Είναι έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει;

Της Ειρήνης Αγαθοπούλου*
Από την ημέρα της εξαγγελίας του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης, από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, στο κυβερνητικό στρατόπεδο επικρατεί ένας συνεχώς αυξανόμενος πανικός. Πανικός που επιβεβαιώνεται από δηλώσεις στελεχών της συγκυβέρνησης για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος (βλ. Βούλτεψη, Γεωργιάδης), αλλά και από τις αγχώδεις κινήσεις βουλευτών και Υπουργών να αποδείξουν ότι κοπιάζουν για να παράξουν φιλολαϊκό έργο.

Τρανό παράδειγμα η άμεση – αλλά άτολμη και ξεκομμένη από ένα συνολικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της κρίσης – τροπολογία της Κυβέρνησης για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, μετά την ολοκληρωμένη και συνεκτική νομοθετική πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η βεβιασμένη τροπολογία της Κυβέρνησης δεν είναι τίποτε άλλο από στάχτη στα μάτια των πολιτών και «μια τρύπα στο νερό», όπως λέει και ο σοφός λαός μας. Και αυτό γιατί:

1ον Η τροπολογία της Κυβέρνησης δε μπαίνει στον κόπο να ρυθμίσει τις οφειλές από πρόστιμα που επιβλήθηκαν και αποτελούν συνήθως το μεγαλύτερο μέρος της οφειλής, παρά μόνο τις προσαυξήσεις και τους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής των βεβαιωμένων οφειλών. Αντίθετα, στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ το συνολικό ποσό από προσαυξήσεις και πρόστιμα δεν μπορεί να υπερβαίνει το 30% του αρχικώς οφειλόμενου κεφαλαίου και διευκολύνεται και η προσφυγή στη δικαιοσύνη για τις αμφισβητούμενες οφειλές.

2ον Για οφειλές που ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ η ρύθμιση σε 36, 48 ή 60 μηνιαίες δόσεις που προβλέπεται από την κυβερνητική τροπολογία, μπορεί να οδηγεί στην καταβολή μηνιαίων ποσών, που υπερβαίνουν την ικανότητα του οφειλέτη να πληρώσει. Ταυτόχρονα  ο οφειλέτης οφείλει να είναι ενήμερος για τις τρέχουσες φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις ώστε να υπαχθεί και να παραμείνει στην ρύθμιση. Έτσι είναι βέβαιο ότι με την πρόταση της Κυβέρνησης, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα υπάρχει δυνατότητα υπαγωγής, αφού όσοι χρωστούν δεν μπορεί να είναι ενήμεροι φορολογικά! Ακόμη όμως κι αν υπαχθεί κάποιος στην ρύθμιση θα εκπέσει στον πρώτο μήνα που δεν θα μπορέσει να καταβάλλει την δόση και τις τρέχουσες φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις του.

Στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, προβλέπεται ρύθμιση για όλους σε 84 δόσεις του ποσού της οφειλής, σε κάθε περίπτωση όμως το ποσό της δόσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20% του ετήσιου εισοδήματος του προηγούμενου έτους. Αν το υπερβαίνει οι δόσεις θα είναι περισσότερες. Έτσι διασφαλίζεται η δυνατότητα του οφειλέτη να πληρώσει τις δόσεις αλλά και να διατηρήσει ένα αξιοπρεπές μηνιαίο εισόδημα και την λειτουργία της επιχείρησης, που είναι και το ζητούμενο για την επανεκκίνηση της Οικονομίας. Ένα από τα κρισιμότερα ζητήματα σήμερα είναι να σταματήσουν τα λουκέτα για χρέη στο Δημόσιο!Χωρίς ρύθμιση επ’ αυτού, όλα τα άλλα είναι δώρον άδωρον.

Αυτές είναι οι φανερές διαφορές των δύο προτάσεων. Υπάρχουν όμως και μερικές παγίδες στην τροπολογία της Κυβέρνησης. Διότι κόλαση περιμένει όσους υπαχθούν στην ρύθμιση και εκπέσουν, αφού θα κληθούν να πληρώσουν το σύνολο των οφειλών τους, ενώ θα αναβιώσουν άμεσα όλα τα μέσα δίωξης και εκτέλεσης. Και φυσικά με την παράταση της εισφοράς αλληλεγγύης για άλλα δύο χρόνια η Κυβέρνηση παίρνει πίσω όσα τάχα απλόχερα χαρίζει με την «γενναία» της αυτή νομοθετική πρωτοβουλία!

Άνθρακας λοιπόν πάλι ο «θησαυρός» του κ. Σαμαρά. Διότι όλα τα παραπάνω, μόνο ως αντικίνητρα μπορεί να θεωρηθούν, παρά κίνητρα για την υπαγωγή κάποιου στη ρύθμιση. Άλλωστε, εάν η Κυβέρνηση ήθελε να δώσει πραγματική λύση στο πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους θα είχε φέρει προς ψήφιση την πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, για την οποία το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αναφέρει – όπως επίσης και για την πρόταση της Κυβέρνησης – ότι το κόστος ή το όφελος που θα προκύψει από την ρύθμιση εξαρτάται από τον αριθμό των οφειλετών που θα εισαχθούν σε αυτή. Και είναι οφθαλμοφανές ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ διασφαλίζει μεγαλύτερα ποσά είσπραξης, παρ’ όλο που απαιτεί περισσότερο χρόνο, λόγω του αυξημένου αριθμού δόσεων.

Και αφού μιλήσαμε για το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ας κάνουμε και μια αναφορά στην έκθεσή του για τη δεύτερη πρόταση νόμου που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα στη Βουλή, αυτή για τηνεπαναφορά του κατώτατου μισθού και των συλλογικών συμβάσεων, που πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων. Η πρόταση λοιπόν αυτή που αυξάνει τον κατώτατο μισθό από 586,08€ σε 751,00€, επαναφέρει τη δυνατότητα σύναψης συλλογικών συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου (τώρα το ανώτατο όριο διάρκειας είναι τα 3 έτη), αυξάνει τη μετενέργεια από 3 σε 6 μήνες και αίρει τους περιορισμούς της, επαναφέρει τη δυνατότητα για μονομερή προσφυγή στη Διαιτησία και καταργεί τους νόμους που αναστέλλουν την αύξηση μισθών μέχρι η ανεργία να πέσει στο 10%(!). Αυτή η πρόταση, σύμφωνα με το ΓΛΚ, ω του θαύματος θα προκαλέσει αύξηση των εσόδων του κράτους και όχι άτακτη φυγή των επιχειρήσεων, όπως φωνασκούσαν στα κανάλια τηλεπερσόνες της Κυβέρνησης!! Θα παρασύρει λοιπόν το επίδομα ανεργίας από τα 360€ στα 460€, θα φέρει αύξηση εσόδων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης λόγω αυξημένων εισφορών και θα αυξήσει τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού από άμεσους και έμμεσους φόρους λόγω διεύρυνσης της φορολογικής βάσης. Και δεν τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά, αλλά το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους!

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν αποδεικνύει και στην πράξη ότι δεν αρκείται στα μεγάλα λόγια, αλλά κάνει κοστολογημένες και πραγματοποιήσιμες προτάσεις, προς όφελος των πολιτών, αλλά και των δημοσίων εσόδων. Αντίθετα, η Κυβέρνηση αρκείται σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων, που και αυτό όμως το χάνει κατά κράτος. Η τελευταία προσπάθεια κάποιων βουλευτών της συγκυβέρνησης –που είχαν την τιμή να ονομαστούν και «αντάρτες» από τα ΜΜΕ – να δείξουν τα φιλολαϊκά τους αισθήματα, είναι τόσο κωμικοτραγική όσο και επικίνδυνη. 24 λοιπόν βουλευτές της ΝΔ κατέθεσαν ερώτηση προς τους Υπουργούς Οικονομικών, Εργασίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Εσωτερικών, με τίτλο «Παράλογη παρακράτηση του συνόλου του ΕΝΦΙΑ από τις επιστροφές εισοδήματος, ΦΠΑ, φόρου πετρελαίου και εκλογικών επιδομάτων».

Άραγε δεν ήταν οι ίδιοι που ψήφισαν τον νόμο 4254/2014 τον Απρίλιο του 2014, σύμφωνα με τον οποίο: «παρακρατούνται τα οφειλόμενα ποσά από τις πάσης φύσεως καταβολές, πληρωμές, επιδοτήσεις, αποζημιώσεις, επιχορηγήσεις και δανειοδοτήσεις που καταβάλλονται από το Δημόσιο, τους φορείς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. και Α.Ε. του δημόσιου τομέα, κατ΄ ανώτατο όριο μέχρι του ύψους οφειλών που αντιστοιχούν στις ετήσιες ασφαλιστικές εισφορές του οικείου φορέα»; Δεν ήξεραν τι ψήφιζαν τότε ή τώρα προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους τους; Ό, τι από τα δύο και να ισχύει, σίγουρα δεν αποτελεί παράδειγμα πολιτικής εντιμότητας...

* Η Ειρήνη Αγαθοπούλου είναι βουλευτής Ν. Κιλκίς του ΣΥΡΙΖΑ 

Πηγή

Tα εθνικά θέματα στο προσκήνιο

Σύμφωνα με το κλισέ, η κυβέρνηση παρακολουθεί με ανησυχία και αποφασιστικότητα τις εξελίξεις. H τουρκική κορβέτα που πλέει στο Αιγαίο παίρνει όλο και μεγαλύτερο χώρο στην πολιτική επικαιρότητα. «Προκλητικός» ο Τούρκος βουλευτής που μίλησε χθες στο κοινοβούλιο, «νέα τουρκική πρόκληση» κάθε φορά που έρχεται στα χωρικά μας ύδατα μια φρεγάτα, «συνεχίζει τις προκλήσεις η Άγκυρα στην Κύπρο» όσο το «Μπαρμπαρός» παραμένει στην κυπριακή ΑΟΖ.
Ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς θα μεταβεί την Παρασκευή στην Λευκωσία και μια μέρα μετά θα πραγματοποιηθεί στο Κάιρο συνάντηση κορυφής των ηγεσιών Ελλάδας – Κύπρου - Αιγύπτου για τα θέματα των θαλάσσιων ζωνών, κάτι που ενοχλεί ιδιαίτερα την Τουρκία. Στο μεταξύ, η προσπάθεια του ΟΗΕ και των ΗΠΑ για επανέναρξη των συνομιλιών για το κυπριακό συνεχίζεται, με την Λευκωσία να αρνείται οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τους υδρογονάνθρακες, όπως αξιώνει η Άγκυρα. Για την ώρα υπάρχει αδιέξοδο και η ΕΕ, τυπικά, στηρίζει την Κύπρο ως κράτος μέλος της, αλλά επί της ουσίας κρατά αποστάσεις.
 
Γεγονός είναι ότι η διπλωματία μπαίνει στο κέντρο του πολιτικού κάδρου και αυτό εκ των πραγμάτων επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις. Κυβερνητικοί παράγοντες εκφράζουν σε ιδιωτικές συνομιλίες τους την αγωνία τους για την ένταση στις σχέσεις με την Τουρκία, χωρίς να αποκλείουν ακόμη και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών για εθνικούς λόγους, ανεξάρτητα δηλαδή από το αποτέλεσμα της προεδρικής εκλογής. Σχετικές συζητήσεις γίνονται και στην Κουμουνδούρου, όπου αντιλαμβάνονται ότι ενδεχόμενες εσωτερικές αντιθέσεις στα θέματα εξωτερικής πολιτικής θα αξιοποιηθούν δεόντως το επόμενο διάστημα.
 
Την προσεχή Δευτέρα θα συνεδριάσει το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής υπό τον ΥΠΕΞ Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος δήλωσε χθες στη Βουλή ότι «μας προβληματίζουν οι πρόσφατες προκλήσεις της Τουρκίας και η κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Δημιουργεί μια κρίση σε μια ήδη ασταθή περιοχή». Επίσης, έπειτα από πρόταση του Ευ. Βενιζέλου προς τον πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Κωνσταντίνο Τσιάρα, αποφασίστηκε η σύγκληση της Επιτροπής, την Τρίτη, 11 Νοεμβρίου (στις 14:00) προκειμένου ο υπουργός Εξωτερικών να ενημερώσει τα μέλη της για τις πρόσφατες εξελίξεις σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
 
Η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να στρέψει τη δημόσια συζήτηση στα εθνικά θέματα γιατί είναι προφανές ότι οι αγωνίες τέτοιου περιεχομένου συσπειρώνουν και ο φόβος φυλάει τα έρημα. Ο εθνικισμός σε όλες τις εκδοχές του, ήπιος και άγριος, έχει ισχυρά ερείσματα στο πολιτικό σύστημα το οποίο διέπει οριζόντια, ενώ οι επικοινωνιακές κατασκευές πάνω στη διέγερση υπεπατριωτικών ανακλαστικών είναι σχετικά εύκολος μετά από έξι χρόνια οικονομικής κρίσης και δοκιμασίας για την αξιοπρέπεια της ελληνικής κοινωνίας. Εξάλλου, έναντι εταίρων και πιστωτών αποτελεί επιχείρημα η αναταραχή στην ευρύτερη περιοχή και ο ρόλος της Ελλάδας ως πόλου σταθερότητας. Η ανάδειξη της γεωπολιτικής διάστασης είναι συμφέρουσα για την ελληνική πλευρά σε μια συγκυρία ανυπαρξίας ή πάντως ασθενούς παρουσίας της αμερικανικής και της ευρωπαϊκής διπλωματίας στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο.

Πηγή

Η Ελλάδα στις 3 πιο φτωχές χώρες της ΕΕ

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat ο αριθμός των φτωχών και κοινωνικά αποκλεισμένων αυξήθηκε την τελευταία 5ετία τουλάχιστον κατά 830.000 άτομα για την Ελλάδα και πάνω από 7 εκατομμύρια στις 28 χώρες μέλη της ΕΕ

Η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες χώρες μέλη της ΕΕ, «σπάνε κόκαλα»! Αυτή την κοινή, πικρή, αλήθεια, την τεκμηριώνουν και τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα και καταγράφουν το μέγεθος της φτώχειας στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για το 2013. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, τουλάχιστον ο ένας στους τρεις Έλληνες (δηλαδή το 35,7% του πληθυσμού) ζει κοντά στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Με αυτό το ποσοστό, η Ελλάδα κατατάσσεται στις πρώτες 3 θέσεις των 28 χωρών μελών της ΕΕ με το υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού που βιώνει σε συνθήκες φτώχειας!

Με βάση τους ορισμούς και τα κριτήρια της Eurostat, άτομα κοντά στο όριο της φτώχειας θεωρούνται εκείνα που ζουν με διαθέσιμο εισόδημα κάτω του 60% του εθνικού μέσου διαθέσιμου εισοδήματος (μετά τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων), ή αδυνατούν να καλύψουν σημαντικά αγαθά, ή ζουν σε νοικοκυριά χαμηλής εντάσεως εργασίας.

Οι κυβερνώντες μπορούν να περηφανεύονται καθώς κατάφεραν να ανεβάσουν το ποσοστό των φτωχών και κοινωνικά αποκλεισμένων στην Ελλάδα από 28,1% που ήταν το 2008 στο 35,7% το 2013. Έτσι, μεταξύ των 28 χωρών μελών της ΕΕ, η Ελλάδα «κέρδισε» την 3^η θέση και … χάλκινο μετάλλιο μεταξύ των φτωχότερων χωρών, αφήνοντας- προς το παρών- την 1^η στη Βουλγαρία και τη 2^η θέση Ρουμανία.

Έξαρση της φτώχειας σε ολόκληρη την ΕΕ

Έξαρση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, δεν σημειώθηκε μόνο στην Ελλάδα αλλά στο σύνολο των χωρών μελών της ΕΕ, ανεξαρτήτως αν υπογράφτηκαν Μνημόνια και εφαρμόστηκαν μνημονιακές πολιτικές. Του λόγου το αληθές, βεβαιώνουν και τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, σύμφωνα με τα οποία το 2013:

• στην Ελλάδα 3,9 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν κοντά στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Το ποσοστό των φτωχών και κοινωνικά αποκλεισμένων Ελλήνων αυξήθηκε στην τελευταία 5ετία κατά 7,6 ποσοστιαίες μονάδες καθώς από 28,1% (λίγο παραπάνω από 3.000. 000 άτομα) το 2008 εκτινάχτηκε το 2013 στο 35,7%. Αυτό σημαίνει ότι την τελευταία πενταετία, τουλάχιστον 830.000 Έλληνες προστέθηκαν στον κατάλογο των φτωχών και των κοινωνικά αποκλεισμένων.
• Στο σύνολο των 28 χωρών μελών της ΕΕ, 120 εκατομμύρια άνθρωποι (ήτοι το 24,5% του συνολικού πληθυσμού) ζούσαν κοντά στο όριο της φτώχειας. Με δεδομένο ότι το 2008 το ποσοστό των φτωχών στην ΕΕ ήταν 23,8%, παρατηρείται μέσα στην τελευταία 5ετία μια αύξηση των φτωχών κατά 0,7 ποσοστιαίες μονάδες.

Τα υψηλότερα και χαμηλότερα ποσοστά φτώχεια

Στις χώρες μέλη της ΕΕ με τα υψηλότερα ποσοστά πληθυσμού που ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού καταγράφηκαν η Βουλγαρία που κατέχει την 1^η θέση με 48%. Τη 2^ηθέση κατέχει η Ρουμανία με 40%, την 3^η η Ελλάδα με 35,7% και ακολουθούν η Λετονία (5^η θέση με 35%) και η Ουγγαρία (6^η θέση με 33%).

Αντιθέτως, από τις χώρες μέλη της ΕΕ με τα χαμηλότερα ποσοστά πολιτών που ζουν στο όριο της φτώχειας, καταγράφηκαν η Τσεχία (14,6%), η Ολλανδία (15,9%), η Φινλανδία (16%) και η Σουηδία (16,4%).

Με δεδομένο ότι ο συνολικός πληθυσμός στις 28 χώρες μέλη της ΕΕ ανέρχεται σε περίπου 504.000.000 κατοίκους, το 24,5% που καταγράφηκαν το 2013 ως φτωχοί και κοινωνικά αποκλεισμένοι, αντιστοιχεί σε περίπου 123.480.000 ανθρώπινες ψυχές. Όσον αφορά στην αύξηση του αριθμού των φτωχών κατά 0,7 ποσοστιαίες μονάδες, αν και μικρή, ισοδυναμεί με 7.056.000 ανθρώπινες ψυχές που προστέθηκαν στη λίστα των κατοίκων της ΕΕ που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.

Η επίδραση των κοινωνικών επιδομάτων

Η εικόνα των φτωχών στην ΕΕ, βελτιώνεται κάπως, αν συνυπολογιστεί η επίδραση των κοινωνικών επιδομάτων που χορηγούνται σε διάφορες κοινωνικές ομάδες κάθε χώρας μέλους της ΕΕ.

Συνυπολογίζοντας, λοιπόν, και την επίδραση των κοινωνικών επιδομάτων (τις λεγόμενες «μεταβιβάσεις κοινωνικών επιδομάτων»), που συμβάλουν στην αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος, η Eurostat διαπίστωσε ότι από το σύνολο του πληθυσμού (504.000.000) των 28 χωρών μελών της ΕΕ, το 16,7% (περίπου 84.168.000 κάτοικοι) ζούσε το 2013 με πενιχρό εισόδημα.

Από τα αναλυτικά στοιχεία της Eurostat προκύπτει ότι:

• Τα υψηλότερα ποσοστά πληθυσμού με πενιχρό εισόδημα καταγράφηκαν στην Ελλάδα (κατέχει την 1^η θέση με 23,1%), στη Ρουμανία (2^η θέση με 22,4%), στη Βουλγαρία (3^η θέση με 21%), στη Λιθουανία (4^η θέση με 20,6%) και στην Ισπανία (5^η θέση με 20,4%).
• Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Τσεχία (8,6%) και στην Ολλανδία (10,4%).

Αδυνατούν να αγοράσουν και τα … στοιχειώδη

Σημαντική αύξηση εμφανίζει και το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που αδυνατεί να καλύψει σημαντικά υλικά αγαθά. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν άτομα που αδυνατούν να καλύψουν τέσσερα από τα ακόλουθα εννέα αγαθά: 1) ενοίκιο, ή εξόφληση δανείου 2) θέρμανση 3) απρόοπτα έξοδα 4) διατροφή με κρέας ή ψάρι κάθε δύο ημέρες 5) διακοπές εκτός οικίας για μία εβδομάδα 6) αυτοκίνητο 7) πλυντήριο ρούχων 8) έγχρωμη τηλεόραση 9) τηλέφωνο.

Το ποσοστό των Ελλήνων, που αδυνατεί να καλύψει 4 από τα 9 προαναφερθέντα σημαντικά υλικά αγαθά, διαμορφώθηκε το 2013 στο 20,3% και ήταν υπερδιπλάσιο από το ποσοστό (9,6%) που καταγράφηκε για το σύνολο των χωρών μελών της ΕΕ. Ο συγκεκριμένος δείκτης παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση στην ΕΕ. Το μικρότερο ποσοστό πληθυσμού που αδυνατεί να καλύψει σημαντικά υλικά αγαθά, το διατηρούν η Σουηδία (1,4%) και το Λουξεμβούργο (1,8%), ενώ το υψηλότερο η Βουλγαρία που για το 2013 ήταν 43%!

Τέλος, με βάση το κριτήριο του πληθυσμού που ζει σε νοικοκυριά χαμηλής εντάσεως εργασίας, η Ελλάδα κατέχει και πάλι την 1^η- δηλαδή τη χειρότερη- θέση με το υψηλότερο ποσοστό. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, με βάση και αυτό το κριτήριο, η Ελλάδα καταγράφηκε με το υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού που ζει σε νοικοκυριά χαμηλής εντάσεως εργασίας, το οποίο ήταν σχεδόν υπερδιπλάσια της ΕΕ. Συγκεκριμένα, το ποσοστό στην Ελλάδα ήταν 18,2%, έναντι 10,7% στην ΕΕ, ενώ οι επόμενες χώρες μετά την Ελλάδα, ήταν η Κροατία (16%) και η Ισπανία (15,7%).

Πηγή

Ψυχρολουσία στην κυβέρνηση: Η Κομισιόν «παγώνει» μέχρι το Μάρτιο την πώληση του ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Socar

 

Ψυχρολουσία για την κυβέρνηση αποτελεί η απόφαση της Κομισιόν να «παγώσει» μέχρι το Μάρτιο την πώληση του ΔΕΣΦΑ στην κρατική εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν Socar.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ξεκινά έρευνα σε βάθος για το κατά πόσον η συγκεκριμένη πώληση συνάδει με την κοινοτική νομοθεσία περί συγκέντρωσης. Η έρευνα θα ολοκληρωθεί εντός 90 εργάσιμων ημερών, δηλαδή μέχρι τις 23 Μαρτίου του 2015 και μέχρι τότε «παγώνει» η πώληση.

Η Κομισιόν, όπως ανακοίνωσε, θεωρεί ότι η συναλλαγή δύναται να μειώσει τον ανταγωνισμό στη χονδρική αγορά του φυσικού αερίου στην Ελλάδα, διότι μπορεί να επιτρέψει στο συγχωνευόμενο επιχειρηματικό σχήμα να θέσει εμπόδια στους ανταγωνιστές της Socar στην πρόσβασή τους στο δίκτυο μεταφοράς αερίου.

Η Επιτροπή σκοπεύει να διαβεβαιώσει ότι η πώληση του ΔΕΣΦΑ, η οποία αποτελεί «τμήμα του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων της ελληνικής κυβέρνησης, που στοχεύει στον εκσυγχρονισμό και την απελευθέρωση των αγορών ενέργειας», δεν θα πλήξει τον ανταγωνισμό και δεν θα οδηγήσει σε υψηλότερες τιμές αερίου για τους έλληνες καταναλωτές.

«Η εκκίνηση της εις βάθος έρευνας, δεν προεξοφλεί το αποτέλεσμά της» αναφέρει η Επιτροπή που αποκαλύπτει ότι η αρχική έρευνα αγοράς έδειξε ότι η συγχωνευόμενη οντότητα ενδεχομένως να έχει την ικανότητα και το κίνητρο να πλήξει τον ανταγωνισμό, δημιουργώντας εμπόδια στη χονδρική πρόσβαση στην αγορά του αερίου.

Επιπλέον σύμφωνα με την Κομισιόν, η συγχωνευόμενη οντότητα θα μπορούσε να περιορίσει τις εισροές αερίου στην Ελλάδα, ελέγχοντας το δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου με διακριτικό τρόπο προς όφελος των ποσοτήτων της Socar έναντι των ανταγωνιστών της.

Η αρχική έρευνα, σημειώνεται, έδειχνε ότι η Socar μπορεί να έχει το κίνητρο να αποκλείσει τους ανταγωνιστές της από την πρόσβαση στο δίκτυό της, διότι θα ήταν επικερδέστερο για αυτή.

Η συμφωνία πώλησης μετοχών του ΔΕΣΦΑ από το ΤΑΙΠΕΔ και την ΕΛΛΠΕ στη Socar υπεγράφη στις 21 Δεκεμβρίου 2013. Μαζί της υπεγράφη και άλλη συμφωνία μετόχων μεταξύ του Δημοσίου, του ΤΑΙΠΕΔ και της Socar, η οποία αφορούσε τη διοίκηση του ΔΕΣΦΑ, μετά τη μεταβίβαση των μετοχών στους Αζέρους. Το τίμημα της συμφωνίας ήταν €400 εκατ. για την πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ (31% για το ΤΑΙΠΕΔ και 35% για τα ΕΛΠΕ).

Πηγή 

«Βόμβα» Reuters: Το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο δεν χρειάζεται κούρεμα λένε τώρα οι Ευρωπαίοι

Είδηση-βόμβα για το ελληνικό χρέος έρχεται από το Reuters. Το πρακτορείο, επικαλούμενο Ευρωπαίους αξιωματούχους, αναφέρει ότι θα επανεξεταστεί το αν η Ελλάδα χρειάζεται νέο κούρεμα, καθώς, με τα δεδομένα έχουν αλλάξει και το χρέος δείχνει βιώσιμο.
Σύμφωνα με το κείμενο του πρακτορείου Ευρωπαίοι αξιωματούχοι τονίζουν ότι τα δεδομένα έχουν διαφοροποιηθεί από το 2012 και η Ευρώπη θα μπορούσε να μην τηρήσει τις υποσχέσεις της, καθώς, οι μεταρρυθμίσεις που έχει κάνει η Ελλάδα μπορεί να καταστήσουν το χρέος βιώσιμο.

Αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες υποστηρίζουν ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη η αλλαγή της οικονομικής κατάστασης στην Ευρωζώνη και την Ελλάδα, αλλά, διευκρινίζουν ότι δεν θα ληφθεί απόφαση έως ότου ολοκληρωθεί η νέα ανάλυση για το εάν η Αθήνα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της.

«Η πραγματικότητα στην οικονομία έχει αλλάξει σημαντικά σε σχέση με τις παραμέτρους στις οποίες βασίστηκε η υπόσχεση που δόθηκε το Νοέμβριο του 2012» δήλωσε ακόμη ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος. «Δεν έχει αποφασιστεί, αλλά δεν έχει αποκλειστεί κιόλας», δήλωσε ένας εκ των αξιωματούχων στο Reuters.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το Reuters, πριν από δύο χρόνια η υπόσχεση για την ελάφρυνση του χρέους ήταν απαραίτητη για την παραμονή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας. Μάλιστα, οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ είχαν επιμείνει για την δέσμευση αυτή, καθώς τον Νοέμβριο του 2012 φαινόταν ότι η Ελλάδα θα δυσκολευόταν να μειώσει το χρέος της κάτω από το 175% του ΑΕΠ έως το 2016. Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το ελληνικό χρέος θα κορυφώσει στο 175,5% του ΑΕΠ φέτος, και θα μειωθεί στο 157,8% το 2016.

Οι πληροφορίες αυτές τέθηκαν υπόψιν της ελληνικής πλευράς, από την οποία υπήρξαν αντιδράσεις. Μάλιστα, όπως αναφέρει το Reuters, η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι μια άρση των δεσμεύσεων θα μπορούσε να ισοδυναμεί με τιμωρία. Μάλιστα επικαλείται δηλώσεις Έλληνα αξιωματούχου ο οποίος δήλωσε ότι η Ελλάδα χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους «όχι γιατί δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό, αλλά επειδή το αξίζει ως ανταμοιβή για την επιτυχία της».

Ωστόσο, ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, μιλώντας αποκλειστικά στο iefimerida υποστηρίζει ότι «το βιώσιμο χρέος θα περικοπεί ως επιβράβευση στην Ελλάδα για την καλή της πορεία».

Πηγή 

10 μαθήματα ευτυχίας που μάθαμε από τους Αρχαίους Έλληνες

Όπως πίστευε ο Επίκουρος, ο  άνθρωπος είναι κάτι μεγάλο και πολύτιμο. Την ευτυχία, τη μακαριότητα, την έχει μέσα του, φτάνει να παραμερίσει όσα τον ενοχλούν και του κάνουν κόλαση τη ζωή. Εδώ σας δίνουμε 10 μικρά αλλά πολύτιμα μαθήματα ευτυχίας που μας δίνουν οι αρχαίοι πρόγονοι μας!

1. Κάνε τα πάντα με αγάπη!
Ζούμε με συναισθήματα, όχι με τις ώρες στο ηλιακό ρολόι. Θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς.  
Αριστοτέλης

Η αγάπη είναι η αιτία ενότητας όλων των πραγμάτων 
Αριστοτέλης 

2. Αγκάλιασε τις προκλήσεις και μάθε από αυτές 
Όπως λέει και το αρχαίο γνωμικό: «Ζήσε το σήμερα και ξέχασε το παρελθόν». Οι προκλήσεις είναι πάντα μια ευκαιρία για κάτι καινούριο. Ακόμη και το ΟΧΙ μπορεί να γίνει μια νέα για να κινηθούμε σε μια νέα κατεύθυνση. Το μεγαλύτερο εμπόδιο στη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. 

«Οι μικρές ευκαιρίες είναι συχνά η αρχή μεγάλων έργων».
Δημοσθένης 

3. Πίστεψε στον εαυτό σου, άκουσε τον και μην παίρνεις πολύ σοβαρά αυτά που σου λένε οι άλλοι.  
Κανείς δεν γνωρίζει τον εαυτό σου καλύτερα από εσένα τον ίδιο. Και κανείς τα παιδιά σου. Θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους που δεν θα μοιραστούν τις ίδιες ιδέες, τις ίδιες απόψεις και το ίδιο όραμα με εσένα, όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών. Θα υπάρξουν πολλοί που θα σου δώσουν δωρεάν συμβουλές για το πώς θα πρέπει να είναι η ζωή σου ως μητέρα ή πατέρας. Άκουσε τους χωρίς να τους κρίνεις και ακολούθησε αυτό που σου λέει η καρδιά σου 

«Εκείνος που ξέρει να ακούει επωφελείται ακόμη κι από εκείνους που μιλούν άσχημα». 
Πλούταρχος 

«Μάθε να είσαι σιωπηλός, άφησε το μυαλό ήσυχο να ακούσει και ν’ απορροφήσει»
Πυθαγόρας 

4. Ονειρέψου αυτά που θέλεις, και όχι αυτά που δεν θέλεις
Είναι σημαντικό να ονειρευόμαστε, να κάνουμε μεγάλα όνειρα και να μην σταματήσουμε ποτέ να ονειρευόμαστε. Αλλά πάντα να ελπίζουμε στα καλύτερα 

«Μην ξοδεύεις αυτό που έχεις επιθυμώντας αυτό που δεν έχεις. Θυμήσου ότι αυτό που έχεις τώρα, είναι κάτι απ’ όλα αυτά που κάποτε ονειρεύτηκες να αποκτήσεις» 
Επίκουρος 

5. Ποτέ μην τα παρατάς και ποτέ μη χάνεις την πίστη σου 
Αντικατέστησε τον φόβο με την ελπίδα.Η ταπεινοφροσύνη, ή αγάπη και η πίστη, μπορούν να κάνουν θαύματα. Και όλα θα συμβούν την κατάλληλη στιγμή και την κατάλληλη εποχή. 

«Δεν υπάρχει τίποτα «μεγάλο» που δημιουργείται ξαφνικά…Ένα τσαμπί σταφύλια χρειάζεται χρόνο να ανθίσει, να καρποφορήσει και να…ωριμάσει»! 
Επίκτητος 

6. Πάντα να σκέφτεσαι και να «νιώθεις» θετικάΗ θετική σκέψη είναι δημιούργημα των αρχαίων Ελλήνων. Εστιάστε πάντα στο παρόν και στους λόγους για τους οποίους χαίρεστε! Απομακρύνετε από τη ζωή σας τους αρνητικούς ανθρώπους και φροντίστε πάντα να περιβάλλεστε από ανθρώπους με θετική ενέργεια. Και όπως λένε και οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι: 

«Η ιατρική είναι συνυφασμένη με την ουσία του νου»  
Ιπποκράτης  

«Ηευτυχίαεξαρτάται από τον εαυτό μας»  
Αριστοτέλης 

7. Ψάξε μέσα σου τις απαντήσεις 
Πάντα η σκέψη και η ενδοσκόπηση μας βοηθάει να βρούμε τη σωστή λύση, όταν νιώθουμε μπερδεμένοι 

«Αυτό που μπορούμε να επιτύχουμε εσωτερικά θα αλλάξει την εξωτερική πραγματικότητα.» Πλούταρχος 

8. Οι δύσκολες καταστάσεις είναι που μας κάνουν πιο θαρραλέους  
«Το θάρρος μας δε φαίνεται στις καθημερινές μας χαρούμενες σχέσεις, αλλά στις προκλήσεις της ζωής και τις αντιξοότητες» 
Επίκουρος  

9. Μην αντιστέκεσαι στο πεπρωμένο σου
«Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του» 
Πλάτων 

«Στον  καθένα υπάρχουν τρεις αρετές: Η σύνεση, η δύναμη και η καλή τύχη» 
Ίων ο Χίος 

10. Δες τα λάθη σου θετικά και σαν εμπειρίες που θα κινούνται προς την κατεύθυνση των ονείρων σου. 
«Αυτός που κάνει τα περισσότερα κάνει τα περισσότερα λάθη» 
Ευριπίδης

Πηγή...

 

Πολιτική ψυχοστασία

Ποια είναι αυτή η ελάχιστη συναίνεση που ζητάει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;

Όποια και αν είναι, ο Πρωθυπουργός πάντως δηλώνει απόλυτα σύμφωνος με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι αυτή η συναίνεση θα πρέπει να υπάρξει. Ωστόσο, αν και δηλώνει απόλυτα σύμφωνος, ο ίδιος δεν δείχνει την ίδια ώρα διατεθειμένος ν’ αλλάξει την πολιτική που ακολουθεί ούτε κατά κεραία. Τι σόι διάθεση για συναίνεση είναι αυτή;

Μήπως θεωρεί ότι, αφού εκών-άκων έφθασε εκείνος να συγκυβερνά με τον Βενιζέλο, και η Ν.Δ. με το Πα.Σο.Κ., άρα θα πρέπει τώρα ν’ αποζημιωθεί αυτοδίκαια γι αυτό, μέσα από τη συναίνεση του Αλέξη Τσίπρα;

Μήπως θεωρεί ότι, αφού οι καταγέλαστοι λεονταρισμοί του περί εξόδου από το Μνημόνιο εξέθεσαν την κομπορρημοσύνη του και τον ανάγκασαν σε αναδιπλώσεις, άρα κατά ιδιότυπη συνέπεια αναλογούν επίχειρα των δικών του αδιεξόδων στην Αξιωματική Αντιπολίτευση;

Και πώς ετούτο, εκείνο ή το άλλο ή το οτιδήποτε, όταν τηρεί απέναντι σε αυτήν, σταθερά και απαρέγκλιτα, τη γνωστή απαξιωτική στάση του με την οποία μας έχει συνηθίσει, πάντα αμεταμέλητος του δόγματος «δεν σας κοιτάω, κύριε Τσίπρα, για να μην γελάω…»;

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Οι αμιγώς ευκαιριακές αποστροφές του τάχα υπέρ της συναίνεσης προέρχονται ευκρινέστατα από μιαν επηρμένη, πλην πληγωμένη ψυχοσύνθεση, υπόδειγμα συμφεροντολόγου που έχει εύκολο τον παραπλανητικό λόγο σαν εγγαστρίμυθος Ιανός, καθώς στην πραγματικότητα επιδιώκει από την Αξιωματική Αντιπολίτευση αποκλειστικά μονομερείς υποχωρήσεις.

Ο Πρόεδρος όμως; Ο Πρόεδρος, για τον οποίο δεν εξυπακούονται κατά τη θεσμική του ιδιότητα υποχωρήσεις όταν ζητάει συναίνεση; Πώς άραγε την εννοεί ο Πρόεδρος αυτήν, την έστω ελάχιστη που ζητάει; Ως αξίωση να εγκαταλείψει η Αξιωματική Αντιπολίτευση το αίτημά της για εκλογές; Πού κολλάει τότε εκείνο το «και όλα τ’ άλλα βρίσκονται…», με το οποίο επιχείρησε να πατρονάρει τον Αλέξη Τσίπρα στη συνάντησή τους; Και ποια είναι άραγε αυτά τα «όλα τ’ άλλα» που ο Πρόεδρος δεν αποσαφηνίζει;

Στο κάτω-κάτω, τι τον κόφτει εκείνον αν θα γίνουν εκλογές; Σάμπως δεν θα πάει έτσι κι αλλιώς στο σπίτι του, όταν σημάνει εκείνη η ώρα, οσονούπω; Μήπως μετά από τόση υπευθυνότητα πια, τον κυρίεψε επιπλέον κι ένα πρωθύστερο αίσθημα της… επίτιμης, συνταξιοδοτημένης εκδοχής της; Ή μήπως τον απασχολεί, εδώ που τα λέμε, που η Αξιωματική Αντιπολίτευση δηλώνει ότι δεν πρόκειται ν’ αναγνωρίσει συμφωνίες, στις οποίες θα κληθεί ο ίδιος να βάλει από κάτω την υπογραφή του;

Μήπως τελικά δεν πρόκειται για τίποτε απ’ όλα τούτα, αλλά για κάποια παρασκηνιακή, απόρρητη περαιτέρω περιπλοκή σ’ εθνικό θέμα, περιπλοκή την οποία αγνοούσε ο Αλέξης Τσίπρας; Κοινότοπο μεν αυτό, αλλά θεσμικά όχι κι εντελώς αθώο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν ενημερώνει ψυχή… Διότι πώς θα την είχε υπόψη του ο Πρόεδρος μια τέτοια περιπλοκή; Είχε ήδη ενημερωθεί ετεροχρονισμένα; Δηλαδή, μολονότι συναντήθηκε με τον Αντώνη Σαμαρά, αφού πια είχε δεχθεί τον Αλέξη Τσίπρα; Όπως και να ‘χει το πράγμα όμως, θα έπρεπε σε μια τέτοια περίπτωση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να ζητήσει, όχι ελάχιστη συναίνεση από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά στοιχειώδη σοβαρότητα από τον Πρωθυπουργό της χώρας, ώστε να ενημερώνει ασυμπλεγμάτιστα αυτός στο εξής όλους τους πολιτειακούς παράγοντες συστηματικά, ως εκ της θέσης του οφείλει.

Εκτός πια αν δεν είναι ούτε αυτό, και απλώς ζήλεψε ο Έλληνας Πρόεδρος τη δόξα του Γερμανού ομολόγου του, ο οποίος ανέλαβε εσχάτως αυτόκλητα κι επίσημα καθήκοντα και πολιτικού ψυχοστάτη, αφού ζυγίζει το βαθμό ωριμότητας του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς αρνητικά, παρά την αντίθετη επ’ αυτού γνώμη του εκλογικού σώματος.

Σε παρεμφερές πνεύμα, λοιπόν, μπορεί τευτονικά επηρεασμένος ο δικός μας Πρόεδρος να ζητάει προληπτικά συναίνεση από τον Αλέξη Τσίπρα, πριν βρεθεί στη δύσκολη θέση ν’ αναγκασθεί να του ζητήσει ανοικτά πλέον, μεταξύ άλλων, επικυρωμένο ιστορικό Παιδιάτρου, μαζί φυσικά με το σχετικό Πιστοποιητικό Κοινωνικών Φρονημάτων.

Πηγή

Σενάρια για διαρροές από συνομιλίες της Λέσχης Bilderberg για πολέμους και επιδημίες

Ούτως ή άλλως η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και οι ετήσιες συνεδριάσεις της περιβάλλονται από μυστικοπάθεια και θεωρίες συνωμοσίας.

Το ενδεχόμενο λοιπόν διαρροής συνομιλιών σπέρνει φρενίτιδα ανά τον πλανήτη και ρίχνει νερό στο μύλο της συνωμοσιολογίας ιδίως όταν αυτές οι “συνομιλίες” φέρονται να κάνουν λόγο για μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού μέσω πολέμων και επιδημιών!
To Disclose tv κάνει λόγο για μια άκρως απόρρητη και αποκλειστική διαρροή, που 
δημοσιεύθηκε αρχικά από Le Matin Contrarien αλλά έχει πλέον μεταφραστεί από τα γαλλικά.

Τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας προφανώς και δεν μπορούν να ταυτοποιηθούν και να διασταυρωθούν άρα εναπόκειται στην κρίση του καθενός αν θα τα πιστέψει ή θα τα απορρίψει.
Πάντως μια από τις φράσεις που φέρεται να ειπώθηκε στην τελευταία συνεδρίαση της Λέσχης Μπιλντερμπεργκ ήταν η εξής:
«Όλοι έχουμε μια οξεία συνείδηση ​​του γεγονότος ότι ο πλανήτης μας και το περιβάλλον δεν μπορεί να υποστηρίξει, προφανώς, την αιώνια ζωή των δεκάδων δισεκατομμυρίων ανθρώπων που θα καταναλώνουν κατά τον ίδιο τρόπο όπως και σήμερα».

Άλλα πάλι δημοσιεύματα κάνουν λόγο για τοποθετήσεις στη συνεδρίαση της Λέσχης που μιλούν για την “Αναγκαιότητα του υπερανθρώπου” και που ισχυρίζονται πως ήρθε η ώρα για τον "βιονικό άνθρωπο” . Φέρονται μάλιστα να επικαλούνται ως εργαλεία προς αυτήν την κατεύθυνση τα επιτεύγματα της Νανοτεχνολογίας και την ανάλυση του ανθρώπινου γονιδιώματος. “Έχουμε τις απαραίτητες πληροφορίες για να κατανοήσουμε τον μηχανισμό της κυτταρικής γήρανσης. Η αλληλουχία των βλαστικών κυττάρων μπορεί να γίνει κάτω από τον έλεγχο μας” ισχυρίζονται τα δημοσιεύματα αυτά πως ειπώθηκε μεταξύ άλλων.
Ιδιαίτερη ανησυχία πάντως προκαλούν όσα υποτίθεται πως συζητήθηκαν για τη χρήση της μαζικής κατανάλωσης και τους ανεπαρκείς πόρους.
“Με τρία όπλα, τα οποία είναι η οικονομική κατάρρευση, ο εμφύλιος πόλεμος και οι μαζικές επιδημίες θα μπορέσουμε να μειώσουμε τον αριθμό του παγκόσμιου πληθυσμού” αναφέρουν τα δημοσιεύματα πως ακούστηκε στη συνεδρίαση.

Συνάμα γίνεται λόγος και για εσωτερικές συγκρούσεις εντός πολλών κρατών όπως μαύροι ενάντια στους λευκούς στις ΗΠΑ, μουσουλμάνοι εναντίον χριστιανών στην Ευρώπη.
Τέλος τα δημοσιεύματα αυτά ισχυρίζονται πως ειπώθηκε ότι πλέον “το σύνορο ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς ανθρώπους δεν είναι τα πολλά χρήματα ή τα λιγότερα χρήματα, 
αλλά το κατά πόσο θα έχουν πρόσβαση στους αναγκαίους πόρους”.


Πηγή

Το μεγάλο άλμα προς τα πίσω

Ο κόσμος της ύφεσης και τα stress tests που έρχονται

του Στέλιου Κραουνάκη

Η έκθεση του Ερευνητικού Κέντρου της UNICEF Innocenti «Τα παιδιά της ύφεσης: Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην παιδική ευημερία στις πλούσιες χώρες» που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα, κατατάσσει τις 41 χώρες του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάλογα με τη μεταβολή στο επίπεδο της παιδικής φτώχειας από το 2008 έως το 2012.

Στο διάγραμμα που αφορά τις μειώσεις στο εισόδημα των νοικοκυριών από το 2008 έως το 2012, η Ελλάδα φιγουράρει στην πρώτη θέση αποτυπώνοντας, με στατιστικές μεθόδους, αυτό που οι περισσότεροι βιώνουμε καθημερινά. Οι οικογένειες με παιδιά έχασαν το ισοδύναμο 14 ετών εισοδηματικής προόδου, δηλαδή το μέσο οικογενειακό εισόδημα των νοικοκυριών με παιδιά βυθίστηκε στα επίπεδα του 1998. Η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο και η Ισπανία έχασαν από 10 χρόνια, η Ισλανδία έχασε 9 και Ιταλία, Ουγγαρία και Πορτογαλία από 8.

Ένα από τα κύρια συμπεράσματα της Έκθεσης είναι ότι σε πολλές αναπτυγμένες χώρες 1 στα 3 παιδιά ζει στην φτώχεια (Ελλάδα (40,5%), Ισπανία (36,3%), Ιταλία (30,4%), ΗΠΑ (32,2%)) ενώ 1 στα 5 παιδιά ζει στη φτώχεια σε πάνω από τις μισές από τις πιο πλούσιες χώρες του κόσμου. Συγκεκριμένα ο συνολικός αριθμός των παιδιών στον αναπτυγμένο κόσμο που ζουν σε συνθήκες φτώχειας ανέρχεται περίπου σε 76,5 εκατομμύρια σε 41 αρκετά εύπορες χώρες, ενώ 2,6 εκατομμύρια περισσότερα παιδιά βυθίστηκαν στη φτώχεια στις πλούσιες χώρες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης ύφεσης, από το 2008 έως και το 2013 .

Μία Μια άλλη μέτρηση αναφέρει ότι στην Ευρώπη περίπου 7,5 εκατομμύρια νέοι άνθρωποι (σχεδόν ο πληθυσμός της Ελβετίας) δεν έχουν απασχόληση, δεν σπουδάζουν, δεν εργάζονται και δεν συμμετέχουν σε κανένα πρόγραμμα κατάρτισης (δείκτης ΝΕΕΤ). Οι υψηλοί δείκτες ΝΕΕΤ δείχνουν ότι μία μια νέα γενιά ανθρώπων δεν έχει προς τα πού να βαδίσει όταν τελειώνει το σχολείο με ότι ό,τι αυτό σημαίνει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα για τους ίδιους, τους δικούς τους που αναγκαστικά τους στηρίζουν όσο μπορούν καθώς και την κοινωνία στην οποία ανήκουν. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι το μέσο εισόδημα στα νοικοκυριά με παιδιά έχει μειωθεί περίπου στις μισές από τις 40 χώρες ενώ η ανικανότητα να αντιμετωπίσουν τις απρόσμενες χρηματοοικονομικ ές δαπάνες έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 60% κατά μέσο όρο, σε νοικοκυριά με παιδιά, στις 12 χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο.

Θα μπορούσαν να παρατεθούν και άλλα στοιχεία από την πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση της Unicef αλλά η εμπειρία λέει ότι όποιος δεν θέλει να πει κάτι συγκεκριμένο, χωρίς στο τέλος να μένει κάτι, αναλώνεται σε νούμερα και ποσοστά. Εδώ η κατάσταση απεικονίζεται ξεκάθαρη. Είτε τερματιστεί, είτε συνεχιστεί η πορεία της οικονομικής κρίσης, η κοινωνική έχει ήδη ξεκινήσει και δεν σταματιέται εύκολα. Μιλάμε για τους νέους και τα παιδιά που σήμερα υποφέρουν και στο άμεσο μέλλον θα πλαισιώσουν την αυριανή κοινωνία, θα διαμορφώσουν καταστάσεις και θα δώσουν το δικό τους στίγμα για το αύριο. Βασανίζονται από την κοινωνική και οικονομική ανέχεια με τρόπο που θα τα καθορίσει για μία τουλάχιστον γενιά, αυτό μας λέει αυτή η έκθεση με νούμερα, μετρήσεις και σχεδιαγράμματα.

Το τι θεωρείται σημαντικό και τι απασχολεί κάθε φορά τους πολίτες εξαρτάται από την ωριμότητα και τις ανάγκες τους, πραγματικές ανάγκες ή καλλιεργημένες με τέτοιο επιτήδειο τρόπο που να φαίνονται σαν πραγματικές. Ο οικονομολόγος John Kenneth Galbraith επινόησε τον περίφημο όρο «συμβατική σοφία», για να περιγράψει κάποιες γενικές δηλώσεις που οι περισσότεροι άνθρωποι δέχονται ως αλήθεια, ακόμα κι αν δεν είναι. Στην περίπτωση της μεγάλης ύφεσης (πριν το έγραψες με κεφαλαία αυτό), η συμβατική σοφία λέει ότι ο πόνος ήταν αναπόφευκτος, κατανεμήθηκε όμως ισομερώς μεταξύ των κοινωνικών ομάδων και θα ανακουφιστεί από τη μακροοικονομική ανάκαμψη. Τα μεγάλα ΜΜΕ έχουν προσφέρει τα μάλα για να διαδώσουν αυτό το μύθο.

Την χρονική στιγμή που δημοσιεύτηκε η έκθεση για την παιδική φτώχεια, κανάλια και εφημερίδες ασχολούνταν με τις επιδόσεις των ελληνικών τραπεζών στα stress tests των Βρυξελλών. Πηχυαίοι τίτλοι, αγωνιώδες κλίμα (θα περάσουν τα stress test οι ελληνικές τράπεζες άραγε;), σοβαροφανείς αναλύσεις για ένα θέμα που αντιμετωπίστηκε εγχωρίως σαν ως διεθνής αγώνας ελληνικής ομάδας με κάποιο ευρωπαϊκό μεγαθήριο. Οι εγχώριοι πανηγυρτζήδες το διασκέδασαν δεόντως (Σαμαράς: Τα stress test των τραπεζών ξεπέρασαν κάθε προσδοκία) και μάλιστα άρχισαν και το κάζο στους αντίπαλους, οι οποίοι μπερδεμένοι από την «επιτυχία» των ελληνικών τραπεζών ζητούσαν επιμόνως να πέσει χρήμα από τα πλεονάζοντα διαθέσιμα των τραπεζών στην αγορά. Όλα αυτά για ένα θέμα που κατοπινές και πιο ψύχραιμες διεθνείς αναλύσεις έδειξαν ότι έχει περισσότερο να κάνει με την προσπάθεια της ίδιας της ΕΕ να βρει τρόπους να αυξήσει την συνολική χρηματοπιστωτική αξιοπιστία της απέναντι στους ανταγωνιστές, εμπλέκοντας προσεκτικά επιλεγμένους στατιστικούς δείκτες και ανακατεύοντάς τους με μπόλικη πολιτική.

Εν τω μεταξύ, το προδιαγεγραμμένο, σχεδιασμένο και αδυσώπητα νοσηρό μέλλον είναι ήδη εδώ. Τα παιδιά αισθάνονται ανήσυχα και αγχωμένα όταν οι γονείς υφίστανται την ανεργία ή την απώλεια εισοδήματος. Οι εξώσεις, οι απλήρωτες δόσεις των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων, οι κατασχέσεις, τα αποδυναμωμένα δίκτυα ασφαλείας στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση και τη διατροφή, συνεχίζουν να καταστρέφουν το μέλλον των νέων μελών της κοινωνίας. Περίπου 11,1 εκατομμύρια παιδιά ζούσαν με σοβαρές υλικές στερήσεις το 2012 και 9,5 εκατομμύρια το 2008 σε 30 ευρωπαϊκές χώρες. Όσο περισσότερο αυτά τα παιδιά και οι οικογένειές τους μένουν παγιδευμένα στη δίνη της φτώχειας, τόσο πιο δύσκολο θα είναι γι” αυτά να ξεφύγουν. Θα μεγαλώσουν και θα βρεθούν αντιμέτωπα με ποσοστά της ανεργίας στο 60 με 65%, χωρίς κάποια συγκεκριμένη κατάρτιση ή εξειδίκευση. Οι πιο φτωχές και ευάλωτες ομάδες πληθυσμού έτσι κι αλλιώς υποφέρουν περισσότερο από την κρίση.

Το συμπέρασμα είναι ότι σαν κοινωνία παράγουμε, βάσει σχεδίου (οικονομικού, αναλογιστικού, χρηματιστηριακού), εργατικό δυναμικό χαμηλής μόρφωσης, χαμηλής εξειδίκευσης, χωρίς να διαθέτει η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας που το απαρτίζει καμία πιθανότητα να διεκδικήσει δικαιώματα, χαμηλά αμειβόμενους, σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης ανεργίας και συμβάσεων μερικής απασχόλησης. Οι κλιμακωτές και οριζόντιες αλλαγές από τις ανακατατάξεις διαμορφώνουν μια κοινωνία των ελάχιστων προνομιούχων και των πολλών που υποφέρουν χωρίς να έχουν δυνατότητα να αλλάξουν οτιδήποτε. Αυτά βέβαια είναι γνωστά εδώ και καιρό αλλά λίγοι ενδιαφέρονται και ελάχιστοι αντιδρούν.

Η έκθεση της Unicef καταλήγει «Πενήντα χρόνια από τώρα, θα κοιτάξουμε πίσω σε αυτήν την περίοδο ως μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία πολλών εύπορων χωρών. Η μεγάλη ύφεση μπορεί να μείνει στην ιστορία, για τη γενιά των ευάλωτων παιδιών που άφησε πίσω της…»”

Πώς θα ξοφλήσουμε το χρέος που οφείλουμε στα παιδιά της ύφεσης;

Πηγή

Πάρτε να έχετε πολιτικάντηδες του Τιτανικού… Τα στοιχεία στέλνουν το success story σας απευθείας στο… παγόβουνο

Πάει και πιο κάτω στη «Νέα Ελλάδα» που δημιούργησαν… Με κυβερνώντες σαν τους Σαμαροβενιζέλους πως να γίνει διαφορετικά… Πανηγυρίζουν γιατί έσωσαν τάχα τη χώρα… Έτσι λένε και έτσι νομίζουν γιατί σύμφωνα με τις εντολές που τους έχουν δοθεί από τα «μεγάλα αφεντικά» κάνουν το σωστό… Σωστό όμως μόνο για το ντόπιο και ξένο σάπιο διεφθαρμένο σύστημα… Ο απλός λαός; Τον στέλνουν στα τσακίδια κι ακόμα παραπέρα…

Στο… 0,6% αναμένεται να φτάσει η ανάπτυξη στην Ελλάδα το 2014, ενώ θα «φθάσει» το 2,9% το 2015 και το 3,7% το 2016, σύμφωνα με τις οικονομικές προβλέψεις που έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη δημοσιότητα, επιβεβαιώνοντας …
ουσιαστικά τις προβλέψεις της του Μαΐου.

Η ανεργία θα… «μειωθεί» (από το 27,5%) το 2013 στο 26,8% το 2014 ( 26% εκτιμούσε η Κομισιόν τον Μάιο), στο 25% το 2015 (24,6% ήταν η εκτίμηση τον Μάιο) και στο 22% το 2016…

Το δημοσιονομικό έλλειμμα αναμένεται να μειωθεί από -12,2% του ΑΕΠ το 2013, σε -1,6% το 2014 (1,6% ήταν επίσης η εκτίμηση τον Μάιο), στο -0,1% το 2015 και στο +1,3 το 2016…

Το δημόσιο χρέος εκτιμάται ότι θα φτάσει στο ανώτατο επίπεδο φέτος στο 175,5% του ΑΕΠ, ενώ θα… «κατρακυλήσει» στο 168,8% το 2015 (171,1% ήταν η πρόβλεψη του Μαΐου) και στο 157,8% το 2016…

Ο αποπληθωρισμός -1% το 2013 θα εξελιχθεί σε πληθωρισμό +0,3% το 2015 και σε 1,1% το 2016. Τέλος, η Κομισιόν προβλέπει αύξηση των επενδύσεων οι οποίες σε ετήσια μεταβολή από -4,6% το 2013 θα αυξηθούν στην Ελλάδα κατά 4,5% το 2014, κατά 11,7% το 2015 και κατά 15% το 2016.

Η ανάπτυξη στην ευρωζώνη θα φτάσει το +0,8% το 2014, θα ενισχυθεί στο 1,1% το 2015 και στο 1,7% το 2016.
Για την ΕΕ οι εκτιμήσεις είναι ανάπτυξη +1,3% το 2014, 1,5% το 2015 και 2% το 2016.
Στην ευρωζώνη θα σημειωθεί πληθωρισμός 0,5% το 2014, 0,8% το 2015 και 1,5% το 2016. Τα αντίστοιχα στοιχεία για το 2016 είναι 0,6%, 1% και 1,6%.

Σιγά θα πάθουμε τίποτα από την πολύ ανάπτυξη και από την τάχιστη λύση των κοινωνικών προβλημάτων… Γι” αυτά τα στοιχεία πανηγυρίζουν οι Σαμαροβενιζέλοι; Τα οποία διατηρούν τον κόσμο μέσα στο βούρκο και ικανοποιούν τα «μεγάλα αφεντικά» τους… Δηλαδή οι τόσες θυσίες του κόσμου, τις οποίες ενστερνίζονται στα μεγάλα λόγια τους, φέρνουν αυτά τα μηδαμινά αποτελέσματα; Η κοροϊδία συνεχίζεται…

Πηγή

Ο,τι να ‘ναι

Της Λώρης Κέζα

Υπάρχει ωραιότατη έκφραση για τον τρόπο που γίνονται οι «μεταρρυθμίσεις», για τον τρόπο που λαμβάνονται αποφάσεις, για τον τρόπο που ασκείται η δημόσια διοίκηση.

Στα κουτουρού. Χωρίς μελέτη, χωρίς πρόβλεψη. Υπέροχο παράδειγμα της πολιτικής του ό,τι να’ναι η ρύθμιση για τις μετεγγραφές στα πανεπιστήμια. Μια ακόμη επιτυχία του πραγματιστή υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου. Με την ιδέα που είχε ο υπουργός Παιδείας στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας εγγράφονται 421 φοιτητές αντί για 168 που μπορεί να δεχτεί το εκπαιδευτικό ίδρυμα.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος με την ανερμάτιστη απόφαση που επιτρέπει μετακινήσεις φοιτητών για κοινωνικούς λόγους, πετυχαίνει δυο τινά: αδειάζει και αποδυναμώνει τα πανεπιστήμια της περιφέρειας και ταυτόχρονα φορτώνει δυσλειτουργικά τα αθηναϊκά πανεπιστήμια. Το παράδειγμα της Ιατρικής Σχολής είναι το πιο εύγλωττο.

Οι πρωτοετείς φοιτητές δεν χωρούν στα εργαστήρια ούτε αν στριμωχτούν ο ένας πάνω στον άλλο. Πέρα από τα τετραγωνικά μέτρα τίθεται ζήτημα εξοπλισμού. Οπερ σημαίνει ότι οι διδάσκοντες θα πρέπει να κάνουν δυο φορές το ίδιο μάθημα.

Στο διοικητικό κομμάτι: το πλεονάζον προσωπικό έχει απομακρυνθεί βάσει σουλουπώματος του δημοσίου τομέα. Εκκρεμεί όμως ο διορισμός άλλων υπαλλήλων που ήδη έχουν πετύχει μέσω διαγωνισμού ΑΣΕΠ. Ούτε και σε αυτό υπάρχει πρόβλεψη. Ας μην σταθούμε όμως μόνο στις βιαστικές κινήσεις ενός υπουργού. Ας σταθούμε σε μια γενικότερη νοοτροπία διακυβέρνησης, όπου επικρατεί το βιαστικό, το αποσπασματικού, το απρογραμμάτιστο, το απρόβλεπτο.

Η πολιτική επιπέδου «στα κουτουρού» εφαρμόστηκε πρωτίστως από το υπουργείο Οικονομικών. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις αποδείξεις που έπρεπε να μαζεύουμε τον ένα μήνα, για να τις πετάξουμε τον επόμενο και να τις χρειαστούμε τον μεθεπόμενο;

Από τη φορολόγηση των ακινήτων που άλλαξε πεντακόσιες φορές σε πέντε χρόνια; Ακριβώς τα ίδια και στον τομέα της Υγείας όπου συγχωνεύονται ταμεία, θεσπίζεται οικογενειακός γιατρός, άλλαξε το σύστημα των επισκέψεων, το σύστημα στις συνταγές φαρμάκων όμως ουδείς είναι σε θέση να μιλήσει για το τελικό αποτέλεσμα: πως θα είναι το σύστημα υγείας σε δυο, σε πέντε χρόνια από τώρα;

Να πούμε και κάτι άλλο. Το σχέδιο, το σωστό πρόγραμμα είναι τσάμπα. Η οικονομική κρίση δεν μειώνει κανονικά τη διανοητική κρίση. Η οργάνωση όλων αυτών θέλει πρωτίστως μυαλό. Δεν θα μιλήσουμε λοιπόν για το περιεχόμενο των «μεταρρυθμίσεων», για το κοινωνικό κράτος ή τις φιλελεύθερες επιλογές.

Σχολιάζουμε τον τρόπο με τον οποίο κυβερνάται ο τόπος και όχι το είδος των αποφάσεων. Τούτων δοθέντων η κυβέρνηση Σαμαρά πρέπει να πάρει βραβείο για το πλήθος των ανερμάτιστων αποφάσεων. Δεν υπολογίζει το αποτέλεσμα_ ούτε καν το βραχυπρόθεσμο.  

Πηγή

ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΓΛΕΖΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ

Για πρώτη φορά κοινή συνέντευξη με γερμανίδα ευρωβουλευτή της Αριστεράς

Μεγάλη επιτυχία του «αγέραστου» και πάντοτε μαχητικού ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, αγωνιστή της Αριστεράς Μαν. Γλέζου, ο οποίος συνεχίζει απ’ το μετερίζι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τη μεγάλη μάχη για τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα την Πέμπτη 6 Νοέμβρη στις 2.30 το μεσημέρι ο Μαν. Γλέζος θα δώσει συνέντευξη Τύπου στην αίθουσα Τύπου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες μαζί με την γερμανίδα ευρωβουλευτή της Αριστεράς Γκάμπι Τσίμερ, πρόεδρο της ομάδας της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο (GUE-NGL).

Το θέμα της κοινής αυτής συνέντευξης θα είναι οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, οι γερμανικές αποζημιώσεις .

Είναι η πρώτη φορά που βουλευτής ή ευρωβουλευτής της Γερμανίας συμμετέχει σε τέτοια, κοινή συνέντευξη μα κάποιο εκπρόσωπο της Ελλάδας για το μείζον αυτό θέμα, που ο Μαν. Γλέζος έχει θέσει σκοπό ζωής.

Αναμένεται να δοθεί μεγάλη δημοσιότητα σε αυτή τη συνέντευξη, στο «κέντρο» της Ευρώπης, την οποία θα καλύψουν δεκάδες δημοσιογράφοι που καλύπτουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από πάρα πολλές χώρες.

Πηγή

Ζωή Κωνσταντοπούλου: “ΔΙΑΠΛΟΚΗ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας από συνομιλίες”- Κατήγγειλε ΜΠΟΧΑ και δυσωδία

Ριζικά μέτρα για την πάταξη της οπαδικής βίας ζητούν για μια ακόμη φορά τα κόμματα σε μια ύστατη προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το εκρηκτικό και διαιωνιζόμενο φαινόμενο. Παράλληλα, όλοι διαπιστώνουν ότι το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο είτε δεν εφαρμόζεται είτε δεν επαρκεί. Αυτό προκύπτει από την συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή παρουσία του υφυπουργού Αθλητισμού κ. Ι. Ανδριανού ο οποίος προετοιμάζει την σχετική νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης που αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση εντός του Νοεμβρίου.

«Η βούλησή μας είναι να βρούμε ένα κοινό πεδίο δράσης για τον κοινό μας στόχο να αντιμετωπίσουμε ριζικά αυτό το μεγάλο πρόβλημα», δήλωσε σύμφωνα με το BHMA, ο κ. Ανδριανός επισημαίνοντας ότι «οποιοδήποτε θεσμικό πλαίσιο δεν θα αποδώσει αν εμπράκτως εμείς δεν έχουμε την προσήλωσή μας στον στόχο να ξεριζώσουμε οτιδήποτε δεν έχει σχέση με τον αθλητισμό». Όπως είπε πολλές από τις προτάσεις που κατατίθενται θα ενσωματωθούν στο υπό επεξεργασία νομοσχέδιο το οποίο θα εμπλουτιστεί στην φάση της διαβούλευσης.

Μεταξύ των προτάσεων που τέθηκαν στο τραπέζι ήταν η πλήρης αντιγραφή των βρετανικού μοντέλου πάταξης της γηπεδικής βίας, που εισηγήθηκε ο βουλευτής της ΝΔ κ. Ανδ. Ψυχάρης, ο οποίος παράλληλα ζήτησε τον έλεγχο του πόθεν έσχες του κ. Ηλ. Σπάθα ο οποίος διαιτήτευσε στον ποδοσφαιρικό αγώνα Αστέρα Τρίπολης – Ολυμπιακού την περασμένη Κυριακή. Ένα νέο μοντέλο αντιμετώπισης του φαινομένου πρότεινε και η βουλευτής της ΝΔ κυρία Φωτεινή Πιπιλή η οποία εστίασε στην δράση των οργανωμένων οπαδών των ομάδων και την αλληλεξάρτησή τους με τις ΠΑΕ, ζητώντας την αλλαγή στην δομή των οργανωμένων συνδέσμων και την διάρρηξη των σχέσεων με τις διοικήσεις των ομάδων.

 Εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου έκανε λόγο για διασύνδεση οικονομικής και πολιτικής εξουσίας με τον χώρο του ποδοσφαίρου σημειώνοντας ότι «δεν μπορούμε να μην συζητάμε για την περίπτωση Μελισσανίδη ή την περίπτωση Μαρινάκη». «Δεν μπορούμε να μην μιλάμε για τις όζουσες συνομιλίες και πώς οι ίδιοι οι παράγοντες τροφοδοτούν τον φαύλο κύκλο της διαπλοκής και δεν μπορούμε να μην μιλήσουμε για την αθλητική δικαιοσύνη, πώς διορίζονται τα μέλη της και πώς απονέμει τελικά την Δικαιοσύνη», είπε η βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Την ριζική αντιμετώπιση του φαινομένου ζήτησαν και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ενώ από την ΔΗΜΑΡ ο κ. Ι. Πανούσης είπε ότι «δεν έχουμε αθλητισμό, έχουμε στοίχημα». Μάλιστα αναφέρθηκε στην ύπαρξη «οργανωμένων ομάδων με δομή και στόχους που δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό». «Έχουμε οργανωμένη βία», σημείωσε χαρακτηριστικά κάνοντας λόγο για «μαφιόζικα χτυπήματα σε παίκτες και διαιτητές και απειλές». «Μιλάμε για υπόκοσμο, οργανωμένο έγκλημα και ορισμένες ομάδες με ακραίες απόψεις που εισχωρούν εκεί για να κάνουν τη δουλειά τους», σημείωσε διερωτώμενος «ποια είναι η υπέργεια σύνδεση του πολιτικού συστήματος με προέδρους ομάδων;».

Από την πλευρά του ο βουλευτής του ΚΚΕ κ. Ι. Γκιόκας σχολίασε ότι «επαναλαμβάνονται μονότονα οι ίδιες ευχές να μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο, να εξυγιανθούν οι ΠΑΕ κλπ., αλλά η κατάσταση συντηρείται και επιδεινώνεται». «Το νομοθετικό πλαίσιο περιλαμβάνει διάφορες προτάσεις από αυτές που ακούγονται και σήμερα. Ακόμα και ιδιώνυμο είχε θεσπιστεί και οι ποινές να μην έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα», σημείωσε, τονίζοντας ότι το επίκεντρο του προβλήματος είναι στο ότι «υπάρχουν σχέσεις των ομάδων με πολιτικές δυνάμεις και πολιτικούς παράγοντες».

«Δεν είναι αθλητική βία, είναι παρελκόμενο μιας γενικότερης βίας που έχει να κάνει με την εφαρμογή των νόμων, την παιδεία και τον πολιτισμό και όχι τα μνημόνια και τον καπιταλισμό», είπε ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Γρ. Ψαριανός επισημαίνοντας ότι «οι πρόεδροι των ομάδων χρησιμοποιούν τους οργανωμένους συνδέσμους ως προσωπικούς στρατούς». «Να πούμε για τα ναρκωτικά στα γήπεδα και στα πούλμαν και πώς οι ΠΑΕ χρηματοδοτούν τις εκδρομές των φιλάθλων που δεν είναι φίλαθλοι αλλά πολλοί από αυτούς παράφρονες;», διερωτήθηκε ο κ. Ψαριανός.

Για έλλειψη πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση του φαινομένου έκανε λόγο και ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής κ. Π. Ζησιμόπουλος καταγγέλλοντας διασυνδέσεις μεταξύ αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. με τις ΠΑΕ, κάποιοι εκ των οποίων, όπως ανέφερε, μετά την συνταξιοδότησή τους παρέχουν υπηρεσίες προσωπικής ασφάλειας στους προέδρους των ομάδων.

Πηγή