O κατακερματισμός των λαϊκιστών

Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα

Η αχίλλειος πτέρνα κάθε ιδεοληπτικού είναι πάντα τω ψώνιο του. Συνήθως, αναπτύσσει μία ιδιάζουσα ναρκισσιστική «ιδιόλεκτο» με τον εαυτό του, θεωρώντας ότι θα σώσει τον κόσμο! Μπορεί να πιστεύει ότι είναι «εντεταλμένος» από μία ανώτερη δύναμη να στρατευθεί στις δυνάμεις του καλού, το οποίο εκπροσωπείται άλλοτε από την κοινωνική δικαιοσύνη της «ισότητας» κι άλλοτε από τη λάμψη της ανώτερης εθνικής καταβολής. Σε κάθε περίπτωση, ο ιδεοληπτικός διακατέχεται από συνεχείς κρίσεις μεγαλείου που τον ωθούν στην ανάληψη «σωτήριων» για το λαό, πρωτοβουλιών.

Σε ό τι μας αφορά, εξυπακούεται ότι το «ελληνικό» DNA, αποτελεί τη βάση πολλαπλασιασμού επαναστατών και πατριωτών με τέτοια συχνότητα που είναι δύσκολο να βρεθεί αρκετός χώρος για επανάσταση. Με λίγα λόγια παράγουμε πολύ περισσότερους «σωτήρες» από όσους μπορούμε να καταναλώσουμε. Ίσως και γι αυτό συνηθίζουμε να «επαναστατούμε» μεταξύ μας, θέλοντας πάντα να σώσουμε, με το ζόρι, ο ένας τον άλλον.

Μετά και την νέα πολιτική κίνηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, χθες το απόγευμα στο Χυτήριο, πληθαίνουν οι  διεκδικητές του τίτλου της «εθνοσωτήριας» αναμέτρησης, στις επόμενες εκλογές. Εν τω μεταξύ, την προηγούμενη Παρασκευή, είχαμε την ανακοίνωση του κόμματος Καρατζαφέρη- Μπαλτάκου, από την άλλη όχθη του ποταμιού – από το ίδιο νερό βρέχονται αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση…

Έχουμε λοιπόν, από αριστερά τρία κόμματα πάνω από 1%, που θα μπουν με αναγνωρίσιμα πρόσωπα στο παιχνίδι (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, Πλεύση Ελευθερίας) και άλλα δύο από δεξιά (Εθνική Ενότητα, ΑΝΕΛ). Μέχρι να φτάσουμε στις εκλογές, είναι πολύ πιθανόν να αποβληθούν  από την ΝΔ- δύσκολο να φύγoυν από μόνοι τους-  δυο, τρεις ακόμα άστοχοι «πατριώτες» με τις παρέες τους. Και από τον ΣΥΡΙΖΑ, ποιος ξέρει πόσα κομμάτια θα πέσουν από τον ουρανό, σε περίπτωση έκρηξης.

Το αισιόδοξο συμπέρασμα είναι ότι το «κλουβί με τις τρελές» γεμίζει με ικανοποιητική συχνότητα, διασπώντας το, μέχρι πρότινος, αρραγές μέτωπο του «αριστεροδεξιού» κινήματος υπέρ σοσιαλισμού και πατρίδος. Ο καθένας τους φαντάζεται ότι θα μαζέψει τα κομμάτια του παγόβουνου που θα αποκολληθούν και θα πλέουν μόνα στη θάλασσα. Αν ας πούμε, μετά το συνέδριο της ΝΔ, προκύψουν  αντάρτικα εθνικών ομάδων, κάποιος πρέπει να τους δώσει στέγη και τροφή. Δύσκολο να συμβεί με τους ΑΝΕΛ γιατί κυβερνούν, οπότε ο πολύς κύριος Γιώργος πήρε έγκαιρα θέση. Από την άλλη ο Λαφαζάνης, η Ζωή και οι «Ανταρσύες» ετοιμάζονται για τους απογοητευμένους του ΣΥΡΙΖΑ.

Τι θα τους συμβεί στην πραγματικότητα; Το πιθανότερο είναι πως μόνο οι εξ αριστερών σύντροφοι μπορούν να ελπίζουν στην πρόσκαιρη ικανοποίηση του μεγαλείου τους. Γιατί οι «αποδόσεις» δίνουν μεγαλύτερα ποσοστά ανταρτών από τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι από την ΝΔ. Άλλωστε, δύσκολα φεύγει κάποιος από ένα κόμμα που ετοιμάζεται για το μέλλον, απέναντι σε ένα άλλο που προσπαθεί απελπισμένα να σώσει το παρελθόν! Μόνο οι εκδιωχθέντες φαίνεται ότι θα βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να εγκαταλείψουν την ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για να στεγαστούν σε μικρές παράγκες φτωχών παροικούντων την Ιερουσαλήμ. Μέχρι και τον Γιακουμάτο μπορεί να δούμε φιλελεύθερο για να μη φύγει από το μαντρί!

Το ζήτημα είναι ότι ο λαϊκισμός τεμαχίζεται. Σπάει και κατακερματίζεται σε κομμάτια αδύναμα να διεκδικήσουν την είσοδό τους στη Βουλή. Μπορούν να παρασύρουν ποσοστά επαναστατημένου «λαού» αλλά δεν πρόκειται κανένας από αυτούς να βρεθεί σε θέση καθοριστικού παράγοντα των εξελίξεων, μετεκλογικά.

Ποιος ξέρει, ίσως η πρόνοια της Ιστορίας επιφυλάσσει τη διάσπαση των οπαδών του κρατισμού για να δώσει χώρο στην ανανέωση του πολιτικού συστήματος. Μπορεί πάλι, να ανοίγει χώρους ένταξης της κάθε παρέας που θα αρκεστεί σε εσωστρεφείς οραματισμούς και όχι στην άσκοπη και μάταιη διεκδίκηση της εξουσίας.

Στο κάτω κάτω, σε έναν κόσμο που ψάχνει περισσότερη γενναιότητα, τα περιθώρια για τους λαϊκιστές μάλλον στενεύουν στα όρια των ομάδων τους και στα «ειδικά» ακροατήρια που συνήθως γοητεύουν. Μένει να δούμε μόνο που και πως θα καταλήξουν τα απόνερα από την «άγονη πλεύση» του ΣΥΡΙΖΑ στους επόμενους μήνες. Πάντως, οι φιλόδοξοι «κληρονόμοι» φαίνεται να λαμβάνουν θέση περισυλλογής ναυαγών και είναι έτοιμοι να κατεβάσουν τις «σωσίβιες λέμβους»…