Ένας άνθρωπος του Dieselgate στο τιμόνι του ευρωκοινοβουλίου

Ενώ αρκετά ΜΜΕ έσπευσαν να σχολιάσουν ότι ο νέος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Αντόνιο Ταχάνι, είναι «λαϊκιστής» αφού είχε θητεύσει δίπλα στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι παρέλειψαν μια άλλη σημαντική λεπτομέρεια: Ότι ήταν ο επίτροπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δεν έκανε τίποτα για να αντιμετωπίσει το σκάνδαλο με τις εκπομπές καυσαερίων.

Όπως είχε προκύψει από την έρευνα του ΕΚ «το Dieselgate δεν θα είχε συμβεί, εάν οι εθνικές κυβερνήσεις και η Κομισιόν είχαν αναλάβει τις νομικές και διοικητικές ευθύνες τους». Στην έκθεση μάλιστα τονίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνώριζε για την υπόθεση από το 2004-2005.

Όπως έγραφε τον Δεκέμβριο το Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών:

Ο ευρωβουλευτής Gerbrandy δήλωσε στην ολλανδική εφημερίδα NRC ότι θα προτιμούσε τα συμπεράσματα της εκθεςης να είναι ισχυρότερα, όσον αφορά το ρόλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της αποτυχίας της να δράσει εναντίον των εκπομπών αερίων.

Ο Gerbrandy αποκάλυψε ότι οι ευρωβουλευτές του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος αντιτάχθηκαν σε αυτό, θέλοντας να προστατεύσουν τον ευρωβουλευτή Αντόνιο Ταχάνι, ο οποίος είναι ο υποψήφιός τους για Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου τη νέα χρονιά.

Ανάμεσα στο 2010 και το 2014, ο Ταχάνι ήταν Ευρωπαίος Επίτροπος για τη Βιομηχανία. Ο Gerbrandy κατακρίνει το ρόλο του Ταχάνι στη Dieselgate, αναφερόμενος σε μια επιστολή που έστειλε στον Ταχάνι ένας Υπουργός Περιβάλλοντος, ο οποίος εξέφρασε βαθιά ανησυχία για τα υψηλά επίπεδα μόλυνσης του αέρα από τα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα.

“Δεν έκανε τίποτα για αυτό. Μάλιστα ήθελε να σταματήσουν οι νέοι κανονισμοί για την αυτοκινητοβιομηχανία, λόγω της κρίσης. Αυτό είναι κατάφωρη αμέλεια και κακή διαχείριση. Τέλος πάντων, το όνομά του δεν συμπεριλήφθηκε στο ρεπορτάζ”, είπε ο Gerbrandy. 

Πηγή

Ζήτησε συγνώμη ο Γιακούματος μετά από παρέμβαση Μητσοτάκη

Ελάχιστα λεπτά μετά την ανάρτηση του προέδρου της ΝΔ, ο κ. Γιακουμάτος με δήλωσή του ζήτησε συγγνώμη, δίνοντας διευκρινήσεις για όσα είπε σε συνέντευξή του ότι η ομοφυλοφιλία είναι «κολλητική αρρώστια».

«Επειδή γίνεται μεγάλη σπέκουλα και διαστρέβλωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με συνέντευξη που παραχώρησα στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» ξεκαθαρίζω ότι: Δεν υπήρξα και δεν είμαι ομοφοβικός το οποίο δηλώνω ξεκάθαρα», τονίζει ο βουλευτής της ΝΔ και προσθέτει: «Και όπως δηλώνω ρητά σέβομαι απόλυτα τον σεξουαλικό προσανατολισμό κάθε ανθρώπου. Το επίμαχο σημείο αναφέρεται σε μια συζήτηση για τα πρότυπα.

Είμαι 40 χρόνια ειδικό παθολόγος και δεν θα μπορούσα να πω ποτέ ότι η ομοφυλοφιλία είναι ασθένεια. Έχω ψηφίσει και το σύμφωνο συμβίωσης και το νομοσχέδιο για την άρση οποιασδήποτε διάκρισης. Για όλους όσους εξαιτίας της παραπληροφόρησης όχι αθώων δημοσιογραφικών οργάνων εθίγησαν ζητώ συγγνώμη».

Πηγή 

Μηνύματα Ντράγκι σε Σόιμπλε και Τραμπ και γρίφος για το χρέος

Η ΕΚΤ θεωρεί ότι όλα χρέη όλων των χωρών είναι βιώσιμα, αλλά η Ελλάδα είναι σε πρόγραμμα, τόνισε ο επικεφαλής της ΕΚΤ. Κάλεσε τους Γερμανούς να δείξουν υπομονή. Σε παροδικά αίτια απέδωσε την πρόσφατη αύξηση του πληθωρισμού. Προειδοποίηση σε Τραμπ για αποφυγή νομισματικού πολέμου.

Ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας υπερασπίστηκε τη χαλαρή νομισματική πολιτική έναντι των γερμανικών επικρίσεων, ζητώντας να υπάρξει υπομονή μέχρι να αποδώσουν πλήρως τα μέτρα.

Συγκεκριμένα, ο κ. Ντράγκι τόνισε πως οι Γερμανοί αποταμιευτές έχουν επωφεληθεί από τις πολιτικές της ΕΚΤ και σημείωσε πως τα χαμηλά επιτόκια είναι απαραίτητα σήμερα, για να υπάρξουν υψηλότερα επιτόκια στο μέλλον.

«Η ανάκαμψη του συνόλου της ευρωζώνης είναι προς το συμφέρον όλων, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας. Τα πραγματικά επιτόκια θα ανέβουν, καθώς θα ενισχύεται η ανάκαμψη», ανέφερε.

Στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, υποστήριξε πως δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο δομικός πληθωρισμός ακολουθεί μια πειστική ανοδική πορεία, λέγοντας πως οι πληθωριστικές πιέσεις παραμένουν υποτονικές. Ο κ. Ντράγκι απέδωσε την πρόσφατη άνοδο του δείκτη τιμών καταναλωτή στην αύξηση στις τιμές της ενέργειας, επισημαίνοντας ότι η ανάπτυξη των μισθών και άλλοι δείκτες παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα.

Σε ερώτηση μετά το τέλος της ομιλία του, ο κ. Ντράγκι διευκρίνισε ότι ο στόχος της κεντρικής τράπεζας για τον πληθωρισμό αφορά στον μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, λέγοντας πως η σύγκλιση του δείκτη προς το 2% πρέπει να είναι σταθερή, βιώσιμη και να μην περιορίζεται σε ορισμένες χώρες της ευρωζώνης.

Ο ίδιος επανέλαβε ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν στα σημερινά χαμηλά ή χαμηλότερα επίπεδα για παρατεταμένο διάστημα.

Τόνισε ότι οι αγορές κρατικών ομολόγων θα συνεχιστούν με μηνιαίο ρυθμό 80 δισ. δολάρια ως το τέλος Μαρτίου και από τον Απρίλιο με ρυθμό 60 δισ. ευρώ. Το πρόγραμμα θα συνεχιστεί ως το τέλος Δεκεμβρίου του 2017, ή και αργότερα αν χρειαστεί, πρόσθεσε.

Ανέφερε ακόμα πως οι αξιωματούχοι της κεντρικής τράπεζας δεν συζήτησαν σήμερα περιορισμό του QE.

O κ. Ντράγκι υπερασπίστηκε τις αποφάσεις που έλαβε το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ τον Δεκέμβριο, υποστηρίζοντας πως έχουν ήδη βοηθήσει στην ενίσχυση του οικονομικού κλίματος.

Προειδοποίησε επίσης πως η ανάπτυξη της ευρωζώνης περιορίζεται από την έλλειψη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων από τα κράτη-μέλη, ζητώντας μεγαλύτερη δραστηριότητα στον τομέα αυτό.

Στο πλαίσιο αυτό, σημείωσε πως παραμένει η ανάγκη για τη διατήρηση μιας υποστηρικτικής νομισματικής πολιτικής. «Αν το outlook γίνει λιγότερο ευνοϊκό, είμαστε έτοιμοι να αυξήσουμε το πρόγραμμα αγοράς στοιχείων ενεργητικού όσον αφορά στο μέγεθος ή στη διάρκεια», επισήμανε.

Καλούμενος να σχολιάσει τις δηλώσεις του νεοεκλεγέντος προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο κ. Ντράγκι ανέφερε πως είναι πολύ νωρίς να κάνει κάποιο σχόλιο, αλλά επισήμανε ότι υπάρχει ισχυρή συναίνεση στην G20 πως πρέπει να αποφευθχούν οι ανταγωνιστικές υποτιμήσεις.

Εμμεση αναφορά για το ελληνικό χρέος

«Δεν βλέπουμε το χρέος καμίας χώρας ως μη βιώσιμο», δήλωσε ο κ. Ντράγκι σε ερώτηση για το ιταλικό χρέος. Πρόσθεσε ωστόσο πως στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχει ένα πρόγραμμα και διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς και το ΔΝΤ. «Τα ξέρετε αυτά», επισήμανε.

Αγορές κρατικών ομολόγων με απόδοση κάτω από -0,4%

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επιβεβαίωσε ότι θα αρχίσει να αγοράζει κρατικά ομόλογα με απόδοση χαμηλότερη από το δικό της επιτόκιο καταθέσεων, το οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο -0,4%.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε μετά την απόφαση της να διατηρήσει τα επιτόκια και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης αμετάβλητα, η ΕΚΤ επισημαίνει ωστόσο πως δεν θα μειώσει το κατώτατο επίπεδο απόδοσης για τα εταιρικά ή καλυμμένα ομόλογα που αγοράζει.

Επιπλέον, η κεντρική τράπεζα αναφέρει πως θα δίνει προτεραιότητα στο κρατικό χρέος που έχει απόδοση μεγαλύτερη από το επιτόκιο καταθέσεων της.

«Όσον αφορά το πρόγραμμα αγορών του δημόσιου τομέα (PSPP), για κάθε χώρα, θα δίνεται προτεραιότητα σε αγορές στοιχείων ενεργητικού με απόδοση πάνω από το επιτόκιο καταθέσεων» σημειώνεται στην ανακοίνωση.

«Αυτό σημαίνει πως η ποσότητα των αγορών που πρέπει να γίνουν με αποδόσεις κάτω από το επιτόκιο κατά θέσεων θα διαφέρουν από χώρα σε χώρα» τονίζεται.

Αμετάβλητα τα επιτόκια

Στα ιστορικά χαμηλά του 0% διατήρησε, όπως αναμενόταν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τα επιτόκια του ευρώ.

Αμετάβλητα παρέμειναν επίσης το επιτόκιο οριακής χρηματοδότησης στο 0,25% και το επιτόκιο καταθέσεων στην ΕΚΤ από άλλα τραπεζικά ιδρύματα στο -0,4%.

Στην ανακοίνωση, το εκτελεστικό συμβούλιο της Κεντρικής Τράπεζας επαναλαμβάνει πως συνεχίζει να περιμένει ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν στα τρέχοντα ή ακόμη χαμηλότερα επίπεδα για μεγάλη χρονική περίοδο, «πολύ μεγαλύτερη του χρονικού ορίζοντα των αγορών ομολόγων».

Το πρόγραμμα αγορών ομολόγων θα διαμορφωθεί στα 80 δισ. ευρώ μηνιαίως ως τα τέλη Μαρτίου και μετά οι αγορές θα μειωθούν στα 60 δισ. ευρώ μηνιαίως ως τα τέλη του 2017.

Οι καθαρές αγορές θα πραγματοποιούνται παράλληλα με την επανεπένδυση ποσών από την εξόφληση τίτλων που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος APP κατά τη λήξη τους. Εάν οι προοπτικές καταστούν λιγότερο ευνοϊκές, ή οι χρηματοπιστωτικές συνθήκες παύσουν να υποστηρίζουν την περαιτέρω πρόοδο προς μια διαρκή προσαρμογή της πορείας του πληθωρισμού, το Διοικητικό Συμβούλιο παραμένει έτοιμο να αυξήσει το μέγεθος και/ή τη διάρκεια του προγράμματος, αναφέρει η απόφαση.

Αλέξανδρος Μανωλάτος  

Σόιμπλε: Χωρίς το ΔΝΤ δεν στηρίζουμε ελληνικό πρόγραμμα

Αν το ΔΝΤ αρνηθεί να συμμετέχει αυτό θα αποτελεί σήμα ότι η Ελλάδα δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της, υποστηρίζει. Οι βουλευτές του γερμανικού κοινοβουλίου θα εκτιμήσουν ότι δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για πρόγραμμα.

Σαφής προειδοποίηση ότι η Γερμανία δεν θα στηρίξει ένα νέο πρόγραμμα προς την Ελλάδα χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ έστειλε ο Β. Σόιμπλε μιλώντας στο Bloomberg.

Το ελληνικό πρόγραμμα βασίζεται από τις αρχές του 2010 στη συμμετοχή του ΔΝΤ είπε ο γερμανός υπουργός στο Bloomberg. Προσέθεσε πως αν το ΔΝΤ αρνηθεί να συμμετέχει αυτό θα αποτελεί ένα σήμα σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της και «το πρόγραμμα θα τερματιστεί γιατί οι προϋποθέσεις ύπαρξης του προγράμματος, η βάση του, θα έχει καταστραφεί».

«Δεν θα έδινα τη συμβουλή να προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε τη συγκατάθεση του γερμανικού κοινοβουλίου» είπε. Οι βουλευτές θα πουν ότι αν οι ελληνικές αρχές «δεν μπορούν με όλη την ευελιξία που προσφέρουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί να τηρήσουν αυτό που έχουν δεσμευτεί, οι προϋποθέσεις για πρόγραμμα δεν υπάρχουν».

Οι δηλώσεις αυτές έρχονται λίγες ημέρες αφότου ο ίδιος δήλωσε πως αν το ΔΝΤ δεν μετάσχει στο πρόγραμμα τότε θα πρέπει να υπάρξει νέα διαπραγμάτευση και ο ESM να αναλάβει το ρόλο που σήμερα έχει το Ταμείο. Το όλο σχέδιο θα πρέπει να λάβει την στήριξη της γερμανικής βουλής.

Πηγή

Ποιος Μαδούρο; Εμείς έχουμε Τσίπρα!

Του Θάνου Οικονομόπουλου

Να υποθέσει κανείς, ότι ο Τσίπρας μάλλον δεν θα προτρέψει ξανά τον κόσμο “καλύτερα, για την υγεία σας, να μην διαβάζετε εφημερίδες...”.

Αφού “κατάπιε” και τον ΔΟΛ (με εκβιασμούς, απειλές, ύποπτες μεθοδεύσεις, βγάζοντας στην σέντρα τον αμφιλεγόμενο εκδότη του-αλλά οι εφημερίδες, δεν είναι μόνο οι εκδότες τους...) και τον μετατρέπει σε... θυγατρική της “Αυγής”, τώρα πια θα μπορεί να “παίζει”, ελπίζει, δυνατά στον χώρο της έντυπης ενημέρωσης. Εντάξει, η απόπειρα ασφυκτικού ελέγχου του τηλεοπτικού τοπίου δια του κ. Παπά, δεν ευοδώθηκε (υπάρχουν ακόμη δικαστές στην Ελλάδα...), αλλά η επίτευξη του στόχου της καθεστικοποίησης της χώρας, έχει κι' άλλα μονοπάτια. Να' ναι καλά οι αυταρχικοί ιδεοληπτικοί νόες που μας έλαχαν...

Ο βίος και η πολιτεία του νεόκοπου μέχρι χθες αφεντικού του ΔΟΛ, ίσως προσφέρεται για βορά στο κοινό. Δεν  έθεσαν υπό τον έλεγχό τους με νομότυπες ασχημίες ενοχλητικές γι' αυτούς εφημερίδες (δεν είναι, δα, και Μαδούροι...), δεν κατάφεραν πλήγμα κατά της ενημέρωσης- απλώς... εξουδετέρωσαν τον διαπλεκόμενο αφεντικό, και έστησαν μια δική τους, νέας κοπής, διαπλοκή! Αριστερή, όμως, με ηθικό πλεονέκτημα....

Βρίσκουν λογικοφανή επιχειρήματα (η πολιτεία του ιδιοκτήτη του ΔΟΛ, η σωρευμένη κυβερνητική αναποτελεσματικότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων, οι εμμονές του Σόϊμπλε κ.λ.π.) για ν' αποδιώχνουν επικοινωνιακά τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες για το κατάντημα της χώρας και τ' αδιανόητα που επιχειρούν. Δυο χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας, δυο χρόνια που επιδείνωσαν δραματικά την κατάστασή μας, και αυτοί ακόμη και σήμερα αντί ν' απολογούνται, να ζητούν συγγνώμην, να προσπαθούν να προσγειωθούν στην πραγματικότητα, έχουν ως μόνιμο αφήγημα το απαράδεκτο “μα και... οι άλλοι βασάνιζαν τους νέγρους!”

Μόνιμη και ξεδιάντροπη έγνοια τους, το πως δεν θα εγκαταλείψουν την εξουσία (που στο θολωμένο τους μυαλό θεωρούν ως... τον νικηφόρο τρίτο γύρο του Εμφύλιου!), δεν διστάζουν και δεν θα διστάσουν προ ουδενός. Κι' αν το αντίτιμο για την παραμονή τους στην εξουσία (ή έστω στο πολιτικό παιγνίδι, με τον έναν ή τον άλλο παραπληρωματικό τρόπο, ως αναγκαίο “παρών”) είναι η ουσιαστική κατάρρευση της χώρας, ακόμη και εκτός Ευρώπης και με δραχμή, δεν έχουν κανένα ενδοιασμό. Όπως το πληγωμένο θηρίο, που ξέρει ότι ψυχορραγεί, είναι επικίνδυνοι, πρόθυμοι και ικανοί για όλα...

Δεν τους ενδιαφέρει η ανάταξη της χώρας, η επάνοδός της σε μια κανονικότητα οικονομική και θεσμική. Νοιάζονται μόνο για την εξυπηρέτηση μια συγκεκριμένης εκλογικής πελατείας (εδώ που έφθασαν...), που θα τους μείνει πιστή και θα τους επιτρέψει να έχουν λόγο στο πολιτικό γίγνεσθαι. Και μ' αυτό ως στόχο, δεν πολυαπασχολούνται για την απαξίωση και παρακμή του παραγωγικού τμήματος της κοινωνίας, που εξατμίζεται με τις “λαϊκές” πολιτικές τους. Η λουμπενοποίηση της κοινωνία, ή εξίσωση επί τα χείρω, δεν τους φοβίζει-αντίθετα την επιδιώκουν συνειδητά, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα ελέγχουν τις μάζες πιο εύκολα.

Τις εκλογές, κάθε άλλο παρά τις θέλουν-ιδεοληπτικοί είναι, όχι ηλίθιοι! Θα καταφύγουν, όμως, σ' αυτές όταν δεν θα μπορούν, λόγω πεπραγμένων, να τις αποφύγουν. Και προετοιμάζονται γι' αυτές, στήνουν εναλλακτικά σκηνικά για την “ηρωική” προκήρυξή τους. Ξέρουν ότι η αποχώρηση του ΔΝΤ (την οποία και θέλουν!) από το πρόγραμμα, συνεπάγεται νέο μνημόνιο και μέτρα πολλαπλασίως δυσμενέστερα από αυτά που σήμερα λόγω “φιλολαϊκού” πρόσημου αρνούνται να πάρουν, κι' ας τα έχουν συνομολογήσει. Ο Φλαμπουράρης, το ξεφούρνισε: “μην αποκλείεται δημοψήφισμα...”. Και τις κάλπες θα τις στήσουν με το δίλημμα “ τον Τσίπρα τον λαϊκό αγωνιστή, ή τον Μητσοτάκη, τον λακέ του Σόϊμπλε;”

Ξαναφέρνουν στο προσκήνιο (με δολώματα προς το ΠΑΣΟΚ...) θέμα να ξανάρθει η απλή αναλογική στη Βουλή, να εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία και να ισχύσει από τις αμέσως επόμενες εκλογές, όχι τις μεθεπόμενες, που ισχύει σήμερα. Ποντάρει ο ΣΥΡΙΖΑ στην αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, λόγω κατακερματισμού των δυνάμεων με την αναλογική και στην... ανάδειξη του σε ρυθμιστή εξελίξεων. Και πάντως  στην μη πολιτική εξαέρωση του. Το ότι η “απλή”, σημαίνει μόνιμη ακυβερνησία, σε τέτοιες φουρτουνιασμένες συνθήκες μάλιστα, αφήνει τον κ. Τσίπρα παγερά αδιάφορο. Αυτός, να... “χωθεί” και να επιβιώσει πολιτικά (και εσωκομματικά...) θέλει.

Μοίρασε ευρώπουλα στην εκλογική του πελατεία (με περιτύλιγμα... “13ης σύνταξης) που τώρα καλούνται οι πάντες να πληρώσουν με πρόσθετα μέτρα και περικοπές, μονιμοποιεί 10.000 συμβασιούχους ( ο Πρόεδρος Πάκης, θα του έμαθε τα κόλπα...), ψηφαλάκια με πολλαπλασιαστή είναι αυτά, γενικά προετοιμάζεται καλού-κακού για τις εκλογές, μπας και τους σκάσουν.

Πολύ θα ήθελε με κάποιο... νομοσχέδιο “τύπου Παπά”, να τις απαγορεύσει για  τα καλά, αλλά κομμάτι δύσκολο. Παίζει, λοιπόν, με ότι χαρτιά έχει, των οικιών ημών εμπιμπραμένων...

Περιουσίες ίσες με ένα ΑΕΠ έχασαν από την κρίση οι Ελληνες σύμφωνα με στοιχεία της Credit Suisse

Εξαϋλώθηκαν οι περιουσίες των Ελλήνων στα χρόνια της κρίσης,  σύμφωνα με έκθεση της Credit Credit Suisse, Global Wealth Databook 2016, τα στοιχεία της οποίας αναλύει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο.

Οπως αναφέρει ο ΣΕΒ, σύμφωνα με την Credit Suisse, Global Wealth Databook 2016, Νοεμ. 2016, η καθαρή -μετά την αφαίρεση των δανείων- περιουσία των Ελλήνων αποτιμάται σε €856 δισ., έναντι €1023 δισ. λίγο πριν το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης χρέους το 2009, και €683 δισ. λίγο πριν η χώρα γίνει μέλος της Ευρωζώνης στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Σε οικονομικούς όρους, οι Έλληνες έχασαν σχεδόν ένα ΑΕΠ από την αξία των ιδιωτικών τους περιουσιών. Οπως αναφέρει ο ΣΕΒ, ο Αρμαγεδώνας της μακροχρόνιας ύφεσης έφερε την περιουσιακή κατάσταση των νοικοκυριών, σύμφωνα με τα στοιχεία της Credit Suisse, σε ένα σημείο ισορροπίας με την Ευρώπη. Παράλληλα, τα περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα είναι πιο ισοκατανεμημένα, τηρουμένων των αναλογιών, από πολλές άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και παγκοσμίως.

Το είδος του αναπτυξιακού προτύπου που ακολούθησε η χώρα μας στην περίοδο πριν από την κρίση, διευκόλυνε τη συσσώρευση περιουσίας μέσω του υπερδανεισμού του Δημοσίου και της μεγάλης παραοικονομίας και φοροδιαφυγής. Δηλαδή, η παραγωγή εισοδήματος στηρίχθηκε εν πολλοίς σε μεγάλα δημοσιονομικά (καταναλωτικά) ελλείμματα που χρηματοδοτήθηκαν από το εξωτερικό (από ξένες αποταμιεύσεις, δηλαδή), και έφτασε η στιγμή που το εξωτερικό χρέος έπρεπε να εξυπηρετηθεί.

Τα χρήματα όμως πήγαιναν με πελατειακή λογική στην κατανάλωση και την αναίτια μεγέθυνση του κράτους και όχι στις επενδύσεις και δεν υπήρχαν πλεονάσματα για να εξυπηρετηθούν τα χρέη. Ήταν, λοιπόν, απαραίτητο να μειωθούν οι ανισορροπίες και η αύξηση των εισοδημάτων να στηρίζεται σε δικές μας αποταμιεύσεις. Έτσι σήμερα πληρώνουμε το στρεβλό αναπτυξιακό πρότυπο του παρελθόντος. Αυτό που δεν φαίνεται στα στοιχεία της περιουσιακής κατάστασης των Ελλήνων και δεν προβάλλεται επαρκώς, είναι τα τεράστια ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος που θα συνεχίσουν να απορροφούν σημαντικούς πόρους και στο μέλλον, θέτοντας περιορισμούς στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας, εάν δεν αντιμετωπισθούν.

Οι παλαιότερες γενιές στην ουσία δανείσθηκαν όχι μόνο τις αποταμιεύσεις των ξένων, αλλά και τις μελλοντικές αποταμιεύσεις των παιδιών τους. Μπορεί, λοιπόν, στην περίοδο της επίπλαστης ευημερίας να αυξήθηκε σημαντικά η περιουσία των νοικοκυριών, αλλά ο τρόπος με τον οποίο έγινε αυτό θέτει σήμερα σε δοκιμασία την ικανότητα των νεότερων γενεών να εργάζονται, να αποταμιεύουν και να δημιουργούν  οικογένειες στη χώρα μας.

Πηγή

Χωράει στη Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη ο ομοφοβικός Γιακουμάτος; (video)

Τόσο με την ιδιότητα του γιατρού όσο και με εκείνη του πολιτικού, ο Γεράσιμος Γιακουμάτος υποστήριξε σήμερα περήφανα ότι η ομοφυλοφιλία αποτελεί κολλητική ασθένεια, μια άποψη που εν έτει 2017 συνεχίζει να έχει απήχηση σε ελληνικούς συντηρητικούς κύκλους.

Αν κάτι πραγματικά έχει αλλάξει στη Νέα Δημοκρατία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει να προχωρήσει άμεσα στη διαγραφή του κ. Γιακουμάτου, παραβλέποντας την πολυετή φίλια του βουλευτή με την οικογένεια Μητσοτάκη.

Θυμίζω ότι όταν ο γαλάζιος αντιπεριφερειάρχης Χίου Σταμάτης Κάρμαντζης δήλωσε ότι «καλός Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος», ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε στη διαγραφή του και το ίδιο ακριβώς οφείλει να πράξει και τώρα, αν θέλει να δείξει ότι παραμένει συνεπής και άτεγκτος σε ζητήματα αρχών.

Για το θέμα οφείλει να παρέμβει και ο ιατρικός σύλλογος στον οποίο ανήκει ο κ. Γιακουμάτος. 

Πηγή

Η παρέα που κέρδισε μία χώρα

Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε σε λιγότερο από δύο χρόνια αυτό για το οποίο οι «άλλοι» δούλευαν δεκαετίες. Απέκτησε όχι μόνο τον έλεγχο, αλλά και την ιδιοκτησία του συστήματος. Βοήθησε η συγκυρία, αλλά και η αποφασιστικότητα της ομάδας των Τσίπρα-Παππά

Του  Κώστα Γιαννακίδη

«Η Διοίκηση του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη Α.Ε. εζήτησε χθες από τον κ. Βασίλη Μουλόπουλο, ο οποίος διετέλεσε επί δυο δεκαετίες διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας «Το Βήμα» (απ’ όπου αποχώρησε όταν εξελέγη βουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς), πρώην Πρόεδρο της ΠΟΕΣΥ, να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του ΔΟΛ. Ο κ. Μουλόπουλος απεδέχθη προθύμως την πρόταση».

Δύναται να διαβαστεί με δύο τρόπους. Ο πρώτος τρόπος τινάζει τις λέξεις να φύγει από πάνω τους η χολή και η ειρωνεία. Υπενθυμίζεται η πολιτική ταυτότητα του Μουλόπουλου και υπογραμμίζεται η προθυμία του. Εχει έναν σαρκασμό όλο αυτό, δεν συμφωνείτε; Αλλά και ανάποδα αν διαβαστεί, πάλι σαρκασμό αφήνει στο τέλος. Ενα πρόθυμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, πάει να σώσει τον ΔΟΛ. Και στην Κουμουνδούρου έτσι θα το έγραφαν και, τι κρίμα, δεν θα μπορούσαν να βάλουν τα γέλια από κάτω. Τέλος πάντων, από όποια πλευρά και αν τη διαβάσεις, είναι, ίσως, η πιο εντυπωσιακή ανακοίνωση που έγινε στον Τύπο τις τελευταίες δεκαετίες. Μέχρι την επόμενη, φυσικά. Ας πούμε για την τοποθέτηση ενός στελέχους της «Αυγής» στη διεύθυνση του Mega.

Η παράδοση του ΔΟΛ στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα σημείο στο οποίο σταματάς και κοιτάζεις πίσω σου. Ε, λοιπόν, εντυπωσιάζεσαι από αυτό που βλέπεις. Μία μικρή ομάδα ανθρώπων, στην πραγματικότητα μία παρέα, που μάλιστα ελέγχεται για διοικητική ανεπάρκεια, ερασιτεχνισμό και τυχοδιωκτισμό, κατάφερε όχι μόνο να σχεδιάσει αλλά και να υλοποιήσει με επιτυχία το μεγαλύτερο «κόλπο» που στήθηκε στη χώρα εδώ και μισό αιώνα. Αυτή τη στιγμή η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει, απλώς, τη χώρα υπό τον έλεγχο της. Σήμερα η χώρα ανήκει σε αυτήν την ομάδα.

Ειδικά αυτό που συνέβη στο χώρο του Τύπου, δεν το πέτυχε ούτε ο μακαρίτης ο Ανδρέας που πήγε και εκτέθηκε με τον Κοσκωτά. Πριν από τρία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ είχε απέναντί του σχεδόν το σύνολο του Τύπου. Σήμερα η εικόνα έχει αντιστραφεί. Οι χάρτινοι τοίχοι των περιπτέρων, εκεί που η κοινωνία χαζεύει ακόμα και χωρίς να αγοράζει, είναι φιλικοί προς την κυβέρνηση. Οι περισσότεροι από τους τίτλους που κρέμονται στα μανταλάκια στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα. Αλλά και το τηλεοπτικό τοπίο δεν είναι τόσο άσχημο όσο θα περίμενε κανείς μετά την περιπέτεια της αδειοδότησης. Εκεί που αγρίεψε κάποιος, μαλάκωσε κάποιος άλλος, το κλίμα είναι σχεδόν θετικό για την κυβέρνηση.

Πώς συνέβη αυτό; Και μάλιστα πώς συνέβη τόσο εύκολα; Λες και το τέρας πήγε και ξεψύχησε στα πόδια ενός ήρωα που κρατούσε μόνο ένα τόξο. Ναι, βέβαια, είναι η συγκυρία που τους ευνόησε. Εκαναν πανιά τα χυδαία συνθήματα του λαϊκισμού, καβάλησαν το κύμα της οργής, κουμάνταραν το σκάφος με την ίντριγκα και τα ήθη των αμφιθεάτρων και πάτησαν στεριά όταν οι άλλοι έμειναν, δικαίως, να πνίγονται. Ομως όχι, δεν φτάνει μόνο αυτό για να ελέγξεις μέσα σε δύο χρόνια τα media, τη Δικαιοσύνη, τις ανεξάρτητες αρχές. Δεν είναι μόνο η συγκυρία που επιβάλλει τον σκασμό στην κοινωνία. Δεν είναι καν η σύγκριση με τους προηγούμενους, όταν έχεις ήδη αποδειχθεί χειρότερός τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μία παρέα εκτός συστήματος, μία ομάδα που, θεωρητικά, θα ήταν ικανοποιημένη από τους μισθούς της κοινοβουλευτικής παρουσίας, αντιπροσωπεύοντας, με την απαραίτητη γραφικότητα, την εξωθεσμική Αριστερά. Η επιτυχία του βασίζεται όχι μόνο στον κυνισμό, αλλά στην αποφασιστικότητα με την οποία έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Αυτό που οι άλλοι έκαναν σταδιακά επί δεκαετίες, δηλαδή τον έλεγχο του συστήματος, η ομάδα Τσίπρα-Παππά το πέτυχε σε λιγότερο από δύο χρόνια. Γιατί; Μα, επειδή κινήθηκε με τους ρυθμούς που απαιτούν οι καιροί. Και με ύφος που λες και αναγνωρίζει το μέγεθος και το εφήμερο της ευκαιρίας. Γρήγορα, άμεσα, χωρίς αναστολές, χωρίς φραγμό. Και μέχρι η κοινωνία να στήσει αυτί και να αφουγκραστεί όσα συμβαίνουν, τρώει ένα χαστούκι και γυρίζει το κεφάλι από την άλλη πλευρά.

Ναι, βέβαια, εννοείται ότι θα χάσουν τις επόμενες εκλογές. Ομως δεν πρόκειται να καταρρεύσουν. Αναδεικνύουν νέα επιχειρηματικά τζάκια. Ελέγχουν τον Τύπο. Διορίζουν χιλιάδες ανθρώπους. Παρεμβαίνουν στη Δικαιοσύνη και στις ανεξάρτητες Αρχές. Εχουν ήδη δημιουργήσει καθεστωτικά υποστυλώματα που δεν θα επιτρέψουν την πτώση από ψηλά. 

Ο Αλαβάνος για τον Τσίπρα: Και ο Χριστός έκανε μαθητή του τον Ιούδα

«Και ο Χριστός έκανε μαθητή του τον Ιούδα» ανέφερε ο Αλέκος Αλαβάνος, ερωτηθείς για διαδοχή του στον Συνασπισμό από τον Αλέξη Τσίπρα.

«Όταν έγινε αυτή η επιλογή, ήταν άλλος ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν άλλες οι θέσεις που υποστήριζαν ο σημερινός πρωθυπουργός και τα άλλα στελέχη», είπε μιλώντας στο ραδιόφωνο “Παραπολιτικά” ο επικεφαλής του σχεδίου Βήτα.

Ο κ. Αλαβάνος τόνισε μεταξύ άλλων ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με κάθε τρόπο –πολλές φορές παράνομο- θέλει να αποκτήσει μια ισχυρή θέση στο χώρο της διαπλοκής.

Σχολιάζοντας τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης στον Τύπο, είπε πως η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να κάνει με το πώς θα ξεπεράσει της διαπλοκή αλλά πως θα αποκτήσει μια ισχυρή θέση σε αυτήν

Επίσης, σημείωσε ότι κανείς δεν περίμενε ότι στο ΔΟΛ θα είχε υπάρξει συμφωνία που θα έφερνε τον Μουλόπουλο να εμφανίζεται έως σωτήρας του ΔΟΛ. 

Πηγή    

Η βλακεία ως παράγοντας των εξελίξεων…

Του Γιάννη Παντελάκη

Στις αναλύσεις, τα σχόλια και τις εκτιμήσεις που κάνουμε, υποτιμάμε έναν σημαντικό παράγοντα, την βλακεία. Παρότι έχει αποδειχτεί πολλές φορές ότι παίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση των εξελίξεων ή αρκετών από αυτές, δεν τον υπολογίζουμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται η κυβέρνηση την περίπτωση του ΔΟΛ αλλά και γενικότερα των σχέσεων που επιδιώκει να έχει με τα ΜΜΕ.

Η τοποθέτηση Μουλόπουλου στον ΔΟΛ δεν αποτελεί παρά την κορύφωση μιας άτσαλης-στα όρια της βλακώδους- κυβερνητικής προσπάθειας να αλώσει ένα παραδοσιακό συγκρότημα. Δεν είναι η πρώτη πράξη του έργου, αλλά μάλλον η τελευταία. Οι πρώτες πράξεις είχαν παιχτεί σε διάφορα περίεργα διαμερίσματα με τις μυστικές συναντήσεις Τσίπρα με Ψυχάρη παρουσία της περίφημης γάτας των Ιμαλαίων. Ο πρώτος διαπραγματευόταν με τον δεύτερο για υποστήριξη από τα Μέσα που έχει με αντίστοιχα ανταλλάγματα προφανώς.

Η αμηχανία στα πρωτοσέλιδα των εντύπων του συγκροτήματος την εποχή εκείνη-άλλοτε φιλικά, άλλοτε επιθετικά- έκανε φανερό ότι η διαπραγμάτευση είχε προβλήματα και δεν πήγαινε καλά.

Υποθέτω ότι θα πήγαινε καλά. Και ο Τσίπρας κέρδιζε την εύνοια του συγκροτήματος, όπως κέρδισε την εύνοια άλλων. Και ξαφνικά, τα πρωτοσέλιδα γινόντουσαν ...κόκκινα. Πόσοι θα αγόραζαν αυτά τα έντυπα δεν τους απασχολούσε ; Πόση αξιοπιστία-άρα και απήχηση-θα έχαναν τα έντυπα, δεν το σκέφτηκαν; Ότι οι αναγνώστες παραδοσιακών εντύπων γνωρίζουν τι κρύβεται πίσω από κάθε λέξη που γράφεται και θα κατανοούσαν αμέσως τι παίχτηκε ήταν τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτό; Ότι ενδεχόμενη άλωση ενός συγκροτήματος από την κυβέρνηση, θα είχε τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα για την κυβέρνηση αποτελέσματα, δεν πέρναγε από το μυαλό τους;

Τα παραδοσιακά συγκροτήματα, βρίσκονται σε κατάσταση παρακμής και έχουν μειώσει δραματικά την επιρροή τους. Και μια κυρίαρχη αιτία είναι η κατά καιρούς ταύτιση τους με συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα τα οποία τα οδηγούσαν σε αλλαγή πολιτικής στάσης. Μεγάλες ομάδες αναγνωστών αντιλαμβανόντουσαν τις κυβιστήσεις και δεν πήγαιναν πια στα περίπτερα. Ή πηγαίναν για μια άλλη επιλογή. Ας έρθουμε στο σήμερα με μια δεύτερη υπόθεση. Ο Μουλόπουλος-που έστειλε η κυβέρνηση-καταφέρνει με κάποιο τρόπο, να σώσει οικονομικά το συγκρότημα το οποίο θα συνεχίσει να λειτουργεί ως φιλικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει περίπτωση οι εναπομείναντες αναγνώστες να συνεχίσουν να τα αγοράζουν όταν γνωρίζουν αυτή την εξέλιξη; Και αν τα έντυπα αυτά τα διάβαζαν θεαματικά λιγότεροι αναγνώστες-αφού πολλοί θα τα εγκατέλειπαν-θα είχε αυτό κανένα νόημα για την κυβέρνηση;

Όπως φαίνεται, συχνά η εξουσία ζαλίζει και παράλληλα προκαλεί ενός είδους πολιτική μυωπία. Δεν βλέπουν το αυτονόητο. Ο,τι ο εξόφθαλμος έλεγχος των ΜΜΕ από μια κυβέρνηση, έχει τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Η πραγματικότητα αυτή, φάνηκε και με τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν το θέμα των τηλεοπτικών αδειών. Βλακωδώς πάλι και με εξόφθαλμο τρόπο, προσπάθησαν να δημιουργήσουν δικούς τους καναλάρχες ή να φέρουν με το μέρος τους κάποιους από τους υπάρχοντες. Έχασαν παταγωδώς.

Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι έδειξαν όχι βλακώδη, αλλά ερασιτεχνική συμπεριφορά στις σχέσεις τους με τα ΜΜΕ, δεν μπορεί να μην γνωρίζουν πολλοί από αυτούς που βρίσκονται στην κυβέρνηση πολλά παλιότερα παραδείγματα. Τότε που πολλές κυβερνήσεις επιχειρούσαν να δημιουργήσουν την δική τους διαπλοκή ή να αποκτήσουν σχέσεις με την υπάρχουσα, αλλά πάντα έχαναν. Βλακωδώς...

Υ.Σ. Το συγκρότημα και τα Μέσα που έχει πρέπει να σωθούν, όχι για να διασωθεί ο χρεοκοπημένος ιδιοκτήτης τους. Ούτε επειδή υπάρχει ενός είδους συναδελφική αλληλεγγύη για τους περισσότερους από 500 εργαζόμενους. Πρέπει να σωθεί γιατί η υπόθεση αφορά στην υπόθεση της δημοκρατίας η οποία για να λειτουργεί καλύτερα, έχει ανάγκη από όσο το δυνατότερο περισσότερες φωνές. Αρεστές ή μη…    

Το κόλπο γκρόσο του Μαξίμου για να ελέγχει τον ΔΟΛ

Οι επιχειρήσεις που έχουν οικονομικά προβλήματα με τις πωλήσεις των προϊόντων τους και με τα δάνεια τους στις τράπεζες έχουν τέσσερις δρόμους: Είτε κλείνουν, είτε αυξάνουν τις πωλήσεις, είτε δανείζονται για αποπληρωμή δανείων, είτε πουλιώνται. Γι αυτές τις λύσεις χρειάζονται δύο πράγματα: Χρήματα και έναν πρόθυμο αγοραστή. Στην περίπτωση του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη λεφτά υπάρχουν. Τα έχει βρει το Μαξίμου.

Τα πράγματα με την επιστροφή του ειδικού συμβούλου του κ Τσίπρα σε θέματα ΜΜΕ κ Μουλόπουλου στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη μετά από πρόσκληση του μεγαλομέτοχου και εκδότη κ Ψυχάρη είναι πολύ πιο απλά από όσο φαντάζονται οι πολίτες. Ας δούμε όλα τα στοιχεία του κόλπου ΔΟΛ:

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του Συγκροτήματος, ο κ Μουλόπουλος εκλήθη «να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του ΔΟΛ». Ποια είναι αυτά;

Ο ΔΟΛ έχει βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα χρέη στις τράπεζες ύψους 234 εκατομ. ευρώ, τα οποία δεν μπορεί να εξυπηρετήσει. Στις 10 Ιανουαρίου η επιχείρηση δεν μπόρεσε να καταβάλει εξαμηνιαίους τόκους 9,5 εκατομ. ευρώ με αποτέλεσμα οι τράπεζες να καταγγείλουν το τελευταίο δάνειο ύψους 99 εκατομ. του 2014 και να ενεργοποιήσουν τις πτωχευτικές διαδικασίες.

Προηγουμένως οι τράπεζες είχαν αρνηθεί να δανειοδοτήσουν εκ νέου τον Οργανισμό για να αποπληρωθούν προηγούμενες οφειλές, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες που δεν διαψεύστηκαν, η κρατική Εθνική Τράπεζα έβαλε βέτο στη μερική αποδέσμευση εταιρικού λογαριασμού του ΔΟΛ για πληρωμή των εργαζόμενων.

Ταυτόχρονα, ο εκδότης κ Ψυχάρης δικαζόταν προχτές για διαφορά 48 εκατομ. μεταξύ αυτών που δήλωνε και αυτών που φαίνεται ότι είχε, με το δικαστήριο να τον αφήνει ελεύθερο χωρίς εγγύηση. Ο κ Ψυχάρης έχει προσωπικά δάνεια στις τράπεζες, των οποίων το βέβαιο ύψος είναι άγνωστο με υπευθυνότητα. Φημολογούνται μεταξύ 90 και 150 εκατομ. ευρώ.

Οι πωλήσεις των «Νέων» είναι πολύ χαμηλές (μόλις 12.000 φύλλα), του «Βήματος» ικανοποιητικές μέχρι πριν δύο εβδομάδες (πάνω από 55.000 φύλλα), η ακροαματικότητα του «Βήμα FM» χαμηλή, το πόρταλ «in.gr» είναι σε παρακμή, το “studio ATA” που κάνει τηλεοπτικές παραγωγές σχεδόν αδρανεί, το MEGA στο οποίο ο ΔΟΛ έχει το 22% χρωστάει, το δίκτυο διανομής Τύπου «ΑΡΓΟΣ» οπισθοδρομεί έναντι των προηγούμενων ετών, τα πιεστήρια «ΙΡΙΣ» όπου είναι μεγαλομέτοχος ο ΔΟΛ, δεν αποδίδουν όπως μέχρι πριν τρία χρόνια, ο «Αγγελιαφόρος» της Θεσσαλονίκης, το TV Ζάπινγκ καθώς και δεκάδες άλλα περιοδικά είναι ελλειμματικά έως ανύπαρκτα. Στα βασικά έντυπα και ηλεκτρονικά απασχολούνται περίπου 500 εργαζόμενοι.

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η εικόνα του ΔΟΛ, τον οποίο προσήλθε πρόθυμα να σώσει «από τα διαρθρωτικά και οικονομικά προβλήματα» ο κ Μουλόπουλος!

Όπως καταλαβαίνει και ο πιο αδαής το πρόβλημα του Οργανισμού Λαμπράκη δεν είναι ακριβώς τα χρήματα. Είναι οι αγοραστές. Η πελατεία. Οι αναγνώστες, οι ακροατές, οι θεατές. Η εισαγωγή χρημάτων στο ταμείο από την αγορά.

Οι τράπεζες συνήθιζαν να δανειοδοτούν επιχειρήσεις Τύπου σε κακή κατάσταση εφ όσον οι επιχειρήσεις έκαναν βαθειές αλλαγές ώστε να περιορίσουν έξοδα και να αυξήσουν έξοδα. Σε μερικές περιπτώσεις μεσολαβούσαν ώστε να βρεθεί χρηματοδότης ή συμμέτοχος ή νέος ιδιοκτήτης. Έτσι επιβίωσαν η «Εστία», η «Καθημερινή», ο «Ελεύθερος Τύπος», «Το Ποντίκι». Σε άλλες, δανειοδοτούσαν και δανειοδοτούν παίρνοντας το ρίσκο έναντι μηδαμινών πωλήσεων, απλώς για να μην κλείσει ένα έντυπο, όπως η «Αυγή» που είναι τραπεζοδίαιτη.

Σε άλλες σαν την «Ελευθεροτυπία» το 2011, που ήταν η μόνη αντιπολιτευόμενη εφημερίδα, έκλεισαν ξαφνικά τη στρόφιγγα ενώ η επιχείρηση είχε πολλαπλάσια περιουσία από τα χαμηλά δάνειά της!

Μπροστά σ αυτό το τοπίο ο μέχρι χτες πρόεδρος του ΔΣ της «Αυγής» και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού κ Μουλόπουλος μπορεί να κάνει μόνο ένα πράγμα: Να βρει χρήματα για να πληρωθούν τράπεζες και εργαζόμενοι, οι οποίοι έχουν να πληρωθούν 4,5 μήνες.

Επειδή δεν υπάρχει λεφτόδεντρο τα χρήματα μπορούν να βρεθούν μόνο με δύο τρόπους: Είτε θα δώσουν δάνεια οι τράπεζες, είτε θα βρεθεί χρηματοδότης. Κι εδώ φτάσαμε στο ζουμί.

Ο κ Μουλόπουλος δεν έχει ούτε το ένα χιλιοστό από τις γνωριμίες και την επιρροή που έχει ο κ Ψυχάρης στον κόσμο του κεφαλαίου. Από την άλλη, ο κ Μουλόπουλος μπορεί να μην έχει προσωπικά δάνεια, αλλά δεν έχει ούτε το ένα εκατομμυριοστό από την περιουσία του κ Ψυχάρη ως εγγύηση, ως ενέχειρο. Άρα δεν μπορεί να πετύχει εκεί που αποτυγχάνει ο εκδότης!

Ακόμα κι αν μπορούσε, ένας επενδυτής που θα έβαζε τα λεφτά του σε έναν τέτοιο ΔΟΛ θα ζητούσε πάνω απ όλα ένα πράγμα: Τη στήριξη των τραπεζών για κάποιο χρόνο.

Ο κ Μουλόπουλος, όμως, δεν είναι τράπεζα ούτε μπορεί να εγγυηθεί στις τράπεζες. Ποιος μπορεί να το κάνει αυτό; Σωστά. Η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση, όμως, είναι εκείνη που κατήγγειλε την προηγούμενη για το δάνειο στον ΔΟΛ και τώρα θα κάνει αυτό που κατήγγειλε; Κάτι ερωτήσεις που κάνεις!

Ο κ Μουλόπουλος, λοιπόν, είναι ο νέος διευθυντής στον ΔΟΛ, ο οποίος θα εγγυηθεί με την παρουσία του ότι τα δάνεια των τραπεζών που θα δώσει η κυβέρνηση για να σωθεί το μαγαζί θα πάνε για καλό σκοπό και όχι για να τη βρίζουν οι εφημερίδες και τα ραδιόφωνα του Συγκροτήματος.

Μα, η κυβέρνηση δεν απειλούσε τους τραπεζίτες ότι αν δώσουν δάνειο στο Συγκρότημα Λαμπράκη ή στο MEGA θα τους στείλει στον εισαγγελέα για απιστία; Ναι. Αλλά δεν είχε σφίξει ακόμα το λαιμό του κ. Ψυχάρη μέχρι να αναγκαστεί ο εκδότης να φωνάξει τον κ Τσίπρα να αναλάβει τον ΔΟΛ.

Φυσικά, Ψυχάρης και Μαξίμου λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Κι ο ξενοδόχος είναι οι αγοραστές. Οι αναγνώστες. Που θα κρατήσουν ή θα κλείσουν το μαγαζί. Αλλά, η ιστορία αποδεικνύει κάτι διδακτικό. Ότι οι γάτες Ιμαλαίων μπορεί να είναι υποχθόνια ζώα, αλλά οι αλητόγατες του δρόμου τις ξεπερνάνε. Σε αλητεία.

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης

   

Fast track η διαδικασία μονιμοποίησης 10.000 συμβασιούχων μέσω ΑΣΕΠ (χρονοδιάγραμμα)

Με fast track διαδικασίες σκοπεύει, σύμφωνα με πληροφορίες της, να κινηθεί η κυβέρνηση αναφορικά με το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για την μονιμοποίηση των περίπου 10.000 συμβασιούχων των δήμων.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες στόχος είναι η «νομοθετική πρωτοβουλία σε συνεργασία με το υπουργείο Εσωτερικών  και το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης», που αποκάλυψε στην συνέντευξή του στην aftodioikisi.gr o υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης να αναληφθεί άμεσα, ώστε, όπως λένε κυβερνητικές πηγές, «η υπόθεση να έχει κλείσει έως το Μάρτιο».

Οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι «όλα θα γίνουν με απόλυτο σεβασμό στο Σύνταγμα και στο εθνικό και ενωσιακό πλαίσιο προστασίας των εργαζομένων».

Να σημειωθεί ότι, ενόψει και της έναρξης της κινητικότητας, η κυβέρνηση αναμένει τα νέα οργανογράμματα των δήμων με βάση τα οποία θα προσδιορίζονται οι (πάγιες και διαρκείς) ανάγκες τους, μεγάλο μέρος των οποίων καλύπτονται τώρα από συμβασιούχους, ώστε να προσδιορίσει και τον ακριβή αριθμό των προσλήψεων μέσω της προκήρυξης του ΑΣΕΠ. 

Πηγή

Υπάρχει τέτοια χώρα;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Υπάρχει χώρα που να παρέχει για την εκπαίδευση των παιδιών της το 23% του προϋπολογισμού της και το 9% του ΑΕΠ της σε τρέχουσες τιμές, ώστε να εξασφαλίζεται

η λειτουργία 9.433 σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης,

η δημόσια και δωρεάν παροχή εκπαίδευσης σε 1.771.800 μαθητές και σε 140.600 παιδιά στα νηπιαγωγεία της χώρας

καθώς και  η δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε 145.770 φοιτητές;  

  Υπάρχει χώρα που να παρέχει για την Δημόσια Υγεία και την Κοινωνική Πρόνοια ποσό που αντιπροσωπεύει το 28% του προϋπολογισμού της και το 11% του ΑΕΠ της ώστε να εξασφαλίζει στον πληθυσμό της, δημόσια και δωρεάν

12.400 μονάδες ιατρικής φροντίδας,

151 νοσοκομεία,

451 πολυϊατρεία,

10.782 εγκαταστάσεις οικογενειακών ιατρών,

110 οδοντιατρικές κλινικές,

147 οίκους ευγηρίας,

265 κέντρα ηλικιωμένων

30 κέντρα σωματικής αναπηρίας.

1.200.000 εισαγωγές σε νοσοκομείο σε περισσότερες από 45.000 κλίνες,

86 εκατομμύρια ιατρικές εξετάσεις

και περίπου 28,5 εκατομμύρια οδοντιατρικές επισκέψεις;

  Υπάρχει χώρα που να παρέχει στον τομέα του Πολιτισμού και του Αθλητισμού ποσό που αντιστοιχεί στο 5% των τρεχουσών δαπανών του προϋπολογισμού της ώστε να λειτουργούν και να προσφέρονται στον λαό της

276 κινηματογράφοι,

285 μουσεία,

88 θέατρα και θεατρικές αίθουσες,

392 βιβλιοθήκες,

343 πολιτιστικά κέντρα,

19 κλαμπ παραδοσιακής μουσικής,

130 γκαλερί,

5.134 αθλητικές εγκαταστάσεις με 4.591.000 αθλούμενους;

   Υπάρχει χώρα που να παρέχει πάνω από το 16% του προϋπολογισμού της στον τομέα της κοινωνικής της ασφάλισης, ώστε να εξασφαλίζει

καταβολή συντάξεων σε 1.672.000 συνταξιούχους όλων των κατηγοριών (συντάξεις γήρατος, αναπηρίας και θανάτου) συμπεριλαμβανομένων των παροχών μητρότητας;

    Εν κατακλείδι: Στον πλανήτη Γη, εδώ όπου 8 «Κροίσοι» διαθέτουν – σύμφωνα με τα στοιχεία της «Oxfam» – περιουσία η οποία ισούται με τα υπάρχοντα 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων (!), δηλαδή το 50% του πληθυσμού της Γης, υπάρχει χώρα που ζει… στον κόσμο της και παρέχει το 72% του προϋπολογισμού της για να καλύπτει τις κοινωνικές ανάγκες του πληθυσμού της;

    Υπάρχει. Και λέγεται «Κούβα».

    Πριν από λίγες μέρες συγκλήθηκε η κουβανική Εθνοσυνέλευση η οποία ενέκρινε τον νόμο του κρατικού προϋπολογισμού του 2017 με τον οποίο το 72% των τρεχουσών δαπανών διατίθεται σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες που συνδέονται με την ποιότητα ζωής του πληθυσμού και τις παροχές κοινωνικής ασφάλισης.

    Ποιο είναι το ερώτημα, λοιπόν, που μας απευθύνει κάθε επιφανής εκπρόσωπος της δημοκρατίας που τελεί υπό την εποπτεία του ΣΕΒ, του Σόιμπλε, της τρόικας και που αφηνίασε με αφορμή τον θάνατο του Κάστρο; Αν «θέλουμε να γίνουμε Κούβα», είπατε;

      

Ο Χρυσαυγίτης θα ορμάει, η Αστυνομία θα κοιτάζει, η Ελλάδα θα ξεψυχά

Εάν ένα απόγευμα βλέπατε στο BBC ένα ρεπορτάζ για την εισβολή ενός νεοναζιστικού τάγματος εφόδου σε ένα σχολείο, υπό την καθοδήγηση ενός υπόδικου βουλευτή, σε ποια ήπειρο θα θεωρούσατε ότι ανήκει η χώρα που έγινε το συμβάν; Σίγουρα όχι στην Ευρώπη.

Τόσα χρόνια μετά από την πρώτη εμφάνιση τους και παρά τις εκκρεμότητες που έχουν με τη Δικαιοσύνη, οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής συνεχίζουν να δρουν ανεξέλεγκτοι, με την Αστυνομία πάντα να παρεμβαίνει κατευναστικά στο τέλος του show τους. Η μάχη με τα τάγματα εφόδου που δολοφόνησαν τον Σαχζάτ Λουκμάν και τον Παύλο Φύσσα μοιάζει να ολοκληρώθηκε: μας κέρδισαν.

Το μόνο που αναρωτιέμαι είναι αν οι παρακάτω εικόνες αποτελούν ένα κάποιου τύπου preview για την Ελλάδα που έρχεται: ο Χρυσαυγίτης θα ορμάει, η Αστυνομία θα κοιτάζει, η Ελλάδα θα ξεψυχά. Δεν θα μας συγχωρήσει ποτέ κανείς για την αδυναμία μας να σκοτώσουμε το τέρας πριν γιγαντωθεί.  

Πηγή

Ερχονται χιλιάδες ραβασάκια από την Εφορία

Από τη δεξαμενή του 1,3 εκατομμυρίου ΑΦΜ βγαίνουν οι «κλήροι». Να κλείσουν εκκρεμότητες, για να αποφύγουν ποινικές κυρώσεις, καλούνται οι φορολογούμενοι.

Χιλιάδες ειδοποιητήρια αναμένεται να συντάξουν τις επόμενες ημέρες οι προϊστάμενοι των Δ.Ο.Υ, των ελεγκτικών κέντρων και των Ειδικών Συνεργείων Ελέγχου, καλώντας φορολογούμενους για τους οποίους έχει εκδοθεί ή πρόκειται να δοθεί εντολή ελέγχου έως τις 31 Μαΐου 2017.

Στη δεξαμενή από την οποία θα προκύψουν τα ειδοποιητήρια περιλαμβάνεται το 1,3 εκατομμύριο ΑΦΜ φορολογουμένων για τα οποία ο ελεγκτικός μηχανισμός έχει στοιχεία από διάφορες λίστες και τα οποία μπήκαν το προηγούμενο διάστημα σε διαδικασία προτεραιοποίησης, ανάλογα με τις ενδείξεις τέλεσης αδικημάτων φοροδιαφυγής σύμφωνα με συγκεκριμένα κριτήρια επικινδυνότητας.

Με τα ειδοποιητήρια αυτά θα ενημερώνονται οι «ύποπτοι» φορολογούμενοι ότι έχουν τη δυνατότητα να κλείσουν τις εκκρεμότητές τους στην εφορία, με τις «ευνοϊκές» -σε σχέση με τα όσα ισχύουν σήμερα- διατάξεις για την οικειοθελή αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων και καταβάλλοντας υψηλούς φόρους, θα μπορούν να γλιτώσουν από τις ποινικές κυρώσεις για ενδεχόμενες πράξεις φοροδιαφυγής που θα βεβαιωθούν σε βάρος τους.

Πρακτικά, αυτοί οι φορολογούμενοι είναι όσοι συγκεντρώνουν τις περισσότερες πιθανότητες να καταβάλουν τον οβολό τους στα ταμεία του δημοσίου, στο πλαίσιο της ρύθμισης οικειοθελούς αποκάλυψης εισοδημάτων. Διότι όσοι δεν αισθάνονται κοντά την «ανάσα» της εφορίας, μάλλον δύσκολα θα αποφασίσουν να τρέξουν στις Δ.Ο.Υ για να υποβάλουν οικειοθελώς δηλώσεις, καταβάλλοντας φόρους και προσαυξήσεις που μπορεί να φτάνουν έως και το 56,25% του κεφαλαίου.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της υφυπουργού Οικονομικών Κατερίνας Παπανάτσιου, στα νομικά (ΑΕ-ΕΠΕ) πρόσωπα ο συντελεστής μπορεί να φτάσει το 25,92% χωρίς εντολή ελέγχου και 27,12% με εντολή ελέγχου. Στα φυσικά πρόσωπα κυμαίνεται από 48,6% χωρίς εντολή ελέγχου, με εντολή ελέγχου φτάνει το 50,85% και με προσωρινό προσδιορισμό φόρου στο 56,25%. Η εναλλακτική βέβαια, ιδίως μετά τις αποφάσεις των δικαστηρίων αναφορικά με τον χρόνο παραγραφής, είναι η προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Το ρίσκο βαρύνει τον φορολογούμενο.

Οι προθεσμίες για τους υπό έλεγχο

Ο νόμος ορίζει ότι στις διατάξεις περί οικειοθελούς αποκάλυψης αδήλωτων εισοδημάτων μπορούν να υπαχθούν και φορολογούμενοι για τους οποίους έχει εκδοθεί ή θα εκδοθεί εντολή ελέγχου μέχρι την 31.05.2017 (με την επιφύλαξη των εξαιρέσεων του άρθρου 60 του νόμου αυτού).

Η διαδικασία, η οποία περιγράφεται στην απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, ορίζει ότι ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. ή του Ελεγκτικού Κέντρου ή του Ειδικού Συνεργείου Ελέγχου ή της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε διενεργεί ή θα διενεργήσει έλεγχο βάσει εντολής ελέγχου που έχει εκδοθεί ή θα εκδοθεί μέχρι την 31-05-2017 και εφόσον δεν έχει κοινοποιηθεί στον φορολογούμενο η εντολή ελέγχου ή η πρόσκληση παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν.4174/2013, συντάσσει ειδική πρόσκληση προς τον φορολογούμενο, προκειμένου, εφόσον το επιθυμεί, να ασκήσει το σχετικό δικαίωμα περί υποβολής δηλώσεων.

Στην ειδική πρόσκληση αναγράφονται ο αριθμός, η ημερομηνία της εντολής ελέγχου, η φορολογική περίοδος ή υπόθεση καθώς και το είδος φορολογίας που αφορά ο φορολογικός έλεγχος.

Οι προθεσμίες υποβολής των δηλώσεων καθορίζονται ανάλογα με την ημερομηνία κοινοποίησης προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρων. Έτσι:

1. Οι φορολογούμενοι δύνανται να υποβάλλουν τις δηλώσεις τους έως την 23.1.2017, εφόσον έχει ήδη κοινοποιηθεί σε αυτούς προσωρινός διορθωτικός προσδιορισμός φόρου ή προστίμων, κατά την ημερομηνία κατάθεσης του ν. 4446/2016 στη Βουλή (12.12.2016) και δεν έχει κοινοποιηθεί οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ή προστίμων ή οποιαδήποτε αντίστοιχη καταλογιστική πράξη.Οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ή επιβολής προστίμων που αφορούν προσωρινούς διορθωτικούς προσδιορισμούς φόρου ή προστίμων, οι οποίοι είχαν ήδη κοινοποιηθεί κατά την ημερομηνία κατάθεσης του ν. 4446/2016 στη Βουλή, κοινοποιούνται μόνο μετά την πάροδο της ανωτέρω προθεσμίας των τριάντα ημερών.

2. Ο φορολογούμενος δύναται να υποβάλει τις δηλώσεις του, για φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στην εντολή, εντός εξήντα ημερών από τη δημοσίευση του ν. 4446/2016, εφόσον έχει ήδη κοινοποιηθεί σε αυτόν εντολή ελέγχου ή πρόσκληση παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013, κατά την κατάθεση του ν. 4446/2016 στη Βουλή (12-12-2016).

3. Ο φορολογούμενος δύναται να υποβάλει τις δηλώσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 57, για φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στην εντολή, εντός ενενήντα ημερών από την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου, ή της πρόσκλησης παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013, ή της ειδικής πρόσκλησης της παρ. 2 του άρθρου 7 της παρούσας, εφόσον η εντολή ελέγχου ή η πρόσκληση παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013 κοινοποιείται σε αυτόν μετά την κατάθεση του ν. 4446/2016 στη Βουλή (12-12-2016).

Έλενα Λάσκαρη