Ενισχύονται τα μπλόκα των αγροτών

Στο μπλόκο της Νίκαιας, όπου βρίσκονται οι αγρότες της Καρδίτσας, μπορεί κανείς να «διαβάσει» τις προθέσεις των αγροτών όλης της χώρας. Τα περίπου 1000 τρακτέρ, αυξάνονται και πληθύνονται. Σήμερα αναμένεται να προστεθούν οι συνάδελφοί τους από τα Τέμπη και τη Γυρτώνη, όπως αποφάσισαν στη χθεσινή τους συνέλευση.

Δυναμικά συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις με συγκεντρώσεις και αποκλεισμό της εθνικής οδού Πατρών – Πύργου, στο ύψος της Μαραθιάς Αμαλιάδας, οι αγρότες της Ηλείας. Το μεσημέρι της Τετάρτης απέκλεισαν για περίπου μία ώρα την εθνική οδό, στον κόμβο της Μαραθιάς, ενώ φεύγοντας προανήγγειλαν νέες κινητοποιήσεις αυτή την φορά στην ΔΟΥ Αμαλιάδας.

Συνεχίζονται σε καθημερινή βάση και οι αποκλεισμοί των ΔΟΥ στην Κρήτη: «Δεν έχει μπει υπάλληλος στις εφορίες να δουλέψει», λέει στο newpost ο Γιώργος Γωνιωτάκης από τα Χανιά. Το σαββατοκύριακο θα συνεδριάσουν για να αποφασίσουν αν θα βγουν και στην εθνική οδό, όπως ζητούν οι αγρότες που πρόσκεινται στην «κόκκινη» ΠΑΣΥ.

Στον κόμβο της Κουλούρας οι αγρότες της Ημαθίας παραμένουν παραταγμένοι ενώ κατά διαστήματα πραγματοποιούν συμβολικό αποκλεισμό της Εγνατίας Οδού.

Χθες προστέθηκαν και οι «σκληροί» του Προμαχώνα. Οι αγρότες των Σερρών βγήκαν στο γνωστό κόμβο του Σιδεροκάστρου και έκλεισαν τον δρόμο που οδηγεί στο Τελωνείο του Προμαχώνα.

Σεισμός ή πλειστηριασμός; Του Πιτσιρίκου

 Η κυβέρνηση αποφάσισε την απαλλαγή των κατοίκων της Κεφαλονιάς από τον ειδικό φόρο ακινήτων για το 2014, την επιδότηση ενοικίου μέχρι 500 ευρώ, την ενίσχυση για την αγορά οικοσυσκευής μέχρι 6.000 ευρώ, την επιδότηση για τις επισκευές των κτιρίων, την συνέχιση της καταβολής του εφάπαξ επιδόματος και άλλα. Βέβαια, όλα αυτά αποφασίστηκαν με εντολή Σαμαρά.

Διαπιστώνω πως, αν το σπίτι σου υποστεί ζημιές από σεισμό, η κυβέρνηση σπεύδει να σε βοηθήσει• ειδικά, αν είναι προεκλογική περίοδος.

Αν, όμως, έχεις χρέη, το σπίτι σου θα βγαίνει σε πλειστηριασμό και θα σε πετάνε στον δρόμο.

Δηλαδή, αν σε χτυπήσει ο σεισμός, η κυβέρνηση σε βλέπει με κάποια συμπάθεια.

Αν δεν σε χτυπήσει ο σεισμός, σε χτυπάει η κυβέρνηση.

Δεν την καταλαβαίνω αυτή τη λογική. Δεν την καταλαβαίνω γιατί δεν είναι λογική.

Οι κάτοικοι της Κεφαλονιάς βλέπουν τα σπίτια τους να γκρεμίζονται, ή να κινδυνεύουν, και τις ζωές τους να διαλύονται.

Τα τελευταία χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες είδαν τις ζωές τους να διαλύονται.

Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έφυγαν μετανάστες στο εξωτερικό.

Έφυγαν μετανάστες για τον ίδιο λόγο που πολλοί Κεφαλονίτες εγκαταλείπουν σήμερα την Κεφαλονιά: για να σωθούν.

 Η κυβέρνηση αποφάσισε την απαλλαγή των κατοίκων της Κεφαλονιάς από τον ειδικό φόρο ακινήτων για το 2014, την επιδότηση ενοικίου μέχρι 500 ευρώ, την ενίσχυση για την αγορά οικοσυσκευής μέχρι 6.000 ευρώ, την επιδότηση για τις επισκευές των κτιρίων, την συνέχιση της καταβολής του εφάπαξ επιδόματος και άλλα. Βέβαια, όλα αυτά αποφασίστηκαν με εντολή Σαμαρά.

Διαπιστώνω πως, αν το σπίτι σου υποστεί ζημιές από σεισμό, η κυβέρνηση σπεύδει να σε βοηθήσει• ειδικά, αν είναι προεκλογική περίοδος.

Αν, όμως, έχεις χρέη, το σπίτι σου θα βγαίνει σε πλειστηριασμό και θα σε πετάνε στον δρόμο.

Δηλαδή, αν σε χτυπήσει ο σεισμός, η κυβέρνηση σε βλέπει με κάποια συμπάθεια.

Αν δεν σε χτυπήσει ο σεισμός, σε χτυπάει η κυβέρνηση.

Δεν την καταλαβαίνω αυτή τη λογική. Δεν την καταλαβαίνω γιατί δεν είναι λογική.

Οι κάτοικοι της Κεφαλονιάς βλέπουν τα σπίτια τους να γκρεμίζονται, ή να κινδυνεύουν, και τις ζωές τους να διαλύονται.

Τα τελευταία χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες είδαν τις ζωές τους να διαλύονται.

Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έφυγαν μετανάστες στο εξωτερικό.

Έφυγαν μετανάστες για τον ίδιο λόγο που πολλοί Κεφαλονίτες εγκαταλείπουν σήμερα την Κεφαλονιά: για να σωθούν.

http://pitsirikos.net/

Αλαφούζοι

Αλαφούζοι - 1. Αλλαξομηντιές

Κάθε φορά που στην παρέα πετιέται κάποιος για να δηλώσει πως πλησιάζει η ώρα που θα πάρουμε τα όπλα και θα βγούμε στο βουνό (εν τάξει, λέμε και καμμιά μαλακία να περνάει η ώρα), η απάντησή μου είναι σταθερή: "εσύ να πας σε όποιο βουνό θες, εγώ με το κονσερβοκούτι μου θα πάω στο Φάληρο". Οι υποψιασμένοι καταλαβαίνουν ότι δεν εννοώ τον Ολυμπιακό. Βλέπετε, το "κακό σπυρί" του Φαλήρου δεν είναι βέβαια ο Ολυμπιακός αλλά η μηντιακή αυτοκρατορία των Αλαφούζων.

Πατριάρχης τού αλαφουζάιηκου θεωρείται ο σαντορινιός -και ενενηντάχρονος πλέον- Αριστείδης, αν και οι πλούσιοι πρόγονοί του είχαν ασχοληθεί επιτυχώς τόσο με τον εφοπλισμό όσο και με την πολιτική. Ο Αριστείδης σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο αλλά, χάρη στην πατρική επιρροή, σύντομα τον κέρδισε ο εφοπλισμός. Παράλληλα, κατά την δεκαετία τού '50 ανακατεύεται και με τις εργολαβίες. Είναι η εποχή που ανοικοδομείται η μεταπολεμική Ελλάδα, η εποχή τής "αμερικανικής βοήθειας" και, καθώς ο Αριστείδης μυρίζεται πολύ χρήμα, δεν μπορεί να αδιαφορήσει.

Κατά την επταετία τής χούντας ο Αλαφούζος εξαφανίζεται από τις πρώτες θέσεις τής επικαιρότητας. Μπορεί αυτή η μακρόχρονη απουσία να μη του επιτρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο κατά τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης αλλά ο δαιμόνιος σαντορινιός οργανώνεται και περιμένει την ευκαιρία. Δεν βιάζεται. Άλλωστε, σύντομα γίνεται σαφές ότι πολύ γρήγορα θα έρθει στα πράγματα ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον οποίο ο "κεντροδεξιός" (όπως αυτοχαρακτηρίζεται) Αριστείδης απλώς δεν τον πάει.

Το 1988 ξεσπάει το σκάνδαλο Κοσκωτά και ο Αλαφούζος βρίσκει την ευκαιρία που έψαχνε. Έναν χρόνο νωρίτερα, ο Κοσκωτάς είχε αγοράσει την "Καθημερινή" από την Ελένη Βλάχου. Ο χοντρός τραπεζίτης ήθελε μια μεγάλη εφημερίδα ώστε, ασκώντας τις κατάλληλες πολιτικές πιέσεις, να την χρησιμοποιήσει ως όχημα ανόδου του αλλά τώρα έχει πολύ σοβαρώτερες σκοτούρες στο κεφάλι του. Ο Αλαφούζος εκμεταλλεύεται τα προβλήματα του Κοσκωτά και αποκτά την "Καθημερινή". Υπό την νέα της διεύθυνση, η εφημερίδα μπαίνει αμέσως στην υπηρεσία τού Μητσοτάκη, με τον οποίο ο Αριστείδης διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις.

Την επόμενη χρονιά ο Αλαφούζος κάνει το επόμενο βήμα του στον κόσμο των ΜΜΕ, ιδρύοντας τον ειδησεογραφικό ραδιοφωνικό σταθμό "Σκάι 100,4". Με προσεγμένες επιλογές συνεργατών και προσωπικού, σύντομα ο νέος σταθμός αποκτά την πρώτη θέση ακροαματικότητας. Το κοινό του αποτελείται κυρίως από άτομα τα οποία διαθέτουν από μέση και άνω μόρφωση κι από μέση και άνω κοινωνική τάξη. Λογικά, λοιπόν, χάνει την πρωτιά ακροαματικότητας στις νεαρές ηλικίες κι αυτό δεν αρέσει καθόλου στον Αριστείδη. Έτσι, πολύ σύντομα ο "όμιλος Σκάι" αποκτά και δυο μουσικούς σταθμούς, τον "Μελωδία" και τον "Red FM".

Με μια εφημερίδα κι ένα ραδιόφωνο στα χέρια, το μόνο που λείπει από τον Αριστείδη Αλαφούζο για να αναγορευτεί σε βασιλιά των ΜΜΕ είναι ένα τηλεοπτικό κανάλι. Με τον Μητσοτάκη πλέον στην κυβέρνηση, η ίδρυση του τηλεοπτικού Σκάι δεν είναι δύσκολη δουλειά. Πράγματι, το νέο κανάλι βγαίνει στον αέρα στις 21/9/1993, κυρίως με αθλητικές εκπομπές αλλά και κάποιες ενημερωτικές. Όμως, η απουσία ικανού προσωπικού είναι εμφανής και η τηλεόραση του Σκάι δεν καταφέρνει ποτέ να καταγράψει ικανοποιητικά ποσοστά τηλεθέασης. Τα προβλήματα του καναλιού επιδεινώθηκαν με την επάνοδο του ΠαΣοΚ στην εξουσία και έγιναν άλυτα με την κρίση που αντιμετώπισε ο όμιλος Αλαφούζου στα τέλη του περασμένου αιώνα. Μπροστά στο αδιέξοδο, ο τηλεοπτικός Σκάι πουλιέται τον Δεκέμβριο του 1998 και, μέσα στους δέκα επόμενους μήνες, μετατρέπεται σταδιακά σε Alpha.

Όμως, οι Αλαφούζοι δεν θα μπορούσαν να μείνουν δίχως κανάλι. Με την ιδέα τής επαναλειτουργίας τού Σκάι, το 2005 ο όμιλος αγοράζει τον μικρό τηλεοπτικό σταθμό Smart Channel για να χρησιμοποιήσει την συχνότητά του. Όμως, λίγο πριν το σήμα τού νέου Σκάι βγει στον αέρα, βγαίνει στο σφυρί ο τηλεοπτικός σταθμός Seven, ο οποίος έχει άδεια πανελλήνιας μετάδοσης. Οι Αλαφούζοι δεν το πολυσκέφτονται. Έτσι, τον Απρίλιο του 2006 ο νέος Σκάι βγαίνει στον αέρα τής Ελλάδας. Με εφημερίδα, ραδιόφωνο και τηλεόραση δικά τους, οι Αλαφούζοι μπορούν πλέον να καμαρώνουν ως οι βασιλιάδες των μήντια.


Κάποιες φορές τα παιχνίδια των Αλαφούζων είναι εντυπωσιακά. Για παράδειγμα: αν και είναι πασίγνωστη η ποδοσφαιρική κόντρα Μαρινάκη-Αλαφούζου, είναι ελάχιστα γνωστό ότι ο Μαρινάκης διέθετε το 12,9% του ραδιοφωνικού Σκάι από το 2008 έως το 2012. Όμως, η πιο ενδιαφέρουσα "αλλαξομηντιά" των Αλαφούζων είναι άλλη:

Στον Όμιλο Σκάι ανήκει η εταιρεία Ειδήσεις Dot Com Α.Ε., στην οποία ανήκε η εταιρεία Μουσική Ενημέρωση και Ψυχαγωγία Ραδιοφωνική Α.Ε., στην οποία ανήκαν δυο ραδιοφωνικοί σταθμοί: ο Play 88,9 και ο Freedom Web Radio. Στις 20/09/2012 η Ειδήσεις Dot Com Α.Ε. πουλάει την δεύτερη εταιρεία (μαζί με τους σταθμούς, φυσικά) στην Fronstage Ψυχαγωγική Α.Ε., ιδιοκτησίας Αλεξάνδρας Δασκαλοπούλου του Δημητρίου (του γνωστού). Δυο μήνες αργότερα, οι δυο σταθμοί συγχωνεύτηκαν σε Freedom 88,9.

Ίσως αυτό το "88,9" να θυμίζει κάτι στους παλιότερους. Ναι, τον πολύ καλό μουσικό ραδιοσταθμόJeronymo Groovie 88,9, ο οποίος εξέπεμψε από το 1988 έως το 2005, οπότε τον αγόρασε ο Όμιλος Σκάι, τον μετονόμασε σε Angel 88,9, τον κράτησε ανοιχτό μέχρι τις αρχές τού 2009, τον έκλεισε, τον ξανάνοιξε ως Freedom 88,9 τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς και τον Δεκέμβριο του 2010 τον έσπασε σεPlay 88,9 και Freedom Web Radio. Ακολούθησε η αγοραπωλησία τής προηγούμενης παραγράφου. Τελικά, την προτελευταία ημέρα τού 2013 ο Freedom 88,9 ξαναδιασπάστηκε, αναγεννώντας τονFreedom Web Radio και τον Hit 88,9.

Αλαφούζοι - 2. Η κόντρα με τον Μητσοτάκη

Καθώς η θητεία τής κυβέρνησης Μητσοτάκη (ίσως της πιο αλλοπρόσαλλης κυβέρνησης ολόκληρης της μεταπολιτευτικής περιόδου) πλησιάζει στο τέλος της, οι -μέχρι τότε άριστες- σχέσεις τού Αριστείδη Αλαφούζου με τον "αρχάγγελο της κάθαρσης" διαταράσσονται και σύντομα οι δυο άντρες φτάνουν στην ολική ρήξη. Αιτία είναι η άρνηση του Μητσοτάκη να λύσει -επ' ωφελεία Αλαφούζου, φυσικά- τα προβλήματα που υπάρχουν με τις πανελλαδικές συχνότητες τόσο του ραδιοφωνικού όσο και του τηλεοπτικού Σκάι, ο οποίος βρίσκεται στα σπάργανα.

Έτσι, λοιπόν, ο Αλαφούζος δεν αργεί να αναδειχτεί σε φανατικό εχθρό τού πρωθυπουργού. Άλλωστε, έχει στα χέρια του δυο πανίσχυρα όπλα, μια ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδα και τον πρώτο σε ακροαματικότητα ραδιοφωνικό σταθμό. Μάλιστα δε, στον Σκάι καταφέρνει να κλείσει συνεργασία με δυο από τους σφοδρότερους πολέμιους του Μητσοτάκη, τον Νίκο Κακαουνάκη και τον Γιώργο Τράγκα ενώ εξασφαλίζει και την "μεταγραφή" τού Γιώργου Μητσικώστα, η πεντάλεπτη σατιρική εκπομπή του οποίου "Η ώρα του πρωθυπουργού" τσακίζει κόκκαλα καθημερινά.

Όμως, ενώ Σκάι και Καθημερινή χτυπούν ανελέητα τον Μητσοτάκη, σε καμμιά περίπτωση δεν στηρίζουν ανοιχτά επάνοδο του ΠαΣοΚ στην εξουσία. Προφανώς, ο Αλαφούζος προσπαθεί να πιέσει τον κλυδωνιζόμενο Μητσοτάκη προκειμένου να πετύχει τους στόχους του αλλά ως εκεί. Το πιθανώτερο είναι πως, αν η κυβέρνηση υποχωρούσε κι έκανε τα χατήρια τού Αλαφούζου, ο δαιμόνιος σαντορινιός εφοπλιστής θα άλλαζε πάλι ρότα. Δυστυχώς και για τους δυο, ο Σαμαράς με τον Συμπιλίδη χάλασαν την μανέστρα και πρόλαβαν να ρίξουν την κυβέρνηση. Ο Μητσοτάκης δεν συχώρεσε ποτέ τον Αλαφούζο για την στάση του και επιμένει να μιλάει μέχρι σήμερα, είκοσι τόσα χρόνια μετά, για οργανωμένα διαπλεκόμενα εκδοτικά συμφέροντα που έρριξαν την κυβέρνησή του.

Τέλος πάντων, η χώρα οδηγείται στις εκλογές τής 10ης Οκτωβρίου 1993, οι οποίες σηματοδότησαν την επιστροφή τού Ανδρέα στον πρωθυπουργικό θώκο. Εκείνη την στιγμή διάλεξε ο Αλαφούζος για να δώσει την χαριστική βολή στον ψυχορραγούντα Μητσοτάκη: παραχωρεί συνέντευξη στα Νέα, στην οποία δηλώνει ότι στο παρελθόν είχε βοηθήσει την Νέα Δημοκρατία δίνοντας πολλές φορές χρήματα διά πλαγίων οδών ενώ αναφέρεται συγκεκριμένα σε μια επιταγή ενός εκατομμυρίου δολλαρίων την οποία είχε παραδώσει προσωπικά στον Μητσοτάκη.

Το πλήγμα είναι βαρύ για τον τέως πρωθυπουργό (μη ξεχνάμε ότι μόλις τέσσερα χρόνια πριν είχε εκλεγεί με βασικό σύνθημα την κάθαρση του τόπου από την πασοκική διαφθορά) αλλά ο Αλαφούζος επιμένει να γυρίζει το μαχαίρι στην πληγή. Κατά περίεργο τρόπο, η επί τρεις δεκαετίες προσωπική γραμματέας τού Αριστείδη Αλαφούζου δίνει συνέντευξη στην άλλη εφημερίδα τού λαμπρακαίηκου, στο Βήμα, όπου μιλάει για σακ βουαγιάζ που η ίδια γέμιζε με λεφτά και φρόντιζε να φτάσουν στα χέρια πολιτικών. Αυτό ήταν. Τα χτυπήματα του Αλαφούζου είναι καίρια και ο μηντιάρχης τού Φαλήρου, χρησιμοποιώντας τα μέσα τού λαμπρακαίηκου, εξουθενώνει τον Μητσοτάκη. Ο πάλαι ποτέ κραταιός κρητικός πολιτικός περνάει -οριστικά, όπως αποδείχθηκε- στο παρασκήνιο της πολιτικής.

Επιμύθιο: Το 2002, ο τότε υπουργός ΠεΧωΔΕ Κώστας Λαλιώτης κατηγορεί την Νέα Δημοκρατία ότι είχε ιδρύσει μια λιβεριανή υπεράκτια εταιρεία, την Mayo, μέσω της οποίας εισέπραττε μίζες, κυρίως από την Ζήμενς.Συγκεκριμένα, ο Λαλιώτης ισχυρίστηκε ότι την περίοδο 1990-1993 (δηλαδή επί ηγεσίας και πρωθυπουργίας Μητσοτάκη), η ΝΔ εισέπραξε μέσω Mayo κάπου δυόμιση εκατομμύρια δολλάρια. Η ιστορία εξελίχθηκε σε προσωπική κόντρα Λαλιώτη-Μητσοτάκη και, τελικά, το "θείο βρέφος τού ΠαΣοΚ" καταδικάστηκε να πληρώσει στον Μητσοτάκη αποζημίωση 100.000 ευρώ. Τότε κάποιοι είπαν ότι στο εν λόγω θέμα είχε βάλει το δαχτυλάκι του κι ο Αριστείδης Αλαφούζος αλλά δεν αποδείχτηκε ποτέ κάτι τέτοιο.

http://teddygr

Θα ήταν ενδιαφέρον ένα ολοκληρωμένο άρθρο για τις σχέσεις ΧΑ με όμιλο Αλαφούζου

Διονύσιε Σολωμέ, σε σέ κράζω!... Του Μίκη Θεοδωράκη

Ήταν ένας κόκκινος τόμος: ο Διονύσιος Σολωμός με πρόλογο του Πολυλά. Ένα βιβλίο που μεγάλωσα μαζί του. Το θυμάμαι, παιδί στο Αργοστόλι, σε περίοπτη θέση της βιβλιοθήκης του πατέρα μου, που την είχαμε πάντοτε μαζί μας όταν μετακομίζαμε από πόλη σε πόλη, σε κάθε μετάθεσή του ως διευθυντή νομαρχιών ανά την Ελλάδα του Μεσοπολέμου. Έτσι ήταν που ο Σολωμός βρέθηκε από τότε, και εξακολουθεί μέχρι και σήμερα αδιάλειπτα να βρίσκεται, μέσα στην καρδιά και τη σκέψη μου. Δεν είναι υπερβολή να πω ότι το έργο του με σημάδεψε. Ήταν, μαζί με τον Παλαμά, η πλατιά πόρτα που άνοιξε για μένα στην ελληνική αλλά και την παγκόσμια γραμματεία. Αλλά, ταυτόχρονα, ήταν και η πρώτη οδός της μύησής μου στα μεγάλα ιδανικά για τα οποία πάλεψα σε όλη μου τη ζωή: αυτά της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της πατρίδας.


Ακόμα θυμάμαι, σαν να είναι τώρα, παιδί στην Τρίπολη, όταν πια είχαν μπει οι Γερμανοί, πόση δύναμη έπαιρνα από την ποίησή του και πόσο αυτή οδήγησε από τότε τις πράξεις μου. Ήταν ο δάσκαλός μου. Διάβαζα ασταμάτητα τον Πλάτωνα, τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή, τον Σαίξπηρ, τον Γκαίτε, τον Αντρέγεφ, τον Νίτσε, τον Σοπενχάουερ, άρχιζα μετά να μελετώ τον Μπαχ, τον Μπετόβεν και τον Μπραμς, αλλά ο Καρυωτάκης, ο Παλαμάς και, κυρίως, ο Σολωμός, ήταν οι πραγματικοί δάσκαλοί μου. Διάβαζα μαζί τις Γραφές και, με όλους αυτούς τους οδηγούς, αναζητούσα το ιδεατό. Αλλά θυμάμαι και τις γεμάτες υπερηφάνεια διηγήσεις του παππού μου τα βράδια στα Γιάννενα: «Κάναμε την ίδια διαδρομή με τους Σολωμούς», έλεγε ο Μιχαήλ Θεοδωράκης στον πατέρα μου καθώς συζητούσαν τις κρύες νύχτες του χειμώνα πλάι στη σόμπα. «Στην πρώτη επανάσταση του τάδε έτους, πήγαμε στη Σύρο. Στη δεύτερη, στη Ζάκυνθο. Οι Τούρκοι καίγανε τα σπίτια μας, τα δέντρα, τα κτήματα. Μετά γυρίζαμε και φτου και απ' την αρχή».

Ο Σολωμός, παιδί στην Κέρκυρα, πήγαινε στην εκκλησία και έψελνε το «Κύριε Ελέησον», με μοναδικό, λέγανε από γενιά σε γενιά, τρόπο. Αυτό ήταν και το κύριο επιχείρημα του πατέρα μου για να τον ακολουθώ τις Κυριακές στην εκκλησία: το γεγονός ότι ο μικρός Σολωμός όχι μόνον πήγαινε, αλλά και έψελνε. Και το έκανα· εκεί βυθίστηκα μέσα στο απέραντο μεγαλείο της βυζαντινής μας μουσικής παράδοσης. «Ο Σολωμός σπούδασε νομικά», ήταν η επόμενη συζήτηση. «Όμως δεν δικηγόρησε ποτέ», απαντούσα. «Σπούδασε κι εσύ, και μην δικηγορήσεις!» ανταπαντούσε ο πατέρας μου. Το έκανα κι αυτό. Κι όταν εν μέσω της Κατοχής άκουσα για πρώτη φορά την Ενάτη του Μπετόβεν στην Τρίπολη, στον κινηματογράφο, σε ένα φιλμ της γερμανικής προπαγάνδας, τότε κατάλαβα βαθιά μέσα μου το νόημα των στίχων του: «Άστραψε φως κι εγνώρισεν ο νιος τον εαυτό του». Είχαν πια όλα συντελεσθεί.

Όμως εγώ είχα αποφασίσει ότι θα πήγαινα ένα ουσιαστικό βήμα πιο πέρα: ο Σολωμός έγραψε μεν ένα αριστούργημα για την πολιορκία του Μεσολογγίου, έκλαψε γι’ αυτήν, αλλά δεν συμμετείχε. Εγώ, δεν ενέκρινα αυτή τη στάση. Ήθελα να συμμετέχω. Ήθελα να είμαι εκεί. Και αυτό έκανα. Πάντα. Έτσι, λίγο καιρό αργότερα, έχοντας πια βγει στην Αντίσταση, κυνηγημένος και κρυμμένος στην αρχή στην Αθήνα, στην Πλάκα και, στη συνέχεια, στο συνοικισμό της Καλλιθέας, θα έγραφα την Πρώτη Συμφωνία μου και στο τέλος της θα προσέτρεχα στον Σολωμό: «Αύριο θα κόψουμε / κάτι λουλούδια / αύριο θα ψάλουμε / κάτι τραγούδια / εις την πολύανθη / Πρωτομαγιά». Αλλά ένα σφίξιμο στο μέρος της καρδιάς επέμενε να μου λέει ότι δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει ποτέ πολύανθη Πρωτομαγιά.

Στον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, όπως πάντα στα έργα του, ο Σολωμός “παγίδευσε” τη μουσική μέσα στο στίχο του. Τη μουσική που ο Μάντζαρος τη βρήκε, την ανέσυρε, την έκανε κτήμα όλων μας, με τον τρόπο που μόνον η μεγάλη μουσική, το ιερό αυτό μυστήριο, μπορεί να το πετύχει. Ολόκληρη η ποίηση του Σολωμού, άλλωστε, ήταν αυτός ο αγώνας, να γράψει μουσική με σκέψη και με λόγο. Και ίσως γι’ αυτό υπήρξε τόσο δύσκολος στην τελική διατύπωση. Το ένα σχέδιο ακολουθούσε το άλλο. Έψαχνε για την τελειότητα. Όμως ποια; Μήπως προσπαθούσε το ακατόρθωτο, να μετουσιώσει το λόγο σε μουσική; Εγώ, μελετώντας τον αδιάκοπα, ανακάλυπτα διαρκώς νέα μουσική: μια παράξενη αρμονία γέμιζε το πνεύμα μου. Και θα περνούσαν δεκαετίες ασταμάτητης επαφής και αναζήτησης του “ήχου” μέσα στον σολωμικό στίχο, μέχρι την Τρίτη Συμφωνία μου, στην οποία θα μελοποιούσα εκείνη τη στροφή που χτύπησε βαθιά μέσα μου στα 1940: «Τώρα που η ξάστερη / νύχτα μονάχους / μας ηύρε απάντεχα / και εκεί στους βράχους / σχίζεται η θάλασσα / σιγαλινά»... Και δεν ήταν οι μόνοι στίχοι του για τους οποίους έγραψα μουσική, καθώς την ίδια παγκόσμια αρμονία, το ίδιο ηθικό αίτημα με τον Σολωμό αναζητούσα και αναζητώ σε όλη μου τη ζωή και με όλη μου την τέχνη.

Στις αρχές του έτους 1950 είχα βρεθεί με τον Μιχάλη Κατσαρό στην Αθήνα, στη Ζαλοκώστα, στον ραδιοφωνικό σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων, όπου ο Μιχάλης προσπαθούσε να πάρει άδεια για να κάνει μία ποιητική εκπομπή. Ο υπεύθυνος ταγματάρχης τον ρώτησε τι θα λέει. Κι ο Μιχάλης άρχισε να απαγγέλει τον Εθνικό Ύμνο, αυτό το μέγα αριστούργημα του Σολωμού. Εγώ, για να τον βοηθήσω, άρχισα αμέσως να τραγουδάω μαζί την Ενάτη του Μπετόβεν, το τελευταίο μέρος, το ποίημα του Σίλερ. Ο ταγματάρχης φούσκωσε από εθνικό παλμό και προσέλαβε ευθύς τον Κατσαρό. Αργότερα, τον έκανε διευθυντή του Δελτίου των Ειδήσεων. Εγώ υπηρετούσα τότε στο σταθμό ως μουσικός. Αυτό, μέχρι να έρθει στο Α2 ο φάκελός μου. «Πώς είναι δυνατόν ένας κουμμουνιστής να υπηρετεί στο σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων!» είπε τώρα ο ίδιος ταγματάρχης, που μου ανακοινώνει περιφρονητικά πως τον ξεγέλασα – όμως οι υπηρεσίες αγρυπνούν και το φύλλο πορείας είναι έτοιμο. Κι έτσι, από τη Ζαλοκώστα, στις 10 Ιανουαρίου 1950, βρέθηκα ξαφνικά στην Αλεξανδρούπολη...

Με όλα αυτά, μπορεί λοιπόν να καταλάβει κανείς πώς ένιωσα όταν ο παλιός συνεξόριστος και φίλος μου στη Δάφνη της Ικαρίας Φώτης Φωτόπουλος, που είχε βρεθεί πια στο Ανατολικό Βερολίνο την εποχή που εγώ βρισκόμουν ήδη στο Παρίσι, σε ένα γράμμα του μου ζήτησε να στείλω έργα μου για να τα δείξει στον διάσημο μαέστρο Όλαφ Κοχ, αυθεντία στον Μπαχ, διευθυντή της Ορχήστρας Δωματίου του Βερολίνου. Η αδελφή του Φώτη, η Πόπη, ασχολιόταν με τη μουσική και ήταν δική της πρόταση. Έστειλα την Τρίτη Σουίτα μου, έφτασε στον Κοχ, κι εκείνος είπε πώς του άρεσε. Ήθελε να την παρουσιάσει. Όμως, έπρεπε πρώτα να εγκρίνει το κείμενο η αρμόδια “Ιδεολογική Επιτροπή” του Βερολίνου. Το κείμενο ήταν «Η τρελή μάνα» του Σολωμού. Οπότε ο Φώτης, για να τους συγκινήσει, έκανε τη σολωμική μάνα του 1830 μάνα αντάρτισσα του 1948, που χάνει στον πόλεμο τα δύο παιδιά της, αντάρτες-κομμουνιστές! Απογοητευμένος ο Φώτης μού γράφει στο Παρίσι: «Μόλις διάβασε το αναπλασμένο κείμενο ο υπεύθυνος, μου είπε: “Μόνο δύο νεκροί; ” Και το απέρριψε...»

Έχουν περάσει εβδομήντα χρόνια από την Τρίπολη, αλλά και σαράντα χρόνια από μία άλλη μεταγενέστερη “διαμονή” μου στα αρκαδικά βουνά με... έξοδα του ελληνικού κράτους, από την εποχή που ένα ολόκληρο τάγμα χωροφυλάκων της Χούντας με φύλαγε κλεισμένο στη Ζάτουνα, μη επιτρέποντάς μου να δω άνθρωπο, χωρίς να μπορώ να μάθω τι συμβαίνει και, κάθε μέρα, χωρίς να ξέρω αν η επομένη μέρα το πρωί θα με έβρισκε ζωντανό... Διάβαζα και έγραφα ασταμάτητα, αν και δεν μπορούσα να παίξω αυτά που έγραφα: υπήρχαν σοβαρές υποψίες ότι θα ενεργοποιούσαν το διάταγμα του Αγγελή που απαγόρευε να παίζεται η μουσική μου, κυρίως από εμένα τον ίδιο που είχα... απαγορευτεί ολόκληρος, και θα με οδηγούσαν νύχτα σε έκτακτο στρατοδικείο. Ανάμεσα στα έργα εκείνης της εποχής, και τα Θούρια. Και ανάμεσα στα Θούρια, η επιστροφή μου στον Σολωμό, που ήταν πάλι εκεί, μαζί μου: «Διονύσιε Σολωμέ, σε σέ κράζω!»...

Όπως λοιπόν και τότε στη Ζάτουνα, έτσι και σήμερα γυρίζω πάλι προς τον Σολωμό, στουςΕλεύθερους Πολιορκημένους που είμαστε ξανά, στον Ύμνο εις την Ελευθερίαν που πρέπει και πάλι να διαβαστεί και να ακουστεί, περισσότερο από ποτέ. Ως Έλληνας, συγκινούμαι όσο κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα στο άκουσμα του Εθνικού Ύμνου, που είναι ολόκληρος αφιερωμένος στην Ελευθερία και γι’ αυτή μιλά. Είναι ολόκληρος αφιερωμένος στην Ελλάδα και στα ιδανικά της, στην αποτίναξη κάθε ξένης εξάρτησης, παρέμβασης και δουλείας, που, όπως από πολύ νωρίς είχε δει ο Σολωμός, ήταν πηγή καταστροφών γι’ αυτό τον τόπο και για το λαό του, όπως ακριβώς πάντοτε πίστευα και πιστεύω, όπως σήμερα το βλέπουμε να συμβαίνει με τον πιο καταστρεπτικό για την πατρίδα μας τρόπο.

Πέρα από τη μέγιστη λογοτεχνική του αξία, το συναρπαστικό ποίημα του Σολομού που αργότερα, με την ευκαιρία της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα, έγινε ο Εθνικός Ύμνος της πατρίδας μας, είναι, από κάθε άποψη, ένα από τα πιο προοδευτικά ποιητικά έργα που γράφτηκαν ποτέ στην ελληνική γλώσσα. Ως συνθέτης δε, θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο ο Μάντζαρος, ο οποίος είχε δώσει μαθήματα μουσικής στον Σολωμό, ανακάλυψε και έφερε στο φως την εσωτερική μουσική του ποιήματος, όταν το μελοποίησε για τετράφωνη ανδρική χορωδία και πιάνο. Και νιώθω ευτυχής και δικαιωμένος, γιατί εκείνο που έκαναν ο Μάντζαρος με τον Σολωμό ήταν εκείνο που, τόσες γενιές αργότερα, κάναμε με τον Ρίτσο στον Επιτάφιο και τη Ρωμιοσύνη, με τον Ελύτη στο Άξιον Εστί, με τον Σεφέρη στο Μυθιστόρημα...

Μπορεί να φανταστεί κανείς την ελληνική συνείδηση και την ελληνικότητα χωρίς αυτά τα λόγια του Σολωμού για την Ελευθερία να είναι κτήμα όλων των Ελλήνων εδώ και τόσες γενιές; Όχι. Ο Σολωμός και ο Μάντζαρος έβαλαν τη μεγάλη τους σφραγίδα στην έννοια και τη συνείδηση της ελληνικότητας. Η ποίηση και η μουσική, χέρι χέρι, στην πιο μεγάλη τους ώρα, ενέπνευσαν γενιές Ελλήνων να αγωνιστούν, τους έδειξαν και τους άνοιξαν το δρόμο προς την Ελευθερία, όπως πάντοτε συμβαίνει. Και όπως, ασφαλώς, θα τον ανοίξουν και πάλι.


 

Εντροπία

Του ΣΤΑΘΗ*
Όταν μια κοινωνία σαπίζει, σάπια φρούτα παράγει, εν προκειμένω τους ελεγκτές των εισητηρίων στις αστικές συγκοινωνίες. Πρόκειται για «εθελοντές» εργαζόμενους. Μάλιστα άμισθους. Που αμείβονται αναλόγως των προστίμων που επιβάλλουν. Με το 50% της αξίας αυτών των προστίμων. Πρόκειται δηλαδή για κανονικούς κεφαλοκυνηγούς.
Οι τύποι αυτοί, χωρίς καμμιά θεσμική αρμοδιότητα, χωρίς καμμιά κρατική ιδιότητα, εξουσιοδοτούνται απ’ το κράτος να επιτελούν έργο που μόνον κρατικοί υπάλληλοι θα μπορούσαν. Οι τύποι αυτοίυποκαθιστούν το κράτος επειδή το κράτος τους αναθέτει μιαυπεργολαβία, για το ίδιο (και τον ιδιώτη),πολύ πιο προσοδοφόρα(λόγω της αγριότητας του ιδιώτη) για το ίδιο (και τον ιδιώτη), απ’ όσα θα απέφερε αυτή η δραστηριότητα ως κρατική αρμοδιότητα.
Έτσι, ελαφρά τη καρδία, το κράτος υποκαθιστά τον εαυτόν 
του με έναν ιδιώτη, που ούτε το κύρος που εξασφαλίζουν οι θεσμοί διαθέτει, ούτε τις αρμοδιότητες που προβλέπουν οι νόμοι μπορεί να ασκήσει.
Ακόμα χειρότερα: το κράτος καταργεί από μόνον του το μόνον του τομονοπώλιο στη νόμιμη βία και το εκχωρεί στον κάθε τυχάρπαστο – δημιουργεί δηλαδή έναν «χρυσαυγίτη» ή τη χαρά του ψυχάκια που θέλει να υποκαθιστά τους νόμους ή «να είναι ο ίδιος ο νόμος δυτικώς του Ρίο Πέκος» κι ανατολικώς της Πατησίων.
Πρόκειται για μεγάλη πρόοδο! Για μια ακόμα «μεταρρύθμιση»! Με την ίδια λογική θα μπορούσε το κράτος να αναθέτει και τηνείσπραξη των φόρων σε φοροσυλλέκτες, σμπίρους και βασιβουζούκους, όπως έκανα κάποτε οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι Οθωμανοί και κάνουν σήμερα οι φύλαρχοι Δυτικής Λιβύης.
΄Η να αναθέτει την άμυνα σε Εταιρείες Πολέμου – ήδη εταιρείες μισθοφόρων για αυτήν τη δουλειά υπάρχουν.
Αλλά, αν αυτό το άθλιο κράτος που δημιούργησε ο δικομματισμός μονοκομματισμός κατηγορώντας ταυτοχρόνως για κρατισμό όλους τους άλλους, διαθέτει την αναλγησία και το κυνισμό που τον χρειάζεται για να λειτουργεί, πόση αναλγησία επίσης και κυνισμό διαθέτουν  αυτοί που αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας τις σκατοδουλειές του;
Τί μυαλό, τί ήθος και τί παιδεία κουβαλάει αυτός ή αυτή που δέχεται να γίνει κυνηγός κεφαλών; Πού καταδέχεται να κάνει αυτή τη δουλειά παίρνοντας λεφτά με το κεφάλι; Εδώ το «καμμιά δουλειά δεν είναι ντροπή»,δεν χωράει. Διότι δεν είναι δουλειά να κάνει ο ιδιώτης τον προστιμομπήχτη για να κονομάει ο ίδιος. Ούτε η ανάγκη τα δικαιολογεί όλα. Δεν σε κάνει η ανάγκη έμπορο ηρωίνης ούτε νταβατζή.
Δεν ξέρω αν το Σύνταγμα προβλέπει να κυκλοφορούν στα λεωφορεία νταβατζήδες. Να ασκούν έλεγχο πολίτες πάνω σε πολίτες. Συχνά με τρόπο ιταμό και σκαιο (διότι αλλοιώς δεν θα προσπορισθούν μπικίνια). Δεν ξέρω αν το Σύνταγμα ανέχεται την εξύβριση, τη διαπόμπευση, τον διασυρμό ως επιτηδεύματα που μπορεί το κράτος να αναθέτει σε ιδιώτες. Αλλά, ποιός το υπολογίζει το Σύνταγμα, όταν το παραβιάζει συστηματικώς ο Πρωθυπουργός, οι Υπουργοί, η φράου Μέρκελ κι όποιος άλλος κυβερνητικός βουλευτής προλαβαίνει;
Όμως ο φόβος που ένα τέτοιο κράτος παράγει και η ντροπή μέσα στην οποίαν ένα τέτοιο κράτος μας έχει βυθίσει να ζούμε, αποτυπώνεται και στη σιωπή των επιβατών του λεωφορείου. Όταν, ένα... κρατικός ιδιώτης, ένας ιδιότυπος χρυσαυγίτης, εντοπίζει, βουτάει και διασύρει τον οποίον παραβάτη. Σιωπή θανάσιμη. Αν πρόκειται για πιτσιρικά η μια μάνα που πεινάει, προσφέρεται το πλήρωμα των επιβατών να πληρώσει εκείνο το επίδικο αντίτιμο του εισιτήριο. Αλλά ως εκεί. Να σηκωθούν εν σώματι οι επιβαίνοντες και να πετάξουν με τις κλοτσιές τον ιδιώτη που ασκεί παράνομη βία σε έναν απ΄τους ίδιους , ούτε περνάει πια απ΄το μυαλό μας.
Διότι το μυαλό μας συνήθισε σε πολλά. Στη φορολογική τρομοκρατία, στην απελπισία της καθημερινής μας δυσπραγίας. Διότι ο φόβος για το χειρότερο μας παραλύει. Διότι αισθανόμαστε εκ των προτέρων ένοχοι για ό,τι τυχόν θα μας κατηγορήσουν. Διότι επί μακρόν ιδιωτεύσαμε μέσα στις φενάκες και τις τηλεοπτικές παραμυθάς. Διότι , μπορεί νασιχαινόμαστε τα παπαγαλάκια κι όσα από άμβωνος (αισχρού και δόλιου) μας κανοναρχούν, αλλά μέσα μας οι ιερεμιάδες τους έχουνυποσκάψει το σθένος μας. Ξέρεις τι είναι να σου πει η κυρία Τρέμη«γιατί δεν πλήρωσες το εισιτήριό σου;», σου κόβονται τα γόνατα. Το «δεν είχα να πληρώσω « έρχεται δεύτερο, μουρμούρισμα που χάνει το δίκιο του, παρέλκει. Όσο για το «δεν είχα να πληρώσω και φταις κι εσύ γι΄αυτό» - φτου κακά! Πολύ επαναστατικό. «Αγανακτισμένος» της πλατείας Συντάγματος είσαι; Ντροπή σου! Αχ αυτή η γαμημένη η ντροπή – πόσο εύκολα τον επικαλούνται οι ξεδιάντροποι.
 Το κράτος των ιδιωτών κατηγορεί για κρατιστές αυτούς που ξεζουμίζει. Οι χειρότεροι λαϊκιστές όλων των εποχών, οι  «εκσυγχρονιστές», κατηγορούν τον λαό για λαϊκισμό. Αυτοί που μας δολοφονούν μας ζητούν να μην πάνε οι δολοφονίες μας χαμένες. Αυτοί που ξεπουλάνε την πατρίδα, θέλουν να διώξουν την Τρόικα που οι ίδιοι έφεραν και λένε ότι δεν θα μπούμε σε Τρίτο Μνημόνιο, διότι έχουν δεσμευθεί να είμαστε σε Μνημόνια μέχρι τετάρτης γενεάς. Δεν πρόκειται για παραλογισμό, πρόκειται για την τέχνη του κυβερνάν.Όταν ο Κυνισμός ο δικός τους , κυβερνά τον φόβο τον δικό μας...                                                                                   
http://www.enikos.gr/

  

Υπέρ της ανασυγκρότησης του κεντρώου χώρου ο Δημήτρης Μπουραντάς, ως ολότητα και όχι ως άθροισμα εκλογικής σκοπιμότητας

Την άποψή του για την ανασυγκρότηση του κεντρώου χώρου εκφράζει ο καθηγητής και συγγραφέας Δημήτρης Μπουραντάς, πρόεδρος του κόμματος “κοινωνία αξιών”.

Όπως αναφέρει, «η ανασυγκρότηση του κεντρώου πολιτικού χώρου που μπορεί να ορισθεί με βάση το πολιτικό – ιδεολογικό πλαίσιο και κυρίως την πρακτική του ριζοσπαστικού και κοινωνικού φιλελευθερισμού, με επίκεντρο τον άνθρωπο-πολίτη, αποτελεί μια εθνική αναγκαιότητα. Πρώτον, διότι μπορεί ν’ απαντήσει με μεγαλύτερη αξιοπιστία, αποτελεσματικότητα στα μεγάλα ζητήματα θεσμικής και οικονομικής ανασυγκρότησης που απαιτεί η έξοδος της χώρας από την κρίση και η πρόοδος για την κοινωνική συνοχή και ευημερία στα πλαίσια της Ευρώπης και του παγκόσμιου συστήματος. Δεύτερον, διότι ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών, ανεξαρτήτως που ψηφίζουν με τη λογική του «μη χείρον βέλτιστον», δεν εμπιστεύονται πλέον τις ξεπερασμένες ιδεολογίες και τους πολιτικούς εκφραστές τους στην Ελλάδα.

Δυστυχώς όμως, σήμερα, σ’ αυτό το χώρο δεν  υπάρχει ένας πολιτικός σχηματισμός ευρείας αναγνώρισης από τους πολίτες, ο οποίος να καταγράφεται ως πολιτική και εκλογική επιλογή. Το κόμμα της “Δράσης”, που θα μπορούσε να ενταχθεί σ’ αυτό το χώρο (παρά τις όποιες νεοφιλελεύθερες αποχρώσεις της), παρ’ ότι ο πρώην αρχηγός της, Σ. Μάνος, υπήρξε μια ισχυρή πολιτική προσωπικότητα και διέθετε υψηλή αναγνωρισιμότητα, στις προηγούμενες εκλογές κατέγραψε πολύ χαμηλά ποσοστά, ενώ και στις τωρινές δημοσκοπήσεις με αρχηγό τον Θ. Σκυλακάκη, επίσης αναγνωρίσιμο πολιτικό και ευρωβουλευτή, δεν φαίνεται να τα βελτιώνει. Η “κοινωνία αξιών”, με λίγο χρόνο ζωής, σε συνεργασία με το κόμμα των “Δημοκρατικών” που εκφράζονται με νέα πρόσωπα στην πολιτική μέχρι στιγμής, δεν έχουν συμπεριληφθεί  στις δημοσκοπήσεις και η αναγνωρισιμότητά τους είναι περιορισμένη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούν ν’ αναδειχθούν στις επόμενες εκλογές. Πέραν αυτών, υπάρχει και μια σειρά άλλων κομμάτων ή κινήσεων στο χώρο της κεντροδεξιάς ή κεντροαριστεράς που εκφράζονται κυρίως με στελέχη των παλαιών κομμάτων (π.χ. Νέα Μέρα, Κοινωνική Συμφωνία, κόμμα Λοβέρδου, Κίνηση Γ. Φλωρίδη) που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν στον ίδιο χώρο, παρά τις όποιες επιμέρους ιδεολογικοπολιτικές διαφοροποιήσεις.

Η γενική διαπίστωση συνεπώς είναι ότι, ο κεντρώος πολιτικός χώρος είναι κατακερματισμένος και υπάρχουν δύο εναλλακτικές πορείες για την ανασυγκρότησή και την έκφραση του ως μια σημαντική εναλλακτική πολιτική δύναμη. Η πρώτη είναι ν’ αναδειχθεί ένα από τα προηγούμενα κόμματα και να ηγηθεί της ανασυγκρότησης του χώρου. Η δεύτερη εναλλακτική είναι η συνεργασία μεταξύ περισσότερων κομμάτων σ’ ένα πλαίσιο αρχών, αξιών και πολιτικών για την ανανέωση του πολιτικού πολιτισμού, του πολιτικού συστήματος και της δημιουργίας μιας ποιοτικής και ηθικής πολιτικής ζωής στη χώρα. Προφανώς, η δεύτερη εναλλακτική μπορεί ν’ αναπτύξει ευρύτερη δυναμική. Αυτό όμως μόνο με την προϋπόθεση ότι η συνεργασία οδηγεί σε μια ολότητα και συνέργεια και όχι σ’ ένα άθροισμα κομμάτων ή κινήσεων για εκλογική σκοπιμότητα. Άλλωστε, στις προηγούμενες εκλογές, η εκλογική συνεργασία “Δράσης”, “Φιλελεύθερης Συμμαχίας” και “Δημιουργίας Ξανά”, έδειξε ότι τέτοιες συνεργασίες οδηγούν σε αρνητικά εκλογικά αποτελέσματα, αφού από 4% αθροιστικά στις πρώτες εκλογές, πήραν μόλις 1,6% στις δεύτερες.

Για να εξασφαλισθεί η συνέργεια σε τέτοιες συνεργασίες, χρειάζονται τρεις ακόμα προϋποθέσεις πέραν της προηγούμενης.

Πρώτον, οι ηγετικές ομάδες των κομμάτων να έχουν ως ειλικρινές κίνητρο  το συμφέρον της πατρίδας και όχι των κομμάτων και της προσωπικής πολιτικής καριέρας. Να πιστεύουν στην συναίνεση και όχι στο καιροσκοπικό συμβιβασμό, να έχουν τη διάθεση να πείσουν και να πεισθούν, να αποφασίζουν και να συμπεριφέρονται στα πλαίσια της συνεργασίας με ακεραιότητα, εντιμότητα, ειλικρίνεια, διαφάνεια, συνέπεια λόγων και πράξεων.

Δεύτερον, τα κόμματα και τα ηγετικά του στελέχη από τη διαδρομή τους να ενισχύουν την εικόνα του νέου έναντι του παλιού, της αξιοπιστίας, των αξιών και των ικανοτήτων, ώστε να διαφοροποιηθούν από τα υπόλοιπα κόμματα και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Τρίτον, να διαμορφώσουν ένα συναινετικό και συνεκτικό πρόγραμμα καινοτόμων και ριζοσπαστικών προτάσεων που οραματικά και ρεαλιστικά ν’ απαντούν στα σημαντικά ζητήματα της κοινωνίας και της χώρας.

Εκτιμώ ότι, αν πραγματικά τα προηγούμενα συνυπάρξουν, όπως υπάρχουν στη συνεργασία μεταξύ της “κοινωνίας αξιών” και των “Δημοκρατικών”, τότε μπορεί να επιτευχθεί η ανασυγκρότηση του κέντρου χώρου ως ολότητα, και όχι ως ένα άθροισμα εκλογικής σκοπιμότητας και παλαιοκομματικής νοοτροπίας, κάτι που θα συμβάλλει σ’ ένα νέο πολιτικό πολιτισμό και ένα πολιτικό σύστημα που να αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας, για μια Κοινωνία Αξιών».

Πηγή: http://koinoniaaxion.wordpress.com/

«Αντισυνταγματική η αναδρομική μείωση των συντάξεων»

Αντισυνταγματική κρίνει ο γενικός επίτροπος Επικρατείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου τη μείωση που έγινε αναδρομικά από την 1η Αυγούστου του 2012 στις συντάξεις των ειδικών μισθολογίων των ενστόλων όλων των σωμάτων, των δικαστικών, των πανεπιστημιακών καθηγητών, των διευθυντών του ΕΣΥ και άλλων κατηγοριών δημοσίων λειτουργών. Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου επιφυλάχθηκε να εκδώσει τις αποφάσεις της.

Ο γενικός επίτροπος Επικρατείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου Διονύσιος Λασκαράτος, σύμφωνα με την Αυγή, ανέφερε ενώπιον της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου πως η αναδρομική μείωση στα ειδικά μισθολόγια είναι αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Όπως αναφέρει η Αυγή, ο Διονύσιος Λασκαράτος επισήμανε ότι οι μειώσεις των συντάξεων των ενστόλων και των άλλων κατηγοριών που υπάγονται στα ειδικά μισθολόγια, είναι αντίθετες στις εξής τρεις συνταγματικές αρχές:

• Στην αρχή της ισότητας, ως προς την κατανομή των δημοσίων βαρών, ανάλογα με τις δυνάμεις του κάθε φορολογούμενου πολίτη, αφού οι ένστολοι έχουν πληγεί δυσανάλογα σε σχέση με άλλες ομάδες πολιτών οι οποίοι φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν,
• Στην αρχή του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αφού με τις μειώσεις των συντάξεων πλήττεται το επίπεδο αξιοπρεπούς διαβιώσεως των συνταξιούχων στρατιωτικών και
• Στην αρχή της αναλογικότητας, καθώς δεν αιτιολογείται, αλλά ούτε τεκμηριώνεται με συγκεκριμένα στοιχεία, η αναγκαιότητα των μειώσεων των συντάξεων, που θα συμβάλλει στην επίτευξη του σκοπού της περιστολής των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Ακόμη, ανέφερε ότι οι περικοπές των συντάξεων παραβιάζουν επιπρόσθετα και το πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, καθώς δεν προκύπτει από κάποιο στοιχείο ότι η αναδρομική μείωση των συντάξεων υπαγορεύτηκε από λόγους γενικότερου δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, μετά από τήρηση των αρχών: α) της ισότητας, β) της ισότητας στην κατανομή των βαρών και γ) της αναλογικότητας.

Σύμφωνα πάντα με την Αυγή, ως προς τους δικαστικούς λειτουργούς, ανέφερε κατ’ αρχάς ότι από τον συνταγματικό χάρτη υπάρχει ισοτιμία μεταξύ των τριών λειτουργιών (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική). Κατά συνέπεια, οι αποδοχές των δικαστικών πρέπει να είναι ίσες με τις αποδοχές των δύο άλλων λειτουργιών, λόγω της ισοτιμίας των τριών αυτών εξουσιών, αλλά και λόγω της ειδικής μεταχείρισης που επιφυλάσσει για αυτούς το Σύνταγμα.

Όμως, η ειδική αυτή μεταχείριση των εν ενεργεία δικαστικών λειτουργών, προσέθεσε ο κ. Λασκαράτος, συμπεριλαμβάνει και τους συνταξιούχους, σύμφωνα με την αρχή της σταθερής αναλογίας των αποδοχών των μάχιμων δικαστών και των συντάξεων τους. Από την πλευρά τους, οι δικηγόροι του Δημοσίου ανέφεραν ότι επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος επέβαλαν τις μειώσεις των συντάξεων των στρατιωτικών, δικαστών κ.λπ., ενώ παράλληλα έπρεπε να καλυφθεί το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. 

Να υπενθυμίσουμε ότι το ΣτΕ όταν αποφάσιζε για τη συνταγματικότητα ή μη του Μνημονίου και των όρων του (των περικοπών δηλ. στους μισθούς και τις συντάξεις των απλών πολιτών) είχε υιοθετήσει – δεχθεί τη άποψη περί “δημοσίου συμφέροντος” και έκρινε ότι αυτές είναι νόμιμες για λόγους δημοσίου συμφέροντος παρά το γεγονός ότι υπήρξε κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος. Φαίνεται όμως ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, αφού για τις αποδοχές και τις συντάξεις των δικαστικών λειτουργών δεν ισχύει το επιχείρημα περί “δημοσίου συμφέροντος” και ισχύουν το Σύνταγμα και οι συνταγματικές αρχές, όπως θα έπρεπε να ισχύουν όμως και στην πρώτη περίπτωση.

http://eadikigoroi.wordpress.com/ 

Είναι ο καπιταλισμός κύριοι..

Του Ν. Μπογιόπουλου
Μετά τη «λίστα Λαγκάρντ» (η υπόθεσις… ερευνάται), μετά τα εμβάσματα ύψους 54 δισ. ευρώ που το διάστημα 2008 – 2011 «έφυγαν» από την Ελλάδα (και από αυτά  τα 22 δισ. ευρώ θεωρούνται «αδικαιολόγητα» - η υπόθεσις… ερευνάται), έχουμε και τις καταθέσεις στην Ελβετία.
Ατυχώς, όμως, για την καλή μας κυβέρνηση και το καλό μας οικονομικό της επιτελείο, η υπόθεση αυτή έπαψε να… ερευνάται. Το ξεκαθάρισε η υπουργός Οικονομικών της Ελβετίας.  Όπως έγινε σαφές από  την κυρία Έβελιν Βίντμερ-Σλουμπφ στην προχτεσινή συνάντησή της με τον κ.Στουρνάρα, η  Ελβετία δεν δέχεται να φορολογηθούν αναδρομικά οι καταθέσεις των Ελλήνων στην συγκεκριμένη 
χώρα. Οι Ελβετοί, σε αντίθεση με τα φληναφήματα της ελληνικής κυβέρνησης περί «πάταξης της φοροδιαφυγής», έχουν σοβαρότερα πράγματα να κάνουν. Μεταξύ άλλων, όπως εξήγησε η ελβετική αντιπροσωπία, εκείνο που έχουν να κάνουν είναι προφυλάξουν την «καλή φήμη» των τραπεζών της χώρας τους…
Φυσικά οι εγχώριοι «παπαγάλοι» δεν πρόκειται να πτοηθούν. Θα συνεχίσουν τις μπαρούφες τους. Θα συνεχίσουν να μιλούν για«φορολογική δικαιοσύνη». Και φυσικά θα επιμείνουν να εμφανίζουν την σαπίλα που μας περιβάλει σαν «ελληνική ιδιαιτερότητα». Μόνο που δεν πρόκειται για καμία «ελληνική ιδιαιτερότητα». Πρόκειται για συστημική «ιδιαιτερότητα» που τυγχάνει εφαρμογής και στα 4 σημεία του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού ορίζοντα. Είναι δε, τόσο εδραιωμένη, ώστε ο μεγιστάνας και μεγαλοτοκογλύφος Γουόρεν Μπάφετ να μπορεί να δηλώνει όπως έκανε πρόσφατα από τις ΗΠΑ – και το δήλωσε με την άνεση μιας τάξης που τον κυνισμό της τον βαφτίζει «φιλαλήθεια» - ότι πληρώνει λιγότερους φόρους απ' ό,τι πληρώνει η γραμματέας του….
Αυτή είναι η αλήθεια που κάνουν ότι δεν τη γνωρίζουν οι εγχώριοι χαχόλοι που καμώνονται ότι τρέμουν από οργή για την απόδειξη που (πολύ κακώς) δεν έκοψε ο… υδραυλικός. Είναι οι ίδιοι, όμως, που όταν τους μιλάς για το καθεστώς της φορολογικής ασυλίας των προυχόντων, τότε με ύφος χιλίων πιθήκων (που γνωρίζουν από λογιστικά) αποφαίνονται: «Οι τράπεζες, τα μονοπώλια, οι εταιρείες δεν φοροδιαφεύγουν γιατί  είναι εισηγμένες στα χρηματιστήρια»!
Προφανώς δεν έχουν ακούσει ότι:
1) Σύμφωνα με έρευνα του «Γκάρντιαν», το 1/3 των επιχειρήσεων που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, μόνο το διάστημα 2005 - 2006, εφαρμόζοντας το δόγμα της «δημιουργικής λογιστικής» και εν γνώσει των κυβερνώντων, δεν πλήρωσαν ούτε μια στερλίνα φόρο.
2) Στο πλαίσιο των «φορολογικών παραδείσων» και μόνο στα νησιά Καϊμάν υπολογίζεται ότι οι καταθέσεις ξεπερνούν το 1,4 τρισ. δολάρια. Σύμφωνα με το περιοδικό «Forbs», περίπου 20 τρισ. δολάρια είναι κατατεθειμένα σε τράπεζες που έχουν την έδρα τους στους «φορο-παραδείσους».
3) Όπως και πάλι ο «Γκάρντιαν» αποκάλυψε, «σύμφωνα με μια συντηρητική εκτίμηση, το ένα τρίτο του παγκόσμιου πλούτου διατηρείται σε φορολογικούς παραδείσους, όπου πραγματοποιείται το 80% των διεθνών τραπεζικών συναλλαγών. Περισσότερα από τα μισά κεφάλαια των διεθνών χρηματιστηρίων "σταθμεύουν" εκεί σε κάποιο σημείο της διαδρομής τους».
4) Στην όμορφη πατρίδα μας το 2002 αποκαλύφθηκε ότι οι τράπεζες έβρισκαν σε μεγαλοκαταθέτες τους «παράθυρα» και τους προέτρεπαν σε εκτεταμένη φοροδιαφυγή μέσω «οφ σορ» εταιρειών. «Σέρβις σε "οφ σορ" από τράπεζες. Διευκολύνουν μεγαλοκαταθέτες να γλιτώνουν φόρο καταθέσεων και ακινήτων» σημείωναν τότε τα ρεπορτάζ στον Τύπο («Ελευθεροτυπία», 3/5/2002). Υποτίθεται ότι από το υπουργείο Οικονομικών για την εξιχνίαση αυτού του τεραστίων διαστάσεων οικονομικού σκανδάλου διεξήχθη έρευνα. Εκτοτε ουδείς έχει πληροφορηθεί κάτι για τα αποτελέσματά της...
5) Σύμφωνα με τη μελέτη του οργανισμού «Tax Justice Network» που χρησιμοποίησε στοιχεία από το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) και αποκάλυψε η βρετανική εφημερίδα «Ομπζέρβερ», ποσά συνολικού ύψους 13 τρισ. στερλινών (21 τρισ. δολάρια), όσο δηλαδή το ΑΕΠ των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας μαζί, έχουν καταφέρει να κρύψουν σε «μυστικούς», τάχα, «φορολογικούς παραδείσους», όπως η Ελβετία και τα νησιά Καϊμάν, οι μεγιστάνες του πλανήτη. Η μελέτη τονίζει ότι τα χρήματα αυτά δεν τοποθετήθηκαν στους λεγόμενους «φορολογικούς παραδείσους» ούτε μυστικά ούτε παράνομα. Αντίθετα όλα έχουν γίνει καθόλα νόμιμα και μάλιστα από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα…
6) Στα τέλη του 2010, οι 50 μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες του κόσμου διαχειρίζονταν για λογαριασμό ιδιωτών πελατών τουλάχιστον 12,1 τρισ. δολάρια σε «φορολογικούς παραδείσους» έναντι  5,4 τρισ. δολαρίων το 2005. Οι τρεις τράπεζες που διαχειρίζονταν το μεγαλύτερο μέρος αυτών των «εξωχώριων» περιουσιακών στοιχείων για λογαριασμό των κροίσων του πλανήτη είναι οι καθόλα νόμιμες και ευυπόληπτες «Credit Suisse», «UBS» και «Goldman Sachs».
7) Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το 2013 η «Oxfam», η διεθνής οργάνωση για την καταπολέμηση της φτώχειας, τουλάχιστον 14,3 τρισ. ευρώ έχουν φυγαδευτεί στους δεκάδες «φορολογικούς παραδείσους». Μάλιστα περισσότερα από τα δύο τρίτα αυτού του ποσού, δηλαδή 9,2 τρισ. ευρώ, όσο και το ΑΕΠ της Ευρωζώνης το 2008, βρίσκονται σε «παραδείσους» που σχετίζονται με την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως το Λουξεμβούργο, η Ανδόρα και η Μάλτα.
Αξίζει να σημειωθεί το εξής: Η φοροασυλία αυτών των κεφαλαίων απαλλάσσει τους ιδιοκτήτες τους από φόρους άνω των 120,5 δισ. ευρώ το χρόνο. Η «Oxfam» υπολογίζει ότι αυτό το ποσό είναι υπερδιπλάσιο από εκείνο που απαιτείται προκειμένου να ξεπεραστεί το φαινόμενο της ακραίας φτώχειας που πλήττει 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους σ' όλο τον κόσμο, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να «ζουν» με λιγότερα από 1,25 δολάρια τη μέρα.
Το λιγότερο που αποκαλύπτουν όλα τα προηγούμενα είναι η άφατη υποκρισία του πολιτικού προσωπικού και των κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας (σσ: γνωρίζουμε ότι ο όρος «πλουτοκρατία» σε κάποιους δεν αρέσει – η στήλη, αντιθέτως, ενστερνίζεται την αισθητική του Πλάτωνα και του Παπαδιαμάντη που τον χρησιμοποιούσαν). Μιλάμε για τους κάθε λογής «σταυροφόρους» κατά της φοροδιαφυγής που αποτελούν ταυτόχρονα και τους θιασώτες ενός συστήματος – λέγεται: Καπιταλισμός – του οποίου οι «offshore» εταιρείες, οι «φορολογικοί παράδεισοι», οι «λίστες Λαγκάρντ» και οι ελβετικές τράπεζες είναι συστατικά του στοιχεία.
Όποιος, λοιπόν, «σωτήρας» ή επίδοξος «σωτήρας» μας ισχυρίζεται για το κεφάλαιο, που αποτελεί τον αφέντη του συστήματος, ότι «ελέγχεται» και ότι «χαλιναγωγείται», όποιος ισχυρίζεται γι’ αυτό το σύστημα – λέγεται: Καπιταλισμός – ότι «καθαρίζεται», ότι γίνεται «δικαιότερο» και ότι «εξανθρωπίζεται», δυο τινά συμβαίνουν: Είτε είναι πολιτικός ψεύτης που πουλάει πολιτικές μαϊμουδιές τάζοντας στο πόπολο μαϊμού (και ουχί ελβετικόν) ωρολόγιον, είτε είναι πολιτικά αφελής που μοιάζει με τον σκύλο που προσπαθεί να κυνηγήσει την ουρά του.
 

http://www.enikos.gr/

Τάγματα Ρίχτερ

Το ελληνικό θαύμα είναι ότι ακόμα ζούμε. Η ανεπάρκεια των κρατικών μηχανισμών και των μυαλών που έχουν στα χέρια τους καθημερινά τις τύχες πολιτών είναι ορατή στις δύσκολες ώρες που περνάει η Κεφαλλονιά. Περιχαρείς οι εθνικοί μας καναλάρχες προβάλλοντας το έργο των σωτήρων έδειχναν για ώρες τις σκηνές που έστησε ο μηχανισμός σωτηρίας στην Κεφαλλονιά.
Δεν προκαλεί εντύπωση η απόφαση κάποιου εγκεφάλου της
κρατικής μηχανής που έδωσε εντολή να στηθούν σκηνές στο γήπεδο. Μεγάλη εντύπωση προκαλεί η πειθήνια εκτέλεση των εντολών του ανεγκέφαλου. Λογικά ο επικεφαλής της στρατιωτικής μονάδας που έστησε τις σκηνές έπρεπε να απευθυνθεί στον αρμόδιο, λέγοντάς του απλά, ότι “αν εδώ διανυκτερεύσουν άνθρωποι δεν θα σηκωθούν με βρογχοπνευμονία αλλά θα βγάλουν βράγχια”. Κι όμως οι σκηνές στήθηκαν σε ένα γήπεδο που είναι κατάλληλο για να φυτέψεις ρύζι.

Αυτή η πειθήνια αγκύλωση αυτών που εκτελούν εντολές είναι απλωμένη σε όλη την χώρα και σε όλα τα επίπεδα κρατικής λειτουργίας. Με το απλό αιτιολογικό “εκτελώ εντολές” από τον κλητήρα του κάθε Δήμου μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια της κρατικής μηχανής έστηναν και στήνουν εκατομμύρια αντίσκηνα σε βάλτους. Η οργισμένη αγανάκτηση των Κεφαλλονιτών αυτές τις στιγμές ήταν και είναι η καθημερινότητα όλων που τους έλαχε να έχουν αλισβερίσι με τις κρατικές μηχανές. Πάντα περνάει σε δεύτερο πλάνο γιατί στο πρώτο πλάνο πρέπει να προβάλλονται οι ανεγκέφαλες ενέργειες των σωτήρων και των εντολοδόχων τους.

Τι σημαίνει εκτελώ εντολές; Είναι λογικό ο στρατιώτης να δέχεται διαταγές, αλλά αυτός που πληρώνεται από το Κράτος και κάνει το σχεδιασμό δράσης δεν βλέπει ότι βάζει τον άμαχο πληθυσμό να κάνει σλάλομ σε ναρκοπέδιο; Σε πόσα καθημερινά σλάλομ μάς έχουν βάλει όλοι αυτοί που “εκτελούν εντολές”; Βέβαια, αν έβαζαν στο βαλτωμένο γήπεδο σε ένα αντίσκηνο να κοιμηθεί ένα βράδυ τόσο ο κρατικός εγκέφαλος όσο και ο επικεφαλής της στρατιωτικής μονάδας θα το σκέφτονταν καλύτερα για το πού θα έστηναν σκηνές.

Όταν όλοι αυτοί που “εκτελούν εντολές” ξέρουν εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να υποστούν καμία επίπτωση των εντολών που δέχονται και εκτελούν, πιστεύοντας ότι δεν θα βρεθούν ποτέ στην μοίρα των σεισμόπληκτων, των εισφορόπληκτων, των αρρωστόπληκτων, των καταιγιδόπληκτων και πάει λέγοντας. Στο μυαλό τους -αν διαθέτουν ακόμα- έχει περάσει ένα είδος αθανασίας και ανοσίας που μέσα στην βόλεψή τους, τούς κάνει να μην βλέπουν τίποτε άλλο εκτός από την εντολή που πρέπει να βγάλουν εις πέρας με οποιοδήποτε αντίτιμο.

Τα κωμικοτραγικά που εξελίσσονται στην Κεφαλλονιά θυμίζουν έκτακτα καρδιολογικά περιστατικά που ο ασθενής έπεφτε στο πάτωμα των εξωτερικών ιατρείων και η νοσοκόμα έλεγε στον συνοδό “πάρτε το κυπελλάκι και φέρτε μου τα ούρα του”. Έτσι ήταν το πρωτόκολλο. Πρώτα τα ούρα να μείνουν ζωντανά και θα δούμε αν επιβιώσει ο ασθενής.

Οι Κεφαλλονίτες δεν ζουν μόνο το δράμα της ολοκληρωτικής καταστροφής αλλά και το δράμα των επισκέψεων του κρατικού μηχανισμού, πολιτικών και άλλων αυτόκλητων σωτήρων (εκλογές έρχονται) για να τους συμπαρασταθούν. Όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι το βράδυ θα πάνε στα ζεστά κρεβάτια και στα σίγουρα σπίτια τους έχοντας στην άκρη του ανύπαρκτου μυαλού τους ότι “τούς δουλέψαμε τους μαλάκες”. Ακριβώς όπως “δουλεύουν και όλους τους μαλάκες” όλης της υπόλοιπης Ελλάδας. Μέρα με τη μέρα περιμένουμε να στηθεί και κανένας τηλεμαραθώνιος για βοήθεια στο ταλαίπωρο νησί μπας και συγκινηθεί η μικρή Ελενίτσα και σπάσει τον κουμπαρά της να μαζέψουν λεφτά να τα διαχειριστεί ένας νέος Μολυβιάτης.

Το τι χρήμα έχουν να μαζέψουν από την καταστροφή δεν λέγεται. Άσε που μετά τις επαναστατικές ομιλίες του Αλέξη στο Παρίσι, η Ευρώπη των Λαών θα τρέξει σύσσωμη να γράψει δακρύβρεχτο κειμενάκι με τίτλο “Είμαστε όλοι Κεφαλλονίτες”, η δε φιλόσοφος Ναόμι Κάμπελ θα συναντήσει τον Αλέξη στην Κεφαλλονιά για μία συζήτηση με τίτλο “Το Μέλλον της Σεισμόπληκτης Κεφαλλονιάς στον 21ο αιώνα”. Με την επίσκεψη του Γ.Γ. του ΚΚΕ, Κουτσούμπα, αναμένονται χιλιάδες εργάτες λατινοαμερικανικών χωρών διότι δεν έστελνε το κόμμα τζάμπα κάποιους συντρόφους παλιότερα να μαζεύουν καφέ και ζαχαροκάλαμα βοηθώντας τους ανήμπορους εργάτες της Νικαράγουα και της Κούβας. (Να μην ξεχάσουν να βγάλουν και αναμνηστικές φωτογραφίες για το βιογραφικό τους).

Η εντολή που έπρεπε να δοθεί από ένα Κράτος, που ξέρει πού βρίσκεται και ξέρει πού πάει, είναι μία: “Η Κεφαλλονιά έπεσε, χτίζουμε την Κεφαλλονιά”. Εντολή που δεν μπορούν να δώσουν οι κλητήρες της ΕΕ οι οποίοι απαρτίζουν το πολιτικό προσωπικό της χώρας εφόσον ποτέ δεν άκουσαν τον γδούπο από τον σεισμό που προκάλεσαν οι ίδιοι, ως στρατιωτάκια των ταγμάτων Ρίχτερ, σαρώνοντας συθέμελα καθετί Ελληνικό. Διότι και αυτοί “εντολές εκτελούσαν”.-

 

http://lazarouyiannis.blogspot.gr/

Τεχνητό σεισμό στην Αθήνα ετοιμάζει η κυβέρνηση. Του Πιτσιρίκου

Μετά τους σεισμούς της Κεφαλονιάς, τεχνητό σεισμό στην Αθήνα ετοιμάζεται να προκαλέσει η κυβέρνηση Σαμαρά, με σκοπό να κερδίσει τις εκλογές και να διατηρηθεί στην εξουσία. Τεχνητοί σεισμοί θα προκληθούν και σε άλλες περιοχές της χώρας που τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας παρουσιάζονται πεσμένα και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το προβάδισμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου, ο τεχνητός σεισμός θα προκληθεί στην Αθήνα, με την χρήση ισχυρών ηλεκτρομαγνητικών παλμών.

Με εντολή Σαμαρά, ο σεισμός της Αθήνας έχει προγραμματιστεί για τις 14 Φεβρουαρίου, στις 10:32 το πρωί, και θα έχει μέγεθος 6 Ρίχτερ.

Αμέσως μετά τον σεισμό της Αθήνας, θα διεξαχθεί δημοσκόπηση και, αν το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει ανέβει, με εντολή Σαμαρά θα προκληθεί και νέος σεισμός στις 22 Φεβρουαρίου με μέγεθος 7 Ρίχτερ.

Αν και πάλι η Νέα Δημοκρατία δεν περάσει μπροστά στις δημοσκοπήσεις, με εντολή Σαμαρά θα προκληθεί στην Αθήνα σεισμός μεγέθους 8 Ρίχτερ.

Πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου αναφέρουν πως, αν οι κάτοικοι των άλλων περιοχών της χώρας παραδειγματιστούν από την ισοπέδωση της Αθήνας και τον θάνατο 2 εκατομμυρίων Αθηναίων –και δηλώσουν πως θα ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία-, ο Αντώνης Σαμαράς θα δώσει εντολή να μην προκληθεί άλλος τεχνητός σεισμός.

 http://pitsirikos.net/

ΟΡΓΙΟ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ – Στα δίχτυα του ΣΔΟΕ ο βουλευτής Π. Χαϊκάλης, αγρότες, έμποροι, εργολάβοι

Ο Παύλος Χαϊκάλης είναι ο βουλευτής που φοροδιέφευγε και πιάστηκε στα δίχτυα του ΣΔΟΕ.

«Είναι μία υπόθεση που είχε ανακύψει προ εξαμήνου με την αμοιβή μου για ένα τηλεοπτικό σποτ το 2007. Εχω δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις στο ΣΔΟΕ και δεν ανέμενα την αποσπασματική δημοσιοποίηση της υπόθεσης αυτής. Η εμπλοκή του ονόματός μου έχει καθαρά πολιτική σκοπιμότητα».

Αυτό ανέφερε στο vima.gr o βουλευτής των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» Παύλος Χαϊκάλης σχετικά με ανακοίνωση του ΣΔΟΕ «ότι πολιτικό πρόσωπο το έτος 2007 δεν έκοψε δύο αποδείξεις ύψους 55.000 ευρώ» το οποίο -όπως προκύπτει από σχετικό ρεπορτάζ- αφορούσε τον ίδιο.

Όπως σημείωσε ο κ. Χαϊκάλης «εκείνη την χρονιά είχα καταβάλει σε φόρους άνω των 150.000 ευρώ και δεν μπορεί να μου καταλογίζεται φοροδιαφυγή. Απλώς επειδή εκείνο τον καιρό με απασχολούσε και ένα προσωπικό πρόβλημα και υπήρξε μια μεταβολή των φορολογικών δεδομένων μου δεν δήλωσα εκ παραδρομής αυτό το ποσό. Εχω δώσει σχετικές εξηγήσεις στο ΣΔΟΕ, και απότι γνωρίζω εκείνοι αναμένουν και την σχετική απάντηση από την διαφημιστική εταιρεία».

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΔΟΕ

Όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση του ΣΔΟΕ,  «σε πολιτικό πρόσωπο περαιώθηκε φορολογικός έλεγχος για την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας και καταλογίσθηκε παράβαση για μη έκδοση 2 φορολογικών στοιχείων ύψους 55.000 ευρώ για τη χρήση 2007».

Αναλυτικότερα, το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, στο πλαίσιο των ελέγχων και ερευνών για την πάταξη του οικονομικού εγκλήματος, της διαφθοράς και του παράνομου πλουτισμού, διαπίστωσε και απέστειλε στον αρμόδιο Οικονομικό Εισαγγελέα και τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ., σημαντικές περιπτώσεις φοροδιαφυγής και αδήλωτων εισοδημάτων, κατά το μήνα Ιανουάριο 2014, ως ακολούθως:

Στην Αττική:

• Δέκα (10) επιχειρήσεις έλαβαν εικονικά φορολογικά στοιχεία ύψους 10.865.000€.
• Εννέα (9) επιχειρήσεις εξέδωσαν πλαστά και εικονικά στοιχεία ύψους 6.470.000€.
• Επιχείρηση με αντικείμενο αγοραπωλησία χρυσών λιρών, δεν εξέδωσε για το 2013 φορολογικά στοιχεία ύψους 9.528.000€ και δεν καταχώρησε για τα έτη 2011 και 2012 φορολογικά στοιχεία αγορών 11.489.000€.
• Ιατρός χειρουργός οφθαλμίατρος δεν εξέδωσε αποδείξεις προς ασθενείς ύψους 1.561.000€.
• Δημοτική Επιχείρηση Δήμου της Αττικής δεν εξέδωσε σε 932 πελάτες φορολογικά στοιχεία ύψους 54.794€.
• Κατάστημα ενδυμάτων στον Ταύρο με ενδύματα προελεύσεως Κίνας, δεν έλαβε παραστατικά για αγορές 353.000€.
• Σε δύο (2) επιχειρήσεις καφετέρια και εστιατόριο, διαπιστώθηκε κατά τον έλεγχο από το Σ.Δ.Ο.Ε. ότι χρησιμοποιούσαν παραποιημένο σύστημα-μηχανισμό Η/Υ ώστε να μην εμφανίζoνται τα έσοδα σε 7420 συναλλαγές.
• Η Επιχειρησιακή Διεύθυνση Ειδικών Υποθέσεων Αθηνών (Ε.Δ.Ε.Υ.Α.), στα πλαίσια ερευνών με παράνομες χρηματοδοτήσεις – επιδοτήσεις, διαπίστωσε και υπέβαλλε 6 πορίσματα για έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων ύψους 1.270.000€.
• Σε πολιτικό πρόσωπο περαιώθηκε φορολογικός έλεγχος για την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας και καταλογίσθηκε παράβαση για μη έκδοση 2 φορολογικών στοιχείων ύψους 55.000€ για τη χρήση 2007.
• Ασφαλιστική εταιρεία της οποίας η άδεια είχε ανακληθεί, υπερτιμολόγησε το τίμημα εξαγοράς ακινήτου κατά 4.000.000€ με σκοπό την εξαπάτηση της εποπτεύουσας αρχής για την ανανέωση της άδειας λειτουργίας.
• Σε συνεργασία με τις Ολλανδικές Αρχές, ελέγχθηκαν 68 Έλληνες φορολογούμενοι οι οποίοι είχαν αποκρύψει εισοδήματα 1.570.000€.
• Φυσικό πρόσωπο, πρώην πιλότος Ο.Α. δεν δήλωσε εισοδήματα 1.457.000 €

Στη Θεσσαλονίκη

• Διαπιστώθηκε ότι Διευθύντρια Δημόσιου Νοσοκομείου είχε προσαύξηση οικογενειακής περιουσίας κατά 631.937€. Σχηματίστηκε δικογραφία και απεστάλη στον κ. Εισαγγελέα Διαφθοράς Θεσ/κης.
• Σε μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία καταλογίσθηκε παράβαση 7.000.000€ για λήψη εικονικών τιμολογίων από offshore εταιρεία.
• Αθλητικά σωματεία εξέδωσαν εικονικά τιμολόγια σε διάφορες επιχειρήσεις και καταλογίσθηκαν πρόστιμα ύψους 5.376.000€. Υπήρξε ήδη παραδοχή για εικονικότητα 1.870.000€ και καταβλήθηκαν τα προβλεπόμενα πρόστιμα.
• Σε Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης διαπιστώθηκε ζημία σε βάρος του Ιδρύματος από κακοδιαχείριση στα μισθώματα των κυλικείων. Υποβλήθηκε δικογραφία στον Εισαγγελέα Διαφθοράς Θεσ/κης.
• Γνωστό μέντιουμ δεν δήλωσε έσοδα 700.000€.

Στη Θεσσαλία

• Επιχείρηση εξέδωσε 140 πλαστά και εικονικά φορολογικά στοιχεία ύψους 1.385.000€. Καταλογίστηκαν πρόστιμα 3.823.000€.

Στην Ήπειρο

• Κοινοπραξία εξέδωσε 4 εικονικά τιμολόγια προκειμένου να εισπραχθούν παράνομες επιδοτήσεις. Επεβλήθη πρόστιμο 1.360.000€.
• Τέσσερεις αυτοκινητιστές έλαβαν 18 εικονικά τιμολόγια ύψους 1.000.000€.

Στη Στερεά Ελλάδα

• Έμπορος αυτοκινήτων δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει καταθέσεις 8.600.000€ που βρέθηκαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς του.
• Επιχείρηση καφετέρια – χονδρικό εμπόριο καφέ χρησιμοποιούσε μη δηλωμένες ταμιακές μηχανές και εξέδωσε κατά τα έτη 2009-2013, 102.977 αποδείξεις χωρίς αυτές να υποβληθούν ποτέ στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. για καταβολή Φ.Π.Α. και λοιπών φόρων.

Στη Δυτική Ελλάδα

• Κατελήφθησαν από το Σ.Δ.Ο.Ε. δύο (2) φορτηγά εφοδιασμού καυσίμων ναυτιλίας να διακινούν λαθραία καύσιμα τα οποία δεν είχαν παραδοθεί σε πλοία. Συνελήφθησαν οι οδηγοί και οδηγήθηκαν ενώπιον του αρμόδιου Εισαγγελέα με την κατηγορία της λαθρεμπορίας.

Ενδεικτικοί έλεγχοι Σ.Δ.Ο.Ε. έτους 2013 σε κατηγορίες με μεγάλη φοροδιαφυγή

Συνολικά υπεβλήθησαν εκθέσεις για 215 περιπτώσεις, με επιβληθέντα πρόστιμα 211.538.000€ και διαπιστωμένη απόκρυψη εισοδήματος 99.751.520€.

http://www.bankwars.gr/