Πολιτικός σεισμός στην Ισπανία – Αλλάζει το πολιτικό τοπίο εν όψει γενικών εκλογών

Υψηλό βαθμό ρευστοποίησης στο πολιτικό σκηνικό της Ισπανίας, σηματοδοτούν τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών ισπανικών εκλογών της 25ης Μαΐου. Επτά χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και τέσσερα χρόνια μετά τη σαρωτική νίκη του Λαϊκού Κόμματος (PP) του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι στην εξουσία, ο ισπανικός δικομματισμός χάνει έδαφος με τρόπο αρκετά ηχηρό. 

Τόσο το PP όσο και το σοσιαλιστικό κόμμα (PSOE) που εναλλάσσονταν στην εξουσία από την εποκατάσταση της δημοκρατίας, καταγράφουν σοβαρές απώλειες. Δύο νέα κόμματα μπαίνουν δυναμικά στο ισπανικό πολιτικό σκηνικό:  οι Podemos («Μπορούμε», IU) που προέρχονται από το κίνημα των Αγανακτισμένων κι είναι «αδελφό» κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και κεντροδεξιοί Ciudadanos («Πολίτες», C’s) που προτάσσουν τα ζητήματα διαφάνειας κι έχουν αναλογίες με το Ποτάμι. Οι Podemos μάλιστα μαζί με τους συμμάχους τους κερδίζουν τους δήμους της Μαδρίτης και της Βαρκελόνης, δείχνοντας πως στα μεγάλα αστικά κέντρα όπου οι πολίτες βιώνουν με τρόπο πιο έντονο τις επιπτώσεις της λιτότητας, διαπιστώνεται στροφή προς τα αριστερά.

Με καταμετρημένες σχεδόν το σύνολο των ψήφων, τα αποτελέσματα διαμορφώνονται ως εξής:

Κόμμα    Εκλεγμένοι Σύμβουλοι          Ψήφοι
PP                      22750                   6032496    27.03 %
PSOE                 20824                   5587084    25.03 %
C's                       1527                   1461258     6.55 %
IU                        2216                    1054781    4.73 %
CiU                      3324                     667683     2.99 %

Το άθροισμα των δύο «μεγάλων» κομμάτων της Ισπανίας φτάνει στο 52,06%, όταν τέσσερα χρόνια πριν το PP έλαβε το 37,53% και το PSOE 27,79%, με το άθροισμά τους να φτάνει το 65,32%. Στις συνολικές ψήφους οι Ciudadanos βρίσκονται στην τρίτη θέση κι οι Podemos στην τέταρτη αλλά το «αδελφό» κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ εκλέγει περισσότερους συμβούλους χάρη στα μεγάλα του ποσοστά σε συγκεκριμένες δήμους και περιφέρειες.

Τί γράφουν οι μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες

Η πτώση των άλλοτε «μεγάλων» κομμάτων εξουσίας είναι τέτοια που αξιολογείται «πολιτικός σεισμός» από το γαλλικό Monde. Η έγκριτη εφημερίδα κάνει λόγο για το τέλος του δικομματισμού ενώ για το δήμο της Βαρκελόνης γράφει «τα κλειδιά της Βαρκελόνης στους Αγανακτισμένους».

Πιο συγκρατημένη σε χαρακτηρισμούς είναι η ανάλυση της μεγαλύτερης ισπανικής εφημερίδας El Pais. Σημειώνεται η μεγάλη απώλεια ψήφων του Λαϊκού Κόμματος, μόλις τέσσερα χρόνια μετά τη μεγάλη εκλογική του νίκη και η στροφή προς την Αριστερά που μεταφράζεται ως κόψιμο ψήφων του PSOE από τους Podemos.

Ο βρετανικός Guardian προβάλλει τα πορτραίτα των δύο γυναικών – υποψηφίων των Podemos που κατά πάσα πιθανότητα θα αναλάβουν τους δήμους της Μαδρίτης και της Βαρκελόνης. Στην πρωτεύουσα Μαδρίτη, η επόμενη δήμαρχος είναι η 71χρονη πρώην δικηγόρος Μανουέλ Καρμένα ενώ στην πρωτεύουσα της Καταλονίας Βαρκελόνη, επικεφαλής του συνδυασμού των Podemos είναι η 41χρονη Άντα Κολάου που αναδείχθηκε χάρη στη δράση της ενάντια στις εξώσεις ανθρώπων από τα σπίτια τους εξαιτίας των χρεών στις τράπεζες.

    

Γενικές εκλογές το φθινόπωρο

Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών και το νέο πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται αποτελεί παράλληλα και σημείο εκκίνησης της προεκλογικής εκστρατείας των γενικών εκλογών που θα διεξαχθούν στη χώρα της Ιβηρικής μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου. Η δυναμική των Podemos ιδιαίτερα στη νεολαία και τους ανθρώπους που έχουν πληγεί βάναυσα από τη λιτότητα είναι σημαντική αλλά δε δείχνει ακόμα ικανή να τους φέρει στην πρώτη θέση σε ένα εξάμηνο. 

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει σπαταλήσει μεγάλο μέρος από το πολιτικό του κεφάλαιο όταν βρισκόταν στην εξουσία κατά το ξέσπασμα της κρίσης κι απέτυχε να την αναχαιτήσει και να αποκρούσει τη λιτότητα που επέβαλαν οι Βρυξέλλες, η Φρανκφούρτη και το Βερολίνο.  

Το Λαϊκό Κόμμα του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι χάνει έδαφος με ταχείς ρυθμούς αλλά παραμένει πρώτο κόμμα. Οι Ciudadanos που εμφανίστηκαν στην πολιτική σκηνή ακόμα πιο πρόσφατα από τους Podemos, πρέπει να προσπαθήσουν πάρα πολύ για να εισχωρήσουν στη δεξαμενή των συντηρητικών Ισπανών πολιτών, ειδικά των μεγαλύτερων σε ηλικία.

Με αυτά τα δεδομένα, οι επόμενοι έξι μήνες διαγράφονται πολύ κρίσιμοι για το μέλλον όχι μόνο της Ισπανίας αλλά ολόκληρης της Ευρώπης. Η Ισπανία είναι η πέμπτη οικονομία στην ευρωζώνη κι η τέταρτη πολυπληθέστερη και ως τέτοια η πορεία που θα επιλέξει ο λαός της θα επηρεάσει αν μη τί άλλο τις πολιτικές εξελίξεις σε ολόκληρη της Γηραιά Ήπειρο.

Πηγή

Ταγματάρχες και λοχαγοί μιας άθλιας κατάστασης

Του Κώστα Βαξεβάνη

Καλύτερα να διαφωνείς λέγοντας αυτό που πιστεύεις παρά να συμφωνείς λέγοντας ψέματα ή να σιωπάς και να γίνεσαι εχθρός του εαυτού σου. Δεν πρόκειται για φιλοσοφική διάθεση αλλά για το συμπέρασμα που με οδηγεί να γράψω για όσα συμβαίνουν με την ΕΡΤ. Η αλήθεια είναι πως το αποφεύγω εδώ και καιρό γιατί ξέρω πως ό,τι και να γράψω, ακόμη και αν πρόκειται για πράγματα που έχω πει ή γράψει από το 2010, θα βρεθούν οι επαγγελματίες της επιτηδευμένης καχυποψίας να πουν πως τα γράφω γιατί ήθελα να γίνω Πρόεδρος ή διευθύνων σύμβουλος ή κάτι σχετικό και μεγαλόσχημο στην ΕΡΤ. Το αν ήθελα ή όχι το ξέρετε όσοι διαβάζετε αυτό το site, αλλά το να τα βάζεις με την ανοησία είναι σα να επιμένεις να αδειάσεις τη λίμνη του Μαραθώνα με το κουτάλι.

Στη συνεδρίαση της Κ.Ε του Σύριζα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα που αφορούσε κυρίως όσα κρίσιμα συμβαίνουν με την Οικονομία, υπήρξε μια διακοπή της ομιλίας του από τον συνδικαλιστή της ΠΟΣΠΕΡΤ Παναγιώτη Καλφαγιάννη, ο οποίος φώναξε για να ακουστεί πως  «η ΕΡΤ ανοίγει χωρίς τους εργαζόμενους». Ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε πως  η ΕΡΤ δεν ανοίγει για να πιάσουν δουλειά οι εργαζόμενοι αλλά για να υπάρχει αντικειμενική και πλουραλιστική ενημέρωση.

Η δήλωση του Τσίπρα νομίζω πως εκφράζει την αντίληψη της μεγάλης πλειοψηφίας σε αυτή τη χώρα. Η ΕΡΤ πρέπει να αποτελέσει την εναλλακτική ενημέρωση στο ισοπεδωμένο τοπίο της προπαγανδιστικής ενημέρωσης και της διαπλοκής. Την επαγγελματική δημοσιογραφία και την ουσιαστική ψυχαγωγία απέναντι στις μονταζιέρες και τον πολιτισμό των δημοσίων σχέσεων. Για να προλάβω λογικές ερωτήσεις, «αυτό θα γίνει με το Λάμπη Ταγματάρχη;». Η άποψή μου για τον Ταγματάρχη είναι γνωστή. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος προσπάθησε επανειλημμένα και κατάφερε να κόψει το «Κουτί της Πανδώρας» από την ΕΡΤ. Είναι αυτός ο οποίος είχε δημιουργήσει άτυπες επιτροπές λογοκρισίας της εκπομπής, η οποία έβγαινε στον αέρα μετά από ανταλλαγή επιστολών κάθε φορά και σίγουρα μετά τη μία το ξημέρωμα αντί στην κανονική  ώρα μετάδοσης. Ο Ταγματάρχης ήταν αυτός που συκοφαντικά και επιτήδεια άφησε να εννοείται πως παίρνω 1,5 εκατομμύρια μισθό από την ΕΡΤ επειδή τον κατηγόρησα για λογοκρισία. Ήταν αυτός που έκοψε τον Βαρουφάκη από τη Δημόσια τηλεόραση. Για όλα αυτά υπάρχουν ερωτήσεις του Δημήτρη Παπαδημούλη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Αλλά το θέμα δεν είναι τι έκανε σε μένα και στο Βαρουφάκη αλλά στη Δημόσια Τηλεόραση. Είναι ο άνθρωπος που προήγαγε για την ΕΡΤ τις Eurovision, τα ακριβοπληρωμένα τηλεοπτικά νταχτιρντί (πάντα συγκεκριμένων εταιρειών παραγωγής) και έδωσε διπλάσια χρήματα (τα χρήματά μας) για να πάρει η ΕΡΤ το Champions League, όταν τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια με τα διαφημιστικά πακέτα δεν το έκαναν. Δεν ξέρω αν ισχύουν όλα αυτά για το οποία τον κατηγορούν και εξηγούν τη γαλαντομία που επεδείκνυε σε παραγωγές, αλλά τον θεωρώ ανίκανο να εκφράσει τη νέα εικόνα και να εφαρμόσει τη νέα πραγματιότητα στη Δημόσια τηλεόραση. Προέρχεται από τη δημοσιογραφία των καλών δημοσίων σχέσεων, των κότερων, από την κάστα των μανατζαραίων που ανακυκλώνονται συνεχώς στον κάδο της νεοφιλελεύθερης χαζοχαρουμενιάς από τον οποίο βγαίνουν για να μιλήσουν σε μια πετυχημένη εκδήλωση που έχουν οργανώσει. Άρα δεν θεωρώ πως ο Ταγματάρχης μπορεί. Δεν μπορεί όμως ούτε ο Καλφαγιάννης και όσα εκφράζει. Δηλαδή ο συνδικαλισμός με την απαίτηση της συνδιοίκησης και τα παράσημα της παθογένειας.

Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2010, είχα δώσει μια συνέντευξη στη Real News, στην οποία ρωτήθηκα για την ΕΡΤ που τότε είχα κληθεί να υπηρετήσω ως δημιουργός της εκπομπής «το Κουτί της Πανδώρας». Σε αυτή τη συνέντευξη είχα πει: «Η ΕΡΤ προσπαθεί να ισσοροπήσει ανάμεσα στην αναγκαιότητα, τον πραγματικό της ρόλο και σε αυτό που έμαθε τόσα χρόνια στρεβλά ως ρόλο της. Μέσα της υπάρχουν άνθρωποι με γνώση και καλλιέργεια αλλά και γραφειοκράτες, τεμπέληδες και ανίκανοι. Ποιοί θα επικρατήσουν; Αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα». Μετά από μερικές μέρες, ο Παναγιώτης Καλφαγιάννης και η ΠΟΣΠΕΡΤ έβγαλαν μια ανακοίνωση στην οποία απαιτούσαν να ζητήσω συγνώμη από τους εργαζόμενους της ΕΡΤ που αποκαλούσα τεμπέληδες. Είχα απαντήσει τότε πως δεν ξέρω γιατί από όσα είπα κράτησαν για τον εαυτό τους τον προσδιορισμό του τεμπέλη, αλλά θεώρησα και τότε, θεωρώ και τώρα πως κάποιο λόγο θα είχαν.

Εκτοτε συνέβη το εξής καταπληκτικό. Όποτε ο Λάμπης Ταγματάρχης δεν κατάφερνε να κόψει και να λογοκρίνει μια εκπομπή μου, υπήρχε μια στάση εργασίας της ΠΟΣΠΕΡΤ, η οποία προκηρυσσόταν τυχαία, τις μέρες και τις ώρες που είχα εκπομπή. Υπήρξε χρονιά που για το λόγο ευτό έπαιξαν ελάχιστες εκπομπές μου και αναγκάστηκα να διαμαρτυρηθώ στην ΕΣΗΕΑ όπου οι συνάδελφοι μου είπαν «μα τι να κάνουμε έτσι αποφασίζει η ΠΟΣΠΕΡΤ».

Το συνδικαλιστικό όργανο της ΕΡΤ, δεν διαμαρτυρήθηκε για την ποιότητα του προγράμματος, για τη μετατροπή της ΕΡΤ σε αποθήκη κομματικών ρουσφετιών, για τους συμβούλους με τους μισθούς των 20.000 ευρώ. Δεν περιφρούρησε την αντικειμενική ενημέρωση και τον πλουραλισμό, τα όπλα της δημοσιογραφίας. Δεν προσπάθησε να βάλει φρένο στις αργομισθίες και τους κομματικούς εγκάθετους, δεν προστάτεψε το δημόσιο χαρακτήρα της ΕΡΤ. Ήρθε η στιγμή που το πλήρωσαν όλοι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ. Η συγκυβέρνηση έριξε μαύρο στην ΕΡΤ, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα εκείνα ακριβώς τα στοιχεία παθογένειας που με την ανοχή της ΠΟΣΠΕΡΤ κατασκεύασαν οι κυβερνήσεις στο Ραδιομέγαρο.

Στις αποθήκες της Μεσογείου εξαφανίζονταν χιλιόμετρα φιλμ που κανένας δεν χρησιμοποιούσε, υπερσύγχρονες μονταζιέρες δεν έμπαιναν σε λειτουργία «για να μην απειληθούν θέσεις εργασίας», υπερωρίες γράφονταν σε λίγους και ημέτερους, επιδόματα ανήλικου τέκνου εισπράττονταν από γονείς τριαντάχρονων παιδιών,οι καλοί υπέκυπταν στο ρόλο που καθιέρωναν οι εγκάθετοι και η ενημέρωση παρέμενε μια κυβερνητική εντολή. Δεν τους ενόχλησαν ποτέ οι μικτές παραγωγές (τύπου Θεοδωράκη) στις οποίες η ΕΡΤ έβαζε όλα τα μέσα (στούντιο, κάμερες, συνεργεία, βάρδιες) και ο ιδιώτης δύο τρεις δημοσιογράφους εμφανίζοντας ένα μεγάλο αδικαιολόγητο ποσό παραγωγής το οποίο στην πραγματικότητα έκανε η ΕΡΤ και όχι ο ίδιος. Ο ερτικός συνδικαλισμός, απλώς ήθελε λόγο σε αυτά και όχι ανατροπή όλων αυτών.

Στο νέο νομοσχέδιο για την ΕΡΤ, του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά, ο παλιός ερτικός συνδικαλισμός αξίωνε οι εκπρόσωποι της ΠΟΣΠΕΡΤ και όχι αυτοί που εκλέγονται από το σύνολο των εργαζόμενων να είναι μέλη του Δ.Σ της ΕΡΤ. Μια ακόμη απόδειξη πως ως συνδιοίκηση των εργαζόμενων, αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους στις καρέκλες.

Η νέα ΕΡΤ δεν εξασφαλίζεται ούτε με ταγματάρχες, ούτε με λοχαγούς μιας άθλιας κατάστασης, αλλά με την ελεύθερη λειτουργία της, δηλαδή την απελευθέρωση πρωτίστως από τον κυβερνητικό εναγκαλισμό. Ακόμη όμως και αν γίνει λάθος στην επιλογή των προσώπων, το σημαντικό είναι να μην γίνει λάθος σε αυτό που θέλουμε όλοι από τη Δημόσια Τηλεόραση. Αν υπάρξει λανθασμένη οριοθέτηση όσων πρέπει να είναι η ΕΡΤ ακόμη και τα σωστά πρόσωπα θα γίνουν μέρος του λάθους. Αντιθέτως, η κοινωνική λειτουργία της ΕΡΤ, η σχέση με την σωστή ενημέρωση και τον πλουραλισμό, η απόφαση να σταματήσει η παθογένεια (ακόμη και αν δυσαρεστηθούν κάποιοι που καβάλισαν το κομματικό άρμα για να τους μεταφέρει πιο πάνω) θα καταδείξουν αργά ή γρήγορα και τα λάθος πρόσωπα.

Πηγή

«Σταδιακά θα γίνει η αποκατάσταση συντάξεων και κατώτατου μισθού»

Ένα εθνικό, αναπτυξιακό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης επεξεργάζεται το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Ο υπουργός, Δημήτρης Στρατούλης, με έγγραφό του στη Βουλή ενημερώνει ότι η κυβέρνηση θα επαναφέρει σε ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα την τριμερή χρηματοδότηση, με στόχο να ενισχυθεί η δημόσια χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Ο αναπληρωτής υπουργός απαντά εγγράφως, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου στις 19 Μαϊου (σ.σ. είχε κατατεθεί αναφορά ιδιώτη από τον βουλευτή των ΑΝΕΛ Νίκο Νικολόπουλο) ότι προβλέπεται αποκατάσταση του δημόσιου καθολικού - αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης με κατάργηση ή τροποποίηση διατάξεων όπου αυτό απαιτείται, με σεβασμό σε όλα τα θεμελιωμένα, σύμφωνα με το νόμο συνταξιοδοτικά δικαιώματα.

Όπως λέει, «η αποκατάσταση των συντάξεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των ασφαλισμένων θα γίνει σταδιακά με βάση τους ρυθμούς επανεκκίνησης και ανάκαμψης της οικονομίας με πρώτη προτεραιότητα τους χαμηλοσυνταξιούχους».

«Τα έσοδα της κοινωνική ασφάλισης θα ενισχυθούν με την αντικατάσταση των μνημονίων από ένα εθνικό, αναπτυξιακό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης και με τη μείωση της ανεργίας, των οποίων η πραγματοποίηση θα επιδιωχθεί μέσω και έκτακτων προγραμμάτων απασχόλησης. Το ίδιο θα συμβεί και με την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ μηνιαίως, την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τους αποτελεσματικότερους ελέγχους στην αγορά εργασίας, τον περιορισμό των ελαστικών και άτυπων μορφών εργασίας προς όφελος θέσεων εργασίας πλήρους και σταθερής εργασίας, τη δραστική μείωση της εισφοροδιαφυγής και την πάταξη της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας», αναφέρει ο αναπληρωτής υπουργός και ενημερώνει ότι «ταυτόχρονα η κυβέρνηση, για να ενισχυθεί η δημόσια χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης, θα επαναφέρει σε ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα την τριμερή χρηματοδότησή της και θα την ενισχύσει, ως μέτρο σταδιακής αποκατάστασης των λεηλατηθέντων από το καταστροφικό PSI αποθεματικών της, με συμπληρωματικούς δημόσιους πόρους, που δεν θα επιβαρύνουν τους φορολογούμενους και τους καταθέτες των τραπεζών».

Για τη σταδιακή αποκατάσταση των αποθεματικών της κοινωνικής ασφάλισης, θα σχηματιστεί αποθεματικό κεφάλαιο, αναφέρει επίσης ο κ. Στρατούλης, με χρηματοδότησή του από το Ταμείο Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης, στο οποίο θα μεταφερθούν έσοδα του δημοσίου από τον φυσικό και ορυκτό πλούτο της χώρας και από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, μακριά και απέναντι από λογικές ιδιωτικοποιήσεων. Ταυτόχρονα, θα αξιοποιηθεί με ασφάλεια η κινητή και ακίνητη περιουσία των ασφαλιστικών Ταμείων.

Όπως, εξάλλου, αναφέρει ο κ. Στρατούλης, «η καταβολή των προβλεπόμενων ασφαλιστικών εισφορών, ασφαλισμένου και εργοδότη, αποτελεί την κύρια πηγή εσόδων των ασφαλιστικών φορέων, από την οποία και κατά κύριο λόγο διασφαλίζεται η καταβολή παροχών. Συνεπώς, οποιαδήποτε τροποποίηση του υφιστάμενου νομικού πλαισίου, εφόσον βέβαια κριθεί ότι είναι αναγκαία, απαιτεί ιδιαίτερη μελέτη».

Ο αναπληρωτής υπουργός αναφέρεται και στο ζήτημα των εφάπαξ.

Σημειώνει ειδικότερα ότι «επειδή το υπουργείο έχει διαπιστώσει ότι ο νέος τρόπος υπολογισμού των εφάπαξ παροχών οδηγεί σε μεγάλες μειώσεις τους και επιπλέον υπάρχει αδυναμία εφαρμογής της νέας τεχνικής βάσης στον υπολογισμό τους, το θέμα μελετάται και εξετάζονται εναλλακτικές λύσεις, έτσι ώστε να διασφαλίζονται αφενός τα ασφαλιστικά δικαιώματα των ασφαλισμένων και αφετέρου η οικονομική ισορροπία και βιωσιμότητα του συστήματος».

Όπως μάλιστα ενημερώνει ήδη έχει δρομολογηθεί η αναθεώρηση του μαθηματικού τύπου της προαναφερόμενης υπουργικής απόφασης με στόχο να μην επέλθουν περαιτέρω μειώσεις και έχει συγκροτηθεί ειδική ομάδα προκειμένου να προτείνει τις απαραίτητες διορθώσεις.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή

Η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ

Με την ψηφοφορία για το σχέδιο πολιτικής απόφασης, ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της διήμερης συνόδου της ΚΕ και της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, την Κυριακή. Στο σχέδιο τονίζεται ότι «η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπογράψει μνημονιακή συμφωνία» και επισημαίνει ότι τέσσερις μήνες τώρα «αρνούμαστε τα ιταμά τελεσίγραφα». Ωστόσο σημειώνεται στο σχέδιο απόφασης, το ότι η κυβέρνηση απορρίπτει τα τελεσίγραφα, δεν σημαίνει ότι δεν επιδιώκει μια αμοιβαία επωφελή λύση και προσθέτει ότι η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα έχει καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να αρθεί το αδιέξοδο.

Στο σχέδιο απόφασης αναφέρεται ότι αντίπαλοι της συνοχής των ευρωπαϊκών λαών είναι οι φανατικοί της λιτότητας που υπονομεύουν την διαδικασία της διαπραγμάτευσης, υιοθετώντας αδιάλλακτες θέσεις και επιχειρώντας τον πιστωτικό στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας και υπογραμμίζει ότι «όσοι πιστεύουν ότι θα ταπεινώσουν την Ελλάδα, παίζουν παιχνίδι με την φωτιά». Επίσης αναφέρει ότι «αν συνεχιστεί η πιστωτική ασφυξία και τα πράγματα οδηγηθούν σε οριακό σημείο, ας μην έχει κανείς αμφιβολία, ότι η πληρωμή μισθών και συντάξεων έχει απόλυτη προτεραιότητα έναντι των δόσεων και των δανείων».

Τελικά, εγκρίθηκε το σχέδιο πολιτικής απόφασης, στο οποίο ενσωματώθηκε το κείμενο της κίνησης των «53» (δείτε αμέσως παρακάτω). Το σχέδιο εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία, με μισούς από τους διαφωνούντες να ψηφίζουν λευκό, ενώ οι υπόλοιποι κατά.  

Πηγή

«Ανυπόστατα τα σενάρια περί ελέγχου στις κινήσεις κεφαλαίων»

Απαντήσεις εφ' όλης της.... κυβερνητικής ύλης έδωσε σήμερα ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης στην καθιερωμένη ενημέρωση των πολιτικών συντακτών και των ανταποκριτών ξένου Τύπου.

Συμφωνία έως αρχές Ιουνίου

«Δεν ξέρω αν είναι θέμα ωρών, σίγουρα είναι θέμα σύντομου διαστήματος, αυτός είναι ο σκοπός της κυβέρνησης, μέχρι τέλος Μάη- αρχές Ιουνίου, να είμαστε σε θέση να έχουμε μια συμφωνία αμοιβαία επωφελή», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κληθείς να σχολιάσει σημερινές δηλώσεις του Πάνου Καμμένου ότι «η συμφωνία είναι θέμα ωρών». «Η κυβέρνηση στοχεύει και έχει βάσιμες αξιώσεις, ώστε αυτή η συμφωνία να ολοκληρωθεί μέσα στο χρονικό διάστημα αυτό», τόνισε.

Και ανακοίνωσε ότι σήμερα στις 5 το απόγευμα, στο Μέγαρο Μαξίμου, θα συνεδριάσει η ομάδα πολιτικής διαπραγμάτευσης και ότι οι διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες σταμάτησαν χθες το βράδυ με σκοπό να συνεχιστούν αύριο το πρωί στις Βρυξέλλες.

Δεν τίθεται θέμα καταβολής συντάξεων

Για το εάν θα πληρωθεί η δόση στο ΔΝΤ απάντησε ότι η κυβέρνηση έχει την ευθύνη να αποπληρώνει τόσο τις εσωτερικές όσο και τις εξωτερικές υποχρεώσεις της. Τα προβλήματα ρευστότητας είναι γνωστά, είπε, και πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση θέλει να είναι συνεπής και πως και γι' αυτό επιδιώκει να έχει σύντομα μια συμφωνία. Σημείωσε ότι δεν τίθεται κανένα ζήτημα για την καταβολή μισθών και συντάξεων στα τέλη Μάη.

Για το εάν είναι αντιφατική η θέση που εξέφρασε για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων σε σχέση με δηλώσεις κορυφαίων στελεχών που δήλωσαν ότι πρέπει να μην πληρωθεί η δόση του ΔΝΤ εάν δεν υπάρχουν χρήματα, ο κ. Σακελλαρίδης σημείωσε ότι είναι γνωστά τα προβλήματα ρευστότητας που υπάρχουν στην ελληνική οικονομία και πως όταν υπάρχουν στελέχη της κυβέρνησης που το λένε αυτό, το κάνουν επειδή γνωρίζουν ότι αυτά τα προβλήματα δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας

«Αυτό που λέω εγώ από τη δική μου πλευρά, που είναι και πάγια θέση της κυβέρνησης», συνέχισε, «είναι ότι στον βαθμό που είμαστε σε θέση να πληρώσουμε, θα αποπληρώνουμε όλες αυτές τις υποχρεώσεις και ευθύνη της κυβέρνησης είναι να είναι σε θέση να αποπληρώνει όλες αυτές τις υποχρεώσεις». Σημείωσε δε ότι είναι και ευθύνη και των δανειστών να είναι συνεπείς στις δανειακές υποχρεώσεις και απαιτήσεις.

Για το εάν η 5η Ιουνίου αποτελεί καταληκτική ημερομηνία για συμφωνία, τόνισε ότι η κυβέρνηση δεν βάζει καταληκτικές ημερομηνίες ούτε τελεσίγραφα και συμπλήρωσε ότι λόγω των προβλημάτων ρευστότητας υπάρχει επιτακτική ανάγκη και για την Ελλάδα και για την ευρωζώνη να επέλθει μια συμφωνία.

Ο κ. Σακελλαρίδης είπε ότι η κυβέρνηση θα ζητήσει έκτακτη συνεδρίαση του Εurogroup, σε συνεργασία πάντοτε και με τους θεσμούς, όταν έχουν προκύψει μέσα από τις διαπραγματεύσεις οι ώριμες συνθήκες αυτό να λάβει χώρα.«Εμείς ευελπιστούμε ότι αυτό θα γίνει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα», πρόσθεσε.

Κληθείς να σχολιάσει σενάρια περί capital control εάν δεν υπάρξει συμφωνία, με αφορμή σχετική δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη, ο κ. Σακελλαρίδης τόνισε ότι «τέτοια σενάρια είναι εντελώς ανυπόστατα, είναι σενάρια κακόβουλα και χρησιμοποιούνται με τρόπο καθόλου υπεύθυνο». Σημείωσε ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να έχουμε capital control και συμπλήρωσε ότι καλό είναι όποιος κάνει τέτοιου τύπου δηλώσεις να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Όχι σε συμφωνία λιτότητας

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επισήμανε πως το τι χαρακτηρίζει μια μνημονιακή ή όχι συμφωνία είναι το περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνει, για να προσθέσει ότι μια συμφωνία λιτότητας που μειώνει μισθούς και συντάξεις και φαλκιδεύει όλους τους ρυθμούς ανάπτυξης εντάσσεται στο μνημονιακό πλαίσιο. Υπογράμμισε ότι όταν ο πρωθυπουργός λέει ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστεί μια μνημονιακή συμφωνία, σημαίνει ότι αυτή θα βρίσκεται στον αντίποδα των συμφωνιών των περασμένων ετών.

Σε αυτό το πλαίσιο εξέφρασε την πεποίθηση και την αισιοδοξία ότι θα επιτευχθεί και υπογράμμισε ότι μια τέτοια συμφωνία για να φτάσει στην Κ.Ο. θα πρέπει να έχει περάσει από τον πρωθυπουργό και πως τόσο αυτός όσο και το υπουργικό συμβούλιο δεν θα δεχτούν μια συμφωνία που δεν θα έχει τα χαρακτηριστικά της έντιμης συμφωνίας, που ορίζονται από την εντολή που έχει λάβει η κυβέρνηση.

Ανέφερε ότι είναι κάποια ζητήματα ανοιχτά, το ζήτημα του ΦΠΑ, το ασφαλιστικό, το ζήτημα των δημοσιονομικών, δηλαδή του πρωτογενούς πλεονάσματος και το ζήτημα για τα εργασιακά. «Σε σχέση με το ύψος των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων, από όσο γνωρίζω, υπάρχει μια σύγκλιση απόψεων και με τους θεσμούς», είπε.

Για το εάν εξετάζει η κυβέρνηση να «πακεταριστούν» σε μία οι 5 δόσεις του Ιουνίου, είπε ότι δεν υπάρχει κάποιο τέτοιο ενδεχόμενο, «δεν έχουμε εξετάσει τέτοιο ενδεχόμενο και δεν έχει τεθεί στην κυβέρνηση κάποιο τέτοιο ενδεχόμενο».

Ενιαία συμφωνία

Ο κ. Σακελλαρίδης επανέλαβε ότι η κυβέρνηση συζητά για μια ενιαία συμφωνία στην οποία θα μπουν όλα αυτά τα θέματα που έχει αναγγείλει ο πρωθυπουργός στις ομιλίες του στο συνέδριο του Economist και στην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ, «θέλουμε μια συμφωνία που θα δίνει πραγματικές λύσεις και ανάσες και στην οικονομία και στην κοινωνία».

Ειδικότερα είπε ότι το χρηματοδοτικό ζήτημα, των χαμηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, της μη περικοπής σε μισθούς και συντάξεις και του επενδυτικού πακέτου, είναι ζητήματα που η κυβέρνηση θέλει να υπάρξουν σε αυτή τη συμφωνία. Για το εάν μπορεί να «σπάσει» χρονικά η συμφωνία, τόνισε ότι «μιλάμε για μια συμφωνία στην οποία θα συμπεριλαμβάνονται όλα αυτά» και πως η εφαρμογή του καθενός από όλα αυτά προφανώς δεν μπορεί να γίνει ταυτόχρονα, φέρνοντας ως παράδειγμα το επενδυτικό πακέτο: «π.χ. αν πούμε για επενδυτικό πακέτο, δεν σημαίνει ότι πατάμε ένα κουμπάκι και ξεκινάει η ανάπτυξη. Εκ των πραγμάτων θα υπάρχουν κάποιες χρονικότητες».

Ως προς το επενδυτικό πακέτο που διεκδικεί η κυβέρνηση, σημείωσε ότι το ζητούμενο είναι να κατανεμηθούν με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει πραγματική διάχυση των ωφελειών στο ευρύ κοινωνικό σύνολο. «Δεν έχουμε σκοπό», είπε, «να στήσουμε μια νέου τύπου ολιγαρχία», για να προσθέσει ότι στόχος είναι μέσα από ένα τέτοιο πρόγραμμα να μπορέσει να πάρει ανάσα η κοινωνία και η οικονομία.

«Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί»

«Κανένας συμπολίτης μας δεν μπορεί να πάρει σοβαρά τις κατηγορίες και τις ατιάσεις της αντιπολίτευσης περί σχεδιαζόμενης φοροεπιδρομής», σημείωσε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Αναφορικά με τη σχετική κατηγορία της ΝΔ σχολιάσε ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τόνισε ότι η κυβέρνηση από τα πρώτα νομοθετήματα που έχει φέρει δημιουργεί χαλάρωση της θηλιάς, τόσο για τα φυσικά όσο και νομικά πρόσωπα που είχαν βάλει οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση, είπε, μιλά για στοχευμένες φορολογικές παρεμβάσεις που να ανακατανέμουν τα βάρη που συλλήβδην πλήρωσαν τα χαμηλά και μεσαία στρώματα και αυτά να πάρουν ανάσα.

Για το εάν θα απαντήσει ο κ. Τσίπρας στην «Ώρα του πρωθυπουργού» ερώτηση που κατέθεσε εκ νέου Ευάγγελος Βενιζέλος σχετικά με τις διαπραγματεύσεις, ο κ. Σακελλαρίδης ανέφερε ότι δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση τη στιγμή που είμαστε σε ένα τόσο κρίσιμο σημείο της διαπραγμάτευσης. Σχολίασε, ότι μάλλον γίνεται εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ και για λόγους προσέλκυσης του ενδιαφέροντος των ΜΜΕ.

Είπε ότι σε αυτή τη φάση της διαπραγμάτευσης είναι πολιτική επιλογή της κυκβέρνησης να μη δώσει τώρα αυτού του τύπου την ενημέρωση και υποστήριξε ότι δεν μπορεί κανείς, «πόσο μάλλον ο κ. Βενιζέλος ή ο κ. Σαμαράς», να κατηγορήσει αυτή την κυβέρνηση, ότι κάνει διαπραγμάτευση πίσω από κλειστές πόρτες. Επισήμανε ότι ουδέποτε τα τελευταία χρόνια, επί κυβέρνησης Σαμαρά, έγινε είτε κάποιου τύπου μπριφινγκ ή δεχόταν να απαντήσει στην ώρα του πρωθυπουργού, ότι δεν υπήρχε καμία ενημέρωση είτε του κοινοβουλιου είτε της κοινωνίας, σε αντίθεση με τώρα, και πως «η διαπραγμάτευση που γινόταν στο πλαίσιο της προηγούμενης κυβέρνησης γινόταν πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες».

Σε καλό κλίμα επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον Τζακ Λιου

Εποικοδομητική, σε πολύ καλό κλίμα και σε ένα αμοιβαίο πνεύμα ότι πρέπει να υπάρχει συμφωνία σε σύντομο χρονικό διάστημα χαρακτήρισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο Αλέξης Τσίπρας την Παρασκευή με τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ.

Ανέφερε γενικότερα ότι ο πρωθυπουργός προβαίνει συχνά σε επαφές με ομολόγους του, αρχηγούς κρατών, διεθνείς παράγοντες και ότι η κυβέρνηση επιλέγει από την πλευρά της να μη δίνει στη δημοσιότητα αυτού του είδους τις επαφές. Τόνισε ότι αυτό δεν γίνεται επειδή θέλει να κρύψει κάτι, αλλά στο πλαίσιο των διπλωματικών σχέσεων.

Πηγή

Ήρθε η ώρα της συμφωνίας

Γράφει η Παναγιώτα Μπλέτα (συγγραφέας)*

Προμελετημένο το σχέδιο τεχνητών συγκρούσεων με σκοπό την χειραγώγηση κυβέρνησης και κοινής γνώμης, καθώς για πρώτη φορά αυτά τα δύο υποσύνολα έρχονται τόσο κοντά, που το ένα σχεδόν απορρέει από το άλλο, δημιουργώντας μια ολόκληρη έννοια Δημοκρατίας.

Το μαρτύριο της σταγόνας επινοήθηκε και πάλι σαν πολεμική τακτική προκειμένου ο αιχμάλωτος λαός να αποδεχθεί τις όποιες απεχθείς απαιτήσεις του δυνατού. Μόνο που στις συνθήκες αιχμαλωσίας δεν προέβλεψαν, ότι μερικοί λαοί είναι φτιαγμένοι να πεθαίνουν για να γράφει ιστορία ολόκληρη η ανθρωπότητα. Έτσι αναγκαστικά το σύστημα θα αναπροσαρμόζεται στις απαιτήσεις τους, προκειμένου να παραμένει ένα μέρος του στην εξέλιξη.

Ο χρόνος στην κλεψύδρα τελείωσε, όπως τελείωσαν και οι μούφα ρήξεις, καθώς η πραγματική ρήξη επήλθε από την πρώτη στιγμή που υπογράφτηκαν τα μνημόνια και εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ , μέχρι να καταργηθούν τελείως

Το θηρίο επιχείρησε να καταπιεί ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και όχι μόνο την ελληνική οικονομία. Δεν του βγήκαν όμως οι μπλόφες, που μέχρι πρότινος χρησιμοποιούσε με σημαδεμένη τράπουλα από το εσωτερικούς συνεργούς του, καθώς και αυτοί διαλύονται ατάκτως, κάτω από το βάρος της ευθύνης απέναντι στον ελληνικό λαό.

Το πιο σοβαρό κομμάτι της μείζονος αντιπολίτευσης έχει από καιρό συνταχθεί με την ενιαία προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης . Άλλες συνιστώσες της μείζονος αντιπολίτευσης έστω και αργά διαχωρίζουν τη θέση τους από ένα εμπαθή πρώην πρωθυπουργό, που το μόνο που τον απασχολεί, φαίνεται να είναι το πώς θα πηδήξει από τα καράβι, διατυμπανίζοντας ότι δικαίως έριξε το καράβι στα βράχια γιατί δεν είχε άλλη εναλλακτική.

Τα υπόλοιπα κόμματα που έχουν εθνική ταυτότητα, ασχέτως αν στηρίζουν την κυβέρνηση ή όχι στη διαπραγμάτευση, δεν παύουν να διακηρύσσουν για τις δίκαιες διεκδικήσεις που πρέπει να έχει ο ελληνικός λαός , απέναντι στην κατοχή που έχει υποστεί από την νομενκλατούρα ενός σάπιου συστήματος, που λογοδοτεί σε μια νοθευμένη Δημοκρατία.

Πάντως ο συνασπισμός των δυνάμεων, που θέλουν την χώρα όρθια απέναντι στους κυρίαρχους της ,είναι και αυτός που φαίνεται τελικά να κερδίζει, καθώς ο λαός αποφασίζει όχι μόνο για τις κυβερνήσεις του, αλλά και για τις δικλείδες ασφαλείας που τοποθετεί προκειμένου να αντέξει στις πιέσεις που του ασκούνται.
Και όποιος είπε ή εννόησε, ότι τελικά δεν είναι ο λαός αυτός που αποφασίζει, θα βρεθεί προ εκπλήξεως, διότι η πραγματική βούληση του λαού είναι να πάψει να είναι χαμένος, γνωρίζοντας ότι είναι ήδη χαμένος.

Τα media και η πληρωμένη αισθητική τους που εκφράζεται μέσα από κόμματα, εκπομπές και δημοσκοπήσεις που δεν εκπροσωπούν την κοινή γνώμη , δεν μπορούν πια να χειραγωγήσουν τους δέκτες που δεν έχουν τι άλλο να χάσουν.

Οφείλουν να καταλάβουν, ότι η μάζα γίνεται ομοιόμορφη όταν έχει κοινό στόχο, με το οποίο σίγουρα δεν ταυτίζονται , καθώς δεν αποτελούν κύτταρα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά του σώματος του κεφαλαίου, που ζητά να ορίζει τα πράγματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό εις βάρος του λαού.

Έτσι λοιπόν με αυτά και με αυτά, είμαστε πολύ κοντά σε μια συμφωνία, γιατί πολύ απλά ήρθε η ώρα που το σύστημα πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του, καθώς χάνει περισσότερα από την μετάδοση του μικροβίου της επανάστασης, που τείνει να κολλήσει και άλλους λαούς και να αναθεωρήσει τη στρατηγική του.

Η συμφωνία που θα κλεινόταν έτσι και αλλιώς, δεν έχει παρά να πατήσει πάνω στις διεκδικήσεις των κυβερνόντων τηρουμένων των αναλογιών και να αφήσει πίσω το μαιλ Χαρδούβελη.

Το δόγμα του Σοκ βασισμένο στη ιδεολογική αρχή συμπίεσης της συνείδησης της μάζας το ελληνικά γνωστό, ως «μη χείρον βέλτιστον», λειτουργεί μόνο σε συνθήκες εποικοδομητικής επιβίωσης και όχι σε συνθήκες πολέμου.

Σε συνθήκες πολέμου ο χαμένος είτε κείτεται στο έδαφος , είτε πολεμάει για την επιβίωση του , δεν έχει χρόνο να σκεφτεί τι να διαλέξει γιατί πολύ απλά ο ίδιος ο πόλεμος δεν του έχει αφήσει επιλογές. Έτσι λοιπόν η υποχώρηση δεν αποτελεί επιλογή. Το δόγμα του σοκ λοιπόν ,που στηρίζεται στην τακτική της υποχώρησης δεν βρίσκει έδαφος για να καρποφορήσει.

Άλλη μια γκάφα του συστήματος, που παγιδεύεται στην αλαζονεία του και ούτε το πρόβλημα δεν μπορεί να διαγνώσει σωστά, προκειμένου να το αντιμετωπίσει αποτελεσματικά.

Για όλους αυτούς του λόγους η συμφωνία είναι αναπόφευκτη…

*Η Παναγιώτα Μπλέτα γεννήθηκε στην Λακωνία ενώ μεγάλωσε στο Χαλάνδρι. Σπούδασε στη Νέα Υόρκη: 

ΜΒΑ - Μεταπτυχιακός τίτλος στη Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων, New York Institute of Technology BSc Marketing-Management - Πτυχίο στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων και Marketing, City University of New York

Δραστηριοποιήθηκε έντονα στο χώρο της Τοπικής αυτοδιοίκησης όπου και διακρίθηκε:

Αντιδήμαρχος Χαλανδρίου - Πρόεδρος των Δημοτικών Επιχειρήσεων Πολιτισμού και...

 

 

 

 

 

Ο Αλ. Τσίπρας στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ: Να περάσουμε τον κάβο, να μην απογοητεύσουμε το λαό (Video)

Νίκος Παπαδημητρίου

Ομιλία με πολλά μηνύματα και αντίστοιχους αποδέκτες, μέσα και έξω από τη χώρα, εκφώνησε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, μια ομιλία που έρχεται την επομένη της Συνόδου στη Ρίγα και, άρα, στο σταυροδρόμι της τελικής φάσης των διαπραγματεύσεων. Με την ομιλία αυτή εξάλλου άνοιξαν οι εργασίες της διήμερης Κεντρικής Επιτροπής, με τη συμμετοχή των βουλευτών και συντονιστών των Νομαρχιακών Επιτροπών.

Πυξίδα για όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να είναι η κατάληξη της ομιλίας, «να μην ξεχνάμε ότι ο λαός για πρώτη φορά εμπιστεύτηκε την Αριστερά και δεν πρέπει να τον απογοητεύσουμε».

Υπ' αυτό το πρίσμα, «πρέπει να περάσουμε τον κάβο για έναν αμοιβαία επωφελή συμβιβασμό», ήταν μια φράση –κλειδί (εκτός κειμένου σημειωτέον), με τον πρωθυπουργό να εμφανίζεται αισιόδοξος όσο και αποφασιστικός για την έκβαση των διαπραγματεύσεων («είναι το τέλος της επίπονης περιόδου», εκτίμησε χαρακτηριστικά, αλλά και «κάναμε υποχωρήσεις, έχουμε όμως και κόκκινες γραμμές», ήταν μια άλλη αξιοσημείωτη αναφορά του).

Εξάλλου, η φράση του πρωθυπουργού, «έχουμε μπροστά μας τέσσερα χρόνια παρά τέσσερις μήνες διακυβέρνησης», αποτυπώνει και τη στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου για το επόμενο διάστημα.

Καίρια, επίσης, η ανάδειξη του χρέους που έχουν ο ΣΥΡΙΖΑ στην επιθυμία του ελληνικού λαού για λύση -και μάλιστα μακράς πνοής- και όχι για συμφωνία, όπως υπογράμμισε ο Αλ. Τσίπρας, του λαού που στηρίζει την κυβέρνηση  γιατί για πρώτη φορά βλέπει μια κυβέρνησή του να διαπραγματεύεται στο όνομά του. Άλλωστε, στις 25 Γενάρη ο λαός έβγαλε εισιτήριο χωρίς επιστροφή, ήταν μια άλλη χαρακτηριστική αναφορά.

Επί της ουσίας της διαπραγμάτευσης, ο Αλ. Τσίπρας κατέθεσε εκ νέου τις 4 βασικές προϋποθέσεις για έναν καλό συμβιβασμό: χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, όχι νέες περικοπές σε μισθούς και  συντάξεις, αναδιάρθρωση του χρέους και γενναίο επενδυτικό πακέτο.

Μήνυμα προς τους εταίρους

Αυστηρός προς την πλευρά των δανειστών, προειδοποίησε ότι το μέσο ασφυξίας δεν θα αποδειχθεί αποτελεσματικό εν τέλει, ενώ κάλεσε όλους εκείνους που υπονομεύουν τη διαπραγμάτευση είτε με δηλώσεις είτε με διαρροές –αναφορά που από κάποιους στην αίθουσα θεωρήθηκε ως φωτογραφική για τον Β. Σόιμπλε- να τραβηχτούν στην άκρη και να πάψουν να επηρεάζουν αρνητικά τις διαπραγματεύσεις.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να ανεχθεί αυτούς που παίζουν με τη φωτιά, διεμήνυσε ο πρωθυπουργός, διευκρινίζοντας ότι εδώ συν τοις άλλοις διακυβεύεται το μέλλον της Ευρώπης. Και σε άλλο σημείο άφησε αιχμές προς την πλευρά του ΔΝΤ, κάνοντας λόγο για το πιο αποτυχημένο πρόγραμμα στην ιστορία του διεθνούς αυτού οργανισμού.

Η φαιά προπαγάνδα

Ταυτόχρονα, όμως, ο πιο σκληρός αντίπαλος βρίσκεται εντός των τειχών, υπογράμμισε ανοίγοντας το κεφάλαιο της ομιλίας του που αφορούσε στον πόλεμο κατά της διαπλοκής, η μάχη με την οποία, προέβλεψε, ίσως αποδειχθεί ο κρισιμότερος αγώνας.

Αλλά η κυβέρνηση δεν θα λογαριάσει τη φαιά προπαγάνδα, «ήλθε η ώρα να πληρώσουν», και μάλιστα για όσα δεν πλήρωναν τόσα χρόνια. Ενώ χαρακτήρισε το θέμα των ραδιοτηλεοπτικών αδειών ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.

Ανάσα για τους πολίτες

Μεγάλο μέρος της ομιλίας Τσίπρα ήταν αφιερωμένο στα σημαντικά αποτελέσματα της ως τώρα διακυβέρνησης, παρά τις δυσχέρειες με τη διαπραγμάτευση: ίσως, για παράδειγμα, δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό ότι η επιτυχία της κυβέρνησης και της διαπραγματευτικής ομάδας για χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, συνεπάγεται ότι οι πολίτες γλιτώνουν από 10 δις εισπρακτικά μέτρα. Κατά συνέπεια, επέμεινε ο πρωθυπουργός, η χώρα αφήνει πίσω της τη λιτότητα. Ενώ ταυτόχρονα με τη μείωση των πλεονασμάτων, τίθεται και ο δίδυμος στόχος της αναδιάρθρωσης χρέους.

Όμως, ο εκτενής απολογισμός των 100 πρώτων ημερών της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ έγινε, από τον πρωθυπουργό, και για έναν ακόμη λόγο: ως απάντηση σε όλους εκείνους που ανησυχούν και μιλούν για εγκατάλειψη του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Επίσης ευρεία ήταν η αναφορά στα θέματα του Υπουργείου Εργασίας, με τον ομιλητή να διαβεβαιώνει ότι δεν συζητείται περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Το αντίθετο.

Αντίπαλο δέος, η ΕΡΤ

Μεταξύ όμως των άλλων επιτυχιών της συγκυβέρνησης είναι αυτό της επαναλειτουργίας της ΕΡΤ, όπου ο Αλ. Τσίπρας αναγνώρισε καθυστερήσεις, γι' αυτό και ζήτησε από όλους να συμβάλουν στα πρώτα βήματα της δημόσιας τηλεόρασης, ζητώντας χαρακτηριστικά να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Στο σημείο αυτό διεκόπη από μεμονωμένο συνδικαλιστή της ΠΟΣΠΕΡΤ που βρισκόταν στην αίθουσα και ο οποίος ισχυρίσθηκε ότι οι εργαζόμενοι δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο (!), με τον πρωθυπουργό να απαντά αυστηρά ότι η ΕΡΤ δεν άνοιξε για να βρουν κάποιοι τη δουλειά τους, αλλά για να έχουν οι πολίτες πλουραλιστική ενημέρωση (χαρακτήρισε δε, την ΕΡΤ ως εν δυνάμει αντίπαλον δέος στα κανάλια της διαπλοκής)

Ταυτόχρονα όμως πήρε θέση και για τον τρόπο στελέχωσης της νέας ΕΡΤ, σημειώνοντας με έμφαση πως θα είναι απαλλαγμένη από το ρουσφέτι και τον κομματισμό.

Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα

Πηγή

Μηνύματα μέσω Αυγής προς πάσα εσωκομματική και μη κατεύθυνση

Μηνύματα προς πάσα -εσωκομματική και μη- κατεύθυνση στέλνει το Μέγαρο Μαξίμου μέσω του κεντρικού άρθρου της Αυγής. «Με αποφασιστικότητα, αλλά και με μέτρο» είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος του άρθρου που υπενθυμίζει ότι «η κυβέρνηση και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ένα άθροισμα ιδιαίτερων προσωπικοτήτων με προσωπική ατζέντα και στρατηγική», αλλά όπως τονίζει η εφημερίδα «μια ομάδα συντεταγμένη με κανόνες, διαδικασίες, πειθαρχία, πάντα μέσα στο πλαίσιο και το κεκτημένο δημοκρατίας και ανεκτικότητας αυτού του πολιτικού χώρου και με το βλέμμα πάντα στραμμένο στο δάσος και όχι στο δέντρο».

Σημειώνεται ότι στο στόχαστρο του Τύπου βρέθηκαν τον τελευταίο καιρό για αποφάσεις, πράξεις και δηλώσεις τους ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης και η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Το άρθρο της Αυγής:

Οι εκλογές του Ιανουαρίου έφεραν στο προσκήνιο μια άλλη αντίληψη για τα κοινά και το αίτημα της απόρριψης του κυρίαρχου μοντέλου διακυβέρνησης και πολιτικής συμπεριφοράς. Η εντολή δεν ήταν "φύγε εσύ - έλα εσύ", ήταν "πάμε να φτιάξουμε κάτι άλλο, καλύτερο, πιο δίκαιο, πιο δημοκρατικό". "Πάμε να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατία, την αξιοπρέπεια των καθημερινών ανθρώπων, πάμε να συγκρουστούμε, να γκρεμίσουμε και να χτίσουμε".

Το δίλημμα εάν θα ακολουθήσει κάποιος την πεπατημένη ή θα επιχειρήσει να ανοίξει νέους δρόμους, διαφορετικές προσεγγίσεις σε ένα αχαρτογράφητο πεδίο, είναι υπαρκτό, είναι ενδιαφέρον, είναι χρήσιμο, είναι θεμιτό, είναι πειρασμός και φυσικά έχει στοιχεία πολιτικού ρίσκου.

Η παρούσα κυβέρνηση, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τα συγκυβερνώντα κόμματα δεν έχουν την εντολή να αλλάξουν τα πρόσωπα και να μείνουν όλα τα άλλα ίδια και απαράλλακτα, αλλά να αλλάξουν υπόδειγμα, ήθη και ήθος, να κάνουν τομές και συγκρούσεις, να φέρουν τα πάνω κάτω.

Είναι επίσης απολύτως αναμενόμενο ότι η δύναμη της αδράνειας και το κατεστημένο θα αντιδράσουν με κάθε τρόπο, κυρίως στοχοποιώντας, σπιλώνοντας, προσπαθώντας να υποδαυλίσουν προσωπικές εντάσεις και αντιπαραθέσεις, να προσωποποιήσουν τις πολιτικές διαφωνίες. Είναι εύκολο η αυτοπεποίθηση να μεθερμηνευτεί ως αλαζονεία, η πρωτοβουλία ως αυθαιρεσία κ.ο.κ. Χρειάζεται αποφασιστικότητα, αλλά και μέτρο.

Κάθε κίνηση, κάθε πρωτοβουλία, κάθε συμπεριφορά δεν δικαιώνεται ή καθαγιάζεται με μόνο γνώμονα το ρηξικέλευθο ή την αγωνιστικότητα και την προσωπικότητα του ατόμου που την αναλαμβάνει.

Η κυβέρνηση, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ένα άθροισμα ιδιαίτερων προσωπικοτήτων με προσωπική ατζέντα και στρατηγική, δεν είναι μια συντροφιά παραγόντων, αλλά μια ομάδα συντεταγμένη με κανόνες, διαδικασίες, πειθαρχία, πάντα μέσα στο πλαίσιο και το κεκτημένο δημοκρατίας και ανεκτικότητας αυτού του πολιτικού χώρου και με το βλέμμα πάντα στραμμένο στο δάσος και όχι στο δέντρο. Αλλιώς θα αρχίσουμε να πυροβολούμε τα πόδια μας.

Πηγή

Γρηγόρης Λαμπράκης: Ο μαραθωνοδρόμος της ελευθερίας και της ειρήνης

Γιατρός, αθλητής, πολιτικός, μα πάνω απ' όλα αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ειρήνης. Γεννήθηκε στην Κερασίτσα Αρκαδίας στις 3 Απριλίου 1912. Μετά το τέλος των εγκύκλιων σπουδών του μετέβη στην Αθήνα και εισήλθε στην Ιατρική. Από τα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και αναδείχθηκε δέκα φορές βαλκανιονίκης στο άλμα εις μήκος, ενώ επί 23 χρόνια (1936-1959) κατείχε το πανελλήνιο ρεκόρ του αγωνίσματος.

Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Το 1943 ίδρυσε την «Ένωση των Ελλήνων Αθλητών» και διοργάνωσε αγώνες, από τα έσοδα των οποίων τροφοδοτούσε τα λαϊκά συσσίτια. Μετά την απελευθέρωση ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική και το 1950 αναγορεύθηκε υφηγητής στην έδρα της Μαιευτικής και Γυναικολογίας.

Στις εκλογές «της βίας και της νοθείας», όπως έμεινε στην ιστορία η εκλογική διαδικασία της 29ης Οκτωβρίου 1961, πολιτεύθηκε με το ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος), έναν συνασπισμό αριστερών δυνάμεων με επικεφαλής την ΕΔΑ και εξελέγη βουλευτής Πειραιά. Τον ίδιο χρόνο δραστηριοποιήθηκε στο ειρηνιστικό κίνημα και με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη» (ΕΕΔΥΕ).

Στις 21 Απριλίου 1963 η ΕΕΔΥΕ διοργάνωσε Πορεία Ειρήνης από τον Μαραθώνα στην Αθήνα. Η αστυνομία απαγόρευσε την πορεία και συνέλαβε πολλούς από τους διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Λαμπράκης προστατευόμενος από τη βουλευτική του ασυλία, πραγματοποίησε μόνος την πορεία, κρατώντας ένα μικρό πανό με το σύμβολο της ειρήνης. Αμέσως μετά συνελήφθη από την αστυνομία.

Σαν σήμερα, στις 22 Μαΐου 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης παρέστη και μίλησε για την ειρήνη στη Θεσσαλονίκη. Μετά το τέλος της εκδήλωσης δέχθηκε δολοφονική επίθεση σε κεντρικό δρόμο της πόλης από τρίκυκλο, στο οποίο επέβαιναν οι ακροδεξιοί Σπύρος Γκοτζαμάνης και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης. Τραυματίστηκε σοβαρά και πέθανε στις 27 Μαΐου1963, σε ηλικία 51 ετών. Ο θάνατός του προκάλεσε αγανάκτηση στην κοινή γνώμη, οξύτατη πολιτική κρίση, αλλά και διεθνή κατακραυγή.

Την επομένη ένα πλήθος 500.000 ανθρώπων συγκεντρώθηκε στο Α' Νεκροταφείο για το «Ύστατο Χαίρε». Γρήγορα, η συγκέντρωση μετατράπηκε σε διαδήλωση καταδίκης της δεξιάς κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Παλατιού.

Φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας Λαμπράκη ήταν ο Σπύρος Γκοτζαμάνης και ο Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης, αλλά η δικαστική έρευνα που διεξήγαγαν ο εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας και ο νεαρός ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης έφεραν στο φως σχέσεις των αρχών με ένα ακροδεξιό παρακράτος. Ο ανακριτής Σαρτζετάκης απήγγειλε, μάλιστα, κατηγορίες και εναντίον ανώτατων αξιωματικών της Χωροφυλακής. Οι φυσικοί αυτουργοί καταδικάσθηκαν τον Δεκέμβριο του 1966 σε πολυετή φυλάκιση και απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.

Η δολοφονία Λαμπράκη επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αφού διερωτήθηκε «Ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;» εγκατέλειψε την πρωθυπουργία και την πολιτική τον Ιούνιο του 1963 και αποσύρθηκε στο Παρίσι. Χιλιάδες νέοι ίδρυσαν τον πολιτικό οργανισμό «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη», που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο προοδευτικό κίνημα της δεκαετίας του '60. Πρώτος γραμματέας της οργάνωσης ανέλαβε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Η ζωή και ο θάνατος του Γρηγόρη Λαμπράκη ενέπνευσε τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό στο περίφημο πολιτικό του μυθιστόρημα με τον τίτλο Ζ (Εκδόσεις Λιβάνη). Το 1969 μεταφέρεται με μεγάλη επιτυχία στη μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, με πρωταγωνιστές τον Υβ Μοντάν, τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν και την Ειρήνη Παπά.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης με την προσωπικότητα και τη δράση του παραμένει και σήμερα ένα σύμβολο της Δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου ανθρώπου κατά της πολιτικής καταπίεσης.

Πηγή: sansimera.gr