Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

George Mouroutis: Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει!

Ο gmourout, ο τουιτάρας που κατατροπώνει τους συριζαίους με 60 tweets το λεπτό, ο κατά κόσμον Γιώργος Μουρούτης, είναι η πρώτη φορά -από τον Μάρτιο του 2012 που ανέλαβε προεκλογικός σωματοφύλακας του Σαμαρά στα social media- που χρειάστηκε να τουιτάρει απο θέση άμυνας και όχι επίθεσης. Ο αρχηγός της ΧΑ τον έβαλε στο κάδρο των ανθρώπων του στενού Σαμαροπρωθυπουργικού κύκλου που είχαν γέφυρες και ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή με το ναζιστικό κόμμα. Ο gmourout έσπευσε να διαψεύσει τους υπόδικους προφυλακισμένος της ΧΑ οτι δεν έχει συναντήσει κανέναν από δαύτους στη ζωή του...
Εξάλλου, αυτός τελείωσε το Κολλέγιο Αθηνών, ενώ το πολυαγαπημένο του σπορ δεν ειναι το μπανάλ κυνήγι "λαθρομεταναστών", αλλά το μοντέρνο σαφάρι "αντιφρονούντων δημοσιογράφων" στο twitter και δημόσια ομιλούντων με αντίθετη άποψη. Αδιάψευστος μάρτυρας, το τρόπαιο στον  τοίχο του σπιτιού του με το βαλσαμωμένο κουφάρι της "κομμουνιστικής ΕΡΤ" που από την πρώτη στιγμή είχε βάλει στο στόχαστρο της κυνηγετικής καραμπίνας του. Ήταν την μέρα της ορκωμοσίας της κυβέρνησης Σαμαρά, τον Ιούνιο του 2012 που...όπλισε  τουιτάροντας:  «τα πρώην πράσινα και νυν ροζ παπαγαλάκια της ΕΡΤ δίνουν τις τελευταίες παραστάσεις τους!". Και ακριβώς ένα  χρόνο μετά, απασφάλισε ο Σαμαράς σκοτώνοντας την ΕΡΤ...
Στο μεταξύ, είχαν μεσολαβήσει προειδοποιητικές ριπές με κοψίματα εκπομπών και στοχοποίηση δημοσιογράφων της ΕΡΤ, βλέπε Πρωινή Ενημέρωση, ενώ το κυνήγι απολυμένων δημοσιογράφων της ΕΡΤ ακόμη συνεχίζεται...
Στη λίστα αυτών που δεν γλίτωσαν από τα φαρμακερά τιτιβίσματά του συγκαταλέγονται δημοσιογράφοι της ιδιωτικής τηλεόρασης, όπως ο Θάνος Δημάδης, πρώην ανταποκριτής του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ στις Βρυξέλλες. Αρχή του ... τέλους για τις σχέσεις του δημοσιογράφου με τον ΣΚΑΪ ήταν οι  επιθέσεις μέσω twitter που δέχθηκε από τον gmourout, όταν είχε τολμήσει να μιλήσει σε ρεπορτάζ του  περί "τμηματικής καταβολής" της δόσης, σε συνδυασμό με το "καθεστώς αυστηρού ελέγχου" της Ελλάδας από την Τρόικα. Ο σταθμός είχε αδειάσει το δημοσιογράφο, παρότι το ρεπορτάζ του είχε επιβεβαιωθεί, εξαναγκαζοντάς τον σε παραίτηση!
Πιο πρόσφατο  ήταν το διαδικτυακό .... bullying εναντίον της Πόπης Τσαπανίδου, όταν προ διμήνου η δημοσιογράφος είχε "τολμήσει" να πει στον τηλεοπτικό αέρα ότι ο Σαμαράς "γύρισε τα Ζάππεια". "Την «έστησε στον τοίχο» με… tweet ο Μουρούτης", βοούσαν την επομένη τα social media. Ο George Mouroutis άφησε το διαδικτυακό στίγμα της μη ενημερωμένης δημοσιογράφου στην Πόπη, ενώ με το στίγμα του συκοφάντη-συνοδευόμενο απο αγωγές και εξώδικα-"στόλισε"  και οποιονδήποτε μπλόκερ τόλμησε ακόμη και να αναπαραγάγει πληροφορίες ή επώνυμα ρεπορτάζ σχετικά με τον βίο και την πολιτεία του συμβούλου του πρωθυπουργού, να γράψει εναντίον της κυβέρνησης.
Η περίπτωση του αλβανικής καταγωγής αρθρογράφου και μπλόκερ Νίκο Άγκο είναι η πλέον χαρακτηριστική, ενώ η μηχανή αναζήτησης μας υπενθυμίζει περιπτώσεις σαν αυτή του gerogriniaris: gerogriniaris.blogspot.gr
Παρόλα αυτά, ο George Mouroutis, δεν θα μπορούσε να  έχει καμια...κρυφή σχέση με τους ΝΑΖΙ. Ό,τι κάνει, το κανει φανερά.... Για παράδειγμα, ο George Mouroutis δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για τα... ζώα.  Αδιάψευστος μάρτυρας τα τελευταία τρυφερά τιτιβίσματά του για την δυο κιλών κανελί Λατόγια που χάθηκε στην Ηλιούπολη και για την ευχάριστη είδηση της πρώτης φυλάκισης χωρίς αναστολή στην Ελλάδα, για κακοποίηση σκύλου! Αδιάψευστος μάρτυρας και οι εικόνες με τον τετράποδο φίλο του στο κρεβάτι, που του φτιαξε μάλιστα και προφίλ στο fb!
Τιτιβίσματα με πολιτικό τσαμπουκά δεν διαβάζω τις τελευταίες ώρες στο twitter του... Έπειτα απο όλα αυτα ποιος μπορεί να κατηγορήσει για κάτι τον George Mouroutis; 
Χωριό που φαινεται, κολαούζο δεν θελει!

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το κλείσιμο της Βουλής υπονομεύει τη Δημοκρατία

Ευθύνες τόσο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια όσο και στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, επιρρίπτει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου, με αφορμή την λήξη των εργασιών της Βουλής, κάνοντας λόγο για υπονόμευση της Δημοκρατίας.
Όσον αφορά στο προεδρικό διάταγμα «κήρυξης της λήξης των εργασιών της Β΄Συνόδου της ΙΕ Βουλευτικής Περιόδου» η Ζωή Κωνσταντοπούλου τονίζει ότι «συνιστά σύμπραξη των δύο κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων, Προέδρου της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργού, στην υπονόμευση της ίδιας της Δημοκρατίας, στην παρεμπόδιση απονομής της Δικαιοσύνης και στην φαλκίδευση της Διαφάνειας στη λειτουργία του Κράτους».
Η ίδια αιτιολογεί αυτή την τοποθέτησή της διότι, όπως λέει, με το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής θα συμβούν τα εξής:
Οι πρώην Πρωθυπουργοί Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμος, ο πρώην και νυν Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Ε. Βενιζέλος και πλείστοι υπουργοί και υφυπουργοί των Κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, εμπλεκόμενοι στις υποθέσεις του Μνημονίου, του PSI, των εξοπλιστικών και των υποβρυχίων, της λίστας Λαγκάρντ κλπ, που σήμερα έχουν βουλευτική ή/και υπουργική ιδιότητα, θα κοιμούνται (και θα ψηφίζουν) πιο ήσυχοι, αφού θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι παραγράφηκαν οι κατηγορίες που συνδέονται με τις δεκάδες δικογραφίες, που εκκρεμούν στη Βουλή προς εξέταση για την περίοδο 2009-2012, διότι, με το προεδρικό διάταγμα κηρύσσεται «το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της επόμενης (από την περίοδο 2009-2012) βουλευτικής περιόδου» (άρθρο 86 Συντάγματος- Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών).
Θα περιοριστεί ακόμη περισσότερο ο ζωντανός κοινοβουλευτικός έλεγχος (επίκαιρες ερωτήσεις και επερωτήσεις) και οι Υπουργοί που θα προκύψουν από τον ανασχηματισμό θα διευκολυνθούν να ξεπουλούν τη χώρα, τις υποδομές της, τις δημόσιες επιχειρήσεις, το φυσικό της πλούτο, τις περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, τις ομορφιές και τις παραλίες της και να ψηφίζουν νέα μέτρα περιορίζοντας τον έλεγχό τους από το Κοινοβούλιο
Τα κρίσιμα νομοσχέδια, στα οποία αντιδρά όχι μόνον η Αντιπολίτευση, αλλά και κυβερνητικοί βουλευτές, θα εισαχθούν σε Τμήματα (αποτελούμενα από 100 βουλευτές έκαστο), των οποίων η σύνθεση ελέγχεται από την Κυβέρνηση, που μπορεί έτσι να παρεμβαίνει κατασκευάζοντας επίπλαστη εικόνα κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, την ώρα που η ίδια η κοινωνία έχει πριν από 10 μόλις μέρες αποσύρει την εμπιστοσύνη της στην ασκούμενη πολιτική και απονομιμοποιήσει την κυβερνητική κοινοπραξία, αναδεικνύοντας το ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά πρώτη δύναμη
Δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ η συζήτηση στην Ολομέλεια για το σκάνδαλο Μπαλτάκου, που συνιστά φωτογραφία της παρακρατικής λειτουργίας της Κυβέρνησης Σαμαρά και αποκαλύπτει τα κατάφωρα πλήγματα στη δημοκρατία μέσα από την ίδια αυτήν την παρα-κυβέρνηση. Η συζήτηση αυτή δεν θα γίνει ούτε επ’ αφορμή της ποινικής δικογραφίας που αφορά τη μαγνητοσκόπηση της σχετικής συνομιλίας.
Δεν θα μπουν σε συζήτηση, μέχρι τον Οκτώβριο, ούτε τα υπόλοιπα αιτήματα άρσης ασυλίας βουλευτών που εκκρεμούν, μεταξύ των οποίων η διαβόητη πλέον δικογραφία εις βάρος του κ. Μιχελάκη, που έκανε 4 μήνες να βρει το δρόμο της από τη Δικαιοσύνη στη Βουλή, με τον Υπουργό Δικαιοσύνης να λειτουργεί ως τροχονόμος και ήδη παίρνει παράταση άλλων 4 μηνών.
«Η Κυβέρνηση δεν έχει κανένα ηθικό, πολιτικό ή δημοκρατικό δικαίωμα να ενεργεί νοθεύοντας και υπονομεύοντας για άλλη μια φορά τη δημοκρατική λειτουργία» τονίζει η βουλευτής και υπεύθυνη της Επιτροπής Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης η Ζωή Κωνσταντοπούλου τονίζει στην ανακοίνωσή της ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όφειλε να απόσχει από την υπογραφή του διατάγματος.
Του επιρρίπτει ευθύνες λέγοντας ότι «ολοκληρώνει σε λίγο τη θητεία του έχοντας υπογράψει δεκάδες αντισυνταγματικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου» και υπογραμμίζει ότι η σημερινή εξυπηρετεί όχι τη δημοκρατική νομιμότητα αλλά κομματικές και κυβερνητικές σκοπιμότητες των κομμάτων που τον εξέλεξαν στη θέση αυτή και ήδη αναζητούν πρόθυμο διάδοχό του αλλά και πρόθυμους βουλευτές να στηρίξουν άλλη μια εκτροπή.
«Υπογράφοντας και αυτή την πράξη εκτροπής, δεν περισώζει ούτε τα προσχήματα και αποκαλύπτει τι είδους Πρόεδρο της Δημοκρατίας θέλουν να εκλέξουν «όλοι μαζί» εκείνοι που έχουν αναγάγει σε τρόπο ζωής και λόγο ύπαρξης την εξουσία από την οποία έχουν γαντζωθεί τα χρεοκοπημένα και υπόλογα στο λαό και την ιστορία κόμματά τους» τονίζει η ίδια.
Τέλος η κ. Κωνσταντοπούλου καταλήγει λέγοντας πως η μόνη δημοκρατική πράξη πολιτικής ευπρέπειας και θεσμικής ειλικρίνειας στην παρούσα συγκυρία είναι η προκήρυξη εθνικών εκλογών.
«Μόνον για αυτό το λόγο η Βουλή μπορεί όχι να «κλείσει για να εισέλθει σε τμήματα διακοπών», αλλά να διαλυθεί, για να διακοπεί δια παντός η καταστροφική πολιτική των μνημονίων και να οδεύσουν σε οριστικές διακοπές οι επιτηρητές, οι ντόπιοι τοποτηρητές και επιτετραμμένοι και τα πάσης φύσεως αρπακτικά που σκυλεύουν τη χώρα και το πολίτευμα».
 http://news.makedonias.gr/

Μαφία

Αφαιρέστε από τη λέξη μαφία κάθε μεταφορική έννοια. Κάθε υπόνοια ότι μπορεί να χρησιμοποιείται καθ' υπερβολή ή καταχρηστικά. Τότε είσαστε μέσα. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αυτή η δυσωδία που αναδύεται από τη Βουλή και φτάνει ως το Μέγαρο, όπου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναπαύεται όταν δεν υπογράφει αντισυνταγματικές διατάξεις, είναι η μπόχα της δράσης κανονικής μαφίας.
Λίγες μέρες μετά τις εκλογές, όπου οι κυβερνώντες εμφανίστηκαν για μια ακόμη φορά ως εγγυητές της ευρωπαϊκής δημοκρατικής ομαλότητας, η Βουλή έγινε πλυντήριο για ύποπτους με μπλε και πράσινους κόκκους. Υπουργοί, βουλευτές, παρατρεχάμενοι, όλοι αυτοί για τους οποίους υπήρχε η πιθανότητα να βρεθούν απέναντι στη Δικαιοσύνη για πιθανά εγκλήματα που διέπραξαν απέναντι στους πολίτες, ξεπλύθηκαν.
Με μια μαφιόζικη μέθοδο έκλεισαν τη Βουλή 10 μέρες πριν το κανονικό κλείσμό της. Δεν περίμεναν ούτε να φτάσει η Παρασκευή για να την κλείσουν. Την έκλεισαν μεσοβδόμαδα και κρυφά, ενώ λίγα λεπτά πριν ο προεδρεύων στο Σώμα είχε διακόψει τη συνεδρίαση για να συνεχίσει όπως δήλωσε, το επόμενο πρωί κανονικά. Το αποτέλεσμα είναι ένα: όλα τα αδικήματα τα οποία έχουν διαπράξει υπουργοί κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Παπαδήμου, παραγράφονται. Δηλαδή όσα αφορούν τα μνημόνια, τη Λίστα Λαγκάρντ, τις αποφάσεις για τις Τράπεζες, τα υποβρύχια και βέβαια όσα σχετίζονται με μηνύσεις πολιτών κατά υπουργών. Χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος που το 2009 είχε χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση Καραμανλή για να παραγραφούν αδικήματα που σχετίζονταν με το Βατοπέδι, τη SIEMENS, τον υπουργό Ναυτιλίας Παυλίδη και τον πιθανό χρηματισμό του, την ενοικίαση πυροσβεστικών ελικοπτέρων σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών.
Πέρα όμως από τις παραγραφές, η διακοπή λειτουργίας της Βουλής, πρόσφερε και διέξοδο στην Κυβέρνηση, αφού στην Ολομέλεια της Βουλής έπρεπε να μπουν τρεις δικογραφίες που ήταν πολύ αποκαλυπτικές.
Πρώτη δικογραφία ήταν αυτή εναντίον του Κασιδιάρη για την υπόθεση της καταγραφής της αποκαλυτπικής του συζήτησης με τον Μπαλτάκο. Αν η δικογραφία έμπαινε προς συζήτηση, ο Κασιδιάρης είναι βέβαιο πως θα έμπαινε εκ των πραγμάτων στη διαδικασία περιγραφής λεπτομερειών όσων έγιναν, αλλά και των επαφών με άλλα στελέχη της ΝΔ. Ήταν επίσης πολύ πιθανό να αξιοποιηθούν και άλλα αποδεικτικά βίντεο. Μια γεύση άλλωστε έδωσε ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος,ο οποίος κατηγόρησε την ίδια μέρα από το βήμα της Βουλής τον διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Γ. Μουρούτη πως συνομιλούσε μαζί του χωρίς να διαψευσθεί. Η επικίνδυνη δικογραφία μεταφέρεται για συζήτηση τον Σεπτέμβριο και έτσι δεν φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και την ατζέντα του μετασχηματισμού.
Η δεύτερη καυτή δικογραφία είναι αυτή για το χρηματισμό του Γιάννη Μιχελάκη. Τη δικογραφία αποκάλυψε το HOT DOC. Αποκαλύφθηκε επίσης πως ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, κρατούσε στα συρτάρια του τη δικογραφία αντί να τη διαβιβάσει στη Βουλή. Η κυβέρνηση δεν απάντησε ποτέ επίσημα, αλλά ο Γιάννης Μιχελάκης διέρρεε πως όλα είναι ψέματα. Είχε το θράσος μάλιστα να μηνύσει το HOT DOC και μένα, κάνοντας έτσι το μοιραίο λάθος. Η μήνυση που έκανε μας πρόσφερε το δικαίωμα να πάρουμε τη δικογραφία έχοντας πλέον έννομο συμφέρον. Η δικογραφία είναι αποκαλυπτική. Όπως μπορείτε να διαβάσετε στο ρεπορτάζ, τον Μιχελάκη καίνε σημειώσεις που τον εμφανίζουν να παίρνει 7.000 ευρώ για να καταθέσει ερώτηση υπέρ του Πάλλη στη Βουλή, η κατάθεση του ανθρώπου που τον πλήρωσε αλλά και τα χειρόγραφα του Πάλλη. Στο αρχείο Πάλλη βρέθηκε χειρόγραφο το οποίο είναι όσα υπαγορεύει στον Μιχελάκη να ρωτήσει στη Βουλή. Αν η Βουλή δεν έκλεινε, η δικογραφία έπρεπε να συζητηθεί στην Ολομέλεια αφήνοντας έκθετη και την κυβέρνηση και τον Μιχελάκη.
Η τρίτη δικογραφία αφορά τον Άδωνι Γεωργιάδη και την αγορά σπιτιού. Πολίτης έχει μηνύσει τον Γεωργιάδη, παραθέτοντας στοιχεία που δείχνουν ότι έχει κάνει ψευδές «πόθεν έσχες» σε σχέση με την πραγματική αξία του σπιτιού.
Το κλείσιμο της Βουλής λοιπόν, είναι λυτρωτικό για την κυβέρνηση αλλά αποδεικνύει πως ένα κομμάτι της σκέφτεται και λειτουργεί όπως η μαφία. Κάνει εκκαθαρίσεις, ξεπλένει και αν χρειαστεί τσιμεντώνει τη Δημοκρατία που είναι φλύαρη.
Πίσω από αυτή τη μαφιόζικη λειτουργία, υπάρχει η λειτουργία των παρακρατικών μηχανισμών αλλά και βρώμικη συναλλαγή. Αποδεικτικό στοιχείο είναι αυτό το οποίο απ ό,τι φαίνεται ξέφυγε από το στόμα του Νίκου Μιχαλολιάκου κατά την τοποθέτηση του στη Βουλή. Ενώ η Βουλή ήταν κανονικά σε λειτουργία και δεν υπήρχε καμία υποψία για κλείσιμο, ο Μιχαλολιάκος κατηγόρησε την κυβέρνηση πως δεν φέρνει στη Βουλή για συζήτηση το θέμα Κασιδιάρη-Μπαλτάκου αλλά αντιθέτως την κλείνει και το πάει για Σεπτέμβριο. Το προεδρικό διάταγμα για το κλείσιμο δεν είχε καν υπογραφεί, ο προεδρεύων στη Βουλή διακόπτει τη συνεδρίαση για να συνεχίσει κανονικά την άλλη μέρα, οι βουλευτές δεν γνωρίζουν το παραμικρό, αλλά ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής ξέρει τι θα γίνει. Πώς το ξέρει αν δεν έχει ενημερωθεί γι αυτό από όποιον το προγραμματίζει;
Δύο μόλις μέρες πριν, στην Αθήνα, είχε συλληφθεί ο φερόμενος ως εγκέφαλος του παραδικαστικού κυκλώματος, ο οποίος φέρεται να συνεργαζόταν με πολιτικούς, δικαστές και μεγαλοδικηγόρους, αλλά η Εισαγγελία Εφετών προκλητικά δεν δημοσιοποιεί τα στοιχεία του παρότι έχει 12 εντάλματα σύλληψης, ώστε να βοηθηθεί η ανάκριση.
Είναι ξεκάθαρο πως η διαπλοκή και το σύστημα αυτοπροστασίας της διαφθοράς έχει ξεφύγει από τον κλεφτοπόλεμο που το θέλει να περνάει καμιά ρουσφετολογική τροπολογία στη Βουλή και επιτίθεται στη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη και τη λογική.
Και βέβαια έχει εξασφαλίσει την απαραίτητη ομερτά από το κομμάτι της που λέγεται Τύπος.

Πωλητήρια σε λιμάνια, αεροσκάφη και νερό

Πωλητήριο σε λιμάνια, στις επιχειρήσεις ύδρευσης ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, αλλά και σε αεροσκάφη βάζει η κυβέρνηση μέσω του ΤΑΙΠΕΔ

Αναλυτικά, oλοκληρώθηκε την Πέμπτη η διαδικασία εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την απόκτηση του 67% του μετοχικού κεφαλαίου του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης.

Όπως ανακοίνωσε το ΤΑΙΠΕΔ, ενδιαφέρον για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης έδειξαν με τις αιτήσεις τους οκτώ επενδυτικά σχήματα, ενώ στο αμέσως επόμενο διάστημα οι σύμβουλοι αξιοποίησης θα αξιολογήσουν τις υποβληθείσες αιτήσεις και θα υποβάλουν την εισήγησή τους στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ..

Τα οκτώ επενδυτικά σχήματα που ενδιαφέρονται για τον ΟΛΘ είναι τα εξής:

APM Terminals, B.V.
Deutsche Invest Equity Partners, GmbH
Duferco Particiption Holding, SA
International Container Terminal Services, Inc
Mitsui & Co., Ltd.
P&O Steam Navigation Company (DP World)
Russian Railways JSC / GEK TERNA S.A.
Yilport Holding, Inc

Στη Β' φάση για τον ΟΛΠ

Παράλληλα, το διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ ενέκρινε, κατά τη συνεδρίασή του επίσης την Πέμπτη, τα πέντε επενδυτικά σχήματα, που εισέρχονται στη Β’ φάση του διαγωνισμού για την απόκτηση του 67% του μετοχικού κεφαλαίου της Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς

Τα σχήματα είναι:

APM Terminals, B.V.
COSCO (Hong Kong) Group Limited
International Container Terminal Services, Inc
Ports America Group Holdings
Utilico Emerging Markets Limited
Κατά τη Β’ Φάση, οι προεπιλεγέντες επενδυτές θα αποκτήσουν πρόσβαση σε λεπτομερή στοιχεία για το περιουσιακό στοιχείο και τους σχετικούς όρους της διαγωνιστικής διαδικασίας.

Airbus και ΕΥΔΑΠ

Ακόμη, εγκρίθηκαν τα τεύχη του διαγωνισμού για την πώληση δύο αεροσκαφών τύπου Airbus 340. Η διαγωνιστική διαδικασία αναμένεται να ξεκινήσει, όταν μεταφερθούν οι τίτλοι ιδιοκτησίας από το Ελληνικό Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ.
Στην ίδια συνεδρίαση, εγκρίθηκε το τελικό σχέδιο της σύμβασης παραχώρησης για την αξιοποίηση της πρώτης ομάδας τουριστικών λιμένων (Άλιμος, Πόρος, Ύδρα, Νέα Επίδαυρος). Η υποβολή δεσμευτικών προσφορών αναμένεται εντός του Ιουλίου 2014.
Τέλος, σε συνέχεια της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ σχετικά με την ΕΥΔΑΠ, το ΤΑΙΠΕΔ, θα προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να διαπιστωθεί, αν η διαγωνιστική διαδικασία για την αξιοποίηση της ΕΥΑΘ είναι συμβατή με το υφιστάμενο συνταγματικό και νομικό πλαίσιο.




http://www.thepressproject.gr/

Ο νόμος της αναγκαστικής κατανάλωσης

Το καλοκαίρι που πέρασε με ένα κλιματιστικό έπαιρνες δώρο και άλλα δύο. Μόλις τον προηγούμενο χρόνο τα κλιματιστικά ήταν 35% ακριβότερα και έδιναν δώρο μόνο άλλο ένα. Φαίνεται σαν τα πράγματα να γίνονται ολοένα και καλύτερα για τους καταναλωτές. Δυστυχώς για τα τω¬ρινά τρία κλιματιστικά θα πρέπει ακόμη ο καταναλωτής να πληρώσει το ένα, με το οποίο θα πάρει τα υπόλοιπα δώρο. Κι αυτοί που μπορούν να πληρώσουν αυτό το ένα κλιματιστικό, παρά τα τόσα δώρα, μειώνονται καθημερινά.
Μόλις ένα χρόνο μετά τη δημοσίευση του άρθρου « Η επανάσταση έχει αρχίσει», η κατασκευασμένη, όπως όλοι λένε πλέον, άνοδος του χρηματιστηρίου, μοίρασε πολύ χρήμα σε πολύ κόσμο. Ήταν μία χαρούμενη εποχή. Αυτοί που κέρδισαν ήταν αρκετοί και αγόρασαν πολλά σπίτια, αυτοκίνητα, ψυγεία, τηλεοράσεις, βίντεο και στερεοφω¬νικά. Κάποιοι δηλαδή κατανάλωσαν αντί κανένας, όπως ήταν έως τότε η απαισιόδοξη πρόβλεψη.
Όμως η άνοδος, για έξι μήνες, των χρηματιστηρίων, ήταν μόνο μια διεγερτική ένεση που ζωντάνεψε προς στιγμή τον ετοιμοθάνατο. Το χρηματιστηριακό σύστημα έσπευσε να ξανακερδίσει αυτά που «προσέφερε» και τα χρηματιστήρια μπήκαν σε μία ακόμη πενταετή ύφεση κατά την διάρκεια της οποίας έχασαν χρήματα πολλοί πε¬ρισσότεροι από όσους κέρδισαν τότε ή θα κερδίσουν στο επόμενο στημένο ολιγόμηνο ράλι. Έτσι η αγορά επανήλθε σιγά σιγά στη συνηθισμένη της κινητικότητα, δηλαδή το κώμα.
Φυσικά τα πράγματα φτηναίνουν και για ένα κλιματι-στικό οι εταιρίες πλέον προσφέρουν γη και ύδωρ στον κα¬ταναλωτή. Αλλιώς θα πρέπει να κατασκευάσουν τεράστιες χωματερές για όσα προϊόντα δεν πουλάνε ή να κλείσουν τεράστιες αλυσίδες παραγωγής για να μην παράγουν τόσα. Αν κάνουν το δεύτερο θα αφήσουν ακόμη περισσότερους άνεργους, και σε αδυναμία να αγοράσουν πλέον, κατανα¬λωτές.
Στενεύουν λοιπόν τα όρια του παιχνιδιού του πλουτι-σμού και κατά συνέπεια αυξάνουν οι παράπλευρες απώ-λειες. Σε λίγο ο καταναλωτής για να αγοράσει το ένα κλι-ματιστικό (με το οποίο μπορεί πλέον να του δίνουν δώρο και άλλα δέκα) θα χρειάζεται να του κάνουν δώρο και τα χρήματα γι’ αυτό το ένα. Κι εκεί το πρόβλημα ξαναγυρίζει στη ρίζα του: που είναι τα χρήματα;
Ενώ έχουν θεσπιστεί χίλιοι νόμοι, οργανισμοί θεσμοί και τρόποι ώστε μία συντριπτική μειοψηφία να μπορεί να συγκεντρώνει το χρήμα από τις μάζες, δεν έχει θεσπιστεί ακόμη ούτε ένας νόμος που να αναγκάζει το χρήμα να κυ¬κλοφορεί. Είναι τόσο αδιανόητο που ακούγεται παράξενο ακόμη και να απορεί κανείς που μία τέτοια νομική και κοινωνική δικλείδα δεν υφίσταται. Σου λέει αφού το άρπα¬ξαν χαλάλι τους, θα το κάνουν ότι θέλουν. Την ίδια στιγμή είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι σαν πολιτισμός έχουμε εφεύρει χίλιους τρόπους για να θερίζουμε και κανέναν για να σπέρνουμε.
Πόσο σημαντικό μπορεί να είναι αυτό που φαινομενικά δείχνει σαν πρόβλημα των φτωχών; Η αναδιανομή του χρήματος; Προφανώς αν το χρήμα αιωνίως συγκεντρωνό¬ταν και ποτέ δεν ξανακυκλοφορούσε, η παγκόσμια οικο¬νομία θα είχε πάθει έμφραγμα εδώ και πάρα πολλά χρό¬νια. Πριν από αυτό κάποιοι θα ήταν μυθικά πλούσιοι βέ¬βαια όμως τι σημασία έχει;
Στην πραγματικότητα λοιπόν ο πολιτισμός μας όχι μόνο διαθέτει την δικλείδα της αναδιανομής, την χρησι-μοποιεί μάλιστα συχνά για την αποσυμπίεση της συγκέ-ντρωσης του χρήματος. Αυτό όμως δεν συμβαίνει οργανω¬μένα και επειδή το σκεφτήκαμε, συμβαίνει πάντα από μόνο του και δια της βίας. Η κουλτούρα του πολιτισμού μας έχει συνηθίσει την ανακατανομή του χρήματος να συμβαίνει μόνο με επανάσταση, απάτη ή ληστεία. Αν δεν συμβεί έτσι, δεν θα συμβεί ποτέ.
Είναι αδιανόητο να βγούνε οι τράπεζες και να μοιρά-ζουν χρήματα στον κόσμο, ώστε να επιζήσουν έτσι χιλιά-δες βιομηχανίες, παραγωγοί και έμποροι που περιμένουν από την κατανάλωση όλου αυτού του κόσμου. Παρά το αδιανόητο, εύκολα διαπιστώνει κανείς πώς αν ένας τέτοιος νόμος υπήρχε προφανώς δεν θα χρειάζονταν αιματοχυσίες και εγκλήματα προκειμένου να ρεύσει το χρήμα πάλι.
Δεν θα υπήρχαν τα δωρεάν κλιματιστικά ούτε τα κάθε λογής δώρα που προσφέρονται τα οποία κάποιος έχει ξο-δέψει πόρους για να τα κατασκευάσει. Σε κάποιο σύ-στημα κοινωνικής οργάνωσης με πρόβλεψη για τη διαθε¬σιμότητα του χρήματος είτε δεν θα κατα-σκευάζονταν κα¬θόλου όλα αυτά είτε θα κατασκευάζονταν μόνο όσα χρει¬άζονταν για να πουληθούν και όχι για να χαριστούν.
Η αιμορραγία αυτή τη φορά δεν είναι στους δρόμους όμως αυτό μόνο φαινομενικά αλλάζει τη γενική εικόνα αφού όλοι αιμορραγούν πάλι, και στις φτωχογειτονιές και στα παλάτια. Οι φτωχοί γιατί δεν έχουν χρήματα να αγο¬ράσουν και οι πλούσιοι γιατί όσο οι φτωχοί δεν αγοράζουν εκείνοι δεν κερδίζουν. Πέραν όμως της αόρατης αυτής επανάστασης έχει προκύψει σήμερα και μία άλλη ιδιό¬τυπη κατάσταση.
Μεγάλης κυκλοφορίας επιστημονικό περιοδικό ανέ-φερε ότι μέσα στο 2003 οι 358 πιο πλούσιοι άνθρωποι στη γη βγάζουν ετησίως, όσα βγάζει ο μισός πληθυσμός της γης. Είναι πολύ πιθανό να ισχύει. Οι μεγάλες εταιρίες μπορεί να πουλάνε πάμφθηνα προκειμένου να αντεπεξέλ¬θουν στον ανταγωνισμό, όμως έχουν, ακόμη, τεράστια κέρδη.
]
Στην παραπάνω σύγκριση όλοι αυτοί που απαρτίζουν τον αναφερόμενο μισό πληθυσμό της γης είναι οι ασθενέ¬στερες οικονομικά μάζες του παγκόσμιου πληθυσμού, το αντίθετο θα ήταν αδύνατο να συμβεί. Μάζες που κατανα¬λώνουν όλα όσα βγάζουν για να ζήσουν. Αν ονομάσουμε την συνολική κατανάλωση αυτών των ανθρώπων Χ η κατα¬νάλωση αυτή ισοδυναμεί με αυτήν που θα μπορούσαν να κάνουν οι 358 βαθύ-πλουτοι αν ξόδευαν και αυτοί όλα όσα βγάζουν. Αυτό όμως και να ήθελαν να το κάνουν είναι στην πραγματικότητα αδύνατον.
Αν πούμε ότι ο πληθυσμός της γης είναι περίπου 6 δις άνθρωποι, οι μισοί είναι 3 δις, οπότε αντιστοιχούν 8,379,888 άτομα στον κάθε έναν από αυτούς τους 358. Οι βασικές ανάγκες επιβίωσης τώρα, δεν αλλάζουν με τον πλούτο. Έτσι ένας βαθύπλουτος δεν μπορεί να καταναλώ¬σει όσο 8,379,888 άνθρωποι ούτε ημερησίως ούτε ετη¬σίως. Ακόμα και έναν κόκκο ρύζι να ήταν μόνο σε θέση να αγοράσουν με τα πενιχρά τους εισοδήματα αυτοί οι 8,379,888 πάλι ο πλούσιος δεν μπορεί να φάει 8,379,888 κόκκους ρύζι. Όχι σε ένα γεύμα, ίσως ούτε σε όλη του τη ζωή.
Βέβαια αντικαθιστά το ρύζι με πιο ακριβά τρόφιμα. Αν πούμε λοιπόν ότι σε κάθε δέκα φτωχούς που τρώνε ρύζι αντιστοιχεί ένα κεφτεδάκι πάλι ο πλούσιος δεν μπορεί να φάει 837,988 κεφτεδάκια όχι σε μία μέρα, ούτε σε δέκα χρόνια ίσως. Με το ίδιο σκεπτικό δεν μπορεί να αγοράσει 25,000 αυτοκίνητα Mercedes το χρόνο ούτε να κτίσει 10,000 σπίτια και να το κάνει αυτό κάθε χρόνο. Έτσι το χρήμα, το μισό χρήμα του πλανήτη, που πάει σ’ αυτόν από διάφορες πηγές, σιγά σιγά εξαφανίζεται. Δεν ξανα-βγαίνει στην αγορά. Ακόμα και πίνακες ή έργα τέχνης αν αγοράζει ακόμα και πανάκριβα κτήματα, το νόημα παρα¬μένει το ίδιο. Το χρήμα δεν ξαναβγαίνει στην αγορά στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν σκεφτεί κανείς ότι οι άνθρωποι που είναι τόσο πλούσιοι ώστε να βγάζουν περισσότερα από όσα καταναλώνουν είναι πάρα πολλοί περισσότεροι από 358. Ότι ίσως οι επόμενες 358 χιλιάδες άνθρωποι στην παγκόσμια κλίμακα του πλούτου είναι πάλι άνθρωποι που καταναλώνουν, ή αλλιώς ξοδεύ-ουν, πολύ λιγότερα από όσα βγάζουν με κάθε μορφή εξό-δου, από επενδύσεις έως σπατάλες.
Κι εδώ δημιουργείται το παμπάλαιο ερώτημα. Ποιο εί-ναι ακριβώς το πρόβλημα με τον πλούτο; Πάρα πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους πλουτίζουν με παράνομους τρόπους, εγκληματούν ίσως ή κάνουν πλείστες όσες κο-μπίνες, παρατυπίες, απάτες και δολιοφθορές προκειμένου να πλουτίσουν. Άραγε αυτό μόνο φταίει που ο κόσμος πα¬ρουσιάζει αυτή τη διαρκώς επαναλαμβανόμενη δυσαρμο¬νία; Η οποία μόνο πρόσκαιρα παρέρχεται με κάποιον πό¬λεμο, κρίση ή επανάσταση και ύστερα επιστρέφει δριμύ¬τερη;
Αν αυτοί οι 358 , και πολλοί άλλοι με αρκετά λιγότερα όμως πάλι μεγάλα εισοδήματα, έβρισκαν ένα τρόπο να ξο¬δέψουν τουλάχιστον το 90% των εισοδημάτων τους ετη-σίως θα ήταν άραγε τόσο κακό που είναι τόσο πλούσιοι; Κι ας μη τα ξόδευαν σε κοινωφελή έργα ή επενδύσεις που θα απέφεραν θέσεις εργασίας. Μήπως θα αρκούσε απλά και μόνο ότι αντί να τα έχουν στην τράπεζα να τα κοιτούν, θα τα ξόδευαν;
Δεν θα ήταν τόσο κακό ίσως τότε. Ούτε θα ήταν κακό που ένας τους θα μπορούσε να έχει, σε ένα κρεσέντο σπα¬τάλης ας πούμε, είκοσι γυμνές θεές κάθε νύχτα να του κάνουν αέρα και ότι άλλο επιθυμεί. Δεν θα ήταν κακό γιατί όλες αυτές οι κυρίες, φορτωμένες με το χρήμα του κύριου, θα βγουν φυσικά κι αυτές κάποια στιγμή για να το ξοδέψουν. Και θα το κάνουν αυτό επίσης κάθε μέρα αφού κι εκείνος κάθε μέρα θα τις απολαμβάνει, αφού έχει αυτή τη δυνατότητα.
Έτσι όταν θα έρθει σε μένα που είμαι έμπορος μία από αυτές τις κυρίες για να εξυπηρετήσω κι εγώ μια μικρή της ματαιοδοξία, ας πούμε ένα υπερπολυτελείας ηλεκτρικό αυτοκίνητο για το παιδί της, δεν θα την ρωτήσω φυσικά ποια είναι και πώς τα έβγαλε για να κρίνω αν θα δεχτώ ή όχι να της το πουλήσω. Θα της το πουλήσω προθυμότατα.
Μάλιστα όσο πιο άνετη είναι εκείνη με τα λεφτά της τόσο πιο ακριβά θα της το δώσω. Αν τώρα αυτή χαρεί πολύ που την εξυπηρέτησα με τόση προθυμία και χαμό-γελο, θα μου στείλει και την φίλη της, που επίσης ξημε-ροβραδιάζε¬ται στη βίλα του πλούσιου κυρίου και τα βγά-ζει κι εκείνη μπόλικα και εύκολα, για να πάρει ένα αντί-στοιχα ακριβό δώρο για το ανιψάκι της. Και θα την γδύσω κι εκείνη, όχι όπως ο πλούσιος βέβαια , αλλά οικονομικά και λιγάκι, τόσο όσο μου χρειάζεται κι εμένα για να πλου¬τίσω κι εγώ λιγάκι και εύκολα.
Δεν είναι λοιπόν ο ίδιος ο πλούτος η συνθήκη που κά-νει την ζημιά ή δημιουργεί τις αναταραχές. Ο καθημερι-νός άνθρωπος δεν είναι δυστυχισμένος, ούτε θα ήταν ποτέ δυστυχισμένος επειδή δεν έχει, όχι είκοσι, ούτε μία πλη¬ρωμένη θεά να του κάνει αέρα γυμνή κάθε βράδυ. Συνή¬θως οι καθημερινοί άνθρωποι έχουν και καθημερινές ανάγκες. Δεν δυστυχούν αν δεν έχουν όσα έχει συνηθίσει να έχει ένας πλούσιος.
Ο Μπερλουσκόνι είπε ότι έχει ένα σπίτι στις Βερμούδες που το επισκέφθηκε μία φορά τα τελευταία τρία χρόνια. Κάποιος ευκατάστατος καθημερινός άν-θρωπος έχει μία βιλίτσα στη Ραφήνα και την επισκέπτεται κάθε Σαββατο¬κύριακο. Αν του χάριζες μία βίλα στις Βερμούδες μπορεί να αποκτούσε πρόβλημα για το πώς θα πάει εκεί και το πιθανότερο είναι να την πουλούσε ώστε με τα χρήματα αυτά να γλεντούσε με τους φίλους του κάθε Σαββατοκύ¬ριακο στη Ραφήνα.
Παρατηρούμε ότι ο πλουτισμός οδηγάει σύντομα σε ένα όριο πέραν του οποίου εκ των πραγμάτων η κατανάλωση φθίνει. Επίσης τα χρήματα συνήθως γεννάνε χρήματα. Οι επενδύσεις λοιπόν που θα γίνουν από μία επιχείρηση αν υποθέσουμε ότι κάποιος θα ξοδέψει τα χρήματα εκεί, γεν¬νάνε και άλλα χρήματα τα οποία πάλι μπορούν μόνο πε¬ριορισμένα να ξοδευτούν. Ύστερα από το όριο αυτό πάλι τα υπόλοιπα χρήματα οδηγούνται αναγκαστικά στην απο¬ταμίευση. Η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από την αποχώ¬ρηση του χρήματος από την αγορά.
Αν βράζουμε νερό μέσα σε μία χύτρα ταχύτητας σύμ-φωνα με τον νόμο των αερίων, όσο αυξάνει η θερμοκρασία θα αυξάνει η πίεση μέσα στην χύτρα. Αν η χύτρα δεν έχει διέξοδο για τον ατμό, κάποια στιγμή θα εκραγεί. Αυτό δεν θα γίνει επειδή είναι μία κακιά χύτρα, ή στη φύση των σωματιδίων του νερού εμπεριέχεται κάτι το διαβολικό.
Με την ίδια λογική η ανθρώπινη φύση απέναντι στην συγκέντρωση χρήματος αντιδρά πάντα με τον ίδιο τρόπο. Όταν ο ένας το συγκεντρώνει ο άλλος θέλει να του το πά-ρει. Αν η συνθήκη της συγκέντρωσης δεν υπήρχε, δεν θα υπήρχαν και οι αντίρροπες δυνάμεις, δεν θα υφίστατο δη¬λαδή το φαινόμενο της κοινωνικής σύ-γκρουσης το ίδιο αν η χύτρα, κάθε τόσο, άνοιγε μία βαλβίδα και αποσυμπίεζε το μίγμα της.
Οι κοινωνικές συγκρούσεις, επαναστάσεις, πόλεμοι και κάθε λογής εγκλήματα, το μόνο που τελικά κάνουν, παρά που φαίνονται σαν έξαρση ψυχοσυναισθηματικών και ηθικών διαφορών, είναι να επαναφέρουν μία πιο ανεκτή κυκλοφορία του χρήματος. Παρόμοια και η κατσαρόλα όταν εκρήγνυται, απλά αποσυμπιέσει τους ατμούς της, γι’ αυτό άλλωστε και η έκρηξη αυτή δεν διαρκεί για πάντα αλλά μόλις συμβεί, η αποσυμπίεση, το φαινόμενο παύει ακαριαία.
Στα κοινωνικά φαινόμενα τα διάφορα στάδια δεν φαίνο¬νται να συμβαίνουν με χρονική διαδοχή τόσης μαθηματι¬κής ακρίβειας. Δεν διαθέτουμε μετρητές ικανούς να με¬τρήσουν με ακρίβεια συγκεκριμένες μετρήσεις όπως ας πούμε την «θερμοκρασία του πλήθους» ή την οργή από την ανισοκατανομή πλούτου, που θα μπορούσαν να αντι¬στοιχιστούν με τη θερμο-κρασία του νερού μέσα στη χύτρα και την πίεση των ατμών. Αν ωστόσο διαθέταμε τέτοιους μετρητές, και αν ξέραμε συγκεκριμένα τα μέρη που δη¬μιουργούν το φαινόμενο, θα ήμασταν σε θέση μάλλον, ακόμα και ένα τόσο περίπλοκο γεγονός όπως μία επανά¬σταση ή έναν πόλεμο, να τον προβλέψουμε με μεγάλη χρονική ακρίβεια όπως επίσης θα μπορούσαμε, αν θέ¬λαμε, να αποφύγουμε τελείως την έκρηξη παίρνοντας μέ¬τρα προτού αυτή συμβεί. Θα χρησιμοποιούσαμε δηλαδή κάτι σαν κοινωνική βαλβίδα εκτόνωσης.
Αυτή η βαλβίδα είναι που λειτουργεί κάθε φορά που γίνεται μία επανάσταση, ένας πόλεμος ή μία ληστεία και γι’ αυτό οι επαναστάσεις οι πόλεμοι και οι ληστείες δεν κρατάνε για πάντα. Γιατί τα χρήματα αλλάζουν χέρια. Σε μία επανάσταση και σε έναν πόλεμο αυτό συμβαίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και σε πολύ εκτετα-μένο επίπεδο. από τα λεφτά που παίρνουν οι σπιούνοι έως τα φάρμακα και την ιατρική βοήθεια σε άτομα που μέχρι τότε δεν την χρειάζονταν τα λεφτά αλλάζουν χέρια σε πολ¬λές περισσότερες συναλλαγές απ’ ότι τα όπλα, οι στρατοί και οι όροι συνθηκολόγησης του εκάστοτε ηττημένου. Τα χρήματα ή οι πόροι, ύστερα που αλλά-ζουν χέρια επιτέ¬λους ξοδεύονται μιας και αυτοί που τα κλέβουν δεν τα εί¬χαν μέχρι να τα πάρουν και φυσικά για να τα ξοδεύουν τα θέλουν τόσο πολύ που σκοτώνονται για να τα αποκτήσουν, όχι για να τα βλέπουν. Εκεί η εκρηκτική κατάσταση πρό¬σκαιρα ηρεμεί. Μέχρι να ξανασυγκεντρωθούν οι πόροι κάπου αλλού προκαλώντας την ίδια αντίδραση.
Τα διάφορα ιδεολογικά ή πολιτικά συστήματα όπως η δημοκρατία ο κομουνισμός ο σοσιαλισμός και άλλα ασχο¬λούνταν πάντα με το πώς οι συνθήκες αυτές, που προκα¬λούν την έκρηξη, θα μπορούσαν να μην υπάρχουν. Κτυ¬πώντας υποτιθέμενα έτσι το πρόβλημα στη ρίζα του. Αν ας πούμε ήταν όλοι οι άνθρωποι ίσοι, θα έβγαζαν πάνω κάτω τα ίδια και θα είχαν τα ίδια δικαιώματα. Κατά συνέπεια, θεωρητικά πάντα, αν αυτό μπορούσε να επιτευχθεί, τότε η έκρηξη δεν θα συνέ-βαινε. Κι αυτό είναι αλήθεια, θα ήταν σαν να έχουμε νερό στη χύτρα το οποίο δεν έβραζε ποτέ.
Στην πραγματικότητα αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Πά-ντα κάποιοι θα είναι πλούσιοι και κάποιοι φτωχοί. Κά-ποιοι πάντα θα επινοούν τρόπους για να κερδίζουν περισ¬σότερα από άλλους ή απλά θα είναι πιο δυνατοί από αυ¬τούς και θα μπορούν πιο εύκολα να το κάνουν. Με δεδο¬μένη αυτή τη συνθήκη λοιπόν, ότι δηλαδή το νερό βράζει έτσι κι αλλιώς μέσα στη χύτρα, πρέπει να αντιμετωπί¬σουμε αυτό το πρόβλημα ώστε να μην εκρήγνυται η κοι¬νωνική χύτρα κάθε τόσο.
Ο κοινωνικός βρασμός ένεκα των ανισοτήτων δεν είναι ένα σκοτεινό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. Η διαφορετικότητα είναι το βασικό χαρακτηριστικό της αν-θρώπινης φύσης που μας οδηγεί στην εξέλιξη. Αν όλοι ήμασταν ίδιοι, θα ήμασταν ίδιοι και χιλιάδες χρόνια πριν, με αποτέλεσμα ποτέ κανείς να μην προτείνει ή να κάνει κάτι άλλο, κάτι καινούργιο. Δεδομένου ότι δεν θα συνέ¬βαινε τότε κάτι καινούργιο δεν θα συνέβαινε ποτέ, με απο¬τέλεσμα σήμερα να είμαστε όλοι μαζί ακόμα στα σπήλαια.
Δεν είναι λοιπόν αυτό το χαρακτηριστικό της ανθρώπι-νης φύσης που οδηγεί στους πολέμους, στις επαναστάσεις ή την εκτεταμένη εγκληματικότητα κάθε μορφής που υπάρχει σήμερα. Αυτό που οδηγεί εκεί είναι ότι παράλ¬ληλα με την τεχνολογία μας δεν έχουμε αναπτύξει ανά¬λογα και τις διαδικασίες μας. Σαν να έχουμε κατασκευά¬σει στο πέρασμα των αιώνων ένα υπερηχητικό αυτοκίνητο όμως εμείς έχουμε μείνει ακόμη στην εκπαίδευση για να οδηγάμε ποδήλατο.
Ο νόμος της αναγκαστικής κατανάλωσης λειτουργούσε πάντα αυτόματα κάθε φορά που συγκεντρώνονταν πόροι. Αμέσως συγκεντρώνονταν και οι αντίρροπες δυνάμεις που τους εποφθαλμιούσαν. Αν οι πόροι δεν διετίθεντο και εξα¬κολουθούσαν να συγκεντρώνονται γινόταν πόλεμος, ο οποίος προκαλούσε εκ των πραγμάτων την κατανάλωση των πόρων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είτε επειδή κλέβο¬νταν και καταναλώνονταν είτε επειδή καταστρέφονταν στην ίδια την έκρηξη.
Παλαιότερα μεσολαβούσαν μεγάλα διαστήματα για να δημιουργηθούν οι συνθήκες έκρηξης. Όσο παλαιότερα τόσο αργότερα συγκεντρώνονταν οι πόροι και τόσο αραιό-τερα γίνονταν οι πόλεμοι κατακτητικοί ή επαναστατικοί. Αυτό είναι και ο λόγος που όσο παλαιότερες ήταν οι αυτο¬κρατορίες τόσο περισσότερο συνήθως διαρκούσαν. Όταν τέλος κάποια στιγμή γίνονταν οι κοινωνικές αναταραχές πάλι η ζημιά δεν ήταν πάρα πολύ μεγάλη, αφού τα όπλα δεν είχαν την σημερινή καταστροφική ισχύ.
Σήμερα υπάρχουν δύο παράλληλες συνθήκες που δη-μιουργούν πάρα πολύ εκρηκτική κατάσταση σύμφωνα με τον νόμο. Πρώτον ο πόλεμος αποφεύγεται από όλους μιας και τα οπλικά συστήματα δεν θα εκμηδενίσουν τον εχθρό πλέον αλλά ίσως το ίδιο το μέλλον. Τα οπλικά συστήματα και οι στρατιωτικοί μηχανισμοί καταναλώνουν κάποιους πόρους όμως είναι πολύ λίγοι σε σχέση με αυτούς που πρέπει πραγματικά να αναδιανεμηθούν. Γιατί, κι αυτή εί¬ναι η δεύτερη σημαντική συνθήκη, ποτέ άλλοτε δεν εί¬χαμε αυτή την καταπληκτική ικανότητα που υπάρχει σή¬μερα, να μπορούμε να μεταφράσουμε σχεδόν κάθε υπαρ¬κτό έμψυχο ή άψυχο πόρο, σε χρήμα. Αυτό συμβαίνει γιατί σήμερα οι ενεργειακές ανάγκες καλύπτονται ολοένα και περισσότερο από την πρόοδο της τεχνολογίας, με απο-τέλεσμα οι μέχρι χθες εκμεταλλευόμενοι πόροι για ενέρ-γεια και κίνηση, να γίνονται σήμερα ολοένα και περισσό¬τερο καθαρό χρήμα.
Δυστυχώς μαζί με όλες τις άλλες εξελίξεις, δεν έχει προκύψει κάποια εξέλιξη στην γενικότερη κοινωνική φι-λοσοφία ώστε να πάμε κάπου με αυτό το υπέροχο υπερη-χητικό αυτοκίνητο, αντί να συντριβούμε μαζί του οδηγώ-ντας το σαν να ήταν ποδήλατο. Προφανώς για τις μέχρι χθες συνθήκες το να ξαναμοιράζεται το χρήμα από αυτούς που το έχουν κατακτήσει και συσσωρεύσει είναι κάτι αδιανόητο. Όμως τότε η συσσώρευση πόρων δεν ήταν η σημερινή. Οι πόροι κάλυπταν ακόμη ανάγκες έστω και ματαιόδοξες. Σήμερα οι ματαιόδοξες ανάγκες έχουν κα¬λυφθεί ακόμα και για τα τρισέγγονα αυτών που συσσω¬ρεύουν το χρήμα. Όλη η υπόλοιπη συσσώρευση συμβαί¬νει από μόνη της και καταλήγει αναγκαστικά απλό χρήμα, δηλαδή τίποτα.
Την ίδια στιγμή ο νόμος λειτουργεί και προκαλεί την αναγκαστική κατανάλωση. Όσο δυσκολότερα λοιπόν βρί¬σκονται τα χρήματα για το πρώτο κλιματιστικό επειδή η πλούσιοι παραπλούτισαν θα αρχίσει αναγκαστικά να κα¬ταναλώνει τα αποθέματα του ο πλούσιος προσφέροντας κι άλλα κλιματιστικά δώρο μπας και κάποιος από όσους δυ¬σκολεύονται τελικά αγοράσει. Ο ανταγωνιστής του τώρα, προκειμένου να πείσει τους ίδιους αδύναμους καταναλω¬τές θα κάνει το ίδιο με αποτέλεσμα να προσφέρουν και οι δυο τους ολοένα και περισσότερα δώρα. Η κατανάλωση δηλαδή των αποθεμάτων τους θα γίνει έτσι κι αλλιώς από συνθήκες ανεξάρτητες από τους ίδιους και τις τεχνικές πωλήσεων που έχουν.
Ίσως βέβαια είναι μια πρόοδος αυτή, ότι δηλαδή αυτή τη φορά αντί να πολεμάνε και να σκοτώνονται οι λαοί, πο¬λεμάνε οι πλούσιοι μεταξύ τους και αλληλοσκοτώνονται. Στην πραγματικότητα όμως δεν υ-πάρχει ουσιαστική πρόο¬δος. Οι πόροι καταστρέφονται σε κοινωνικές διαδικασίες που είναι αντιδημιουργικές και ασύμφορες. Οι πλούσιοι τους συσσωρεύουν και στην συνέχεια τους καίνε με τον ένα ή τον άλλο μάταιο και ασύμφορο ακόμη και για τους ίδιους τρόπο. Αυτό εμποδίζει την γενικότερη εξέλιξη και δεν αποτελεί εξελιγμένη φιλοσοφία κοινωνικής αντίληψης.
Για χιλιετηρίδες η ανθρώπινη σκέψη εστίασε στο πώς θα κάνει τους ανθρώπους πιο ίσους, πιο ειρηνικούς, πιο καλούς. Ίσως είναι καιρός να αφήσουμε πίσω μας αυτό το μοντέλο υποκρισίας. Στην πραγματικότητα όλα γίνονταν πάντα για τους πόρους. Παλαιότερα που οι πόροι ήταν απαραίτητοι για χρήση, αποτελούσαν κτήση και συσσω¬ρεύονταν για λόγους ασφάλειας και διατήρησης του πλού¬του. Ήταν αδιανόητο κάποιος που κόπιαζε, σκότωνε και ρίσκαρε για να τους κατακτήσει στην συνέχεια να τους μοιράσει.
Σήμερα, που οι πόροι υπερεπαρκούν και έτσι εκ των πραγμάτων δεν χρησιμοποιούνται, μετατρέπονται αναγκα¬στικά σε χρήμα τον μόνο τρόπο με τον οποίο θα μπορού¬σαν να εξακολουθήσουν να είναι κτήση. Το πρόβλημα που φαίνεται ιδεολογικό στην ουσία είναι απλά πρόβλημα εξέ¬λιξης. Η οικονομική και τεχνολογική υποδομή παρέχει δυνατότητες και υπερεπάρκεια πόρων χωρίς να έχει εξελι¬χθεί ανάλογα η κοινωνική αντίληψη που μπορεί να χειρι¬στεί τις σημερινές συνθήκες με ασφάλεια.
Έτσι εξακολουθούμε να επικεντρώνουμε στο αν κά-ποιος απέκτησε τον πλούτο του δίκαια ή άδικα αντί για το αν και κατά πόσο τον καταναλώνει. Που είναι και αυτό που καθορίζει τις εξελίξεις. Θα πει κανείς δεν έχει σημα-σία αν κάποιος πουλάει όργανα δολοφονημένων μετανα-στών για να πλουτίσει; Έχει. Όμως είναι μικρότερη κοινω¬νική ζημιά αν αυτός ο κάποιος αναγκάζεται στη συνέχεια να ξοδεύει το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων του και του απαγορεύεται να το συσσωρεύει. Γιατί σε γενικευμένη εφαρμογή αυτό το μέτρο θα έχει δώσει ήδη τόσο χρήμα στις αγορές που ίσως αυτός ο κάποιος να μην χρειάζεται πλέον να κάνει αυτή τη δουλειά, να πουλάει δηλαδή όρ¬γανα δολοφονημένων μεταναστών, για να προκόψει.
Σε μία αγορά που νοσεί γενικά, όλα τα επιμέρους συ-στήματά της νοσούν επίσης. Αντίθετα σε μία αγορά που υπάρχει χρήμα, βρίσκονται χίλιοι τρόποι να το μαζέψεις. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους τρόπους όλοι θα προτιμήσουν αυ¬τούς που δεν θα συνεπάγονται ταυτόχρονα κίνδυνο από επιπλοκές με το νόμο ή ακόμη και για την ίδια τους τη ζωή, κίνδυνοι που ισχύουν για όλους τους εγκληματίες.
Όσο κάποιος συσσωρεύει χρήμα τόσο αυξάνονται οι συνθήκες που θα τον αναγκάσουν να το καταναλώσει. Αν υπολογίσουμε αυτή τη πραγματικότητα, ότι δηλαδή η αναγκαστική κατανάλωση θα συμβεί έτσι κι αλλιώς, είναι εύκολο στην συνέχεια να θεσπίσουμε τους ανάλογους νό-μους που να εξαναγκάζουν σε κατανάλωση και να απο-τρέπουν την συσσώρευση. Φυσικά μετά που κάποιος θα ξοδέψει το χρήμα του πάλι θα του το πάρουν κάποιοι. Όμως έχει τεράστια διαφορά να το ξοδεύεις όπως θέλεις από το να το χάνεις έτσι κι αλλιώς από διαδικασίες που προκύπτουν αναγκαστικά και τις οποίες δεν μπορείς να ελέγξεις.


http://energonia.wordpress.com/

Αδημοσίευτο Μνημόνιο: Έρχονται μέτρα από τον Οκτώβριο

Κατάργηση εκπτώσεων σε δαπάνες, νέο μισθολόγιο, αλλαγή μη μισθολογικών δαπανών, πλαίσιο ομαδικών απολύσεων, νέο ασφαλιστικό, νέες παρεμβάσεις σε γάλα, φάρμακα, ψωμί και λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές αν κριθούν αναγκαίες, προβλέπει, σύμφωνα με το Capital, το αναλυτικό κείμενο του μνημονίου, που δεν έχει δει ακόμη το φως της δημοσιότητας και εγκρίθηκε την Παρασκευή και από το ΔΝΤ.


Όπως αναφέρει το Capital τα μέτρα για την υλοποίηση των παραπάνω δεσμεύσεων θα ξεκινήσουν από τον Οκτώβρη, ωστόσο δεν είναι οι μόνες δεσμεύσεις που προβλέπονται. Μέχρι τον Οκτώβρη προβλέπονται και άλλες παρεμβάσεις με ορισμένο χρονοδιάγραμμα για κατάργηση φόρων-τελών υπερ τρίτων, αλλά και για επανεξέταση απόδοσης του ΕΝΦΙΑ τον Σεπτέμβριο με παρεμβάσεις «εξάλειψης» εξαιρέσεων αν χρειαστούν από το 2015.

Επίσης η κυβέρνηση δεσμεύεται για λήψη ισοδύναμων μέτρων αν χρειαστεί και για κάλυψη του δημοσιονομικού κενού που ενδεχομένως να προκύψει το 2015 «με την επέκταση των μέτρων που λήγουν». Μάλιστα στο κείμενο, σύμφωνα πάντα με το Capital, προβλέπεται πως «θα είναι αναγκαίο να επεκταθεί η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης» με την αίρεση ότι θα επανεξεταστεί το ζήτημα στο πλαίσιο της κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2015.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, θεσπίζεται επίσης κανόνας υπεραπόδοσης για το υπό ποιους όρους θα γίνονται παροχές την μετά μνημονίου εποχή. Διατηρείται όμως και όρος παροχών αν πάει καλύτερα το 2014, με πρώτο βήμα τη «μείωση του υψηλού συντελεστή φορολογίας». Στις παραπάνω δεσμεύσεις προστίθενται και τα «άμεσα» μέτρα, τα 12 προαπαιτούμενα για τις υποδόσεις Ιουνίου – Ιουλίου, που περιλαμβάνουν από νέο χωροταξικό και δασικό νόμο, έως παρεμβάσεις στους φόρους υπέρ τρίτων στο περιθώριο κέρδους των φαρμακείων κλπ.

Περιλαμβάνει επίσης σειρά παρεμβάσεων με ορισμένο χρονοδιάγραμμα για κατάργηση φόρων-τελών υπέρ τρίτων, αλλά και αναθεώρηση του οργανικού νόμου του Γενικού Λογιστηρίου τον Οκτώβριο, «για να διασφαλιστεί ότι είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με το εν εξελίξει πρόγραμμα μεταρρύθμισης των δημόσιων οικονομικών».

Σύμφωνα με το αναλυτικό κείμενο, που επικαλείται το Capital, τα νέα «Διαρθρωτικά Ορόσημα της Ελλάδας» που ορίζονται είναι:


Τέλος Μαίου 2014

  • Να εισαγάγει ένα νέο κώδικα συμπεριφοράς για τις τράπεζες.
  • Θέσπιση αλλαγών στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.


Τέλος Ιουνίου 2014

  • Ενσωμάτωση συστάσεων της μελέτης του ΟΟΣΑ για το διοικητικό βάρος.


Τέλος Σεπτεμβρίου 2014

  • Θέσπιση νομοθεσίας για την ένταξη στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος της φορολόγησης των συλλογικών επενδυτικών σχημάτων, καθώς και όλων των φορολογικών εκπτώσεων δαπάνες με «εξάλειψη όσων είναι αναποτελεσματικές ή άδικες».
  • Θέσπιση νομοθεσίας που θα διευρύνει τον ορισμό της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής.
  • Ευθυγράμμιση όλες τις μη μισθολογικές παροχές του δημόσιου τομέα με τις βέλτιστες πρακτικές ανά την ΕΕ.


Τέλος Οκτωβρίου 2014

  • Υιοθέτηση της μεταρρύθμισης στο καθεστώς ΦΠΑ για τον εξορθολογισμό των συντελεστών και την απλούστευση της διαχείρισης.
  • Μεταρρύθμιση του μισθολογίου με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2015.
  • Υιοθέτηση τροποποιήσεων στο δημοσιονομικό νόμο
  • Ενίσχυση του ιδιωτικού και εταιρικού πλαισίου αφερεγγυότητας
  • Θέσπιση νομοθεσίας για την ευθυγράμμιση πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ
  • Νομοθετική ρύθμιση προσαρμογής του πλαισίου για τις βιομηχανικές ενέργειες με τα ισχύοντα στην ΕΕ


Τέλος Νοεμβρίου 2014

  • Υιοθέτηση πακέτου μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος με βάση τις αναλογιστικές μελέτες που θα ολοκληρωθούν το Σεπτέμβριο για ολόκληρο το σύστημα περιλαμβανομένων των εφάπαξ και των επικουρικών.
  • Θέσπιση νομοθεσίας για την αντιμετώπιση όλων των θεμάτων που εν τω μεταξύ προσδιορίστηκαν στη νέα έκθεση που ετοιμάζει ο ΟΟΣΑ για τα εμπόδια στον ανταγωνισμό στο χονδρικό εμπόριο , στις κατασκευές , στις τηλεπικοινωνίες και στο ηλεκτρονικό εμπόριο.


Τέλος Δεκεμβρίου

  • Θέσπιση όλων των δευτερογενών ρυθμίσεων σχετικά με τη νομοθεσία αδειοδότησης των επενδύσεων.


Οι δεσμεύσεις και ο κανόνας υπεραπόδοσης


Μεταξύ άλλων στο κείμενο αναφέρεται πως «η Ελλάδα έχει σημειώσει σημαντικό πρόοδο σχετικά με την αποκατάσταση της δημοσιονομικής και της εξωτερικής βιωσιμότητας». «Οι προσπάθειες αποφέρουν καρπούς, αλλά παραμένουν σημαντικές προκλήσεις» επισημαίνεται. Επίσης η κυβέρνηση, όπως τονίζεται, δεσμεύεται πως θα «συνεχίσει την πλήρη εφαρμογή των μέτρων που συμφωνήθηκαν από την έναρξη του προγράμματος» αλλά και τη «λήψη ισοδύναμων μέτρων» για να «διασφαλιστεί η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων».

Όπως αναφέρει το Capital, για την επίτευξη του στόχου το 2014 πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ η κυβέρνηση δεσμεύεται σε διακράτηση 320 εκατ. ευρώ στις δαπάνες από τις μόνιμες εξοικονομήσεις, για τη λήψη «συμψηφιστικών ενεργειών» σε περίπτωση δικαστικών αποφάσεων, αν και όπως εκτιμά δεν περιμένει ότι αυτό θα συμβεί για κάποια άλλη ομάδα πέραν των δικαστικών. Στον αντίποδα υπάρχει και πρόβλεψη για μείωση φόρων. Αν υπάρχει συνεχής υπεραπόδοση των εσόδων, θα είμαστε σε διαβούλευση με την τρόικα με στόχο «μείωση του υψηλού συντελεστή φορολογίας».

Γίνεται λόγος επίσης για πρόσθετη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 1% με επανεξέταση του μέτρου έως το τέλος Ιουνίου του 2015. Τον Ιούνιο δεσμεύεται η κυβέρνηση για μια συνολική μεταρρύθμιση του ΦΠΑ με στόχο και να εξορθολογιστεί το σύστημα επιστροφής μεταξύ άλλων, επιτρέποντας σε εταιρείες με καθαρό ιστορικό πληρωμών τα τελευταία δύο χρόνια «να λαμβάνουν τις επιστροφές χωρίς έλεγχο». Επίσης, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2014 «θα επανεξετάσει τις εξαιρέσεις από τον ΕΝΦΙΑ» και θα «εξαλείψει από τον Ιανουάριο του 2015 εκείνες που θεωρούνται αναποτελεσματικές ή άδικες».

Σύμφωνα πάντα με το Capital, στο κείμενο υπάρχει δέσμευση ότι η κυβέρνηση θα συζητήσει και να συμφωνήσει με την τρόικα «έναν συγκεκριμένο κανόνα υπεραπόδοσης επί των εσόδων που θα τεθεί σε ισχύ μετά την περίοδο του προγράμματος». Με βάση αυτόν θα συμφωνείται αν υπάρχουν απροσδόκητα έσοδα ή υπεραπόδοση και σε ποιές περιπτώσεις θα μπορεί να επιτραπούν παροχές το επόμενο έτος.

Για το μισθολόγιο αναφέρεται ότι «θα προσδιορίσει τον Ιούλιο του 2014 και άλλα ζητήματα που σχετίζονται με την εφαρμογή του μισθολογίου» με στόχο τον «εξορθολογισμό της δομής των μισθών στον δημόσιο τομέα σε μια ουδέτερη από φορολογική άποψη βάση» και την κατανομή των μισθών σχέση με την ικανότητα και την απόδοση του προσωπικού. Επίσης θα γίνει «διεξοδική εξέταση όλων των μη μισθολογικών παροχών» όπως αποζημιώσεις , έξοδα ταξιδίου κλπ. Δεν αναφέρεται στόχος απολύσεων το 2015 αλλά προβλέπεται ότι θα υπάρχει νέα αξιολόγηση στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2014 σε συνεννόηση με την τρόικα, «λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των μεταρρυθμίσεων της δημόσιας διοίκησης για το «εάν θα οριστεί επισήμως στόχος».

Για τη λίστα ΟΟΣΑ προβλέπεται επανεξέταση της απόδοσης των παρεμβάσεων (πχ εμπορικών δραστηριοτήτων την Κυριακή τον Μάρτιο του 2015 για το αν θα επεκταθούν σταδιακά σε όλη τη χώρα) και πολύ πιο πριν για το γάλα, το ψωμί ή τα φάρμακα. Αξιολόγηση έως το τέλος Σεπτεμβρίου προγραμματίζεται για τις συλλογικές απολύσεις και το κατά πόσο συνάδουν με το πρότυπο της ΕΕ. Η Ελλάδα δεσμεύεται «σε περίπτωση αμφιβολίας να λάβει τα κατάλληλα νομοθετικά μέτρα για την ευθυγράμμιση των πλαισίου με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ έως το τέλος Οκτώβρη 2014». Προβλέψεις υπάρχουν και για τις απεργιακές κινητοποιήσεις.


 
tvxs.gr

 

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Πίθηκοι Βουλής

Της Λώρης Κέζα
Η σκηνή έχει ως εξής: δυο άνδρες συναντιούνται στο αποχωρητήριο και την ώρα που πλένουν τα χέρια τους ο ένας λέει: «θα προτιμούσα ο γιος μου όταν μεγαλώσει να γίνει χρυσαυγίτης παρά συριζαίος». Αποτελεί άραγε κάποια κορυφαία ιστορική ατάκα, εξίσου σημαντική με τη φράση του Ποντίου Πιλάτου «νίπτω τα χείρας μου» ή μήπως θα επαναλαμβάνεται σαν μότο από το Θούριο «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»; Τίποτε από αυτά. Η κουβεντούλα του Αδωνη Γεωργιάδη με τον ακροδεξιό πίθηκο είναι κουβεντούλα του καμπινέ και ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε.

Οι πίθηκοι προσπαθούν τα επιβάλουν τη δική τους ατζέντα στην πολιτική ζωή αποπροσανατολίζοντας από τα σημαντικά. Εχουν μια λίστα με ονόματα δήθεν συνομιλητών και επιδίδονται σε ανελέητο κουτσομπολιό που αφορά ασήμαντα ζητήματα. Εάν ο πρόεδρος της Βουλής προσφώνησε κάποιον «Χρηστάρα» είναι μεν ένδειξη οικειότητας όμως δεν είναι απόδειξη ιδεολογικής ταύτισης. Η οικειότητα προκύπτει από τη συνύπαρξη. Κακώς βέβαια αναπτύχθηκαν ευγενείς σχέσεις με τους πιθήκους όμως αυτές βρίσκονται στο περιθώριο των μεγάλων γεγονότων.

Κάθε φορά που οι πίθηκοι γρούζουν, σέρνουνται, αλυχτούν κι ουρλιάζουν πρέπει να θυμόμαστε το βασικό. Κατηγορούνται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Εχουν δολοφονήσει άνθρωπο. Εχουν επιτεθεί σε ανθρώπους. Εχουν εκπαιδευτεί στη χρήση όπλων, έχουν φτιάξει στρατό χιλιάδων ετοιμοπόλεμων οπαδών. Είναι ναζιστές και τούτο δεν αποτελεί απλά όνειδος για τη χώρα, είναι ιδεολογία με εγκληματική πρόθεση.  Υμνούν τη δικτατορία και έχουν δημόσια δηλώσει πρόθεση να καταλύσουν τη Δημοκρατία. Αυτά είναι τα ζητούμενα και όχι τι είπε ένας υπουργός πλένοντας τα χέρια του ούτε αυτά που πιθανώς  ειπώθηκαν σε μπαλκόνια, σε σαλόνια, στα κρυφά, στα μουλωχτά.

Τούτα όσον αφορά τον δημόσιο διάλογο, την ολομέλεια της Βουλής, τις τοποθετήσεις των πολιτικών. Από εκεί και πέρα η Νέα Δημοκρατία πρέπει να αποφασίσει τι είναι: κόμμα εντός του δημοκρατικού τόξου ή φιλαράκι των πιθήκων; Οι διαδικασίες εκκαθάρισης δυσχεραίνουν από την πραγματικότητα: πολλά στελέχη είχαν ακραίες θέσεις τις οποίες στρογγύλεψαν με το πέρασμα του χρόνου. Ακόμη περισσότερα στελέχη ανέχονται την ιδεολογία των πιθήκων, όχι εξ ολοκλήρου αλλά επιλεκτικά. Και απ' ότι φαίνεται φιλικές συνομιλίες υπήρξαν.  

Μπορούμε άραγε να παραβλέψουμε τις συνομιλίες νεοδημοκρατών με πιθήκους; Βεβαίως μπορούμε, έχοντας επίγνωση ότι το κάνουμε για να μην ορίζουν τη θεματολογία οι πίθηκοι. Τούτο δεν αναιρεί την αυτοκριτική και τις αποφάσεις που θα ληφθούν από τον πρωθυπουργό. Είναι διαφορετικό να διορίσει ως υπουργό έναν μετανοημένο πίθηκο και διαφορετικό να απομακρύνει από την κυβέρνηση τα ακραία στοιχεία.

Χρειάζεται και μια υποσημείωση. Οι πίθηκοι είναι ικανοί να διαβάλουν τους πάντες προκειμένου να δημιουργήσουν ταραχή. Δεν θα μπούμε σε διαδικασία έρευνας ψευδούς και αληθούς. Είναι χρέος όλων να τους απομονώσουμε στο κλουβί τους.



http://www.tovima.gr/

Θεοχάρης: Δεν είχε κανείς το ανάστημα να μου ζητήσει να παραιτηθώ

«Δεν έχει κανείς το ανάστημα να μου ζητήσει να παραιτηθώ. Φεύγω με ψηλά το κεφάλι. Στο διάστημα που ήμουν στη  Γενική Γραμματεία, έγιναν πρωτόγνωρα πράγματα για τη φορολογική διοίκηση», σημείωσε ο τέως γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, Χάρης Θεοχάρης, κατά τις δηλώσεις του μετά την ανακοίνωση της παραίτησής του. Όπως είπε, ο ίδιος δεν έλαβε κανένα μέτρο, και «αν κάποιοι ψάχνουν εξιλαστήριο θύμα, ας κοιτάξουν τα δικά τους πεπραγμένα».
Νωρίτερα, στην ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών αναφερόταν ότι η παραίτηση υποβλήθηκε για προσωπικούς λόγους.
Ο Χάρης Θεοχάρης υπέβαλε την παραίτησή του ενώ από το πρωί της Πέμπτης είχε έκτακτη συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα
Αποχαιρετώντας- παρόντος του υπουργού Οικονομικών- τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ του υπουργείου Οικονομικών, σε ερώτηση αν υποχρεώθηκε σε παραίτηση, δήλωσε: «Δεν έχει κανένας το ανάστημα να μου ζητήσει να παραιτηθώ. Παραιτούμαι γιατί πρέπει να παραιτηθώ».
Σε άλλη ερώτηση, «εάν πιστεύει ότι τα μέτρα που έλαβε στη θητεία του, έκαναν καλό στον ελληνικό λαό» απάντησε: «Δεν έχω πάρει κανένα μέτρο. Όλα τα μέτρα τα παίρνει η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Η δουλειά μου ήταν να τα υλοποιώ. Πρέπει να στήσουμε θεσμούς και διοίκηση, που δεν πρέπει να ρωτάει εάν πρέπει να κάνει τη δουλειά της. Πρέπει να την κάνει».
«Δεν νιώθω εξιλαστήριο θύμα γιατί δεν έχω κάνει κάτι στον τομέα μου, για να το νιώσω... Αν κάποιοι ψάχνουν εξιλαστήριο θύμα, ας κοιτάξουν τα δικά τους πεπραγμένα»ανέφερε μεταξύ άλλων.
Σχετικά με το «κυνήγι» της μεγάλης φοροδιαφυγής, μετά και τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα ότι «έχει δώσει όλα τα όπλα στον κ. Θεοχάρη για να χτυπήσει τη μεγάλη φοροδιαφυγή και όχι τα μικρά ψάρια» ο Χ. Θεοχάρης χαρακτήρισε το συγκεκριμένο «κυνήγι» ως «το πιο δύσκολο πράγμα». 
Τέλος ευχαρίστησε τον πολιτικό του προϊστάμενο, Γ. Στουρνάρα για τη συνεργασία.  
Ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος σήμερα είχε  συνάντηση πέντε ωρών με τον Χ. Θεοχάρη (προτού ανακοινωθεί η αποδοχή της παραίτησης για προσωπικούς λόγους), διέψευσε ότι «μου ζητήθηκε να του πω να παραιτηθεί». Δήλωσε, επίσης, ότι έχουν ενημερωθεί οι εταίροι για την παραίτηση του γενικού γραμματέως Δημοσίων Εσόδων, από μια θέση που αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση.
Αναφορικά με τη διαδικασία κάλυψης της θέσης αυτής, ο Γ. Στουρνάρας,  δήλωσε ότι «θα ακολουθηθεί μια ανοικτή διαδικασία. Το πολύ σε 10 ημέρες θα έχει βρεθεί ο αντικαταστάτης. Ο Θεοχάρης θα μείνει όσο χρειάζεται για να ενημερώσει και να παραδώσει τη σκυτάλη».
Προς άμεση αντικατάσταση
Ανοιχτή πρόσκληση ενδιαφέροντος, από την Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014 έως και τις 15 Ιουνίου 2014, για την πλήρωση της θέσης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, ο οποίος προΐσταται της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, απηύθυνε το υπουργείο Οικονομικών λίγο μετά την επισημοποίηση της παραίτησης του Χάρη Θεοχάρη από τη θέση. 
Η ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ
Νωρίτερα,ο υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε την αποδοχή της παραίτησης, «για προσωπικούς λόγους», του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, τον οποίο«ευχαριστεί για τις πολύτιμες υπηρεσίες που πρόσφερε στο Υπουργείο Οικονομικών». Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση του το υπουργείο, ο Χ. Θεοχάρης ανέλαβε την ηγεσία της ΓΓΔΕ, η οποία «ήταν ακέφαλη για χρονικό διάστημα πλέον του έτους, στην κρισιμότερη χρονική στιγμή και στο αποκορύφωμα της δημοσιονομικής κρίσης, υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες». Ο υΓιάννης Στουρνάρας, δήλωσε ότι «ο κ. Θεοχάρης με τις προσπάθειές του στήριξε καθοριστικά τη φορολογική μεταρρύθμιση και τους στόχους της Κυβέρνησης κατά την τελευταία διετία  με ήθος, αίσθημα ευθύνης και ακεραιότητα». 
Στην συνάντηση προσήλθαν λίγο μετά τον Χ. Θεοχάρη ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, Σταύρος Παπασταύρου, και ο σύμβουλος του Γ. Στουρνάρα, Νίκος Καραβίτης, που σύμφωνα με το Βήμα είχε προταθεί για την θέση του Χάρη Θεοχάρη πριν από ένα χρόνο. 
Το παρασκήνιο
Πληροφορίες, στις οποίες αναφέρεται το Έθνος, αναφέρουν ότι χθες το απόγευμα ο υπουργός Οικονομικών ζήτησε την παραίτηση του Χ. Θεοχάρη, επιρρίπτοντάς του ευθύνες για εγκυκλίους οι οποίες εκδόθηκαν πριν από τις εκλογές και για καθυστερήσεις στα έσοδα. Στελέχη της κυβέρνησης, εξάλλου, καταλόγιζαν στον Χ. Θεοχαρη πρωτοβουλίες που χωρίς να κινούνται σε εσφαλμένη κατεύθυνση είχαν μεγάλο πολιτικό κόστος λόγω του χρόνου κατά τον οποίο εκδηλώνονταν. Υπενθυμίζεται ότι μέσω Facebook, o γ.γ. Εσόδων έδινε για παράδειγμα διευκρινίσεις για το κοινωνικό μέρισμα αναδεικνύοντας το βεβιασμένο σχέδιο για την καταβολή του προεκλογικά. 


http://tvxs.gr/

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *