Η φτωχοποίηση ως εκλογικός σχεδιασμός

Για να ενισχυθεί το λεγόμενο «ταξικό πρόσημο» και να γίνει πράξη ο επιδοματικός και εκλογικός σχεδιασμός του Μαξίμου θα πρέπει να συνεχιστεί μια πολιτική που απαιτεί πολίτες όλο και πιο φτωχούς και συνάμα όλο και πιο ευάλωτους απέναντι στον λαϊκισμό και τη δημαγωγία

γράφει ο Αλέκος Παπαναστασίου

«Το 2018 θα είναι μια χρονιά επιτάχυνσης και εμβάθυνσης των δικών μας πολιτικών αντιλήψεων και πρωτοβουλιών, μια χρονιά όπου θα μπορέσουμε να κάνουμε ακόμη πιο σαφές το δικό μας ταξικό πρόσημο και τον δικό μας πολιτικό προσανατολισμό», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο του 2018, δίνοντας το στίγμα της κυβέρνησης για τη νέα χρονιά.

Η διατύπωση ταιριάζει γάντι με τον σχεδιασμό του Μαξίμου για το λεγόμενο «κόμμα των φτωχών» στο οποίο απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ με στόχο ένα καλό αποτέλεσμα στις επόμενες κάλπες. Μέχρι εδώ όλα καλά: η κυβέρνηση έχει σχέδιο και το εφαρμόζει δίνοντας επιδόματα και κάνοντας παροχές προς τα πλέον αδύναμα στρώματα, όσο της επιτρέπουν οι δημοσιονομικοί στόχοι και η τρόικα.

Για να έχεις πελατεία μπορεί να χρειαστεί να τη δημιουργήσεις. Πού είναι το πρόβλημα; Δεν είναι «δημιουργική» αυτή η πολιτική; Δεν αλλάζει τις κοινωνικές δομές και την κοινωνική μηχανική; Δεν αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ το στίγμα του στην ιστορία; Καμία αντίρρηση.

Το πρόβλημα είναι ότι πέρα από το προφανές, ότι η επίτευξη υπερ-πλεονασμάτων μέσω της υπερφορολόγησης φτωχοποιεί τη πάλαι ποτέ τάξη των μικρομεσαίων (που χάνουν δέκα για να πάρουν ένα, ως επίδομα), η ιστορία αυτή έχει και μια ευρύτερη διάσταση.

Για να ενισχυθεί το λεγόμενο «ταξικό πρόσημο» και να γίνει πράξη ο επιδοματικός και εκλογικός σχεδιασμός του Μαξίμου θα πρέπει να συνεχιστεί μια πολιτική που για να αποδώσει τα προσδοκώμενα απαιτεί πολίτες όλο και πιο φτωχούς και την ίδια στιγμή όλο και πιο ευάλωτους απέναντι στον λαϊκισμό και τη δημαγωγία.

Πολίτες που θα καταναλώνουν την προπαγάνδα χωρίς αντιστάσεις (με υποβάθμιση της παιδείας και του πολιτισμού) και θα μετατρέπονται σε πελατεία εξαρτημένη από τα επιδόματα ενός κράτους – «πατερούλη».

Κι αν ο «άρτος» είναι τα επιδόματα, τα «θεάματα» δεν είναι δυστυχώς μόνο οι α λα καρτ επιθέσεις σε πλούσιους και ισχυρούς αλλά κάτι πολύ πιο απτό και ωμό: να βλέπεις την κατσίκα του γείτονα να ψοφάει. Οχι μόνο τους μεγαλόσχημους του «παλιού συστήματος», αλλά τον διπλανό σου, τον γείτονα σου, τον πάλαι ποτέ μικρομεσαίο που κάποτε τα έφερνε βόλτα να καταποντίζεται.

Να μην ακούς μόνο στην τηλεόραση για τους ισχυρούς που πέφτουν χάρη στην πυγμή της κυβέρνησης που υπερασπίζεται στο κάτω κάτω εσένα, αλλά να το βλέπεις δίπλα σου, με τα μάτια σου. Να «ησυχάζει» η ψυχή σου: «πάλι καλά, δεν πάθαμε και τίποτα, υπάρχουν και χειρότερα».

Το άλλο σκέλος, ότι πολεμάμε τους ισχυρούς προς όφελος των αδυνάτων, δεν μπορεί προφανώς να σταματήσει γιατί είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο γράφεται το αφήγημα και λειτουργεί ως διαρκές «αλεξικέραυνο» για όσους έχουν αρχίσει να γίνονται καχύποπτοι και να πηγαίνει ο νους τους στο κακό: «ρε μπας και αυτοί ευνοούν τους δικούς τους»;  

protagon.gr 

Ζουράρις και ανατροφή

Μίλησε για την παραίτησή του καμαρώνοντας εαυτόν, για το τι σπουδαίο πράγμα πράττει και μάλιστα επικαλέστηκε επ' αυτού και την ανατροφή που έχει πάρει από την μητέρα του. Αλλά δεν παραιτήθηκε και από βουλευτής. Δηλαδή, ο «μεγαλοαστός» θα συνεχίζει να καταδέχεται να αμείβεται...

  

γράφει η Ρέα Βιτάλη

Τόσα του έγραψαν. Το «μεγαλοαστός» με χτύπησε, για την στα χρόνια παρεξηγημένη έννοια του. Βεβαίως υπήρχαν οι μεγαλοαστοί. Και οι ευκατάστατοι. Αλλά τότε, ήταν ευθύνη τέτοιοι τίτλοι. Δεν ήταν κομπασμός ή λοφίο. Ήταν «δείγμα» και υπόδειγμα, για όποιον ονειρευόταν τη δική του αναρρίχηση.

Το «σκαλοπάτι» επέβαλλε κανόνες συμπεριφοράς. Ολες οι κοινωνικές τάξεις έδιναν μεγάλη σημασία στους κανόνες συμπεριφοράς. «Να ξέρεις να σταθείς», το μετέφεραν. Δηλαδή να μορφώνεσαι βαθιά, να ξέρεις να μιλήσεις, να χαιρετήσεις, να υποδεχτείς, να γνωρίζεις να τρως, να ταξιδεύεις, να είσαι κοσμοπολίτης άνθρωπος. «Να μην ντρέπεσαι να πατήσεις»….

Μελετήστε τον δισταγμό πίσω από την φράση. Μεγάλη υπόθεση ο δισταγμός. Αυτόν που χάσαμε. Δεν ήταν ανασταλτικός, ήταν χρόνος για μετρήσεις το μπόι σου, να έχεις την αίσθηση του πού πας, τι στόχο βάζεις, μέχρι πού σε παίρνει. Θα μου πεις… Τότε υπήρχε χρόνος. Αδυσώπητα και σε αυτό τα χρόνια μας. Υπήρχαν και άρχοντες. Το «άρχοντας» και η «αρχοντιά», δεν είχε να κάνει με την οικονομική κατάσταση του ατόμου. Αλλο πλούσιος, άλλο άρχοντας. Υπάρχουν άρχοντες σε καλύβια και φθηνοτσέτουλες σε μέγαρα.

Τόσο ξεχασμένη έννοια η αρχοντιά…

Αντε τώρα εγώ, να σας την εξηγήσω; Ηταν σοφία απόχρωσης, όχι ένταση χρώματος. Ηταν γλύκα συνταγής ζαχαροπλαστικής. Αρα ακραία γνώση αναλογιών. Είχε να κάνει με τα μεγάλα και τ΄αληθινά του ανθρώπου. Δεν σας φώτισα, το ξέρω. Να είσαι μεγαλόψυχος, γενναιόδωρος, ανοιχτός, όχι ορθάνοιχτος. Φιλόξενος αρχοντικά, όχι πλούσια. Να γνωρίζεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις. Άρα να μη γίνεσαι γελοίος. Να λαμβάνεις, μόνο ότι σου αξίζει να λάβεις από κόπο. Να έχεις αυτοεκτίμηση. Να έχεις μέτρο, ώστε να ξεφεύγεις του μέτρου όμορφα, αλλά και να μπορείς και να επανέρχεσαι. Να είσαι αξιοπρεπής. Περήφανος. Να έχεις βαθιά ενσυναίσθηση. Να γνωρίζεις και να νοιάζεσαι για το τι συμβαίνει δίπλα σου. Να μάχεσαι για το δίκιο του άλλου. Να θεωρείς το δόσιμο και το μοίρασμα ανάσα.

Είδα στην τηλεόραση τον Κώστα Ζουράρι. Μίλησε για την παραίτησή του καμαρώνοντας εαυτόν, για το τι σπουδαίο πράγμα πράττει και μάλιστα επικαλέστηκε επ’ αυτού και την ανατροφή που έχει πάρει από την μητέρα του. Μετά, αμέσως όμως μετά, σχεδόν λαχανιασμένα και αναψοκοκκινισμένα –φαντάζομαι και μόνο στην ιδέα να χάσει προνόμια και απολαβές φούντωσε– συνέχισε ξεκαθαρίζοντας: «Βεβαίως και θα παραμείνω… Αυτό είναι άλλο πράγμα. Δεν έχει να κάνει…».

Δηλαδή, ο «μεγαλοαστός» θα καταδέχεται να αμείβεται ενώ δεν θα προσφέρει; Συμφωνεί η ανατροφή της μαμάς του; Θα ανοίγει το βιβλιάριό του και θα βλέπει τα νούμερα να αλλάζουν μηνιαίως, προσφορά γενναιοψυχίας από έναν λαό που αιμορραγεί γιατί, «είναι άλλο πράγμα αυτό….»;

Θα μου πεις… Μόνο ο Ζουράρις; Πόσοι άραγε αληθινά εργάζονται-εργάζονται στη Βουλή; Καφενές το «Χρυσό Κουφέτο». Η Ζωή Κωνσταντοπούλου που κηρύττει αντάρτικο καθ΄εκάστην, καταδέχεται να πληρώνεται το γραφείο της, για όλη της τη ζωή, από τον κρατικό κορβανά ως Πρώην Πρόεδρος Βουλής μαζί με άλλους. Και πόσοι… Και πόσοι… Συνήθεια σύγχρονης ηθικής, το να πληρώνεσαι εις υγείαν των κορόιδων. Χαζός είσαι; Αυτό βέβαια δεν αθωώνει τα «κορόιδα». Φτάνεις και στην ακρότητα ενός Καραμανλή που αμείβεται για να κρατάει μούτρα!…

Στάθηκα όμως στον Ζουράρι για εκείνη την αναφορά του στη μητέρα του και στους τρόπους που του έμαθε. Στάθηκα γιατί με τσίμπησε το «μεγαλοαστός». Βλέπετε, στους δικούς μου κανόνες ανατροφής, είναι η πλήρης απαξία για χορτασμένους που ενεργούν ως πεινασμένοι. Τίποτα δεν με θυμώνει περισσότερο από τους τσέτουλες. Και μη μου ζητήσετε την ετυμολογία της λέξης «τσέτουλας». Δεν έχω τη μόρφωση του κυρίου Ζουράρι. Με λες και αμόρφωτη. Αλλά μη με πεις ποτέ «τσέτουλα»… Θα σφαχτούμε!

protagon.gr 

Η φανέλα του βουλευτή

Οι μετακινήσεις βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο μας θυμίζουν ότι και αυτοί επαγγελματίες είναι και προσπαθούν να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους, αλλάζοντας εργοδότη. Ακολουθεί κάπως τη λογική του ποδοσφαίρου, με περίοδο Ιανουαρίου και μεταγραφές αεροδρομίου

  

Του Κώστα Γιαννακίδη

Η μεταπήδηση του Κοουτίνιο από τη Λίβερπουλ στη Μπαρτσελόνα ήταν η θεαματικότερη κίνηση στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Περιέργως η Ρεάλ Μαδρίτης δεν απάντησε με κάτι αντίστοιχα ηχηρό αν και έχει ακόμα χρόνο μπροστά της. Απλώς δεν έχει ελπίδες για να πάρει το πρωτάθλημα.

Συμβαίνει συχνά στο ποδόσφαιρο. Οταν μία μεγάλη ομάδα κάνει σπουδαία μεταγραφή, η πίεση μεταφέρεται στον πρόεδρο του αντιπάλου, ο οποίος ακούει τη μουρμούρα του κόσμου και αποφεύγει να βλέπει πρωτοσέλιδα. Εχω την αίσθηση ότι συμβαίνει πλέον και στην πολιτική.

Η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου ξεκίνησε με τον ΣΥΡΙΖΑ να εξασφαλίζει τη μετακίνηση της κυρίας Μεγαλοοικονόμου, διατηρώντας ανοιχτό το ενδιαφέρον του για ευκαιρίες στην αγορά των ανεξάρτητων βουλευτών. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη απάντησε με την ένταξη Καρρά και όλα δείχνουν ότι βρίσκεται κοντά στην Κατερίνα Μάρκου. Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία, που είναι και πρωταθλήτρια χειμώνα στις δημοσκοπήσεις, δεν έχει κάνει κίνηση. Ομως δεν αποκλείεται, ανά πάσα στιγμή, ο Μητσοτάκης να πάει στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και να ανακοινώσει την προσχώρηση του Χάρη Θεοχάρη στη Νέα Δημοκρατία – αυτή θα είναι, πράγματι, μία μεταγραφή αεροδρομίου. (Για τις κυρίες: «μεταγραφή αεροδρομίου» ονομάζουμε την απόκτηση ποδοσφαιριστή που φέρνει τον κόσμο της ομάδας στο αεροδρόμιο για την υποδοχή του.)

Κατά μία εκδοχή, όλοι οι ανεξάρτητοι βουλευτές (αυτή τη στιγμή είναι επτά) θεωρούνται free agent, όπως λένε και στις αλάνες, δηλαδή ελεύθεροι να διαπραγματευτούν τη μεταγραφή τους. Μεταξύ μας, είναι περισσότεροι, αν ευσταθούν οι πληροφορίες για ορισμένους άλλους από την Ενωση Κεντρώων και Το Ποτάμι. Και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, δεν αποκλείεται να δούμε και βουλευτές ΑΝΕΛ να συζητούν τη μετακίνηση τους προς τη Νέα Δημοκρατία αν και κάποιοι από αυτούς έχουν γεννηθεί για να παίξουν μπάλα στη Χρυσή Αυγή.

Σημεία των καιρών. Παλαιότερα ένας βουλευτής δεν μπορούσε να διανοηθεί τη μετακίνησή του από ένα κόμμα στο άλλο και μάλιστα με τη συμπεριφορά του ποντικού που τρέχει να εγκαταλείψει το πλοίο. Βέβαια στην πραγματική ζωή τα ποντίκια πνίγονται συνήθως και πρώτα. Οχι όμως και στην πολιτική. Στο παρελθόν, όμως, τηρούσαν κάποια προσχήματα. Και συνήθως τα πράγματα ήταν πιο εύκολα αν επρόκειτο για αποκόλληση ομάδας βουλευτών με σκοπό το σχηματισμό άλλου κόμματος. Αν όμως πήγαινες από το ΠΑΣΟΚ στη Νέα Δημοκρατία ή αντίστροφα, τότε έγραφες Ιστορία. Να, θυμηθείτε μερικές ηχηρές μεταγραφές αεροδρομίου: Γιάννης Μπούτος, Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, Στέφανος Μάνος, Διονύσης Λιβανός και Ανδρέας Ανδριανόπουλος, μπήκαν για πρώτη φορά στη Βουλή με τη ΝΔ, όμως στη διάρκεια της πολιτικής τους διαδρομής κάθισαν στα έδρανα του ΠΑΣΟΚ. Η Μαρία Δαμανάκη ήταν ΚΚΕ, έγινε πρόεδρος του Συνασπισμού και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής και η Θεοδώρα Τζάκρη ήταν ΠΑΣΟΚ και έγιναν ΣΥΡΙΖΑ. Περισσότερες είναι οι περιπτώσεις μετακινήσεων από μικρότερα κόμματα προς μεγαλύτερα.

Κάποτε, λοιπόν, οι μετακινήσεις αυτές, αν δεν αποτελούσαν ταμπού, ήταν θέμα συζήτησης σε υψηλούς τόνους, συχνά δε με μομφές περί αποστασίας και αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων. Τώρα όλο αυτό θυμίζει ρουτίνα για μία επαγγελματική κατηγορία που λειτουργεί υπό επισφαλείς συνθήκες. Εσύ θέλεις να είσαι στη Βουλή, αλλά το κόμμα σου δεν θα τα καταφέρει. Τι κάνεις; Ψάχνεις άλλο κόμμα. Στην κοινή γνώμη φαίνεται κυνικό, αλλά οι βουλευτές επιδεικνύουν κατανόηση ο ένας προς τον άλλον. Μία δουλειά είναι και αυτή. Διότι ναι, μπορεί κάποιος να εξελέγη με ένα κόμμα, αλλά ξόδεψε και ένα βαρέλι λεφτά. Κάπως δεν πρέπει να τα πάρει πίσω; Η κυρία Μεγαλοοικονόμου, για παράδειγμα, ήταν βασικός χρηματοδότης της Ενωσης Κεντρώων. Είναι πλέον θεμιτό να έχει δικαίωμα στην απόσβεση της επένδυσης που έκανε.

Βέβαια δεν είναι μόνο η κυνική εποχή που χορηγεί ευχέρεια στις μετακινήσεις. Είναι και η αρχιτεκτονική της Βουλής. Οι μικροί σχηματισμοί συχνά επιτρέπουν την εκλογή ανθρώπων που δεν υπήρχε περίπτωση να ευδοκιμήσουν πολιτικά σε ένα μεγάλο κόμμα παραδοσιακών μηχανισμών. Πολλοί δε από αυτούς είχαν την ενασχόληση τους με την πολιτική, μέσω ενός μικρού κόμματος, ως ευκαιρία για να διευρύνουν τους επαγγελματικούς και οικονομικούς ορίζοντες δια μέσου της πολιτικής. Δείτε τι άνθρωποι έχουν μπει στη Βουλή με μικρά κόμματα τα τελευταία χρόνια και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Ασφαλώς η πολιτική δεν είναι επάγγελμα. Ομως πρέπει πλέον να συμβιβαστούμε με μία κοινοβουλευτική σύνθεση που αντιμετωπίζει την πολιτική ως μέσο επαγγελματικής εξέλιξης ή επιβίωσης. Και ειδικά στα μεγάλα κόμματα, όπου ο βουλευτής δεν παράγει πολιτική, απλώς την ψηφίζει, σταδιακά ο επαγγελματισμός θα απομακρύνει και τα τελευταία προσχήματα.

Αν ο βουλευτής θέλει να έχει επαγγελματική συνέχεια, τότε η δουλειά του είναι από τις πιο δύσκολες στη χώρα. Τοξική, αγχωτική, συχνά δε και εξευτελιστική, όταν προϋποθέτει πρωινά ξεκατινιάσματα στα τηλεοπτικά πάνελ. Ας τους δείξουμε κατανόηση. Και ας κοιτάξουμε με φθόνο την καλύτερη δουλειά που μπορεί να κάνεις ένας άνθρωπος στην Ευρώπη, εκείνη του ευρωβουλευτή…  

 protagon.gr     

Πολύ αισιόδοξος δηλώνει ο Μάθιου Νίμιτς, μετά τη συνάντηση με τους διαπραγματευτές της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ

«Πολύ αισιόδοξος» δήλωσε ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, μετά τη συνάντηση με τους διαπραγματευτές της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, πρέσβεις Αδαμάντιο Βασιλάκη και Βάσκο Ναουμόφσκι, για το όνομα της ΠΓΔΜ. Η διαδικασία κινείται προς θετική κατεύθυνση, είπε.

Ειδικότερα, μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης στη Νέα Υόρκη με τους πρέσβεις της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ  ο κ. Νίμιτς ανέφερε ότι παρουσίασε τις προτάσεις του και στις δύο πλευρές για να τις μεταφέρουν στις κυβερνήσεις τους και να τις μελετήσουν με την ελπίδα να βρεθεί μια λύση.

«Είμαι πολύ αισιόδοξος για το γεγονός ότι η διαδικασία πηγαίνει προς μια θετική κατεύθυνση» ανέφερε ο Μ.Νίμιτς.

in.gr 

ΜΜΕ ακούσιοι κυβερνητικοί σύμμαχοι

Του Γιάννη Παντελάκη

Η κυβέρνηση διαθέτει ένα ισχυρό πλεονέκτημα το οποίο σε μας τους δημοσιογράφους δεν αρέσει ν' αναφερόμαστε. Την αναξιοπιστία πολλών δημοσιογράφων και ΜΜΕ που λόγω του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν, μετατρέπονται σ' έναν πολύτιμο σύμμαχό της. Είναι σχεδόν κοινά αποδεκτό ότι η κυβέρνηση είναι ικανή να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, να επικαλείται ανυπόστατα επιχειρήματα και να μεταθέτει το κέντρο ενδιαφέροντος σημαντικών αποφάσεων. Τα κάνει όλα αυτά με εξαιρετικά αποτελεσματικό τρόπο, η στρατηγική της είναι επιτυχημένη. Η απάντηση σ αυτήν, δεν θα μπορούσε να προέλθει από πουθενά αλλού παρά από τα μέσα ενημέρωσης.

Όταν ένα συντριπτικά μεγάλο μέρος των ΜΜΕ και εκπροσώπων του έχουν χάσει σε σημαντικό βαθμό την αξιοπιστία και εγκυρότητά τους, οι απαντήσεις στην κυβερνητική προπαγάνδα δεν μπορούν να είναι πειστικές. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται το αντικειμενικό αυτό δεδομένο της αναξιοπιστίας και πολλαπλασιάζει τις δόσεις προπαγάνδας. Κάθε ημέρα και εμφανίζεται πιο επίμονη στην διαστρέβλωση των γεγονότων, ακόμα και των δικών της αποφάσεων που δεν δέχονται δεύτερη ανάγνωση. Η κυβέρνηση θα δώσει πολλές αναγνώσεις. Με το μνημόνιό της, η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει την χώρα μέχρι το 2022 τουλάχιστον. Παρόλα αυτά ισχυρίζεται ότι τον Αύγουστο μας βγάζει από τα μνημόνια. Αυτή την ολοφάνερη προπαγάνδα επιχειρούν ν' αποκαλύψουν πολλά ΜΜΕ αλλά συχνά δεν τα καταφέρνουν καθόλου ικανοποιητικά.

Αρκετοί πολίτες-όπως δείχνουν όλες οι μετρήσεις των διαθέσεων της κοινής γνώμης-υιοθετούν την κυβερνητική εκδοχή παρότι πρόκειται για ένα σκαστό ψέμα. Πολλά Μέσα αδυνατούν να πείσουν την κοινωνία για το ποια είναι η αλήθεια παρότι σε πολλές περιπτώσεις έχουν το αντικειμενικό δίκιο με το μέρος τους. Το αυτονόητο, δεν είναι πάντα αυτονόητο όσο και αν φαίνεται τέτοιο. Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ιδιαίτερα ο πρώτος, πέτυχαν πριν καν αναλάβουν την εξουσία να εκμεταλλευτούν ένα αντικειμενικό πρόβλημα πολλών ΜΜΕ. Τις σχέσεις διαπλοκής που είχαν και την αναξιοπιστία που τα συνόδευε. Το δεύτερο παρεπόμενο του πρώτου. Το πρόβλημα μεγεθύνθηκε και οι λογικές των «βοθροκάναλων» (κατά τον άκομψο χαρακτηρισμό Πολάκη), έπιασαν τόπο σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Ακριβώς και επειδή είχαν μια πραγματική βάση.

Την ίδια εποχή που ο Τσίπρας αναζητούσε υπόγειες συμμαχίες με εκπροσώπους ισχυρών Μέσων Ενημέρωσης, πολλαπλασίαζε την κριτική του σ αυτά. Η στρατηγική αυτή πέτυχε σε μεγάλο βαθμό και όχι μόνο πριν κερδίσουν την εξουσία αλλά και έως τώρα. Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει την δική της διαπλοκή, μειώνει προκλητικά τους φόρους στους καναλάρχες, επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό πολλά ΜΜΕ, ωστόσο εξακολουθεί να εμφανίζεται ως η αντίπαλός τους.

Απέναντι σ αυτή την πραγματικότητα, πολλά ΜΜΕ που θα μπορούσαν ν αποκαλύψουν την πραγματικότητα ακόμα και όταν επιχειρούν να το κάνουν, αυτό γίνεται με αναποτελεσματικό τρόπο. Η χαμένη τους αξιοπιστία δεν βοηθά, πολλοί που βλέπουν τηλεόραση, διαβάζουν εφημερίδες ή ιστοσελίδες, δεν τα πιστεύουν. Μια χθεσινή έρευνα (της εταιρείας Pew) που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε 38 χώρες, έδειξε ότι οι Έλληνες έχουν την χαμηλότερη εμπιστοσύνη στα Μέσα Ενημέρωσης, βρισκόμαστε στην τελευταία θέση σε όλες τις κατηγορίες (αμερόληπτη και έγκυρη παρουσίαση των γεγονότων κ.α.).       

liberal.gr

Η δικτατορία της ασχετοσύνης

Στις δημοκρατίες οι κυβερνήσεις κυβερνούν με το βάρος και την ευθύνη της πλειοψηφίας του λαού και με γνώμονα το συμφέρον όλου του λαού σε βάθος χρόνου. Στις δικτατορίες οι κυβερνήσεις κυβερνούν με βάση την ισχύ της μειοψηφίας τους και με γνώμονα το συμφέρον των ιδεών και των επιθυμιών τους. Στην Ελλάδα η δεύτερη μορφή διακυβέρνησης διαρκώς κερδίζει έδαφος.

Το Μακεδονικό ζήτημα δεν είναι ένα θέμα που δικαιούται να λύσει μια κυβέρνηση λαϊκής μειοψηφίας του 20-22% όπως είναι η σημερινή κυβέρνηση. Δεδομένου ότι μια λύση θα σφραγίσει το μέλλον στις σχέσεις της χώρας με όλους τους βαλκάνιους γείτονες, αλλά και τις σχέσεις της με την ιστορία, μια λύση είναι δημοκρατικά υποχρεωτικό να έχει την αποδοχή της πλειοψηφίας του κοινοβουλίου που να εκπροσωπεί την πλειοψηφία του λαού. Αυτού τουλάχιστον του λαού που έχει την υπευθυνότητα και ψηφίζει.

Αυτή ήταν άλλωστε και η πρακτική που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, τη στιγμή που χρειάστηκε να αποφασίσουν ποια στάση θα κρατήσουν. Το 1992 και το 2008 συγκεκριμένα. Η μεν πρώτη κατέφυγε σε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, η δε δεύτερη σε σχεδόν ομόφωνη συμφωνία με τα άλλα κόμματα.

Στη σημερινή συγκυρία δεν έχουμε καμιά τέτοια πολιτική. Μια κυβέρνηση λαϊκής μειοψηφίας, που ταυτόχρονα είναι παντελώς άπειρη στην άσκηση εξωτερικής ή οποιασδήποτε πολιτικής, διαπραγματεύεται μόνη της, χωρίς να ενημερώνει ή να συμβουλεύεται τα άλλα κόμματα.

Επί πλέον, τα άλλα κόμματα και ο ελληνικός λαός, που όχι απλώς δικαιούται να έχει άποψη, αλλά έχει υποχρέωση τέτοια, πληροφορούνται από ξένους μεσολαβητές σπάργανα των διαπραγματεύσεων και των θέσεων της ελληνικής κυβέρνησης, που υποτίθεται ότι κυβερνά στο όνομα του λαού.

Χτες, αίφνης, πληροφορηθήκαμε από τον μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στο βασικό χαρακτηριστικό του ονόματος της FYROM. Το σοβαρό είναι ότι το μάθαμε από τον Νίμιτς και όχι από την κυβέρνηση ή τα ενήμερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Τα οποία δεν είναι ενήμερα!

Τι είπε ο Νίμιτς; «Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, διότι αυτή τη στιγμή το όνομα της χώρας στον ΟΗΕ είναι Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και συμπλήρωσε:

«Τώρα μπορούμε να βρούμε μια λύση. Ο όρος Μακεδονία περιλαμβάνεται στην ονομασία που αναγνωρίζεται από την Ελλάδα. Επίσης, πάνω από 100 χώρες αναγνωρίζουν αυτή τη χώρα ως Republika Makedonija και άρα ο όρος Μακεδονία συνδέεται με τη χώρα αυτή.»

Από τις δηλώσεις αυτές γίνεται φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση, άρα η Ελλάδα, έχει αναγνωρίσει στα Σκόπια ότι είναι κομμάτι της γεωγραφικής Μακεδονίας, πράγμα εντελώς ανιστόρητο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική Μακεδονία (γιατί υπάρχει και το μικρό μέρος της Βουλγαρίας) σε επίπεδο ιστορικό, ταυτοτικό, εκκλησιαστικό, εμπορικό, οικονομικό, πολιτιστικό. Και για έναν λόγο πιο σοβαρό από όλους, που η παρούσα ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καν διανοηθεί: Η ελληνική Μακεδονία είναι brand name: Ιστορικό, τουριστικό, εμπορικό, οικονομικό! Αλλά, αυτό, καμιά κυβέρνηση δεν το είδε και δεν το αξιοποίηση ποτέ. Η Μακεδονία ήταν πάντα κάτι σαν παραπαίδι της νότιας Ελλάδας.

Πραξικόπημα με το διορισμό στην ΕΡΤ.

Η ροπή της σημερινής κυβέρνησης σε πρότυπα δικτατορίας είχε χτες μια νέα απόδειξη. Η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής διόρισε τη διευθύντρια Επικοινωνίας των ΑΝΕΛ ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ παρά την ομόφωνη καταψήφισή της από όλα τα κόμματα!

Η Επιτροπή Θεσμών υπάρχει ώστε κρίσιμοι διοικητικοί παράγοντες να διορίζονται με την έγκριση της ευρύτερης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας σε θέσεις δημόσιων οργανισμών, ώστε οι οργανισμοί να είναι το λιγότερο δυνατόν φέουδο των κυβερνήσεων. Επειδή ακριβώς οι δημόσιοι οργανισμοί δεν ανήκουν στις κυβερνήσεις, αλλά στο λαό.

Η ΕΡΤ υπήρξε φέουδο όλων των κυβερνήσεων, σε στενότερο ή χαλαρότερο κλοιό από αυτές. Αλλά, μερικοί κανόνες σαν τον παραπάνω τηρούνταν, επειδή ακόμα και η εσωτερική φωνή διαμαρτυρίας και η διαφωνία διασφαλίζουν λίγο ή πολύ την ύπαρξη μιας δημοκρατικότητας. Αφού στη χώρα η δημοκρατία, αυτή καθ εαυτή, δεν αρέσει στο κομματικό σύστημα!

Ο διορισμός της κας Τσατσαρώνη στο ΔΣ της ΕΡΤ με τις ψήφους μόνο των μελών της κυβέρνησης στην Επιτροπή Θεσμών και παρά την καταψήφιση της επιλογής της από όλα τα κόμματα θυμίζει περισσότερο μέρες του 1932 στη Γερμανία! Το επιστέγασμα είναι ότι η ίδια η διορισμένη πλέον, δεν έχει καμιά επίγνωση δημοκρατικότητας, αφού δήλωσε: « Θα ήθελα να μου εξηγήσετε πώς θα μπορούσα από τη θέση μου στην ΕΡΤ να ωφελήσω τον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝΕΛ»!!

Η άγνοια της νέας συμβούλου περί τη Δημοκρατία (όπως και πολλών κορυφών της διοίκησης) και η περιφρόνηση της κυβέρνησης τους κανόνες της Δημοκρατίας δείχνουν ένα πράγμα: Ότι η χώρα βρίσκεται σε επικίνδυνα πολιτικά νερά. Επειδή είναι νόμος στην πολιτική και στη φύση πως κάθε δράση γεννάει και την αντίθεσή της. Ο δρόμος προς την αντιδημοκρατία και από άλλες πλευρές της πολιτικής έτσι στρώνεται.

Ήδη, η κυβέρνηση με τη βλακώδη θέση ότι όποιος κατεβαίνει στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία είναι φασίστας, έχει παραδώσει στους φασίστες όλους τους πολίτες που καλώς ή κακώς θεωρούν ότι το όνομα της Μακεδονίας δεν είναι για καπηλεία! Και με τη θέση της αυτή δε σέβεται τους πολίτες που αντιλαμβάνονται την πατρίδα διαφορετικά από αυτήν!

Ταυτόχρονα, ταυτίζοντας βλακωδώς την εκκλησία που αντιδρά στο Μακεδονικό με τους φασίστες, παραδίδει μεγάλο κομμάτι της εκκλησίας και των πολιτών που δεν είναι φασίστες και που δεν είναι υποχρεωτικά φανατικά θρησκευόμενοι, στους φασίστες. Από αντίδραση.

Με τέτοια βλακώδη εγκληματική πολιτική και προπαγάνδα, ήδη από την εποχή που ήταν αντιπολίτευση, και βρίζοντας με κάθε ευκαιρία καθέναν που αγαπάει αυτή την πατρίδα, έκανε σιγά σιγά αυτή η αριστερίστικη φράξια που κυβερνά, την ακροδεξιά από ανύπαρκτο κόμμα σε κόμμα του 8%- 10%!

Αλλά, η κυβέρνηση και καμιά κυβέρνηση δεν δικαιούται να μη σέβεται τους πολίτες και τις δραστηριότητές τους, από τη στιγμή που δεν παραβιάζουν το νόμο. Ούτε δικαιούται να στρέφεται κατά πολιτών επειδή έχουν άλλες απόψεις. Το θεμέλιο της Δημοκρατίας είναι η ανοχή σε κάθε ιδέα. Και η υπεράσπιση των συμφερόντων όλου του λαού από την κυβέρνηση.

Είναι φανερό ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει σχέση με τη Δημοκρατία.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

liberal.gr

     

Unicef: Πάνω από 5.000 παιδιά έχουν σκοτωθεί στον πόλεμο της Υεμένης

 Συγκλονιστικά στοιχεία

Συγκλονιστικά στοιχεία για τις επιπτώσεις που έφερε ο πόλεμος στην Υεμένη φέρνει στη δημοσιότητα η Unicef:  Περισσότερα από 5.000 παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους ή έχουν τραυματιστεί στις εχθροπραξίες και 1,8 εκατομμύρια υποφέρουν από οξύ υποσιτισμό.

Σε έκθεση που παρουσιάστηκε σήμερα στη Σαναά, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία επισημαίνει ότι σχεδόν 2 εκατομμύρια παιδιά δεν πηγαίνουν πλέον σχολείο, εκ των οποίων τα 500.000 από την κλιμάκωση της σύρραξης τον Μάρτιο του 2015 συνέπεια της στρατιωτικής επέμβασης της Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων της.

Περισσότερα από 3 εκατομμύρια παιδιά έχουν γεννηθεί έκτοτε και «μια ολόκληρη γενιά» θα σημαδευθεί από τη βία, τους εκτοπισμούς, τις ασθένειες, τη φτώχεια και τον υποσιτισμό, τονίζεται στην έκθεση.

Το 50% και πλέον των μικρών παιδιών στην Υεμένη, δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό ή σε ένα επαρκές αποχετευτικό δίκτυο, προειδοποιεί επίσης η Unicef, υπογραμμίζοντας ότι 1,8 εκατομμύρια παιδιά υποφέρουν από οξύ υποσιτισμό, εκ των οποίων σχεδόν 400.000 έχουν ανάγκη από επείγουσα ιατρική φροντίδα για να μπορέσουν να επιζήσουν.

Περισσότερα από ένα εκατομμύριο άνθρωποι—εκ των οποίων το ¼ είναι παιδιά κάτω των 5 ετών, έχουν νοσήσει από χολέρα και οξεία διάρροια,όπως τονίζεται επίσης στην έκθεση.

Περισσότερα από 5.000 παιδιά σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στις συγκρούσεις από τον Μάρτιο το 2015, ήτοι 1.000 περισσότερα σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Unicef.

Τα παιδιά στην Υεμένη «υποφέρουν από τις καταστροφικές συνέπειες ενός πολέμου για τον οποίο δεν φέρουν καμία ευθύνη» δήλωσε η Μεριτχέλ Ρελάνο, η εκπρόσωπος του διεθνούς οργανισμού στην Υεμένη.

[….]

Τον περασμένο χρόνο, ο ΟΗΕ είχε προειδοποιήσει ότι η Υεμένη είχε εξελιχθεί σε θέατρο της «χειρότερης ανθρωπιστικής κρίσης στον κόσμο».

enallaktikos.gr  

Οι «τεμπέληδες» Έλληνες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην Ευρώπη - σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ

Eιδικά στην αρχή της κρίσης το στερεότυπο των «τεμπέληδων» Ελλήνων ευνοήθηκε πολύ από μερίδα του ευρωπαϊκού και δη του γερμανικού Τύπου.

Οι Έλληνες συνεχίζουν, ωστόσο, να είναι πιο σκληρά εργαζόμενοι Ευρωπαίοι, σύμφωνα με το παρακάτω διάγραμμα, που δημοσίευσε στη σελίδα του ο ΟΟΣΑ.

Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία του ΟΟΣΑ του 2015, οι Έλληνες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην Ευρώπη, καθώς το 11,2% των εργαζομένων δουλεύουν 60 ή και περισσότερες ώρες την εβδομάδα στο κύριο επάγγελμα που ασκούν.

Σε χειρότερη μοίρα από τους Έλληνες είναι μόνο οι εργαζόμενοι κατά σειρά σε Νότια Αφρική, Ινδία, Ινδονησία, Μεξικό, Κόστα Ρίκα, Κολομβία, Νότια Κορέα και Τουρκία.

Σκοπιανό ώρα μηδέν: Με νέα πρόταση ο Νίμιτς στη Νέα Υόρκη

Διπλωματικός πυρετός επικρατεί σε Αθήνα και Σκόπια ενόψει της σημερινής επανέναρξης των διαπραγματεύσεων μεταξύ του Μάθιου Νίμιτς με τους πρέσβεις των δύο χωρών Αδαμάντιο Βασιλάκη και Βάσκο Ναουμόφσκι. Την ίδια στιγμή ο γ.γ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ πραγματοποιεί διήμερη επίσκεψη στην γειτονική χώρα. Το ζήτημα της ονομασίας της ονομασίας των Σκοπίων εισέρχεται στην πιο κρίσιμη καμπή του καθώς όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές έχουν εκφράσει δημόσια την επιθυμία το 2018 να είναι η χρονιά στην οποία θα επιλυθεί.

Η Αθήνα κρατάει μικρό καλάθι από την σημερινές διαπραγματεύσεις στη Νέα Υόρκη, καθώς το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει ένας σημαντικός δίαυλος επικοινωνίας σε διμερές επίπεδο μεταξύ του Νίκου Κοτζιά και του Σκοπιανού ομολόγου του Νικολά Ντιμιτρόφ. Ωστόσο η δήλωση του υπουργού εξωτερικών της γειτονικής χώρας που υποστήριξε πως δεν υπάρχει αποκλειστικότητα στον όρο Μακεδονία, λίγο έλειψε να δυναμιτίσει το κλίμα των διαπραγματεύσεων.

Τα βλέμματα πάντως είναι στραμμένα στην συνάντηση που θα έχουν πιθανότατα στο Νταβός οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών στις 24 ή στις 25 Ιανουαρίου. Στο ραντεβού αυτό εκτιμούν διπλωματικές πήγες θα φανεί αν τελικώς υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες για την εξεύρεση μιας αμοιβαίας αποδεκτής λύσης.

Η πρόταση του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ που θα παρουσιάσει σήμερα στους διαπραγματευτές των δύο χωρών αναμένεται να περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία.

«Είναι μια νέα πρόταση, διότι είναι μια νέα συγκυρία και κάποιες από τις ιδέες έχουν  συζητηθεί για πολλά χρόνια. Ουδείς πρόκειται να ανακαλύψει κάτι απολύτως νέο. Αν υπήρχε κάτι απολύτως νέο θα το είχαμε ανακαλύψει τα τελευταία 25 χρόνια. Οι άνθρωποι στην Αθήνα, στα Σκόπια στον ΟΗΕ δεν είναι ανόητοι. Οπότε είναι ένας συνδυασμός. Αλλά νομίζω ότι στις παρούσες συνθήκες, θα αναζητήσουμε διαφορετικές λύσεις με έναν νέο τρόπο. Κι αυτό προσπαθώ να κάνω» δήλωσε ο Μάθιου Νίμιτς στον ΑΝΤ1 χαμηλώνοντας τον πήχη των προσδοκιών.

Κλειστά χαρτιά το Μαξίμου – Στο αντάρτικο οι ΑΝΕΛ

Η κυβέρνηση συνεχίζει να κρατά κλειστά τα διαπραγματευτικά της χαρτιά, τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούν ενημέρωση κατηγορώντας την για μυστική διπλωματία και ο Πάνος Καμμένος συνεχίζει το αντάρτικο. Ο κυβερνητικός εταίρος 24ωρες μετά την συζήτηση στην βουλή στην οποία απέφυγε να πάρει τον λόγο, συνέχισε να εκφράζει την διαφωνία του μέσω twitter ανεβάζοντας χάρτη της Γιουγκοσλαβίας του 1937 με τα Σκόπια να έχουν το όνομα Βαρντάσκα. Με αυτή την κίνηση ήθελε να επιβεβαιώσει τα όσα είχε υποστηρίξει στην πρόσφατη συνέντευξη του στο υπουργείο Άμυνας.

Την ίδια στιγμή ένας ακόμη βουλευτής των ΑΝΕΛ ο Δημήτρης Καμμένος μετέβη στην Αρχιεπισκοπή επαναλαμβάνοντας την αντίθεση  του κυβερνητικού εταίρου στην χρησιμοποίηση του όρου Μακεδονία. Παράλληλα οι ΑΝΕΛ ετοιμάζονται και για το συλλαλητήριο στην Θεσσαλονίκη που αναμένεται να πραγματοποιηθεί την Κυριακή. Εκεί πιθανότατα θα βρεθεί και ο Βασίλης Λεβέντης ενώ δεν αποκλείεται να εμφανιστούν και στελέχη της ΝΔ παρά το γεγονός πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τα ενθαρρύνει αλλά από την άλλη δεν εξέδωσε απαγορευτικό. 

Ο Γ. Γ του ΝΑΤΟ στα Σκόπια

Βρυξέλλες, Βερολίνο, Μόσχα και Ουάσιγκτον παρακολουθούν για διαφορετικούς λόγους η κάθε πλευρά από κοντά όλες τις εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων. Κύριος παρονομαστής της Ε.Ε. και των ΗΠΑ είναι η ολοένα και πιο ισχυρή παρουσία της Ρωσίας στην Βαλκανική χώρα, γεγονός που έχει προκαλέσει την έκδηλη ανησυχία τους.

Δεν θα πρέπει επίσης να θεωρείται καθόλου τυχαία η χρονική στιγμή που επέλεξε να επισκεφτεί τα Σκόπια ο γ.γ του ΝΑΤΟ. Ο Γένς Στόλτενμπεργκ θα βρίσκεται στα Σκόπια σήμερα και αύριο και θα συναντηθεί με την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας. Στο επίκεντρο των συναντήσεων θα βρεθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στις οποίες πρέπει να προχωρήσει η ΠΓΔΜ προκειμένου να ενισχυθεί η ευρωατλαντική προοπτική της, καθώς και οι δυνατότητες εξεύρεσης λύσης στο ζήτημα της ονομασίας, δεδομένου του ότι η επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος προϋπόθεση για να λάβει η χώρα πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Ο Γενς Στόλτενμπεργκ θα μιλήσει το μεσημέρι της Πέμπτης και σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής της ΠΓΔΜ ενώ θα παραχωρήσει κοινή συνέντευξη τύπου 

συναντηθεί με τον πρωθυπουργό των Σκοπίω, Ζόραν Ζάεφ.   

thetoc.gr