Όταν έχεις την Κανέλλη τι τον θες τον Πρετεντέρη; (Video)

Κατερίνα Μπρέγιαννη

Η κομμουνίστρια της καρδιάς μας Λιάνα Κανέλλη αναιρεί τη δύναμη ανατροπής του λαού δηλώνοντας στη χθεσινή εκπομπή στον Ενικό, ανερυθρίαστα ότι την κυβέρνηση Παπαδήμου δεν την έριξαν οι μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις και το κίνημα των αγανακτισμένων, που το πλήρωσε μάλιστα με άγρια και βίαιη καταστολή, αλλά οι ανεξαρτητοποιήσεις των βουλευτών στη Βουλή!!! «Μες τη βουλή αλλάξανε, 24 ανεξάρτητοι βουλευτές μας προκύψανε!!!» είπε.

Ως δια μαγείας  δηλαδή, ξαφνικά, αποφάσισαν οι βουλευτές να ανεξαρτητοποιηθούν και να ρίξουν την κυβέρνηση αφού ο λαϊκός παράγοντας, ο κόσμος που διαδήλωνε καθημερινά και το κίνημα των αγανακτισμένων καμία επίδραση δεν είχαν σε αυτό. Αφού λοιπόν ο λαϊκός παράγοντας δεν μπορεί να παρέμβει, ας περιμένουμε τη Δευτέρα παρουσία!!!

Πώς είναι δυνατόν όμως να γνωρίζει η κ. Κανέλλη άλλωστε όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Μηλιός «εσείς ήσασταν στη διπλανή πλατεία, σφυρίζατε αδιάφορα, όταν έπεφταν τα δακρυγόνα και ο κόσμος δεν έφευγε από την πλατεία. Η κ. Κανέλλη απαξίωσε καν να συμμετέχει ούτε σε συζήτηση για την πλατεία (αν και κίνδυνος μόλυνσης από συζήτηση και διάλογο δεν έχει παρατηρηθεί ακόμα), γιατί βέβαια, κίνημα εκτός του ΠΑΜΕ, δεν υπάρχει, ούτε και υπήρξε ποτέ!»

Πραγματικά είναι δύσκολο να κατανοήσει το Podemos, είναι κάτι «δυνητικό» όπως το χαρακτήρισε, δυνητικό, αλλά ελπιδοφόρο να προσθέσουμε, σε πλήρη αντίθεση με τη θεωρία του αδυνάτου που υπηρετεί το ΚΚΕ. Εννοείται ότι η έκκληση για ενότητα από τον Γ. Μηλιό έπεσε στο κενό πριν προλάβει καν,  να τη διατυπώσει  με την αποστροφή της κ. Κανέλλη, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει σε επίπεδο πλατείας» και «συμφωνεί για το κουλουράκι…». Καλύτερα η πείνα, για να αγιάσουμε… τότε…

Ο Γ. Μηλιός σε μια συζήτηση που κινήθηκε μεταξύ ειρωνείας, προσωπικών στοχεύσεων εις βάρος του («ένας άνδρας έτοιμος για όλα» όπως η βουλευτής του ΚΚΕ σχολίασε) και σωρείας παραποιήσεων των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάργηση του Μνημονίου κατάφερε να τοποθετηθεί όσο του επέτρεψαν οι συνεχείς διακοπές, παρεμβάσεις και επιθέσεις κυρίως από την εκπρόσωπο του ΚΚΕ που επάξια κέρδισε το πάνελ μετατρέποντάς το, σε one woman show κατά του ΣΥΡΙΖΑ καθώς δεν θεώρησε άξιους οποιασδήποτε κριτικής τους εκπροσώπους της συγκυβέρνησης.

Από την ΑΥΓΗ

43 σελίδες δεσμεύσεις και μέτρα..!Το email που έστειλε η ελληνική πλευρά στους δανειστές τα ξημερώματα της Κυριακής...

 Το πακέτο μέτρων που έστειλε η ελληνική πλευρά στους δανειστές τα ξημερώματα της Κυριακής έχει στη διάθεσή της η «Κ» και παρουσιάζει τα πιο σημαντικά σημεία από το έγγραφο 43 σελίδων, που έχουν στα χέρια τους και επεξεργάζονται οι εκπρόσωποι της τρόικας. Με βασικό στοιχείο την αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από 6,5% σε 13%, που θα φέρει έσοδα 350 εκατ. ευρώ, «πάγωμα» των ονομαστικών συντάξεων το 2016 και το 2017, αλλά και λαχειοφόρο αγορά για μεγαλύτερες εισπράξεις ΦΠΑ μέσω αποδείξεων και άλλα μέτρα φορολογικής διοίκησης, η κυβέρνηση επιχειρεί να κλείσει το δημοσιονομικό κενό των 2,6 δισ. που υπολογίζει η τρόικα, με μέτρα που θα φέρουν έσοδα 980 εκατ. ευρώ. Με δεδομένο ότι η τρόικα τα τελευταία δύο χρόνια έχει πέσει έξω στις προβλέψεις της για το δημοσιονομικό κενό της χώρας, το υπουργείο Οικονομικών προτείνει σε περίπτωση που δεν βγουν οι προβλέψεις του σωστές, τότε και μόνο τότε –από την 1η Ιουλίου του 2015– να εξετασθεί η λήψη περαιτέρω μέτρων, όπως επιβολή φόρου πολυτελείας και φόρος σε τσιγάρα.
 
Συγκεκριμένα, τα άμεσα μέτρα είναι:

1. ΦΠΑ: Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ για τα ξενοδοχεία, από 6,5% στο 13%. Μια συντηρητική εκτίμηση των δυνητικών εσόδων ανέρχεται στο ελάχιστο των 350.000.000 ευρώ. Το ΥΠΟΙΚ σημειώνει στην επιστολή ότι αυτή η αύξηση πληγώνει σοβαρά την ανταγωνιστικότητα τιμών των ελληνικών ξενοδοχείων σε σχέση με όλες τις άλλες χώρες της Μεσογείου και ότι ενώ υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αντισταθμιστεί αυτό το αποτέλεσμα, κυρίως μέσω περαιτέρω διαρθρωτικών αλλαγών και άμεσων επενδύσεων, είναι προφανές ότι όλα τα άλλα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας απαιτούν χρόνο και χρήμα για να υλοποιηθούν και να φέρουν θετικά αποτελέσματα, ενώ αυξήσεις φόρων μέσω αύξησης του ΦΠΑ έχουν αρνητικές επιπτώσεις στιγμιαία.

2. Κοινωνική ασφάλιση:

α) Διατήρηση των ονομαστικών συντάξεων στο επίπεδο του 2015 για τα έτη 2016 και 2017. Το όφελος εκτιμάται σε 50 εκατ. (0,18% του τρέχοντος κόστους) για το 2016 και 140 εκατ.  (0,5% του τρέχοντος κόστους) για το 2017. Το ΥΠΟΙΚ σημειώνει ότι τα μακροχρόνια αθροιστικά οφέλη από αυτή την πρωτοβουλία αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και θα επιφέρουν τεράστια διαφορά στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού μας συστήματος.

β) Πιστοποίηση μέσω διασταυρώσεων των οικογενειακών παροχών, που καταβάλλονται στους συνταξιούχους. Μόνιμες εξοικονομήσεις προκύπτουν από αυτή την πρωτοβουλία. Κάθε μήνα, 664.862 συνταξιούχοι λαμβάνουν μηνιαία οικογενειακά επιδόματα 38,6 εκατ. ευρώ, δηλαδή περίπου 462.500.000 ευρώ ετησίως. Με την εφαρμογή των διασταυρωτικών ελέγχων με το μητρώο ΑΜΚΑ και το φορολογικό μητρώο, προκύπτουν συνταξιούχοι που δεν θα πρέπει να λαμβάνουν συγκεκριμένα επιδόματα. Εκτιμάται πως η ετήσια εξοικονόμηση του 5% - 8% θα επιτευχθεί, δηλαδή 23,1 έως 37 εκατ. ευρώ ανά έτος.

γ) Πλήρης εφαρμογή του άρθρου 13 του νόμου 3863/2010 για συγκεκριμένες περικοπές στις συντάξεις που μεταφέρονται στα μέλη μιας οικογένειας, 3 χρόνια μετά τον θάνατο του συνταξιούχου. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων «Ηλιος», το συνολικό ποσό που καταβάλλεται στα μέλη της οικογένειας των εκλιπόντων συνταξιούχων, που λαμβάνουν επίσης τα δικά τους συνταξιοδοτικά μετά 3 χρόνια από τον θάνατο, είναι 1.027 εκατ. ευρώ ετησίως. Η διασταύρωση των στοιχείων και η πλήρης εφαρμογή των περικοπών αναμένεται να παραγάγουν εξοικονόμηση μεταξύ 8% και 12%, δηλαδή 82 έως 123 εκατ. ευρώ ετησίως.

3. Αύξηση των εσόδων ΦΠΑ μέσω λαχειοφόρου αγοράς και άλλα διοικητικά μέτρα: Το σύστημα αύξησης των εσόδων από τον ΦΠΑ μέσω συλλογής αποδείξεων με την προοπτική δώρων από λαχειοφόρο αγορά θα επικεντρωθεί στην εφαρμογή του προγράμματος «@podeixi». Υπάρχει μια λεπτομερής έκθεση, η οποία περιλαμβάνει εκτενή τεκμηρίωση για τη μεγάλη επιτυχία παρόμοιων προγραμμάτων σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Μάλτα και η Σλοβακία. Εάν τα πρόσθετα έσοδα στην περίπτωση της Πορτογαλίας ήταν 1,6 δισ. ευρώ ετησίως, σε αυτό το στάδιο, για την Ελλάδα φαίνεται λογικό –κατά πολύ συντηρητικές εκτιμήσεις– να υποθέσουμε ότι θα είναι τουλάχιστον επιπλέον 500 εκατ. ευρώ. Διοικητικά μέτρα, όπως ηλεκτρονικά τιμολόγια και διασταύρωση των business-to-business, τιμολόγια και λιανικές πωλήσεις, θα αποφέρουν επίσης απτά αποτελέσματα στον αγώνα κατά της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής.

Πρόσθετες παρεμβάσεις

Στην ελληνική επιστολή γίνεται ειδική αναφορά σε πρόσθετες παρεμβάσεις που θα γίνουν εάν διαπιστωθεί πως την 1η Ιουλίου του 2015 υπάρχει πρόβλημα στην εκτέλεση του προϋπολογισμού με βάση τις ελληνικές εκτιμήσεις. Αυτές περιλαμβάνουν:

– Απόσυρση της μείωσης της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης του 30% για το 2015 και το 2016.

– Επιβολή φόρου πολυτελείας.

– Αύξηση των φόρων σε καπνό και αλκοόλ, εάν συμφωνηθεί πως τούτο οδηγεί σε αύξηση και όχι σε μείωση εσόδων. Τα ανωτέρω μέτρα μπορεί να επιφέρουν έσοδα της τάξεως των 500 εκατ. ευρώ.

Στην επιστολή αναφέρονται και συγκεκριμένα στοιχεία για την πορεία των εσόδων του 2014 που συμβάλλουν για να κλείσει το δημοσιονομικό κενό των 2,6 δισ. και το ΥΠΟΙΚ τα κοστολογεί σε 1,113 δισ., θεωρώντας πως επ’ αυτών υπάρχει συμφωνία με την τρόικα, ώστε να αφαιρεθούν από τη συζήτηση για το δημοσιονομικό κενό.

• Φόρος ακίνητης περιουσίας: Το ΥΠΟΙΚ υποστηρίζει πως οι προβλέψεις της τρόικας ότι θα υπάρχει κενό στη συλλογή των φόρων του 2015, όπως συνέβη και το 2014, δεν είναι σωστές, καθώς υπολογίζει ότι θα εισπράξει 80% του φόρου και το βασίζει στο γεγονός ότι η εισπραξιμότητα του ΕΝΦΙΑ τους δύο πρώτους μήνες είναι ήδη 44,3%, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει το κενό των 200 εκατ. που προβλέπει η τρόικα. Επίσης ο ΕΝΦΙΑ έχει διευρύνει τη φορολογική βάση με τη συμπερίληψη μη αστικών ακινήτων, ενώ αναμένεται το 2015 να ενισχυθεί η κερδοφορία επιχειρήσεων και οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων να αυξηθούν οπότε να υπάρχουν και υψηλότεροι φόροι ιδιοκτησίας. Το ΥΠΟΙΚ τονίζει ότι το έκτακτο αποθεματικό του τακτικού προϋπολογισμού δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 1 δισ. ενώ η τρόικα εκτιμά ότι πρέπει να είναι 1,2 δισ. ευρώ.

• Εσοδα από άδειες τυχερών παιχνιδιών ΟΠΑΠ και άδειες τηλεπικοινωνιών θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο τροποποιημένο ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης καθώς 114 εκατ. έχουν ληφθεί και το υπόλοιπο χάσμα μεταξύ των εκτιμήσεων για 84 εκατ. ευρώ το 2015 θα πρέπει να αφαιρεθεί.

• Πράσινο Ταμείο: Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε συνταγματική τη ρύθμιση για τα αυθαίρετα, καταργώντας όλα τα νομικά εμπόδια και τις αβεβαιότητες στα χρηματικά πρόστιμα, αυξάνοντας το ποσοστό συμμετοχής στο σύστημα Πράσινο Ταμείο. Το ΥΠΟΙΚ εκτιμά πως τα έσοδα θα φτάσουν τα 200 εκατ. στον προϋπολογισμό του 2015. 

• Επιστροφές φόρου: ΤΟ ΥΠΟΙΚ προβλέπει ότι μια περαιτέρω διαφορά τουλάχιστον 200 εκατ. έχει αντιμετωπιστεί.

Το ΥΠΟΙΚ σημειώνει και νέες πρωτοβουλίες για πηγές χρηματοδότησης που δεν περιλαμβάνονται στο σχέδιο προϋπολογισμού του 2015 προκειμένου να μειωθεί το εκτιμώμενο κενό της τρόικας ακόμη περισσότερο.

• Εσοδα από «παγωμένες» καταθέσεις: Το ΥΠΟΙΚ τονίζει ότι υπάρχει νέο νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά τις «παγωμένες» καταθέσεις ιδιωτών/επιχειρήσεων που έχουν καταδικαστεί για οικονομικά εγκλήματα κατά του κράτους ή άλλων φορέων της γενικής κυβέρνησης (πλην των φόρων φοροδιαφυγής). Περιλαμβάνει μια πολύ συντηρητική εκτίμηση των εσόδων για το 2015, η οποία βασίζεται μόνο σε δύο περιπτώσεις που οδηγούν σε έσοδα 389 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα, στην επιστολή τονίζεται πως μια σειρά από αναδιαρθρώσεις σε βασικούς τομείς θα μπορούσε να παράσχει πρόσθετα έσοδα το 2015. Ενδεικτικά αναφέρονται πέντε περιπτώσεις που μπορεί να αποφέρουν 150 εκατ. ευρώ. 

α. Αύξηση στα έσοδα κλινικών δοκιμών με τη μείωση της γραφειοκρατίας και την έλλειψη εναρμόνισης διοικητικών διαδικασιών (50 εκατ. ευρώ). 

β. Αύξηση στα τέλη που σχετίζονται με τις αιτήσεις για την έκδοση πιστοποιητικών άδειας κυκλοφορίας, κατάργησης ή τροποποίησης για φάρμακα κ.λπ. (15 εκατ.). 

γ. Επιβολή τελών - τιμολογίου για την υγειονομική περίθαλψη ξένων πολιτών (25 εκατομμύρια). 

δ. Βραδινά ιδιωτικών κλινικών σε νοσοκομεία του ΕΣΥ (20 εκατ. ευρώ).

ε. Πολιτιστική κληρονομιά: αύξηση εισιτηρίων στον ευρωπαϊκό μέσο όρο (93 εκατ.). 

• Σειρά δράσεων που δεν έχουν ακόμη ποσοτικοποιηθεί, αλλά υπολογίζονται έσοδα όπως:

– Σύστημα ΦΠΑ στη λαχειοφόρο αγορά.

– Πιθανότητα κρυφής πηγής φορολογικών εσόδων από άτομα που δηλώνουν αγρότες ενώ δεν είναι, απολαμβάνοντας έτσι τον χαμηλότερο συντελεστή φορολογίας για τους αγρότες.

– Ενδεχόμενο αύξησης φορολογίας τσιγάρων. 

– Πρόσθετα φορολογικά έσοδα από την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης των φορολογικών κινήτρων και την ένταξή τους στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Σεπτέμβριος, διαρθρωτικό ορόσημο).

– Κέρδη από φορολογική διοίκηση.

– Εξοικονόμηση από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων του συνταξιοδοτικού συστήματος 2010.

– Μεγαλύτερη είσπραξη φόρων από τις επιπτώσεις της βελτιωμένης ρευστότητας του ιδιωτικού τομέα.

Επίσης, στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων γίνεται αναφορά στον ΟΛΠ, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και στους σιδηροδρόμους για τους οποίους οι επενδυτές ζήτησαν παράταση του δεύτερου γύρου για την υποβολή βασικών έγγραφων αλλά και τη μετακίνηση της υποβολής δεσμευτικών προσφορών έως τον Φεβρουάριο του 2015. Στον τομέα των αυτοκινητοδρόμων και της Εγνατίας, η εκδήλωση ενδιαφέροντος θα ξεκινήσει στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2015.

Η επιστολή καταλήγει ως εξής: «Αυτή είναι μια συνολική πρόταση. Ακολουθώντας την ισχυρή προτροπή του επικεφαλής του Euroworking Group, αποφασίσαμε να κάνουμε μια συνολική πρόταση αντί για μια σταδιακή διαπραγμάτευση. Αναγνωρίζουμε πως σε μερικούς τομείς δεν ικανοποιήσαμε πλήρως τις ανησυχίες σας. Ομως, αντί αυτού, έχουμε σε άλλα πεδία καταθέσει πολύ πιο φιλόδοξες προτάσεις. Τα ανωτέρω είναι το μάξιμουμ που μπορούμε να προσφέρουμε σε μια γνήσια προσπάθεια να προχωρήσουμε μπροστά και να ολοκληρώσουμε την αξιολόγηση με αξιόπιστο τρόπο.

Περιμένοντας να σας συναντήσω στην Αθήνα,
Γκίκας Α. Χαρδούβελης».

Οι παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα

Για το ασφαλιστικό προτείνεται να θεσμοθετηθούν έως το τέλος του έτους τα εξής:

1. Για όσους έχουν γεννηθεί μετά την 1-1-1975 και έχουν περισσότερα από 15 χρόνια ασφάλισης, αλλά λιγότερα από 20, οι παροχές θα συνδεθούν με τις εισφορές τους.

2. Αυξάνονται τα ελάχιστα ένσημα για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, από 4.500 σε 6.000, ενώ για τους νεοεισερχόμενους στο ασφαλιστικό σύστημα που γεννήθηκαν μετά την 1-1-1975 αυξάνονται σταδιακά.

3. Σταδιακή κατάργηση των ειδικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (πριν από το 62ο ή το 67ο έτος ηλικίας), με καταληκτική ημερομηνία την 1-1-2019. Γι’ αυτούς που θα συνταξιοδοτούνταν το 2019, προτείνεται αύξηση του ορίου ηλικίας κατά 2 έτη, ενώ γι’ αυτούς που θα συνταξιοδοτούνταν το 2020, προτείνεται αύξηση κατά 4 έτη. Οπως αναφέρεται, το μέτρο αφορά τα λεγόμενα ευγενή ταμεία, μητέρες ανηλίκων και βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

Επίσης, η κυβέρνηση δεσμεύεται να επανασχεδιάσει το ΕΚΑΣ, λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική οικονομική και περιουσιακή κατάσταση του συνταξιούχου. Θα προηγηθεί ειδική αναλογιστική μελέτη που θα είναι έτοιμη έως το τέλος του πρώτου τριμήνου του 2015 και οι αλλαγές θα νομοθετηθούν τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου.

«Οχι» σε νέα νομοθετική ρύθμιση για τις 100 δόσεις

Η κυβέρνηση δεσμεύεται να νομοθετήσει τροποποιήσεις σε σχέση με τις ρυθμίσεις για τη νέα αρχή και την πάγια ρύθμιση. Προσθέτει, όμως, ότι για την τελευταία ρύθμιση των 72 και 100 δόσεων είναι διατεθειμένη να συζητήσει τρόπους αντιμετώπισης τυχόν προβλημάτων, αλλά μόνο κατά τρόπο που είναι «πολιτικά και νομικά εφικτός». Ειδικότερα, απορρίπτεται η θέση της τρόικας να συνδεθεί η υπαγωγή στο καθεστώς των δόσεων με συγκεκριμένα περιουσιακά ή άλλα κριτήρια, καθώς θεωρείται πως δύσκολα μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη, μιας και η σχετική έρευνα θα οδηγήσει σε καθυστερήσεις που θα επηρεάσουν αρνητικά τα έσοδα. Επίσης, σε σχέση με την πρόταση να μην επιτρέπεται μετάβαση από την παλιά στη νέα ρύθμιση, προτείνονται κίνητρα ώστε οι φορολογούμενοι να παραμένουν στη ρύθμιση με τη μικρότερη χρονική διάρκεια. Οπως λέγεται, αυτό ίσχυε με τη ρύθμιση για τη νέα αρχή, ενώ τώρα «αναλαμβάνεται η δέσμευση να γίνει το ίδιο για την πάγια ρύθμιση, με άμεση επείγουσα νομοθετική πρωτοβουλία, μέσω τροποποίησης του ύψους και της μορφής του επιτοκίου». Στο συγκεκριμένο κεφάλαιο, η επιστολή καταλήγει: «Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιστρέψει στο Κοινοβούλιο και να τροποποιήσει τον υφιστάμενο νόμο (νέο σχήμα). Ομως, είναι σαφές ότι μπορούμε να νομοθετήσουμε νέα μέτρα, που θα αποθαρρύνουν αλλαγή από την πάγια ρύθμιση στη ρύθμιση των 100 δόσεων, θα βελτιώνουν τη φορολογική συμμόρφωση και θα ενισχύουν τη φορολογική συμμόρφωση ειδικά για τους μεγαλοοφειλέτες».

Η κυβέρνηση δεσμεύεται επίσης να κάνει μία σειρά από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων, καθώς όπως αναφέρεται στην επιστολή, το υπουργείο Ανάπτυξης έχει ήδη προχωρήσει αλλά και συνεχίζει σειρά διαρθρωτικών αλλαγών που θα προωθήσουν την ανταγωνιστικότητα και τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη. Μερικές από αυτές που περιγράφονται αναλυτικά είναι ρυθμίσεις για την πτώχευση εταιρειών, για τις ανεκτέλεστες υποθέσεις, που ξεπερνάνε τις 100.000 στη χώρα, μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων, εφαρμογή της εργαλειοθήκης ΟΟΣΑ 1, ΟΟΣΑ 2 και πιθανή εργαλειοθήκη ΟΟΣΑ 3, μείωση διοικητικού φόρτου και απλούστευση στη χορήγηση αδειών.

Από τη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Έντυ

Αδιαφορούν ποιος θα κυβερνά.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Η πεμπτουσία της γερμανικής πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα είναι η φράση που είπε ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης σε «πηγαδάκι» με βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή: «Οι δανειστές δεν κάνουν βήμα πίσω, τους είναι αδιάφορο ποιος θα είναι στην εξουσία ή αν θα γίνουν εκλογές τον Μάρτιο»! Ακριβώς αυτή η στάση του Βερολίνου αντανακλάται στις προκλητικές απαιτήσεις της τρόικας από

την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου.

Οι αλαζόνες Γερμανοί πιστεύουν ακράδαντα πως όπως έχουν λιώσει κυριολεκτικά τη μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, με την ίδια ευκολία θα λιώσουν πολιτικά και θα μετατρέψουν σε όργανό τους και οποιαδήποτε κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ τους προκύψει μελλοντικά, αν ποτέ προκύψει. Εδώ εξευτέλισαν τον Ολάντ περισσότερο από τον Σαρκοζί στη Γαλλία, στον Τσίπρα θα κολλήσουν; Ετσι σκέπτονται.

Το αίσθημα ανωτερότητας των Γερμανών δικαιολογεί απολύτως στα μάτια τους την πολιτική που ασκούν. Η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία και όλες ανεξαιρέτως οι χώρες της Ευρωζώνης τους προσκυνούν, παρά την αλλαγή κυβερνήσεων σε όλες αυτές τις χώρες. Γιατί να αλλάξουν πολιτική;

Ο αντιγερμανισμός μαίνεται σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρωζώνης και της ΕΕ τα τελευταία χρόνια. Παραμένει όμως στο επίπεδο φραστικής εκτόνωσης των «φαφλατάδων» -κατά τη γερμανική νοοτροπία- Νοτιοευρωπαίων. Πουθενά δεν σημειώθηκε κάποιας μορφής εξέγερση εναντίον γερμανόδουλης κυβέρνησης σε οποιοδήποτε κράτος της Ευρωζώνης. Ακόμη και η ισχυρότατη Βρετανία, χώρα τυφλά προσδεδεμένη στις ΗΠΑ και πιστό όργανο της αμερικανικής πολιτικής, έχει πλέον απομονωθεί πλήρως. Τόσο πολύ που έχει μπει πλέον επί τάπητος η διενέργεια δημοψηφίσματος για να αποχωρήσει η Αγγλία από την ΕΕ!

Τα γεγονότα οι Γερμανοί τα αναλύουν άριστα και δεν κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους. Δεν εθελοτυφλούν ποτέ. Το τεράστιο μειονέκτημά τους όμως έγκειται στο ότι είναι παντελώς ανίκανοι να προβλέψουν τις συνέπειες της πολιτικής που ασκούν κάθε φορά. Το αίσθημα φυλετικής υπεροχής και το αδιαφιλονίκητο γεγονός ότι η Γερμανία είναι η ισχυρότερη χώρα της Ευρώπης από πλευράς τόσο οικονομίας όσο και πληθυσμού τούς τυφλώνουν. Περιμένουν πρώτα να παραγάγει γεγονότα η πολιτική τους και κατόπιν να τα αναλύσουν.

Τότε είναι αργά όμως, αν τα γεγονότα είναι αρνητικά. Ετσι έχασαν και τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους! Βεβαίως και η ναζιστική Γερμανία ήταν στρατιωτικά υπέρτερη της Σοβιετικής Ενωσης, όταν της επιτέθηκε το 1941. Γι' αυτό και στην αρχή έκανε στρατιωτικό περίπατο. Αυτό που δεν χωρούσε το γερμανικό μυαλό είναι πως οι Σοβιετικοί αντί να παραδοθούν, έβαλαν και 20 εκατομμύρια νεκρούς αντιστεκόμενοι! Αυτοί συνέτριψαν τους Γερμανούς και άλλαξαν εντελώς την πορεία του πολέμου. Η ήττα της Γερμανίας έγινε πλέον διαδικαστικό ζήτημα που ολοκληρώθηκε τάχιστα.

Ενώνει εναντίον του το Βερολίνο τους ευρωπαϊκούς λαούς με την πολιτική που ασκεί. Για την ώρα, κανένα δείγμα ανησυχίας δεν υπάρχει. Ολοι δείχνουν να έχουν υποκύψει. Ετσι ήταν και στην αρχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ολες οι χώρες καταλαμβάνονταν από τους Γερμανούς. Μέχρι που οι ευρωπαϊκοί λαοί ξεσηκώθηκαν. Θα γίνει το ίδιο με τη σημερινή οικονομική Κατοχή; Ιδωμεν.

Πηγή: ethnos.gr

P. Krugman: Το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Γερμανία

Η αμερικανική οικονομία φαίνεται να βγαίνει από τη «μαύρη τρύπα», όπου παγιδεύτηκε κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Δυστυχώς, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην Ευρώπη, μια ήπειρος που βρίσκεται σε βαθιά κρίση, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο.

Το ποσοστό ανεργίας βρίσκεται πεισματικά σε επίπεδα διπλάσια των ΗΠΑ, ενώ ο πληθωρισμός κινείται σε επίπεδα αρκετά χαμηλότερα από τον επίσημο στόχο του 2% που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο αποπληθωρισμός όπως φαίνεται είναι μια άμεση απειλή.

Οι επενδυτές έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης: τα επιτόκια στην Ευρώπη έχουν διολισθήσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα, με τις αποδόσεις στα γερμανικά κρατικά ομόλογα να περιορίζονται στο 0,7%. Διεθνώς οι αποδόσεις σε αυτά τα επίπεδα έχουν συσχετιστεί με τον αποπληθωρισμό στην Ιαπωνία. Οι αγορές διαμηνύουν ότι η Ευρώπη πρόκειται να διανύσει τη δική της «χαμένη δεκαετία».

Γιατί η Ευρώπη βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση; Η επικρατέστερη πεποίθηση μεταξύ των Ευρωπαίων αξιωματούχων είναι ότι σήμερα πληρώνεται το τίμημα για την ανευθυνότητα του παρελθόντος. Ορισμένες κυβερνήσεις δεν συμπεριφέρθηκαν με τη φρονιμότητα που απαιτούσε η νομισματική ένωση, επιλέγοντας να ικανοποιήσουν παραπλανημένους ψηφοφόρους τους και να εφαρμόσουν αποτυχημένα οικονομικά δόγματα. Εάν ζητούσατε τη γνώμη μου (ή την άποψη αρκετών οικονομολόγων που έχουν εξετάσει σε βάθος την κρίση στην Ευρωζώνη) θα σας έλεγα πως η ανάλυση αυτή είναι σωστή εκτός από μία πολύ σημαντική παράμετρο. Η ταυτότητα των κακών σε αυτό το έργο είναι λανθασμένη.

Η κακή συμπεριφορά που έχει οδηγήσει την Ευρωζώνη στα σημερινά προβλήματα δεν εντοπίζεται στην Ελλάδα, στην Ιταλία ή στη Γαλλία, αλλά στη Γερμανία. Δεν αρνούμαι ότι η ελληνική κυβέρνηση συμπεριφέρθηκε ανεύθυνα πριν από την κρίση ή ότι η Ιταλία αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα με τη στασιμότητα στην παραγωγικότητά της. Αλλά η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα με μια ιδιαίτερα περιπλεγμένη δημοσιονομική κατάσταση. Παρομοίως, τα μακροχρόνια προβλήματα της Ιταλίας δεν ωθούν την Ευρωζώνη στον αποπληθωρισμό. Εάν αποπειραθεί κανείς να εντοπίσει τις χώρες που εφάρμοζαν λανθασμένες πολιτικές πριν από την κρίση, έπληξαν την Ευρωζώνη από την έναρξη της κρίσης και αρνούνται να διδαχθούν από τα λάθη του παρελθόντος, τότε θα αναγνωρίσει τη Γερμανία ως τον «κακό» σε αυτό το έργο.

Παρ’ όλα αυτά, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι αποφασισμένοι να κατηγορούν άστοχα χώρες και όχι την άσκηση λανθασμένων πολιτικών. Πράγματι, η Κομισιόν συζητά ένα επενδυτικό σχέδιο για την τόνωση της οικονομίας, με τη χρηματοδότηση προγραμμάτων από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Αλλά η δέσμευση δημόσιων πόρων είναι ελάχιστη σε σχέση με τις διαστάσεις των οικονομικών προβλημάτων της Ευρωζώνης και τελικά καταλήγει να αποτελεί ανέκδοτο η συζήτηση αυτού του σχεδίου. Παράλληλα, η Κομισιόν προειδοποιεί τη Γαλλία, η οποία παρουσιάζει σήμερα το χαμηλότερο κόστος δανεισμού σε όλη την ιστορία της, ότι κινδυνεύει με πρόστιμα για την άρνησή της να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα βάσει του χρονοδιαγράμματος που έχει συμφωνηθεί με τις Βρυξέλλες.

Και τι θα γίνει με το πρόβλημα του πολύ χαμηλού πληθωρισμού στη Γερμανία; Μια αρκετά επιθετική νομισματική πολιτική μπορεί να είναι η ιδανική λύση (αν και δεν το εγγυώμαι), αλλά οι γερμανικές νομισματικές αρχές διαφωνούν με τη λήψη τέτοιων μέτρων, διότι έτσι θα διευκολυνθεί η αποπληρωμή χρέους άλλων. Στην καρδιά των οικονομικών προβλημάτων της Ευρωζώνης, λοιπόν, βρίσκεται η καταστροφική δύναμη των κακών ιδεών. Η ευθύνη είναι μόνο της Γερμανίας. Ομως, η Γερμανία είναι ένας μεγάλος παίκτης στην Ευρώπη και μπορεί να εφαρμόζει μόνο αντιπληθωριστικές πολιτικές, όπως θεωρεί σωστό ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της ευρωπαϊκής ελίτ.

Πηγή

Μια αλλήθωρη κυβέρνηση

Της Λώρης Κέζα

Αυτό που έχει χαθεί είναι η έννοια της επικαιρότητας. Για να παραφράσουμε τον Ουμπέρτο Έκο, «Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ειδήσεις». Τι διαβάζουμε σε σχέση με τα οικονομικά μέτρα για το 2015 και τις αξιώσεις των δανειστών; Ιδού μια χαρακτηριστική φράση από ρεπορτάζ για το ασφαλιστικό: «δραματική αύξηση των ετών ασφάλισης από τα 15 στα 21,5 για την παροχή της κατώτατης σύνταξης». Σαν να έπεσε κάτι στο κεφάλι μας. Τι; Υπάρχουν ακόμη άτομα που παίρνουν σύνταξη δουλεύοντας 15 χρόνια; Προφανώς υπάρχουν άρα προφανώς δεν εφαρμόστηκαν ποτέ οι δεσμεύσεις.

Υπάρχει κι άλλη πληροφορία της κατηγορίας «μπαγιάτικη είδηση». Θα εφαρμοστεί, λένε, ενιαίο μισθολόγιο στους δημοσίους υπαλλήλους. Το διαβάζει κανείς και κοιτάει την πρώτη σελίδα με το ερώτημα: «βρε, μπας και πήρα την εφημερίδα από τα χαρτιά που έχουμε για προσάναμμα;». Κι όμως, η κυβέρνηση συζητά και φέτος, όπως και πέρσι και πρόπερσι, την εξίσωση των μισθών. Ξανά η ίδια έκπληξη, με τους διορισμένους στο υπουργείο Οικονομικών να παίρνουν πιο πολλά από τους υπόλοιπους, με αδιαφανή επιδόματα και άλλα τέτοια που συμπαρασύρουν στην κατάργηση τα απαραίτητα, όπως τα έξοδα εκτός έδρας για εκείνους που στα αλήθεια μετακινούνται για τις επαγγελματικές υποχρεώσεις τους.

Σε μια τέτοια περίσταση απαιτείται καίρια παρέμβαση, κάτι έξυπνο, ευφάνταστο, πρωτότυπο. Να αυξήσουμε τους φόρους. Αυτό είναι η λύση. Και δη τους φόρους στα άχρηστα, δηλαδή στα βιβλία και τις εφημερίδες. Είναι χαμηλός ο συντελεστής του φόρου προστιθέμενης αξίας, οπότε υπάρχει περιθώριο. Το πολύ πολύ να μειωθεί η κατανάλωση στα συγκεκριμένα προϊόντα. Μήπως όμως έχουν ανάγκη ενημέρωσης και μόρφωσης οι πολίτες της χώρας; Όχι. Να μην διαβάζουν. Να δουν τηλεόραση που είναι τσάμπα και αφορολόγητη.

Σε αυτήν την κυκλική διαδρομή των δημοσιονομικών υπάρχει μια σταθερά. Δεν γνωρίζει κανείς εάν τα έχουν αποτελέσματα τα εκάστοτε νέα μέτρα. Στην παρούσα φάση υπάρχει αβεβαιότητα για την είσπραξη του ΕΝΦΙΑ, αλλά και η αναμονή υπαγωγής οφειλών στη ρύθμιση των 100 δόσεων. Δεν είναι λίγοι όσοι αναβάλλουν την πληρωμή των τρεχουσών οφειλών τους στην εφορία αναμένοντας εξελίξεις.

Είναι προφανές ότι η Ελλάδα κάνει διαπραγματεύσεις έχοντας το ρόλο του γελοίου της ιστορίας. Ενας Αντώνης Σαμαράς διαρκώς απολογούμενος «μα, εγώ έχω πάρει μέτρα», ένας υπουργός Οικονομικών, ο εκάστοτε, διαρκώς επεξηγηματικός «μα, στον τουρισμό θα γίνει ζημιά αν αυξηθεί ο φι-πι-ά» και μια κυβέρνηση εντελώς αλλήθωρη, με το ένα μάτι κοιτάζει τους δανειστές, με το άλλο κοιτάζει τους ψηφοφόρους.

Πηγή

Γράμμα από τα βόρεια

 Μόλις έφτασα στην Θεσσαλονίκη μετά από μία μικρή περιοδεία για εκδηλώσεις και ομιλίες σε Ξάνθη, Καβάλα, Τρίκαλα και Βόλο.

Σταχυολογώ εντυπώσεις και γεγονότα:

1. Η δίωρη αναμονή μου μετά πριηγήσεως στο αεροδρόμιο Βενιζέλος (φτου!), το οποίο, παρεμπιπτόντως ήταν τελείως έρημο από επιβάτες και αεροπλάνα, έμοιαζε με μία βόλτα σε κάποιο μελλοντικό Μουσείο Καταναλλωτών. Άνθρωποι ίδιοι με πλέυμομπίλ, ντυμένοι με στολές, με φόρμες εργασίας, με κοστουμάκια, με συνολάκια ομοιόμορφα, με πουλοβεράκια, καλοβαλμένοι πίσω από γκισέδες και πάγκους, εμπρός από οθόνες και μηχανές και εμπορεύματα περνούσαν την ζωή τους κάνοντας κάποιες κινήσεις ή αναμένοντας πελάτες ή εξυπηρετώντας ήδη κάποιους οι οποίοι έπιναν και έτρωγαν μέσα από χάρτινες συσκευασίες κάποια τρόφιμα κακής προφανώς ποιότητος. Τελείως παράδοξη η εικόνα για όποιον έχει συνηθίσει να ζει στον ρεαλισμό της φύσης.Μία τρισδιάστατη πραγματικότητα άλλης, ξε-περασμένης εποχής της ανθρωπότητας πριν κατακτήσει την συνηδειτότητα και τον πολιτισμό.

Στα ράφια των βιβλιοπωλείων του αεροδρομίου και στην μοναδική βιβλιοθήκη με τίτλο “ελληνική λογοτεχνία” υπήρχαν μοναχά άρλεκιν “τούβλα” ως να είναι αυτό η λογοτεχνία. Κατάντια και παρακμή που δεν έχει πιο κάτω.

2. Στην Αλεξανδρούπολη όπου έφτασα ώρα μία το μεσημέρι ο 40χρονος περίπου ταξιτζής μου είπε ότι πήγε στο αεροδρόμιο για να πιάσει θέση ώστε να πάρει πελάτη (9ευρώ) από τις 10 το πρωί, κοιμήθηκε και ξανακοιμήθηκε μέσα στο ταξί μέχρι να έρθει η ώρα του αεροπλάνου, μου είπε και άλλα πολλά για την οικονομική δυσπραγία της περιοχής και του κλάδου, στο τέλος όμως κατέληξε λέγοντας “ας μας δίνει τουλάχιστον ο Θεός υγεία”. Δίχως δικά μου σχόλια.

3. Ξάνθη. Ωραία πόλη. Με την μυρωδιά της χοιρινής τσίκνας να την έχει πλέον κατακλύσει από άκρη σε άκρη, κυρίως πέριξ πανεπιστημίου και παλαιάς πόλης. Εξαιρετικά τα παιδιά στο βιβλιοπωλείο Δύο, με χαμόγελο και κριτική σκέψη, όντα πολιτικά και ενημερωμένα, όπως αρμόζει σε πολίτη και σε ασχολούμενο με το βιβλίο. Ωραίο μικρό βιβλιοπωλείο, κάναμε την εκδήλωσή μας παρουσία αρκετών ανθρώπων της πόλης που μας τίμησαν, γνώρισα και τον Σαμή που εργάζεται ακόμη μαχητικά και άνευ μισθού βεβαίως στην ΈΡΑ Κομοτηνής συμβάλλοντας μαζί με τους άλλους συναδέλφους του στο να κρατούν ζωντανή την φωνή της, γνώρισα και άλλους ωραίους ανθρώπους.

Το πρωί της επομένης από την παρουσίαση μέρας και προτού φύγω για Καβάλα είδα στην τηλεόραση του ξενοδοχείου ένα ντοκυμαντέρ που έδειχνε την ερημοποίηση της βόρειας Κίνας, περιοχή Μογγολίας, η οποία μέχρι πριν από 20 χρόνια ήταν καταπράσινη και εύφορη, οι άνθρωποί της μετανάστευαν από εκεί λόγω πλημμυρών και τώρα είναι απολύτως ερημοποιημένη, μία Σαχάρα που έχει ήδη φτάσει 70 χιλιόμετρα έξω από το Πεκίνο και με τις αμμοθύελλες απειλεί να κατακυριεύσει τα πάντα. Αιτία της δημιουργίας της και της ραγδαίας εξάπλωσής της; Φυσικά η εντατική καλλιέργεια με λιπάσματα, συνεχείς αρώσεις και μονοκαλλιέργειες.

3. Στην Καβάλα κάναμε μια ωραία εκδήλωση μετά από την εξαιρετική ερμηνεία του Βασίλη Βασιλάκη του Ηλιου με δόντια στο θέατρο και ευχαριστώ πολύ τον Θοδωρή Γκόνη και τους συνεργάτες του στο ΔΗΠΕΘΕ για την διοργάνωση και την φιλοξενία μου εκεί.

4. Στα Τρίκαλα είδα την ερημοποίηση του Θεσσαλικού κάμπου να βρίσκεται προ των πυλών, έτσι τουλάχιστον ένιωσα κοιτώντας από το τζάμι του λεωφορείου τις αχανείς οργωμένες εκτάσεις της μονοκαλλιέργειας βάμβακος. Το είπα κιόλας σε μία συνέντευξη στο τοπικό tv10 και ήρθε το βράδυ να μου το επιβεβαιώσει στο βιβλιοπωλείο Κηρήθρες, του εξαιρετικού Κώστα Κοτρώνη ένας άνθρωπος-αγρότης από την Λάρισα, ο οποίος με είχε δει το μεσημέρι στην τηλεόραση και μόλις άκουσε την εντύπωσή μου περί ερημοποίησης του κάμπου, λόγω του ότι και εκείνος την ίδια εντύπωση και αίσθηση έχει τα τελευταία χρόνια, κατά τα οποία, όπως μου είπε οι πομώνες δουλεύουν πλέον στα 350 μέτρα βάθος και φέρνουν πάνω θολό νερό.

5. Στον Βόλο γνώρισα τους ανθρώπους από τις συλλογικότητες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και μίλησα τελευταίος κλείνοντας την πρώτη μέρα των εργασιών της συνάντησης. Γνώρισα και εξαίρετους επιστήμονες όπως ο Νικήτας Μυλόπουλος, ο οποίος έκανε μία εξαιρετική εισήγηση επιστημονικής τεκμηρίωσης όλων όσων προσωπικά υποστηρίζω εκ διαίσθησης και εμπειρίας και χάρηκα πολύ που είδα επιστήμονες με πολιτική στάση και προτάσεις, των οποίων η παρουσία στην εκπαίδευση υποδηλώνει μια κάποια διαφορετική μελλοντικά στάση ζωής και προσέγγιση ανάπτυξης των σπουδαγμένων ανθρώπων.

Κάναμε επίσης και μία πολύ ωραία μεσημεριανή εκδήλωση στο βιβλιοπωλείο Χάρτα μαζί με τον αδερφό Θωμά Κοροβίνη, όπου και μας τίμησαν με την παρουσία τους πάρα πολλοί άνθρωποι, γεγονός που επιβεβαίωσε για ακόμη μία φορά την αίσθησή μου για την διαφγοερτική ενέργεια και αγάπη που εισπράττω λόγω της λογοτεχνίας και των άλλων κειμένων μου από τον κόσμο αυτής της πόλης.

Στη Θεσσαλονίκη αύριο Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου και ώρα 19.30 θα τα πούμε με όσους έρθουν στο αμφιθέατρο της ΕΤ3

Από το yiannismakridakis.gr/

Ενθάδε κείται…νούμερο!

του Άρη Σκιαδόπουλου

Εικόνα στα υπόγεια του μετρό. Σχεδόν ετοιμοθάνατη, μπαίνει να πεθάνει στη θαλπωρή, την παίρνουν χαμπάρι από τις κάμερες, η Ασφάλεια τρέχει,τη μαζεύει και την…αδειάζει, έξω από το μετρό, να πεθάνει εκεί. Να μην έχει καμιά ευθύνη το μετρό…

Μήτε ΕΚΑΒ έρχεται να μαζέψει την ετοιμοθάνατη. Ειδοποιείται μόνο η Αστυνομία για τα…περαιτέρω.

Πεθαίνει και θάβεται ως ένας αριθμός,συνήθως στό Τρίτο Νεκροταφείο.

Αυτή η αξιακή αρχή , από την αρχαιότητα, του σεβασμού των νεκρών, πάει πια κατά διαόλου…

Στο βωμό της τρόικας θυσιάζονται αξίες πατρογονικές και ποδοπατούνται παραδόσεις, βαθιά ριζωμένες στο ήθος αυτού τού λαού.

Στα νοσοκομεία νεκροί μένουν στα «αζήτητα», στους νεκροθαλάμους, γιατί οι συγγενείς τους δεν έχουν λεφτά να τους κηδέψουν. Καμιά φορά προωθούν τις σωρούς στα εργαστήρια Ανατομίας της Ιατρικής. Κι” αυτά, όμως, έχουν φρακάρει.

Τότε, ανατίθεται η ταφή του απόρου, έναντι χιλίων τριακοσίων ευρώ σε γραφείο τελετών. Ο νεκρός ενταφιάζεται ανώνυμα σε μια γωνιά του Τρίτου Νεκροταφείου, με έναν αριθμό…

Το τέλος του Πολιτισμού!

Σε μια χώρα που δίδαξε τον Πολιτισμό και την απόδοση τιμών στους νεκρούς της.

Η Ευρώπη ανταποδίδει όσα οφείλει σ” αυτόν τον τόπο με μια πολιτική αφανισμού του. Αυτά πιστεύει ο Προτεσταντισμός κι” αυτά επιβάλλει.

Την απόλυτη έκπτωση αυτής τής χώρας. Τον εξανδραποδισμό όσων την κατοικούν. Το ξερίζωμα τους, όχι μόνο το υπαρξιακό, αλλά και το ηθικό. Τον ευτελισμό κάθε αξίας.

Αυτοί οι Έλληνες πέρασαν δια πυρός και σιδήρου. Διασχίσανε, πρόσφυγες καταδιωκόμενοι, την Ανατολία, και τα πρώτα που είχανε τυλίξει σ” ένα μπόγο ήταν τα οστά των προγόνων τους και μια εικόνα τής Παναγιάς. Αυτά ήταν η αναφορά στην εθνική μνήμη.

Αυτή, την εθνική μνήμη, στοχεύουν. Αυτή θέλουν να διαγράψουμε από τη συνείδησή μας, για να γίνουμε τα εύκολα εργαλεία του νεοκαπιταλισμού. Κι” αφού μας φτάσουν στην απόλυτη ένδεια και στον ακραίο εξευτελισμό όσο ζούμε, θα μας ταπεινώσουν ακόμα και ως… νεκρούς. Να διαγράψουν ότι όσιο και ιερό κουβαλάμε στους αιώνες.

Αριθμοί, όσο ζούμε, κι ύστερα ταφάριθμοι… Είναι ο νέος όρος πάνω στον οποίο θα στήσουν τη διατριβή τους οι νέοι προτεστάντες.

Και μπροστά σ” αυτή την εξαθλίωση, σ” αυτή την απόλυτη απαξία ενός έθνους, μια ηγεσία ανίκανη άβουλη και ρίψασπις, εκλιπαρεί ακόμα τους «τροϊκανούς». Αντί να τους απαντήσει ότι αυτός ο λαός επιτέλους δικαιούται να επιλέξει τουλάχιστον την αξιοπρεπή του θυσία και να τους στείλει στο διάολο. Άλλωστε, αυτό μας δίδαξε η Ιστορία και οι νεκροί μας: Προτιμότερος ένας έντιμος θάνατος από μια ανάξια ζωή.

Κι” αυτή η εικόνα, να πετάμε τους νεκρούς μας μέσα σ” ένα κιβούρι από ροκανίδια και να σημειώνουμε τη θέση με έναν…αριθμό, είναι η χειρότερη ύβρις. Η Αντιγόνη για να τιμήσει το νεκρό της αδερφό, επέλεξε τη δική της εξόντωση. Αλλά να ζητήσεις από Βενιζέλο και Σαμαρά να σου πουν τι έχουν καταλάβει από την Αντιγόνη, πιθανόν και να τούς θυμίζει κάποια…ψιλικατζού!

Τουλάχιστον, αν έχουμε αρχ…δια, οφείλουμε να τους απαγορεύσουμε ν” ανεβάζουν την Αντιγόνη στα θέατρα τους. Γιατί, ο Σοφοκλής αναδεικνύει σε ύπατη αξία το σεβασμό ενός νεκρού, απέναντι στο φασισμό του Κρέοντα.

Αυτό είναι, αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα. Μια Αντιγόνη απέναντι στον φασισμό μιας ολόκληρης Ευρώπης, πού μετράει τα πάντα με κάτι σκατονομίσματα, αδιαφορώντας για την υπεραξία μιας χώρας, πού της δάνεισε τους περισσότερους επιστημονικούς της όρους, πού τους δίδαξε Δημοκρατία και Δικαιοσύνη και που τους επιτρέπει να τέρπονται και να διδάσκονται από ένα ισάξιο με τον Παρθενώνα πνευματικό μνημείο, παγκόσμιας εμβέλειας και ασύλληπτης (από λογιστάκους του..κώλου) υπεραξίας:Την αρχαία τραγωδία.

Από τον Ημεροδρόμο

Σκέψεις μετά την απεργία

γράφει ο Μανώλης Κουφάκης*

Την Πέμπτη που μας πέρασε είχαμε απεργία. Άλλη μια απεργία. Όπως την είδε ο καθένας. Πρέπει ωστόσο να παραδεχτούμε ότι πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια στο θέμα αυτό. Σήμερα η απεργία για πολλούς φαντάζει σαν ένα είδος αυτοχειρίας! Είναι πάρα πολύ μεγάλος ο αριθμός αυτών που εξαρτώνται από το ημερομίσθιο· που αν απεργήσεις σου κόβουν το διπλό λόγω των ασφαλιστικών εισφορών. Είναι ακόμα, πολύ μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων -νέων κυρίως- που έχουν αυτές τις “μοντέρνες” και εύθραυστες μορφές απασχόλησης όπως ενοικιαζόμενοι, διμηνίτες, ενταγμένοι σε κοινωνικά και κοινοτικά προγράμματα εθισμού στην εξαθλίωση κ.ά.. Αυτοί είναι τελείως αναλώσιμοι. Είναι το όνειρο του κ. Σημίτη που ήθελε τον Έλληνα όχι απασχολούμενο αλλά απασχολήσιμο! Αλλά ακόμα και για τους έχοντες κάποια σταθερότερη σχέση εργασίας, η θέση τους γίνεται όλο και περισσότερο επισφαλής σε περίπτωση απεργίας, αφού η Κυβέρνηση άφησε χωρίς φραγμούς τους εργοδότες και κάθε τόσο διεγείρει τα “ανθρωπιστικά” τους αισθήματα κηρύσσοντας τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές.
Όλα αυτά, πιστεύω, είναι εμπόδια στο να οργανωθεί μια πετυχημένη απεργία.
Τι θα μπορούσε να γίνει;
Να πω τη γνώμη μου πάλι με ερώτηση!
Πώς πιστεύεται ότι θα έβλεπε η Κυβέρνηση μια μαχητική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα Χανιά (αλλά και σε όλες τις πόλεις της χώρας) 5, 10 ή 20 και άνω χιλιάδων ανθρώπων, στις 5 ή 7 η ώρα το απόγευμα και μάλιστα ημέρα που να είναι κλειστά τα μαγαζιά, ώστε να μπορούν να έρθουν όλοι;
Και θα έρθουν όλοι! Γιατί τι θυσία θα τους ζητήσει η οργανωτική επιτροπή; Την παρουσία τους και μόνο. Η επιτροπή θα αναλάβει να “προπαγανδίσει” σωστά και πλατειά τη συγκέντρωση και θα είναι εύκολο γι’ αυτήν. Η επιτροπή θα αναλάβει να μεταφέρει τον κόσμο απ’ όλα τα σημεία του Νομού και βέβαια οι ομιλητές της συγκέντρωσης θα αναλάβουν να ενημερώσουν, να καθοδηγήσουν και να ανεβάσουν το αγωνιστικό φρόνημα των συγκεντρωμένων.
Άποψή μου είναι ότι η απεργία θα πρέπει να χρησιμοποιείται σαν το τελικό και ίσως τελειωτικό χτύπημα του στόχου των αγωνιζόμενων, όταν -χρησιμοποιώντας προηγουμένως άλλα μέσα, όπως π.χ. το προτεινόμενο- θα έχει φανεί ότι επίκειται η επίτευξη του επιδιωκόμενου αποτελέσματος.
Δεν ξέρω τι θα πουν οι συνδικαλιστές για την πρότασή μου. Αυτό όμως που ξέρω πολύ καλά είναι το πόσο ταρακούνησε και φόβισε την Κυβέρνηση το κίνημα των “Αγανακτισμένων”. Σε βαθμό τέτοιο που δε λογάριασε ούτε πολιτικό κόστος, ούτε εντυπώσεις προς το εξωτερικό, ούτε τίποτε άλλο, παρά με πρωτοφανή αγριότητα, ματ και δακρυγόνα τελικά το κατέπνιξε. Στην Ισπανία όμως όπου, είτε η Κυβέρνηση δεν είχε τόσο καλά ανακλαστικά όσο η δική μας ή οι “Αγανακτισμένοι” ήταν ανθεκτικότεροι από εμάς ή και τα δύο μαζί, σήμερα έχουν μετεξελιχθεί σε κόμμα, το Podemos, που σημαίνει ‘Μπορούμε”. Στις εκλογές του Μαΐου 2014, με ζωή μόλις 4 μηνών, έλαβε το 8% των ψήφων και σήμερα σαρώνει στις δημοσκοπήσεις.
*δρ. μηχανικός,
τ. Δ/ντής ΔΕΔΔΗΕ


Πηγή

 

«Ενώ εσύ μου φώναζες…» ένα κείμενο γροθιά για όλους τους γονείς!

Πολλές φορές σαν γονείς, ξεχνάμε ότι έχουμε απέναντί μας ένα παιδί που το μόνο που θέλει είναι αγάπη από εμάς. Τα οικονομικά προβλήματα, τα νεύρα της δουλειάς και το άγχος της επιβίωσης μας κάνει να ξεχνάμε το πιο σημαντικό πράγμα στο κόσμο.

Ποιο είναι αυτό; Ο τρόπος μας και η συμπεριφορά μας απέναντι στο παιδί μας. Διαβάστε το συγκλονιστικό κείμενο της Κατερίνας Μάλλιου.

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να σε φοβάμαι…

Ενώ εσύ μου φώναζες, τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να μην τολμάω, να μη δοκιμάζω, να μην προσπαθώ να ανακαλύπτω, να μην παίρνω πρωτοβουλίες, για να μη θυμώνεις…

Ενώ εσύ μου φώναζες, με έκανες να νιώθω ασήμαντος και αδύναμος…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου έδειχνες ότι δεν μπορούσα να σε εμπιστεύομαι…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν μπορούσα να σου μιλήσω αν είχα κάποιο πρόβλημα ή κάποιος μου έκανε κακό, γιατί φοβόμουν πώς θα αντιδρούσες…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι όταν αγαπάμε κάποιον, έχουμε δικαίωμα να του φερόμαστε άσχημα…

Ενώ εσύ μου φώναζες, η φωνή σου δεν με άφηνε να σκεφτώ τα λόγια σου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, ίδρωνα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, το στομάχι και τα αυτιά μου πονούσαν…

Ενώ εσύ μου φώναζες, θύμωνα που δεν νοιαζόσουν για αυτά που ήθελα να σου πω…

Ενώ εσύ μου φώναζες, αναρωτιόμουν που πήγε ο μπαμπάς μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να φωνάζω κι εγώ…

Ενώ εσύ μου φώναζες, ήμουν μόνος μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, σκεφτόμουν ότι δεν μ” αγαπάς πια…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι επιτρέπεται να φέρομαι άσχημα σε κάποιον πιο αδύναμο από μένα…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες πώς να φερθώ στα παιδιά μου όταν μεγαλώσω…

Ενώ εσύ μου φώναζες, δεν φανταζόσουν τον αγώνα που πρέπει να δώσω τώρα που μεγάλωσα, για να μη γίνω σαν εσένα…

πηγή: Μικροί μεγάλοι

Πάλι καλά, που δεν ζήτησαν γυναίκες και παιδιά.

Του Στέλιου Κούλογλου

Ούτε το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι δεν μπορεί να περιγράψει την κατάσταση. Με μια σειρά παιδαριώδη, εγκληματικά λάθη από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση μετέτρεψε την τρόικα σε απόλυτη ρυθμιστή του ελληνικού πολιτικού παιχνιδιού. Στις συζητήσεις την προηγούμενη εβδομάδα στο Παρίσι, οι δανειστές προσήλθαν μετά από παρακάλια και γνώριζαν πολύ καλά ότι κρατούσαν την τύχη της κυβέρνησης στα χέρια τους. Οι αποικιοκρατικού τύπου παρατηρήσεις τους ήταν του τύπου «έτσι γουστάρουμε» ενώ δεν άργησαν να κάνουν την κίνηση ματ: «αν δεν κάνετε όλα όσα ζητάμε», είπαν στην ελληνική αντιπροσωπεία, «το υπάρχον μνημόνιο θα παραταθεί για 6 μήνες».

Το success story, η έξοδος από το μνημόνιο, η προληπτική γραμμή χρηματοδότησης και όλη η κυβερνητική αφήγηση θα κατέρρεαν αυτομάτως. Οι Χαρδούβελης και σία γύρισαν στην Αθήνα, όπου οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος δεν χρειάστηκε να σκεφτούν πολύ: αφού πρόκειται για την παραμονή τους στην εξουσία, θα πάρουν και εκείνα τα μέτρα για τα οποία μέχρι τώρα δίσταζαν, μόνο και μόνο επειδή είναι τόσο επαχθή που θα μετατρέψουν την κυβέρνηση από αντιδημοφιλή σε μισητή.

Την άτακτη υποχώρηση ανέλαβε να ανακοινώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός με ένα σουρεαλιστικό, ψυχολογικού τύπου άρθρο με τον τίτλο: «Το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν χαράξει».Tα πιστεύει άραγε ο ίδιος; Του τα λένε οι σύμβουλοι στο Μαξίμου για να του δώσουν θάρρος μέσα στην μαύρη μαυρίλα; Θέλει ο ποιητής να αποφύγει να αναφερθεί στις νέες περικοπές μισθών και τις μειώσεις στις συντάξεις που αποδέχθηκε, στην αύξηση του ΦΠΑ ή στο ΔΝΤ που θα συμμετέχει περήφανο και στην νέα συμφωνία; To βέβαιο είναι ότι στα παγκόσμια χρονικά πρωθυπουργικής αρθρογραφίας δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο  στο οποίο πολιτικός να εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο και με αυτό το περιεχόμενο: να παραδέχεται δηλαδή ότι, αντί να προοδεύει όπως μέχρι τώρα διαλαλούσε, η χώρα βρίσκεται σήμερα στο πιο πυκνό σκοτάδι!

Την συνέχεια την ξέρουμε, αφού πρόκειται για επανάληψη του έργου που επαναλαμβάνεται μονότονα από το 2010: για να... σωθεί η χώρα θα πρέπει οι βουλευτές των κυβερνώντων κομμάτων να ψηφίσουν και αυτά τα μέτρα, όπως ψήφισαν μέχρι τώρα τα διαδοχικά μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, πολυνομοσχέδια και άλλα νομοθετικά τερατουργήματα που έφεραν την χώρα «στο πιο πυκνό σκοτάδι».

Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι η τρόικα θα αρκεστεί στις νέες και πολύ γενναίες παραχωρήσεις της ελληνικής πλευράς και θα αποδεχθεί τις νέες προτάσεις που έστειλε χθες η κυβέρνηση. Αν δηλαδή οι δανειστές απλώς εκμεταλλεύτηκαν τα παιδαριώδη λάθη των αδίστακτων ερασιτεχνών που μας κυβερνούν για να αποσπάσουν περισσότερα νεοφιλελεύθερα μέτρα ή δεν θέλουν σε καμιά περίπτωση συμφωνία, παρά μόνο αφού ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με την προεδρική εκλογή. Αν έχουν αποφασίσει να μην εκταμιεύσουν σε καμιά περίπτωση την δόση των 7 δις, ώστε τον Μάρτιο να μπορούν να εκβιάζουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή, πριν ξεκινήσουν καν οι διαπραγματεύσεις που ζητάει ο Τσίπρας για το χρέος. Να του στήσουν  αμέσως μια κρίση, όπως την ελληνοτουρκική με τα Ίμια το 1996, αλλά οικονομική αυτή τη φορά.

Ο κ. Σαμαράς έχει πάντως σίγουρη την συμφωνία γιατί στο άρθρο του ψέγει την αξιωματική αντιπολίτευση επειδή... είχε προβλέψει την αποτυχία των «διαπραγματεύσεων», τις οποίες περιέργως θεωρεί τελειωμένες: «πόνταραν – γράφει - στο "ναυάγιο" της προσπάθειας για ολοκλήρωση του προγράμματος και διαψεύστηκαν επίσης»!

Αν πάντως δεν είναι το γνωστό θέατρο των πιέσεων και δήθεν διαπραγματεύσεων όπου στο τέλος υποχωρεί η ελληνική κυβέρνηση, η τρόικα θα δυσκολευθεί να αποφύγει την συμφωνία. Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν αποφασίσει να δώσουν τα πάντα. Ευτυχώς που οι δανειστές δεν ζήτησαν τις γυναίκες και τα παιδιά. Ακόμη.

Από το tvxs.gr

Ποιοί θέλουν πραγματικά τις εκλογές;

Γράφει ο Ηλίας Καραβόλιας
Η τρόικα μαθαίνουμε οτι είναι ανένδοτη στο Παρίσι.Ειδικά ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ θέτει συνεχώς ζητήματα.Λογικό είναι οτι Σαμαράς και Βενιζέλος προφανώς θα εξετάσουν πιθανές οδούς διαφυγής απο το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Στα ΜΜΕ αφήνεται να εννοηθεί εδώ και καιρό οτι η τρόικα θέλει παραμονή αυτής της κυβέρνησης, δηλαδή «πολιτική σταθερότητα«.

Είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα; Μήπως οι δανειστές βλέπουν αλλαγή σκηνικού και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο; Μήπως βλέπουν αστάθεια τώρα, και επιδιώκουν εσκεμμένα τις εκλογές ώστε να προκύψει πολιτική σταθερότητα απο μια νέα κυβέρνηση μακράς πνοής (πιθανώς ευρύτερης συνεργασίας ή κοινωνικής πλειοψηφίας, λόγω Συριζα) ώστε να διαπραγματευτούν τα μακροχρόνια θέματα με αυτήν;

Οι αγορές πχ γνωρίζουν πλέον οτι οι κοινωνικοί συσχετισμοί δεν απεικονίζονται στο υφιστάμενο κοινοβουλευτικό σώμα.Δεν είναι καθόλου τυχαία η συνάντηση των Σταθάκη, Μηλιού απο fund managers στο City του Λονδίνου.Οι διαχειριστές κεφαλαίων που βλέπουν Ελλάδα, ξέρουν καλά οτι το κόμμα του Συριζα έχει πρωτοκαθεδρία.Και φυσικά θέλουν να ενημερωθούν σχετικά με τις προθέσεις του για το ζήτημα του χρέους, κυρίως. Διότι για τις αγορές είναι μάλλον αυτονόητο ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο!Ουσιαστικά δηλαδή συμφωνούν με τον Συριζα. Γνωρίζουν οτι χωρίς γενναίο διακανονισμό (μακροχρόνια επιμήκυνση) ή μια μερική διαγραφή τουλάχιστον, το δημόσιο χρέος θα βαραίνει μόνιμα την ελληνική οικονομία.Ξέρουν ότι χωρίς ένα moratorium στις αποπληρωμές των τόκων, δεν μπορεί να «περισσέψει» χρήμα για δημόσιες δαπάνες, άρα για αύξηση απασχόλησης και ΑΕΠ. Ξέρουν οτι αν μονίμως κυνηγάμε πρωτογενή πλεονάσματα και αυτά γεννιούνται απο αφαίμαξη του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, θα μειώνεται συνεχώς η αγοραστική δύναμη, θα πέφτει η ζήτηση και θα συρρικνώνεται το ΑΕΠ.

Ξέρουν οτι η υψηλή φορολογία, η έλλειψη αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών (μειωμένη ζήτηση) και οι κλειστές στρόφιγγες απο τις τράπεζες,απωθούν τα ιδιωτικά επενδυτικά σχέδια και τα κάνουν μή βιώσιμα.Εμείς στην Ελλάδα, θέλουμε να βλέπουμε οτι πάντα οι «κερδοσκόποι» θέλουν να μας απαξιώνουν για να τα πάρουν όλα φθηνά! Πόσο συμφέρει όμως τις αγορές,μια ευρωπαική οικονομία να βουλιάζει συνεχώς στην ύφεση και να μην ανακάμπτει η αγοραστική δύναμη των πολιτών της;

Όλα τα παραπάνω, δεν μπορεί να μην τα γνωρίζει η τρόικα! Τα ξέρουν καλά και στο Βερολίνο και στο επιτελείο της Λαγκάρντ στο ΔΝΤ. Η απορία λοιπόν είναι εύλογη: γιατί επιμένουν στην ίδια συνταγή; Γιατί δεν αλλάζουν την αντιπαραγωγική πολιτική λιτότητας; Η απάντηση μοιάζει για κάποιους απλή: ότι οι δανειστές φοβούνται μήπως η Ελλάδα ξαναγυρίσει στα ελλείμματα και στις σπατάλες. Και όμως δεν είναι τοσο απλά τα πράγματα.

Μέρκελ και Σόιμπλε βλέπουν πώς ανεβαίνει το κίνημα των Podemos στην Ισπανία, η ακροδεξιά της Λεπέν στην Γαλλία.Βλέπουν οτι ο Ρέντσι στην Ιταλία δεν επιβάλλει τόσο εύκολα αντιλαικά μέτρα λιτότητας. Και φυσικά βλέπουν οτι δεν την …γλυτώνουν απο τον Συριζα στην Ελλάδα.Και οταν δεν μπορείς να αποφύγεις την πραγματικότητα, τότε συμβιβάζεσαι με αυτήν.Πιθανολογώ λοιπόν οτι μέρος αυτού του συμβιβασμού με την πραγματικότητα, αποτελεί και η εσκεμμένη αδιαλλαξία στις συνομιλίες τρόικας-κυβέρνησης στο Παρίσι.
Μας ζητάνε ακραία μέτρα, παράλογα και αντιλαικά, προφανώς για να παίξουν με τα όρια πολιτικής επιβίωσης του υφιστάμενου κυβερνητικού σχήματος.Δεν τους κοστίζει τίποτα να το παίζουν σκληροί με αυτή την κυβέρνηση ώστε έτσι να προετοιμαστεί για πιο ορθολογικά αιτήματα η… επόμενη κυβέρνηση! Άλλωστε ξέρουν οτι ζυγώνει η εκλογή Προέδρου και φυσικά γνωρίζουν οτι είναι δύσκολο να βρεθούν οι 180.
Πολλές φορές, το παιχνίδι δεν είναι όπως φαίνεται. Οι δανειστές δεν έχουν όφελος να τα σπάσουν με μια πχ. αυτοδύναμη κυβέρνηση Τσίπρα. Φυσικά δεν θα κάνουν «πολύ πίσω» στις διαπραγματεύσεις.Πότε όμως; Τότε! Όταν αναγκαστικά καθήσουν στο τραπέζι με τους αριστερούς υπουργούς του Συριζα! Και προκειμένου να τους μειώσουν τον πήχυ των προσδοκιών, επιδεικνύουν ανυποχώρητη ισχύ και αδιαλλαξία στους σημερινούς υπουργούς αφού ξέρουν οτι αυτοί δεν έχουν άλλα περιθώρια να «περάσουν» νέα μέτρα.
Θυμηθείτε πόσο πίεσαν τον Μπερλουσκόνι και πόσο τα «βρίσκουν» με τον Ρέντσι σήμερα. Καθόλου παράξενο δεν θα μου φανεί να κάνουν το ίδιο με τον Ραχόι στην Ισπανία( να τον πιέσουν μήπως και «φοβίσουν» τους Podemos). Φέρνοντας το αναπόφευκτο πιο κοντά, μειώνουν τον πολιτικό χρόνο δραστικά για τον Συριζα ώστε να εκλογικεύσει τις απαιτήσεις του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αύριο.Κάποια πράγματα, επαναλαμβάνω, δεν είναι όπως φαίνονται πάντα…

Από το rizopoulospost.com/