Η τραγική γκάφα του Αντώνη Σαμαρά

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Η υφαρπαγή της εξουσίας από τον αντιμνημονιακό Αντώνη Σαμαρά που εν μία νυκτί μεταβλήθηκε σε σταυροφόρο των μνημονιακών πολιτικών που διέλυσαν τη χώρα, δεν έγινε για να σώσει την πατρίδα. Η κωλοτούμπα  έγινε ως αντεκδίκηση σε όσους εμπόδισαν τη γραμμική πολιτική εξέλιξη του «πρίγκιπα» και τον έστειλαν, ως αποστάτη, για πολλά χρόνια στην «εξορία». Έγινε από πλέγμα στους Μητσοτάκηδες, τους Καραμανλήδες και τους Παπανδρέου.

Εμφορούμενος από τέτοια υποδόρια κίνητρα, ο Αντώνης Σαμαράς διέπραξε μια τραγική πολιτική γκάφα: δεν διαπραγματεύτηκε με τους εντολείς του μια «ανάσα», ένα μπόνους για την διεκπεραίωση του εξουθενωτικού πακέτου που ανέλαβε να διεκπεραιώσει, με αποτέλεσμα, σήμερα να είναι εγκλωβισμένος σε ένα θανατηφόρο αδιέξοδο. Η ανθρωπιστική κρίση έχει προσλάβει εκθετικές διαστάσεις και αυτός απλώς «το ξέρει». Δεν κάνει τίποτε. Πηγαίνει στη Μέρκελ και αυτή τον πετάει έξω, γιατί τον έστυψε σαν λεμονόκουπα και τώρα τον πετάει σαν άχρηστο…

Η ανθρωπιστική κρίση που προκάλεσε στη χώρα μας η εφαρμογή ακραίων πολιτικών λιτότητας και ολοσχερούς απορρύθμισης του κράτους, αποτελεί μείζον πολιτικό επιχείρημα για τον τερματισμό της ύποπτης πλέον αυτής πολιτικής και την αλλαγή πορείας. Η μόνη πολιτική δύναμη που έχει ήδη θέσει ως πρώτη προτεραιότητα την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η επίκλησή της έναντι των δανειστών θα είναι καταλυτικής σημασίας όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τις επερχόμενες πολιτικές εξελίξεις στην ΕΕ.

Ο Σαμαράς, αν δεν συνέβαιναν μέσα του όλα τα παραπάνω, ως «αντιμνημονιακός» έπρεπε να πει στους εντολείς του: αναλαμβάνω για να σώσω τη χώρα, και φυσικά να διασφαλίσω τα συμφέροντά σας, αλλά πρέπει να ξέρετε ότι στη χώρα έχει ξεσπάσει ανθρωπιστική κρίση, η οποία θα σας γυρίσει μπούμερανγκ αν δεν την ελέγξουμε. Δεν το έκανε, γιατί ως «πριγκιπόπουλο» αγνοούσε  και αγνοεί τι γίνεται έξω από τη βίλα του. Δεν θέλει άλλωστε να ξέρει, δεν το αντέχει. Γι΄ αυτό κλείστηκε εξ αρχής στο Μαξίμου. Ούτε στη Βουλή πήγαινε, ούτε υπουργικά συμβούλια έκανε.  Όχι από πολιτικό στιλ που υπονοούσε εργασιομανία, αλλά από αδυναμία αντιμετώπισης της πραγματικότητας και του εαυτού του.

Η Μέρκελ τον τελείωσε. Τώρα του ζητούν να κόψει πάλι μισθούς και συντάξεις, να κάνει απολύσεις, να ενώσει ταμεία, κ.ο.κ. Ο Σαμαράς ξέρει ότι δεν μπορεί να τα κάνει όλα αυτά. Και ο Χρύσανθος γνωρίζει πως ότι δεν έγινε έξι χρόνια κρίσης, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει αύριο. Ξέρει μάλιστα πως αν γίνει, θα είναι δέκα φορές ισχυρότερο από το αν γινόταν το 2011 ή το 2012…

Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο γνωρίζουν την ενοχή τους. Δεν είναι τυχαίο ότι το βιβλίο του Χέρμαν Βαν Ρομπάι, «Η Ευρώπη στη Θύελλα: Υποσχέσεις και Προκαταλήψεις» που πρόσφατα κυκλοφόρησε, ξεκινάει με την αφήγησή του από την πρώτη του Σύνοδο Κορυφής ως προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις 11 Φεβρουαρίου του 2010, όπου οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είχαν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις, καθώς «μία ευρωπαϊκή χώρα, η Ελλάδα, βρισκόταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας». Ήδη τον Δεκέμβριο του 2009, γράφει, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε σοκάρει και εντυπωσιάσει τους εταίρους του, αποκαλύπτοντας με «ασυνήθιστα ειλικρινείς όρους την οικτρή κατάσταση των δημόσιων οικονομικών της χώρας του». Τι υποκρισία! Λες και δεν ξέρανε… Αλλά τώρα βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να καλπάζει και να κρατεί τον απολογισμό της ανθρωπιστικής κρίσης, κάνουν τους έκπληκτους.

Ο Σαμαράς θα γραφτεί στην ιστορία, ελπίζουμε, ως ο τελευταίος πολιτικός του παλιού κόσμου, που έκανε ότι του ζητούσαν οι ξένοι εντολείς. Ο παλιός κόσμος των κοτζαμπάσηδων, των φονιάδων του Καποδίστρια, των μαυροφορεμένων ακροδεξιών, των δοσίλογων και της Κόκκινης Προβιάς, των προδοτών της Κύπρου, της μεταπολιτευτικής λαμογίας και διαπλοκής, των βαμπίρ του κράτους, καταρρέει. Ο γδούπος θα είναι εκκωφαντικός!

ΥΓ 1: Ως γνωστόν, ο Βενιζέλος διαπραγματεύεται με τους πασόκους την διάσωσή του. Γράφεται πως θα παραδώσει την προεδρία του κόμματος σε κάποιον άλλο ή ότι στο ιδρυτικό συνέδριο του αυθαίρετου της «Δημοκρατικής Παράταξης» θα αναδειχθεί άλλος αρχηγός μαϊμού (παίζει και ο Λυκούδης) και αυτός θα παραμείνει αρχηγός της στιβαρής συνιστώσας του ΠΑΣΟΚ. Γελάει και το παρδαλό κατσίκι …

ΥΓ 2: Η ατάκα του Άδωνη πως θα βγάλει τα λεφτά του έξω, δεν απευθυνόταν στους πλούσιους για να είναι σε εγρήγορση καθώς αυτοί, πλην ελαχίστων γιατί υπάρχουν και τέτοιοι, τα έχουν ήδη όλα έξω (80 δισ. ευρώ έστειλαν σε Ελβετία και Σιγκαπούρη).  Ήταν μια δραματική έκκληση προς αυτούς για να φέρουν κάνα  φράγκο μέσα να πληρώσουν φόροος, μπας και σωθούνε…

http://www.koutipandoras.gr/

Καμία απόκλιση από τους στόχους δεν θα δεχθεί η τρόικα

Πολύ ψηλά στις συζητήσεις θα βρεθούν οι μεταρρυθμίσεις, όπου θα πρέπει να ολοκληρωθούν περίπου 1.000 προαπαιτούμενα

Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»

Οι φοροελαφρύνσεις που σχεδιάζει η κυβέρνηση μπορούν να συζητηθούν, αλλά η τρόικα δεν θα δεχθεί καμία απόκλιση από τους δημοσιονομικούς στόχους του ελληνικού προγράμματος, υπογραμμίζουν οι Βρυξέλλες.

Βασικές προτεραιότητες της παρούσας αξιολόγησης θα είναι το δημοσιονομικό, το χρηματοδοτικό κενό, η εξεύρεση λύσης για τα «κόκκινα» δάνεια και η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων, ενώ η ουσιαστική συζήτηση για τη βιωσιμότητα του χρέους θα ξεκινήσει στις αρχές Νοεμβρίου. Για την έξοδο της χώρας από το μνημόνιο θεωρούν ότι αυτό θα εξαρτηθεί από τις αγορές.

Αυτές είναι οι βασικές επισημάνσεις των Βρυξελλών εν όψει της επιστροφής των επικεφαλής της τρόικας στην Αθήνα, στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, προκειμένου να ξεκινήσει με επίσημο τρόπο η πέμπτη αξιολόγηση, που θα είναι και η τελευταία του σημερινού προγράμματος.
Η πέμπτη αξιολόγηση θα εξελιχθεί τουλάχιστον σε δύο φάσεις, αναφέρουν στη βελγική πρωτεύουσα.

Η πρώτη θα αφορά την περίοδο από τις 30 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 8 Οκτωβρίου, στη συνέχεια οι επικεφαλής της τρόικας θα γυρίσουν στις έδρες τους, ενώ θα επιστρέψουν στην Αθήνα αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup (13 Οκτωβρίου).

Αναφορικά με το θεματολόγιο της αξιολόγησης θα γίνει κατ’ αρχήν μια λεπτομερής εξέταση της πορείας του προϋπολογισμού του 2014, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο επιτυγχάνονται οι στόχοι για το πλεόνασμα, ενώ θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στο σκέλος των δαπανών.

Οι Βρυξέλλες εξακολουθούν να έχουν διαφορετική άποψη από αυτή της κυβέρνησης σχετικά με το δημοσιονομικό κενό του 2015, επιμένοντας ότι θα είναι της τάξης των 2 δισ. ευρώ.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσουν και την επιθυμία της κυβέρνησης για φοροελαφρύνσεις, επισημαίνοντας ότι θα πρέπει να εξεταστούν με ιδιαίτερη προσοχή.

Ειδικότερα, υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να εξεταστεί λεπτομερώς ο αντίκτυπος, προσθέτοντας ότι σε κάθε περίπτωση οι φοροελαφρύνσεις δεν μπορούν να γίνουν με απόκλιση (χαλάρωση) από τους δημοσιονομικούς στόχους του ελληνικού προγράμματος. Με άλλα λόγια μπορούν, όπως τονίζουν, να συζητήσουν ένα μείγμα πολιτικής που θα διασφαλίζει φοροελαφρύνσεις με ταυτόχρονη επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Για το χρηματοδοτικό κενό του 2015 οι Βρυξέλλες, με βάση τις εκτιμήσεις του περασμένου Απριλίου, προβλέπουν ότι θα ανέλθει σε 12 δισ. ευρώ. Δεν επιμένουν, όμως, σ’ αυτόν τον αριθμό, παραπέμποντας στα στοιχεία που θα προκύψουν στο πλαίσιο του σχεδίου προϋπολογισμού του επόμενου έτους, αλλά και στα αποτελέσματα των τεστ αντοχής των ελληνικών τραπεζών.

Πολύ ψηλά για την τρόικα στις συζητήσεις της Αθήνας θα βρεθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπου θα πρέπει να ολοκληρωθούν περίπου 1.000 προαπαιτούμενες δράσεις. Το πακέτο αυτό χαρακτηρίζεται τεράστιο και η τρόικα αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να εφαρμόσει άμεσα όλες τις προαπαιτούμενες δράσεις και στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να επιδείξει χρονική ευελιξία.

Συγκεκριμένα, θα συζητηθούν οι μεταρρυθμίσεις στους τομείς της Δικαιοσύνης και ειδικότερα ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας και της Δημόσιας Διοίκησης που θεωρείται πυλώνας του προγράμματος με ιδιαίτερη έμφαση στο μισθολογικό, καθώς και στα επιδόματα. Θα συζητηθεί επίσης το συνταξιοδοτικό με βάση σχετική έκθεση για τη βιωσιμότητα του συστήματος, η οποία θα είναι έτοιμη τον Οκτώβριο, ενώ θα εξεταστεί και η συνένωση ταμείων.

Στη διάρκεια της αξιολόγησης, οι επικεφαλής της τρόικας θα συναντηθούν με το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) προκειμένου να συζητήσουν για την πορεία των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ θα επισκεφθούν και την Τράπεζα της Ελλάδος.

Εξοδος από το πρόγραμμα

Για το μείζον θέμα της ελάφρυνσης του χρέους, στις Βρυξέλλες τονίζουν ότι θα βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης, ωστόσο οι εντατικές συζητήσεις θα ξεκινήσουν στις αρχές Νοεμβρίου, όταν θα υπάρχει πλήρης εικόνα όλων των οικονομικών παραμέτρων.

Δηλαδή, όταν θα υπάρχει πιο σαφής εικόνα για την πορεία υλοποίησης του προϋπολογισμού του 2014 και θα έχουν γίνει γνωστά τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2015, όπως και τα αποτελέσματα των τεστ αντοχής των τραπεζών.

Για τη δημοσιοποίηση από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά της απόφασης της κυβέρνησης να μην υπάρξει νέο πρόγραμμα, στις Βρυξέλλες υπογραμμίζουν ότι καθοριστικός παράγοντας θα είναι η δυνατότητα της Ελλάδας να δανείζεται με λογικά επιτόκια από τις αγορές.

Στο πλαίσιο αυτό θεωρούν καθοριστικής σημασίας για την πλήρη επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές την πιστή υλοποίηση του προϋπολογισμού το 2014 και το 2015 και τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.

Για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα, δηλαδή εάν τελικά η Ελλάδα βγει -όπως θέλει η κυβέρνηση- από το μνημόνιο, στις Βρυξέλλες υποστηρίζουν ότι η επιτήρηση ναι μεν θα συνεχιστεί, αλλά με άλλη μορφή, όπως γίνεται δηλαδή σήμερα με τις άλλες πρώην μνημονιακές χώρες, Ιρλανδία και Πορτογαλία.

Πάντως, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η τρόικα θα κάνει και για τη χώρα μας την ίδια εισήγηση που είχε υποβάλει στο Εurogroup τόσο για την Ιρλανδία όσο και για την Πορτογαλία, να υπάρξει ένα «μαξιλάρι» ασφαλείας, μια πιστωτική γραμμή για την περίπτωση που θα διαπιστωθούν δυσκολίες στο δανεισμό από τις αγορές. Οι δύο χώρες, όμως, αρνήθηκαν στη διάρκεια της σχετικής συζήτησης στο Εurogroup να αποδεχθούν την προσφορά, θεωρώντας ότι μια ανοικτή πιστωτική γραμμή ενδεχομένως θα έστελνε λάθος μήνυμα στις αγορές.

Εργασιακά

Ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα των ομαδικών απολύσεων θα δώσουν οι επικεφαλής της τρόικας κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης, ενώ θα συζητήσουν και για τη βελτίωση της ποιότητας του κοινωνικού διαλόγου στην Ελλάδα μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, καθώς θεωρούν πως σήμερα είτε δεν υπάρχει διάλογος είτε είναι συγκρουσιακός.

Αμφισβητούν βασικά επιχειρήματα

Οι επισημάνσεις αξιωματούχων των Βρυξελλών καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη τη διαπραγμάτευση για την κυβέρνηση, καθώς οι ελεγκτές αμφισβητούν βασικά της επιχειρήματα.

Ειδικότερα, φαίνεται πως οι δανειστές δεν δέχονται χαμηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα από το 3% του ΑΕΠ ή 5,65 δισ. ευρώ, που προβλέπει το πρόγραμμα, το οποίο έχει συνυπογράψει η κυβέρνηση.

Το υπουργείο Οικονομικών (ΓΛΚ) αφήνει να διαρρεύσει πως στο προσχέδιο του προϋπολογισμού ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα θα τεθεί χαμηλότερα στο 2,3% ή 2,5% του ΑΕΠ, αλλά οι δανειστές διαφωνούν και ζητούν να καλυφθεί η διαφορά των 900 - 1.300 εκατ. ευρώ, προφανώς με νέα μέτρα.

Ταυτόχρονα, επιμένουν πως το χρηματοδοτικό κενό για το ίδιο έτος διαμορφώνεται στα 12 δισ. ευρώ, ποσό για το οποίο επίσης η κυβέρνηση διαφωνεί και θεωρεί πως καλύπτεται με διάφορους μηχανισμούς έκδοσης τίτλων, αλλά και με προσφυγή στις αγορές. Στη διάρκεια των επικείμενων διαπραγματεύσεων, το κενό του 2015 θα επαναπροσδιοριστεί, υπολογίζοντας τη συμμετοχή του ΔΝΤ ή και χωρίς αυτή.

Επίσης το χρηματοδοτικό κενό των 12 δισ. ευρώ καθιστά δύσκολη τη διαδικασία απεμπλοκής της χώρας από την εποπτεία της τρόικας.

Ακόμη, καθίσταται σαφής η επιμονή των δανειστών για συμφωνία στα αποκαλούμενα «αγκάθια», όπως:

* Το συνταξιοδοτικό, με βάση τις προβλέψεις του μνημονίου, για τη νομοθέτηση μέτρων εντός του Νοεμβρίου και εφαρμογή τους από την 1-1-2015.

* Το εργασιακό, με την υπόμνηση πως στην τρέχουσα αξιολόγηση «θα δοθεί έμφαση στο θέμα των ομαδικών απολύσεων».

* Τα «κόκκινα» δάνεια, τομέας όπου θα πρέπει να επιλεγεί λύση που δεν θα θίγει την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών.

* Τα 1.000 προαπαιτούμενα που εκκρεμούν να υλοποιηθούν, αλλά το ενδιαφέρον βρίσκεται στο ότι καταμετρήθηκαν από τα κλιμάκια της τρόικας, στοιχείο που δείχνει ότι έρχονται «διαβασμένοι», ακόμη και στις λεπτομέρειες.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ - nbellos@naftemporiki.gr

Το γαλάζιο σύστριγκλο

Αναταραχή και πάλι στο εσωτερικό της ΝΔ. Σε πανικό βρίσκονται τα γαλάζια στελέχη υπό τον φόβο των πρόωρων εκλογών. Χαρακτηριστικό το επικοινωνιακό αντάρτικο στο οποίο επιδόθηκε, σήμερα, ο υπουργός Εσωτερικών Αργύρης Ντινόπουλος θέλοντας να διαφοροποιηθεί από τον υπ. Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκο Μητσοτάκη αναφορικά με τον έλεγχο της μονιμοποίησης υπαλλήλων στους ΟΤΑ.

«Εγώ είπα ότι στην τοπική αυτοδιοίκηση δε θα γίνουν απολύσεις και θέλω εργασιακή ειρήνη» ξεκαθάρισε και σημείωσε, υποτίθεται περιπαικτικά: «Στην κόντρα Μητσοτάκη - Δούρου εγώ είμαι με την κ. Δούρου και αυτό που είπε ότι θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα», προσθέτοντας ότι έδωσε εντολή στο γενικό γραμματέα της αποκεντρωμένης διοίκησης να την εφαρμόσει.

Το απόγευμα της Παρασκευής, δικαιολόγησε τις δηλώσεις του, που προκάλεσαν σαματά, στο Μέγαρο Μαξίμου κάνοντας λόγο για «ειρωνικό σχόλιο». Εξάλλου, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο Αργύρης Ντινόπουλος απέστειλε τους φακέλους που κατέθεσε στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις. Έπραξε λοιπόν μνημονιακά αλλά δεν παρέλειψε να προσπαθήσει να διατηρήσει την υποτιθέμενη σύγκρουσή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στα μάτια των ψηφοφόρων. 

Δεν έχει σημασία να αναλύσει κανείς την ουσία των δηλώσεων του βουλευτή Β' Αθήνας της ΝΔ και κορυφαίου υπουργού, γιατί πολιτική σημασία έχει το ύφος του και η ατμόσφαιρα που καλλιεργεί. Σαφώς προκύπτει ότι ο υπουργός Εσωτερικών δεν έχει καμία διάθεση να συνεργαστεί με τον αυτοπροβαλλόμενο ως μεταρρυθμιστή υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, τον οποίο δεν έχει υπερασπιστεί μέχρι τώρα κανένα στέλεχος της ΝΔ στην κόντρα του με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Κάτι δεν πάει καθόλου καλά στο εσωτερικό της ΝΔ που ετοιμάζεται να γιορτάσει το Σάββατο στη Χαλκιδική τα 40ά της γενέθλια. Η πρώην υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη ανακοίνωσε χθες (ρ/σ Παραπολιτικά) ότι δεν θα παραστεί στην επετειακή εκδήλωση λόγω κοινοβουλευτικής της υποχρέωσης στο εξωτερικό. Για τον ίδιο λόγο, επειδή έλειπε στη Λωζάνη, δεν ψήφισε την τροπολογία για τον ΕΝΦΙΑ και ζήτησε την αντικατάστασή της ενώ στο μεταξύ θύμισε στον Γκίκα Χαρδούβελη ότι ο ΕΝΦΙΑ πρέπει να μειωθεί κατά 30% και το Δημόσιο να εξοφλήσει τα χρέη του προς τους ιδιώτες.

Στο μεταξύ, στο Μέγαρο Μαξίμου προσπαθούν να ξεχάσουν την παραίτηση του πρέσβη στο Βερολίνο Παναγιώτη Ζωγράφου ο οποίος είναι και εξάδελφος του πρωθυπουργού. Αποδραματοποιούν με κάθε τρόπο το σπανιότατο στα διπλωματικά χρονικά γεγονός και δεν επιβεβαιώνουν ότι προηγήθηκε καβγάς του πρέσβη με τον συνεργάτη του πρωθυπουργού Χρύσανθου Λαζαρίδη στο λόμπυ του ξενοδοχείου όπου διέμεινε η ελληνική αντιπροσωπεία κατά την επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στη Γερμανία.

Ησυχία δεν βρίσκουν στη Συγγρού ούτε παραμονές του εορτασμού των 40 χρόνων της ΝΔ. Ασφαλώς και δεν είχαν προβλέψει ότι θα διχαστεί το κόμμα γύρω από τον προερχόμενο από τον ΛΑΟΣ Αδωνι Γεωργιάδη που ανακοίνωσε ότι θα σηκώσει τα λεφτά του από την τράπεζα αν κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ. Βρέθηκαν στελέχη που τον άδειασαν (Κ. Μητσοτάκης, Ανδρέας Παπαμιμίκος κα) με αποτέλεσμα και ο ίδιος να προσπαθήσει να τα μαζέψει αναγνωρίζοντας ότι «ίσως εκφράστηκε κάπως υπερβολικά».

Με αυτά τα δεδομένα, η εκδρομή της όλης ΝΔ στη Χαλκιδική το Σάββατο δεν διαγράφεται όπως ακριβώς την φαντάζονταν οι εμπνευστές της πρωτοβουλίας.

http://tvxs.gr/

Ο τυχοδιώκτης καρπαζοεισπράκτορας

Του Στέλιου Κούλογλου

Πέφτουν οι καρπαζιές σαν το χαλάζι, η μία μετά την άλλη. Πρώτα ήταν το Παρίσι, όπου η κυβέρνηση εισέπραξε την αδιαλλαξία της τρόικας και δεν συγκινήθηκε από το επιχείρημα «βοηθήστε γιατί έρχεται ο Τσίπρας». Μετά οι δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου που παγιώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη θέση και με σημαντική διαφορά από την ΝΔ. Υστερα η Θεσσαλονική, όπου ο Σαμαράς διέψευσε όλες τις προσδοκίες την στιγμή που ο Τσίπρας τις ξεπέρασε.

Τελευταία σφαλιάρα από την Μέρκελ, που δεν έδωσε το παραμικρό απ όσα της ζήτησε ο Ελληνας πρωθυπουργός για να ξεφύγει από το αδιέξοδο. Ηταν τέτοια η απόγνωση του Μαξίμου να φέρει από την Γερμανία ένα καλό νέο, ώστε αγνόησε τον Ελληνα πρέσβη στο Βερολίνο, που συνιστούσε αναβολή του ταξιδιού επειδή η στιγμή δεν ήταν κατάλληλη. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ακόμη πλήγμα,η παραίτηση του πρέσβη που ασφαλώς θα επιβεβαιώσει αυτό που ήδη έχει γίνει κατανοητό στην καγκελαρία: ότι η κυβέρνηση των Αθηνών παραπαίει.

Ο κ. Σαμαράς έχει τόσο πανικοβληθεί, ώστε έφτασε να παίρνει τηλέφωνο έναν έναν τους ιδιοκτήτες των καναλιών για να τους ζητήσει να μην μεταδώσουν την ομιλία του Τσίπρα στην ΔΕΘ, πράγμα που προκάλεσε νέα κρίση στην ΝΕΡΙΤ, φθείροντας περισσότερο την κυβέρνηση. Λες και αν τα κανάλια δεν μετέδιδαν ολόκληρη την ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, θα σωζότανε η Νέα Δημοκρατία! «Αντωνάκη με αυτά που κάνεις θα έρθει πιο γρήγορα ο Τσίπρας. Δηλαδή θα μας πάρεις κι εμάς στον λαιμό σου», του απάντησε ένας από τους ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών.

Βλέποντας ένα πρωθυπουργό στα πρόθυρα νευρικής κρίσης τα ΜΜΕ αρχίζουν να παίρνουν αποστάσεις. Με τη σειρά του, το γεγονός ότι τα κανάλια δεν κατακεραύνωσαν τις εξαγγελίες Τσίπρα όπως θα έκαναν παλιότερα, εκλαμβάνεται από το Μέγαρο Μαξίμου ως ένδειξη μιας συνωμοσίας που ενδεχομένως να έχει και διεθνείς διαστάσεις. Ακόμη και την επίσκεψη Τσίπρα στον Πάπα προσπάθησε να ματαιώσει ο κ. Βενιζέλος, που τηλεφωνούσε στους καρδινάλιους του Βατικανού διαμαρτυρόμενος επειδή δέχονται κάποιον που δεν είναι αρχηγός κράτους ή πρωθυπουργός και απειλώντας εμμέσως με αντίποινα! Όπως συνόψιζε την κατάσταση το ακραιφνώς φιλοΣαμαρικό antinews: «Τα βρήκε η Μέρκελ με τον Τσίπρα; Αν ναι τότε ας το πει στον Σαμαρά να τελειώνει η υπόθεση».

Η κυρία Μέρκελ δεν έχει βέβαια παρατήσει το αγαπημένο της μαθητή, που προόριζε για πανευρωπαϊκό παράδειγμα. Απλώς δεν έχει κανένα λόγο να μπει στο κόπο του, γιατί τον έχει στο τσεπάκι. Η ιστορία του χρέους είναι εδώ χαρακτηριστική: υποτίθεται ότι Μέρκελ και λοιποί δανειστές είχαν υποσχεθεί στον κ. Σαμαρά ότι η συζήτηση για το χρέος θα ξεκινούσε την άνοιξη του 2014, ώστε να ευνοηθεί η ΝΔ στις ευρωεκλογές. Υστερα μετατέθηκε για μετά τις ευρωεκλογές, μετά για τον Σεπτέμβριο και κατόπιν για το Νοέμβριο, ώστε να βοηθηθεί και ο Σαμαράς να αλλάξει το πολιτικό κλίμα και να μαζέψει τους 180 βουλευτές για την εκλογή προέδρου. Τελικώς αναβλήθηκε και αυτή του Νοεμβρίου μετά από απαίτηση της Γερμ,ανίας και παραπέμφθηκε κάπου στις καλένδες.

Αυτή είναι η μοίρα που επιφυλάσσει η ιστορία και ζωή σε κάθε είδους καρπαζοεισπράκτορες. Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, αν ο κ. Σαμαράς είχε τηρήσει τις εξαγγελίες με βάση της οποίες υπερίσχυσε στις εκλογές του 2012. Αν δηλαδή είχε επαναδιαπραγματευθεί με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες τα μνημόνια, αντί να να τα εφαρμόσει με κυνισμό και σκληρότητα που θα ζήλευαν στρατιωτικοί και μη επικεφαλής χωρών της Λατινικής Αμερικής τις προηγούμενες δεκαετίες.

Το πρόβλημα στην ελληνική περίπτωση είναι ότι ο καρπαζοεισπράκτορας έχει και μια ορισμένη ψυχολογία. Όπως μας πληροφορούσε πρόσφατα το "Βήμα" σε ένα άρθρο του για τον «πόλεμο μέχρι εσχάτων» που σχεδιάζει το Μέγαρο Μαξίμου, «οι τόνοι θα ανέβουν υπέρμετρα, καθώς ο Πρωθυπουργός δεν είναι διατεθειμένος, όπως λένε οι συνεργάτες του να βλέπει να προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις»!  Η πρώτη κίνηση ήταν η επαναφορά της κινδυνολογίας για τον πανικό στις τράπεζες σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, έστω και αν έτσι υπονομεύεται όλο το success story της Ελλάδας, που βγήκε από την κρίση, κέρδισε την εμπιστοσύνη των αγορών και άλλα παραμύθια.

Θα υπάρξουν και άλλες κινήσεις γιατί, για όσους δεν κατάλαβαν, ο κ. Σαμαράς «δεν είναι διατεθειμένος» ούτε να χάσει, ούτε να παραδώσει την εξουσία και θα κάνει τα πάντα για να την κρατήσει. Ο καρπαζοεισπράκτορας είναι και τυχοδιώκτης και αυτό κάνει τα πράγματα πιο επικίνδυνα.

http://tvxs.gr/

Το ρέκβιεμ της διαπλοκής

Του Κώστα Βαξεβάνη

Θυμάμαι μερικά από τα επίθετα που απέδωσαν στον Χρήστο Λαμπράκη μετά τον θάνατό του. Ευπατρίδης, δημοκράτης, σεμνός, κύριος. Κάποια από αυτά είχε τρέξει να αποδώσει και ο Σταύρος Θεοδωράκης, τότε που περηφανευόταν για τη σχέση του με το συγκρότημα και δεν επιχειρούσε να το πνίξει στο Ποτάμι. Αφού είχε γράψει για κρασιά που είχαν πιεί μαζί και χειρόγραφα που του αφιέρωσε κατέληγε πως ο Χρήστος Λαμπράκης ήταν  «σαφής, ευγενής, σύντομος».

Δεν θέλω να αδικήσω ούτε τον Λαμπράκη, ούτε αυτούς που τον θαύμαζαν. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Θα επαναλάβω όμως εντελώς ορθολογιστικά αυτό που είχα πει κάποτε σε κάποιον ο οποίος τον θαύμαζε και συνήθιζε να λέει πως ο Λαμπράκης ήταν τόσο σεμνός που κυκλοφορούσε με ένα σαραβαλάκι και παλιά παπούτσια: «αφού του έφτανε ένα παλιοαυτοκίνητο και ένα κομμάτι ψωμί για να ζήσει, αφού είχε τέτοια αυτάρκεια, γιατί ήθελε τόσο πολύ να έχει μια οικονομική αυτοκρατορία η οποία μάλιστα μαζί με τον ίδιο να κυβερνούν την Ελλάδα;».

Ο Λαμπράκης κυβερνούσε την Ελλάδα. Και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από όσα επίθετα κι αν εφευρεθούν για να τον εξιλεώσουν. Η αλήθεια είναι πως η βασική ευθύνη δεν ανήκει σε αυτόν, αλλά σε όλους εκείνους που δέχονταν να τους κυβερνά. Που αντιλαμβάνονταν τη δημοσιογραφία ως πολιτική παρέμβαση και την πολιτική παρέμβαση ως επιθυμία του. Δεν χρειαζόταν ο Λαμπράκης να σηκώσει το τηλέφωνο και να δώσει εντολές. Αρκούσε να γράψει αυτό που επιθυμούσε ή αυτό που οραματιζόταν για να συνωμοτήσει όλο το πολιτικό σύμπαν για να το αποκτήσει όπως θα έλεγε και ο Κοέλιο.

Δεν γνωρίζω πόσο ταλαντούχος ήταν στη μουσική και πόσο ευαίσθητος στην τέχνη, αλλά αυτό το «ο κύριος Λαμπράκης» που ταύτιζαν όλοι με τη μελωδία της ευτυχίας στα υπουργικά γραφεία, δεν σχετιζόταν με τέχνη. Αν και πρέπει να του πιστώσω στο σημείο αυτό πως κατάφερε να κάνει μια σειρά από παρατρεχάμενους και αγροίκους που δούλευαν στο ΔΟΛ και το Mega, να ακούσουν ένα δύο δίσκους κλασσικής μουσικής για να εμφανίζονται φιλόμουσοι αν τύχαινε και σε κάποια τους συνάντηση εκτός από εντολές, τούς έδινε το περιθώριο να δείξουν πόσο ευαίσθητα πιστοί ήταν.

Δεν θα πω αυτό το γνωστό «τον Λαμπράκη θα τον κρίνει η Ιστορία», γιατί πάρα πολλοί, μαζί και ο ίδιος, φρόντισαν για μια άλλη συγγραφή της Ιστορίας αφού εκτός από νικητές ήταν και κάτοχοι των πιο ισχυρών Μέσων Ενημέρωσης. Όπως θα διαβάσετε στο τεύχος του Hot Doc που κυκλοφορεί (τεύχος 60) ο Χρήστος Λαμπράκης ήταν σύμφωνα με έγγραφα που έχουν κατατεθεί στοn Φάκελο της Κύπρου, πίσω από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Πίσω δηλαδή από την τραγωδία της διχοτόμησης που ακολούθησε λόγω του πραξικοπήματος. Η διχοτόμηση ήταν ένας αμερικανικός σχεδιασμός, αφού οι Αμερικανοί με πρώτο τον Κίσινγκερ, προτιμούσαν μια διχοτομημένη νατοϊκή Κύπρο, από μια Κύπρο στα χέρια του αστάθμητου («κόκκινου» όπως τον αποκαλούσαν) Μακάριου.

Τα έγγραφα αυτά, τα οποία αποσιωπήθηκαν συνοδεύονται από μαρτυρίες ανθρώπων που μιλούν στο Hot Doc αλλά και από ένα ιστορικό προηγούμενο το οποίο καλύφθηκε στο πέρασμα των δεκαετιών από την τεχνητή λήθη. Ο Χρήστος Λαμπράκης συνωμότησε και στο παρελθόν με τους ίδιους ανθρώπους που φέρεται να σχεδίασε το πραξικόπημα, για να ανατρέψει τον Γεώργιο Παπανδρέου. Οργάνωσε τις συσκέψεις Αποστασίας, για τραγική σύμπτωση και πάλι, την εποχή που οι Αμερικανοί ήθελαν αυτό ακριβώς. Ο «κεντρώος» ρόλος του Λαμπράκη λίγο πριν από τη Χούντα δεν είναι σίγουρο αν ήταν πεποίθησή του όπως ισχυρίζεται το Ίδρυμα Λαμπράκη ή αν ήταν η ανάγκη να καλύψει τις δράσεις και τις επιλογές του.

Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που επιβεβαιώνουν πως ο Λαμπράκης είχε σχέση και με τον Ιωαννίδη και με τον Σαμψών, οι οποίοι, λένε, τον συναντούσαν συνοδεία ΕΣΑτζήδων. Η σχέση αυτή δεν ήταν απαραίτητα πολιτική μόνο και δεν είναι αντικείμενο δημοσιογραφικής έρευνας γιατί δεν πρέπει να μας απασχολεί αυτή η πλευρά. Η ουσία είναι πως μια πλευρά της πολιτικής - εθνικής τραγωδίας σε αυτή τη χώρα και την Κύπρο, αντί να βγει στην επιφάνεια και να αντιμετωπιστεί με επιχειρήματα, παραχώνεται στο σκοτάδι της ευγενούς διαπλοκής.

Εμείς παραδίδουμε στη δημοσιότητα τα στοιχεία, όχι γιατί φιλοδοξούμε να ξαναγράψουμε την Ιστορία,  αλλά γιατί πιστεύουμε πως αν αυτή η χώρα δεν κοιτάξει την αλήθεια κατάματα, θα είναι καταδικασμένη ο ορίζοντάς της να είναι όσα δείχνουν τα κανάλια και οι φυλλάδες της διαπλοκής. 

http://www.koutipandoras.gr/

Η ΕΚΤ αναβιώνει τα μέσα μαζικής οικονομικής καταστροφής

Του Γιάννη Βαρουφάκη

Θυμάστε τα δομημένα ομόλογα που έφεραν την καταστροφή στη Lehman Brothers και στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα το 2008; Θυμάστε ότι οι δικοί μας τραπεζίτες ωρύονται πως εκείνοι δεν είχαν επενδύσει σε δομημένα ομόλογα και πως, συνεπώς, δεν ευθύνονται για την μετά το 2008 πτώχευση των τραπεζών τους η οποία, ισχυρίζονται (ψευδώς βέβαια) ότι οφειλόταν στην πτώχευση του σαθρού κράτους μας; Πώς θα σας φαινόταν αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), έξι χρόνια μετά τη Lehman Brothers αποφάσιζε πως μια καλή «λύση» για την κρίση του Ευρώ θα ήταν να δοθούν κίνητρα στους τραπεζίτες μας (και εκείνους της λοιπής Ευρώπης) να δημιουργήσουν πολλά δισεκατομμύρια νέων... δομημένων ομολόγων;

Δεν χρειάζεται κάποια νοσηρή φαντασία για να φανταστεί κανείς ένα τέτοιο αποτρόπαιο σενάριο. Ο λόγος; Η ΕΚΤ, μέσω του προέδρου της, του Μάριο Ντράγκι, ανακοίνωσε ακριβώς αυτή την πολιτική «καταπολέμησης» της κρίσης την περασμένη βδομάδα. Ο Κώστας δανείζεται από την Τράπεζα Χ 300 χιλιάδες ευρώ είτε για να αγοράσει σπίτι είτε ως κεφάλαιο κίνησης της επιχείρησής του. Η Τράπεζα Χ έχει δύο επιλογές. Η μία είναι να κρατήσει το δάνειο του Κώστα στα λογιστικά της βιβλία και να περιμένει τις αποπληρωμές κεφαλαίου και τόκων.

Η άλλη είναι να πάρει το δάνειο του Κώστα και να το «πετσοκόψει» σε μικρά «κομματάκια» των 10 ευρώ το καθένα. Κατόπιν να πάρει κι άλλα τέτοια δάνεια, χιλιάδων άλλων πελατών, να κάνει το ίδιο και σε αυτά και, μετά, να δημιουργήσει «κουτάκια» στα οποία μέσα θα βάλει ένα από τα κομματάκια χρέους του Κώστα (αξίας 10 ευρώ), ένα από τα κομματάκια χρέους της Κατερίνας (κι αυτό μικρής αξίας), ένα άλλο κομματάκι χρέ- ους του ελληνικού δημοσίου (δηλαδή ένα μικρό μέρος ενός κρατικού ομολόγου), ένα ακόμα κομματάκι χρέους μιας μεγάλης επιχείρησης ή ακόμα και του γερμανικού κράτους κ.λπ. Έτσι, στο τέλος η τράπεζα θα έχει δημιουργήσει χιλιάδες «κουτάκια» χρέους το κάθε ένα εκ των οποίων περιέ- χει πάμπολλα κομματάκια λογιών-λογιών δανείων (από εκείνο του Κώστα έως τα δάνεια του γερμανικού κράτους) αξίας πολλών χιλιάδων, ίσως και εκατομμυρίων ευρώ. Τέλος, η Τράπεζα Χ πουλάει αυτά τα «κουτάκια», τα λεγόμενα «δομημένα ομόλογα» σε όποιον θέλει να τα αγοράσει.

Γιατί να θέλει κάποιος να αγοράσει αυτά τα δομημένα ομόλογα; Για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή αγοράζοντάς τα αποκτά το δικαίωμα στις (αναλογικές) αποπληρωμές των δανείων που εμπεριέχονται σε αυτά και, καθώς το περιεχόμενο του κάθε «κουτιού» είναι μια πανσπερμία δανείων, η αξία του δομημένου ομόλογου δεν θα υποστεί μεγάλη ζημιά αν π.χ. ο κ. Κώστας φαλιρίσει και δεν αποπληρώσει το δικό του χρέος - η ζημιά των 300 χιλιάδων θα έχει σκορπιστεί σε πολλά δομημένα ομόλογα, τόσο που κανείς ιδιοκτήτης αυτών δεν θα πληγεί. Δεύτερος λόγος να αγοράσει επενδυτής αυτά τα ομόλογα είναι ότι αναμένει πως θα υπάρξει αγοραστικός πυρετός στην χρηματαγορά τους (όπως συνέβαινε την περίοδο 1990-2008) και θα ανέβει η αξία τους από μόνη της, δίνοντάς τους μεγάλο κέρδος.

Και γιατί να θέλει η Τράπεζα Χ να δημιουργήσει και να πουλήσει αυτά τα δομημένα ομόλογα; Αρχικά το έκαναν για να μην έχουν να ανησυχούν για το αν ο Κώστας θα αποπλήρωνε το δάνειό του καθώς, από την στιγμή που το δάνειο αυτό «πετσοκόφτηκε» και πουλήθηκε υπό την μορφή χιλιάδων δομημένων, η Τράπεζα Χ δεν έχει να χάσει τίποτα αν ο Κώστας ξάφνου πτωχεύσει. Σε δεύτερη φάση, οι τράπεζες της Wall Street, του Σίτι και της Φρανκφούρτης, συνειδητοποίησαν ότι μπορούσαν να πουλήσουν τα δομημένα τους πολύ πιο ακριβά από την αξία των δανείων που εμπεριείχαν καθώς η κάθε τράπεζα αγόραζε τα δομημένα της άλλης, οδηγώντας τις τιμές τους στα ύψη.

Για δύο λόγους: Οι δυτικές τράπεζες, βλέποντας ότι μπορούσαν να πουλήσουν με κέρδος αυτά τα δομημένα, άρχισαν να δανείζουν στους Κώστες (αλλά και σε κράτη, οργανισμούς) χωρίς να ενδιαφέρονται για το αν οι δανειζόμενοι θα μπορέσουν να αποπληρώσουν τα δάνεια αυτά. Γέμισαν τον κόσμο με δάνεια που οι δανειζόμενοι (είτε ο Κώστας, είτε το ελληνικό κράτος) δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν. Επίσης, οι τράπεζες αγόραζαν η μία τα δομημένα της άλλης δημιουργώντας συνθήκες συστημικής καταστροφής καθώς ακόμη και μίας μόνο τράπεζας τα δομημένα να έχαναν την αξία τους θα καταστρεφόταν το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα δεδομένου ότι, αν ένας μικρός αριθμός δανειζόμενων πτώχευαν ταυτόχρονα, θα ξεκινούσε φαινόμενο ντόμινο που θα συμπαρέσυρε την αξία όλων των δομημένων και όλων των τραπεζών. Αυτό ακριβώς συνέβη το 2008 και έτσι φτάσαμε στην κρίση που ταλανίζει ακόμα και σήμερα την υφήλιο. Ήταν ο λόγος που ο πλουσιότερος αμερικανός επενδυτής, ο Γουόρεν Μπάφετ, χαρακτήρισε τα δομημένα Μέσα Μαζικής Οικονομικής Καταστροφής...

Οι ελληνικές τράπεζες δεν είχαν παραγάγει τέτοια δομημένα - αυτό είναι αλήθεια. Όμως είχαν, ανοήτως, δώσει όσα θαλασσοδάνεια είχαν δώσει και οι βορειο- ευρωπαϊκές και οι αμερικανικές τράπεζες. Η μόνη διαφορά ήταν πως οι ελληνικές τράπεζες τα κράτησαν στα λογιστικά τους βιβλία ενώ οι ξένες τα «έδιωξαν» από τα βιβλία τους ως δάνεια (δημιουργώντας δομημένα ομόλογα) αλλά τα ξαναπήραν αγοράζοντας τόνους... δομημένων ομόλογων άλλων τραπεζών. Όταν τελικά έσκασε αυτή η ανεκδιήγητη τραπεζική φούσκα, ενώ στην Εσπερία οι τράπεζες πτώχευσαν επειδή κατέρρευσε η αξία των δομημένων τους (τα οποία υπολόγιζαν ως περιουσιακά στοιχεία), οι ελληνικές τράπεζες πτώχευσαν επειδή τα δάνεια που είχαν κρατήσει στα βιβλία τους «κοκκίνισαν». Μικρή η διαφορά. Και στις δύο περιπτώσεις (ξένων και ελληνικών τραπεζών) οι τράπεζες πτώχευσαν λόγω της αφροσύνης των τραπεζιτών και οι κοινωνίες πληρώνουν το αντίτιμο καθώς εξαναγκάστηκαν να σώσουν τους τραπεζίτες.

Ερχόμαστε λοιπόν στην πρόσφατη απόφαση της ΕΚΤ να αρχίσει να αγοράζει δομημένα ομόλογα με σκοπό να δώσει κίνητρο στις τράπεζες να δημιουργήσουν πολλά νέα τέτοια δομημένα ομόλογα εκ του μηδενός (καθώς τα «παλιά» καταστράφηκαν και οι τράπεζες που κάηκαν σ’ εκείνον τον χυλό, φυσάνε και το όποιο γιαούρτι). Γιατί; Η ΕΚΤ αντιμετωπίζει το φάσμα της κατάρρευσης της ευρωζώνης λόγω του αποπληθωρισμού (πολύ χαμηλού ή και αρνητικού πληθωρισμού). Τα επιτόκια είναι ήδη στο μηδέν και η ΕΚΤ έχει ξεμείνει από μέσα, αδυνατώντας να αυξήσει την ρευστότητα στην αγορά που θα σταματήσει την κατρακύλα των τιμών. Μόνη της ελπίδα είναι είτε να τυπώσει χρήμα και να το μοιράσει στον κόσμο και στα κράτη να κινηθούν οι οικονομίες (κάτι που δεν της επιτρέπει το Βερολίνο να κάνει) είτε να αγοράσει από τις τράπεζες χρέος που εκείνες έχουν στα βιβλία τους ελπίζοντας ότι έτσι οι τράπεζες θα δανείσουν πιο πολλά χρήματα σε άτομα και επιχειρήσεις.

Τι χρέος όμως να αγοράσει από τις τράπεζες η ΕΚΤ; Στην Αμερική, στην Ιαπωνία και στην Βρετανία οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν, ως επί το πλείστον, δημόσιο χρέος - κρατικά ομόλογα. Η ΕΚΤ όμως δεν μπορεί να το κάνει αυτό, επειδή αν τολμήσει να αγοράσει, π.χ., ιταλικά ομόλογα το Βερολίνο θα βάλει τις φωνές ότι αυτό αποτελεί «διάσωση» του ιταλικού δημοσίου που απαγορεύουν οι Συνθήκες και το Καταστατικό της ΕΚΤ. Οπότε, η ΕΚΤ δεσμεύεται να αγοράσει ιδιωτικό χρέος. Και επειδή δεν θέλει ο κ. Ντράγκι να αγοράσει απ’ ευθείας το χρέος του Κώστα, προτιμά να αγοράσει δομημένα ομόλογα που εμπεριέχουν χρέη χιλιάδων ατόμων, επιχειρήσεων αλλά και κρατών.

Η ΕΚΤ του κ. Ντράγκι έχει συρθεί από την σαθρή αρχιτεκτονική του ευρώ (και τις ηλίθιες Συνθήκες που τη διέπουν) σε μια νομισματική πολιτική που θέτει τους σκεπτόμενους Ευρωπαίους μπροστά στο εξής αμείλικτο δίλημμα: Πρώτον, να πετύχει η νέα πολιτική αγοράς δομημένων της ΕΚΤ, με αποτέλεσμα να αναβιώσει η τοξική αγορά των δομημένων (με τις τράπεζες να παράγουν πακτωλούς τέτοιων «προϊόντων» τα οποία θα αγοράζει η ΕΚΤ), να καταπολεμηθεί ο αποπληθωρισμός που απειλεί την ευρωζώνη αλλά, κάποια στιγμή, να καταρρεύσει ξανά το τραπεζικό σύστημα γεννώντας την επόμενη

Κρίση του Ευρώ. Δεύτερον, να μην αναβιώσει, τελικά, η αγορά των δομημένων και ο αποπληθωρισμός να προχωρήσει ακάθεκτος καταστρέφοντας την ευρωζώνη ή, τουλάχιστον, τις προοπτικές της πλειονότητας των ευρωπαίων πολιτών. Αυτά τα διλήμματα προκύπτουν όταν η ευρωπαϊκή ηγεσία επιμένει να μην αναγνωρίζει πως η κρίση παραμένει συστημική και ότι δεν διορθώνεται με τα εργαλεία που τη δημιούργησαν.

http://www.koutipandoras.gr/

Γιατί κυνηγάνε στ’ αλήθεια τους δημοτικούς υπαλλήλους;

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη*

Εδώ και λίγες βδομάδες έχει ξεσπάσει μια οξεία αντιπαράθεση μεταξύ του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και των εκλεγμένων δημοτικών και περιφερειακών αρχών που εκλέχτηκαν με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Επίδικο της αντιπαράθεσης είναι ο επανέλεγχος της μετατροπής συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, με βάση το άρθρο 42 του ν.4250/14. Πάνω σε αυτή την αντιπαράθεση έχει στηθεί ένα επικοινωνιακό παιχνίδι από την πλευρά της κυβέρνησης και μερίδας του Τύπου, που προσάπτουν σε όσους αντιδρούν ότι «δεν επιθυμούν να γίνει έλεγχος και να απομακρυνθούν όσοι προσλήφθηκαν με πλαστά δικαιολογητικά», κάτι που είναι κυριολεκτικά άσχετο με το άρθρο 42 του συγκεκριμένου νόμου!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

Γιατί τέθηκε το ζήτημα αυτό από πλευράς υπουργείου; Επειδή ο κ. Μητσοτάκης είναι υποχρεωμένος, στο πλαίσιο των μνημονιακών του υποχρεώσεων, να απολύσει 15.000 δημοσίους υπαλλήλους εντός του 2014. Για να επιτευχθεί ο στόχος πρέπει να απομακρυνθούν 6.500 μέχρι το τέλος του έτους. Αυτός ο αριθμός δεν συμπληρώνεται μόνο με επίορκους δημοσίους υπαλλήλους ή από αυτούς που εμφάνισαν πλαστά δικαιολογητικά για να προσληφθούν, επομένως ο κ. Μητσοτάκης εξάντλησε την επινοητικότητά του στοχεύοντας και σε όσους μετατράπηκαν οι συμβάσεις τους από ορισμένου χρόνου (ή συμβάσεις έργου) σε αορίστου.

Για ποιους δημοσίους υπαλλήλους πρόκειται; Αυτούς που πληρούσαν τις προϋποθέσεις του προεδρικού διατάγματος Παυλόπουλου. Το προεδρικό διάταγμα αυτό εφάρμοσε στο εθνικό δίκαιο την Ευρωπαϊκή Οδηγία, σύμφωνα με την οποία ήταν παράνομη η πρακτική να καλύπτονται οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δημοσίου με συμβασιούχους ορισμένου χρόνου, των οποίων οι συμβάσεις ανανεώνονταν διαρκώς. Για αυτήν ακριβώς την πρακτική το ελληνικό Δημόσιο καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με αποτέλεσμα να κληθεί να πληρώσει πρόστιμο.

Γιατί είχε υιοθετηθεί η πρακτική των αλλεπάλληλων συμβάσεων ορισμένου χρόνου από τους δήμους; Οι συμβάσεις αυτές διαρκούσαν 8-9 μήνες, επειδή, αν ήταν μεγαλύτερης διάρκειας, οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να προσληφθούν ως μόνιμο προσωπικό. Το γεγονός ότι ήταν συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, την περίοδο εκείνη στην ουσία τούς μετέτρεπε σε ομήρους της κάθε δημοτικής αρχής, «πράσινης» ή «γαλάζιας». Οταν έληγε η σύμβασή τους και μέχρι να ανανεωθεί, μεσολαβούσε ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο οι εργαζόμενοι αυτοί απασχολούνταν μεν από τους δήμους, όμως δεν πληρώνονταν ούτε είχαν ασφαλιστική κάλυψη. Ακριβώς αυτό το κενό στην ασφαλιστική τους κάλυψη θέλει να χρησιμοποιήσει σήμερα ο κ. Μητσοτάκης για να στοιχειοθετήσει το γεγονός ότι αφού αυτοί οι εργαζόμενοι δεν εργάζονταν σε συνεχές διάστημα, τότε «πώς είναι δυνατόν να κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες; Και επομένως πώς μονιμοποιήθηκαν με βάση του προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου;»

Με άλλα λόγια, το υπουργείο εκμεταλλεύεται τη συνηθισμένη πρακτική των δημοτικών αρχών να αφήνουν χρονικά κενά ανάμεσα στη λήξη και την ανανέωση μιας σύμβασης ορισμένου χρόνου ανθρώπων που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, με σκοπό να αποδείξει ότι δεν κάλυπταν τέτοιες ανάγκες! Χρησιμοποιεί στην ουσία τερτίπια για να μπορέσει να προχωρήσει στην απόλυση εργαζομένων και να πιάσει τον μνημονιακό στόχο.

Ομως μήπως οι δήμαρχοι που αντιδρούν μπερδεύτηκαν και θεωρούν τους εαυτούς τους συνδικαλιστές των δημοσίων υπαλλήλων; Σε καμία περίπτωση. Η αγωνία των δημοτικών αρχών έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήδη οι δήμοι παρουσιάζουν τεράστια κενά σε προσωπικό με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους πολίτες. Πόσο δε μάλλον όταν επίκεινται νέες απολύσεις και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι με βάση το Μνημόνιο απαγορεύονται οι προσλήψεις μέχρι το τέλος του 2016.

Είναι τουλάχιστον εξοργιστικό να αποδίδεται η κατηγορία στους δημάρχους που αντιδρούν ότι καλύπτουν όσους έχουν πλαστά δικαιολογητικά. Λαϊκισμός είναι να βγαίνουν καθημερινά κυβερνητικά στελέχη και δημοσιογράφοι και να διαστρεβλώνουν συνειδητά την κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση. Το πιο ανησυχητικό όμως για την κυβέρνηση είναι ότι το μέτωπο απέναντί της διευρύνεται, αφού όλο και περισσότερες δημοτικές αρχές αρνούνται να συμμορφωθούν με τις νέες σχεδιαζόμενες απολύσεις.

 * Επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη»

http://www.efsyn.gr/

Δύο νέους δισεκατομμυριούχους ανέδειξε στην Ελλάδα η κρίση

Ο κόσμος φτωχαίνει αλλά οι πλούσιοι πλουτίζουν περισσότερο

Και την ίδια ώρα οι ελβετικές τράπεζες, με πρώτη την UBS, ζητούν από τους Έλληνες πελάτες τους πιστοποιητικά φορολογικής νομιμότητας – Πάνω από 60 δισ. ευρώ έχουν στείλει οι Έλληνες στην Ελβετία τα τελευταία χρόνια

Εννέα νέους δισεκατομμυριούχους απέκτησε η Ευρώπη το 2014 και οι δύο εξ αυτών έχουν την κατοικία τους στην Ελλάδα. Ενώ η ελβετική UBS ζητά από τους Έλληνες πριν καταθέσουν τα λεφτά τους να υποβάλουν δήλωση «φορολογικής συνείδησης», η ίδια τράπεζα σε συνεργασία με την εξειδικευμένη εταιρία μελετών του παγκόσμιου πλούτου Wealth-X γνωρίζουν καλά και «ακτινογραφούν» τους ζάμπλουτους που κατέχουν περιουσία δισεκατομμυρίων.


Σύμφωνα με την έκθεση που απευθύνεται στους «σούπερ-πλούσιους» του πλανήτη, από τους 775 δισεκατομμυρίουχους που ζουν στην Ευρώπη, οι 11 καταγράφονται στην Ελλάδα . Σε σχέση με το 2013, αυξήθηκαν κατά δύο οι ζάμπλουτοι στη χώρα μας που κατάφεραν να ξεπεράσει η περιουσία τους το 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Συνολικά τα 11 αυτά πρόσωπα κατέχουν περιουσία 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων.


Η έκθεση δεν δίνει ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις. Περιγράφει όμως καλά το προφίλ των 2.325 δισεκατομμυριούχων του πλανήτη. Σχεδόν 9 στους 10 είναι παντρεμένοι και μόλις ένας είναι ελεύθερος ή διαζευγμένος. Κάνουν συχνά ταξίδια σε όλον τον κόσμο, για δουλειές αλά και για χόμπι, στα οποία συναντιούνται στις μεγάλες εκδηλώσεις που τους ενδιαφέρουν.


Για …την εφορία ή όποιον άλλον ενδιαφέρεται, για το 2015 τα μεγάλα ραντεβού έχουν ήδη κλειστεί:


- Τον Ιανουάριο στο Νταβός της Ελβετίας


- Τον Φεβρουάριο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και για τις εβδομάδες Μόδας στο Λονδίνο


- Τον Μάρτιο για το παγκόσμιο πρωτάθλημα ρίκετ στην Αυστραλία


- Τον Απρίλιο για τους αγώνες γκολφ στις ΗΠΑ και το φεστιβάλ γιοτ της Σιγκαπούρης.


- Τον Μάιο για το Φεστιβάλ Καννών, την Biennale στην Ιταλία και το γκραν-πρι της Φόρμουλα 1 στο Μονακό.


- Τον Ιούνιο στη Σύνοδο των G8 στη Γερμανία, το τουρνουά τένις του Ουίμπλετον και το φεστιβάλ Τζαζ στο Montreux της Ελβετίας.


- Τον Αύγουστο για το Φεστιβάλ Βενετίας


- Τον Σεπτέμβριο για το Φεστιβάλ γιωτ του Μονακό και το γραν-πρι της Σιγκαπούρης.


- Τον Οκτώβριο για τους τελικούς του ράγκμπυ στην Αγγλία.


- Τον Νοέμβριο για το Melbourne Cup στην Αυστραλία.


- Τον Δεκέμβριο για τον Αυτοκρατορικό Χορό στη Βιέννη.


Πιστοποιητικά “φορολογικής συνείδησης”


Κι ενώ η κρίση “γεννά” δισεκατομμυριούχους, οι ελβετικές τράπεζες “ψάχνουν” για τέτοιους ανάμεσα στους πελάτες τους, φροντίζοντας παράλληλα να “θωρακιστεί” σε περίπτωση που οι φορολογικές αρχές τρίτων χωρών αρχίσουν να ψάχνουν για νέους φοροφυγάδες. Έτσι, οι ελβετικές τράπεζες, με πρώτη την μεγαλύτερη, την UBS, ουσιαστικά ζητούν από τους πελάτες τους, φυσικά και από τους Έλληνες, να αποδείξουν ότι δεν είναι φοροφυγάδες. Για την ακρίβεια ζητούν πιστοποιητικά φορολογικής νομιμότητας τα οποία θα μπορούν να επιδεικνύουν στις ευρωπαϊκές αλλά και τις αμερικανικές αρχές που έχουν σκληρύνει τη στάση τους απέναντι στις τράπεζες που όπως έχει αποδειχθεί, βοηθούν τους πελάτες τους να κρύβουν εισοδήματα από την εφορία.


Σύμφωνα με τις δηλώσεις στελέχους της UBS στο Bloomberg, τα στοιχεία από αυτά τα πιστοποιητικά νομιμότητας των εκάστοτε καταθέσεων θα είναι διαθέσιμα στο τέλος του έτους, με εξαίρεση αυτά από την Ιταλία και την Ελλάδα, για τις οποίες θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος.


http://www.protothema.gr/ 

Μειώνονται τα τεκμήρια για τα ΙΧ

Σχέδιο μείωσης των τεκμηρίων στα ΙΧ, με ισχύ από φέτος, προωθεί το υπουργείο Οικονομικών. Ποιες οι αλλαγές και οι μειώσεις που εξετάζονται.

Την μείωση στα τεκμήρια των ΙΧ και μάλιστα από τη χρήση 2014 φαίνεται πως εξετάζει το υπουργείο Οικονομικών, ως ένα ακόμη μέτρο που προστίθεται στο πακέτο φοροελαφρύνσεων.

Η ρύθμιση για τα τεκμήρια, που αποτελούν επιπρόσθετο βάρος για εκατομμύρια φορολογούμενους, είναι έτοιμη και έχει υποβληθεί στο Μαξίμου προς αξιολόγηση και έγκριση.

«Αυτό που έγινε με τα τεκμήρια των αυτοκινήτων το 2010 ήταν μια υπερβολή», λέει στο capital.gr ανώτερο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών που έχει επεξεργαστεί το σχέδιο μείωσης των τεκμηρίων. «Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να προχωρήσει στη μείωση των τεκμηρίων όχι μόνο για τα οχήματα μεγάλου κυβισμού, αλλά και για τα μεσαία. Ακόμη και ένα 1.600άρι έχει τσουχτερό τεκμήριο».

Οπως αναφέρει το capital, το τεκμήριο για ένα όχημα 1.600 κυβικών εκατοστών είναι 6.400 ευρώ εφόσον είναι ηλικίας έως πέντε ετών και μειώνεται κατά 30% εφόσον είναι ηλικίας από πέντε έως δέκα ετών. Για ηλικία μεγαλύτερη των δέκα ετών το τεκμήριο μειώνεται κατά 50%. Ωστόσο, αν σε αυτό το τεκμήριο προστεθεί και η τεκμαρτή δαπάνη διαβίωσης που είναι 3.000 ευρώ για τον άγαμο και 5.000 ευρώ για τον έγγαμο γίνεται κατανοητό ότι ακόμη και η κατοχή εντός μεσαίου κυβισμού οχήματος μπορεί να οδηγήσει σε υπερφορολόγηση.

Οι αλλαγές που προβλέπονται είναι η μείωση του τεκμηρίου των ΙΧ κατά 30% έως 40% και αυτό θα ισχύσει αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2014. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι φορολογούμενοι θα δουν το όφελος από το επόμενο εκκαθαριστικό της εφορίας και το όφελος αναμένεται να είναι διπλό.

Πρώτον, οι φορολογούμενοι με μηδενικό ή χαμηλό πραγματικό εισόδημα θα κληθούν να πληρώσουν λιγότερο φόρο για το τεκμαρτό τους εισόδημα. Δεύτερον, οι φορολογούμενοι που έχουν οχήματα άνω των 1.929 κυβικών και ηλικίας έως δέκα ετών θα κληθούν να πληρώσουν μειωμένο φόρο πολυτελούς διαβίωσης για το όχημά τους. Ο συγκεκριμένος φόρος υπολογίζεται με συντελεστή 5% επί του τεκμηρίου για οχήματα έως 2.500 κυβικών και με συντελεστή 10% για οχήματα υψηλότερου κυβισμού.

Δικηγόροι κατά Εφοριακών: Αντιμέτωποι με ποινικές ευθύνες όσοι αποτρέπουν προσφυγές πολιτών κατά του ΕΝΦΙΑ

Ποινικές ευθύνες μπορεί να αντιμετωπίσουν όσοι εφοριακοί ή προϊστάμενοι ΔΟΥ αποτρέπουν τους πολίτες από την άσκηση προσφυγών κατά του ΕΝΦΙΑ ή από εκείνους που δεν παραλαμβάνουν τις προσφυγές των πολιτών.

Αυτό επισημαίνει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, με αφορμή έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων με την οποία ζητείται από τους υπαλλήλους των ΔΟΥ να παραλαμβάνουν τις αιτήσεις των πολιτών και να τις διεκπεραιώνουν εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών ώστε να μην χάσουν το δικαίωμά τους για προσφυγή στο Διοικητικά Δικαστήρια.

«Υπενθυμίζουμε προς πάσα κατεύθυνση, ότι η στάση αυτή μπορεί να επιφέρει σοβαρές έννομες συνέπειες, ειδικά στην περίπτωση που χαθεί για τους πολίτες, η προθεσμία άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής εξαιτίας τέτοιων ανεύθυνων συμπεριφορών υπαλλήλων», αναφέρει ο δικηγορικός σύλλογος και τονίζει: «Με βάση τα παραπάνω, ο ΔΣΑ αντιμετωπίζει με μεγάλη ανησυχία και προβληματισμό τα περιστατικά εφοριακών υπαλλήλων, ακόμη και Προϊσταμένων ΔΟΥ οι οποίοι προφασιζόμενοι τις απαλλαγές που αναφέρονται στο άρθρο 7, αποτρέπουν τους πολίτες να καταθέτουν ενδικοφανείς προσφυγές κατά των εκκαθαριστικών ΕΝΦΙΑ.Επισημαίνουμε ότι αυτές οι συμπεριφορές παρεμποδίζουν ευθέως τους πολίτες στην άσκηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος δικαστικής προστασίας τους απέναντι σε φόρους, όπως ο ΕΝΦΙΑ, που βρίσκεται στο στόχαστρο ολόκληρου του νομικού κόσμου ως προς τη νομιμότητα και την συνταγματικότητά του. Για την πλήρη ενημέρωση των πολιτών, το έγγραφο αυτό του υπουργείου Οικονομικών, οι αρχικές προβλέψεις απαλλαγών του άρθρου 7 του ν. 4223/2013 καθώς και το οριστικό κείμενο του άρθρου 7, όπως ισχύει με τις τροποποιήσεις βάσει του άρθρου 18 του νόμου 4286/2014, αναρτώνται στην ιστοσελίδα μας(www.dsa.gr)».

Πηγή: www.iefimerida.gr 

Περισσότερες από 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας χάθηκαν από την αρχή της κρίσης!

Και νέα στοιχεία τα οποία επιβεβαιώνουν ξανά τις τραγικές επιπτώσεις που έχει η κρίση στην αγορά εργασίας και κατά συνέπεια στη ζωή των πολιτών της Ελλάδας, δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα, αυτή τη φορά από το υπουργείο Εργασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία παρουσίασε ο υφυπουργός Εργασίας Γιάννης Πλακιωτάκης, από την αρχή της κρίσης το 2009 μέχρι και σήμερα έχουν χαθεί περισσότερες από 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας!

Συγκεκριμένα, μεταξύ του πρώτου τριμήνου του 2009 και του αντίστοιχου πρώτου τριμήνου του 2014, χάθηκαν 1.061.900 θέσεις εργασίας, ενώ κατά το ίδιο διάστημα οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 865.600 φτάνοντας τα 1.342.300 άτομα. «Η κρίση», είπε ο υφυπουργός, μιλώντας σε σεμινάριο για τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα,«έπληξε όλες ανεξαιρέτως τις ομάδες εργαζομένων, ακόμη και τους άνδρες εργαζομένους επικεφαλής νοικοκυριών, αλλά με ιδιαίτερη σφοδρότητα τους νέους, τις γυναίκες και τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας».

Χαρακτηριστικό είναι το ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό της ανεργίας στους νέους 15 έως 24 ετών, το οποίο ανήλθε μεσοσταθμικά το 2013 στο 58,3%. Ωστόσο, ο κ. Πλακιωτάκης τόνισε ότι, ήδη, από τα μέσα του 2013 η κατάσταση στην αγορά εργασίας έχει σταθεροποιηθεί, καθώς η ανοδική ορμή του ποσοστού ανεργίας ανακόπηκε και ο μηνιαίος ρυθμός μεταβολής του αριθμού των ανέργων πέρασε σε αρνητικά επίπεδα.

Ακολούθως ο κ. Πλακιωτάκης αναφέρθηκε στο νέο αναπτυξιακό κύκλο της εθνικής οικονομίας, επισημαίνοντας ότι στόχος της κυβέρνησης είναι αυτός ο νέος κύκλος να μην χαρακτηρίζεται από μια «άνεργη οικονομική μεγέθυνση» (jobless growth) αλλά να συνοδεύεται από ένα δυνατό και μετρήσιμο μέρισμα απασχόλησης.

Σύμφωνα με τον υφυπουργό Εργασίας, η πολιτική του υπουργείου Εργασίας «στηρίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες» και συγκεκριμένα τη συνεπή εφαρμογή του νέου Αναπτυξιακού Σχεδίου της χώρας και την άμεση στήριξη των ανέργων και ιδιαίτερα των μακροχρόνια ανέργων. Η στήριξη αυτή πρέπει να εκφράζεται με στοχευμένες δράσεις απασχόλησης και ενίσχυσης προσόντων, προκειμένου να αποφευχθεί η απαξίωση την απαξίωση των δεξιοτήτων τους και να επιτευχθεί η ταχύτερη δυνατή επανένταξή τους στην αγορά εργασίας. 

http://www.eklogika.gr/