Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Στο δρόμο που χάραξε η ΕΡΤ και οι εργαζόμενοι ΕΛΤΑ

Θύμα του κυνηγιού κεφαλών δημοσίων υπαλλήλων, στο οποίο έχει επιδοθεί η κυβέρνηση, είναι πολύ πιθανό να πέσουν και περίπου 1000 εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου στα ΕΛΤΑ από τους συνολικώς 7.500 που απασχολούνται με αυτό το καθεστώς. Κι όλα αυτά προκειμένου να επιτευχθεί η νέα «Μεγάλη Ιδέα», δηλαδή η απόλυση 4.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το τέλος του 2013, όπως αναφέρεται σε σχετικό ρεπορτάζ του Θάνου Πασχάλη για την «Ελευθεροτυπία».
Στη λίστα των 27 μικρών δημόσιων οργανισμών που καταργούνται ή συγχωνεύονται με συνολικώς 350 άτομα προσωπικό, αναμένεται να ενταχθούν και τα ΕΛΤΑ, τα οποία, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν κλείνουν, αλλά θεωρείται πολύ πιθανή η ιδιωτικοποίησή τους. Υπενθυμίζεται, εξάλλου, πως πρόσφατα είχε εκδοθεί προκήρυξη για την πρόσληψη 1.000 συμβασιούχων ορισμένου χρόνου η οποία δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Σύμφωνα με το σχεδιασμό, 1.000 υπάλληλοι που έχουν κατοχυρώσει πρόωρα συνταξιοδοτικά δικαιώματα θα κληθούν να αποχωρήσουν με μειωμένη σύνταξη και θα λάβουν άμεσα μέρος του εφάπαξ που δικαιούνται. Αν αρνηθούν, θα τους καταγγελθεί η σύμβασή τους και θα λάβουν πλήρη αποζημίωση, όπως και οι υπάλληλοι της ΕΡΤ.

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Ερχονται οι Αζέροι τώρα που ο Σαμαράς έδιωξε τους Ρώσους

Σήμερα θα ανακοινώσει και επίσημα στο Μπακού, την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, την απόφασή της για την κατασκευή του Διαδριατικού Αγωγού (TAP) που θα μεταφέρει αζερινό φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας, Ελλάδας και Αλβανίας στη νότιο Ιταλία, η πολυεθνική κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ 2 στην Κασπία Θάλασσα. Ικανοποιείται έτσι η απαίτηση των ΗΠΑ να κατασκευαστεί οπωσδήποτε ένας αγωγός που να μεταφέρει αζερινό φυσικό αέριο στην Ευρώπη προκειμένου να μειωθεί η εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Αρχικά οι Αμερικανοί απαιτούσαν να κατασκευαστεί ο διαφορετικής διαδρομής αγωγός «Ναμπούκο» (Ναβουχοδονόσορ!), που ήταν διπλάσιας χωρητικότητας από τον TAP. Συγκεκριμένα ο Nabucco θα μπορούσε να μεταφέρει 32 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, ενώ ο TAP μόνο 16 δισ. κ.μ., εκ των οποίων μάλιστα τα 6 δισ. κ.μ. θα μένουν στην Τουρκία και μόνο 10 δισ. κ.μ. θα προωθούνται στην Ιταλία.
Το αρχικό μεγαλεπήβολο σχέδιο προσέκρουσε σε δύο πολύ σοβαρούς παράγοντες. Πρώτον, στην απροθυμία των Ευρωπαίων με επικεφαλής τους Γερμανούς να χρηματοδοτήσουν τον Nabucco, που το κόστος του έφτανε γύρω στα 12 με 14 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεύτερον και θεμελιώδες, αποδείχθηκε ότι το Αζερμπαϊτζάν δεν είχε και δεν επρόκειτο για δεκαετίες ίσως να έχει τόσο πολύ φυσικό αέριο για να γεμίσει τον αγωγό! Επιπροσθέτως, ανεδαφικοί αποδείχθηκαν και οι αρχικοί αμερικανικοί υπολογισμοί ότι το αέριο που έλειπε από το Αζερμπαϊτζάν θα μπορούσε να συμπληρωθεί με αέριο από το Τουρκμενιστάν, στην ανατολική ακτή της Κασπίας.
Ετσι καταρτίστηκε ένα σχέδιο για έναν συρρικνωμένο αγωγό, τον Nabucco West, ισοδύναμο του TAP ως προς τη χωρητικότητα (μόνο 16 δισ. κ.μ. τον χρόνο) αλλά με κόστος περίπου 50% υψηλότερο από τον TAP, καθώς θα είχε σχεδόν 50% μεγαλύτερο μήκος. Πέρυσι ο Ερντογάν έκανε μια εξαιρετική κίνηση για τα τουρκικά ενεργειακά συμφέροντα. Συμφώνησε με τον Αλιέφ του Αζερμπαϊτζάν να φτιάξουν οι δυο τους έναν δικό τους αγωγό φυσικού αερίου, τον TANAP, κόστους 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, ο οποίος να ξεκινά από την Κασπία και να φτάνει μέχρι τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας, στην ευρωπαϊκή Τουρκία!
Με την κατασκευή του αγωγού αυτού ο Ερντογάν πετυχαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, καθιστά όντως την Τουρκία ενεργειακό κόμβο γιατί οποιοσδήποτε ευρωπαϊκός αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν ή άλλη χώρα της Κασπίας καθίσταται πλέον πολύ πιο φθηνός, αφού το αέριο δεν θα το παραλαμβάνει στην Κασπία, αλλά στην Ευρωπαϊκή Τουρκία - δηλαδή κάπου 2.000 χιλιόμετρα πιο κοντά, πληρώνοντας μόνο τέλη διέλευσης στους Τούρκους και όχι κόστος κατασκευής αγωγού.
Δεύτερον και σημαντικότερο, από τη στιγμή που το αέριο της Κασπίας θα παραδίδεται στους Ευρωπαίους μετά την παρεμβολή ενός τουρκικού αγωγού, ο Ερντογάν είναι αυτός που θα αποφασίζει για το πόσο αέριο θα δίνει π.χ. στον TAP, πόσο θα κρατάει η χώρα του, αν θα παρουσιάζονται «καθυστερήσεις» και «βλάβες» στη ροή του αερίου για πολιτικούς λόγους! Σε περίπτωση δηλαδή που υπάρχει π.χ. ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και η ΕΕ στηρίζει την Αθήνα (μιλάμε εντελώς υποθετικά, όπως καταλάβατε), δεν αποκλείεται καθόλου να διαταράσσεται η ροή φυσικού αερίου στον TAP.
Αυτό, προσωπικά, μας είναι εντελώς αδιάφορο όσο η Ελλάδα προμηθεύεται ρωσικό κατά κύριο λόγο φυσικό αέριο. Επειδή όμως έχουμε την υποψία ότι ενδεχομένως η Ουάσιγκτον πιέσει την Ελλάδα στο μέλλον να αγοράζει και η χώρα μας αζερινό αέριο, θέλουμε να προειδοποιήσουμε από τώρα ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ επικίνδυνο. Σε καμιά περίπτωση η Ελλάδα δεν πρέπει να καταστεί ενεργειακός όμηρος της Τουρκίας, κάτι τέτοιο θα ήταν εγκληματικό εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας της Αθήνας.
Ομολογούμε ότι μας έχει ανησυχήσει πολύ ο ύποπτος τρόπος που ο Αντώνης Σαμαράς έδιωξε τους Ρώσους από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και του ΔΕΣΦΑ, παρόλο που πρόσφεραν τα διπλάσια λεφτά. Υλοποιούσε άραγε προαποφασισμένο σχέδιο ξένων για εκδίωξη των Ρώσων, μετά την οριστική και αμετάκλητη υπονόμευση εκ μέρους του Γιώργου Παπανδρέου του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου South Stream αναφορικά με τη διέλευσή του από την Ελλάδα;
Αν όντως το βρώμικο παιχνίδι κατά της Μόσχας που παίχθηκε με τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ ήταν όντως τμήμα σχεδίου και όχι απλώς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, η κατάσταση είναι όντως επικίνδυνη. Αν υπήρξε σχέδιο, σίγουρα συμπεριλαμβάνει στην εξέλιξή του και την αγορά από την Ελλάδα αζερινού αερίου - δηλαδή την ενεργειακή ομηρεία της χώρας μας από την Αγκυρα! Δυστυχώς, αυτό θα το διαπιστώσουμε πολύ αργά, γιατί το 2018 το νωρίτερο θα αρχίσει η λειτουργία του TAP...

Τσίπρας: Εξεταστική για τη φίμωση της ΕΡΤ

Πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής προκειμένου να διερευνήσει τυχόν ποινικές και αστικές ευθύνες για το γεγονός ότι η ΕΡΤ είναι ακόμα κλειστή, παρά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας προανήγγειλε ότι θα καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, την επόμενη εβδομάδα, ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας στα Χανιά, όπου πραγματοποιεί επίσκεψη, εξαπέλυσε για μια ακόμα φορά επίθεση στην κυβέρνηση επαναλμβάνοντας ότι “συνεχίζει να παρανομεί για δεύτερη εβδομάδα και δεν υλοποιεί την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για άμεση επαναλειτουργία της εκπομπής του δημόσιου σήματος της ραδιοτηλεόρασης”.
Όπως είπε πρόκειται για μια “κυβέρνηση επικίνδυνη για τη δημοκρατία”, η οποία “θέλει να σιγήσει η ΕΡΤ και να απολύσει 2,5 χιλιάδες εργαζόμενους και να μην καταβάλει τις νόμιμες αποζημιώσεις”.
“Δεν κόστιζε η ΕΡΤ στον έλληνα φορολογούμενο διότι ως γνωστόν δεν χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό. Αντιθέτως το κλείσιμο της ΕΡΤ μέσω από τις αποζημιώσεις, μέσω από τα διαφυγόντα κέρδη που προκύπτουν από τις συμβάσεις, τα συμβόλαια για την αναμετάδοση αθλητικών γεγονότων που δεν θα μεταδοθούν, μέσα από μία σειρά από συμβάσεις που καταγγέλλονται, θα είναι ένα υπέρογκο κόστος για τον έλληνα φορολογούμενο σε μία εποχή κρίσης. Νομίζω ότι για όλα αυτά το ελληνικό κοινοβούλιο πρέπει και να εξετάσει αλλά και να καταλογίσει ευθύνες”, δήλωσε ο Α. Τσίπρας και τόνισε ότι “δεν μπορεί κάποιοι να νομίζουν ότι θα κυβερνούν με ΠΝΠ χωρίς να κρίνονται στη Βουλή”.
Newsroom Enet

Ο εφιάλτης της ευρωπαϊκής κρίσης

Από μαύρες έως εφιαλτικές βλέπει τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή κρίση ο Πολ Κρούγκμαν, αν η Γερμανία δεν ανταποκριθεί στον ηγετικό της ρόλο στα οικονομικά δρώμενα της Γηραιάς Ηπείρου.

Ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος φοβάται ακόμη χειρότερες μέρες αν η Ε.Ε. δεν αλλάξει στάση και η Γερμανία δεν ανταποκριθεί στον ρόλο της ● Οταν έσκασαν οι «φούσκες»: Γιατί σώθηκε η Φλόριντα και βούλιαξε η Ισπανία

Του Μπάμπη Μιχάλη
Από μαύρες έως εφιαλτικές βλέπει τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή κρίση ο Πολ Κρούγκμαν, αν η Γερμανία δεν ανταποκριθεί στον ηγετικό της ρόλο στα οικονομικά δρώμενα της Γηραιάς Ηπείρου.

Στο πλαίσιο ομιλίας που έδωσε προχθές σε εκδήλωση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Φαρμακευτικών Εταιρειών και Eνώσεων –EFPIA– στις Βρυξέλλες, ο νομπελίστας οικονομολόγος υποστήριξε ότι η πορεία που ακολούθησε ώς τώρα η Ε.Ε. προκειμένου να βγει από την κρίση δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Ισοδυναμεί, όπως είπε, με «τραγωδία» που οφείλεται σε «καλές προθέσεις».

Ελλειψη τραπεζικής ένωσης

Ο Κρούγκμαν υποστήριξε ότι η έλλειψη τραπεζικής και δημοσιονομικής ένωσης βύθισε την Ε.Ε. στην κρίση, που ενδεχομένως να παραταθεί. Ανέφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τις περιπτώσεις της Ισπανίας και της αμερικανικής Πολιτείας της Φλόριντα. Και οι δύο βίωσαν νωρίτερα φούσκα στην αγορά ακινήτων τους, που έσκασε. Η ύπαρξη δημοσιονομικής ένωσης μεταξύ των αμερικανικών Πολιτειών επέτρεψε στη Φλόριντα να στηριχθεί στις αυτόματες πληρωμές της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και να χρηματοδοτήσει το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και τα επιδόματα ανεργίας χωρίς να επιβαρύνει τον πολιτειακό προϋπολογισμό. Η Φλόριντα ενισχύθηκε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ με ποσό ίσο με το 5% του αμερικανικού ΑΕΠ και σήμερα εμφανίζει ποσοστό ανεργίας κάτω από τον εθνικό μέσο όρο (κυρίως λόγω της εσωτερικής μετανάστευσης των εργαζομένων).

Αντίθετα η Ισπανία -που συναγωνίζεται σε ρεκόρ ανεργίας σήμερα την Ελλάδα- δεν είχε την ίδια τύχη, πρόσβαση δηλαδή σε ανάλογες αυτόματες πληρωμές, με αποτέλεσμα να στηριχθεί σχεδόν αποκλειστικά στον δανεισμό.

O Αμερικανός οικονομολόγος εκτιμά ότι η τρέχουσα κρίση στην Ε.Ε. θα οδηγήσει πιθανότατα σε ένα από 4 παρακάτω σενάρια:

Α. Η Γερμανία θα αναλάβει τον ρόλο που κατέχει ως η «ατμομηχανή» της ευρωπαϊκής οικονομίας. Σε συνεργασία με τα υπόλοιπα μεγάλα κράτη της Ε.Ε. και τη βοήθεια πολιτικών νομισματικής επέκτασης και άπλετης ρευστότητας από μέρους της ΕΚΤ θα αναλάβει να προωθήσει μέτρα αναθέρμανσης του πληθωρισμού. Ο στόχος, προφανής. Οι υψηλότερες τιμές θα οδηγήσουν σε επανέναρξη επενδύσεων από τις επιχειρήσεις, προσλήψεις, αύξηση της απασχόλησης και των εισοδημάτων, τόνωση της κατανάλωσης και της ζήτησης και τελικά βελτίωση της οικονομικής ανάπτυξης. Στο πλαίσιο ενός τέτοιου σεναρίου, ο Κρούγκμαν τάσσεται κάθετα υπέρ της αύξησης του κόστους εργασίας στη Γερμανία -που θα οδηγήσει σε αύξηση της κατανάλωσης εκεί και σε παράπλευρες θετικές επιπτώσεις για τις οικονομίες των εταίρων της- αντί της εφαρμοζόμενης μείωσής του στην Ισπανία. Ο κεϊνσιανός οικονομολόγος εκτιμά ότι το σενάριο αυτό θα είναι το καλύτερο δυνατό για την Ε.Ε. Θεωρεί όμως ότι δεν πρόκειται να ενεργοποιηθεί παρά μόνον όταν η Ε.Ε. φτάσει στο χείλος του γκρεμού.

Β. Η Ε.Ε. θα συνεχίσει την πολιτική της «εσωτερικής υποτίμησης», που εφαρμόζεται σήμερα στις υπερχρεωμένες χώρες του Νότου με τη μορφή των δρακόντειων περικοπών και της σκληρής λιτότητας. Πολιτική η οποία εξαθλιώνει συνεχώς τον κόσμο της εργασίας εκεί και αποτυγχάνει για την ώρα ως προς τους στόχους της. Δηλαδή την πτώση των τιμών –που δεν πέφτουν– και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Ο Κρούγκμαν εκτιμά ότι σε μια τέτοια περίπτωση η ΕΚΤ θα συνεχίσει να αποτελεί κομβικό παράγοντα. Θα συνεχίσει να διαχειρίζεται την κρίση με την πολιτική της και «σιγά σιγά τα πράγματα θα καλυτερέψουν». Το σενάριο αυτό οδηγεί όμως, όπως λέει, σε «μέτριο πληθωρισμό τη Γερμανία», ενώ «επιφέρει μικρή πτώση του κόστους εργασίας στην Ισπανία».

Γ. Το τρίτο σενάριο είναι μάλλον εφιαλτικό, αφού παραπέμπει σε άλλες εποχές, προβλέποντας τη ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής ελίτ στην Ευρώπη. Ο Κρούγκμαν προειδοποιεί ότι το ενδεχόμενο αποτυχίας εξόδου από την κρίση ενισχύει τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις. Επισημαίνει ακόμη ότι αν η Ε.Ε. δεν μεταβάλει τη σημερινή πολιτική (της αυστηρής λιτότητας) τότε η πιο πιθανή εξέλιξη θα είναι η ριζοσπαστικοποίηση των ευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων.

Δ. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ε.Ε. δέχεται υπέρμετρη πίεση σε πανικό και μαζική φυγή κεφαλαίων. Η Κύπρος, όπως λέει, θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα αυτού του σεναρίου αν δεν είχαν επιβληθεί έλεγχοι στις ροές κεφαλαίων. Μόνη λύση σε μια τέτοια περίπτωση ο Κρούγκμαν θεωρεί ένα δάνειο 1 τρισ. ευρώ από την ΕΚΤ σε ευρωπαϊκή κλίμακα.

Παράταση για τις δηλώσεις πόθεν έσχες

Εκδόθηκε πράξη νομοθετικού περιεχομένου καθώς δεν ήταν δυνατόν να ψηφιστεί νέα ρύθμιση από τη Βουλή για την παράταση της προθεσμίας που λήγει στις 30 Ιουνίου

Picture 0 for Παράταση για τις δηλώσεις πόθεν έσχες
Μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου παρατείνεται η υποβολή των δηλώσεων πόθεν έσχες,  με πράξη νομοθετικού περιεχομένου που εκδόθηκε μετά από πρωτοβουλία της γραμματείας του υπουργικού συμβουλίου.

Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου εκδόθηκε καθώς δεν ήταν δυνατόν να ψηφιστεί νέα ρύθμιση από τη Βουλή για την παράταση της προθεσμίας που λήγει στις 30 Ιουνίου.

Υπόχρεοι για την υποβολή των δηλώσεων πόθεν έσχες είναι δημόσιοι λειτουργοί, δικαστές, στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, γενικοί γραμματείς υπουργείων, άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι και δημοσιογράφοι.

Κατάσχεση σπιτιού ανέργου για χρέη προς το δημόσιο 1.677 ευρώ!

Στην αναγκαστική κατάσχεση σπιτιού άνεργου μεταλλεργάτη και πατέρα δύο ανήλικων παιδιών, προχώρησε πριν από τρεις μέρες...
το Ελληνικό δημόσιο.
Ο εργάτης, που βιώνει εδώ και τρία χρόνια την ανεργία, δέχθηκε και τη χαριστική βολή από το δημόσιο για χρέη προς την εφορία, τα οποία ανέρχονται στα 1.677 ευρώ.
Σύμφωνα με την εφημερίδα "Ριζοσπάστης" η διαδικασία αναγκαστικής κατάσχεσης ξεκίνησε για οφειλές οι οποίες αναλυτικά είναι οι εξής: 
-Πρόστιμο τροχαίας 44 ευρώ (132 με προσαύξηση)
-Φόρος εισοδήματος 2005/ 63 ευρώ (45 ευρώ προσαύξηση)
- Φόρος εισοδήματος 2006/ 123 ευρώ (87 ευρώ προσαύξηση)
-Φόρος εισοδήματος 2007/ 182 ευρώ (133 ευρώ προσαύξηση)
-Φόρος εισοδήματος 2011/ 156 ευρώ (26 ευρώ προσαύξηση)
-Φόρος εισοδήματος και Εισφορά αλληλεγγύης 2012 ύψους 724 ευρώ (52 ευρώ προσαύξηση)
-Ειδικό τέλος (χαράτσι) 355 ευρώ (17,75 ευρώ προσαύξηση)
Υπενθυμίζετα, ότι πριν από ένα μήνα, στην ίδια θέση είχε βρεθεί ένας ακόμη άνεργος μεταλλεργάτης της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης για χρέος στην ΕΥΔΑΠ, αλλά ευτυχώς με την παρέμβαση του Συνδικάτου Μετάλλου βρέθηκε λύση.

Καταργείται το πενθήμερο στις ατομικές συμβάσεις

Στον «αέρα» είναι και πάλι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα καθώς με εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας καταργείται η πενθήμερη εργασία με την υπογραφή ατομικών συμβάσεων σε όσους επαγγελματικούς χώρους δεν υπάρχει κλαδική σύμβαση και έχει λήξει η μετενέργεια
Διευκρινίσεις σχετικά με την ισχύ των μη μισθολογικών όρων των συλλογικών συμβάσεων που έχουν λήξει ή έχουν καταγγελθεί και έχει περάσει και το τρίμηνο επέκτασης της ισχύος τους, δίνει με έγγραφό του, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα, το υπουργείο Εργασίας. Στους μη μισθολογικούς όρους περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για το ωράριο, τις άδειες τις ημέρες αργιών κ.λ.π

Το έγγραφο αναφέρει, ότι με βάση το νόμο του 2ου Μνημονίου (4046/2012), «μετά την πάροδο του τριμήνου και εφόσον εν τω μεταξύ δεν έχει συναφθεί νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, εξακολουθούν να ισχύουν μόνο οι όροι εκείνοι που αφορούν α) τον βασικό μισθό ή το βασικό ημερομίσθιο και β) τα επιδόματα ωρίμανσης, τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας, εφόσον τα επιδόματα αυτά προβλέπονταν στις συλλογικές συμβάσεις που έληξαν ή καταγγέλθηκαν, ενώ παύει αμέσως να ισχύει κάθε άλλο προβλεπόμενο σε αυτές επίδομα».

Κατά συνέπεια, «οι μη μισθολογικοί όροι των συμβάσεων που έχουν λήξει και έχει παρέλθει και η παράταση ισχύος τους μπορούν να μεταβληθούν με νέα συλλογική σύμβαση καθώς και με ατομική σύμβαση εργασίας με τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου».

Σύμφωνα με την «Ελευθεροτυπία» αλλά και με δημοσίευμα του «Έθνους», η αρχή γίνεται από τα επισιτιστικά επαγγέλματα για 100.000 νεοπροσλαμβανόμενους με ατομικές συμβάσεις.

Σύμφωνα με τις οδηγίες (εγκύκλιο) της Διεύθυνσης Αμοιβής και Εργασίας του υπουργείου Εργασίας προς τους επισιτιστικούς καταστηματάρχες (η σύμβαση των οποίων έληξε στις 14-8-2012) οι νεοπροσλαμβανόμενοι «στην ατομική σύμβαση μπορεί να συμφωνηθεί να εργάζονται με εξαήμερη εργασία». Ο μισθός θα είναι τα 586 ευρώ, όση είναι η μεικτή αμοιβή βάσης για τους νεοπροσλαμβανόμενους».

Δηλαδή, με απλά λόγια, "εφαρμόστε ατομικές συμβάσεις με εξαήμερο και αμοιβή τα 586 ευρώ, όση είναι η μεικτή αμοιβή βάσης για τους νεοπροσλαμβανόμενους".

Και πάλι σύμφωνα με τη συγκεκριμένη εγκύκλιο, μισθοί περίπου 600.000 εργαζομένων που έμειναν φέτος χωρίς κλαδική σύμβαση, θα υποστούν μειώσεις έως 20% από την απώλεια σειράς επιδομάτων, ενώ με ατομικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις οι μισθοί μπορεί να πέσουν ακόμα και στα 586 ευρώ, στα επίπεδα δηλαδή της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Πηγή: www.thepressproject.gr/ 

Οι θυρωροί των πολυεθνικών

 Οι επιχειρηματίες της πάλαι ποτέ «ισχυρής Ελλάδας», από τον Μυτιληναίο και τον Βγενόπουλο μέχρι και τον κραταιό Μπόμπολα, μετατρέπονται σταδιακά σε «ορντινάτσες» των ξένων κολοσσών που θέλουν να εξαγοράσουν όλη τη χώρα.
Πόσο διαφορετικός πρέπει να φάνταζε ο παγωμένος αέρας της Μόσχας στον Τζέφρι Σακς. Η προηγούμενη μεγάλη αποστολή, για το αγαπημένο παιδί του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ το 1985, τον είχε φέρει αντιμέτωπο με τη μολυσμένη ατμόσφαιρα και την έλλειψη οξυγόνου στην Λα Παζ της Βολιβίας. Τότε όμως τα είχε καταφέρει. Εφάρμοσε σε πειραματικό επίπεδο τη θεραπεία σοκ την οποία αργότερα θα δοκίμαζε το ΔΝΤ σε όλο τον κόσμο: Μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίαςσε συνδυασμό με απάνθρωπα μέτρα «δημοσιονομικής προσαρμογής» που μετριούνται σε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.
Στη Μόσχα όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το ταξίδι, που πραγματοποίησε με χρήματα του Τζορτζ Σόρος, αμέσως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, πέτυχε θεωρητικά τον στόχο του αλλά στοίχισε μερικά δισεκατομμύρια δολάρια στους πάτρονές του. Ο Σακς κατάφερε να στήσει τον μηχανισμό ξεπουλήματος της χώρας αλλά δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα ώστε η μερίδα του λέοντος να περάσει απευθείας στα χέρια των ξένων πολυεθνικών. Αντιθέτως οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις που επέβαλε ο τότε πρόεδρος Μπόρις Γιέλτσιν, αφού πρώτα βομβάρδισε το κοινοβούλιο, οδήγησαν στη δημιουργία των περίφημων Ρώσων Ολιγαρχών οι οποίοι μπορούσαν να διαπραγματευτούν από θέση ισχύος με τους γύπες των διεθνών αγορών – πάντα σε βάρος των Ρώσων πολιτών.
Η σχετική αυτή αποτυχία έγινε έκτοτε μάθημα για το ΔΝΤ αλλά και τα επιχειρηματικά μεγαθήρια που επιχειρούν να υφαρπάξουν τις υποδομές μιας χώρας για ένα κομμάτι ψωμί. Ενω προσέχουν να μην χάσουν τον έλεγχο της κατάστασης, από τοπικές επιχειρήσεις που συχνά λειτουργούν με όρους μαφίας, γνωρίζουν πολύ καλά ότι χρειάζονται τις πολιτικές διασυνδέσεις αλλά και τα δίκτυα προπαγάνδας που έχουν στήσει με υπομονή και κόπο οι «ντόπιοι».
Πως θα μπορούσε να κινηθεί η καναδική Eldorado στην Ελλάδα εάν δεν είχε τη στρατιά δημοσιογράφων στα μέσα ενημέρωσης του Μπόμπολα να προετοιμάζουν το έδαφος και να εξισώνουν τους κατοίκους της Χαλκιδικής με τρομοκράτες. Πόσο κενή θα ήταν η σκηνοθετημένη συγκέντρωση των «αγανακτισμένων» κατοίκων στην περιοχή εάν η Νέα Δημοκρατία δεν έστελνε τον Άδωνη Γεργιάδη να διαλαλεί τα προτερήματα της καναδικής επένδυσης.
Και λίγο νωρίτερα, πόσο άχαρη θα ήταν η παρουσία του Γερμανού τοποτηρητή Χανς Γιοακίμ Φούχτελ, ο οποίος ήρθε να επιβάλλει τις γερμανικές εταιρείες διαχείρισης απορριμμάτων, εάν το σύνολο των νυχτερινών δελτίων δεν τον αντιμετώπιζε σαν μεσσία – και ο Άδωνις (ναι, πάλι αυτός) δεν σερνόταν από κανάλι σε κανάλι για να εξηγεί πόσο «συμπαθητικός» είναι ο Γερμανός υπουργός. Αντίστοιχα πόση ευγνωμοσύνη χρωστά η κινεζική Cosco στις τηλεοπτικές εκπομπές προώθησης ξένων εταιρειών που παρουσιάζει κάθε Κυριακή βράδυ ο ΑΝΤ1.

Αυτού του είδους τα δίκτυα προπαγάνδας και πολιτικού χαμαιλοντισμού χρειάζονται δεκαετίες για να στηθούν και είναι αναντικατάστατης σημασίας για κάθε σοβαρό επενδυτή ή… κατακτητή. Προφανώς αρκετές οικονομικές υπερδυνάμεις φροντίζουν να «φυτεύουν» δικούς τους ανθρώπους με όσο το δυνατόν λιγότερες παρεμβάσεις. Η αποκάλυψη λόγου χάρη μέσω του Wikileaks ότι η αμερικανική πρεσβεία παρεμβαίνει σε ελληνικές σχολές δημοσιογραφίας προετοιμάζοντας νέες γενιές δημοσιογράφων ήταν ένα χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα. Επίσης, η δημιουργία των λεγόμενωνΕιδικών Οικονομικών Ζωνών θα περιορίσει περαιτέρω την αξία χρήσης των θυρωρών καθώς ολόκληρες περιοχές της χώρας θα μετατραπούν σε αυτοδιαχειριζόμενες αποικίες εταιρειών όπου δεν θα ισχύει κανένας εργασιακός και περιβαλλοντικός περιορισμός.
 .
 Ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις όμως ο «θυρωρός» μπορεί να ανοίξει πόρτες, να λαδώσει μηχανισμούς και να κλείσει στόματα με πολύ χαμηλότερο κόστος και σε πολύ συντομότερο χρονικό διάστημα.
Η πλειονότητα λοιπόν των μεγάλων ιδιωτικοποιήσεων που αφορούν τις υποδομές της χώρας σχεδιάζεται από ξένα μεγαθήρια που συστήνουν κοινοπραξίες με ελληνικές επιχειρήσεις. Ήδη από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε ο κατάλογος του ξεπουλήματος εμφανίστηκαν κονσόρτσιουμ ελληνικών και ξένων επιχειρήσεων να διεκδικούν τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας.
Οι συμμαχίες αυτές αν και τροποποιούνται διαρκώς είναι ενδεικτικές του κλίματος: Στο φυσικό Αεριο (ΔΕΠΑ -ΔΕΣΦΑ) είδαμε τον τσεχικο όμιλο PPF να καταθέτει προσφορά σε συνεργασία με την ΓΕΚ Τέρνα του Γιώργου Περιστέρη. Αντίθετα η Προμηθέας Gas του ομίλου Κοπελούζου έκανε τότε «στην άκρη» προσδοκώντας μελλοντικά οφέλη από την επικράτηση ρωσικών συμφερόντων. «Μήπως ο όμιλος Κοπελούζου είναι το παρατσούκλι της Gazprom» αναρωτιόταν παλαιότερα η αμερικανική πρεσβεία σε ένα από τα τηλεγραφήματα της προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αργότερα τα ονόματα του Κοπελούζου και της Gazprom ακούστηκαν και για τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) ως ανταγωνιστές του Βαρδή Βαρδινογιάννη και του Ευάγγελου Μυτιληναίου που κατέβαιναν στο παιχνίδι μέσω της κοινής τους εταιρείας M&M Gas.
Παρόμοιο ήταν το σκηνικό και για το ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ όπου οι γαλλικοί κολοσσοί της Suez και της Veolia έστηναν τις πρώτες συμμαχίες τους με τον Μπόμπολα και τον όμιλο MIG του Βγενόπουλου, αντίστοιχα. Στη συνέχεια η δεύτερη συμμαχία αντικαταστάθηκε από την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ του Γ. Αποστολόπουλου με την ισραηλινή εταιρεία ύδρευσης Mekorot.
Στο χώρο της διαχείρισης απορριμμάτων διέρρευσαν από πολύ νωρίς τα ονόματα Ελλήνων εργολάβων που φέρονται να εξέφρασαν ενδιαφέρον, όπως ο Μπόμπολας, ο Περιστέρης, ο Λάτσης, ο Κοπελούζος και ο Μυτιληναίος αλλά δεν αποκαλύφθηκαν άμεσα οι ξένες εταιρείες – πιθανότατα γιατί το Βερολίνο συντονίζει κεντρικά το φαγοπότι στη συγκεκριμένη πίτα των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσω του Φούχτελ.
Σημαίνουν μήπως όλα αυτά ότι το ελληνικό κεφάλαιο, αφού παρέλαβε τα τριάντα αργύρια της προδοσίας μετατρέπεται αν μη τι άλλο σε ισότιμο εταίρο των γερακιών που εποφθαλμιούν τη δημόσια περιουσία; Η αλήθεια δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από μια τέτοια αντίληψη.
Ίσως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση συνεργασίας που μας επιτρέπει να καταλάβουμε τα λεόντεια χαρακτηριστικά των κοινοπραξιών ήταν οι συμφωνίες της καναδικής Eldorado με τον Μπόμπολα. Όπως είχε αποκαλύψει από πολύ νωρίς το Unfollow, στο ρεπορτάζ της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου, η εταιρεία του Μπόμπολα συμμετέχει μόλις με το 5% στην εταιρεία που θέλει να δραστηριοποιηθεί στην περιοχή ενώ η Eldorado ελέγχει το υπόλοιπο 95%. Ο Μπόμπολας λειτούργησε απλώς σαν μεσάζοντας χρησιμοποιώντας τις διασυνδέσεις του σε διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις για την εξαγορά και μεταβίβαση της TVX Hellas με το μικρότερο δυνατό πολιτικό και οικονομικό κόστος.
Ανάλογο παιχνίδι είχε παίξει στο παρελθόν ο Ανδρέας Βγενόπουλος της MIG o οποίος βρέθηκε να κατέχει μετοχές του ΟΤΕ πριν αυτές καταλήξουν στα χέρια της Deutsche Telekom – γεγονός που έκαμψε τις αντιδράσεις για το ξεπούλημα των εθνικών δικτύων τηλεπικοινωνίας στους Γερμανούς.
Παλιοί και νέοι νεροκουβαλητές
Η οικονομική κρίση μπορεί να έχει επιδεινώσει τη θέση του ελληνικού κεφαλαίου στο λεγόμενο διεθνή καταμερισμό εργασίας αλλά στην πραγματικότητα οι έλληνες επιχειρηματίες ανήκαν σχεδόν πάντα στην κατηγορία του παρασιτικού καπιταλιστή δεύτερης κατηγορίας. Στην πραγματικότητα, όπως εξηγούσε παλαιότερα ο καθηγητής Β. Φούσκας από το Richmond American International University ήταν πάντα εξαρτημένη από τη Δύση αφού δημιουργήθηκε «σαν ένα τεχνητό κατασκεύασμα Βρετανών και Γάλλων ιμπεριαλιστών που ήθελαν έτσι να μπλοκάρουν τη ρωσική επιρροή στη Μεσόγειο».
Η μετέπειτα μικρασιατική καταστροφή στέρησε από τον ελληνικό πληθυσμό και τα ελάχιστα τμήματα της αστικής τάξης που είχε δημιουργηθεί στη Μικρά Ασία. Ήδη από την εποχή της κατοχής τα «τζάκια» που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα όφειλαν περισσότερο στον ακραίο δωσιλογισμό τους παρά στις επιχειρηματικές τους ικανότητες. Η χώρα βυθισμένη στον εμφύλιο και αργότερα στη δικτατορία ακολουθούσε με καθυστέρηση τουλάχιστον δυο δεκαετιών τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία και οι επιχειρηματίες της περίμεναν πάντα σαν φτωχοί συγγενείς να επωφεληθούν από τα ψίχουλα που άφηναν πίσω τους τα πακέτα βοήθειας σαν το σχέδιο Μάρσαλ, το πακέτο Ντελόρ κ.ο.κ. Το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας κατέληγε πάντα σε ξένες κατασκευαστικές ή άλλες εταιρείες που επιβάλλονταν ως όρος για την ξένη βοήθεια.
Ειδικά μετά την ένταξη στην ΕΟΚ και πολύ περισσότερο στην ευρωζώνη οι ισχυρές χώρες της Ευρώπης κατάφεραν να αποδιαρθρώσουν πλήρως το παραγωγικό μοντέλο της χώρας και να αναλάβουν όλα τα σημαντικά εργαλεία άσκησης οικονομικής πολιτικής. Παρόλα αυτά η παροχή ρευστότητας από την πολιτική χαμηλών επιτοκίων δημιούργησε μια επίπλαστη εικόνα του ελληνικού κεφαλαίου σαν του νέου «ιμπεριαλιστή» των Βαλκανίων.
Παραδόξως οι πρώτοι που φάνηκε να πείθονται από την εθνική διήγηση της μεγάλης επιχειρηματικής Ελλάδας, δεν ήταν ούτε επιχειρηματίες ούτε νεοφώτιστοι απόφοιτοι του London School of Economics – ήταν σημαντικά τμήματα της ελληνικής Αριστεράς τα οποία (απολύτως καλοπροαίρετα) θέλησαν να προστατεύσουν τους λαούς των Βαλκανίων από την αγριότητα των Ελλήνων… ιμπεριαλιστών. Η αγριότητα ήταν πράγματι παρούσα και έχει καταγραφεί σε αρκετά ρεπορτάζ της εποχής για τις δεκάδες «Μανωλάδες» που έστηναν Έλληνες επιχειρηματίες στα Βαλκάνια, καταπατώντας όχι μόνο εργασιακά αλλά και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα των βορείων γειτόνων μας. Ο «ιμπεριαλισμός» όμως είναι και πάλι βαριά κουβέντα – ο Ελληνικός καπιταλισμός έδρασε και τότε σαν νεροκουβαλητής μεγάλων επιχειρήσεων από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Προφανώς οι Έλληνες βιομήχανοι είχαν όλη την… κακή πρόθεση να δράσουν σαν αιμοδιψείς εργοδότες. Όπως συμβαίνει όμως και σήμερα στο Μπαγκλαντές είναι σαν να κατηγορείς μόνο τους τοπικούς βιοτέχνες για το θάνατο εκατοντάδων εργαζομένων χωρίς να συνειδητοποιείς ότι πίσω από αυτούς κρύβονται ορισμένες από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του πλανήτη, που κινούν τα νήματα.
Αρκετά πιο προσγειωμένη στις εκτιμήσεις της η εφημερίδα το ΒΗΜΑ με ρεπορτάζ της το Σεπτέμβριο του 1999 εξηγούσε πως η Μεγάλη Ελλάδα μετατρεπόταν σε «γέφυρα» για τις «μεγάλες μπίζνες στα Βαλκάνια». Οι «Μπίζνες» στις οποίες αναφερόταν βέβαια η εφημερίδα ήταν το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Αλβανίας και των Σκοπίων, μια διαδικασία που διέλυσε τις τοπικές οικονομίες και δείχνει ακόμη και σήμερα τις καταστροφικές τις συνέπειες (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το ξεπούλημα της Βουλγαρικής ΔΕΗ που οδήγησε σε εξέγερση).
Προφανώς αυτό το βαλκανικό «Ελντοράντο» διέκοψε για λίγο την πτώση του ποσοστού κέρδους των μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων. Μόλις εξάντλησε τα καύσιμά του όμως το «ελληνικό θαύμα» συνετρίβη χωρίς ποτέ τα σωστικά συνεργεία να εντοπίσουν επιζώντες.
Σαν θυρωροί λοιπόν των πολυεθνικών (ή για να χρησιμοποιήσουμε τη δημοσιογραφική ορολογία σαν fixer) οι Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες φαίνεται να βρίσκουν μια μικρή αξία χρήσης. Οι σχέσεις βέβαια των «θυρωρών» με τους ενοίκους της πολυκατοικίας δεν είναι πάντα ασυννέφιαστες. Πριν από μερικούς μήνες ένα μπαράζ δημοσιευμάτων ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης έδειξε ότι οι ξένοι οικονομικοί ηγέτες της χώρας δεν θα ανεχθούν και πολλά πολλά από τους Έλληνες μεσάζοντες. Με «ολιγάρχες» που ελέγχουν την οικονομία της χώρας με πρακτικές «μαφίας» συνέκρινε την επιχειρηματική ελίτ της χώρας το γερμανικό περιοδικό Stern.
To Spiegel παρουσίαζε φωτογραφικά αφιερώματα για τους εφοπλιστές που δεν πληρώνουν ούτε ευρώ στο κράτος ενώ το Reuters ξετίναζε κατά διαστήματα τους θεσμικούς νταβατζήδες τραπεζών και άλλων ευγενών ιδρυμάτων. Όλα τα ρεπορτάζ αποτελούσαν φυσικά δημοσιογραφικά διαμάντια και περιείχαν αδιάψευστα στοιχεία τα οποία κανένα από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα δεν θα τολμούσε να παρουσιάσει. Η συγχορδία όμως των ξένων μέσων ενημέρωσης έδειχνε ότι το ευρωπαϊκό κεφάλαιο ήθελε να τραβήξει το αυτί του Έλληνα θυρωρού.
Σαν τον μικρό ρουφιάνο, που κάθε πολυκατοικία είχε στα χρόνια της δικτατορίας, ή ακόμη καλύτερα σαν τον χασάπη από την ταινία Ντελικατέσεν του Ζαν Πιερ Ζενέτ, το ελληνικό κεφάλαιο είναι εδώ για να υπηρετεί τους πραγματικούς ενοίκους της πολυκατοικίας και να εξοντώνει όσους έχουν την τύχη να ζουν κάτω από το έδαφος.
Άρης Χατζηστεφάνου
Unfollow Ιούνιος 2013

Τρεις αλήθειες για τον Κώστα Σακκά

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός
Επειδή γίνεται μεγάλη συζήτηση για την κράτησή του επί τρία σχεδόν χρόνια, χωρίς να έχει δικαστεί, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να βρίσκεται σε απεργία πείνας, καλό είναι να θυμόμαστε τρεις αλήθειες για τον Κώστα Σακκά.
Πρώτον, ο Κώστας Σακκάς είναι αθώος.
Δεύτερον, ο Κώστας Σακκάς είναι αθώος.
Τρίτον, ο Κώστας Σακκάς είναι αθώος.
Αυτό πρέπει να το χωνέψουν και να το χωνέψουμε όλοι. Διότι μπορεί σε κάποια καφενεία, σε κάποια sites, στα ρετιρέ της ΝΔ ή στα υπόγεια της Κατεχάκη να πιστεύουν ό, τι θέλουν. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό, τι θέλει -δικαίωμά του. Αν και δεν μπορεί να δημοσιοποιεί την ετυμηγορία του, όπως έκανε η ΝΔ, το κόμμα του νόμου και της τάξης.
Αλλά ότι κι αν πιστεύει, κι αν προπαγανδίζει, κι αν λέει ο καθένας, όσο ισχυρός κι αν είναι αυτός ο καθένας, ο Κώστας Σακκάς παραμένει αθώος μέχρις αποδείξεως του εναντίου σε τίμια δίκη. Αυτό ορίζει το Σύνταγμα, αυτό ορίζουν οι νόμοι, αυτό ορίζει το αποδεκτό σε όλο τον υποτίθεται πολιτισμένο και δημοκρατικό κόσμο τεκμήριο της αθωότητας, που ισχύει και στην Ελλάδα. Κι αυτό το τεκμήριο της αθωότητας επιβάλλει στο Κράτος, στη Δικαιοσύνη, στους αρμόδιους και στους αναρμόδιους ακόμα, να τον μεταχειρίζονται ως αθώο. Μέχρι να επιβεβαιωθούν ή να απορριφθούν οι κατηγορίες που τον βαρύνουν.
Έτσι, για να ξέρουμε τι ακριβώς διακυβεύεται, στις φυλακές επί τόσο καιρό δεν κρατείται ένας τρομοκράτης, ένας αναρχικός, ένας πήξε και δείξε. Κρατείται άδικα, παράνομα, με ευθύνη της κυβέρνησης και της Δικαιοσύνης, ένας ΑΘΩΟΣ πολίτης.
Δυστυχώς αυτό δεν το βλέπουμε μόνο στην υπόθεση του Σακκά, το έχουμε δει και σε άλλες παρόμοιες. Υποτίθεται ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλή και πρέπει να είναι τυφλή, αλλά όπως φαίνεται κάποιοι τουλάχιστον εντεταλμένοι λειτουργοί της έχουν το μάτι γαρίδα. Άλλη μεταχείριση επιφυλάσσουν στους νεοναζί, παραδείγματος χάρη, και άλλη σε αναρχικούς, ανήσυχους δημοσιογράφους, ανυπάκουους πολίτες και ανυπεράσπιστους μετανάστες. Ο Σακκάς είναι το τελευταίο και ακραίο παράδειγμα.
Συνεπώς ας μην κοροϊδευόμαστε. Η ΝΔ το είπε σχεδόν ανοιχτά όταν απάντησε στο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζοντας τον Σακκά αναρχικό και τρομοκράτη. Δεν πρόκειται για λάθος. Τον έχουν κηρύξει ένοχο πριν καν δικαστεί και τον τιμωρούν ως ένοχο πριν καν δικαστεί. Γι” αυτό τον κρατάνε πέρα από κάθε νόμιμο όριο στη φυλακή, ως δήθεν προφυλακισμένο: Για να τιμωρήσουν τον ίδιο και να φρονηματίσουν τους υπόλοιπους. Καταπατώντας τα δικαιώματά του και θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή του.
Και κάτι τελευταίο: Να διασύρονται ως στηρίγματα της τρομοκρατίας όσοι υποστηρίζουν ότι ο Σακκάς πρέπει τώρα, χτες, να αποφυλακιστεί, δεν είναι παρά απόπειρα φίμωσης και τρομοκράτησής τους. Γιατί δεν χρειάζεται να συμφωνεί κανείς με τις απόψεις του Σακκά για να υπερασπίζεται το δικαίωμά του να είναι ελεύθερος. Από την άποψη αυτή η ελευθερία του είναι ελευθερία όλων μας…

«TAP»: Ψέματα και αυTAΠάτες, του Νίκου Μπογιόπουλου

Τώρα η ευτυχία απέκτησε άλλο όνομα: «ΤΑP» (σσ: «Trans Adriatic Pipelίne», ελληνιστί: «ΤΑΠ»).
Οι κυβερνώντες, από χτες λοιπόν, εμφανίζουν – ανεπισήμως, αφού οι οριστικές ανακοινώσεις αναμένονται για τις 8 Ιούλη - ως «τελειωμένη υπόθεση» την επιλογή του αγωγού «ΤΑΡ», ο οποίος προβλέπεται να διασχίζει τον ελλαδικό χώρο, για τη μεταφορά του φυσικού αερίου από την Κασπία Θάλασσα και το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη.

Ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευαγ. Βενιζέλος, συναντήθηκαν χτες με τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας «Shah Deniz II» («Σαχ Ντενίζ ΙΙ») που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα φυσικού αερίου στο Αζερμπαϊτζάν, όπου και ενημερώθηκαν, κατά τις πληροφορίες, για την επιλογή του «ΤΑΡ» έναντι της ανταγωνιστικής κοινοπραξίας «NABUCCO WEST» («Ναμπούκο Γουέστ»), που στη διαδρομή της δεν περιελάμβανε την Ελλάδα.
Με στόχο να υπηρετήσουν την «succes story» προπαγάνδα τους περί «ανάπτυξης» και «επενδύσεων», οι συγκεκριμένες συναντήσεις αξιοποιήθηκαν από τους κυβερνώντες και πυροδότησαν ένα χαρτοπόλεμο από μελέτες, ανακοινώσεις και δηλώσεις για τα δήθεν οφέλη που θα αποκομίσει η χώρα και ο ελληνικός λαός από την κατασκευή του αγωγού. Το υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε μάλιστα μέχρι και σχετική έκθεση για να «διαφημίσει» τα «πλεονεκτήματα που συνεπάγεται για την Ελλάδα ο αγωγός ΤΑΡ».
Ας δούμε πρώτα τι ισχυρίζονται, ώστε να έχουμε μια πλήρη εικόνα που θα αποκαθιστά την πραγματικότητα και θα εξηγεί γιατί το πανηγύρι τους είναι… για τα πανηγύρια:
Ανάμεσα στα άλλα, στην έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών, γίνεται λόγος για «σημαντική άμεση ξένη επένδυση στην Ελλάδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ» που όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση θα«αυξήσει την απασχόληση» με τη «δημιουργία 2.000 άμεσων και 10.000 έμμεσων νέων θέσεων εργασίας» και που θα φέρει «πολλαπλασιαστικά οφέλη στην ελληνική οικονομία»
Στην ίδια έκθεση προπαγανδίζεται η «γεωστρατηγική σημασία της ολοκλήρωσης του αγωγού TAP», που όπως υποστηρίζουν «θα είναι μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που έχουν γίνει ποτέ στη χώρα μας και θα σηματοδοτήσει τη δυναμική επανατοποθέτηση της Ελλάδας στο γεωστρατηγικό περιβάλλον και στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής».
Πάντα σύμφωνα με την κυβέρνηση, η διέλευση του «ΤΑΡ» από την Ελλάδα σηματοδοτεί την «αύξηση των επιλογών και της διαπραγματευτικής δύναμης της χώρας μας έναντι των προμηθευτών της» και καθιστά την Ελλάδα «ενεργειακό κόμβο και άξονα στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης»…
Αυτά λέει η κυβέρνηση.
Ας δούμε τώρα την αλήθεια πίσω από τις κυβερνητικές υποσχέσεις και εξαγγελίες:

Πρώτον: Οι μόνιμες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του αγωγού, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΙΟΒΕ, θα είναι μόλις 100!
Σύμφωνα πάντα με την ίδια έκθεση, οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν δεν θα ξεπερνούν τις 4.800 και αυτό μέσα στα επόμενα 54 χρόνια! Οση δηλαδή θα είναι η διάρκεια της σύμβασης της κοινοπραξίας με την ελληνική κυβέρνηση – περιλαμβανομένου και του χρόνου κατασκευής του έργου – και αυτό μόνο στην «περίπτωση που οι σωλήνες του αγωγού προμηθευτούν από εγχώριους παραγωγούς».
Ειδικά κατά τη διάρκεια της κατασκευής του αγωγού και για περίπου τρία χρόνια θα απασχοληθούν εργαζόμενοι - που χωρίς να υπάρχει σχετική πρόβλεψη το υπουργείο τους εκτιμά το πολύ στους 2.000 - με μισθούς και μεροκάματα που θα καθορίσουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι που θα αναλάβουν το έργο, αξιοποιώντας φυσικά την εγχώρια αντεργατική νομοθεσία, που ξεκινά από τα 400 ευρώ βασικό…
Δεύτερον: Η διέλευση του αγωγού από την Ελλάδα δεν εξασφαλίζει φτηνό φυσικό αέριο για τα λαϊκά νοικοκυριά, αφού δεν υπάρχει καμία τέτοια πληροφορία που να αναφέρεται σε τέτοια ρήτρα στην προκαταρκτική συμφωνία κυβέρνησης και κοινοπραξίας «ΤΑΡ».
Οι πληροφορίες, μάλιστα, συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι στην επιλογή της κοινοπραξίας καθοριστικό ρόλο δεν έπαιξε η έγνοια τους να προμηθεύουν με φτηνό αέριο τον ελληνικό λαό, αλλά το ακριβώς αντίθετο!Οτι, δηλαδή, οι αγορές της Ελλάδας και της Ιταλίας, έχουν από τις υψηλότερες τιμές παροχής φυσικού αερίου στην Ευρώπη!
Τρίτον: Τα τεράστια κέρδη από τη διέλευση του αγωγού ουδεμία σχέση έχουν με τον ελληνικό λαό. Οπως δεν έχουν, άλλωστε, με το λαό του ίδιου του Αζερμπαϊτζάν, της χώρας παραγωγής του αερίου, όπου ο ένας στους δυο κατοίκους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας! Τα κέρδη θα τα καρπωθούν μια χούφτα μονοπώλια που ελέγχουν την εξόρυξη, τη μεταφορά και την πώληση του φυσικού αερίου. Συγκεκριμένα:
α) Τεράστια κέρδη θα αποκομίσει η κοινοπραξία «Σαχ Ντενίζ ΙΙ», που εκμεταλλεύεται το αζέρικο φυσικό αέριο, την οποία αποτελούν μερικά από τα μεγαλύτερα ενεργειακά μονοπώλια του κόσμου αφού σε αυτή μετέχουν η βρετανική «BP» και η νορβηγική «STATOIL», η Γαλλική «TOTAL», η ρωσική «LUK OIL», η ιταλική «ΕNI», η αζέρικη «SOCAR», η ιρανική «ΝIOC» και η τουρκική «TPAO».
β) Μεγάλα κέρδη επίσης από τη μεταφορά του αερίου θα βγάλουν και οι τρεις εταιρείες που ελέγχουν τον «ΤΑΡ», στις οποίες εκτός της νορβηγικής «STATOIL», περιλαμβάνονται η ελβετική «AXPO» και η Γερμανική «ΕΟΝ».
Τέταρτον: Η γεωστρατηγική «αναβάθμιση» και η μετατροπή της Ελλάδας σε «ενεργειακό κόμβο», για τα οποία επαίρεται η κυβέρνηση, εκείνο που «αναβαθμίζει» είναι τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς και μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς.
Ουδείς μπορεί να αμφιβάλει ότι ιστορικά και πολιτικά ο δρόμος της ενέργειας, σε συνθήκες μονοπωλιακής κυριαρχίας, είναι στρωμένος με αίμα. Οση προπαγάνδα κι αν επιστρατεύσουν οι κυβερνώντες για να πείσουν ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ρωσία και ΕΕ για τον έλεγχο του «νότιου ενεργειακού διαδρόμου» της Ευρώπης – μέρος του οποίου διαπερνά και την Ελλάδα μέσω και του αγωγού «ΤΑΡ» – θα είναι στρωμένες… με ροδοπέταλα, θα είναι μάταιη.
Κόντρα επομένως στα «πανηγύρια», στην Ελλάδα όπου ο περασμένος χειμώνας βρήκε τα 8 στα 10 νοικοκυριά χωρίς οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τις ανάγκες θέρμανσης, η λύση για το λαό δε βρίσκεται στη μετατροπή της χώρας σε διαμετακομιστικό κέντρο και σε πεδίο κερδοσκοπικής δράσης των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων.
Η λύση βρίσκεται στην κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και του ενεργειακού πλούτου της χώρας, στην αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό κυρίαρχο, με τη δική του οικονομία και εξουσία.
Μόνο αυτή η προοπτική μπορεί να εξασφαλίσει την ανάπτυξη όλων των ενεργειακών δυνατοτήτων της χώρας, με σκοπό την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Πηγή : "Ριζοσπάστης"

Η πρώτη των πρώτων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις αποφάσισε να μεταναστεύσει στη Γερμανία για σπουδές

Είναι μόλις 18 χρονών, και έχει κάνει ήδη το δικό της ρεκόρ. Η Αλεξία Παπαϊωάννου συγκέντρωσε 19.729 μόρια στις Πανελλαδικές εξετάσεις, αναδείχθηκε πρώτη των πρώτων και όμως αποφάσισε να φύγει για σπουδές στη Γερμανία, όπου ήδη έχει εξασφαλίσει και υποτροφία.
Η απόφασή της να μη σπουδάσει στην Ελλάδα στηρίζεται όπως η ίδια λέει στην Καθημερινή, στην ανάγκη της για αλλαγή για να δοκιμάσει νέα πράγματα, όμως «δεν θα βάλω ποτέ καμία χώρα πάνω από την Ελλάδα. Πάντα θα την κουβαλώ».
Μιλώντας στον δημοσιογράφο Απόστολο Λακασά, δήλωσε πως επέλεξε τη Γερμανία αφού έχει φοιτήσει σε ιδιωτικό σχολείο που έδινε ιδιαίτερη βαρύτητα στη γερμανική γλώσσα, ενώ πήρε και υποτροφία από τη Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD) στην Αθήνα. «Εως πέρυσι έλεγα να μείνω στην Ελλάδα, να το παλέψω εδώ. Αλλά ας μη συνδέσουμε την επιλογή μου να σπουδάσω στο εξωτερικό μόνο με την οικονομική κρίση στη χώρα μας και τις δυσκολίες που υπάρχουν για τους νέους. Νομίζω ότι η απόφασή μου ερμηνεύεται καλύτερα από τη διάθεση που έχουμε όλοι για αλλαγή. Οι σπουδές στο εξωτερικό είναι μία φάση της ζωής. Από την άλλη, όλοι είμαστε πλέον πολίτες του κόσμου, πολίτες της Ευρώπης».


Πηγή: iefimerida.gr  

Νέο χτύπημα στις συντάξεις

* Την κατάργηση του κοινωνικού πόρου που κρατά στη ζωή εννέα ταμεία προωθεί η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από επιστολή του Γ. Στουρνάρα σε ΤΣΜΕΔΕ και ΕΤΑΠ - ΜΜΕ
* Δικηγόροι, μηχανικοί, εργαζόμενοι Τύπου και Τοπικής αυτοδιοίκησης οι άμεσα θιγόμενοι

Τη χαριστική βολή στο ασφαλιστικό σύστημα και τις εργασιακές σχέσεις ετοιμάζεται να δώσει η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου αποκαλύπτοντας και στους πλέον δύσπιστους τον λόγο συγκρότησής της. Επιστολή του υπουργού Οικονομικών που έφτασε στα ταμεία των μηχανικών και των εργαζομένων στα Μέσα Ενημέρωσης επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υλοποιήσει τη μνημονιακή δέσμευση για κατάργηση των κοινωνικών πόρων από εννέα ταμεία μέχρι τις 30 Ιουνίου. Είναι, δηλαδή, θέμα ημερών! Όπως είναι θέμα χρόνου μετά τους κοινωνικούς πόρους να κοπούν περαιτέρω και οι συντάξεις.
Παράλληλα ο υπουργός Εργασίας διαμηνύει στους εργοδότες ότι μετά τη λήξη της "μετενέργειας" των κλαδικών συμβάσεων μπορούν να προωθήσουν τις ατομικές με κατώτατο μισθό 580 ευρώ, αλλά και υπέρβαση του πενθημέρου.

Ξεκινά σήμερα το αντιρατιστικό φεστιβάλ - το πρόγραμμα

Με σύνθημα "Σημαία μας η ισότητα - Όπλο μας η αλληλεγγύη" ανοίγει σήμερα το απόγευμα το 17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στο ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ (Σταθμός ΗΣΑΠ Ειρήνη).
Ο Νίκος Γιαννόπουλος, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ, δίνει το στίγμα μιλώντας στην "Αυγή" και καλώντας μας να το επισκεφθούμε: "Το 17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ ανοίγει σήμερα τις πύλες του σε Έλληνες και Ελληνίδες, μετανάστες και μετανάστριες, για έναν κόσμο που να χωράει πολλούς κόσμους, για να διαδηλώσουμε την αλληλεγγύη μας σε πολιτικούς πρόσφυγες, για να δηλώσουμε ότι στην εποχή των Μνημονίων και της πιο βάρβαρης νεοφιλελεύθερης επίθεσης αυτοί που φταίνε για την ανεργία, τη λιτότητα, την εξαθλίωση ντόπιων και αλλοδαπών είναι η πολιτική του κεφαλαίου, οι πολυεθνικές, οι τρόικες, εσωτερικού και εξωτερικού, και σε καμία περίπτωση οι ανέστιοι και οι πλάνητες που αναζητούν μια θέση στον ήλιο. Είμαστε εδώ για να διαδηλώσουμε την πεποίθησή μας ότι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία γεννούν τον φόβο, ενώ η αλληλεγγύη την ελπίδα. Είμαστε εδώ για να δηλώσουμε ότι ο δρόμος της ενότητας, της αλληλεγγύης, οι αγώνες των κατοίκων της Χαλκιδικής, των εργαζομένων της ΕΡΤ, των εργαζομένων στη ΒΙΟ.ΜΕ. είναι ο μόνος δρόμος για να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας, τη ζωή μας. Το αντιρατσιστικό φεστιβάλ είναι μια πολυεθνική γιορτή και μαζί μια διεθνιστική διαδήλωση, γι' αυτό καλούμε καθέναν και καθεμία που θεωρεί ότι η ευτυχία του είναι και αποτέλεσμα της ευτυχίας όλων των άλλων, που θεωρεί ότι ο κόσμος που μας αξίζει είναι ένας κόσμος κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας, να βρεθούμε μαζί, να αγωνιστούμε μαζί και να διασκεδάσουμε".

Συζητήσεις και αντιφασιστικό χωριό

Τα σημερινά θέματα συζητήσεων είναι "Ιθαγένεια - Ίσα δικαιώματα στους μετανάστες - Άσυλο στους πρόσφυγες", "Εργασιακή επισφάλεια - Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων - Πολιτικές επιστράτευσης. Ποια η απάντηση;", "Καμία ανοχή στον σεξισμό και την ομοφοβία", "Ενάντια στην εμπορευματοποίηση των κοινών αγαθών και του περιβάλλοντος".
Εκτός από τις συζητήσεις στο πλαίσιο του φεστιβάλ θα λειτουργεί το Αντιφασιστικό Χωριό, μια συνάντηση αντιφασιστικών πρωτοβουλιών, κινήσεων και συνελεύσεων που σήμερα θα εξετάσουν το θέμα "Το σχολείο του αντιφασισμού: Μαθητές και εκπαιδευτικοί ενάντια στον φασισμό αύριο θα γίνει αποτίμηση δράσεων και προτάσεων των επιτροπών Αθήνας και Πειραιά, θα συζητηθεί "Η πρόκληση της φασιστικής συνάντησης στην Καλαμάτα", ενώ την Κυριακή το θέμα θα είναι "Η συμβολή της τέχνης και του διαδικτύου στον αντιφασιστικό αγώνα", και "Αντίσταση - Αυτοοργάνωση - Αυτοάμυνα των μεταναστών ενάντια στη ρατσιστική και φασιστική βία - Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών".
Προβολές:
«Το ολοκαύτωμα της μνήμης» του Στ. Κούλογλου (Παρασκευή)
«Ο Έλληνας της διπλανής πόρτας» (Σάββατο)
Αναλυτικότερα το πρόγραμμα έχει ως εξής:
Χώρος «media από τα κάτω»
Παρασκευή 28/6:
8.00 μ.μ.: «Επαγγελματική δημοσιογραφία - Media από τα κάτω»
Συμμετέχουν: εκπρόσωπος εργαζομένων της ΕΡΤ, εκπρόσωπος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, εκπρόσωπος της Εφημερίδας των Συντακτών, Radiobubble, OmniaTV. Συντονίζει: MindTheCam
9.30 μ.μ.: Εργαστήριο: Mobile reporting / Video Editing από τους OmniaTV, Δρομογράφος, vmedia, MindTheCam
Σάββατο, 29/6
8 μ.μ.: Συζήτηση: «Η είδηση υπό διωγμό»
Συμμετέχουν: μέλος του Athens Indymedia, ΕΝΤΑΣΗ FM, DLN
9.30 μ.μ.: Εργαστήριο: Ασφάλεια στο διαδίκτυο από τους DLN και μέλος του Athens Indymedia
Κυριακή, 30/6
8.30 μ.μ.: Εργαστήριο: Εργαλεία ανοιχτού λογισμικού για τη δημοσιογραφία των πολιτών από ΕΛ/ΛΑΚ
Συναυλίες
Παρασκευή 28 Ιουνίου, 9.30 μ.μ.:
Sigmatropic
Bokomolech
Bazooka
U.N.
GDaddie (feat. Γεωργία Καρύδη)
Big Fat Lips
Σάββατο 29 Ιουνίου, 9.30 μ.μ.:
Ορφέας Περίδης
Διονύσης Τσακνής
Grup Yorum (Τουρκία)
Μάρθα Φριντζήλα & Koubara Project
Δανάη Παναγιωτοπούλου
Μάρθα Μαυροειδή
Θα προηγηθούν γεωργιανοί παραδοσιακοί χοροί από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Γεωργίας «Καύκασος».
Κυριακή 30 Ιουνίου, 9.30 μ.μ.:
Χαιρετισμός των εργαζομένων στην ΕΡΤ
Πετρολούκας Χαλκιάς
Χαΐνηδες
Mode Plagal
Ματούλα Ζαμάνη
Επίσης, χορός με φωτιές και σπαθί (Sami Titos, Elena Markeze και Miss Minthi).
Μεταναστευτική Σκηνή
Παρασκευή 28 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.
Αλβανική παραδοσιακή μουσική
DOEL - Πολιτιστικός Σύλλογος Μπανγκλαντές
Συγκρότημα από Μαδαγασκάρη
Count to 10
DJ Theo
Otumfuo
Grup Yorum
Σάββατο 29 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.
Χορωδία Rodina (Ελληνοβουλγαρικός Σύνδεσμος Πολιτισμού)
Ubuntu (Νότια Αφρική)
Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν
307 SQUAD
Black Jack
Renovatio
StateMental
Jolly Roger
Prophecy records & Irie action soundsystem
Κυριακή 30 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.
Χορευτικό Ελληνοαιγυπτιακής Ομοσπονδίας
Χορευτικό Mandela Girls (Νότια Αφρική)
Μουσικοχορευτικό από τον Επιμορφωτικό Σύλλογο Κούρδων Συρίας
Δ.Ν.Τ. Band
Σαλτιμπάγκοι (The Band)
Τρίτη Όχθη
Ρεμπέτικη Σκηνή
Παρασκευή 28 Ιουνίου: Οι φίλοι του Στέλιου
Σάββατο 29 Ιουνίου: Οίνο-μαδες
Κυριακή 30 Ιουνίου: Απόντες, Ρεμπέτικη Ομάδα
Θεατρικά - Δρώμενα
* Παρασκευή 28 Ιουνίου, 9.00 μ.μ.: «Ντοκουμέντο» με τις ηθοποιούς Κ. Γέρου και Ελ. Γεωργούλη και τον μουσικό Λ. Μαριδάκη. Σκηνοθετική επιμέλεια: Σ. Στρούμπος.
* Σάββατο 29 Ιουνίου, 9.00 μ.μ.: «Μια γιορτή στου Νουριάν» του Φ. Λούντβιγκ. Σκηνοθεσία: Π. Δεντάκης, Β. Κουκαλάνι.
* Κυριακή 30 Ιουνίου, 9.00 μ.μ.: «Ξένοι» (βασισμένο σε κείμενα του Γκ. Καπλάνι) από το Θέατρο Κωφών Ελλάδος. Σκηνοθεσία: Β. Βηλαράς.
Επίσης:
* Μουσικοθεατρική παράσταση από την Αφγανική Κοινότητα «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι» στηριγμένο σε μια ιδέα από το Εργαστήριο της Άρσις. Σκηνοθεσία: Τζ. Αποστολοπούλου (Παρασκευή).
* Χορευτική περφόρμανς του πρότζεκτ PASStresPASS (Παρασκευή-Σάββατο).
* «Banoptikon», video game, http://banoptikon.mignetproject.eu/
Προβολές
Παρασκευή 28 Ιουνίου, 9.00 μ.μ.
«Ecumenopolis - City without limits» (2011, 88') του Imre Azem.
«Man at sea» (2011, 92') του Κωνσταντίνου Γιάνναρη.
Σάββατο 29 Ιουνίου, 9.00 μ.μ.
«The cleaners» (2012, 36') του Κωνσταντίνου Γεωργούση.
«Ταξισυνειδησία» (2013, 64') του Kώστα Βάκκα.
«Κρίση και εθνική κατάθλιψη» (2013, 53') του Γιώργου Κεραμιδιώτη.
Κυριακή 30 Ιουνίου, 9.00 μ.μ.
«Πυραμίδες της Αθήνας» (2010, 15') της Γιολάντας Μαρκοπούλου.
«Tungsten» (2011, 99') του Γιώργου Γεωργόπουλου.
Εκθέσεις φωτογραφίας
«Η είδηση υπό διωγμό» της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας.
«Όταν η αυτοδιαχείριση γίνεται πραγματικότητα» της ομάδας φωτογραφίας 35mm.
«Η Αθήνα στους δρόμους της κρίσης» του Β. Μαθιουδάκη.
«Φωτογραφίες εν κινήσει» του Αγ. Καλοδούκα.
«Don't delay, squat today» της Χρ. Ζαφειρακοπούλου.
«Η διαμαρτυρία είναι γιορτή» της Π. Τρίπατζη.
Γκράφιτι στην Αθήνα της Κ. Γεωργουλά.
Έκθεση αφίσας social design με θέμα τα τροχαία εγκλήματα του Δ. Αρβανίτη.
Στον χώρο του φεστιβάλ θα λειτουργήσει παιδότοπος με δραστηριότητες και πολυεθνική κουζίνα.

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *