Σαμαράς και Καραμανλής πλακώθηκαν άγρια και έφυγαν στο μισάωρο από την συνάντηση!

Σε πολεμική ατμόσφαιρα το γεύμα Καραμανλή-Σαμαρά στο Μύλο του "Χίλτον".Μάλιστα έφυγαν άρον-άρον κι ενώ οι σερβιτόροι εξακολουθούσαν να τους πηγαίνουν τα πιάτα θαλασσινών που είχαν παραγγείλει!
Η συνάντηση έγινε με πρωτοβουλία του Σαμαρά, ο οποίος έχει ενημερωθεί ότι ο Καραμανλής σκέφτεται να μην είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής με την ΝΔ, ώστε να βρίσκεται στην διάθεση του Αλέξη Τσίπρα όταν εκείνος τον προτείνει για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Ο Σαμαράς που παρακολουθεί τις κινήσεις Καραμανλή με διάφορους σπιούνους και όχι μόνο, επιχείρησε να προλάβει τον πρώην πρωθυπουργό και ζήτησε να συναντηθούν.

-Κώστα, αντί να με βοηθάς, με υπονομεύεις...,

του είπε κάποια στιγμή έξω από τα δόντια.

.Αντώνη, παράτε με ήσυχο...Τόσα χρόνια σε στηρίζω με την σιωπή μου και ανέχτηκα όλα όσα διαδίδατε σε βάρος μου εσύ και ο Στουρνάρας...

Αυτή ήταν η απάντηση του Καραμανλή, ο οποίος δυσφορούσε από την αρχή της συνάντησης.
Στην συνέχεια ο Σαμαράς τού ζήτησε την βοήθειά του για να καμφθεί η επιθετικότητα της Τουρκίας.
Του ζήτησε να παρέμβει τόσο στον Ερντογάν όσο και στον Πούτιν-ηγέτες με τους οποίους ο Καραμανλής διατηρεί προσωπική φιλία.
Ο Καραμανλής δεν υπήρξε σαφής στην απάντησή του.

Πάνω στη κουβέντα μάλιστα λογομάχησαν σε χαμηλούς τόνους, τα πρόσωπα και των δύο ήταν σκυθρωπά.

Κάποια στιγμή, αιφνιδιαστικά θα λέγαμε, ο Καραμανλής σηκώθηκε από το τραπέζι.

Το ίδιο έκανε και ο Σαμαράς. Δεν είχε συμπληρωθεί καν μισή ώρα συνάντησης...

Λίγο αργότερα ο Σαμαράς εκνευρισμένος διέρρεε στο φιλοσαμαρικό "Πρώτο Θέμα" ότι ζήτησε από τον Καραμανλή"ενεργότερη στήριξη", λες και ο Καραμανλής είναι κάνας βουλευτάκος της καρπαζιάς!
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η σύγκρουση των δύο ανδρών θα έχει συναρπαστική συνέχεια... 

Πηγή

Οι γκρίζες γραμμές των κόκκινων δανείων

Του Μάκη Ανδρονόπουλου 

Τα τεστ αντοχής των τραπεζών πέρασαν και με την βοήθεια του αναβαλλόμενου φόρου και της καλής θέλησης του κ. Ντράγκι οι δικές μας βγαίνουν με μικρές γρατζουνιές, ολίγων δισ. ευρώ. Συνεπώς, για την κυβέρνηση -υπό την πίεση της τρόικας- ανοίγει το κεφάλαιο ρύθμισης των τραπεζικών δανείων, μετά την ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το κράτος.

Ποια είναι τα δεδομένα; Σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό Ν. Δένδια, από τα 215 δισ. ευρώ που χρωστάει ο ιδιωτικός τομέας στις τράπεζες, τα 86 δισ. ευρώ είναι «κόκκινα», δηλαδή δεν εξυπηρετούνται. Από αυτά τα 50 αφορούν επιχειρήσεις και τα 36 φυσικά πρόσωπα. Ο κ. Δένδιας ανακοίνωσε ότι από τα 50 τα 13 δισ. ευρώ που αφορούν 170.000 επιχειρήσεις θα ρυθμιστούν. Οι άλλοι παραμένουν στο περίμενε.

Για τα φυσικά πρόσωπα, η κυβέρνηση έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στα «κόκκινα» δάνεια, ενώ θα έπρεπε να ασχοληθεί με αυτά που κοκκινίζουν ή ετοιμάζονται να κοκκινίσουν, ώστε να ανακόψει την επερχόμενη μη εξυπηρέτησή τους, πέρα από την αυτονόητη γενναία διευθέτηση των ήδη «κόκκινων». Οι ρυθμίσεις που επιβάλουν σε αυτά τα δάνεια οι τράπεζες δεν έχουν οριστικό χαρακτήρα και φουσκώνουν το κεφάλαιο, ενώ καταργούν την ασφάλιση των δανείων πέρα από ένα όριο και μειώνουν την ηλικία του ασφαλιζόμενου δανειολήπτη μονομερώς!

Σημειωτέον ότι πάρα πολλά επιχειρηματικά δάνεια της 6ετίας της κρίσης, για να μπορέσουν να κλείσουν οι επιχειρήσεις (κυρίως ΕΠΕ και άλλες ΜμΕ), οι μέτοχοί τους υποχρεώθηκαν να πάρουν τα δάνεια προσωπικά πάνω τους ως στεγαστικά, με προσημείωση ακίνητης περιουσίας.

Επίσης, επειδή οι τράπεζες δεν μπορούσαν να δώσουν υψηλά δάνεια για να καλύψουν τους ιδιώτες και προκειμένου να μην είναι ανακόλουθες με την ντιρεκτίβα της Τράπεζας της Ελλάδος που έλεγε ότι οι δόσεις των δανείων δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 40% του εισοδήματος του δανειολήπτη, τους υποχρέωσαν να βρουν ΕΓΓΥΗΤΗ, συνήθως τη σύζυγο, ώστε να καλύψουν το γράμμα της κεντρικής τράπεζας. Έτσι σήμερα τα περισσότερα ζευγάρια έχουν εγγυηθεί μεταξύ τους μεν, αλλά τα τότε εισοδήματα δεν υπάρχουν, άρα δεν υπάρχουν εγγυητές.

Οι γκρίζες αυτές πτυχές του προβλήματος πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους ρυθμιστές.  Η κυβέρνηση οφείλει να επιβάλει λύσεις στις τράπεζες που θα σταθμίζουν τις πραγματικές καταστάσεις και τις συνθήκες υπό τις οποίες τα δάνεια χορηγήθηκαν.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο κ. Δένδιας πρέπει να λάβει υπόψη του αυτό που επισημαίνει η Δικηγόρος παρ’ Εφέταις Αθηνών, Αναστασία Χρ. Μήλιου, σε άρθρο της στο reporter.gr  σύμφωνα με το οποίο «ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι το ανώτατο όριο των εξωτραπεζικών επιτοκίων (δηλ. το ανώτατο επιτόκιο με το οποίο κανείς δανείζει χρήματα), δεσμεύει και τις Τράπεζες και αυτό το όριο δεν μπορεί να υπερβαίνει το 9%. Συνεπώς, τα επιτόκια πιστωτικών καρτών που σήμερα κυμαίνονται στο ύψος έως και 19%, είναι άκυρα κατά το μέρος που υπερβαίνουν το νόμιμο επιτόκιο, οι δε καταναλωτές, δικαιούνται να αξιώσουν την επιστροφή των τόκων που κατέβαλαν πάνω από το ισχύον κάθε φορά δικαιοπρακτικό τόκο». Επίσης, οι δανειολήπτες μπορούν να επικαλεστούν την καταχρηστικότητα διαφόρων όρων ώστε να απορριφθεί η Διαταγή Πληρωμής της τράπεζας.

Δηλαδή, να συμπεριλάβει στη ρύθμιση τη νομολογία που διαμορφώθηκε από τέτοιου τύπου αποφάσεις, να συμβουλευτεί τους φορείς των πολιτών που υπερασπίζονται τους δανειολήπτες και να προχωρήσει σε μια γενναία και εξυγιαντική ρύθμιση. Αν πετύχει, μπορεί να γράψει στο CV του κάτι σημαντικό, που θα μετρήσει στον επερχόμενο γύρο διαδοχής στη ΝΔ, όπου λαχταράει να παίξει δυνατά, όπως γράφεται…

Πηγή

Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής διαπιστώνει: Κανένα πρόγραμμα για τη "μετά μνημόνιο" εποχή

Εκθέτει εκ νέου την κυβέρνηση το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, αφού στη νέα του έκθεση για τα αποτελέσματα του τελευταίου τριμήνου, διαπιστώνει ότι δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί εθνικό πρόγραμμα για τη μετά μνημόνιο εποχή, ενώ επισημαίνει ότι η χώρα μας εξακολουθεί να διαπραγματεύεται επιμέρους ζητήματα χωρίς «πυξίδα» για την επόμενη ημέρα.  Το Γραφείο διαπιστώνει επίσης ότι όσα μέχρι στιγμής έχουν εξαγγλθεί για τη νέα ημέρα που ξημερώνει δίχως μνημόνιο «επαναλαμβάνουν γενικούς στόχους (ανταγωνιστικότητας, εξωστρέφειας κ.λπ.) χωρίς να συνοδεύονται από συγκεκριμένα μέτρα».

«Στη  δημόσια συζήτηση κυριαρχεί από πλευράς τόσο της κυβέρνησης όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης το ζήτημα του «τέλους του μνημονίου». Με τον τρόπο που τίθεται το θέμα (α) δίνεται η εντύπωση ότι από το 2015 η ελληνική οικονομική πολιτική δεν θα υπόκειται σε κάποιες δεσμεύσεις, (β) προκαλούνται ανεδαφικές προσδοκίες για ικανοποίηση πάσης φύσης απαιτήσεων και (γ) τροφοδοτείται η εντύπωση πως ό,τι έγινε ως τώρα ήταν λάθος», αναφέρει η έκθεση υπογραμμίζοντας παράλληλα «ότι διάφορα μέτρα της κυβέρνησης μπορούν καλοπροαίρετα να ερμηνευθούν ως εργαλεία για την ανάπτυξη, άλλες κινήσεις όμως έχουν την ακριβώς αντίθετη επίπτωση (π.χ. οι συνεχείς μεταβολές στο φορολογικό και η αβεβαιότητα που προκαλούν, η καθυστέρηση κρίσιμων μεταρρυθμίσεων)».

Το Γραφείο Προϋπολογισμού αναφέρει επιπλέον ότι το τέλος του μνημονίου και η έξοδος στις αγορές για δανεισμό δεν σημαίνει ότι η ελληνική οικονομία δεν βαρύνεται από σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα ούτε ότι δεν υπάρχει εξίσου μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. «Όλα αυτά πρέπει να αντιμετωπισθούν με την εφαρμογή ενός πειστικού αναπτυξιακού προγράμματος, που όμως δεν υπάρχει ή δεν έχει ανακοινωθεί» τονίζεται. «Η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται άλλη μια φορά όχι τόσο τους όρους οικονομικής πολιτικής όσο το αν, πώς ή σε ποιο βαθμό μπορούν να εφαρμοσθούν, να τροποποιηθούν ή να ανακληθούν», αναφέρεται επίσης.

Στις θετικές διαπιστώσεις είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας μέσα από διεθνείς πίνακες στους οποίους η χώρα κατέλαβε φέτος την 81η θέση, μεταξύ 144 χωρών, από την 91η πέρυσι. Το Γραφείο κάνει λόγο για εξελίξεις που βασίστηκαν στην άνοδο του τουρισμού, στη σταθεροποίηση της ιδιωτικής καταναλωτικής δαπάνης, στη μικρή αύξηση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου και στην επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος το 2014. Υπογραμμίζεται ωστόσο ότι στον αντίποδα των θετικών εξελίξεων υπάρχει μια σειρά από δείκτες στον τομέα της κοινωνικής δικαιοσύνης (η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση στη σχετική λίστα), όπως για παράδειγμα, η ανεργία των νέων, η φτώχεια, η ανισότητα η εισοδηματική εξαθλίωση διαφόρων ομάδων του πληθυσμού κ.λπ., οι οποίοι «φανερώνουν ότι η μακροοικονομική ισορροπία είναι εύθραυστη καθώς τα κοινωνικά προβλήματα, εάν δεν θεραπευτούν έγκαιρα, θα απειλήσουν την όποια οικονομική πρόοδο».

Πηγή

Unicef: 14 χρόνια πίσω το μέσο οικογενειακό εισόδημα στην Ελλάδα

Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει στη φτώχεια, από το 2008, επιπλέον 2,6 εκατομμύρια παιδιά στις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, σύμφωνα με σχετική μελέτη της Unicef βάσει των στοιχείων από το 2008.

Ιδιαίτερο αισθητό είναι το πλήγμα στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες του λεγόμενου ευρωπαϊκού Νότου όπου η κρίση χτύπησε ισχυρότερα: Συγκεκριμένα για την Ελλάδα, υπογραμμίζεται ότι το μέσο οικογενειακό εισόδημα γύρισε 14 χρόνια πίσω.

Σύμφωνα με τη μελέτη της Unicef που παρουσιάστηκε την Τρίτη στη Ρώμη, ο συνολικός αριθμός των παιδιών στον ανεπτυγμένο κόσμο που ζουν σήμερα σε οικογένειες με εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας βρίσκεται στα 76,5 εκατομμύρια παιδιά.

Σε σύγκριση με το 2008, όταν ξέσπασε η κρίση, πρόκειται για 2,6 εκατομμύρια παιδιά περισσότερα.

Από τις 41 χώρες που εξετάστηκαν, στις 23 η παιδική φτώχεια ενισχύθηκε στην εν λόγω περίοδο.

Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, η ενίσχυση ξεπέρασε το 50%, όπως τονίζεται. Ισχυρή ήταν η ενίσχυση και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης που επλήγησαν ιδιαίτερα από την κρίση αλλά και στην Κροατία, τη Λετονία και την Ισλανδία.

Ενδεικτικά υπογραμμίζεται στη μελέτη ότι στην Ελλάδα το μέσο οικογενειακό εισόδημα είχε επιστρέψει το 2012 σε επίπεδα ανάλογα του 1998. Για την Ισπανία, την Ιρλανδία αλλά και το Λουξεμβούργο, η υποχώρηση φτάνει τη δεκαετία, για την Ισλανδία τα εννέα χρόνια και για την Ιταλία, την Ουγγαρία και την Πορτογαλία τα οκτώ.

Πηγή

Πισώπλατο χτύπημα από το ΔΝΤ "Μην επενδύετε στην ΕΛΛΑΔΑ"!!

Νέο “χαστούκι” στην κυβέρνηση Α.Σαμαρά-Ε.Βενιζέλου, αυτή τη φορά από την ίδια την Παγκόσμια Τράπεζα (η οποία αποτελεί αδελφό οργανισμό του ΔΝΤ) η οποία κατέταξε την Ελλάδα στην πρώτη θέση της λίστας «Πού να μην κάνετε επενδύσεις!»


Πρόκειται για μια νέα ηχηρή απάντηση στην “επιτυχία” των ελληνικών τραπεζών στα τεστ αντοχής, που έρχεται λίγο μετά από τις αντιδράσεις των αγορών που ανέβασαν το δεκαετές ελληνικό ομόλογο στο 7,5%. Σημειώνεται ότι στο Μνημόνιο είχαμε μπει όταν ξεπέρασαν το 7%.
ΒασικΌς κανόνας για να μην επενδύσει κάποιος σε μια χώρα είναι να μην εμπιστεύεται το τραπεζικό της σύστημα. Επί της ουσίας όμως πρόκειται για πισώπλατο χτύπημα του ΔΝΤ το οποίο στέλνει το δικό του μήνυμα στα περί εξόδου της χώρας από το Μνημόνιο.
Τις συστάσεις της για όσους θέλουν να επενδύσουν στην ευρωπαϊκή περιφέρεια δημοσίευσε σήμερα η Παγκόσμια Τράπεζα. Στην έκθεσή της «Doing Business» η Παγκόσμια Τράπεζα δίνει τις δικές της συμβουλές και εκτιμήσεις στους επενδυτές που θέλουν πάρουν το ρίσκο και να ρίξουν χρήματα σε κάποια χώρα της Ευρώπης.
Θλιβερό συμπέρασμα είναι η πρωτιά της Ελλάδας στη λίστα «Πού να μην κάνετε επενδύσεις!» στο διάγραμμα που δημοσιεύει ο Economist. Στη «μαύρη» λίστα των προς επένδυση χωρών ακολουθούν η Σλοβενία, η Ιταλία και η Κύπρος.
Όπως αναφέρει ο Economist, τα αποτελέσματα της έκθεσης σηκώνουν πολλή συζήτηση, καθώς είναι φανερό πως υπάρχει ένα έντονα αρνητικό κλίμα για την περιφέρεια της Ευρώπης, ειδικά μετά την εξάπλωση της κρίσης.Όμως δεν παύει να αποτελεί γεγονός ότι η χώρα που δνε φάινεται να έχει σωτηρία είναι πάλι η Ελλάδα.
Καλώς η κακώς μια αρνητική έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας αποτρέπει οποιονδήποτε “παλαβό” να σκεφτεί κάποια επένδυση στην χώρα, και χωρίς επενδύσεις η ελληνική οικονομία θα παρουσιάσει ανάπτυξει σε κάποιο…παράλληλο Σύμπαν, πάντως όχι στην δική μας χωροχρονική πραγματικότητα.
Είναι γνωστό άλλωστε οτι και στο ελληνικό Χρηματιστήριο παίζουν δεν επενδύουν πειρατικά Funds καθώς τα επενδυτικά Pension Funds απαγορεύεται να επενδύσουν στην χρηματαγορά μιας χρεοκοπημένης χώρας λόγω καταστατικού.
Όπως σημειώνει το άρθρο του Economist, σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Σλοβενία, που επλήγησαν σκληρά από την οικονομική κρίση, είναι αρκετά πιο χρονοβόρο το να ανοίξει κανείς μια επιχείρηση σε σύγκριση με τη Γερμανία και τη Γαλλία που οι συνθήκες είναι σαφώς ευνοϊκότερες.
Ειδικότερα για την Ελλάδα, ο Economist, αφού επισημαίνει ότι η κατάσταση επιδεινώθηκε τα τελευταία χρόνια, τονίζει ότι ένας επιχειρηματίας μπορεί να χρειαστεί ακόμα και τέσσερα χρόνια! «Το μόνο καλό είναι ότι οι δικηγόροι στην Ελλάδα δεν θα μείνουν ποτέ χωρίς δουλειά», σχολιάζει ο Economist.
Στην Παγκόσμια Τράπεζα ήταν στέλεχος και η Έλενα Παναρίτη πρώην βουλευτής επικρατείας του ΠΑΣΟΚ (2009-2012) η οποία και ενώ ακόμα ήταν στην ελληνική Βουλή είχε δηλώσει στον βρετανικό Guardian ότι έιναι Αμερικανίδα!
Μεταφράζουμε αυτούσια την παράγραφο από το δημοσίευμα της Guardian:
«Για μια Ελληνίδα πολιτικό που έχει αναμιχθεί στην προώθηση μερικών από των πιο επώδυνων μέτρων στην η ιστορία της χώρας, δεν μοιάζει και πολύ Ελληνίδα. Όταν παρατηρώ πόσους υπολογιστές της Apple έχει στο γραφείο της, εκείνη απαντά: “Είναι γιατί δεν είμαι Ελληνίδα, αλλά Αμερικανίδα”. Η ομιλία της έχει αμερικανική προφορά, διανθισμένη με εκφράσεις όπως “darn” και “have a nice day”. Όταν τη ρωτώ να μου περιγράψει πώς η Ελλάδα χρειάζεται να αλλάξει την οικονομία της, η απάντηση της περιστρέφεται γύρω από τις αλλαγές στις δομές – με άλλα λόγια, κάνοντας την Ελλάδα λιγότερο Ελληνική».

Υπενθυμίζεται πως η κ. Παναρίτη, προσωπική επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, υπήρξε επικεφα­λής του Panel Group ενώ έχει εργαστεί και σαν οικονομολόγος στην Παγκόσμια Τράπεζα, όπου πρωτοστάτησε σε σειρά θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως τη μεταρρύθμιση Δημόσιου Τομέα και των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στο Περού.
Μάλιστα, η ίδια έχει γράψει μία σειρά από βιβλία για το ζήτημα, όπως Το Φαινόμενο του Φουτζιμόρι: Κυβερνητική Μεταρρύθμιση μέσω της Άμεσης Δημοκρατίας” (1995), Τίτλοι Ιδιοκτησίας: Το Θαύμα του Περού (1999) και Στρατηγικές Ιδιωτικοποίησης, με παράδειγμα, επίσης, το Περού. Στην Ελλάδα βρίσκονταν ως άτυπος τοποτηρητής του ΔΝΤ.
Όπως γίνεται φανερό όποιοι δουλεύουν σε αυτούς τους οργανισμούς αυτομάτως ξεχνούν την καταγωγή τους και γίνονται…Αμερικανοί
Περάσανε σχεδόν πέντε χρόνια Μνημονίου και ακόμα βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο από την άποψη της επιχειρηματικότητας και τω επενδυσεων. Με μια ουσιώδη διαφορά: Τότε οι Έλληνες πολίτες δεν είχαν “φορτωθεί” τα χρέη των τραπεζών για το υπόλοιπο της ζωής τους και για τουλάχιστον τις δύο επόμενες γενιές.



Πηγή
 

Ο βασιλιάς είναι γυμνός: Μεγάλοι "διασώστες" των τραπεζών οι εκατομμύρια φορολογούμενοι

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για ρευστότητα στην αγορά πάνε περίπατο την ώρα που η κοινωνική δυσφορία αποτυπώνεται σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι καταστροφικές πλημμύρες επιδείνωσαν το ήδη βεβαρημένο από τον ΕΝΦΙΑ κλίμα και έρχονται αγροτικές κινητοποιήσεις.  

Μέσα στην εβδομάδα αναμένεται νέα συνάντηση του Αντ. Σαμαρά με τον Ευάγγ. Βενιζέλο, για την επίσκεψη της τρόικας αλλά και τον συντονισμό των επόμενων κυβερνητικών κινήσεων για την αναστροφή του πολιτικού κλίματος. Στη συνάντηση θα συζητηθεί και το θέμα της αντικατάστασης του υπουργού Εθνικής Αμυνας.

Όσο κι αν προσπαθούν να σερβίρουν νέο success story, η κοινωνία δεν αντέχει και η ανεργία και η ανέχεια καλπάζουν. Στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τα ελληνικά νοικοκυριά δείχνουν συρρίκνωση διαθέσιμου εισοδήματος 12,6 δισ. ευρώ την 5ετία.

Παροχή ρευστότητας στην αγορά και ανακούφιση δανειοληπτών ζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ

Σε σχόλιο του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑγια τα stress tests των τραπεζών αναφέρονται τα εξής:

«Η ολοκλήρωση των stress tests των τραπεζών επαναφέρει εκ των πραγμάτων μια σειρά ερωτημάτων που χρήζουν μιας σοβαρής απάντησης και προσέγγισης την οποία δεν φαίνεται να διαθέτει η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά.

Tα τελευταία χρόνια, o ελληνικός λαός έχει πληρώσει για τη στήριξη των τραπεζών άμεσα ή έμμεσα μέσω εγγυήσεων ποσά που ισοδυναμούν με σχεδόν μιάμιση φορά με το σημερινό ΑΕΠ. Θα μετακυλιστεί αυτή η στήριξη και προς τους δανειολήπτες που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους; Θα επιτελέσουν επιτέλους οι τράπεζες το βασικό τους σκοπό που είναι η διοχέτευση ρευστότητας στην αγορά ή θα συνεχιστεί εκ μέρους της κυβέρνησης η υιοθέτηση αποκλειστικά τραπεζοκεντρικών λογικών εις βάρος των πολιτών;

Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό δημόσιο πρέπει να ασκήσει τα δικαιώματα του ως βασικός μέτοχος των συστημικών τραπεζών με σκοπό την παροχή ρευστότητας προς την αγορά και την ανακούφιση τω δανειοληπτών.»

Μεγάλοι "διασώστες" των τραπεζών οι εκατομμύρια φορολογούμενοι

Σύμφωνα με το ρεορτάζ της Αυγής, μπορεί η ελληνική κυβέρνηση και οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών να διατείνονται πως οδηγούν το τραπεζικό σύστημα σε τροχιά εξυγίανσης, ωστόσο οι φορολογούμενοι αποτελούν τους πραγματικούς διασώστες...

Είναι γεγονός ότι, από την εποχή Αλογοσκούφη μέχρι σήμερα, οι ελληνικές τράπεζες έχουν λάβει πάνω από 250 δισ. ευρώ (μόνο φέτος πήραν 40,5 δισ. ευρώ) και ακόμη δεν έχουν ορθοποδήσει, παρά το ότι και οι τέσσερις πέρασαν, αν και με αστερίσκους, τα stress test που διενήργησε η ΕΚΤ.

Έτσι το εναπομείναν κεφαλαιακό απόθεμα του ΤΧΣ των 11,4 δισ. ευρώ παραμένει στα "χέρια" του οικονομικού επιτελείου, με βασικό στόχο την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, με όποιον τρόπο κι αν αυτή πραγματοποιηθεί. Πάντως, παράγοντες της τραπεζικής αγοράς ανέφεραν πως, παρά τα αποτελέσματα της ΕΚΤ, δεν αποκλείεται σε μεσοπρόθεσμο διάστημα να προχωρήσουν σε νέες αυξήσεις κεφαλαίου, καθώς βρίσκονται στο... όριο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ελληνικό Δημόσιο (οι φορολογούμενοι δηλαδή) είχαν εγγυηθεί για τη λειτουργία των τραπεζών και τα χρόνια του αποκλεισμού τους από τις αγορές, με το ποσό των 158 δισ. ευρώ, προκειμένου να δανείζονται από τον Έκτακτο Μηχανισμό Ρευστότητας (τον περιβόητο ELA).

Η αξία των μετοχών που κατέχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) στις Alpha Bank, Εθνική Τράπεζα, Τράπεζα Πειραιώς και Eurobank φθάνει, με βάση το τελευταίο κλείσιμο του Χρηματιστηρίου, στα 18,5 δισ. ευρώ, όταν στα τέλη Μαρτίου 2014 η αποτίμηση των μετοχών ήταν στα 25,1 δισ. ευρώ.

Οι αστερίσκοι...

Με βάση τα όσα δημοσιοποίησε η ΕΚΤ, τέσσερις ελληνικές τράπεζες (Εθνική, Alpha Bank, Πειραιώς και Eurobank) πέρασαν τα τεστ αντοχής (stress test) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και δεν έχουν κεφαλαιακές ανάγκες με βάση το δυναμικό σενάριο! Αυτό συνέβη καθώς το εν λόγω περιλαμβάνει τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που πραγματοποίησαν οι ελληνικές τράπεζες το 2014 (σ.σ.: περίπου 8,3 δισ. ευρώ) και τα πλάνα αναδιάρθρωσής τους που έχουν εγκριθεί από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ε.Ε., η υλοποίηση των οποίων θα δρομολογηθεί άμεσα. Όταν υπολογιστεί και ο αναβαλλόμενος φόρος, ο τελικός λογαριασμός μπορεί να είναι πλεονασματικός.

Ωστόσο, με βάση τους ισολογισμούς των τεσσάρων ελληνικών τραπεζών στις 31.12.2013, όταν δεν είχαν εγκριθεί τα σχέδια αναδιάρθρωσης (στατικό σενάριο), τα τεστ πέρασε επιτυχώς μόνον η Alpha Bank, ενώ οι άλλες τρεις απέτυχαν και οι κεφαλαιακές τους ανάγκες διαμορφώθηκαν στο συνολικό ποσό των 8,7 δισ. ευρώ.

Το συμπέρασμα

Το βασικό συμπέρασμα που εξάγεται είναι πως υπό την προστατευτική "ομπρέλα" της ΕΚΤ, που έλαβε υπόψη δύο διαφορετικά σενάρια για τις ελληνικές τράπεζες (με και χωρίς αυξήσεις κεφαλαίου και πλάνα αναδιάρθρωσης), το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εμφανίζεται να έχει μετεξελιχθεί σε ένα από τα πλέον θωρακισμένα όλης της Ε.Ε, εμφανίζοντας πλεόνασμα κεφαλαίων 4,55 δισ. ευρώ, ενώ με βάση τα στατικά stress test θεωρούνταν από τα χειρότερα της Ευρώπης με αθροιστικά ελλείμματα 8,6 δισ. ευρώ στο τέλος του 2013.

Η εν λόγω εξέλιξη, παρά τους αστερίσκους που περιλαμβάνει (πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων, μείωση λειτουργικών εξόδων και εν συνεχεία χρήση του αναβαλλόμενου φόρου), δίνει προσωρινά "ανάσα" στις τράπεζες, οι οποίες απέχουν ακόμη πολύ από το να ενισχύσουν την πραγματική οικονομία, ωστόσο είναι πιθανό στο μέλλον να υπάρξει ανάγκη για περαιτέρω ιδιωτικοποίησή τους.

Η επόμενη μέρα

Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, παρά την αισιόδοξη δήλωση του διευθύνοντος συμβούλου της τράπεζας Χρ. .Μεγάλου περί αισιοδοξίας, η διοίκηση εξετάζει σειρά κινήσεων που θα ενισχύσουν τα κεφάλαια και σύντομα αναμένονται αποφάσεις. Στην αγορά κυκλοφόρησαν φήμες για έκδοση μετατρέψιμου ομολογιακού, κάτι που ωστόσο δεν έχει επιβεβαιωθεί. Μια γεύση των κινήσεων της Εθνικής πήρε η αγορά με τις αποφάσεις -παραμονές των stress test- για τη Finansbank. Ωστόσο η Εθνική σε ανακοίνωσή της υποστηρίζει ότι δεν απαιτείται καμία περαιτέρω κίνηση κεφαλαιακής ενίσχυσης.

Eurobank και Εθνική, όμως, επιπλέον έχουν μπροστά τους την αποπληρωμή των προνομιούχων μετοχών, αντίθετα με τις Αlpha και Πειραιώς που ήδη έχουν επιστρέψει τα κεφάλαια στο Δημόσιο. Οι δύο τράπεζες στις οποίες το ΤΧΣ έχει τα μεγαλύτερα μετοχικά ποσοστά είναι αυτές που πέτυχαν και τις καλύτερες επιδόσεις στα stress test, γεγονός που δίνει άλλα περιθώρια στη στρατηγική που θα ακολουθήσουν, αλλά χωρίς να μπορούν να αποκλειστούν νέες αυξήσεις κεφαλαίου.

Πηγή

Έσβησαν πρόστιμο 7εκ. ευρώ σε πολυεθνική! Σκανδαλώδη δικαστική απόφαση !

Σκανδαλώδη δικαστική απόφαση υπάρχει ,σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο γνωστός εκδότης Γιώργος Φλωράς, σχετικά με το σβήσιμο προστίμου ύψους 7 εκ. ευρώ από την πολυεθνική unilever.

Αναλυτικά η επιστολή που μας έστειλε ο κ.Φλωράς
ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ. ΕΝΟΧΗ Η UNILEVER ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΡΡΥΠΑΝΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΤΗΣ ΣΒΗΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΤΩΝ 7.000.000?!!!

Με την απόφαση 3807/2014 το Διοικητικό Εφετείο Αθήνας προκαλεί ιδιαιτέρως το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Διαπιστώνει (επιβεβαιώνοντας την απόφαση 441/2009 της Επιτροπής Ανταγωνισμού) ότι η γιγαντιαία πολυεθνική εταιρεία UNILEVER (150.000 υπαλλήλους διεθνώς, 50 δις ευρώ ετήσιες πωλήσεις) παραβίασε το δίκαιο του Ανταγωνισμού επιβάλλοντας παράνομες ρήτρες στα super market για τα απορρυπαντικά τα έτη 2001-2003.
ΑΛΛΑ ΠΑΡΟΤΙ ΕΝΟΧΗ, ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΣΒΗΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΤΩΝ 7.000.000?επειδή διαπιστώνει τα εξής ελαφρυντικά:…

δεν εφήρμοσε τις παράνομες ρήτρες σε όλες τις συμβάσεις, αφαίρεσε μόνη της την παράνομη ρήτρα, πέρασε πολύ καιρός από την παράβαση έως την διαπίστωση (επειδή θάφτηκε ως συνήθως από την Επιτροπή Ανταγωνισμού), έχει καθαρό «ποινικό μητρώο» κ.α.

Η απόφαση είναι σκανδαλώδης διότι η Πολιτεία δεν επιφυλάσσει ανάλογη αντιμετώπιση στον μικρομεσαίο που δεν είχε δόλο αλλά παρέβη τον νόμο (επιταγές, εργατικά, χρέη σε δημόσιο κλπ).

Η απόφαση είναι σκανδαλώδης διότι επιβεβαιώνει ότι η Δικαιοσύνη βλέπει «με άλλο μάτι» τους γίγαντες του εμπορίου και παρότι είναι ένοχοι για σοβαρότατα αδικήματα εις βάρος των καταναλωτών δεν τους τιμωρεί (όχι πάντα φυσικά αλλά συχνά).

Η απόφαση είναι σκανδαλώδης διότι ο πολυεθνικός κολοσσός βρέθηκε ένοχος για σοβαρά αδικήματα που εμποδίζουν τον ανταγωνισμό και οδηγούν τις τιμές ψηλά σε συνεργασία με μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και όμως μένει ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ δίνοντας άσχημα μηνύματα στην αγορά.

Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια της ακύρωσης των αποφάσεων της Επιτροπής Ανταγωνισμού κατά των καρτέλ για τα έτη 2012 και 2013 επειδή ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Χατζηδάκης δεν είχε φροντίσει να αντικαταστήσει το ένα μέλος της Επιτροπής Ανταγωνισμού που είχε αποχωρήσει. Ήδη για την υπόθεση (άκυρες αποφάσεις λόγω μη νόμιμης σύνθεσης) έχει διαταχθεί προκαταρκτική εξέταση από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για να διαπιστωθεί ποιος έχει την ευθύνη για την αθλιότητα αυτή.

Αναρωτιέμαι αν η Επιτροπή Ανταγωνισμού προσέφυγε ήδη στο Συμβούλιο της Επικρατείας εναντίον αυτής της απόφασης, απόφασης που προκαλεί παντοιοτρόπως το κοινό περί Δικαίου αίσθημα. Όλοι περιμένουμε να δούμε την αίτηση αναίρεσης, η προθεσμία για την οποία λήγει σε ελάχιστες ημέρες.

Το ποιος ευθύνεται για την αδικαιολόγητη καθυστέρηση (από την παράβαση ως την τιμωρία) η οποία συνέβαλε στο να ακυρωθεί το χρηματικό πρόστιμο (ανάμεσα στους άλλους λόγους) υποθέτω ότι θα το ερευνήσει αμέσως και πάραυτα ο αρμόδιος υπουργός κ. Γιακουμάτος, όπως έδρασε άμεσα και στην υπόθεση των αποφάσεων της Επιτροπής Ανταγωνισμού που ακυρώθηκαν λόγω μη νόμιμης σύνθεσης (ή μήπως δεν έδρασε?), όπως έδρασε και στην περίπτωση του Περιπτέρου της Ομόνοιας που πούλαγε το νερό 3,00?!!!.

Και μετά αναρωτιέται ο κ. Γιακουμάτος και οι πολίτες για την ακρίβεια των προϊόντων στην Ελλάδα..
Με εκτίμηση για όλους και καμία εκτίμηση για τα καρτέλ και τους προστάτες τους.
Φλωράς Γιώργος

Πηγή

Χαμός με τις κατασχέσεις: 6.000 κάθε μέρα για χρέη στην εφορία!

Διαστάσεις χιονοστιβάδας παίρνουν οι κατασχέσεις, οι διώξεις και τα άλλα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος οφειλετών.

Σε ρυθμούς πολυβόλου η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων έχει εξαπολύσει από τις αρχές του χρόνου πάνω από 780.000 «επιθέσεις» σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις που χρωστούν στην εφορία.

Θεωρητικά εφόσον οι οφειλέτες ενταχθούν στη νέα ρύθμιση χρεών, τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης αναστέλονται. Ωστόσο το γράμμα του νόμου απαιτεί να πληρώσουν το 50% των οφειλών τους αν θέλουν να γλιτώσουν από τις κατασχέσεις στις τράπεζες.

Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείς Δημοσίων Εσόδων τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια φορολογούμενοι παίρνουν σειρά, αφού βρίσκονται ήδη στον
προθάλαμο των κατασχέσεων και της φυλάκισης, είτε έχουν κάνει ρύθμιση είτε όχι για τα «φέσια» που έχουν αφήσει απλήρωτα στο δημόσιο.

Ακόμα και αν όλοι αυτοί μπορούσαν να μπουν στη ρύθμιση με τις 100 δόσεις, τα άλλα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης που ξεκίνησαν ήδη σε βάρος τους σταματούν να τρέχουν, εκτός από τις κατασχέσεις εις χείρας τρίτων (στις τράπεζες κυρίως) για τα οποία απαιτείται να βρουν να πληρώσουν μαζεμένα τα μισά από όσα χρωστάνε στο δημόσιο.

«Για φυλακή» η μισή Ελλάδα

Η νέα ρύθμιση αποτελούσε την «τελευταία ευκαιρία» για όσους νοιώθουν την καυτή ανάσα του δικαστικού κλητήρα, των κατασχέσεων και των ποινικών διώξεων.

Και αυτοί αυξάνονται αλματωδώς μήνα με το μήνα! Ξεπερνούν ήδη τους 2.250.000 οι φορολογούμενοι που έχουν «παλαιά χρέη» στην εφορία προ του 2013, ενώ 1,1 εκατ. φορολογούμενοι μπήκαν στη «μαύρη λίστα» επειδή άφησαν νέα χρέη επειδή άφησαν απλήρωτους τους τρέχοντες φόρους της χρονιάς.

Όλοι μαζί χρωστούν 70,1 δισεκατομμύρια ευρώ αλλά μόνον οι 175.000 από αυτούς είχαν ως τώρα κάνει κάποια ρύθμιση για να αποφύγουν τα χειρότερα.

Από τον Ιανουάριο μέχρι τον Σεπτέμβριο φέτος, η εφορία έβαλε στο στόχαστρο 781.000 φορολογούμενους, στους οποίους επέβαλε κατάσχεση ή τους κάθισε «στο σκαμνί» για τα χρέη τους στο κράτος.

Τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων είναι αποκαλυπτικά:

- Μόνο τον μήνα Σεπτέμβριο έγιναν 149.170 κατασχέσεις εις χείρας τρίτων. Δηλαδή αναλογούν 5.967 κατασχέσεις μισθών, ενοικίων, σε τράπεζες κλπ για κάθε εργάσιμη ημέρα του μήνα! Οι 131.326 έγιναν ηλεκτρονικά χωρίς δικαστικό κλητήρα. Συνολικά μέσα στο 2014 (εννεάμηνο) έγιναν 687.427 κατασχέσεις!

- Τον Σεπτέμβριο διενεργήθηκαν 909 προγράμματα πλειστηριασμού. Συνολικά φέτος έχουν γίνει 11.226 πλειστηριασμοί ακινήτων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων οφειλετών.

- Στον προθάλαμο του πλειστηριασμού (παραγγελία κατάσχεσης) μπήκαν τον μήνα Σεπτέμβριο άλλοι 3.731 φορολογούμενοι. Συνολικά από την αρχή του χρόνου έγιναν 25.718 παραγγελίες κατάσχεσης.

- Τον μήνα Σεπτέμβριο η εφορία ενέγραψε 290 υποθήκες σε ακίνητα οφειλετών. Έφτασαν έτσι συνολικά τις 2.329.

«Για φυλακή» οδεύει πλέον όμως …η μισή Ελλάδα. Μόνο τον Σεπτέμβριο ασκήθηκαν 4.122 ποινικές διώξεις σε φορολγοουμένους για χρέη στο δημόσιο. Κάθε εργάσιμη μέρα δηλαδή η εφορία στέλνει άλλους 165 φορολογούμενους «στο σκαμνί». Στο εννεάμηνο ασκήθηκαν συνολικά 54.586 ποινικές διώξεις –όσους έχει δηλαδή πληθυσμό μια πόλη όπως πχ η Καλαμάτα, τα Χανιά ή η Καβάλα!

Τα ίδια στοιχεία δείχνουν και ότι οι ρυθμοί που «κτυπά» η εφορία είναι επιταχυνόμενοι και μήνα με τον μήνα αυξάνονται (πλην του Αυγούστου που ήταν κλειστά τα δικαστήρια).

Μόνη «ασπίδα» για τους οφειλέτες φάνταζε η υπαγωγή τους στη ρύθμιση των 100 δόσεων, χωρίς την απαίτηση καταβολής του 50% των οφειλών τους, ώστε να μπορούσαν να εξοφλούν πληρώνοντας τουλάχιστον 50 ευρώ το μήνα για να γλιτώσουν κατασχέσεις και διώξεις.

Αλλά και αν μπουν στη ρύθμιση και πετύχουν και αναστολή των κατασχέσεων, όσοι «λυγίσουν» και στην πορεία φανούν ασυνεπείς στις δόσεις ή μελλοντικούς φόρους και χαράτσια που θα τους επιβληθούν, τότε κινδυνεύουν και πάλι να χάσουν τη ρύθμιση -και τότε ίσως χάσουν τα πάντα…

Πηγή

«Νοθεία και λαθροχειρίες» στις εκλογές της ΚΕΔΕ;

Περίεργα πράγματα συνέβησαν το βράδυ των εκλογών στην ΚΕΔΕ.

Μπορεί ο συνδυασμός του κ.Πατούλη να αναδείχθηκε ο νικητής των εκλογών, ωστόσο δεν μπορεί να είναι υπερήφανος για τον τρόπο που αναδείχθηκαν οι 16 «νικητές» της σταυροδοσίας. Κι αυτό γιατί άλλους υποψηφίους ψήφιζαν στο παραβάν οι σύνεδροι-εκλέκτορες, κι άλλους τελικά έβγαζε η καταμέτρηση στις δύο κάλπες, που στήθηκαν με βάση τον αλφαβητικό –και όχι τον γεωγραφικό- διαχωρισμό. Κι όλα αυτά συνέβησαν εν μέσω έντονου παρασκηνίου όπως τονίζουν σοβαρές πηγές στον ΑΙΡΕΤΟ www.airetos.gr , με την πολιτική ευθύνη να βαρύνει κυρίως τον επικεφαλής του συνδυασμού κ.Πατούλη, αλλά και τον πρόεδρο της εφορευτικής επιτροπής Δημήτριο Καμπόσο, που επέτρεψε να συμβούν αυτά τα απίθανα και πρωτόγνωρα που εκθέτουν κι εξευτελίζουν το θεσμό και τις διαδικασίες. Ο ΑΙΡΕΤΟΣ καλεί τη νέα διοίκηση της ΚΕΔΕ μα και όσους εμπλέκονται σε αυτή την υπόθεση να δώσουν σοβαρές εξηγήσεις.

Από μια απλή ματιά στα πρακτικά όπως μπορείτε να δείτε στο απόσπασμα που δημοσιοποιεί ο ΑΙΡΕΤΟΣ με κάθε αίσθημα ευθύνης, διαφαίνονται σοβαρές ενδείξεις εκτεταμένης λαθροχειρίας στην καταμέτρηση των ψήφων με σκοπό να πριμοδοτηθούν κάποιοι «αρεστοί» που έπρεπε οπωσδήποτε να εκλεγούν. Ενώ η πλειοψηφία των υποψηφίων φαίνεται ότι παίρνουν τον ίδιο αριθμό ψήφων στις δύο κάλπες, κάποιοι άλλοι κάνουν την …υπέρβαση. 

Έτσι παρατηρείται:

• Ο Αλέξιος Καστρινός, δήμαρχος Πηνειού, ενώ στη μια κάλπη συγκεντρώνει 55 σταυρούς, στην άλλη ο αριθμός σχεδόν διπλασιάζεται (100) φθάνοντας συνολικά τους 155. Τυχαίο;
• Ο Δημήτρης Καφαντάρης, δήμαρχος Πύλου-Νέστορος, στη μια κάλπη παίρνει 67 και στην άλλη 102 σταυρούς. 
• Από την κατηγορία των δημοτικών συμβούλων, ο Αναστάσιος Γκιόλης, δημοτικός σύμβουλος Ξυλοκάστρου, ενώ στη μια κάλπη παίρνει 17 σταυρούς στην άλλη ο αριθμός σχεδόν τετραπλασιάζεται (69) για να «εκλεγεί» αρχικά με 86 σταυρούς. Και λέμε αρχικά γιατί στη συνέχεια αναγκάστηκε να παραιτηθεί, μετά τις έντονες διαμαρτυρίες (που ακούγονταν μέχρι το ισόγειο του ξενοδοχείου) του επιλαχόντα Γεωργίου Κοτρωνιά (δ.σ. Λαμίας), που απείλησε μέχρι και προσφυγή στον εισαγγελέα. Κι όλα αυτά συνέβησαν το διάστημα 1-2 τα ξημερώματα, και προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα ο Α.Γκιόλης παραιτήθηκε και τη θέση του πήρε ο Γ.Κοτρωνιάς. 
• Μετά το κλείσιμο της κάλπης κατά τη διάρκεια της καταμέτρησης υπήρξαν εκατοντάδες επιπλέον σταυροί οι οποίοι «φορτώνονταν» από κάποια μέλη της εφορευτικής επιτροπής και από κάποιους παρατηρητές .

Στα ίδια χνάρια και οι «λευκοί δήμαρχοι»-ΔΗΜ.ΑΡ; 

Στην ίδια, όμως, λογική και μεθοδολογία με τον κ.Πατούλη φάνηκε -δυστυχώς- να κινούνται και οι «λευκοί δήμαρχοι» της παράταξης «Νέα Αυτοδιοίκηση» με επικεφαλής τον Γιώργο Ιωακειμίδη.

Όπως προκύπτει από τα πρακτικά:

• Ο Ζούτσος Θανάσης, δήμαρχος Παλλήνης, ενώ στη μια κάλπη παίρνει μόλις τρεις σταυρούς, στην άλλη ο αριθμός δεκαπλασιάζεται και φθάνει στους 29, για να «εκλεγεί» με 32 σταυρούς. Έτσι, μένει πρώτος επιλαχών ο Γιάννης Μπουτάρης με 31 ψήφους, δείχνοντας μια φυσιολογική εικόνα και στις δυο κάλπες (13 στη μια και 18 στην άλλη).
• Από την κατηγορία των δημοτικών συμβούλων, ο Ιατρού Σταύρος, δ.σ. Λαυρεωτικής, «εκλέχθηκε» αρχικά με 31 ψήφους, παίρνοντας 3 σταυρούς στη μια και 28 στην άλλη (!!!), δεκαπλασιάζοντας και αυτός τον αριθμό των σταυρών, παίρνοντας πιθανότατα τη θέση του επιλαχόντα Αποστόλη Λουλουδάκη (δ.σ. Χερσονήσου Ηρακλείου). 
Περιέργως πώς, στη συνέχεια ο κ.Ιατρού παραιτήθηκε υπέρ του κ.Λουλουδάκη. 
Πληροφορίες αναφέρουν ότι και στην άλλη κάλπη ο κ.Ιατρού είχε μονοψήφιο αριθμό σταυρών. 
• Περίεργη είναι και η σταυροδοσία του ίδιου του κ.Ιωακειμίδη, ο οποίος πήρε 12 σταυρούς στη μια κάλπη και υπερδιπλάσιους (25) στην άλλη, για να «εκλεγεί» με 37 σταυρούς έναντι του άλλου επιλαχόντα Τάσου Βάμβουκα.

Πηγή

Κώστας Βάρναλης: Η βουβή επέτειος

Γιορτή και λαός

H 28 του Οχτώβρη είναι μια μεγάλη μέρα για τον ελληνικό λαό – και μέρα ντροπής για τους προδότες του. Κι όμως ετούτοι γιορτάζουνε το “αλβανικό έπος”. Και πάλι χωρίς το λαό. Και πάλι με φράχτη γύρω τους τα όπλα -για να τους φυλάνε όταν πηγαίνουν στην τελετή – να φυλάνε από το λαό τους εχθρούς του λαού.

Το τι νόημα δίνουνε στον όρο “αλβανικό έπος” οι φυγάδες του “έπους” φαίνεται από το νόημα που δίνουνε σε κάτι ανάλογες και παράλληλες ορολογικές απάτες όπως π.χ “απελευθέρωση”, “ανεξαρτησία”,”δημοκρατία”, “αμερικάνικη βοήθεια”, “πνευματική ελευθερία” κλπ. Το ουσιαστικό περιεχόμενο των λέξεων είναι διαμετρικά αντίθετο με την ετυμολογική τους σημασία.

Αλλά το νόημα, που έδινε η 4η Αυγούστου στο “αλβανικό έπος”, μας το εξήγησε τότες με τρόπον επίσημον ο τότε διευθυντής της Ασφαλείας κ. Παξινός. Ενώ δηλαδή ο ελληνικός λαός γυμνός και άοπλος, εγκαταλειμμένος από τους “αρχηγούς” του χτύπαε στο μέτωπο και μπροστά και πίσω του τους εχθρούς της ελευθερίας του, τους φασίστες, οι αρχηγοί του ελληνικού φασισμού ετοιμάζανε στην πρωτεύουσα την παράδοση του λαού – γιατί η συνθηκολόγηση του μετώπου δεν ήταν παράδοση του στρατού μονάχα (των 200 χιλιάδων ανδρών), αλλά ολάκερου του ελληνικού λαού (των 7 εκατομμυρίων).

Ο μοναρχοφασισμός που είπε το μαύρο του “όχι”, μονάχα για τον τύπο, κοίταε από την πρώτη στιγμή πώς θα έσωζε όχι την “πατρίδα”, παρά το καθεστώς του. Πώς θα περνούσε τον ελληνικό λαό από τα δικά του χέρια στα ξένα χέρια,χωρίς ο μεσίτης να χάσει ούτε την ηγεσία του λαού, ούτε τα κέρδη του απ΄αυτόν.

Η συνθηκολόγηση του μετώπου δεν ήτανε πράξη ανωτέρας βίας παρά θεληματική συμμαχία με τον εχθρό εναντίον του λαού. Και κανένας από τους μεταδεκεμβιανούς κυβερνήτες δεν αμφιβάλλει πως στην σημερινή επέτειο δεν γιορτάζεται το “αλβανικό έπος”, παρά η “συνθηκολόγηση” και η συνεργασία με τον εχθρό. Αν τότε ο ελληνικός λαός νικούσε ως το τέλος τους εχθρούς κι έσωζε την ελευθερία του, οι σημερινοί συνεχιστές της 4ης Αυγούστου, τη σημερινή επέτειο θα την είχανε ημέρα “εθνικού πένθους”.

Λοιπόν. Τότες κ’ εμείς οι αριστεροί δημοσιογράφοι και διανοούμενοι πήραμε στα σοβαρά (όπως κι ο λαός) τον πόλεμο κατά των “βαρβάρων επιδρομέων”. Και γράφαμε πύρινα άρθρα εναντίον τους- εναντίον του “φασισμού”. Μα το είπαμε: ο δικός μας ο φασισμός, τέκνο και ομοίωμα του ιταλικού και του γερμανικού, δεν του καλάρεσε να βρίζουμε το “σύστημα”. Κι ένα βράδυ (χειμώνας ήτανε) μας μαζέψανε στη Γενική Ασφάλεια τους ξεροκέφαλους αριστερούς που χαλούσαμε τη “δουλειά”. Ήτανε (όσο θυμάμαι) ο Καρβούνης, ο Κορδάτος, ο Κορνάρος, ο Πανσέληνος, ο Μέξης, ο Σπ. Θεοδωρόπουλος. Και ξαφνικά για λίγες ώρες μονάχα μας φέρανε ωραίον, κομψόν και γόητα, με ύφος “υπεράνω όλων” μας, τον κ. Καραγάτση. Μα ως το βράδυ τον αφήσανε.

Το άλλο βράδυ μας ξαναπήγανε στη Διεύθυνση της Γεν. Ασφαλείας, όπου μας παρουσιάσανε στον κ. Παξινό. Εκεί πήραμε το “πρώτο βάπτισμά” μας στο νόημα του “αλβανικού έπους”. Ο κ. Διευθυντής, κοφτά και μελετημένα μας είπε να μην κάνουμε τον έξυπνο στα άρθρα μας βρίζοντας το φασισμό (έτσι βρίζαμε έμμεσα και την 4η Αυγούστου. Και σ’ αυτή την άποψη δεν είχε άδικο ο κ. Διευθυντής) και πως δεν φταίει καθόλου ο φασισμός για τον πόλεμο.

Με άλλα λόγια, εννοούσε πως έφταιγε ο ιταλικός λαός που μας μισούσε ή που είχε καταχτητικές βλέψεις, λες κ’ οι λαοί αισθάνονται ή ενεργούνε μοναχοί τους κ’ είναι υπεύθυνοι αυτοί για ό,τι αγαπούνε ή μισούνε και για ό,τι κάνουνε -όπως τα ομαδικά εγκλήματα εναντίον των αμάχων.

Κι αφού μας ενουθέτησε και μας έκανε προσεχτικούς για το μέλλον μάς άφησε “λέυτερους”, δηλ. μας “εδέσμευσε” τη σκέψη και τη γλώσσα. Έπρεπε δηλ. κ’ εμείς να βοηθήσουμε τον ξένο φασισμό να κατεβεί και να θρονιαστεί άνετα στην Ελλάδα δίπλα στο ντόπιο.

Κάτι ανάλογο μου είπε μια μέρα κι ο διευθυντής της εφημερίδας, που εργαζόμουνα τότες. Έγραφα μια ιστορία (επί διόμισυ μήνες) της διαφθοράς και απανθρωπίας των πολιτικών ηθών της Ρώμης από το Σύλλα και πέρα. Η περίσταση και η πεποίθησή μου με κάνανε να χρωματίζω κάπως ζωηρότερα τα πρόσωπα και τα πράγματα και να τα χαρακτηρίζω με τον ίδιο τρόπο – κυρίως την αρπαχτικότητα και τη φιλοχρηματία των ισχυρών της “αιώνιας πόλεως”: Σύλλα, Κράσσου, Οκταβίου, Κικέρωνα, Σενέκα κλπ.

Ο διευθυντής μου λοιπόν με κάλεσε και μου λέγει:

-Είπαμε να βρίζεις τους Ρωμαίους, αλλ’ όχι και τους πλουτοκράτες! Δυστυχώς οι περισσότεροι αναγνώστες μας (της Κηφησιάς) είναι πλουτοκράτες.

-Μα εγώ βρίζω, του απάντησα γελώντας, τους τότε Ρωμαίους πλουτοκράτορες, όχι τους τώρα Έλληνες πλουτοκράτες. Εκείνοι ήταν τέρατα. Οι δικοί μας είναι εντάξει : πατριώτες και καλοί χριστιανοί…

Μ’ άλλα λόγια οι δυο διευθυντές της Ασφαλείας και της αστικής εφημερίδας, θέλανε ο πρώτος να μη βρίζουμε τους εξωτερικούς εχθρούς κι ο δεύτερος τους εσωτερικούς. Ας χάνεται η πατρίδα, αλλ’ όχι το σύστημα. Θέλετε τώρα άλλην εξήγηση του τι σημαίνει γι’ αυτούς ο όρος “αλβανικόν έπος”;

Όταν λοιπόν οι εχθροί του λαού ξηγιούνται με τόση ειλικρίνεια, τότε γιατί ο λαός να μην έχει το δικαίωμα να τους τα λέει κι αυτός από την καλή; Θα πείτε δεν τον αφήνουν. Θα τον αφήσουν! Κι αν τώρα ο λαός τιμά ανεπίσημα αυτήν την επέτειο, θα έρθει η μέρα σύντομα, που θα την γιορτάζει επίσημα κι όπως της αξίζει.

———————————————————————————————

Το παραπάνω χρονογράφημα του Κώστα Βάρναλη δημοσιεύτηκε στο “Ρίζο της Δευτέρας”, το δευτεριάτικο φύλλο του Ριζοσπάστη στις 27 Οκτωβρίου 1947. Θυμίζουμε ότι οι αρχές απαγόρευσαν την έκδοση Ριζοσπάστη στις 18 Οκτώβρη του 1947 , το δευτεριάτικο όμως φύλλο συνέχισε την έκδοσή του ως “εβδομαδιαία δημοκρατική εφημερίδα του λαού- Πολιτική, Οικονομική, Φιλολογική και Σατιρική”, με διευθυντή και υπεύθυνο έκδοσης τον Μανώλη Γλέζο, μέχρι τις 22 Δεκέμβρη του 1947.

 Η συνέχιση της έκδοσης του Ριζοσπάστη έστω και μ’ αυτόν το τρόπο, αλλά και η ίδια η προσωπικότητα και ο ηρωισμός του Γλέζου, είχε ενοχλήσει τις εθνικόφρονες φυλλάδες της εποχής, που προσπαθούσαν να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ και να υποβαθμίσουν ακόμα και την αποκαθήλωση της σβάστικας από την ακρόπολη από τους Μ. Γλέζο και Λ. Σάντα. Ο ίδιος ο Γλέζος με “επιστολή” του στον Ρίζο, περιγράφει την λυσσαλέα επίθεση της “Εστίας” της εφημερίδας των αδερφών Κύρου:

Απάντηση σε σχόλιο της “Εστίας”

Αγαπητέ “Ρίζο της Δευτέρας”

 Η κυράτσα του φασισμού σε ένα τελευταίο της σημείωμα για τις σχέσεις μου με τον “Ριζοσπάστη”, διεστραβλώνοντας γκαιμπελικώτατα τα γεγονότα, νομίζει ότι βρήκε το “σημείο” για να χύσει το αντικομμουνιστικό της δηλητήριο.

 Δυστυχώς όμως για τους αδερφούς Κύρου και τα δύο γράμματα του σ. Ν Ζαχαριάδη από τα μπουντρούμια της Ασφάλειας είναι τόσο πεντακάθαρα για την πολιτική του ΚΚΕ και βρήκαν τέτοια απήχηση στο λαό, ώστε το “δηλητήριο” που έρριξαν μέσα στις ψυχές των νέων- και στα παιδιά τους και σε μένα- να μετουσιωθεί σε ένα άφθαστο αντιφασιστικό και εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Γελιέται λοιπόν αν νομίζει πως “πιάνει” το κόλπο της για “συνεργασία”.

 Όσο για το αν ήταν “αφρούρητος τότε” ή όχι η Ακρόπολη, νομίζω ότι κάνουν λάθος. Μάλλον δεν υπήρχαν καν Γερμανοί στην Αθήνα, κι αν υπήρχαν αυτό θα ήταν ασφαλώς…παραίσθηση. Αλλά γιατί να υπενθυμίζω στην “Εστία” εκείνες τις ευτυχισμένες ημέρες;

 Τέλος ας γνωρίζουν οι Κύρου πως η δίχρονη αγνή και έντιμη δουλειά μου σαν δημοσιογράφου στην υπηρεσία του λαού, ούτε θέλει ούτε έχει ανάγκη από τα ανέντιμα, κίτρινα και φασιστικά τους πιστοποιητικά που τόσο ανεξέλεγκτα τα πλασάρουν. Ας κάνουν αυτή την δουλειά για τον εαυτό τους. Τους χρειάζονται εξ άλλου για τους νέους αφέντες.

 Μ. Γλέζος

 Υ.Γ Ξέχασα και κάτι. Μια από τις έντιμες δημοσιογραφικές τους δουλειές ήταν να περιμένουν το κλείσιμο του “Ριζοσπάστη” για να κάνουν την επίθεσή τους. Το σημείωμα τους γράφτηκε στις 21 τρ.

   O ίδιος.

Γιορτή και λαός

H 28 του Οχτώβρη είναι μια μεγάλη μέρα για τον ελληνικό λαό – και μέρα ντροπής για τους προδότες του. Κι όμως ετούτοι γιορτάζουνε το “αλβανικό έπος”. Και πάλι χωρίς το λαό. Και πάλι με φράχτη γύρω τους τα όπλα -για να τους φυλάνε όταν πηγαίνουν στην τελετή – να φυλάνε από το λαό τους εχθρούς του λαού.

Το τι νόημα δίνουνε στον όρο “αλβανικό έπος” οι φυγάδες του “έπους” φαίνεται από το νόημα που δίνουνε σε κάτι ανάλογες και παράλληλες ορολογικές απάτες όπως π.χ “απελευθέρωση”, “ανεξαρτησία”,”δημοκρατία”, “αμερικάνικη βοήθεια”, “πνευματική ελευθερία” κλπ. Το ουσιαστικό περιεχόμενο των λέξεων είναι διαμετρικά αντίθετο με την ετυμολογική τους σημασία.

Αλλά το νόημα, που έδινε η 4η Αυγούστου στο “αλβανικό έπος”, μας το εξήγησε τότες με τρόπον επίσημον ο τότε διευθυντής της Ασφαλείας κ. Παξινός. Ενώ δηλαδή ο ελληνικός λαός γυμνός και άοπλος, εγκαταλειμμένος από τους “αρχηγούς” του χτύπαε στο μέτωπο και μπροστά και πίσω του τους εχθρούς της ελευθερίας του, τους φασίστες, οι αρχηγοί του ελληνικού φασισμού ετοιμάζανε στην πρωτεύουσα την παράδοση του λαού – γιατί η συνθηκολόγηση του μετώπου δεν ήταν παράδοση του στρατού μονάχα (των 200 χιλιάδων ανδρών), αλλά ολάκερου του ελληνικού λαού (των 7 εκατομμυρίων).

Ο μοναρχοφασισμός που είπε το μαύρο του “όχι”, μονάχα για τον τύπο, κοίταε από την πρώτη στιγμή πώς θα έσωζε όχι την “πατρίδα”, παρά το καθεστώς του. Πώς θα περνούσε τον ελληνικό λαό από τα δικά του χέρια στα ξένα χέρια,χωρίς ο μεσίτης να χάσει ούτε την ηγεσία του λαού, ούτε τα κέρδη του απ΄αυτόν.

Η συνθηκολόγηση του μετώπου δεν ήτανε πράξη ανωτέρας βίας παρά θεληματική συμμαχία με τον εχθρό εναντίον του λαού. Και κανένας από τους μεταδεκεμβιανούς κυβερνήτες δεν αμφιβάλλει πως στην σημερινή επέτειο δεν γιορτάζεται το “αλβανικό έπος”, παρά η “συνθηκολόγηση” και η συνεργασία με τον εχθρό. Αν τότε ο ελληνικός λαός νικούσε ως το τέλος τους εχθρούς κι έσωζε την ελευθερία του, οι σημερινοί συνεχιστές της 4ης Αυγούστου, τη σημερινή επέτειο θα την είχανε ημέρα “εθνικού πένθους”.

Λοιπόν. Τότες κ’ εμείς οι αριστεροί δημοσιογράφοι και διανοούμενοι πήραμε στα σοβαρά (όπως κι ο λαός) τον πόλεμο κατά των “βαρβάρων επιδρομέων”. Και γράφαμε πύρινα άρθρα εναντίον τους- εναντίον του “φασισμού”. Μα το είπαμε: ο δικός μας ο φασισμός, τέκνο και ομοίωμα του ιταλικού και του γερμανικού, δεν του καλάρεσε να βρίζουμε το “σύστημα”. Κι ένα βράδυ (χειμώνας ήτανε) μας μαζέψανε στη Γενική Ασφάλεια τους ξεροκέφαλους αριστερούς που χαλούσαμε τη “δουλειά”. Ήτανε (όσο θυμάμαι) ο Καρβούνης, ο Κορδάτος, ο Κορνάρος, ο Πανσέληνος, ο Μέξης, ο Σπ. Θεοδωρόπουλος. Και ξαφνικά για λίγες ώρες μονάχα μας φέρανε ωραίον, κομψόν και γόητα, με ύφος “υπεράνω όλων” μας, τον κ. Καραγάτση. Μα ως το βράδυ τον αφήσανε.

Το άλλο βράδυ μας ξαναπήγανε στη Διεύθυνση της Γεν. Ασφαλείας, όπου μας παρουσιάσανε στον κ. Παξινό. Εκεί πήραμε το “πρώτο βάπτισμά” μας στο νόημα του “αλβανικού έπους”. Ο κ. Διευθυντής, κοφτά και μελετημένα μας είπε να μην κάνουμε τον έξυπνο στα άρθρα μας βρίζοντας το φασισμό (έτσι βρίζαμε έμμεσα και την 4η Αυγούστου. Και σ’ αυτή την άποψη δεν είχε άδικο ο κ. Διευθυντής) και πως δεν φταίει καθόλου ο φασισμός για τον πόλεμο.

Με άλλα λόγια, εννοούσε πως έφταιγε ο ιταλικός λαός που μας μισούσε ή που είχε καταχτητικές βλέψεις, λες κ’ οι λαοί αισθάνονται ή ενεργούνε μοναχοί τους κ’ είναι υπεύθυνοι αυτοί για ό,τι αγαπούνε ή μισούνε και για ό,τι κάνουνε -όπως τα ομαδικά εγκλήματα εναντίον των αμάχων.

Κι αφού μας ενουθέτησε και μας έκανε προσεχτικούς για το μέλλον μάς άφησε “λέυτερους”, δηλ. μας “εδέσμευσε” τη σκέψη και τη γλώσσα. Έπρεπε δηλ. κ’ εμείς να βοηθήσουμε τον ξένο φασισμό να κατεβεί και να θρονιαστεί άνετα στην Ελλάδα δίπλα στο ντόπιο.

Κάτι ανάλογο μου είπε μια μέρα κι ο διευθυντής της εφημερίδας, που εργαζόμουνα τότες. Έγραφα μια ιστορία (επί διόμισυ μήνες) της διαφθοράς και απανθρωπίας των πολιτικών ηθών της Ρώμης από το Σύλλα και πέρα. Η περίσταση και η πεποίθησή μου με κάνανε να χρωματίζω κάπως ζωηρότερα τα πρόσωπα και τα πράγματα και να τα χαρακτηρίζω με τον ίδιο τρόπο – κυρίως την αρπαχτικότητα και τη φιλοχρηματία των ισχυρών της “αιώνιας πόλεως”: Σύλλα, Κράσσου, Οκταβίου, Κικέρωνα, Σενέκα κλπ.

Ο διευθυντής μου λοιπόν με κάλεσε και μου λέγει:

-Είπαμε να βρίζεις τους Ρωμαίους, αλλ’ όχι και τους πλουτοκράτες! Δυστυχώς οι περισσότεροι αναγνώστες μας (της Κηφησιάς) είναι πλουτοκράτες.

-Μα εγώ βρίζω, του απάντησα γελώντας, τους τότε Ρωμαίους πλουτοκράτορες, όχι τους τώρα Έλληνες πλουτοκράτες. Εκείνοι ήταν τέρατα. Οι δικοί μας είναι εντάξει : πατριώτες και καλοί χριστιανοί…

Μ’ άλλα λόγια οι δυο διευθυντές της Ασφαλείας και της αστικής εφημερίδας, θέλανε ο πρώτος να μη βρίζουμε τους εξωτερικούς εχθρούς κι ο δεύτερος τους εσωτερικούς. Ας χάνεται η πατρίδα, αλλ’ όχι το σύστημα. Θέλετε τώρα άλλην εξήγηση του τι σημαίνει γι’ αυτούς ο όρος “αλβανικόν έπος”;

Όταν λοιπόν οι εχθροί του λαού ξηγιούνται με τόση ειλικρίνεια, τότε γιατί ο λαός να μην έχει το δικαίωμα να τους τα λέει κι αυτός από την καλή; Θα πείτε δεν τον αφήνουν. Θα τον αφήσουν! Κι αν τώρα ο λαός τιμά ανεπίσημα αυτήν την επέτειο, θα έρθει η μέρα σύντομα, που θα την γιορτάζει επίσημα κι όπως της αξίζει.

———————————————————————————————

Το παραπάνω χρονογράφημα του Κώστα Βάρναλη δημοσιεύτηκε στο “Ρίζο της Δευτέρας”, το δευτεριάτικο φύλλο του Ριζοσπάστη στις 27 Οκτωβρίου 1947. Θυμίζουμε ότι οι αρχές απαγόρευσαν την έκδοση Ριζοσπάστη στις 18 Οκτώβρη του 1947 , το δευτεριάτικο όμως φύλλο συνέχισε την έκδοσή του ως “εβδομαδιαία δημοκρατική εφημερίδα του λαού- Πολιτική, Οικονομική, Φιλολογική και Σατιρική”, με διευθυντή και υπεύθυνο έκδοσης τον Μανώλη Γλέζο, μέχρι τις 22 Δεκέμβρη του 1947.

 Η συνέχιση της έκδοσης του Ριζοσπάστη έστω και μ’ αυτόν το τρόπο, αλλά και η ίδια η προσωπικότητα και ο ηρωισμός του Γλέζου, είχε ενοχλήσει τις εθνικόφρονες φυλλάδες της εποχής, που προσπαθούσαν να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ και να υποβαθμίσουν ακόμα και την αποκαθήλωση της σβάστικας από την ακρόπολη από τους Μ. Γλέζο και Λ. Σάντα. Ο ίδιος ο Γλέζος με “επιστολή” του στον Ρίζο, περιγράφει την λυσσαλέα επίθεση της “Εστίας” της εφημερίδας των αδερφών Κύρου:

Απάντηση σε σχόλιο της “Εστίας”

Αγαπητέ “Ρίζο της Δευτέρας”

 Η κυράτσα του φασισμού σε ένα τελευταίο της σημείωμα για τις σχέσεις μου με τον “Ριζοσπάστη”, διεστραβλώνοντας γκαιμπελικώτατα τα γεγονότα, νομίζει ότι βρήκε το “σημείο” για να χύσει το αντικομμουνιστικό της δηλητήριο.

 Δυστυχώς όμως για τους αδερφούς Κύρου και τα δύο γράμματα του σ. Ν Ζαχαριάδη από τα μπουντρούμια της Ασφάλειας είναι τόσο πεντακάθαρα για την πολιτική του ΚΚΕ και βρήκαν τέτοια απήχηση στο λαό, ώστε το “δηλητήριο” που έρριξαν μέσα στις ψυχές των νέων- και στα παιδιά τους και σε μένα- να μετουσιωθεί σε ένα άφθαστο αντιφασιστικό και εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Γελιέται λοιπόν αν νομίζει πως “πιάνει” το κόλπο της για “συνεργασία”.

 Όσο για το αν ήταν “αφρούρητος τότε” ή όχι η Ακρόπολη, νομίζω ότι κάνουν λάθος. Μάλλον δεν υπήρχαν καν Γερμανοί στην Αθήνα, κι αν υπήρχαν αυτό θα ήταν ασφαλώς…παραίσθηση. Αλλά γιατί να υπενθυμίζω στην “Εστία” εκείνες τις ευτυχισμένες ημέρες;

 Τέλος ας γνωρίζουν οι Κύρου πως η δίχρονη αγνή και έντιμη δουλειά μου σαν δημοσιογράφου στην υπηρεσία του λαού, ούτε θέλει ούτε έχει ανάγκη από τα ανέντιμα, κίτρινα και φασιστικά τους πιστοποιητικά που τόσο ανεξέλεγκτα τα πλασάρουν. Ας κάνουν αυτή την δουλειά για τον εαυτό τους. Τους χρειάζονται εξ άλλου για τους νέους αφέντες.

 Μ. Γλέζος

 Υ.Γ Ξέχασα και κάτι. Μια από τις έντιμες δημοσιογραφικές τους δουλειές ήταν να περιμένουν το κλείσιμο του “Ριζοσπάστη” για να κάνουν την επίθεσή τους. Το σημείωμα τους γράφτηκε στις 21 τρ.

   O ίδιος.

 toportal