Γιατί Κύριε;

Θυμήθηκα σήμερα εκείνο το εμετικό διαφημιστικό σποτ που είχε το θράσος να προβάλει στα πλαίσια της βρόμικης προεκλογικής της καμπάνιας η ΝΔ του Σαμαρά: Σύμφωνα με το σενάριο, ΝΔ και λοιπές, πιστές στην «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας», δυνάμεις  έχουν ηττηθεί στις εκλογές με αποτέλεσμα η Ελλάδα να βρίσκεται εκτός της  ζώνης του ευρώ. Μια μικρή μαθήτρια, σε μια τάξη που μόνο σε ελληνικό δημόσιο σχολείο δεν παραπέμπει –είναι κατά πολύ καλύτερη παρότι το απευκταίο grexit είναι πλέον τετελεσμένο γεγονός - ρωτάει επίμονα και όλο παράπονο, το δάσκαλο της που απαριθμεί στα πλαίσια του μαθήματος τις χώρες της ευρωζώνης γιατί η Ελλάδα δεν ανήκει σε αυτές.

Ο δάσκαλος κοιτάζει αυτήν και τους ιδιαιτέρως δυσαρεστημένους από αυτήν την πληροφορία, συμμαθητές της χωρίς να ξέρει τι να πει. Τότε ακούγεται η φωνή του εκφωνητή να ρίχνει το σλόγκαν «με το μέλλον το παιδιών μας δεν παίζουμε» και ακολουθούν και μερικά ακόμα τέτοια  που μόνο τάση προς έμετο προκαλούν.

Θυμήθηκα αυτήν την τόσο πολυσυζητημένη τότε διαφήμιση με αφορμή τον τραγικό θάνατο της 13χρονης μαθήτριας λόγω αναθυμιάσεων από το αυτοσχέδιο μαγκάλι που χρησιμοποιούσαν αυτή και η μητέρα της για να ζεσταθούν στο διαμέρισμα τους, από το οποίο η ΔΕΗ είχε κόψει το ηλεκτρικό ρεύμα. Και φαντάστηκα εκείνο το κοριτσάκι της διαφήμισης σε μια πραγματική τάξη ελληνικού σχολείου,  με 25-30 και όχι 10-15 μαθητές, χωρίς τον άρτιο υλικοτεχνικό εξοπλισμό αυτής του σποτ αλλά με ξεχαρβαλωμένα θρανία και ξεφτισμένους σοβάδες στους τοίχους και τους μαθητές να κάνουν μάθημα φορώντας μπουφάν και κασκόλ καθώς τα χρήματα που προσφέρει το κράτος δεν επαρκούν για να είναι αναμμένο το καλοριφέρ πάνω από 1-2  ώρες.

Φαντάστηκα λοιπόν εκείνο το κοριτσάκι να θέτει στον δάσκαλο του ερωτήματα όχι πλασματικά όπως εκείνο της διαφήμισης αλλά πραγματικά, βγαλμένα από τη ζοφερή πραγματικότητα μιας Ελλάδας μέσα στο ευρώ, μέσα στην ΕΕ, με τον Σαμαρά και το κόμμα του στο τιμόνι της: Γιατί κύριε εκείνο το κοριτσάκι στη Θεσσαλονίκη δεν είχε, όπως πολλά ακόμα παιδιά στην χώρα μας ρεύμα στο σπίτι του και πέθανε από τις αναθυμιάσεις προσπαθώντας να ζεσταθεί με ένα μαγκάλι; Γιατί κύριε υπάρχουν στη χώρα μας 1.500.000 άνεργοι; Γιατί κύριε άνθρωποι ψάχνουν για φαΐ στα σκουπίδια ή συνωστίζονται κατά εκατοντάδες στις ουρές των συσσιτίων;  Πολλά ακόμα παρόμοια ερωτήματα  θα μπορούσε να θέσει στον δάσκαλο του το κοριτσάκι. Μια όμως θα ήταν απάντηση που θα μπορούσε να της δώσει: Επειδή τους ανεχόμαστε! 

Πηγή: gortynios.blogspot.gr

Δήμαρχοι για μαύρισμα

Του Γιώργου Μαλούχου

Το ζήτημα μοιάζει τοπικού ενδιαφέροντος, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι. Γιατί αυτό που συμβαίνει στην Αγία Παρασκευή και το ζουν επί ατελείωτους μήνες όλοι όσοι κατοικούν ή εργάζονται εκεί, είναι ένα θέμα προς μελέτη καθώς δείχνει τη χειρότερη εκδοχή της ελληνικής εξουσιαστικότητας, ανικανότητας και αδιαφορίας σε όλο της το μεγαλείο και πιθανώς αξίζει και ειδκό βραβείο: πώς μπορεί κανείς να πάρει τον κεντρικό δρόμο ενός δήμου και να τον κρατήσει σε κατάσταση βομβαρδισμού για ένα και πλέον χρόνο κάνοντας το κέντρο μιας πόλης να υποφέρει.

Δηλαδή, και να θες, δεν το καταφέρνεις! Αυτό ακριβώς συμβαίνει όμως, τον τελευταίο και βάλε χρόνο στην όμορφη και, κατά τα λοιπά, ήσυχη, Αγία Παρασκευή, που με την ανικανότητα των δημοτικών αρχών της, η ζωή της έχει πλέον γίνει μόνιμα άνω κάτω...

Ενα και πλέον χρόνο τώρα λοιπόν, η οδός Αγίου Ιωάννου, όχι κάποιος περιφερειακός δρομάκος αλλά η σπονδυλική στήλη της πόλης, έχει μετατραπεί σε σύγχρονο γιοφύρι της Αρτας. Σκαμμένη μονίμως, αν και άλλοτε γίνονται εργασίες και άλλοτε όχι. Ειτε γίνονται είτε δεν γίνονται, ο δρόμος παραμένει δεξιά και αριστερά του ανατιναγμένος σε πολύ μεγάλο τμήμα του μήκους του.

Τι κι αν περνάνε καλοκαίρια και φθινόπωρα, τι κι αν ξαναμπαίνουν οι χειμώνες; Τι κι αν σαρώνουν οι άνεμοι ή αν καίει ο ήλιος; Τα ορύγματα εκεί, ακλόνητα, αμετακίνητα, μόνιμα πια, βλέπουν τις εποχές να εναλλάσσονται... Τώρα δε, που άρχισαν οι βροχές, λίγο χρειάστηκε και η κεντρική αρτηρία της πόλης μετατράπηκε μέσα σε λίγη ώρα σε χάος, με τις κυκλοφοριακές συνέπειες να εξαπλώνονται και να πολλαπλασιάζονται. Κι άμα παρκάρει και κανείς παράνομα, κάτι που δυστυχώς συχνά πυκνά συμβαίνει, και είναι να περάσει και ένα μεγάλο λεοφωρείο, εκεί, πλέον τα βλέπεις όλα...

Οσο για τις οικονομικές συνέπειες στα καταστήματα που βρίσκονται πέριξ των δημοτικών ορυγμάτων, πολλά εκ των οποίων πρέπει να τα προσεγγίζουν οι υποψήφιοι πελάτες τους περνώντας πάνω από μόνιμες πια σανίδες, δεν υπάρχει τίποτα να πει κανείς: όλα τα είχαν οι άνθρωποι, η ανικανότητα και η αδιαφορία του δήμου τους έλλειπε...

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό η Ελλάδα να περνάει όλα όσα περνάει και να υπάρχουν ακόμα αρχές, σε οποία βαθμίδα, οι οποίες να λειτουργούν με τόση και τέτοια προκλητική αδιαφορία για τις επιπτώσεις των πράξεών τους στην κοινωνία.

Εν τάξει, θα πει κανείς, σύντομα έρχονται οι δημοτικές εκλογές και οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να πουν την άποψή τους για το πώς είναι να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Σωστό, αλλά, έτσι είναι που θα πρέπει να δίνεται η λύση στα απολύτως αυτονόητα, όπως ότι δεν μπορεί να παραλύει μια πόλη για ένα και πλέον χρόνο για να φτιαχτούν δύο πεζοδρόμια στον κεντρικό της δρόμο; Θλιβερό.

http://www.tovima.gr/

Το δημόσιο χάνει 7,5 δις από τους αυτοκινητόδρομους

Ξεπερνούν τα 7,5 δις ευρώ οι απώλειες του Δημοσίου, με βάση τους όρους των νέων συμβάσεων για τους αυτοκινητόδρομους και τα διόδια, όπως αποκαλύπτει έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Σύμφωνα με έκθεση του γενικού λογιστηρίου του κράτους οι συνολικές απώλειες του δημοσίου για το διάστημα παραχώρησης των έργων, λόγω της καθιέρωσης «μηχανισμού ανακύκλωσης» εσόδων, σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις των Συμφωνιών Τροποποίησης ανά έργο ως ακολούθως:

- 1,1 δισ. ευρώ περίπου για τον αυτοκινητόδρομο «Τμήμα ΠΑΘΕ Μαλιακός-Κλειδί»
– 1,2 δισ. ευρώ περίπου για τον αυτοκινητόδρομο «Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας»
– 2,1 δισ. ευρώ περίπου για τον αυτοκινητόδρομο «Ιονία Οδός»
– 3,1 δισ. ευρώ περίπου για τον αυτοκινητόδρομο Ελευσίνα-Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα

Η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους

Με κατεπείγοντα χαρακτήρα, ώστε να έχουν ολοκληρωθεί έως τις 10 Δεκεμβρίου οι διαδικασίες για την έγκαιρη εκταμίευση των κοινοτικών κονδυλίων, όπως εξήγησε ο υφυπουργός Μεταφορών Μιχάλης Παπαδόπουλος, ξεκίνησε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, η συζήτηση για την κύρωση των συμφωνιών τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων. Συμβάσεις που μεταξύ άλλων προβλέπουν αυξήσεις στα διόδια που φτάνουν ακόμη και το… εξωφρενικό ποσοστό του 60%.

Οξεία αντιπαράθεση από τον ΣΥΡΙΖΑ

Σύσσωμη η αντιπολίτευση καυτηρίασε την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό των έργων, που ξεπερνά το 1 δις ευρώ, ενώ καυτηρίασαν και τις αυξήσεις – «σκάνδαλο» στα διόδια.

«Το δημόσιο χρηματοδοτεί χωρίς κανένα αντάλλαγμα…» σημείωσε η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Ευγενία Ουζουνίδου, κατηγορώντας την Κυβέρνηση ότι κάνει «τροποποιήσεις στις συμβάσεις παραχώρησης και το μόνο πράγμα που δεν τροποποιήσατε ήταν το κόστος για τα διόδια. Αυτό το συντηρήσατε ευλαβικά, όταν οι συμβάσεις προέβλεπαν ότι θα γίνουν αυξήσεις με την προϋπόθεση ότι θα γίνουν δρόμοι. Είναι εξωφρενικό, τώρα που το εισόδημα του λαού με την πολιτική σας, έχει μειωθεί στο 50%, να υποχρεώνετε τους πολίτες να πληρώσουν αυτά τα «βασιλικά» διόδια» τόνισε.

«Για μια ακόμη φορά το δημόσιο, οι Έλληνες φορολογούμενοι, δηλαδή, καλούνται να αναλάβουν συνέπειες επιχειρηματικού ρίσκου ιδιωτών, με την αιτιολογία ότι είναι πολύ μεγάλοι για να αφεθούν να καταρρεύσουν» σημείωσε με έμφαση η κ. Ουζουνίδου.

Αιχμές και βολές από την … συμπολίτευση

Την αντίρρηση του, εμμέσως πλην σαφώς, για τις αυξήσεις στα διόδια εξέφρασε από πλευράς ΠΑΣΟΚ ο Χρήστος Γκόγκας, προτείνοντας την εφαρμογή χιλιομετρικής χρέωσης χρήσης των αυτοκινητοδρόμων, ενώ τόνισε πως «πρέπει να δούμε και την αρχή της αυτάρκειας που συμφωνήθηκε, ούτως ώστε μεταξύ του δημοσίου και των παραχωρησιούχων, όπου τον κύριο κίνδυνο των εσόδων θα φέρουν οι παραχωρησιούχοι και η όποια ανεπάρκεια εσόδων υπάρξει, θα οδηγήσει σε καταγγελία της σύμβασης και όχι με ευθύνη του δημοσίου».

Οι βουλευτές, Γιάννης Κουτσούκος (ΠΑΣΟΚ), Ιωάννης Λαμπρόπουλος (ΝΔ) και Γιώργος Κοντογιάννης (ΝΔ), κάλεσαν τον κ. Χρυσοχοϊδη να εντάξει στο νομοσχέδιο για την επανεκκίνηση των οδικών έργων, διάταξη με την οποία θα περιγράφεται ρητά ότι αυτό το έργο, που έμεινε εκτός μετά τις διαπραγματεύσεις με τους παραχωρησιούχους, θα προχωρήσει ως δημόσιο έργο με χρήματα από το ΕΣΠΑ και με σαφές το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής του. Αλλά και ο βουλευτής Φθιώτιδας, Κωνσταντίνος Κουτσογιαννακόπουλος (ΝΔ), προειδοποίησε ότι του είναι πολύ δύσκολο να πάει στην εκλογική του περιφέρεια και να πει στους συμπολίτες του ότι θα πληρώνουν ένα σωρό χρήματα στα διόδια χωρίς να έχει προβλεφθεί κανένα έργο στην περιοχή.

Την πιο αιχμηρή τοποθέτηση έκανε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Ιωάννης Κουτσούκος, ο οποίος αναφέρθηκε προσωπικά στον πρωθυπουργό, λέγοντας ότι «ο κ. Σαμαράς έχει προσβάλει τους βουλευτές της Ηλείας και της Μεσσηνίας, διότι ενώ ζητούν να τον συναντήσουν δεν τους δέχεται, αν και βλέπει και τον τελευταίο δήμαρχο της Μεσσηνίας». Πάντως, ο κ. Κουτσούκος σημείωσε ότι ο κ. Χρυσοχοϊδης έχει ενημερώσει τους βουλευτές πως το έργο Πάτρα – Πύργος θα προχωρήσει και θα χρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ. Ωστόσο, τόνισε ότι πρέπει να υπάρξουν πιο καθαρές απαντήσεις και διατάξεις και από αυτές εξαρτάται η ψήφος του.

«Θέλουμε να υπάρξει χρονοδιάγραμμα και να γραφτεί και στο νόμο, από πού θα βρεθούν τα λεφτά. Το έργο της Ολυμπίας Οδού το θέλουμε και το χρειαζόμαστε» είπε ο βουλευτής της ΝΔ, Ιωάννης Λαμπρόπουλος, ο οποίος κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για τη στείρα άρνησή του σε όλα.

«Πώς θα πάω στη Φθιώτιδα και θα πω στον κόσμο, εσείς θα πληρώνετε διόδια αλλά εδώ δεν θα γίνει τίποτε;» αναρωτήθηκε ο βουλευτής της ΝΔ, Κωνσταντίνος Κουτσογιαννακόπουλος και ξεκαθάρισε ότι δεν θα μπορέσει να συμπράξει στο νομοσχέδιο αν δεν διασφαλιστεί ότι θα γίνει το έργο Πάτρα- Πύργος- Τσακώνα και αν δεν έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότησή του.

Ο βουλευτής της ΝΔ, Γιώργος Κοντογιάννης, αναρωτήθηκε ποιοι είναι εκείνοι που υπολόγισαν ότι δεν χρειάζεται το τμήμα του οδικού έργου μετά την Πάτρα και κάλεσε την κυβέρνηση να δει πώς μπορεί να προχωρήσει η σύνδεση της Ολυμπίας Οδού με τον αυτοκινητόδρομο του Μορέα. Για τη χρηματοδότηση του έργου Πάτρα- Πύργος- Καλό Νερό- Τσακώνα, ο βουλευτής τόνισε ότι πρέπει να γίνει από το εθνικό ΕΣΠΑ και όχι από το περιφερειακό, διότι στη δεύτερη περίπτωση θα αποστερήσει την περιφέρεια από κάθε έργο.

http://www.e-reportaz.gr/ 

Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Υπάρχει κάτι το υπέροχο στο να διαπιστώνεις πως, 4 σχεδόν χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, οι Έλληνες συνεχίζουν να ενημερώνονται μαζικά από τα καθεστωτικά ΜΜΕ των νταβατζήδων της διαπλοκής που στήριξαν τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν και διέλυσαν τη χώρα. Τέσσερα χρόνια μετά, ούτε ένα νέο εναλλακτικό μέσο.

Ούτε στα βασικά πρόσωπα των ΜΜΕ δεν υπάρχει αλλαγή.

Μοίρασαν τους ρόλους -σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς τηλεδημοσιογράφους- και είναι όλοι στην θέση τους.

Βλέπεις τηλεδημοσιογράφο που έγλειφε επί χρόνια τα αρχίδια του Μπόμπολα -και είχε αναλάβει να προωθεί και να ξεπλένει τις βρόμικες δουλειές των ολιγαρχών- να έχει αυτοανακηρυχτεί σε αντιμνημονιακό.

Πολύ αντιμνημονιακός. Όχι όσο ο Τράγκας -που είναι ο αγνός και άδολος επαναστάτης κατά του κατεστημένου-, αλλά αντιμνημονιακός.

Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι Έλληνες είναι καθυστερημένοι, οπότε μια χαρά τους έρχονται οι Τράγκες. Τράγκες τους αξίζουν. Και πολύ τους είναι.

Ζούμε στη χώρα που δουλεύουν ως δημοσιογράφοι η Μάρα Ζαχαρέα και η Κάτια Μακρή. Δηλαδή, στην χρεοκοπημένη Ελλάδα με το 1,5 εκατομμύριο ανέργους, αυτές οι δυο έχουν δουλειά.

Αυτή την εβδομάδα, λόγω ειδικών συνθηκών, παρακολούθησα τηλεόραση και διαπίστωσα πως υπάρχουν ακόμα Έλληνες που τρέχουν στα ιδιωτικά κανάλια για να πουν τον πόνο τους σε ζάπλουτους τηλεδημοσιογράφους.

Είναι υπέροχο να βλέπεις αυτόν που έχει χάσει τη δουλειά του και δεν έχει να αγοράσει τα φάρμακά του να λέει τον πόνο του στον τηλεδημοσιογράφο που έχει χρήματα για να ζήσουν πλουσιοπάροχα και τα τρισέγγονά του.

Απορώ πως αυτοί οι τηλεδημοσιογράφοι δεν βάζουν τα γέλια, όταν έχουν απέναντί τους αυτούς τους κλαψομούνηδες φτωχομπινέδες.

Όχι μόνο δεν βάζουν τα γέλια αλλά είναι έτοιμοι να δακρύσουν μπροστά στο δράμα του συνανθρώπου τους.

Αν δεν είχαν παρκαρισμένη την Πόρσε απέξω, μπορεί και να δάκρυζαν με το δράμα αυτού που πρέπει να ζήσει μια οικογένεια με 200 ευρώ τον μήνα.

Βέβαια, αν στο κάτω μέρος της οθόνης αναγράφονταν οι μισθοί, οι καταθέσεις και τα περιουσιακά στοιχεία των τηλεδημοσιογράφων, μάλλον δεν θα υπήρχαν πολλοί «κατατρεγμένοι» διαθέσιμοι να τους πουν το δράμα τους.

Πάντως, οι πιο μαλάκες της υπόθεσης είναι αυτοί που τρέχουν ακόμα στους Αυτιάδες για να πουν το πόσο τους έχει αδικήσει η ζωή.

Εντελώς μαλάκες. Πάνω από είκοσι χρόνια ιδιωτική τηλεόραση και δεν κατάλαβαν τίποτα.

Στα κανάλια κλαψούριζαν πριν την κρίση, στα κανάλια κλαψουρίζουν και τώρα. Θέλουν να παρηγορηθούν στην αγκαλιά του Ευαγγελάτου. Εκεί αισθάνονται ασφάλεια.

Πάνω από 20 αναγνώστες μου έχουν στείλει ένα βίντεο με μια κυρία που «κάνει με τα κρεμμυδάκια» τον Βρούτση στην εκπομπή του Χατζηνικολάου στο Star (αν δεν κάνω λάθος, αυτή η εκπομπή-αρένα έχει αντικαταστήσει στα τηλεοπτικά δρώμενα την Ζούγκλα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου).

Μεταξύ μας, κανέναν δεν κάνει με τα κρεμμυδάκια η συμπαθέστατη κυρία. Το μόνο που κάνει είναι να δίνει credit στον Βαρδινογιάννη και το κανάλι του.

Μετά το τέλος της εκπομπής, η κυρία φεύγει με ταξί για το σπίτι της και ο Βρούτσης με τον Χατζηνικολάου φεύγουν με τους σωματοφύλακές τους για τα δικά τους.

Και ο μαλάκας τηλεθεατής πάει εκτονωμένος για ύπνο, με την βεβαιότητα πως το σύστημα έχει συντριβεί.

Ακόμα πιο άθλια είναι η αντιμετώπιση περιστατικών όπως αυτό του 13χρονου κοριτσιού που πέθανε από τις αναθυμιάσεις του μαγκαλιού.

Οι ίδιοι τηλεδημοσιογράφοι που ξέσκισαν πριν από λίγες ημέρες ένα άλλο κοριτσάκι, την μικρή Μαρία, το «ξανθό αγγελούδι», έπιασαν το μοιρολόι για το κορίτσι που πνίγηκε από τις αναθυμιάσεις.

Είναι ολοφάνερο πως τα προτιμούν νεκρά τα παιδιά οι τηλεδημοσιογράφοι. Τα παιδιά των άλλων, βέβαια, όχι τα δικά τους.

Μετά την χρεοκοπία της χώρας, φάνηκε πόσο λίγοι είναι οι Έλληνες δημοσιογράφοι. Τηλεοπτικοί και μη.

Η πλειοψηφία των Ελλήνων δημοσιογράφων είναι για τα μπάζα.

Η υπόθεση της ΕΡΤ -με εκατοντάδες «επαναστατημένους» δημοσιογράφους να τρέχουν σαν δούλοι να κάνουν αίτηση για να προσληφθούν στην Δημόσια Τηλεόραση- απέδειξε πως τα λόγια απέχουν πολύ από τα έργα. Όσο οι πουτάνες από τις κυρίες.

Βέβαια, και οι Έλληνες πολίτες αυτούς τους δημοσιογράφους και αυτά τα ΜΜΕ αξίζουν.

Αν ήθελαν άλλα ΜΜΕ, θα τα είχαν.

Δεν τα θέλουν, όμως.

Θέλουν την επανάσταση και την αλλαγή να την κάνει ο Τράγκας.

Όσες φορές και να πας στο σκυλάδικο, το «Άξιον εστί» δεν θα το ακούσεις.

Για να ακούσεις το «Άξιον εστί», πρέπει να πας αλλού.

(Για την στάση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που δικαιώνουν με την παρουσία τους τα χουντοκάναλα και δίνουν άλλοθι σε ό,τι  πιο σιχαμένο υπάρχει σε αυτή την χώρα δεν θα γράψω. Είμαι βέβαιος πια πως οι συμφωνίες του ΣΥΡΙΖΑ με τους Έλληνες ολιγάρχες έχουν γίνει. Μετά τις εκλογές, θα το διαπιστώσουν και οι πιο αφελείς.)

http://pitsirikos.net/

Προσέφυγες στον νόμο Κατσέλη; Εκδίκαση το…2022

Τα κόκκινα δάνεια συνεχίζουν να αυξάνουν ενώ ο αριθμός των δανειοληπτών που προσφεύγει στον νόμο Κατσέλη σπάει κάθε ρεκόρ. Οι τράπεζες ετοιμάζουν νέες ρυθμίσεις για να ανακόψουν το «κόκκινο κύμα» 

Της Έφης Καραγεώργου.

Τα «κόκκινα» δάνεια είναι η βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια των τραπεζών. Έχουν ξεπεράσει προ πολλού το 30% και όπως όλα δείχνουν πριν αρχίσει η υποχώρηση θα «κτυπήσουν» το 40% του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου.

Και αυτό σημαίνει ότι τα «κόκκινα» θα κινούνται στην σφαίρα των 80 δις ευρώ –αφού τα συνολικά υπόλοιπα διαμορφώνονται στα 220 δισ. ευρώ.

Η δεύτερη βόμβα είναι οι μαζικές προσφυγές των δανειοληπτών που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις δόσεις τους στο νόμο Κατσέλη. Διότι όποιος ζητάει την προστασία του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά σταματά να πληρώνει μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Είναι όμως τόσο μεγάλος ο όγκος των αιτημάτων προς τα Ειρηνοδικεία που δικάσιμοι δίνονται για το 2022…

Οι τράπεζες προχωρούν σε ρυθμίσεις που είναι απολύτως εξατομικευμένες, καθώς λαμβάνουν υπόψη τους τα χαρακτηριστικά του κάθε δανειολήπτη.

Ο λόγος είναι ότι προσπαθούν να βάλουν σε ορθή τροχιά όσο το δυνατόν περισσότερα από τα δάνεια που βρίσκονται σε καθυστέρηση, και τα οποία θα μπουν στον «πάγο» αν οι δανειολήπτες κάνουν χρήση του νόμου Κατσέλη.

Οι ρυθμίσεις λοιπόν είναι μονόδρομος και για τις τράπεζες. Έχουμε και λέμε:

Οι δανειολήπτες που δεν εξυπηρετούν τα δάνεια τους και υπάρχει καθυστέρηση στην πληρωμή άνω των 30 ημερών, όσο νωρίτερα απευθυνθούν στην τράπεζα για εξεύρεση λύσης τόσο καλύτερα είναι. Διότι ως γνωστόν λαμβάνεται πλέον υπόψη και ο όρος «συνεργάσιμος δανειολήπτης». Αυτοί οι δανειολήπτες έχουν καλύτερους όρους στη ρύθμιση του δανείου τους, σε ότι αφορά τη διάρκεια, τη μείωση του επιτοκίου, την περίοδο χάριτος.

Συγκεκριμένα οι τράπεζες παρέχουν τη δυνατότητα πληρωμής ακόμα και μίας ελάχιστης δόσης, αρκεί να καταβάλλεται κανονικά.Ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του κάθε δανειολήπτη, παρέχουν την δυνατότητα πληρωμής μόνο τόκων για διάστημα έως 5 χρόνια. Σήμερα το διάστημα αυτό δεν ξεπερνούσε στην καλύτερη περίπτωση τα 2 χρόνια.

Η προσημείωση του ακινήτου σε υφιστάμενη οφειλή από καταναλωτικό δάνειο ή κάρτα μπορεί να μειώσει το επιτόκιο πάνω από 70%. Δηλαδή ένα επιτόκιο της τάξης του 18% ή 19% από πιστωτική κάρτα μπορεί να μειωθεί ακόμα και στο 5%. Η προσημείωση όμως είναι αναγκαία.

Αν κάποιος δανειολήπτης που έχει διάφορες οφειλές από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, με την προσημείωση ακινήτου μπορεί να τις πακετάρει σε ένα δάνειο, σε μία τράπεζα και να πάρει καλύτερο επιτόκιο. Δηλαδή επιτόκιο ανάλογο του στεγαστικού δανείου, με μία μικρή προσαύξηση (αν πρόκειται για δεύτερη προσημείωση) και να έχει μεγάλη διάρκεια αποπληρωμής, που μπορεί να φτάσει και τα 35 χρόνια. Με αποτέλεσμα η δόση να είναι ιδιαίτερα χαμηλή.

Αν πάλι ένα νοικοκυριό έχει καταθέσεις στην Α τράπεζα και δάνειο στη Β τράπεζα, το οποίο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει κανονικά, λόγω μείωσης των εισοδημάτων του, μπορεί να μεταφέρει την κατάθεση του στην τράπεζα που έχει το δάνειο και με την «εγγύηση» αυτή να τιμολογηθεί με χαμηλότερο επιτόκιο στο δάνειο. Υπάρχουν και περιπτώσεις που γίνεται συμψηφισμός των τόκων από τις καταθέσεις με τους τόκους των δανείων.

Επίσης οι τράπεζες προχωρούν σε μεγάλη επιμήκυνση της διάρκειας των στεγαστικών δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση. Η διάρκεια πλέον μπορεί να ξεπεράσει και τα 50 χρόνια, αρκεί βέβαια να το επιτρέπει η ηλικία του δανειολήπτη ή του εγγυητή, που δεν πρέπει να υπερβαίνει το 75ο έτος στη λήξη του δανείου.

fpress

 

Ντύσου καλά Σάρα γιατί έξω φυσάει ανάπτυξη και θα κρυώσεις.

Έξω φυσάει ανάπτυξη                                                                                                                                 Πέτρος  Κατσάκος                                                                                                                          Ντύσου καλά Σάρα γιατί έξω φυσάει ανάπτυξη και θα κρυώσεις. Ριπές πλεονάσματος και υποσχέσεων σαρώνουν τους δρόμους και τα πεζοδρόμια της γκρίζας μας πόλης. Ξυρίζει ο βοριάς τους φοβισμένους μα η συμμορία των λύκων κουρεύει τα χρέη των αργυραμοιβών της ενημέρωσης.
Ο αέρας θα πάρει τα χρέη τους μα ο Αη Βασίλης των τραπεζιτών θα φέρει και νέα δάνεια στα ταμεία τους, νέους 
μποναμάδες θα αφήσει μπροστά στα πυρωμένα τζάκια των ευδαιμόνων. Και δώστου κλώτσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινίσει. Το παραμύθι της σωτηρίας μας ή μήπως το παραμύθι της δικής τους; Κι εμείς, στριμωγμένοι γύρω από το μαγκάλι θα ακούμε την ιστορία του λύκου, που τελικά δεν ήταν και τόσο κακός, και δικαίως ήθελε να πάρει το σπίτι και να πετάξει στο δρόμο τα τρία γουρουνάκια. Θα ακούμε το παραμύθι του κοριτσιού με τα σπίρτα και θα αναρωτιόμαστε αν ο Άντερσεν μίλαγε για το κοριτσάκι που μένει στο υπόγειο της διπλανής πολυκατοικίας.
Έξω φυσάει μανιασμένη η ανάπτυξη μα εμάς θα μας ζεσταίνουν τα αυτιά οι οικείες φωνές των παραμυθάδων με τις ανοίκεια γεμάτες τσέπες. Φυσάει αλύπητα και ξεριζώνει δέντρα, παρασέρνει ανθρώπους από το σήμερα και κόβει τους κάβους μας με το αύριο. Οι διανοούμενοι θα καίνε σιωπηλά τα ρεσώ τους έξω από άψυχα κτήρια και μέσα στα χαλάσματα θα ξεψυχάει η υποκρισία πριν καλά καλά προλάβει να ενηλικιωθεί. Οι ρήτορες και οι λωποδύτες θα αφορίζουν από άμβωνος το δίκιο του εξεγερμένου και θα τον κρεμάνε δημοσίως από την ανέμη του παραμυθιού τους. Θα ζουν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα να τους ακούμε, να τους βλέπουμε, να τους διαβάζουμε και να τους πληρώνουμε με τη λέξη.
Γιατί ακόμα και το παραμύθι αυτό έχει κόστος και μάλιστα δυσβάσταχτο. Και θα πληρώνεις με το αίμα σου για να σε υπνωτίζουν οι αναθυμιάσεις ενός πληρωμένου παραμυθιού τα παγωμένα βράδια του Δεκέμβρη.                               




alfavita.gr

Ολοι οι ιδιωτικοί πόροι υπέρ του δημόσιου χρέους

 Στις ερχόμενες αρκετές εβδομάδες, με πρώτο ορόσημο την 18η Δεκμεβρίου, κρίνεται το μέλλον της μικροϊδιοκτησίας στην Ελλάδα. Στις 18 Δεκεμβρίου εκπνέει η νομοθετική προστασία κατά πλειστηριασμών στα σπίτια των μη εξυπηρετούμενων στεγαστικών δανείων· η ελληνική κυβέρνηση και η η Βουλή καλούνται να ανανεώσουν την προστασία ή να επιτρέψουν την απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Η πίεση της τρόικας υπέρ της απελευθέρωσης είναι αφόρητη· ευλόγως: ζητά να εφαρμοστεί το μεσοπρόθεσμο που έχει υπερψηφίσει η Βουλή. Η ελληνική πλευρά βρίσκεται, ακόμη μια φορά, απροετοίμαστη, τεχνοκρατικά και πολιτικά.

Εν τω μεταξύ, ένα στα τέσσερα στεγαστικά δάνεια δεν εξυπηρετείται, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν με κατασχέσεις κατοικιών περίπου 80-100 χιλιάδες νοικοκυριά· 80 χιλιάδες δανειολήπτες έχουν ήδη ζητήσει την προστασία του νόμου. Ας εντάξουμε στον συλλογισμό μας ένα στοιχείο, τη φούσκα: τα μισά από τα 350 χιλιάδες στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας χορηγήθηκαν την περίοδο της μεγάλης πιστωτικής επέκτασης και της ισχυρής Ελλάδας, την περίοδο 1995-2004, και το ένα τρίτο χορηγήθηκε την περίοδο 2005-2008.
Ταυτοχρόνως, η κυβέρνηση εντάσσει στον προϋπολογισμό του 2014 έσοδα περίπου 2 δισ. από τη νέα φορολόγηση ακινήτων.

Ο συνδυασμός των δύο ενεργειών, της απελευθέρωσης πλειστηριασμών και της οριζόντιας, καθολικής υπερφορολόγησης ακινήτων, προκαλεί μια ασύλληπτης έντασης μόχλευση στην ελληνική κοινωνία. Μετά την εξουθένωση που έχουν επιφέρει η εξαετής ύφεση, η απομείωση του εισοδήματος έως και κατά το ήμισυ, και η ανεργία του 27%, οι Ελληνες απειλούνται με συρρίκνωση ή και απώλεια της ακίνητης περιουσίας τους.

Πρόκειται για ανθρωπολογικό σοκ, στο μέτρο που οι μεσογειακές κοινωνίες, και όχι μόνο η ελληνική, σε βάθος πολλών αιώνων είναι διαρθρωμένες υλικά και συνειδησιακά γύρω από την μικροϊδιοκτησία, ως το πιο πρόσφορο μέσον αποταμίευσης, διασφάλισης προσόδου, αλλά και συγκρότησης μιας πολιτισμικής ταυτότητας. Η μικροϊδιοκτησία, μαζί με το ελεύθερο επάγγελμα, τη μικρομεσαία επιχείρηση, τις πολυσθενείς οικονομικές δραστηριότητες μικρής κλίμακας, τα οικογενειακά και τοπικά δίκτυα, την επένδυση στη γνώση και την κινητικότητα, διασφάλιζαν τη συνοχή, την αντοχή και τη λειτουργικότητα των μεσογειακών κοινωνιών σε ένα γεωπολιτικό και γεωοικονομικό περιβάλλον κατεξοχήν ρευστό και ευμετάβλητο.

Στην παρούσα φάση της παρατεταμένης κρίσης βιώνουμε όχι μόνο ύφεση και ανεργία, αλλά επίσης την κατεδάφιση/απαγόρευση όλων των παραδοσιακών δυνατοτήτων εργασίας, επιχειρηματικότητας και κατοχής περιουσίας. Αυτό συνιστά πρωτοφανή κοινωνικό μετασχηματισμό, επιβαλλόμενο εκ των άνω, βιαίως και σε εξαιρετικά βραχύ χρόνο, χωρίς μάλιστα να προσφέρονται άλλες εναλλακτικές οδοί, άλλοι τρόποι ανάκαμψης και ανάπτυξης· πρακτικά, δεν έχει υποβληθεί απολύτως κανένα πειστικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας, πλην διαφόρων αδέσποτων θραυσμάτων περί τουρισμού και ενέργειας, και διαφόρων ευχολογίων περί καινοτομίας.

Το μοναδικό ορατό και εφαρμοστέο σχέδιο είναι η μαζική και ταχύτατη ρευστοποίηση των μικρομεσαίων στρωμάτων, της μικροϊδιοκτησίας και της μικροεπιχειρηματικότητας· ουσιαστικά, η υπεξαίρεση όλων των ιδιωτικών πόρων τους για την εξυπηρέτηση του μη βιώσιμου και διαιωνιζόμενου δημόσιου χρέους.

http://vlemma.wordpress.com/

Συνέντευξη με τον Γιάννη Δραγασάκη: Η οικονομική κρίση και οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για έξοδο από την κρίση

 Με τον Γιάννη Δραγασάκη η συνέντευξη δεν θα μπορούσε παρά να «ανοίξει» σ’ ένα… εύρος ζητημάτων. Από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, το «χαρακτήρα» του ελληνικού δημόσιου χρέους, τη διαπραγμάτευση με την τρόικα και τα μνημόνια, μέχρι το τι θα κάνει μια μελλοντική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. -  

Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που θα επιδιώξει από τους δανειστές θα είναι τρία πράγματα:

«Πρώτον, θέλουμε ένα μορατόριουμ στις υποχρεώσεις για το χρέος για μια περίοδο, όσο θα χρειαστεί για να βγει η οικονομία από το τούνελ που έχει μπει. Δεύτερο, θέλουμε να διαγραφεί ή γίνει απομείωση του συσσωρευμένου χρέους  με οποιονδήποτε τρόπο και, το πιο σημαντικό, θέλουμε ρήτρα ανάπτυξης. Δηλαδή, όποιο και αν συμφωνηθεί ότι θα είναι το υπόλοιπο του χρέους θα πρέπει να εξυπηρετείται με έναν αλγόριθμο που θα συνδέει τη δόση με την αύξηση του ΑΕΠ».

Όπως σπεύδει να διευκρινίσει ο Γιάννης Δραγασάκης, η διαπραγμάτευση δεν θα είναι εύκολη υπόθεση «υπό την μορφή ανταλλαγής δώρων ή φιλοφρονήσεων»!

Αλλά:

«Εμείς πάμε με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, το πρόγραμμα αυτό θα έχει εγκριθεί από τον ελληνικό λαό, άρα η κυβέρνηση η δική μας θα έχει να υλοποιήσει αυτό το πρόγραμμα. Άρα η αντίθεση είναι προφανής απέναντι στις δικές μας ανάγκες και τις δικές τους απαιτήσεις. Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Η έκβαση της σύγκρουσης θα προκύψει από τη στάση όλων των δυνάμεων. Εμείς θέλουμε η λύση να δοθεί μέσα στην Ευρώπη, αλλά εμείς έχουμε μια κόκκινη γραμμή που είναι οι ανάγκες αναπαραγωγής της κοινωνίας».

Στο ερώτημά μας «πώς οραματίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας» ο Γιάννης Δραγασάκης μας απαντά:

«Από το τι στο πώς, πώς θα το κάνουμε. Το πώς όχι μόνο με την τεχνική έννοια του όρου, αλλά το πώς αναδεικνύει δυνατότητες, αναδεικνύει κινδύνους, αναδεικνύει συμμάχους, άρα το πώς θα το κάνουμε αναδεικνύει και με τους ποιους θα το κάνουμε, με ποια υποκείμενα θα το κάνουμε. Παραδείγματος χάριν, μίλησα πριν για 1000 εργοστάσια αδρανοποιημένα. Τι θα γίνουν αυτά τα εργοστάσια; Έχουμε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που να μπορεί να δράσει και να δοκιμάσει ακόμα και συστήματα αυτοδιαχείρισης, τα οποία μια κυβέρνηση θα μπορούσε να στηρίξει;».  

Δείτε αυτήν την πυκνή σε ιδέες και προτάσεις συνέντευξη πατώντας ΕΔΩ. Αξίζει το χρόνο σας.

http://left.gr/

Διευκρινίσεις για την τακτοποίηση αυθαιρέτων

Σε διευκρινίσεις σχετικά με την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης προχώρησε ο αν. υπουργός Περιβάλλοντος, Σταύρος Καλαφάτης, με εγκύκλιο εφαρμογής ν.4178/2013 του αρμόδιου υπουργείου.

Η σημερινή εγκύκλιος ξεκαθαρίζει ορισμένα ζητήματα ερμηνείας που έθεσαν μηχανικοί και υπηρεσίες, ενώ απαντά και σε συχνά ερωτήματα ειδικών περιπτώσεων εφαρμογής του νόμου.

Έτσι, στην εγκύκλιο ξεκαθαρίζονται τα ακόλουθα ζητήματα ερμηνείας:

-Η προθεσμία μεταφοράς δηλώσεων του ν.4014/2011 στο νέο ν.4178/2013 για όσες δηλώσεις έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές ή βρίσκονταν σε κατάσταση αρχικής υποβολής λήγει στις 6-2-2014.

-Είναι δυνατή η περαίωση της διαδικασίας υπαγωγής αυθαίρετης αλλαγής χρήσης στο νόμο 3843/10 από την οικεία ΥΔΟΜ στις εξαιρετικές περιπτώσεις που το ανείσπρακτο πρόστιμο υπολείπεται των 50 ευρώ.

-Στις μη υπαγόμενες (απαγορευόμενες) περιοχές για την ένταξη στο νόμο συμπεριλαμβάνονται και η όχθη, η παλαιά όχθη και η παρόχθια ζώνη λιμνών, όπως ορίζονται στο άρθρου 1 του ν. 2971/00, δεδομένου ότι διέπονται από το ίδιο καθεστώς προστασίας. Επιπλέον, απαγόρευση υπαγωγής υπάρχει σε αυθαίρετες κατασκευές που βρίσκονται μέσα σε ρέμα και δεν εφαρμόζεται συντελεστής πλάγιας απόστασης.

-Σε περίπτωση ατόμου που εμπίπτει σε περισσότερες από μια ειδικές ομάδες πληθυσμού του άρθρου 17 του ν.4178/2013 επιλέγεται η συμφέρουσα για τον πολίτη.

-Όσον αφορά τις προβλεπόμενες εκπτώσεις, ειδικά για τις περιπτώσεις που η κύρια ή η δευτερεύουσα κατοικία έχουν επιφάνεια μεγαλύτερη από τους προβλεπόμενους περιορισμούς, τότε σε ένα φύλλο καταγραφής υπολογίζεται το ενιαίο ειδικό πρόστιμο με τους μειωτικούς συντελεστές για την τυχόν αυθαίρετη επιφάνεια εντός των περιοριστικών ορίων και η επιπλέον επιφάνεια σε άλλο φύλλο καταγραφής, υπολογιζόμενου του ενιαίου ειδικού προστίμου χωρίς τη ανωτέρω μείωση.

-Στην έκφραση «ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω» που προβλέπεται στο νόμο, νοείται ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 80%.

-Η ιδιότητα του τριτέκνου αποδεικνύεται και με το πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.

-Η ιδιότητα του πολυτέκνου αποδεικνύεται και με το πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης ή/και με αντίστοιχο πιστοποιητικό αρμόδιας αλλοδαπής αρχής, συνοδευόμενο από πιστοποιητικό της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος.

-Προκειμένου να είναι ξεκάθαρο για όλες τις δικαιοπραξίες, διευκρινίζεται ότι στα συμβολαιογραφικά έγγραφα, που καταρτίζονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος και έχουν σαν αντικείμενο τη σύσταση ή την τροποποίηση αυτοτελών ιδιοκτησιών, προσαρτώνται αντίγραφα εκ των συνολικών σχεδίων της άδειας δόμησης τα οποία απαιτούνται και υποβάλλονται για την έγκριση δόμησης σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4030/2011, δηλαδή τοπογραφικό διάγραμμα και διάγραμμα δόμησης θεωρημένα από την αρμόδια Υ.Δ.Ο.Μ.

-Ο έλεγχος για την επιλογή της κατηγορίας 4 ή 5 γίνεται με τα πολεοδομικά μεγέθη που προβλέπονται να κατασκευαστούν από την οικοδομική άδεια. Μετά την επιλογή της κατηγορίας, για τον υπολογισμό του προστίμου εφαρμόζονται οι συντελεστές που προκύπτουν από τη σύγκριση των αυθαιρέτων επιφανειών προς τις επιτρεπόμενες επιφάνειες από τους όρους δόμησης που ισχύουν σήμερα στην περιοχή του ακινήτου.

Κατά τη διαδικασία υπαγωγής ο ιδιοκτήτης καταθέτει υπεύθυνη δήλωση για την ημερομηνία ολοκλήρωσης της αυθαίρετης κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης και ο εξουσιοδοτημένος μηχανικός περιγράφει στην τεχνική έκθεση την αυθαίρετη κατασκευή ή την αυθαίρετη χρήση μόνον ως προς το εμβαδόν και τη χρήση. Ωστόσο γίνεται σαφές ότι σε κάθε περίπτωση (αυθαίρετης κατασκευής ή αυθαίρετης αλλαγής χρήσης) ο μηχανικός υποβάλλει αεροφωτογραφίες ή δημόσια έγγραφα από τα οποία αποδεικνύεται ο χρόνος κατασκευής του κτιρίου.

-Σε περιπτώσεις κληρονομιάς ακινήτων με αυθαιρεσίες, όταν στο έντυπο Ε9 του αποβιώσαντος αναφέρεται η αυθαίρετη κατασκευή και ο χρόνος κατασκευής της, τότε θεωρείται ως δημόσιο έγγραφο από το οποίο αποδεικνύεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της κατασκευής ή/και ο χρόνος εγκατάστασης της χρήσης.

-Σε περίπτωση που έχει μεταβιβαστεί αυθαίρετη κατασκευή ή αυθαίρετη αλλαγή χρήσης που έχει ρυθμιστεί με το ν.4014/2011, τη διαδικασία μετάβασης της δήλωσης στο ν.4178/2013 μπορεί να κάνει ο νέος ιδιοκτήτης.

-Διευκρινίζεται πλήρως το καθεστώς ένταξης στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του νόμου των σταυλικών εγκαταστάσεων για την εκτροφή και εκμετάλλευση παραγωγικών ή και αγροτικών ζώων ανεξαρτήτως μεγέθους, ενώ ως συνοδά κτίρια προσωρινής διαμονής για τα οποία ισχύει ο περιορισμός των 35 τ.μ., θεωρούνται κτίρια που διαμένουν άτομα και όχι κτίρια που στεγάζουν σταυλικές εγκαταστάσεις.

-Αυθαίρετες κατασκευές και αυθαίρετες αλλαγές χρήσης προ της 28.07.2011, μετά την υπαγωγή τους στον.4178/2013 εξαιρούνται της επιβολής κυρώσεων και δεν οφείλονται αναδρομικά βεβαιωμένες ασφαλιστικές εισφορές, οποιοσδήποτε φόρος και οποιασδήποτε μορφής πρόστιμα και τέλη (όπως ύδρευσης, καθαριότητας, αποχετευτικά τέλη, κ.λ.π.). Τυχόν ήδη καταβληθέντες φόροι, τέλη και πρόστιμα δεν αναζητούνται. Ως χρόνος λήξης της αναδρομικής απαλλαγής των αυθαιρέτων κατασκευών και αλλαγών χρήσης είναι η ισχύς τουν.4178/2013, δηλ. η 8.8.2013. Αντίστοιχα για τις αυθαίρετες κατασκευές και αυθαίρετες αλλαγές χρήσης με ολοκληρωμένη υπαγωγή στο ν.4014/2011, δηλ που έχει καταβληθεί το σύνολο του προστίμου και έχουν υποβληθεί στο πληροφοριακό σύστημα όλα τα σχέδια και δικαιολογητικά, ως χρόνος λήξης της αναδρομικής απαλλαγής των αυθαιρέτων κατασκευών και αλλαγών χρήσης είναι η ισχύς του ν.4014/2011, δηλ. η 21.9.2011.

-Από την έναρξη ισχύος του ν.4178/2013 επιτρέπεται η εκτέλεση εργασιών με τη διαδικασία της έγγραφης ενημέρωσης της ΥΔΟΜ κατά τα οριζόμενα στην παρ. 3 του άρθρου 4 του ν.4178/2013, επομένως καταργείται κάθε σχετική διάταξη της υπ’ αριθ.οικ. 9070/12-2-2013 υπουργικής απόφασης «Τροποποίηση του Τεύχους Τεχνικών Οδηγιών Εφαρμογής του ν.4067/2012 (Νέος Οικοδομικός Κανονισμός».

Στην εγκύκλιο περιλαμβάνεται για πρώτη φορά συγκεκριμένο υπόδειγμα έγγραφης ενημέρωσης της ΥΔΟΜ για τις εργασίες που επιτρέπονται σε όσα ακίνητα έχουν ενταχθεί στο ν.4178/2013.

http://www.forologikanea.gr/

Τυρί για την Ελλάδα υπάρχει μόνο στη φάκα

Καθυστέρηση μέχρι τον Απρίλιο προσπαθούν να παίξουν Σαμαράς και Βενιζέλος, οπότε και αναμένουν να αναγνωριστεί επισήμως από τους δανειστές το πλεόνασμα και να αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους.

Της Βασιλικής Σιούτη

Οι δυο πολιτικοί αρχηγοί, πέρα από όσα συμβατικά δηλώνουν δημόσια, γνωρίζουν, αφενός ότι η πολιτική των μνημονίων «δεν βγαίνει» και δεν οδηγεί τη χώρα σε διέξοδο, αφετέρου ότι η συνέχιση της πειθήνιας εφαρμογής των ακραίων εντολών της τρόικας μπορεί να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε πλήρη εξαφάνιση και τη Ν.Δ στην τύχη του ΠΑΣΟΚ.

«Δεν θα μπορούμε να σταθούμε, αν συνεχίσουμε» έλεγε εχθές συνεργάτης του Ευ.Βενιζέλου, ενώ υπουργός της κυβέρνησης ανέφερε χαρακτηριστικά -κι όχι χωρίς μια μικρή δόση κυνισμού : «Μέχρι τώρα η χώρα υπέστη πολλά, αλλά κυρίως ήταν τα φτωχά στρώματα που έγιναν φτωχότερα. Τώρα όμως κινδυνεύουν και οι άλλοι που μέχρι τώρα δεν είχαν πάθει ιδιαίτερη ζημιά. Ο φόρος ακινήτων όπως τον θέλει η τρόικα δεν μπορεί να περάσει. Πλέον κινδυνεύουμε κι εμείς».

Ο Ευ.Βενιζέλος δεν έχει καμία τύχη να καταφέρει να κρατήσει ενωμένη την κοινοβουλευτική του ομάδα - που εδώ και λίγο καιρό ψάχνει ευκαιρία- εάν δεν κάνει υποχωρήσεις και αυτό ακριβώς πράττει. Κάνοντας μάλιστα την ανάγκη φιλοτιμία, ανεβάζει και λίγο τις κορώνες αντίστασης στην τρόικα, με την (συμπεφωνημένη) ανοχή του πρωθυπουργού.

Στο ΠΑΣΟΚ, πάντως, κατηγορούν τους Στουρνάρα, Σκορδά, Χατζηδάκη ως ανάλγητους και βασιλικότερους του βασιλιά –δηλαδή της τρόικας και ότι παρασκηνιακά πιέζουν επίμονα, καιρό τώρα, για την πλήρη άρση των πλειστηριασμών, αγνοώντας το κοινωνικό κόστος και ότι μπορεί να αρχίσει να πηδάει κόσμος από τα μπαλκόνια.

Η στρατηγική των δύο πολιτικών αρχηγών, που έχει συμφωνηθεί μεταξύ τους από τις αρχές του φθινοπώρου, περιλαμβάνει βασικά την τακτική της καθυστέρησης, μέχρι την επίλυση του προβλήματος της βιωσιμότητας του χρέους.

Παρότι αυτό καθαυτό το πρόβλημα επείγει, αφού η χώρα συνεχίζει να βουλιάζει από την ύφεση , οι δόσεις που εκκρεμούν δεν θεωρούνται τόσο επείγουσες για την ώρα. Εκτιμούν ότι εδώ που είμαστε, ίσως αντέχουμε να κρατήσουμε λίγο ακόμα την αναπνοή μας, μέχρι να τους πείσουμε. Θα τους βγει; Ή θα τους σκάσει η χώρα στα χέρια; Παρότι προσπαθούν να παίξουν εκ του ασφαλούς, χωρίς μεγάλα ρίσκα, καθόλου σίγουροι δεν είναι ότι θα τους βγει. Αν συνέχιζαν όπως μέχρι τώρα, όμως, θεωρούν ότι σίγουρα θα έπεφταν.

Σύμφωνα λοιπόν με το σχέδιο των δύο εταίρων, που εκλιπαρούν για την «καλοσύνη των ξένων», προκειμένου να αντιμετωπιστεί η Λερναία Ύδρα του ελληνικού χρέους, τον Ιούνιο που λήγει το μνημόνιο, ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να πανηγυρίσουν ότι έδιωξαν την τρόικα. Θα είναι όμως έτσι; Τυπικά μπορεί και να είναι, καθώς το ΔΝΤ αναμένεται να εξετάσει την παραμονή του. Η όποια απόφαση πάντως, θα ληφθεί σε συνεννόηση με τους Ευρωπαίους.

Ουσιαστικά όμως, δεν θα αλλάξει σχεδόν τίποτα. Η χώρα θα εξακολουθεί να έχει ανάγκη από δανεισμό (είτε από τα κράτη με δυσβάσταχτους αλα μνημόνιο όρους, είτε από την αγορά, με δυσβάσταχτα τοκογλυφικά επιτόκια –συν όρους). Επίσης η χώρα θα εξακολουθεί να εφαρμόζει τη γερμανική πολιτική της ακραίας λιτότητας και να βρίσκεται υπό την αυστηρή επιτήρηση των δανειστών. Τι μπορεί να αλλάξει; Ότι αντί για την τρόικα ίσως να έχουμε μόνο την ΕΕ και την ΕΚΤ, αν το ΔΝΤ τελικά φύγει, και αντί για το «μνημόνιο» να έχουμε ένα πρόγραμμα που θα ονομαστεί, ενδεχομένως, κάπως αλλιώς. Ήδη υπάρχουν συζητήσεις για ένα διετές πρόγραμμα από τον Ιούλιο του 2014 μέχρι τον Ιούνιο του 2016, που θα βασίζεται σε δάνειο από τους ευρωπαίους δανειστές. Πρόκειται για σενάριο που συζητά εδώ και καιρό η Γερμανία και η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει. Το τυρί έχει τοποθετηθεί στη φάκα, αλλά η κυβέρνηση για την ώρα προσπαθεί να «ξεγελάσει την πείνα της» αναζητώντας κανένα κομμάτι χωρίς παγίδα. Θα βρει; Οι ειδικοί ορκίζονται πως όχι. Οπως σχολίαζε πριν από λίγες μέρες ένας οικονομολόγος: «τυρί για την Ελλάδα υπάρχει μόνο στη φάκα».

Όσο για τους δανειστές, αυτοί δεν δείχνουν ιδιαίτερα εκνευρισμένοι μέχρι τώρα, από την «αντίσταση» της κυβέρνησης, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι αυτές οι διαπραγματεύσεις έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί από τον Σεπτέμβριο. Αντιθέτως ο «σκληρός» Σόιμπλε, μίλησε πρόσφατα με πολύ καλά λόγια για την ελληνική κυβέρνηση.

Για τον Αντώνη Σαμαρά υπάρχει πάντα και η (μη) λύση τύπου Καραμανλή, να πετάξει δηλαδή την «καυτή πατάτα» στον επόμενο. Από ότι φαίνεται όμως επιθυμεί να διαχειριστεί ο ίδιος την κατάσταση και δεν θέλει να εγκαταλείψει την εξουσία, έστω και υπ’ αυτές τις συνθήκες. Άλλωστε, ούτε ο Α.Τσίπρας δείχνει να βιάζεται πραγματικά κι αυτό το ξέρει.

http://www.thepressproject.gr/

Μούιζνιεκς: «Τα κράτη δεν ήθελαν την προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων»

«Δυστυχώς κάποιοι μαθαίνουν από τα λάθη που έκαναν όσο βοηθούσαν την Ελλάδα. Το μόνο που μπορεί πλέον να γίνει είναι να μην επαναληφθούν τα ίδια σε μεταγενέστερα πακέτα βοήθειας προς άλλες χώρες», λέει σε αποκλειστική συνέντευξη στο ThePressProject, ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Νιλς Μούιζνιεκς.

Ο Μούινζιεκς παρουσίασε την Τρίτη, στις Βρυξέλλες μια αναφορά του Συμβουλίου της Ευρώπης με την οποία καλεί τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους δανειστές να επαναφέρουν το κοινωνικό κράτος δικαίου στην Ευρώπη της κρίσης και να απομακρυνθούν από τις μέχρι τώρα πολιτικές σκληρής λιτότητας που πλήττουν τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες της Ένωσης.

Ιδιαιτέρως σημαντική είναι η έμφαση που δίνει στο ότι όσοι συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουν την υποχρέωση να ψάχνουν εναλλακτικές λύσεις που διασφαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η δίκαιη φορολόγηση αλλά και η ενεργοποίηση μηχανισμών, όπως η διαγραφή χρέους και η αναπτυξιακή βοήθεια είναι εργαλεία που μπορούν να δώσουν διεξόδους στις χώρες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και, σύμφωνα με τον Επίτροπο, δεν πρέπει να μπαίνουν σε κανένα πλαίσιο σκληρών και μη ρεαλιστικών προϋποθέσεων.

Όλα αυτά βέβαια αποτελούν μέρος ενός πλέγματος «συστάσεων», ξεκαθαρίζει ο Επίτροπος, με καμία δεσμευτική ισχύ. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πάντως θα έρθουν αντιμέτωποι με το «λόμπυ» του Συμβουλίου της Ευρώπης, αφού όπως ενημερώνει ο ίδιος, « ο σκοπός της εν λόγω αναφοράς είναι να φτάσει στα γραφεία των ιθυνόντων και να προσπαθήσει να βάλει στην ατζέντα τους τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Εκτός από τα «επείγοντα προγράμματα εξυγίανσης» η νέα Ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση θέτει τώρα νέους δεσμευτικούς κανόνες, οι οποίοι στην πραγματικότητα επιβάλλουν μια μόνιμη κατάσταση λιτότητας. Πως θα μπορούσαν οι συστάσεις σας να έχουν έναν εξίσου δεσμευτικό χαρακτήρα; 

Οι συστάσεις μας δεν είναι δεσμευτικές. Το μόνο όργανο που μπορεί να εκδίδει δεσμευτικές αποφάσεις είναι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο δικός μου ρόλος είναι να πείσω τις κυβερνήσεις, να τους ευαισθητοποιήσω και να τους πείσω ότι είναι για το δικό τους συμφέρον να πάρουν τα μέτρα που προτείνουμε. Μερικές φορές μπορώ να επισημάνω κάποια νομική υποχρέωση, άλλες φορές την αποτελεσματικότητα των μέτρων και άλλες φορές την πολιτική σκοπιμότητά τους. Η φύση των συζητήσεων και των επιχειρημάτων που χρησιμοποιώ στους υπεύθυνους διαφέρουν ανάλογα με το πλαίσιο. Δεν μπορώ να εξαναγκάσω καμία κυβέρνηση να κάνει οτιδήποτε.

Πόσο ικανοποιημένος είστε από τον βαθμό επιρροής των συστάσεών σας;

Σε ορισμένες περιπτώσεις είχαμε καλό αντίκτυπο στην δημόσια συζήτηση. Για παράδειγμα στην Ελλάδα καταφέραμε να επισημάνουμε τους κινδύνους για την δημοκρατία που θέτει η ύπαρξη της Χρυσής Αυγής και την ανάγκη να καταπολεμηθεί η ατιμωρησία. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον από τον Τύπο στην Ελλάδα για έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ο Συνήγορος του Πολίτη αλλά και ο επικεφαλής της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μου είπαν ότι βοηθήσαμε ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την αντιμετώπιση της Χ.Α. Στην Ισπανία είναι σαφές ότι τα ΜΜΕ αλλά και όλος ο κόσμος άκουσε το καμπανάκι κινδύνου που σημάναμε σχετικά με την παιδική φτώχεια και την κατάσταση των παιδιών στη χώρα. Σε άλλες περιπτώσεις όμως τα μηνύματά μας δεν είχαν στην πραγματικότητα καμία ανταπόκριση.

Ποιό συγκεκριμένα, πως μπορεί ένας ευρωπαίος πολίτης να επιδιώξει μια λύση όταν αισθάνεται ότι τα δικαιώματά του έχουν πραβιαστεί από τις πολιτικές λιτότητας;

Το πρώτο και ευκολότερο που μπορεί να κάνει προκειμένου να βρει μια λύση είναι να αποταθεί στις σχετικές εθνικές Μ.Κ.Ο ή στις εθνικές δομές προστασίας των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων ή στα εθνικά δικαστήρια. Έχουμε δει ότι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις τα Συνταγματικά Δικαστήρια έχουν απορρίψει μέτρα λιτότητας στην Πορτογαλία, την Λετονία και την Λιθουανία. Το επόμενο είναι φυσικά το ευρωπαϊκό επίπεδο. Αν το κράτος έχει κυρώσει τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και το σύστημα συλλογικών προσφυγών τότε μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Αν τώρα ένας μεμονωμένος πολίτης έχει εξαντλήσει τα εγχώρια ένδικα μέσα μπορεί να αποταθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτές είναι οι επιλογές του. Οι διαδικασίες όμως μπορεί να πάρουν πολύ χρόνο για αυτό και καλώ τις κυβερνήσεις να πάρουν μέτρα που θα προλαμβάνουν και θα αποτρέπουν τις καταγγελίες.

Πόσο αποτελεσματικός είναι ο ρόλος των εθνικών δομών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Συνηγόρου του Πολίτη, ιδιαίτερα σε καιρούς οικονομικών δυσκολιών;

Είναι ξεκάθαρο ότι κάποιες εθνικές δομές και Συνήγοροι του Πολίτη έχουν αποδυναμωθεί εν μέσω κρίσης. Στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό. Γνωρίζω ότι η Ελληνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει υποστεί σοβαρές επιπτώσεις εξαιτίας των μέτρων λιτότητας. Το επιχείρημά που προσπαθούμε να επισημάνουμε είναι ότι αυτές οι δομές αποτελούν σύμμαχο των κυβερνήσεων που μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν στην διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κάποιοι Συνήγοροι του Πολίτη είναι ιδιαίτερα ενεργοί σε αυτούς τους τομείς ενώ άλλοι πάλι έχουν αποδειχτεί παθητικοί. Ένα μέρος των συστάσεών μου απευθύνεται στις εθνικές δομές και είναι «Γίνετε πιο ενεργοί». «Παίξτε ενεργό ρόλο στην πολιτική συζήτηση γιατί αν δεν το κάνετε τώρα οι καταγγελίες θα βρίσκονται αργότερα στην πόρτα σας». Πολλοί Συνήγοροι του Πολίτη δεν έχουν συνηθίσει να παίζουν ενεργό ρόλο σε αυτά τα ζητήματα. Έχουν συνηθίσει απλά να συγκεντρώνουν καταγγελίες. Τους λέω επίσης «Βγείτε έξω και επηρεάστε την πολιτική συζήτηση στο πρώιμο στάδιό της και θα λαμβάνετε λιγότερες καταγγελίες»

Στην αναφορά σας μιλάτε για εναλλακτικές λύσεις αντιμετώπισης της κρίσης: «Χρηματοδότηση του ελλείμματος, αναδιάρθρωση του χρέους, αναπτυξιακή βοήθεια, διεθνείς συνεργασίες». Αντίθετα με όσα προτείνετε όμως η Ε.Ε. έχει προσθέσει μέχρι και ρήτρα αναιρεσιμότητας για την πολιτική συνοχής. Είναι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σε θέση να καταδικάσει αυτές τις πολιτικές;

Δεν ανήκω στον «κλάδο της καταδίκης». Η δουλειά μου είναι να προσπαθώ να πιέσω τους εταίρους. Συμπεριλαμβανομένης και της Ε.Ε. Ήμουν πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το μήνυμά μου ήταν κυρίως «προσπαθήστε περισσότερο όπου έχετε την αρμοδιότητα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν κάνετε καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα». Πολύ συχνά τα διαρθρωτικά ταμεία δεν επενδύουν προς όφελος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μέρος της δουλειάς μου είναι η αύξηση της ευαισθητοποίησης μέσα στους θεσμούς της Ε.Ε., στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όχι μόνο στα Κράτη-Μέλη. Οπότε ελπίζω ότι να εμπλακώ με διαφορετικούς Επιτρόπους και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκειμένου να προωθηθούν οι γενικές μας συστάσεις, αν θέλουν να τα πάνε καλύτερα στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ε.Ε., ιδιαίτερα στα πλαίσια των προγραμμάτων διάσωσης, αλλά και στη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων έχει τεράστια ευθύνη. Αυτού του τύπου τα μέτρα είναι σίγουρα προβληματικά. Πιστεύω ότι τα χρήματα της Ε.Ε., τα ταμεία συνοχής, τα διαρθρωτικά ταμεία, τα πακέτα διάσωσης της Ε.Ε. θα έπρεπε να διασφαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και αν οι συνθήκες που τίθενται δεν είναι ρεαλιστικές ή προκαλούν μεγαλύτερο κακό από καλό, τότε νομίζω ότι οι εθνικές δομές Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πρέπει να τα επικρίνουν. Αυτό είναι μέρος της δουλειάς μου και προσπαθώ να ενεργώ προς αυτήν την κατεύθυνση.

Αυτή την εβδομάδα στην Ελλάδα ένα δεκατριάχρονο κορίτσι έχασε τη ζωή του από δηλητηρίαση μονοξειδίου του άνθρακα σε ένα σπίτι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, 8 στους 10 Έλληνες έχουν μειώσει τη δαπάνη για την θέρμανση χρησιμοποιώντας τζάκια και αυτοσχέδιες σομπες ενώ σε 350.000 σπίτια έχει διακοπεί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Δεν εμπίπτει αυτή η περίπτωση σε «απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση,» όπως ορίζει η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και όπως αναφέρετε στην έκθεση ότι μπορεί να προκληθεί και από εξαιρετική στέρηση; Και πως θα απαντούσατε στους ανθρώπους στην Ελλάδα που κάνουν λόγω για «κατάσταση πολέμου με θύματα πολέμου;». 

Η προσέγγιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν περιλαμβάνει την πολεμική ορολογία προκειμένου να εξετάσει καταστάσεις ακραίας δυσκολίας. Δεν γνωρίζω το συγκεκριμένο περιστατικό αλλά είναι ξεκάθαρο ότι ένα τεράστιο μέρος της ελληνικής κοινωνίας έχει επηρεαστεί από περικοπές σε πραγματικά βασικά αγαθά. Και αν ένα παιδί πέθανε αυτό αποτελεί μια τραγωδία που μπορεί να αποτραπεί και για αυτό στην αναφορά επεσήμανα ότι τα παιδιά χρειάζονται ειδική προσοχή. Οι τοπικές και οι εθνικές αρχές πρέπει να φροντίσουν τις οικογένειες που βρίσκονται σε ανάγκη και να προσπαθήσουν να τις βοηθήσουν, να τις υποστηρίξουν με κάθε τρόπο σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Νομίζω ότι πρέπει να γίνει πολλή δουλειά ακόμα προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Επειδή, δυστυχώς, πολύς κόσμος παίρνει πολλά μαθήματα από τα λάθη που γίνονται στην βοήθεια προς την Ελλάδα. Και αυτά τα λάθη μερικές φορές αναγνωρίζονται αλλά νομίζω ότι πρέπει να μάθουν ακόμα πολλά. Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ είναι κάποια από αυτά τα λάθη να ερμηνεύονται και τα μαθήματα να χρησιμοποιούνται στις παρεμβάσεις που θα γίνουν μεταγενέστερα σε άλλες χώρες.

Η Ελλάδα έχει υπογράψει από το 1984 τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, που διασφαλίζει τα κοινωνικά και οικονομικά ανθρώπινα δικαιώματα. Ωστόσο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μέτρα που έχουν ληφθεί στην διάρκεια της κρίσης έχουν καταργήσει -ή πρόκειται να καταργήσουν- βασικά εργασιακά δικαιώματα. Η δικαιολογία είναι ότι αυτές οι πολιτικές θα αναζωογονήσουν την αγορά εργασίας. Μπορεί να δικαιολογηθεί η υποβάθμιση της προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων;

Όχι, τα εργασιακά δικαιώματα, όπως είναι η συλλογική διαπραγμάτευση και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας δεν πρέπει να αναστέλλονται σε καιρούς οικονομικής κρίσης. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις αλλά και άλλα μέρη της κοινωνίας έχουν δώσει πολυετείς αγώνες για να εγκαθιδρυθούν τα εργασιακά δικαιώματα. Θα πρέπει να προστατευθούν σύμφωνα με τον Κοινωνικό Χάρτη. Εγώ προσπαθώ να αναδείξω αυτά τα θέματα όποτε συναντιέμαι με τις εθνικές αρχές και να επισημάνω τις υποχρεώσεις που έχουν με βάση τον Κοινωνικό Χάρτη. Το πρόβλημα είναι όμως ότι ο Κοινωνικός Χάρτης δεν περιλαμβάνει τον μηχανισμό επιβολής που διαθέτει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτό συμβαίνει γιατί τα κράτη-μέλη δεν ήθελαν έναν ισχυρό μηχανισμό που θα προστατεύει τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα. Νομίζω όμως ότι είναι ιδιαίτερα χρήσιμος ο αγώνας ευαισθητοποίησης και η υπενθύμιση των υποχρεώσεών στα κράτη-μέλη και στις κυβερνήσεις τους, ακόμα και όταν δεν τις εκπληρώνουν.

Υπάρχει μεγάλη συζήτηση τελευταία στην Ελλάδα για μια ακόμα απαίτηση της Τρόικας σχετικά με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας για τα απλήρωτα δάνεια. Θα ήθελα να μοιραστείτε την σχετική εμπειρία σας από άλλες χώρες.

Είναι μεγάλο πρόβλημα στην Ισπανία και έχουμε ασχοληθεί με αυτό στην έκθεση. Είναι ένα τεράστιο ζήτημα που τραυματίζει τα παιδιά και τις οικογένειες και οδηγεί σε μεγάλη φτώχεια. Δυστυχώς έχουμε πολύ λίγα δεδομένα σχετικά με τους αστέγους. Πολύ λίγες Ευρωπαϊκές χώρες συλλέγουν στοιχεία. Ωστόσο πρόκειται για πρόβλημα που γίνεται όλο και μεγαλύτερο και που επηρεάζει πολλά ανθρώπινα δικαιώματα. 

 Χριστίνα Βασιλάκη

http://www.thepressproject.gr/

Ένας άλλος -πιο μεγάλος- ΣΥΡΙΖΑ

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Έναντι του σημερινού αδιεξόδου στα πανεπιστήμια, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει τη δυνατότητα (ίσως και την υποχρέωση) να κάνει την έκπληξη, να παρέμβει ηγεμονικά και να συμβάλει στην αναζήτηση διεξόδου επί τη βάσει αρχών.

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τη χθεσινή ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ (εδώ) μετά την αυταρχική -όσο και αψυχολόγητη- ενέργεια της πειθαρχικής δίωξης εναντίον του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με ένα προς ένα τα σημεία της ανακοίνωσης. Εκθειάζει τον απεργιακό αγώνα του διοικητικού προσωπικού, αναγνωρίζει ότι ο διάλογος που εξελίσσεται με το υπουργείο αποτελεί επιθυμητή εξέλιξη και καρπό των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, καταδικάζει τη νέα όξυνση του κλίματος και τον τορπιλισμό του διαλόγου, απορρίπτει ως πρωτοφανή τη δίωξη εναντίον του κ. Πελεγρίνη απαλλάσσοντάς τον από την ευθύνη για τη μη λειτουργία του πανεπιστημίου και αποδίδοντάς την στην κυβέρνηση και στον υπουργό Παιδείας.

Σωστά όλ’ αυτά, θα μπορούσα να τα προσυπογράψω ένα προς ένα. Κατά έναν παράδοξο τρόπο ωστόσο, ενώ τα συστατικά φαίνονται σωστά, η ανακοίνωση δεν με καλύπτει. Κάτι λείπει εδώ. Θα μπορούσε να είναι η ανακοίνωση οποιασδήποτε αριστερής ομάδας, όχι όμως, κατά την άποψή μου, ενός μεγάλου αριστερού κόμματος που βρίσκεται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Θα μπορούσε να είναι η ανακοίνωση ενός κόμματος του 4%, αλλά όχι ενός κόμματος του 27%, που κινείται σε τροχιά διεκδίκησης της εξουσίας.

Δεν υποστηρίζω ότι ένα κόμμα του 27% οφείλει να αλλοιώσει τη φυσιογνωμία και τις πολιτικές του απόψεις – κάθε άλλο. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ανέφερα προκαταβολικά ότι τα επιμέρους συστατικά της ανακοίνωσης μου φαίνονται άμεμπτα.

Ισχυρίζομαι ωστόσο ότι αυτό που αλλάζει λόγω μεγέθους, θεσμικού ρόλου και τροχιάς εξουσίας είναι η οπτική γωνία και η αίσθηση του τάιμινγκ. Ο αγώνας του διοικητικού προσωπικού των πανεπιστημίων βρίσκεται σε οριακή καμπή, ενώ η πρόσφατη υποχώρηση του υπουργείου γεννά προσδοκίες ότι μπορεί να προκύψει μια σχετικά ισορροπημένη λύση επ’ ωφελεία των ίδιων των απεργών, της δυνατότητας των πανεπιστημίων να λειτουργήσουν με κάποια επάρκεια και της επιστροφής των φοιτητών στα μαθήματα. Δεν συμμερίζομαι τις υστερικές κραυγές των δελτίων ειδήσεων που επιχειρούν να διογκώσουν τη σημασία και τις συνέπειες από τη μακρά διακοπή της λειτουργίας των πανεπιστημίων, ή τον κατά βάση πλασματικό κίνδυνο απώλειας του εξαμήνου. Πιστεύω άλλωστε ότι στην προκειμένη περίπτωση οι φοιτητές επιχειρείται να χρησιμοποιηθούν από το κράτος και τα ΜΜΕ μάλλον ως μοχλός πίεσης εναντίον των απεργών. Ωστόσο, δεν θα διαφωνήσει κανείς ότι μια σειρά κοινωνικών προβλημάτων έχουν προκύψει σε βάρος των φοιτητών και των οικογενειών τους - αυτές εξάλλου είναι οι φυσικές συνέπειες ενός μακροχρόνιου απεργιακού αγώνα.

Σ’ αυτή τη συγκυρία, κι ενώ η αντιπαράθεση βρίσκεται σε σημείο καθοριστικό, προσωπικά θα περίμενα από τον ΣΥΡΙΖΑ αντί να αναμηρυκάζει το προφανές, να αναλάμβανε πρωτοβουλία προς κάθε κατεύθυνση για την εξεύρεση δίκαιης και άμεσης λύσης προς όφελος όλων των εμπλεκομένων. Η Αριστερά είναι εύλογο να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων, ιδίως στη σημερινή συγκυρία της ολόπλευρης επίθεσης εναντίον των κοινωνικών κατακτήσεών τους και εναντίον του δημόσιου χαρακτήρα της Παιδείας και του κοινωνικού κράτους. Την ίδια ώρα, όμως, έχει την υποχρέωση να δει τη συνολική εικόνα και να αναλάβει πρωτοβουλίες κάτω από ένα ευρύτερο πρίσμα που θα αγκαλιάζει, εκτός από τον αγώνα των εργαζομένων, τη λειτουργία των πανεπιστημίων και την άρση του κοινωνικού αδιεξόδου. Επιπλέον έχει τη δυνατότητα να το κάνει, καθώς η κυβέρνηση έχει περιορισμένες δυνατότητες να επιβάλει την πολιτική της (μπορεί όμως να παρατείνει το αδιέξοδο απευθυνόμενη στα συντηρητικά αντανακλαστικά μέρους της κοινωνίας), ενώ ο συσχετισμός των δυνάμεων στα πανεπιστήμια παρέχει αυξημένο ειδικό βάρος στην Αριστερά.

Μια πρωτοβουλία λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ, ενδεχομένως του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, που θα καλούσε όλα τα μέρη να κάνουν ανακωχή με συγκεκριμένες προϋποθέσεις αποκλιμάκωσης της έντασης και να αναζητήσουν ένα συμβιβασμό επί τη βάσει αρχών, θα προσέφερε μεγάλη υπηρεσία. Δεν θα ήταν χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση, θα ήταν χείρα βοηθείας στους απεργούς, στους καθηγητές, στα πανεπιστήμια, στους φοιτητές και στους γονείς τους. Δεν ξέρω αν από μια τέτοια εξέλιξη η κυβέρνηση θα έβγαινε ηττημένη, είμαι όμως βέβαιος ότι οι μνημονιακές πολιτικές θα έβγαιναν τραυματισμένες και η πίστη στη δυνατότητα των αγώνων να φέρουν αποτελέσματα ενισχυμένη.

Θα ήταν επίσης μια καλή άσκηση ηγεμονίας, όρος απαραίτητος για να κερδίσει κανείς την κυβέρνηση, πολύ δε περισσότερο την εξουσία.

http://www.thepressproject.gr/