Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

12 Οκτώβρη 1944

Του Νίκου Μπογιόπουλου
Χτες συμπληρώθηκαν ακριβώς 70 χρόνια από στις 12 Οκτώβρη του 1944, ημέρα Πέμπτη, όταν το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ και η ΕΠΟΝ απελευθέρωσαν την Αθήνα. Στην πρωτεύουσα έγινε λαοπλημμύρα. Ήταν μια συγκλονιστική μέρα:
«Ώρα έντεκα π.μ. - Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ - Οι Γερμανοί εκκενώνουν οριστικά την πρωτεύουσα - Ο γερμανός διοικητής και όλο το στρατηγείο του Λυκαβηττού ανεχώρησαν - Η Αθήνα κηρύχτηκε ανοχύρωτη.
Πριν φύγουν και οι τελευταίοι Ούννοι ο λαός ξεχύθηκε με σημαίες και ζητωκραυγές στους δρόμους. Απ' το Πανεπιστήμιο, απ' τις Τράπεζες, απ' όλα τα κέντρα οι τηλεβόες του ΕΛΑΣ σαλπίζουν το χαρμόσυνο μήνυμα. Οι συνοικίες σε παραλήρημα ενθουσιασμού ετοιμάζονται για το μεγάλο γιορτασμό. Στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη αντιπροσωπείες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατέθεσαν στεφάνι. Έξαλλος από τον ενθουσιασμό ο συγκεντρωμένος κατά χιλιάδες λαός ζητωκραύγαζε. Δακρύζοντας οι πολίτες αγκάλιαζε ο ένας τον άλλο (...). Η γερμανική σημαία κατέβηκε απ' την Ακρόπολη και τα τελευταία γερμανικά τμήματα έφυγαν το πρωί απ' την Αθήνα» (Ριζοσπάστης, 12/10/1944).

    Την επομένη της Απελευθέρωσης το κλίμα της γιορτής μεταφέρεται από τον Τύπο σε όλη την Ελλάδα. Υπό τον τίτλο «ΛΕΥΤΕΡΙΑ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ! Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ», ο «Ριζοσπάστης» γράφει:
«Χάθηκε το βρωμερό κουρέλι του φασισμού απ' την Ακρόπολη. Τούτο το σύνθημα περίμενε η Αθήνα. Η μπαρουτοκαπνισμένη Αθήνα, που γνώρισε την πείνα και το βόλι του κατακτητή, το στιλέτο του προδότη, η αδάμαστη Αθήνα, που τρία χρόνια πάλεψε, ξεχύθηκε ζωντανή ανθρωποθάλασσα να διαλαλήσει τη Νίκη, να γιορτάσει τη Λευτεριά της. Πέντε λεφτά φτάσανε για να κολυμπήσει όλη η πόλη στο γαλάζιο. Για ν' ανέβουν οι ΕΠΟΝίτες στα καμπαναριά και ν' αντηχήσουν χαρούμενα οι καμπάνες. Διαδηλώσεις, που πρώτη φορά βλέπει η Αθήνα, ξεχύνονται από παντού. Από το Σύνταγμα ως την Ομόνοια ένα ρεύμα είναι ο κόσμος. Γελούν, δακρύζουν, αγκαλιάζονται. Λευ-τε-ρω-θή-κα-με ! Νι-κή-σα-με !
Και πάνω απ' όλα, μια φωνή που αγκαλιάζει όλη την Αθήνα, που κλείνει όλους τους σκληρούς τρίχρονους αγώνες, όλη την πίστη στη λευτεριά, όλη τη χαρά της Νίκης:
Ε-Α-Μ ! Ε-Α-Μ ! (...). Ανεβασμένοι στ' αυτοκίνητα, ρίχνουν οι ΕΑΜίτες τα συνθήματα, που τ' αρπάζει με μια φωνή ο κόσμος και τα κάνει βουή και σάλπισμα για να φτάσουν απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας. Κανένα άσυλο στους προδότες! Λευτεριά - Λαοκρατία!(…) ΕΛΑΣίτες περνούν σ' αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Ακράτητος ο κόσμος τους κυκλώνει: Ζήτω ο Λαϊκός Στρατός! Ζήτω ο Στρατός της Λευτεριάς μας! Το δίκοχο του ΕΛΑΣίτη, όπου εμφανιστεί, ξεσηκώνει θύελλα ενθουσιασμού. (...) το πένθιμο εμβατήριο αντηχεί από χιλιάδες στόματα που υπόσχονται πίστη στον αγώνα, το τελικό τσάκισμα του Φασισμού και τη Λαοκρατία (...)».
«Η Απελευθέρωση της Αθήνας», ξυλογραφία της Βάσως Κατράκη    
     Ανάμεσα στα εκατομμύρια των πατριωτών που ξεχύθηκαν στους δρόμους και ζητωκραύγαζαν το θάνατο του αγκυλωτού του φασισμού, κάποιοι ισχυρίζονται ότι «ήταν και αυτοί εκεί». Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να κρύψουν την απουσία των προγόνων τους και τη δική τους πίσω από την «αθώα» φρασούλα: «Τότε όλοι οι Έλληνες ήταν μαζί»…. Όμως:
    1) Άλλο πράγμα ο ελληνικός λαός που πολεμούσε τους Γερμανούς στις πόλεις και στα βουνά, κι άλλο πράγμα εκείνοι που είχαν πάρει τον «πατριωτισμό» τους - μαζί με το χρυσό της χώρας – και τον είχαν φυγαδεύσει στα ασφαλέστατα «χαρακώματα» του Καΐρου και του Λονδίνου. 
    2) Άλλο πράγμα ο ελληνικός λαός που μαχόταν το ναζισμό διεκδικώντας για αντίτιμο μια Ελλάδα της λευτεριάς, της δημοκρατίας και της λαϊκής αναδημιουργίας, κι άλλο πράγμα εκείνοι που το 1944 έσπευδαν να συνταχθούν με τη «εξόριστη»βασιλική κυβέρνηση στην Αίγυπτο. Ήταν, μάλιστα, τόσο «διαθέσιμοι» στην υπηρεσία των Ανακτόρων, που για το λόγο αυτό «βραβεύονταν» με την ανάθεση ρόλου πρωθυπουργού της «κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας».
    3) Άλλο πράγμα το ΕΑΜ κι άλλο εκείνοι που συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ, οι δοσίλογοι, οι ταγματασφαλίτες και οι γερμανοντυμένοι. Στους οποίους, αν και προδότες, οι του Καΐρου και του Λονδίνου, όταν επέστρεψαν, στο πλαίσιο της «εθνικής τους ενότητας», επιδαψίλευσαν τιμές και αξιώματα...
    4) Άλλο πράγμα αυτοί που πολεμούσαν και τραγουδούσαν «το ΕΑΜ μας έσωσε απ' τη πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά» κι άλλο πράγμα οι «παπατζήδες»που (στις 2-5-1944) σε ομιλία τους στην Αλεξάνδρεια, παρουσία των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, έκαναν λόγο για τη «βρωμιά του ΕΑΜ»!
    5) Άλλο πράγμα αυτοί που πολέμησαν τον Χίτλερ και με τα ίδια όπλα πολέμησαν τον Τσόρτσιλ και τον Βαν Φλιτ, κι άλλο εκείνοι που για να καταπνιγεί κάθε εγχείρημα λαϊκής κυριαρχίας στον τόπο τηλεγραφούσαν στον Τσόρτσιλ τα εξής:«Δύναμαι να σας διαβεβαιώσω ότι η σταθερότης της ελληνικής κυβερνήσεως θα διατηρηθεί πλήρως κατά τας επικείμενους κρίσιμους στιγμάς. Δεν γνωρίζω τους λόγους διά την απουσία της Βρετανίας. Μόνον η άμεσος παρουσία εντυπωσιακών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και ως τας τουρκικάς ακτάς θα ήτο δυνατό να μεταβάλει την κατάστασιν» (Γεώργιος Παπανδρέου, 22/9/1944, τηλεγράφημα προς τον Τσόρτσιλ).
     6) Άλλο πράγμα αυτοί που έδωσαν την ψυχή, την καρδιά και το αίμα τους για τη λευτεριά της Ελλάδας και για τη σωτηρία του λαού, κι άλλο οι μαυραγορίτες, τα κόμματά τους και οι εφημερίδες που έφταναν να δίνουν ακόμα και το παράγγελμα των εκτελεστικών αποσπασμάτων (!), αυτοί που κράδαιναν ενάντια στο μεγαλειώδες κίνημα της Αντίστασης τη «νομιμότητα» του κατακτητή και των ντόπιων οργάνων του και έγραφαν: «Καλώς συνετάγη ο νόμος που τιμωρεί με θάνατο τους Ελληνες υπηκόους όσοι μετέχουν σε πολεμικές εχθροπραξίες κατά των Γερμανών» («Καθημερινή», 1/6/1941).
    7) Άλλο πράγμα οι εκτελεσμένοι στον τοίχο της Καισαριανής κι άλλο πράγμα οι «Τσολάκογλου» και οι «Ραλληδες». Άλλο πράγμα ο Έκτωρ Τσιρονίκος, ο  δοσίλογος και συνεργάτης των Γερμανών επί Κατοχής. Ο αντιπρόεδρος στη γερμανοδιορισμένη «κυβέρνηση» του Ιωάννη Ράλλη, της κυβέρνησης δηλαδή των γερμανοτσολιάδων που ίδρυσε τα «Τάγματα Ασφαλείας». Κάτι τέτοιοι σαν τον Τσιρονίκο, με τέτοια «πατριωτική» προϋπηρεσία, είναι που απαρτίζουν τους «ήρωες» της Χρυσής Αυγής. Έτσι, στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής, στη δεύτερη σελίδα, μέσα σε ειδικό πλαίσιο ώστε να τονίζεται ευδιάκριτα ο ναζισμός τους, δημοσιεύτηκε κείμενο (τεύχος Δεκέμβρη 1983) υπό τον τίτλο «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ», το οποίο καταλήγει ως εξής: «Γιατί ΕΜΕΙΣ, μόνο ΕΜΕΙΣ είμαστε ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ, μελλοντικοί ανατροπείς της διαφθοράς, μελλοντικοί Δημιουργοί της Πολιτείας του Ήλιου, της Πολιτείας του Ελληνικού Μεγαλείου, τηςΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ».
Η υπογραφή του εν λόγω δημοσιεύματος (και μάλιστα με κεφαλαία γράμματα) είναι: «ΕΚΤΩΡ ΤΣΙΡΟΝΙΚΟΣ».


Να λοιπόν που η Ιστορία και η αλήθεια είναι πεισματάρικα πράγματα. Και επιμένουν: Όπως και σήμερα, έτσι και τότε, «μαζί» και «ενωμένος» στον αγώνα για την Απελευθέρωση και στη γιορτή για την Απελευθέρωση ήταν, πράγματι, ο ελληνικός λαός. Οι δοσίλογοι και οι πατριδοκάπηλοι ήταν - και θα είναι πάντα - στην άλλη μπάντα.





Χάθηκαν 44 δισ. ευρώ από το ελληνικό ΑΕΠ την τετραετία 2010 - 2013 - Όλοι οι πίνακες!

Οπως ανακοίνωσε την Δευτέρα η Ελληνική Στατιστική Αρχή, εκτιμά πλέον το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης πέρυσι στο 12,2% του ΑΕΠ, έναντι του 12,7% το οποίο είχε ανακοινωθεί την περασμένη άνοιξη. Οπως υπολογίζει πλέον, σε απόλυτο ποσό το έλλειμμα του 2013 ήταν 22,3 δισ. ευρώ και όχι 23,1% όπως εκτιμάτο αρχικά.
Αντίστοιχη βελτίωση καταγράφεται και στο δημόσιο χρέος, το οποίο για την περυσινή χρονια υπολογίζεται πλέον στα 319,1 δισ. ευρώ ή το 174,9% του ΑΕΠ. Η προηγούμενη εκτίμηση έφερνε το χρέος στα 318,7 δισ. ευρώ ή 175,1% του ΑΕΠ, δημοσιεύει η Ημερησία.
Ωστόσο, από το 2010 χάθηκαν σχεδόν 44 δισ. ευρώ καθώς από 226 δισ. που ήταν το ΑΕΠ το 2010 υποχώρησε στα 182 δισ. το 2013.
Αναλυτικά τα στοιχεία:
- το ΑΕΠ διαμορφώθηκε σε 182,438 δισ. ευρώ το 2013, από 194,204 δισ. ευρώ το 2012, από 207,752 δισ. ευρώ το 2011 και 226,21 δισ. ευρώ το 2010.
- το δημόσιο χρέος διαμορφώθηκε στο 174,9% του ΑΕΠ πέρυσι, από 156,9% του ΑΕΠ το 2012, από 171,3% του ΑΕΠ το 2011 και 146% του ΑΕΠ το 2010. -το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης διαμορφώθηκε σε 12,2% του ΑΕΠ το 2013, από 8,6% του ΑΕΠ το 2012, από 10,1% του ΑΕΠ το 2011 και 11,1% του ΑΕΠ το 2010. Τα αναθεωρημένα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ εμφανίζουν ελαφρώς μικρότερο το έλλειμμα του 2013, σε σχέση με την αναθεώρηση του Απριλίου, το οποίο διαμορφώθηκε στο 12,2% του ΑΕΠ από 12,7% του ΑΕΠ που ήταν κατά την προηγούμενη αναθεώρηση.

Η ΕΛΣΤΑΤ επισημαίνει εκ νέου, ότι το πρωτογενές πλεόνασμα, όπως υπολογίζεται από την τρόικα, δεν καταγράφεται στα συγκεκριμένα στοιχεία προς τη Eurostat, καθώς κατά τη μέτρηση του πρωτογενούς ισοζυγίου στο πλαίσιο του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής μια σειρά από δαπάνες και έξοδα αντιμετωπίζονται διαφορετικά από ότι αντιμετωπίζονται κατά την κατάρτιση των δημοσιονομικών στοιχείων για τους σκοπούς της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος.

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ μειωμένα κατά 7 δισ. ευρώ εμφανίζονται τα έσοδα της Γενικής Κυβέρνησης στην τετραετία 2010-2013 από 92,7 δισ. ευρώ το 2010 στα 85,7 δισ. ευρώ το 2013, ενώ μειωμένες είναι και οι δαπάνες κατά περίπου 9 δισ. ευρώ από τα 117,7 δισ. ευρώ το 2010 στα 108 δισ. ευρώ το 2103.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ οι επιπτώσεις από την υποστήριξη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από όλες τις παρεμβάσεις του κράτους κατά τη διάρκεια της κρίσης, στο ισοζύγιο (έλλειμμα / πλεόνασμα) της Γενικής Κυβέρνησης ήταν18,996 δισ ευρώ το 2013. Συγκεκριμένα οι επιπτώσεις στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης για τη στήριξη των τεσσάρων συστημικών τραπεζών και τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησής τους, ανήλθαν σε 5,27 δισ. ευρώ (2,7% του ΑΕΠ) το 2012 και σε 18,97 δισ. ευρώ το 2013 (10,4% του ΑΕΠ) πέρυσι. Τα ποσά αυτά δεν υπολογίζονται από την τρόικα, προκειμένου να προκύψει το πρωτογενές πλεόνασμα.

Σε αυτό το ποσό συμπεριλαμβάνονται οι συνεχιζόμενες δαπάνες και έσοδα τα οποία σχετίζονται με τις παρεμβάσεις του 2008, επιπρόσθετα στις δαπάνες και τα έσοδα που ανέκυψαν το 2013. Ως μέρος των τελευταίων, το 2013 η Γενική Κυβέρνηση μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), πραγματοποίησε κεφαλαιακές μεταβιβάσεις ύψους 6,221 δισ. ευρώ για την εξυγίανση των τραπεζικών και 14,759δισ ευρώ σαν αποτέλεσμα της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των τεσσάρων συστημικών τραπεζών.

Μάλιστα σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ κατά τη δεύτερη κοινοποίηση έχουν αναθεωρηθεί κατά 412 εκατ. ευρώ τα έσοδα κεφαλαιακών ανακοινώσεων, οδηγώντας σε μια μείωση του ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης για το 2013, από εκείνο που ανακοινώθηκε κατά την πρώτη κοινοποίηση τον Απρίλιο 2014.

Οι διαφορές μεταξύ της πρώτης κοινοποίησης (Απρίλιος 2014) και της δεύτερης κοινοποίησης (Οκτώβριος 2014) των στοιχείων προς τη Eurostat, είναι μικρές. Στην 1η κοινοποίηση, το δημόσιο χρέος ήταν 175,1% του ΑΕΠ (174,9% του ΑΕΠ στη 2η κοινοποίηση) και το έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης ήταν 12,7% του ΑΕΠ (12,2% του ΑΕΠ στη 2η κοινοποίηση).





2010201120122013
Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν(ΑΕΠ)(εκατ. ευρώ )226.210207.752194.204182.438
Ισοζύγιο Γενικής Κυβέρνησης Έλλειμμα (-) / Πλεόνασμα (+) B.9(εκατ. ευρώ)-25.036-21.031-16.704-22.257


(% του ΑΕΠ)-11,1-10,1-8,6-12,2
Πρωτογενές Ισοζύγιο Γενικής Κυβέρνησης(εκατ. ευρώ)-11.800-5.965-6.962-14.986
Έλλειμμα (-) / Πλεόνασμα(% του ΑΕΠ)-5,2-2,9-3,6-8,2
Δαπάνες Γενικής Κυβέρνησης(εκατ. ευρώ)117.774111.633104.491108.040


(% του ΑΕΠ)52,153,753,859,2
Έσοδα Γενικής Κυβέρνησης(εκατ. ευρώ)92.73890.60287.78785.783


(% του ΑΕΠ)41,043,645,247,0
Χρέος Γενικής Κυβέρνησης27(εκατ. ευρώ)330.291355.954304.691319.133


(% του ΑΕΠ)146,0171,3156,9174,9
Τέλος, ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει την επίπτωση της υποστήριξης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από όλες τις παρεμβάσεις του κράτους κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, στο ισοζύγιο (έλλειμμα/πλεόνασμα) της Γενικής Κυβέρνησης. Το 2013, αυτή ανήλθε σε 18.996 εκατομμύρια ευρώ. Στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνονται οι συνεχιζόμενες δαπάνες και έσοδα που σχετίζονται με τις παρεμβάσεις από το 2008, επιπρόσθετα στις νέες δαπάνες και έσοδα που ανέκυψαν το έτος 2013. Ως μέρος των τελευταίων αυτών, το 2013 η Γενική Κυβέρνηση, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), πραγματοποίησε κεφαλαιακές μεταβιβάσεις ύψους 6.221,4 εκατομμυρίων ευρώ για την εξυγίανση των τραπεζών και 14.759,7 εκατομμυρίων ευρώ σαν αποτέλεσμα της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των τεσσάρων συστημικών τραπεζών.
Έτος

Επίπτωση της υποστήριξης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης
2010(εκατ. Ευρώ)960
(% του ΑΕΠ)0,4
2011(εκατ. Ευρώ)633
(% του ΑΕΠ)0,3
2012(εκατ. Ευρώ)-5.267
(% του ΑΕΠ)-2,7
2013(εκατ. Ευρώ)-18.966
(% του ΑΕΠ)-10,4



Οι ανεξάρτητοι είναι εξαρτημένοι.

Την πεποίθηση του ότι η παρούσα βουλή μπορεί να εκλέξει πρόεδρο της δημοκρατίας εξέφρασε ο ανεξάρτητος βουλευτής Σπύρος Λυκούδης. Επίσης ο Σπύρος Λυκούδης πιστεύει ότι η παρούσα βουλή πρέπει να εκλέξει πρόεδρο της δημοκρατίας. Οπότε και ο ίδιος ο Σπύρος Λυκούδης και θέλει και μπορεί να ψηφίσει υπέρ της εκλογής του προέδρου της δημοκρατίας.


Ο Σπύρος Λυκούδης μπορεί να είναι ανεξάρτητος βουλευτής αλλά τελικά την πολύ ανεξαρτησία δεν την αντέχει. Γιαυτό άλλωστε ανήκει στην κοινοβουλευτική ομάδα των ανεξάρτητων βουλευτών οι οποίοι αν και ανεξάρτητοι επίσης δεν αντέχουν την πολύ ανεξαρτησία. Όπως επίσης δεν αντέχουν τα περιορισμένα δικαιώματα του ανεξάρτητου βουλευτή.

Δεν είναι λίγοι οι ανεξάρτητοι βουλευτές που υποστηρίζουν την υπερψήφιση του προέδρου της δημοκρατίας από την παρούσα βουλή αφού στην επόμενη βουλή δεν θα ανήκουν ούτε στους  ανεξάρτητους αλλά ούτε και στους εξαρτημένους βουλευτές. Θα ανήκουν στο σπίτι τους. Γιατί οι ανεξάρτητοι βουλευτές προέρχονται από την Ν.Δ. και το Πασόκ.

Άλλωστε την ανεξαρτησία πολλοί αγάπησαν, τον ανεξάρτητο ουδείς. Πόσο μάλλον τον Ν.Δ. και τον Πασόκο.


Κυβερνούν τη χώρα με επικοινωνιακά τρικ!

-«Βαφτίζουν το κρέας - ψάρι» και παρουσιάζουν την αποχώρηση του ΔΝΤ ως έξοδο της χώρας από τα μνημόνια - Αποδέχονται ως βιώσιμο ένα δυσθεώρητο χρέος απλά για να παραμείνουν στην εξουσία άλλους τέσσερις μήνες
H χώρα χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση. Με ισορροπίες του τρόμου και με επικοινωνιακά τρικ δεν μπορεί να κυβερνηθεί, ούτε βεβαίως να βγει από το τέλμα. Αυτό είναι κοινή διαπίστωση όλων των πολιτικών αναλυτών.
Πάραυτα, εδώ και μήνες η ελληνική πλευρά προσέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, ενώ ταυτόχρονα είναι αμφισβητούμενη στο εσωτερικό της χώρας και από την αντιπολίτευση και από την λαϊκή βάση. Η κατάσταση αγγίζει τα όρια της πολιτικής παραδοξότητας.
Μιλάμε λοιπόν για μια κυβέρνηση που αποδέχεται πλήρως το σύνολο του χρέους και των τοκοχρεολυσίων ακυρώνει οποιαδήποτε έννοια διαπραγμάτευσης πριν καν αυτή ξεκινήσει.
Μιλάμε για μια κυβέρνηση που πάνω στο χρέος της χώρας στήνει «πολιτικάντικα» παιχνίδια για να διατηρηθεί στην εξουσία έστω και για λίγους μήνες παραπάνω.
Πάνω σε αυτή τη λογική βασίζεται και όλη η διαδικασία που ετοιμάζει το Μαξίμου σε συνεννόηση με τους δανειστές.
Έτσι θα.... βαφτίσουν το κρέας ψάρι προκειμένου να κερδίσουν τις εντυπώσεις μέχρι την προεδρική εκλογή και να «μαζέψουν στο μαντρί» τους ανεξάρτητους.
To «παιχνίδι» είναι στημένο στα μέτρα της κυβέρνησης και προαποφασισμένο εδώ και αρκετό διάστημα. Όλες τις διαπραγματεύσεις τις έχει κάνει ο Γιάννης Στουρνάρας σε συμφωνία με την Λαγκάρντ όταν ήταν στο υπουργείο Οικονομικών. Ο Γκίκας Χαρδούβελης είναι περίπου «διακοσμητικός», μόνο για τη διεκπεραίωση. Άλλωστε δεν περίμενε κανείς στη χθεσινή συνάντηση με την Λαγκάρντ να βγάλει κάποια είδηση ο Χαρδούβελης.
Οι βασικές αρχές της άτυπης συμφωνίας η οποία αναμένεται να πάρει σάρκα και οστά στο Eurogroup που θα γίνει στις αρχές Δεκεμβρίου θα περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
1. Αποδοχή όλου του χρέους από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και μάλιστα αποδοχή ότι το χρέος είναι βιώσιμο και διαχειρίσιμο
2. Αποδοχή ότι το ελληνικό κράτος θα πληρώνει στο ακέραιο και στην ώρα τους τα τοκοχρεολύσια σε ειδικό λογαριασμό
3. Δήθεν απομάκρυνση του ΔΝΤ, πράγμα που δεν έχει καμία απολύτως σημασία αφού έτσι κι αλλιώς τα περισσότερα χρήματα από το ταμείο τα έχουμε λάβει. Σε αυτά συνυπολογίζονται και τα 11 δισ που υπάρχουν στο ΤΧΣ.
Συνεπώς γίνεται σαφές πως όλα τα περί εμπλοκής των... σκληρών διαπραγματεύσεων γίνονται για λόγους εντυπωσιασμού -πρωτίστως - της κοινής γνώμης. Με αριστοτεχνικό τρόπο κυβέρνηση και δανειστές «φουσκώνουν» την κρισιμότητα των περιστάσεων προσδίδοντας διαστάσεις θρίλερ σε μια συμφωνημένη διαδικασία προκειμένου να πείσουν τους βουλευτές της... αδιευκρίνιστης ψήφου ότι η κυβέρνηση δίνει ηρωικές μάχες για να καταφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα για τη χώρα και για το εθνικό συμφέρον.
Στην πραγματικότητα οι αποφάσεις έχουν ληφθεί εδώ και μήνες. Αποφασίστηκε δηλαδή η ομαλή και χωρίς τριγμούς «απομάκρυνση» του ΔΝΤ από τον μηχανισμό της τρόικας και η σύναψη νέων δανείων χωρίς να είναι αναγκαία η σύναψη νέου μνημονίου. Άλλωστε τα ήδη υπάρχοντα μνημόνια, οι αναπροσαρμογές τους και τα μέτρα που προκύπτουν από αυτά είναι ψηφισμένα από την Βουλή και έχουν γίνει νόμοι του κράτους.
Έξοδος από μνημόνια δεν υπάρχει, όσο κι αν ο πρωθυπουργός ευαγγελίζεται κάτι τέτοιο. Άλλωστε η επιτήρηση από τους μηχανισμούς θα συνεχιστεί για όσα χρόνια η χώρα θα χρωστάει στους δανειστές.
Αφού λοιπόν επιτευχθεί η δήθεν απομάκρυνση του ΔΝΤ η χώρα θα συνεχίζει να χρηματοδοτείται από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς με τα ήδη υπάρχοντα μνημόνια.
Για όλα τα παραπάνω η κυβέρνηση θα ισχυριστεί ότι έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και ότι έδιωξε το ΔΝΤ. Με αυτό το επιχείρημα ο Σαμαράς θα παρουσιάσει και την πανηγυρική επιστροφή στο μαντρί αρκετών εκ των ανεξαρτήτων βουλευτών.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες τους συγκεκριμένους βουλευτές - που δεν είναι πάνω από δέκα - τους έχει μαζέψει από τώρα. Θα μπορούσε μάλιστα να τους παρουσιάσει και στην διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης. Δεν το έκανε, διότι το timing δεν θα προσέδιδε κάτι παραπάνω στην συνοχή της κυβέρνησης. Τους χρειάζεται κατά την προεδρική εκλογή. Και οι πληροφορίες λένε πως θα τους έχει. Άλλωστε το Μαξίμου τους έχει υποσχεθεί «λαγούς με πετραχήλια».
Ακόμα κι αν γίνουν όλα όσα φαντάζονται οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος η χώρα δεν σώζεται. Το κύρος και το brand name της χώρας δεν πρόκειται να αποκατασταθούν με επικοινωνιακές φούσκες.
Η οικονομική φερεγγυότητα δεν πρόκειται να επανέλθει με πολιτικάντικες λογικές. Οι δανειστές δεν πρόκειται να κάνουν πίσω ούτε στο ελάχιστο αν δεν έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση με ισχυρή αυτοδυναμία.
Άλλωστε είναι εμφανές ότι η σημερινή συγκυβέρνηση δεν είναι ούτε ισχυρή, ούτε αυτοδύναμη. Δεν υπάρχει αρραγές μέτωπο κι αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι πιστωτές μας οι οποίοι το εκμεταλλεύονται στο έπακρο.
Επίσης, τα όσα λέγονται περί κυβέρνησης εθνικού σκοπού με πρωθυπουργό μη πολιτικό πρόσωπο αγγίζουν τα όρια της πολιτικής εξαπάτησης αφού το ίσιο έγινε και με την κυβέρνηση Παπαδήμου προκειμένου να τακτοποιηθούν τα ξένα funds με το PSI και να πληρώσουν το «μάρμαρο» οι Έλληνες μικροομολογιούχοι και τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας.
Αρραγές μέτωπο με πολιτικό προσωπικό που ενέδωσε στις πιέσεις των δανειστών είναι αδύνατον να υπάρξει. Αυτό πλέον δεν το πιστεύει κανείς. Ούτε καν οι κυβερνητικοί βουλευτές που ψήφισαν με κλειστά μάτια τα μνημόνια και τις αναπροσαρμογές αυτών.




 

Γεια σου Γιάννη Μακριδάκη

Του Άρη Δαβαράκη
Κυριακή βράδυ στην Πέτρα (της Λέσβου), μετά από μια πραγματικά πολύ γεμάτη και ευχάριστη μέρα με την παρέα πολύ αγαπημένων φίλων, χαρούμενος και θετικά φορτισμένος, μακριά από τις εντάσεις της πρωτεύουσας, πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ακόμα το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Βολισσό της Χίου, στο χωράφι του Γιάννη Μακριδάκη. Η φύση σού επιβάλλει τους ρυθμούς της έτσι κι’ αλλιώς. Όμως η φύση αυτό το Σαββατοκύριακο έχει ξαναπάρει τη γνωστή θέση του «σκηνικού» μέσα στο οποίο ζω τις στιγμές μου, δεν έχω μαζί της την άμεση επαφή που είχα στο «μούρκι» του Μακριδάκη. Πριν λίγες ώρες ήμουν στην Εφταλού, μπροστά στη θάλασσα αυτή που λατρεύω από την εφηβεία μου, πλάϊ στον Μόλυβο. Έφαγα φρέσκο μπαρμπουνάκι αλλά δεν μπορούσα να το συνδέσω με την θάλασσα που είχα μπροστά μου. Δεν ξέρω ούτε πού ψαρεύτηκαν τα μπαρμπουνάκια μου, ούτε από πού αγοράστηκαν, ούτε πόσες μέρες πέρασαν από τη στιγμή που μπλέχτηκαν στα δίχτυα, μέχρι την ώρα που, πολύ νόστιμα τηγανισμένα ομολογώ, προσγειώθηκαν στο στομάχι μου για να τα χωνέψω. Και για πρώτη φορά σκέφτηκα ότι το φυσικό θα ήταν αυτό που τρώω να έχει κάποια σχέση με αυτό που βλέπω γύρω μου. Όμως, προφανώς, δεν είχε. Η ευγενέστατη Γερμανίδα κυρία που μας περιποιήθηκε και έχει (με τον Έλληνα σύζυγό της) αυτή την ταβέρνα, δεν μπορούσε να ξέρει πού και πότε ψαρεύτηκαν τα μπαρμπουνάκια που της έφερε ο προμηθευτής της. Φαντάζομαι πως δεν την αφορά κιόλας καθόλου, όπως δεν αφορούσε και εμένα επί 60 χρόνια. Και η νοστιμότατη σαλάτα της όπως και τα μαγειρευτά της φαγητά με την σάλτσα από ντομάτα, δεν είχανε καμία απολύτως σχέση με το μαγευτικό γύρω τοπίο. Αυτό έλειπε – να έχει και μποστάνι στην πίσω αυλή της ταβέρνας και να περιμένει ν’ ανθίσουν τα κολοκυθάκια της για να φτιάξει την λατρεμένη σπεσιαλιτέ του νησιού που είναι οι γεμιστοί κολοκυθοκορφάδες, οι πεντανόστιμοι. Τρελαθήκαμε εντελώς;
Δεν είναι εύκολο να σας εξηγήσω τι εννοώ, χωρίς να αναφερθώ και πάλι στο προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Γιατί το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, για πρώτη φορά στη ζωή μου, για δυό μέρες έφαγα και χόρτασα με τροφή που μόλις πριν λίγα λεπτά αποσπάστηκε από τις ρίζες της και χωρίς να υποστεί καμιά «επιθετική» μεταχείριση –τηγάνισμα σε καυτό λάδι πχ – με τη μορφή μιας χορταστικής χρωματιστής και νόστιμης σαλάτας, μπήκε στο σώμα μου και το έθρεψε, χορταίνοντάς το, χωρίς να το ταλαιπωρήσει και να το κουράσει στη διαδικασία της χώνεψης. Από την πρώτη στιγμή συνειδητοποίησα ότι αυτή η, ας την πούμε «εμπειρία», επρόκειτο να ανοίξει μέσα μου ένα άλλο μονοπάτι που δεν περπατιέται εύκολα αν δεν αρχίσει κανείς να σκέφτεται αλλιώς. Έχουμε συνηθίσει να μην αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που τρώμε, τι μεταλλάξεις έχει υποστεί, πόσες μέρες ή μήνες πέρασαν από την ώρα που αποσπάστηκε από το φυσικό του περιβάλλον, την θέση του μέσα στο σοφό οικοσύστημα, μέχρι την ώρα που εμείς (οι «καταναλωτές») το «καταναλώνουμε». Βλέπουμε μιαν ετικέτα που λέει «Εκλεκτό ελαιόλαδο Κρήτης» και, θέλουμε-δεν θέλουμε την εμπιστευόμαστε. Για να μην σας πω ότι εγώ προσωπικά μέχρι την καταλυτική γνωριμία μου με τον λογοτέχνη Μακριδάκη, ήμουν ενθουσιασμένος με τις «υγιεινές σαλάτες» που αγοράζω από το σούπερ-μάρκετ μέσα στα πλαστικά κουτάκια τους και έχουν μέσα διάφορα σαλατικά (μέχρι και δυό μικρές ντοματούλες για χρώμα), συν ψιλοκομμένο κοτόπουλο, κρουτονάκια, τυρί τριμμένο και ντρέσιγκ άσπρο για την «σαλάτα του Καίσαρα», ή ψιλοκομμένο ζαμπονάκι, τυρί τριμμένο και ροζ ντρέσιγκ για την «σαλάτα του Σεφ».
Σήμερα για πρώτη φορά στη ζωή μου αντιμετώπισα αυτό το καινούργιο ζήτημα που, θέλοντας και μη, μπήκε στη ζωή μου το περασμένο Σαββατοκύριακο. Δεν μου αρέσει καθόλου ένας άνθρωπος που εκτιμώ ιδιαίτερα να με βλέπει σαν «καταναλωτή» αλλά για να το αλλάξω αυτό θέλει δουλειά πολλή. Για έναν άνθρωπο της πόλης είναι μαρτύριο να αναρωτιέται τι περιέχει το κάθε σάντουϊτς που παραγγέλνει με τον καφέ του για να κόψει την πείνα του και να συνεχίσει αυτόν τον (άγονο δυστυχώς) «αγώνα της επιβίωσης» πάνω στην μαύρη άσφαλτο όπου δεν φυτρώνει τίποτα. Για εμάς που, σε εποχή κρίσης μάλιστα, είναι πολυτέλεια μεγάλη να πάμε «για ψαράκι στην Καισαριανή», είναι λίγο (μέχρι πάρα πολύ) «αγωνιστικό σπορ» να αναρωτηθούμε πώς βρέθηκε το πεντανόστιμο καλαμαράκι και η γαριδόψυχα στην Καισαριανή. Κατά βάθος ξέρουμε ότι μάλλον έχει ταξιδέψει από τις πολύ βόρειες θάλασσες παγωμένο για πολλές εβδομάδες – κουνάμε όμως το κεφάλι μας με μεγάλο θαυμασμό όταν μας λέει ο σερβιτόρος ή ο φίλος μας πως «μυρίζει θάλασσα» και είναι «φρεσκότατο».
Πλησιάζω τις 800 λέξεις και δεν έχω κάν περάσει στην κυρίως εισαγωγή. Αυτές οι πολύ μεγάλες αλλαγές που συντελούνται μέσα στους ανθρώπους ξαφνικά, θέλουν και χρόνο και υπομονή και επίμονη καθαρή σκέψη για να μπορέσουνε να γίνουν κάποια στιγμή πραγματικά επωφελείς και γόνιμες. Δεν ωφελεί να τα ζορίζουμε τα πράγματα. Είναι όμως πολύ χρήσιμο που αρχίζουμε σιγά-σιγά να τα σκεφτόμαστε. Η κάθε μας σκέψη πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα είναι ένα μικρό βήμα μπρός προς την ουσιαστική επανάστασή μας που θα συντελεστεί όταν ωριμάσουν οι συνθήκες μέσα στην πλειοψηφία των αληθινών ανθρώπων που θέλουνε να είναι στην πράξη ένας κρίκος αυτού του συγκλονιστικά φτιαγμένου οικοσυστήματος – και όχι «καταναλωτές» προϊόντων και τροφών που παράγονται μέσα σε ένα απίστευτα φαύλο κύκλο που περιλαμβάνει όλη την «πολιτισμένη» ανθρωπότητα.
Και μιλάμε γι’ αυτούς που έχουν κάτι, έστω και φριχτής ποιότητας, να φάνε.
Γιατί υπάρχουν και ένα-δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι που λιμοκτονούν ή τρώνε κυριολεκτικά τα σκουπίδια του «πολιτισμένου κόσμου» - ανακυκλωμένα.
Γι’ αυτό το μονοπάτι στο οποίο τόλμησα και εγώ να κάνω το πρώτο βήμα την περασμένη εβδομάδα, έχει πολύ κόπο και θέλει πολύ χρόνο (αρκετές γενιές) για να περπατηθεί.
Πρέπει όμως να γίνει η αρχή – και είναι ευοίωνο ότι είναι ήδη πολλοί αυτοί που παίρνουν μέρος στην τιτάνια αυτή προσπάθεια, την πραγματική επανάσταση –που είναι η ανάκτηση από τον άνθρωπο της μέγιστης τιμής που υπάρχει στη φύση και στο σύμπαν, να αποτελεί δηλαδή ζωντανό και συνειδητό κρίκο του οικοσυστήματος που τον γεννά, τον συντηρεί και τον περιλαμβάνει.
Και δεν πρόκειται βέβαια μόνο για το διατροφικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας αναβάθμισης του ανθρωπίνου είδους. Το ζήτημα είναι και βαθύτατα πνευματικό, υπαρξιακό, ζήτημα «ζωής ή θανάτου» δηλαδή.
Δεν γίνεται όμως αλλιώς: Με όσες δυνάμεις έχουμε πρέπει να συστρατευτούμε, όσο το δυνατόν περισσότεροι, με εκείνους που ήδη έχουν ξεκινήσει την μεγάλη αυτή, εσωτερική επανάσταση.
Είναι να μην μπεις στο ποτάμι, να μην κάνεις το πρώτο βήμα στο μονοπάτι.

Μητρόπουλος – Οι 16 «ρήτρες θανάτου» του μνημονίου για μισθούς κ΄ συντάξεις

«Το μνημόνιο φεύγει», λέει η κυβέρνηση αλλά στην πραγματικότητα, τίποτα δεν αλλάζει αφού τουλάχιστον 16 «ρήτρες θανάτου» θα παραμείνουν για τους μισθούς και τις συντάξεις, συνεχίζοντας να «κουρεύουν» διαρκώς τα εισοδήματα και κατ΄ επέκταση το βιοτικό επίπεδο για την πλειονότητα της κοινωνίας.
Τα «ψιλά γράμματα» των μνημονίων ανέδειξε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑΑλέξης Μητρόπουλος, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, στο πλαίσιο της συζήτησης, στη Βουλή, για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Ο γνωστόςεργατολόγος «ξεσκέπασε» τα σχέδια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνοντας ότι το μνημόνιο μπορεί να τελειώνει τυπικά αλλά… στην ουσία θα παραμείνει ως έχει, συνεχίζοντας να λειτουργεί σαν «οδοστρωτήρας για την κοινωνία, με δεδομένο ότι οι «ρήτρες θανάτου» που εμπεριέχει για τους μισθούς και τις συντάξεις, αναμένεται να παραμείνουν για πάντα (!) εάν δεν αλλάξει η ασκούμενη επιτροπή.
Οι 16 «ρήτρες θανάτου» του μνημονίου
  • «Ρήτρα θανάτου» (άρθρο 42 ν.4052/2012) που υποχρεώνει από 1-1-2015 τους συνταξιούχους να αποκληρώνουν εν ζωή, αν επιθυμούν, τις συζύγους τους από τη σύνταξη.
  • «Ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» (άρθρο 42 ν.4052/2012), που από 1-1-2015 θα μειώνει ανά τρίμηνο 
    τις επικουρικές και τα εφάπαξ μέχρι την οριστική κατάργησή τους σε βάθος διετίας. Μάλιστα στο Μεσοπρόθεσμο 2015 – 2018 (ν.4263/2014) έχει προβλεφθεί επακριβώς ότι το κράτος θα ωφεληθεί σχεδόν μισό δισ. ευρώ από τη διακοπή της επιχορήγησης των επικουρικών συντάξεων!
  • «Ρήτρα εγγύησης μόνο της βασικής σύνταξης» (άρθρο 37 ν.3863/2010) που από 1-1-2015 οδηγεί σε μεγάλες μειώσεις τις κύριεςσυντάξεις, αφού περιορίζει δραστικά την κρατική επιχορήγηση και οδηγεί σε κραχ τα Ασφαλιστικά Ταμεία.
  • «Ρήτρα διαρκούς μείωσης του κατώτατου μισθού» (άρθρο 103 ν.4172/2013), που από 1-1-2017 οδηγεί σε νέα μείωση των κατώτατουςμισθούς και όλους του ιδιωτικού τομέα.
  • «Ρήτρα «παγώματος» των τριετιών» (παρ. ΙΑ.11 ν.4093/2012), που από 14-2-2012 απαγορεύει να προσμετράται η προϋπηρεσία για τη χορήγησητριετιών.
  • «Ρήτρα αυτόματης αύξησης των ορίων ηλικίας» (άρθρο 11 ν.3863/2010), που από 1-1-2021 αναπροσαρμόζει ανά τριετία προς τα πάνω τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανάλογα με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής του γενικού πληθυσμού;
  • «Ρήτρα καλής σύνταξης» (άρθρα 3 και 5 ν.3863/2010), που για να πάρει κάποιος μετά το 2015… καλή σύνταξη, πρέπει να έχει 15.000 ένσημα ή 45 χρόνια ασφαλισμένης εργασίας.
  • «Ρήτρα διαρκούς μείωσης των δαπανών για τη σύνταξη μέχρι το 2060» (σελ. 699 ν. 4046/2012).
  • «Ρήτρα μείωσης στο μισό των δαπανών για υγεία
    και φάρμακα» 
    (σελ. 699 ν. 4046/2012).
  • «Ρήτρα μείωσης στο μισό των δαπανών για τη λειτουργία του κράτους» και όχι πάνω από 9% του ΑΕΠ (σελ.698 ν. 4046/2012).
  • «Ρήτρα εξίσωσης μισθών και εισφορών» με τα αντίστοιχα της Βουλγαρίας (σελ. 713 ν.4046/2012).
  • «Ρήτρα ρευστοποίησης της περιουσίας των οφειλετών προς τα Ταμεία μέσω του ΚΕΑΟ» (σελ. 2507 ν.4172/2013).
  • «Ρήτρα κατάσχεσης επιδοτήσεων και επιστροφών ΦΠΑ» των αγροτών μας, και μάλιστα από το πρώτο ευρώ (σελ.1426 ν.4254/2014).
  • «Ρήτρα κατάργησης των κοινωνικών επιδομάτων και των επιδομάτων πρόνοιας», προκειμένου να εφαρμοστεί σε εθνικό επίπεδο ο θεσμός του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, σύμφωνα με τη σελ.33 του προσχεδίου τού προϋπολογισμού.
  • «Ρήτρα στιγματισμού των δημοσίων υπαλλήλων» στο διηνεκές και τις ακραία νεοφιλελεύθερες ποσοστώσεις του 15, 25 και 60% (άρθρο 20 ν.4250/2014).
  • «Ρήτρα ισοβιότητας του ΕΝΦΙΑ» (άρθρο 1 ν.4223/2013).

Αμφίπολη: ποιον πάει ο Ερμής στον κάτω κόσμο; Το μοναδικό ψηφιδωτό περιπλέκει το μυστήριο του τάφου

- Μοναδική περίπτωση μακεδονικού τάφου με ψηφιδωτή αναπαράσταση
- Ίσως το μνημείο ήταν ανοιχτό και επισκέψιμο στην αρχαιότητα
- Έφτασε η ώρα να περάσουν τη θύρα του τάφου της Αμφίπολης οι αρχαιολόγοι

Άφωνη έμεινε η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα από την ανακάλυψη. Όταν τα χώματα έφυγαν από τον θάλαμο πίσω από τις λεγόμενες Καρυάτιδες ήρθε στο φως το μοναδικό δάπεδο του τάφου.

Η Αμφίπολη συνεχίζει να εκπλήσσει. Το μνημείο είναι μοναδικό από κάθε άποψη. Για πρώτη φορά αποκαλύπτεται μακεδονικού τύπου τάφος ο οποίος έχει διακόσμηση με ψηφιδωτή αναπαράσταση στο δάπεδο.
Οι μακεδονικοί τάφοι ως τώρα ήταν διακοσμημένοι με ζωγραφιές και όχι με ψηφιδωτά αυτού του είδους

Το ψηφιδωτό με τον θεό Ερμή σε θέση ψυχοπομπού να προηγείται ενός άρματος που οδηγεί ένας γενειοφόρος άνδρας που είναι στεφανωμένος είναι μοναδικό για ταφικό μνημείο αυτού του είδους.

Δεν είναι μόνο η ποιότητα του ψηφιδωτού η ίδια του η ύπαρξη αλλάζει τα δεδομένα.

Σε συνδυασμό με τις Σφίγγες και τις Καρυάτιδες και όλον τον υπόλοιπο διάκοσμο η ύπαρξη του ψηφιδωτού στο δάπεδο στον χώρο πριν τη μαρμάρινη θύρα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το μνημείο ήταν φτιαγμένο για να εντυπωσιάζει και να συμβάλει στην υστεροφημία του νεκρού ή των νεκρών που φιλοξενούσε.

Ουσιαστικά ο αρχαίος κατασκευαστής έκανε ένα μνημείο με εντυπωσιακό περίβολο περιμέτρου σχεδόν μισού χιλιομέτρου, τοποθέτησε στην κορυφή του τύμβου ένα εντυπωσιακό λέοντα ενώ φρόντισε η είσοδος με βάθος περί τα 25 μέτρα να γίνει ακόμη πιο εντυπωσιακή και περίτεχνη.Είναι μια είσοδος απ' την οποία έλειπαν οι θύρες. Δεν υπήρχαν. 
Αυτό σε συνδυασμό με τις φθορές που φαίνεται ότι έγιναν στην αρχαιότητα δείχνει ότι ίσως δεν πρόκειται για απλό τάφο αλλά για μνημείο που κατασκευάστηκε ώστε να είναι επισκέψιμο.

Ήταν κατασκευασμένο ώστε ο επισκέπτης να φτάνει ως τη μαρμάρινη θύρα να μπορεί να εισέρχεται δηλαδή στο μνημείο ως τον προθάλαμο του τάφου και να μπορεί να τιμά τον νεκρό ή τους νεκρούς.

Μάλιστα κάποιοι αναπτύσσουν πλέον μια άλλη θεωρία που λέει ότι δεν πρόκειται για μνημείο ενός άνδρα, αλλά για άλλου είδους μνημείο.

Όπως και να 'χει όμως τα στοιχεία δείχνουν λεηλασία. Το γεγονός ότι το μνημείο ήταν επισκέψιμο φαίνεται ότι το έκανε και ευάλωτο στις επιθέσεις και έτσι αποφασίστηκε να κατασκευαστούν οι διαφραγματικοί τοίχοι πριν τις Σφίγγες και τις Κόρες και να γεμίσει ο χώρος με χώμα ώστε να αποτραπεί νέος βανδαλισμός.

Ως προς το ποιος είναι ο γενειοφόρος άνδρας το ερώτημα μένει ανοιχτό και οι αρχαιολόγοι ελπίζουν σε μια απάντηση μέσα από τα ευρήματα στη συνέχεια της ανασκαφής.

Ο άνδρας οδηγεί άρμα, δεν φέρει όμως όπλα, είναι στεφανωμένος, είναι δηλαδή νικητής...

Είναι λοιπόν ένας άνδρας που θα μπορούσε εκείνη την εποχή να συντηρήσει άρμα, εύπορος ή βασιλιάς, ίσως και επιφανής στρατιωτικός, ίσως πάλι νικητής των Ολυμπιακών αγώνων... Τα στοιχεία ταιριάζουν σε κάποια πρόσωπα της Μακεδονίας εκείνης της περιόδου... ωστόσο όλες οι θεωρίες μπορεί και να διαψευστούν.



Πηγή

Τέλη κυκλοφορίας 2015: Πληρώστε όσους μήνες θέλετε

Την προώθηση ενός νέου σχεδίου πληρωμής των τελών κυκλοφορίας σχεδιάζει το υπουργείο Οικονομικών, προσπαθώντας να ανακουφίσει τους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων αλλά κυρίως να εισπράξει έστω και τμήμα των τελών κυκλοφορίας που ούτως ή άλλως δεν εισπράττει.
Σύμφωνα με το εν λόγω σχέδιο, προβλέπεται να δοθεί η δυνατότητα σε όσους το επιθυμούν να πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας ανά έξι μήνες ή ανά τέσσερις μήνες.
Έτσι, αν κάποιος το επιθυμεί, θα μπορεί να πληρώνει μόνο κατά το 2ο εξάμηνο του έτους,περίοδος που περιλαμβάνει τις καλοκαιρινές διακοπές και τα Χριστούγεννα, πληρώνοντας τα μισά χρήματα.
Μάλιστα, οι εισηγητές της πρότασης αναφέρουν ότι σε όσους εξακολουθήσουν να πληρώνουν τα τέλη κυκλοφορίας σε ετήσια βάση,θα μπορεί να γίνεται και μια έκπτωση έτσι ώστε να υπάρχει κίνητρο καταβολής.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Αδερφοφάδες...

Την ώρα που το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος ερευνά τον βίο και την πολιτεία του γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας-νέας Δημοκρατίας, ελέγχοντάς τον με τις κατηγορίες της υπεξαίρεσης και της κατ’ εξακολούθηση απάτης σε βάρος του Δημοσίου, της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της έκδοσης πλαστών και εικονικών τιμολογίων, την ίδια ακριβώς ώρα, αυτός ο αρχολίπαρος, αντί να πάει κάπου να κρύψει την ντροπή του, τολμάει, ο θρασύτατος, να φοράει την πιο πλουμιστή στολή γελωτοποιού που διαθέτει το βεστιάριο του (απο)κόμματός του και να περιδιαβαίνει στα πλατό της Τηλεδημοκρατίας μας, μιλώντας, ο ανεκδιήγητος, εκ μέρους της κοινωνίας μας: «Η κοινωνία δεν θέλει εκλογές, δεν θέλει αποσταθεροποίηση», δηλώνει. «Δεν μπορούμε να παίζουμε με τους θεσμούς» τολμάει και συνεχίζει, ανερυθρίαστα ο, περί ου ο λόγος, λιμοκοντόρος, προσθέτοντας με ύφος σαράντα αθώων καρδιναλίων, ο σπουδαρχίδης, ότι «δεν απασχολούν τους πολίτες ούτε οι κοκορομαχίες των πολιτικών στα τηλεοπτικά παράθυρα ούτε οι διαξιφισμοί μέσα στη Βουλή (σ.σ. οπερέτα), αλλά τους απασχολεί η λύση στα προβλήματα τους». 

Την ίδια ώρα, ένας άλλος, τρισχειρότερος παρατρεχάμενος, εκείνος που το όνομά του φιγουράρει από τα πρώτα μεταξύ των λαμογιότατων της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ, επιβραβευμένος, φαίνεται, κι ετούτος για την μπόχα που αναδύεται από τη θλιβερή ύπαρξή του, ως εντεταλμένος σύμβουλος του παρανοϊκού που την χειρότερη ώρα, μας έλαχε να παριστάνει τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, «διαπραγματεύεται» αυτές τις ώρες με την κ. Λαγκάρντ αυτοπροσώπως,  για λογαριασμό της Ελλάδας, προκειμένου να λυθούν τα προβλήματά μας!  

Να σου πω, λοιπόν, φίλη μου, ναι, σ’ εσένα απευθύνομαι, που μου έλεγες νωρίτερα ότι το ύφος μου είναι επιθετικό και ότι ο λόγος μου εμπαθής, εσένα έχω στο μυαλό μου, κοπανώντας το πληκτρολόγιό μου με εμπαθή μανία ετούτη την ώρα, επειδή ξέρω ότι σιχαίνεσαι κι εσύ τη βία όσο κι εγώ, και σου λέω:  Όσο όλοι εμείς, ως κοινωνία, στα πλαίσια της όποιας κακώς νοούμενης ευπρέπειάς μας, υποκρινόμαστε ότι ανεχόμαστε τέτοιας υποστάθμης υποκείμενα να μιλούν για λογαριασμό μας ή να διαπραγματεύονται για λογαριασμό μας, τόσο τα προβλήματα μας θα μένουν ανεπίλυτα και τόσο θα σωρεύεται η κοινωνική οργή κατά αυτών των χρυσοκάνθαρων ζωυφίων που φωλιάζουν κάτω από τα στρώματά μας, περιμένοντας να πέσουμε για ύπνο για να βγουν από τις τρύπες τους και να πιουν κι άλλο από το αίμα μας.

Και σου το λέω -και να μου το θυμηθείς- ότι όσο αφήνουμε αυτά τα εξωνημένα και βδελυρά υποκείμενα να μπαίνουν μέσα στα σπίτια μας, να τρυπώνουν στις ψυχές και στα μυαλά μας μέσα από τους δέκτες των τηλεοράσεων μας, τόσο θα φουσκώνει η οργή μας και τόσο οι γνωστικοί, όπως είσαι εσύ, φίλη μου, θα μουρμουρίζουμε τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Η καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες - φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες!». 

Αλλά, το καταλαβαίνεις κι εσύ, που είσαι και ένθεη: ο Χριστός δε θέλει να ανακατευτεί σ’ αυτές τις βρομοδουλειές! 

Γι’ αυτό σου λέω φίλη μου, ας έχομε στο νου μας τους άλλους, τους απλούς ανθρώπους, που και σ’ αυτών τα μυαλά, λόγια του μεγάλου λογοτέχνη τριβελίζουν κι ας μη έχουν, ίσως, ιδέα ότι είναι κι αυτά δικά του λόγια: «Από τα καλά κερδεμένα παίρνει ο διάολος τα μισά - από τα κακά κερδεμένα, παίρνει και το νοικοκύρη.»

Τέτοιοι "νοικοκύρηδες" είναι κι ετούτοι οι καταχραστές των ελπίδων και των ονείρων μας, μαζί και του δημόσιου πλούτου μας! Τέτοιοι "νοικοκύρηδες", που έχουνε στα χέρια τους και στη δούλεψή τους, ανέκαθεν, το αίμα μας, τα δάκρυά μας, μαζί και το ελληνικό γκοβέρνο και να μου το θυμηθείς, που στο λέω και στο ξαναλέω: το θράσος τους και οι νόμοι τους, που τους έχουν οι ίδιοι κόψει και τους έχουν ράψει στα μέτρα τους, δύσκολα θα τους γλυτώσουν ετούτη τη φορά, γιατί σώνονται τα ψέματα. 

Σώνονται τα ψέματα, έτσι που αβέρτα ξεπουλάνε και υποθηκεύουν οι αναίσχυντοι τα πατρογονικά μας, σαν να ήταν εκχωρημένα στα (απο)κόμματα τους, τιμάρια. 

Σώνονται τα ψέματα, έτσι που πεθαίνουν οι γριές και οι γέροι, επειδή δεν μπορούν πια ν' αντέξουν την πολυτέλεια ν’ αγοράζουν τα υπερτιμολογημένα φάρμακά τους. 

Σώνονται τα ψέματα, τώρα που μαραζώνουν οι νέοι μας στις ατέλειωτες λίστες του ταμείου ανεργίας και στις ουρές του γραφείου μετανάστευσης. 

Πλησιάζει η ώρα που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει ο γέρος διάολος, φίλη μου και δεν είναι αυτή η ώρα, ούτε για ευπρέπειες ούτε για ευγένειες!  

Αλίμονο και τρισαλίμονο σε όλους μας -κι όχι μόνο σ' αυτούς- όταν κι αν θα φτάσει -που θα φτάσει- αυτή η καταραμένη ώρα και η στιγμή που η οργή του κόσμου θα ξεχειλίσει -και πίστεψέ μας άμα θες: δεν είναι αυτή η στιγμή πολύ μακριά, ξέρεις, καλή μου. Τόσα άδικα χυμένα δάκρυα, τόσο άδικα χυμένο αίμα… Αδερφοφάδες είναι όλοι ετούτοι, αδερφοφάδες πάνε να καταντήσουν κι εμάς... 

Το κολάζ είναι από την ΟΚΤΑΝΑ






ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΡΚΚ ΞΑΝΑ ΣΕ ΘΕΣΗ ΜΑΧΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Όλα τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δείχνουν πως η περίφημη «ειρηνική διαδικασία» που είχε αρχίσει τα τελευταία χρόνια ο Ερντογάν για την επίλυση του κουρδικού κατέρρευσε ολοσχερώς και οι Κούρδοι βρίσκονται ξανά με το δάχτυλο στην σκάνταλη προοιωνίζοντας ένα καινούργιο αιματηρό εσωτερικό πόλεμο που αυτή την φορά απειλεί να κλονίσει εκ θεμέλιων την ίδια την Τουρκία.
Η πολιορκία της κουρδικής πόλης του Κομπανί στην Συρία από τους φανατικούς Τζιχαντιστές, που έχουν στηριχτεί ανοιχτά από τον Ερντογάν, έδειξε για άλλη μια φορά την τουρκική υποκρισία που έχει εξοργίσει τους Κούρδους μέσα στην Τουρκία. Αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι μέσα σε πέντε μέρες πάνω από σαράντα άνθρωποι έχασαν την ζωή τους σε αιματηρές διαδηλώσεις σε όλη την τουρκική επικράτεια ενώ τουλάχιστον τρεις τουρκικές σημαίες καήκαν δημόσια, ενδεικτικό της μεγάλης κουρδικής οργής προκαλώντας μεγάλη ταραχή στο τουρκικό κυβερνητικό στρατόπεδο.
Το ότι η γενικότερη κατάσταση έχει ξεφύγει πλέον από τα μέχρι τώρα πλαίσια που είχε καθορίσει η τουρκική κυβέρνηση, το φανερώνει και το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Taraf, στις 11 Οκτωβρίου. Το δημοσίευμα αναφέρεται σε δηλώσεις του γνωστού πολέμαρχου του ΡΚΚ, Τζεμίλ Μπαΐκ, με τον πολύ ενδεικτικό τίτλο, «Silahli birliklerimizi Türkiye’ ye geri gönderdik», «Δηλαδή στείλαμε πίσω στην Τουρκία τα ένοπλα τμήματα μας». Το δημοσίευμα επικαλείται εκπομπή της γερμανικής τηλεόρασης από το γερμανικό κανάλι ARD, όπου σε συνέντευξη που έδωσε στον Γερμανό ανταποκριτή του καναλιού, Reinhard Baumgarten, ο Κούρδος οπλαρχηγός και από τους αρχηγούς του ΡΚΚ, Τζεμίλ Μπαΐκ, ανέφερε με σαφήνεια ότι η απόφαση της τουρκικής βουλής να αφήνει το ελευθέρα τα τουρκικά στρατεύματα να επεμβαίνουν εκτός συνόρων στην Συρία καις το Ιράκ, (tezekere), όταν κρίνεται πως απειλούνται τα τουρκικά συμφέροντα, «σπάει» οριστικά τις μέχρι σήμερα συμφωνίες μεταξύ των Κουρδών και της Τουρκίας για εκεχειρία και είναι προάγγελος νέων πολεμικών συγκρούσεων μέσα στο τουρκικό έδαφος μεταξύ του ΡΚΚ και των τουρκικών στρατιωτικών τμημάτων.
Ο Τζεμίλ Μπαΐκ από το αρχηγείο του ΡΚΚ στην πόλη Kandil του βορείου Ιράκ, έστειλε ηχηρό μήνυμα στην Άγκυρα, δηλώνοντας πως η απόφαση της Τουρκία να αποκτήσει δικαιοδοσία εξωτερικής στρατιωτικής επέμβασης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από το ΡΚΚ και είναι αιτία επανέναρξης του ένοπλου αγώνα του ΡΚΚ. Όσον αφορά την αιματοχυσία του Κομπανί, ο Μπαΐκ επέρριψε εξ ολόκληρου την ευθύνη στην τουρκική κυβέρνηση που εξέθρεψε τα τελευταία χρόνια τους Τζιχαντιστές και κατηγόρησε ανοχτά την τουρκική υποκρισία που από την μια εμφανίζεται ότι πολεμά τους Τζιχαντιστές και από τη άλλη τους έχει ενισχύσει με όπλα και πολεμοφόδια ποντάροντας στην επικράτηση τους για να έχει ισχυρό λόγο στις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή. Η απόφαση της τουρκικής βουλή, όπως αναφέρει με ξεκάθαρο τρόπο ο Τζεμίλ Μπαΐκ, ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου κατά των Κούρδων μέσα στην Τουρκία.
Να θυμίσουμε ότι πριν από λίγες μέρες ο ίδιος ο Οτσαλάν είχε δηλώσει ότι το Κομπανί θα θάψει την ειρηνευτική διαδικασία επίλυσης του κουρδικού ζητήματος της Τουρκίας. Η κατάσταση αυτή και οι δηλώσεις του Μπαΐκ έχει μεγαλώσει το άγχος της Άγκυρας στην προοπτική να ξαναγυρίσει στην δεκαετία του ενενήντα όταν καθημερινά γίνονταν αιματηρές μάχες μεταξύ του τουρκικού στρατού και των Κουρδών ανταρτών.
Παρ’ όλα αυτά οι Τούρκοι δεν σταματούν τις προκλήσεις τους στο Αιγαίο και στην Κύπρο, γεγονός που δείχνει πόσο υπολογίζουν την ελληνική πλευρά ενώ την ίδια περίοδο έχουν τόσα μεγάλα προβλήματα στα ανατολικά σύνορα. Ας είναι καλά οι μνημονιακοί «σωτήρες» της Ελλάδας που αντί να εκμεταλλεύονται τις συγκυρίες που δεν είναι ευνοϊκές για την Τουρκία, έχουν κάνει την χώρα ξέφραγο αμπέλι των τουρκικών προκλήσεων.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *