Τρεις «πέτρες» στη «χολή» του ΣΥΡΙΖΑ

Δεύτερη αξιολόγηση, διεύρυνση του κόμματος και Σύνταγμα θα προκαλέσουν κομματικές εντάσεις στο 2ο Συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος, ίσως και κοινοβουλευτικές. Αποκαλυπτικό είναι εξάλλου το κείμενο της Νεολαίας για τα λάθη της κυβέρνησης.

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Η μετάθεση του 2ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα του Οκτωβρίου φαίνεται να συσχετίζεται με το γεγονός ότι η «Πρωτοβουλία των 53» πρόσθεσε στις 11 αρχικές της θέσεις για το συνέδριο μερικά + (plus, που θα έλεγε κι ο Ευάγγελος Βενιζέλος) μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται μια σαφής προειδοποίηση προς τον Πρωθυπουργό και πρόεδρο του κόμματος Αλέξη Τσίπρα για την 2η αξιολόγηση.

Ως γνωστόν, στο επίκεντρο της 2ης αξιολόγησης είναι τα εργασιακά με τις γνωστές απαιτήσεις των δανειστών για πλήρη απορρύθμιση. Οι «53» λοιπόν λένε ότι «η επιδίωξη του νεοφιλελεύθερου μπλοκ είναι το γύρισμα του ρολογιού δεκαετίες πίσω» και ότι «το ζητούμενο για μας δεν είναι η “άμυνα” απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε ως κοινωνία, αλλά η αποκατάσταση, κατοχύρωση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν αποδιοργανώσει πλήρως οι πολιτικές που εφάρμοσαν όλο το προηγούμενο διάστημα οι συντηρητικές και αυταρχικές κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ». Επειδή λοιπόν η «χολή» του κόμματος δεν θα μπορέσει να διαλύσει αυτή την «πέτρα», το Μαξίμου θέλει να την βγάλει από την επικαιρότητα πριν από το συνέδριο και να κλείσει αρχές Σεπτεμβρίου, όπως όπως, τη δεύτερη αξιολόγηση ώστε το συνέδριο να γίνει μετά.

Βέβαια, σύμφωνα με ορισμένους παρατηρητές, η εκδοχή αυτή δεν αποκλείεται να είναι ένα coût de théâtre των «53» που ενδέχεται να λειτουργούν ως λαγός του Τσίπρα, ώστε αυτός να ισχυρίζεται στους έξω πως δέχεται μεγάλες πιέσεις από το κόμμα κ.ο.κ. Αυτό όμως είναι κάτι που θα κριθεί στην πράξη και θα το ξεκαθαρίσει η ιστορία.

Εκείνο που είναι βέβαιο για τους «53» (που λέγεται ότι ελέγχουν τουλάχιστον εννέα βουλευτές, όσους και ο Λεβέντης) είναι πως έχουν βάλει δύο ακόμη «πέτρες» στη «χολή» του κόμματος.

Η δεύτερη «πέτρα» αφορά στη συζήτηση για τις περιβόητες «προσχωρήσεις», «διευρύνσεις», «συμπράξεις» που «επανέρχεται και μάλιστα σε λάθος κατεύθυνση. Στο πρόσφατο παρελθόν, μάλιστα, το κόμμα μας πλήρωσε ακριβά προσχωρήσεις «παραγόντων» που ελάχιστη σχέση είχαν με την Αριστερά, έπληξαν την αξιακή μας ταυτότητα, προσέβαλαν τον κόσμο της Αριστεράς με τις θεωρίες για την «αριστερά του τίποτα», αγνόησαν τη συλλογική έκφραση, υποτίμησαν την ανιδιοτελή προσφορά χιλιάδων αριστερών πατώντας πάνω τους και παριστάνοντας τους ηγέτες, που τους χρωστάμε κιόλας… Είναι μια λογική παλαιάς κοπής άσκησης της πολιτικής, ξένη προς τις δικές μας αρχές, που όχι μόνο δεν προσθέτει, αλλά ενίοτε αφαιρεί ή δημιουργεί αμφιβολίες και ερωτηματικά στον κόσμο μας». Εννοείται ότι οι «53» απορρίπτουν «κάθε σκέψη για οικουμενική κυβέρνηση. Και αυτό όχι απλώς λόγω ιδεολογικής εμμονής ή ιδεολογικής καθαρότητας, αλλά γιατί πιστεύουμε(νε) βαθιά ότι η διαχωριστική γραμμή Αριστερά-Δεξιά είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτή στο σύνολο σχεδόν των ζητημάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία».

Η τρίτη «πέτρα» σχετίζεται με το Σύνταγμα. Οι «53» στα plus των 11 θέσεων κάνουν λόγο για πολιτικές τομές «αριστερού αποτυπώματος» που δεν χρειάζονται τη συνταγματική συζήτηση για να προχωρήσουν. Η συνταγματική αναθεώρηση είναι «υπόθεση άκρως σοβαρή, που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να γίνει αντικείμενο επικοινωνιακών τρικ ή άγονων απολίτικων αντιπαραθέσεων»!… Οι «53» φοβούνται μήπως «η συζήτηση για το σύνταγμα θα είναι ένα άδειο κέλυφος και θα ευνοήσει τις συντηρητικές δυνάμεις στην προσπάθειά τους να συνταγματοποιήσουν τις συνταγές του νεοφιλελευθερισμού».

Αλλά αν οι «53» ακολουθούν τον κομματικό καθωσπρεπισμό, το κείμενο συμβολής Γραμματείας του Κ.Σ. της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στον προσυνεδριακό διάλογο δεν το κάνει και μοιάζει το πιο ειλικρινές κείμενο που έχει παραχθεί μέχρι τώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάνει λόγο για «λανθασμένη ανάγνωση του συσχετισμού δύναμης και την υποτίμηση του ρόλου των Βρυξέλλων», για «αναδιπλώσεις και ατολμίες» και κυρίως για «την ήττα που υποστήκαμε το καλοκαίρι με το 3ο Μνημόνιο». «Είμασταν απροετοίμαστοι» διαπιστώνουν οι νεολαίοι και έχουν ένα κατάλογο απαιτήσεων-προτάσεων, από τον οποίο θα επισημάνουμε δύο:

1. Ζητούν την «εκπόνηση ενός σχεδίου που θα έχει ως αιχμή την άρση της επιτροπείας άρα και την εφαρμογή ενός δικού μας μείγματος πολιτικής χωρίς τη σημερινή στενή επιτήρηση».

2. Ζητούν «θεσμικές αλλαγές στο κράτος (άμεσος εκδημοκρατισμός της αστυνομίας και του στρατού, μείωση της στρατιωτικής θητείας, διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους), τη λειτουργία και τον χαρακτήρα του με τη δημιουργία πυλώνων κοινωνικού ελέγχου που θα μετασχηματίζουν το χαρακτήρα της Δημοκρατίας και θα δίνουν προτεραιότητα στη λαϊκή συμμετοχή».

Επίσης, οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ με έμμεσο τρόπο παραδέχονται την απουσία σύγχρονης πολιτικής θεωρίας στο κόμμα και ζητούν την «αναβάθμιση του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, σε μια κατεύθυνση επεξεργασίας και παραγωγής αριστερής θεωρίας στο σήμερα, εμπλουτίζοντας έτσι τον εσωκομματικό διάλογο …».

Υπήρχε, λοιπόν, τόση αφέλεια;

Ολο και περισσότεροι άνθρωποι δηλώνουν οργισμένοι επειδή εξαπατήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ομως, αλήθεια, φταίνε αυτοί οι άνθρωποι;

Του Γιώργου Καρελιά

Ενας γνωστός ηθοποιός έγραψε στο τουίτερ 20 λέξεις που προκάλεσαν αίσθηση και πολλές αντιδράσεις (εδώ). Ο άνθρωπος πήγε να πάρει τη σύνταξη του Αυγούστου και είδε ότι ήταν μειωμένη κατά 50%. Δεν φτάνει ούτε για το νοίκι του. Τα περισσότερα σχόλια που εισέπραξε ήταν κακεντρεχή, επειδή πριν από είκοσι μήνες, παραμονές των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015, είχε δηλώσει δημοσίως ότι θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ (εδώ).

Πιστεύω ακράδαντα ότι το μόνο που δεν πρέπει να κάνουμε με τους αφελείς και εξαπατημένους ανθρώπους είναι να τους λοιδορούμε. Δεν έχει κανένα νόημα, πόσο μάλλον που έχουν ήδη πληρώσει αυτήν την αφέλειά τους και το έχουν συνειδητοποιήσει. Το μόνο που αξίζει είναι να προβληματιστούμε βαθιά, με αφορμή το σημερινό ερέθισμα: πώς γίνεται δημόσια πρόσωπα με γνώσεις και συγκρότηση πάνω από το μέσο όρο να πιστεύουν σε υποσχέσεις που κινούνται εμφανώς μακριά από την πραγματικότητα;

Είναι ενδεικτικός ο τρόπος σκέψης (τότε) του διαμαρτυρόμενου (σήμερα) ψηφοφόρου: οι μέχρι τότε κυβερνώντες ήταν υποταγμένοι στους ξένους, γι’ αυτό έφεραν ανεργία, έκοψαν μισθούς και συντάξεις,  φορολογούν ανηλεώς. Αντίθετα, ο ερχόμενος (τότε) ΣΥΡΙΖΑ θα φορολογούσε τον μεγάλο πλούτο, θα έπαιρνε τα λεφτά που μας χρωστάνε από την Κατοχή οι Γερμανοί, θα έπαιρνε κι άλλα από τις λίστες φοροδιαφυγής και θα επανέφερε(το λιγότερο) το επίδομα Χριστουγέννων, που είχαν κόψει οι πουλημένοι και άκαρδοι μέχρι τότε κυβερνώντες.

Και γιατί θα γίνονταν όλα αυτά; Η εξήγηση αφοπλιστική. Επειδή ο (ερχόμενος τότε) Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν ψεύτης και απατεώνας, όπως οι προηγούμενοι, αντίθετα ήταν νέος κι άφθαρτος. Αυτό αρκούσε. Κανένας άλλος προβληματισμός. Μήπως τέτοιες υποσχέσεις δεν μπορούσαν να έχουν κανένα αντίκρυσμα ακόμα κι αν τις έδινε ο θεός ο ίδιος, αφού η χώρα είχε χρεοκοπήσει;  Τόση σιγουριά ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν όπως τα περιέγραφαν οι επιτήδειοι; Τόση άγνοια και αφέλεια μαζί συνυπήρξαν ακόμα και σε ανθρώπους που(κανονικά) έπρεπε να γνωρίζουν και να υποψιάζονται περισσότερα και να πιστεύουν λιγότερα.

Η απογοήτευση, ίσως και η συντριβή, αυτών των ευκολόπιστων ανθρώπων που προδόθηκαν είναι πλέον γεγονός. Και δεν αξίζουν τις λοιδορίες, εφόσον αφελώς και ειλικρινώς τα πίστευαν. Αλλωστε, πληρώνουν οι ίδιοι με δραματικό τρόπο τα επίχειρα αυτής της αφέλειας και αυταπάτης τους. Υπάρχει τίποτα καλό που μπορεί να μείνει από όλα αυτά; Ισως ένα μάθημα (ειλικρίνειας και αυτογνωσίας) προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί, όπως είχε γράψει ο Γκέτε, «αν γνώριζα τον εαυτό μου, θα το ‘βαζα στα πόδια».

Έλλειμμα 513 εκατ. ευρώ στα έσοδα – Καμπανάκι κινδύνου στο Υπουργείο Οικονομικών

Χαμηλότερες των προσδοκιών οι εισπράξεις του τακτικού κρατικού προϋπολογισμού που φέρνουν τον «κόφτη» μισθών και συντάξεων όλο και πιο κοντά.

Έξω κατά 513 εκατ. ευρώ έπεσαν, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία, οι υπολογισμοί του υπουργείου Οικονομικών για τα έσοδα τον Ιούλιο φέρνοντας πιο κοντά την απειλή ενεργοποίηση του αυτόματου κόφτη μισθών και συντάξεων.

Το γεγονός, δε, ότι τον φετινό Ιούλιο τα έσοδα ήταν λιγότερα κατά 741 εκατ. ευρώ σε σχέση με τον Ιούλιο του 2014 εγείρει ερωτήματα για τα αποτελέσματα της φορομπηχτικής πολιτικής και των χαρατσιών.

Ωστόσο σε επίπεδο επταμήνου, ως περιτύλιγμα της αποτυχίας, το υπουργειό Οικονομικών μπορεί να ισχυρίζεται ότι έχει (ακόμα) καταφέρει να βρίσκεται πάνω από το στόχο του προϋπολογισμού. Με μια βασική διαφορά: Τον Ιούνιο το «μαξιλαράκι» για να αποφευχθεί η ενεργοποίηση του κόφτη – θα ενεργοποιείται όταν θα υπάρχουν ελλείμματα – ήταν της τάξης περίπου των 800 εκατ. ευρώ ενώ μετά τον Ιούλιο περιορίστηκε στα 260 εκατ. ευρώ. Και μπορεί τα στοιχεία να είναι προκαταρκτικά, εντούτοις επειδή δεν γίνονται θαύματα, η υστέρηση των εσόδων στην καλύτερη περίπτωση να περιοριστεί ελαφρά κάτω από το μισό δισ. ευρώ.

Κατά πληροφορίες τα στοιχεία από το Γενικο Λογιστήριο του Κράτους και τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων δείχνουν ότι τον Ιούλιο μπήκαν στα ταμεία 4,854 δισ. ευρώ ενώ ο στόχος για τα καθαρά έσοδα ήταν 5,367 δισ. ευρώ – μια διαφορά 513 εκατ. ευρώ ή μια υστέρηση της τάξης του 9,56% έναντι του στόχου.

Η πρώτη ανάγνωση των στοιχείων αναδεικνύει την παράμετρο των αυξημένων επιστροφών φόρου, χωρίς όμως να μπορεί να εξαχθεί συμπέρασμα εάν απλώς οι υπηρεσίες της ΓΓΔΕ χαλάρωσαν (αντίστροφα μπορεί να πει κανείς ότι επιτάχυναν) τις διαδικασίες επιστροφών ή το ύψος των επιστρεφόμενων φόρων έχει υποεκτιμηθεί κατά τη σύνταξη του προϋπολογισμού.

Από τις αρχές του έτους η ΓΓΔΕ έχει πραγματοποιήσει επιστροφές φόρου 1,860 δισ. ευρώ, όταν ο στόχος των επιστροφών ήταν στο 1,5 δισ. ευρώ. Η ίδια εικόνα καταγράφηκε και τον Ιούλιο οπότε και οι επιστροφές έφτασαν τα 388 εκατ. ευρώ έναντι 208 εκατ. ευρω που είχαν εγγραφεί στον προϋπολογισμό, μια αύξηση, δηλαδή, της τάξης του 86,54%.

Ακόμα, όμως, και αν δεχθεί κανείς ότι ένα μεγάλο μερίδιο της «τρύπας» οφείλεται στις επιστροφές φόρων, εξακολουθούν να «περισσεύουν» 333 εκατ. ευρώ με πηγές να δείχνουν προς την κατεύθυνση των τελωνειακών εσόδων υποστηρίζοντας ότι οι εισπράξεις των εφοριών πήγαν σχετικά καλά.

Το παρήγορο στοιχείο είναι ότι στο επτάμηνο, τα καθαρά έσοδα του προϋπολογισμού κρατήθηκαν πάνω από το στόχο στα 25,811 δις ευρώ έναντι 25,550 δις ευρώ που απαιτούσε ο προϋπολογισμός. Τα δύσκολα όμως είναι μπροστά καθώς εντός Αυγούστου αναμένεται να εκδοθούν τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ και -με τις συντάξεις κομμένες- ο φόρος θα πρέπει να αρχίσει να πληρώνεται από τον Σεπτέμβρη.

Η αποτυχία της λογικής των περισσότερων φόρων

Ένα δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει από τα στοιχεία είναι το γεγονός ότι οι αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις δεν οδηγούν οπωσδήποτε σε περισσότερα έσοδα. Χαρακτηριστική απόδειξη ο φετινός Ιούλιος. Η σύγκριση με τα έσοδα του περυσινού και του προπέρσινου Ιουλιου και παρά το πρωτοφανές κύμα κατασχέσεων από την ΓΓΔΕ είναι αποκαλυπτική:

– 5,595 δις ευρώ τα καθαρά έσοδα του προϋπολογισμού τον Ιούλιο του 2014

– 5,029 δις ευρώ τα καθαρά έσοδα τον Ιούλιο του 2015 , τον πρώτο μήνα εφαρμογής των capital controls

– 4,854 δις ευρώ τον Ιούλιο του 2016 όταν μόνο από τα εκκαθαριστικά του φόρου εισοδήματος και την πληρωμή της πρώτης δόσης με αυξημένες προκαταβολές και αυξημένη εισφορά αλληλεγγύης το οικονομικό επιτελείο προσδοκούσε έσοδα 1,2 δις ευρώ.

Πηγή

Ολες οι αλλαγές για τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων: Τα 19 σενάρια

 Στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύθηκε την Τρίτη ο νέος Κώδικας Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος, για τη ρύθμιση ή τον οριστικό διακανονισμό των «κόκκινων» δανείων.

Ο νέος κώδικας περιλαμβάνει 19 διαφορετικά σενάρια, για τη ρύθμιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατόητες και τις ιδιαιτερότητες κάθε δανειοολήπτη και αναφέρει αναλυτικά τα βήματα στα οποία πρέπει να προχωρήσουν οι τράπεζες, όταν εντοπιστεί ληξιπρόθεσμη οφειλή. Ο κώδικας αυτός ισχύει, όπως διευκρινίζεται για όλα τα ληξιπρόθεσμα δάνεια πλην αυτών που έχουν υπόκεινται στο νόμο Κατσέλη.

Επίσης λαμβάνεται ειδική μέριμνα για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, για κοινωνικά ευπαθείς ομάδες και για περιπτώσεις δανείων με πολλαπλούς πιστωτές.

Τι αναφέρει ο νέος κώδικας -Τα βήματα που πρέπει να ακολουθούν οι τράπεζες 

Σύμφωνα με το νέο κώδικα, κάθε ίδρυμα εφαρμόζει τα ακόλουθα στάδια κατά το χειρισμό των δανειοληπτών με οφειλές που παρουσιάζουν καθυστερήσεις, καθώς και σε περιπτώσεις με ενδείξεις πιθανής καθυστέρησης:

• Στάδιο 1: Επικοινωνία με τον δανειολήπτη.
• Στάδιο 2: Συγκέντρωση οικονομικών και άλλων πληροφοριών.
• Στάδιο 3: Αξιολόγηση των οικονομικών στοιχείων.
• Στάδιο 4: Πρόταση των κατάλληλων λύσεων στον δανειολήπτη.
• Στάδιο 5: Διαδικασία εξέτασης ενστάσεων.

Σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης καταβολής δόσης

Αν ο δανειολήπτης καθυστερήσει στην καταβολή δόση, εν όλω ή εν μέρει, σύμφωνα με το προσυμφωνημένο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής, το ίδρυμα δύναται να προβεί στις πιο κάτω ενέργειες:

• Επιχειρεί επικοινωνία με τον δανειολήπτη συμβουλευτικού χαρακτήρα με επίκεντρο τη διερεύνηση των αιτιών που ανέκυψαν και μπορεί να οδηγήσουν σε καθυστερήσεις, ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να εξετάσει έγκαιρα την ένταξη του στη ΔΕΚ για διερεύνηση τυχόν εναλλακτικών λύσεων. 
• Συνέχιση της επικοινωνίας στα επόμενα Στάδιατης ΔΕΚ, γίνεται εφόσον συναινέσει ο δανειολήπτης. Μη ανταπόκριση σε αυτό το Στάδιο, δεν συνεπάγεται την απώλεια του χαρακτηρισμού του ως «συνεργάσιμου».
• Η επικοινωνία σε αυτό το Στάδιο είναι σκόπιμο να συνοδεύεται με αποστολή του «Ενημερωτικού Φυλλαδίου» της ενότητας Ε.2 του Πρώτου Κεφαλαίου και καθορισμό του «Ειδικού Σημείου Επικοινωνίας» για τις περαιτέρω επαφές.
• Αν η καθυστέρηση υπερβεί τις εξήντα (60) ημερολογιακές ημέρες το ίδρυμα οφείλει να αποστείλει γραπτή ειδοποίηση στον δανειολήπτη εντός των επόμενων τριάντα (30) ημερολογιακών ημερών, εκτός αν εν τω μεταξύ καταβληθεί ολοσχερώς η οφειλόμενη δόση.
• Σε περίπτωση νέας καθυστέρησης για το ίδιο δάνειο δεν είναι υποχρεωτική η επανάληψη της αποστολής της 1ης γραπτής ειδοποίησης σε έγχαρτη μορφή, εκτός αν έχει παρέλθει έτος από την τελευταία αποστολή της.
• Η τράπεζα θα καταθέσει πρόταση κατάλληλης λύσης
• Κάθε ίδρυμα παρέχει, χωρίς αυτό να θεωρείται νέα υπηρεσία προς τον δανειολήπτη (άρθρο 12 του Νόμου 4281/2014) που θεωρείται συνεργάσιμος, πρόταση μιας ή περισσότερων εναλλακτικών λύσεων ρύθμισης και αν καμία εξ αυτών δεν συμφωνηθεί, λύση/-εις οριστικής διευθέτησης.
• Η εκπλήρωση της παρούσας υποχρέωσης του ιδρύματος δεν μπορεί να συναρτάται από απαίτηση προηγούμενης εξόφλησης τυχόν οφειλών του δανειολή- πτη προς λοιπούς πιστωτές. (β) Για την αξιολόγηση της καταλληλότητας κάθε λύ σης, λαμβάνονται υπόψη, σε κάθε περίπτωση, η ανά- γκη συμμόρφωσης του ιδρύματος προς τις ισχύουσες εποπτικές απαιτήσεις, καθώς και οι ειδικότερες για τη διαχείριση των καθυστερήσεων διατάξεις προληπτικής εποπτείας που έχει θεσπίσει η Τράπεζα της Ελλάδος για τη διαχείριση των απαιτήσεων σε καθυστέρηση (ΠΕΕ 42/2014, όπως ισχύει) ή άλλη αρμόδια, κατά περίπτωση αρχή για την προληπτική εποπτεία του ιδρύματος.
• Η αξιολόγηση βασίζεται επίσης σε καθορισμένα και δια- φανή κριτήρια και διαδικασίες που το ίδρυμα διαθέτει με βάση τις εν λόγω διατάξεις προληπτικής εποπτείας, λαμβάνοντας υπόψη το ελάχιστο επίπεδο των «ευλόγων δαπανών» διαβίωσης που προσήκει στην περίπτωση του δανειολήπτη.

Δείτε αναλυτικά τον νέο κώδικα δεοντολογίας ΕΔΩ

Πηγή 

 

Πολιτικά πάθη για το έλλειμμα του 2009 και την παραπομπή Γεωργίου

Η υπόθεση παραπομπής του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ για ψευδή βεβαίωση με αντικείμενο την υποτιθέμενη διόγκωση του ελλείμματος το 2009 προκάλεσε νέο κύκλο πολιτικής αντιπαράθεσης. Το ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα είδε ήδη «πολιτικούς αρραβώνες».

Είχε το θλιβερό προνόμιο να αντικρίσει κατάματα το τέρας του ελλείμματος, το 2009. Και τώρα έχει την ατυχία να βλέπει τον εαυτό του μπλεγμένο σε μια δικαστική περιπέτεια χωρίς τέλος. Και σε μια υπόθεση που μοιάζει κάθε φορά να στέλνει ηλεκτρικό ρεύμα στην πολιτική ζωή του τόπου.

Ο Ανδρέας Γεωργίου, πρώην επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), υπήρξε ο άνθρωπος που – όπως σημειώνει η «Καθημερινή» – επί της θητείας του για πρώτη φορά σταμάτησαν οι αστερίσκοι και οι ψίθυροι στις Βρυξέλλες για τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία.

Ωστόσο ο Αρειος Πάγος, με την υπ’ αριθμ. 1331/2016 απόφασή του, έκανε δεκτή εν μέρει την αναίρεση που είχε ασκήσει η Ξένη Δημητρίου ως αντεισαγγελέας (τώρα είναι εισαγγελέας του ανωτάτου δικαστηρίου) κατά του απαλλακτικού βουλεύματος για τον κ. Γεωργίου, σχετικά με την κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης.

Ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ είχε απαλλαγεί από την κατηγορία που αφορά την υποτιθέμενη τεχνητή εκ μέρους του διόγκωση του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009. Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου όμως, αναίρεσε το βούλευμα, κατά το μέρος εκείνο που έκρινε να μη διατυπωθεί κατηγορία κατά του κ. Γεωργίου και των δύο προϊσταμένων των υπηρεσιών της ΕΛΣΤΑΤ, του Κωνσταντίνου Μολφέτα και της Αθανασίας Ξενάκη, για ψευδή βεβαίωση σε βάρος του Δημοσίου με τις επιβαρυντικές περιστάσεις της ιδιαίτερα μεγάλης αξίας. Ετσι, ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ παραπέμπεται εκ νέου στο Συμβούλιο Εφετείου Αθηνών για το θέμα.

Μολονότι πρόκειται για μια δικαστική υπόθεση – και άλλωστε η παραπομπή δεν συνιστά καταδίκη – δεν μπορεί κανείς να αφαιρέσει την πολιτική που κυριαρχεί γύρω της. Διότι αυτή η υποτιθέμενη διόγκωση θεωρείται από κάποιους – μεταξύ αυτών και ένα ετερόκλητο πολιτικό μείγμα των κυβερνώντων ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και μέρους της λεγόμενης «καραμανλικής» ΝΔ – ότι αυτή οδήγησε τη χώρα μας στην περιπέτεια των μνημονίων, γλιτώνοντας τους υπόλοιπους από τις όποιες ευθύνες. Οι ίδιοι κύκλοι προφανώς επιλέγουν να αγνοούν ότι ακόμα και αν κάτι τέτοιο ισχύει, μια «διόγκωση» σε 15,4% από 13,6%, είναι δύσκολο να λέμε ότι φταίει που πήγαμε στα μνημόνια – λες και δεν θα πηγαίναμε με 13,6%.

Χαρακτηριστική έτσι είναι η αντίδραση του Γιώργου Παπακωνσταντίου – υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου το 2009 – στην είδηση παραπομπής του κ. Γεωργίου: «Οταν η ελληνική δικαιοσύνη στέλνει σε δίκη αυτούς που αποκάλυψαν την αλήθεια αντί γι αυτούς που είπαν ψέματα…» σχολίασε με πικρία ο κ. Παπακωνσταντίνου στο twitter.

Πιο ψύχραιμη, έως αμήχανη, ήταν η στάση του εκπροσώπου της ΝΔ, Γιώργου Κουμουτσάκου, ο οποίος επίσης στο twitter ανέφερε: «Η δικαιοσύνη είναι σεβαστή & όταν είναι αρεστή & όταν είναι δυσάρεστη. Ισχύει για όλες τις περιπτώσεις. Και για εκείνην του κ. Γεωργίου…»

Ωστόσο ο Νικήτας Κακλαμάνης έσπευσε να μιλήσει για «περιβόητο» κ. Γεωργίου και να απαιτήσει εξεταστική επιτροπή για το πώς μπήκαμε στο μνημόνιο.

Αυτή η διαδικτυακή «παγωμάρα» ΝΔ στο θέμα του κ. Γεωργίου προσφέρθηκε απλόχερα στον πρόεδρο των ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο, οποίος έσπευσε να εκμεταλλευτεί την υπόθεση και να «δει» στην αμηχανία της αξιωματικής αντιπολίτευσης απόπειρα στήριξης των επιλογών Σαμαρά (και Βενιζέλου) εις βάρος του Κώστα Καραμανλή. Εγραψε λοιπόν το πρωί της Τρίτης στο twitter:

 Ακολουθήστε

Panos Kammenos @PanosKammenos

Η αντίδραση της ΝΔ στην παραπομπή Γεωργίου για τα στατιστικά στοιχεία δείχνει οτι προτιμά Βενιζέλο-ΓΑΠ-Σαμαρά απο Καραμανλή ΝΤΡΟΠΗ….

8:31 π.μ. - 2 Αυγ 2016

 
•  3131 Retweet
  
 54
• 54 "μου αρέσει"

Το μεσημέρι της Τρίτης το ΠΑΣΟΚ πέρασε στην αντεπίθεση και κατηγόρησε ευθέως τη Δικαιοσύνη και κατήγγειλε «πολιτικούς αρραβώνες» μεταξύ προφανώς του ΣΥΡΙΖΑ και (μέρους) της ΝΔ. Ανέφερε, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ:

«Σοβαρά ερωτηματικά δημιουργεί η αναίρεση των αθωωτικών αποφάσεων των αρμόδιων δικαστικών συμβουλίων και η εκ νέου παραπομπή σε δίκη του τέως Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου.

» Για πολλοστή φορά κύκλοι της δικαιοσύνης κλείνουν τα μάτια για το πώς φτάσαμε στην κρίση του 2009 και το ποιοι ευθύνονται για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και διώκουν αυτούς που απλά τον διαπίστωσαν!! Πόσο μάλλον όταν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ έχουν ελεχθεί διεξοδικά από τις αρμόδιες αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να υπάρξει κανένα πρόβλημα.

» Η εμμονή αυτή σίγουρα εξυπηρετεί κάποιους επιχειρούμενους “πολιτικούς αρραβώνες”. Δεν εξυπηρετεί όμως την αλήθεια. Στην προσπάθεια της διαστρέβλωσης της αλήθειας ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν απόλυτα. Γι’ αυτό και δεν αποδέχθηκαν πρόσφατα την πρότασή μας για σύσταση εξεταστικής επιτροπής που θα διερευνήσει όλες τις εξελίξεις στην οικονομία από το 2001 μέχρι σήμερα».

Η παραπομπή Γεωργίου εμφανώς προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση, αυτό γινόταν όλα αυτά τα χρόνια, γιατί να μη γίνει και τώρα; Απηχεί τις θεωρίες συνωμοσίας για το πώς «κάποιοι» μας οδήγησαν στα μνημόνια, προσφέρει ευκαιρίες για εξιλέωση και πολιτική ρεβάνς, εντοπίζει στην ελληνική περιπέτεια έναν εχθρό, μας κάνει ένα ταξίδι στο μακρινό 2009 όταν λεφτά υπήρχαν. Σε μια χώρα που έχει συνηθίσει να λειτουργεί με βάση το θυμικό, είναι η υπόθεση Γεωργίου από αυτές τις υποθέσεις που μπορούν άνετα να κυριαρχήσουν στη δημόσια σφαίρα και να καλύψουν τις ήσυχες μέρες του Αυγούστου.

Αλλά στην τελική ανάλυση, θα πρέπει να δούμε, το εξής απλό: Αν στοιχειοθετείται αυτό το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης. Και εδώ σε μια διαδικτυακή παρέμβασή του που ίσως αποδειχτεί καταλυτική ο διακεκριμένος συνταγματολόγος Σταύρος Τσακυράκης, εξηγεί το οξύμωρο, μιλώντας για μια σκανδαλώδη απόφαση του Αρείου Πάγου.

Γράφει λοιπόν ο κ. Τσακυράκης στη σελίδα του στο facebook: «Από πλευράς στοιχειοθέτησης το αδίκημα της ψευδούς βεβαιώσεως μου φαίνεται απλό. Κάποιος δημόσιος υπάλληλος βεβαιώνει ψευδώς ως γεγονός το Α ενώ το αληθές είναι Β. Αν δεν γνωρίζεις το αληθές προφανώς δεν μπορείς να αποφανθείς για το ψευδές. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον για ψευδή βεβαίωση χωρίς να γνωρίζεις ποια είναι η αληθής βεβαίωση. Το κατηγορητήριο, επομένως, πρέπει υποχρεωτικά να περιέχει το αληθές γεγονός που παρανόμως δεν βεβαιώθηκε. Πόσο, λοιπόν, ήταν πραγματικά το έλλειμμα που υποτίθεται ότι διόγκωσε ο κ. Α. Γεωργίου, ως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ; Το έβγαλε 14 ενώ ήταν 3 όπως βεβαίωνε η κυβέρνηση του Καραμανλή; Οσο κι αν έψαξα στο Διαδίκτυο δεν βρήκα κάποιο νούμερο. Αν δεν υπάρχει, η απόφαση του Αρείου Πάγου για την αναίρεση του απαλλακτικού βουλεύματος του Εφετείου είναι άνευ ετέρου σκανδαλώδης. Φαίνεται να συνδέεται αποκλειστικά με την ικανοποίηση των πιο καθυστερημένων πολιτών που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι κάποιοι κακοί συνωμότησαν εις βάρος τους και δημιούργησαν την κρίση».

Πηγή

Το θλιβερό δίδυμο Τσίπρα-Λεβέντη...

γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος

Και... ξαφνικά φέτος το καλοκαίρι, ένα παλιό επιπόλαιο φλερτάκι, πήρε ν' ανθίζει ως έρωτας! Που διόλου δεν αποκλείεται να εξελιχθεί σε σοβαρή σχέση...

Ο Αλέξης Τσίπρας, με το που μπήκε ο γραφικός Βασίλης Λεβέντης και η παρέα του στην Βουλή πέρσι τον Σεπτέμβρη, έδειξε μια αξιοπρόσεκτη συμπάθεια για τον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων. Η οποία ώρες-ώρες, και ανάλογα με τις ανάγκες του επικοινωνιακού πολιτικού μάρκετινγκ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι άγγιζε τα όρια της τρυφεράδας. Περίεργη, αν μη τι άλλο, χημεία μεταξύ ενός αυτοπροσδιοριζόμενου ως ριζοσπάστη νέου πολιτικού, που οι συγκυρίες το' φεραν να καταλάβει την εξουσία, κι' ενός διασκεδαστικού (γούστα είναι αυτά..) “Δελαπατρίδη” που επί 30τόσα χρόνια προσπαθούσε να μεταπηδήσει από τον ρόλο του κλόουν της πολιτικής σκηνής και ν' αποκτήσει επιτέλους θεσμικό ρολάκι...

Θα πείτε, “εδώ ο ...πάνσοφος λαός, έβαλε τον Λεβέντη στην Βουλή, οι κοινοβουλευτικές αβροφροσύνες του Τσίπρα στο πρόσωπό του σε χάλασαν;” Με ενοχλούν εξ' ίσου. Αλλά, στην περίπτωση του εκλογικού σώματος (που έχει ψηφίσει μέχρι και... το κόμμα των κυνηγών!), υπάρχει η δικαιολογία της θυμωμένης ψήφου, της ψήφου οργής, της ψήφου εξευτελισμού του “συστήματος”. Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ποια, προσχηματική έστω, δικαιολογία έχει να προβάλλει;

Να σας προλάβω: όχι, ο Βασίλης Λεβέντης δεν άλλαξε, δεν σοβάρεψε,  δεν αναβαθμίσθηκε επί της ουσίας,δεν “άλλαξε πίστα”. Παραμένει ο εμμονικός, γραφικός, περιθωριακός “αστέρας” της τηλεόρασης, με τις... κατάρες και τ' αναθέματα του, τις... πίτσες και τους αφορισμούς του με τα οποία μας διασκέδαζε τις νύχτες του μπουχτισμένου ζάπινγκ. Είναι και σήμερα ο... παλιός αυθεντικός Λεβέντης! Απλώς εμείς, η κοινωνία έχει υποβαθμισθεί και έχει κατέβει πίστα. Κι' αυτό που κάποτε θεωρούσαμε διασκεδαστικό καλαμπούρι, καταντήσαμε να θεωρούμε στους θολωμένους καιρούς όπου ζούμε και μέσα στην απελπισία μας, ότι αποτελεί “ίσως, μια κάποια λύση”!

Αλλά, και ο υπεύθυνος κ. Τσίπρας, να θεωρεί αξιόλογο και σοβαρό συνομιλητή του τον Πρόεδρο Λεβέντη; Να... κρατάει σημειώσεις από τα τσιτάτα του (έτσι διατείνεται ο ίδιος ο Λεβέντης, τουλάχιστον...), να τον κολακεύει στις ομιλίες του στην Βουλή, να ανέχεται να ακούει πότε καταγγελίες και στιγματισμούς και πότε  προβλέψεις ότι η χώρα θα “σκάσει” στα χέρια του πρωθυπουργού και των ανίκανων συνεργατών του οι οποίοι “δεν καταλαβαίνουν πούθε πάνε τα τέσσερα, μια από τα ίδια με τους προηγούμενους γελοίους είναι...”; Και την αμέσως επόμενη στιγμή να δέχεται ύμνους...Λεβέντικους, αποκαλύψεις ότι “θα πάει στο σπίτι του Τσίπρα για να φάνε ψαράκια...” και δεσμεύσεις (του έχουν πει κάτι;) ότι “μετά τις εκλογές, θα συμμετάσχει στην κυβέρνηση...”;

Αντιλαμβάνεται κανείς την πολιτικάντικη σκοπιμότητα να εμφανίσει μια “κεντρώα” στροφή ο πρωθυπουργός, βλέποντας ότι οι μη ιδεοληπτικοί ψηφοφόροι που τον εμπιστεύτηκαν ως  “κάτι νέο”, τον εγκαταλείπουν προτροπάδην. Τους φανατικούς, σκληροπυρηνικούς αριστερούς, τους “μπουκώνει” με “επαναστατικές” μπούρδες (κομματική ανοχή στους τραμπούκους,  ρεβανσιστικές εκρήξεις υπουργών εναντίον της μεσαίας τάξης, υποσχέσεις για “λαϊκή” συνταγματική αναθεώρηση με την φάμπρικα των δημοψηφισμάτων κ.λ.π.), καθώς επίσης και την εγγραφή υποθήκης για καβάντζα, σε περίπτωση που ο Καμμένος και οι ψεκασμένοι του συστηματοποιήσουν τις  “αντιδράσεις” τους, ή και την κάνουν με... ελαφρά πηδηματάκια προκειμένου να διασωθούν (αν...) στις επόμενες επίφοβες εκλογές. Και, σίγουρα, με τον Λεβέντη να συμπαρατάσσεται αναφανδόν με τους “προθύμους” για συγκυβέρνηση, και τον Καμμένο “συμμορφώνει”, και παρουσιάζει, κυρίως στα μάτια των δανειστών, μια λεπτή αλλά ασφαλή κυβερνησιμότητα της χώρας...

Άλλωστε, εδώ... τακίμιασε ο αριστερός ριζοσπάστης μεταμορφωτής της Ελλάδος (και της Ευρώπης!), με τον ακροδεξιό Καμμένο, και ο επαναστατικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ, το κατάπιε αμάσητα. Με τον Λεβέντη θα διστάσει; Ο οποίος προσφέρεται ως χρήσιμο άλλοθι και πειθήνιο δεκανίκι;

Ακούω την ένσταση, “μα, με τον Λεβέντη; Τον διασκεδαστή της περιθωριακής πολιτικής επί 30 χρόνια, τον πολιτικάντη της παρακμιακής τηλεόρασης που δεν άλλαξε ούτε τόσο δα;”

Γιατί, μήπως (επί της ουσίας )  έχει αλλάξει ο κ. Τσίπρας; Μήπως έχουμε αλλάξει εμείς; 

 

«Κόφτης» έως και 22% στις επικουρικές 6 ταμείων

Μειώσεις ως και 22% φέρνει το πρώτο κύμα περικοπών στις επικουρικές συντάξεις 6 Ταμείων, με τις περισσότερες απώλειες να καταγράφονται στους συνταξιούχους που λαμβάνουν επικουρική σύνταξη λόγω αναπηρίας.

Το ψαλίδι ξεκινά από τις συντάξεις των τριών επικουρικών ταμείων του Δημοσίου (ΤΕΑΔΥ, ΤΑΔΚΥ, ΤΕΑΠΟΚΑ), του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Εκπαιδευτικών Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, του ΟΤΕ-ΕΛΤΑ και του επικουρικού των αστυνομικών (ΤΕΑΧ).

Οι επικουρικές που θα πληρωθούν οι συνταξιούχοι των παραπάνω 6 Ταμείων αναπροσαρμόστηκαν από το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου και τα ποσά που θα πληρωθούν την Τρίτη 2 Αυγούστου έχουν μειώσεις που κυμαίνονται από 3 έως και 66 ευρώ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής» σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα οεπανυπολογισμός βγάζει και οριακές αυξήσεις της τάξης των 4 έως 10 ευρώ. Αυτές οι θετικές μεταβολές οφείλονται κυρίως στο γεγονός ότι οι καταβαλλόμενες επικουρικές ήταν ήδη χαμηλές και με τον επανυπολογισμό ευνοήθηκαν κυρίως όσοι είχαν συνταξιοδοτηθεί με 35 έτη ασφάλισης και σχετικά υψηλούς μισθούς στο τέλος του εργασιακού τους βίου.

Αυτές οι εξαιρέσεις δεν αλλάζουν όμως τον κανόνα των περικοπών που θα έχει η πλειονότητα των συνταξιούχων, οι οποίοι πιάνονται στον «κόφτη» των επικουρικών που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου, εφόσον το μικτό άθροισμα από κύρια και επικουρική σύνταξη υπερβαίνει τα 1.300 ευρώ.

Τις μεγαλύτερες απώλειες μάλιστα, θα έχουν όχι μόνον οι συνταξιούχοι που λαμβάνουν επικουρική λόγω γήρατος, αλλά οι δικαιούχοι αναπηρικών επικουρικών συντάξεων, τους οποίους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν τους εξαιρεί από το νέο σύστημα και τις περικοπές!

Αρχικά εξαιρέθηκαν

Υπενθυμίζεται ότι οι συνταξιούχοι με αναπηρία από 80% και άνω είχαν εξαιρεθεί από τις μειώσεις που προηγήθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά όπως φαίνεται στα εκκαθαριστικά πληρωμών του Αυγούστου, δεν εξαιρούνται από τις νέες περικοπές.

Σε ένα από αυτά τα εκκαθαριστικά φαίνεται ότι συνταξιούχος που αποχώρησε από το υπουργείο Υγείας με αναπηρία 80% έπαιρνε μέχρι και τον Ιούλιο επικουρική 222,37 ευρώ και από τις 2 Αυγούστου θα παίρνει 173,84 ευρώ. Η μείωση είναι 22% ή κατά 48,53 ευρώ το μήνα!

Εξίσου μεγάλες είναι και οι περικοπές στους συνταξιούχους γήρατος από τα επικουρικά του Δημοσίου. Οι μεγαλύτερες περικοπές εμφανίζονται στο επικουρικό των δημοτικών υπαλλήλων (ΤΑΚΔΥ), καθώς είχαν μεγαλύτερα ποσοστά αναπλήρωσης στις επικουρικές συντάξεις (άνω του 25%), ενώ το ποσοστό αναπλήρωσης που προβλέπει ο ασφαλιστικός Νόμος 4387/16, είναι σημαντικά μικρότερο και φτάνει στο 15,75% του μισθού για όσους έχουν 35ετία και στο 18% για όσους έχουν 40 έτη εργασίας.

Ο «κόφτης» πιάνει μάλιστα όλα τα ποσά επικουρικών, ανεξάρτητα από το αν είναι πάνω ή κάτω από τα 100 ή και τα 150 ευρώ, καθώς το κριτήριο των μειώσεων δεν είναι το ύψος της επικουρικής σύνταξης, αλλά το αν το σύνολο της μικτής κύριας και επικουρικής σύνταξης ξεπερνά τα 1.300 ευρώ.

Συνταξιούχος του ΤΕΑΔΥ, για παράδειγμα, που έπαιρνε μέχρι και τον Ιούλιο 139,59 ευρώ επικουρική, θα παίρνει από τις 2 Αυγούστου 118,90 ευρώ, δηλαδή περικοπή 15%. Η μείωση γίνεται επειδή μαζί με την κύρια σύνταξη οι αποδοχές του εν λόγω συνταξιούχου υπερβαίνουν τα 1.300 ευρώ και αυτομάτως πιάνεται στον κόφτη του νόμου Κατρούγκαλου!

Τον επόμενο μήνα και στην πληρωμή της 2 Σεπτεμβρίου, έρχεται το δεύτερο και μεγαλύτερο κύμα μειώσεων, καθώς μπαίνουν στον «κόφτη» οι επικουρικές πολλών Ταμείων με περισσότερους συνταξιούχους, όπως του ΙΚΑ, των εμποροϋπαλλήλων, του ΝΑΤ, των τραπεζών και όλων των υπόλοιπων ΔΕΚΟ.

Στα Ταμεία αυτά, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών, οι μειώσεις θα είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που θα διαπιστώσουν οι συνταξιούχοι του Δημοσίου στην πληρωμή της Τρίτης.

Στο ΙΚΑ, για παράδειγμα, αναμένονται περικοπές άνω του 20%, αν ληφθεί υπόψη ότι περιλαμβάνονται και οι συνταξιούχοι με αναπηρία άνω του 80% που είχαν εξαιρεθεί από τις μέχρι τώρα περικοπές. Στα πρώην επικουρικά Ταμεία των ΔΕΚΟ (όπως της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ κλπ) οι περικοπές θα είναι της τάξης του 25%, ενώ οι υψηλές επικουρικές που είχαν άλλοι φορείς (όπως του Ταμείου Ναυτιλιακών Πρακτόρων, των εμποροϋπαλλήλων, του ΝΑΤ, των τραπεζών κλπ) δεν αποκλείονται περικοπές ως 40% (σ.σ. κυρίως στο επικουρικό των Ναυτιλιακών Πρακτόρων).

Πηγή