Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών

Του Φέλιξ

Τώρα που το ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη πήρε την Ελιά της κεντροαριστεράς την οποία έφαγε ο δάκος Βενιζέλος, θυμήθηκα ένα τηλεφώνημα το οποίο μου είχε γίνει πριν από μήνες. Στο τηλεφώνημα αυτό ο συνομιλητής μου, ο οποίος ποτέ δεν μου έχει μεταφέρει κάτι που δεν έχει επαληθευτεί, επέμενε πως όλα είναι έτοιμα στην Ελλάδα για να δημιουργηθεί ένα κεντροαριστερό κόμμα (όπως θα έλεγαν ότι είναι οι ιδρυτές του), με αρχηγό τον Σταύρο Θεοδωράκη. Το σενάριο ήταν πολύ τραβηγμένο για να το πιστέψω. Nα αφήσει τώρα ο Σταύρος Θεοδωράκης το σακίδιο με το οποίο περιφέρεται στις αποστολές του στο Κέντρο της Αθήνας για να ηγηθεί κόμματος; Γιατί;

Και να που ο Θεοδωράκης θα αφήσει και το σακίδιο και το Mega και το Protagon, για να αποκαταστήσει την χαμένη τιμή του Κώστα Σημίτη. Πριν προλάβω να τα επεξεργαστώ όλα αυτά, και κυρίως το γεγονός ότι η ανακοίνωση του νέου κόμματος έγινε μέσα από τις σελίδες του ΒΗΜΑΤΟΣ, ακόμη και η ονοματοδοσία, το τηλέφωνο ξαναχτύπησε. «Θυμάσαι που στα έλεγα;» μου είπε ο φίλος που το είχε προαναγγείλει. «Θυμάμαι» είπα και αφέθηκα στην ιστορία του την οποία θέλω να μοιραστώ μαζί σας. Δεν παίρνω όρκο για το πόσο αληθινή είναι αλλά ούτε και όταν μου λεγε για το Σταύρο πριν μήνες έπαιρνα.

Το προηγούμενο καλοκαίρι λοιπόν, ο Κώστας Σημίτης, φαίνεται ότι είχε αναρρώσει από μια πολιτική κατάθλιψη, την οποία είχε εξομολογηθεί σε όλους. Ο πρωην πρωθυπουργός δεν μπορούσε να ανεχθεί πως η κοινή γνώμη τον είχε απαξιώσει θεωρώντας τον τη διακυβέρνηση της διαφθοράς. Έτσι άρχισε τις συναντήσεις για να πάρει την πολιτική ρεβάνς. Οι συνομιλητές του ήταν κατά καιρούς ο Βενιζέλος, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης, ο Γιώργος Φλωρίδης, ο Πέτρος Ευθυμίου, ο Αντρέας Λοβέρδος και ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Πολιτικά του παιδιά όλοι τους, τον άκουσαν να τους επικρίνει γιατί σπαράσσονταν για την διαδοχή ενός ανύπαρκτου ΠΑΣΟΚ.

Την ίδια εποχή ο Βενιζέλος, μόλις είχε πάρει στα χέρια του μια κρυφή δημοσκόπηση, η οποία περιείχε απαντήσεις για το πόσο αρεστός ήταν ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Οι απαντήσεις δεν ήταν και τόσο κολακευτικές και συμπυκνώνονταν σε κάτι που είπε κάποιος από τους συνεργάτες του σε μία συνάντηση «αν δώσουμε σε έναν άνθρωπο να πάει με μια σημαία του ΠΑΣΟΚ από το Σύνταγμα ως την Ομόνοια, δεν θα φτάσει ούτε στην Κλαυθμώνος».

Έτσι ο Βενιζέλος,θεώρησε πως πρέπει να συμπαραταχθεί με τις παραινέσεις του Σημίτη. Θα δημιουργούσαν λοιπόν ένα νέο φορέα, στον οποίο θα φορούσαν και μια νέα ταυτότητα. Ο Σημίτης πρότεινε να μην είναι κανένας από τους συνομιλητές του επικεφαλής της κίνησης και επέμενε να τεθεί μπροστά ο Τάσος Γιαννίτσης. Ο προτεινόμενος θεωρήθηκε όμως «μη επικοινωνιακός». Την μεγαλύτερη αντίδραση εμφάνισαν οι Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, Χρυσοχοίδης, οι οποίοι οραματίζονταν έναν οποιοδήποτε νέο χώρο αλλά ο καθένας με τον εαυτό του αρχηγό. Έπεσαν πολλά ονόματα στο τραπέζι προκειμένου να υπάρξει μια συμφωνία αλλά όλα συναντούσαν αντιδράσεις. Ήταν τότε που ένας από αυτούς πρότεινε «να τεθεί επικεφαλής, ο Σταύρος Θεοδωράκης». Οι υπόλοιποι γέλασαν και παρά την συμπάθεια που είχαν όλοι τους στο δημοσιογράφο, το θεώρησαν σχεδόν ως ανέκδοτο. Δεν γινόταν να παραγκωνίσουν τη δράση τους και τις φιλοδοξίες τους για να κάνουν αρχηγός «ένα παιδί από την Αγία Βαρβάρα που τέλειωσε το Λύκειο και έγινε γνωστός επειδή τον ακολουθούσε μια κάμερα».

Οι συζητήσεις συνεχίστηκαν χωρίς αποτέλεσμα. Προσεγγίστηκε και ο Φώτης Κουβέλης,ο οποίος ενημερώθηκε για τη νέα κίνηση,την οποία και φάνηκε να αποδέχεται. Τότε προτάθηκε να ηγηθεί ο Γιάννης Μπουτάρης. Ο Μπουτάρης όμως αρνήθηκε με δημόσια δήλωση τη συμμετοχή του σε ένα τέτοιο σχήμα.

Ενώ ο Σημίτης αναζητούσε σε ποιόν θα δώσει το δαχτυλίδι, ο Βενιζέλος συνέχισε τις επαφές με τον Φώτη Κουβέλη με τον οποίο έδειχνε να συμφωνεί σε όλα. Μέχρι και το ρίξουν τον Σαμαρά τον Νοέμβριο. Υπήρξαν όμως τα γεγονότα με το κλείσιμο της ΕΡΤ. Μεσούσης της κρίσης, ο Βενιζέλος θεώρησε πως πρέπει να πάει με το Σαμαρά. Όχι μόνο του είπε τι σκόπευε να κάνει ο Κουβέλης, αλλά τον άδειασε και δημόσια, εξοργίζοντάς τον. Ο Κουβέλης έφυγε από την κυβέρνηση και εμφάνισε αλλεργία στο όνομα και την εικόνα του Βενιζέλου.

Το σχέδιο για μια μετάβαση της εξουσίας από τον Σαμαρά σε μια ομάδα Σημίτη που θα είχε την στήριξη των εκδοτών ναυάγησε. Οι εκδότες όμως επέμεναν πως η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά ένας απ αυτούς «την εποχή του Κώστα δεν είχαμε προβλήματα και οι δουλειές πήγαιναν μια χαρά».

Έτσι η ΕΛΙΑ προχώρησε ως πρωτοβουλία και άρχισε να κοσμεί τα ποτήρια του μαρτίνι του πολιτικού συστήματος. Ο Βενιζέλος συνέχισε να δείχνει και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα, ώσπου προχώρησε στην υπεράσπιση του σταυρού στις εκλογές χωρίς να τους ενημερώσει. Οι 58 το αντιλήφθηκαν (και καλά έκαναν) ως προσπάθεια να μείνουν έξω και να καρπωθεί ό,τι συμβαίνει ο Βενιζέλος. Η προσπάθειά τους να διατηρήσουν ένα υποτυπώδες σαβουάρ βιβρ απέναντι στον Βενιζέλο δεν ευοδώθηκε. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μετατράπηκε από δάκος της ΕΛΙΑΣ σε δράκο που την έφαγε.

Η ιστορία αυτή μάλλον δεν έχει σχέση με την απόφαση του Σταυρου Θεοδωράκη να πολιτευτεί. Απλώς έτυχε να έχει τις ίδιες ανησυχίες και προφανώς απογοητευμένος που ο χώρος σπαράσσεται πήρε την μεγάλη απόφαση.Έτυχε αυτή την απόφαση να την δημοσιοποιήσει πρώτο το ΒΗΜΑ, γιατί οι συντάκτες του συχνάζουν στο μαγαζί του Σταύρου και κάτι θα πήρε το αυτί τους. Έτσι αφήνει να τον παρασύρει το Ποτάμι της λαϊκής ανάγκης. Ελπίζω να προσέχει μόνο να μην βρέξει την τσάντα. Και την κάμερα.

http://www.koutipandoras.gr/

Σε συναγερμό ο στρατός στη Ρωσία

Έκτακτη στρατιωτική άσκηση σε ολόκληρη τη δυτική και κεντρική Ρωσία διέταξε ο πρόεδρος της χώρας Βλαντιμίρ Πούτιν εν μέσω της κρίσης στην Ουκρανία, όπου τις τελευταίες ημέρες ενισχύονται οι αποσχιστικές τάσεις από τους φιλορώσους στις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας. «Σε εφαρμογή εντολής του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δυνάμεις της Δυτικής Στρατιωτικής Περιφέρειας βρίσκονται σε συναγερμό από τις 12 το μεσημέρι της Τετάρτης», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Σόιγκου
Σημειώνεται πως ήδη ρωσικές σημαίες και τεθωρακισμένα έχουν κάνει την εμφάνισή τους στηΣεβαστούπολη, όπου η Μόσχα έχει ναυτική βάση. Στο δημαρχείο η ουκρανική σημαία αντικαταστάθηκε από τη ρωσική. ΣτηΣυμφερόπολη, πρωτεύουσα της Κριμαίας (ημιαυτόνομη περιοχή), σημειώθηκαν συγκρούσεις μεταξύ φιλοευρωπαίων και φιλορώσων διαδηλωτών, έξω από το τοπικό κοινοβούλιο. Ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του από καρδιακή προσβολή.
 Οι φιλορώσοι έστειλαν μήνυμα πως δεν πρόκειται να αποδεχτούν τη νέα κυβέρνηση, ενώ αντίθετα οι φιλοευρωπαίοι και η μουσουλμανική κοινότητα των Τατάρων της Κριμαίας εξέφρασαν την υποστήριξή τους στις νέες ουκρανικές αρχές και διαμηνύουν πως δεν πρόκειται να επιτρέψουν την απόσχιση της περιοχής. Στη Σεβαστούπολη ο δήμαρχος ανακοίνωσε το «σχηματισμό μονάδων αυτοάμυνας ενάντια στην απειλή των νεοναζί του Κιέβου», στις οποίες κάλεσε να συμμετάσχουν εθελοντικά και πολίτες. Ρώσοι βουλευτές από το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα έστειλαν μήνυμα στους κατοίκους της Κριμαίας ότι θα μπορούσαν να πάρουν ρωσική υπηκοότητα.

Το τοπικό κοινοβούλιο στην Κριμαία αναμένεται να συνεδριάσει ώστε να αποφασιστεί μια  επίσημη θέση απέναντι στις νέες αρχές του Κιέβου. Σημειώνεται πως μερίδα των πολιτών έχει ζητήσει δημοψήφισμα για να αποφασιστεί αν η Κριμαία θα διατηρηθεί ως μια ημιαυτόνομη περιοχή ή αν θα ανεξαρτητοποιηθεί ή αν θα γίνει και πάλι μέρος της Ρωσίας (η Κριμαία ήταν τμήμα της Ρωσίας μέχρι το 1954 όταν και εντάχθηκε στην Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας).
 
Εν τω μεταξύ ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν διέταξε έκτακτες στρατιωτικές ασκήσεις στη Δυτική Ρωσία ώστε να εξακριβωθεί η «ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων στην αντιμετώπιση κρίσεων που απειλούν την στρατιωτική ασφάλεια της χώρας», όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου.
 
Οι ασκήσεις θα διαρκέσουν από τις 26 Φεβρουαρίου μέχρι τις 3 Μαρτιόυ, και περιλαμβάνουν εικονικές μάχες, ενώ στο δεύτερο στάδιο θα συμμετάσχουν και ο στόλος της Βόρειας Θάλασσας και της Βαλτικής, όπως αναφέρεται στο RT, το οποίο επισημαίνει πως ανάλογες ασκήσεις έχουν πραγματοποιηθεί και στο παρελθόν καθώς ο Πούτιν έχει επισημάνει πως ο στρατός θα πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση. Ωστόσο, όπως αναφέρει το πρακτορείο Reuters, η γεωπολιτική «αιχμή» της τελευταίας απόφασης σε σχέση με τις εξελίξεις στην Ουκρανία γίνεται άμεσα αισθητή. Εξάλλου η περιοχή όπου θα πραγματοποιηθούν οι στρατιωτικές ασκήσεις τους συνορεύει με την Ουκρανία.

http://tvxs.gr/

«Όπως κι αν μας αποκαλούν εμείς θα παραμείνουμε άνθρωποι»

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Αυγή» παραχώρησαν Πακιστανοί κάτοικοι της Κεφαλονιάς που την προηγούμενη εβδομάδα είχαν προχωρήσει σε μια κίνηση αλληλεγγύης για τους σεισμόπληκτους της Παλλικής, συλλέγοντας είδη πρώτης ανάγκης.

«Ζω σε αυτό το ευλογημένο νησί από 11 ετών κι αν με ρωτήσεις, θα σου πως ότι αισθάνομαι περισσότερο Κεφαλλονίτης παρά Πακιστανός» λέει με συγκίνηση ο Αμπντούλ Γαφάρ που μαζί με τρεις συμπατριώτες του έδωσαν την Πέμπτη ένα συγκλονιστικό μάθημα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης στους σεισμόπληκτους της Κεφαλλονιάς. Στο νησί του Ιονίου ζουν και εργάζονται σήμερα περίπου 200 οικονομικοί μετανάστες από το Πακιστάν, μια χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει πληρώσει βαρύ φόρο αίματος στον Εγκέλαδο και έχει βιώσει τις καταστροφικές συνέπειες των σεισμών. Αμέσως μετά τον καταστροφικό σεισμό οι Πακιστανοί μετανάστες ξεκίνησαν έναν αθόρυβο μαραθώνιο συλλογής χρημάτων για τη στήριξη των σεισμοπαθών του νησιού.

«Πήγαμε από σπίτι σε σπίτι, χτυπήσαμε όλες τις πόρτες των δικών μας ανθρώπων και τους ζητήσαμε να προσφέρουν κι αυτοί κάτι για να βοηθήσουν τον τόπο που μας δίνει ψωμί» είναι τα λόγια του Αμπντούλ. Άνθρωποι που επιβιώνουν εργαζόμενοι σε αγροτικές καλλιέργειες, σε θερμοκήπια, στην λάντζα και στις οικοδομές έκοψαν κάτι από το πενιχρό τους μεροκάματο και συνέδραμαν στην πρωτοβουλία του Αμπντούλ, του Μοχάμεντ και του Αντνάν. «Ήταν συγκινητική η ανταπόκριση όλων των Πακιστανών του νησιού» λέει ο Αμπντούλ συμπληρώνοντας πως «από τους 200 συμπατριώτες μου που ζουν στην Κεφαλλονιά οι μισοί σχεδόν είναι παράνομοι και έχουν περάσει απίστευτες δυσκολίες και κυνηγητά μέχρι να βρουν καταφύγιο στον φιλόξενο αυτό τόπο».

Με τα χρήματα που κατάφεραν να συγκεντρώσουν αγόρασαν τρόφιμα, είδη καθαριότητας και υγιεινής και τα παρέδωσαν το πρωί της στον Παναγιώτη Ιωαννίδη από το κλιμάκιο των Γιατρών του Κόσμου που βρίσκεται στο Ληξούρι ώστε αυτά να μοιρασθούν στους καταυλισμούς των σεισμοπαθών. Ενέργεια που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη έξω από την Κεφαλλονιά, μιας και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης ευαισθητοποιούνται μόνο όταν πρόκειται να προβάλουν έκνομες δραστηριότητες πακιστανικής προέλευσης. Μοναδική εξαίρεση η τοπική ιστοσελίδα inkefalonia.gr που ανέδειξε την πρωτοβουλία αλληλεγγύης των Πακιστανών μεταναστών.

Γιος ναυτικού ο Αμπντούλ, θυμάται τα παιδικά του χρόνια στην Κεφαλλονιά, το ελληνικό σχολείο που τέλειωσε στο νησί, μιας και η οικογένειά του ήταν τα πρώτα μέλη της πακιστανικής κοινότητας εκεί από το 1991. «Μετά το λύκειο, πήγα στην Αθήνα και σπούδασα φυσιοθεραπεία στα ΤΕΙ του Αιγάλεω και ακολουθώντας τη συμβουλή του πατέρα μου όσα χρόνια σπούδασα δωρεάν από το ελληνικό κράτος, τόσα χρόνια πρόσφερα εθελοντικά και χωρίς αμοιβή τις υπηρεσίες μου στο νοσοκομείο της Κεφαλλονιάς» λέει με υπερηφάνεια ο Αμπντούλ Γαφάρ, που σήμερα έχει το δικό του Κέντρο Φυσιοθεραπείας έξω από το Αργοστόλι.

Ο αδελφός του Μοχάμεντ, μεγαλωμένος κι αυτός στην Κεφαλλονιά, εργάζεται σε αγροτικές καλλιέργειες του νησιού και ανήκει στην κατηγορία των «τυχερών» που διαθέτουν έγγραφα νόμιμης παραμονής στην Ελλάδα. Όπως και ο αδελφός του, έχει κάνει και αυτός δύο φορές μέχρι σήμερα αίτηση για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας χωρίς όμως να την έχουν αποκτήσει ακόμα. «Πριν λίγους μήνες καταθέσαμε για τρίτη φορά αίτηση και ελπίζουμε αυτή τη φορά να τα καταφέρουμε» λέει με παράπονο ο Μοχάμεντ, που μαζί με την οικογένειά του πήρε κι αυτός ενεργά μέρος στην πρωτοβουλία αλληλεγγύης για τους «συμπατριώτες» του, όπως αποκαλεί τους Κεφαλλονίτες.

«Το 2005 έγινε ένας τρομακτικός σεισμός στην πατρίδα μας με χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια άστεγους» θυμάται ο Αμπντούλ, που δεν ξεχνά την βοήθεια που πρόσφεραν τότε οι Έλληνες στο Πακιστάν. «Πολλοί Κεφαλλονίτες πλησίασαν τότε τον πατέρα μου και του ζήτησαν να συγκεντρώσει την οικονομική βοήθεια που μπορούσαν να προσφέρουν οι κάτοικοι του νησιού» λέει ο Αμπντούλ και συμπληρώνει πως «τότε κατάφεραν να μαζέψουν κάποιες χιλιάδες ευρώ και τα έδωσαν του πατέρα μου, που πήγε στο Βόρειο Πακιστάν και με τα χρήματα της Κεφαλλονιάς αγόρασε κουβέρτες και τις παρέδωσε σε στρατόπεδο αστέγων λέγοντάς τους πως αυτή η βοήθεια είναι από τους Έλληνες αδελφούς τους».

«Αποφασίσαμε να βοηθήσουμε όσο μπορούσαμε τους φίλους μας Έλληνες, ώστε να ανταποδώσουμε το καλό που μας έκαναν πριν 9 χρόνια» λέει δίχως παράπονο ο Μοχάμεντ Μαχμούντ παρ” ότι βρίσκεται χωρίς χαρτιά και δίχως άδεια παραμονής στη χώρα μας και τα τελευταία χρόνια έχει βιώσει σε αρκετές περιπτώσεις τον ρατσισμό και την ξενοφοβία στο πετσί του. «Μας λένε λαθραίους, μας λένε παράνομους», λέει πικραμένος, αλλά δεν το βάζει κάτω και συμπληρώνει πως «όπως και να μας αποκαλούν, εμείς θα παραμείνουμε άνθρωποι, άνθρωποι που πιστεύουμε σε έναν Θεό που λέει να κάνεις ένα καλό για να λάβεις μια μέρα δέκα καλά σαν επιβράβευση της ανθρωπιάς και της καλοσύνης».

Μιλούν για την Κεφαλλονιά με λόγια ζεστά και όμορφα, μιας και οι περισσότεροι δεν κρύβουν την επιθυμία να συνεχίσουν τη ζωή τους «σε αυτό το φιλόξενο νησί με τους ξεχωριστούς ανθρώπους», όπως χαρακτηρίζουν τους Κεφαλλονίτες. «Τα παιδιά μου είναι η τρίτη γενιά της οικογένειάς μου που ζει στο νησί» συνεχίζει ο Αμπντούλ και δεν κρύβει πως «θα είμαι περήφανος αν τα παιδιά μας ριζώσουν σε αυτόν τον τόπο και πάρουν όλα τα καλά που κουβαλάνε οι Έλληνες». Όσο για την βοήθεια προς τους σεισμοπαθείς είναι ξεκάθαρος. «Δεν το κάναμε ούτε για να μας πει κανείς μπράβο ούτε για να κερδίσουμε την συμπάθεια των ντόπιων» εξηγεί ο Μοχάμεντ, αφού πάνω απ” όλα, όπως λέει, «είναι η συνείδηση του καθενός, μονάχα σε αυτήν και στον Θεό είμαστε υπόλογοι για ό,τι κάνουμε και φυσικά για ό,τι δεν κάνουμε».

Οι Πακιστανοί της Κεφαλλονιάς έδωσαν ένα μικρό μάθημα ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, αλλά και αξιοπρέπειας σε μια χώρα που διά στόματος ενός υπουργού τούς χαρακτηρίζει μετανάστες τραγικής και χαμηλής ποιότητας. Ο Αμπντούλ δεν είχε ακούσει τα βαριά και απαξιωτικά λόγια του κ. Δένδια και όταν του τα μεταφέραμε τηλεφωνικώς, μετά από λίγα δευτερόλεπτα απάντησε με λόγια που ξεχείλιζαν μεγαλοκαρδία. «Είναι φυσιολογικό κάποια φορά οι άνθρωποι ενός τόπου να βλέπουν με ανησυχία, ακόμα και με φόβο αυτούς που μιλούν άλλη γλώσσα, αυτούς που έχουν άλλο χρώμα κι αυτούς που πιστεύουν σε άλλο Θεό, όμως η ποιότητα των ανθρώπων δεν κρίνεται από αυτά, αλλά από αυτά που ενώνουν τον καθένα με τον διπλανό του».

«Ο Μοχάμεντ Μαχμούντ, ο Μοχάμεντ Ιρφάν, ο Αντνάν Φαγιάζ και ο Αμπτούλ Γαφάρ δεν έγιναν πρώτο θέμα στις ειδήσεις ούτε και πρωτοσέλιδο. Δεν έκλεψαν, δεν σκότωσαν, δεν βίασαν. Δεν έγιναν πρωταγωνιστές επειδή έκαναν το καλό. Δεν έγιναν ήρωες επειδή ήταν Πακιστανοί». Με αυτά τα λόγια σχολίασε την πρωτοβουλία των Πακιστανών μεταναστών ένας Κεφαλλονίτης δημοσιογράφος που μας βοήθησε να συνομιλήσουμε με αυτούς τους σεμνούς και ταπεινούς ανθρώπους.

Αναδημοσίευση άρθρου του Πέτρου Κατσάκου από το inkefalonia.gr via 1againstracism

Οι δικαστές, το πλεόνασμα και η χαμένη τιμή της Δικαιοσύνης. Της Βασιλικής Σιούτη

Ότι η κυβέρνηση ανησύχησε πριν από λίγο καιρό με την αφύπνιση ορισμένων λειτουργών της Δικαιοσύνης, που έδειξαν να πλησιάζουν ανέγγιχτα, μέχρι πρότινος πρόσωπα -ισχυρά και διαπλεκόμενα- είναι γνωστό. Η ενόχληση αυτή μάλιστα αποτυπώθηκε και στον φιλοκυβερνητικό Τύπο, που παρουσίαζε τη Δικαιοσύνη περίπου ως τρομοκράτη. Εξίσου γνωστό είναι ότι η εκάστοτε κυβέρνηση θέλει να έχει υπό τον έλεγχό της τη Δικαιοσύνη, παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα.

Της Βασιλικής Σιούτη

Εδώ και λίγο καιρό, μετά την εκδήλωση της ανησυχίας της κυβέρνησης για την έντονη δραστηριότητα της Δικαιοσύνης , ξεκίνησε η επιχείρηση καλοπιάσματος του δικαστικού σώματος. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση έσπευσε να τάξει στους δικαστές κομμάτι από το πλεόνασμα- που ακόμα δεν το είδαμε κι ούτε πρόκειται φυσικά για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Ο πρωθυπουργός μάλιστα, στις πρόσφατες συναντήσεις του με δικαστές και δικαστικούς υπαλλήλους, έσπευσε να τάξει και στους δεύτερους μέρος του πλεονάσματος, αφού όπως οι ίδιοι αναφέρουν, αναγνώρισε και σε εκείνους το δίκαιο των αιτημάτων τους, που ζητούν «αναβάθμιση των αποδοχών τους». Όπως αποκαλύπτουν σε ανακοίνωσή τους, ο πρωθυπουργός τους υποσχέθηκε να ικανοποιήσει το αίτημά τους «μετά την οριστικοποίηση της έγκρισης του λεγόμενου «πρωτογενούς πλεονάσματος» από τα όργανα της ΕΕ τον Απρίλη του 2014». «Μετά από αυτό, οι Δικαστικοί Υπάλληλοι, εντάσσονται στην ομάδα των κλάδων (ένστολοι, Δικ. Λειτουργοί) οι οποίοι μαζί με άλλα στρώματα του λαού μας – κατά τις υποσχέσεις της Κυβέρνησης - θα είναι αυτοί στους οποίους θα δοθεί μέρος του πλεονάσματος» (κλικ εδω)

Η συμπεριφορά της κυβέρνησης -πέρα από το αν είναι θεμιτή ή αθέμιτη- είναι αναμενόμενη. Αυτό που περιμένει όμως η ελληνική κοινωνία είναι να σταθούν στο ύψος τους οι δικαστές.

Η δικαστική εξουσία, μαζί με τις υπόλοιπες , ήταν κι αυτή απαξιωμένη στη συνείδηση των περισσότερων πολιτών. Το τελευταίο διάστημα, κάποιες ελάχιστες κινήσεις, γέννησαν ξανά προσδοκίες, καθώς ορισμένοι δικαστές φάνηκε να υπερασπίζονται τη χαμένη τιμή της Δικαιοσύνης.

Θα δεχθούν λοιπόν οι δικαστές να εξαιρεθούν από την κοινή μοίρα και να πάρουν απολαβές που αφαιρέθηκαν από το υστέρημα των αδυνάμων; Κι αρκεί μία αύξηση των μισθών τους για να σβήσει η ελπίδα ότι θα λειτουργήσει επιτέλους η Δικαιοσύνη; Η κοινωνία περιμένει να διαπιστώσει την απάντηση.

http://www.thepressproject.gr/

Έδρα και ενέδρα Του Θανάση Καρτερού

Για ποιο λόγο ένας βουλευτής, υποψήφιος σε μια κρίσιμη περιφέρεια ή μια μεγάλη πόλη, επιλέγει να δίνει τη μάχη του διατηρώντας τη βουλευτική του έδρα; Η εύλογη απάντηση είναι διότι έχει σκοπό, αν και εφόσον δεν εκλεγεί, να επιστρέψει στο Κοινοβούλιο. Και η λιγότερο εύλογη, αλλά όχι εντελώς απίθανη, είναι ότι το ίδιο έχει σκοπό να κάνει ακόμα κι αν εκλεγεί. Και το ένα και το άλλο τα έχουμε δει εξάλλου να συμβαίνουν.

Σε κάθε περίπτωση, η έδρα αποτελεί ενέδρα για τον συγκεκριμένο υποψήφιο. Και αλεξιπτωτιστή θα τον χαρακτηρίσουν και ως ηττοπαθή θα τον στολίσουν, αλλά και για μειωμένο ενδιαφέρον για την περιφέρεια και τον δήμο που διεκδικεί θα τον επικρίνουν. Αν, κύριε -ή κυρία-, θέλεις να βοηθήσεις την περιφέρεια ή τον δήμο, δείξε μας μια στοιχειώδη αφοσίωση και μην κρατάς πισινή - αυτό θα του πουν. Και δεν είναι εύκολο να τους αντικρούσει.

Το θέμα δεν είναι αν ξύπνησε με πολλή καθυστέρηση και πολλή υστεροβουλία η στριμωγμένη Δεξιά του Σαμαρά και κουνάει το δάχτυλο. Ούτε αν η επιλογή είναι νόμιμη και ηθική - είναι. Από εκλογική και πολιτική άποψη όμως δεν μετράει και θετικά. Και γιατί αποδυναμώνει το λόγο και την παράσταση νίκης του υποψηφίου. Αλλά και γιατί, μιλώντας για αριστερούς υποψήφιους, δεν καθρεφτίζει, όπως και να το κάνουμε, εκείνη την άλλη αντίληψη για την πολιτική και τη στράτευση, που η Αριστερά επικαλείται.

Από την άλλη, δεν είναι τόσο παραγωγικό να υποστηρίζει κανείς ότι το πράγμα θα λυθεί με το ασυμβίβαστο που επιβάλλει ο νόμος. Όποιος δηλαδή εκλεγεί θα πρέπει να διαλέξει - την έδρα ή την Αυτοδιοίκηση. Διότι έτσι πλανάται πάνω από τους πολίτες η υποψία ότι μπορεί να ψηφίσουν τον Χι, αλλά να τους προκύψει ο Ψι, γιατί ο Χι επέλεξε να τους ευχαριστήσει μετά τις εκλογές για την εμπιστοσύνη τους και να επιστρέψει στη Βουλή.

Μπερδεμένα πράγματα, ε; Καλό θα ήταν να τα ξεμπερδέψουν οι ίδιοι οι υποψήφιοι, τουλάχιστον στα πολύ κρίσιμα μέτωπα. Να εξηγήσουν εγκαίρως γιατί κάνουν ό,τι κάνουν και τι θα κάνουν αν οι ψηφοφόροι κάνουν ό,τι τους ζητούν να κάνουν. Γιατί, αν μη τι άλλο, οι καλοί προεκλογικοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς εκλογικούς φίλους...

http://www.avgi.gr/

Ο εκδοτικός οίκος Γεωργιάδη, αρνείται να πληρώσει αποζημίωση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας

Έκθετη απέναντι στο νόμο είναι η οικογένεια Γεωργιάδη και συγκεκριμένα ο αδελφός του υπουργού Υγείας, Λεωνίδας Γεωργιάδης σε βάρος του οποίου έχει επιβληθεί αποζημίωση μεγαλύτερη 180 χιλ. ευρώ, για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, βιβλίων του συγγραφέα και δημοσιογράφου Τάσου Βουρνά.

Το Μάρτιο του 2005, η Άννα Μποτοπούλου, χήρα και κληρονόμος του συγγραφέα Τάσου Βουρνά, καταθέτει αγωγή σε βάρος του Άδωνη Γεωργιάδη και του αδελφού του Λεωνίδα, με την οποία τους κατηγορεί ότι εκμεταλλεύτηκαν οικονομικά τα συγγράμματα του συζύγου της, χωρίς όμως να καταβάλλουν σε αυτόν ή σ’ εκείνη, εφόσον ο Τάσος Βουρνάς είχε πεθάνει, την ανάλογη αμοιβή.

Σύμφωνα με την αγωγή της Άννας Μποτοπούλου, ο σύζυγός της, είχε μεταφράσει την πενταετία 1970-1974 στη νέα ελληνική γλώσσα, συγγράμματα αρχαίων Ελλήνων και βυζαντινών συγγραφέων, το δικαίωμα έκδοσης των οποίων παραχώρησε στην εταιρία «Αθανάσιος Γεωργιάδης – Αλέξανδρος Ρόης Ο.Ε. Ελληνικός Εκδοτικός Οργανισμός» έναντι εφάπαξ αμοιβής, την οποία έλαβε για μία μόνο έκδοση των βιβλίων αυτών. Επρόκειτο για τη συλλογή «Βιβλιοθήκη των Ελλήνων» τα βιβλία της οποίας υπογράφονταν από τον Τάσο Βουρνά, με τα ψευδώνυμα Β. Τάσσος ή Τάσος και τα ονόματα Όλγα Ρομπάκη, Αλεξ. Παντελάκη και Α. Γεωργιάδης (δεν έχει σχέση με τον υπουργό).

Σύμφωνα με όσα κατήγγειλε η Άννα Μποτοπούλου, ακόμη και μετά τη διάλυση της παραπάνω εταιρίας, ο Αθανάσιος Γεωργιάδης, πατέρας των Άδωνη και Λεωνίδα, προέβη στην επανέκδοση των συγκεκριμένων βιβλίων, ασκώντας από το 1982 ατομική επιχείρηση, χωρίς την άδεια ή τη συναίνεση του συγγραφέα, πράγμα το οποίο συνεχίστηκε και μετά το θάνατό του, το 1990, από τον γιο του Λεωνίδα, ο οποίος διατήρησε την οικογενειακή επιχείρηση.

Οι Άδωνης και Λεωνίδας Γεωργιάδης από την πλευρά τους, κατέθεσαν ανταγωγή, με την οποία ζητούσαν να αναγνωριστεί ότι η πατρότητα των επίμαχων βιβλίων ανήκει στον πατέρα τους Αθανάσιο Γεωργιάδη και ζητούσαν από την Άννα Μποτοπούλου να καταβάλλει μεταξύ άλλων, 300 χιλ. ευρώ στον καθέναν τους για ηθική βλάβη και ποσό 100 χιλ. ευρώ για ηθική βλάβη, συνεπεία της προσβολής μνήμης του νεκρού πατέρα τους.

Το ιστορικό

Όπως προκύπτει από τις καταθέσεις των μαρτύρων και τις δικαστικές αποφάσεις, τις οποίες έχει στη διάθεσή του το koutipandoras.gr, ο Τάσος Βουρνάς με ιδιόγραφη διαθήκη του το 1982 κατέστησε μοναδική κληρονόμο τη σύζυγό του Άννα Μποτοπούλου, ενώ όρισε ότι μετά το θάνατό της, η βιβλιοθήκη του, τα βιβλία του και τα ποσοστά των επανεκδόσεών τους, θα περιέλθουν στην Ένωση Συντακτών (ΕΣΗΕΑ). Ο Τάσος Βουρνάς, συγγραφέας, φιλόλογος, ιστορικός και δημοσιογράφος, μετέφρασε, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα ή ονόματα τρίτων, των οποίων είχε την άδεια, έργα αρχαίων Ελλήνων και βυζαντινών συγγραφέων, την περίοδο 1970-1974, μετά την επιστροφή του από τη Λέρο, όπου είχε εξοριστεί λόγω των αριστερών πεποιθήσεών του, από το καθεστώς των συνταγματαρχών.

Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, ο Αθανάσιος Γεωργιάδης, εκτός από την έκδοση και κυκλοφορία διαφόρων άλλων βιβλίων, αλλά και νέων μεταφράσεων, προχώρησε κατά καιρούς στην επανέκδοση και κυκλοφορία όλων των ένδικων βιβλίων, χωρίς τη συναίνεση του Τάσου Βουρνά. Μετά το θάνατό του, ιδρύθηκε από τον Λεωνίδα Γεωργιάδη ατομική επιχείρηση, η οποία συνέχισε την εκδοτική δραστηριότητα, προβαίνοντας και αυτός στην επανέκδοση και κυκλοφορία των βιβλίων του Τάσου Βουρνά, χωρίς να έχει τη σχετική συναίνεση.

Η ομολογία και οι αβάσιμοι ισχυρισμοί

Ο Άδωνις και ο Λεωνίδας Γεωργιάδης, ομολόγησαν κατά την ακροαματική διαδικασία, ότι μέχρι το 1990 είχαν γίνει τρεις επανεκδόσεις, ενώ ισχυρίστηκαν ότι ο Τάσος Βουρνάς είχε παραχωρήσει στον εκδότη πατέρα τους το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας των μεταφράσεών του, καθώς και απεριόριστη εξουσία έκδοσής τους για όλη τη διάρκεια προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας επί των έργων, δηλαδή για όλη τη ζωή του και 50 χρόνια μετά το θάνατό του. Ο παραπάνω ισχυρισμός δεν έγινε βεβαίως δεκτός από το δικαστήριο, αφού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην απόφαση, δεν αποδείχθηκε από κανένα στοιχείο. Ψευδής αποδείχθηκε και ο ισχυρισμός του Λεωνίδα Γεωργιάδη, ότι η εκδοτική του επιχείρηση του σταμάτησε μετά το 1998 την έκδοση των μεταφράσεων του Τάσου Βουρνά.

Η χήρα του Τάσου Βουρνά, Άννα Μποτοπούλου είχε επιχειρήσει επανειλημμένως να επιλύσει εξωδικαστικά τις οικονομικές διαφορές της με την οικογένεια Γεωργιάδη, ενώ είχε εκχωρήσει τα δικαιώματα των μεταφράσεων του συζύγου της, στον εκδοτικό οίκο Παττάκη. Παράλληλα ζήτησε με εξώδικη δήλωση από τον Λεωνίδα Γεωργιάδη να ρυθμίσουν τις υφιστάμενες εκκρεμότητες και τους όρους διάθεσης του αποθέματος των βιβλίων, απαγορεύοντάς του όμως να προχωρήσει στην επανέκδοσή τους. Ο Λεωνίδας Γεωργιάδης δεν απάντησε ποτέ στα αιτήματα της Άννα Μποτοπούλου, η οποία προχώρησε σε νέο εξώδικο, αυτή τη φορά και προς τον Άδωνη Γεωργιάδη, ζητώντας να σταματήσει αμέσως οποιαδήποτε έκδοση, ανατύπωση, πώληση και εκμετάλλευση των έργων του Τάσου Βουρνά. Ζήτησε παράλληλα, να της καταβάλουν για τα πωληθέντα βιβλία αμοιβή. Παρ’ όλα αυτά, ο εκδοτικός οίκος Γεωργιάδη, εξακολούθησε να κυκλοφορεί και να πωλεί όλα τα επίμαχα βιβλία, παρότι στους καταλόγους της επιχείρησης αυτά εμφανίζονταν ως εξαντλημένα.

Απόφαση φωτιά για τον εκδοτικό οίκο Γεωργιάδη

Η αγωγή της Άννας Μποτοπούλου κατά των Άδωνη και Λεωνίδα Γεωργιάδη, εκδικάστηκε τον Μάιο του 2006, από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, το οποίο έκρινε, αφενός ότι η πατρότητα των ένδικων βιβλίων ανήκει πράγματι στον Τάσο Βουρνά και αφετέρου ότι ο Λεωνίδας Γεωργιάδης προέβη παρανόμως στην επανέκδοση και επανακυκλοφορία τους κατά την πενταετία 1996-2000. Ως εκ τούτου επέβαλε στον αδελφό του υπουργού Υγείας την καταβολή αποζημίωσης 189.269,99 ευρώ με τον ανάλογο τόκο από τις 12 Φεβρουαρίου 2001, οπότε είχε κατατεθεί άλλη αγωγή της Άννα Μποτοπούλου, σε βάρος του, η οποία όμως δεν είχε γίνει δεκτή, ενώ απαγόρευσε την έκδοση ανατύπωση και κυκλοφορία των έργων του Τάσου Βουρνά, με την απειλή χρηματικής ποινής 1.500 ευρώ και προσωπικής κράτησης τριών μηνών, για κάθε παράβαση των όρων της απόφασης. Το εφετείο που ακολούθησε, δύο χρόνια μετά, απλώς επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση.

Πάντως, όπως καταγγέλλεται στο koutipandoras.gr, μέχρι σήμερα, σχεδόν έξι χρόνια μετά την τελεσιδικία της υπόθεσης, καμιά αποζημίωση δεν έχει καταβληθεί στους κληρονόμους του Τάσου Βουρνά ή στην οικογένεια της Άννας Μποτοπούλου, η οποία στο μεταξύ απεβίωσε. 

Δείτε τα έγγραφα:

  
koutipandoras.gr


 

Επί ελιάς κρεμάμενος

Ένα ακόμα χτύπημα δέχτηκε την Τρίτη η κεντροαριστερά ενόψει ευρωεκλογών, αφού ο εκπρόσωπος των 58 κατέθεσε αίτηση διαζυγίου με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, λίγο πριν το μήνα του μέλιτος. Πληροφορίες θέλουν να τα χαλάνε στην προίκα, αλλά σύμφωνα με άλλες πληροφορίες που διαψεύδουν τις προηγούμενες, στην προίκα τα έχουν βρει. Στα χρέη κολλήσανε.

Σε άθλια κατάσταση βρίσκεται πάντως ο κουμπάρος του ζεύγους που βλέπει τα όνειρά του για νεκρανάσταση του Βενιζέλου να γκρεμίζονται σαν αυθαίρετο που καταδίκασε το Συμβούλιο της Επικρατείας επειδή δεν το έχτισε ο Λάτσης. Τίποτα πια στο Μπομπολιστάν δεν θα είναι το ίδιο.

Μερικοί από τους 58, λίγο πριν ανασυνθέσουν την κεντροαριστερά με το Βενιζέλο διαπίστωσαν πως ότι πιο αριστερό έχουν να προτείνουν είναι ο Μπίστης. Μερικοί μάλιστα, σε μια στιγμή σπάνιας αναλαμπής συνειδητοποίησαν πως η κεντροαριστερά υπάρχει. Μόνο που βρίσκεται ακόμα στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν έφυγε με τον Τατσόπουλο.

Η εξέλιξη αυτή ανακούφισε αρκετούς από τους 58, κι έτσι λίγο πριν τον γάμο αποκάλυψαν την κρυφή τους καψούρα με την κεντροδεξιά. Μάλιστα, φοβήθηκαν πως αν πάνε στην εκκλησία με τον Βενιζέλο υπάρχει ο κίνδυνος να εμφανιστεί από το πουθενά ο Πολύδωρας με τη μηχανή και τα ποιήματά του και τους φέρει σε δύσκολη θέση. Ο Βύρωνας ξέρει πως να κάνει τη νύφη να το σκάει.

Αξιοσημείωτο πάντως το γεγονός πως οι 58 δείχνουν να συμφωνούν απόλυτα σχεδόν σε όλα. Εκτός από την απόφαση να μην μετέχουν στην συνδιάσκεψη της κεντροαριστεράς, την απόσταση από την αναδάσωση της Πάρνηθας με ελιές, την εισαγωγή του συστήματος του σταυρού στο ευρωψηφοδέλτιο και το σήμα που θα τους χαρακτηρίζει. Κάποιοι ήθελαν την ελιά, άλλοι πορτοκαλιές, ενώ μερικοί ήθελαν για σήμα κατατεθέν ένα πλυντήριο.

Με αγωνία πάντως παρακολουθεί πλέον τις εξελίξεις ο Λοβέρδος και η νέα Ελλάδα του. Ο υπουργός Υγείας της καρδιάς μας έχει βρεθεί αγκαλιά με τον Κουβέλη, σε συζητήσεις με το ΠΑΣΟΚ, ψηφίζει με την Νέα Δημοκρατία, ενώ πρόσφατα έβλεπε στον ύπνο του τους 58 να φωνάζουν ρυθμικά το όνομά του. Λογικά όπου να ‘ναι θα βγει και ραντεβού με τον ΓΑΠ.

Πάντως προς ανακούφιση όλων μας, οι 58 δεν διαλύονται. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπό τους θα είναι εδώ τριγύρω και θα κοιτάνε βιτρίνες. Παραστάσεις θα ξεκινήσουν ξανά την νέα σεζόν, ενώ ανοικτό αφήνουν το ενδεχόμενο για μια μικρή καλοκαιρινή περιοδεία. Το έργο “ο καραγκιόζης κι η ελιά”


Rebeliskos

 

Επίδομα ψήφου

Σε έναν τομέα εκσυγχρονίστηκε η χώρα. Στην πληρωμένη ψήφο. Τα παλιά καλά χρόνια άρχιζαν την τσάρκα οι υποτακτικοί δημάρχων και βουλευτών πόρτα-πόρτα τάζοντας λεφτά, θέσεις μόνιμες εργασίας μέχρι και γαμπρό για την κόρη που ήταν σαν την κατάρα του Αγίου Αντωνίου. Μετά μαζευόταν στα κατά τόπους καφενεία, μπαρ και άρχιζαν την καταμέτρηση πριν ακόμα ανοίξει η κάλπη. Ωραίες εποχές.

Σήμερα αγοράζουν την ψήφο νόμιμα, μνημονιακά και ευρωπαϊκά με νομοσχέδια και μνημονιακές υποχρεώσεις που ξαφνικά θυμήθηκαν ότι υπήρχαν από το πρώτο Μνημόνιο. Έχουμε εν τη παλάμη και ούτω ψηφίσομεν τα κάτωθι:

Η “αντιμνημονιακή” ΑΔΕΔΥ δέχθηκε με πολύ χαρά τα 150 ευρώ για ανθυγιεινή εργασία σχεδόν για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους της χώρας. Από τον υπάλληλο του Δημαρχείου μέχρι τον παπά της ενορίας θα παίρνουν 150 ευρώ το μήνα για να μην σπάσουν χέρι και πόδι από κιμωλία και λιανοκέρι. Η “αντιμνημονιακή” ΑΔΕΔΥ με τις αγωνιστικές γυμναστικές σώπασε ξαφνικά για τα μνημόνια αφού όπως δήλωσε ο Σταϊκούρας το συγκεκριμένο επίδομα επανήλθε διότι ήταν Μνημονική υποχρέωση που υπέγραψαν. Δεν φανταζόμαστε τώρα να καλέσει την πρωτοξαδέλφη ΓΣΕΕ σε αγωνιστική γυμναστική αρνούμενη τα 150 το μήνα.

Ξαφνικά η Δικαιοσύνη της χώρας ξύπνησε, κοίταξε όλα τα άδικα που συμβαίνουν στην Ελλάδα και απεφάνθη ότι η πιο βαριά αδικία αυτή την στιγμή είναι το “κούρεμα” των εφάπαξ και των επιδομάτων. Σού τραβάει λοιπόν μια απόφαση να γλύφεις τα δάκτυλά σου με πρόσχημα τις εορτές του Πάσχα μπορεί και να στα επιστρέψω διότι εκεί κοντά είναι και εκλογές.

Έτσι δεν θα έχουμε την γριά να απαιτεί μέρα μεσημέρι να ανοίξει η κάλπη για να βρει το πεντοχίλιαρο που έριξε αντί για το ψηφοδέλτιο. Θα της τα δώσουμε από το πρωτογενές πλεόνασμα, από το οποίο ο Σ.Σ (Σωτήρας Σαμαράς) θα διαθέσει για τις ευπαθείς ομάδες μέχρι και 1 δις ευρώ! Μιλάμε για χρήμα με το τσουβάλι. Ακριβώς το ίδιο τσουβάλι με το οποίο μεταφέρονται τα ψηφοδέλτια με το πέρας της εκλογικής καταμέτρησης.

Μεγαλεία, σου λέω. Καταστρέψανε το γέλιο που ρίχναμε προεκλογικά όταν εμφανίζονταν ο κομματάρχης με κουστουμάκι που είχε να δει καθαριστήριο από την εποχή της σκάφης και έταζε στους νέους θέση περιωπής και μετακίνηση με το αυτοκίνητο του δημαρχείου. Πήγαν και έβαλαν στο παιχνίδι ευρωπαϊκά κονδύλια και διαχειριστές ΜΚΟ, μάς στέρησαν τον κορδωμένο γείτονα που μάς επιδείκνυε το καινούργιο αεροδυναμικό Hundai που παράγγελνε πριν ακόμα προσληφθεί. Θα τον κάνουν τώρα σκλάβο 5 μηνών με 450 ευρώ το μήνα που δεν φθάνουν ούτε για πέντε πούρα στην επίδειξη του Κόκκινου Χορού της Αποκριάς.

Προεκλογικά από όλα έχει ο μπαξές, λεφτά που μοιράζονται, δικαιοσύνη που σε προσέχει, θέσεις εργασίας, κι αν δεν σου φτάνουν όλα αυτά στην πλέρια ευτυχία που ζεις και θέλεις να γίνεις επιχειρηματίας αποποινικοποιούμε την επιχειρηματικότητα. Ξέχνα το ότι για να ανοίξεις επιχείρηση πλήρωνες το 10πλασιο της επένδυσης σε μίζες, ξέχνα το πήγαινε-έλα αφού δεν υπήρχε επιχείρηση στην χώρα που να μην την κρατάει από μία παρανομία ο αρμόδιος κομματάρχης δημόσιος υπάλληλος. Εν μέσω ναυαγίου προεκλογικά θα ανοίξουν τόσες επιχειρήσεις από μαύρα χρήματα που δεν έχουν ανοίξει τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα.

Δεν ακούσαμε τίποτε για την υγεία και την παιδεία προεκλογικά διότι πολύ απλά με τόσο χρήμα που ρέει από τα υπογεγραμμένα μνημονιακά ρουσφέτια δεν θα έχεις καμία ανάγκη ακόμη και για μια γριπούλα το ελικόπτερο θα σε πηγαίνει στο Μεμόριαλ της Νέας Υόρκης άσε που θα έχεις προπληρώσει τα δίδακτρα μέχρι και για το Χάρβαρντ του παιδιού σου.

Η δυστυχία είναι ότι αυτά παρουσιάζονται ως σοβαρές πράξεις “σοβαρών” κυβερνητών με τους επικοινωνιολόγους να τρίβουν τα χέρια τους μην πιστεύοντας και οι ίδιοι το πόσο φτηνά και εύκολα σέρνεται ένας λαός στην κάλπη. Έσκισαν τα πτυχία τους γιατί είχαν να κάνουν με μία μάζα που είχε βάλει βαθιά στο κύτταρό της την σοφία του Ναστραδίν Χότζα, που όταν αγανάκτησε η γυναίκα του γιατί δεν χώραγαν μέσα στο σπίτι με όλα τα ζώα, γουρούνια, αγελάδα, κατσίκες, πρόβατα, κότες, ο πανέξυπνος επικοινωνιολόγος Ναστραδίν πέταξε έξω μια κότα και η γυναίκα αισθάνθηκε ότι το σπίτι μεγάλωσε.

Εφόσον ο λαός αισθάνεται ότι οι ψηφοθηρικές μνημονιακές κινήσεις του εξασφαλίζουν το παρόν και το μέλλον, τότε σίγουρα του αξίζει αυτό που του ετοιμάζουν. Για όλους τους άλλους που έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτές οι κινήσεις τελειώνουν την κατάσταση γρηγορότερα είναι βαρύ το πλήγμα. Τούς στέρησαν το γέλιο μέχρι δακρύων που έριχναν όταν οι κομματάρχες αναφωνούσαν: “Στα άρματα! Ξεκινάει ο προεκλογικός αγώνας”.

Γιάννης Λαζάρου

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μοχλός κοινωνικής ανάπτυξης Του Δήμου Χλωπτσιούδη

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να συμβάλει καταλυτικά και στην πραγματική ισότητα των πολιτών. Μπορεί μέσα κινηματικές διαδικασίες να συμβάλει στον αγώνα για ίσες ευκαιρίες κι όχι απλά για ίσα δικαιώματα. Η ισότητα όμως και η επέκτασή της, η δημοκρατία, δεν είναι απλά θέμα δικαιωμάτων ως εγγύηση· η ισότητα αποτελεί έννοια λειτουργική.

Όπως τονίζει και ο Barber η δημοκρατία είναι εκ φύσεως μία διαδικασία, όχι το αποτέλεσμα ενός πειράματος, ούτε ένα σύνολο άκαμπτων δογμάτων. Ανοιχτή κοινωνία είναι η κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς. Μία κοινωνία ανοιχτή στην αμφισβήτηση και την κριτική (διαβάστε επίσης «Αυτοδιοικητικό κίνημα εκδημοκρατισμού» και «Για μια κινηματική αυτοδιοίκηση»).

Το κύριο ερώτημα, βέβαια, που τίθεται για την αριστερά και τις προοδευτικές δυνάμεις κατά το μέτρο που διεκδικούν την εξουσία, είναι αν θα προχωρήσουν στην οικοδόμηση ενός νέου κοινωνικού μοντέλου αξιόπιστου, προσαρμοσμένου στις νέες προκλήσεις, ικανού να αντιπαραταχθεί στη νεοφιλελεύθερη πρόταση για την κοινωνία ή αν θα εξακολουθούν να υπερασπίζονται ένα κοινωνικό κράτος με παρωχημένες δομές με κίνδυνο να το παραδώσει πλήρως στην κυριαρχία της αγοράς. Και νέο κοινωνικό κράτος σημαίνει αναπαραγωγή των αξιών και εγγυήσεων της σοσιαλιστικής παράδοσης με νέους όρους, νέες προϋποθέσεις και νέες επιμέρους θεματικές (Κουκιάδης).

Και βέβαια το κοινωνικό κράτος ή μάλλον το παραδοσιακό ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, που ουσιαστικά ταυτίζεται με ένα ολόκληρο μοντέλο οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ανάπτυξης, δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτό με έναν απλοϊκό και εργαλειακό τρόπο, αλλά σε διαρκή αναφορά προς την κοινωνία των πολιτών και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Συχνά οι κοινωνικές υπηρεσίες προς τον πολίτη δίνουν την εντύπωση της φιλανθρωπίας. Και μάλιστα, μακριά από τον ίδιο τον ευεργετούμενο, χωρίς επαφή με την κοινωνία που εκφράζεται από θεσμικούς ή φυσικούς φορείς, η φιλανθρωπία μετασχηματίστηκε σε δικαίωμα. Η ευγενής αρχή (noblesse) προσφέρει μικροποσά που δεν ικανοποιούν καμία ανάγκη επιβίωσης. Η κοινωνική όμως πρόνοια και η κοινωνική πολιτική δεν αποτελούν φιλανθρωπικές δράσεις. Οφείλουν να εξελιχθούν  με βάση κινηματικές αρχές σε αλληλοβοήθεια, αλληλεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη.
Στόχος της κινηματικής κοινωνικής πολιτικής είναι η δημιουργία των συνθηκών εκείνων που θα φέρουν σε συνεργασία όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση καθίσταται ο τοπικός σύνδεσμος όλων των φορέων με κεντρικό όραμα μια κοινωνία συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης. Ένας σύνδεσμος που δε θα ορίζει, αλλά θα ορίζεται από τις πρωτοβουλίες των αυτόνομων και αυτοδιαχειριζόμενων φορέων -και δεν αναφερόμαστε σε μία απολίτικη και αόριστη κοινωνία αλληλοβοήθειας, αλλά για πολιτική κινηματική δράση με όραμα και ένα αιρετό κεντρικό πυρήνα, τη δημοτική αρχή.

Μέχρι τώρα έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο οι δράσεις -τόσο της αυτοδιοίκησης όσο και των μεμονωμένων φορέων- να είναι ασυντόνιστες και ελεγχόμενες ώστε συχνά να αλληλεπικαλύπτονται σπαταλώντας χρόνο και χρήμα και να λειτουργούν αποσπασματικά κι επετειακά. Η ίδια η επαφή με τους τοπικούς φορείς και στο σημείο θα αποτελέσει εκείνο το κινηματικό στοιχείο που τελικά θα υποχρεώσει την κοινωνική δράση να στοχεύσει στις πραγματικές ανάγκες λειτουργώντας ολοκληρωμένα.

Αποτέλεσμα αυτού είναι πως δε θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους οι συμμετοχικού τύπου δράσεις και οργανώσεις, αλλά θα γεννηθεί μία πολιτική που θα καλύπτει πληθώρα δραστηριοτήτων στο πλαίσιο ενός κοινωνικού αυτοδιοικητικού φορέα. Και το κράτος φυσικά δε θα μένει παρατηρητής· αλλά υπό την πίεση του κινήματος θα χρηματοδοτεί μία τοπική πολιτική πρόνοιας αφήνοντας ελεύθερη την τοπική αρχή να συντονίζει την αρωγή της Κεντρικής Διοίκησης με βάση τις κοινωνικές και οικονομικές ιδιομορφίες της περιοχής.

Ας υπογραμμίσουμε ότι ο κοινωνικός αποκλεισμός δε γνωρίζει γεωγραφικά όρια. Ως εκ τούτου ορισμένες δράσεις είναι ανάγκη να γίνονται μέσα από διαδημοτικές δομές και να μεν περιορίζονται μόνο σε μία μικρή κοινότητα ατόμων, ειδικά όταν μιλάμε για πρόληψη, κοινωνικά παντοπωλεία, φροντιστήρια και ιατρεία. Η δικτύωση, λοιπών, των κινηματικών δομών πρέπει να τεθεί σε απόλυτη προτεραιότητα.

Οφείλουμε στο πνεύμα αυτό να διαφωνήσουμε με την κάθε λογής καθιέρωση οικονομικών κριτηρίων για δικαιούχους. Τα λεγόμενα Κριτήρια Διαβίωσης αντί να επιλύουν το πρόβλημα της οικονομικής διαχείρισης, δίνουν με τρόπο μοναδικό την αφορμή για τον αυθαίρετο περιορισμό της παρέμβασης σε ευπαθείς και χρήζουσες βοηθείας κοινωνικές ομάδες. Και τούτο διότι τα ίδια τα κριτήρια συνήθως είναι ελλιπή και ουσιαστικά στηρίζονται σε ένα ταξικά διαμορφωμένο φορολογικό σύστημα, που επιβαρύνει ισομερώς τα χαμηλά στρώματα. Και ειδικά σήμερα εν μέσω κρίσης η επιβολή κριτηρίων λειτουργεί αποτρεπτικά απέναντι στις ευπαθείς ομάδες και δημιουργούν αποκλεισμούς.

Η καταγραφή των φτωχών οικογενειών και των μονογονεϊκών ή των ανέργων είναι το πρώτο βήμα. Χωρίς ορθή καταγραφή των ειδικών περιπτώσεων δεν είναι δυνατή η εκπόνηση κι η υλοποίηση ενός αξιόπιστου στρατηγικού σχεδιασμού για την κοινωνική ανάπτυξη. Οι ίδιες οι αυτοδιοικητικές κοινωνικές υπηρεσίες είναι υποχρεωμένες να συλλέξουν τέτοια στοιχεία από σπίτι σε σπίτι και σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς. Η απουσία όμως κοινωνικής έρευνας σε τοπικό επίπεδο εγκλωβίζει τις αυτοδιοικητικές εκτιμήσεις σε μια εμπειρική, περιορισμένη και συχνά στρεβλή εικόνα για τις ανάγκες του τοπικού πληθυσμού και τις ιδιαιτερότητες της κοινότητας. Ως εκ τούτου περιορίζει τις δυνατότητες προσαρμογής και ανάπτυξης των σχεδιαζόμενων δράσεων.

Οι λογικές τύπου ΟΑΕΔ στο όνομα της ανάπτυξης και της εξεύρεσης εργασίας μόνο ρουσφετολογικές εξυπηρετήσεις ευνοούν παρά προσφέρουν μία ολοκληρωμένη και επεξεργασμένη στρατηγικά λύση.

Και καθώς η κοινωνική πολιτική στρέφεται προς το άτομο, οφείλει και να το αναζητήσει. Σαφώς και η κοινωνική πολιτική δεν περιορίζεται σε επικοινωνιακές εκδηλώσεις, αλλά και τούτες μπορούν να αποτελέσουν ένα μέσο επικοινωνίας, ένα σημείο επαφής και πρόσβασης των ευπαθών ομάδων. Έτσι, μπορούν να αποκαλυφθούν οι αφανείς πληθυσμιακές ομάδες ή οι μεμονωμένες περιπτώσεις σε πρωτοβάθμιο επίπεδο. 

Δεν μπορούμε να περιμένουμε μέσα σε συντονιστικά γραφεία την άφιξη του κοινωνικά αποκλεισμένου που δεν τολμά να εμφανιστεί. Τα ίδια τα στελέχη των κοινωνικών υπηρεσιών είναι αυτά που σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς, την Εκκλησία, τη δημοτική παράταξη και τους πολίτες θα εντοπίσουν τις ομάδες ή τα άτομα που χρήζουν προνοιακής στήριξης. Χρειάζεται μία ενεργητική παρέμβαση των ίδιων των υπηρεσιών, οι οποίες θα είναι σε διαρκή συνεργασία με την κοινωνία την ίδια.

chldimos.blogspot.gr

 

Αν δεν χαιρετήσεις ναζιστικά στην Κρήτη, που θα χαιρετήσεις;

Ρίγη συγκίνησης σκόρπισαν για άλλη μια φορά οι βουλευτές και τα μέλη της χρυσής αυγής σε εκδήλωση στο Ηράκλειο, χαιρετώντας ναζιστικά.

Την αρχή έκανε ο βουλευτής-σχιζοφρενής Αρβανίτης ενθουσιάζοντας τα πλήθη, με το κοινό να σηκώνεται και να χαιρετά επίσης ναζιστικά, φωνάζοντας χάιλ χίτλερ, ζιγκ χάιλ, και άλλους παραδοσιακούς κρητικούς χαιρετισμούς.

Η μεγάλη έκπληξη ήρθε όταν ανακοινώθηκε ότι ο υποψήφιος περιφερειάρχης της χρυσής αυγής, θα είναι εν ενεργεία αστυνομικός!
Η εκπληκτική αυτή αποκάλυψη ότι υπάρχουν ναζί μέσα στην Ελληνική αστυνομία, προκάλεσε ρίγη συγκίνησης όχι μόνο στην Ελληνική, αλλά και παγκόσμια κοινή γνώμη.

Ο αρμόδιος υπουργός Ν. Δένδιας δήλωσε πως “έπεσε από τα σύννεφα” όταν έμαθε ότι υπάρχουν ναζιστές μέσα στην ΕΛ.ΑΣ, ενώ ανακοίνωσε νέα έρευνα των εσωτερικών υποθέσεων που θα ρίξει άπλετο φως στο αν υπάρχουν τελικά ναζί στην Αστυνομία.

Η αξιωματική αντιπολίτευση από την μεριά της διευκρίνισε πως θα καταργήσει μεν τα ΜΑΤ, αλλά θα δημιουργήσει νέα υπηρεσία με τους ναζί αστυνομικούς, την ΡΕΝ, με πιο μαλακά ρόπαλα, κίνηση τσεκ-ματ όπως εκτιμούν στην Κουμουνδούρου.

Για τους ναζί στο δικαστικό σώμα ανακοινώθηκε πως θα συζητηθεί το θέμα στο επόμενο αναθεωρητικό συνέδριο του κόμματος, το 2039. 

SXY για το Jungle-Report


Η Είδηση:

Αυτος είναι ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Κρήτης της Χρυσής Αυγής [video]

- Δεν σεβάστηκε ούτε την ιστορία της Κρήτης ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Μιχάλης Αρβανίτης
- Χαιρέτισε ναζιστικά σε εκδήλωση για την παρουσίαση του υποψήφιου περιφερειάρχη Κρήτης
- Μίλησε για χαιρετισμό "της τιμής, της ανατάσεως και της νίκης"
- Εν ενεργεία αστυνομικός ο υποψήφιος περιφερειάρχης της "Ελληνικής Αυγής" στην Κρήτη

Χαιρετισμό "της τιμής, της ανατάσεως και της νίκης" χαρακτήρισε τον ναζιστικό χαιρετισμό που έκανε σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής στην Κρήτη ο βουλευτής του κόμματος, Μιχάλης Αρβανίτης.

Στο νησί που πολέμησε όσο λίγα τους Ναζί, που έχυσε ποτάμια αίμα στη διάρκεια της αντίστασης, που μνημονεύτηκε όσο λίγα για το σθένος των κατοίκων του, που έγινε παγκοσμίως γνωστό για τη ζημιά που έκανε στα στρατεύματα του Χίτλερ η μάχη της Κρήτης, εκεί, ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής ύψωσε το χέρι του και χαιρέτισε ναζιστικά.

Και τον ακολούθησαν όσοι ήταν στο κοινό για να παρακολουθήσουν την εκδήλωση. Και είχαν το θράσος να ξεσπάσουν σε χειροκροτήματα, να σηκωθούν όρθιοι και να τον ακολουθήσουν στο ολίσθημά του!

«Ζήτω η Χρυσή Αυγή» φώναξε ο βουλευτής του κόμματος εν μέσω χειροκροτημάτων. Δίπλα του, ο Ηλίας Κασιδιάρης δε... συμμετείχε.

Παρόντες στην παρουσίαση του ψηφοδελτίου ήταν τόσο ο Ηλίας Κασιδιάρης, υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής, Ηλίας Παναγιώταρος και η σύζυγος του Νίκου Μιχαλολιάκου, Ελένη Ζαρούλια.

Επικεφαλής του σχήματος, ως υποψήφιος για την Περιφέρεια Κρήτης τέθηκε ο Γιώργος Σπυρόπουλος εν ενεργεία αστυνομικός με καταγωγή από τα Σφακιά.

Υποψήφιοι αντιπεριφερειάρχες είναι για το Ηράκλειο ο εποχικός πυροσβέστης Οδυσσέας Πατεράκης, για τα Χανιά ο γεωπόνος Δημήτρης Σταθάκης, για το Ρέθυμνο η Νομική Σύμβουλος του κόμματος Ελένη Παχουλάκη και για το Λασίθι ο Κωνσταντίνος Βλατάκης.
 prismanews.gr

Το Τ.Τ. και ο νόμος Κατσέλη

Καταγγελία για υπογραφή... παγίδα! Μια απίστευτη και όμως... ελληνική ιστορία που πρέπει να προσέξουν όλοι οι δανειολήπτες. Πως το Τ.Τ. παρά το νόμο Κατσέλη, καταφέρνει να... δένει τους δανειολήπτες.

Δείτε πώς το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στη νέα σύνθεσή του ομίλου επιβάλλει εμμέσως στον δανειολήπτη την καταστρατήγηση της δικαστικής απόφασης εν αγνοία των δικαστικών αρχών και με ποιο τρόπο επιχειρεί να δέσει πισθάγκωνα τους πολίτες!

Η καταγγελία που έφτασε στο newsbomb.gr είναι απίστευτη, πλην όμως αληθινή. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Όταν ένας υπερχρεωμένος δανειολήπτης υπαχθεί στο νόμο Κατσέλη έχει στα χέρια του την απόφαση του ειρηνοδικείου που τον δικαιώνει προβλέποντας την καταβολή ενός συγκεκριμένου ποσού του δανείου κατ΄ αναλογίας των περικομμένων εισοδημάτων του. Δείτε όμως, πως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στη νέα σύνθεσή του ομίλου, επιβάλλει εμμέσως στον δανειολήπτη την καταστρατήγηση της δικαστικής απόφασης εν αγνοία των δικαστικών αρχών και με ποιο τρόπο επιχειρεί να δέσει πισθάγκωνα τους πολίτες!

Η ιστορία έχει ως εξής. Στην περίπτωση της δικαίωσης του δανειολήπτη, το δικαστήριο τον καλεί να καταβάλλει κάθε μήνα σε ειδικό λογαριασμό το συγκεκριμένο ποσό. Ο λογαριασμός που οφείλει να καταβληθεί μηνιαίως η δόση γίνεται κατόπιν υποδείξεως των νομικών υπηρεσιών του Τ.Τ. και η κατάθεση γίνεται ως «δέσμευση ποσού δυνάμει της σχετικής απόφασης του δικαστηρίου».

Η ενυπόγραφη καταγγελία που έχει φθάσει στα χέρια μας προέρχεται από δανειολήπτη του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που έχει δικαιωθεί με απόφαση του ειρηνοδικείου βάσει του νόμου Κατσέλη. Όταν ο δανειολήπτης- σύμφωνα με την καταγγελία του- έφθασε μπροστά από το γκισέ της τράπεζας προκειμένου να καταβάλλει την μηνιαία δόση του δανείου, οι εκπρόσωποι της Τράπεζας επιχείρησαν να τον εξαναγκάσουν αυθαίρετα να υπογράψει χαρτί, ως προϋπόθεση για να έχει δικαίωμα να καταβάλλει τις δόσεις του δανείου εφεξής!

Δηλαδή αν δεν υπέγραφε το χαρτί, οι ιθύνοντες του Τ.Τ. τον απείλησαν- σύμφωνα με την καταγγελία- ότι δεν θα του επιτρέπουν να πληρώνει τις δόσεις που προβλέπονται βάσει της απόφασης του ειρηνοδικείου. Πρόκειται για έναν έμμεσο εκβιασμό, καθώς γνωρίζουν ότι σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν πληρώσει τις δόσεις ανά μήνα, όπως προβλέπονται, τότε η δικαστική απόφαση καταπέφτει!

Ο δανειολήπτης βρίσκεται με το μαχαίρι στο λαιμό με τους ιθύνοντες της τράπεζας να τον εκβιάζουν ότι πρέπει εδώ και τώρα να υπογράψει το αυθαίρετο χαρτί που συνέταξε η ίδια η τράπεζα (!!!) και το οποίο έχει τίτλο «Πάγια εξουσιοδότηση χρέωσης καταθετικού λογαριασμού». Σε περίπτωση υπογραφής του, ο δανειολήπτης θα εξουσιοδοτούσε την τράπεζα να προβαίνει- άκουσον άκουσον- στην δέσμευση του ποσού του δανείου ακόμα και στην περίπτωση που ο δανειολήπτης είτε πεθάνει είτε εκλείψουν τα εισοδήματά του!

Ποιο είναι το κόλπο;

Ότι εξαναγκάζοντας τον δανειολήπτη να υπογράψει το συγκεκριμένο χαρτί- και μάλιστα με την απειλή να μην του επιτρέψουν να καταβάλλει την μηνιαία δόση βάσει δικαστικής απόφασης- στην ουσία του αφαιρούν το δικαίωμα να αποταθεί στο δικαστήριο αν μελλοντικά του περικοπεί εκ νέου η σύνταξή του ή του διακοπεί πλήρως! Στην ουσία τον δένουν χειροπόδαρα και τον στύβουν σαν λεμονόκουπα μέχρι να βρεθεί στο δρόμο αν κάποια στιγμή στο μέλλον είναι ανήμπορος να πληρώνει το δάνειό του!

Γι αυτό και οι φορείς προστασίας των δανειοληπτών συνιστούν μεγάλη προσοχή και φωνάζουν: «Πριν υπογράψετε οτιδήποτε σας ζητούν, συμβουλευτείτε το δικηγόρο σας...».
Όσο το Υπουργείο Ανάπτυξης είναι απλός θεατής στους εκβιασμούς των τραπεζών, οι δανειολήπτες είναι απροστάτευτοι.

Σύντομα θα επανέλθουμε με περισσότερες καταγγελίες...

Read more:newsbomb.gr/ 

Τα γλυπτά του Παρθενώνα επιστρέφουν στην Ελλάδα

Καθοριστικής σημασίας για την τύχη των γλυπτών του Παρθενώνα κρίνεται η δήλωση του διευθυντή της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου Νίκολας Πέινι σε συνέντευξη που παραχώρησε την περασμένη Κυριακή στο περιοδικό Times.

Με αφορμή το βίντεο των Χελλήνς που κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα και συγκλόνισε ολόκληρο τον πλανήτη, ο κ. Πέινι πρότεινε να δοθούν ορισμένα από τα ελγίνεια μάρμαρα δανεικά στην Ελλάδα ζητώντας, ωστόσο, ως αντάλλαγμα τον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. 

Ο Νίκολας Πέινι εμφανίστηκε φανερά ενθουσιασμένος από τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία και τις διαπραγματευτικές ικανότητες του κ. Στουρνάρα με την τρόικα εκφράζοντας παράλληλα την ανυπομονησία του Βρετανικού Μουσείου να εντάξει τον Έλληνα υπουργό στη συλλογή ελληνικών εκθεμάτων που διατηρεί.

Μάλιστα, ο κ. Πέινι ομολόγησε ότι το μουσείο έχει ήδη ξεκινήσει εργασίες για την κατασκευή ειδικά διαμορφωμένου χώρου, στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται η μοναδική Καρυάτιδα που έχει στην κατοχή του, προκειμένου να φιλοξενήσει τον Γιάννη Στουρνάρα με το επιτελείο του, ώστε να τον συμβουλεύονται οι επισκέπτες του μουσείου σε θέματα οικιακής οικονομίας.

Από τη μεριά του, ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επισήμανε ότι ο κ. Στουρνάρας αποτελεί αντικείμενο ανεκτίμητης πολιτιστικής αξίας για τη σύγχρονη Ελλάδα παραλληλίζοντας εύστοχα την ενδεχόμενη απουσία του Γιάννη Στουρνάρα από το ελληνικό success story με την απουσία των γλυπτών από το μνημείο του Παρθενώνα.

Συγκεκριμένα, ο κ. Σαμαράς δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα να πηγαίνουν τα γλυπτά και ο κ. Στουρνάρας πέρα δώθε υπό τη μορφή δανεισμού, ενώ φαίνεται διατεθειμένος να αγοράσει τα ελγίνεια μάρμαρα από την Αγγλία με λεφτά από το πρωτογενές πλεόνασμα που αυτή τη στιγμή υπολογίζεται γύρω στα 2 δις ευρώ αλλά δεν αποκλείεται μέχρι τι εκλογές να ξεπεράσει τα 3 τρις, οπότε θα πάρουμε πακέτο και το Big Ben. 

Τελικά, η λύση βρέθηκε κάπου στη μέση με τον Τζόρτζ Κλούνεϊ να παρεμβαίνει στις διαπραγματεύσεις και να δηλώνει πως το καλύτερο που μπορεί να συμβεί είναι να φορτωθούν τα γλυπτά του Παρθενώνα σε μία βάρκα και να θαλασσοπνιχτούν έξω από το Φαρμακονήσι για να γλιτώσουμε μια και καλή από αυτήν την υπόθεση που όποτε τη θυμόμαστε χαιρόμαστε.

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Το σίριαλ επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα παίζει από τη μέρα που θυμάμαι τον εαυτό μου και θα παίζει μέχρι να πεθάνω. Από την άλλη, το σίριαλ επιστροφής των δισεκατομμυρίων που έχουν βγάλει από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και των νέων που την εγκαταλείπουν εξαιτίας της κρίσης δε θυμάμαι να παίχτηκε ποτέ. Ούτε πρόκειται.)

Υπογράψτε για την επιστροφή του Γιάννη Στουρνάρα στη σελίδα μαςfacebook.com/TheThreeMooges