγλου.

Όπως αναφέρει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ), συνέπεια της υπουργικής απόφασης, είναι ότι την 26η Δεκεμβρίου, ημέρα Τρίτη, όλες οι εμπορικές επιχειρήσεις θα παραμείνουν κλειστές και οι εργαζόμενοι δεν θα εργασθούν.

Σύμφωνα με την ΟΙΥΕ, «όσοι εργαζόμενοι αμείβονται με ημερομίσθιο ή ωρομίσθιο, στην περίπτωση της μειωμένης απασχόλησής τους θα λάβουν κανονικά το ημερομίσθιό τους, χωρίς να εργασθούν και οι αμειβόμενοι με μηνιαίες αποδοχές θα λάβουν τον πλήρη μισθό τους. Όσοι εργαζόμενοι απασχολούνται σε επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούν νόμιμα κατά τις Κυριακές και αργίες (επιχειρήσεις επισιτισμού, υγείας, τουρισμού, συγκοινωνιών, κ.λπ.), οι οποίοι θα απασχοληθούν κατά την ημέρα αυτή, θα δικαιούνται προσαύξηση κατά 75% επί του νόμιμου ημερομισθίου τους ή του 1/25ου του μηνιαίου μισθού τους, ανάλογα με τον τρόπο καταβολής των αποδοχών τους. Επίσης, όσοι εργαζόμενοι έχουν λάβει την άδειά τους κατά την ημέρα αυτή (26 Δεκεμβρίου), η ημέρα αυτή δεν θα υπολογισθεί στις ημέρες αδείας που δικαιούνται για το έτος 2017 και θα λάβουν μία ημέρα άδειας επιπλέον ή, αν δεν υπάρχουν, λόγω της λήξης του έτους, άλλες ημέρες, ώστε να λάβουν την πρόσθετη αυτή ημέρα άδειάς τους, θα δικαιούνται ένα ημερομίσθιο σε χρήμα, ως αποδοχές μη ληφθείσας άδειας».   

 tvxs.gr