ΜΕΤΑ ΤΟΝ «ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗ», ΑΣ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ «ΑΖΙΜΟΥΘΙΟ»...

Του ΝΙΚΟΥ  ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Το Φλεβάρη του 1989, τρεις βδομάδες μετά την ανάδειξή του στην προεδρία της Βενεζουέλας, ο «σοσιαλιστή» Πέρες ανακοινώνει σε συνεννόηση με το ΔΝΤ ένα πρωτοφανές πρόγραμμα λιτότητας. Στις 27 του ίδιου μήνα η πρωτεύουσα Καράκας συγκλονίζεται από μαζικές διαδηλώσεις. Ο Πέρες κατεβάζει το στρατό εναντίον του λαού. Ακόμα και σήμερα ο αριθμός των νεκρών, που εκτιμώνται σε περισσότερους από 3.000, παραμένει ανεξακρίβωτος.

Ο τότε πρόεδρος του ΔΝΤ, ο επίσης «σοσιαλιστής» Καμντεσί, δεν μπορεί να κρύψει το θαυμασμό του. Ο Τύπος αναφέρει σχετικά: «Ο διευθυντής του ΔΝΤ κύριος Καμντεσί επαίνεσε τη νέα κυβέρνηση του Κάρλος Αντρές Πέρες για το "θάρρος" της να εφαρμόσει το σκληρό οικονομικό πρόγραμμα που συντάχθηκε προκειμένου να ενισχυθεί η οικονομία».

Πού το πάει το ΔΝΤ;

Του Γιάνη Βαρουφάκη
Σήμερα θα σας απευθυνθώ περισσότερο ως ‘ρεπόρτερ’ και λιγότερο ως σχολιαστής. Ελπίζω ότι, στο πλαίσιο της συζήτησης που έχει φουντώσει σε σχέση με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την «λανθασμένη» εκτίμησή τους από το ΔΝΤ (μια συζήτηση που εδώ στο protagon την ξεκινήσαμε πολύ πριν, π.χ. εδώ), αυτά που έχω να σας μεταφέρω θα φανούν χρήσιμα τόσο σε εκείνους που τείνουν να συμφωνούν με τις θέσεις μου ως προς το τι πρέπει να κάνουμε ως Ελλάδα όσο και στους πολλούς επικριτές των προτάσεών μου. Έτσι τουλάχιστον ελπίζω.

Εξαθλίωση του λαού χωρίς τέλος.

Τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται από την έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ σοκάρουν. Σύμφωνα με αυτήν, σήμερα 3,9 εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή με εισόδημα μικρότερο από 6.000 ευρώ τον χρόνο, όταν για το 2011 οι Έλληνες που βρίσκονταν σε αποδεδειγμένη αδυναμία να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, ήταν 3,1 εκατομμύρια, αυξήθηκαν δηλαδή κατά 800.000 μέσα σε ένα χρόνο.
Η ταξική πολιτική είναι ξεκάθαρη όταν ακόμα και ένας θεσμικός θεσμός όπως είναι η ΓΣΕΕ μας λέει ότι το φορολογικό σύστημα αποτελεί τον πλέον άδικο μηχανισμό ανισοκατανομής του εισοδήματος σε βάρος της μισθωτής εργασίας και σε όφελος των ανώτερων εισοδηματικών στρωμάτων του πληθυσμού.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΕ: 500ΑΡΙΚΟ ΜΙΣΘΟΣ; ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΕΙΝΑΙ!

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ψεύτες, αδίστακτοι ψεύτες και πολιτικοί απατεώνες είναι οι υπουργοί που κατ' εντολήν του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά βγήκαν προχθές και χθες να διαψεύσουν τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Γιώργο Μέργο, ο οποίος μιλώντας τη Δευτέρα στην Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών υπαινίχθηκε σαφώς ότι το 2014 θα μειωθεί περαιτέρω ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα.

Ο ίδιος ο αρμόδιος επίτροπος της ΕΕ Ολι Ρεν εξευτέλισε χθες τη συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ δηλώνοντας χωρίς περιστροφές ότι από το 2014 θα αλλάξει ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα γιατί αυτό προβλέπει το Μνημόνιο που έχουν συνυπογράψει οι κυβερνώντες τη χώρα μας. Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα «παραμένει ακόμη σε υψηλά

Μέργος είσαι και φαίνεσαι, ρε

Του Θανάση Καρτερού

Να που αποδείχτηκε πριν ο αλέκτωρ κάνει το πρώτο κικιρίκου ότι η σοφία του Γιώργου Μέργου συμβαδίζει με τη γενναιότητα. Και αν ως σοφός έλαμψε προχθές με τη δήλωσή του περί κατώτατου μισθού, ως γενναίος έλαμψε χθες. Όταν μας εξήγησε, κοτζάμ άντρας με τέτοιο βιογραφικό, ότι, βρε παιδιά, κάποιο λάθος έγινε, εγώ προσωπικές απόψεις εξέφρασα. Λέει δηλαδή και καμιά βλακεία πότε-πότε, όπως ο λαγός στο γνωστό ανέκδοτο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πέσουν να τον φάνε οι νηστικοί.
Και ούτε λαγός ούτε ζημιά. Παρέμεινε στη θέση του, αν και τον άδειασαν δημοσίως και το Μαξίμου και τα κόμματα της συγκυβέρνησης και ο

Εκλιπαρούν για στροφή

Σταύρος Χριστακόπουλος

Όλοι θυμόμαστε το κλασικό προπαγανδιστικό σχήμα πολύ παλαιότερων δεκαετιών: «Θα έρθουν οι κομμουνιστές και θα μας πάρουν τα σπίτια και τα λεφτά». Οι κομμουνιστές ουδέποτε «ήρθαν». Σήμερα ωστόσο σύμπασα η κοινωνία και το ελληνικό κράτος κατηγορούνται επί... σοβιετισμώ από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που έχει ενσκήψει στη χώρα λεηλατώντας εισοδήματα και δημεύοντας περιουσίες και σπίτια. Ο κυνισμός και η γελοιότητα συνήθως συνυπάρχουν συμπληρωματικά – και στην περίπτωσή μας αυτή η διαπίστωση ισχύει απολύτως.
 

Το αµαρτωλό τρίγωνο της κλεπτοκρατίας

 Βάλια Μπαζού

Το κλειστό κλαµπ που κερδοσκοπεί µε την ανάπτυξη «βιοµηχανίας αγωγών»
εναντίον κρατών που λαµβάνουν µέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, της
δηµόσιας υγείας, των ανθρωπίνων δικαιωµάτων. Και η Ελλάδα στο στόχαστρο.

Έκθεση - σοκ αποκαλύπτει την απόλυτη συνταγή κερδοσκοπίας και την αφαίµαξη δηµόσιου χρήµατος, µέσω της ανάπτυξης «βιοµηχανίας» αγωγών εναντίον των χωρών που λαµβάνουν µέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, της δηµόσιας υγείας, των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, ακόµα και µέτρων στο πλαίσιο της αντιµετώπισης της ένδειας των πολιτών λόγω της οικονοµικής κρίσης!

Ο εθισμός στον έρωτα: Με αφορμή τον γελοίο Άγιο Βαλεντίνο

«Σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι ερωτεύονται. Τραγουδούν για τον έρωτα, χορεύουν για τον έρωτα, γράφουν ποιήματα και ιστορίες για τον έρωτα.  Αφηγούνται μύθους και θρύλους για τον έρωτα. Μαραζώνουν από έρωτα και ζουν από έρωτα, σκοτώνουν από έρωτα και πεθαίνουν από έρωτα. Όπως είπε κάποτε ο ποιητής Γουόλτ Γιούτματ, "Ω, θα διακινδύνευα τα πάντα για σένα". Οι ανθρωπολόγοι έχουν βρει αποδείξεις ρομαντικής αγάπης σε 170 κοινωνίες. Δεν βρήκαν ούτε μία κοινωνία που να μην είχε.

»Αλλά ο έρωτας δεν είναι πάντα χαρούμενη εμπειρία. Στο πλαίσιο μιας έρευνας, φοιτητές υπέβαλαν πολλές ερωτήσεις για τον έρωτα. Ξεχωρίζουν δύο: «Έχετε απορριφθεί ποτέ από κάποιον που αγαπήσατε αληθινά;» Και η δεύτερη ερώτηση ήταν: «Έχετε απορρίψει ποτέ κάποιον που σας αγάπησε αληθινά;» Πάνω από το 95% ανδρών και γυναικών, απάντησαν «Ναι» και στα δύο. Σχεδόν κανείς δεν μένει αλώβητος από τον έρωτα.

»Έχουν γραφτεί πολλά για τον έρωτα, αλλά ίσως το δυνατό ποίημα ειπώθηκε από έναν ανώνυμο Ινδιάνο Κουακιούτλ της Νότιας Αλάσκας, το 1896: "Φωτιά διαπερνά το κορμί μου, με τον πόνο της αγάπης μου για σένα, πόνος διαπερνά το κορμί μου, με τη φωτιά της αγάπης μου για σένα. Πόνος σαν από έξαψη, έτοιμη να εκραγεί με την αγάπη μου για σένα, αναλώνομαι από τη φωτιά, με την αγάπη μου για σένα. Θυμάμαι αυτά που μου είπες. Σκέφτομαι την αγάπη σου για μένα. Σπαράσσομαι απ’ την αγάπη σου για μένα. Πόνος και περισσότερος πόνος, πού πηγαίνεις με την αγάπη μου; Μου είπαν πως θα φύγεις από εδώ. Μου είπαν πως θα με αφήσεις εδώ. Το κορμί μου μουδιάζει από θλίψη. Θυμήσου όσα σου είπα, αγάπη μου. Αντίο αγάπη μου, αντίο".

Η Έμιλι Ντίκινσον έγραψε κάποτε: "Ο χωρισμός είναι το μόνο που χρειάζεται να ξέρουμε από την κόλαση". Πόσοι άνθρωποι έχουν υποφέρει μέσα στα εκατομμύρια χρόνια της ανθρώπινης εξέλιξης; Πόσοι άνθρωποι στον κόσμο χορεύουν από ευτυχία αυτό ακριβώς το λεπτό; Η ρομαντική αγάπη είναι ένα από τα πιο ισχυρά αισθήματα στη Γη.

»Τι συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλό μας με αυτήν την τρέλα; Διαπιστωθηκε ότι υπάρχει δραστηριότητα σε ένα πολύ μικρό τμήμα, κοντά στη βάση του εγκεφάλου, που ονομάζεται «κοιλιακή καλυπτρική περιοχή» (VTA). Εντοπίστηκε δραστηριότητα σε κάποια κύτταρα που ονομάζονται ApEn. Τα κύτταρα αυτά παράγουν ντοπαμίνη, ένα φυσικό διεγερτικό με το οποίο ψεκάζονται πολλές εγκεφαλικές περιοχές. Αυτό το κομμάτι, το VTA, είναι τμήμα του συστήματος επιβράβευσης του εγκεφάλου. Βρίσκεται σε χαμηλότερη θέση από τη διεργασία νοητικής σκέψης. Είναι πιο κάτω από τα συναισθήματά μας. Είναι κομμάτι αυτού που ονομάζουμε ερπετικό πυρήνα του εγκεφάλου και σχετίζεται με τις επιθυμίες, με τα κίνητρα, με την εστίαση και τον πόθο. Στην πραγματικότητα, το ίδιο εγκεφαλικό τμήμα γίνεται ενεργό όταν αισθάνεται κανείς την επίδραση της κοκαΐνης.

»Αλλά η ρομαντική αγάπη, είναι πολύ ισχυρότερη από την επίδραση της κοκαΐνης. Τουλάχιστον από την κοκαΐνη συνέρχεσαι. Η ρομαντική αγάπη είναι μια εμμονή. Σε καταλαμβάνει. Χάνεις την αίσθηση του εαυτού. Δε μπορείς να σταματήσεις να σκέφτεσαι το άλλο ανθρώπινο πλάσμα. Κάποιος κατασκηνώνει στο κεφάλι σου. Και η εμμονή μπορεί να γίνει χειρότερη όταν μας απορρίπτουν.

»Τοποθετήθηκαν στον μαγνητικό τομογράφο τα δεδομένα ανθρώπων αμέσως μετά από μια απόρριψη. Εντοπίστηκε δραστηριότητα σε τρεις εγκεφαλικές περιοχές. Βρέθηκε δραστηριότητα στην εγκεφαλική περιοχή που σχετίζεται με την έντονα ρομαντική αγάπη.

Πολύ κακή σύμπτωση. Όταν σε έχουν παρατήσει, το μόνο που θέλεις να κάνεις, είναι να ξεχάσεις αυτό το ανθρώπινο πλάσμα και να συνεχίσεις τη ζωή σου, αλλά όχι… απλώς το αγαπάς περισσότερο. Όπως είπε κάποτε ο Ρωμαίος ποιητής Τερέντιος: "Όσο λιγότερη είναι η ελπίδα μου, τόσο πιο θερμή είναι η αγάπη μου". Πράγματι, 2.000 χρόνια μετά, ξέρουμε  γιατί, μπορούμε να εξηγήσουμε τι συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο. Το εγκεφαλικό σύστημα, το σύστημα επιβράβευσης των επιθυμιών, των κινήτρων, του πόθου και της εστίασης, γίνεται πιο ενεργό όταν δεν μπορείς να πάρεις αυτό που θέλεις. Σε αυτήν την περίπτωση, το μεγαλύτερο έπαθλο της ζωής: έναν κατάλληλο ερωτικό σύντροφο.

»Βρήκαμε επίσης δραστηριότητα και σε άλλα τμήματα του εγκεφάλου, σε ένα τμήμα που σχετίζεται με τον υπολογισμό κέρδους και ζημίας. Υπάρχει μια σκηνή από ένα θεατρικό έργο του Ντέιβιντ Μάμετ. Είναι ένα ζευγάρι απατεώνων και η γυναίκα απατά τον άνδρα. Αυτός την κοιτάζει και της λέει: "Α, είσαι ένα κακό πόνυ. Δεν πρόκειται να στοιχηματίσω σε σένα". Πράγματι, είναι αυτό το κομμάτι του εγκεφάλου, το κέντρο του επικλινή πυρήνα, που ενεργοποιείται και μετράς τα κέρδη και τις ζημίες. Είναι το ίδιο κέντρο που ενεργοποιείται όταν είσαι διατεθειμένος να πάρεις μεγάλα ρίσκα για μεγάλα κέρδη και μεγάλες ζημίες.

»Επίσης βρέθηκε δραστηριότητα σε μια εγκεφαλική περιοχή που σχετίζεται με τους ισχυρούς δεσμούς προς άλλο άτομο. Δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση που άνθρωποι υποφέρουν ανά τον κόσμο και έχουμε τόσα πολλά εγκλήματα πάθους. Όταν έχεις απορριφθεί στον έρωτα, όχι μόνο κατακλύζεσαι από συναισθήματα ρομαντικής αγάπης, αλλά αισθάνεσαι ισχυρό δέσιμο προς το άτομο αυτό. Εξάλλου, αυτό το εγκεφαλικό κύκλωμα της επιβράβευσης λειτουργεί και νιώθετε έντονη ενέργεια, έντονη εστίαση, έντονο κίνητρο και προθυμία να ρισκάρετε τα πάντα για να κερδίσετε το σπουδαιότερο έπαθλο της ζωής.

»Η ρομαντική αγάπη είναι μια παρόρμηση, μια βασική παρόρμηση ζευγαρώματος. Όχι η σεξουαλική παρόρμηση - αυτή σε κάνει να βγεις εκεί έξω αναζητώντας μια ολόκληρη γκάμα ερωτικών συντρόφων. Η ρομαντική αγάπη σου επιτρέπει να εστιάζεις την ενέργεια του ζευγαρώματος σε έναν κάθε φορά, να διαφυλάττεις την ενέργεια του ζευγαρώματος και να ξεκινάς τη διαδικασία με αυτό το ένα άτομο. Σκέφτομαι όλη την ποίηση που έχω διαβάσει για τη ρομαντική αγάπη και αυτό που τη συνοψίζει καλύτερα είναι κάτι που ειπώθηκε από τον Πλάτωνα, πάνω από 2.000 χρόνια πριν. Είπε: "Ο Θεός του έρωτα ζει σε κατάσταση ανάγκης. Είναι μια ανάγκη. Είναι μια παρόρμηση. Είναι μια ομοιοστατική ανισορροπία. Όπως η πείνα και η δίψα, είναι σχεδόν αδύνατον να εξαλειφθεί". Έχω φτάσει να πιστεύω ότι η ρομαντική αγάπη είναι μια εξάρτηση: Μια υπέροχη εξάρτηση όταν πηγαίνει καλά και μια άκρως τραγική εξάρτηση όταν εξελίσσεται άσχημα.

»Και πράγματι, έχει όλα τα χαρακτηριστικά της εξάρτησης. Εστιάζεις στο άτομο, το σκέφτεσαι μανιωδώς, το ποθείς και διαστρέφεις την πραγματικότητα, τη διάθεσή σου να πάρεις μεγάλα ρίσκα για να κερδίσεις αυτό το άτομο. Έχει τα τρία κύρια χαρακτηριστικά της εξάρτησης. Εθισμό - θέλετε να βλέπετε το άτομο όλο και περισσότερο - εσωστρέφεια και τέλος, υποτροπή.

»Υπάρχουν πολλά ερωτήματα ακόμα που μένει να απαντηθούν και να ερωτηθούν για τη ρομαντική αγάπη. Πρώτα απ’ όλα, γιατί ερωτευόμαστε ένα άτομο κι όχι κάποιο άλλο. Ξέρουμε τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν ερωτεύεσαι πραγματικά, αλλά δεν ξέρουμε γιατί ερωτευόμαστε ένα άτομο, αντί για κάποιο άλλο. Τείνουμε να ερωτευόμαστε κάποιον του ίδιου κοινωνικό-οικονομικού περιβάλλοντος, του ίδιου γενικού επιπέδου ευφυίας, του ίδιου γενικού επιπέδου ομορφιάς, των ίδιων θρησκευτικών αξιών; Γιατί, μπαίνοντας σε ένα δωμάτιο όπου όλοι προέρχονται από το περιβάλλον σας, έχουν το ίδιο γενικό επίπεδο ευφυίας, το ίδιο γενικό επίπεδο ομορφιάς, δεν νιώθετε έλξη για όλους; Υπάρχουν πολλοί λόγοι που ερωτεύεσαι κάποιον και όχι κάποιον άλλον. Η παιδική ηλικία σίγουρα παίζει κάποιο ρόλο, αλλά κανείς δεν ξέρει με ποιο τρόπο. Μέχρις εδώ, μόνο αυτά ξέρουμε. Δεν έχουμε ανακαλύψει με ποιο τρόπο δύο προσωπικότητες ταιριάζουν μεταξύ τους, ώστε να φτιάξουν έναν καλό δεσμό. Μήπως παίζει ρόλο η βιολογία και μας έλκει προς κάποια άτομα, αντί για  κάποια άλλα; Τα επόμενα χρόνια θα είμαστε σε θέση να καταλάβουμε όλα τα είδη των εγκεφαλικών μηχανισμών που καθιστούν ελκυστικό ένα συγκεκριμένο άτομο και όχι ένα άλλο. Το βέβαιο είναι ότι ο έρωτας υπάρχει μέσα μας. Είναι βαθιά εγκατεστημένος στον εγκέφαλο. Η πρόκληση είναι να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον».

(Από τη διάλεξη της ανθρωπολόγου Helen Fischer, στο TED για την Ανατομία του Έρωτα.)

 tvxs.gr   

  

Καταστασιακοί αντιπραγματισταί. Του Ανδρέα Ρουμελιώτη

Είμαι 52 χρονών κι έχω δει «τον Χριστό-φαντάρο», ένεκα τούτου, δεν τρέφω, πλέον, καμιά αυταπάτη.

Είμαι ρεαλιστής και δεν επιδιώκω το αδύνατο (αντιθέτως με ότι διατείνονταν το γνωστό σύνθημα τον Μάη του ’68) γιατί έχει συμβεί το αδιανόητο. Επιπροσθέτως, η ανάγκη με κάνει καταστασιακό αντιπραγματιστή, αφού η δική μας ηττημένη γενιά δεν θα προλάβει τους νέους καρπούς της όποιας ουτοπίας λιπαίνουν οι νεότεροι, να γευτεί.
Ξαναμελετάω το απαύγασμα όσων έχουν γραφτεί για τις κυκλικές οικονομικές κρίσεις του καπιταλισμού και διαπιστώνω, μετά λύπης μου, ότι κάθε γενιά την «άφηναν» να ευδοκιμεί και πριν προλάβει να απολαύσει τους καρπούς της ανάπτυξης, αποσπώντας βίαια ό,τι είχε δημιουργήσει, της έκαναν πατητή. Συνήθως το επιτύγχαναν προκαλώντας παγκόσμιους και περιφερειακούς πολέμους ή εμφύλιους σπαραγμούς.

ΓΣΕΕ: 3,9 εκατ. Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας

Σχεδόν 3,9 εκατ. Έλληνες βρέθηκαν κάτω από το όριο της φτώχειας το 2012, από 3,1 εκατ. που ήταν το 2011, υπογραμμίζει το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ στη μηνιαία έκδοση του «Ενημέρωση». Σύμφωνα με το ινστιτούτο της ΓΣΕΕ το φορολογικό σύστημα αποτελεί τον πλέον άδικο μηχανισμό ανισοκατανομής του εισοδήματος σε βάρος της μισθωτής εργασίας και σε όφελος των ανώτερων εισοδηματικών στρωμάτων του πληθυσμού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι κατέβαλαν ως άμεση φορολογία 6,5 δισ. ευρώ, 47,9% (2009), 6,9 δισ. ευρώ, 52,6% (2010), 7,1 δις ευρώ, 55,5% (2011), ενώ οι επιχειρήσεις κατέβαλαν ως άμεση φορολογία 4,7 δισ. ευρώ, 35,1% (2009), 4,1 δις ευρώ, 30,7% (2010), 3,6 δις ευρώ, 28,7% (2011).

Το «θαύμα»... τετραγωνίστηκε! Του Ν. Μπογιόπουλου

Τη δεκαετία του '90 αλλά και ως τα μέσα της δεκαετίας του 2000, η Ιρλανδία, ο λεγόμενος και «κέλτικος τίγρης», ήταν το «θαύμα της ανάπτυξης». Το πού κατέληξε ο «τίγρης» είναι γνωστό...

Έλα, όμως, που για κάποιους η Ιρλανδία συνεχίζει να αποτελεί«υπόδειγμα». Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει, για παράδειγμα, ότι για την κατάσταση στην Ελλάδα δεν φταίει η πολιτική που εφαρμόζεται, αλλά ο «τρόπος», το «πώς» εφαρμόζεται.

Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και διάφοροι ινστρούχτορες της συμφοράς το επαναλαμβάνουν σαν χαλασμένο μαγνητόφωνο:

«Δέστε - λένε - εκεί, στην Ιρλανδία, το Μνημόνιο πέτυχε»!

Δεν αξίζει να μας λυπηθεί κανείς Της Κρυσταλίας Πατούλη

Εδώ και πέντε χρόνια, η χώρα κατρακυλάει από το κακό στο χειρότερο, και καθόμαστε ακόμα να το συζητάμε. Στα παράθυρα, στα ραδιόφωνα, στις εφημερίδες, στα βιβλία, στο διαδίκτυο. Παρατηρούμε αυτούς που μας βασανίζουν, μας κακοποιούν, μας προδίδουν, μας εκπορνεύουν, μας καταστρέφουν, μας ξεπουλάνε. Και το μόνο που κάνουμε είναι να τους σχολιάζουμε. Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία διέξοδος στο τούνελ.  

Ούτε να μας λυπηθεί ακριβώς μπορεί κανείς. Ούτε και να γελάσει. Ένας κλαυσίγελος γελοίος - πικρός ντουμανιάζει τη χώρα

Το λάθος

Ενα λαθάκι έκανε το ΔΝΤ και πέσαμε όλοι (πλην Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Αρχιεπισκοπής Αθηνών) να το φάμε.
Λάθος έκανε το αντιπαθές ταμείο, δεν έκανε έγκλημα! Αλλωστε τα εγκλήματά του δεν τα κάνει κατά λάθος, αλλά εκ προμελέτης. Αφήστε που, όπως λέγεται, στην πολιτική δεν υπάρχει λάθος, υπάρχει έγκλημα.
Με δύο λόγια, ούτε οι Φράγκοι, ούτε οι τεχνοκράτες, ούτε ο κ. Βενιζέλος είναι αλάνθαστοι και ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω! - ουπς! εις το σημείον αυτό δεν υπαινίσσομαι ότι ο λιθοβολισμός θα ήταν ένα νέο έξοχο μέτρο της κυβέρνησης εναντίον των συνταξιούχων που αδυνατούν να πληρώσουν τους φόρους τους, θα
ήταν απάνθρωπο. Υπάρχουν και οι κατασχέσεις που η απανθρωπιά τους έχει πιο ανθρώπινο πρόσωπο. Μην το κουράζουμε όμως, όλοι
κάνουμε λάθη (εκτός από τους τοκογλύφους). Επί παραδείγματι, η αφεντιά μου σήμερα∙ δεν πρόλαβα να σας γράψω τρεις παραγράφους κι έκανα το λάθος να συμπεριλάβω ανάμεσα σε αυτούς που κάνουν λάθη και τον κ. Βενιζέλο! Ντροπή μου! ο άνθρωπος έχει το αλάθητο! Και το αλάνθαστο! Και το άσφαλτο!

Ιθαγένεια και ηγεμονία. Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Η σπουδή του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, να αξιοποιήσει την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για το «νόμο Ραγκούση», αποτελεί το τρίτο βήμα στην προσπάθεια εγκαθίδρυσης καθεστώτος «νόμου και τάξης».

Η πρώτη ήταν οι συμβολικές κινήσεις κατά της «ανομίας», με επιχειρήσεις τύπου Βίλα Αμαλία. Η δεύτερη ήταν η επίθεση κατά της κοινωνικής αντίδρασης στα μνημονιακά μέτρα, με την επιστράτευση των απεργών του Μετρό και των ναυτεργατών. Η υπόθεση της ιθαγένειας φαίνεται εκ πρώτης όψεως να είναι κάτι διαφορετικό, εφόσον δεν αφορά τα «δικά μας» δικαιώματα, αλλά των περιθωριακών της κοινωνίας μας, των ξένων.

“Ομαδικός βιασμός» της Ζωής Κωνσταντοπούλου από πληρωμένους δημοσιογράφους.

Η αφορμή για αυτό το άρθρο είναι μία συντονισμένη εκπομπή με συρραφή δημοσιευμάτων  από πληρωμένους δημοσιογράφους που θέλουν να ταυτίσουν την Κωνσταντοπούλου με ...βιαστές!
 

Η λίστα Λαγκάρντ αρωματίζει με τη βρώμα της σηψαιμίας της,  τον ούτως ή άλλως πληρωμένο δημοσιογραφικό λόγο. 

 Η εμφάνιση της Ζωής Κωνσταντοπούλου σε μία θεσμική παρωδία,  προανακριτική επιτροπή της Βουλής, έχει εξιτάρει τα ακραία αντανακλαστικά μια σειράς πληρωμένων δημοσιογράφων που το αδίστακτο ,είτε απέναντι στην Κωνσταντοπούλου είτε απέναντι στην κοινωνία, είναι το ίδιο.
 Η λίστα Λαγκάρντ ήταν από την αρχή φανερό(ας όψεται ο Βαξεβάνης) ότι θα προκαλούσε “εκνευρισμό” τόσο στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ όσο και στην Ιερουσαλήμ αυτή καθ αυτή! Πλήθος εφοπληστών, πολιτικών, δημοσιογράφων και νοικοκυράδων αποκαλύφθηκε ότι σε μεγάλο εμβαδό άξιζαν  .. πίσσα και πούπουλα. Κατσαπλιάδες, κοινοί εγκληματίες, μανταλοεπιχηρηματίες που καπνίζουν τα ακριβά τους πούρα  πάνω σε απλήρωτους εργαζόμενους  αλλά έχουν καταφέρει και οικοδομήσει έναν τόσο διεφθαρμένο πολιτισμό που στην κυριολεξία ελέγχει ένα ολόκληρο κράτος. Ένα κράτος μαφίας, αστυνομική-δικαστικής-θεσμικής μαφίας, ένα κράτος δικό τους, όπως τους αξίζει.  Απόλυτη παρακμή. Η μεταβολή του μεταβολισμού του συστήματος προδίδει θεσμική σηψαιμία σε προχωρημένο στάδιο.

Σταυροί στις πόρτες...

Σε μεγάλη αμηχανία βρίσκεται η κυβέρνηση. Αρα θα γίνει πιο επικίνδυνη.
Οταν μάλιστα την αμηχανία συνοδεύει η ανοησία, αρχίζουν οι απιθανότητες.
Γιατί, φέρ’ ειπείν, να χαρατσώνουν ου μην και να φορολογούν τους 18χρονους και τις 18χρονες και να μη φορολογούν τα βρέφη;
Γιατί να μη βγαίνουν τις νύχτες καρακόλια και να σημαδεύουν με έναν κόκκινο σταυρό τις πόρτες των σπιτιών που έχουν ή κρύβουν βρέφη, βυζανιάρικα κι άλλους εχθρούς του Σχεδίου Ανασυγκρότησης της χώρας;
Γιατί να μην περνάει ύστερα απ’ τις σημαδεμένες πόρτες ο έφορας, ο κ. Βρούτσης, ο κ. Βορίδης (που είναι και υπέρ της θανατικής ποινής) να κάνουν χαρατσοπαιδομάζωμα;
Κι όποιος δεν έχει να πληρώσει, επιστράτευση! Γιατί δηλαδή επιστράτευσαν μόνον τους ναυτεργάτες;
Επιστράτευση και γερμανικό νούμερο για όλους - καλύτεροι είναι οι γεωργοί απ’ τους ναυτεργάτες και τσινάνε; Τα μουλάρια τσινάνε, όχι τα τρακτέρ! Τα τρακτέρ τούς σκάνε τα λάστιχα οι Τσουκατοστουρναραίοι!

Ποιος είναι και τι θέλει ο κ. Βορίδης; Του Λ. Πολενάκη

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Βορίδης δήλωσε πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή ότι τάσσεται υπέρ της θανατικής ποινής. Με την υποσημείωση ότι πρόκειται για άποψή του προσωπική. Με το ίδιο επιχείρημα, ότι εξέφραζε άποψη προσωπική, τον κάλυψε στη δική του εκπομπή τη μεθεπομένη ο κ. Πρετεντέρης. Το ζήτημα, όμως, δεν τελειώνει εδώ. Στην ίδια εκπομπή ο κ. Βορίδης είχε δηλώσει επίσης ξεκάθαρα, απαντώντας σε ερώτηση σχετική του συνομιλητή του, «δεν πιστεύω ότι η βία έχει αίτια κοινωνικά». Το τι πιστεύει δεν το είπε, αλλά είναι προφανές και μας βάζει σε μαύρες σκέψεις.

Ομιλία Αλέξη Τσίπρα στην εκδήλωση : “Δημοκρατία, αλληλεγγύη κοινωνική δικαιοσύνη, η αριστερά απαντά στη στρατηγική της έντασης”

• Υπερασπιζόμαστε τη δημοκρατία, την κοινωνική αλληλεγγύη, τα δικαιώματα. 
• Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συμπαγής πολιτική δύναμη που εγγυάται ότι η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα ακρωτηριαστεί από τον νεοφιλελεύθερο ακροδεξιό φονταμενταλισμό της συγκυβέρνησης του Μνημονίου.
• Το «λάθος» για το οποίο μιλά σήμερα το Διεθνές Νομισματικό ταμείο υπήρξε ο οδικός χάρτης της μεγαλύτερης και βιαιότερης νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων που έγινε ποτέ σε ολόκληρο τον κόσμο. 
• Καμία, όμως, πολιτική τέτοιας ακραίας αναδιάρθρωσης υπέρ των πλουσίων, καμία επίθεση σε οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα δεν μπορεί να υλοποιηθεί αν ταυτόχρονα δεν αμφισβητηθεί η ίδια η Δημοκρατία και οι ίδιοι οι θεσμοί της επίσημης νομιμότητας.
• Είναι  αδύνατον μια τόσο ωμή ταξική επίθεση να μην δημιουργήσει οξύτατο πρόβλημα πολιτικής νομιμοποίησης της εξουσίας.
• Νεοφιλελευθερισμός και ακροδεξιά συγκατοικούν στον τύπο της κυβερνητικής εξουσίας σήμερα στην Ελλάδα. Νεοφιλελευθερισμός και ακροδεξιά βαδίζουν χέρι-χέρι σε όλο το καθεστωτικό πολιτικό, κρατικό και μηντιακό φάσμα. Είναι οι δύο όψεις του μνημονιακού νομίσματος.

Πώς να χάσεις το μέτρο

Της Λώρης Κέζα

Οι τρομοκράτες έχουν υποστηρικτές. Οι κομπλεξικοί αστυνομικοί επίσης. Η λογική, όχι

Τρομοκράτες, αστυνομία, μαμάδες. Κοινό χαρακτηριστικό, η υπερβολή. Ακραίες πράξεις, ακραίες αντιδράσεις, ακραίες δηλώσεις. Τρεις διαφορετικές αφετηρίες καταδεικνύουν ότι έχει χαθεί το μέτρο.
Πόσα γκαζάκια, πόσες χύτρες χρειάζονται για να αντιληφθεί ο θυμωμένος πιτσιρικάς ότι δεν αλλάζει η κοινωνία με τέτοιο τρόπο; Οι Πυρήνες της Φωτιάς, από το 2008, πραγματοποίησαν περισσότερες από 200 εμπρηστικές και βομβιστικές επιθέσεις. Εν ολίγοις, ήταν υπόθεση ρουτίνας. Οπως άλλοι νέοι πηγαίνουν μία φορά την εβδομάδα να παίξουν 5Χ5, όπως άλλοι νέοι πηγαίνουν μία φορά την εβδομάδα σινεμά, έτσι και οι Πυρήνες προκαλούσαν ταραχή σε εβδομαδιαία βάση.

ΑΡΙΣΤΕΑ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ

Η στήλη αποχαιρετάει σήμερα την Αριστέα Μπουγάτσου. Μια απ’ τις καλύτερες δημοσιογράφους που είχε ο συντάκτης της την τιμή να γνωρίσει.
Η Αριστέα ήρθε πριν από λίγα χρόνια στην «Ελευθεροτυπία» κυνηγημένη (δηλαδή απολυμένη) από την «Καθημερινή». Ήταν ήδη πολύ γνωστή στο επάγγελμα και βεβαίως στους αναγνώστες, εξ αιτίας των δημοσιογραφικών επιτυχιών που σημείωσε σωρηδόν στη σοβαρή ερευνητική δημοσιογραφία, καθώς κι εξ αιτίας του ήθους και του ακέραιου χαρακτήρα της. Στην «Ελευθεροτυπία», ώσπου έκλεισε, καθόμασταν σε αντικρυστά γραφεία κι έτσι γνωριστήκαμε καλά.

Η επικοινωνία του φόβου, του Νικόλα Σεβαστάκη

Από την Αυγή της Κυριακής

Τα «κρούσματα» δεν είναι πια μεμονωμένες εκπυρσοκροτήσεις και επικοινωνιακές ασχήμιες στο βωμό της τόνωσης της ηγετικής εικόνας του Αντώνη Σαμαρά ή του υπουργού της δημόσιας τάξης. Δείχνουν πια, ολοκάθαρα, ότι μια λογική – και ο παραλογισμός, βέβαια, διαθέτει τη λογική του- λιπαίνει το έδαφος για ακροδεξιές εκτροπές. Εκτροπές μέσα στο κράτος, μέσα σε θεσμούς και όχι μόνο στις μιλιτέρ παράτες και στις καταδρομικές «ασκήσεις» της Χρυσής Αυγής.

Όταν η ίδια η πολιτική εξουσία δείχνει να αντιλαμβάνεται την εμπέδωση της ευταξίας ως εκδίκηση και επίδειξη, το αποτέλεσμα είναι γνωστό: η ανατροφοδότηση της αυτοδικίας και του ερεβώδους μίσους για τη δημοκρατία. Κι όταν μια ορισμένη δημοσιογραφία της εξαχρείωσης μετέχει ολόψυχα σε

Γιάννης Μηλιός. «Ούτε μάγοι ούτε διαχειριστές της μιζέριας»

Συνέντευξη στη ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Τα πρώτα μέτρα μιας κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ «θα αφορούν την αποσόβηση της ανθρωπιστικής καταστροφής» δηλώνει στις «6μέρες» ο Γιάννης Μηλιός, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο ΕΜΠ και υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ. Ο κ. Μηλιός εκτιμά ότι ο κοινωνικός αναβρασμός ανάγκασε το ΔΝΤ να παραδεχτεί το «λάθος», στέλνοντας μήνυμα το οποίο η κυβέρνηση «πρέπει να αποκωδικοποιήσει». Οσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζει ότι, εφόσον αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα, σε πολύ σύντομο χρόνο θα επιδιώξει μέσα από σκληρή διαπραγμάτευση να πετύχει μεγάλο «κούρεμα» του χρέους και μεικτή χρηματοδότηση από δανειστές, ώστε σε συνδυασμό με την ανακατανομή των δαπανών και την αποτελεσματική αξιοποίηση των φορολογικών εσόδων να προχωρήσει στη διάσωση της κοινωνίας.