Πορεία προς τον γκρεμό χωρίς φρένα για ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. το Μνημόνιο που έρχεται

Του Γιάννη Μηλιού

Οι εκθέσεις των δανειστών γράφονται εδώ και τρία χρόνια σε συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις είναι οι υποβολείς συγκεκριμένων νέων μέτρων που εξυπηρετούν τα ειδικά συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα. Για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης εμφανίζεται ότι τα εκάστοτε «επόμενα μέτρα» τα προτείνουν μόνοι τους οι δανειστές μέσα από τις εκθέσεις τους. Αυτή η λειτουργία των εκθέσεων τις καθιστά σημαντικά επικοινωνιακά εργαλεία της πολιτικής των μνημονιακών κυβερνήσεων.
Στις τελευταίες εκθέσεις του Ιουλίου εμφανίζεται και πάλι ως αναγκαία η συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής, παρά τα συμπεράσματα περί βαθαίματος της ύφεσης και της καταστροφής παραγωγικού δυναμικού. Έτσι λοιπόν πρέπει, για να καλυφθεί δήθεν το δημοσιονομικό κενό (κάτι που ακόμη και ένα παιδί με γνώσεις αριθμητικής μπορεί να δείξει ότι δεν γίνεται), να παραμείνει η εισφορά αλληλεγγύης, να παραμείνει το χαράτσι, να γίνουν πιο πολλές απολύσεις, να μειωθούν(!) κι άλλο οι εργοδοτικές εισφορές, να ξεπουληθούν οι υποδομές του νερού και της ενέργειας... Θα πρέπει να καταστραφούν πολλοί μικροεπαγγελματίες, να χάσουν τα σπίτια τους όσοι έμειναν άνεργοι ή παίρνουν πια μισθούς πείνας και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα στεγαστικά δάνειά τους ή στα χαράτσια...
Αυτά όμως είναι πια μια τραγική επανάληψη. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι οι εσωτερικές αντιφάσεις ανάμεσα στους δανειστές, αλλά και η προφανής αποτυχία των διακηρυγμένων στόχων της μνημονιακής πολιτικής, εμφανίζονται πλέον με απόλυτο κυνισμό. Λόγω της παντελούς έλλειψης κάθε είδους «αναπτυξιακής» προοπτικής, αλλά και λόγω της διαφωνίας για τη διαχείριση της αναδιάρθρωσης μεταξύ Ε.Ε.-ΔΝΤ, η απειλή για νέα μέτρα χρησιμοποιείται επικοινωνιακά ως ο δήθεν «τελικός εκβιασμός»: Οι δανειστές στις εκθέσεις τους ουσιαστικά λένε ότι πρέπει να βαθύνει κι άλλο η ύφεση, πρέπει να προχωρήσει η καταστροφή, πρέπει να φτάσουμε στον πάτο και... τίποτε άλλο αυτή τη φορά! Για όλα τα υποτιθέμενα αντισταθμιστικά, ακόμη και για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα... θα δούμε. Το μαστίγιο μένει χωρίς καρότο. Η κυβέρνηση θα φροντίζει, όποιος αντιδρά να αντιμετωπίζει την καταστολή.
Αυτό μπορεί να φαντάζει παράδοξο, αλλά δεν είναι. Το σκάσιμο της πολιτικής φούσκας της τρικομματικής κυβέρνησης ήταν αναμενόμενο από όλους. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου ήξεραν ότι το παραμύθι της «σταδιακής απαγγίστρωσης» αργά ή γρήγορα θα τελείωνε και τότε θα έμενε μόνο η «κάθετη εφόρμηση», ώστε να κερδίσουν όσο περισσότερο έδαφος μπορούν πριν την αναγκαστική προσφυγή στις κάλπες, που θα συνοδεύει την επερχόμενη κοινωνική αναταραχή. Το μεγάλο κεφάλαιο από τον Ιούνιο του 2013 ξέμεινε με μια κυβέρνηση του σκληρού πυρήνα της οικογενειοκρατίας ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ., με τα περισσότερα μέλη της μπλεγμένα στα σημαντικότερα σκάνδαλα (λίστα Λαγκάρντ, Siemens, κλπ.). Αυτή η πλήρης πολιτική απονομιμοποίηση του κράτους στη συνείδηση των πολιτών, εξωθεί σ' αυτήν την επικοινωνιακή επίθεση των εκθέσεων Ε.Ε.-ΔΝΤ ώστε να περάσουν όσο το δυνατόν περισσότερα μέτρα μέχρι να πέσουν.
Μπορεί η στρατηγική «Αύγουστος» του κ. Σαμαρά, ο οποίος ξεπέρασε ακόμη και τον κ. Παπαδήμο σε γραφικότητα, να φαίνεται εκ πρώτης όψης γελοία, αλλά η ουσία για το κεφάλαιο είναι ότι τα μέτρα ψηφίζονται, «περνάνε» και δημιουργούν μια νέα κοινωνική πραγματικότητα, συνεπώς μια αριστερή κυβέρνηση μαζί με τον κόσμο της εργασίας θα έχει μπροστά της δυσκολότερο έργο για να ανατρέψει το μνημονιακό οικοδόμημα.
Η υποτιθέμενη «αποφασιστικότητα» τρόικας-Σαμαρά-Βενιζέλου, η επί της ουσίας κατάργηση της Βουλής, η συνεχής επαναφορά του εμφυλίου από την ομάδα της «μονταζιέρας», όλη αυτή η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» δεν θα πρέπει όμως να μας ξεγελά. Ξέρουν ότι δεν είναι σταθεροί, ότι δεν έχουν μέλλον και φοβούνται εμάς τον ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτικό εκφραστή του κοινωνικού μπλοκ του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτού του φόβου είναι η διαχείριση που έχουν κάνει μέχρι τώρα στο ζήτημα της ΕΡΤ.
Η στρατηγική που βλέπουμε να εκτυλίσσεται ταχύτατα είναι σχεδιασμός ενόψει των επερχόμενων εκλογών, οι οποίες θα αποτελέσουν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της διαρκώς αυξανόμενης κοινωνικής έντασης. Ο εκβιασμός, που τώρα χρησιμοποιείται επικοινωνιακά για την εφαρμογή των ήδη συμφωνηθέντων, θα χρησιμοποιηθεί τότε μεγεθυμένος για τα επόμενα που έρχονται.
Και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα δείξει ότι είναι έτοιμος για τη μεγάλη ρήξη με το πολιτικό παρελθόν αυτής της χώρας, ότι είναι έτοιμος να καλωσορίσει την είσοδο των μαζών στο πολιτικό προσκήνιο, το πέρασμα στην επόμενη ελληνική δημοκρατία, η οποία θα έχει στον πυρήνα της τη συμμετοχή, την αναδιανομή πλούτου και την απελευθέρωση της δημιουργικότητας των πολιτών.
http://www.avgi.gr/

Περιμένοντας τον Γκοντό

Του Θανάση Καρτερού

Υπάρχουν τρεις αλήθειες που τις ομολογούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην ελληνική τραγωδία εκτός από την κυβέρνηση Σαμαρά. Αλήθεια πρώτη: Το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο. Αλήθεια δεύτερη: Το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο. Αλήθεια τρίτη: Το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο.
Προχθές η γερμανική Die Welt, επικαλούμενη απόψεις στελεχών της κυβέρνησης Μέρκελ, κάλεσε επί της ουσίας τους Γερμανούς να ετοιμάζονται για το αναπόφευκτο ελληνικό κούρεμα. Ενώ η Λαγκάρντ και τα στελέχη του ΔΝΤ ψιθυρίζουν ή φωνάζουν, ανάλογα με τη συγκυρία, το ίδιο ακριβώς πράγμα. Αλλά προσοχή: το ψαλίδι επί του χρέους πρέπει να συνοδεύει τη μάχαιρα των Μνημονίων επί των Ελλήνων, λέει η επικεφαλής του Ταμείου.
Για τους οικονομολόγους δεν το συζητάμε. Δεν υπάρχει σοβαρός επιστήμονας σε όλο τον κόσμο, όποιας σχολής κι αν είναι, που δεν έχει την άποψη ότι το χρέος δεν βγαίνει. Κάτι περισσότερο μάλιστα: Για πολλούς απ' αυτούς, όχι μόνο δεν βγαίνει, αλλά αναπαράγεται, μεγαλώνει, γίνεται ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια όλου του συστήματος, εξαιτίας της γερμανικής συνταγής που δοκιμάζεται στην Ελλάδα.
Αν όμως το χρέος δεν βγαίνει, πώς μπορούν να υποστηρίζουν ότι βγαίνουν τα Μνημόνια; Ότι πιάνουν τόπο οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, το μαύρο της ΕΡΤ, οι απολύσεις, η ανεργία, η επιδημία φτώχειας, η διάλυση της Υγείας, της Παιδείας και των ανθρώπων; Τι προσδοκούν και αφηγούνται ιστορίες επιτυχίας και θαύματα με φως στο βάθος του τούνελ και ανάπτυξη στον πάτο του βαρελιού;
Μα προσδοκούν κάτι που δεν τολμούν να το πουν δημοσίως (μόνο να το υπονοούν με πονηρούς κώδικες), αλλά που διατρέχει όλη την ελληνική νομενκλατούρα των Μνημονίων: Αν είμαστε όσο σκληροί μας ζητούν, όσο βάρβαροι μας ζητούν, όσο μετανοημένοι μας ζητούν, και εξαλειφθεί το έλλειμμα εμπιστοσύνης των δανειστών και εταίρων, τότε θα ανταμειφθούμε. Θα υπάρξουν διευκολύνσεις, κούρεμα, καλλωπισμός, ελάφρυνση. Γιατί όλοι ξέρουν ότι το χρέος δεν βγαίνει.
Για ένα πουκάμισο αδειανό, ή περιμένοντας τον Γκοντό, η ελληνική τραγωδία δηλαδή! Αλλά γιατί όσοι δεν έδωσαν ούτε σέντσι χωρίς ισοδύναμα βαρβαρότητας, θα φανούν τώρα τόσο ανθρωπιστές; Τι ακόμα θα απαιτήσουν από τους μετανοημένους για το προσδοκώμενο κούρεμα; Και ποιος θα αντέξει νέα, ατελείωτα κύματα σκληρότητας για ένα μη βιώσιμο χρέος σε μια αβίωτη χώρα;
http://www.avgi.gr/

Ιδού η υπογραφή σας, κύριε Σαμαρά

Καμία αμφισβήτηση δεν επιδέχεται η υπογραφή - δέσμευση του Σαμαρά προς την τρόικα ότι αν χρειαστεί θα πάρει "πρόσθετα μέτρα για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος" παρ' ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να υποβαθμίσει το θέμα, που έφερε στο φως η "Αυγή". Προτού ακόμη στεγνώσει το μελάνι, η κυβέρνηση αύξησε κατά 1.318 άτομα τον αριθμό των εκπαιδευτικών που τίθενται σε καθεστώς κινητικότητας, πυροδοτώντας την ένταση στα σχολεία από τη νέα σχολική χρονιά. Ταυτόχρονα φτιάχνει "μαξιλάρι" διαθεσιμότητας, δηλαδή βάζει στον προθάλαμο της εξόδου επιπλέον 1.500 υπαλλήλους, προκειμένου να εξευμενίσει την τρόικα. Και ενώ ο Σαμαράς υποστηρίζει ότι τα πρόσθετα μέτρα θα είναι διαρθρωτικά, κάνει πως αγνοεί ότι αυτά προοιωνίζονται χιλιάδες επιπλέον απολύσεις και διαθεσιμότητες στο Δημόσιο, όπως και διευκόλυνση των μαζικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, κατά συνέπεια νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων εξαιτίας της έκρηξης της ανεργίας.

• Φτιάχνουν "μαξιλάρι" προγραφών - αναβρασμός στην Παιδεία
•  http://www.avgi.gr/

Λιγότερα έσοδα 1 δισ. ευρώ από τον ΦΠΑ

Σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό εξάμηνο. Οι περικοπές μείωσαν την ιδιωτική κατανάλωση. Νευρικός κλονισμός στην κυβέρνηση.

     

Σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό εξάμηνο. Οι περικοπές μείωσαν την ιδιωτική κατανάλωση. Νευρικός κλονισμός στην κυβέρνηση

Του Μάριου Χριστοδούλου

«Τρύπα» 1 δισ. ευρώ που έχει δημιουργηθεί στις εισπράξεις από τον ΦΠΑ σε σχέση με το περσινό εξάμηνο χαλάει τη φιέστα της κυβέρνησης με τη μείωση του φόρου στον κλάδο της εστίασης και «στοιχειώνει» το νέο μέτρο.

Η τρόικα δύσκολα θα δεχθεί να παραμείνει ο συντελεστής του φόρου στο 13%, αν οι χαμηλές πτήσεις στα έσοδα συνεχιστούν και το έλλειμμα στα κρατικά ταμεία μεγαλώσει επικίνδυνα θέτοντας σε κίνδυνο τον προϋπολογισμό.

Το μέγεθος αυτής της υστέρησης έχει προκαλέσει ήδη νευρικό κλονισμό στην κυβέρνηση, η οποία έχει κινητοποιήσει το σύνολο του φοροελεγκτικού μηχανισμού για την καλύτερη «περιφρούρηση» του μέτρου.

O έλεγχος του Οκτωβρίου

Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών θεωρούν δεδομένο ότι στον μεγάλο έλεγχο του Οκτωβρίου πια (σ.σ. οι επικεφαλής θα έρθουν τέλος Σεπτεμβρίου), οι δανειστές θα ζητήσουν στοιχεία με την πορεία των εισπράξεων από τον ΦΠΑ, τα οποία θα είναι καθοριστικά για τις αποφάσεις τους.

Για την ώρα, πάντως, τα έσοδα από τον ΦΠΑ βρίσκονται στο «κόκκινο». Η «τρύπα» που εμφανίζουν είναι αποτέλεσμα της μεγάλης πτώσης που σημειώνει η ιδιωτική κατανάλωση εξαιτίας των μεγάλων περικοπών που έγιναν σε μισθούς και συντάξεις.

Τα στοιχεία από τις 140 εφορίες με την πορεία των εισπράξεων του ΦΠΑ για το πρώτο εξάμηνο του 2013 είναι ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί στην αγορά και την πραγματική οικονομία. Τα ποσοστά είσπραξης παραμένουν τραγικά, ενώ εξαιρετικά λίγες είναι οι ΔΟΥ που έχουν καταφέρει να πιάσουν τους στόχους του Μνημονίου.

Πρώτη στη «μαύρη λίστα» του υπουργείου Οικονομικών είναι η ΔΟΥ Μεγάλων Επιχειρήσεων που βρίσκεται πίσω κατά 16,8 εκατ. ευρώ στις εισπράξεις από τον ΦΠΑ ή σε ποσοστό 34,2% και να ακολουθεί η ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά (-16,8 εκατ. ευρώ), η ΦΑΕΕ Πειραιά (-14 εκατ. ευρώ), η εφορία Ρόδου (-10 εκατ. ευρώ).

Επονται με μικρότερα ποσοστά απόκλισης οι εφορίες: Χαλκίδας (- 4,7 εκατ. ευρώ), Ιωνίας Θεσσαλονίκης (-4,4 εκατ. ευρώ), Ρεθύμνου (- 4,18 εκατ. ευρώ), Κηφισιάς (-4 εκατ. ευρώ), Θήρας (-3,7 εκατ. ευρώ), Κω (-3,42 εκατ. ευρώ), Ζακύνθου (-3,2 εκατ. ευρώ) και Μυκόνου (-3,19 εκατ. ευρώ).

Στον αντίποδα, υπάρχουν και εφορίες που καλπάζουν μέσα στην κρίση. Τον παλμό δίνουν: Η ΔΟΥ Νέας Ιωνίας στον Βόλο, που έχει πιάσει το 120% του εισπρακτικού στόχου και τα έσοδα της είναι αυξημένα κατά 12 εκατ. ευρώ, η ΔΟΥ Ιωαννίνων που κινείται στο 100,5% και με τις επιπλέον εισπράξεις να φθάνουν τα 12,7 εκατ. ευρώ και ακολουθούν η ΔΟΥ Χανίων με 84,2%, η ΔΟΥ Καβάλας με 78,5% και η ΔΟΥ Ορεστιάδας με 76,7%.

Από τις μεγάλες εφορίες ξεχωρίζει η ΦΑΕ Αθηνών, η οποία στο εξάμηνο συγκέντρωσε εισπράξεις 798 εκατ. ευρώ αυξημένες κατά 45,58 εκατ. ευρώ σε σχέση με τον στόχο.

Η θετική «εικόνα» που σημειώνουν οι εισπράξεις από αυτές τις ΔΟΥ δεν μπορούν από μόνες τους να καλύψουν την απόκλιση που παρατηρείται σε επίπεδο συνόλου και θεωρείται ιδιαίτερα σοβαρή.

Ελπίζουν σε «θαύμα»

Η κυβέρνηση βρίσκεται πίσω σχεδόν 1 δισ. ευρώ στις εισπράξεις από τον ΦΠΑ και θα μόνο με ένα «θαύμα» θα μπορέσει να πιάσει τα 13,7 δισ. ευρώ που αναζητούνται συνολικά για το 2013.

Στο εξάμηνο οι εισπράξεις από τον φόρο φθάνουν τα 6,5 δισ. ευρώ και η αγωνία στο οικονομικό επιτελείο έχει χτυπήσει κόκκινο αναφορικά με τη δημοσιονομική διαχείριση της χώρας. Οι πέντε μήνες που ακολουθούν είναι καθοριστικοί για τον προϋπολογισμό και την οικονομία της χώρας.
http://www.efsyn.gr/

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1936

ΜΕΤΑΞΑΣ: Ο δικτάτορας είναι γυμνός!

ΤΟΥ ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ*

«Φύγε απ' εδώ, Ανθρωπε μικρέ, που περίμενες να κατασκευάσης πρωθυπουργικόν
φράκον από τα ράκη. Φύγε από εδώ, ανυπότακτε στρατιώτα των αναγκών μου,
αυτόκλητε κηδεμόνα της ατυχίας μου, τέκνον άχρηστον, άνθρωπε μηδέν. Αυτό
θα έλεγε εις τον Αντιστράτηγον κ. Μεταξάν, δακρύουσα η Ελλάς, αν έστρεφε ποτέ
προς τον κ. Μεταξάν η Ελλάς τα βλέμματα».
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ, εφημ. «Καθημερινή», 25 Αυγούστου 1922

Ο Ιωάννης Μεταξάς με το βασιλιά της Ελλάδας Γεώργιο Β' κατά τη διάρκεια παρέλασης το 1939 (φωτ. Αρχείο «Ε») Εβδομήντα επτά χρόνια πριν, για πρώτη φορά στην ιστορία της ως εθνικού κράτους η Ελλάδα θα βρεθεί υπό τη δικτατορική διακυβέρνηση ενός αμφιλεγόμενου προσώπου, του Ιωάννη Μεταξά - εξαιτίας μιας συνειδητής επιλογής της μοναρχίας. Η παραπάνω οργισμένη αναφορά του εκδότη της «Καθημερινής» Γεωργίου Βλάχου είναι αποκαλυπτική αυτού του σκοτεινού παρελθόντος του ανθρώπου που προσπάθησε να επιβάλει στην Ελλάδα ένα ολοκληρωτικό, φασιστικό καθεστώς. Παρ' ότι ο Βλάχος υπήρξε ιδεολογικός σύντροφος του Ιωάννη Μεταξά στη φιλομοναρχική παράταξη, θα σχολιάσει με αυτόν τον έντονο τρόπο την ηττοπαθή και αρνητική στάση του Μεταξά στη Μικρασιατική Εκστρατεία.
Ως γνωστόν, ο Μεταξάς δεν είχε αποδεχτεί την πρόταση της φιλομοναρχικής κυβέρνησης να αναλάβει την αρχιστρατηγία του Μικρασιατικού Μετώπου μετά την αποπομπή του Αν. Παπούλα την άνοιξη του 1922.
Η ανάληψη της αρχιστρατηγίας από τον Μεταξά θα εξασφάλιζε την ύψιστη αμυντική δυνατότητα της ελληνικής πλευράς και θα απέτρεπε την τραγική κατάρρευση που επέφερε η προβληματική και ελλειμματική διοίκηση Χατζανέστη. Με μια έννοια ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε συνένοχος στην τελική καταστροφή του Αυγούστου του '22 και στην αναμενόμενη σφαγή του χριστιανικού πληθυσμού που ακολούθησε από το νικητή Μουσταφά Κεμάλ. Και ακριβώς η άρνηση του Μεταξά να πάρει μέρος στην πανεθνική προσπάθεια οδήγησε τον Γεώργιο Βλάχο να κρίνει τη στάση του ως αντεθνική.
Ο υπεύθυνος του Διχασμού
Αυτή ήταν η δεύτερη φορά στην πολιτική και στρατιωτική του θητεία που είχε καταφέρει να κερδίσει με τη στάση του το χαρακτηρισμό της «εθνικής προδοσίας». Η πρώτη φορά που χαρακτηρίστηκε ως «αρχιπροδότης» από τους πολιτικούς του αντιπάλους ήταν όταν έδωσε την εντολή, ως υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, να παραδοθεί αμαχητί το οχυρό Ρούπελ στους Βούλγαρους και στους Γερμανούς στις 26 Μαΐου 1916. Ηδη είχε ξεκινήσει ο Εθνικός Διχασμός, όταν ο ίδιος, ως ο άνθρωπος των Γερμανών στο Παλάτι και μυστικοσύμβουλος του μονάρχη Κωνσταντίνου, άλλαξε την απόφασή του για συμμετοχή της Ελλάδας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ και τον οδήγησε στην απόφαση για πραξικοπηματική αποπομπή του Ελ. Βενιζέλου από τη θέση του πρωθυπουργού (Οκτώβριος 1915).
Τα γερμανικά συμφέροντα
Η στάση του Μεταξά υπαγορευόταν από τα συμφέροντα των Γερμανών και της γερμανικής κατασκοπίας που δρούσε στο ελληνικό έδαφος. Ετσι, από το 1915 είχε καταθέσει ένα υπόμνημα προς το φίλο του, μονάρχη της Ελλάδας Κωνσταντίνο, με το οποίο, εν μέσω Α' Παγκοσμίου Πολέμου, πρότεινε τη φιλογερμανική ουδετερότητα με το επιχείρημα ότι η τελική νίκη θα ήταν των κεντρικών δυνάμεων, δηλαδή των Γερμανών και των συμμάχων τους (Νεότουρκοι, Αυστριακοί, Βούλγαροι κ.λπ.).
Στο ίδιο υπόμνημα -με το οποίο ξεκινά ουσιαστικά ο μοιραίος Διχασμός- ανέφερε ότι οποιαδήποτε ελληνική παρέμβαση ή και σκέψη για ενσωμάτωση της Μικράς Ασίας θα συνιστούσε «αποικιοκρατική πράξη» και η Ελλάδα θα μετατρεπόταν σε «αποικιοκρατική χώρα».
Ο ρόλος του Μεταξά μπορεί να χαρακτηριστεί μοιραίος για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και ειδικότερα για τον Ελληνισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Ελληνες της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, όπως και οι Αρμένιοι και οι Ασσυροχαλδαίοι, είχαν ήδη από το 1914 βρεθεί στο στόχαστρο ενός ακραίου ρατσιστικού τουρκικού εθνικισμού που είχε καταλάβει από το 1908 με πραξικόπημα την εξουσία.
Φιλοκεμαλισμός
Ως συμβολικό επιστέγασμα της συνενοχής του Ιωάννη Μεταξά στη Μικρασιατική Καταστροφή μπορεί να θεωρηθεί η ευγενική χειρονομία που έκανε με αφορμή το θάνατο του Τούρκου δικτάτορα το 1938. Με αφορμή το θάνατο του Μουσταφά Κεμάλ -που ήδη είχε πάρει το προσωνύμιο «Ατατούρκ», δηλαδή «γεννήτορας του τουρκικού έθνους»- μετονόμαζε προς τιμήν του την οδό Αποστόλου Παύλου στη Θεσσαλονίκη σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ. Παράλληλα, με το ελληνικό δημόσιο χρήμα αγόραζε από τον ιδιώτη που το κατείχε το σπίτι όπου υποτίθεται ότι γεννήθηκε ο Κεμάλ και το χάριζε στο τουρκικό κράτος. Αυτό που σήμερα είναι το τουρκικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη.
Τη μετονομασία αυτή αποδέχτηκαν και σεβάστηκαν όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις, εμφυλιακές και μετεμφυλιακές. Η οδός Κεμάλ Ατατούρκ θα ξαναπάρει το παλιό της όνομα μετά τα Σεπτεμβριανά του '55, δηλαδή μετά το πογκρόμ που οργανώθηκε κατά της ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης από το τουρκικό Βαθύ Κράτος.
* Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας, μαθηματικός, http://kars1918.wordpress.com/
http://www.enet.gr/ 

Το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης, με βούλα ΣτΕ

Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Με την κήρυξη οριστικά και αμετάκλητα ως άκυρης της οικοδομικής άδειας ανέγερσης του εμπορικού κέντρου The Mall Athens, κλείνει ο δικαστικός μαραθώνιος, στη διάρκεια του οποίου κουρελιάστηκε το Σύνταγμα, και δικαιώνονται κάτοικοι και φορείς της περιοχής. Εκθετος ο Ευ. Βενιζέλος για τη χορήγηση της άδειας, πριν από 10 χρόνια

Μία δεκαετία και πλέον μετά την έναρξη της δικαστικής διαμάχης για το περίφημο The Mall Athens, το μεγαθήριο του Αμαρουσίου, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας γράφει τους τίτλους του τέλους κηρύσσοντας άκυρη την οικοδομική άδεια ανέγερσής του.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι ανώτατοι δικαστές σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών έκριναν με μεγάλη πλειοψηφία ότι το εμπορικό κέντρο των 75.000 τ.μ. -το μεγαλύτερο της νοτιοανατολικής Ευρώπης- είναι παράνομο, αφού δεν έχει προηγηθεί έγκριση περιβαλλοντικών όρων, απαραίτητη, κατά το Σύνταγμα, προϋπόθεση για να είναι νόμιμη η κατασκευή του.
«Ολυμπιακό έργο»
Στο στόχαστρο των δικαστών μπήκε ο νόμος του 2003, του τότε υπουργού Πολιτισμού και σήμερα αντιπροέδρου της δικομματικής κυβέρνησης Ευάγγ. Βενιζέλου που χορήγησε την ειδική οικοδομική άδεια για την ανέγερση του Mall, μαζί με κτήριο γραφείων 17.000 τετραγωνικών, εντάσσοντάς τα μάλιστα στο κάδρο των ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
Κατά την τελευταία συνεδρίαση της Ολομέλειας, που έγινε υπό την προεδρία του Κων. Μενουδάκου και πριν αποχωρήσει από το σώμα λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας, το ΣτΕ έλυσε οριστικά και αμετάκλητα το θέμα, δικαιώνοντας τους πολίτες του Αμαρουσίου που προσέφυγαν στο δικαστήριο ζητώντας δικαστική προστασία.
Μετά τη δημοσίευση της απόφασης που αναμένεται να γίνει το νέο δικαστικό έτος, η διοίκηση θα πρέπει να συμμορφωθεί με όσα επιτάσσει η δικαστική ετυμηγορία. Πάντως, η κατεδάφιση του εμπορικού κέντρου, ιδιοκτησίας της εταιρείας Lamda Development, του ομίλου Λάτση, δεν φαίνεται να είναι επιλογή που συγκεντρώνει σοβαρές πιθανότητες. Νομικοί κύκλοι τόνιζαν στην «Κ.Ε.» ότι μπορεί να γίνει εκ των υστέρων η μελέτη περιβαλλοντικών όρων ώστε να θεραπευθεί η... «πλημμέλεια» και επικαλούνταν σχετική απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) που επιτρέπει κάτι τέτοιο. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν ανοίγει ο δρόμος για την επιβολή εκ μέρους της Πολεοδομίας μεγάλων προστίμων ανέγερσης και διατήρησης. Και εδώ αναμένεται να δοθεί μάχη από την πλευρά της ισχυρής ιδιοκτησίας.
Το σκεπτικό
Η Ολομέλεια δεν βάδισε στο δρόμο που είχε χαράξει το Ε' Τμήμα του δικαστηρίου, το οποίο είχε κρίνει ότι ο νόμος Βενιζέλου (3207/2003) είναι αντισυνταγματικός. Το βασικό σκεπτικό του Τμήματος ήταν ότι δεν είναι δυνατό διοικητικές πράξεις, όπως η έκδοση οικοδομικής άδειας, να θεσπίζονται με νόμο, διότι έτσι φαλκιδεύεται το δικαίωμα των πολιτών για δικαστική προστασία. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ΣτΕ μπορεί να προσβληθούν μόνον πράξεις της διοίκησης που έχουν εκδοθεί κατ' εφαρμογήν ενός νόμου και όχι ευθέως ο ίδιος ο νόμος.
Οι δικαστές της Ολομέλειας, αν και δεν επέλεξαν τη μεγάλη ανατροπή στη νομολογία, βρήκαν άλλη νομική διέξοδο -σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΚ- προκειμένου να ελέγξουν τη συνταγματικότητα του συγκεκριμένου νόμου. Δέχθηκαν κατ' αρχήν ότι μπορεί η διοίκηση με νόμο να χορηγεί οικοδομική άδεια (κάτι ανάλογο είχε γίνει και με την υπόθεση του Αχελώου), ωστόσο έκριναν ότι σε αυτή την περίπτωση πρέπει να γίνεται με τις προδιαγραφές που θα τηρούνταν εάν γίνονταν με διοικητική πράξη, δηλαδή με υπουργική απόφαση.
Και σε αυτό το πλαίσιο εξέτασαν κατά πόσο ο επίμαχος νόμος συμμορφώθηκε προς τις επιταγές που θέτει το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος. Και εδώ διαπίστωσαν το πρόβλημα. Σύμφωνα με την άποψη που πλειοψήφησε, η οικοδομική άδεια για την κατασκευή του Mall είναι άκυρη, διότι δεν συντάχθηκε μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και οι πολεοδομικές ρυθμίσεις έγιναν με μελέτη που δεν ήταν επαρκής και αιτιολογημένη.
Το μεγαθήριο της παρανομίας
* Το 2001, επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη, ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης συντάσσει το νόμο 2947/2001 (περί Ολυμπιακής Φιλοξενίας), που προβλέπει στο Χωριό Τύπου τη λειτουργία «χώρου υποδοχής πολεοδομικού κέντρου», αλλάζοντας έτσι τη χρήση γης που ήταν αμιγούς κατοικίας.
* Το 2003 η Ολομέλεια του ΣτΕ αποφαίνεται ομόφωνα ότι ο νόμος είναι αντισυνταγματικός, διότι επιβαρύνει ανεπανόρθωτα το οικιστικό περιβάλλον. Παρά τη δικαστική κρίση, το έργο συνεχίζεται. Το ΚΚΕ καταθέτει ερώτηση στη Βουλή και καταγγέλλει την «ολιγωρία» των αρμόδιων αρχών να διακόψουν τις παράνομες εργασίες κατασκευής του εμπορικού κέντρου.
* Την ίδια χρονιά η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να παρακάμψει το «πρόβλημα» με την αντισυνταγματικότητα του Mall, επινοεί τη... φόρμουλα: ο νόμος «επέχει θέση» αδείας, ούτως ώστε να μην μπορεί να γίνει προσφυγή στο ΣτΕ.
* Τον Φεβρουάριο του 2008 το Ε' Τμήμα του ΣτΕ (απόφαση 391/2008) τάσσεται υπέρ της αποδοχής της προσφυγής κατοίκου του Αμαρουσίου για την υπόθεση του Mall. Για πρώτη φορά γίνεται δεκτό το δικαίωμα ευθείας προσβολής εναντίον νόμου. Η υπόθεση κρίνεται πολύ σημαντική και παραπέμπεται στην Ολομέλεια. Ο τότε σύμβουλος και σήμερα αντιπρόεδρος Ν. Ρόζος εισηγείται ενώπιον της Ολομέλειας να κηρυχθεί ο νόμος αντισυνταγματικός.
* Το 2010 η Ολομέλεια αναβάλλει την έκδοση τελικής απόφασης προκειμένου να αποφανθεί το ΔΕΚ για ανάλογη υπόθεση του Βελγίου. Η κρίση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου αποτελεί μονόδρομο για τους Ελληνες δικαστές. Ποιο ήταν το διά ταύτα της ετυμηγορίας του; Οτι ακόμη κι αν το Σύνταγμα δεν επιτρέπει να ελεγχθεί ένας νόμος, το δικαστήριο οφείλει να βρει τον τρόπο να ξεπεράσει το πρόβλημα και να εκδικάσει την υπόθεση. Με άλλα λόγια, το Mall δεν μπορεί να γλιτώσει το δικαστικό έλεγχο.
* Τελικά, φέτος, ύστερα από συνεχείς αναβολές, η Ολομέλεια συνεδριάζει και γράφει τον επίλογο της πολύκροτης υπόθεσης, δικαιώνοντας το μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα των κατοίκων.
http://www.enet.gr/

Στα τάρταρα οι τιμές των ακινήτων

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤτΕ: ΕΧΟΥΝ ΠΕΣΕΙ 30% ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ • ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ Η «ΒΟΥΤΙΑ» ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ 50%-60%

ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ

Μέσα σε αυτό το κλίμα η κυβέρνηση σχεδιάζει την άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Ετσι, στα 180.000 απούλητα σπίτια αναμένεται να προστεθούν άλλα 200.000

ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ

Οι υποθήκες που έχουν βάλει χιλιάδες νοικοκυριά για να πάρουν στεγαστικό δεν έχουν πια πραγματικό αντίκρισμα. Τα σπίτια αξίζουν πολύ λιγότερο από το ποσό των δόσεων που καλούνται να πληρώσουν

Του Βασίλη Γεώργα

Με ταχείς ρυθμούς απαξιώνεται η ακίνητη περιουσία των ελληνικών νοικοκυριών μέσα στο 2013 καθώς η «φούσκα» της αγοράς ακινήτων συνεχίζει να σκάει με πάταγο λόγω της βαθιάς ύφεσης και της υπερπροσφοράς.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε χθες η Τράπεζα της Ελλάδος, η υποχώρηση στις τιμές των διαμερισμάτων κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2013 έφτασε το 11,6% σε σχέση με πέρυσι, ενώ στο πρώτο τρίμηνο οι τιμές υποχωρούσαν 11,3%. Στην Αθήνα η πτώση των ονομαστικών τιμών ήταν μεγαλύτερη και υπολογίζεται στο 12,7%, στη Θεσσαλονίκη οι τιμές υποχώρησαν κατά 10,5%, στις μεγάλες πόλεις κατά 11,5%, ενώ στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας η μείωση ήταν 10%.

Ο ρυθμός πτώσης των τιμών είναι ο υψηλότερος από το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα το 2008 και καταγράφεται σε μια περίοδο που κυβέρνηση και τρόικα απεργάζονται σχέδια για την απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από το 2014, ανοίγοντας την κερκόπορτα για να βγουν στο σφυρί μέχρι και 200.000 σπίτια τα οποία θα προστεθούν στο ήδη υπάρχον στοκ των 180.000 απούλητων ακινήτων.

Οι αγοραπωλησίες ακινήτων έχουν επίσης «παγώσει». Οι συναλλαγές στις οποίες μεσολάβησαν τράπεζες ήταν μόλις 10,1 χιλιάδες στο πρώτο 6μηνο του 2013 έναντι 30,4 χιλιάδων όλο το 2012 και 42,8 χιλιάδων το 2011.

Πιο αναλυτικά, η μείωση των τιμών το β” τρίμηνο του 2013 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2012 ήταν 11,3% για τα «νέα» διαμερίσματα (ηλικίας έως 5 ετών) και 11,8% για τα «παλαιά» (ηλικίας άνω των 5 ετών).

Για το α” τρίμηνο του 2013, ο αντίστοιχος μέσος ετήσιος ρυθμός μείωσης των τιμών των «νέων» διαμερισμάτων ανήλθε στο 10,3% έναντι 12% των «παλαιών», ενώ για το σύνολο του 2012 ήταν 12,1% (2011: -5%) και 11,4% (2011: -5,8%) αντίστοιχα.

Σωρευτικά, σύμφωνα με στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, η πτώση στις τιμές των ακινήτων αγγίζει το 30% σε σχέση με τα επίπεδα ρεκόρ του 2008, ενώ στην τελευταία της έκθεση η Fitch εκτιμά ότι οι τιμές έχουν περιθώρια περαιτέρω πτώσης τουλάχιστον 18% στη συνέχεια. Στην πραγματικότητα η υποχώρηση των τιμών είναι ακόμη μεγαλύτερη με βάση τις λιγοστές αγοραπωλησίες που διενεργούνται καθώς σε πολλές περιπτώσεις φτάνουν σε πραγματικές τιμές έως και το 50-60% των τιμών που ίσχυσαν προ πενταετίας.

Είναι δύσκολο να υπολογιστεί η αξία της περιουσίας των νοικοκυριών που έχει εξαϋλωθεί κατά τη διάρκεια της πενταετούς υποχώρησης των τιμών. Αν θεωρήσει ωστόσο κάποιος αληθή τα στοιχεία που είχε επικαλεστεί το 2011 για να δικαιολογήσει το χαράτσι ο τότε υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, σύμφωνα με τα οποία η ακίνητη περιουσία των Ελλήνων ξεπερνούσε το 1 τρισ. ευρώ, το συμπέρασμα είναι ότι έχουν χαθεί τουλάχιστον 300 δισ. ευρώ από το σκάσιμο της φούσκας.

Το σοβαρότερο πρόβλημα που προκαλεί το ξεφούσκωμα της αγοράς ακινήτων έχει να κάνει με τα διαρκώς διογκούμενα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια και τις υποθήκες που έχουν βάλει εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά οι οποίες πλέον δεν έχουν πραγματικό αντίκρισμα. Η μεγάλη υποχώρηση τιμών έχει αποτέλεσμα ένα σπίτι που αγοράστηκε πλήρως υποθηκευμένο με 100% δάνειο το 2008 ή το 2010 να κοστίζει σήμερα πολύ λιγότερο από το ίδιο το δάνειο.

Σήμερα υπολογίζεται ότι περίπου 320.000 στεγαστικά δάνεια ύψους 16-17 δισ. ευρώ σε σύνολο 1,5 εκατ. δανείων βρίσκονται στο κόκκινο, δηλαδή έχουν πάψει να πληρώνονται από τους δανειολήπτες.
http://www.efsyn.gr/

Παράνομη η άδεια του Mall, έκθετος ο Βενιζέλος

Επιβεβαιώνεται το koutipandoras.gr για το δημοσίευμα που αφορούσε τόσο για την «υπερπροσπάθεια» της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ να νομιμοποιήσει το αυθαίρετο Mall στο Μαρούσι, όσο και για τον νόμο Βενιζέλου που επέτρεψε να κατασκευαστεί τελικά το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της νοτιοανατολικής Ευρώπης,της εταιρείας Lamda Development του Ομιλου Λατση χωρίς να έχει προηγηθεί όπως απαιτεί το Σύνταγμα- η έγκριση περιβαλλοντικής μελέτης.
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα ΕΔΩ http://www.koutipandoras.gr
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, έκρινε άκυρη την οικοδομική άδεια ανέγερσης του εμπορικού κέντρου The Mall Athens στο Μαρούσι λόγω απουσίας έγκρισης περιβαλλοντικής μελέτης. Η δημοσίευση της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ αναμένεται με το νέο δικαστικό έτος που αρχίζει 17 Σεπτεμβρίου 2013. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, οι σύμβουλοι Επικρατείας, μετά από μια δικαστική διαδρομή που ξεπέρασε τα δέκα χρόνια έκριναν με μεγάλη πλειοψηφία ότι ο νόμος 3207/2003 που επέτρεψε την κατασκευή του μεγαλύτερου στην νοτιοανατολική Ευρώπη εμπορικού κέντρου 75.000 τετραγωνικών μέτρων, δεν είναι νόμιμος καθώς δεν προηγήθηκε -όπως απαιτεί το Σύνταγμα- η έγκριση περιβαλλοντικής μελέτης.
Με τον επίμαχο νόμο χορηγήθηκε οικοδομική άδεια ανέγερσης του The Mall, ιδιοκτησίας της εταιρείας Lamda Development, του Ομίλου Λάτση αλλά κάτοικοι του Αμαρουσίου προσέφυγαν στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο και ζητούσαν την ακύρωση της οικοδομικής άδειας κατασκευής του εν λόγω εμπορικού κέντρου ενώ η υπόθεση απασχόλησε και το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Οι δικαστές, έκριναν ότι ο επίμαχος νόμος είναι αντισυνταγματικός, διότι ότι δεν είναι δυνατόν διοικητικές πράξεις όπως η έκδοση οικοδομικής άδειας να θεσπίζονται με νόμο, γιατί με αυτό τον τρόπο φαλκιδεύεται το δικαίωμα των πολιτών για δικαστική προστασία.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας δέχθηκαν ότι μπορεί η διοίκηση (αρμόδιοι υπουργοί) με νόμο να χορηγεί οικοδομική άδεια (κάτι ανάλογο είχε γίνει και με την υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου στο Θεσσαλικό κάμπο), ωστόσο έκριναν ότι σε αυτή την περίπτωση πρέπει να γίνεται στο πλαίσιο των συνταγματικών επιταγών (άρθρο 24 του Συντάγματος) και με τις προδιαγραφές που θα τηρούνταν εάν γίνονταν με διοικητική πράξη, δηλαδή με υπουργική απόφαση.
Κατόπιν αυτών κρίθηκε ότι η οικοδομική άδεια για την κατασκευή του επίμαχου εμπορικοί κέντρου είναι άκυρη γιατί δεν συντάχθηκε μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και οι πολεοδομικές ρυθμίσεις έγιναν με μελέτη που δεν ήταν επαρκής και αιτιολογημένη.
Ωστόσο, δικαστικοί κύκλοι σημείωναν, ότι παρ΄όλα αυτά υπάρχει νομική λύση για να αποφευχθεί κατεδάφιση του εμπορικού κέντρου και αυτή δεν είναι άλλη παρά να συνταχθεί εκ των υστέρων η μελέτη περιβαλλοντικών όρων, τονίζοντας επίσης ότι σχετική απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων επιτρέπει παρόμοιες λύσεις
http://www.koutipandoras.gr/

Νέο Ασφαλιστικό με ανατροπές σε Συντάξεις και ΕΦΑΠΑΞ

Κατάργηση εισφορών στα πρώτα 400 ευρώ του μισθού

Νέες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα με ανατροπές σε εισφορές, συντάξεις, εφάπαξ, επικουρικές και μαζικές συγχωνεύσεις Ταμείων προετοιμάζει η κυβέρνηση.

 

Η ατζέντα των αλλαγών θα ανοίξει επισήμως τον Οκτώβριο, αναφέρει σε αποκλειστικό ρεπορτάζ που δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα «Ο Τύπος της Κυριακής».

 

Το έναυσμα για τις επερχόμενες αλλαγές έδωσε ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, με τις πρόσφατες αναφορές του ότι έτσι όπως είναι σήμερα, το ασφαλιστικό σύστημα «δεν είναι βιώσιμο»!

 

Η ατζέντα των αλλαγών στο ασφαλιστικό θα καθοριστεί από το υπουργείο Εργασίας με την έναρξη ενός νέου κύκλου επεξεργασίας προτάσεων.

 

Στις σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις, όπως αποκαλύπτει ο «ΤτΚ» είναι ακόμη η κατάργηση των ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών μέχρι ενός ορίου μισθού με σχέδιο-σοκ της τρόικας που βγαίνει από το συρτάρι για να επιτευχθεί η μείωση των εισφορών κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες ως το 2016, που προβλέπει το μνημόνιο, αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου 2014.

 

Στο σχέδιο αυτό, που βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, συνεχίζει το δημοσίευμα της εφημερίδας, προτείνεται να καταργηθούν οι ασφαλιστικές εργοδοτικές εισφορές μέχρι του τμήματος του μισθού ως τα 200 ή τα 400 ευρώ και να διατηρηθεί η υποχρέωση πληρωμής εισφορών για το τμήμα του μισθού άνω των 200 ή 400 ευρώ!

 

Η «βόμβα» όμως που κρύβει το σχέδιο αυτό είναι ότι προτείνεται να καλυφθεί η απώλεια των εσόδων για το ασφαλιστικό σύστημα με αύξηση της φορολογίας, είτε στα εισοδήματα, είτε στην ακίνητη περιουσία!

 

Η πρόταση αυτή είχε γίνει τον Αύγουστο του 2011 από ειδικό κλιμάκιο της Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Υποθέσεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) που είχε έρθει στην Αθήνα και συναντήθηκε με κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές, εκπροσώπους τραπεζών, επαγγελματικούς φορείς, εμπειρογνώμονες, αλλά και υπηρεσιακά στελέχη υπουργείων (και του Εργασίας), τα οποία μάλιστα κατονομάζονται σε κείμενο που έχει στα χέρια του ο «ΤτΚ».

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Διαγραμμένα σχεδόν όλα τα δάνεια που απαιτούν οι εισπρακτικές εταιρείες

Οι εισπρακτικές νόμιμα, δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτα. Παράνομα μπορούν εάν δεν αντιδράσετε…
Όσον αφορά τις τράπεζες ειδικότερα, η εκχώρηση χρέους (πώληση) με έκπτωση σε ξένες εταιρείες, όπως η EOS, είναι αδιανόητες οικονομικά και τραπεζικά-λογιστικά, διότι, στις περιπτώσεις αυτές, οι εκχωρούσες τράπεζες εγγράφουν ζημίες στο ενεργητικό των κατά το ποσόν της έκπτωσης της εκχώρησης του χρέους, με αποτέλεσμα την ανάγκη ανακεφαλοποίησής των και συνεπώς την εν δυνάμει χρεοκοπία των! (βλ. στο τέλος του κειμένου το σχετικό link).
Συνεπώς οι τράπεζες «πωλούν» μόνο τα δάνεια που έχουν οι ίδιες διαγράψει !. Συνεπώς, η αγοραπωλησία αυτή, ανύπαρκτων (διαγραφέντων οφειλών) είναι εξ` ορισμού παράνομη και βαρύτατα εγκληματική (βλ. παρακάτω). Και η διαγραφή των οφειλών των δανείων γίνεται από τις τράπεζες σε δύο περιπτώσεις:
1) όταν οι τελευταίες διαπιστώσουν τα αδύνατο της αποπληρωμής των από τους δανειολήπτες, λόγω π.χ. πτώχευσής των, ή άλλων παρόμοιων λόγων.
2) Όταν οι τράπεζες ανακεφαλοποιήθηκαν για τις ζημίες των από τα ανεξόφλητα δάνεια και το PSI. Συγκεκριμένα: με τον ν. 3864/2010 και την υπουργική απόφαση 38/9.11.2012, οι 4 τράπεζες (Eθνική, Πειραιώς,Alpha και Eurobank) ανακεφαλοποιήθηκαν συνολικά με 50 δις, ευρώ, για τις ζημίες που υπέστησαν από το PSI και τα μη-εξυπηρετούμενα ληξιπρόθεσμα δάνεια των δανειοληπτών των (η Εurobank πήρε 5.8 δις. ευρώ)! Συνεπώς, τα αντίστοιχο ποσόν των μη-εξυπηρετούμενων δανείων σε αυτές (50 δις), έχει διαγραφεί!!, από τα λογιστικά βιβλία των παραπάνω 4 τραπεζών. Συνεπώς το ποσόν αυτόν είναι αυτό που έχει «πουληθεί» στις Εισπρακτικές Εταιρείες και προφανώς και στην EOS. Από το παραπάνω προκύπτει επίσης ότι, όχι μόνο η EOS, με τους παραπάνω εγκληματικούς τρόπους (σε συνέργεια με την Eurobank) αλλά και οι ίδιες οι τράπεζες δεν νομιμοποιούνται να απαιτήσουν τα δάνεια αυτά από τους (τέως) «οφειλέτες» των, διότι οι τράπεζες έχουν ήδη αποζημιωθεί με το ποσόν των 50 δις. ! Για το θέμα αυτό, μετά από δική μου καταγγελία στην ECB και τον υπουργό οικονομικών, ο τελευταίος διέταξε την διεξαγωγή ανακρίσεων κι έρευνας, με το αρ. πρωτ. Β.871.12-06-2012 εντολή τους προς το Υπουργείο Ανάπτυξης, ΣΔΟΕ, ΤτΕ (γραφείο Διοικητή), Εισαγγελέα Χαλκίδος (βλ. στο τέλος τα δύο σχετικά links).
Και πώς το ξέρω ότι οι τράπεζες πωλούν και οι εισπρακτικές εταιρείες αγοράζουν μόνο «διαγραφέντα» χρέη προς τις τράπεζες? Το ξέρω α) από τα παραπάνω στοιχεία και γεγονότα και β) από την παραδοχή των ίδιων των εισπρακτικών εταιρειών, οι οποίες στα καταστατικά των (και στις διαφημίσεις των) παραδέχονται ότι:

«αγοράζουμε το σύνολο των οφειλών σας -…όσο και απαιτήσεις που έχουν διαγραφεί…»,
1) Με την φράση: «αγοράζουμε το σύνολο των οφειλών σας -…όσο και απαιτήσεις που έχουν διαγραφεί…», κάθε εισπρακτική εταιρεία όμως, παραδέχεται καταφατικά και ρητά ότι «αγοράζει» π.χ. από την τράπεζα Χ εν προκειμένω και στην συνέχεια απαιτεί από τους τέως οφειλέτες της τράπεζας και προς όφελος της ιδίας: «οφειλές που έχουν διαγραφεί, δηλαδή οφειλές που δεν υπάρχουν». Αυτό σημαίνει ότι η EOS και τα δύο σκέλη της αγοραπωλησίας είναι εγκληματικές πράξεις, αφενός από την τράπεζα Χ ως «πωλήτριας» κι αφετέρου της εισπρακτική εταιρεία ως «αγοράστριας» μιας ανύπαρκτης «οφειλής» με σκοπό να την καταστήσει η EOS «υπαρκτή» αναγκαστικά με παράνομους μεθόδους, κατ` αληθή συρροή, απάτης, εκβιασμών, απειλών και κλοπών της περιουσίας των τέως οφειλετών της τράπεζας Χ τις οφειλές των οποίων η τελευταία διέγραψε για διάφορους λόγους, όπως θα περιγράψουμε παρακάτω. Και τα παραπάνω εγκλήματα διαπράττονται από κοινού από τις τράπεζας Χ και την εισπρακτική εταιρεία, με την απειλή κι εκβίαση των τέως οφειλετών από την εισπρακτική εταιρεία ότι θα «χάσουν το σπίτι των» (με κατάσχεση και πλειστηριασμό κι ότι θα πάνε και φυλακή), εάν δεν καταβάλλουν στην τελευταία (και για έμμεσο λογαριασμό της πρώτης) τις «διαγραφείσες οφειλές» ! Συνεπώς, η συντελεσθείσα «αγοραπωλησία», μεταξύ τράπεζας Χ και της εισπρακτικής εταιρείας ανύπαρκτων και διεγραφέντων οφειλών, συνιστά διαπραχθέν έγκλημα, το οποίο συνιστά την αδιαχώριστο κι αναγκαία αρχή κατά συνέχεις της ολοκλήρωσης των, κατ` αληθή συρροή, εκβιασμών, απειλών και κλοπών που διαπράττουν από κοινού πλέον τράπεζας Χ και εισπρακτικής εταιρείας κατά των τέως οφειλετών της πρώτης, με την απειλή κι εκβίαση των τέως οφειλετών από την εισπρακτική εταιρεία, ότι θα «χάσουν το σπίτι των» (με κατάσχεση και πλειστηριασμό κι ότι θα πάνε και φυλακή), εάν δεν καταβάλλουν στην τελευταία (και για έμμεσο λογαριασμό της πρώτης) τις «διαγραφείσες οφειλές» !
i) Είναι προφανές ότι οι περιπτώσεις των παραπάνω παραγράφων 1 και 2 δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του ΑΚ 455 επ. (νόμιμη εκχώρηση χρέους) και 876, 880,885 επ. (Έκταξη, νόμιμη Μεταβίβαση χρέους), διότι οι τελευταίες αναφέρονται σε νόμιμες υπάρχουσες, υφιστάμενες και νόμιμες οφειλές (απαιτήσεις) κι όχι σε ανύπαρκτες τοιαύτες («διαγραφείσες» και «εκτελεσθείσες»), στις οποίες αναφέρονται οι παραπάνω καταγγελτικές μου παράγραφοι 1 και 2.

Συμπέρασμα: Οι Εισπρακτικές Εταιρείες ΝΟΜΙΜΑ δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτα. Παράνομα, μπορούν (με εκβιασμούς, απειλές κλπ), αλλά αυτό γίνεται εάν εσείς δεν αντιδράσετε καταφεύγοντας στον εισαγγελέα και τις αρχές γενικότερα. Αν και νομίζω ότι τώρα θα πάθουν ένα μεγάλο χτύπημα. Τέλος, τα δάνεια ου οι εισπρακτικές εταιρείας σας ζητάνε, είναι –σχεδόν σίγουρου-διαγραμμένα…
Μην φοβάστε…τελειώνουν.

Πηγή: http://www.zoomblog.org/

Ο Κεδίκογλου διόρισε και την αδελφή του.Μπράβο, αυτό δείχνει πόσο ηθική είναι η κυβέρνηση Σαμαρά!

Νέος πονοκέφαλος για τοΜέγαρο Μαξίμου
Νέο θέμα αναμένεται να δημιουργηθεί με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Σίμο Κεδίκογλου και,,
τις προσλήψεις που έχει κάνει και «σκάνε» μία-μία.
Σύμφωνα με το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, εκτός από την αγαπημένη του, Μ.Κόλλια, την οποία είχε διορίσει στο γραφείο του, στη Γραμματεία Τύπου, άλλο ένα πολύ δικό του πρόσωπο έχει καταλάβει μία θέση στο επιτελείο του, με πολύ αξιοκρατικές και συνοπτικές διαδικασίες.

Ο λόγος για την αδελφή του, που έχει προσληφθεί ως νομικός σύμβουλος του υφυπουργού.

Πηγή: http://www.zoomblog.org/

«Μάστιγα» για την οικονομία το παρεμπόριο οχημάτων- 100.000 αυτοκίνητα κάθε χρόνο πωλούνται παράνομα μέσω Internet

Σε «μάστιγα» έχει εξελιχθεί το θέμα του παρεμπορίου στα αυτοκίνητα, με τον Σύνδεσμο Εμπόρων Εισαγωγέων Αυτοκινήτων Ελλάδος να αναφέρει πως κάθε χρόνο περίπου 100.000 αυτοκίνητα πωλούνται παράνομα από εμπόρους κυρίως μέσω διαδικτύου, με αποτέλεσμα το κράτος να χάνει κάθε χρόνο περίπου 117 εκατ. ευρώ.
Το ζήτημα των παράνομων πωλήσεων αυτοκινήτων μέσω διαδικτύου, έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, με τον πρόεδρο του ΣΕΕΑΕ να δηλώνει στην Ημερησία πως σύμφωνα με έρευνα του Συνδέσμου τα διαφυγόντα έσοδα του κράτους ανέρχονται σε 117,2 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο, εκ των οποίων τα 50 εκατ. είναι απώλειες στα ασφαλιστικά ταμεία.
Ειδικότερα στις 100.000 αυτοκίνητα το κέρδος για κάθε Ι.Χ. ανέρχεται σε 1.000 ευρώ και τα κέρδη που δεν φορολογούνται αγγίζουν τα 100 εκατ. ευρώ. Επιπλέον χάνεται και ο ΦΠΑ που υπολογίζεται σε 23 εκατ. ευρώ και περίπου 10 εκατ. ευρώ από το φόρο εισοδήματος.
Μάστιγα και τα «αυτοσχέδια συνεργεία»
Τα τελευταία χρόνια της κρίσης παράλληλα, μια νέα μάστιγα έχει έρθει να «χτυπήσει» τον κλάδο του αυτοκινήτου: Η «φάμπρικα» των αυτοσχέδιων συνεργείων. Πιλοτές, υπόγεια γκαράζ και άλλοι χώροι, έχουν μετατραπεί σε παράνομα συνεργεία, τα οποία βλάπτουν σε μεγάλο βαθμό τους νόμιμους ιδιοκτήτες συνεργείων, ενώ παράλληλα είναι και επικίνδυνα για την οδική ασφάλεια. Επίσης σημειώνεται και σε αυτή την δραστηριότητα μεγάλη απώλεια εσόδων για το κράτος, καθώς παρατηρούνται ετησίως 100 εκατ. ευρώ διαφυγόντα κέρδη από φόρους και 50 εκατ. ευρώ από ασφαλιστικές εισφορές, καθώς τα «αυτοσχέδια» συνεργεία δεν κόβουν αποδείξεις και δεν έχουν λειτουργικά έξοδα, σε αντίθεση με τους νόμιμους επιχειρηματίες οι οποίοι «πνίγονται».
Τέλος, εκτός από τα παράνομα συνεργεία, ο αθέμιτος ανταγωνισμός παρατηρείται και στον κλάδο της φανοποιείας, καθώς πρόσφατα έχουν παρουσιαστεί πολλαπλά κρούσματα με «μαϊμού» ανταλλακτικά.

Πηγή: iefimerida.gr http://www.ief

ΤΟ ΜΕΓΑ ΔΙΑΖΥΓΙΟ

Toυ Γιάννη Βαρουφάκη

4η Αυγούστου 2013
Στην δεκαετία του 1980 δύο σηµαντικές µεταβλητές που, έως τότε,
αυξοµειώνονταν µαζί παγκοσµίως πήραν ξαφνικά διαζύγιο. Η µία µεταβλητή ήταν
τα κέρδη των επιχειρήσεων. Η άλλη ήταν οι ιδιωτικές επενδύσεις στις οποίες
επιδίδονταν οι επιχειρήσεις αυτές. Πράγµατι, έως τα µέσα της δεκαετίας του
1980, οι δύο αυτές µεταβλητές κυµαίνονταν, σε διεθνές επίπεδο, περίπου στο
9% του συνολικού εισοδήµατος του πλανήτη. Ανέβαιναν οι επενδύσεις, µεγάλωνε
το συνολικό εισόδηµα και µεγεθύνονταν παράλληλα τα κέρδη. Μεγάλωναν τα
κέρδη, αυξάνονταν οι επενδύσεις, ανέβαινε το συνολικό εισόδηµα. Έπεφτε το
συνολικό εισόδηµα (όπως π.χ. κατά την διάρκεια της διεθνούς κρίσης του 1980-
3), συρρικνώνονταν οι επενδύσεις και συµπιέζονταν τα κέρδη. Κ.ο.κ. Έως ότου
περίτο 1985 αυτή η σχέση διερρήχθη.
Από το 1985 έως το Κραχ του 2008, ενώ τα κέρδη αυξάνονται συστηµατικά, σε
πλανητικό επίπεδο (τόσο σε απόλυτες τιµές όσο και ως ποσοστό του συνολικού
εισοδήµατος), οι επενδύσεις έµεναν πίσω (και µάλιστα µειώνονταν ως ποσοστό
του συνολικού εισοδήµατος). Μάλιστα µετά το Κραχ του 2008, οι δύο µεταβλητές
ακολούθησαν εντελώς αντίθετους δρόµους – καθιστώντας οριστικό το µεταξύ
τους διαζύγιο. Τα κέρδη σήµερα αντιπροσωπεύουν το 12% του συνολικού
πλανητικού εισοδήµατος ενώ οι επενδύσεις ένα µόνο ισχνό 4%.
Οι κατεστηµενική, κυρίαρχη οικονοµική θεωρία δεν µπορεί να εξηγήσει αυτό το
φαινόµενο. Καθώς διδάσκει στους φοιτητές πως οι επενδυτικές αποφάσεις
λαµβάνονται µε γνώµονα την µεγιστοποίηση της κερδοφορίας, η υψηλή
κερδοφορία θα έπρεπε να κινητοποιείτις επιχειρήσεις να επενδύουν
περισσότερα ώστε να εξάγουν ακόµα περισσότερα κέρδη, σε µια περίοδο που τα
κέρδη σχεδόν φύονται στα δέντρα και, µην ξεχνάµε, τα επιτόκια δανεισµού
(δηλαδή το κόστος µιας επένδυσης) βρίσκεται σε ιστορικά χαµηλά επίπεδα.
Το πρόβληµα µε τους κατεστηµενικούς οικονοµολόγους (τους οποίους ο Μαρξ
ονόµαζε, µε την γνωστή του «ευγένεια», χυδαίους οικονοµολόγους) είναι ότι
επισταµένως αγνούν δύο σοβαρούς λόγους που η υψηλή κερδοφορία δεν οδηγεί
στην αύξηση των επενδύσεων.
Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει µε τον φθίνοντα ανταγωνισµό ή, για πω το ίδιο
πράγµα µε άλλα λόγια, µε την όλο και αυξανόµενη µονοπωλιακή (ή
ολιγοπωλιακή) ισχύ των επιχειρήσεων. Όσο πιο δεσπόζουσα, π.χ., η θέση της
Microsoft, της Exxon, της Apple ή της Samsung στην αγορά, τόσο µεγαλύτερο
είναιτο ποσοστό των κερδών τους που οφείλεται στην ολιγοπωλιακή τους θέση
και µικρότερο το ποσοστό που αποτελεί ανταµοιβή για τις επενδύσεις που
έκαναν. Υπό αυτό το πρίσµα, η υπερ-συγκέντρωση ολιγοπωλιακής ισχύος των
µεγάλων επιχειρήσεων, µετά το 1985, στις διεθνείς αγορές, εξηγεί σε µεγάλο
βαθµό τον λόγο που, από τότε και έπειτα, η αύξηση της κερδοφορίας δενσυνεπάγεται αύξηση καιτων επενδύσεων. Δεν είναιτυχαίο ότι, µετά το 1985, οι
µεγάλες επιχειρήσεις αντί να επενδύουν τα κέρδη τους σε παραγωγικές
διαδικασίες τα χρησιµοποίησαν, σε µεγάλο ποσοστό, για να επιδίδονται σε
εξαγορές (η µία την άλλη), συγχωνεύσεις και χρηµατιστηριακά παίγνια σαν εκείνα
που µας οδήγησαν στο Κραχ του 2008.
Ο δεύτερος λόγος είναι, στις µέρες µας, µετά το 2008, η ίδια η Ύφεση (ή, το ίδιο
είναι, ο φόβος της Ύφεσης). Καθώς τα εργοστάσια υπολειτουργούν, λόγω
χαµηλής ζήτησης, η υψηλή κερδοφορία δεν τους δίνει κανένα κίνητρο να
επενδύσουν σε νέες παραγωγικές µονάδες, εφόσον δεν εκµεταλλεύονται καν τις
υπάρχουσες. Μόνο µια γενναία αύξηση της ζήτησης θα κάνειτους επιχειρηµατίες
να πάρουν από τα κέρδη και να τα επενδύσουν. Όµως, όταν οι άλλοι
επιχειρηµατίες δεν το κάνουν και, παράλληλα, το κράτος (ή τα κράτη συλλήβδην)
µειώνουν δαπάνες και επενδύσεις, η ζήτηση αντί να αυξάνει µειώνεται – καιτα
συσσωρεύοµενα κέρδη συσσωρεύονται χωρίς να επενδύονται.
Εν κατακλείδι, το Μέγα Διαζύγιο κερδών-επενδύσεων αποτελεί έναν από τους
βασικούς λόγους που η ανάκαµψη δεν έρχεται και η λιτότητα αποδεικνύεται όλο
και πιο τοξική
http://www.koutipandoras.gr/

Το τέλος της υπομονής είναι η αρχή του τέλους

Του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου

Αντιγράφω από άρθρο του κ. Αγγελου Στάγκου με τίτλο «Η απειλή της Χρυσής Αυγής», δημοσιευμένο στην Καθημερινή, στις 26.7.13.
«Η πολιτεία, λοιπόν, είναι αντικειμενικά αναγκασμένη να αντιμετωπίσει (τηνΧρυσή Αυγή) με την επιβολή του νόμου σε κάθε περίπτωση, όπως ευαγγελίζονται και πράττουν προς τιμήν τους ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Ν. Δένδιας. Να ταράξει δηλαδή τους νεοναζί στην επιβολή της νομιμότητας με τη στήριξη όλων των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου». Που προϋποθέτει, όμως, ότι αυτά δεν θα αμφισβητούν τη νομιμότητα της κυβέρνησης, δεν θα υπονομεύουν με δηλώσεις τη Δημοκρατία, δεν θα καταφεύγουν σε ρητορική βίας, δεν θα δικαιολογούν καμία πράξη βίας και θα απομονώσουν πλήρως πολιτικά μέσα και έξω από τη Βουλή τους εκπροσώπους της Χρυσής Αυγής. Ενα πλαίσιο συνεννόησης απαιτείται πριν είναι πολύ αργά για όλους μας!»
Η ουσία του άρθρου του κου. Α. Στάγκου – και κατ” επέκταση της ετοιμόρροπης αστικής δημοκρατίας που εκφράζει – βρίσκεται στην τελευταία πρόταση του, της οποίας το νόημα ισοδυναμεί με ωμό εκβιασμό έναντι όλων εκείνων που καλούνται σε συσπείρωση εναντίον της Χρυσής Αυγής.
Μέσα σε ελάχιστες λέξεις ξεσκεπάζονται οι σκοπιμότητες της νομιμοποίησης, οι λόγοι της ενθουσιώδους υποστήριξης από τα Μ.Μ.Ε., και η προθυμία της κρατικής και ιδιωτικής οικονομικής επιχορήγησης μιας Ναζιστικής οργάνωσης στην Ελλάδα σήμερα.
Αποσαφηνίζεται ανερυθρίαστα, τόσο προς το κοινοβούλιο όσο και προς την δημόσια ζωή γενικότερα, πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι τίποτε άλλο από ένα φόβητρο που κατασκευάστηκε με υλικά την οργή και την αμορφωσιά του λαού που διατείνονται πως εκπροσωπούν οι Νεοναζί, ενώ τον χειραγωγούν τον λαό αυτόν επικερδώς για τους ίδιους και προς απώτερο όφελος όσων θέλουν την μάζα αποπροσανατολισμένη και έρμαιο των παθών της.
Η Χρυσή Αυγή λοιπόν, επίσημα πλέον και απροκάλυπτα, υιοθετείται από την αστική δημοκρατία ως διαπραγματευτικό όπλο. Παράλληλα και συμπληρωματικά με την αποτροπαϊκή της ισχύ, ο τρόμος και ο θάνατος που σκορπά εξυπηρετεί και την ανάγκη αποπροσανατολιστικής προπαγάνδας. Καθώς οι δημοκρατικές δυνάμεις αναλώνονται σε καταγγελτικό λόγο εναντίον της, αποσπάται επιτυχώς η προσοχή από το καταστροφικό έργο της διαρκώς αυθαιρετούσας και αντισυνταγματικής κυβέρνησης.
Η εμμονική ενασχόληση της κοινής γνώμης με τις προβοκατόρικες ανοησίες που εκστομίζουν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, όπως και ο σκανδαλισμός από τις άθλιες δράσεις της, αποφέρει συμφέρουσα συνειδησιακή αποχαύνωση. Αποδυναμώνεται, αποπροσανατολίζεται, και εξαντλείται σε παράπλευρα ζητήματα η επαγρύπνηση εκείνων που ελλείψει του Ναζιστικού αντιπερισπασμού θα παρακολουθούσαν ανελλιπώς το ανελέητο πογκρόμ της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας εναντίον οποιουδήποτε δεν ανήκει στην ελίτ που εκπροσωπεί.
Όσο και αν προσπαθούν οι αρθρογράφοι της αστικής δημοκρατίας να πείσουν τους αφελείς, είναι πασίγνωστο πως δεν προέκυψε μέσω παρθενογένεσης η Χρυσή Αυγή. Ούτε αρκεί η αμορφωσιά και η εξαθλίωση για να αιτιολογήσει την μετουσίωση των απελπισμένων σε παραστρατιωτική οργάνωση. Η Χρυσή Αυγή απέκτησε υπολογίσιμη υπόσταση μόνο λόγω της ουσιαστικής υποστήριξης που της παρέχει ποικιλοτρόπως η Ελληνική άρχουσα τάξη, αφού η τελευταία έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα πως δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα επιβίωσης χωρίς την προστασία αδίστακτων μπράβων και τραμπούκων. Δεν μπορεί λοιπόν παρά να θεωρηθεί μια ακόμα έκφανση του σχεδίου που γέννησε την Ναζιστική απειλή η απόπειρα να επιβληθούν όροι προκειμένου να υπάρξει ενιαία και συσπειρωμένη απάντηση σε αυτήν.
Όμως, είναι πολιτικά και ηθικά απαράδεκτο να διαπραγματεύεται κανείς τους όρους του αντι-Ναζιστικού αγώνα. Και αυτό επειδή η μάχη εναντίον ενός ολοκληρωτικού και απάνθρωπου καθεστώτος όπως ο Ναζισμός δεν μπορεί παρά να είναι μονολιθική, απόλυτη και αδιαμφισβήτητα διαυγής – ακριβώς όπως και ακριβώς όσο ακραία ξεκάθαρες είναι και οι προθέσεις του εχθρού που καλούμεθα να αντιμετωπίσουμε.
Οι οποιοιδήποτε όροι δεν σημαίνουν τίποτε άλλο παρά συνθηκολόγηση με τον Ναζισμό και την τρομοκρατία που εξυπηρετεί.
Είναι αδήριτο καθήκον και όχι πονηρολογική αφορμή και ευκαιρία προσοδοφόρας συναλλαγής η συσπείρωση ενάντια στην ολοένα και πιο απειλητική σκιά της ακροδεξιάς.
Δεν μπορεί να απαιτούνται συμβιβασμοί, υπαναχωρήσεις, και συναλλαγές μεταξύ των αντι-Ναζιστικών δυνάμεων, πόσο δε μάλλον προκειμένου να επωφεληθούν κάποιες από αυτές, και δη εκείνες που είναι πρωτίστως υπεύθυνες για το πρόβλημα. Δεν μπορεί να ξεχνάει κανείς ότι εχθρός δεν είναι μόνο το εκτελεστικό όργανο, αλλά και οι ηθικοί αυτουργοί που το προσέλαβαν για να επιβάλλουν διά της βίας τα εγκληματικά τους σχέδια.
Καμία ιδεολογική παράταξη και κανένας κομματικός σχηματισμός δεν έχει το παραμικρό δικαίωμα να συμψηφίζει την συνδρομή του στην μάχη εναντίον του Ναζιστικού τέρατος με το απυρόβλητο στο οποίο ονειρεύεται να βρεθεί. Είναι σκανδαλώδες να απαιτείται η ασυλία από οποιονδήποτε, πόσο δε μάλλον από εκείνους που φρόντισαν να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού ώστε σήμερα να συλλέγουν και να διοχετεύουν κατά το δοκούν το δηλητήριο του.
Ας διαβεβαιωθεί η κυβέρνηση Σαμαρά, και οποιοσδήποτε την υποστηρίζει, πως θα συνεχιστεί ανελέητη η κριτική απέναντι στην αντιδημοκρατική, γενοκτονική, και αντισυνταγματική πολιτική της, που εφαρμόζεται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, σύμφωνα με τα συμφέροντα της διεθνούς τοκογλυφικής μαφίας που υπηρετούνται από την εγχώρια πλουτοκρατία και ενάντια του λαού που διακηρύσσουν οι φαιδροί κυβερνώντες ότι τάχα μου εκπροσωπούν.
Δεν χρειάζεται συνεργούς η συνείδηση, μόνο διαύγεια, και η διαύγεια της συνείδησης είναι αφ” εαυτού πράξη.
Απατώνται οικτρά λοιπόν εκείνοι οι διαπραγματευτές της αθλιότητας που ελπίζουν ότι ο αντι-Ναζιστικός αγώνας θα ταυτιστεί με τα συμφέροντα της βαθιά παρακμιακής Ελληνικής άρχουσας τάξη. Αυτή διώκεται, όχι μόνο επειδή έχει οδηγήσει τους Έλληνες στην πιο ατιμωτική κόλαση από την εποχή του Β” Παγκοσμίου – αλλά και επειδή έχει δημιουργήσει κιόλας τις συνθήκες ώστε οι Χρυσαυγίτες σήμερα να αλωνίζουν ελεύθεροι και φονικοί. Σκορπούν ήδη την βία, είτε λεκτική, είτε σωματική, από τα έδρανα της Βουλής μέχρι τα σκοτεινά σοκάκια όπου κυνηγάνε οποιονδήποτε αδύναμο είναι αρκετά εύκολος στόχος για να του επιτεθούν, γνωρίζοντας πολύ καλά πως δεν θα υπάρξει το παραμικρό αντίποινο, είτε λόγω βουλευτικής ασυλίας, είτε λόγω ανοχής της αστυνομίας και της δικαιοσύνης. Παράδειγμα του πόσο έχει αποθρασυνθεί η Χρυσή Αυγή είναι το γεγονός ότι λειτουργεί πλέον ως καθεστώς στις όλο και περισσότερες περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της. Στους Αμπελόκηπους, για να αναφέρω μόνο μία γειτονιά, στο κέντρο δηλαδή της πρωτεύουσας, έχει φτάσει να απαγορεύει την κυκλοφορία των μεταναστών μετά τις 10 το βράδυ, να τους επιτρέπει να περπατάνε μόνο σε συγκεκριμένα πεζοδρόμια και να συναντιούνται μόνο σε συγκεκριμένους χώρους.
Οι μετανάστες και η κακή τους μοίρα να έχουν ξεβραστεί στην ρατσιστική κόλαση της σύγχρονης Ελλάδας, είναι δημοφιλής άσος στο μανίκι κάθε διαχειριστικού δημαγωγού. Γνωρίζοντας το, και σαν να μην έφτανε ο έμμεσος πλην σαφής εκβιασμός περί όρων και ανταλλαγμάτων, σε επόμενο άρθρο του, της 30 Ιουλίου, ο κος Στάγκος, πάλι επικαλούμενος την επιτακτική ανάγκη της αντιμετώπισης της Ναζιστικής απειλής, συμπληρώνει
«…είναι καιρός να αντιληφθούν τα κόμματα της Αριστεράς και μαζί τους και τα μίντια, ότι δημοκρατία δεν σημαίνει ασυδοσία, ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι σεβαστά, αλλά και το κράτος έχει καθήκον να περιφρουρήσει τους πολίτες του, αντιμετωπίζοντας τη λαθρομετανάστευση και την εγκληματικότητα. Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ξέφραγο αμπέλι. Για το καλό όλων μας, της Αριστεράς συμπεριλαμβανομένης.»
Δηλαδή, η αστική δημοκρατία, εν ονόματι της οποίας μιλάει ο κος Στάγκος, δεν αισχύνεται να υιοθετήσει, προκλητικά και οξύμωρα, το βασικότερο προπαγανδιστικό επιχείρημα της Χρυσής Αυγής περί μεταναστών, ενθυλακώνοντας την αυθαίρετη και ρατσιστική ταύτιση τους με την εγκληματικότητα, προκειμένου να συνεχίσει την οριοθέτηση της διαπραγμάτευσης που επιχειρείται μεταξύ Ναζισμού και Αριστεράς.
Τεχνηέντως, παραβλέπει τους λόγους και τα αίτια για τα οποία παραμένουν φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε γκέτο, σε Μανωλάδες και σε αστυνομικά τμήματα ανά την Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες. Περιορίζεται μόνο στο να υπενθυμίσει ότι είναι διαπραγματευτικό όπλο οι όμηροι που βρίσκονται στο έλεος της κακοήθους πολιτικής Σαμαρά, η οποία όχι μόνο φυλακίζει και θανατώνει ανθρώπους καταπατώντας κάθε έννοια ανθρώπινου δικαιώματος, αλλά τους στερεί και την δυνατότητα να φύγουν από την χώρα, εφ” όσον δεν τους παρέχει τα χαρτιά που θα εξασφάλιζαν την επαναπατρισμό ή την φυγή που ποθούν διακαώς οι περισσότεροι από αυτούς, έχοντας ζήσει στο πετσί τους την μισανθρωπία της σημερινής Ελλάδας. Ούτε λόγος φυσικά δεν γίνεται για τα δουλεμπορικά κυκλώματα που εκμεταλλεύονται την απελπισία αυτών των ανθρώπων και έχουν στενές σχέσεις με τις πιο βρομερές πτυχές του παρακράτους.
Προστίθεται λοιπόν ακόμα ένα διεστραμμένο επιχείρημα για τον πειθαναγκασμό εκείνων που τολμούν να αμφισβητούν τον κο Σαμαρά και τους συνεργούς του – όχι μόνο θα το βουλώσεις περί αντιδημοκρατικής διακυβέρνησης και εξευτελισμού του Συντάγματος, αλλά και θα συνεργαστείς στην συνεχόμενη δίωξη των άθλιων που χρησιμοποιούμε ως εξιλαστήριο θύμα για την οικονομική εξόντωση και τον εξευτελισμό κάθε εργασιακού δικαιώματος των Ελλήνων πολιτών.
Εν κατακλείδι, εφ” όσον απορρίπτονται εξ” ορισμού οι Μακιαβελλικές εκκλήσεις περί ασυλίας και η εκμετάλλευση της κακιάς μοίρας των μεταναστών ως διαπραγματευτικό όπλο, ποια μπορεί να είναι η κατάλληλη αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής και της επικίνδυνης ιδεολογίας και δράσης της;
Ο Άρειος Πάγος έχει ήδη κρίνει νόμιμη την οργάνωση. Η αναθεώρηση και απαγόρευση της λειτουργίας της μπορεί να είναι εφικτή νομικά, δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις να το γνωρίζω, αλλά ποιό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας απαγορευτικής απόφασης;
Μην ξεχνάει κανείς, ούτε για μια στιγμή, ότι η Χρυσή Αυγή εκμεταλλεύεται και διαχειρίζεται, έστω ιδιοτελώς και με φαύλες προθέσεις, μια απόλυτα υπαρκτή και δικαιολογημένη λαϊκή οργή απέναντι σε ένα σύστημα που είναι βαθιά διαβρωμένο και ακραία επικίνδυνο. Κηρύσσοντας παράνομη μια οργάνωση που εκφράζει γνήσια και ειλικρινή λαϊκή βούληση δεν θα επιτευχθεί τίποτε άλλο από το να ενδυναμωθεί ακόμα περισσότερο η βεβαιότητα ότι η άρχουσα τάξη όχι μόνο δεν θέλει να εισακούσει την αγανάκτηση αλλά προσπαθεί και να την φιμώσει. Η ιστορία διδάσκει ότι τέτοιες μέθοδοι οδηγούν ακριβώς σε αντίθετα αποτελέσματα – το αυθεντικό Ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ είχε κηρυχθεί παράνομο 29 φορές, έτσι αποκτώντας ατόφιο επαναστατικό κύρος, που εξαργύρωσε σαρώνοντας τιςεκλογές, όταν η Γερμανική πλουτοκρατία αποφάσισε ότι την συνέφερε να ξαμολήσει τα μαντρόσκυλα της.
Αυταπατάται η Νέα Δημοκρατία και το Πασόκ αν ελπίζουν ότι με την διάλυση και την απονομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής θα οικειοποιηθούν τους ψηφοφόρους της. Και αυτό επειδή όσοι ψηφίζουν τον κο Μιχαλολιάκο και την παρέα του απεχθάνονται τα κυβερνητικά κόμματα με ασίγαστο μένος, όπως ακριβώς και τους αξίζει.
Οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής, σίγουρα είναι ορμώμενοι από διαστρεβλωμένες και επικίνδυνες ιδεολογικές και ψυχοπαθολογικές αφετηρίες. Επίσης αναμφισβήτητα όμως το θυμικό τους είναι δικαιολογημένα ριζοσπαστικοποιημένο απέναντι στις κυβερνητικές παρατάξεις. Ως εκ τούτου, και ελλείψει κονδυλίων για ρουσφέτια και προσλήψεις, είναι απίθανο να επιστρέψουν στους κόλπους των πολιτικών χώρων που εγκατέλειψαν για χάρη της Χρυσής Αυγής, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτοί είναι υπεύθυνοι για την εξαθλίωση τους. Οι επικλήσεις προς το δημοκρατικό συναίσθημα δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα, μιας και δεν είναι η δημοκρατία το ζητούμενο των νεο-Ναζί, αλλά η τιμωρία και εκδίκηση των υπευθύνων της σαπίλας που έχει γονατίσει, πιθανόν ανεπανόρθωτα, την χώρα.
Αυτό το μένος, όσο και αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν οι ψυχραιμότεροι, ορθολογικότεροι και δημοκρατικότεροι, είναι κοινός συναισθηματικός παρονομαστής για μια πλειοψηφία που ξεπερνάει κατά πολύ τους ψηφοφόρους των νεο-Ναζί. Επί της ουσίας, το μίσος της Χρυσαυγίτικης προπαγάνδας εναντίον της διεφθαρμένης αστικής δημοκρατίας, είναι το ιδεολογικό άλλοθι του Ναζιστικού τρόμου.
Ο κος Στάγκος, λοιπόν, όπως και ο κάθε άλλος απολογητής της αθλιότητας που ενσαρκώνει η Ελληνική άρχουσα τάξη, καλά θα κάνει να ψάξει πως θα καταφέρει να διαπραγματευτεί τους όρους για να αποφύγει την νέμεση που εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή για εκείνον και τους όμοιους του, αντί να προσπαθεί να διαχειριστεί ιδιοτελώς την απειλή που εκφράζει η νεο-Ναζιστική οργάνωση για τους υπόλοιπους. Μιας και η νέμεση αφορά πρωτίστως την τάξη του, ενώ ο πεζοδρομιακός τρόμος αφορά εκείνους για τους οποίους ούτως ή άλλως ξέρουμε ότι ουδέποτε νοιάστηκε η άρχουσα τάξη, παρά μόνο φρόντισε να τους εκθέσει σε όποιον κίνδυνο τυγχάνει να εξυπηρετεί καλύτερα τα εκάστοτε συμφέροντα της.
πηγή: http://www.iefimerida.gr via http://www.koutipandoras.gr/

Ο Σταύρος και ο σταυρός

 Καρτερός Θανάσης

Όταν το "Βήμα", ο ΔΟΛ και ο Σταύρος Ψυχάρης μιλούν για διλήμματα, πρέπει να παίρνουμε τη σοφία τους στα σοβαρά. Κι αυτό διότι το κατέχουν το θέμα. Υπηρέτησαν και στήριξαν κάθε είδους δίλημμα μετά τη μεταπολίτευση, για να μην πάμε πιο πριν. Από το "Καραμανλής ή τανκς" μέχρι το "ΠΑΣΟΚ ή σκότος", "δημοκρατία ή Νέα Δημοκρατία", "αλλαγή ή συντήρηση", "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα", σ' όλα έχουν βάλει το χεράκι τους. Μέχρι και στο ανατριχιαστικό δίλημμα του Γιωργάκη "αλλάζουμε ή βουλιάζουμε" το έριξαν το σωσίβιό τους.

Τα τελευταία χρόνια μια χαρά το πήγαιναν -παλιά μου τέχνη δίλημμα....-, με το "Μνημόνια ή χάος". Και ιδού ξαφνικά που μας προέκυψε προχθές το περίεργο: Δεν υπάρχει δίλημμα πλέον, ανακοινώνει σε κύριο άρθρο του το "Βήμα". Αφού δηλαδή λάτρεψαν με σχεδόν θρησκευτικό τρόπο τα διλήμματα, αφού επί των διλημμάτων έχτισαν τόσα χρόνια ανώγεια και κατώγια, τώρα δεν υπάρχει δίλημμα; Και πόσο κουράγιο θέλει να ομολογεί κάτι τέτοιο ο κύριος Ψυχάρης αυτοπροσώπως; Σταυρό σηκώνει ο Σταύρος - πώς θα επιζήσει ο κακομοίρης χωρίς δίλημμα;
Αυτή είναι η πρώτη αντίδραση: Οίκτος! Ξεπουπουλιασμένος από διλήμματα, τι αξίζει ο ΔΟΛ; Ύστερα όμως, αν λάβεις τον κόπο να διαβάσεις παρακάτω, έρχεται η καρδιά σου στη θέση της. Ιδού η Σκέψη του Σταύρου: Οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου, και Σαμαρά απάντησαν στο δίλημμα "καταστροφή ή διάσωση" επιλέγοντας το δεύτερο, η Ελλάδα λαβώθηκε, αλλά άντεξε, διαμορφώνονται προσδοκίες εξόδου από την κρίση, όποιος επαναφέρει θέματα διαπραγμάτευσης και διακοπής του προγράμματος ωθεί στη γιγάντωση της δυστυχίας, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι πίστη και αντοχή. Όπερ έδει δείξαι: Δίλημμα δεν υπάρχει πια!
Και γιατί έρχεται η καρδιά σου στη θέση της; Μα γιατί καμαρώνεις επιτέλους στο κείμενο τον Σταύρο που κόντεψες να λυπηθείς στον τίτλο. Καβαλάρη επί του διλήμματος όπως του πάει κι όπως τον συνηθίσαμε. Ή επιλέγουμε πίστη και προσευχή ή μας περιμένει γιγάντωση. Ή τηρούμε τα Μνημόνια ή χανόμαστε. Ή Σαμαράς ή Εξαποδώ. Όλα τα άλλα είναι προβληματικά και ζημιογόνα, όπως λέει το σοφό άρθρο επί λέξει. Συνεπώς δίλημμα δεν υπάρχει πλέον για κανέναν. Ούτε για μας: Ανάμεσα στον Σταύρο και στον σταυρό οφείλουμε να διαλέξουμε τον σταυρό -τον δικό μας εννοείται, όχι τον δικό του...
http://www.avgi.gr/

Δημιουργούν κράτος-"παρία"

Του Αλέξη Μητρόπουλου

Τα κριτήρια της «αρνητικής» μοριοδότησης που ανακοίνωσε σήμερα ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την κατάρτιση του μακάβριου καταλόγου των απολύσεων, ευτελίζουν και κατακερματίζουν τη δημόσια διοίκηση, παραλύουν τον κρατικό μηχανισμό και ταπεινώνουν το ΑΣΕΠ, στο οποίο οι πολίτες στήριξαν τις ελπίδες τους για αξιοκρατικές προσλήψεις.
Με πρωτοφανή αναχρονισμό ξανανοίγει υπαρκτές ή ανύπαρκτες πληγές δεκαετιών που γέννησε το δικομματικό σύστημα, αντί να τις ξεπερνά με προοδευτικές, ενωτικές και σύγχρονες μεθόδους, που αρμόζουν σε κράτος του 20ού αιώνα.
Το μνημονιακό κράτος, χωρίς κοινωνικό πρόσωπο, χωρίς αρχές, χωρίς συνεκτική δομή και συνολικό όραμα αναβάθμισης της κοινωνίας, επιστρέφει με ορμή σε προδημοκρατικές εποχές.
Δημιουργείται κατ' απαίτηση της τριαρχίας των δανειστών κράτος-«παρίας», που αδυνατεί να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις ανάγκες του λαού.
Η άμεση ανατροπή αυτής της πορείας γίνεται σήμερα επιτακτικό καθήκον όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων, ανεξάρτητα από πολιτική προτίμηση και κοινωνική θέση.
* Ο Αλ. Μητρόπουλος είναι βουλευτής, υπεύθυνος Τομέα Διοικητικής Μεταρρύθμισης του ΣΥΡΙΖΑ
http://www.avgi.gr/

ΣΥΡΙΖΑ: Απεγνωσμένη προσπάθεια Σαμαρά να παραμείνει στην εξουσία

«Στη συνέντευξη του κ. Σαμαρά αποτυπώνεται η απεγνωσμένη προσπάθειά του να παραμείνει στην εξουσία», ανέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του, σχολιάζοντας τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στα «Νέα». Ο κ. Τσίπρας προσεύχεται για την καταστροφή της χώρας, ανταπάντησε ο Σίμος Κεδίκογλου.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τονίζει επίσης η εκ νέου αφήγηση του «success story» και οι χιλιοειπωμένες προβλέψεις για ανάπτυξη, επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας και έξοδο από το τούνελ, ακυρώνονται από την σκληρή πραγματικότητα των αθρόων απολύσεων, των κατασχέσεων των σπιτιών και της κατάρρευσης της οικονομίας ακριβώς λόγω της ασκούμενης μνημονιακής πολιτικής που με πίστη και ευλάβεια ακολουθεί ο πρωθυπουργός.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, προσθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Σαμαράς έστειλε επιστολή στους δανειστές δεσμευόμενος για νέα δυσβάστακτα μέτρα το φθινόπωρο, χάνοντας και το τελευταίο ίχνος αξιοπιστίας.
Ο πρωθυπουργός δεν πείθει κανένα και, το κυριότερο, δεν μπορεί άλλο να εκβιάζει τους πολίτες, υπογραμμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.
«Ο χρόνος τους λιγοστεύει και ο αδιάκοπος αγώνας της κοινωνίας δεν θα επιτρέψει στον κ. Σαμαρά και την κυβέρνησή του να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο», καταλήγει η ανακοίνωση.
Απάντηση Κεδίκογλου
Ο κ. Τσίπρας προσεύχεται για την καταστροφή της χώρας, ο πρωθυπουργός εργάζεται για να βγούμε από την κρίση, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, απαντώντας στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ .
http://tvxs.gr/