Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Η δράκα των δράκων, δηλαδή ο κ. Σαμαράς

Κλέφτες κι αστυνόμοι.
Απ’ όσα λένε συνδικαλιστές αστυνομικοί, κι εξ όσων άλλων πλείστων πηγών προκύπτει, οι μισοί Ελληνες αστυνομικοί ψήφισαν Χρυσή Αυγή. Ο έναςστους δύο!
Δηλαδή, ο ένας στους δύο Ελληνες αστυνομικούς ψήφισε αληταρά, μαχαιροβγάλτη, τραμπούκο, κτήνος, δολοφόνο, χασισέμπορα, σωματέμπορα, μπράβο της νύχτας,
προστάτη, νταβατζή, φουσκωτό, ντηλερόνι, βρωμόστομο, και ό, τι άλλο σχετικό με τη λάσπη των υπονόμων του υποκόσμου.
Διότι οι αστυνομικοί, ως καθ’ ύλην αρμόδιοι, δεν μπορούν ναισχυρισθούν ότι δεν γνώριζαν, μάλιστα από χρόνια τώρα, τι κουμάσια ήταν και είναι οι οργανωμένοι χρυσαυγίτες.
Πέραν ενός εύλογου αριθμού ηλιθίων που -ευάριθμοι ελπίζω- υπηρετούν στην Ελληνική Αστυνομία, οι υπόλοιποι γνώριζαν πολύ καλά,
μα πάρα πολύ καλά τι είναι οι χρυσαυγίτες! Και παρά ταύτα, ο ένας στους δύο, εν πλήρει συνειδήσει, ψήφισε παράνομους, ληστές και δολοφόνους, εμπόρους λευκής σαρκός, νταήδες και ύπουλα φίδια.
Καθόλου καλά μαντάτα για τη Δημοκρατία.
Κλέφτες κι αστυνόμοι σκυλιά και δολοφόνοι, ένα ματωμένο χρυσοφόρο κουβάρι στον κόρφο της Δημοκρατίας, κύριε Δένδια! Αριστα!
Επίσης, ο ένας στους δύο αστυνομικούς που ψήφισε Χρυσή Αυγή έχει δώσει όρκο στη Δημοκρατία, τον λαό και την πατρίδα ότι θα τηρεί τοΣύνταγμα. Κι όμως ψήφισε φασίστες!
Οι εν λόγω πολίτες εκ της αστυνομικής τους ιδιότητας γνωρίζουν ήόφειλαν να γνωρίζουν τι είναι ο φασισμός.
Κι όμως, εν πλήρει συνειδήσει ψήφισαν «υπεράνθρωπους» που βαράνε, βιάζουν, σκοτώνουν «υπάνθρωπους», ψήφισαν «Αίμα και τιμή»,δηλαδή «blut und ehre», ψήφισαν τους προδότες της πατρίδας, τουςεπιγόνους των δωσιλόγων, ψήφισαν τους υμνητές του Χίτλερ
και ταυτοχρόνως τους δειλούς που όταν χαιρετούν ναζιστικά δηλώνουν ότι απλώνουν ρούχα στην ταράτσα.
Γνώριζαν οι αστυνομικοί αυτοί, συγγνώμην, οι υπό δοράναστυνομικού αρνησιπάτριδες ότι ψηφίζουν φασιστικά γουρούνια, κι όμως τα ψήφισαν!
Κακά μαντάτα για τη Δημοκρατία.
Και ντροπή για την Αστυνομία.
Διότι, αν στις τάξεις της υπηρετούν αμόρφωτοι που δεν ξέρουν ότι ο«Ελληνάρας» είναι ο ορισμός του ανελλήνιστου, ανεκπαίδευτοι που δεν ξέρουν ότι ο πατριωτισμός αντιστέκεται στον φασισμό, ότι ο εθνικισμός σκοτώνει το έθνος και ότι το ρατσιστικό μίσος σταυρώνει τον κάθε Χριστό, τότε τα μαντάτα είναι πολύ άσχημα
για τη Δημοκρατία, την κοινωνία, τις γειτονιές μας και τα σπίτια μας.

Φοβούμαι ότι έχουμε εθιστεί, ότι έχουμε συμβιβαστεί με την ιδέα, ότι θεωρούμε κάτι φυσιολογικό το γεγονός ότι η μισή Αστυνομία μπορεί να ψηφίζει, ή να ανέχεται ή να σχετίζεται είτε με τον υπόκοσμο είτε με τους «υπεράνθρωπους» - απάνθρωπους.
Σε μια πιο σοβαρή χώρα αυτοί οι αστυνομικοί θα είχαν αποταχθεί ως επίορκοι. Ατιμωτικά. Εδώ θεωρούμε σχεδόν φυσιολογικό το γεγονός οι μισοί αστυνομικοί να ταυτίζονται με όσα θα έπρεπε ποινικώς να διώκουν καιπολιτικώς να απεχθάνονται. Που έχουν καθήκον να διώκουν και να απεχθάνονται.
Καθόλου καλή κατάσταση για τη Δημοκρατία - μια νάρκη στον κόρφο της. Νάρκη η φασιστική παθολογία, νάρκη και η δική μας ανοχή προς εκείνους που την έχουν φυτέψει. Και την κρατούν σε λειτουργία.
Πλην όμως, αν ο ένας στους δύο αστυνομικούς ατιμάζει τους όρκουςτου, ο άλλος ένας στους δύο γιατί το ανέχεται; - κι εδώ μιλώ για τουςανώτατους αξιωματικούς. Πώς ανέχονται οι ανώτατοι αξιωματικοί να είναι τομισό αστυνομικό σώμα υπέρ εγκληματιών και φασιστών;
Καθόλου καλά τα πράγματα, κύριε Δένδια. Και τα ωραία λόγια δεν εξωραΐζουν σαπισμένες καταστάσεις. Καθόλου δεν χρειάζεται η Δημοκρατία μια φρουρά Πραιτωριανών.
Τα γράφω όλα αυτά χωρίς να περιμένω τίποτα.
Παρά να αλλάξουν. Οχι, βεβαίως, απ’ αυτούς που τα δημιούργησαν. Δεν έγιναν σε μία νύχτα ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής οι μισοί αστυνομικοί. Εγιναν στα έξι χρόνια της ύφεσης και στα τρία των μνημονίων. Και φυσικά προετοιμάζονταν να γίνουν από τα προγενέστερα χρόνια της ψευδούς ευμάρειας.
Αλλά, αν η διακυβέρνηση του τόπου απ’ τις δικομματικές και στη συνέχεια μνημονιακές κυβερνήσεις έχει δημιουργήσει τέτοια βαθειά δομικάπροβλήματα, η τρέχουσα κυβέρνηση και προσωπικώς ο κ. Σαμαράς ταβαθαίνουν.
Δεν συγχωρείται ο κ. Πρωθυπουργός να επιμένει στη θεωρία των δύο άκρων. Ομως, ως φαίνεται, «επιβάλλεται», διότι ο κ. Σαμαράς δεν διαθέτειάλλη πολιτική,
ή μάλλον άλλη τακτική για να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα της πολιτικής του. Κι έτσι πρέπει να ενοχοποιεί κάθε αντίσταση σ’ αυτήν την πολιτική! Πώς; ως ακραία.
Ηδη εδώ και δύο χρόνια, ο κ. Σαμαράς ο ίδιος, κι όχι το επιτελείο του, «ενεργοποίησε» στα καθ’ ημάς τη θεωρία των δύο άκρων. Και λέω «ενεργοποίησε» διότι αυτή η ιστορία είναι πολύ παλιότερη.
Με γεννήτορα κατ’ αρχήν τον Τσώρτσιλ, η ταύτιση φασισμού - κομμουνισμού άρχισε να ευδοκιμεί τη δεκαετία του ’90 στη Δύση με σκοπό, μετά και την πτώση της ΕΣΣΔ, την απάλειψη και των τελευταίων εργατικών κατακτήσεων, καθώς και τον τελειωτικό αφοπλισμό των λαών, εφ’ όσον η καταφυγή στις αριστερές ιδέες θα φάνταζε πλέον όχι μόνον ατελέσφορη αλλά και ενοχική.
Ολη η σύγχρονη ρητορική της εξουσιαστικής προπαγάνδας περίλαϊκισμού, εθνικολαϊκισμού και φαιοκόκκινων εδράζεται στη θεωρία των δύο άκρων στην ενοχοποίηση του κομμουνισμού ως μορφής του φασισμού και στην απαξίωση των προσδοκιών του λαού προς εναλλακτικές ως προς τον καπιταλισμό λύσεις. Ολη η ρητορική
του «εκσυγχρονισμού» και του «νεοφιλελευθερισμού», όλα τους τα εργαλεία, ο μεταμοντερνισμός, ο πολυπολιτισμός, η εθνική αποδόμηση και ο κοσμοπολιτισμός πατάνε στην ταύτιση «των άκρων» και σκοπό έχουν να παραλύσουν την ταξική πάλη και
να απελπίσουν τους λαούς.
Τα δύο αντίθετα παρουσιάζονται όμοια, διότι όσο πιο παράλογη είναι η προπαγάνδα, τόσο πιο πιστευτή γίνεται.
Δεν πρόκειται λοιπόν σήμερα, μόνον για κάποια γεράκια της Ν.Δ.,Λαζαρίδη, Βορίδη κι άλλους, που πάνε να παίξουν με τα όρνια της ακροδεξιάς
αλλά για μια ταύτιση της ακροδεξιάς τακτικής με τη δεξιά πολιτικήπου επιχειρεί ο ίδιος ο κ. Πρωθυπουργός. Διότι δεν έχει άλλη λύση. Ταακροδεξιά νεοφιλελεύθερα μέτρα που παίρνει και που θα πάρει είναι τόσονανυπόφορα
που μόνον αν εκ των προτέρων ενοχοποιήσει την αντίδραση εναντίον τους ως ακραία, θα μπορέσει να κερδίσει λίγο ακόμα χρόνο.
Ετσι όμως ο κ. Σαμαράς παίζει με τη φωτιά. Ή μάλλον βάζει ο ίδιος φωτιά στο πολίτευμα. Χρίζει ακραία την αντιπολίτευση μετατρέποντας τις θεμιτές πολιτικές αντιθέσεις σε πολιτειακό διχασμό.

Με έναν λόγο, ο κ. Πρωθυπουργός αφορίζει ως ακραία την Αξιωματική Αντιπολίτευση, ακρωτηριάζοντας το πολίτευμα και ταυτοχρόνως «κλείνει το μάτι» στην πρώην εκλογική του πελατεία να επιστρέψει στο «μαγαζί». Διότι τοτέρας, που η πολιτική του κ. Σαμαρά και των προκατόχων του εξέθρεψε, κατάφερε να μείνει μόνον τέρας, χωρίς να «σοβαρέψει» ποτέ.
Δεν πρόκειται λοιπόν για μια ακροδεξιά δράκα δράκων στην ηγεσίατου κόμματος της κεντροδεξιάς, αλλά πρόκειται για τον ίδιον τον αρχηγό της, που δεν δέχεται μόνον, αλλά εμπνέει τις εισηγήσεις που του γίνονται.
Το 2016 η ανεργία θα φθάσει το 34%!
Είμαστε στο 2013 και η ανεργία που έχουμε είναι η μεγαλύτερη στην Ιστορία, όσον αφορά σε ανεπτυγμένο κράτος, εδώ και 30 χρόνια. Ηδη η κατάσταση είναι ακραία και δεν ξέρω πώς θα μπορούμε να την ονομάζουμε το2016, αν στο μεταξύ δεν πέσει αυτή η κυβέρνηση. Διότι, αν δεν πέσει, η πορεία προς το 34% ανεργία το 2016 είναι εξασφαλισμένη.
Οταν ήδη σήμερα η ανεργία στους νέους έχει φθάσει στο 61% καιτρεις στους πέντε δεν έχουν δουλειά, τότε η κατάσταση είναι ακραία
και η θεωρία των άκρων μπαρμπούτσαλα, που δεν μπορούν να λειτουργήσουν ούτε ως φύλλα συκής για την πολιτική που ακολουθείται.Συνεπαγόμενη νέα μέτρα, νέες αγριάδες.
Η πολιτική που μας ξεβρακώνει έχει ξεβρακωθεί.
Δεν είμαι όμως καθόλου σίγουρος αν αυτό το ξεβράκωμα την ντροπιάζειή την ερεθίζει...

 Tags: ΣΤΑΘΗΣ

Διαλύουν ένα από τα πιο οικονομικά συστήματα Υγείας στην Ε.Ε

Η περίφημη μείωση των κρατικών δαπανών για την Υγεία στην Ελλάδα έχει τεθεί ως προαπαιτούμενο από την τρόικα για να συνεχίσει να λαμβάνει η χώρα την οικονομική βοήθεια των δανειστών.

Οι συνέπειες είναι δραματικές για τους πολίτες: η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ανθρωπιστική κρίση, ενώ ο τελικός «ενταφιασμός» του ευαίσθητου τομέα της υγείας είναι προ των πυλών.
Ως επιχείρημα για τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, που γίνονται με μόνο κριτήριο τη μείωση του κόστους ανεξάρτητα αν το βάρος μεταφέρεται στους πολίτες, έχει προβληθεί το υψηλό ποσοστό δημοσίων δαπανών για την υγεία στην Ελλάδα.
Επιχείρημα, που όμως καταρρίπτεται, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε πρόσφατη μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία παρουσιάζει τη δημόσια δαπάνη στις χώρες της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η Ελλάδα είναι από τα λιγότερο δαπανηρά κράτη στην Ε.Ε, όσον αφορά στον τομέα της Υγείας.
Στη μελέτη με τίτλο «Report on Public finances in EMU European Economy 4|2013 Economic and Financial Affairs 2013», ανάμεσα σε άλλα γίνεται και μια αναλυτική παρουσίαση των δαπανών των συστημάτων υγείας στις χώρες της ΕΕ.
Αποκαλυπτικός είναι ο πίνακας IV.2.1 που περιλαμβάνεται στη μελέτη.
Η Ελλάδα για το 2011 είχε δαπάνες για τη δημόσια Υγεία 5,9% επί του ΑΕΠ, τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος βρίσκεται στο 7,8% και 7,9% στην ΕΕ των 27 και των 15 αντίστοιχα. Την ίδια στιγμή, άλλες χώρες που συχνά «τραβούν» το αυτί στην Ελλάδα, όπως η Ολλανδία, η Φινλανδία, η Γαλλία, ακόμα και η Γερμανία, ξεπερνούν κατά πολύ τη χώρα μας στις δαπάνες για τη δημόσια Υγεία.
eu-dapanes-ygeias
Ακόμα και στην πρόβλεψη για το 2060 που κάνει η μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με βάση σενάρια κοινών περικοπών για όλες τις χώρες, η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει ένα από οικονομικότερα συστήματα υγείας, όπως θα διαπιστώσετε στο δεύτερο πίνακα.
eu-dapanes-2060
Αντί λοιπόν να προστατεύσουν ένα σύστημα Υγείας με τόσο χαμηλές δημόσιες δαπάνες, το απαξιώνουν και ετοιμάζονται μεθοδευμένα για να το διαλύσουν και να το ξεπουλήσουν, για χάρη των δανειστών και συμφερόντων που κάποιοι υποστηρίζουν ότι εξυπηρετούν.

Λαμπεντούζα ή Λήμνος

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη
Καλημέρα σας. Λυπάμαι που δεν έχω καλά νέα, χαριτωμενιές και λογοτεχνικά τρυκ να σας γράψω. Το βλέμμα μου είναι καρφωμένο στα πτώματα που κείτονται στην παραλία της Λαμπεντούζα, σκεπασμένα με τρύπιες φτωχικές κελεμπίες.
Δεν γράφω νούμερο γιατί η καταμέτρηση συνεχίζεται. Τριγυρισμένα από λιμενικούς, συνοριοφύλακες, αστυνομικούς και διασώστες. Διασώστες που δεν δύνανται πλέον να σώσουν ζωές παρά μόνο βασανισμένα κουφάρια.

Γράφω για τους φτωχοδιάβολους από τη Σομαλία και την Ερυθραία προσπαθώντας να βγάλω τη Χρυσή Αυγή από τη ζωή μου. Τα κανάλια θέλουν να μου την κάνουν ένεση, να τρέχει στο αίμα μου και να το μολύνει (εκείνοι άλλωστε έπεσαν απ' τα σύννεφα - εγώ όχι). Θέλουν να μου την κάνουν ένεση όπως έκαναν μέχρι προχθές με την τρομολαγνεία της πτώχευσης, με την αγωνία των δόσεων και με τις δόσεις της αγωνίας, όπως έκαναν ανέκαθεν, ίσως με τρόπο πιο ραφιναρισμένο.

Αλλά δεν πρόκειται να γίνω χαζοχαρούμενος, να μιλάω για φεγγαρόφωτα και για θετική ενέργεια, για συνέδρια καινοτομίας, για φιλανθρωπίες κάποιας πρέσβειρας καλής θελήσεως. Θέλω να αντικρίσω τη δυστυχία κατάφατσα και να την νικήσω, να τη νικήσουμε.

Η αλήθεια είναι πως ήθελα σήμερα να επιστήσω την προσοχή σας σε άλλα θέματα, τοπικά, στην τρόικα που ήρθε κι έφυγε χωρίς να πάρουμε εμείς χαμπάρι, σε απεργίες που φθάρηκαν κι έσβησαν με έναν αναστεναγμό, σε μουλωχτές τροπολογίες που μπαινοβγαίνουν σε ύποπτα νομοσχέδια, σε πλειστηριασμούς που μεθοδεύονται πίσω από κλειστές πόρτες, σε νέες φουρνιές απολύσεων και σε στρατιές απλήρωτων ομήρων.

Αλλά τελικά η ματιά μου μένει προσκολλημένη στα σάπια καΐκια που παραδέρνουν στη θάλασσα, σε ψαράδικα που προσπερνάνε αδιάφορα, σε ναυαγούς μέσα στα κύματα χωρίς σωσίβια και υπηκοότητα, σε παιδιά και σε μανάδες χωρίς αποθέματα αντοχής και ελπίδας.

Φεύγουν σαν τρομαγμένα πουλιά για να γλυτώσουν από πείνα και δίψα και εμφυλίους, από τον βιασμό ή τη βίαιη στρατολόγηση. Τους παρασέρνουν οι άνεμοι του πολέμου και της ιστορίας και τους ρίχνουν σε δουλοπάζαρα, σε κύματα και σε παραλίες. Στη Λαμπεντούζα, στη Λήμνο ή στα ναρκοπέδια του Έβρου. Και δεν υπάρχει τουλάχιστον κάποιος να τους θρηνήσει όπως πρέπει, αλλά πέφτουν στο στόμα της κάθε παρουσιάστριας που θα τους αποκαλέσει ψυχρά λαθρομετανάστες – αντί για μνημόσυνο.

Αυτά απαιτεί η Τρόικα, μέχρι … να επιστρέψει

Την επίσπευση των διαδικασιών για την προώθηση έξι δράσεων ζήτησε η τρόικα από το οικονομικό επιτελείο, ενώ ακολούθησε τετρασέλιδο σημείωμα από τα τεχνικά κλιμάκια, που εξειδικεύει το τι πρέπει να γίνει έως ότου επιστρέψουν οι εκπρόσωποι των πιστωτών της χώρας.

Τα έξι μέτωπα αφορούν:
- Την ολοκλήρωση προϋπολογισμού του 2014, δεδομένου ότι το προσχέδιό του θα πρέπει να κατατεθεί την ερχόμενη Δευτέρα.
- Την κατάρτιση επικαιροποιημένου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που θα προσδιορίζει το ύψος του δημοσιονομικού κενού έως και το 2017.
- Την αναθεώρηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων του 2014.
- Την κάλυψη της «τρύπας» των ασφαλιστικών ταμείων.
- Την υλοποίηση των προαπαιτούμενων δράσεων για την υποδόση του 1 δισ. ευρώ.
- Τη διαμόρφωση των αναπτυξιακών παρεμβάσεων
Πέραν αυτού, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, δήλωσε χθες ότι το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης του 2013 θα είναι χαμηλότερο του 3% του ΑΕΠ, ενώ θα καταγραφεί και ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα.


Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η σωματική άσκηση είναι εξίσου αποτελεσματική με πολλά φάρμακα


Η σωματική άσκηση μπορεί να είναι εξίσου -ή και περισσότερο- αποτελεσματική με τα φάρμακα που παίρνουν οι καρδιοπαθείς, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα...
Η μελέτη δείχνει ότι η άσκηση ανταγωνίζεται «στα ίσα» ορισμένα καρδιολογικά φάρμακα, ενώ υπερτερεί γενικά έναντι των φαρμάκων για το εγκεφαλικό. Οι επιστήμονες τόνισαν πάντως ότι η άσκηση πρέπει να προστεθεί στο θεραπευτικό σχήμα, χωρίς να σταματήσουν οι ασθενείς να παίρνουν τα φάρμακά τους.

Οι ερευνητές Γιάννης Ιωαννίδης, από το 2010 καθηγητής της Ιατρικής Σχολής και διευθυντής του Κέντρου Ερευνών Πρόληψης Ασθενειών του πανεπιστημίου Στάνφορντ, και Χουσεΐν Νάσι της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό BMJ, σύμφωνα με το BBC, αξιολόγησαν συγκριτικά (μετα-επιδημιολογική ανάλυση) μια σειρά από δημοσιευμένες μελέτες, που αφορούσαν σχεδόν 340.000 άτομα και οι οποίες συνέκριναν την άσκηση με τα χάπια ως θεραπευτικό μέσο.
 Η μελέτη επισημαίνει ότι ενώ συνεχώς αυξάνεται η κατανάλωση φαρμάκων διεθνώς, λίγοι ενήλικοι κάνουν αρκετή άσκηση στον ελεύθερο χρόνο τους. Οι ειδικοί συνιστούν τουλάχιστον 2,5 ώρες την εβδομάδα γρήγορο περπάτημα, ποδήλατο, γυμναστική κ.α.
 Η έρευνα δείχνει ότι γενικά τα φάρμακα και η άσκηση είναι συγκρίσιμα από άποψη θνησιμότητας των ασθενών, με δύο εξαιρέσεις: τα διουρητικά φάρμακα που σαφώς υπερτερούν έναντι της άσκησης στη θεραπεία των καρδιοπαθειών, ενώ το αντίθετο συμβαίνει με τα φάρμακα για το εγκεφαλικό, με την άσκηση να έχει καλύτερα αποτελέσματα από άποψη προσδόκιμου ζωής του ασθενούς.
 Η σωματική άσκηση μπορεί να μειώσει έως 50% τον κίνδυνο διαφόρων ασθενειών όπως καρδιοπάθειας, εγκεφαλικού, διαβήτη και καρκίνου, καθώς επίσης να μειώσει έως 30% τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Ταυτόχρονα, τονώνει την αυτοπεποίθηση, τη γενικότερη ψυχική διάθεση και την ποιότητα του ύπνου, ενώ βοηθά στον έλεγχο του βάρους.
 Ο Γιάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε το 1965 στη Νέα Υόρκη, αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, όπου ειδικεύτηκε στη βιοπαθολογία. Έως το 2010 δίδασκε ως καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έγινε διεθνώς γνωστός το 2005 με την «αιρετική» εργασία του με θέμα «Γιατί τα ευρήματα των περισσότερων δημοσιευμένων επιστημονικών ερευνών είναι αναληθή».
 ΑΜΠΕ

Ο Σαμαράς θέλει να... πάρει τα σπίτια των Ελλήνων!

 «Κυβέρνηση της Αριστεράς» και «ΣΥΡΙΖΑ ως προστάτης και εγγυητής της ατομικής ιδιοκτησίας» είναι δύο πράγματα εξ ορισμού ασυμβίβαστα και αλληλοαποκλειόμενα ακόμη και σε μεταβατικό στάδιο, γιατί «ατομική ιδιοκτησία» δεν είναι μόνο το σπιτάκι του απλού πολίτη, αλλά και τα εργοστάσια και οι τράπεζες και οι μεγάλες ακίνητες περιουσίες.
Η κατάσταση στα στεγαστικά δάνεια είναι πολύ δύσκολη, αλλά ακόμη δεν είναι τόσο τραγική όσο φαντάζεται ο μέσος πολίτης που δεν είναι επαρκώς ενημερωμένος. Πολύ πιο ανησυχητική είναι η προϊούσα ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης, η οποία προοιωνίζεται τα χειρότερα για το άμεσο μέλλον.

του Γιώργου Δελαστίκ*

Μοιάζει σίγουρα με την «εκδίκηση της γυφτιάς». Τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 το κύριο σύνθημα της μετεμφυλιακής Δεξιάς ήταν ότι «αν έρθουν οι αριστεροί στην εξουσία, θα αρπάξουν τα σπίτια του κοσμάκη»! Με τον τρόπο αυτό προσπαθούσαν οι δεξιές κυβερνήσεις να τρομοκρατήσουν τα πολιτικά καθυστερημένα λαϊκά στρώματα που έφτυναν αίμα για να επιβιώσουν και να καλύψουν τις θεμελιωδέστερες των βιοτικών αναγκών τους.
Η απειλή ότι «οι αριστεροί θα μας πάρουν τα σπίτια» πέρασε έτσι βαθιά στην ιδεολογία και στο πολιτικό υποσυνείδητο των ψηφοφόρων της Δεξιάς. Δεν περιγράφεται, λοιπόν, η σημερινή σύγχυσή τους καθώς εμβρόντητοι παρατηρούν με πόση λύσσα η δεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά και του Βενιζέλου προσπαθεί μαινόμενη να τους πάρει αυτή τα σπίτια «γδέρνοντας» τους κατόχους ακινήτων με την επιβολή αλλεπάλληλων νέων χαρατσιών! Φόροι και πάλι φόροι που τελειωμό δεν έχουν.
Φτάσαμε στο πολιτικό παρανοϊκό σημείο να γράφει στην πρώτη σελίδα της δεξιάςΚαθημερινής ο αρθρογράφος της Κώστας Ιορδανίδης: «Η αγωνία διατυπωνόταν στον μονόλογο του πολλά ζήσαντος και παθόντος πατέρα των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του ’50: “Μην έρθουν οι κομμουνιστές και μας πάρουν το σπίτι”... (Σήμερα) άλλοι στρέφονται προς την Αριστερά, στον ΣΥΡΙΖΑ, με την ελπίδα πως θα διασώσουν ό,τι απειλούσαν να κατάσχουν πριν από εβδομήντα χρόνια οι κομμουνιστές»!
«Εάν αυτό δεν είναι ανατροπή...» καταλήγει «σύννους τε και κατηφής» ο ακραία συντηρητικός αρθρογράφος της δεξιάς εφημερίδας έχοντας απόλυτο δίκιο. Τα ύστερα του κόσμου!

Ο ΣΥΡΙΖΑ σώζοι τα... σπίτια!

Η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχασε την ευκαιρία να πάρει εκδίκηση εκ μέρους ολόκληρης της Αριστεράς.
Η κυβέρνηση «εκτελεί τις εντολές της τρόικας και απασφαλίζει τη βόμβα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από την 1η Ιανουαρίου 2014» δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας προ εικοσαημέρου στην Ηγουμενίτσα σε δημόσια συγκέντρωση.
Και αφού κατήγγειλε τον Αντώνη Σαμαρά και τον Βαγγέλη Βενιζέλο ως «εντολοδόχους των δανειστών που είναι ο πραγματικός κίνδυνος για το σπίτι του δανειολήπτη», έφτασε στην αποθέωση: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πραγματικός προστάτης και εγγυητής της ατομικής ιδιοκτησίας του πολίτη!» διακήρυξε, «κουφαίνοντας» όχι μόνο τους δεξιούς, αλλά και τους αριστερούς, που τους «έπεσαν τα μαλλιά» με αυτά που άκουσαν.


Νέο... αριστερό «μολών λαβέ»!

Με ακόμη μεγαλύτερο πάθος ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Βίτσας, παρουσίασε με συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών το νέο «μολών λαβέ» της Αριστεράς που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ: «Με όποιο τρόπο, κόλπο, επιχειρηματολογία, πράξη ή παράλειψη επιχειρήσει η κυβέρνηση να ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, θα αποτύχει οικτρά» δήλωσε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη εβδομάδα και εξήγησε γιατί: «Στη Βουλή θα αξιοποιήσουμε όλα τα κοινοβουλευτικά μέσα, αλλά περισσότερο στην κοινωνία, στη γειτονιά, δεν θα επιτρέψουμε να επιχειρηθεί πλειστηριασμός και κατάσχεση... Απλά, δεν θα περάσει» διακήρυξε διαμορφώνοντας «πολεμικό» κλίμα αντιπαράθεσης μέχρις εσχάτων στο θέμα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας που προωθούν οι Σαμαράς και Βενιζέλος.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το θέμα αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό και ιδιαιτέρως φορτισμένο πολιτικά από συμβολική σκοπιά στις συνειδήσεις των λαϊκών στρωμάτων.
Πολύ πιο άμεσο και καυτό είναι το πρόβλημα για περίπου 150.000 ιδιοκτήτες σπιτιών, τα στεγαστικά δάνεια των οποίων, συνολικού ύψους 17 δις ευρώ, βρίσκονται ήδη «στο κόκκινο», έχουν, δηλαδή, καθυστέρηση εξυπηρέτησης άνω των τριών μηνών.
Το πρόβλημα των στεγαστικών δανείων είναι κοινωνικά σοβαρότατο και σε καμιά περίπτωση η λύση δεν είναι η αρπαγή των σπιτιών από τις τράπεζες μέσω κατασχέσεων. Σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσει την κατηγορηματική αντίθεσή του στους πλειστηριασμούς και απαιτεί να βρεθεί φιλολαϊκή λύση. Η πολιτική του είναι σωστή. Από του σημείου αυτού όμως μέχρι του σημείου να διακηρύσσει ο Αλέξης Τσίπρας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πραγματικός προστάτης και εγγυητής της ατομικής ιδιοκτησίας του πολίτη» υπάρχει μια ιδεολογική και πολιτική άβυσσος, η οποία απαιτεί θέμα άλλης, πολύ σοβαρής συζήτησης.
«Κυβέρνηση της Αριστεράς» και «ΣΥΡΙΖΑ ως προστάτης και εγγυητής της ατομικής ιδιοκτησίας» είναι, πάντως, δύο πράγματα εξ ορισμού ασυμβίβαστα και αλληλοαποκλειόμενα ακόμη και σε μεταβατικό στάδιο, γιατί «ατομική ιδιοκτησία» δεν είναι μόνο το σπιτάκι του απλού πολίτη, αλλά και τα εργοστάσια και οι τράπεζες και οι μεγάλες ακίνητες περιουσίες. Αν ο Αλέξης Τσίπρας προτίθεται να αποδειχθεί «προστάτης και εγγυητής» και αυτού του είδους της «ατομικής ιδιοκτησίας», τότε... ζήτω που κάηκαν τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων του!


Ραγδαία επιδείνωση

Η κατάσταση στα στεγαστικά δάνεια είναι πολύ δύσκολη, αλλά ακόμη δεν είναι τόσο τραγική όσο φαντάζεται ο μέσος πολίτης που δεν είναι επαρκώς ενημερωμένος. Πολύ πιο ανησυχητική είναι η προϊούσα ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης, η οποία προοιωνίζεται τα χειρότερα για το άμεσο μέλλον.
Για να γίνουμε σαφέστεροι, το συνολικό ύψος των στεγαστικών δανείων σήμερα υπολογίζεται γύρω στα 72 δις ευρώ. Από αυτά, όπως προαναφέραμε, επισφαλή έχουν καταστεί τα 17 δις – κάτι λιγότερο, δηλαδή, από το 25% των δανείων. Τα υπόλοιπα στεγαστικά δάνεια, ύψους 55 δις ευρώ, εξυπηρετούνται κανονικά για την ώρα.
Υπογραμμίζουμε την επισήμανση «για την ώρα» επειδή το ανηλεές φορολογικό γδάρσιμο των Ελλήνων από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου περιορίζει με ανησυχητικά γρήγορους ρυθμούς τη δυνατότητα των πολιτών να είναι συνεπείς προς τις δανειακές τους υποχρεώσεις.
Τον Ιούλιο του 2010 τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια ανέρχονταν συνολικά στο ποσό των 7 δις ευρώ μόνο. Μέσα σε τρία μόλις χρόνια τα 7 δις ευρώ έγιναν 17 δις και, ενώ τότε τα «κόκκινα» δάνεια αποτελούσαν μόλις το 8% του συνόλου των στεγαστικών δανείων, σήμερα έφτασαν στο 23,5%. Η επιδείνωση είναι εξόφθαλμα ραγδαία.
Αυτή τη στιγμή, πάνω από 2.000.000 φυσικά πρόσωπα οφείλουν στο Δημόσιο ληξιπρόθεσμα μικρά ή μεγάλα ποσά, που συνολικά συμποσούνται στο ύψος των 21,5 δις ευρώ. Δεν είναι αυτονόητο ότι αυτό το τεράστιο χρέος των πολιτών προς το Δημόσιο θα επηρεάσει αρνητικά την ικανότητά τους να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους προς τις τράπεζες;
Είναι απολύτως βέβαιο – και, προσοχή, αναφερόμαστε μόνο στα φυσικά πρόσωπα, όχι και στα νομικά πρόσωπα (επιχειρήσεις, εταιρείες, ιδρύματα κ.λπ.) τα συνολικά χρέη των οποίων προς το Δημόσιο, μαζί με εκείνα των φυσικών προσώπων, θα ξεπεράσουν φέτος αισθητά το κολοσσιαίο ποσό των 60 (!) δις ευρώ έναντι των 56 δις που ήταν στο τέλος του 2012 και των 44 δις ευρώ που ήταν στο τέλος του 2011 ή των 38,7 δις ευρώ που ήταν στα τέλη του έτους 2010.


Νέο χαράτσι

Όλα αυτά όμως καθόλου δεν συγκινούν τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, οι οποίοι από κοινού με την τρόικα βυσσοδομούν και απεργάζονται σχέδια για το πώς θα αρπάξουν όσο το δυνατόν συντομότερα τα σπίτια του κοσμάκη.
Νέο χαράτσι εφηύραν για όλα τα ακίνητα: την υποχρεωτική ασφάλιση όλων των σπιτιών και διαμερισμάτων από... σεισμό και καταποντισμό! Να βάλουν, δηλαδή, όλους ανεξαιρέτως τους ιδιοκτήτες ακινήτων να πληρώνουν 200, 300, 500 ή περισσότερα ευρώ κάθε χρόνο – πέρα φυσικά από τον ενιαίο φόρο ακινήτων που θα «σκάνε» όλοι υποχρεωτικά από το 2014!
Καθόλου δεν αρέσει στον Σαμαρά και τον Βενιζέλο το γεγονός ότι μόνο το 15% των ακινήτων είναι ασφαλισμένο στην Ελλάδα – και αυτό επειδή την τελευταία δεκαετία δεν δίνουν οι τράπεζες στεγαστικό δάνειο αν δεν ασφαλίσεις υποχρεωτικά το ακίνητο που αγοράζεις ή χτίζεις στη... θυγατρική ασφαλιστική τους εταιρεία για όλη τη διάρκεια του δανείου ώστε για 20-30 χρόνια να σου τρώνε κοροϊδίστικα λεφτά!
Η υποχρεωτική ασφάλιση των ακινήτων συνιστά νέα ληστεία των ιδιοκτητών. Όχι μόνο γιατί με τον εκβιασμό του κράτους σου παίρνουν τα λεφτά θέλεις δεν θέλεις, έχεις δεν έχεις να πληρώσεις, αλλά και γιατί σε περίπτωση πραγματικής φυσικής καταστροφής μαζικής κλίμακας σιγά μην έχουν λεφτά οι ασφαλιστικές εταιρείες να αποκαταστήσουν τις ζημιές!
Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες είναι άκρως αμφίβολης φερεγγυότητας, με υπερτιμημένα κατά πολύ τα αποθεματικά τους λόγω προκλητικού «κόλπου» της Τράπεζας της Ελλάδος.
Πολλές από τις ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες ετοιμάζονται να τις κατασπαράξουν γερμανικοί ή γαλλικοί ασφαλιστικοί κολοσσοί αντί πινακίου φακής και έτσι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και η τρόικα θέλουν να επιβάλουν το νέο χαράτσι στα ακίνητα ως ένα ακόμη «κεφαλικό φόρο» των υπόδουλων Ελλήνων στους κατακτητές της πατρίδας μας και στους γηγενείς συνεργάτες τους, σε όποιο ποσοστό τούς αναλογεί.

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 201)

Η Χρυσή Αυγή προκαλεί υψηλό πυρετό στην κυβέρνηση

Η είδηση για την προφυλάκιση του Ν. Μιχαλολιάκουλειτούργησε καθησυχαστικά για την κυβέρνηση που είχε θορυβηθεί από τις αποφυλακίσεις με περιοριστικούς όρους των Η. Κασιδιάρη, Η. Παναγιώταρου και Ν. Μίχου. Η υπερ-επικοινωνία και η κυβερνητική επένδυση στο παιχνίδι των εντυπώσεων από τη στιγμή που έγινε η στροφή και άνοιξε οφάκελος Χρυσή Αυγή εκ των πραγμάτων δημιουργούσε συνθήκες υψηλού πολιτικού ρίσκου. Ετσι, από τη στιγμή που έφτασε η υπόθεση στη Δικαιοσύνη και παρά την επίκληση της ανεξαρτησίας της από όλους, κάθε κίνηση των αρμόδιων αρχών ερμηνεύεται και με πολιτικούς όρους, επομένως προκαλεί και πολιτικούς κραδασμούς. Της Αγγελικής Σπανού
Η έλλειψη νηφαλιότητας και μέτρου, το δημοσκοπικό άγχος και η νευρικότητα με την οποία τοΜέγαρο Μαξίμου άλλαξε άρδην στάση απέναντι στη Χρυσή Αυγή δημιουργούν ακατάλληλες συνθήκες για ψύχραιμη και αποτελεσματική διαχείριση μιας εξαιρετικά δύσκολης και σύνθετης κατάστασης, που έγινε ακόμη πιο περίπλοκη λόγω του χρόνου που χάθηκε μέχρι να υπάρξει θεσμική αφύπνιση.
Νομικοί και νομικολογούντες καβγαδίζουν δημοσίως αξιολογώντας τις αποφάσεις ανακριτών και εισαγγελέων προκαλώντας σύγχυση και προσφέροντας υλικό για διαρκή ανακύκλωση επιχειρημάτων που εμφανίζονται ως επιστημονικά αλλά κατά βάση εξυπηρετούν σκοπιμότητες. Δικηγόροι που ψάχνουν για πελάτη, καθηγητές που θέλουν να πολιτευτούν και άλλοι που μπερδεύουν την ιδεολογία τους με τα διαβάσματά τους αγορεύουν καθημερινά, συμβάλοντας στη δημιουργία μίας ατμόσφαιρας που άλλοτε έχει χαρακτηριστικά θριαμβολογίας και άλλοτε καταστροφολογίας.
Χθες συγκρούστηκαν απόψεις σε σχέση με το αν ήταν σωστή ή λάθος η απόφαση για αποφυλάκιση με περιοριστικούς όρους τριών βουλευτών της Χ.Α. Ακούστηκαν φοβερές υπερβολές και έγιναν ακραίες προσεγγίσεις με όρους συζήτησης για τη διαιτησία σε ντέρμπυ. Η ένταση μεταδόθηκε και στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου λόγω του εκνευρισμού που προκάλεσε ο αιφνιδιασμός. Την έκπληξη του πρωθυπουργού γι αυτή την εξέλιξη επιβεβαίωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκολογου (μιλώντας στον ΑΝΤ1).
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας με συνέντευξή του στην Ελευθεροτυπία αφήνει σαφείς αιχμές για τους χειρισμούς λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι αν είχαν ζητηθεί περισσότερα στοιχεία από την Αστυνομία (προκειμένου να "δεθούν" οι κατηγορίες) θα είχαν δοθεί.
Κριτική για τους χειρισμούς ασκήθηκε και στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και ο Ευ. Βενιζέλος έδωσε μάχη για να συγκρατήσει τους θερμόαιμους (Κ. Σκανδαλίδη, Τ. Αντωνίου κ.α) προκειμένου να μην προκαλέσουν κόντρα με τη ΝΔ.
Γεγονός είναι ότι στο εσωτερικό της κυβέρνησης και των κοινοβουλευτικών ομάδων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξέσπασε χθες μεγάλη γκρίνια και αναζητούνταν οι ευθύνες τη μια στον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου, την άλλη στην Κατεχάκη, από κάποιους στους συμβούλους του Α. Σαμαρά. Παρόλο που αποφεύχθηκε η δημόσια κριτική, στο παρασκήνιο γίνονται ζωηρές συζητήσεις που καταδεικνύουν μεγάλη αγωνία για την τελική έκβαση της υπόθεσης αλλά σε κάποιες περιπτώσεις διατυπώνονται και επιφυλάξεις για το αν έπρεπε ή όχι να φτάσουν τα πράγματα στο σημείο που βρίσκονται σήμερα.
Το "κλειδί" βρίσκεται στις δημοσκοπήσεις. Οι μετρήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέχρι στιγμής δείχνουν ότι τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής πέφτουν, αλλά δεν υπάρχει συντριβή, παρά το γεγονός ότι έχουν αποκαλυφθεί πλέον σχεδόν τα πάντα. Το κόμμα του Ν. Μιχαλολιάκου εξακολουθεί να κινείται σε ποσοστό 5% και άνω και μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την ώρα που είναι κοινής λήψης οι ανατριχιαστικοί διάλογοι Χρυσαυγιτών και ενώ οι κατηγορούμενοι βουλευτές τραμπουκίζουν καθημερινά. Στα κομματικά επιτελεία περιμένουν με μεγάλη αγωνία πού θα κάτσει η μπίλια γιατί τα συμπεράσματα που θα εξαχθούν θα έχουν μεγάλο πολιτικό, αλλά και κοινωνιολογικό ενδιαφέρον.
Ειδικά στο εσωτερικό της ΝΔ είναι αρκετοί αυτοί που χαμηλοφώνως αναρωτιούνται αν είναι σωστό ή λάθος το μέτωπο με τη Χρυσή Αυγή με το φόβο ότι οι ψηφοφόροι της γειτονικής αυλής δεν θα επαναπατριστούν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε οποιαδήποτε μικροκομματική εκμετάλλευση των εξελίξεων σε δικαστικό επίπεδο. Αλλά το μέτωπο με την κυβέρνηση που έχει ως φόντο τη θεωρία των δύο άκρων παραμένει θερμό και θα γίνει θερμότερο. "Οταν ο κ. Σαμαράς μιλά για άκρα, ας κοιτάζει τον καθρέφτη του" διεμήνυσε από τις Βρυξέλλες ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας ακούσει λίγες ώρες τον πρωθυπουργό να μιλά από τις ΗΠΑ για το "άλλο άκρο", που τάσσεται, όπως είπε, υπέρ της εξόδου από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ".
Η αναφορά του αυτή εκλήφθηκε από πολλές πλευρές ως σκλήρυνη της γαλάζιας γραμμής απέναντι στην Αριστερά στο σύνολό της, αφού η ΝΔ ευθέως εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως αντιευρωπαϊκό κόμμα, παρόλο που ποτέ δεν έχουν εκφραστεί αντιευρωπαϊκές θέσεις από την ηγεσία και την πλειοψηφία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Επομένως, κυρίαρχη είναι η εκτίμηση ότι αν η υπόθεση της Χρυσής Αυγής έχει ομαλή έκβαση, η κυβέρνηση θα στραφεί με νέους όρους εναντίον του βασικού πολιτικού της αντιπάλου, του ΣΥΡΙΖΑ. Ισως γι αυτό ο Φαήλος Κρανιδιώτης, για παράδειγμα, που αποδοκιμάστηκε από τη Συγγρού για την εμφυλιοπολεμική ανάρτησή του με την οποία καθύβριζε τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έδειξε στη συνέχεια πτοημένος.

Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό

Ονομάζομαι Γιάννης Μακριδάκης, κατοικώ στην Βολισσό της Χίου, στο παρελθόν ίδρυσα το Κέντρο Χιακών Μελετών μέσα από το οποίο εκπονήθηκαν επί 15 χρόνια έρευνες, μελέτες, καταγραφές, αρχειοθετήσεις, εκδόσεις, κατόπιν συνέγραψα ένα βιβλίο ιστορικό για την περίοδο από την ένταξη της Χίου στο νεοελληνικό κράτος, το 1912, μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ένα επόμενο, εμφανώς αριστερών πεποιθήσεων, το οποίο περιέχει μαρτυρίες Ελλήνων προσφύγων και στρατιωτών στην Μέση Ανατολή κατά την προηγούμενη γερμανική κατοχή, καθώς και επτά λογοτεχνικά βιβλία, τρία μυθιστορήματα και τέσσερις νουβέλες, βιβλία τα οποία κυκλοφορούν στην Ελλάδα από τις ιστορικές εκδόσεις της Εστίας αλλά και μεταφράζονται για να κυκλοφορήσουν σύντομα και στην Γαλλία από τις εκδόσεις S Wespieser, άρα, αν μη τι άλλο, αποτελούν και ελληνικά εξαγωγικά προϊόντα, για να το πω με όρους του χρηματοοικονομικού συστήματος, τους οποίους και μόνο, ως φαίνεται, κατανοείτε.

Επίσης εδώ και τρία χρόνια ασχολούμαι με την καλλιέργεια της γης με σκοπό την παραγωγή και την περισυλλογή της τροφής μου, έχω στραφεί προς την φυσική καλλιέργεια στη γη αλλά και στην κοινωνία ως φιλοσοφία ζωής, ρίχνοντας σπόρους και παρατηρώντας την αργή φυσική ανάπτυξη, μη επεμβαίνοντας καθόλου επί της φύσης και των πλασμάτων της.
Ταυτοχρόνως δηλώνω ιδεολογικά ενάντιος στο ανήθικο και φασιστικό για τους ανθρώπους και τα άλλα πλάσματα της φύσης χρηματοοικονομικό σύστημα, το οποίον οι καταναλωτές κατασκεύασαν και οι κυβερνήσεις παγκοσμίως φουσκώνουν τόσο ώστε να υποκαταστήσει το οικοσύστημα και να καταστρέψει την ανθρωπότητα και τον πλανήτη, τάσσομαι δε προφανώς ενάντια στην Ε.Ε. όπως αυτή έχει καταντήσει και βέβαια τελείως ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ευρωζώνη, στα Μνημόνια, στην καταστροφή του περιβάλλοντος και στο ξεπούλημα των φυσικών πόρων της πατρίδας μου.
Είναι πασιφανές λοιπόν κύριε Σαμαρά ότι, με τέτοιο παρελθόν και παρόν, με τέτοιες πεποιθήσεις και ιδέες, ενσαρκώνω το άλλο άκρο των νεοναζί, το άλλο άκρο του “εξτρεμισμού”, όπως σαφέστατα ορίσατε. Και προφανώς από σήμερα θα αναμένω να εισβάλετε ως Κράτος, εδώ, ανάμεσα στα φυτά μου που μεγαλώνουν, και να με πατάξετε ως ακραίο.
Σας παρακαλώ μόνο, ενημερώστε τα όργανά σας, όταν έρθουν, να προσέχουν πού πατάνε, διότι υπάρχουνε παντού σπόροι και φυντάνια, υπάρχουνε παντού ελπίδες…-

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Πολ Κρούγκμαν: Εάν χρεοκοπήσουν οι ΗΠΑ, η οικονομική κρίση μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers θα μοιάζει με νάνο

Για το κυβερνητικό «λουκέτο» στις ΗΠΑ και την επόμενη ημέρα γράφει ο γνωστός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, ο οποίος παράλληλα επιρρίπτει σοβαρές ευθύνες στους Ρεπουμπλικάνους για την στάση τους σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.
Σε άρθρο του στους Irish Times, ο Κρούγκμαν επισημαίνει πως στις ΗΠΑ «δεν έχουμε ένα σοβαρό πολιτικό σύστημα», τονίζοντας πως αν και μια ενδεχόμενη στάση πληρωμών δεν σηματοδοτεί το τέλος του κόσμου, μια κήρυξη χρεοστασίου «μπορεί να προκαλέσει καταστροφή», κάτι που κατά τον γνωστό οικονομολόγο είτε «πολλοί Ρεπουμπλικάνοι δεν το καταλαβαίνουν», είτε «δεν ενδιαφέρονται».
Στη συνέχεια, ο Κρούγκμαν συγκρίνει τα αντίστοιχα «λουκέτα» που μπήκαν σε ομοσπονδιακές υπηρεσίες των ΗΠΑ το 1995 και το 1996, επισημαίνοντας πως «πολλοί παρατηρητές συμπέραναν πως τέτοια γεγονότα, αν και ξεκάθαρα άσχημα, δεν είναι καταστροφή, καθώς οι βασικές υπηρεσίες συνεχίζουν να λειτουργούν και το αποτέλεσμα είναι μια μεγάλη ενόχληση, αλλά όχι μια βλάβη διαρκείας».
Ωστόσο, αυτή η λογική εξακολουθεί να ισχύει μόνο σε ένα μικρό τμήμα σύμφωνα με τον Κρούγκμαν, καθώς όπως υποστηρίζει τα «λουκέτα» του 1995 και του 1996 μπήκαν σε περίοδο οικονομικής ανάπτυξης, ενώ σήμερα «η οικονομία είναι αδύναμη, με τη μείωση των κρατικών δαπανών να είναι μία από τις κύριες αιτίες της αδυναμίας αυτής. Ένα λουκέτο αντιστοιχεί σε περαιτέρω οικονομικό πλήγμα, που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις εάν συνεχιστεί επί μακρόν».
Τι σημαίνει το «λουκέτο» στις κρατικές υπηρεσίες
«Ενα λουκέτο στις κρατικές υπηρεσίες φαίνεται να έχει ήπια σημασία σε σχέση με την πιθανότητα το Κογκρέσο να αρνηθεί να αυξήσει το όριο χρέους», σημειώνει ο Κρούγκμαν και εξηγεί:
«Κατ' αρχάς, εάν οι ΗΠΑ αγγίξουν το όριο χρέους, αυτό θα οδηγήσει αναγκαστικά σε τεράστια άμεση περικοπή δαπανών, γεγονός που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τις έριχνε πάλι σε ύφεση. Πέρα από αυτό, η αποτυχία αύξησης του ορίου του χρέους θα σήμαινε στάση πληρωμών στο υφιστάμενο χρέος τους. Και αυτό μπορεί να έχει τρομακτικές συνέπειες. Εάν υποθέσουμε ότι καταστεί ξεκάθαρο πως τα αμερικανικά ομόλογα δεν είναι ασφαλή, πως η Αμερική δεν μπορεί να τηρήσει τις υποχρεώσεις της, τότε θα διαρραγεί ολόκληρο το σύστημα. Ίσως, εάν ήμασταν τυχεροί, τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα να μπορούσαν να βρουν γρήγορα εναλλακτικούς διακανονισμούς. Όμως φαίνεται αρκετά πιθανό ότι η χρεοκοπία θα προκαλούσε τεράστια χρηματοοικονομική κρίση, που θα έκανε την κρίση που έφερε η κατάρρευση της Lehman Brothers πριν από πέντε χρόνια να μοιάζει με νάνο», υποστηρίζει ο γνωστός οικονομολόγος και προσθέτει πως «κανένα σώφρον πολιτικό σύστημα δεν θα διακινδύνευε κάτι τέτοιο».
Ωστόσο κατά τον Κρούγκμαν οι ΗΠΑ δεν έχουν ένα πολιτικό σύστημα που διέπεται από σωφροσύνη, αλλά ένα σύστημα όπου πολλοί Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν ότι μπορούν να αναγκάσουν τον Ομπάμα να ακυρώσει τη μεταρρύθμιση στον τομέα της υγείας με το να απειλούν με λουκέτο στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες, με κήρυξη χρεοστασίου, ή και με τα δύο, υπογραμμίζει.
Ποια θα είναι η κατάληξη
Κλείνοντας, ο Κρούγκμαν παραθέτει και την δική του εκτίμηση για το πως θα λήξει αυτή η αναταραχή που έχει ξεσπάσει στις ΗΠΑ λέγοντας: «Οι ψήφοι για τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης και για την αύξηση του ορίου χρέους υπάρχουν: κάθε Δημοκρατικός στη Βουλή των Αντιπροσώπων θα ψήφιζε υπέρ των αναγκαίων μέτρων, ενώ το ίδιο θα έπρατταν και αρκετοί Ρεπουμπλικάνοι. Το πρόβλημα είναι ότι οι ηγέτες των Ρεπουμπλικάνων, φοβούμενοι την οργή των ακραίων, δεν είναι πρόθυμοι να επιτρέψουν αυτές τις ψήφους. Τι θα συμβεί όμως αν ακόμα και οι πλουτοκράτες δεν έχουν τη δύναμη να χαλιναγωγήσουν τους ακραίους; Στην περίπτωση αυτή, ο Ομπάμα είτε θα αφήσει τις ΗΠΑ να χρεοκοπήσουν είτε θα βρει κάποιον τρόπο να αψηφήσει τους εκβιαστές, ''ανταλλάσσοντας'' μια οικονομική κρίση με μια συνταγματική κρίση».


Πηγή:iefimerida.gr 

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *