Τι θα συμβεί με την πανδημία το Φθινόπωρο - Μπροστά μας το νέο "κύμα"

 

Λόγω της εξασθένησης της ανοσίας από τα εμβόλια, Αμερικανοί επιστήμονες εκτιμούν ότι όσοι εμβολιάστηκαν μεταξύ Δεκεμβρίου 2020 και Φεβρουαρίου 2021 θα χρειαστούν πιθανώς μια τρίτη δόση πριν τον χειμώνα. Οι προβλέψεις για την πανδημία το Φθινόπωρο.

 

Σε άρθρο, με τίτλο «Τι προβλέπουν οι ειδικοί για την πανδημία του κορονοϊού το προσεχές φθινόπωρο και χειμώνα», αναφέρεται η γνώμη των ειδικών για το σχετικό θέμα. H βιβλιογραφία ανασκοπείται από τους καθηγητές της Ιατρικής του ΕΚΠΑ Δημήτριο Παρασκευή (Αναπληρωτής Καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνο Δημόπουλο (Πρύτανης ΕΚΠΑ).

 

Ο Ali Mokdad, καθηγητής επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, δήλωσε ότι θεωρεί πιθανή την έλευση ενός νέου πανδημικού κύματος, παρά την ταχεία αύξηση των εμβολιασμών στις ΗΠΑ. Ενώ τα κρούσματα και οι θάνατοι θα συνεχίσουν να μειώνονται στις ΗΠΑ το καλοκαίρι, είπε, οι μολύνσεις θα αυξηθούν ξανά το φθινόπωρο και πιθανόν ακόμα περισσότερο το χειμώνα. Ο αριθμός των θανάτων θα εξαρτηθεί κυρίως από το επίπεδο των εμβολιασμών μέχρι τότε καθώς και την παρουσία των μεταλλαγμένων στελεχών που θα υπάρχουν στην κοινότητα. Για να αποτραπεί ένα επερχόμενο νέο κύμα COVID-19, είπε ο Mokdad, θεωρεί ότι θα πρέπει να εμβολιαστεί το 80% -85% του πληθυσμού μέχρι το τέλος του έτους.

 

Λόγω της εξασθένησης της ανοσίας από τα εμβόλια, θεωρεί ότι τα άτομα που εμβολιάστηκαν μεταξύ Δεκεμβρίου 2020 και Φεβρουαρίου 2021 θα χρειαστούν πιθανώς μια αναμνηστική δόση πριν από το χειμώνα. Ο Mokdad επίσης δεν συμφωνεί με τη νέα σύσταση του CDC αναφορικά με τη κατάργηση της προστατευτικής μάσκας θεωρώντας ότι λόγω της μειωμένης χρήσης μάσκας αναμένεται αύξηση των περιστατικών COVID-19 ήδη από τον επερχόμενο Αύγουστο.

 

Ο Peter Katonah, καθηγητής Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Λος 'Αντζελες (UCLA), δήλωσε ότι είναι παρακινδυνευμένο να κάνουμε προβλέψεις αλλά θεωρεί πιθανό ένα νέο κύμα. Προς το παρόν τα εμβόλια φαίνεται να προστατεύουν από το COVID-19, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ, όπου τα κρούσματα έχουν μειωθεί σημαντικά. Αναφορικά με την οδηγία του CDC, τόνισε, ότι η χρήση μάσκας και η κοινωνική αποστασιοποίηση από τους μη εμβολιασμένους είναι απαραίτητες για τον περιορισμό της διασποράς του ιού. Ο Katonah θεωρεί ότι δεν μπορούμε να προσθέσουμε όσους έχουν ήδη μολυνθεί με COVID-19 στα εμβολιασμένα άτομα για να φτάσουμε το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης σε 70% -80% που απαιτείται για την ανοσία αγέλης.

 

Η Preeti Malani, καθηγήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, δήλωσε ότι δεν είναι γνωστή η διάρκεια της φυσικής ανοσίας. Σε κάθε περίπτωση, είπε, δεν πρόκειται να ζήσουμε σε έναν κόσμο χωρίς COVID-19. Ας ελπίσουμε ότι τα κρούσματα θα μειωθούν, και θα συνεχίσουν να παραμένουν χαμηλά, και ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα εμβολιαστούν, οπότε θα διατηρείται το ποσοστό ανοσίας στα επίπεδα του 70%. Είτε έχουμε χειμώνα είτε όχι, είπε, η πορεία της πανδημίας εξαρτάται από τι ποσοστό της κοινότητας έχει ανοσία στον ιό. Κάτι άλλο που παραμένει άγνωστο είναι το πόσο διαρκεί η προστασία από τα εμβόλια.

 

Επί του παρόντος, το Βρετανικό στέλεχος (B.117) κυριαρχεί στις ΗΠΑ και επειδή έχει κυριαρχήσει έναντι άλλων στελεχών για τα οποία τα εμβόλια είναι λιγότερο αποτελεσματικά, δεν έχει παρατηρηθεί αύξηση στους θανάτους όπως σε άλλες χώρες, δήλωσε ο Mokdad. Αλλά η εικόνα θα μπορούσε να αλλάξει εάν τα στελέχη της Νότιας Αφρικής ή της Βραζιλίας κυριαρχήσουν, λόγω του ότι τα εμβόλια είναι λιγότερο αποτελεσματικά έναντι αυτών και λόγω ότι μπορούν να μολύνουν ξανά άτομα που είχαν μολυνθεί στο παρελθόν με άλλα στελέχη.

 

Ο Katonah δηλώνει ότι δεν ανησυχεί για τα μεταλλαγμένα στελέχη όπως πριν από λίγους μήνες. Εάν τα στελέχη αρχίσουν να δημιουργούν προβλήματα, τα εμβόλια μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα.

 

Ο David Hardy, κλινικός καθηγητής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή Keck, University of Southern California, δήλωσε ότι δεν είναι σαφές πόσο αποτελεσματικά είναι τα τρέχοντα εμβόλια έναντι των στελεχών της Νοτίου Αφρικής και της Βραζιλίας. Ο ίδιος διαφωνεί αναφορικά με την εποχικότητα του SARS-CoV-2. Η αύξηση του περασμένου χειμώνα, σημείωσε, συνέβη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στη Δυτική Ακτή από ό,τι στα Βορειοανατολικά, όπου μια εποχική τάση θα ήταν αναμενόμενη λόγω της χαμηλής εξωτερικής θερμοκρασίας. Οι αυξήσεις στα κρούσματα που σημειώθηκαν τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο δεν συνέβησαν λόγω αλλαγών στις κλιματολογικές συνθήκες αλλά λόγω αλλαγών στην ανθρώπινη συμπεριφορά.

 

Ενώ οι υπόλοιποι ειδικοί εξέφρασαν ανησυχία σχετικά με την ανοσία από τα εμβόλια που θα μπορούσε να εξασθενήσει στο τέλος του έτους, ο Hardy θεωρεί ελπιδοφόρα την εμπειρία μας με την ανοσία που επάγεται από τα εμβόλια έναντι της γρίπης.

 

Η ανοσία αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου και στους δύο τύπους γρίπης Α και Β, είτε κάποιος έχει εμβολιαστεί τακτικά ή αν έχει εμβολιαστεί μόνο τα τελευταία χρόνια, σημείωσε. Ο Mokdad προέβλεψε επίσης ότι, ακόμη και αν έχουμε σημαντική αύξηση στα κρούσματα τον χειμώνα, δεν θα έχουμε μεγάλη αύξηση στις μολύνσεις ή τους θανάτους όσο είδαμε τον Δεκέμβριο και Ιανουάριο.   

πηγή

Διαψεύδει ο Γιώργος Παπανδρέου τις φήμες περί πρότασης ΣΥΡΙΖΑ για ένταξη στη Σοσιαλιστική Διεθνή

 

Διαψεύδει ο Γιώργος Παπανδρέου τα δημοσιεύματα για πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, να ενταχθεί στη Σοσιαλιστική Διεθνή.

 

Από το Γραφείο του πρώην Πρωθυπουργού και Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργου Α. Παπανδρέου, σχετικά με σημερινά δημοσιεύματα, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

 

«Δεν έχει τεθεί οποιοδήποτε θέμα ένταξης Ελληνικού κόμματος στη Σοσιαλιστική Διεθνή, πέραν του Κινήματος Αλλαγής, ή έχει κατατεθεί κάποιο σχετικό αίτημα εκ μέρους κάποιου άλλου κόμματος.

 

Είναι απολύτως σαφές ότι, ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, δεν γνωρίζει οτιδήποτε σχετικό, ούτε και έχει αναλάβει κάποια σχετική πρωτοβουλία.

 

Τέλος, ουδείς εκ των συνεργατών του έχει μιλήσει για οποιοδήποτε τέτοιο θέμα».  

πηγή

Τραμπούκος πλην συνεπιμελής

 

 γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Η φαντασία της ζωής αφήνει μίλια πίσω της τη φαντασία των σεναριογράφων. Σε όλα όμως υπάρχει ένα όριο, που κρατάει το μυαλουδάκι μας εντός κρανίου. Και ελάχιστα πράγματα να ξέρει κανείς από πολιτική, λ.χ. απλώς να περνάει σποραδικά από περίπτερο με κρεμασμένες εφημερίδες, μαθαίνει από τα πρωτοσέλιδα ότι ο.. ήλιος μπορεί να ανατείλει από τη Δύση, το οχυρό του «Πρώτου Θέματος» όμως δεν θα εκπορθηθεί ποτέ από τους συριζαίους.

Ετσι πιστεύαμε μέχρι χθες δηλαδή. Γιατί, όπως αποκάλυψε ο βουλευτής της Ν.Δ. Γιάννης Λοβέρδος, αποδεικνύοντας πόσο δεινός δημοσιογράφος παραμένει, οι δούρειοι τύποι του ΣΥΡΙΖΑ άλωσαν και το «Π.Θ.». Πειστήριο, ο τίτλος της ιστοσελίδας της εν λόγω εφημερίδας: «Γιάννης Λοβέρδος: Ο κακοποιητής μπορεί να είναι καλός γονιός». Δεν τον αδικούσε τον βουλευτή ο τίτλος. Συνόψιζε όσα ισχυρίστηκε αγορεύοντας για το απαράδεκτο σχέδιο νόμου περί συνεπιμέλειας. Ιδού: «Χώρισα με τη γυναίκα μου και έχω πάθος εναντίον της. Αυτό δεν σημαίνει πως είμαι κακός πατέρας. Οπως αντίστροφα, μία γυναίκα η οποία έπιασε τον άντρα της να την απατά, την έδερνε, την κακοποιούσε και έχει μίσος εναντίον του πρώην άντρα της, όμως, παρ’ όλα αυτά, έχει το παιδί το δικαίωμα να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς του». Δηλαδή, το παιδί μπορεί άνετα να ζήσει με τον πατέρα κι ας του έδερνε τη μάνα. Που σημαίνει ότι ο τραμπούκος μπορεί άνετα να είναι καλός γονιός.

Ηθελε ίσως ο βουλευτής να πει κάτι άλλο από αυτό που εκστόμισε; Θα μπορούσε τότε να ζητήσει συγγνώμη μετά την κατακραυγή και να διορθώσει τα ημαρτημένα. Δεν το έπραξε. Αντίθετα, επιχείρησε αλαζονικά να στρίψει διά του γνωστού αρραβώνος με τη Στρεψοδικία. Επιτέθηκε στα «τρολ του ΣΥΡΙΖΑ», που, «εκμεταλλευόμενα την ανθρωποφαγία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, απομόνωσαν μια φράση». Και άλωσαν το «Π.Θ.»…

«Η ανθρωποφαγία των σόσιαλ μίντια»… Μάλιστα. Τον Φλεβάρη του 2019, όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του κ. Λοβέρδου, τα hellinika hoaxes, του ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως, έκαναν κοτζάμ αφιέρωμα στα ανθρωποφαγικά hoaxes που διακινούσε ο δημοσιογράφος από δύο ιστοσελίδες, επτά προφίλ στο φέισμπουκ και έναν λογαριασμό του στο τουίτερ, και στα οποία χρωστάει την εκλογή του. Εκτός των πλαστών φωτογραφιών που δημοσίευσε σαν γνήσιες, ο κ. Λοβέρδος ρωτούσε σαν δαιμόνιος ρεπόρτερ: «Είναι αλήθεια ότι η Ηριάννα είναι συγγενής του τ. υφυπουργού Αθλητισμού Βασιλειάδη;» Η Ηριάννα δεν μίλησε ποτέ για ανθρωποφαγία, προς τι. Μιλάει όμως ο κ. Λοβέρδος. Ελεος.          

Πυροβόλησαν στο κεφάλι ακτιβίστρια του κινήματος Black Lives Matters στο Λονδίνο

 

H Σάσα Τζόνσον, βρετανίδα ακτιβίστρια του Black Lives Matters νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση μετά από επίθεση που δέχθηκε με πυροβολισμούς στο κεφάλι.  Η επίθεση πραγματοποιήθηκε στο Σάουθγουορκ, περιοχή του νότιου Λονδίνου το πρωί της Κυριακής.

 

Η 27χρονη ακτιβίστρια δεχόταν, τον τελευταίο καιρό, απειλές κατά της ζωής της λόγω της δράσης της, όπως ενημέρωσε το κόμμα που ανήκει η άτυχη ακτιβίστρια, Taking the Initiative Party. Η αστυνομία δεν έχει επιβεβαιώσει την ταυτότητα των δραστών αλλά είπε ότι μέχρι τώρα δεν υπάρχουν στοιχεία για οργανωμένη επίθεση ενώ οι έρευνες συνεχίζονται.

Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος ακριβώς από τον φόνο του Τζορτζ Φλόιντ, στη Μινεσότα των ΗΠΑ, για τον θάνατο του οποίου η Σάσα Τζόνσον είχε πάρει μέρος σε πολλές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.         

 

Πρόκειται για μια ηγετική φυσιογνωμία στο κίνημα Black Lives Matters που δραστηριοποιείται και στη Βρετανία. Το κίνημα πήρε θέση και σε ανακοίνωση του τονίζει: «Το BLMUK (σ.σ. Black Lives Matter UK) εκφράζει το σοκ μας και την αλληλεγγύη για τον πυροβολισμό της Σάσα Τζόνσον. Μία νεαρή μητέρα και ατρόμητη πολιτική αγωνίστρια που ήταν στην πρώτη γραμμή πολλών διαδηλώσεων του BLM το περασμένο καλοκαίρι».        

BLMUK expresses our shock and solidarity over the shooting of Sasha Johnson. A young mother and fearless political campaigner who was at the forefront of many BLM protests last summer. https://t.co/4DzuqnhkT2

— #BlackLivesMatterUK (@ukblm) May 23, 2021

πηγή 

Πώς πλουτίζουν οι συνωμοσιολόγοι

 

 γράφει ο Άρης Χατζηστεφάνου 

  

Οι συνωμοσιολόγοι παρουσιάζονται συνήθως σαν γραφικοί πλην «τίμιοι» συνομιλητές, οι οποίοι πιστεύουν τα τερατώδη ψέματα που διαδίδουν. Πρόσφατες έρευνες όμως αποδεικνύουν ότι πίσω από τις γνωστότερες θεωρίες συνωμοσίας κρύβεται και μια βιομηχανία εκατομμυρίων δολαρίων. Ιστορίες που θυμίζουν απελπιστικά και ορισμένους Έλληνες πολιτικούς.

 

Πριν από μερικές εβδομάδες το κρατικό ραδιόφωνο των ΗΠΑ, NPR, παρουσίασε έρευνα σύμφωνα με την οποία οι περισσότερες ψευδείς πληροφορίες που διαδίδουν οι αντιεμβολιαστές προέρχονται από μόλις 12 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η λεγόμενη «ντουζίνα της παραπληροφόρησης» παράγει το 65% της προπαγάνδας εναντίον του εμβολιασμού που διακινείται στο Facebook και το Twitter. Ενώ όμως πριν από μερικά χρόνια οι λεγόμενοι ψεκασμένοι διακινούσαν ψευδείς πληροφορίες που δεν επηρέαζαν σε σημαντικό βαθμό τη λειτουργία των δυτικών κοινωνιών, σήμερα θεωρούνται υπεύθυνοι για το γεγονός ότι χώρες όπως οι ΗΠΑ κινδυνεύουν να μην πετύχουν την πολυπόθητη ανοσία και έτσι να θρηνήσουν χιλιάδες θύματα ακόμα.

 

 

 

Να σημειωθεί ότι την έρευνα δημοσίευσε η βρετανική ομάδα Center for Countering Digital Hate (Κέντρο για την Αντιμετώπιση του Ψηφιακού Μίσους), η οποία έχει κατηγορηθεί ότι στο παρελθόν εντόπισε «συνωμοσίες» και εκεί που δεν υπήρχαν. Συγκεκριμένα συμμετείχε σε επιχειρήσεις συκοφάντησης πολιτικών, όπως ο πρώην επικεφαλής των Βρετανών Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, με ψευδείς κατηγορίες περί αντισημιτισμού.

 

Ασχέτως όμως των πολιτικών πεποιθήσεών τους, οι μέθοδοι που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές για την καταγραφή της διάδοσης μιας πληροφορίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιβεβαιώνουν και μια εμπειρική παρατήρηση: ότι οι περισσότερες από τις συνωμοσίες που κυκλοφορούν αποτελούν ακριβή αντιγραφή ελάχιστων κειμένων και βίντεο. Στην περίπτωση της Ελλάδας μάλιστα οι θεωρίες φτάνουν κακά μεταφρασμένες και αναπαράγονται μαζικά στο διαδίκτυο.

 

 

 

Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι τι κερδίζουν οι αρχικοί super spreaders (εστίες υπερμετάδοσης) των ψευδών πληροφοριών. Η άποψη ότι πρόκειται απλώς για παρανοϊκούς ή έστω παραπλανημένους ιδεολόγους, οι οποίοι βρίσκουν ευήκοα ώτα σε κοινωνίες που βρίσκονται σε πολιτισμική και κυρίως οικονομική κρίση λέει μόνο τη μισή αλήθεια. Αρκετοί από τους γνωστότερους συνωμοσιολόγους έχουν χτίσει οικονομικές «αυτοκρατορίες» που τους αποφέρουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ με τρεις βασικούς τρόπους: διαφημίσεις στις ιστοσελίδες τους, πώληση «θαυματουργών» προϊόντων και χρηματικές χορηγίες από τους θαυμαστές τους, οι οποίοι συχνά τους αντιμετωπίζουν σαν σύγχρονους μεσσίες.

 

Θα πρέπει καταρχήν να θυμόμαστε ότι ο πατέρας του σύγχρονου αντιεμβολιαστικού κινήματος, Αντριου Γουέικφιλντ, ο οποίος παραποίησε επιστημονικά στοιχεία για να ισχυριστεί ότι ο εμβολιασμός μπορεί να προκαλέσει αυτισμό, κατηγορήθηκε ότι είχε στήσει απάτη που θα μπορούσε να του αποφέρει έως και 43 εκατομμύρια δολάρια. Όπως αποκάλυψε η επιστημονική επιθεώρηση «British Medical Journal», ο Γουέικφιλντ είχε ιδρύσει δύο εταιρείες στο όνομα της γυναίκας του, οι οποίες θα εκμεταλλεύονταν τον πανικό, που ο ίδιος είχε προκαλέσει, πουλώντας τεστ για τον εντοπισμό κρουσμάτων αυτισμού.

 

 

 

Η επιχείρηση του Γουέικφιλντ μπορεί να απέτυχε (αφού όμως πρώτα συνέβαλε στο να επανεμφανιστούν ασθένειες που είχαν αντιμετωπιστεί εδώ και δεκαετίες), αρκετοί από τους συνεχιστές του όμως βρήκαν πιο αποτελεσματικές μεθόδους πλουτισμού. Συνωμοσιολόγοι όπως ο μακαρίτης Ρας Λίμπο (που υποστήριζε ότι ο κορονοϊός είναι μια μορφή κοινής γρίπης, την οποία κάποιοι χρησιμοποιούν για να ανατρέψουν τον Τραμπ) και ο Αλεξ Τζόουνς (που αναπαρήγαγε την ψευδή σύνδεση των εμβολίων με τον αυτισμό) παρουσίαζαν podcast με εκατομμύρια ακροατές.

 

Στην ακμή της καριέρας του ο Αλεξ Τζόουνς συγκέντρωνε δύο εκατομμύρια ακροατές ανά εκπομπή και τουλάχιστον 20 εκατομμύρια μοναδικούς επισκέπτες τον μήνα στην ιστοσελίδα του. Ο ίδιος, αφού έπεισε εκατομμύρια Αμερικανούς ότι ο εμβολιασμός αποτελεί μια απάτη των «φιλελεύθερων ελίτ», άρχισε να πουλά την οδοντόκρεμα SuperSilver, η οποία -εκτός από λεύκανση- υποτίθεται ότι ενίσχυε και το ανοσοποιητικό σύστημα για να αντιμετωπίζει την Covid-19 (παρεμφερή ιστορία με τη αλοιφή «Βυζαντινόν» του Βελόπουλου, η οποία προκάλεσε εισαγγελική παρέμβαση).

 

Σύμφωνα με το περιοδικό «Der Spiegel», το 80% των κερδών της εταιρείας του Αλεξ Τζόουνς προέρχονταν από πωλήσεις προϊόντων, τα οποία συχνά υπόσχονταν λύσεις σε φοβίες που ο ίδιος προωθούσε στο ακροατήριό του. Σύμφωνα με έρευνα του περιοδικού «Slate», τα κέρδη αυτά ενδέχεται να έφταναν τα δέκα εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.

 

 

 

Καθώς ορισμένες πλατφόρμες, όπως το YouTube και το Facebook, άρχισαν να απαγορεύουν τις εκπομπές που απειλούσαν τη δημόσια υγεία, αρκετοί από τους super spreaders της παραπληροφόρησης μετακινήθηκαν σε φιλικές για αυτούς υπηρεσίες φιλοξενίας video, όπως το DLive. Η συγκεκριμένη πλατφόρμα, λόγω της χαλαρής πολιτικής της, μετατράπηκε σε κρησφύγετο και εκκολαπτήριο αντιεμβολιαστών, νεοναζιστών και οπαδών της φυλετικής ανωτερότητας των λευκών. Αρκετοί από αυτούς συνειδητοποιήσαν γρήγορα ότι το βασικό προϊόν που θα τους εξασφάλιζε κέρδη δεν ήταν οι θαυματουργές οδοντόκρεμες, τα νανογιλέκα και κάθε είδους σύγχρονα ματζούνια, αλλά η ίδια η ψευδής πληροφορία την οποία κατασκεύαζαν.

 

Σύμφωνα με υπολογισμούς του περιοδικού TIME, ακροδεξιοί σχολιαστές όπως ο Νικ Φουέντες συγκεντρώνουν περισσότερα από 140.000 δολάρια μόνο από διαφημίσεις και προβολή βίντεο σε συνδρομητές. Είναι ενδεικτικό ότι οχτώ στους δέκα πιο κερδοφόρους λογαριασμούς τού DLive ελέγχονται από συνωμοσιολόγους και ακροδεξιούς. Σύμφωνα μάλιστα με το TIME, περίπου 50 λογαριασμοί, που αποκομίζουν δεκάδες χιλιάδες δολάρια, πολλαπλασίασαν τους θεατές τους υποστηρίζοντας ότι ο κορονοϊός είναι μια απάτη.

 

Μερικές φορές το να πείθεις τους οπαδούς σου ότι παλεύεις απέναντι στα κέρδη των πολυεθνικών είναι μια πολύ… κερδοφόρα ενασχόληση.

 

      

Αεροπειρατεία ή υπεράσπιση εθνικής ασφαλείας;

 

γράφει ο Δημήτρης Λιάτσος

 

Τι σου είναι η ιστορία, ακόμα και η εντελώς πρόσφατη!  Ανατρέχοντας κάποια αρχεία του ρωσικού πρακτορείου ΙΝΤΕΡΦΑΞ, το μάτι μου έπεσε σε μια ενδιαφέρουσα δήλωση:

 – Κάθε κράτος εν ονόματι της ασφαλείας του και για στρατιωτικούς λόγους, μπορεί να κάνει χρήση του Διεθνούς Δικαίου και να απαιτήσει την προσγείωση κάθε αεροσκάφους που πετά στον εναέριο χώρο του!

Μια δήλωση με άμεση επικαιρότητα που θα μπορούσε να την εκφέρει αυτές τις μέρες αξιωματούχος της Λευκορωσίας. Άλλωστε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Μινσκ δήλωσε ότι η αλλαγή πορείας και η προσγείωση του αεροσκάφους που πετούσε από την Αθήνα στο Βίλνιους, στο Μινσκ, «έγινε με βάση όλους τους κανόνες της διεθνούς ναυσιπλοΐας»!

Ε λοιπόν, η παραπάνω δήλωση που βρήκα στο ΙΝΤΕΡΦΑΞ, έγινε στις 24 Ιουνίου 2013 από… αμερικανό ανώνυμο αξιωματούχο! Ο οποίος, τότε, δεν απέκλειε το ενδεχόμενο να αναγκάσουν οι αμερικανικές αρχές να προσγειωθεί στο έδαφος τους αεροσκάφος της ρωσικής ΑΕΡΟΦΛΟΤ που έκανε την πτήση προς την Κούβα! Οι μυστικές υπηρεσίες είχαν την πληροφορία ότι μέσα μπορεί να βρίσκεται ο πρώην πράκτορας της CIA, Εντουάρντ Σνόουντεν, που διέφυγε στο Χονγκ-Κονγκ και από εκεί στη Μόσχα! Και επεδίωκαν, πάσει θυσία, να τον συλλάβουν και να τον δικάσουν…

Τότε οι αμερικανοί δεν τόλμησαν να κάνουν μια τέτοια κίνηση υψηλού ρίσκου για τους ίδιους! Ρωσία είναι αυτή, δεν ξέρεις με τι τρόπο μπορεί να σου… απαντήσει!

Ωστόσο, δέκα μέρες αργότερα, «ξεχνώντας» τα λεγόμενα περί «εθνικού εναέριου χώρου», προέβησαν σε αυτό που πραγματικά μπορεί να χαρακτηριστεί «κρατική αεροπειρατεία»! Τσαλαπατώντας κάθε έννοια εθνικής αξιοπρέπειας της Ιταλίας, Γαλλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας, οι ΗΠΑ ανάγκασαν τις χώρες αυτές να κλείσουν τον εναέριο χώρο τους στη διέλευση του αεροσκάφους του προέδρου της Βολιβίας, Εβο Μοράλες, που είχε απογειωθεί τρεις ώρες πριν από τη Μόσχα! Ο κυβερνήτης του αεροσκάφους ενημέρωσε τον Μοράλες ότι τους αναγκάζουν να προσγειωθούν στη… Βιέννη! Εκεί, πράκτορες της CIA, έκαναν έφοδο και αναζητούσαν τον… Εντουάρντ Στόουν! Δεν ήταν μέσα… Το φιάσκο των αμερικανών μυστικών υπηρεσιών δεν αποτελεί αντικείμενο αυτής της ανάλυσης. Η ουσία είναι πως ανάγκασαν σε προσγείωση προεδρικό αεροσκάφος τρίτης χώρας χρησιμοποιώντας  ως εργαλείο τέσσερεις χώρες της γηραιάς Ηπείρου! Είδε κανείς να βγάλουν οι Βρυξέλλες καμμία καταγγελία που να καταδικάζει το «πρωτοφανές» αυτό γεγονός;

 

Εντυπωσιάζει η άμεση συντονισμένη ομοβροντία αντιδράσεων!

 

Μαζεύω τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα τώρα και, να ορισμένα:

• Η πρώτη αναφορά που έγινε περί ύπαρξης βόμβας στο αεροσκάφος της Ryanair, έδινε την εικόνα πως την απόφαση για την αλλαγή πορείας και προσγείωσης στο Μινσκ πήρε ο κυβερνήτης του αεροσκάφους…

 • Εννέα μόλις λεπτά της ώρας μετά την προσγείωση, η Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια που βρίσκεται στη γειτονική Πολωνία έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο καταγγελίας της «αποτρόπαιας» πράξης της κυβέρνησης της χώρας της!

• Μέσα στην επόμενη ώρα από Αθήνα έως Βρυξέλλες, Πολωνία, Λιθουανία, Αυστρία, Γερμανία κλπ γινόταν αγώνας δρόμου ποιος θα δώσει πιο γρήγορα δήλωση-καταγγελία!

• Πέρα από τη συνήθη φράση για κίνδυνο των επιβατών, όλοι, σαν σε καρμπόν, απαιτούσαν την απελευθέρωση του «ακτιβιστή» και «συνεργάτη της ηγέτιδας της αντιπολίτευσης», Ρομάν Προτασέβιτς!

Τι και αν οι αρχές της Λευκορωσίας δηλώνουν ανοικτές σε κάθε έρευνα για το θέμα με συμμετοχή διεθνών εμπειρογνωμώνων;

Δίνεται η εντύπωση πως κάποιοι, κυρίως πολιτικοί παράγοντες, δείχνουν τον υπεύθυνο, του επιβάλουν κυρώσεις και αποκλεισμούς  και μετά ξεκινούν οι «έρευνες» που πρέπει να «αποδείξουν», το… προκαθορισμένο!

Ίδια τακτική που ακολούθησαν οι ΗΠΑ τον Ιούλιο 2014, σχετικά με την πολύκροτη υπόθεση της κατάρριψης του τζάμπο των Μαλαισιανών αερογραμμών πάνω από το Ντονμπάς, στα ανατολικά της Ουκρανίας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 297 άνθρωποι! Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Ομπάμα, δήλωσε ευθαρσώς ότι την ευθύνη φέρουν οι υποστηριζόμενοι από τη Ρωσία, «αυτονομιστές»!

Πέρασαν επτά ολόκληρα χρόνια και η δική τους επιτροπή που εδρεύει στην Ολλανδία, δεν έχει καταφέρει ακόμα να «συγκλονίσει» έτσι τα στοιχεία ώστε αυτά να συμβαδίζουν με την πολιτική προαπόφαση της Ουάσιγκτον!

 

Ποιον υπερασπίζεται η Δύση;

 

Τώρα που όλοι οι επιβάτες έφτασαν σώοι στον προορισμό τους, το Βίλνιους, παρά την πολύωρη ταλαιπωρία, αναδύεται το ερώτημα; Ποιον υπερασπίζεται η πολιτική ελίτ της Δύσης; Πράγματι έναν απλό «ακτιβιστή»;

Ο Προτασέβιτς, παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει πλούσια δράση στο οργανωμένο και αδρά χρηματοδοτούμενο κίνημα επεμβάσεων σε άλλες χώρες. Βρέθηκε αρχικά στην Ουκρανία όπου εκπαιδεύτηκε σε στρατόπεδα που αποτελούν το άντρο των ποικίλων νεοναζιστικών ενόπλων ομάδων που ουσιαστικά δίνουν τον τόνο των εξελίξεων από το 2014, στην Ουκρανία! Δεν δίσταζε να φωτογραφηθεί και με κράνη με το σήμα των SS…

 

 

Στη Λευκορωσία ήταν από τα κορυφαία στελέχη που μέσα από τις γραμμές δυο telegram καναλιών έπαιξε ρόλο στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο δεύτερο μισό του 2020. Αποτελούσε το σύνδεσμο νεολαιίστικων οργανώσεων με την Πολωνία και τη Λιθουανία από όπου ερχόταν στη Λευκορωσία υλικό, βίντεο και χρηματοδότηση των οργανωτών των διαδηλώσεων! Για τη δράση του αυτή βγήκε ένταλμα σύλληψης του. Ξέφυγε στο εξωτερικό. Το ένταλμα έγινε διεθνές, εστάλη στην Ιντερπόλ! Ωστόσο, ο Προτασέβιτς ένοιωθε πλήρη ασφάλεια, ταξίδευε ελεύθερα… Ακτιβιστής γαρ… Στο διαδίκτυο ανέβασε σωρεία φωτογραφιών από τις βόλτες με την Τιχανόφσκαγια στην Αθήνα!

 Μόλις κατάλαβε ότι το αεροπλάνο άλλαξε πορεία και αντί για το Βίλνιους πάει στο Μινσκ, άρχισε να χτυπιέται, μετέφερε πράγματα από τη βαλίτσα του σε άλλες…

Μετά την προσγείωση συνειδητοποίησε ότι η σύλληψη είναι αναπόφευκτη. Το ενδιαφέρον είναι πως ο νεαρός «ακτιβιστής», διαβάζω ότι δέχεται να συνεργαστεί με τις ανακριτικές αρχές της χώρας του.

 

Προς τι οι φωνασκίες των Ευρωπαίων;

 

Μήπως για να χρησιμοποιηθούν ως «προπέτασμα καπνού» ώστε να σκεπάσουν τα όσα «σπαρταριστά» φαίνεται ότι θα ξεράσει ο Προτασέβιτς: Για τους έξωθεν πάτρωνες του, για τις χρηματοδοτήσεις και τους μηχανισμούς κίνησης τους, για τους συνδέσμους του και αλλά πολλά και… δημοκρατικά εργαλεία στην επιχείρηση ανατροπής της λευκορωσικής ηγεσίας! Δε φωνασκούν από… ντροπή που θα αποκαλυφθούν αλλά από απόγνωση που ένα ακόμα πολυδάπανο οργανωμένο σύστημα επέμβασης σε άλλη χώρα, τσακίζεται! Ο Λουκασένκο αποδείχτηκε «σκληρό καρύδι» από το οποίο σπάνε τώρα τα δόντια τους. Και επειδή θεωρούν ότι είναι τελείως εξευτελιστικό για τους ίδιους να χάσουν από ένα «πρόεδρο κολχοζ», όπως τον αποκαλούν υποτιμητικά, έσπευσαν να διαρρεύσουν ότι πίσω από την «κρατική αεροπειρατεία» είναι, φυσικά, ο Πούτιν! Ο Πολωνός ΥΠΕΞ έτρεξε πρώτος να το διακηρύξει…

 

 

(εδώ ο Προτασέβιτς δείχνει το ντοκουμέντο διαβίωσης στην Πολωνία)

 

Οι… γίγαντες της Λετονίας όπου διεξάγεται αυτές τις μέρες το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα χόκεϊ (που ήταν να γίνει στο Μινσκ αλλά του το πήραν για να τιμωρήσουν το καθεστώς οι φερέλπιδες αθλητικοπατέρες της Ε.Ε), απέσυραν τη σημαία της Λευκορωσίας και στη θέση της τοποθέτησαν εκείνη που ανέμιζαν οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές (άσπρο-κόκκινη) τους προηγούμενους μήνες. Τη σημαία αυτή ύψωσαν εκείνοι που στο μεγάλο αντιφασιστικό πόλεμο, όπου η Λευκορωσία έδωσε θυσία τον έναν στους τέσσερεις κατοίκους της, πολέμησαν στο πλευρό του Χίτλερ!

 

ΥΓ: Στη Μόσχα οι επίσημες δηλώσεις για το θέμα είναι συγκρατημένες δίνοντας κυρίως έμφαση στα ανάλογα «έργα και ημέρες» των αμερικανών, όπως προαναφέρω. Ωστόσο, το σύνολο των πολιτικών αναλυτών εκφράζει ικανοποίηση και αναγνωρίζει ότι ο Λουκασένκο και η παλιά σχολή της Επιτροπή Κρατικής Ασφαλείας (ΚΑΓΚΕΜΠΕ), πραγματοποίησαν μια «εκπληκτική επιχείρηση»! Και αυτό, εκτιμούν, είναι καρφί στο μάτι των μυστικών υπηρεσιών των γειτονικών χωρών που έχουν αναλάβει εργολαβικά την επιχείρηση ανατροπής του καθεστώτος!  

Χουντογλέντι και χουντογελοιότητα στη Λάρισα

 

Δεν ξέχασαν το χουντογλέντι τους και φέτος οι χουνταίοι του «Πατριωτικού Συνδέσμου» στη Λάρισα.

 

Σύμφωνα ρεπορτάζ του onlarissa.gr οι χουνταίοι στο όρος Μαυροβούνι, όπου χόρεψαν μια εικόνα του δικτάτορα Παπαδόπουλου.

 

Ως συνήθως, δε, το χουντογλέντι πάει μαζί με τη χουντογελοιότητα:    

πηγή

Η αποτύπωση της ηρωικής αντίστασης του Κρητικού λαού σε ένα πίνακα του λαϊκού καλλιτέχνη Πέτρου Βλαχάκη.!

 

Η Μάχη της Κρήτης Δεν ήταν μια «αλλόκοτη μάχη», ένας «αλλοπρόσαλλος αγώνας», «μια απέλπιδα προσπάθεια» συγκράτησης του ναζί κατακτητή. Η Μάχη της Κρήτης αποτέλεσε ίσως την πρώτη σκηνή στο θέατρο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου όπου ο λαϊκός παράγοντας έγινε πρωταγωνιστής.  

Ένας πίνακας λαϊκού καλλιτέχνη δίνει την εικόνα των γεγονότων της εποχής. Ο Πέτρος Βλαχάκης, ο ζωγράφος που αποτύπωσε τη σκηνή στον κλασσικό σήμερα πίνακα του (κεντρική φωτογραφία) που φυλάσσεται στο Ιστορικό Αρχείο Κρήτης και αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σύγχρονα έργα τέχνης στη Μεγαλόνησο, είχε μιλήσει το 2008 στον γράφοντα για τη σκηνή που αποτύπωσε.

  

 

«Πήγαινα προς τον “Θόλο” (σημείο στο Γαλατά το χωριό του Βλαχάκη) και είδα ένα Γερμανό με αλεξίπτωτο να περνάει από πάνω μας. “Βαράτε του” λέω σε δυο στρατιώτες που ήταν κάτω από μια ελιά. Πυροβόλησαν και αυτός έπεσε πίσω από ένα σπίτι. “Τον καθαρίσαμε” μου έκαναν νόημα, αλλά δεν ήταν έτσι. Πηγαίνοντας πίσω από τον σπίτι είδα ότι ο Γερμανός είχε πέσει σε ένα χωράφι πιο κάτω και δεν είχε κτυπηθεί. Ένας χωριανός, ο Μανώλης Θεοδωράκης, τον είδε και παίρνει ένα δίκανο από το σπίτι του και κατευθύνθηκε προς το μέρος του. Τον πυροβόλησε αλλά δεν τον πέτυχε και ο αλεξιπτωτιστής γυρίζοντας το αυτόματο τον γάζωσε τραυματίζοντας τον σοβαρά στη κοιλιά.

 

Για αυτό και στον πίνακα μου, ο Θεοδωράκης φαίνεται σκυμμένος. Τότε ένας άλλος γείτονας, ο Αντώνης Φυντικάκης, με μια πρωτοφανή λύσσα και επειδή ήταν και άοπλος, αρπάζει μια πέτρα από κάτω και πέφτει πάνω στον Γερμανό. Με την πέτρα του σπάει το κεφάλι και τον σκοτώνει. Αυτήν την εικόνα την είδα να γίνεται μπροστά και μετά τον πόλεμο την αποτύπωσα σε πίνακα. Ο Θεοδωράκης την επομένη πέθανε από τα τραύματα του. Ο Φυντικάκης μπορεί να ήταν αγράμματος αλλά ήταν Κρητίκαρος με ψυχή» είχε πει ο Π. Βλαχάκης.

Γιώργος Κώνστας 

Ο καλύτερος υπουργός του κόσμου

 

Επειδή οι Έλληνες πολίτες δεν ανέχονται τον εξευτελισμό, ο υπουργός Ναυτιλίας Γιάννης Πλακιωτάκης θα έπρεπε να πάει σπίτι του, ώστε να μπορεί να έχει δουλεπρεπή οικειότητα με όποιον μεγαλοσχήμονα επιθυμεί.

 

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

Στο ντοκιμαντέρ "Black Trail" του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού οργανισμού European Investigative Collaboration (EIC), σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ναυτιλιακής βιομηχανίας, ο ελληνικός λαός πληροφορήθηκε ότι έχει την τύχη να τον υπηρετεί ο "σημαντικότερος υπουργός του κόσμου, αναφορικά με τη ναυτιλία", ο κ. Γιάννης Πλακιωτάκης (οι σχετικές δηλώσεις του στο 32:50 του βίντεο).

 

Δυστυχώς, όσο αλήθεια είναι ότι ο κ. Πλακιωτάκης είναι ο σημαντικότερος υπουργός του κόσμου, άλλο τόσο αλήθεια είναι και ότι υπηρετεί τους απλούς πολίτες.

 

Αν προσπεράσουμε τα αγγλικά της αριστείας, που χρησιμοποιεί, την αλαζονεία που εκπέμπει, αλλά και την ανοησία να εκφράζεται με τέτοια οίηση και με σαθρά επιχειρήματα απέναντι σε δημοσιογράφους ερευνητές, θα φτάσουμε στην ουσία, που μόνο οργή και ντροπή μπορεί να προκαλέσει.

Ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής στις απαντήσεις που δίνει, μπαίνει στη χορεία των αρνητών των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για την κλιματική αλλαγή, την ώρα που ήδη ζούμε τις συνέπειές της.

 

"Έχουμε δεσμευτεί να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Έχουμε όμως πραγματικές αποδείξεις πως μια τέτοια πολιτική θα έχει θετικές επιπτώσεις; Αυτό είναι ερωτηματικό", λέει χαρακτηριστικά.

 

Εμφανίζεται, ως κουτοπόνηρος, που κοροιδεύει διεθνείς οργανισμούς και δεν δίνει λογαριασμό, καθώς όταν ερωτάται γιατί στον Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοΐας (IMO), όσοι εκπροσωπούν την Ελλάδα προέρχονται από την βιομηχανία της ναυσιπλοΐας, και κανείς από την επιστημονική κοινότητα, υπεκφεύγει και κάνει ότι δεν καταλαβαίνει την ερώτηση.

 

Τα πραγματικά αποκαλυπτήρια όμως γίνονται όταν οι δημοσιογράφοι του δίνουν να ρίξει μια ματιά σε όσα έχει αναφέρει ο εφοπλιστής Λασκαρίδης σχετικά με το πόσο υπολογίζουν οι εφοπλιστές κυβερνήσεις, υπουργούς και πρωθυπουργους.

 

Ο κ. Πλακιωτάκης παίρνει στο χέρι του το τάμπλετ, αλλά πριν δει τι έχει πει ο Λασκαρίδης (και μείνει ενεός), αναφωνεί:

 

"Α, ο Πάνος, ξέρω".

 

Ο "Πάνος" θα έπρεπε να είναι "Πάνος" για τους φίλους του. Για έναν υπουργό, ειδικά για έναν υπουργό που έχει άμεση σχέση με το αντικείμενο του "Πάνου", θα έπρεπε να είναι ο κ. Λασκαρίδης.

 

Όχι όμως προφανώς για τον "σημαντικότερο υπουργό του κόσμου".

 

Ο κάθε εφοπλιστής, δρα με ένα και μόνο στόχο. Τη μεγιστοποίηση των κερδών του και την προστασία της θαλάσσιας αυτοκρατορίας του. Γι' αυτό είναι περίεργο να πέφτουμε από τα σύννεφα όταν διαπιστώνουμε ότι η μεγάλη ισχύς, πάει μαζί με τον κυνισμό, αλλά και τη σκληρότητα της δύναμης.

 

Ο υπουργός όμως, είναι σε αυτή τη θέση για να προστατεύει τα συμφέροντα του λαού και οφείλει εκτός από ικανός και αποτελεσματικός να είναι και αξιοπρεπής.

 

Γιατί όταν εξευτελίζεται, εξευτελίζεται στο όνομα του λαού.

 

Και επειδή αυτός ο ταλαιπωρημένος λαός, την ξεφτίλα ποτέ δεν την ανέχθηκε, καλό θα είναι ο κ. Πλακιωτάκης να πάει σπίτι του, ώστε να μπορεί με όλη του την άνεση να έχει δουλεπρεπή οικειότητα με όποιον μεγαλοσχήμονα επιθυμεί.    

Εμβόλια και αντιεμβολιαστές: Μια διαμάχη που ξεκίνησε πριν από 220 χρόνια!

 

 γράφει ο Μιχάλης Στούκας

 

 

Οι Έλληνες γιατροί πρωτοπόροι του εμβολιασμού – Ο πρώτος εμβολιασμός από τον Έντουαρντ Τζένερ (1796) και οι αντιδράσεις που προκάλεσε – Το αντιεμβολιαστικό κίνημα – Ο εμβολιασμός γίνεται υποχρεωτικός στη Μεγάλη Βρετανία (1853) και ξεσπούν μεγάλες αντιδράσεις – 20ος αιώνας: τα εμβόλια σώζουν εκατομμύρια ζωές

Με αφορμή τον κορωνοϊό και τα εμβόλια γι’ αυτόν τα οποία δημιουργήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν έντονες επιφυλάξεις για το πόσο αποτελεσματικά και ασφαλή είναι, σκεφτήκαμε να αναζητήσουμε περισσότερα στοιχεία για την ιστορία των εμβολίων και τους λεγόμενους αντιεμβολιαστές.

 

Με έκπληξη ανακαλύψαμε ότι εμβόλια και αντιεμβολιαστές έχουν παράλληλες ιστορίες. Το 1796 έγινε από τον Έντουαρντ Τζένερ, έναν Βρετανό γιατρό, το πρώτο εμβόλιο κατά της ευλογιάς. Ο Τζένερ αντιμετώπισε χλεύη και πλήθος αντιδράσεων. Το 1806 στο κορυφαίο Λεξικό της αγγλικής γλώσσας, το Merriam Webster’s, εμφανίζεται η λέξη antivaccine (vaccine=εμβόλιο) ως επίθετο, που σημαίνει αντίθετος στη χρήση του εμβολίου.

 

Ε. Τιμόνης – Ι. Πυλαρινός: οι πρωτοπόροι των εμβολιασμών

 

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, ακόμα και στην ιστορία των πρώτων εμβολιασμών, εμπλέκονται έμμεσα δύο Έλληνες γιατροί. Πριν την εισαγωγή του δαμαλισμού από τον Τζένερ για την πρόληψη της ευλογιάς, μοναδικός τρόπος αντιμετώπισής της ήταν η εμπειρική μέθοδος του ευλογιασμού που είχε μελετηθεί επιστημονικά από τον 17ο αιώνα από δύο Έλληνες γιατρούς: τον Εμμανουήλ Τιμόνη και τον Ιάκωβο Πυλαρινό, που όμως δεν είχε εφαρμοστεί ευρύτερα λόγω της επικινδυνότητάς της. Νομίζουμε ότι αξίζει να αναφερθούμε εκτενέστερα σ’ αυτούς τους δύο Έλληνες πρωτοπόρους γιατρούς, που είναι σχεδόν άγνωστοι στη χώρα μας και αποδεικνύουν και αυτοί, ότι ακόμα και στα σκοτεινά χρόνια της τουρκοκρατίας οι Έλληνες, κυρίως της διασποράς, μεγαλουργούσαν.

 

Ο Εμμανουήλ Τιμόνης γεννήθηκε στη Χίο γύρω στο 1650. Σπούδασε στην Πάντοβα και την Οξφόρδη. Το 1691 έγινε καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας και αργότερα άσκησε το επάγγελμα του γιατρού στην Κωνσταντινούπολη. Υπήρξε μάλιστα γιατρός της οθωμανικής Αυλής. Μελέτησε επιστημονικά την εμπειρική μέθοδο του ευλογιασμού για την πρόληψη της ευλογιάς, αρχικά ανεξάρτητα και στη συνέχεια παράλληλα με τον Ιάκωβο Πυλαρινό. Το 1713 κατέθεσε στην Βασιλική Εταιρεία του Λονδίνου, της οποίας ήταν μέλος, εργασία με τίτλο «Περί της δ’ εντομών η εμβολιασμού παραγωγής της νόσου ευλογίας, ως τελείται εν Κωσταντινουπόλει». 

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ

 

Βασίλης Ραφαηλίδης : “Ζωή, όχι επιβίωση”

 

Ένα παλαιότερο αλλά συνάμα  επίκαιρο άρθρο του αείμνηστου Βασίλη Ραφαηλίδη που αφορά τις ζωές όλων μας από εδώ και στο εξής, με τα νέα δεδομένα, όπως αυτά διαμορφώθηκαν μετά από δέκα "μνημονιακά" χρόνια σκληρής λιτότητας και τις τελευταίες νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης των "αρίστων"...

 

Όλοι οι άνθρωποι που αγωνίζονται για την επιβίωση τους βρίσκονται κοντά στην κατάσταση του ζώου και συνεπώς τοποθετούνται αυτόματα πέραν της ηθικής.

 

 

Φτώχεια λέγεται η κατάσταση εκείνη κατά την οποία η επιβίωση αποτελεί την πρώτη και σχεδόν τη μοναδική φροντίδα του ανθρώπου. Ο φτωχός δεν ζει, επιβιώνει όταν μπορεί να επιβιώσει. Το σύνθημα «ζωή, όχι επιβίωση» παραπέμπει στη σταθερή απαίτηση του ανθρώπου, από τότε που έγινε sapiens (σκεπτόμενος), να αποδεσμευτεί κάποτε από τον αγώνα για την επιβίωση και να μπει στη ζωή χωρίς αγωνία.

 

 

Πέρασαν πολλοί αιώνες από τότε που ο άνθρωπος κατάλαβε πως σκοπός της ύπαρξής του δεν είναι η επιβίωση, όπως στα ζώα, αλλά η ζωή. Κι ωστόσο το σύνθημα «ζωή, όχι επιβίωση» διατηρεί πάντα τη σημασία που είχε την εποχή του ανθρώπου του Νεάντερταλ. Είναι λίγοι αυτοί που πράγματι ζουν. Οι περισσότεροι είτε -επιβιώνουν, είτε ψευτοζούν με το φόβο πως θα χάσουν ακόμα και τη δυνατότητα της επιβίωσης που εξασφάλισε στους περισσότερους ο καπιταλισμός.

 

Ο καπιταλισμός όντως εξασφάλισε στους περισσότερους τη δυνατότητα της επιβίωσης, Γιατί, τα πριν απ’ αυτόν κοινωνικά συστήματα θα μπορούσαν να έχουν ως σύνθημα «επιβίωση, όχι θάνατος». Η διαφορά ανάμεσα στα δύο συνθήματα είναι προφανής. Σήμερα, μπορεί να επιβιώσει κανείς ασκώντας, ας πούμε το «επάγγελμα» του ζητιάνου. Όμως, σκεφτήκατε ποτέ πως στο Μεσαίωνα και ζητιάνος να ήσουν και να εξαρτούσες τη ζωή σου αποκλειστικά από την ελεημοσύνη θα ήταν δύσκολο να επιβιώσεις. Ήταν τόσο λίγοι οι πλούσιοι τότε, που κι αν φανταστούμε όλους τους πλούσιους ελεήμονες και φιλάνθρωπους θα κατάφερναν να κάνουν να επιβιώσουν διά της ελεημοσύνης μόνο ένα εντελώς ασήμαντο μέρος από τις στρατιές των εξαθλιωμένων. Αυτή η κατάσταση θα διαρκέσει κάπου 13 αιώνες, από τους λεγόμενους Σκοτεινούς Χρόνους που διαδέχονται την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον 5ο αιώνα, μέχρι τον 18ο ή τον 19ο αιώνα.

 

 

 

Η φεουδαρχία, που αρχίζει να οργανώνεται σε κοινωνικό σύστημα μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, βάζει μια στοιχειώδη τάξη στο χάος που προκαλεί αυτή η παταγώδης πτώση, τότε που οι μάζες των λαών της Ευρώπης εγκαταλείπονται στην κακή τους μοίρα καθώς οι δούλοι χάνουν τους δουλοκτήτες που τους εξασφάλιζαν ένα κομμάτι ψωμί. Κανείς καλλιεργητής δεν αφήνει το βόδι να ψοφήσει από την πείνα. Κι αν βρεθεί μπροστά στο δίλημμα, θα προτιμούσε ίσως να πεθάνει το παιδί του ή ο γονιός του, που δεν μετέχουν στην παραγωγική διαδικασία, παρά να καταστραφούν τα μέσα παραγωγής που για αιώνες είναι τα ζώα ή οι άνθρωποι που αντιμετωπίζονται σαν ζώα στο δουλοκτητικό σύστημα παραγωγής.

 

Μέχρι τον 18ο ή τον 19ο αιώνα, λοιπόν, το σύνθημα «ζωή, όχι επιβίωση» θα μπορούσαν να το κάνουν πράξη μόνο οι ελάχιστοι πλούσιοι της εποχής, ενώ για την απέραντη μάζα των εξαθλιωμένων το σύνθημα «επιβίωση, όχι θάνατος» θα ηχούσε εφιαλτικά, αν υπήρχε. Δεν πρέπει να μας εξαπατούν οι πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν τα 1.300 χρόνια, που η φτώχεια είναι κυρίαρχη κατάσταση σ’ όλο τον κόσμο. Γιατί, όποιος κι όσος πολιτισμός εμφανίστηκε αυτά τα χρόνια είναι δημιούργημα των ελαχίστων πλούσιων που, όταν δεν είχαν ανάμεσά τους ικανούς ανθρώπους, έπαιρναν στη δούλεψή τους τούς εκ των εξαθλιωμένων ταλαντούχους και τους έδιναν ένα κομμάτι ψωμί για να σκέφτονται και να δημιουργούν για λογαριασμό της άρχουσας τάξης ή για να παράγουν τέχνη προς τέρψιν της άρχουσας τάξης.

 

 

 

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως η συμφωνική μουσική, πχ, εμφανίστηκε, αναπτύχθηκε και ολοκληρώθηκε στην κλασική της μορφή μέσα στις αυλές των βασιλιάδων, των πριγκίπων και των αρχόντων από ταλαντούχους συνθέτες, που δεν είχαν καμιά σχέση με την άρχουσα τάξη. Ο Μπαχ, πχ, η πιο μεγάλη μορφή σ’ ολόκληρη την ιστορία της συμφωνικής μουσικής, πέρασε όλη του τη ζωή σαν μεροκαματιάρης παραγωγός έντεχνων ήχων στις αυλές των αρχόντων και ποτέ δεν χόρτασε ψωμί αυτός και η πολυμελής οικογένειά του. Σήμερα, όλοι οι χορτάτοι ακούν Μπαχ και νιώθουν «ρίγη συγκινήσεως» από τη θεία μουσική του, χωρίς να πολυνοιάζονται κάτω από ποιες συνθήκες δημιουργήθηκε αυτή η εκπληκτική μουσική.

 

Το γεγονός πως σήμερα υπάρχουν πολύ περισσότεροι πλούσιοι απ’ όσους υπήρχαν πριν από έναν ή δύο ή δώδεκα αιώνες δεν σημαίνει και πάρα πολλά από πολιτιστικής απόψεως. Σημαίνει όμως πολλά από οικονομικής απόψεως. Διότι αυτοί που σκορπούν τα χρήματά τους ανοήτως, μπορεί να είναι ημιβάρβαροι, αλλά η βαρβαρότητα τους είναι … νέου τύπου. Οι σύγχρονοι ημιβάρβαροι έχουν λύσει το πρόβλημα της επιβίωσης, χωρίς ωστόσο να έχουν λύσει το πρόβλημα της ζωής. Αντιλαμβάνονται την «καλή ζωή» σαν δυνατότητα να «τ’ ακουμπά» κανείς μέρα παρά μέρα, ας πούμε στα μπουζούκια, κάνοντας πλούσιους κι άλλους ομοίως ημιβάρβαρους που, μάλιστα, αυτοχαρακτηρίζονται «λαϊκοί καλλιτέχνες».

 

 

Παρά ταύτα, όμως, είτε βαρβαρίζων, είτε πολιτισμένος, ο πλούσιος είναι πλούσιος. Και είναι πάρα πολύ καλό μια κοινωνία να έχει πλούσιους, έστω κι αν σου γυρίζουν τ’ άντερα βλέποντας να μην ξέρουν τι να κάνουν τον πλούτο τους, σαν να νιώθουν αμηχανία που βρέθηκαν πλούσιοι, σαν να θεωρούν την κατάστασή τους αφύσικη, σαν να νοσταλγούν τον «παλιό καλό καιρό» της «έντιμης φτώχειας», τότε που η φτωχογειτονιά ήταν κάτι σαν θερμοκήπιο καλών αισθημάτων.

 

Ο καλός Θεός άκουσε την αγωνιώδη επίκληση «δος ημίν σήμερον» και κάτι έδωσε στα καλύτερα εκ των τέκνων του για σήμερα. Μη με ρωτάτε πώς κατάλαβε ότι αυτά είναι τα καλύτερα τέκνα του. Πάντως, σε κάποιους έδωσε και για σήμερα και για αύριο και για μεθαύριο και για όλη τους τη ζωή, που δεν είναι πλέον μια ζωή αφιερωμένη στην επιβίωση. Αν τους έδινε ο Θεός και μυαλό, θα ήταν ακόμα καλύτερα τα πράγματα.

 

Η ανθρωπότητα, παρά την αύξηση του αριθμού των πλουσίων, παρά τη μείωση του αριθμού των φτωχών, συνεχίζει να έχει άλυτο το πρόβλημα της επιβίωσης όλων των ανθρώπων και όχι μόνο των προνομιούχων. Κι ενώ υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σαν βασικό τους μέλημα την επιβίωση, αυτοί που έχουν λύσει το πρόβλημα της επιβίωσης σύντομα θα υποχρεωθούν να πάρουν μέτρα για τη ζωή τους. Ήδη οι μισοί οπλοφορούν για να αντιμετωπίσουν την πιθανή επίθεση εκείνων που δεν έχουν λύσει το πρόβλημα της επιβίωσης. Και, βέβαια, προκειμένου να επιβιώσει κανείς, και θα σκοτώσει και θα κλέψει, και θα ρημάξει.

 

 

Πάντως σ’ αυτόν τον τερατώδη αγώνα για την επιβίωση που συνεχίζεται, η φύση ευνόησε τη γυναίκα, ίσως γιατί τη χρειάζεται περισσότερο απ’ όσο τον άντρα για τη διαιώνιση του είδους. Ένας άντρας μπορεί να γονιμοποιήσει πολύ περισσότερες της μιας γυναίκες. Συνεπώς, μια κοινωνία με εκατό ας πούμε γυναίκες και με ένα μόνο άντρα θα μπορούσε να συνεχίσει την ιστορία της ανετότατα.

 

Η πανάρχαια πορνεία είναι μια οικονομικής φύσεως παραχώρηση της κοινωνίας προς την πολύ χρήσιμη για τη διαιώνιση του είδους γυναίκα. Κάθε γυναίκα έχει μια «φάμπρικα» ανάμεσα στα σκέλια της, που θα μπορούσε να τη βάλει μπροστά πάρα πολύ εύκολα, μέσα σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Και μη μου πείτε πως η πορνεία είναι ανήθικο πράγμα, γιατί στον αγώνα για την επιβίωση τίποτα δεν είναι ανήθικο. Η επιβίωση είναι α-ηθική, τοποθετείται πέραν της ηθικής, δεν είναι ανήθικη. Δεν υπάρχει ηθική για ζώα, ούτε για ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στη ζωώδη κατάσταση από ανάγκη.

 

Το λέει και ο Θουκυδίδης: όλοι οι άνθρωποι που αγωνίζονται για την επιβίωση τους βρίσκονται κοντά στην κατάσταση του ζώου και συνεπώς τοποθετούνται αυτόματα πέραν της ηθικής. Αλλά και πέραν της αισθητικής και πέραν των πάντων. Η φτώχεια, άλλωστε, κάνει πολύ καλή παρέα με την άγνοια, την αγραμματοσύνη, την πρόληψη, τη δεισιδαιμονία. Η φτώχεια περιορίζει ασφυκτικά τα όρια της ζωής και αποκλείει από τον άνθρωπο τη δυνατότητα για τον παραπέρα εξανθρωπισμό. Γιατί ο άνθρωπος είναι το μόνο ον στη φύση που δεν γεννιέται μόνο αλλά και γίνεται. Οι φτωχοί είναι καταδικασμένοι να περιορίζονται σε όσα τους χάρισε η φύση, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν μέσα από την κοινωνική ζωή τα φυσικά τους χαρίσματα.

 

Πριν από διακόσια μόλις χρόνια ευημερούσε μόλις το 10% του πληθυσμού της σημερινής αναπτυγμένης Ευρώπης και Αμερικής. Σταδιακά, η φτώχεια έπεσε από το 90% στο 30%. Σήμερα βρίσκεται κατά μέσο όρο στο 20%. Δηλαδή 20% των ανθρώπων στον πολιτισμένο δυτικό κόσμο και όχι σ’ όλο τον κόσμο, γιατί αν επεκτείνουμε τη στατιστική σ’ όλο τον κόσμο θα μας στρίψει, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν οξύτατο πρό6λημα επιβίωσης. Βέβαια, σε σχέση με το 90% των φτωχών του 18ου αιώνα, το σημερινό ποσοστό του 20% φαντάζει εντελώς ασήμαντο.

  

Αλλά δυστυχώς δεν επισημαίνονται τάσεις παραπέρα συρρίκνωσης, όπως γινόταν συνεχώς υπό καπιταλιστικό καθεστώς μέχρι το 1940 περίπου. Είναι βέβαιο, κι αυτό δεν το λένε μόνο οι μαρξιστές, πως ο καπιταλισμός εξάντλησε τις δυνατότητές του να μεταθέσει όλους από την κατάσταση της ένδειας στην κατάσταση της ευμάρειας.

 

Όμως, το καπιταλιστικό κατάλοιπο του 20% της αμετακίνητης φτώχειας αποκλείεται να μη δημιουργήσει κοινωνικά προβλήματα, αργά ή γρήγορα. Το 20% του πληθυσμού μιας αναπτυγμένης χώρας που είναι οι φτωχοί δεν είναι καθόλου μικρό για να γίνει αποτελεσματική μια αυθόρμητη επίθεση στα σούπερ μάρκετ.

 

Βέβαια, η σπουδαία καπιταλιστική εφεύρεση του επιδόματος ανεργίας, που το καπιταλιστικό καθεστώς δεν δίνει γιατί σκοτίζεται για τους άνεργους, αλλά γιατί νοιάζεται μην κάνουν γιουρούσι και γίνουν όλα ρημαδιό, θα είναι αποτελεσματική όσο υπάρχει κάποιο περίσσευμα από το 80% των λιγότερο φτωχών και των πλουσίων. Όμως, τι θα γίνει στο νέο κραχς (Η ηχοποίητη λέξη κραχ παράγεται από τον ήχο κρατς-κρουτς που κάνει μια οικοδομή την ώρα που καταρρέει).

 

Χάρη στο επίδομα ανεργίας, το 20% των φτωχών μπορούν και κρατιούνται στα ποδάρια τους. Και το μόνο που χρειάζεται ένας πεινασμένος για να κάνει έφοδο είναι να στέκεται στα ποδάρια του. Το επίδομα ανεργίας πρέπει να είναι καλά υπολογισμένο για να μην κρατιέσαι για πολύ στα ποδάρια σου.

 

 

Βασίλης Ραφαηλίδης -Η κρυφή γοητεία της Μπουρζουαζίας

 

πηγή