«Στα τέσσερα» για το τέταρτο. Και για την εξουσία…

Τα μέτρα θα περάσουν. Και τα κανονικά και τα πρόσθετα. Και ό,τι άλλο χρειαστεί, για να μείνει η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου στην εξουσία έως το 2018. Μέχρι τότε ποιος ζει ποιος πεθαίνει…

Του Γιώργου Καρελιά

Οσοι  πίστεψαν, έστω και για κάποιες στιγμές, ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η περί αυτόν ομάδα της εξουσίας θα κάνουν ηρωική έξοδο ή θα τα σπάσουν με τους δανειστές, θα κάνουν εκλογές και άλλα παρόμοια, ας αλλάξουν πλευρό. Διότι όλα αυτά προϋποθέτουν ότι έχουν αποφασίσει να εγκαταλείψουν την εξουσία.

 Σε ποιους φαίνεται πιθανό κάτι τέτοιο, εκτός από κάποιους αφελείς της αντιπολίτευσης και μερικούς φαντασιόπληκτους δημοσιογράφους; Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ δέχτηκαν να υποστούν τον πολιτικό, ιδεολογικό και προσωπικό διασυρμό με την κωλοτούμπα του θέρους του 2015, υπέγραψαν το τρίτο Μνημόνιο (πρώτο αριστερό), για να έρθουν μερικούς μήνες μετά και να τα πετάξουν στα σκουπίδια;  Και μάλιστα τώρα που, όπως λέει και ξαναλέει έμπλεος υπερηφάνειας ο Πρωθυπουργός (εδώ), αρχίζει το δικό του success story και είμαστε έτοιμοι για την απογείωση της οικονομίας; 

 Οποιοι ανησυχούν ότι η «σκληρή» διαπραγμάτευση και η «αντίσταση» θα οδηγήσει σε σύγκρουση με το Κουαρτέτο και σε έκτακτα γεγονότα, ας ησυχάσουν και παραγγείλουν το αρνάκι του Πάσχα. Η συμφωνία είναι έτοιμη από καιρό. Τα περί πρόσθετων μέτρων, που θα νομοθετηθούν τώρα, αλλά θα εφαρμοστούν το 2018, αν χρειαστεί, δεν αποτελούν κανένα εμπόδιο. Αλλωστε, όπως  είπε ο χιουμορίστας Ευκλείδης, το κυβερνητικό τσούρμο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει πολλές ιδέες για το πώς μπορεί να ξεπεραστεί αυτό το «εμπόδιο».

 Κι επειδή έχουμε να κάνουμε με τσούρμο, όπως ευστόχως είχε αποφανθεί ο προκάτοχος του Ευκλείδη, Γιάνης (αχ όσο λείπει η αύρα του από τα Eurogroup), μην σας παραξενεύουν ορισμένα παλαβά που βλέπετε και ακούτε εν τω μεταξύ. Οπως το ότι ένας υπουργός (του Τσίπρα) κατακεραύνωσε τον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ (κι αυτός του Τσίπρα είναι) με πρωτοφανείς εκφράσεις και βαριά υπονοούμενα (εδώ). Ούτε ότι ο Τσίπρας έβαλε την επί της προπαγάνδας Ολγα να «αδειάσει» (σιγά…) τον υπουργό , αντί να τον φωνάξει ο ίδιος και να του πει: «Σύντροφε, δεν έκανα λάθος που έβαλα τον Πιτσιόρλα στο ΤΑΙΠΕΔ, εσύ είσαι το λάθος και άντε γεια».

 Αυτά τα κάνουν οι πρωθυπουργοί που κουμαντάρουν κανονικές κυβερνήσεις και όχι τσούρμο. Στο τσούρμο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χρειάζονται όλοι. Χρειάζεται ο Πιτσιόρλας του ΤΑΙΠΕΔ, για να πουλήσει κανένα περιουσιακό στοιχείο (εδώ), όπως απαιτούν οι δανειστές. Χρειάζονται, όμως και ο Δρίτσας, ο Σπίρτζης και ο Σκουρλέτης, για να τον βρίζουν κάνοντας «αντίσταση». Ετσι ώστε να μπορεί  να λέει ο Ευκλείδης στο Eurogroup ότι θα υλοποιήσουμε τη συμφωνία και ο Αλέξης στους (ακόμα…) αφελείς ΣΥΡΙΖΑίους ότι η «αντίσταση» απέδωσε 5,4 δισεκατομμύρια μέτρα τώρα συν 3,5 δισεκατομμύρια το 2018, που δεν θα εφαρμοστούν, γιατί εν τω μεταξύ θα έχουμε απογειωθεί. Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει μέχρι τότε.

 Συνοψίζουμε, για όποιον δεν το έχει καταλάβει ακόμα: Ο κ. Τσίπρας και η ομάδα εξουσίας περί αυτόν θα αποδεχθούν καθετί, όσο βαρύ κι αν είναι, γιατί έχουν (ή έτσι νομίζουν) σχεδόν τρία χρόνια εξουσίας μπροστά τους. Τα μέτρα θα τα περάσουν όλα – και τα αναμενόμενα των 5,4 δισεκατομμυρίων και τα πρόσθετα των 3,5 δισεκατομμυρίων για μελλοντική χρήση.

Κι ας «απειλεί» ο Τσίπρας με «παραίτηση» τους Ευρωπαίους, αν τον πιέσουν για τα πρόσθετα. Θα βρει τρόπο. Oπως είπε κι ο Ευκλείδης, «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  έχει πολλές ιδέες» επ’ αυτού. Δεν θα τα πει πρόσθετα μέτρα. Είναι έτοιμος ο Μηχανισμός Δέσμευσης, που ικανοποιεί τους δανειστές και χρυσώνει το χάπι  στους βουλευτές. Για να τον ψηφίσουν -κι αυτόν και όλα-χωρίς ενοχές.

 Εν κατακλείδι, αφού ο κ. Τσίπρας λέει ότι έρχεται το τέλος της κρίσης και αφού ο κ. Καμμένος έχει πει ότι το Πάσχα θα βγούμε από το Μνημόνιο (εδώ), δεν έχουν σε τίποτα να μας πουν ότι καταργούν το (δικό τους) τρίτο Μνημόνιο, για να υπογράψουν  το …τέταρτο! Τι  κι αν το υπογράψουν «στα τέσσερα» και ως Μηχανισμό Δέσμευσης; Αλλοι θα το(ν) εφαρμόσουν.

 Σας φαίνονται σουρεαλιστικά όλα αυτά; Και όμως είναι η σκληρή πραγματικότητα, όπως τη ζούμε και θα τη ζήσουμε και τα επόμενα χρόνια.

 ΥΓ: Το παρόν άρθρο αποτελεί συμβολή στην προσπάθεια να αποκαλυφθούν οι ευρύτεροι κυβερνητικοί στόχοι και χειρισμοί. Αυτήν την προσπάθεια θα έπρεπε να ενισχύουν οι δημοσιογράφοι σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και, παράλληλα, να προβάλλουν το δικό τους πρόβλημα (άμεση απειλή για λουκέτο στο Ταμείο Υγείας τους). Χωρίς αυτόν το συνδυασμό, οποιαδήποτε απεργία, διαρκείας ή μη, που δεν ενοχλεί την κυβέρνηση, δεν θα έχει αποτέλεσμα.