ΣΥΡΙΖΑ: Κατάργηση μνημονίων - Επαναδιαπραγμάτευση χρέους

Δόθηκαν αργά εχθές στην δημοσιότητα οι προγραμματικές θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που συνεδριάζει σήμερα, εν όψει του Συνεδρίου του κόμματος τον Ιούλιο.

Ανάμεσα στις καινοτομίες, η αποσαφήνιση των κινήσεων μιας κυβέρνησης της αριστεράς για τα μνημόνια και το χρέος, ο διαχωρισμός των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στην Ελλάδα σε 2 κατηγορίες αφού δεν ισχύει «η παραδοσιακή διάκριση των τριών πολιτικών οικογενειών -δεξιά, κέντρο, αριστερά-» καθώς και έμμεση αυτοκριτική με βάση και τα διδάγματα της Κύπρου.

Στους αντίποδες του φιλοευρωπαικού προσανατολισμού των θέσεων της πλειοψηφίας, η «Αριστερή Πλατφόρμα», στις δικές της θέσεις που επίσης ανακοίνωσε, προτείνει «σύγκρουση µε την ευρωζώνη αλλά και την ΕΕ», ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

*Ακολουθούν βασικά σημεία των θέσεων:

Για την Ευρώπη

..Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι µέρος αυτού του ευρωπαϊκού κινήµατος αντίστασης και εξέγερσης. Η δική µας Ευρώπη βρίσκεται στον αντίποδα της Ευρώπης του νεοφιλελευθερισµού, των αυτοκρατορικών βλέψεων κάποιων κρατών της και του εντεινόμενου αυταρχισμού. ∆ική µας Ευρώπη είναι η Ευρώπη των λαών, η Ευρώπη των επαναστάσεων, η Ευρώπη του κοινωνικού κράτους, η Ευρώπη του σεβασµού της παιδικής ηλικίας, των ηλικιωμένων και των ανθρώπων µε ειδικές ανάγκες, η Ευρώπη της επιστηµονικής επανάστασης, η Ευρώπη
του ∆ιαφωτισµού και της ριζοσπαστικής κριτικής του, η Ευρώπη του φεµινισµού, της οικολογίας και του διεθνισµού, η Ευρώπη της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, η Ευρώπη του σοσιαλισµού.

Ο κίνδυνος του «τυχοδιωκτισμού»

Ο σοσιαλισµός και οι αξίες που τον διέπουν είναι ο γνώµονας και το κριτήριο του τι προτείνουµε και πώς δρούµε, του σε ποιους απευθυνόµαστε καιπώς απευθυνόµαστε, του ποιους πείθουµε και πώς τους πείθουµε, του πώς αποτιµούµε επιτυχίες και αποτυχίες. Αλλά η στρατηγική στόχευση επιμερίζεται σε άµεσους στόχους και στις αντίστοιχες τακτικές κινήσεις ή πρωτοβουλίες που εξαρτώνται πάντα από πραγµατικά προσφερόµενες δυνατότητες και πραγµατικούς συσχετισµούς δύναµης. Και εδώ ο πολιτικός φορέας είναι υποχρεωµένος να πλέει µε όλη την απαιτούµενη ευελιξία ανάµεσα στη Σκύλλα του καιροσκοπισµού, που τείνει να αγνοήσει τον στρατηγικό στόχο υποκύπτοντας στο εκάστοτε θεωρούµενο ως εφικτό, και στη Χάρυβδη του τυχοδιωκτισµού, που τείνει να αγνοήσει τους πραγµατικούς συσχετισµούς δύναµης και το πράγµατι εφικτό, απλώς εκφωνώντας στεντόρεια τον στρατηγικό στόχο και τα εν γένει χαρακτηριστικά του.

Ο κεντρικός στόχος

Ο κεντρικός στόχος που θέτει σήµερα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι η ανατροπή της κυριαρχίας των δυνάµεων του νεοφιλελευθερισµού και των µνηµονίων, των δυνάµεων της κοινωνικής καταστροφής, της διαπλοκής, της διαφθοράς και της σήψης, είναι η ανάδειξη µιας κυβέρνησης της συµπαραταγµένης Αριστεράς στηριγµένης σε µια πλατιά συµµαχία κοινωνικών δυνάµεων. Η επιτυχία αυτού του στόχου θα αποτελέσει τοµή σε σχέση µε την ελληνική ιστορία, τοµή που θα δηµιουργήσει νέες, άγνωστες σήµερα, δυνατότητες, τοµή που θα ανοίξει µια νέα σελίδα για την κοινωνία µας και θα δώσει σηµαντική ώθηση σε µια δυναµική που ξεπερνά τα σύνορά µας.

Κυβέρνηση της αριστεράς και μεταρρυθμίσεις

Μια κυβέρνηση της Αριστεράς αποσκοπεί να σταµατήσει τον κοινωνικό και οικονοµικό κατήφορο που επέβαλαν στην Ελλάδα οι δυνάµεις του νεοφιλελευθερισµού και των µνηµονίων, να εξαλείψει τη διαπλοκή και τη διαφθορά, να µεταρρυθµίσει ριζικά και δηµοκρατικά το κράτος και τους θεσµούς του, και να ανοίξει µια νέα πορεία.

Μια τέτοια κυβέρνηση θα σηµατοδοτήσει µια κοµβική αλλαγή του πολιτικού συσχετισµού υπέρ των δυνάµεων της εργασίας, φέρνοντας αυτές τις δυνάµεις στο προσκήνιο. Θα ανοίξει τον δρόµο στην πραγµατική δηµοκρατία και στην ανασυγκρότηση της χώρας ενόσω θα διαλύει το «τρίγωνο» που δυναστεύει τον τόπο επί δεκαετίες, διαπλέκοντας αξεδιάλυτα το κρατικοδίαιτο κεφάλαιο, το πολιτικό σύστηµα του δικοµµατισµού και τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα καθαρίσει το τραπέζι, θα αξιοποιήσει όλες τις έντιµες και δηµιουργικές δυνάµεις της κοινωνίας µας, ανεξάρτητα από ιδεολογικές αναφορές ή πολιτικές πεποιθήσεις, ανοίγοντας παράλληλα δρόµους για να αναπτυχθεί παραπέρα ο αγώνας των εργαζόµενων τάξεων, για να δηµιουργηθεί έδαφος ώστε να ανθίσει η λαϊκή πρωτοβουλία σε όλους τους χώρους και σε όλα τα επίπεδα.

Το αντίπαλο μπλοκ

Η παραδοσιακή διάκριση των τριών πολιτικών οικογενειών -δεξιά, κέντρο, αριστερά- έχει πάψει να αντιστοιχεί στις παγιωµένες για µεγάλο διάστηµα εκπροσωπήσεις κοινωνικών τάξεων και στρωµάτων και στις αντίστοιχα εµπεδωµένες νοοτροπίες. Στη θέση των παραδοσιακών εκπροσωπήσεων τείνουν να διαµορφωθούν δύο αντίπαλα πολιτικό-κοινωνικά µπλοκ. Από τη µια µεριά, είναι το ενιαίο πλέον µπλοκ του τέως δικοµµατισµού µε την προσθήκη της ∆ΗΜΑΡ στην κυβέρνηση και την έµµεση πρόσδεση κάποιων στελεχών του Σηµιτικού «εκσυγχρονισµού» που διαµορφώνουν τυπικά ανεξάρτητες κινήσεις ελπίζοντας να αποκοµίσουν διαπραγµατευτική δύναµη.

Παρά τις κατά καιρούς εµφανιζόµενες διαφοροποιήσεις, επικοινωνιακού κατά βάσιν χαρακτήρα,  αυτό το µπλοκ αλληλοσυµπληρούµενων δυνάµεων που περιλαµβάνει τόσο
ακροδεξιές όσο και κεντροαριστερές συνιστώσες, τείνει να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά παράταξης, µε τη δική της ιδεολογία, µε τις δικές της εφηµερίδες, µε τις δικές της «ενηµερωτικές» εκποµπές στην τηλεόραση, µε τα δικά της στελέχη,  όπως είναι διάσπαρτα στους κρατικούς και περί το κράτος οργανισµούς, µε τους δικούς της οργανικούς διανοούµενους. Η πολύµορφη αυτή παράταξη που τείνει να γίνει ενιαία συνυφαίνεται σχεδόν αξεδιάλυτα µε το κράτος και τους µηχανισµούς ισχύος του, όπως αυτοί είχαν διαµορφωθεί µετά τη µεταπολίτευση, ενώ θεµελιώδης στόχος της φαίνεται πως είναι το να διατηρήσει αυτή τη συνύφανση µε κάθε µέσο.

Το µπλοκ αυτό εκπροσωπεί ταξικά, µε διάφανο πλέον τρόπο, το µεγάλο «ελληνικό» κεφάλαιο -τραπεζικό, εφοπλιστικό, εµπορικό- όπως είναι στενά συνδεδεµένο µε το ευρωπαϊκό και διεθνές. Εκπροσωπεί επίσης το κρατικοδίαιτο κεφάλαιο των «µεγάλων έργων» και των «αποκλειστικών προµηθευτών» που ελέγχει το µεγαλύτερο µέρος των ηλεκτρονικών και έντυπων ΜΜΕ καθώς και άλλους προπαγανδιστικούς µηχανισµούς. Η πολυσυζητηµένη διαπλοκή εντοπίζεται ακριβώς εδώ.

Η Χρυσή Αυγή

Στο (προηγούμενο) µπλοκ παρέχουν στήριγµα µικροαστικά κατά βάσιν στρώµατα που παραµένουν εγκλωβισµένα σε έναν ιστορικά διαµορφωµένο συντηρητισµό και στην
προπαγάνδα του «µονόδροµου’. Ο πολιτικός ρόλος και η δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής αποτελεί προποµπό ολοκληρωτικών κατευθύνσεων του καθεστώτος και µοχλό πίεσης προς ριζικά αντιδηµοκρατικές ρυθµίσεις. Η δήθεν αντισυστηµική ρητορεία και η τροµοκρατική πρακτική της παρα-εγκληµατικής αυτής οργάνωσης επιδιώκει να παροχετεύσει την οργή των άνεργων και των απελπισµένων σε «εύκολους» αποδιοποµπαίους τράγους, κατά τρόπο πλήρως ανέξοδο για το σύστηµα πολιτικής κυριαρχίας. Η Χρυσή Αυγή, µε τις πλούσιες διασυνδέσεις στα Σώµατα Ασφαλείας, συνιστά έτσι το µακρύ χέρι του συστήµατος, δηλαδή το εκκολαπτόµενο νέο παρακράτος.

Η έμμεση αυτοκριτική και η Κύπρος

Έτσι, µολονότι η πολιτική της κυβέρνησης συναντά περίπου καθολική άρνηση, µολονότι η ίδια κλυδωνίζεται από εσωτερικές εντάσεις, η αντίθεση εναντίον της δεν έχει πάρει τη µορφή γνήσιου πολιτικού ρεύµατος. Υπό τη σκιά του φόβου που προκαλεί σε αρκετούς το πλαστό δίληµµα «µνηµόνιο ή χάος» και σε συνδυασµό µε την ένταση της κρατικής καταστολής, η κυβέρνηση έχει κατορθώσει να επιτύχει την ουδετεροποίηση κάποιων στρωµάτων και την ανοχή κάποιων άλλων. Από την άλλη µεριά, οι εξελίξεις στην Κύπρο, ενώ κατέδειξαν πλατιά ικανοποίηση και περηφάνια για το αρχικό κυπριακό «Όχι», δηµιούργησαν εκ των υστέρων έντονα ερωτήµατα για το πόσο µια χώρα µπορεί να αντισταθεί αποτελεσµατικά στους εκβιασµούς του κεφαλαίου και των εκφραστών του και να ακολουθήσει µια συνεπή πορεία αντίστασης στις αντίστοιχες επιταγές.

Η συνθήκη αυτή απαιτεί τον σαφέστερο σχεδιασµό της πολιτικής µας. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ οφείλει να δείξει προς κάθε κατεύθυνση, όχι µόνο ότι πρέπει αλλά και ότι µπορεί να υπάρξει άλλος δρόµος, ότι ο ίδιος είναι αποφασισµένος να τηρήσει µέχρι τέλους τις δεσµεύσεις του για την κατάργηση των µνηµονίων, ότι είναι ικανός να πείσει την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού ότι αξίζει να αγωνιστεί γι αυτόν τον στόχο. Όρος επιτυχίας είναι να δοθεί ολόκληρη η απαιτούµενη έµφαση στην επεξεργασία και την ανάλυση του εναλλακτικού µας προγράµµατος, όπως και των προϋποθέσεων υλοποίησής του.

Οι στόχοι

Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και οι δυνάµεις που στρατεύονται µαζί του δεσµευόµαστε:

1. Να υψώσουµε την ασπίδα κοινωνικής προστασίας που θα αποσοβήσει την ανθρωπιστική καταστροφή. Να µην υπάρχει πολίτης χωρίς το αναγκαίο για την
επιβίωσή του ελάχιστο εισόδηµα, χωρίς περίθαλψη και κοινωνική προστασία, χωρίς
πρόσβαση στα βασικά αγαθά. Να µην υπάρχει παιδί που πεινάει, να µην υπάρχει νοικοκυριό που χάνει το σπίτι του, να µην υπάρχει άνεργος χωρίς επίδοµα ανεργίας.
Η αποκατάσταση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε όλες της τις διαστάσεις βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων µας.

2. Να ακυρώσουµε τα µνηµόνια και τους εφαρµοστικούς τους νόµους στη Βουλή όπου ψηφίστηκαν και να τα αντικαταστήσουµε µε ένα εθνικό σχέδιο οικονοµικής και
κοινωνικής ανόρθωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης, µε ενίσχυση κατά προτεραιότητα επιλεγµένων βιοµηχανικών κλάδων και του αγροτοδιατροφικού τοµέα, σχέδιο που θα εντάσσει ταυτόχρονα στο πλαίσιό του την κοινωνικά δίκαιη δηµοσιονοµική εξισορρόπηση και την πολιτιστική αναγέννηση της χώρας. Η υλοποίηση του σχεδίου αυτού θα επουλώνει τα τραύµατα που έχουν δεχθεί οι εργαζόµενοι και τα λαϊκά στρώµατα και θα αποκαθιστά σταδιακά τους όρους ασφαλούς εργασίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης µε τους ανάλογους µισθούς και συντάξεις ενώ θα δηµιουργεί συστηµατικά προϋποθέσεις ένταξης νέων εργαζοµένων.

3. Να επαναδιαπραγµατευτούµε τις δανειακές συµβάσεις και να ακυρώσουµε τους επαχθείς όρους τους µε βασικό δεδοµένο ότι το ζήτηµα του δηµοσίου χρέους συνιστά
πανευρωπαϊκό και όχι στενά ελληνικό πρόβληµα. Με πρόσθετο δεδοµένο το ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουµε ποτέ το να µετατραπεί η χώρα σε αποικία χρέους, στόχος
της επαναδιαπραγµάτευσης οφείλει να είναι η διαγραφή του µεγαλύτερου µέρους του ενώ εκείνο που αποµένει οφείλει να αποπληρωθεί, µετά από µια περίοδο χάριτος, µε δικαιότερους όρους και µέσω µιας ρήτρας που θα συνδέει τον ρυθµό αποπληρωµής µε τον ρυθµό ανάπτυξης της οικονοµίας.

Οι εκβιασμοί των δόσεων

Ενδέχεται να διατυπωθούν κατά τη διαπραγµάτευση απειλές, ίσως και εκβιασµοί, περί διακοπής της χρηµατοδότησης, περί εξόδου από το ευρώ, ίσως και άλλα. Αλλά, όπως ήθελε να συµπυκνώσει το σύνθηµα που χρησιµοποιήσαµε «καµιά θυσία για το ευρώ», απόλυτη προτεραιότητα για µας είναι η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, και όχι η υπαγωγή σε υποχρεώσεις που άλλοι ανέλαβαν υποθηκεύοντας τη χώρα. Κατά συνέπεια, δεσµευόµαστε ότι θα αντιµετωπίσουµε το ενδεχόµενο τέτοιων απειλών ή εκβιασµών µε όλα ανεξαιρέτως τα όπλα που µπορούµε να επιστρατεύσουµε ενώ είµαστε ήδη έτοιµοι να αναµετρηθούµε ακόµη και µε τη χειρότερη έκβαση. Είµαστε βέβαιοι ότι σε µια τέτοια απευκταία περίπτωση ο ελληνικός λαός θα µας στηρίξει ανεπιφύλακτα.

Τράπεζες και ιδιωτικοποιήσεις

Να θέσουµε το τραπεζικό σύστηµα υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του δηµοσίου, µε ριζική τροποποίηση του τρόπου λειτουργίας του και των στόχων που
σήµερα υπηρετεί, µε αναβάθµιση του ρόλου των εργαζοµένων και των καταθετών. Να ιδρύσουµε δηµόσιες τράπεζες ειδικού σκοπού µε αντικείµενο την αγροτική πίστη, την µικρή και µεσαία επιχείρηση και τη λαϊκή στέγη.

Να ακυρώσουµε τις προβλεπόµενες ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δηµόσιου πλούτου, να επαναφέρουµε υπό δηµόσιο έλεγχο, αλλά ταυτόχρονα να
ανασυγκροτήσουµε πλήρως, τις επιχειρήσεις στρατηγικής σηµασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης ώστε να διαµορφώσουµε έναν ισχυρό, παραγωγικό, αποτελεσµατικό και ανοιχτό σε συνεργασίες δηµόσιο τοµέα νέου τύπου, υπό καθεστώς πλήρους διαφάνειας και υπό τις κατάλληλες µορφές κοινωνικού ελέγχου, µακριά από τη λογική του κρατισµού,  της κοµµατικοποίησης και των πελατειακών σχέσεων

ΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ

Για τις διαδικασίες του Συνεδρίου

Ένα τόσο σηµαντικό Συνέδριο όπως το ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ, το οποίο γίνεται σε µια τόσο κρίσιµη στιγµή για τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ και σε µια από τις πιο κρίσιµες περιόδους για τον τόπο, θα χρειαζόταν µεγαλύτερη προετοιµασία, καλύτερο σχεδιασµό, άνεση χρόνου για την επεξεργασία και συζήτηση των επίµαχων ζητηµάτων και διασφάλιση της ουσιαστικότερης συµµετοχής των µελών και οργανώσεων του φορέα στις Συνεδριακές διαδικασίες και αποφάσεις. Η απόφαση για τη διεξαγωγή του Ιδρυτικού Συνεδρίου χωρίς όλες τις ως άνω προϋποθέσεις συνιστά ένα µεγάλο έλλειµµα.

Η ριζοσπαστικοποίηση της ..ριζοσπαστικής αριστεράς

Το ιδρυτικό Συνέδριο µπορεί να γίνει το Συνέδριο τοµής για το δεύτερο κύµα ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μιας δεύτερης ριζοσπαστικοποίησης µε όρους ταξικούς,
εργατικούς, λαϊκούς, κοινωνικούς , οι οποίοι να πατάνε γερά, προωθητικά και τολµηρά στο έδαφος των εργατικών και κοινωνικών αναγκών στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, στις γειτονιές, τους δήµους, στα σχολεία, στο χώρο της υγείας, στους εργαζόµενους του ιδιωτικού και δηµόσιου τοµέα, στους άνεργους νέους και µεγαλύτερης ηλικίας.

Μια κυβέρνηση της Αριστεράς για να στηρίξει µια νέα προοδευτική πολιτική σοσιαλιστικού ορίζοντα µε διαγραφή χρέους, χωρίς τρόικα, µνηµόνια και δανειακές συµβάσεις, σε σύγκρουση µε την ευρωζώνη αλλά και την ΕΕ. Για να στηρίξει, επίσης, µια πολιτικά ανεξάρτητη πορεία υπεράσπισης και διασφάλισης των νόµιµων δικαιωµάτων της, χρειάζεται να αναζητήσει µια νέα θέση στην περιοχή µας και τον κόσµο.

Η κυβέρνηση

Κεντρική θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τη διέξοδο από την κρίση αλλά και την εκπλήρωση όλων των ως άνω µέτρων, είναι η άµεση εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών και ο γενικότερος αναπροσανατολισµός τους ώστε να διαδραµατίσουν αποκλειστικά ένα νέο αναπτυξιακό, επενδυτικό, παραγωγικό και κοινωνικό ρόλο.

Θεωρούµε ότι σήµερα µια συνεργασία και συµπόρευση όλων των δυνάµεων της Αριστεράς, κατά πρώτο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ µε το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που θα έδινε ισχυρό αριστερό προβάδισµα στο πολιτικό σκηνικό, όχι µόνο καθίσταται όσο ποτέ αναγκαία αλλά και ότι οι τραγικές εξελίξεις που σηµειώνονται στην Ελλάδα και την Κύπρο, µαζί µε τα διδάγµατα που τις ακολουθούν, φέρνουν αντικειµενικά πιο κοντά αυτή τη συµπόρευση και την καθιστούν πιο δυνατή µέσα από αµοιβαίες µετατοπίσεις και την εκδήλωση ισχυρής ενωτικής βούλησης.

http://tvxs.gr

O “Ικαρος” θέλει να ανοίξει φτερά για… Χανιά

Της Χριστίνας Παπασταθοπούλου

Την είσοδό τους στην ακτοπλοϊκή αγορά των Χανίων επιχειρούν για δεύτερη φορά οι Μινωικές Γραμμές, καθώς σχετικό περυσινό αίτημά τους είχε απορριφθεί από το υπουργείο Ναυτιλίας. Ετσι, ένα από τα βασικά αιτήματα που έχουν τεθεί προς συζήτηση στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών(ΣΑΣ), που συνεδριάζει σήμερα στη Νάξο, είναι αυτό των Μινωικών Γραμμών του Ομίλου Γκριμάλντι για δρομολόγηση του επιβατηγού-οχηματαγωγού «Ικαρος Παλάς» στη γραμμή Πειραιάς-Χανιά-Πειραιάς από 1η Ιουλίου του 2013.

Σε σχετική ανακοίνωση της διοίκησης της εταιρείας προς τον τοπικό Τύπο, ανακοινώνεται η κατάθεση της νέας αίτησης στο ΣΑΣ και ενημερώνεται το επιβατικό κοινό ότι το συγκεκριμένο πλοίο αποτελεί στην Ελλάδα ένα από τα πιο σύγχρονα πλοία στην κατηγορία του, το οποίο συνδυάζει μεγάλες ταχύτητες, άνεση και πολυτέλεια στα ταξίδια.

Διευκρινίζεται επίσης ότι με αυτή την επιχειρηματική τους κίνηση στοχεύουν στη δημιουργία εν μέσω ύφεσης επιπλέον θέσεων εργασίας, καθώς όπως τονίζεται το πλοίο θα επανδρωθεί με Ελληνες ναυτικούς, ενώ χάριν της λειτουργίας αυτής της νέας γραμμής θα δημιουργηθούν επί πλέον θέσεις εργασίας στην πόλη αλλά και στο λιμάνι των Χανίων. Η διοίκησης της εταιρείας, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της, ευελπιστεί ότι το αίτημά της θα γίνει αποδεκτό από τον υπουργό Ναυτιλίας.

Να σημειωθεί ότι πέρυσι οι Μινωικές Γραμμές αποπειράθηκαν για πρώτη φορά να κάνουν την είσοδό τους στην αγορά των Χανίων, όπου μετά την αποχώρηση της Blue Star Ferries (λόγω ζημιών) -είχε μπει δυο φορές στη γραμμή των Χανίων αλλά και τις δύο αποχώρησε- η ΑΝΕΚ εξακολουθεί να κρατά το μονοπώλιο. Εάν λοιπόν η γνωμοδότηση του ΣΑΣ αυτή τη φορά είναι θετική για το αίτημα των Μινωικών Γραμμών, ο ανταγωνισμός στη γραμμή που θεωρείται «φιλέτο» ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες αναμένεται να είναι ισχυρός.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με πληροφορίες στη σημερινή συνεδρίαση του ΣΑΣ αναμένεται να κάνουν παρεμβάσεις δήμαρχοι νησιών (Λήμνου, Τήνου, Σίφνου, Σερίφου κ.ά.) οι οποίοι εδώ και καιρό διαμαρτύρονται για την μη επαρκή ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών τους.

ch.papastath@efsyn.gr via http://www.efsyn.gr/

Γιατί το ΠΑΣΟΚ τρώει... «χυλόπιτα» από τη ΔΗΜΑΡ

Του Γ. Δελαστίκ

Δικαστικοί κλητήρες πήγαν προχθές στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Ιπποκράτους για να κάνουν... έξωση (!!!) στο κόμμα της ελάσσονος συμπολίτευσης, επειδή η ηγεσία του είναι «μπαταξήδες» και δεν πληρώνουν το νοίκι! Χρειάστηκαν ώρες διαβουλεύσεων και γραπτή δέσμευση του γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Νίκου Σαλαγιάννη ότι σε δύο μήνες, μέχρι τις 20 Ιουλίου, θα έχουν εκκενώσει τα γραφεία για να μπορέσουν οι δικηγόροι να καλμάρουν τον ιδιοκτήτη. Λίγο ακόμα και ο Βαγγέλης Βενιζέλος θα γύριζε από τις ΗΠΑ και θα βρισκόταν... άστεγος! Το ΠΑΣΟΚ θα αναζητούσε... «γιάφκα» για να συνεδριάσει! Χώρια που θα ήταν πεταμένα στον δρόμο η... σάουνα του Γιώργου Παπανδρέου και τα όργανα του γυμναστηρίου του! Το να απειλείται με έξωση από τα γραφεία που έχει νοικιάσει ένα κόμμα δεν υποδηλώνει απλώς οικονομική κακοδιαχείριση.

Πρωτίστως αποκαλύπτει τεράστιο πολιτικό πρόβλημα του κόμματος αυτού - πόσω μάλλον όταν όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει στην κυβέρνηση! Εκφυλιστικά φαινόμενα τέτοιου είδους σηματοδοτούν καλπάζουσα πολιτική αναξιοπιστία και προϊούσα κατάρρευση σε όλους τους τομείς, από τον εξόφθαλμα οικονομικό ως τον πολιτικό και εκλογικό. Υπ' αυτό το πρίσμα δεν είναι προφανώς δυνατόν να θεωρείται σοβαρή «πολιτική επένδυση» από οποιοδήποτε άλλο κόμμα η ανταπόκρισή του σε προτάσεις είτε εκλογικής συνεργασίας είτε ακόμη και συγχώνευσης προοπτικά με ένα κόμμα πολύπλευρα χρεοκοπημένο. Στον ανελέητο κόσμο της πολιτικής, ένα τέτοιο κόμμα εκλαμβάνεται μόνο ως θήραμα προς κατασπάραξη και όχι ως εταίρος!

Δικαίως λοιπόν η ΔΗΜΑΡ αρνήθηκε κατηγορηματικά προ εβδομάδος και την τρίτη πρόταση συνεργασίας που της έκανε το ΠΑΣΟΚ μέσα στο τελευταίο τρίμηνο. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα συνεχίσει να τρώει μονίμως... «πολιτική χυλόπιτα» σε κάθε πρόταση συμπόρευσης ή συμβίωσης που θα κάνει προς την «Αριστερά της προσκολλήσεως» του Φώτη Κουβέλη, όσο η ΔΗΜΑΡ εκτιμά βάσιμα ότι έχει εξασφαλισμένη την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση και στην επόμενη Βουλή. Ο λόγος είναι απλούστατος: θεωρεί βέβαιη τη συμμετοχή της και στην επόμενη κυβέρνηση είτε βγει ο Σαμαράς πρωθυπουργός είτε βγει ο Τσίπρας! Εδώ δεν ντράπηκε η ΔΗΜΑΡ να συνεργαστεί πλήρως και να υιοθετήσει την πιο ανελέητη και αντιλαϊκή οικονομική πολιτική που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα, θα ντραπεί να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ που ούτως ή άλλως θα ασκήσει σίγουρα λιγότερο εχθρική προς τα λαϊκά στρώματα πολιτική; Ούτε στιγμή δεν θα διστάσει να «αριστεροποιηθεί» και να γλείψει εκεί που έφτυνε! Αγνοούμε φυσικά πότε και σε ποιο πολιτικό κλίμα θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, αλλά οι πιθανότητες να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ αυτοδυναμία είναι εξαιρετικά περιορισμένες, για να μην πούμε μηδαμινές.

Τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ επομένως λογικό είναι να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας και κάποιοι από αυτούς να προβάρουν από τώρα υπουργικά κοστούμια και για μετά τις εκλογές. Αλλωστε, το πολύ πολύ να χρειαστεί να καθαιρέσουν από αρχηγό τον Φώτη Κουβέλη και κάποιους από τους πιο εκτεθειμένους φανατικούς συνεργάτες της Δεξιάς για να σώσουν τα προσχήματα και να διευκολύνουν τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, και να βουλευτούν οι υπόλοιποι. Κανένας από τη ΔΗΜΑΡ δεν πρόκειται να κλάψει τον Κουβέλη, είναι βέβαιο! Ούτε ο Αλέξης Τσίπρας πρόκειται φυσικά να αρνηθεί να συνεργαστεί με τη ΔΗΜΑΡ, αλλά ακόμη και με ένα ΠΑΣΟΚ που δεν θα έχει τον Βενιζέλο επικεφαλής.

Ισα ίσα που τέτοιοι «κακόφημοι» αλλά δήθεν «αναγκαστικοί» εταίροι θα τον διευκολύνουν να κάνει όσες υποχωρήσεις θέλει, αποδίδοντάς τες στους «εκβιασμούς» που υποτίθεται ότι θα του ασκούν ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ. Τώρα πλέον ούτε ως σύνθημα κενό περιεχομένου δεν ακούγεται η «κυβέρνηση της Αριστεράς», δεδομένης αφενός της στάσης του ΚΚΕ και αφετέρου και πρωτίστως της θεαματικής στροφής της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ προς πολύ πιο συμβιβαστικές θέσεις. Μοναδικός λόγος που θα ωθούσε τη ΔΗΜΑΡ σε προσκόλληση στο ΠΑΣΟΚ θα ήταν ενδεχόμενος δημοσκοπικός καταποντισμός της κάτω του ορίου του 3%, οπότε θα ικανοποιούσε πειθήνια κάθε εντολή ή επιθυμία του Ευ. Βενιζέλου. Κάτι τέτοιο όμως δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα, οπότε η ΔΗΜΑΡ λέει συνεχώς «όχι» στο φορτικό πολιτικό κόρτε του ΠΑΣΟΚ.

Πηγή : Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Ο φασισμός αντιμετωπίζεται με τη δημοκρατική εγρήγορση

http://www.dragasakis.gr

Δήλωση του Γ. Δραγασάκη για την αποπομπή βουλευτή της Χρυσής Αυγής από την αίθουσα του Κοινοβουλίου

Σήμερα στη Βουλή δεν είχαμε κάποια διαμάχη μεταξύ κομμάτων. Είχαμε μια προσβολή του Κοινοβουλίου από την Χρυσή Αυγή. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι ο φασισμός αντιμετωπίζεται με διοικητικά μέτρα. Ο φασισμός αντιμετωπίζεται με τη δημοκρατική εγρήγορση, τη συλλογική δράση της κοινωνίας και με την εξάλειψη των κοινωνικών αιτιών που τον τροφοδοτούν. 

Ως Προεδρεύων του Κοινοβουλίου έκανα το αυτονόητο, όχι να τηρήσω τυπικά τον Κανονισμό, αλλά να υπερασπιστώ τον αυτοσεβασμό και του Κοινοβουλίου και όσων είμαστε εκεί μέσα. Δεν μπορούν να μας επιβάλουν να ακούμε τα υβρεολόγιά τους, να ακούμε την άθλια γλώσσα τους, να ακούμε τη ρητορική μίσους ενάντια σε κάθε τι διαφορετικό, σε κάθε τι το οποίο δεν θεωρούν δικό τους. Αυτό έγινε σήμερα.

Θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου και να ευχαριστήσω όλους τους παρόντες βουλευτές αλλά και τους βουλευτές όλων των κομμάτων και βεβαίως τον Πρόεδρο της Βουλής, οι οποίοι στήριξαν τον συγκεκριμένο χειρισμό που έτυχε σε μένα η ευθύνη να κάνω.

Ιδού το "Συνταγματικό τόξο τους" ..!

                                               Του Νίκου Μπογιόπουλου  

Τι υποκριτές! Τι φαρισαίοι! Για τους διοικούντες αρκετών δημοκρατικά ευυπόληπτων εφημερίδων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ ο λόγος. Οι οποίοι με αφορμή όσα συνέβησαν στη Βουλή με τον χρυσαυγίτη βουλευτή Παππά, μόλις χτες (!) ανακάλυψαν ότι στο... Ναό της (αστικής τους) Δημοκρατίας υπάρχουν ναζί! Μόλις χτες...
Κι αφού μόλις χτες το ανακάλυψαν, και μόνο αφότου άκουσαν τον Παππά να λέει ότι ο εθνικοσοσιαλισμός «είναι η νιότη αυτού του κόσμου», έτσι μόλις χτες - κατ' αυτούς - «έπεσαν οι μάσκες» του χρυσαυγιτισμού. Μόλις χτες διαπίστωσαν ότι υπάρχει (σ.σ.: σώπα!...) «υμνητής του Χίτλερ στο Ναό της Δημοκρατίας». Μόλις χτες διείδαν «πίστη στα λόγια του Φύρερ» από τους χρυσαυγίτες. Μόλις χτες...
Αλλά δεν έχει περάσει δα και πολύς καιρός που ο αρχηγός των χρυσαυγιτών χαιρετούσε ναζιστικά σε δημόσιες συγκεντρώσεις. Δεν πάει καιρός από τότε που πάλι ο Παππάς ανέμιζε τις σημαίες με το πουλί της χούντας. Δεν είναι άγνωστες οι «καλλιτεχνικές» κλίσεις του βουλευτή «Καιάδα» σε άσματα (;) που εξυμνούν το Αουσβιτς. Δεν πάει πολύς καιρός που η Χρυσή Αυγή διακήρυττε - εντός Βουλής - το πάθος της για το φασιστικό μεταξικό καθεστώςτης «4ης Αυγούστου».
Δεν είναι ένα και δύο, αλλά δεκάδες και εκατοντάδες τα πρωτοσέλιδα και τα άρθρα του ομώνυμου περιοδικού της Χρυσής Αυγής, που εξυμνούν από τον Χίτλερ και τον Ρούντολφ Ες μέχρι τον Τσολάκογλου. Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, ο Θ. Παφίλης, τους είχε τρίψει στα μούτρα ένα από αυτά τα χιτλερικά πρωτοσέλιδα. Δεν πάει και πολύς καιρός που ο Κασιδιάρης έγραφε (20/4/2011) στο ίδιο περιοδικό για «την ανανεωτική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού».
Κι όμως. Σύμφωνα με ορισμένους μόλις χτες έπεσαν οι μάσκες...
***
Να το πάρει το ποτάμι; Να προσπεράσουμε τον ετεροχρονισμό του πράγματος, να κάνουμε τα στραβά μάτια γι' αυτό το αλά Ραν-Ταν-Πλαν «ξάφνιασμα» και να πούμε «εντάξει, πάει καλά»; Οχι. Γιατί «δεν πάει καλά». Γιατί δεδομένου ότι η Χρυσή Αυγή δεν έχει καμία μάσκα, είναι να αναρωτιέται κανείς: Μήπως άλλοι ψάχνουν (τις δικές τους) μάσκες;...
Εξηγούμαστε:
Στο πλαίσιο της «ανακάλυψης» του «αυγού του φιδιού», διαβάσαμε χτες την παρότρυνση των «Νέων», η οποία απευθύνεται προς «τα κόμματα του συνταγματικού τόξου», όπως αναφέρει η εφημερίδα.
Τι πρέπει να κάνουν τα κόμματα που συγκροτούν - κατά τα «Νέα» - το «συνταγματικό τόξο»; Να συμπήξουν, σύμφωνα με την εφημερίδα, ένα τρόπον τινά «αντιφασιστικό μέτωπο» κατά των ναζί. Μάλιστα...
Ρωτάμε (κι ας μας απαντήσουν και τα «Νέα», αλλά βασικά ας απαντήσουν τα ίδια τα κόμματα του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου»):
α) Η Χρυσή Αυγή έχει 21 βουλευτές. Αλλά προχτές στη Βουλή, κι αφού προηγουμένως ο ναζί χρυσαυγίτης είχε διατρανώσει τα ναζιστικά του «πιστεύω», οι ψήφοι που καταμετρήθηκαν υπέρ της Χρυσής Αυγής ήταν 73! Δηλαδή, πάνω από 50 βουλευτές (επαναλαμβάνουμε: πάνω από 50 βουλευτές!) του περίφημου «συνταγματικού τόξου», αφού άκουσαν τον Παππά να εξυμνεί τον Χίτλερ, αμέσως μετά τους ύμνους του για τον Χίτλερ, ψήφισαν υπέρ της Χρυσής Αυγής!
Μπορούν να μας πουν τα κόμματα του «συνταγματικού τόξου», τίνος κόμματος ή κομμάτων του «συνταγματικού τόξου» βουλευτές είναι αυτοί; Αυτοί είναι, μαζί με τα κόμματά τους, που συγκροτούν το «συνταγματικό» - άμα τε και το «αντιφασιστικό» - «τόξο»;...
β) Πριν μερικές βδομάδες, τον περασμένο Μάρτη, τρεις βουλευτές της ΝΔ (μεταξύ των οποίων ο ίδιος ο γραμματέας της ΝΔ καθώς και ένας υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά) ψήφισαν υπέρ του Κασιδιάρη (!), όταν συζητήθηκε η άρση της ασυλίας του για την επίθεση στην Λιάνα Κανέλλη. Στην ίδια συνεδρίαση, ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ θεώρησε ότι η πιο... δημοκρατική ψήφος στη συγκεκριμένη ψηφοφορία ήταν το «παρών»...
Μπορούν να μας πουν τα κόμματα του «συνταγματικού τόξου», τα κόμματα που οι γραμματείς, οι υπουργοί και φαρισαίοι τους, εντός του Ναού της (αστικής τους) Δημοκρατίας ψηφίζουν υπέρ της Χρυσής Αυγής, καθώς και εκείνοι που τους αναγορεύουν σε «πολέμιους» του «αυγού του φιδιού», αν αρκούν αυτές οι «αντιφασιστικές» τους... δάφνες, ή στην πορεία, κι όσο θα «τεντώνει» το «τόξο» τους, μπορεί να δούμε κι άλλες;...*Δημοσιεύθηκε στο "Ριζοσπάστη" την Παρασκευή 17 Μαΐου 2013. 

Και στο τέλος φταίει ο... ΣΥΡΙΖΑ!

Αναστέλλεται η απεργία των εκπαιδευτικών απ' την ΟΛΜΕ και φυσικά ο φταίχτης είναι ο συνηθισμένος: ο ΣΥΡΙΖΑ!
Γιατί;
Γιατί δεν επέβαλε την απεργία.
Δηλαδή όσοι θέλανε την απεργία χρεώνουν την αναστολή της στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αρα αν γινόταν θα χρεώναν και την απεργία σ' αυτόν;
Όοοοχι!
Μα τι λες;
Αν γινόταν, θα ήταν "θέλημα του αγωνιστικού ελληνικού λαού και όχι ενός κόμματος που θέλει να καπηλευτεί τους αγώνες του".
Μην απορείτε, έτσι θα λεγόταν.
Τότε θα τον κατηγορούσαν ότι καπηλεύεται τους αγώνες. 
(αυτό δεν ήταν άλλωστε το συμπέρασμά τους και από τα κινήματα των πλατειών το 2011;
Το ΚΚΕ έφταιγε επειδή δεν ήταν εκεί, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έφταιγε επειδή... ήταν!)

Το ότι, ας πούμε, το μοναδικό κόμμα το οποίο έδωσε πολιτική στήριξη και κάλυψη στους επίδοξους απεργούς καθηγητές ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό ελάχιστη σημασία έχει για όποιον θέλει εκ των προτέρων να τον βρίσει και να τον κατηγορήσει.
Το ότι τα άλλα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης (τη Χ.Α. επιτρέψτε μου να τη χρεώνω στην κυβέρνηση) εξαρχής κράτησαν αρκετές αποστάσεις από το συγκεκριμένο απεργιακό εγχείρημα, αυτό δεν απασχολεί μάλλον όσους απλώς αρέσκονται στο να κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για όλα.

Και, πριν μου πει κάποιος οτιδήποτε περίεργο (π.χ. ότι... "περνάω γραμμή ΣΥΡΙΖΑ" και τα τοιαύτα), θα υπενθυμίσω πως πριν προκηρυχθεί η απεργία, στις 9/5 είχα εκφράσει αρκετές επιφυλάξεις για τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος, διότι -έγραφα- "αν αποτύχει η απεργία, τότε το πλήγμα θα είναι τεράστιο και για τους εκπαιδευτικούς αλλά και για το θεσμό του συνδικαλισμού εν γένει.
Γι' αυτό -έλεγα πως- θα πρέπει πρώτα να εξασφαλιστεί η επιτυχία της απεργίας και μετά να προκηρυχθεί".
(Για του λόγου το αληθές, διαβάστε την τότε τοποθέτησή μου εδώ.)

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως υιοθέτησε άλλη γραμμή από τη... δική μου και πολλών άλλων που εξέφραζαν επιφυλάξεις. Μεταξύ των οποίων επιφυλάξεις εξέφραζε και το ΚΚΕ, το οποίο όμως σήμερα έρχεται και επιτίθεται στους υπόλοιπους που δεν προχωρούν τελικά στην απεργία, την οποία προηγουμένως το ίδιο... κριτίκαρε! (παράνοια...)
Και παρόλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε και στήριξε (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) με σθένος την απεργία. Και με πολιτικό κόστος. Μην το ξεχνάμε αυτό. Εκείνη την ώρα τον έβριζαν οι περισσότεροι γονείς, αλλά αυτός συνέχιζε να στηρίζει τις επιλογές των εκπιαδευτικών.

Δηλαδή εγώ κινήθηκα κάπως φοβικά και συντηρητικά, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε πολύ πιο... ριζοσπαστικά.
Αλλά για τους ριζοσπάστες συμπολίτες μας αυτό μάλλον δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει στο τέλος της ημέρας να κατηγορηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από όλους για οτιδήποτε.



Αν λοιπόν τελικά δεν αναστελλόταν η απεργία και αύριο που ήταν η κρίσιμη μέρα, όλοι ή σχεδόν όλοι οι εκπαιδευτικοί πήγαιναν κανονικά στη δουλειά τους, λόγω της επιστράτευσης, τότε τί θα γινόταν;
1. Η απεργία θα αποτύγχανε παταγωδώς. 
2. Η κυβέρνηση θα επέχαιρε λόγω της αποτυχημένης απεργίας. 
3. Θα αναδεικνυόταν μια τεράστια αντίθεση μεταξύ συνδικαλιστικών σωματείων και εργαζομένων.
(το 3ο καταλαβαίνετε πόσο επικίνδυνο είναι για το θεσμό του συνδικαλισμού)
Και στο τέλος ξέρετε και τι αλλο θα γινόταν;
4. Οι θιασώτες της απεργίας και πάλι θα έβριζαν τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν οργάνωσε καλύτερα την απεργία (λες και αυτός είναι κυρίαρχος στην ΟΛΜΕ) και θα έβγαιναν κι από πάνω και θα του έλεγαν "Σε τελικά ανάλυση, αφού έβλεπες ότι δε θα τραβήξει, γιατι δεν την ανέστειλες κι έβαλες σε τέτοιο κίνδυνο τους εργαζομένους και το συνδικαλισμό για να παίξεις εσύ πολιτικά παιχνίδια;"
Προκατάληψη να έχεις και αφορμές για να βρίσεις θα βρεις.

Και φυσικά θα είχαν παραβλέψει αυτό που γνωρίζαμε καλά ήδη από την προηγούμενη μέρα των ψηφοφοριών στις ΕΛΜΕ, ότι δηλαδή προκειμένου να ψήσουν οι συνδικαλιστές τους εκπαιδευτικούς να πάνε να ψηφίσουν υπέρ της απεργίας, τους είχαν αφήσει το παράθυρο ανοιχτό, λέγοντας 
"Καλά, ελάτε να ψηφίσετε σήμερα υπέρ και μη φοβάστε για την απόλυση. Είναι πιθανό να την πάρουμε πίσω την απεργία. Αλά πρέπει τουλάχιστον να δείξουμε ως κλάδος μια πολιτική ενέργεια που θα μας εκφράζει".
Αυτό, ενώ ήταν γνωστό, για προφανείς λόγους της φιλοαπεργιακής προπαγάνδας δεν αναδείχθηκε ιδιαιτέρως από τα μέσα που τη στήριζαν.
Το ότι δεν το... πολυδιαφημίζαμε κιόλας, δε σημαίνει ότι δεν ίσχυε.
Οι καθηγητές στην πλειοψηφία τους, φοβούνται για τη δουλειά τους και πιθανότατα δε θα κατέβαιναν στις ψηφοφορίες των ΕΛΜΕ, αν δεν έπαιρναν διαβεβαιώσεις από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ότι θα γίνει ό,τι χρειάζεται προκειμένου να μη χάσουν τη δουλειά τους.

Και πριν κάποιος κατηγορήσει την ΟΛΜΕ, θέλω να ρωτήσω το εξής: αν δεν αναστελλόταν τελικά, πιστεύετε ότι θα απεργούσε κανείς την Παρασκευή;
Η εκτίμησή μου είναι σαφέστατα "όχι".
Δε θα απεργούσε κανείς ή σχεδόν κανείς.

Ποιον θα εξυπηρετούσε λοιπόν η μη αναστολή μιας δεδομένα αποτυχημένης απεργίας;
Η απάντηση δική σας.



Και γιατί θα αποτύγχανε η απεργία;
Διότι οι επίδοξοι απεργοί είναι επιστρατευμένοι!
Το ξεχάσαμε αυτό ή μας φαίνεται παιχνιδάκι;
Ξεχνάμε ότι όποιος απεργούσε αύριο, αυτομάτως θα έχανε και τη δουλειά του άνευ αποζημιώσεως κλπ;
Μετά με τί θα τάιζε τα παιδιά του;
Με... ένδοξους αλλά ηττημένους αγώνες;

Πώς θα μπορούσε ο επιστρατευμένος να απεργήσει;
Θα μπορούσε, αν συνέτρεχαν κάποιες προϋποθέσεις.
1. Αν οι εκπαιδευτικοί, ως κλάδος, έβγαιναν κατά δεκάδες χιλιάδες στα συλλαλητήρια και έδειχναν έμπρακτη αγωνιστική διάθεση, τότε ο ένας θα έπαιρνε κουράγιο απ' τον άλλον και θα έλεγαν "όλοι μαζί μπορούμε να τολμήσουμε". 
Δεν υπήρξε κάτι τέτοιο.
2.Αν οι εκπαιδευτικοί ήξεραν ότι η κοινωνία στέκεται στο πλευρό τους.
Τα λέγαμε και προ ημερών: στην Ισπανία στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο υπήρχε στους δρόμυος λαοθάλασσα από εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς κι έτσι αναγκάστηκε ο Ραχόι να πάρει πίσω το νομοσχέδιο. 
Εδώ όμως, όχι μόνο λαοθάλασσα δεν υπήρξε, αλλά στις συζητήσεις με τον κόσμο έγινε φανερό στον καθένα ότι οι γονείς ουδεμία στήριξη δε δίνουν στην απεργία.
Ούτε βέβαια τα παιδιά (που άλλοτε κάνουν καταλήψεις ακόμη και για τις... τρίγωνες τυρόπιτες) δείχνουν κάποια αγωνιστική διάθεση στήριξης.
Και αφού η πλειοψηφία της κοινωνίας είναι τα παιδιά και οι γονείς, τότε οι εκπαιδευτικοί είχαν την κοινωνία είτε εχθρική απέναντί τους είτε -στην καλύτερη περίπτωση- ουδέτερη.
3. Αν οι εκπαιδευτικοί είχαν δίπλα τους την άμεριστη στήριξη των υπολοίπων εγασιακών ομάδων και κυρίως των δημοσίων υπαλλήλων. Όταν εκδηλώθηκε από την κυβέρνηση η πρόθεση επιστράτευσης, η ΟΛΜΕ ζήτησε από την ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να προκηρύξουν εκείνη την απεργία, προκειμένου να την καλύψουν με τον θεσμικό τους ρόλο και να αποτραπεί η επιστράτευση, αλλά εις μάτην. 
Και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ αρνήθηκαν το αίτημα των εκπαιδευτικών. Έτσι έμειναν ακάλυπτοι ακόμη κι από την συνομοσπονδία των δημοσίων υπαλλήλων.
Ούτε βέβαια είδαμε, όπως ήταν λογικό κι επόμενο, έμπρακτη αλληλεγγύη από τις υπόλοιπες εργασιακές ομάδες.

Επομένως, αγαπητοί μου, πώς να προχωρήσουν σε απεργία όταν δεν έχουν γενικώς ως κλάδος το περίσσιο πάθος και πληθος που χρειάζεται μια απεργία... επιστρατευμένων; Όταν δεν έχουν στήριξη από την κοινωνία;
Κι όταν μάλιστα μένουν ακάλυπτοι από τις υπόλοιπες εργασιακές ομάδες και κυρίως την ΑΔΕΔΥ;

Όχι, είπαμε, για την αναστολή της απεργίας φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πουλημένος, ο αστός, ο καραμπουζουκλής.
Κι ας ήταν το μεγάφωνο της φωνής των εκπαιδευτικών.
Κι ας τους στήριζε κόντρα στο ρεύμα της κοινωνίας.
Κι ας υπέστη, ενδεχομένως, πολιτικό κόστος γι' αυτήν του την επιλογή.



Α! Και μην ξεχνάμε πως δεν ελέγχει ο ΣΥΡΙΖΑ την ΟΛΜΕ. 
Η ΔΑΚΕ και η ΠΑΣΚΕ είναι οι πρώτες σε δύναμη.
Καλώς ή κακώς, η πλειονότητα των εργαζομένων (οι οποίοι θα... απεργούσαν) έχει αναδείξει πρώτες δυνάμεις αυτές τις δύο και όχι τις δυνάμεις της αριστεράς.
Επομένως ένας πολιτικός χώρος που δεν ελέγχει την συγκεκριμένη ομοσπονδία ώστε να εφαρμόσει τη δική του τακτική, που δεν επιθυμεί να παίξει διασπαστικό ρόλο,βλέποντας την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ να στέκονται αξιοπρεπώς, και που εκτιμώντας τις δυσκολίες της απεργίας, συναινεί στην αναστολή της, δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο να θεωρείται υπόλογος και... "προδότης των εργασιακών αγώνων".
Μάλλον προκειμένου να μην παραδεχτούμε τη δική μας αγωνιστική ανεπάρκεια,ως άτομα και ως λαός, είναι βολικό να ρίξουμε τα βέλη εκεί που ρίχνουν όλοι εδώ και ένα χρόνο. 
Φοριέται πολύ...

Έχουμε μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε σάκκο του μποξ.
Έχουμε κάτσει απ' τη μια μεριά εμείς κι απ' την άλλη η κυβέρνηση και τον έχουμε βάλει στη μέση.
Όταν η κυβέρνηση δεν μπορεί ή δε θέλει να μας χτυπήσει ευθέως, χτυπάει τον σάκκο του μποξ, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κι όταν εμείς δεν μπορούμε να χτυπήσουμε την κυβέρνηση, χτυπάμε επίσης τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αρκετά βολικό σαν άθλημα.
Και γλιτώνουμε και τα μαυρισμένα μάτια και εκτονονώμαστε.
Αμ πως!


ΥΓ.: Το άθλημα "φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ" έχει ξεκινήσει ως χόμπι του λαού μας εδώ και 6-7 χρόνια, απ' τις κινητοποιήσεις κατά του νόμου της Γιαννάκου, πήρε διαστάσεις την εποχή του Γρηγορόπουλου, αλλά εδώ και ένα χρόνο έχει αναδειχθεί σε... ολυμπιακό άθλημα, στο οποίο επιδίδεται σύσσωμη η κοινή γνώμη, εξ αριστερών και εκ δεξιών.
 Θα επανέλθω σύντομα στο θέμα "φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ".
http://toixo-toixo.blogspot.gr/

«Shisha» το χειροποίητο ναρκωτικό που σε “λιώνει”

Της Εύας Μανωλαρακη

Ένα φτηνό ναρκωτικό, το οποίο καπνίζεται αλλά και χρησιμοποιείται με ενδοφλέβια χορήγηση, κάνει θραύση στις γειτονιές της Αθήνας και αφήνει πίσω του ζωντανά ζόμπι να περιφέρονται στους δρόμους της μεγαλούπολης. Το όνομα αυτού «shisha». Τι ακριβώς όμως είναι αυτό το ναρκωτικό, από τι αποτελείται, ποιες είναι οι παρενέργειες και ποιοι το προτιμούν;

Το «shisha» είναι η βάση κρυσταλλικής μεταμφεταμίνης δηλαδή πρόκειται για προϊόν αμφεταμίνης, γίνεται με παράλλαξη της μοριακής δομής της αμφεταμίνης και βρίσκεται σε κρυσταλλική μορφή. Αυτό προέρχεται από μία σύντομη, εύκολη και φτηνή διαδικασία που μπορεί να γίνει ακόμα και σε μία κουζίνα ενός σπιτιού. Μεταξύ των εξαρτημένων χρηστών το shisha εμφανίζεται σαν κάτι που είναι επικίνδυνο και γι αυτό σε γενικές γραμμές προσπαθούν αν το αποφύγουν. Η τιμή του όμως η οποία είναι πολύ χαμηλή τους οδηγούν στο να κάνουν χρήση.

“Αν έχεις λίγες γνώσεις χημείας και μία προφύλαξη ναι μπορεί να το φτιάξει ο καθένας” εξηγεί στο koutipandoras.gr ο Γεράσιμος Παπαναστασάτος από το ΚΕΘΕΑ και συμπληρώνει “υγρά μπαταρίας, σαμπουάν ακόμη και λάδια μηχανής είναι μέρος των συστατικών. Ο φώσφορος – ένα από τα συστατικά του shisha. Τα άλατα των υγρών της μπαταρίας περιέχουν φώσφορο και γι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθούν”.

Το shisha είναι το πιο φθηνό ναρκωτικό της αγοράς: “Οι τιμές είναι σχετικές, οι μαρτυρίες των χρηστών μας λένε πως μπορεί να το βρει κάποιος και με 1 ευρώ ενώ η έρευνα που έκανε η εφημερίδα Guardian λέει πως το βρήκαν 6 ευρώ” εξηγεί ο κ. Παπαναστασάτος ο οποίος τονίζει πως για να κάνει κάποιος χρήση αυτού του ναρκωτικού σημαίνει πως είναι ήδη χρήστης: “Η ουσία είναι γνωστή εδώ και χρόνια αλλά δεν φαινόταν να είναι δημοφιλής στον χώρο των εξαρτημένων. Ξαφνικά στη μικρή ομάδα των εξαρτημένων που είναι και άστεγοι στην Αθήνα περίπου από το 2010 έχουμε δει την εξάπλωση του. Δεν είναι η ουσία εισαγωγής στην κουλτούρα των ναρκωτικών. Είναι μία ουσία η οποία έρχεται να συμπληρώσει το ρεπερτόριο των ουσιών όταν κάποιος είναι εξαρτημένος. Δεν ξεκινάει κάποιος με το shisha. Πρέπει να είσαι μέλος μίας κουλτούρας όπου η ουσίες είναι μέρος της καθημερινότητας σας για να μην πονάς. Προφανώς δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ουσίες που συνήθως χρησιμοποιούσαν για να μην πονάνε και γι αυτό στρέφονται σ αυτή”.

Το shisha είναι μία ουσία διεγερτική. Το γεγονός ότι χρησιμοποιούν μία διεγερτική ουσία ενώ μέχρι πρότινος προτιμούσαν οπιούχα δηλαδή κατασταλτικές ουσίες, δείχνει πως το χαρακτηριστικό του πληθυσμού είναι η πολυχρήση. Το ότι είναι διεγερτική αυτή η ουσία έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των χρηστών. Το shisha συνδέεται, επίσης, με σεξουαλική υπερδιέγερση και επιτίθεται στην αντίληψη του χρήστη γρήγορα κάνοντας αδύνατη οποιαδήποτε σκέψη. Εξαιτίας του υπάρχει αύξηση των ανεπιθύμητων κυήσεων μεταξύ των γυναικών που κάνουν χρήση αλλά και σημαντική αύξηση της μετάδοσης των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων ασθενειών. Τα αποτελέσματα όμως από τη χρήση αυτού του ναρκωτικού είναι εμφανή μετά από μόλις βδομάδες. “Δημιουργεί τέτοια βλάβη που μπορεί κάποιος να μην πεθάνει από την τοξικότητα του ναρκωτικού αλλά από όσα προβλήματα έχει δημιουργήσει στον οργανισμό τους. Τις ζημιές που προκαλεί στον οργανισμό η 20ετής χρήση ηρωίνης, το shisha τις προκαλεί σε ελάχιστο διάστημα” εξηγεί ο κ. Παπαναστασάτος. Με μία γρήγορη ματιά στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να δει τις επιπτώσεις που έχει το shisha στην εμφάνιση και κατ” επέκταση στον οργανισμό. Ο κ. Παπαναστασάτος του ΚΕΘΕΑ εξηγεί “Στην αρχή το πρόσωπο και το σώμα του χρήστη γεμίζει πληγές, η απώλεια βάρους είναι άμεση, τα όργανα καταστρέφονται από τα χημικά, το δέρμα γεμίζει ρυτίδες, τα δόντια σαπίζουν, ενώ «καίγεται» το λίπος στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα άνθρωποι 25 και 30 ετών να μοιάζουν αποστεωμένοι”.

http://www.koutipandoras.gr/

ΣΥΡΙΖΑ: Αποικιακό κράτος η Ελλάδα – Σε νεοφιλελεύθερο φαντασιακό κατήφορο η κυβέρνηση

Για "πλήρη υποταγή στα μνημονιακά κελεύσματα, στα ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά και εκποίηση όλου και μεγαλύτερου μέρους μιας σειράς παραγωγικών τομέων της χώρας όπως λιμάνια, αεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες, σιδηρόδρομοι", κάνει λόγο σε ανακοίνωσή του το τμήμα μεταφορών και δικτύων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, σχολιάζοντας την επίσκεψη του πρωθυπουργικού κλιμακίου στην Κίνα

"Η πολυδιαφημισμένη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, μέσα από τον ολισθηρό δρόμο της πώλησης και των τελευταίων υποδομών της χώρας με σκοπό να γίνουν επενδύσεις στο 'αποικιακό κράτος', που ο κ. Σαμαράς ονομάζει 'Ελλάδα', μοιάζει όλο και περισσότερο με ανέκδοτο", επισημαίνει.

"Ο επικοινωνιακός και νεοφιλελεύθερος φαντασιακός κατήφορος της κυβέρνησης αλλά και ο αποπροσανατολισμός του ελληνικού λαού δεν έχει τέλος", προειδοποιεί και συμπληρώνει: "Η Ελλάδα που οραματίζεται ο Πρωθυπουργός έχει όνομα και διεύθυνση. 1.500.000 εκ. άνεργοι, φτώχεια και εξαθλίωση, επιχειρήσεις που κλείνουν κάθε μέρα, απολύσεις, ανθρωπιστική κρίση".

Προς ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής

Αγαπητέ μου, εφόσον έχεις ψηφίσει Χρυσή Αυγή, δεν ξέρω πώς ακριβώς να σε προσαγορεύσω. Ας μείνουμε στο «κύριε» που, υποθέτω, μας καλύπτει και τους δύο. Η επιστολή αυτή δεν απευθύνεται στα μέλη της Χρυσής Αυγής, διότι κάθε διάλογος με τους φασίστες είναι αγώνας άγονος, απευθύνεται όμως σε πολίτες που, στο πλαίσιο της δημοκρατίας, επέλεξαν να ψηφίσουν αυτό το κόμμα. Κι ακριβώς αυτό, η δημοκρατία είναι το πρώτο ζητούμενο. Για την ίδρυσή της, την καθιέρωσή της και την υπεράσπισή της στην Ελλάδα, όπως και παντού αλλού, πλήθος πολιτών, μέγεθος λαού, έχουν χύσει το αίμα τους, αριστεροί, κομμουνιστές, κεντρώοι, σοσιαλιστές, δεξιοί, σοσιαλδημοκράτες, χριστιανοί, αναρχικοί, εβραίοι, αλλοεθνείς, έχουν χύσει το αίμα τους κι έχουν δώσει τη ζωή τους. Μόνον οι φασίστες το μόνον που έχουν δώσει για τη δημοκρατία είναι οι σφαίρες τους εναντίον της.

Ξέρω τις ενστάσεις σου: η δημοκρατία, ιδίως σήμερα, είναι εκφυλισμένη, διεφθαρμένη, ακόμα και πρόσχημα ολιγαρχίας. Αυτό εξαρτάται από το ειδικό βάρος του λαού και την πολιτική του ισχύ μέσα στη δημοκρατία. Συνεπώς χρειαζόμαστε μια καλύτερη δημοκρατία σήμερα και μια ανώτερη αύριο, όχι τον θάνατό της. Ο θάνατός της θέτει οριστικώς τον λαό στο περιθώριο. Αντιθέτως, ο αγώνας για τη βελτίωσή της φέρνει τον λαό πιο κοντά στην εξουσία, είτε για να την επηρεάζει προς όφελός του, είτε για να την πάρει κάποια στιγμή στα χέρια του και να της δώσει νέο νόημα, ανθρωπιστικό. Και τέλος, στη δημοκρατία ψηφίζεις. Εστω Χρυσή Αυγή. Σε καθεστώς Χρυσής Αυγής, όμως, θα ψήφιζες μόνον ό,τι θα σε διέτασσαν.


Σου λένε ότι η Χρυσή Αυγή είναι κόμμα διαμαρτυρίας. Ψέμα! Είναι κόμμα της εξουσίας. Οχι εξουσίας. Της εξουσίας. Σε ποιον αγώνα για τα δικαιώματά σου είδες τη Χρυσή Αυγή να συμμετέχει και να αγωνίζεται; Σου λένε τα μέλη της ότι δεν κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις διότι θα γίνει χαμός με τους αριστερούς. Τότε γιατί δεν διοργανώνουν άλλες, δικές τους διαδηλώσεις αλλού; Πότε είδες τη Χρυσή Αυγή να διαδηλώνει για το μεροκάματό σου, για την ασφάλισή σου, τη σύνταξή σου; Ποτέ! (Η αλήθεια όμως είναι ότι η Χρυσή Αυγή εν τέλει «κατεβαίνει» στις διαδηλώσεις. Για να τις διαλύσει. Μαζί με τους μπάτσους και τους μπάχαλους...)

Σου λένε ότι η Χρυσή Αυγή ακούει τον πόνο σου, τον καημό σου, τα βάσανά σου. Τίποτα δεν ακούει. Απλώς θέλει εκείνη να ακούς τι σου λέει αυτή για τον πόνο σου και τα βάσανά σου. Για δοκίμασε να της αντιμιλήσεις σε όσα σου κανοναρχεί. Ουδείς διάλογος μπορεί να συμβεί μέσα στα φασιστικά κόμματα, παρά μόνον η έκδοση εντολών και η υπακοή σε αυτές. Είναι κόμματα υποταγής. Ο αρχηγός, ο φύρερ, έχει το αλάθητο του Πάπα. Η δομή τους είναι μιλιταριστική. Ο ένας διατάζει, ο άλλος υπακούει. Δεν είναι μεταξύ τους ίσοι, ούτε ισότιμοι. Τα κόμματα αυτά δεν απευθύνονται σε ελεύθερους ανθρώπους, σε ελεύθερα σκεπτόμενους πολίτες, αλλά σε οπαδούς, σε υπηκόους, που πρέπει να λαμβάνουν και να εκτελούν εντολές. Η διαφωνία είναι αμφισβήτηση του αρχηγού, είναι αίρεση, είναι ανταρσία, είναι έγκλημα καθοσιώσεως. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι η φωνή του λαού, είναι φερέφωνο της εξουσίας. Η Χρυσή Αυγή δεν σε θέλει στον δρόμο να αγωνίζεσαι, σε θέλει στον καναπέ να βρίζεις με ανήμπορη λύσσα θεούς και δαίμονες, ώσπου να μην μπορείς να ξεχωρίσεις τους θεούς απ’ τους δαίμονες.


Σου λένε ότι είναι πατριώτες. Ουδέποτε η ακροδεξιά έκανε καλό στην πατρίδα. Την έβλαψε όσον και οι ξένοι κατακτητές με τους οποίους συνεργάστηκε. Ιδιαιτέρως η Χρυσή Αυγή, επειδή ντρέπεται να παραδεχθεί ότι ήταν (και είναι) εθνικοσοσιαλιστική, δηλώνει εθνικιστική. Εν πρώτοις, ο εθνικοσοσιαλισμός δεν διαφέρει ιδιαιτέρως απ’ τον εθνικισμό και πάντως διαφέρει όσον ο Χίτλερ απ’ τον Φράνκο ή ο Μουσολίνι απ’ τον Κεμάλ Ατατούρκ, όταν οι μεν εξόντωναν Εβραίους και κομμουνιστές και οι δε Ποντίους και Αρμενίους.


Δεν είναι πατριωτική η Χρυσή Αυγή, διότι ο «πατριώτης» που μισεί τις πατρίδες των άλλων είναι εθνικιστής. Μισάνθρωπος, ξενόφοβος. Και δειλός. Διότι δεν έχει το γνώθι σαυτόν και δεν ομολογεί ούτε στον εαυτόν του ότι κάτι σκοτεινό έρπει μέσα του. Που εκφράζεται εύκολα με κουβέντες του καφενέ για τους «κωλοξένους», αλλά μάλλον (ακόμα κι αυτό το σκοτεινό μέσα του) θα πάθαινε φρίκη στη θέα ενός σφαγμένου ανθρώπου που πριν να δολοφονηθεί ήταν κάτι, Πακιστανός, Ελληνας, Τούρκος, Γερμανός, ενώ τώρα είναι μόνον νεκρός.Ή με χαρακωμένο πρόσωπο ή σπασμένος στο ξύλο. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τα ελληνικά γράμματα; Με τη φιλοσοφία, τη δημοκρατία, την ποίηση, την ιατρική; τα τραγούδια μας;


Γιατί άραγε οι Χρυσαυγίτες είναι ανορθόγραφοι (έως αηδίας); γιατί δεν ξέρουν γρυ απ’ την ελληνική ιστορία; Διότι αν ήξεραν, δεν θα ήταν Χρυσαυγίτες. Πες μου έναν άνθρωπο των γραμμάτων, έναν ποιητή, έναν καλλιτέχνη, έναν επιστήμονα που να υποστηρίζει τη Χρυσή Αυγή. Ούτε ένας! Γιατί; Ξέρω τις ενστάσεις σου για τους διανοούμενους, δεν είναι όμως όλοι εξωμότες, ούτε αργυρώνητοι. Γιατί, απ’ όσους είναι καθαροί, δεν υποστηρίζει ούτε ένας τη Χρυσή Αυγή; Απ’ τους ηθοποιούς που αγαπάς, γιατί δεν υποστηρίζει αυτό το μόρφωμα ούτε ένας; Ξέρω ότι ιδιαιτέρως απ’ τους αριστερούς διανοούμενους ορισμένοι (μην πεις όλοι, η γενίκευση οδηγεί στον φασισμό) σε εκνευρίζουν. Και μένα. Οι προσκυνημένοι. Στους απροσκύνητους όμως ανάβω κερί. Εσύ σε ποιους ανάβεις κερί; Τι σχέση έχει ο Τσιτσάνης μέσα σου με τον Καιάδα;

Σου λένε οι Χρυσαυγίτες ότι είναι ιδεολόγοι. Ποιας ιδεολογίας όμως; Χριστιανοί δεν είναι. Για τους χριστιανούς ο εθνισμός, πόσω μάλλον ο εθνικισμός, είναι αίρεση. Τι σχέση είχαν οι φασίστες και οι δωσίλογοι με τους λαϊκούς παπάδες που βγήκαν αντάρτες, εκτός από το να τους εκτελούν; Θα μου πεις, είχαν σχέση με το μέρος του κλήρου που συνεργάστηκε με τους ναζί. Ναι! πόσο χριστιανικό ήταν αυτό, πόσο πατριωτικό; Αλλά, αν δεν είναι χριστιανοί, είναι, σου λένε, λάτρεις των αρχαίων Ελλήνων. Μη σου πω και των Βυζαντινών. Εν πρώτοις, καλύτερος απ’ τον λάτρη είναι ο γνώστης. Και οι φασίστες από την Ιστορία «γνωρίζουν» μόνον τους μύθους της. Για αυτό και την εξιδανικεύουν. Την αντιλαμβάνονται ως μια διαμάχη καλών και κακών. Ψώνια είναι. Οπως όλοι οι ανιστόρητοι. Δημιουργούν μια δική τους ψευδή ιστορική ταυτότητα κι αρχίζουν τα καραγκιοζιλίκια όπως με την «αιμοδοσία μόνον για Ελληνες», στέλνοντας στον διάολο τον Ιπποκράτη, την αρχαία ελληνική γραμματεία καθώς και την ελληνική κληρονομιά στον παγκόσμιο πολιτισμό. Αλλά μη μακρηγορώ για όλα αυτά, κατά βάθος τα ξέρεις. Αλλο γινάτι βγάζεις και η οργή σου δίνει τόπο στη Χρυσή Αυγή να υπάρχει. Αυτό που σε καίει είναι το μεταναστευτικό πρόβλημα.

Ζόρικο πρόβλημα. Πρόβλημα που παράγει προβλήματα. Το κράτος δεν θέλει να το λύσει, μάλιστα ορισμένες εκδοχές του χρειάζονται στην εξουσία, όπως χρειάζονται και φθηνά εργατικά χέρια στα πάσης (κακής) φύσεως αφεντικά.


Πώς λύνεται αυτό το πρόβλημα; Δύσκολα. Αλλά για να το προσεγγίσουμε πρέπει να κάνουμε ορισμένες βασικές παραδοχές. Δεν λύνεται με την ξενηλασία, το άνοιγμα κεφαλιών, το ξύλο και το πογκρόμ. Ούτε είναι όλοι οι μετανάστες, νόμιμοι ή παράνομοι, κακοποιοί κι εγκληματίες. Αντιθέτως, τους περισσότερους τους εκμεταλλεύονται επιτήδειοι σε δουλειές που εμείς δεν κάναμε επί πολλά χρόνια. Το πρόβλημα με τους μετανάστες είναι πρωτίστως ταξικό, όπως και το δικό σου. Καθόλου εξαθλιωμένος Πακιστανός δεν ήταν ο «καθώς πρέπει» Ολλανδός που κατέσφαξε το Ρωσάκι στην Κρήτη. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ολλανδός ήταν πιο φθηνός εργάτης από σένα, παρ’ ότι σε έχουν κάνει και σένα τόσον φθηνό εργάτη όσον έναν Βούλγαρο. Ομως ούτε ο Ολλανδός ούτε ο Βούλγαρος ούτε ο Πακιστανός σού «παίρνουν τη δουλειά», που δεν σου δίνει το αφεντικό, αλλά το αφεντικό που δεν σου τη δίνει.

Θα μου πεις, μεγάλο θέμα άνοιξες τώρα -οι υποβαθμισμένες γειτονιές, η τρομοκρατία των συμμοριών, η βία κατά των γηγενών, μάλιστα των πιο αδύναμων- δεν αντέχει η Ελλάδα τέτοιο βάρος. Ωραία! να βρούμε λύσεις! Ομως τι λύσεις σού προτείνει η Χρυσή Αυγή; ότι θα διώξει τους παράνομους; πώς; με πογκρόμ; Δεν σε ενδιαφέρει, αρκεί να τους διώξει; Mα, αν δεν μπορεί να τους διώξει, πώς θα τους διώξει; Παραμυθιάζεσαι ή σου αρέσει να σε δουλεύουν;

Ας σοβαρευτούμε. Δεν σου κρύβω ότι αυτό το πρόβλημα προκαλεί αμηχανία σε όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις και όλους τους δημοκρατικούς πολίτες. Για αυτό και η δυσκολία όλων μας να προτείνουμε λύσεις. Στο μεταξύ όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει. Κάθε μέρα έχουμε όλο και πιο πολλά κρούσματα ρατσιστικής βίας. Είναι αυτό λύση; Οι εμπρησμοί μικρομάγαζων, οι ξυλοδαρμοί, οι φόνοι; Για το μέγα αυτό πρόβλημα, το μεταναστευτικό, έχει αρχίσει συζήτηση στη χώρα από καιρό. Διεξάγεται δύσκολα. Δεν έχει οδηγήσει ακόμα σε χρήσιμα αποτελέσματα. Πρέπει να διευρυνθεί. Για να διευρυνθεί και να τελεσφορήσει χρειάζεται σκέψη, νηφαλιότητα, ανθρωπιστική προσέγγιση, φως, όχι νύχτα, μπράβους, βία, μισανθρωπία και τρέλα. Ή μήπως διαφωνείς;


Η Χρυσή Αυγή είναι δηλητήριο. Δηλητηριάζει νέα παιδιά και τους εμφανίζει τους διωγμούς (που και οι πατεράδες μας υπέστησαν) ως περιπέτεια. Οι διωγμοί, ο μιλιταρισμός, η νομιμοποίηση των υπερανθρώπων, αυτών που έχουν δικαίωμα ζωής ή θανάτου επί των... υπανθρώπων, είναι μόνον η αρχή - το δικό μας 1933. Στο τέλος, το 1945 τα παιδιά κατέδιδαν τους γονείς τους και τους εκτελούσαν οι ναζιστικές ομάδες θανάτου σαν σκυλιά. Με ποια φωτιά απ’ την κόλαση παίζεις;
Δεν μας ταιριάζει τέτοιο έγκλημα, τέτοια ταπείνωση - δεν έχουν σχέση με την παράδοση και τον πολιτισμό μας. Δεν μπορεί νέα παιδιά να χαιρετούν ναζιστικά και να αυτοπαραμυθιάζονται ότι χαιρετούν... αρχαιοελληνικά. Δεν μπορούν να μιλούν για «αίμα και τιμή» χωρίς να ξέρουν ότι μιλούν για αίμα φόνων και τιμή τριάκοντα αργυρίων.


Καιρός να τελειώνει αυτό το μακάβριο αστείο. Το 1933 οι Γερμανοί δεν ήξεραν. Ούτε οι Ιταλοί το 1923. Τώρα όλοι γνωρίζουμε. Ξέρουμε τι είναι ο φασισμός και σε ποια αποκτήνωση οδηγεί τον άνθρωπο. Κάθε ψήφος στους φασίστες βγάζει έναν δαίμονα απ’ την κόλαση για να ξαναπαίξει παιχνίδι. Δεν μπορεί το μεταναστευτικό, ένα δύσκολο πρόβλημα, να γίνεται αιτία για εύκολες επιλογές που δυναμώνουν το πιο άγριο θηρίο που αντιμετώπισε ποτέ ο άνθρωπος: τον ναζισμό.
Σας παρακαλώ! θυμηθείτε τι ήταν ο φασισμός. Πάρτε βιβλία οι νεότεροι να μάθετε. Χαϊδεύουμε με την ανοχή μας και θρέφουμε με την ψήφο μας ένα τέρας. Τον πιο σκοτεινό και μοχθηρό μηχανισμό του συστήματος.

Ο φασισμός δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Το χρησιμοποιεί. Το ίδιο και το μεταναστευτικό. Δεν ξέρει να το λύσει, δεν θέλει να το λύσει, θέλει να το χρησιμοποιήσει. Εναντίον σας. Μη χρησιμοποιείτε την ψήφο σας εναντίον σας, εναντίον των παιδιών σας, εναντίον των συναδέλφων σας, εναντίον του πλησίον σας.

Ξέρω, με κοιτάζεις με μισό μάτι, δεν με πιστεύεις. Κάνε λοιπόν ένα πείραμα - που όμως δεν σου το συνιστώ, ολόθερμα δεν σου το συνιστώ. Πήγαινε στα γραφεία της Χρυσής Αυγής και πες τους πράγματα που δεν θέλουν να ακούσουν. Θα σε προπηλακίσουν. Αν επιμείνεις, θα σου σπάσουν το κεφάλι. Ή μήπως δεν το ξέρεις; Αυτό το πολίτευμα θέλεις; Μπορεί επίσης να λες ότι ξέρεις τι είναι οι ναζί, αλλά εσύ απλώς τους ψηφίζεις για «να κάνουν τη βρώμικη δουλειά» κι ύστερα πάπαλα! Αν έτσι νομίζεις, δεν χρειάζεται να πας εσύ στα γραφεία τους, θα έρθουν εκείνοι στο σπίτι σου. Με την ψήφο σου. Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμη στιγμή. Δεν έχει την αντοχή για αφροσύνες, πόσω μάλλον για πεμπτοφαλλαγγίτες μέσα της. Σκέψου. Κι αφού σκεφθείς, ξανασκέψου. Με σκέψη και διάλογο λύνονται τα προβλήματα, όχι με ύβρεις, ψευτιές, τρέλες και φόνους...



email: stathis@enikos.gr via http://www.enikos.gr/

Έχει αρχίσει να φαίνεται το ξέφωτο που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός

Στις 19 Απριλίου 2013 ο κ. Πρωθυπουργός δέχθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου τα στελέχη της 33ης Α΄ Μοίρας της Πολεμικής Αεροπορίας και είχε δηλώσει: «Είμαι βέβαιος ότι σε λίγο θα φανεί το ξέφωτο…».
Θέλουμε να έχετε όλοι οι Έλληνες απόλυτη εμπιστοσύνη στο λόγο του κ. Σαμαρά. Μην παρασύρεσθε επειδή στο παρελθόν είπε «όχι» στην Ν.Δ. (διότι την κατηγορούσε ως άχρηστο κόμμα) και πήγε να φέρει την «πολιτική άνοιξη» στον τόπο και μετά είπε «ναι» στην Ν.Δ. Μην επηρεάζεσθε επειδή έλεγε «όχι» στο μνημόνιο και μετά είπε «ναι», είπε «όχι» δεν υπογράφω την τήρηση των όρων του μνημονίου και μετά είπε «ναι» και το υπέγραψε, είπε «όχι» σε άλλα μέτρα και μετά είπε «ναι» κ.λ.π. Αντιθέτως, τώρα αυτό που λέει και βεβαιώνει, να είσθε σίγουροι ότι το τηρεί «με κάθε κόστος» και με την αμέριστη συμπαράσταση των δυνάμεων καταστολής. Εμείς στην Β. Χαλκιδική είχαμε ήδη αρχίσει να βλέπουμε το ξέφωτο της καταστροφής στις Σκουριές. Δείτε το στην κάτωθι φωτογραφία:

Αν συναινούσαμε να το ολοκληρώσει, σε λίγο θα ήταν ευδιάκριτο και από το φεγγάρι, όπως στην κάτωθι φωτογραφία που παραθέτουμε:


Να είσθε σίγουροι ότι σε λίγο όλοι οι Έλληνες θα δείτε και το δικό σας «ξέφωτο» που σας ανακοινώνει. Μπορεί ο κ. Στουρνάρας να το μεταθέτει από έτος σε έτος, γεγονός πάντως είναι ένα: Το «ξέφωτο» θα το δείτε και με τη βοήθεια των δυνάμεων καταστολής και με την συνέργεια της δικαστικής εξουσίας. Ας ελπίσουμε οι «Σκουριές» να σας «ξεσκουριάσουν» πριν κι εσείς το δείτε, και είναι τότε αργά. Εμείς εδώ αποφασίσαμε να μη δούμε το ξέφωτο που σχεδίασε, αναλαμβάνοντας κάθε κόστος.

(Υ.Γ.: Οι φωτογραφίες μας χορηγήθηκαν από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων).

http://antigoldgreece.wordpress.com/ via  http://dedousi.blogspot.gr/

H κατασκευή της αισιοδοξίας,

           Του Στέλιου Κούλογλου

Γραμμένη το 1988, «H κατασκευή της συναίνεσης» (Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media) ήταν μια πρωτοποριακή ανάλυση των Χέρμαν και Τσόμσκι για την χωρίς αντιστάσεις κοινωνική αποδοχή των μέτρων της αμερικανικής κυβέρνησης και το ρόλο των ΜΜΕ. Το 2013, με την Ελλάδα να συνεχίζει να παίζει τον ρόλο του πειραματόζωου για τις εξελίξεις στην ευρωζώνη, η κατασκευή της συναίνεσης έχει αντικατασταθεί από κάτι πιο προχωρημένο: την τεχνητή κατασκευή της αισιοδοξίας.

Μετά από 5 χρόνια ύφεσης και 3 μνημόνια, έχει δημιουργηθεί στη χώρα και στους ανθρώπους της μια ακαταμάχητη ανάγκη για επιτυχίες και καλά νέα, ό,τι και να 'ναι αυτά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ευρωπαϊκό Κύπελλο που την Κυριακή κέρδισε ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ: είναι ίσως η πρώτη φορά που η επιτυχία ενός συλλόγου γιορτάστηκε από οπαδούς και αντίπαλων ομάδων. Επιτέλους, κάτι καλό είχε επιτύχει μια ελληνική ομάδα, έστω και... κόκκινη!

Την ανάγκη αισιοδοξίας έχει αξιοποιήσει στο έπακρο το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης. Είναι αυτό το success story που επανέλαβε και στην Κίνα ο πρωθυπουργός, για τη στήριξη του οποίου χρησιμοποιείται και το παραμικρό διαθέσιμο στοιχείο. Η άνοδος στο Χρηματιστήριο δυο εβδομάδες πριν, παρότι είχε πολύ συγκεκριμένες, πρόσκαιρες αιτίες. Η αύξηση του αριθμού των τουριστών που θα επισκεφτούν την Ελλάδα το καλοκαίρι, παρότι δεν αντανακλά καθόλου μια άνθηση της τουριστικής βιομηχανίας στην Ελλάδα. Τα καλά λόγια του ΔΝΤ, ακόμα και οι συμβουλές των οίκων αξιολόγησης να αγοράσουν οι επενδυτές ελληνικά ομόλογα. Το γεγονός ότι οι ίδιοι οίκοι αξιολόγησης είναι σύμβουλοι για τις ελληνικές αποκρατικοποιήσεις και πληρώνονται αδρά γι' αυτό ελάχιστοι το γνωρίζουν και σπάνια αναφέρεται...

Είναι γεγονός ότι ο ρόλος του βαρέος προπαγανδιστικού πυροβολικού είναι καθοριστικός για τη διάχυση της αισιοδοξίας. Οι εφημερίδες που δίνουν τον τόνο συμφωνούσαν την περασμένη Κυριακή στους τίτλους τους ότι «μεγάλοι διεθνείς επενδυτές έρχονται πλέον στην Ελλάδα», εξηγώντας μάλιστα και τα αίτια της στροφής, έστω και αν στα σχετικά άρθρα χρειαζόταν μικροσκόπιο για να βρει κανείς συγκεκριμένα ονόματα εταιρειών που θα επενδύσουν στο «ελληνικό θαύμα». Και πώς άλλωστε να βρεθούν στοιχεία, όταν μεγάλες, διεθνείς εταιρείες συνεχίζουν να αποχωρούν, ενώ δεν έχουν αντιμετωπιστεί (από τη βραδυπορούσα Δικαιοσύνη έως το φορολογικό καθεστώς που αλλάζει ανά τρίμηνο) οι μόνιμοι παράγοντες που αποτρέπουν ξένες επενδύσεις;

Καμιά σημασία δεν έχουν όλα αυτά, όπως δεν έχει σημασία ο αριθμός των ανέργων που αυξάνεται με εφιαλτικούς ρυθμούς, η παύση πληρωμών του Δημοσίου (ακόμα και τα ΕΣΠΑ έχουν σταματήσει να εκταμιεύουν, ώστε να εμφανιστεί πλεόνασμα) ή η ασφυξία στην αγορά. Η κυβέρνηση έχει επιτύχει να κατασκευάσει ένα σενάριο αισιοδοξίας και να στήσει πάνω σε αυτό μια μίνιμουμ κοινωνική και πολιτική συναίνεση: η χώρα σώθηκε από τη χρεοκοπία, χρειάζεται υπομονή καθώς, μετά τις γερμανικές εκλογές, το χρέος θα κουρευτεί και ίσως γίνει βιώσιμο, οι επενδυτές επιστρέφουν και κάπου γύρω στο 2014 θα επιστρέψει και η Ελλάδα στις αγορές κ.λπ. κ.λπ. Οποιαδήποτε ομάδα πάει να χαλάσει το όνειρο, όπως π.χ. οι εκπαιδευτικοί, πρέπει -ανεξάρτητα από το αν τα αιτήματά της είναι δίκαια ή άδικα- να αντιμετωπίζεται με σκληρά μέτρα, όπως η επιστράτευση. Όλα κι όλα, μην καταστρέφετε την αισιοδοξία.

Το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει καταφέρει να διατυπώσει το δικό της σχέδιο, αν εξαιρέσουμε τον σχηματισμό κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ που προτείνει η «Αριστερή Πτέρυγα» του ΣΥΡΙΖΑ και αποτελεί πράγματι μια... φανταστική ιδέα, έχει ενισχύσει την κυβέρνηση. Εδώ οφείλεται και η ισορροπία στις δημοσκοπήσεις με τη ΝΔ, παρά την κοινωνική κατάρρευση. Η κοινωνική ανασφάλεια και ο φόβος για το χειρότερο ισχυροποιήθηκαν μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κύπρο και παίζουν και αυτά τον ρόλο τους στην κοινωνική παράλυση που όλοι διαπιστώνουν.

Το χθεσινό βατερλό της ΟΛΜΕ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και δεν συμμαζεύεται είναι εδώ χαρακτηριστικό. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί εκλεπτυσμένες μεθόδους ψυχολογίας της μάζας και συγχρόνως στήνει παγίδες στις διάφορες συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως τα επαχθή μέτρα εναντίον των εκπαιδευτικών που ανακοίνωσε λίγες μέρες πριν τις Πανελλαδικές εξετάσεις. Έχει υπολογίσει (αν δεν σπρώχνει κιόλας τα πράγματα) ότι η αντίδραση της ΟΛΜΕ θα μοιάζει με την αντίδραση του σκύλου του Παβλόφ: μέτρα εσείς, απεργία εμείς. Χωρίς να έχει γίνει καμιά εκτίμηση για αυτό που θα πρέπει να συνοδεύει τον σχεδιασμό κάθε απεργίας, η πρόβλεψη δηλαδή των κινήσεων του αντιπάλου, η επεξεργασία εναλλακτικών σχεδίων σε περίπτωση μερικής ή ολικής αδιαλλαξίας, η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης κλπ. Όσα δηλαδή θα έπρεπε να κάνει μια ηγεσία ριζοσπαστική αλλά σύγχρονη, όπως αυτές που λείπουν από την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα ήταν η απόλυτη ξεφτίλα των ανύπαρκτων διαδηλωτών στο «συλλαλητήριο» των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη. Στην χώρα όπου ο ΚΑΝΕΝΑΣ έρχεται πρώτος στις δημοσκοπήσεις για πρωθυπουργός, παρουσιάστηκε και ο ΚΑΝΕΝΑΣ διαδηλωτής.

Μετά από όλα αυτά, καταλαβαίνει κανείς γιατί η κυβερνητική προπαγάνδα πιάνει τόπο. Η ελληνική κοινωνία μοιάζει σαν έναν βαριά άρρωστο άνθρωπο, ακινητοποιημένο στο κρεβάτι, πάνω από τον οποίο σκύβει κάποιος με ένα χαμόγελο και μια νότα αισιοδοξίας. «Για πρώτη φορά, εδώ και δυόμισι χρόνια, τα ελληνικά spreads υποχώρησαν σε επίπεδα που είχαμε να τα δούμε από τον Απρίλιο του 2010, πριν μπούμε στο μνημόνιο» δήλωνε τη Δευτέρα ο κ. Σαμαράς μιλώντας στον ΣΕΒ, ξεχνώντας να αναφέρει ότι ήταν αυτά τα απαγορευτικά επιτόκια του Απριλίου του 2010 που οδήγησαν στο μνημόνιο. «Μια αίσθηση, επομένως, αισιοδοξίας αρχίζει να διαχέεται».

http://tvxs.gr/

Σαμαράς: στρατηγέ Λι, ιδού ο (πήλινος) στρατός σου

          Του Βασίλη Κεχαγιά

Ρωτήσανε το δάσκαλο του ταοϊσμού, Με Τσε: «Γιατί τρέχεις πίσω από τους ανθρώπους;» κι αυτός απάντησε: «Ζούμε σε μια διεφθαρμένη εποχή. Μια ωραία γυναίκα κλείνεται στο σπίτι της και δεν έχει ανάγκη να βγει στους δρόμους. Περιμένει να πάνε και να τη βρούνε. Γι αυτό τρέχω κι εγώ, προκειμένου να συναντήσω τους ωραίους ανθρώπους, οι οποίοι κρύβονται». Νομίζεις κι αιώνες μετά η Κίνα θέλησε να κάνει πράξη τη θεωρία του Με Τσε και περιμένει τους λογής ζήτουλες να πάνε να τη συναντήσουν και να εκζητήσουν τα (ωραία) χρήματά της. Φυσικά, αντίστοιχους αιώνες απέχει κι ο Σαμαράς από το να έχει οποιαδήποτε σχέση με τον Με Τσε και αρκεί η αλλαγή της λέξης «εποχή» με αυτήν της «χώρας» για να μοιάζει η ρήση με αυτήν του προκατόχου του Γεωργίου του βραχέος (κοινώς: Γιωργάκη), όταν σε ρόλο κατοχικού κουκουλοφόρου κατέδιδε τη χώρα του στα ώτα του Στρος Καν.
Εκεί, στους παλιούς αιώνες, στον 3ο π.Χ., ο πρώτος αυτοκράτορας της Κίνας, ο Τσιν Σι Χουάγκ Τι, έστηνε τον περίφημο πήλινο στρατό, ένα κατασκευαστικό θαύμα. Χιλιάδες αργιλώδεις στρατιώτες, σε φυσικό μέγεθος, αναλάμβαναν τη φύλαξη του ματαιόδοξου και ανασφαλούς αυτοκράτορα, όταν αυτός θα κατέβαινε στον κάτω κόσμο. Μπορούμε να φανταστούμε, ξανά στους σύγχρονους αιώνες, τον πρωθυπουργό Αντώνη σαμαρά να επιδεικνύει το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας, παρατεταγμένο σε ουρές έξω από τα ταμεία ανεργίας, πλέον, προτείνοντας και πάλι τον τρόπο σύγχρονου πολιτικού: «Λι Κετσάγκ, ιδού ο στρατός σου». Αν η αλλαγή του στρατηγικού ονόματος Βαν Φλιτ  με αυτό του πρωθυπουργού της Κίνας είναι μια πρόοδος για τον πλανήτη, η ταυτότητα του λόγου μάλλον αποτελεί άλλη μια καθήλωση για τη χώρα μας.  Συγχρόνως με τον προτεινόμενο στρατό, λιμάνια, αεροδρόμια και ΚΤΕΛ (ξανά)επιδεικνύονται ως αξιοποιήσιμο υλικό, προκειμένου να φυλάγουν τη διόλου ανασφαλή Κίνα, κατά τη βόλτα της στον έξω (και όχι στον κάτω) κόσμο. Η πήλινη Ελλάδα (αλήθεια, πως είχατε αποκαλέσει τη Γερμανία, φιλομνημονιακέ, κύριε Πάγκαλε;) προβάλλει για πολλοστή φορά ως επιτυχία την ολοένα και πιο εκπτωτική πολιτική της, προϊόν αργίλου τόσο των πολιτικών της όσο και των συνδικαλιστών της. Αλήθεια, θα βγουν τώρα να φωνάξουν «όχι στο ξεπούλημα των λιμανιών» ή θα πουν «ευχαριστούμε, κύριε Λι», θυμίζοντας κι αυτοί με τη σειρά τους «ευχαριστούμε, κύριε Τζόνσον», άλλων εποχών. Η ΟΛΜΕ έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο...

         http://tvxs.gr/

Για να σωθεί η πατρίς, ας πάει και το παλιάμπελο

 Ψήφισαν οι αγρότες μαζικά τον Σαμαρά, για να μην έρθουν αυτοί οι περίεργοι του ΣΥΡΙΖΑ να μας πάρουν τα χωραφάκια μας, που τα έχουμε πάππου προς παππού, και τώρα ο Αντώνης ετοιμάζεται να τους πάρει και τα χωραφάκια και τον πάππο. Για να είμαστε ακριβείς, δεν τους τα παίρνει τα χωράφια ο Σαμαράς των αγροτών, τους τα φορολογεί με 12 ψωροευρώ ανά στρέμμα. Δώδεκα ευρώ για τον μεγιστάνα της Μυκόνου με τις παραθαλάσσιες πλαγιές και δώδεκα ευρώ για τον δυστυχή που κληρονόμησε από τον παππού του, α ρε παππού,  βράχια στο Κακοσάλεσι.
Έπρεπε η μαμά μου να με κάνει υπουργό Οικονομικών, σαν τον κ. Στουρνάρα. Νομίζω ότι είναι η πιο εύκολη δουλειά στον κόσμο. Πόσα λεφτά μας λείπουνε για να κλείσουμε τη μαύρη τρύπα των εσόδων; Μας λείπουν 798 εκατ. ευρώ. Ωραία, πόσα στρέμματα έχουμε εκτός σχεδίου; Έχουμε 66,5 εκατομμύρια. Πω-πω παρά τρίχα τη γλιτώσαμε, λίγο ακόμη και θα πιάναμε το νούμερο του Θηρίου. Τέλος πάντων, πόσο κάνει 798 δια 66,5; Δώδεκα, κύριε υπουργέ. Μέγκλα! Μήτσο, βάλε ρε δώδεκα ευρώ φόρο ανά στρέμμα.
Με τέτοια μαθηματικά, μέχρι και νόμπελ παίρνεις, που λέει ο λόγος. Ωραίες δουλειές, παστρικές, ούτε κλίμακες, ούτε αντικειμενικές αξίες, ούτε έλεγχος. Έχεις εκατό στρέμματα στο  βουνό; Εκατό στρέμματα από κληρονομιά, διάσπαρτα στις ραχούλες σαν τα παλικάρια του Κολοκοτρώνη; Εκατό στρέμματα που όλα μαζί δεν βγάζουν ρίγανη ούτε για να φτιάξεις συκωταριά;  Λοιπόν φίλε μου την πάτησες, θα πληρώσεις 1.200 (100Χ12) ευρώ φόρο κι αν δεν τα έχεις, θα γίνεις αυτομάτως οφειλέτης του Δημοσίου και θα σου πάρουμε την πρώτη κατοικία. Δεν έγινε και τίποτα, τόσες ραχούλες έχεις να απλώνεις την αρίδα σου.
Υπάρχει όμως και ο άλλος φίλος, αυτός που έχει δέκα στρέμματα δίπλα στη θάλασσα, στρέμματα περίβλεπτα, που οσονούπω, το πολύ μέχρι τις επόμενες εκλογές, θα μπούνε στο σχέδιο και θα αρχίσουν να βγάζουν μέσα από το καρπερό χώμα τους ξενοδοχεία και μπανγκαλόου. Ε λοιπόν, εσύ φίλε μου θα δώσεις  120 ευρουλάκια (10Χ12) και θα καθαρίσεις. Όχι μόνο θα καθαρίσεις, θα κατοχυρώσεις και το βιός σου, ακόμη κι αν το έχεις καταπατήσει ή το έχεις σφετεριστεί. Όλα ωραία και μεγάλα φωτισμένα.
Δεν το κάνουν μόνο για τα εκτός σχεδίου. Την ίδια τακτική ακολουθούν και με το χαράτσι της ΔΕΗ, όπου κάνουν έκπτωση 15%-έκπτωση, που λέει ο λόγος, αφού θα τους πάρουνε πίσω από εκατό άλλες μεριές- σε όλους, είτε έχουν σπίτι στην Εκάλη είτε έχουν σπίτι στην Δραπετσώνα. Με την πρώτη ματιά, πρόκειται για ανοργανωσιά και τσαπατσουλιά, άντε να μαζέψουμε όπως- όπως το χρήμα, για να εκπληρώσουμε τους στόχους και να πάρουμε τη δόση. Αν όμως το σκαλίσεις λιγουλάκι, θα δεις ότι από κάτω κρύβεται ταξική μεροληψία: όταν  παίρνεις τα ίδια και από τους πλούσιους και από τους φτωχούς, στην πραγματικότητα παίρνεις λίγα από τους πλούσιους και πολλά από τους φτωχούς. Η εφαρμογή της απόλυτης φορολογικής   ισότητας σε πλούτο που κατανέμεται άνισα, λειτουργεί πάντοτε υπέρ των πλουσίων. Όπερ έδει δείξαι.
Αυτά. Και παρακαλούνται οι αγρότες να μην ξεχάσουν να ψηφίσουν τον Σαμαρά και στις επόμενες εκλογές
http://beta.avgi.gr/

Το ΑΣΕΠ «υπογράφει» τη διαθεσιμότητα 12.500 υπαλλήλων

Το ΑΣΕΠ «υπογράφει» τη διαθεσιμότητα 12.500 υπαλλήλων

Επιτροπή στην οποία θα προεδρεύει στέλεχος του ΑΣΕΠ και θα συμμετέχουν τα υπηρεσιακά συμβούλια των υπουργείων θα καθορίσει με μοριοδότηση το πλεονάζον προσωπικό που αντιστοιχεί σε 12.500 υπαλλήλους μέχρι τον Ιούνιο, και άλλους 12.500 υπαλλήλους μέχρι τα τέλη του έτους οι οποίοι θα τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας και κινητικότητας, από τα υπουργεία και τα ΝΠΔΔ.

12.500 υπαλλήλοι μέχρι τον Ιούνιο και άλλοι τόσοι μέχρι τα τέλη του έτους θα τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας με μοριοδότηση

Τη σχετική ανακοίνωση πραγματοποίησαν στελέχη του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε χθες στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης για την υλοποίηση των περιγραμμάτων θέσεων.
Το υπουργείο προσπαθεί να τρέξει το σχέδιο για την εφαρμογή των νέων οργανογραμμάτων από όπου θα προκύψουν 25.000 πλεονάζοντες υπάλληλοι που θα τεθούν σε καθεστώς κινητικότητας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα στελέχη του υπ. Διοικητικής Μεταρρύθμισης ανακοίνωσαν στους διευθυντές ότι τα ερωτηματολόγια και τα περιγράμματα θέσεων εργασίας που έχουν αποσταλεί σε 206.000 υπαλλήλους είναι ένα σχέδιο κατανομής των θέσεων, όχι των υπαλλήλων.

Πρώτα θα καθοριστούν οι θέσεις και μετά θα οριστούν οι υπάλληλοι που αντιστοιχούν στις θέσεις αυτές. Η κατανομή των θέσεων κατά Γενική Διεύθυνση, Διεύθυνση και Τμήμα θα γίνει με την ευθύνη των γενικών διευθυντών, με την τελική ευθύνη του γραμματέα κάθε υπουργείου.
Η κατανομή αυτή θα γίνει με βάση μια μέγιστη οροφή προσωπικού, που προσδιορίζεται από το σχέδιο στελέχωσης κατά κατηγορία, κλάδο και ειδικότητα. Για παράδειγμα, ένα βασικό κριτήριο είναι ότι στην κύρια αποστολή κάθε υπουργείου κατανέμονται τα 2/3 των θέσεων ενώ οι υποστηρικτικές θέσεις περιορίζονται στο 1/3.
Ο απαράβατος αυτός κανόνας δείχνει ότι σε καθεστώς κινητικότητας θα τεθούν υπάλληλοι χαμηλών προσόντων υποχρεωτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στη συνέχεια πρέπει να διαμορφωθούν περιγράμματα θέσεων, με βάση την υπηρεσιακή κατάσταση του υπαλλήλου, τον κλάδο, την κατηγορία και την ειδικότητα.
Τοποθέτηση υπαλλήλων
Με κριτήρια και μοριοδότηση η επιλογή
Με ευθύνη του γενικού γραμματέα κάθε υπουργείου θα προσδιοριστεί ο αριθμός των θέσεων που πλεονάζουν ή και των θέσεων που ελλείπουν. Για την τοποθέτηση των υπαλλήλων στα νέα οργανογράμματα των υπουργείων θα γίνει η ταυτοποίηση των υπαλλήλων με εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Προσωπικού από μια επιτροπή που θα προεδρεύεται από το ΑΣΕΠ και βέβαια υπό τα Υπηρεσιακά Συμβούλια τα οποία πρέπει να αποφασίσουν για την κατάργηση των οργανικών θέσεων. Η επιλογή θα γίνει με κριτήρια και μοριοδότηση που θα αξιοποιεί το θεσμικό πλαίσιο του ν. 2190/1994, δηλαδή οι τοποθετήσεις θα αντιμετωπιστούν ως νέες προσλήψεις.
Το προσωπικό που θα έχει τα λιγότερα προσόντα και που αντιστοιχεί στις θέσεις που πλεονάζουν θα τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας λαμβάνοντας το 75% των αποδοχών του για 12 μήνες προκειμένου να τοποθετηθεί σε νέα θέση.
Οι πλεονάζουσες οργανικές θέσεις θα καταργηθούν στη συνέχεια με το Προεδρικό Διατάγμα, αφού θα έχει τεθεί σε εφαρμογή το νέο οργανόγραμμα. Σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα που έχει θέσει σε εγκύκλιό του ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αν. Μανιτάκης, το έργο των νέων θέσεων εργασίας ανά υπουργείο καθώς και η τοποθέτηση του προσωπικού θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί στα τέλη του μήνα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το υπουργείο προτίθεται να παραχωρήσει άτυπες παρατάσεις προκειμένου να ολοκληρωθεί το έργο για το σύνολο των υπουργείων.
Aντιδράσεις
Μερίδα διευθυντικών στελεχών εξέφρασαν αντιδράσεις κατά τη διάρκεια της ημερίδας στο ΕΚΔΔΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες, χαρακτήρισαν «πρόχειρη» την προετοιμασία του εγχειρήματος, ενώ αντέδρασαν, όταν τους ζητήθηκε να συμπληρωθούν τα περιγράμματα θέσεων από τους προϊσταμένους και όχι από τους υπαλλήλους. Η συμπλήρωση των ερωτηματολογίων από τους υπαλλήλους αποσυνδέθηκε από την περιγραφή των θέσεων εργασίας, η οποία θα πραγματοποιηθεί τελικά από τους τμηματάρχες και τους διευθυντές, προκειμένου να επισπευσθούν οι διαδικασίες.
ΝΙΚΟΣ Β. ΤΣΙΤΣΑΣ
Πηγή : ΕΘΝΟΣ