«Επιμήκυνση»: Ένα 50ετές (!) Μνημόνιο. Του Νίκου Μπογιόπουλου

Λαέ μου περιούσιε/ λαέ μου κουρελή/ Για τη χαρά σου θλίβομαι/ το κέφι σου με πνίγει/ Άλλοτε πλήρωνες φθηνά/ για να γλεντούν πολλοί/ Τώρα πληρώνης ακριβά/ για να γλεντούν ολίγοι» (Γεώργιος Σουρής)

   Μια νέα «εθνική επιτυχία» βρίσκεται στα σκαριά. Πρόκειται για την περίφημη «επιμήκυνση» της αποπληρωμής του χρέους.

   Σημειώνουμε ότι σύμφωνα με τον Στίγκλιτς, μέσα από αυτήν τη διαδικασία, οι χρεωμένες χώρες κατέβαλαν στους πιστωτές τους για αποπληρωμή παλιότερων χρεών το διάστημα 1984 - 2000 το αστρονομικό ποσό των 4,6 τρισ. δολαρίων!

   Όσο για τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας αποδεικνύουν τι κρύβεται πίσω από τις «επιμηκύνσεις» και τις διάφορες «τεχνικές» διατήρησης της λεγόμενης «βιωσιμότητας του χρέους»: Στις αρχές του 1980 το χρέος που είχαν 109 «πιστολήπτριες» χώρες προς τους πιστωτές τους ήταν 430 δισ. δολάρια. Παρά το γεγονός ότι μέχρι το 1986 είχαν πληρώσει σε τόκους 336 δισ. δολάρια, στο τέλος της ίδιας χρονιάς είχαν φτάσει να χρωστάνε πάνω από 880 δισ. δολάρια. Μέσα σε μια εξαετία, δηλαδή, χρωστούσαν ποσό υπερδιπλάσιο από εκείνο που αρχικά είχαν δανειστεί, και ενώ την ίδια ώρα είχαν ήδη πληρώσει σε τόκους τα 4/5 των αρχικών δανείων!

   Πρόκειται για «τεχνικές» εκ μέρους των πιστωτών μέσα από τις οποίες ο λογαριασμός αυτός δεν τελειώνει ποτέ. Αντίθετα, σε κάθε προηγούμενο λογαριασμό χρεών, επέρχεται - όπως περιέγραφε ο Λένιν - ένας «τοκογλυφικός επιπρόσθετος λογαριασμός πάνω σε εκείνον που 20 φορές ως τώρα πληρώθηκε».

   Στο παρόν σημείωμα, ωστόσο, δεν θα σταθούμε σε κορυφαία ζητήματα, όπως:

• Τι είναι το χρέος.
• Ποιοι και πως το προκάλεσαν στην Ελλάδα.
• Τι εννοούν όσοι μιλούν περί «βιωσιμότητας του χρέους» στην ελληνική πραγματικότητα.
• Που πάνε τα δάνεια που δημιουργούν το χρέος.
• Και – κυρίως – τι παίρνει ο λαός από αυτά τα δάνεια, τα οποία, εκείνοι που τα συνάπτουν και τα ξεκοκαλίζουν, τον εξαναγκάζουν μετά να τα αποπληρώνει σαν να ήταν δικά του χρέη.  

(σσ: Για τα θέματα αυτά θα μας δοθεί η ευκαιρία να αναφερθούμε σε επόμενα σημειώματα της στήλης).

   Σήμερα θα περιοριστούμε σε μια εξαιρετικής σημασίας – κατά τη γνώμη μας – υπενθύμιση. Την υπενθύμιση για ένα γεγονός που δεν ανάγεται στο απώτατο παρελθόν. Που συνιστά κομμάτι της ζώσας Ιστορίας. Εξηγούμαστε: Το «πανηγύρι» που πάει να στηθεί από την κυβέρνηση με σημαία την «επιμήκυνση» είναι… ξαναζεσταμένο. Πρόκειται για το δεύτερο τέτοιο «πανηγύρι», μέσα σε μόλις τρία χρόνια, για το ίδιο θέμα!

   Αλήθεια, πώς και (κάνουν ότι) το ξεχνούν: Τη «σωτηρία» της «επιμήκυνσης του χρέους» την ζήσαμε ήδη από το 2011! Ήταν 25 Μάρτη 2011 όταν οι μόνιμοι τελάληδες για «δόξες» όπως το «Μάαστριχτ», η «ΟΝΕ», το «ευρώ», η «Μεγάλη Ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων», ο «Μηχανισμός Στήριξης» κοκ. έγραφαν διθυράμβους σε εφημερίδες και απήγγειλαν παιάνες από κανάλια για την «μεγάλη εθνική επιτυχία» του Γιώργου Παπανδρέου. Ήταν τότε που ο πρώην πρωθυπουργός είχε επιστρέψει από τη Ευρωενωσιακή Σύνοδο των Βρυξελλών κουβαλώντας στις βαλίτσες του το μεγάλο κατόρθωμα της «επιμήκυνσης»…
   Το πόσο σπουδαίο ήταν εκείνο το κατόρθωμα, το είδαμε σχετικά νωρίς. Ένα μόλις χρόνο αργότερα (παρά την… «σωτηρία» της «επιμήκυνσης») οδηγηθήκαμε στην άλλη περιλάλητη «επιτυχία», εκείνη του PSI. Οδηγηθήκαμε σε νέο Μνημόνιο. Οδηγηθήκαμε σε νέα δανειακή σύμβαση…
   Τι κρύβεται, λοιπόν, πίσω από τον εκκωφαντικό θόρυβο που θα επιχειρήσουν να προκαλέσουν τα καθεστωτικά «ταρατατζούμ» για την νέα «επιμήκυνση», αν και όταν αυτή υπάρξει; Τι θα σημαίνει η ευόδωση του γερμανικού σχεδίου (σσ: περί αυτού πρόκειται) όσον αφορά την διαδικασία αποπληρωμής του ελληνικού δημόσιου χρέους;
   Θα το δούμε λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που είχαν προκύψει από την προηγούμενη «επιμήκυνση». Και συγκεκριμένα: Το γράφημα που ακολουθεί δεν είναι δικής μας έμπνευσης. Είναι του υπουργείου Οικονομικών. Είχε εκδοθεί από την τότε κυβέρνηση τον Μάρτη του 2011 με στόχο να προπαγανδίσει τα «κέρδη» της χώρας από τις αποφάσεις της συνόδου της ΕΕ στις 25 του ίδιου μήνα. Στην ανακοίνωσή του το υπουργείο παρουσίαζε τη διαρρύθμιση του δημόσιου χρέους και κατέγραφε το ποσό των ετήσιων αποπληρωμών που – μετά την «επιμήκυνση» - θα έπρεπε να καταβάλλει η Ελλάδα μέχρι το έτος… 2057!

   































Ρίχνοντας κανείς μια ματιά στις αποπληρωμές χρεών που θα έπρεπε να πληρώνει η Ελλάδα μέχρι το 2021, διαπίστωνε το εξής εξωφρενικό: Ο ελληνικός λαός, από το 2011 μέχρι και το 2021, θα έπρεπε να έχει καταβάλει σε τόκους και χρεολύσια πάνω από 480 δισ. ευρώ!
   Το μεγάλο «επίτευγμα», δηλαδή, της τότε «επιμήκυνσης», που έφερε νέα Μνημόνια, νέα Μεσοπρόθεσμα, νέους εφαρμοστικούς, νέα χαράτσια, νέα «κουρέματα» σε μισθούς και συντάξεις, ήταν ότι μέσα σε μια δεκαετία ο λαός θα έπρεπε, σε συνθήκες απηνούς λιτότητας, κατάλυσης κάθε εργασιακού δικαιώματος, ανελέητης φοροεπιδρομής, να υποστεί και αφαίμαξη ίση με μισό τρισεκατομμύριο! Θα έπρεπε, δηλαδή, στο διάστημα μιας δεκαετίας να έχει πληρώσει με το αίμα του σε εγχώριους και ξένους δανειστές ποσό μεγαλύτερο από δύο ολόκληρα ΑΕΠ της χώρας! Και θα έπρεπε να βιώνει αυτό το καθεστώς, της τροικανής εποπτείας και της ευρωενωσιακής επιτήρησης μέχρι… 2057!

   Αυτό ήταν, τότε, το «επίτευγμά τους». Συνεπώς ρωτάμε: Δεδομένου ότι σήμερα, τόσο η διάρθρωση του χρέους (βλέπε αναλυτικά στο άρθρο του Ν.Χατζηνικολάου στη «RealNews» και στοhttp://www.enikos.gr/my-blog/232560,Gianni_don%E2%80%99_t_forget_it!.html) όσο και οι αποφάσεις της ΕΕ που ακολούθησαν έχουν ως συνέπεια την επιβολή ενός καθεστώτος εποπτείας και επιτήρησης μέχρι… το 2070, από πού προκύπτει ότι αυτή η νέα πεντηκονταετής «επιμήκυνση», που προωθεί η Γερμανία, θα είναι «σωτηρία»; Ότι δεν θα είναι ένα νέο και μάλιστα 50ετές (!) Μνημόνιο;

Εκτός, βέβαια, αν κάποιος θεωρεί ως επαρκή «ασφαλιστική δικλείδα» ότι, σήμερα, την… «διαπραγμάτευση» με την Μέρκελ και με τον Σόιμπλε για την «επιμήκυνση» δεν την κάνει ο Παπακωνσταντίνου. Την κάνει ο«ξέχασέ το, Γιάννης» Στουρνάρας…

Υστερόγραφο:
Χτες, ανήμερα της τιτάνιας μάχης του Γιάννη Στουρνάρα στις Βρυξέλλες για την «επιμήκυνση» του δημόσιου χρέους, ήταν η επέτειος της γέννησης του Καρλ Μαρξ. Ευκαιρία, λοιπόν, να πάρουμε μια γεύση από την άποψη του Μαρξ για το χρέος:

«Το δημόσιο χρέος, δηλαδή το ξεπούλημα του κράτους - αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος - βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού είναι το δημόσιο χρέος τους(...). Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo (πιστεύω) του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος» (Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», Τόμος Α', σελ. 779).
Με άλλα λόγια: Το δημόσιο χρέος δεν είναι παρά εκείνος ο πλούτος που ανήκει στον λαό, αλλά που κάποιοι (τους οποίους φανταζόμαστε τους γνωρίζει ο κ.Στουρνάρας) τον έχουν κλέψει από το λαό! Αυτά έγραφε ο Κάρολος Μαρξ για το δημόσιο χρέος. Ένας διανοητής στη σκέψη του οποίου θα επανέλθουμε αύριο. Και τούτο, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι ο Μαρξ – κατά δήλωση του ίδιου του κ.Στουρνάρα - είναι ένας από τους πιο αγαπημένους διανοητές του κ.Στουρνάρα…

enikos.gr

Τροπολογία ΣΥΡΙΖΑ: Να πληρώνουν τα χρέη τους κόμματα που αλλάζουν όνομα ή ΑΦΜ

Τροπολογία με την οποία κόμματα που αλλάζουν όνομα ή ΑΦΜ να υποχρεούνται να πληρώνουν τα δάνεια που έχουν υπογράψει, κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Η τροπολογία υπογράφεται από 13 βουλευτές.

Σύμφωνα με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ «δημιουργείται η νομική έννοια της διαδοχής στα πολιτικά κόμματα, όσον αφορά τις οφειλές τους από τη λειτουργία τους, ώστε να διασφαλίζονται το Δημόσιο και οι τράπεζες αλλά και οι εργαζόμενοι σε περίπτωση αλλαγής της νομικής προσωπικότητας ή και φορολογικής ταυτότητας».

Επίσης «ορίζεται η έννοια του μετασχηματισμού και της δημιουργίας καθολικής διαδοχής μεταξύ κομμάτων ενδεικτικά, προκειμένου να περιλαμβάνονται και άλλες παρόμοιες διαδικασίες αλλαγής».

Δημιουργείται ακόμη «αρμοδιότητα του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου να αποφαίνεται επί αμφισβητήσεων καθενός που έχει έννομο συμφέρον από την εφαρμογή της διάταξης, είτε αυτό είναι το νέο κόμμα, ή τα μέλη του συλλογικού οργάνου του μετασχηματισθέντος κόμματος, είτε οι δανειστές τους».

Ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει:

• Κόμματα τα οποία προέρχονται από το μετασχηματισμό κομμάτων που έχουν εκλεγεί στις τελευταίες εθνικές ή ευρωπαϊκές εκλογές θεωρούνται καθολικοί διάδοχοι των κομμάτων από τα οποία προέρχονται ως προς το σύνολο των οφειλών τους προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τους εργαζόμενούς τους, τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, τους οργανισμούς κοινής ωφέλειας και κάθε τρίτον με τον οποίον είχαν συναλλαγές, ανεξαρτήτως εάν το εκ μετασχηματισμού προερχόμενο κόμμα απέκτησε νέο ΑΦΜ  και κατέθεσε  νέα δήλωση στον Άρειο Πάγο κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 29 παρ. 1  του νόμου 3023/2002.
• Ως μετασχηματισμός κομμάτων για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου, νοείται, ενδεικτικά, η συγχώνευση δύο ή περισσοτέρων κομμάτων, η αλλαγή ονομασίας, η ίδρυση νέου κόμματος  στη θέση άλλου που διέκοψε την λειτουργία του, και γενικά κάθε αλλαγή στα χαρακτηριστικά του κόμματος που οδηγεί στη δημιουργία νέας νομικής προσωπικότητας και φορολογικής ταυτότητας.

Αμφισβητήσεις εγειρόμενες ως προς την εφαρμογή των διατάξεων αυτών επιλύονται με απόφαση του Αρείου Πάγου στον οποίο προσφεύγει οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον».

Την τροπολογία υπογράφουν: Ευκλείδης Τσακαλώτος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Νίκος Βούτσης, Νάντια Βαλαβάνη, Μαρία Διακάκη, Δημήτρης Γελαλής, Δημήτρης Γάκης, Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, Κατερίνα Ιγγλέζη, Κώστας Δερμιτζάκης, Στέφανος Σαμοΐλης, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος.

http://www.koutipandoras.gr/

Χαράλαμπος Πατσής - Υποψήφιος Σύμβουλος της Δημοτικής Κοινότητας Ανθούσας με το Συνδυασμό "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"

Γεννήθηκα στη Φίλια Λέσβου το 1961. Κατοικώ τα τελευταία 20 χρόνια στην Ανθούσα Δήμου Παλλήνης και είμαι πατέρας τριών παιδιών.

Είμαι πτυχιούχος Εργοδηγός Ηλεκτρολόγος , απόφοιτος της Σιβιτανιδείου Σχολής. Τελώ επί 28 χρόνια ως Εργολάβος Ιδιωτικών και Δημόσιων Ηλεκτρομηχανολογικών Έργων. 

Είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανελληνίου Σωματείου Εργολάβων Ηλεκτρολόγων καθώς και αντιπρόσωπος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργοληπτών Ηλεκτρολόγων Ελλάδας. 

Είχα ενεργή συμμετοχή στα Διοικητικά Συμβούλια του Εξωραϊστικού Συλλόγου Ανθούσας και του Συλλόγου Ατλαντίς Ανθούσας . Κύριο μέλημα μου ήταν και είναι η ένταξη της Ανθούσας στο σχέδιο πόλης και πολλών άλλων προβλημάτων τα οποία δυστυχώς δεν έχουν ακόμη επιλυθεί.

Συμμετέχοντας στο Συνδυασμό ‘’Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο’’, θα προσπαθήσω για την άμεση ένταξη της Ανθούσας στο σχέδιο πόλης και την επίλυση καθημερινών αναγκών υγείας- παιδείας –συγκοινωνίας κλπ, λέγοντας μόνο αλήθειες στους δημότες με καθημερινή επαφή μαζί τους.

Με τον αγώνα όλων μας, πιστεύω ότι μπορούμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας ένα πρότυπο δημοτικού διαμερίσματος.

http://pa-pallini.blogspot.gr/

Ευαγγελία Μπάλλα - Υποψήφια Δημοτικός Σύμβουλος Παλλήνης, στην Δημοτική Ενότητα Γέρακα, με τον Συνδυασμό "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"

Είμαι κάτοικος Γέρακα από το 2005.

 Έχω αποφοιτήσει από την Νομική Σχολή Αθηνών και εργάζομαι από το 2001 αρχικά ως έμμισθη δικηγόρος και ήδη από το 2005 ως ελεύθερη επαγγελματίας έχοντας αποκτήσει εξειδίκευση στο τομέα του δικαίου μεταφορών και της επανείσπραξης επισφαλών απαιτήσεων συνεργαζόμενη με ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία. 

Είμαι παντρεμένη και έχω τρία παιδιά.

Στην τελική απόφαση να ασχοληθώ ενεργά με τα καίρια θέματα που απασχολούν το Δήμο μας συντέλεσε και η προσωπική εμπειρία που έχω όλα αυτά τα χρόνια από την αδιαφορία των αρμόδιων δημοτικών αρχών σε θέματα μείζονος σημασίας όπως είναι για παράδειγμα κεραίες κινητής τηλεφωνίας δίπλα στα σπίτια που κατοικούμε ή η εγκληματική παράλειψη τοποθέτησης φαναριών σε κομβικά σημεία της πόλης μας.

 Είμαι πλέον πεπεισμένη ότι είναι μάταιο να παρεμβαίνεις μόνος αν ο ίδιος ο Δήμος δεν μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες σε συλλογικό επίπεδο παρέχοντας βιώσιμες λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των κατοίκων πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες μέσα από συνετή και ορθολογική διαχείριση των πόρων και θέτοντας προτεραιότητες όπως η ανεργία, η παιδεία, το περιβάλλον.

Κωνσταντίνα Ποράβου - Υποψήφια Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Παλλήνης με το Συνδυασμό "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"

Γεννήθηκα στην Ικαρία καί κατοικώ στο Πανόραμα Παλλήνης από το 1991.

Υπήρξα Γραμματέας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο Α' Γυμνάσιο Παλλήνης.

Ήμουν μέλος στον Εξωραϊστικό Πολιτιστικό Σύλλογο Πανοράματος Παλλήνης για τον συντονισμό Πολιτιστικών δράσεων.

Είμαι Υποψήφια Σύμβουλος για το Τοπικό Συμβούλιο Παλλήνης με τον Συνδιασμό "Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο"

Πιστεύω πώς για να γίνει η Πόλη μας Καλύτερη, θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός στις απόψεις των Δημοτών και να ακούγονται και μετά τις εκλογές.

http://pa-pallini.blogspot.gr/

Η επιστροφή του... Θωμά Μπακαλάκου

Του Ανδρέα Ρουμελιώτη

Σήμερα η κυβέρνηση επιχειρεί να μας επαναφέρει στην εποχή του... Θωμά Μπακαλάκου. Να μας αναγκάσει να ξανατραγουδήσουμε εκείνο το παλιό,  πονεμένο τραγούδι της αγωνιζόμενης αγροτιάς.

Με το άρθρο 32 § 2 του νομοσχεδίου για τις λαϊκές αγορές που ψηφίζεται στη Βουλή σήμερα 5 Μαΐου, η  κυβέρνηση επιχειρεί να εξοντώσει τις λαϊκές αγορές και τα κινημάτα «Χωρίς Μεσάζοντες», για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πολυεθνικών.  Απαγορεύεται το υπαίθριο εμπόριο  σε δήμους άνω των 3.000 κατοίκων. Με τις ρυθμίσεις περί υπαίθριου, στάσιμου και πλανόδιου εμπορίου, βγάζουν εκτός νόμου το κίνημα «Χωρίς Μεσάζοντες» και τα χαριστικά - ανταλλακτικά παζάρια που γίνονται στις πλατείες ολων την πόλεων και των γειτονιών.   Το νομοσχέδιο επιβάλλει ένα ασφυκτικό πλαίσιο κριτηρίων για απόκτηση άδειας που πετάει έξω από το επάγγελμα χιλιάδες μεροκαματιάρηδες λαϊκατζήδες και απομονώνει τον παραγωγό από τον καταναλωτή.

Σήμερα εκτελούν" τους Χωρίς Μεσάζοντες  γράφει ο Ηλίας Τσολακίδης  εκ των εμπνευστών της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Πιερίας και του κινήματος "Χωρίς Μεσάζοντες": Το κίνημα «Χωρίς μεσάζοντες» ανακούφισε χιλιάδες ανήμπορους πολίτες σε ολόκληρη τη χώρα και ανέδειξε διεθνώς το τεράστιο πρόβλημα της αισχροκέρδειας των μεσαζόντων στη χώρα μας. Η κυβέρνηση, αντί να πατάξει την αισχροκέρδεια και να περιορίσει τα κέρδη των «νταβατζήδων» της αγοράς, ανέλαβε την εξόντωση των λαϊκών αγορών και των κινημάτων, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πολυεθνικών".

Ο πόλεμος για τον έλεγχο της τροφής μαίνεται. Η κυβέρνηση επαναφέρει και πριμοδοτεί τους μεσάζοντες, "δολοφονεί" τους λαϊκατζήδες, την ίδια στιγμή που  οι περισσότερες  Ευρωπαϊκες χώρες κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση: διευκολύνουν, θεσμοθετούν  και θωρακίζουν νομικά τις Αγορές Αγροτών απευθείας διάθεσης τροφής. Πρόσφατη είναι και η ιστορική νίκη στο Ευρωκοινοβούλιο όπου, μετά απο μια μάχη των μαχών για την τροφή, η Ευρώπη είπε ΟΧΙ στα γενετικά τροποποιημένα και "έφαγε πόρτα" το λόμπι των πολυεθνικών.

Φτιάξαμε το μεγαλύτερο διατροφικό κίνημα

Το 2012 ζοριστήκαμε πολύ και για να μην εξαπλωθεί παντού η επισιτιστική κρίση φτιάξαμε Αγορές Απευθείας Διάθεσης Τροφής και πιστέψαμε πώς διώξαμε επιτέλους τους μεσάζοντες. Είπαμε: Θώμας Μπακαλάκος τέλος! Χρειάστηκαν σχεδόν 30 χρόνια, αλλά τα καταφέραμε...

Δημιουργήσαμε σε χρόνο dt τεράστια Δίκτυα Χωρίς Μεσάζοντες στα οποία συμμετέχουν 300 περίπου Οργανώσεις Καταναλωτών και Παραγωγών και περισσότεροι από 200 Δήμοι. Τα Δίκτυα αυτά απέκτησαν σιγά - σιγά μόνιμα και σταθερά χαρακτηριστικά. Οι Αγορές Απευθείας Διάθεσης Τροφής οργανώνονται τακτικά,  σε συγκεκριμένα σημεία σε κάθε δήμο και γειτονιά και είναι πιο φτηνές απο τις λαϊκές.

Το λεγόμενο «Κίνημα της Πατάτας», που στην αρχή χλευάστηκε από ορισμένους, κατόρθωσε να επεκταθεί σε όλα: στο λάδι, στα όσπρια, στα λαχανικά, στα γαλακτοκομικά. Εκτός των άλλων τροφοδοτεί 200 και πλέον Κοινωνικά Παντοπωλεία που λειτουργούν σε όλες τις πόλεις και τις γειτονιές, προσφέρουν δωρεάν τρόφιμα σε όσους έχουν ανάγκη και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.

Σε αυτά τα 3 - 4 χρόνια της κρίσης γιγαντώθηκε και το κίνημα "για την ελευθερία των σπόρων" την διάσωση των ντόπιων παραδοσιακών ποικιλιών και την διατήριση της βιοποικιλότητας ενάντια στα γενετικά τροποποιημένα δηλητήρια που προσπαθουν να επιβάλλουν οι πολυεθνικές, όπως η Monsanto , στο τραπέζι μας.

Με σύνθημα την αυτάρκεια, παράλληλα και σε συνέργεια με το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα, δημιουργήθηκαν παντού αστικοί και περιαστικοί αγροί, ταρατσόκηποι, οργανώθηκαν δεκάδες οικοκοινότητες, οικογιορτες, άνοιξε μεγάλη συζήτηση για την αστική και την συμβολαιακή  γεωργία, το Ηθικό Ισοδίκαιο και Αλληλέγγυο Εμπόριο, την αποανάπτυξη, την κοινωνική οικονομία και τα εναλλακτικά μοντέλα ζωης.

Η Ελλάδα μέσα απο την αγωνία της επιβίωσης  εφύηρε δικές της λύσεις αλλά ακολούθησε και τις ατραπούς των ανά τον κόσμο εναλλακτικών κινημάτων. Δημιούργησε το μεγαλύτερο διατροφικό κίνημα.

Παραγωγοί των λαϊκών αγορών έφτιαξαν μια ηλεκτρονική πλατφόρμα απευθείας διάθεσης τροφής στο σπίτι σου, με την επωνυμία stokarotsi.gr. Η ιδέα αυτή υλοποιείται ήδη πιλοτικά σε 5 περιοχές της Αττικής: Άνω Γλυφάδα, Κηπούπολη, Ανθούπολη, Παλαιό Φάληρο, Ωρωπό και πρόκειται να επεκταθεί παντού.

Παραγγέλνεις από τον υπολογιστή σου και σου φέρνουν σπίτι, χωρίς επιβάρυνση, τα προϊόντα από τους παραγωγούς της λαϊκής της γειτονιάς σου που εσύ επιλέγεις.

Στα πρότυπα των οργανωμένες «Αγορών Αγροτών» των ΗΠΑ, του Καναδα και των AMAP της Γαλλίας

Το stokarotsi.gr. και άλλες ανάλογες απόπειρες λειτουργούν στα πρότυπα του διεθνούς κινήματος Farmers' Market που κυριαρχεί σε ΗΠΑ και Καναδά και των γαλλικών AMAP.

Στις ΗΠΑ υπάρχουν σήμερα περίπου 8000 οργανωμένες «Αγορές Αγροτών» και αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Είναι πολύ δημοφιλείς στους καταναλωτές γιατί προσφέρουν προϊόντα υγιεινά, βιολογικά  και από ντόπιες παραδοσιακές ποικιλίες, σε τιμές 10-20% φθηνότερες από τις λαϊκές αγορές.

Πρόκειται για το παγκόσμιο διατροφικό κίνημα των τοποφάγων  που αγωνίζεται για την ελευθερία των σπόρων, στηρίζεται στην Κοινοτικά Υποστηριζόμενη Γεωργία της Εγγύτητας, σε  δίκτυα  βιοκαλλιεργητών - καταναλωτών χωρίς μεσάζοντες και αντιστέκεται στην κυριαρχία των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων που προσπαθούν να επιβάλλουν οι πολυεθνικές στο τραπέζι μας, με πρώτη και χειρότερη την Monsanto.

Είναι ένα  κίνημα  που προωθεί την αργοφαγία (slow food) ενάντια στις καταστροφικές για την υγεία μας αλυσίδες ταχυφαγίας (fast food). Δείτε περισσότερα: Γιατί οι Αγορές Αγροτών χωρίς μεσάζοντες κυριαρχούν στις ΗΠΑ και στον Καναδά.

Οι Γάλλοι όταν ξεκίνησε η κρίση ξήλωσαν το γκαζόν και στη θέση του έφτιαξαν Αστικούς Λαχανόκηπους. Δημιούργησαν 1.500 Ενώσεις Απευθείας Διάθεσης Τροφής– ΑΜΑΡ, μέσω των οποίων χιλιάδες παραγωγοί διαθέτουν τα βιολογικά τους προϊόντα στις γειτονιές με σχεδόν μηδενικό κόστος συναλλαγής, καλύπτοντας ήδη εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές.

Οι νέες τοποφαγικές αγορές είναι κατά 20-30% φθηνότερες από τις λαϊκές αγορές, κυριαρχούν στη νότια Γαλλία και στις εργατικές συνοικίες του Παρισιού, όπου δραστηριοποιείται το «Αλληλέγγυο Κολοκύθι». Η Γεωργία της Εγγύτητας και τα Κινήματα των Τοποφάγων που προσπαθούν να διατηρήσουν διά της σποράς τις ντόπιες ποικιλίες, αναπτύσσονται ταχύτατα σε όλη την Ευρώπη. Στη Βρετανία στα πλαίσια του κινήματος «Πόλεις σε Μετάβαση» και στην Ισπανία με πιο χαρακτηριστικό το «Xarxa de consum solidari» της Βαρκελώνης. Στόχος τους η υγιεινή τροφή, η διατήρηση της βιοποικιλότητας και η Δίκαιη Τιμή.

Με τον ίδιο τρόπο επιβίωσε και η Αργεντινή όταν το ΔΝΤ έμπηξε βαθιά τα μυτερά νύχια του στο κορμί της. Δημιουργήθηκαν 800 περίπου όμιλοι βιοκαλλιεργητών, φτιάχτηκαν παντού αστικοί λαχανόκηποι - Rosario, αγορές απευθείας διάθεσης τροφής, χιλιάδες λέσχες ανταλλαγών - nodos που κυκλοφόρησαν 200 εκατομμύρια Κοινωνικών Χαρτονομισμάτων - creditos.

Οι αγορές απευθείας διάθεσης τροφής και τα κινήματα των τοποφάγων για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας γιγαντώθηκαν στην Ευρώπη κερδίζοντας μεγάλες μάχες στο Ευρωκοινοβούλιο για την ελευθερία των σπόρων.  Η Ευρώπη δείχνει να τα υιοθετεί για να αντιμετωπίσει τη φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας του πληθυσμού της. Αντιθέτως, στην Ελλάδα ο πόλεμος ενάντια στο κίνημα "Χωρίς Μεσάζοντες" που ξεκίνησε από τη Θέρμη, το Ρέθυμνο και το Ωραιόκαστρο, τώρα θεσμοθετείται. Οι "Χωρίς Μεσάζοντες" βγαίνουν εκτός νόμου! Όμως, υπολογίζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Δεν μπορεί να συμβεί αυτό που απεργάζονται: μεγάλο μέρος του πληθυσμού να λιμοκτονεί και η τροφή να είναι ακριβή και να την ελέγχουν οι πολυεθνικές. Οδηγούν τα πράγματα στα άκρα και τότε...

Πηγή: Εναλλακτικός

#aigialosSOS

Κρίτων Αρσένης

Άλλη μία «πρωτοποριακή» και «ευφάνταστη» ιδέα των κ.κ. Σαμαρά και Στουρνάρα  για την ανάπτυξη βρήκεπρόσφατα την έκφραση της στο Ν/Σ για την «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας». Πρόκειται για την ιδιωτικοποίηση των ακτών μας και την κατάργηση της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες. Φαίνεται να συμμερίζεται η κυβέρνηση την άποψη ότι περισσότερες ξαπλώστρες, beach bar και νομιμοποιημένα αυθαίρετα στις παραλίες είναι το συστατικό που έλλειπε «για να απελευθερωθούν οι τεράστιες δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης που παρέχει  παράκτια ζώνη»  και έσπευσε να ρυθμίσει το ζήτημα καταθέτοντας το νομοσχέδιο-έκτρωμα ανήμερα Μεγάλη Πέμπτη, βάζοντας ένα ακόμη λιθαράκι στην ολοκλήρωση του «success story» που συντελείται από άκρη σε άκρη της χώρας

Σήμερα η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες γωνιές της Μεσογείου όπου μπορεί κανείς να απολαύσει ελεύθερη πρόσβαση σε ακτές, μέσα σε ένα παρθένο τοπίο. Η κυβέρνηση όμως αντιλαμβάνεται το δημόσιο αυτό αγαθό, το οποίο είναι ταυτόχρονα και το συγκριτικό μας πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών μας στον τουριστικό χάρτη, ως εμπόδιο στις «αναπτυξιακές» δυνατότητες της χώρας.

Για του λόγου το αληθές και για να μη μείνει η παραμικρή αμφιβολία για το πώς εκλαμβάνει η κυβέρνηση και μάλιστα το Υπουργείο Οικονομικών (ούτε καν το ΥΠΕΚΑ, στο οποίο ανήκει η εν λόγω αρμοδιότητα) την προστασία του αιγιαλού, αναφέρεται στην εισήγηση του Ν/Σ «Η οικονομική σημασία της παράκτιας ζώνης είναι τεράστια και απαιτείται να απελευθερωθούν οι τεράστιες δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης που παρέχει». Και εξειδικεύει το νομοσχέδιο «Έργα που εξυπηρετούν δημόσιους, κοινωφελείς, ερευνητικούς ή επιχειρηματικούς σκοπούς, όταν η παραχώρηση κρίνεται απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού τυγχάνουν νομιμοποίησης». O καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Πρόκειται για την απόλυτη διάλυση των θεσμών. Στην επόμενη φάση ας μην εκπλαγούμε αν δούμε τη δασική πολιτική ή τη χωροταξία να ρυθμίζονται από το Υπουργείο Οικονομικών!

Για το πόσο καταστρεπτικό είναι το Ν/Σ δε χρειάζεται  να επιχειρηματολογήσω  ιδιαίτερα. Άλλωστε πολλά έχουν γραφτεί το τελευταίο διάστημα. Δημιουργεί το νομικό πλαίσιο για το οριστικό ξεπούλημα των ακτών, δηλαδή δημόσιων κοινόχρηστων πόρων  που προστατεύονται από το Σύνταγμα! Ιδιωτικοποιεί το δικαίωμα για ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες! Παραδίδει το σύνολο των ελληνικών ακτών σε πάσης φύσεως ιδιωτικά και «στρατηγικά» επενδυτικά συμφέροντα, αδιαφορώντας πλήρως για την ανάγκη προστασίας των παράκτιων οικοσυστημάτων, του μοναδικού αυτού κοινόκτητου πόρου, υπονομεύοντας ανοικτά το μέλλον της χώρας! Ζούμε σε μία χώρα όπου η επαφή με τη θάλασσα είναι συνυφασμένη με την ύπαρξή μας και κινδυνεύουμε να χάσουμε την πρόσβαση στις ακτές μας!
Ωστόσο ας μην εθελοτυφλούμε. Όλα αυτά που επιδιώκει να θεσπίσει το νέο Ν/Σ δεν είναι καινούρια, αποτελούν  κομμάτι του «success story» του κ. Σαμαρά, που είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα το 2009 με το ανεκδιήγητο τότεχωροταξικό του τουρισμού του κ. Σουφλιά. To σχέδιο εκποίησης όλου του θαλάσσιου μετώπου σε «στρατηγικούς επενδυτές» που ξαφνικά αποκτούν δικαιώματα «φεουδάρχη» υλοποιείται με σταθερή προσήλωση από την παρούσα κυβέρνηση, με την εκχώρηση του Αστέρα Βουλιαγμένης, του Ελληνικού, την πρόσφατη έγκριση δύο νέων σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων σε Μήλο και Τζια από τον κ. Μανιάτη και «πάει λέγοντας»…

Αλλά αυτή τη φορά διαφαίνεται κάτι ελπιδοφόρο στην υπόθεση. Αρχίζουν να ξυπνούν τα δημοκρατικά ανακλαστικά των πολιτών και δημιουργείται ένα κύμα αντιδράσεων που ξεκίνησε αρχικά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και γιγαντώνεται. Η αντίστοιχη ενημερωτική σελίδα στο ΦΒ έχει ξεπεράσει μέσα σε λίγες μέρες τα 12000 likes, έχει οργανωθεί συλλογή υπογραφών για το θέμα, πολλά άρθρα έχουν γραφτεί και οι ευρωβουλευτές και οι βουλευτές δεχόμαστε καθημερινά εκατοντάδες mail πολιτών που ζητούν την απόσυρση του Ν/Σ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε πρόσφατη ψηφοφορία για την απόσυρση της απαράδεκτης νομοθετικής πρότασης της Κομισιόν που θα έδινε τον έλεγχο των σπόρων αποκλειστικά στις πολυεθνικές, απέδειξε ότι αντιδρά θετικά στο δημοκρατικό έλεγχο, αφού την πρόταση καταψήφισε η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωβουλευτών μετά από τεράστια πανευρωπαϊκή κινητοποίηση ενεργών πολιτών και οργανώσεων.

Αυτά όμως συμβαίνουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Στην Ελλάδα η ανατροπή της πολιτικής θα έρθει με την ψήφο μας στις 25 Μαΐου.  Οι πολίτες έχουν μοναδική ευκαιρία στις επερχόμενες εκλογές να πουν  το οριστικό ΟΧΙ στις πολιτικές αρπαγής της δημόσιας γης και περιουσίας που υπονομεύουν ανοιχτά το μέλλον της χώρας, χαρίζοντας απροκάλυπτα δημόσιους πόρους σε «επίλεκτα» επιχειρηματικά συμφέροντα.

Δείτε και προηγούμενα σχετικά άρθρα του Κρίτωνα Αρσένη:
Τσιμεντονησίδες
http://kritonarsenis.gr/actions/view/120829_ART_protagon

http://tvxs.gr/

Αλλαγές στο νομοσχέδιο για τις λαϊκές… με εντολή Βενιζέλου

Η Ελιά του Ευάγγελου Βενιζέλου… φυλλορροεί, και προσπαθεί πάση θυσία να κερδίσει μία-μία τις ψήφους που θα της δώσουν ένα αξιοπρεπές ποσοστό στις επικείμενες εκλογές και θα της επιτρέψουν να συνεχίσει το θεάρεστο (το δίχως άλλο) έργο της στο πλευρό του Αντώνη Σαμαρά.

Για το σκοπό αυτό, στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν αρχίσει… εντατικά μαθήματα κωλοτούμπας, και φαίνεται ότι αυτά αποδίδουν, αν κρίνουμε από την εντυπωσιακή μεταστροφή του ΠΑΣΟΚ στο νομοσχέδιο για τις λαϊκές αγορές.

Ενώ το ΠΑΣΟΚ δεν είχε εκφράσει ενστάσεις για τις διατάξεις του νομοσχεδίου για τις λαϊκές αγορές, το απόγευμα της Δευτέρας, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Ολομέλεια επί των άρθρων, μετά από αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για ονομαστική ψηφοφορία, ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Μιχάλης Κασσής, έκανε την έκπληξη: Γνωστοποίησε ότι το κόμμα του διαφωνεί με το διαχωρισμό παραγωγών και εμπόρων στις λαϊκές αγορές, καθώς και με την κλήρωση των θέσεων, για την οποία το ΠΑΣΟΚ προτείνει να ισχύσει από τον Ιανουάριο του 2015 και μόνο για τις αδιάθετες θέσεις.

Η κίνηση αυτή προκάλεσε αμηχανία στο υπουργείο Ανάπτυξης, και άμεσα συγκλήθηκε σύσκεψη μεταξύ του Κωστή Χατζηδάκη και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ώστε να βρεθεί μία λύση.

Τελικά, το υπουργείο Ανάπτυξης έκανε το… χατίρι του ΠΑΣΟΚ (αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που επίσης αντιδρούσαν): Με νομοτεχνικές αλλαγές που κατέθεσε ο Κωστής Χατζηδάκης, το σύστημα διαχωρισμού παραγωγών και εμπόρων στις λαϊκές αγορές θα προσδιοριστεί με υπουργική απόφαση εντός τριών μηνών, ενώ η κλήρωση θα ισχύσει μόνο για τις νέες άδειες.

Δε μας έφταναν τα «με εντολή Σαμαρά», τώρα έχουμε και αποφάσεις «με εντολή Βενιζέλου»…

http://www.koutipandoras.gr/

Πανικός Σαμαρά από την πτώση Βενιζέλου

Υπό το φάσμα της κατάρρευσης βρίσκεται η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου προ τουδιαφαινόμενου "κλαδέματος" της Ελιάς και της αποδοκιμασίας της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές. Ο καθημερινά εκδηλούμενος τρόμος του Ευ. Βενιζέλου μπροστά στο εκλογικό αποτέλεσμα του κόμματός του έχει σημάνει συναγερμό στο Μαξίμου, καθώς ο αντιπρόεδρος του Αντ. Σαμαρά -σε μια προσπάθεια να εκβιάσει ψήφους και να διασωθεί- θέτει αιφνιδίως θέμα κυβερνητικής σταθερότητας απειλώντας με έξοδο από την κυβέρνηση. Ο πιθανός, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, καταποντισμός της "κεντρώας συνιστώσας" της κυβέρνησης οδηγεί τον Αντ. Σαμαρά σε πολιτική απομόνωση και ανοίγει το κεφάλαιο της "επόμενης μέρας" στη Ν.Δ.

Όλα αυτά επιτείνονται από τη δήλωση του Φ. Κουβέλη ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία της ΔΗΜ.ΑΡ. με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο "είναι ενταγμένο στρατηγικά στη συνεργασία με τη Ν.Δ. έως το 2018", καθώς επίσης ότι δεν θα συμπράξει σε εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αφού οι ακολουθούμενες πολιτικές δεν πρόκειται να αλλάξουν.

Ο εναγκαλισμός των αρχηγών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. στην εξουσία οδηγεί σε εκλογική καθίζηση τον πρώτο και σε πολιτικό αδιέξοδο τον δεύτερο

http://www.avgi.gr/

Οδοί Ονείρων

Πολύ μου άρεσε το παλιό μας αυτοκίνητο, το “σαραβαλάκι” μας, όπως συνηθίζαμε να το λέμε.
Μπορεί να μην είχε τις ανέσεις που διαθέτουν όλα τα σύγχρονα οχήματα, να μην είχε αυτόματο air condition που ενεργοποιείται μόνο από το πόσο καυτή ή ψυχρή είναι η ανάσα σου, να μην είχε αισθητήρα στάθμευσης που σε ειδοποιεί αν πίσω σου βρίσκονται κάγκελα, γλάστρες ή άνθρωποι την ώρα που παρκάρεις, να μην είχε αερόσακους που πετάγονται μπροστά σου και γίνονται τα πιο απαλά μαξιλάρια σε περίπτωση που συγκρουστείς και κοιμηθείς αιώνια, μπορεί να μην είχε τηλεχειριστήρια στο τιμόνι για να διαλέγεις ανάμεσα σε άπειρους ραδιοφωνικούς σταθμούς την ώρα που στρίβεις στις πιο δύσκολες μανούβρες, μπορεί να μην είχε τίποτα από όλα αυτά, είχε όμως μέσα του πολλά σημαντικότερα.
Είχε στιγμές. Στιγμές από εκδρομές οικογενειακές, μέσα στο κατακαλόκαιρο, με τα παράθυρα ανοιχτά, κατεβασμένα, για να μπαίνει εντός μας ο αέρας και να μας δροσίζει τα μάγουλα και μαζί τα φευγαλέα όνειρα που κάναμε παράλληλα με τα εναλλασσόμενα χιλιόμετρα, καθώς δακρύζαμε όχι από στενοχώρια αλλά από μικρά-μικρά, τόσο δα, σκουπιδάκια που ερχόντουσαν και καθόντουσαν και ξεκολλούσαν διαρκώς από τα μάτια μας μέσα.
Στιγμές από τραγούδια φωναχτά που λέγαμε όλοι δυνατά αγκαλιασμένοι, την ώρα που οι φωνές μας ακουγόντουσαν μέχρι τους κάμπους πέρα, τότε που, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, τα ρεφρέν αυτά ήταν γραφτό να γίνουν οι στίχοι που θα μας ακολουθούν για όλη την υπόλοιπη ζωή μας, τα λόγια που πάντοτε θα σιγοτραγουδάμε κάθε φορά που θα βρισκόμαστε με τους ίδιους ανθρώπους πίσω απ’ τα ίδια τιμόνια.


Όπως τα σπίτια μας γίνανε ψυχρά, έτσι και τα κινούμενά μας σπίτια, τα αυτοκίνητα, χάσανε με τον καιρό αυτή τους την οικογενειακή ατμόσφαιρα.
Τι κι αν έχουν τις πιο σύγχρονες προδιαγραφές, τα πιο εξελιγμένα συστήματα ασφαλείας, δεν πρόκειται ποτέ να σου προκαλέσουν εκείνη την πρώτη, αυθόρμητη συναισθηματική ασφάλεια.
Σήμερα πια, το μόνο που φέρνεις στο νου σου, με το που βάζεις την πρώτη ταχύτητα, είναι πόσες δόσεις απομένουν για να ξεχρεώσεις ακόμα και αυτόν το λεβιέ που τώρα σφίγγεις, καθώς οι σκέψεις σε σφίγγουν σαν το λεβιέ, όπως υπολογίζεις πόσα λεπτά και πόσα δευτερόλεπτα έχεις να μετρήσεις πάλι αντίστροφα μέχρι να φτάσεις ακριβώς και παρά πέντε και παρά τέταρτο στην απαιτητική δουλειά σου, κι αν θα βρεις να παρκάρεις κάπου κοντά ή αν θα κάνεις γύρες στα γύρω τετράγωνα, μήπως και κάπου το στριμώξεις το γαμημένο, έτσι γαμημένα στριμωγμένος όπως είσαι.
Κι ύστερα, όταν θα συμπληρώσεις το ψυχαναγκαστικό ωράριό σου, θα πατήσεις σχεδόν μηχανικά από πενήντα και βάλε μέτρα το κουμπάκι για το πολυπόθητο ξεκλείδωμα, αλλά, επειδή θα είσαι κουρασμένος, θα βαδίσεις λιγάκι πιο αργά και το σύστημα θα ξανακλειδώσει αυτόματα γιατί πέρασε ο διαθέσιμος χρόνος που σου δίνεται μέχρι να ανοίξεις την πόρτα τού οδηγού και τη στιγμή ακριβώς εκείνη που πας να την ανοίξεις, αυτή δεν ανοίγει αλλά το μόνο που ανοίγει είναι ο χαρτοφύλακάς σου και τώρα πέφτουνε όλα τα κωλόχαρτα κάτω, μέσα στα νερά, άι στο διάολο, την καθυστερημένη τεχνολογία μου μέσα.
Και αφού τα καταφέρεις, μουσκεμένος από βροχή κι από ιδρώτα, σε πονάει το κεφάλι σου, αλλά αερόσακος για τους πονοκεφάλους δεν έχει ακόμα ανοίξει.


Τα ίδια συμβαίνουν και με τα συνεχόμενα τεστ ασφαλείας. Ακόμα θυμάμαι τη χαρακτηριστική εκείνη εικόνα από τα ρεπορτάζ με τις πειραματικές τις κούκλες που τις βάζανε στις θέσεις των επιβατών και κάνανε το όχημα να τρέξει μέσα σε ειδικούς διαδρόμους με σκοπό να συγκρουστεί μετωπικά, να γίνει σχεδόν σμπαράλια, προκειμένου να τσεκάρουν το πώς θα αντιδράσει η κούκλα, καθώς κάθε μέλος της πλαστικό διαμελιζόταν.
Λες κι ο άνθρωπος μπορεί ποτέ να γίνει το ίδιο με μια κούκλα, όλοι αυτοί οι φοβεροί επιστήμονες ξεχάσανε ότι οι κούκλες μπορεί όλα να τα έχουνε αλλά δεν έχουνε ψυχή, δεν έχουνε αισθήσεις να αντιληφθούνε τον επερχόμενο το θάνατό τους, δεν έχουν μάτια να δούνε κατάματα τις σιδεριές και τα παρμπρίζ την ώρα που χίλια κομμάτια γίνονται μαζί με μάτια ραγισμένα.
Δεν έχουνε ακοή να ακούσουνε τις έσχατες πνιχτές κραυγές, την ανάσα που γίνεται ρόγχος επιθανάτιος, τις εκκωφαντικές απορίες των παιδιών που νομίζουν ότι όλο αυτό είναι ένα παιχνίδι και ότι δεν πέφτουμε στ’ αλήθεια στον γκρεμό.
Δεν έχουνε αφή να νιώσουν το τελευταίο σφίξιμο στα ματωμένα χέρια, έτσι όπως η αγάπη ξεψυχάει πάνω από μια ζώνη που δεν λέει με τίποτα να λύσει, γιατί έτσι κατασκευάστηκε, να μη λύνεται ποτέ, ακόμα και τη στιγμή εκείνη που η ψυχή σου κόμπος γίνεται και λύνεται και πάει.
Δεν μπορούνε να μυρίσουνε το άρωμα που είχε ο λαιμός σου, όπως σου έδινα την πιο σφιχτή αγκαλιά στον κόσμο ολόκληρο και σερνόμουνα πάνω στο δέρμα σου και μπέρδευα τη μυρωδιά που έχει η φλογερή αγάπη με τη βενζίνη και τη φωτιά.
Δεν έχουνε γεύση να καταλάβουνε πως είναι να γεύεσαι καπνό κι αέρα και φιλιά συγγενών που οι Αρχές κάνουνε πιο πέρα.


Τις πιο ισχυρές πόρτες να βάλεις στο σπίτι σου, εκείνες με τα πολλά, τα αλλεπάλληλα κλειδώματα, τους πιο έξυπνους συναγερμούς να αγοράσεις, με κέλυφος ολόκληρο να σκεπαστείς και να κρυφτείς απ’ τον Θεό τον ίδιο, αν πρόκειται να συμβεί το κακό, θα συμβεί. Αυτό ισχύει και με τα τροχαία περιστατικά. Όσο προηγμένο και αν είναι το όχημα που κουβαλάς, αν δεν έχεις την τύχη με το μέρος σου, μπορεί ανά πάσα στιγμή να ταξιδέψεις σε κόσμους άλλους, διαφορετικούς. Ο θάνατος άλλωστε είναι σαν τον κλέφτη, πάντα βρίσκει τρόπους να τρυπώσει από τα πιο περίεργα μέρη, από χαραμάδες που νομίζεις ότι έχεις σταμπάρει για όλα τα πιθανά ενδεχόμενα παραβίασης.

Βέβαια, παίζει ρόλο και ο ανθρώπινος παράγοντας. Αν θα έχεις την προσοχή σου τεταμένη, αν τα αντανακλαστικά σου θα ανταποκριθούν την κρίσιμη την ώρα, αν θα έχεις το νου σου στο δρόμο ή στο αν θα απαντήσεις στο τηλέφωνο που επιμένει και χτυπάει συνεχώς, τι να κάνεις, το τηλέφωνο είναι σύγχρονο εργαλείο δουλειάς, με αυτό ταΐζεις το σπίτι σου, δεν γίνεται να μην απαντάς μία και δύο και τρεις φορές σε εκείνον που σε ψάχνει, που ξέρεις, μπορεί σε αυτό το αναπάντητο τηλεφώνημα να κρύβεται η μεγαλύτερη ευκαιρία που είχες ποτέ στη ζωή σου, εσύ θα προτιμήσεις να μην απαντήσεις για να προσέξεις την επικίνδυνη προσπέραση; Κι αν το μέλλον σε προσπεράσει, αν μείνεις πίσω, καθισμένος αγχωτικά σε μια θέση οδηγού, νομίζοντας ότι εσύ οδηγείς τις εξελίξεις αλλά τελικά οι εξελίξεις οδηγούν εσένα;
Πάντως ακόμα κι ο άνθρωπος αποδεικνύεται πολλές φορές τυχαίος, αφού την ώρα που εσύ θα προσέχεις, ο απέναντί σου θα είναι απρόσεκτος και θα πέφτει κατά πάνω σου κατά τύχη.


Όλα αυτά γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα όταν οι δρόμοι που κυκλοφορούνε αμάξια και πεζοί είναι εντελώς τυχαίοι. “Προσοχή! Στα επόμενα επτά χιλιόμετρα συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα”. Δηλαδή, αν διανύσεις το όγδοο χιλιόμετρο, τη γλίτωσες. Και γι’ αυτόν το μελλοθάνατό σου δρόμο καλείσαι να πληρώσεις ανταποδοτικό τέλος, διόδιο, πρέπει δηλαδή να ανταποδώσεις το ενδεχόμενο του θανάτου σου, όπως ακριβώς καλείσαι να κάνεις όταν δίνεις το κέρμα στο βαρκάρη που θα σε μεταφέρει μέχρι τις πύλες του Άδη, κατά τον μύθο. Αλλά ακόμα και από το συνδυασμό των λέξεων “θανατηφόρα ατυχήματα” πρέπει να πονηρευτείς, αφού κατά τους γραμματικούς και συναισθηματικούς κανόνες, σε περίπτωση θανάτου έχουμε κυρίως δυστυχία κι επομένως πάντα αυτά θα λέγονται και θα είναι δυστυχήματα, ποιος ξέρει, ίσως το γράφουν έτσι, επιτηδευμένα λάθος, για να αποδώσουν εξ αρχής το μοιραίο γεγονός στην ατυχία.
Και πιο κάτω, εναλλασσόμενες, επικίνδυνες στροφές, με αντίθετη κλίση. Και πιο πέρα, σκοτάδια μαύρα, χωρίς τον παραμικρό φωτισμό επί του οδοστρώματος, παρά μόνο εκείνον που θα πρέπει να διαθέτει το υποχρεωτικά εξελιγμένο όχημά σου, με φώτα πάνω, φώτα κάτω, φώτα ομίχλης, φώτα έκτακτης ανάγκης, φώτα αμηχανίας, φώτα που μπερδέψανε το φως για δρόμο και το κενό για μπάρα προστατευτική και όλα ‘γίναν φως με ταχύτητα φωτός, κι έλαμψε η ζωή μας όλη, έτσι όπως λαμπάδιαζαν όνειρα και σίδερα μαζί, γι’ αυτό φτιάχτηκε στου δρόμου την άκρη το πιο φωτεινό το εκκλησάκι, με το πιο φωτεινό το καντήλι να φωτίζει τα μάτια μου τα λαμπερά.
Τόσο που, αν πλησιάσεις, θαρρείς ότι είναι ακόμα ζωντανά.

Βλέπουνε πάντοτε στο δρόμο τους, μπροστά. 
Πάνος Μουχτερός για τα Κακώς Κείμενα

 

Ποιες παραλίες από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο θα περάσουν στα χέρια ιδιωτών (δείτε τη λίστα ΣΟΚ)

Ένα βήμα πριν την απόκτηση της πρώτης ομάδας ακινήτων βρίσκεται η “Παράκτιο Αττικό Μέτωπο” μετά την προώθηση σειράς ρυθμίσεων μέσω νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών.

Οι υπουργικές αποφάσεις για τη μεταβίβαση των πρώτων 20 ακινήτων του παραλιακού μετώπου στην εταιρεία καθυστερούν επειδή έπρεπε να λυθεί σειρά εκκρεμοτήτων. Για παράδειγμα, με το σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών ξεκαθαρίζεται πως η μεταβίβαση ακινήτων από κρατικούς οργανισμούς προς την “Παράκτιο Αττικό Μέτωπο” γίνεται άνευ ανταλλάγματος.

Με την ίδια ρύθμιση ξεκαθαρίζεται και ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται η μεταβίβαση των ακινήτων (μέσω κοινών υπουργικών αποφάσεων) αλλά και τα δικαιώματα που θα έχει η εταιρεία επί των συγκεκριμένων ακινήτων (προβλέπεται π.χ. πως μαζί με τα ακίνητα παίρνει και τις συμφωνίες παραχώρησης που έχει υπογράψει το δημόσιο με ιδιώτες, αλλά και τις εκκρεμείς δικαστικές περιπέτειες).

Εκτός από τα 20 ακίνητα που πρόκειται να μεταβιβαστούν προσεχώς, αν δεν προκύψουν άλλα έκτακτα εμπόδια, η διοίκηση της “Παράκτιο Αττικό Μέτωπο” υπό τον Άρη Ματιάτο, έχει ξεχωρίσει και άλλα 50 ακίνητα τα οποία πρόκειται να αποκτήσει σε δεύτερο στάδιο.

Η εταιρεία ιδρύθηκε με σκοπό να διαμορφώσει ενιαίο σχέδιο ανάπτυξης της παραλιακής ζώνης από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ) μέχρι το Σούνιο. Στο Μέγαρο Μαξίμου πείστηκαν πως απαιτείται ένα ενιαίο σχέδιο για την ανάπτυξης της περιοχής, χωρίς τους περιορισμούς και τα χρονοδιαγράμματα που θέτει το μνημόνιο, στο οποίο έχει ενταχθεί η πώληση / παραχώρηση ακινήτων όπως ο Αστέρας Βουλιαγμένης και το Ελληνικό.

Στόχος είναι να ωριμάσουν (νομικά και χωροταξικά) κρατικά ακίνητα που βρίσκονται στην περιοχή ώστε στη συνέχεια να αξιοποιηθούν υπό ενιαία ομπρέλα.

Η “Παράκτιο Αττικό Μέτωπο” στελεχώνεται σταδιακά, ενώ η διοίκησή της συμμετέχει στις διεργασίες για την αξιοποίηση / αναβάθμιση ακινήτων στην περιοχή, όπως για παράδειγμα, τα προωθούμενα έργα στο Φαληρικό όρμο, μπροστά από τη νέα Εθνική Λυρική Σκηνή και Εθνική Βιβλιοθήκη που προωθείται με κεφάλαια του Ιδρύματος Στ. Νιάρχος.

Σε όσους υπενθυμίζουν την πρόβλεψη του μνημονίου σύμφωνα με την οποία κανένα ακίνητο δε μπορεί να μεταφερθεί σε δημόσιο οργανισμό πλην του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, χωρίς να προηγηθεί ενημέρωση και συμφωνία με το ΤΑΙΠΕΔ και την τρόικα, η κυβέρνηση έχει απάντηση.

Επισημαίνει πως τα περισσότερα από τα ακίνητα που αποκτά η “Παράκτιο Αττικό Μέτωπο” χρειάζονται μήνες ή και χρόνια νομικής και πολεοδομικής ωρίμανσης μέχρι να διατεθούν στην αγορά. Οπότε δεν είναι πως άμεση αξιοποίηση, ενώ επισημαίνεται πως τα οφέλη θα είναι πολλαπλάσια αν ο σχεδιασμός είναι ενιαίος.

Στο πρώτο κύμα ακινήτων που πρόκειται να εισφερθούν στην “Παράκτιο Αττικό Μέτωπο” περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:

* Έκταση περίπου 58.600 τ.μ, στην Ανάβυσσο
* Τμήμα αιγιαλού, μήκους 1.000 μέτρων στο Μαύρο Λιθάρι στην Λεωφόρο Αθηνών – Σουνίου
* Έκταση και κτήρια συνολικής έκτασης περίπου 670.000 τ.μ. στην αλυκής Αναβύσσου Αττικής, με κτίσματα 67,5 – 61,0 και 171 τ.μ αντίστοιχα.
* Εκτάσεις, εκτός σχεδίου πόλης συνολικής έκτασης 9.220 τ.μ, στην Ανάβυσσο
* Έκταση, εκτός σχεδίου πόλης 8.860 τ.μ, κείμενη στον Άγιο Νικόλαο Αναβύσσου
* Έκταση 258.250 τ.μ, στην Λομβάρδα – Κρωπία Αττικής.
* Έκταση 327.000 τ.μ, στο Λαγονήσι που είναι μισθωμένη σε ιδιώτες
* Εκτάσεις, εκτός σχεδίου πόλης 156.000 τ.μ στην Βάρκιζα μεταξύ της παραλιακής οδού Αθηνών – Σουνίου και του αιγιαλού.
* Έκταση, εκτός σχεδίου πόλης 7.500 τ.μ, στη Βάρκιζα
* Έκταση, μη συμπεριλαμβανομένου του αιγιαλού επιφάνειας 500.000 τ.μ, στο Μικρό Καβούρι (πλαζ Βουλιαγμένης)
* Έκταση, μαζί με τα δικαιώματα νομής και κατοχής του αιγιαλού και της παραλίας, εκτός σχεδίου πόλης, 90.095 τ.μ στη Βούλα
* Έκταση με κτήρια εμβαδού 2.498,33 τ.μ, συνολικής έκτασης 62.275 τ.μ, στο Μεγάλο Καβούρι της Βούλας
* Ακίνητο 146.665 τ.μ,, εκτός σχεδίου πόλης, μαζί με κτήρια στην Ακτή Α’ Αλιπέδου Βούλας. Στη συγκεκριμένη έκταση βρίσκονται εγκαταστάσεις πλαζ, κάμπινγκ και νυχτερινό κέντρο συνολικού εμβαδού 3.633 τ.μ.
* Έκταση 262.423 τ.μ,, εκτός σχεδίου πόλης, με κτίσματα στο ∆έλτα Φαλήρου – Φλοίσβο
* Έκταση 69.725 τ.μ. μαζί με τα δικαιώματα νομής και κατοχής του αιγιαλού και της παραλίας στον Άλιμο
* Έκταση 90.825 τ.µ. μαζί με τα δικαιώματα νομής και κατοχής του αιγιαλού και της παραλίας, στο Παλαιό Φάληρο
* Έκταση 20.420 τ.μ., μαζί με τα δικαιώματα νομής και κατοχής του αιγιαλού και της παραλίας στον Άλιμο (από ακτή Αλίμου έως όρια Αγ. Κοσμά).
* Τμήμα αιγιαλού 2.000 τ.μ., εκτός σχεδίου πόλης, στον Άγιο Κοσμά Γλυφάδας.
* Έκταση 278.000 τ.μ. μαζί με τα δικαιώματα νομής και κατοχής του αιγιαλού και της παραλίας (από την οποία σε έκταση 29.555 τ.μ βρίσκεται αιγιαλός με θαλάσσια ζώνη 500 μ.), στην Γλυφάδα.
* Δημόσιο ακίνητο 176.161 τ.μ. στην Γλυφάδα από το Αθλητικό Κέντρο Αγίου Κοσμά μέχρι τα «Αστέρια» Γλυφάδας

  (Του Φώτη Κόλλια – euro2day.gr)

geitoniamou.gr


 

Διά χειρός ΒΒ

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έκανε το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσε να κάνει πολιτικός αυτή την εποχή: Έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο των Ελλήνων και τους απείλησε με ακυβερνησία σε περίπτωση που δεν σπεύσουν  να ψηφίσουν την Ελιά.  Αδιανόητο, εξοργιστικό, απίστευτο. Κι όμως συνέβη. Κι έπειτα αναρωτούνται κάποιοι ιστορικοί πως συνέβησαν μεγάλα πολιτικά ατυχήματα στο παρελθόν. Πιστεύουμε ότι τώρα έχουν την δυνατότητα να μελετήσουν τις συνθήκες αυτές από κοντά. 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι ένας ευφυής άνθρωπος, με έντονο, όμως, το στοιχείο της αυτοκαταστροφής. Είναι το στοιχείο εκείνο που τον χαρακτηρίζει. Το 2007 θα είχε χρηστεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αν δεν είχε δείξει τόση ανυπομονησία. Και τότε ίσως η πορεία της χώρας να ήταν πράγματι διαφορετική. 

Σε αντίθεση με την παραφιλολογία που ανέπτυξαν οι μηχανισμοί της οικογένειας Παπανδρέου στο βαθύ κράτος και στα ΜΜΕ,  ότι πρόκειται για έναν ανίκανο άνθρωπο, η αλήθεια είναι ότι ο κ. Βενιζέλος έχει σηκώσει μεγάλο βάρος στην προσπάθεια της σωτηρίας της χώρας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δικαιούται να εκβιάσει με οποιονδήποτε τρόπο τον ελληνικό λαό. 

Ο κ. Βενιζέλος είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που χύνει στο τέλος την καρδάρα με το γάλα. Επειδή ακριβώς θεωρεί ότι έχει επιτελέσει το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς. Μόνο που για να ολοκληρωθεί η δουλειά θα πρέπει να μοιραστεί το γάλα σε εκείνους που το περιμένουν στο τραπέζι. Με το να το χύσει στα πόδια τους δεν συγκεντρώνει τον θαυμασμό τους για το γεγονός ότι διένυσε χιλιόμετρα για να το μεταφέρει, αλλά την οργή τους για την χαμένη ευκαιρία να το γευτούν.
 
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έκανε λάθος, αλλά είναι αμφίβολο αν μπορεί τώρα να κάνει πίσω. Όχι γιατί δεν έχει τον χρόνο, αλλά διότι δεν του το επιτρέπει ο χαρακτήρας του. Μέχρι χτες το ΠΑΣΟΚ δικαιολογούσε την πτώση της απήχησής του στην κοινωνία με το επιχείρημα της μεγάλης θυσίας. Έπαιζε τον ρόλο του οσιομάρτυρα. Να  μας συγχωρούν, αλλά δεν τους το ζήτησε κανείς. Στο ΠΑΣΟΚ με τον Γιώργο Παπανδρέου ισχυρίστηκαν ότι είχαν την λύση κι έτσι κέρδισαν τις εκλογές του 2009. Αυτοί είπαν ψέματα, δεν τους ζήτησε κανείς να παίξουν τον ρόλο του σωτήρα και πολύ περισσότερο εκείνον του οσιομάρτυρα. 

Είναι σαφές ότι η χώρα πάει προς εθνικές εκλογές και ίσως πιο γρήγορα απ΄ ό,τι πίστευε και ο πλέον απαισιόδοξος αναλυτής. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς ήθελε να πετύχει ο κ. Βενιζέλος με αυτή την κίνηση του, αλλά το πιο πιθανό θα είναι να εισπράξει στο τέλος τον λογαριασμό για την πολιτική αποσταθεροποίηση της χώρας. Εκτός κι αν "πετύχει" ο εκβιασμός του και η Ελιά πάρει ένα ποσοστό της τάξης του 10% ή αν ο ίδιος καταφέρει να  κάνει μία μεγαλειώδη κωλοτούμπα. Την περίπτωση της κωλοτούμπας δεν την αποκλείουμε, είναι κάτι συνηθισμένο στην πολιτική μας σκηνή. Εκείνο για το οποίο όμως στοιχηματίζουμε είναι ότι δεν πρόκειται να περάσει ο εκβιασμός του Βαγγέλη. Δεν θα δούμε το εκλογικό σώμα να πέφτει στα γόνατα για να παρακαλέσει το ΠΑΣΟΚ να μην φύγει από την κυβέρνηση. Κάθε άλλο!

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Παραιτήθηκε από τον ΣΚΑΪ η Κατερίνα Ακριβοπούλου

Παραιτήθηκε από τον ΣΚΑΪ η δημοσιογράφος, Κατερίνα Ακριβοπούλου, έπειτα από πάρα πολλά χρόνια συνεργασίας. Στην επιστολή της παραίτησής της προς τον Γιάννη Αλαφούζο επικαλείται λόγους αξιοπρέπειας και επαγγελματισμού.

Διαβάστε την επιστολή παραίτησής της:

«Αγαπητέ Γιάννη

Παρά το γεγονός ότι η διοίκηση του σταθμού αποφάσισε, τον περασμένο Αύγουστο, να μου αφαιρέσει το κεντρικό μαγκαζίνο, το οποίο υπηρέτησα επί 13 χρόνια, και να με μεταθέσει στη 1 το μεσημέρι, επέλεξα να παραμείνω στο Σκάι, σεβόμενη όχι μόνο τους κανόνες του επαγγελματισμού, αλλά κυρίως την επί 22 χρόνια θητεία μου στον όμιλο, που συνοδεύτηκε από άριστη μεταξύ μας σχέση.

Τη Μεγάλη Παρασκευή όμως, πληροφορήθηκα εξωδίκως και αναρμοδίως, ότι η εκπομπή μου μετατίθεται για τις 7 το απόγευμα. Λίγες ημέρες μετά, μου προτάθηκε, επίσης αναρμοδίως, να μετατεθώ για τις 8 το βράδυ στο ραδιόφωνο, προκειμένου να συμμετάσχω στην τηλεοπτική εκπομπή του Σπύρου Μάλλη.

Κατόπιν όλων αυτών, αποχωρώ από το Σκάι για λόγους αξιοπρέπειας και επαγγελματισμού.

Ευχαριστώ για την πολύχρονη συνεργασία και εύχομαι ειλικρινά κάθε επιτυχία».

http://www.koutipandoras.gr/