Ερχονται τα πάνω κάτω στους πλειστηριασμούς του Δημοσίου

Τα πάνω-κάτω φέρνει στους πλειστηριασμούς του Δημοσίου απόφαση του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, η οποία έρχεται να εξειδικεύσει τα όσα ψήφισε η Βουλή πριν από λίγες ημέρες με το πολυνομοσχέδιο. Η απόφαση ορίζει ότι για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς η τιμή πρώτης προσφοράς θα είναι πλέον η εμπορική αξία του ακινήτου, ενώ αρμόδιος για να την προσδιορίσει θα είναι ένας πιστοποιημένος εκτιμητής από το μητρώο εκτιμητών που τηρείται.

Τον εκτιμητή θα ορίζει με απόφαση του ο δικαστικός επιμελητής. Σε περίπτωση που το ύψος του χρέους για το οποίο διατάσσεται ο πλειστηριασμός υπερβαίνει τις 250.000 ευρώ ο ορισμός του εκτιμητή θα είναι υποχρεωτικός. Σύμφωνα με την απόφαση το χρονικό περιθώριο που θα δίδεται στον εκτιμητή από την ημέρα του ορισμού του, προκειμένου να προσδιορίσει την τιμή πρώτης προσφοράς, θα είναι μόλις δέκα ημέρες.

Στελέχη της αγοράς που γνωρίζουν τα των πλειστηριασμών εκτιμούν ότι αυτή η αλλαγή που ενεργοποιείται με την απόφαση Τσακαλώτου θα φέρει τα πάνω-κάτω, καθώς μέχρι τώρα ο Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων προέβλεπε ότι η τιμή πρώτης προσφοράς δεν μπορεί να είναι χαμηλότερη από την αντικειμενική αξία. Η τεράστια απόσταση των αντικειμενικών αξιών σε σχέση με τις εμπορικές αξίες ουσιαστικά απέτρεπε τον οποιονδήποτε από το υποβάλει προσφορά, κάτι που σήμαινε ότι όλοι οι πλειστηριασμοί του Δημοσίου έβγαιναν άγονοι. Με τα νέα δεδομένα θα αυξηθεί και ο βαθμός πίεσης προς τους οφειλέτες του Δημοσίου, καθώς θα γνωρίζουν ότι με την τιμή πρώτης προσφοράς να διαμορφώνεται από έναν ιδιώτη -φυσικό ή και νομικό πρόσωπο- οι πιθανότητες να τελεσφορήσει ένας πλειστηριασμός θα είναι πολύ περισσότερες.

Εντός της ημέρας, το υπουργείο Οικονομικών αναμένεται να ορίσει και τους περίπου 200 εκτιμητές που θα αναλάβουν να καταθέσουν τις προτάσεις για τις νέες αντικειμενικές αξίες των ακινήτων.

Η προσπάθεια του ΥΠΟΙΚ είναι η σχετική απόφαση να δημοσιευθεί σήμερα στο ΦΕΚ καθώς ο υπουργός Οικονομικών που θα την υπογράψει αναχωρεί για το Eurogroup και θα επιστρέψει στην Ελλάδα την Τετάρτη. Οι εκτιμητές που θα οριστούν θα έχουν 20 ημέρες στη διάθεσή τους να ανεβάσουν στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΥΠΟΙΚ τις προτάσεις τους με τις τιμές ζωνης.

Σημειώνεται ότι πλέον, στην πράξη, όλοι οι πλειστηριασμοί θα γίνονται από τώρα ηλεκτρονικά, καθώς η κυβέρνηση θα εκμεταλλευθεί τις κινητοποιήσεις των συμβολαιογράφων για να μην πραγματοποιήθεί ξανά πλειστηριασμός στα Ειρηνοδικεία. 

thetoc.gr

Τσιρώνης: Χάσαμε τη μάχη για το Σκοπιανό με την υπογραφή του Σαμαρά (βίντεο)

"Χάσαμε τη μάχη οριστικά, τη διεθνή μάχη, με την υπογραφή του τότε υπουργού Εξωτερικών, του κ. Σαμαρά" δήλωσε ο αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιάννης Τσιρώνης, στην εκπομπή του ΑΝΤ1 "Καλημέρα Ελλάδα".

"Το κράτος αυτό, και εκεί πέρα χάσαμε τη μάχη οριστικά, τη διεθνή μάχη, με την υπογραφή του τότε υπουργού Εξωτερικών, ο κ. Σαμαράς, υπέγραψε, έβαλε τη τζίφρα του σε κράτος πλέον του ΟΗΕ με όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας συνταγματικό. Το όνομα που είχε το κράτος εκείνη την ημέρα, όταν υπογράψαμε την ύπαρξή του, ήταν Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αφού φάγαμε την ήττα 100%, από εκεί και πέρα και ο μακαρίτης ο Μητσοτάκης προσπάθησε να σώσει τα σπασμένα. Από εκεί και πέρα δίνουμε μια μάχη να διορθώσουμε την καταστροφή που πάθαμε" δήλωσε ο Γιάννης Τσιρώνης.

Δείτε το βίντεο πατώντας ΕΔΩ:  






























enikos.gr

Βαρουφάκης: Είπα στον Τσίπρα: Είσαι εντελώς ηλίθιος; - Ο Ευκλείδης έγινε «yes man» στις 6 Ιουλίου 2015

Αποκαλυπτικός για τη σχέση του με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο την περίοδο της διαπραγμάτευσης του 2015 εμφανίστηκε ο Γιάνης Βαρουφάκης μιλώντας στα Παραπολιτικά 90,1.....

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών ρωτήθηκε για τη φράση του Dijsselbloem πως «με την κυβέρνηση Τσίπρα είναι όλα πιο εύκολα» και απάντησε με αιχμές για τον για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Η σχέση μου με τον Ευκλείδη είναι επίπονη.

Την περίοδο της διαπραγμάτευσης ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον.

Πλέον δεν μπορώ να τον αναγνωρίσω.

Ο Ευκλείδης έγινε yes man στις 6 Ιουλίου, μέχρι τότε δεν ήταν.

Με την περίπτωση του Ευκλείδη πονάω γιατί είδα αυτή τη μεταλλάγη.

Δεν θα υποστηρίξω ποτέ όσα είπε ο Ευκλείδης μετά τις 6 Ιουλίου» τόνισε χαρακτηριστικά.

«Ο Τσίπρας δεν ήθελε να κερδίσουμε το δημοψήφισμα»

Μιλώντας για τη νύχτα του δημοψηφίσματος είπε ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εξ αρχής δεν ήθελε να κερδίσει.

«Εγώ δεν πίστευα ότι θα κερδίσουμε, αλλά το ποθούσα.

Ο Τσίπρας δεν ήθελε με τίποτα να φτάσουμε το 51%» τόνισε.

Σύμφωνα με τα parapolitika.gr ο κ. Βαρουφάκης είπε ότι στο Μαξίμου μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος τα πρόσωπα του Αλέξη Τσίπρα και των κυβερνητικών στελεχών ήταν θλιμμένα παρά τη νίκη στο δημοψήφισμα.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ήταν όταν μίλησε για το τετ-α-τετ που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα, όταν έμαθε ότι ο πρωθυπουργός υποχώρησε και έδωσε στους δανειστές πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%, χωρίς να συμβουλευτεί τον ίδιο.

«Του είπα είσαι εντελώς ηλίθιος; Και μου απάντησε: Α, έκανα βλακεία; Εντάξει, θα το πάρουμε πίσω» αποκάλυψε ότι του είπε ο Γιάνης Βαρουφάκης.

 bankingnews.gr  

Στη Vodafone περνά η Cyta Hellas

Στη Vodafone Ελλάδος περνά το σύνολο των μετοχών της Cyta Hellas. Την άλλη εβδομάδα θα ανακοινωθούν οι λεπτομέρειες της συμφωνίας. Τι λέει η διοίκηση της Wind Hellas που συμμετείχε στον διαγωνισμό.

Η Vodafone Ελλάδος θα είναι ο νέος ιδιοκτήτης της Cyta Hellas όπως ανακοίνωσε η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (ΑΤΗΚ). Η Vodafone και η Wind Hellas ήταν οι δύο εταιρείες που είχαν καταθέσει προσφορές στον σχετικό διαγωνισμό της ΑΤΗΚ για την πώληση της θυγατρικής της στην Ελλάδα.

Στην ανακοίνωση δεν αναφέρονται λεπτομέρειες για το τίμημα που θα καταβάλει η Vodafone Ελλάδος, ούτε άλλα στοιχεία της συμφωνίας. Οπως φαίνεται, οι επίσημες ανακοινώσεις θα γίνουν την ερχόμενη εβδομάδα.

Από την πλευρά της Wind Hellas επισημαίνεται, πάντως, πως η εταιρεία προσέφερε τίμημα που θεωρούσε εύλογο και δίκαιο. Υπενθυμίζεται ότι η διοίκηση είχε τονίσει αρκετές φορές στο παρελθόν πως την ενδιαφέρουν οι εξαγορές, αλλά μόνο όταν το τίμημα είναι λογικό. Προσθέτουν, επίσης, πως οι εξαγορές αποτελούν plan b για τη διοίκηση, η οποία θεωρεί πως η εταιρεία τηλεπικοινωνιών αναπτύσσεται οργανικά όπως έχουν δείξει τα στοιχεία της τελευταίας διετίας (2016-2017), ενώ το 2018 θα είναι το τρίτο έτος οργανικής ανάπτυξης.

Σύμφωνα με πληροφορίες της κυπριακής εφημερίδας «Φιλελεύθερος», «η πρόταση Vodafone καλύπτει και τις βασικές απαιτήσεις που τίθενται, δηλαδή καλύπτει τις τελευταίες πρόσθετες υποχρεώσεις της μητρικής έναντι της Cyta Hellas, που όπως αποδείχθηκε είναι πολύ ψηλές -ξεπερνούν τα 40 εκατ. ευρώ-, όπως και τον δανεισμό της Cyta Hellas, που ξεπερνά τα 50 εκατ. ευρώ και για τον οποίο ουσιαστικά η υποχρέωση αποπληρωμής πέφτει επίσης στη μητρική Cyta».

Στο ίδιο ρεπορτάζ αναφέρεται πως η προσφορά της Vodafone υπερκαλύπτει «και τα πέραν των 10 εκατ. ευρώ που δόθηκαν επί προηγούμενου δ.σ. στη θυγατρική ως προπληρωμή υπηρεσιών για τα επόμενα χρόνια, ως έμμεση οικονομική ενίσχυση, ώστε να μη διαφανεί το πραγματικό μέγεθος των οικονομικών προβλημάτων και να μη χρειαστούν για πολλοστή φορά έγκριση κυβέρνησης και Βουλής για πρόσθετους προϋπολογισμούς. Ο υπολογισμός της τελευταίας διαγραφής κεφαλαίου, της τάξης των €40 εκατ., έγινε με σκοπό η εταιρεία της Ελλάδας να είναι «καθαρή» στη διαδικασία πώλησης. Κανένας δεν κάνει λόγο για ανάκτηση των ζημιών που καταγράφηκαν από τη σύσταση της Cyta Hellas το 2007 μέχρι και τώρα, που είναι της τάξης των €220 εκατ. τουλάχιστον και ουσιαστικά αλλά και τυπικά έχουν διαγραφεί από τα τεφτέρια του ημικρατικού οργανισμού».

Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:

«Η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ανακοινώνει ότι τα Διοικητικά Συμβούλια της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου και της θυγατρικής της εταιρείας Digimed Communications Ltd  (Πωλητές), στα πλαίσια του διεθνούς διαγωνισμού που προκήρυξαν, ανακήρυξαν την Πέμπτη 18/1/2018 την εταιρεία VODAFONE - PANAFON HELLENIC TELECOMMUNICATIONS S.A. ως προτιμώμενο πλειοδότη (Preferred Bidder) για την εξαγορά του συνόλου των μετοχών της εταιρείας Cyta Hellas Telecommunication SA.

Η PricewaterhouseCoopers Business Solutions S.A. (Ελλάδα) ενήργησε ως χρηματοοικονομικός σύμβουλος και οι Μπερνίτσας Δικηγορική Εταιρεία (Ελλάδα) και Γεωργιάδης & Πελίδης LLC (Κύπρος) ενήργησαν ως νομικοί σύμβουλοι των Πωλητών κατά την εν λόγω συναλλαγή.

Φώτης Κόλλιας 

euro2day.gr

Η δήλωση Χουλιαράκη που «γκρέμισε» την 8ετη αντιμνημονιακή «προπαγάνδα» του ΣΥΡΙΖΑ!

Αφού «έκρουσε κώδωνα κινδύνου» προς την κυβέρνηση ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης για να μην «να μην ξανακυλήσουμε στις παλιές μας συνήθειες» μετά το τέλος των Μνημονίων, τότε πέταξε τη «ρουκέτα» του, καταρρίπτοντας επί της ουσίας τα αντιμνημονιακά «παραμύθια» του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατά τη συμμετοχή στην παρουσίαση του βιβλίου «Κατανοώντας την ελληνική κρίση» στο Ωδείο Αθηνών μίλησε για την περίοδο μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος και τόνισε μεταξύ άλλων ότι «υπάρχει κίνδυνος να επιστρέψουμε στις παλιές συνήθειες» καθώς «το ρίσκο ενός νέου δημοσιονομικού παραστρατήματος δεν είναι μικρό».

Με αυτό τον τρόπο έστειλε μήνυμα σε όσους πιέζουν για παροχές και αύξηση δαπανών και πρόσθεσε «ιδιαίτερα καθώς το 2019 είναι εκλογικό έτος».

Ανέφερε πως οι τέσσερις μεγάλες προκλήσεις είναι η διατήρηση ενός θετικού οικονομικού κλίματος (ομαλή εκτέλεση προϋπολογισμού), η ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης καθώς και η παραμετροποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, τα οποία ωστόσο - όπως είπε - θα συμφωνηθούν μετά το σχηματισμό της γερμανικής κυβέρνησης. Η τέταρτη πρόκληση σύμφωνα με τον κ. Χουλιαράκη είναι πως μετά το πρόγραμμα πρέπει να συμφωνηθεί ο μηχανισμός εποπτείας στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών εξαμήνων και κατά το παράδειγμα της Κύπρου και της Πορτογαλίας. Σημείωσε όμως πως οι δυο αυτές χώρες δεν έχουν πρόβλημα χρέους, υπαινισσόμενος ότι η εποπτεία θα είναι ακόμα πιο στενή.

Εν συνεχεία, όμως, ο αναπληρωτής υπουργός, σε άλλη αποστροφή του, μιλώντας στην εκδήλωση, επισήμανε ότι δεν φταίνε τα προγράμματα και οι θεσμοί για την κρίση, ότι χωρίς αυτά η χρεοκοπία θα ήταν σίγουρη, η δημοσιονομική προσαρμογή θα ήταν περισσότερο βίαιη και η έξοδος από το ευρώ θα ήταν βέβαιη.

Επί της ουσίας δηλαδή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών είπε πως τα Μνημόνια δεν έφεραν την κρίση, αντίθετα με όσα έλεγαν για χρόνια οι του ΣΥΡΙΖΑ και πως τα Μνημόνια ήταν απαραίτητα αλλιώς θα χρεοκοπούσαμε! Κατέρριψε δηλαδή όλους τους μύθους, πάνω στους οποίους βάσισε τα αφηγήματά του ο ΣΥΡΙΖΑ για να εκλεγεί κυβέρνηση.  

thecaller.gr

Στην «μέγγενη» οι δανειολήπτες - Έρχεται «τσουνάμι» καταγγελιών δανείων από τις τράπεζες

Προβληματισμό δημιουργεί το γεγονός ότι τα δάνεια με καθυστέρηση άνω των 720 ημερών. Το επόμενο χρονικό διάστημα οι τράπεζες θα προχωρήσουν στην καταγγελία όλων των παραπάνω δανείων ώστε να δρομολογηθούν οι διαδικασίες πλειστηριασμού.

Καθώς η πίεση από τον SSM προς τις τράπεζες για τη μείωση των «κόκκινων» δανείων αυξάνεται κατακόρυφα, ένα νέο κύμα καταγγελιών δανείων αναμένεται το προσεχές διάστημα.

Μπαράζ καταγγελιών για δάνεια

Η καταγγελία της σύμβασης σημαίνει ότι τα δάνεια αυτά είναι σε βαθιά καθυστέρηση, δηλαδή δεν εξυπηρετούνται για χρονικό διάστημα άνω των δύο ετών. Στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι ξεχασμένα και ουσιαστικά οι τράπεζες τα θεωρούν ανείσπρακτα.

Προκειμένου να υπάρξει ανάκτηση μεγάλου μέρους των τραπεζικών ανοιγμάτων και να επιστραφούν τα περισσότερα χρήματα οι τράπεζες εφαρμόζουν τελευταία λύσεις μακροπρόθεσμης αποπληρωμής της οφειλής. Οι μακροπρόθεσμες λύσεις συνίστανται σε ρυθμίσεις για χρονικό διάστημα πέραν του ενός ή δύο ετών. Η πρακτική των βραχυπρόθεσμων λύσεων χρησιμοποιήθηκε ευρέως τα πρώτα χρόνια της κρίσης και στον βαθμό που η κρίση βάθαινε όλο και περισσότερο, αποδείχθηκε αναποτελεσματική.

Οι μακροπρόθεσμες λύσεις αποσκοπούν πλέον σε ρυθμίσεις σε βάθος χρόνου με πάγωμα π.χ. ενός μέρους της οφειλής για δέκα ή ακόμη και περισσότερα χρόνια και αποπληρωμή μέρους μόνο του δανείου στο μεσοδιάστημα. Η λύση μπορεί να περιλαμβάνει και τη διαγραφή του υπολοίπου της οφειλής υπό προϋποθέσεις, όπως η τήρηση της νέας σύμβασης από την πλευρά του δανειολήπτη.

Καταφθάνουν τα stress test

Το τεστ αντοχής θα ξεκινήσει τον Φεβρουάριο και θα έχει καταληκτική ημερομηνία το τέλος Απριλίου, ώστε νωρίς μέσα στον Μάιο να έχει βγει το πόρισμα για την κεφαλαιακή κατάσταση των ελληνικών τραπεζών. Οι τελευταίες θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα «καυτό» τρίμηνο, με εκκίνηση τις αρχές Φεβρουαρίου, οπότε θα ξεκινήσει η αποστολή στοιχείων στον SSM.

in.gr

Τα λερωμένα χέρια μακρύναν ή ήταν μακριά από πριν;

Μπορεί ο πρωθυπουργός να επιμένει ότι τον Αύγουστο η χώρα θα βγεί από τα μνημόνια με καθαρή έξοδο, αλλά απευθύνεται σε όχλο. Σε πελάτες. Δεν απευθύνεται σε πολίτες. Γιατί η αριθμητική πραγματικότητα βεβαιώνει ότι η χώρα είτε θα γίνει Βουλγαρία του Ζίβκοφ είτε θα ξαναπέσει στα χέρια δανειστών. Πριν το 2020 μάλιστα. Όχι γιατί η κυβέρνηση έχει λάθος πολιτική. Αλλά γιατί δεν έχει πολιτική. Σε κανέναν τομέα!

Οι δανειστές και οι επίτροποι δεν είναι υπεύθυνοι για να κυβερνάνε την Ελλάδα. Μπορούν να σκαρφίζονται ό,τι θέλουν. Ακόμα και λάθος προγράμματα όπως οι ίδιοι ομολόγησαν δια στόματος Τόμσεν και Ντάϊσανμπλουμ. Δεν ψηφίζονται εδώ, δεν έχουν τα χρήματά τους εδώ και στο τέλος, ό,τι κι αν γίνει, θα τα πάρουν τα «δανεικά».

Αυτοί υποχρεώνουν τις κυβερνήσεις να ψηφίζουν νόμους και να υποθηκεύουν την ελληνική περιουσία ως όμηρο και τιμάριο για αρπαγή. Αν οι ελληνικές κυβερνήσεις εφαρμόσουν αλαλούμ πολιτική, δική της ή ξενόπνευστη, οι δανειστές δεν θα βλαφτούν. Θα παρέμβουν ξανά, θα δανείσουν ξανά, θα σφίξουν πάλι τα λουριά και οι Έλληνες αντί για Βούλγαροι και Ρουμάνοι εργάτες θα γίνουν Αλβανοί. Και μετά Γεωργιανοί. Η ικανότητά τους να υποκύπτουν με σκυμμένο το κεφάλι άλλωστε, έχει καταπλήξει ήδη Ευρώπη και Αμερική!

Δυο δρόμοι, ο ένας έρημος!

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, έχουμε δύο θέματα ως χώρα. Το ένα είναι να ξεπληρώσουμε αυτά που μας φέσωσαν για να σώσουν τις τράπεζές τους και το δεύτερο είναι να αναπτυχθούμε σαν χώρα. Αυτά τα δύο συναντιώνται και ταυτόχρονα δεν συναντιώνται. Γιατί η ανάπτυξη της χώρας εξαρτάται ΚΑΙ από τα κεφάλαια που καλείται να πληρώνει ως τοκοχρεωλύσια, αλλά εξαρτάται ΚΥΡΙΩΣ από την οικονομική και κοινωνική πολιτική που θα εφαρμόσει για να αναπτυχθεί.

Εδώ είναι το ζουμί. Μέχρι στιγμής η μόνη πολιτική που έχει και που διακηρύττει ότι εφαρμόζει η κυβέρνηση είναι μία: Να βγούμε από τα μνημόνια!! Να με συμπαθά ο κ πρωθυπουργός και ο κ Τσακαλώτος, αλλά αυτό μοιάζει με νοσοκομείο που θέλει να φροντίζει ασθενείς χωρίς να έχει προγραμματίσει πώς θα έχει κτήρια, διοίκηση, εργαζόμενους, νοσηλευτές, γιατρούς, φάρμακα, υλικά, μηχανικό και τεχνολογικό εξοπλισμό και έσοδα- έξοδα!

Αυτό ακριβώς είναι η κυβέρνηση. Και το ομολογεί όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Η μόνιμη επωδός είναι η φροντίδα των αδύναμων λαϊκών στρωμάτων, των πεινώντων και διψώντων και πάει λέγοντας. Κάτι σαν θρησκευτική ή παραθρησκευτική οργάνωση! Από κει και πέρα; Το χάος!

Το χάος, όχι μόνο επειδή οι άνθρωποι που την απαρτίζουν, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις του παλιού ΠΑΣΟΚ (παραδείγματα προς αποφυγή), δεν έχουν πείρα και ιδέα από διοίκηση και εφαρμοσμένη πολιτική οικονομία, αλλά και γιατί η οικονομική και πολιτική που πίστευαν και πιστεύουν να εφαρμόσουν είναι ο μαρξισμός λενινισμός.

Τα λερωμένα χέρια

Ξεπερνάω την εκτίμηση ότι ούτε μαρξισμό λενινισμό θα ήταν ικανοί να εφαρμόσουν ακόμα κι αν το ήθελαν πολύ. Γιατί και ο μαρξισμός θέλει Λένιν, σοβιέτ και έναν Πεομπρεζινσκι για να εφαρμοστεί. Αλλά, το πρόβλημα δεν είναι κατ αρχήν το οικονομικό σύστημα. Είναι ότι συγκρουόμενοι με το τραίνο της πραγματικότητας διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν το επιθυμητό σύστημα και να παραμείνουν σε έναν καπιταλιστικό κόσμο!

Έτσι, αντί να κάνουν τη χώρα Αλβανία του Χότζα για μερικά χρόνια ώστε να εφαρμόσουν αυτά που πίστευαν ή αντί να πουν «συγνώμη λαέ αυταπατηθήκαμε, δεν πιστεύουμε εμείς στον καπιταλισμό» και να παραιτηθούν, αποφάσισαν να «λερώσουν τα χέρια τους» όπως είπε προχτές παραστατικά ο πρωθυπουργός. Υπονοώντας ότι πριν είχαν καθαρά χέρια! Τι μας θύμισε!

Στην πραγματικότητα δε λέρωσαν κανένα χέρι όπως το εννοεί ο πρωθυπουργός. Τα μυαλά των Ελλήνων λέρωσαν. Δείχνοντάς τους κι αυτοί στην πράξη ότι το ψέμα, η κοροϊδία, ο αυταρχισμός, η αυθαιρεσία και η ασχετοσύνη είναι θεμιτές πρακτικές προκειμένου να φτάσεις στο στόχο σου. Μια ιδεολογία λέρωσαν και από ελπίδα την έκαναν κι αυτή για το λαό «απάτη σαν τις άλλες».

Και δε λέρωσαν κανένα χέρι υπογράφοντας μνημόνια. Με λερωμένο χέρι τα υπέγραψαν! Οι ενήλικες και οι ιδεολόγοι δεν υπογράφουν με το ζόρι. Και με τα χέρια λερωμένα από πριν, έκλεψαν. Από τον πρώτο χρόνο, προτού ακόμα μπουν στο βάζο με το μέλι! Ξεκοκκαλίζοντας τον δημόσιο κορβανά σε μια ανηλεή κλοπή του δημόσιου χρήματος όχι για να παραχθεί έργο, αλλά για να οικονομήσουν άσχετοι και ανίδεοι συγγενείς και φίλοι! Κλέβοντας χιλιάδες θέσεις και απολαβές από καταρτισμένους δημόσιους υπάλληλους σε όλες τις θέσεις εξουσίας που κατέλαβαν οι συγγενείς κι οι φίλοι!

Με λερωμένα χέρια χαρίζονται δημόσια έργα με κατατμήσεις σε αρεστούς. Με λερωμένα χέρια εκβιάστηκαν και εκβιάζονται εκδότες για να χρηματοδοτηθούν άλλοι, και να στηθούν καινούργιες διαπλοκές. Με λερωμένα χέρια δωροδοκούνται υπάλληλοι με επιδόματα και ρουσφέτια για να χρηματοδοτηθεί στρατός έμμισθων ψηφοφόρων. Με λερωμένα χέρια έχει ξεπουληθεί μια ιδεολογία για μια καρέκλα χωρίς πόδια.

Η καρέκλα αυτή, για να έχει πόδια πρέπει να υπηρετηθεί με πίστη, εργασία, γνώση και προγραμματισμό. Αυτά είναι τα πόδια της. Αυτή η κυβέρνηση δεν πιστεύει στο καπιταλιστικό σύστημα που αποφάσισε να υπηρετήσει. Δεν έχει γνώση του αντικειμένου που καλείται να υπηρετήσει. Δεν έχει λοιπόν προγραμματισμό πολυετίας σε κανέναν τομέα που καλείται να κυβερνήσει. Και δεν δουλεύει με ένταση για να αποδώσει έργο. Γιατί ούτε θέλει, ούτε ξέρει να κάνει τη δουλειά.

Σκορποχώρι υπουργών

Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί, αλλά και όσοι από τους πολίτες ονειρεύονται έξοδο από την επιτροπεία, αυταπατώνται για μια ακόμα φορά. Και πώς να μην αυταπατώνται. Αν δεν ξέρεις τι γίνεται στον πραγματικό κόσμο μέχρι τα 40 ή τα 50 σου, δεν προλαβαίνεις να το μάθεις σε δυο χρόνια που ξύπνησες. Αν ξύπνησες.

Και μη προλαβαίνοντας να μάθεις, αναλώνεσαι σε αυτό που βαρετά και μονότονα αναλώνεται η κυβέρνηση και τα στελέχη της: Σε ευχολόγια και υποσχέσεις για τη μέρα που θα βγούμε από τα μνημόνια! Ε, λοιπόν, στενοχωριέμαι που το λέω, αλλά δεν θα βγούμε από τα μνημόνια! Και δεν θα βγούμε γιατί δεν υπάρχει κυβερνητική πολιτική για το μέλλον. Δεν υπάρχει κανένα ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. Ποιος θα το φτιάξει; Ο αρμόδιος υπουργός που καθυστερεί τις υπογραφές πραγμάτων που ήδη τρέχουν; Και που κάθε δήλωσή του διαψεύδεται από την πραγματικότητα πριν τελειώσει τη φράση;

Η κυβέρνηση που είναι σκορποχώρι κι ο καθένας κάνει ό,τι του καπνίσει, χωρίς κανέναν πραγματικό συντονιστή και χωρίς βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο Κεντρικό Σχεδιασμό;

Δεν υπάρχει καμιά ελληνική Οικονομική πολιτική πενταετίας ή δεκαετίας ή πολυετίας, πέρα από εκείνη που προβλέπουν τα μνημόνια και που την έχουν σκεφτεί και γράψει οι ξένοι! Ο κ Τσακαλώτος ασχολείται αποκλειστικά με τη δήθεν διαπραγμάτευση, διυλίζοντας τον κώνωπα και καταπίνοντας την καμήλα, και δεν ασχολείται καθόλου με την εκπόνηση οικονομικής πολιτικής μέλλοντος! Αν ξέρει να εκπονήσει τέτοια. Οι εξυπναδούλες του λείπανε.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όλους τους τομείς! Ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία, Εμπόριο, Βιομηχανία, Ναυτιλία, Ενέργεια, Έργα, Πολιτισμός, Τουρισμός, Άμυνα, είναι βαλτωμένες γύρω από … τα μνημόνια. Δεν υπάρχει καμιά ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΟΡΙΖΟΝΤΑ 5ΕΤΩΝ ή ΔΕΚΑΕΤΩΝ ή ΠΟΛΥΕΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΆΤΩΝ. Και πώς να υπάρχει!

Οι άνθρωποι που κυβερνάνε «κάνουν ό,τι μπορούν», με τη μισοκακομοιριά εκείνων που είτε δε θέλουν είτε δε μπορούν να κάνουν κάτι. Ή με τη μικροαπατεωνιά εκείνων που έχουν βολευτεί και κλαίγονται για να μην τους ζητήσει κανείς περισσότερα. Κοντόφθαλμοι, εμπαθείς, αμαθείς και λιπόψυχοι, αλλά κυρίως άσχετοι με τη δουλεία που κλήθηκαν να κάνουν.

Η χώρα δεν θα βγει από τα μνημόνια και οι σημερινοί κυβερνήτες θα την πατήσουν με μαθηματική ακρίβεια σαν τον Λαδά. Κι εκείνος μίλαγε για «καθαρά χέρια». Μέχρι που ακολούθησαν τα βρώμικα κρέατα του Μπαλόπουλου!

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

liberal.gr         

Θα θριαμβεύσουν ξανά τυχοδιώκτες και Βουκεφάλες;

Ο Καμμένος σέρνει τον Τσίπρα από τη μύτη. Η αντιπολίτευση «τζογάρει» με το θέμα, αφού πρώτο στόχο έχει να πλήξει την κυβέρνηση και όχι να βρεθεί λύση. Όμως, η τακτική του «άστο γι’ αργότερα» κανένα όφελος δεν θα αποφέρει στην Ελλάδα

  

Του Γιώργου Καρελιά

Υπάρχουν δύο τρόποι για να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα. Ο πρώτος είναι να το λύσεις. Ο δεύτερος να το αφήσεις να σέρνεται και όπου φτάσει. Στην περίπτωση του «Μακεδονικού» ή «Σκοπιανού» η Ελλάδα (πολιτική ηγεσία, ομάδες επιρροής και λαός) έχουν επιλέξει το δεύτερο.

Σύντομη ιστορική αναδρομή. Εδώ και 25 χρόνια η υπόθεση σέρνεται. Για να μην πούμε ότι αυτό συμβαίνει εδώ και 77 χρόνια, δηλαδή από τότε που ο Τίτο (1945) ενέταξε στην ομόσπονδη Γιουγκοσλαβία και την «Μακεδονία». Οι Αμερικανοί μάς είπαν τότε ότι το έκανε επειδή είχε βλέψεις στην ελληνική Μακεδονία. Η Ελλάδα δεν έκανε τίποτα. Ισως επειδή πάλι οι Αμερικανοί απέτρεπαν οποιαδήποτε αντίδραση, επειδή δεν ήθελαν να ενοχλήσουν τον Τίτο, τον οποίο προτιμούσαν στο ρόλο του «αντάρτη» στο υπό την Σοβιετική Ενωση κομμουνιστικό στρατόπεδο.

Η πορεία των πραγμάτων έδειξε ότι η ύπαρξη αυτού του ομόσπονδου κράτους, μέσα στην ενιαία Γιουγκοσλαβία, δεν αποτελούσε απειλή για την Ελλάδα. Ιδιαίτερα μετά την Μεταπολίτευση, η Ελλάδα είχε άριστες σχέσεις με την Γιουγκοσλαβία του Τίτο και ιδιαίτερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ουδέποτε, όμως, σκέφθηκαν να του ζητήσουν να αλλάξει το όνομα του νοτιότερου τμήματος της χώρας του. Εδώ που τα λέμε, ποιος θα μπορούσε να προβλέψει πρώτα τη διάλυση του ανατολικού μπλοκ και μετά της Γιουγκοσλαβίας;

Ο Τίτο πέθανε, η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε και για την Ελλάδα ξεφύτρωσε το 1992 το φασούλι του Μακεδονικού. Τότε, κατά πολλούς, χάθηκε η ευκαιρία να λυθεί το πρόβλημα μια και καλή. Δεν υπάρχει βεβαιότητα επ’ αυτού, μια που και στην άλλη πλευρά επικρατούσε φανατισμός και οι εθνικιστές είχαν το πάνω χέρι. Βέβαιο είναι , πάντως, ότι και στην Ελλάδα επικράτησαν οι εξαλλοσύνες, με αφετηρία μια εντελώς λανθασμένη δήλωση του Καραμανλή περί «μίας Μακεδονίας που είναι Ελληνική».

Τα χρόνια πέρασαν με το γνωστό συμβιβασμό (FYROM, στα ελληνικά ΠΓΔΜ) και με αποτέλεσμα σαφώς αρνητικό για την Ελλάδα. Η συντριπτική πλειονότητα των κρατών-μελών του ΟΗΕ (μεταξύ αυτών όλες οι μεγάλες δυνάμεις ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα) αναγνώρισε το γειτονικό κράτος με το συνταγματικό του όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Μόνος σύμμαχός μας η Ευρωπαϊκή Ενωση, που τηρεί ακόμα τα διπλωματικά προσχήματα.

Τώρα φαίνεται ότι υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις ώστε να ξανανοίξει το θέμα και να βρεθεί κάποια συμβιβαστική λύση. Και παρατηρούμε τα εξής φαινόμενα:

– Τυχοδιώκτες τύπου Καμμένου σαμποτάρουν εξαρχής την προσπάθεια. Κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι το να ανακαλύπτεις προπολεμικά ονόματα για το γειτονικό κράτος είναι απάτη, όταν ταυτόχρονα εκθειάζεις την «πατριωτική στάση» της κυβέρνησης Καραμανλή το 2008, η οποία, όμως, αποδέχτηκε σύνθετη ονομασία με τη λέξη (βεβαίως όχι Βαρντάρσκα, αλλά) Μακεδονία. Και ο Τσίπρας κάνει ότι δεν καταλαβαίνει το μέγεθος της πρόσκλησης. Θα το καταλάβει όταν ο Καμμένος θα τορπιλίσει την όποια λύση, αν έρθει. Ισως είναι η πρώτη φορά που ο Καμμένος δεν θα κάνει κωλοτούμπα, διότι θα κινδυνεύσει με πολιτική εξαφάνιση.

– Νεο-μακεδονομάχοι οργανώνουν ξανά συλλαλητήρια με παπάδες, πρώην στρατηγούς και παντός είδους Βουκεφάλες. Τους οποίους, δυστυχώς, ενθαρρύνουν διάφοροι πολιτικοί μπας και χάσουν καμιά ψήφο. Ακόμα και ο –πρωταθλητής στην αδιαφορία και αφωνία, εδώ και δέκα χρόνια– Κώστας Καραμανλής δέχεται μακεδονικά σωματεία και το ανακοινώνει. Λες και δεν ξέρει ότι αυτοί δεν δέχονται ούτε τη δική του υποχώρηση του 2008.

– Διάφοροι (όψιμοι) φίλοι μας εμφανίζονται (σήμερα) να είναι στο πλευρό μας, ενώ ήταν οι πρώτοι που έσπευσαν να αναγνωρίσουν το γειτονικό κράτος με το συνταγματικό του όνομα. Η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ αποτελεί το άκρον άωτον του κυνισμού. Και, φυσικά, υπάρχουν οι εγχώριοι φίλοι του Πούτιν, οι οποίοι ενθουσιάζονται με κάτι τέτοια (εδώ).

Πού καταλήγουμε; Ετσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα, το πιθανότερο είναι να μη γίνει τίποτα. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η απέναντι πλευρά κάνει πολλές υποχωρήσεις, οι εδώ αντιδράσεις δεν θα επιτρέψουν να ληφθεί θετική απόφαση.

Πρώτον, διότι ο Καμμένος σέρνει τον Τσίπρα από τη μύτη. Και, δεύτερον, διότι η αντιπολίτευση «τζογάρει» με το θέμα αυτό, αφού έχει ως πρώτο στόχο να φθείρει την κυβέρνηση και όχι να βρεθεί λύση. Αυτό ισχύει κατ’ εξοχήν για τη ΝΔ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δέσμιος από τη μία των «μακεδονομάχων» του κόμματός του και από την άλλη στοχεύοντας να πλήξει τον Τσίπρα μέσω Καμμένου, ολοένα και απομακρύνεται από τις ρεαλιστικές θέσεις ακόμα και του πατέρα του. Όμως, αν υιοθετήσει την καραμανλική τακτική του «άστο γι’ αργότερα», θα το βρει ο ίδιος μπροστά του αύριο και τότε θα είναι χειρότερα.

Ετσι, παρά την καλή συγκυρία, φαίνεται ότι και αυτή τη φορά ο τυχοδιωκτισμός θα νικήσει και λύση δεν θα βρεθεί. Ποιο κέρδος θα έχει η Ελλάδα, αν η γειτονική χώρα αναγνωριστεί ως «Μακεδονία» και από όσους δεν την έχουν αναγνωρίσει ακόμα; Τι θα κερδίσουμε αν το ασταθές γειτονικό κράτος μείνει εκτός ΝΑΤΟ, οδηγηθεί σε διάλυση και αρχίσουν να το διεκδικούν γειτονικές χώρες;

Αν όλα αυτά διαψευστούν και βρεθεί λύση, θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη.

ΥΓ: Εν τω μεταξύ, οι διάφοροι εγχώριοι πατριώτες (νότιοι και βόρειοι, εκατοντάδες χιλιάδες κάθε χρόνο) θα συνεχίσουν να εκδράμουν στα καζίνα των Σκοπίων για να πνίγουν τον «μακεδονικό» πόνο τους…  

protagon.gr

Φυτώριο στελεχών η Ένωση Κεντρώων!

Του Γιάννη Παντελάκη

Τον Σεπτέμβριο του 2015, περίπου 187.000 άνθρωποι αποφάσισαν να νομιμοποιήσουν πολιτικά ένα παρακμιακό φαινόμενο που κινείτο ως το τότε στο περιθώριο της πολιτικής. Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, έστειλαν το κόμμα του Β.Λεβέντη στη Βουλή με τον ίδιο και οκτώ ακόμα βουλευτές. Από την αρχή, πολιτικές δυνάμεις-ιδιαίτερα κυβερνητικές- απενοχοποίησαν όσα σηματοδοτούσε αυτό το φαινόμενο. Περισσότερα από δυο χρόνια μετά και πολιτικά κόμματα το ένα μετά το άλλο αρχίζουν δέχονται στους κόλπους τους βουλευτές του Λεβέντη. Και το κάνουν με σχεδόν πανηγυρικό τρόπο.

Ο Γ.Καλλιάνος προσχώρησε στις ανοιχτές αγκαλιές της Νέας Δημοκρατίας, η Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου πήρε πολύ πρόσφατα μεταγραφή στον ΣΥΡΙΖΑ αυξάνοντας την κυβερνητική πλειοψηφία και ο Γ.Καρράς εντάχθηκε στην Δημοκρατική Συμπαράταξη. Κατά κάποιο τρόπο, η Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη, που λίγο καιρό πριν έριχνε τηλεοπτικές κατάρες τους πολιτικούς του αντιπάλους, έχει μετατραπεί σ ενα φυτώριο στελεχών για τα υπόλοιπα κόμματα ! Σίγουρα δεν το περιγράφεις ως μια αισιόδοξη εξέλιξη όλο αυτό.

Ένα από τα κυρίαρχα προβλήματα της πολιτικής ζωής, είναι αυτό που συνδέεται με το επίπεδο ενός μεγάλου μέρους του πολιτικού προσωπικού. Αν κάποιος παρακολουθήσει μερικές συζητήσεις στη Βουλή ή σε τηλεοπτικές εκπομπές, θα βγάλει αβίαστα ένα τέτοιο συμπέρασμα. Αυτό, σε μεγάλο βαθμό έχει τις ρίζες του, στην απροθυμία νέων-όχι απαραίτητα μόνο ηλικιακά αλλά και σαν εκφραστές σύγχρονων προσαρμοσμένων στους καιρούς απόψεων-ανθρώπων να συμμετάσχουν ενεργά στην πολιτική. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, είναι σχεδόν απωθητικός γι αυτούς,με μερικές πάντα αξιόλογες εξαιρέσεις.

Τα κόμματα δεν ελκύουν νέους ανθρώπους που θα ανανεώσουν τον πολιτικό λόγο και θα συμβάλλουν στην παραγωγή πολιτικής ανεξάρτητα από ιδεολογικές προσεγγίσεις. Τελευταία φορά που κόμμα είχε καταφέρει να εμπνεύσει και προσελκύσει ιδιαίτερα τις νέες-ηλικιακά- γενιές σε μεγάλο βαθμό, ήταν αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία ωστόσο, δεν είχε καλό τέλος, η απογοήτευση από την άσκηση πολιτικής από το βασικό κυβερνητικό κόμμα είχε σαν συνέχεια την απομάκρυνση των νέων ανθρώπων από την ενεργό πολιτική. Τουλάχιστον στην πλειονότητά τους. Οι περισσότεροι απ' όσους είχαν κινηθεί με ανιδιοτέλεια γύρισαν στο σπίτι τους.

Αν κάποιος παρατηρήσει προσεκτικά μερικές παραμέτρους των δημοσκοπήσεων, θα διαπιστώσει πως το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων που απογοητευμένοι επιλέγουν να μη μετέχουν ούτε καν στις εκλογικές αναμετρήσεις, είναι νέοι άνθρωποι. Είναι κάτι περισσότερο αναγκαίο, η πολιτική να εκπροσωπηθεί από κάτι καινούργιο σαν νοοτροπία, λογική, διαχείριση. Το κενό αυτό ωστόσο, δεν μπορεί να καλυφθεί με πολιτικές μεταγραφές απο κόμματα σαν και αυτό του Λεβέντη. Το θέμα, δεν συνδέεται με τα συγκεκριμένα τρία πρόσωπα που προς το παρόν βρήκαν κομματική στέγη σε άλλα κόμματα. Αλλά με την πολιτική νομιμοποίηση του φαινομένου Λεβέντη από τα υπόλοιπα κόμματα.

Άλλωστε, είναι υπό αμφισβήτηση αν έστω σε επίπεδο εντυπώσεων, υπάρχει κάποιο σχετικό κέρδος από αυτές τις πολιτικές μεταγραφές. Θα γοητευτούν ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας την κυρία Μεγαλοοικονόμου να ανακαλύπτει πως η πραγματική της θέση τελικά ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε καν την 154η ψήφο της δεν είχε ανάγκη η κυβερνητική πλειοψηφία. Οι 153 έχουν αποδειχτεί πως αποτελούν μια από τις πιο συμπαγείς πλειοψηφίες που υπήρξαν μεταπολιτευτικά και σίγουρα τα μνημονιακά χρόνια. Οι 153 είναι ικανοί και έτοιμοι να ψηφίσουν τα πάντα χωρίς να δημιουργούν κανένα απολύτως πρόβλημα…

liberal.gr 

Η φτώχεια των ανθρώπων, ο πλούτος των εθνών

“Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες.”

Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

“Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να καταστήσεις ακίνδυνους τους φτωχούς είναι να τους εκπαιδεύσεις να θέλουν να μιμούνται τους πλούσιους.”

Carlos Ruiz Zafón, 1964 -, Ισπανός συγγραφέας

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Παρακολουθoύσαμε την ταινία Lion, του Garth Davis. Ο δεκάχρονος Τηλέμαχος σοκαρισμένος έβλεπε πώς ζουν οι άνθρωποι στην Ινδία.

“Είναι πολύ φτωχή χώρα η Ινδία;” με ρώτησε.

“Η Ινδία είναι ένα απ’ τα ισχυρότερα κράτη του πλανήτη”, του είπα. “Έχει διαστημικό πρόγραμμα, έχει πυρηνικά, έχει τεράστιο πλούτο, σε έκταση είναι το ένα τρίτο ολόκληρης της Ευρώπης και σε πληθυσμό η δεύτερη μεγαλύτερη, μετά την Κίνα.”

“Εδώ δείχνουν ότι είναι φτωχή!”

“Οι άνθρωποι είναι φτωχοί, οι πολλοί. Το κράτος είναι πλούσιο”.

“Πώς γίνεται αυτό;”

~~

Πώς γίνεται αυτό, αλήθεια;

Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι φτωχοί (οι ανασφάλιστοι, οι άστεγοι) στις ΗΠΑ, το πιο ισχυρό κράτος του πλανήτη τα τελευταία 100 χρόνια, είναι πολλοί περισσότεροι (αναλογικά) απ’ ό,τι στην Νορβηγία ή στη Νέα Ζηλανδία.

Το ίδιο ισχύει και στην Κίνα, με χειρότερους όρους.

Στην Ενωμένη Ευρώπη τα ισχυρά κράτη ποντάρουν στη φτωχοποίηση των ανίσχυρων, προκειμένου να μπορέσουν να ανταγωνιστούν τις άλλες μεγάλες οικονομίες.

Μοιάζει να είναι θέσφατο, δοσμένο απ’ τους θεούς: Για να δημιουργήσεις μια ισχυρή οικονομία, πρέπει να δημιουργήσεις οικονομικές ανισότητες.

Και η συνέπεια: Όσο φτωχαίνουν οι πολλοί τόσο αυξάνεται ο πλούτος των ελάχιστων.

Το είδαμε σ’ αυτό που τα media αποκαλούν Οικονομική Κρίση –προσπαθώντας να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι είναι κάτι περαστικό και τυχαίο.

Τα τελευταία χρόνια οι περιουσίες των μεγιστάνων (Ελλήνων, Αμερικάνων, Ινδών, Κινέζων, Γερμανών, ο πλούτος δεν γνωρίζει εθνικότητες) πολλαπλασιάστηκαν.

Από πού τα πήραν αυτά τα χρήματα; Απ’ τους πολλούς. Τους μεσαίους, τους μικρούς, τους ανύπαρχτους.

~~

Για να δημιουργηθούν ισχυρές αυτοκρατορίες – οικονομίες πρέπει να καταστραφούν πολλοί άνθρωποι (και ζώα-δάση-εδάφη-θάλασσες).

Οι άνθρωποι, εμείς, είμαστε το καύσιμο των “Μεγάλων Πολιτισμών”, είτε είναι το Χόλιγουντ είτε είναι το Μπόλιγουντ.

Ο πλούτος δεν επιτρέπεται να μοιράζεται σε όλους. Αυτό αποδυναμώνει την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΓΟΡΑ (με κεφαλαία το απόλυτο θέσφατο της εποχής μας).

Το νεοφιλελεύθερο δόγμα (που είναι η θρησκεία του 21ου αιώνα) διακηρύσσει ότι ο καθένας αμοίβεται σύμφωνα με τις ικανότητες του. Πλουτίζουν οι άξιοι και μένουν φτωχοί οι ανάξιοι.

Οπότε άνθρωποι σαν τον πεντάχρονο Ινδό, που μεγαλώνουν στην ένδεια, δεν καταφέρνουν να γίνουν μεγιστάνες επειδή δεν ήταν αρκετά άξιοι.

Οι αρχικές συνθήκες δεν έχουν καμιά σημασία για τον νεοφιλελευθερισμό, που είναι τόσο επιστημονικός όσο και η αστρολογία.

~~

Πώς πείθονται οι άνθρωποι, οι πολλοί άνθρωποι, να υπηρετούν αυτό το δόγμα που τους θέλει ανύπαρχτους;

Πρώτα εξαναγκάζονται.

Όταν είσαι στα όρια της φτώχειας-λιμοκτονίας θα κάνεις τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί. Το μόνο που σκέφτεσαι είναι πώς θα επιβιώσεις άλλη μια μέρα, εσύ και τα παιδιά σου (όπως ακριβώς έκαναν οι μελλοθάνατοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί).

Στην απόλυτη φτώχεια δεν υπάρχει μόρφωση, δεν υπάρχει έλεγχος γεννήσεων, δεν υπάρχει καμία προοπτική, πέρα απ’ την επιβίωση.

Γιατί δεν επαναστατούν οι φτωχοί; Γιατί έχουν κάτι πολύ πιο σημαντικό να καταφέρουν: Την επιβίωση.

~~

Και στα δυτικά κράτη, όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ελλάδα, γιατί δεν επαναστατούν οι φτωχοί, οι μεσαίοι, οι πολλοί;

Όσοι τολμάνε να το κάνουν αντιμετωπίζουν τη φυλάκιση -και τον θάνατο κάποιες φορές. Κι όσο η επανάσταση είναι θέμα εκατό-χιλίων ανθρώπων, δεν είναι επανάσταση, είναι επεισόδια.

~~

Οι υπόλοιποι, οι πολλοί, πώς πείθονται να υπομένουν;

Καταρχήν πιστεύουν ότι αυτή είναι η φυσική τάξη. Την φτώχεια δεν τη δίνει ο θεός (όπως στις κάστες των Ινδών), αλλά τη δίνει η φύση.

Κάποιοι γεννιούνται ικανοί, κάποιοι ανίκανοι (για τον πλούτο).

Αλλά -αυτό είναι το πιο σημαντικό κομμάτι του μύθου- ο καθένας μπορεί να γίνει πλούσιος, διάσημος, πετυχημένος.

Τα media αγαπούν να αναπαράγουν αυτόν τον μύθο, της ατομικής ανέλιξης. Κι οι φτωχοί ελπίζουν σε κάτι τέτοιο.

~~

Ο μαύρος που μεγάλωσε στο γκέτο, αλλά έγινε μπασκεμπολίστας και είναι πλέον διάσημος -και πλούσιος.

Η άνεργη που ήταν στα πρόθυρα της αυτοκτονίας, αλλά έγραψε τον Χάρι Πόττερ, κι είναι πλέον πιο πλούσια απ’ τη βασίλισσα.

Ο φοιτητής που παράτησε το πανεπιστήμιο, έφτιαξε ένα social media κι έγινε δισεκατομμυριούχος.

Το άσημο κορίτσι που πήγε σε talent show, τη λάτρεψε ο κόσμος, κι έγινε διάσημη (παύλα πλούσια).

Ο άσχημος τραγουδιστής που όλοι τον κορόιδευαν όταν ήταν παιδί, αλλά έγινε είδωλο (και πλούσιος).

Η γυναίκα που αισθανόταν άσχημα για τον εαυτό της στο λύκειο, αλλά τελικά έγινε μοντέλο (και πλούσια).

Το πεντάχρονο παιδί που ζούσε στους δρόμους, το υιοθέτησε μια οικογένεια πλούσιων Αυστραλών, σπούδασε, έγραψε βιβλίο κι έγινε ακόμα πιο πλούσιος.

~~

Όμως για κάθε μαύρο του γκέτο που πέτυχε, υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι που απέτυχαν.

Για κάθε άνεργη που έγινε best-seller υπάρχουν εκατομμύρια άλλες που αυτοκτόνησαν.

Για κάθε φοιτητή που παράτησε το πανεπιστήμιο κι έγινε Ζούκεμπεργκ υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι που δεν πήγαν ποτέ πανεπιστήμιο και δουλεύουν στα Μακντόναλντς.

Για κάθε κορίτσι που έγινε μοντέλο, για κάθε τραγουδιστή που έγινε είδωλο, υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι που δεν τα κατάφεραν.

Και για κάθε παιδί του δρόμου που γλίτωσε απ’ τη φτώχεια υπάρχουν δισεκατομμύρια άλλα που λιμοκτονούν.

~~

Σκεφτείτε το! Ακόμα κι οι ιστορίες που έχουν να κάνουν με κάποιον πλούσιο χρηματιστή-κλπ που αφήνει τα πάντα για να βρει τον εαυτό του, καταλήγουν μ’ εκείνον να γίνεται καλλιτέχνης-κλπ, και να είναι πάλι πλούσιος και επιτυχημένος.

Ουσιαστικά αναπαράγουν το ίδιο μοντέλο: Αν κάποιος είναι άξιος θα γίνει διάσημος και πλούσιος. Ό,τι κι αν του τύχει.

Οπότε, πρώτον, φταις εσύ αν δεν είσαι διάσημος-πλούσιος. Και δεύτερον, ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να τα καταφέρεις να γίνεις -ή έστω να το κάνουν τα παιδιά σου.

Αλλά μπορείς να το κάνεις ΕΣΥ, μόνο εσύ, η επιτυχία δεν συμπεριλαμβάνει άλλους πέρα απ’ τον εαυτό σου.

Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!

~~

Για να καταλάβεις μια κοινωνία, έλεγε ο Λεβιστρός, πρέπει να μελετήσεις τους μύθους της. Κι η σύγχρονη μυθολογία αποτυπώνεται στον κινηματογράφο.

Ο σύγχρονος παγκόσμιος μύθος λέει ότι μόνο ο πλούτος έχει σημασία (ο θεός πέθανε, ο Γκάντι πέθανε, ο Κάστρο πέθανε, κάθε ιδεολογία πέθανε).

Ο σύγχρονος παγκόσμιος μύθος λέει ότι όσοι αξίζουν πλουτίζουν (και ανάποδα: Αυτοί που πλούτισαν ήταν άξιοι).

Ο σύγχρονος παγκόσμιος μύθος λέει ότι όλοι (αλλά ο καθένας μόνος του) μπορούν να γίνουν πλούσιοι.

Ο σύγχρονος παγκόσμιος μύθος ξεχνάει να μας πει ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που θα γίνουν πλούσιοι. Κι ότι όλοι οι άλλοι μοναχά θα επιβιώνουν -και αν.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γελωτοποιός