Φασισμός über alles

Τακτική φασιστοειδών αισχίστου του είδους. Πρώτα σε απειλούν με όπλο την ίδια την τρομοκρατία. Κάνουν τα σόου τους με κουκολοφόρους, με γκαζάκια, με καλάσνικοφ και με ό,τι άλλο χολιγουντιανό τέχνασμα χαμηλού κόστους παραγωγής για να σου δείξουν ότι χωρίς το σταθερό πολιτικό τους σύστημα θα φοβάσαι να βγεις από το σπίτι σου.

Όταν βλέπουν ότι η καθαυτή κατευθυνόμενη τρομοκρατία δεν «πιάνει» και ότι το άγχος σου είναι που θα βρεις 10 ευρώ για να αγοράσεις τροφή και όχι αν κάψουν ακόμα μια τράπεζα τα μισθωμένα τσιράκια τους, βγάζουν στο δρόμο το μεγαλύτερο όπλο πολέμου: Την ίδια την Δημοκρατία.

Το όπλο Δημοκρατία άρχισε να το γεμίζει με απειλές ο ίδιος δημοκρατικά ψηφισμένος πρωθυπουργός σου που από το βήμα της Βουλής. Χαρακτήρισε «παράνομους» όσους βουλευτές δεν ψηφίσουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θυμήθηκε το Σύνταγμα και την ίδια την Δημοκρατία και κόλλησε την κάνη στον κρόταφο των βουλευτών. Ή θα ψηφίσετε για Δημοκρατία ή είστε αντίθετοι με το ελληνικό σύνταγμα δηλαδή με την ίδια την Δημοκρατία. Θα είναι αντιδημοκρατικοί οι βουλευτές που εκπροσωπούν τον λαό με δημοκρατική ψήφο αλλά δεν είναι φασίστας ο κυβερνήτης της χώρας που τους χαρακτηρίζει, ούτε λίγο ούτε πολύ, αντιδημοκράτες γιατί δεν τον προσκυνούν. 

Επειδή όμως έχεις κατά βάθος χεσμένο τον θεσμό του προέδρου της Δημοκρατίας την στιγμή που δεν βγαίνεις να πληρώσεις φόρους και λογαριασμούς, τότε το σύστημα βγάζει στον δρόμο το τανκ από την εταίρα (όνομα και πράγμα) Ενωμένη Ευρώπη.Ο Γιούνκερ χτυπάει κατά μέτωπο τους Έλληνες λέγοντάς τους ότι αν φθάσει η κατάσταση σε εθνικές εκλογές τότε θα ψηφίσεις λανθασμένα αν δεν ψηφίσεις τον εκλεκτό της Ε.Ε. «Πιστεύω ότι οι Έλληνες , οι οποίοι περνούν πολύ δύσκολες στιγμές, γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη ένα λανθασμένο εκλογικό αποτέλεσμα».ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟ. Σου λέει ο φασιστάκος ότι η λαϊκή εντολή είναι λανθασμένη. Σου λέει ο χιτλερίσκος μπροστά στα μούτρα σου ότι είσαι λάθος και θα το πληρώσεις αν δεν κάνεις τα γούστα των Τραπεζών και των Δανειστών.

Πραγματικά θα θέλαμε τον φανατικό υποστηρικτή του Γιούνκερ για την προεδρία της Κομισιόν, Τσίπρα, να δώσει μια απάντηση σε αυτό που είπε ο εκλεκτός και φίλος του. Συμφωνεί ότι η αν ελληνική πλειοψηφία τον ψηφίσει για πρωθυπουργό θα είναι μια λανθασμένη για την Ε.Ε επιλογή; Τι θα κάνει ο Αλέξης της Ευρώπης των Λαών (και όχι των Εθνών) που θα πρέπει ως λάθος δημοκρατικό να συζητήσει με τον σωστά δημοκρατικά ψηφισμένο Γιούνκερ; Πώς η δημοκρατία για την Κομισιόν είναι σωστή, κύριε Τσίπρα, και η δημοκρατία για μια χώρα είναι λάθος; Πρέπει να απαντήσει διότι για την δημοκρατική εκλογή του Γιούνκερ που αποκαλεί την Δημοκρατία ως λάθος, εσύ ο ευρωπαϊστής «αριστερός» έσκιζες τα σώβρακά σου επί δύο μήνες. 

Το κανόνι της Δημοκρατίας όμως δεν το χειρίζεται ο λαός, ούτε η ίδια η Ελλάδα. Το κρατάνε οι εταίροι δανειστές που θα αποφασίσουν δημοκρατικά στα δικά τους κατευθυνόμενα κοινοβούλια για το αν θα έχεις την Τρόικα για τουλάχιστον ακόμη δύο μήνες στο σβέρκο σου. Το τι θα πάθεις εσύ αύριο δεν θα το αποφασίσεις ο ίδιος, δημοκρατούμενε δημοκράτη Έλληνα. Θα το αποφασίσουν οι άλλοι με εντολή άλλων για σένα. Εσύ έχεις την ψευδαίσθηση ότι θα τους τιμωρήσεις με την ψήφο, ότι θα αποτινάξεις τον ζυγό μια Κυριακή που θα σε στήσουν στην κάλπη αλλά ό,τι και να ψηφίσεις δημοκρατικά, ακόμα κι αν βγάλεις το «λανθασμένο αποτέλεσμα» (κατά τον Γιούνκερ), εφόσον ψηφίσουν τα υπόλοιπα 27 ευρωπαϊκά κοινοβούλια ότι πρέπει να είσαι υπό επιτήρηση για πάντα, δημοκρατικά θα είσαι δημοκρατόπληκτος. 

Τώρα πια με αυτά που λένε είναι ηλίου φαεινότερο ότι ελληνικέ λαέ, λανθασμένε ή αλάνθαστε, σε έχουν κυριολεκτικά χεσμένο. Την μπανανόφλουδα την πάτησες από την ώρα και την στιγμή που με το δόλωμα της Ευρωπαϊκής ψευδοδημοκρατίας, της ειρήνης επί των λαών, επί της κοινής πορείας με τους Ευρωπαίους και της κοινής πολιτικής για ισχυρή Ευρώπη δεν μέτρησες τα κουκιά της Ελλάδας. Νόμισες ότι επειδή είσαι σταυροδρόμι τριών ηπείρων, ότι έχεις μαγκιά ελληνική και ιστορία που άλλοι έγραψαν (και όχι εσύ) θα έχεις και το δικαίωμα να είσαι ελεύθερος. Τα κουκιά κατευθύνονται και μετρούνται επί των 28 κρατών μελών μιας μεγάλης αυτοκρατορίας με το όνομα Ενωμένη Ευρώπη (4ο Ράιχ).

Ξέρεις τι χώρο πιάνεις σε όλο αυτό τον χάρτη που μεθοδικά εξαπλώθηκε και εσύ υποστήριξες και υποστηρίζεις; Μία τελεία. Τόσο μικρή και ακίνδυνη που ο εκλεγμένος πρόεδρός της την αποκαλεί «ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ». Τόσο μικρή και αμελητέα που δεν θα είναι τίποτε γι’ αυτούς μπροστά στο ευρωπαϊκό πλειοψηφικό ΣΩΣΤΟ να σε σβήσουν με το σφουγγάρι της ίδιας της «δημοκρατίας» τους.- 

Γιάννης Λαζάρου

Δεν συσπειρώνει 180 ψήφους βουλευτών η υποψηφιότητα Δήμα.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Αποκλείεται, όπως όλα δείχνουν αυτή τη στιγμή, ο Σταύρος Δήμας να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η επιλογή του ως υποψηφίου εκ μέρους του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά το μόνο που πέτυχε είναι να ικανοποιήσει την καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ. Δεν είχε καμιά ευρύτερη απήχηση - και δεν μπορούσε άλλωστε να έχει. Ενας τόσο στενά κομματικός υποψήφιος της Δεξιάς είναι αντικειμενικά αδύνατον να

ασκήσει επιρροή πέραν των οπαδών της ΝΔ. Γνωρίζουμε φυσικά ότι το πρόσωπο δεν παίζει κανέναν ρόλο. Η προσέλκυση των ψηφοφόρων βουλευτών πάντα γίνεται σε εντελώς άλλη βάση, ανεξάρτητη από το πρόσωπο και την πολιτική αυτοτελή επιρροή του. Εν πάση περιπτώσει, αν όντως ο πρωθυπουργός κρατήσει και στις τρεις ψηφοφορίες υποψήφιο τον Στ. Δήμα, όπως επαναλαμβάνει συνεχώς παρόλο που ελάχιστοι Ελληνες τον πιστεύουν, τότε οι εκλογές είναι βέβαιες - οι βουλευτικές εκλογές!

Αν όμως γίνουν πρόωρες βουλευτικές εκλογές στις αρχές Φεβρουαρίου, δεν είναι μόνο η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σίγουρη. Είναι σίγουρη και η πολιτική καρατόμηση τόσο του Αντώνη Σαμαρά όσο και του Βαγγέλη Βενιζέλου, οι οποίοι οπωσδήποτε θα απομακρυνθούν από την ηγεσία των κομμάτων τους, λόγω εσωτερικών αντιδράσεων. Ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αυτό φυσικά το έχουν αντιληφθεί. Αν ηττηθούν σε εκλογές, ο πολιτικός αποκεφαλισμός τους είναι αναπότρεπτος. Λογικό είναι να περιμένει κανείς ότι θα αντισταθούν με νύχια και με δόντια - και η αλλαγή υποψηφίου στην τρίτη ψηφοφορία είναι το ελάχιστο που μπορεί να περιμένει κανείς, μαζί με πολλά άλλα, πολύ πιο ανησυχητικά και αποτελεσματικά.

Μας έχει κάνει εντύπωση η αλλαγή στάσης ορισμένων βουλευτών που κατά την προσωπική μας άποψη επηρεάζονται από κάθε λογής κέντρα ισχύος, οι οποίοι ξαφνικά εμφανίζουν απορριπτικές τάσεις και δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν τον κυβερνητικό υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Αυτό σημαίνει είτε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη κάποιο σατανικό σχέδιο εκλογής κυβερνητικού Προέδρου και στο πλαίσιο του σχεδίου αυτού «ξεπλένονται» πολιτικά στις δύο πρώτες ψηφοφορίες οι άνθρωποι αυτοί για να υπερψηφίσουν στην κρίσιμη τρίτη ψηφοφορία της Δευτέρας 29ης Δεκεμβρίου, είτε ότι έχουν αποστασιοποιηθεί από την κυβέρνηση τα κέντρα ισχύος που βρίσκονται πίσω τους. Κλίνουμε προς τη δεύτερη εκδοχή, αλλά θα δούμε τι θα δείξουν τα γεγονότα. Ετσι κι αλλιώς οι δύο πρώτες ψηφοφορίες είναι της «πλάκας».

Δεν μπορεί να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού απαιτούνται 200 ψήφοι και στις δύο ψηφοφορίες. Προθέρμανση για την τρίτη ψηφοφορία είναι οι δύο πρώτες, αλλά στην προθέρμανση αυτή θα «καούν» για πάντα καμιά δεκαριά - δεκαπενταριά τουλάχιστον βουλευτές, οι οποίοι θα εξαφανιστούν από την πολιτική ζωή του τόπου. Αξίζει πάντως να θυμίσουμε ποια είναι η σημερινή κοινοβουλευτική δύναμη του κάθε κόμματος, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις διαφέρει αισθητά από τους βουλευτές που εξέλεξε το κάθε κόμμα στις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Η ΝΔ έχει 127 βουλευτές και το ΠΑΣΟΚ 28, άρα σύνολο 155. Περνώντας στο στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 71 βουλευτές και το ΚΚΕ 12, ακριβώς όσους και εξέλεξαν πριν από δυόμισι χρόνια. Στη ΔΗΜΑΡ έχουν απομείνει όμως μόνο 10 βουλευτές από τους 17 που εξέλεξε, ενώ στους ΑΝΕΛ έχουν μείνει μόνο 12 από τους 20 που είχαν βγάλει. Η Χρυσή Αυγή είχε βγάλει 18 και της έχουν μείνει 16.

Εν συνόλω αυτή τη στιγμή υπάρχουν στο Κοινοβούλιο 24 βουλευτές, οι οποίοι έχουν ανεξαρτητοποιηθεί από τα κόμματα με τα οποία εξελέγησαν. Εδώ πρέπει να κάνουμε μια σημαντική επισήμανση. Από αυτούς τους 24, μόνο οι 7 προέρχονται από τον κυβερνητικό συνασπισμό - 2 από τη ΝΔ και 5 από το ΠΑΣΟΚ. Οι υπόλοιποι 17 προέρχονται από τη μείωση της κοινοβουλευτικής δύναμης κομμάτων της σημερινής αντιπολίτευσης - 8 από τους ΑΝΕΛ, 7 από τη ΔΗΜΑΡ και 2 από τη ΧΑ. Από τους 162 (129 ΝΔ και 33 ΠΑΣΟΚ) βουλευτές που είχαν βγάλει τον Ιούνιο του 2012 τα δύο κυβερνητικά κόμματα έχασαν 7 βουλευτές - ποσοστό 4,3%. Από τους 138 βουλευτές που είχαν βγάλει όλα τα κόμματα της πάσης ιδεολογικής φύσεως αντιπολίτευσης έχασαν 17 βουλευτές - ποσοστό 12,3%.

Αντί δηλαδή να διαλύεται η κοινοβουλευτική δύναμη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ λόγω της μνημονιακής πολιτικής που ασκεί η κυβέρνησή τους, διαλύεται... τρεις φορές γρηγορότερα (!) η βουλευτική δύναμη της αντιπολίτευσης. Την ώρα που οι ψηφοφόροι έχουν εγκαταλείψει κατά εκατοντάδες χιλιάδες άτομα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, βουλευτές της αντιπολίτευσης τρέχουν να... προσκολληθούν στην κυβέρνηση με τον έναν ή τον άλλο τρόπο! Απίστευτο! Ενδεικτικό ταυτόχρονα της βαθύτατης κρίσης του βουλευτικού θεσμού και του χάσματος που χωρίζει τους βουλευτές από τον λαό.

Πηγή:  ethnos.gr

Κρούγκμαν: Ο Έλληνες έφτασαν στα όριά τους

Η πραγματικά καταστροφικές συνέπειες της ελληνικής κρίσης «ήταν ο τρόπος που στρέβλωσε τις οικονομικές πολιτικές, από τη στιγμή που σοβαροί, υποτίθεται, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έβγαλαν λανθασμένα διδάγματα» αναφέρει σε άρθρο του ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. Επιμένει ότι οι περικοπές και η λιτότητα είναι «πραγματικά κακή ιδέα».

«Η ελληνική κρίση ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια και οι παρενέργειές της συνεχίζουν να

προκαλούν τεράστιο κακό στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο», υποστηρίζει ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς, σημειώνοντας ότι «δεν μιλάει για τις παρενέργειες τις οποίες έχει ενδεχομένως κάποιος στο μυαλό του, όπως τις επιπτώσεις από την ελληνική ύφεση ανάλογες της Μεγάλης Ύφεσης ή τη μετάδοση της κρίσης σε άλλες υπερχρεωμένες χώρες, καθώς οι πραγματικά καταστροφικές συνέπειες της ελληνικής κρίσης ήταν ο τρόπος που στρέβλωσε τις οικονομικές πολιτικές, από τη στιγμή που σοβαροί, υποτίθεται, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έβγαλαν λανθασμένα διδάγματα».

Τώρα, όπως τονίζει, «η Ελλάδα βρίσκεται εκ νέου σε κρίση και δεν είναι σίγουρο εάν θα εξαχθούν σήμερα τα σωστά συμπεράσματα, καθώς η πρώτη ελληνική κρίση είχε οδηγήσει στην αλλαγή της οικονομικής θεωρίας, με την καταδίκη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, ακόμη και όταν το δανειακό κόστος βρίσκονταν σε ιστορικό χαμηλό, και την περικοπή των κρατικών δαπανών, ακόμη και όταν προκαλούσε εκτόξευση της ανεργίας».

Όπως επισημαίνει ο κ. Κρούγκμαν, «ωστόσο, το παράδειγμα της Ελλάδας κι άλλων ευρωπαϊκών χωρών που υποχρεώθηκαν στην υιοθέτηση μέτρων λιτότητας θα έπρεπε να μας πείσει ότι είναι πραγματικά κακή ιδέα η περικοπή δαπανών σε μια υφεσιακή οικονομία, όταν μπορείς να την αποφύγεις. Γίνεται επίσης αναφορά στις κατηγορίες που έχουν αποδοθεί στην Ελλάδα ότι δεν εφήρμοσε τα αυστηρά μέτρα που απαιτούσε η κατάστασή της», προσθέτοντας ότι «στην πραγματικότητα, η Ελλάδα πέτυχε μια τεράστια προσαρμογή με την μείωση των δημοσίων υπαλλήλων και των συντάξεων, την περικοπή των κοινωνικών προγραμμάτων και την αύξηση των φόρων. Για να έχει κανείς μια αίσθηση της προσαρμογής, η λιτότητα που εφαρμόσθηκε στην Ελλάδα αντιστοιχεί με μια υποθετική περικοπή δαπανών και αύξηση φόρων από τις ΗΠΑ ύψους 1 τρις δολάρια ετησίως. Επίσης, οι μισθοί στο ιδιωτικό τομέα της Ελλάδας μειώθηκαν δραματικά, ενώ το ένα τέταρτο των Ελλήνων και το ήμισυ των νέων παραμένει άνεργο.

Η κατάσταση επίσης του χρέους επιδεινώθηκε, με το ποσοστό του σε σχέση με το ΑΕΠ να φθάνει σε ύψος ρεκόρ -κυρίως λόγω της συρρίκνωσης του ΑΕΠ και όχι της αύξησης του χρέους-, ενώ δημιουργείται και ένα πρόβλημα ιδιωτικού χρέους λόγω του αποπληθωρισμού και της ύφεσης. Υπάρχουν ωστόσο και θετικά στοιχεία, καθώς η οικονομία παρουσιάζει μικρή ανάπτυξη, εξαιτίας κυρίως του τουρισμού, αλλά συνολικά υπήρξαν πολλά χρόνια οδύνης για μια μικρή επιβράβευση».

Στη συνέχεια, υποστηρίζει ότι «αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι η θέληση των Ελλήνων να δεχθούν τις απαιτήσεις του πολιτικού κατεστημένου ότι η οδύνη είναι αναγκαία και ότι θα οδηγήσει στην ανάκαμψη, μολονότι η είδηση που κυριαρχεί τις τελευταίες ημέρες στην Ευρώπη είναι ότι οι Έλληνες έχουν φθάσει στα όριά τους. Οι λεπτομέρειες είναι περίπλοκες, αλλά το σημαντικό είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση επιχειρεί έναν απεγνωσμένο πολιτικό ελιγμό για να αποφύγει τις βουλευτικές εκλογές, ενώ εάν αποτύχει νικητής στις εκλογές θα είναι πιθανώς ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα αριστερό κόμμα που ζητά την επαναδιαπραγμάτευση του προγράμματος λιτότητας, κάτι που οδηγούσε ενδεχομένως σε σύγκρουση με τη Γερμανία και σε έξοδο από το ευρώ. Το σημαντικό ωστόσο είναι ότι δεν έχουν εξοργισθεί μόνο οι Έλληνες με την παρούσα κατάσταση στην Ευρώπη, αλλά και άλλοι στη Γαλλία, στην Βρετανία ή στην Ιταλία, όπου παρατηρείται ενίσχυση αντισυστημικών κομμάτων. Θα ήταν τρομερό εάν κάποιο από αυτά τα κόμματα καταλάμβανε την εξουσία, με εξαίρεση, προκαλώντας έκπληξη, του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μοιάζει σχετικά ήπιος».

Πηγή: imerisia.gr

 

Luxleaks: Διώκει αντί να διώκεται το Λουξεμβούργο

Τις κατηγορίες της κλοπής, της παραβίασης του επαγγελματικού απορρήτου και του ξεπλύματος χρήματος απήγγειλε ο εισαγγελέας του Λουξεμβούργου στον φερόμενο ως υπεύθυνο της διαρροής χιλιάδων σελίδων των φορολογικών συμφωνιών μεταξύ του Λουξεμβούργου και πολυεθνικών εταιρειών που οδήγησαν στην αποκάλυψη του σκανδάλου LuxLeaks.

Η ταυτότητά των υπευθύνου για τις διαρροές δεν αποκαλύφθηκε πάντως.

Η υπόθεση έχει αγγίξει τον νέο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερρ, ο οποίος ήταν πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου την περίοδο όπου υπεγράφησαν οι συμφωνίες αυτές στο Μεγάλο Δουκάτο.

Το κατηγορητήριο αυτό ακολουθεί καταγγελία κατά του αγνώστου Χ, που η ελεγκτική εταιρεία PWC του Λουξεμβούργου είχε καταθέσει τον Ιούνιο του 2012, μετά την ανακάλυψη της κλοπής των εγγράφων κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής του γαλλικού καναλιού ένα μήνα νωρίτερα.

Η υπόθεση αφορούσε την φοροδιαφυγή στο Μεγάλο Δουκάτο και το γαλλικό κανάλι αποκάλυψε την ύπαρξη εκατοντάδων φορολογικών συμφωνιών μεταξύ του Λουξεμβούργου και θυγατρικών πολυεθνικών, με τις οποίες οι εταιρείες επιτρεπόταν να μην πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους.

Πηγή

“Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν”

του Αλέξανδρου Raskolnick

Τις προάλλες διάβαζα την άποψη ότι το προτεινόμενο πρόσωπο για την προεδρία της Δημοκρατίας, είναι καθ’ εικόνα και ομοίωση του ίδιου του υπόλοιπου θλιβερού θιάσου, άλλος ένας κύριος «Τίποτα» από αυτούς που γεννοβολάει με τη σέσουλα, το πολιτικό μας σύστημα.

Άλλοι, πάλι, λένε άλλα, διαφορετικά. Λένε, δηλαδή, ότι ο περί ου ο λόγος δεν είναι από τα χειρότερα δείγματα μεταξύ αυτών που έχει ξερνοβολήσει στα μούτρα μας η πολιτική τάξη της χώρας τα τελευταία χρόνια κι ότι πρόκειται περί ενός μετριοπαθούς πολιτικού, που όλα αυτά τα χρόνια έχει καλλιεργήσει ένα χαμηλό πολιτικό προφίλ, κοντινό στη βούληση του συνταγματικού νομοθέτη, που θέλει να καταλαμβάνει τον προεδρικό θώκο, πρόσωπο της ευρύτερης δυνατής αποδοχής.

Δεδομένου, όμως, ότι οι 180 βουλευτικές ψήφοι δεν συναθροίζονται με καμία ευκολία, πολλοί αρχίζουν να καταλαβαίνουν αυτό που άλλοι υποψιαζόμαστε εδώ και αρκετό καιρό, ότι, δηλαδή, το θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας ενδέχεται να περάσει από άλλες ατραπούς και πάντως φαίνεται ότι για να ευοδωθεί ο στόχος της κυβέρνησης, προκειμένου να συνεχίσει απερίσπαστη το καταστροφικό της έργο, κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστούν ορισμένες συμπληρωματικές ψήφοι από το στρατόπεδο της Χρυσής Αυγής. 

Οι υπόγειες διαδρομές μεταξύ του άθλιου κυβερνητικού στρατοπέδου και της κοινοβουλευτικής ομάδας των νεοναζί, έχουν σταματήσει εδώ και πολύν καιρό να είναι κρυφές κι εκείνος που έλεγε φωναχτά, προχθές  στο καφενείο ότι «Τρεις-τέσσερις "αποστάτες" από τους Αυγουλοκέφαλους -και να τα, τα 180 κουκιά -Μηδένα προ του τέλους μακάριζε», το εκστόμισε χωρίς το παραμικρό ίχνος αστεϊσμού. 

Άλλο ζήτημα αν οι περισσότεροι πολιτικοί γελωτοποιοί, οι κονδυλοφόροι και οι άλλοι ψιττακοί της Τηλεδημοκρατίας μας, απορρίπτουν αυτόν τον ισχυρισμό και το σχετικό σενάριο, μετά βδελυγμίας. Κοντός ψαλμός αλληλούια πια. 

Και μιας και πιάσαμε τους ψαλμούς, να πούμε ότι είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο οι άλλοι που, αφελώς, υποστηρίζουν ή έστω εύχονται ότι ο ίδιος ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρώτος αυτός, δεν θα καταδεχθεί να εκλεγεί με τις ψήφους αυτών που απεργάζονται την κατάλυση της ίδιας της Δημοκρατίας. Εντάξει, σου λένε αυτοί οι αγαθόπιστοι, να γίνει Πρόεδρος-μαριονέτα στα χέρια των αχρείων που μας κυβερνούν, ακριβώς όπως και ο απερχόμενος, αλλά όχι δα και Πρόεδρος με την ψήφο εξαγορασμένων νεοναζί! 

Μωρέ, για φαντάσου! 

Όσοι τα λένε αυτά δεν έχουν καταλάβει ότι το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής είναι εξαρχής ένα δεκανίκι του συστήματος που απλώς έχει εξαπατήσει μισό εκατομμύριο αγανακτισμένων ψηφοφόρων, εκμεταλλευόμενο την οργή τους. Μια σειρά από πράξεις και παραλείψεις του πολιτικού αυτού μορφώματος και πρωτίστως η άρνηση της Χρυσής Αυγής να συναινέσει κι εντέλει να αποτρέψει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής στο θέμα της μεγάλης ληστείας της Αγροτικής Τράπεζας, παρέχουν αρκετές ενδείξεις για τον ρόλο των νοσταλγών του Χίτλερ στη φτηνή αυτή φαρσοκωμωδία που όλοι βιώνουμε στο πετσί μας τα τελευταία δυόμισι χρόνια.

Αυτοί που τα υποστηρίζουν και τα εύχονται αυτά, λοιπόν, ίσως δημοσιολογούν χωρίς να καταλαβαίνουν ή κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουν, ότι η σημερινή κυβέρνηση, ως ζωντανός εσμός αναίσχυντων χρυσοκάνθαρων ζωυφίων, ως θανατηφόρος ιός στον εθνικό μας οργανισμό, θέλει να επιβιώσει. Δεν είναι μόνο το ένστικτο της αυτοσυντήρησής τους, όλων αυτών για τους οποίους στο βάθος διαφαίνονται, στα μάτια των περισσότερο αισιόδοξων από εμάς,  εδώλια ειδικών δικαστηρίων. Είναι πρωτίστως η αγωνία τους να μη χάσουν την κουτάλα της εξουσίας. Πρόκειται περί αδίσταχτων, που όπως έχουν επανειλημμένα αποδείξει, θα κάνουν οτιδήποτε είναι δυνατό για να διασωθούν μέχρι το τέλος της θλιβερής τους τετραετίας –και μη παρέκει, ασφαλώς. 

Όχι, δεν πρέπει να αμφιβάλει κανείς ούτε στιγμή ότι η Συμμορία των Ολετήρων που μας κυβερνά, θα κάνει τα πάντα και με οποιοδήποτε κόστος, για να επιβιώσει πολιτικά… 

Ειρήσθω εν παρόδω, οποιοσδήποτε Έλληνας καταδεχόταν σήμερα να συνεργαστεί με τον παρανοϊκό ανθρωπάκο που παριστάνει τον πρωθυπουργό μας και τον παρασυνταγματολόγο υπαρχηγό του, προκειμένου να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο που έχουν δρομολογήσει, θα ήταν ένας de facto Πρόεδρος που ούτε θα ένωνε εμάς τους Έλληνες ούτε θα μπορούσε ποτέ να αγαπηθεί από την κοινωνία μας ή να τον συγχωρήσει ο λαός μας. 

Πάντως, ανεξάρτητα από τις προσωπικές εκτιμήσεις του καθενός μας, ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον σ’ ετούτο: ουδείς έντιμος Έλληνας δεν θα μπορούσε να αισθάνεται περήφανος για την εκλογή του στο διακοσμητικό μεν, αλλά τιμητικότερο αξίωμα της χώρας, από μια Βουλή που, προφανώς –κατά που ομολογούν και οι δημο(σ)κόποι, δεν εκφράζει καθόλου τη λαϊκή βούληση…

“Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν”, που θα μας ορμήνευε κι ο Δημόκριτος: "Αγαθό είναι όχι το να μην αδικούμε, αλλά το να μην θέλουμε να αδικήσουμε", έτσι δεν είναι?

Το κολάζ είναι από την ΟΚΤΑΝΑ

Πηγή

Μεταξύ νοικοκυραίων ειλικρίνεια

του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Το πικρό παράπονο ενός νοικοκύρη ο οποίος ξαφνικά -εκεί που όλα πήγαιναν να στρώσουν- νιώθει τη γη να φεύγει κάτω απ’ τα πόδια του και βλέπει τον πρωθυπουργό να τον απειλεί κραδαίνοντας ένα θηριώδες Grexit.


Λοιπόν, κύριε Σαμαρά μου, έφτασε νομίζω η στιγμή, εδώ στη ρωγμή του χρόνου, να μιλήσουμε οι δυο μας σαν καλοί νοικοκυραίοι.
 
Σε άκουσα να λες εχθές ότι κινδυνεύουμε ξαφνικά να βγούμε από το ευρώ. Καταλαβαίνω βέβαια ότι αυτά συμβαίνουν εξαιτίας της αντιπολιτεύσεως. Από την άλλη, όμως, οφείλω να σου δηλώσω ότι με αιφνιδίασες λιγουλάκι. Δεν πάει καιρός που μου ’λεγες ότι τα φαινόμενα απατούν και ότι όλα πάνε καλά. Ότι έχουμε βγει ήδη στις αγορές οι οποίες μας πάνε με χίλια, ότι τέλειωσαν τα βάσανά μας και τώρα θα πηγαίνουμε όλο και καλύτερα, ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια, ότι θα μειωθούν άμεσα οι φόροι και θα διορθωθούν οι αδικίες.
 
Η αλήθεια είναι ότι όλ’ αυτά δεν με ένοιαζαν εμένα και τόσο, όσο η διαβεβαίωσή σου ότι οι μέρες της αγωνίας για την τύχη της πατρίδας είχαν τελειώσει (είμαι πατριώτης εγώ), ότι κανένας πια δεν αμφισβητεί τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου κερδίσαμε και πάλι την αξιοπιστία μας και μιλάμε πλέον ως ισότιμοι εταίροι, κι όχι όπως το 2010 με τον ανεκδιήγητο Παπανδρέου που τον έκαναν ό,τι ήθελαν, ενώ εσύ αντιστεκόσουν.
 
Ακόμα και τις προάλλες βγήκε στην τηλεόραση εκείνος ο αχώνευτος ο αντιπρόεδρός σου, που δεν ξέρω γιατί τον κρατάς, σαν σοσιαλιστής μου φαίνεται, και είπε ότι τον φάγαμε το γάιδαρο και μένει μονάχα η ουρά. Είπε βέβαια ότι υπάρχει ένα προβληματάκι ως εκ του γεγονότος ότι η ουρά είναι τριχωτή και δεν πάει κάτω, αλλά κι αυτό το παρέκαμψα. Πρώτον, ο συγκεκριμένος άνθρωπος όλοι το ξέρουμε ότι δεν θα κωλώσει ποτέ να καταπιεί οτιδήποτε, κι έπειτα εγώ εσένα εξέλεξα πρωθυπουργό και έχω εμπιστοσύνη ότι δεν θα τους αφήσεις να χαλάσουν τη δουλειά που έχεις στήσει με τόσες θυσίες (μου).
 
Αλλά πρόεδρέ μου, θέλω να μου εξηγήσεις το πώς και το γιατί μετά από τόσες θυσίες αλλά και τόσες επιτυχίες βρεθήκαμε ξανά στον άσσο και προσπαθούμε να βρούμε την άκρη με τους εταίρους μας φτου κι απ’ την αρχή. Σταθερότητα είπαμε, πρόεδρε, να μη ρισκάρουμε, να κάνουμε ένα ένα βήμα, πρώτα να περιορίσουμε τα ελλείμματα, έπειτα να φέρουμε τα πράγματα ίσα βάρκα-ίσα πανιά, πάει να πει να μην ξοδεύουμε περισσότερα από όσα παράγουμε, όπως το ’χεις πει επανειλημμένα εσύ ο ίδιος, και πολύ σωστά -τι νοικοκυραίοι θα ήμασταν αλλιώς- κι έπειτα ν’ αρχίσουμε να βγάζουμε πλεονάσματα, ένα μέρος να το μοιράσουμε στους αναξιοπαθούντες κι ένα άλλο να το δώσουμε επιτέλους στους δανειστές μας, να πιάσουν κι εκείνοι κάτι στο χέρι, που όλο στο δώσε τούς έχουμε.
 
Νοικοκυραίικα πράγματα, δηλαδή, που όσο και να μας ζόρισες λιγάκι εμείς τα καταλαβαίναμε, γιατί ξέρουμε τι γίνεται με τον πωλώντα τοις μετρητοίς και με τον πωλώντα επί πιστώσει, όχι, αυτό είναι από άλλο επεισόδιο, θέλω να πω ότι εμείς μπαταχτσήδες δεν είμαστε και θέλουμε να βαδίζουμε με το κεφάλι ψηλά.
 
Κι έπειτα, ήταν και το άλλο. Δεν ήταν μόνο που δεν θέλαμε να βγούμε από το ευρώ, είναι κι ότι δεν θέλαμε να έρθει εκείνος ο Τσίπρας να μας πάρει τα σπίτια, τις καταθέσεις και τη γίδα μας. Κι έτσι έγινε, δηλαδή, τουλάχιστον το σπίτι το έχουμε ακόμα κι ας το χρωστάμε, μαζί με κάτι ΕΜΦΙΑ που είπαμε να μην τα πληρώσουμε γιατί θα μας έφτιαχνες δόσεις, με χίλια ζόρια άλλωστε κατάφερες να μη μας το βγάλουν και στον πλειστηριασμό, ο Θεός να σ’ έχει καλά. Αλλά, πρόεδρε, πάνω εκεί που είχαμε ψηθεί ότι πάνε, λύθηκαν επιτέλους τα προβλήματά μας και θα δούμε κι εμείς άσπρη μέρα εκεί που μας είχαν καταντήσει οι άφρονες, εκείνοι που μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια ντε, κάτι στράβωσε και δεν μπορώ να το καταλάβω.
 
Πάντως, επειδή όπως λέει το ρητό μεταξύ νοικοκυραίων ειλικρίνεια, θέλω σ’ αυτό το σημείο να σου εκμυστηρευτώ ότι ήρθε κάποια στιγμή που κι εγώ ακόμα κλονίστηκα κάπως. Έβλεπα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο που έλεγαν τάχα ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει, ότι το δάνειο δεν είναι εξυπηρετήσιμο (διότι βιώσιμο είναι, αυτό δεν το συζητάω, αν δεν κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας το χρέος θα είναι εκεί και θα αυξάνεται), ότι οι πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό και εντέλει θα καταστρέψουν ολόκληρη την Ευρώπη και θα τη βάλουν στην παγίδα του αποπληθωρισμού. Αλλά μετά άκουγα τις δικές σου τις διαβεβαιώσεις, άκουγα τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και σύσσωμους τους σχολιαστές της τηλεοράσεως και σκέφτηκα πως όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος (κυριολεκτικά), οπότε αυτό με καθησύχασε κάπως.
 
Ας μιλήσουμε λοιπόν καθαρά μεταξύ μας, σαν νοικοκύρης προς νοικοκύρη – εσύ άλλωστε ψέματα ποτέ δε λες, αυτό είναι γνωστό, όταν δηλώνεις ότι δεν πρόκειται να υπογράψω δεν υπογράφεις, πάει και τελείωσε. Πάνω, λοιπόν, που όλα φαίνονταν να διορθώνονται, και 100 δόσεις μας έφτιαξες, και ρύθμιση των κόκκινων δανείων για να μη μας το πάρουν το σπίτι, όπως λέγαμε, πάνω που είχε ησυχάσει το κεφάλι μας ότι η εκλογή προέδρου θα γινόταν στο απώτατο συνταγματικό όριο, γιατί εμείς εκλογές δεν θέλουμε, να μπαίνουμε και σε διλήμματα νοικοκυραίοι άνθρωποι και να μας βάλουν τα παιδιά μας να ψηφίσουμε εκείνο τον Τσίπρα γιατί εμείς ξοφλήσαμε, λέει, ας τ’ αφήσουμε κι εκείνα να πάρουν μια ανάσα, πάνω λοιπόν που τα είχες τακτοποιήσει όλα σωστά, όπως τα είχες προαναγγείλει, έρχεσαι ξαφνικά και μας τα γυρνάς, κύριε Σαμαρά, και φέρνεις την εκλογή μέσα στα Χριστούγεννα, χρονιάρες μέρες, να μας κάτσει η γαλοπούλα στο λαιμό, κι από πάνω μας λες ότι αν δε μαζευτούν 180 ψήφοι πάει, χάθηκε η παρτίδα και θα ’ρθουν εκλογές και ακυβερνησία και μετά το χάος, γιατί θα μείνει η Ελλάδα απροστάτευτη και ο καινούριος δεν θα έχει χρόνο να διαπραγματευτεί και οι αγορές θα μας βαράνε και ο κόσμος θα πάει στις τράπεζες να σηκώσει τα λεφτά του, ποια λεφτά, δηλαδή, αλλά τέλος πάντων, δεν έχει μείνει και τίποτα αλλά δεν με νοιάζει, αφού έχω ακόμα το σπίτι και τη γίδα και είμαστε και στη ζώνη του ευρώ.
 
Αλλά αλλιώς τα ’χαμε πει και τα ’χαμε συμφωνήσει, κύριε πρωθυπουργέ, σου είχα πει εγώ κάνε με πρωθυπουργό για μια μέρα και θα δεις, αλλά με πρόλαβες εσύ και μου είπες κάνε με εσύ πρώτα για τέσσερα χρόνια να περάσουμε τη στενωπό και μετά βλέπουμε, μου εγγυήθηκες λοιπόν το σπίτι και τις καταθέσεις και τη γίδα και τώρα, πάνω στο κρίσιμο σημείο που έχουμε φάει το γάιδαρο κι έχει μείνει η ουρά, ας είναι και τριχωτή, έρχεσαι και μου λες ούτε λίγο ούτε πολύ ότι θα με παρατήσεις πεντάρφανο, σε ξένα χέρια, σαν να μου λες, δηλαδή, ότι αφήνεις την καυτή πατάτα στον επόμενο κι εσύ την κάνεις με πλάγια πηδηματάκια.
 
Θα μου πεις δεν τρέχει και τίποτα, μια αριστερή παρένθεση θα είναι, αλλά τι να την κάνω εγώ την παρένθεση όταν θα έχουμε φύγει από το ευρώ και θα μου έχουν πάρει το σπίτι και τη γίδα, αν και το τροπάρι το έχω μάθει απέξω, ξέρω ποια είναι τα επόμενα επεισόδια που θα μου ξεφουρνίσεις αύριο, ότι δεν θα έχω φάρμακα, ότι τα ΑΤΜ θα είναι άδεια από λεφτά κι ότι θα κυριαρχήσουν συμμορίες στους δρόμους, πείνα και αναρχία, Αργεντινή θα γίνουμε, κι όλ’ αυτά γιατί αλλιώς μας τα 'πες πρόεδρε κι αλλιώς τα έκανες τελικά, λέω να ψηφίσω τώρα κι εγώ Τσίπρα μήπως και βρεθεί κάποιος να την πάει τη διαπραγμάτευση μέχρι τέλους, δεν το αντέχω άλλο αυτό το μαρτύριο της σταγόνας, θα πάρουμε τη δόση δεν θα την πάρουμε, ούτε εκείνη την κολοκυθιά με τις άλλες δόσεις, αυτές που πρέπει να πληρώσω εγώ, γιατί να είναι 100 και να μην είναι 60, και γιατί να μην τις αφήσουμε καλύτερα στις 48 που είναι και πιο γουρλίδικος αριθμός;
 
Άσε που τώρα τελευταία μού έχει καρφωθεί η ιδέα ότι τόσον καιρό δεν διαπραγματευόσασταν και τόσο, ανέκδοτα λέγατε μου φαίνεται στα αγγλικά, που δεν τα μιλούσε και τόσο καλά ο Τσίπρας, οπότε πώς να πει το ανέκδοτο να γελάσει ο τροϊκανός και να μας πάρει με το μαλακό, αλλά απ’ ό,τι βλέπω στο μεταξύ τα ’μαθε και τα αγγλικά, ροδάνι πάει η γλώσσα του, οπότε εντάξει.
 
Κάτι παραπάνω ήξεραν φαίνεται τα παιδιά…

«Η κομπίνα των απατεώνων της κινητής τηλεφωνίας με τα πενταψήφια νούμερα»

Εξοργισμένος αναγνώστης του www.koutipandoras.gr μας έστειλε σοβαρότατη καταγγελία που αφορά εταιρεία κινητής τηλεφωνίας:

«Προς όλους τους συνδρομητές τις συγκεκριμένης κινητής τηλεφωνίας να προσέχουν τους λογαριασμούς τους γιατί χρεώνονται από άπατη ποσά κλεψιάς που κάνει η συγκεκριμένη εταιρεία βάζοντας < δήθεν > ανύπαρκτες εταιρείες να στέλνουν μηνύματα στο κινητό μετά χρεώνουν το νούμερο του κινητού σας ανάλογα Τα ποσά αυτά πιστοποιούνται στο λογαριασμό και χρεώνονται από την < εταιρεία απατεώνων > οπότε εάν δεν πληρωθούν κόβεται η σύνδεση.
 

Ερώτηση προς < την εταιρεία απατεώνων > της κινητής τηλεφωνίας έχει δικαίωμα να χρεώνει τα μηνύματα που λαμβάνει ο καθένας από εμάς ;
Να εισπράττει χρήματα <η εταιρεία απατεώνων > για λογαριασμό άλλο ( δήθεν εταιρειών ) εάν δεν έχει ενημέρωση τον πελάτη :
 

Η κομπίνα < των απατεώνων > της κινητής τηλεφωνίας με τα πενταψηφία νούμερα να στέλνουν μηνύματα στους πελάτες και να χρεώνουν με ποσά ανάλογα πρέπει να σταματήσει, πρέπει να παρέμβει το κράτος και να επιβάλει βαριά πρόστιμα στη εταιρεία < απατεώνων >για την κομπίνα με τα πενταψηφια μηνύματα που αποστέλλονται και χρεώνονται οι καταναλωτές.

Το μήνυμα αυτό να διαδοθεί σε όλους τους καταναλωτές».

Πηγή

Απειλούν με «έξοδο από το ευρώ» τους …δραχμοβίωτους!

Τι τραγική ειρωνεία! Εδώ και μερικές μέρες, με αφορμή τις ψηφοφορίες για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, τόσο η κυβέρνηση, όσο και διάφορα παπαγαλάκια της τρόικας, των «αγορών» και της ΕΕ, προσπαθούν να μας μεταφέρουν στο σκηνικό των εκλογών του 2012, με εκβιαστικά και τρομοκρατικά ψευτοδιλήμματα, με κορυφαίο αυτό του …«grexit», δηλαδή της εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ.

Να απειλούν, δηλαδή, αυτοί που έδεσαν με το ευρώ τη χώρα χειροπόδαρα στη μέγγενη των μνημονίων, της λιτότητας και της καταστροφής για τουλάχιστον 50 χρόνια, ότι δήθεν υπάρχει και χειρότερο μέλλον. Να εκβιάζουν αυτοί που κατάργησαν με το ευρώ οποιαδήποτε προοπτική ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, ότι χωρίς αυτό θα έρθει ο …κατακλυσμός του κόσμου! Να προσπαθούν να πείσουν το 90% του ελληνικού λαού που τα τελευταία χρόνια, εντός φυσικά του ευρώ, φτωχοποιήθηκε, εξαθλιώθηκε και δεν έχει ούτε ευρώ στην τσέπη, πως η πορεία του προς τον Καιάδα είναι μονόδρομος!

Ε, λοιπόν, όχι κύριοι. Τα ψευτοδιλήμματά σας δεν πιάνουν γιατί εκτός από τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεργολάβους, τους εφοπλιστές και τους υπόλοιπους μεγαλοκαρχαρίες που αύξησαν τα πλούτη τους ακόμη και μέσα στην κρίση, όλος ο υπόλοιπος ελληνικός λαός δεν έχει κανένα λόγο πια να φοβάται.

• Τι άλλο απόλαυσε από το ευρώ το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων, παρά μόνο την ανέχεια του σήμερα και το φόβο για το αύριο;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ τα 6,3 εκατομμύρια των Ελλήνων, που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας ή τα προσεγγίζουν επικίνδυνα και δεν τους φτάνουν τα ευρώ για να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες, όπως το φαγητό, η θέρμανση, το φως, το νερό και το τηλέφωνο;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ όλοι αυτοί που σχηματίζουν ουρές στα δωρεάν συσσίτια, που ψάχνουν για να τραφούν ακόμη και στους κάδους απορριμμάτων, που κοιμούνται στα παγκάκια;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ όσοι ακόμη έχουν δουλειά και εργάζονται και βλέπουν τους μισθούς τους να απομειώνονται κατά 40%, να καταργούνται εργασιακές σχέσεις που κατάκτησαν με αίμα και να ζουν με την απειλή της απόλυσης, των ατομικών συμβάσεων και της εκ περιτροπής απασχόλησης;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ οι εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι, που βλέπουν από μήνα σε μήνα να βάζουν όλο και λιγότερα στην τσέπη τους λόγω διάφορων περικοπών και χαρατσιών;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ οι μικροβιοτέχνες, μικροεπαγγελματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες, παρά μόνο την απειλή του λουκέτου (πάνω από 250.000 μικροεπιχειρήσεις έκλεισαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια), της εφορίας και των τραπεζών;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ τα εκατομμύρια των μικροϊδιοκτητών, που βλέπουν η αξία της περιουσίας τους να απομειώνεται μέσα σε λίγα χρόνια ακόμη και πάνω από 50%, να μην μπορούν πλέον ούτε καν να σκεφτούν πως θα την πουλήσουν, ενώ ταυτόχρονα έχουν να αντιμετωπίσουν και τον ΕΝΦΙΑ, που επιβάλλει χαράτσια ακόμη και στα ακατοίκητα σπίτια και τα χέρσα χωράφια;
• Τι απόλαυσαν από το ευρώ οι χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που στενάζουν στις Συμπληγάδες της διαρκούς περικοπής των μισθών τους και της απειλής της διαθεσιμότητας και της απόλυσης;
• Τι απολαμβάνει μέσα στο ευρώ η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, παρά μόνο την αδικία της αύξησης της φορολογίας και των χαρατσιών γι’ αυτούς και τις συνεχείς φοροαπαλλαγές των προνομιούχων μεγαλοσχημόνων;

Ε, λοιπόν, κύριοι χάσατε. Οι απειλές σας είναι «πουκάμισο αδειανό». Οι εκβιασμοί σας είναι γράμμα κενό. Δεν μπορούν πια να πιάσουν ούτε στους λεγόμενους «νοικοκυραίους», οι οποίοι νοιώθουν πια πως δεν είναι όχι μόνο νοικοκύρηδες στον τόπο τους, αλλά ούτε και στο σπίτι τους!

Δε σας μένει παρά να ξεκουμπιστείτε αμέσως. Γιατί είναι η ίδια η πολιτική σας που σας ανατρέπει. Γιατί το μόνο που μπορείτε να υποσχεθείτε στον ελληνικό λαό είναι τα 17 επώδυνα μέτρα που προτείνει το e-mail των τροϊκανών εκπροσώπων των τοκογλύφων δανειστών μας, με νέους φόρους, με απαλλοτριώσεις της περιουσίας και οριστική διάλυση εργασιακών σχέσεων και Ασφαλιστικού συστήματος και στη συνέχεια ένα ακόμη πιο καταστροφικό μνημόνιο, που είστε έτοιμοι να το βαφτίσετε με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «προληπτική πιστωτική γραμμή». Γιατί τα μόνα που μπορείτε να προσφέρετε, λειτουργώντας ως υπάλληλοι – ανδρείκελα των δανειστών και των «αγορών», είναι πόνος, αίμα, τρομοκρατία και δάκρυα…

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΠΕΡΑΣ για τον Ημεροδρόμο 

Οι αστάθμητοι παράγοντες…

γράφει  ο Θανάσης Ηλιοδρομίτης

Πριν 200 παρά ένα χρόνια (το 1815) οι τρεις αυτοκρατορίες που νίκησαν τον Ναπολέοντα (Ρωσία, Αυστρία, Πρωσία) συνήψαν μια συνθήκη, που ονομάστηκε Ιερά Συμμαχία, με στόχο τη διατήρηση του status quo στην Ευρώπη. Σύντομα προσχώρησαν στην Ιερά Συμμαχία η Αγγλία και η μεταναπολεόντεια Γαλλία.

Όπως γνωρίζουμε, η σύμπραξη των πέντε μεγαλύτερων δυνάμεων της Ευρώπης δεν κατάφερε να αποτρέψει την επέλαση των νέων ιδεών και ιδεολογικών ρευμάτων που διέτρεχαν τότε την ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ιερά Συμμαχία δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα από την Ελληνική Επανάσταση, που με πρωτεργάτη τον Μέτερνιχ, την καταπολέμησε με πείσμα. Η κατάρρευσή της ολοκληρώθηκε με τις επαναστάσεις στο Βέλγιο το 1830, στη Γαλλία το 1834 και ορισμένες ακόμη χώρες της Ευρώπης.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί από τότε μεσολάβησαν πολλοί »μικροί» και δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, που κυριολεκτικά ανέσκαψαν την Ευρώπη. Όμως οι λαοί της γηραιάς ηπείρου αποδείχθηκαν πολύ σκληροί για να μαντρωθούν σε ένα μαντρί με »τσοπάνη» κάθε φορά έναν ή περισσότερους από τις εκάστοτε »μεγάλες δυνάμεις» της Ευρώπης. Πάλεψαν, μάτωσαν, δεν υποτάχτηκαν. Οι αυτοκρατορίες διαλύθηκαν, το Γ” Ράιχ πνίγηκε στο αίμα των εκατομμυρίων νεκρών που προκάλεσε.

Σήμερα επιχειρείται για άλλη μια φορά το »μεγάλο μάντρωμα», με όπλο αυτή τη φορά το »ενιαίο νόμισμα», με άλλα λόγια την οικονομική ισχύ των δυνατών έναντι των αδυνάτων. Σε ρόλο Ιεράς Συμμαχίας το ΔΝΤ και η Κομισιόν. Η Μέρκελ, ως νέος Μέτερνιχ, κινεί τα σιδερένια νήματα με τα οποία θα πρέπει να δεθούν οι λαοί της Ευρώπης.

Η Ελλάδα, κατά σύμπτωση (;), αποτέλεσε το »πρώτο πρόβλημα» της νέας »Ιεράς Συμμαχίας», όπως αποτέλεσε το πρώτο- και μοιραίο για την ύπαρξή της- πρόβλημα της Ιεράς Συμμαχίας των αυτοκρατοριών.

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, θα πουν πολλοί. Και είναι σωστό. Όμως, το όνειρο και η επιδίωξη των εκάστοτε ισχυρών είναι πάντα το ίδιο: Η καθυπόταξη των λαών, η οικονομική υπερεκμετάλλευσή τους, η πολιτισμική αλλοτρίωσή τους. Τα μέσα που χρησιμοποιούν για την επίτευξη του σκοπού τους κάθε άλλο παρά διακρίνονται για την πρωτοτυπία τους: Πόλεμος με στρατιωτικά μέσα, οικονομικός πόλεμος, ενδοτικές τοπικές κυβερνήσεις, ελεγχόμενη πληροφόρηση ή μάλλον παραπληροφόρηση.

Την τελευταία εικοσαετία η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό πεδίο στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται ή ακόμη και διαλύεται στις χώρες που θεωρούνται ως ο ‘’αδύναμος κρίκος’’ του συστήματος. Το βιοτικό επίπεδο μειώνεται από άκρου εις άκρον της ηπείρου και πολύ περισσότερο στο μεσογειακό υπογάστριο της Ευρώπης. Η Κομισιόν και το ΔΝΤ, δρώντας ως διευθυντήρια, παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στο εσωτερικό πολλών χωρών, μετατρέποντάς τις ουσιαστικά σε προτεκτοράτα ή ‘’αποικίες νέου τύπου’’. Τα υπερκέρδη του μεγάλου κεφαλαίου γιγαντώνονται, η ‘’δικτατορία των αγορών’’ ρυθμίζει πλέον σε μεγάλο βαθμό τις τύχες εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.

Όλα φαίνονται τόσο βολικά για τους μεγάλους κερδισμένους της νέας τάξης πραγμάτων. Η Αριστερά, καταπτοημένη και διαιρεμένη, δεν μπορεί ακόμη να αρθρώσει ενιαία και ολοκληρωμένη άποψη για το τον ‘’άλλο δρόμο’’ που πρέπει να ακολουθήσει η Ευρώπη. Οι αγορές εμφανίζονται πανίσχυρες και αήττητες, τα ιδανικά που σε παλαιότερες εποχές πυρπολούσαν τις ψυχές ολόκληρων λαών σήμερα δεν υπάρχουν είτε βρίσκονται στη σφαίρα της αναζήτησης.

Όμως, τις περισσότερες φορές οι αστάθμητοι παράγοντες είναι αυτοί που καθορίζουν τις ιστορικές εξελίξεις. Αστάθμητοι παράγοντες που στην αρχή δεν τους δίνουν σημασία οι ισχυροί, αλλά τελικά ξεστρατίζουν την ιστορία από το δρόμο που αυτοί έστρωσαν.

Το Διευθυντήριο φαίνεται να φοβάται ότι οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα θα μπορούσαν να αποτελέσουν εκείνον τον ‘’αστάθμητο παράγοντα’’ που θα πυροδοτήσει όχι μόνο ανεπιθύμητες αλλά και ίσως ανεξέλεγκτες εξελίξεις σε όλη την ευρωζώνη. Έτσι, η αναμενόμενη έτσι κι αλλιώς ωμή παρέμβαση στις εσωτερικές εξελίξεις της χώρας εκδηλώθηκε πολύ νωρίς δια στόματος του προέδρου της Κομισιόν, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. Ο Γιούνκερ δήλωσε ότι δεν θα ήθελε να δει ‘’ακραίες δυνάμεις στην ηγεσία’’, αλλά ‘’γνώριμα και οικεία πρόσωπα’’.

Οι ‘’αστάθμητοι παράγοντες’’, λοιπόν, αλλά και η θέληση των λαών να διατηρήσουν την ταυτότητά τους, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, τον πολιτισμό τους, τη διατήρηση πάνω από όλα του δικαιώματος να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις τύχες τους.

Το 1821 οι Έλληνες διεκδίκησαν με τα όπλα την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική ανεξαρτησία τους. Η ‘’Ενωμένη Ευρώπη’’ της Ιεράς Συμμαχίας έκανε ότι μπορούσε για να υπονομεύσει αυτόν τον αγώνα. Όλα τα είχε υπολογίσει, εκτός από τον ‘’αστάθμητο παράγοντα’’, που σε εκείνη την περίπτωση ήταν η πρωτοφανής αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών. Η Ελλάδα απέκτησε κρατική οντότητα, έστω και κολοβωμένη, έστω και μακριά από αυτό που ονειρεύτηκαν οι απλοί αγωνιστές, ενώ η Ιερά Συμμαχία πετάχτηκε σε ελάχιστα χρόνια στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

Σήμερα; Μήπως τέθηκαν ήδη σε κίνηση οι αστάθμητοι παράγοντες; Ή μήπως το ενδεχόμενο αυτό φοβίζει πια τους επικυρίαρχους; Εξ ου και η πρεμούρα του Γιούνκερ να εκδηλώσει από νωρίς- νωρίς την ωμή και απροκάλυπτη παρέμβασή του.

Και λέγοντας αστάθμητους παράγοντες, δεν εννοώ τόσο μια πιθανή εκλογική νίκη του Σύριζα, όσο τις διεργασίες που μπορεί να θέσει σε κίνηση ένα τέτοιο ενδεχόμενο σε όλη την Ευρώπη.

Από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Άκου Ανθρωπάκο*

  Γράφει η Κατερίνα Ηλιάδου

 Το παρακάτω κείμενο είναι αφιερωμένο στους οπαδούς της σφαλιάρας, των ηλίθιων συνειρμών και των ανόητων συγκρίσεων ανόμοιων γεγονότων ή προσώπων...αφιερωμένο επίσης σε όλους εκείνους που έχουν μεγάλη εκτίμηση στη σκέψη του "άλλου" που την βρίσκουν περισσότερο τεκμηριωμένη από την δική τους, γιατί απλούστατα είναι έτοιμη μασημένη τροφή ....και μια ευχή, ξύπνα επιτέλους και μάθε να σκέφτεσαι ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ..!!

Υ.Γ. Ναι καλά το κατάλαβες ...στο θέμα του Ρωμανού αναφέρομαι και όπως έχω ξαναγράψει, δεν είναι ο Ρωμανός, αυτός είναι το δέντρο, για το δάσος μιλάω εγώ!

«Άκου Ανθρωπάκο»*:

«Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράγμα! Τελικά δεν βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα• πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να βρεθεί ένα αητόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αητόπουλο που από την ψηλή φωλιά του θ' ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής. Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει τον λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ' ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός.

Μόνο καταβροχθίζουν και καταβροχθίζουν, όλο καταβροχθίζουν ό,τι φέρνει ο αητός στη φωλιά. Οι κότες και τα κοτόπουλα άφησαν τον αητό να τα ζεστάνει κάτω από τα μεγάλα και δυνατά του φτερά όταν απ' όξω κροτάλιζε η βροχή και αναβροντούσαν οι καταιγίδες που 'κείνος άντεχε δίχως καμιά προστασία. Όταν τα πράγματα γίνονταν σκληρότερα, του πέταγαν μικρές μυτερές πέτρες από κάποια ενέδρα για να τον χτυπήσουν και να τον πληγώσουν. Όταν ο αητός αντιλήφθηκε την κακοήθεια ετούτη, πρώτη του αντίδραση ήταν να τα ξεσχίσει σε χίλια κομμάτια. Μα το ξανασκέφτηκε κι' άρχισε να τα λυπάται. Κάποτε, έλπισε, θα βρισκόταν - έπρεπε να βρεθεί - ανάμεσα στα τόσα κοντόφθαλμα κοτόπουλα που κακάριζαν και καταβρόχθιζαν ό,τι έλαχε μπροστά τους, ένας μικρός αητός σαν τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο μοναχός αητός μέχρι σήμερα δεν έχει εγκαταλείψει την ελπίδα. Κι' εξακολουθεί να κλωσσάει κοτόπουλα.

Δεν θέλεις να γίνεις αητός, Ανθρωπάκο. Γι' αυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι' έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι. Γιατί μερικά από τα κοτόπουλα σου έχουν κλωσήσει αυγά όρνεων. Και τα όρνεά σου έχουνε γίνει οι Φύρερ σου ενάντια στους αητούς, τους αητούς που θελήσανε να σε οδηγήσουν σε μακρινότερες, πιο υποσχετικές αποστάσεις. Τα όρνεα σε δίδαξαν να τρως ψοφίμια και ν'ασαι ικανοποιημένος με ελάχιστα σπειριά σιτάρι. Σ' έμαθαν και να ωρύεσαι "Ζήτω, ζήτω, Μέγα Όρνεο!". Τώρα λιμοκτονείς και πεθαίνεις κι' ακόμη φοβάσαι τους αητούς που κλωσάνε τα κοτόπουλά σου».

******

«Δε σʼ αγαπούν ανθρωπάκο, σε περιφρονούν, επειδή περιφρονείς τον εαυτό του. Σε ξέρουν απ' έξω κι ανακατωτά. Γνωρίζουν τις χειρότερες αδυναμίες σου, όπως θα έπρεπε να τις γνωρίζεις εσύ. Σε θυσίασαν σʼ ένα σύμβολο κι εσύ τους έδωσες τη δύναμη να σʼ εξουσιάζουν. Εσύ ο ίδιος τους αναγόρευσες αφεντικά σου και συνεχίζεις να τους στηρίζεις, παρόλο που πέταξαν τις μάσκες τους. Στο είπαν κατάμουτρα: “Είσαι και θα είσαι πάντα κατώτερος, ανίκανος να αναλάβεις την παραμικρή ευθύνη”. Κι εσύ τους αποκαλείς καθοδηγητές και σωτήρες και φωνάζεις “ζήτω, ζήτω”»,

«Σε φοβάμαι, ανθρωπάκο. Σε τρέμω, επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Σε φοβάμαι επειδή το κυριότερο μέλημα σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος, ανθρωπάκο, άρρωστος βαριά. Δε φταις εσύ γιʼ αυτό, μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς. Θα ʽχες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου, αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου».

******

<<Θα σου πω γιατί γελούν μαζί σου, ανθρωπάκο: επειδή σε παίρνω στα σοβαρά, πολύ στα σοβαρά. To σκεπτικό σου πάντα χάνει την ουσία. Μου θυμίζεις δεινό σκοπευτή που σκόπιμα χάνει το κέντρο του στόχου, από καπρίτσιο.

Διαφωνείς; Θα σου το αποδείξω. Αν η σκέψη σου επικεντρωνόταν στην ουσία, θα ‘χες γίνει κύριος της ζωής σου από καιρό.

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα της σκέψης σου:

«Για όλα φταίνε οι Εβραίοι», λες.
«Τι είναι ο Εβραίος;» σε ρωτώ.
«Κάποιος που στις φλέβες του κυλάει εβραϊκό αίμα», απαντάς.
«Και πώς ξεχωρίζεις το εβραϊκό αίμα από το αίμα των άλλων;» Η ερώτηση σου προκαλεί σύγχυση. Μπερδεύεσαι, κομπιάζεις.
Ύστερα λες, «Εννοούσα ότι ανήκει στην εβραϊκή φυλή».
«Τι είναι η φυλή;» σε ρωτώ.
«Η φυλή; Αυτό είναι προφανές. Όπως υπάρχει γερμανική φυλή, έτσι υπάρχει κι εβραϊκή».
«Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της εβραϊκής φυλής;»
«Ο Εβραίος έχει μαύρα μαλλιά, μακριά, γαμψή μύτη και δια-περαστικό βλέμμα. Οι Εβραίοι είναι άπληστοι και κεφαλαιοκράτες».
«Αν δεις ένα Γάλλο της Μεσογείου ή έναν Ιταλό δίπλα σ’ έναν Εβραίο, θα τον ξεχωρίσεις;»
«Ε, όχι, για να είμαι ειλικρινής…»
«Τότε, λοιπόν, τι είναι ο Εβραίος; To αίμα του δε διαφέρει από το αίμα των άλλων. Η εμφάνισή του δε διαφέρει από εκείνη ενός Γάλλου ή ενός Ιταλού. Και μια και το ‘φερε η συζήτηση, έχεις δει Γερμανοεβραίους;»
«Μοιάζουν με τους Γερμανούς».
«Τι είναι ο Γερμανός;»
«Ο Γερμανός ανήκει στη βόρεια φυλή των Αρίων».
«Οι Ινδοί είναι Άριοι;»
«Ναι».
«Είναι βόρειοι;»
«Όχι».
«Είναι ξανθοί;»
«Όχι».
«Βλέπεις; Δεν ξέρεις καν ποιος είναι ο Εβραίος και τι ο Γερμανός».
«Μα, υπάρχουν Εβραίοι!»
«Ασφαλώς και υπάρχουν. Όπως υπάρχουν Χριστιανοί και Μωαμεθανοί».
«Σωστά! Να, αυτό εννοούσα, την εβραϊκή θρησκεία».
«Ήταν Ολλανδός ο Ρούσβελτ;»
«Όχι».
«Και γιατί ονομάζεις τον Εβραίο απόγονο του Δαβίδ κι όχι τον Ρούσβελτ Ολλανδό;» «Με τον Εβραίο είναι διαφορετικό».
«Σε τι διαφέρει;»
«Δεν ξέρω».

Τέτοιες κουταμάρες λες, ανθρωπάκο.

Και με τέτοιες κουταμάρες, συγκροτείς ένοπλες συμμορίες που σκοτώνουν δέκα εκατομμύρια ανθρώπους επειδή είναι Εβραίοι κι ας μην ξέρεις να μου πεις τι είναι ο Εβραίος.

Να γιατί γελάνε μαζί σου. Να γιατί όποιος θέλει να κάνει κάτι σοβαρό σε αποφεύγει. Να γιατί είσαι χωμένος στο βούρκο μέχρι το λαιμό. Όταν αποκαλείς κάποιον «Εβραίο», αισθάνεσαι ανώτερος.

Αισθάνεσαι ανώτερος, επειδή νιώθεις κατώτερος. Νιώθεις κατώτερος, επειδή εκείνο που θέλεις να εξοντώσεις στους ανθρώπους που αποκαλείς Εβραίους, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Και τούτο είναι απλά ένα δείγμα του τι είσαι στ’ αλήθεια, ανθρωπάκο. Όταν αποκαλείς κάποιον περιφρονητικά «Εβραίο», η αίσθηση της μηδαμινότητάς σου ξαλαφρώνει. Αυτό το ανακάλυψα μόλις πρόσφατα. Αποκαλείς Εβραίο όποιον σου εμπνέει είτε υπερβολικό, είτε ελάχιστο σεβασμό. Σαν να ‘σαι αντιπρόσωπος κάποιας ανώτερης δύναμης επί της γης, ανέλαβες να αποφασίζεις ποιος είναι και ποιος δεν είναι Εβραίος. Αμφισβητώ το δικαίωμά σου να το κρίνεις αυτό, είτε είσαι τιποτένιος Άριος, είτε τιποτένιος Εβραίος. Μόνο εγώ έχω το δικαίωμα να πω τι είμαι. Είμαι βιολογικός και πολιτισμικός μιγάς κι είμαι περήφανος γι’ αυτό, ούτε σωβινιστής όπως εσύ, ασήμαντε φασίστα, όποια κι αν είναι η εθνικότητά σου, η φυλή και η τάξη σου.

«Όταν ζεις για μακρύ διάστημα στο βάθος μιας σκοτεινής σπηλιάς θα σιχαθείς το φως του ήλιου. Και το πιθανότερο είναι ότι τελικά τα μάτια σου θα χάσουν τη δύναμη να αντέχουν.
Να γιατί καταλήγουμε να μισούμε το φως του ήλιου».

*(Απόσπασμα από το Βιβλίο "Άκου Ανθρωπάκο" του Βίλχελμ Ράιχ)

                     

Πρόωρες εκλογές και στο βάθος ΣΥΡΙΖΑ

Δεδομένη χαρακτηρίζουν γερμανοί αναλυτές την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μετά την επίσπευση της προεδρικής εκλογής στην Ελλάδα. Ποια τα σενάρια της επόμενης ημέρας σε περίπτωση που αναλάβει τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ;

Η επίσπευση της προεδρικής εκλογής στην Ελλάδα και το ενδεχόμενο πρόωρων εθνικών εκλογών απασχολεί τις τελευταίες ημέρες τον πολιτικό κόσμο της Γερμανίας. Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν δεδομένο ότι η Ελλάδα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές καθώς οι συσχετισμοί δυνάμεων στην παρούσα βουλή απλώς δεν επιτρέπουν την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Όπως είπε προς τη Deutsche Welle o πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης Λάζαρος Μηλιόπουλος:

«Όλα συνηγορούν υπέρ του ότι ο Σαμαράς δεν θα καταφέρει να αποσπάσει την απαιτούμενη πλειοψηφία του κοινοβουλίου για την εκλογή προέδρου, που θα του επέτρεπε να αποτρέψει πρόωρες εκλογές. Όλα δείχνουν λοιπόν ότι ο έλληνας πρωθυπουργός τα παίζει όλα για όλα επιδιώκοντας την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Δεν μπορώ να αξιολογήσω διαφορετικά την κίνηση αυτή. Μπορώ να φανταστώ ότι οι νυν διαπραγματεύσεις με την τρόικα αφορούν αποφασιστικής σημασίας διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και στα συμφραζόμενα αυτά ο Σαμαράς επιθυμεί μια ξεκάθαρη λαϊκή εντολή, με τον κίνδυνο βέβαια να χάσει τις εκλογές και να παραδώσει την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ».

Μη ρεαλιστικός ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ

Ο πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης Λάζαρος Μηλιόπουλος

Στην περίπτωση αυτή, σύμφωνα με τον Λάζαρο Μηλιόπουλο, υπάρχουν δυο ενδεχόμενα: ή να αποσύρει ο ΣΥΡΙΖΑ τις μαξιμαλιστικές του απαιτήσεις περί ακύρωσης όλων των συμφωνιών και να υιοθετήσει μια πιο μετριοπαθή στάση, που θα του επιτρέψει να ανταποκριθεί στις διεθνείς δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα ή να επιμείνει στη σκληρή του γραμμή, προκαλώντας νέα αναταραχή στις αγορές και επαναφέροντας τη συζήτηση περί εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. «Θεωρώ όμως εντέλει πιο πιθανό να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μια πιο διαλλακτική και μετριοπαθή στρατηγική στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα».

Παρόμοια είναι και η εκτίμηση του ομότιμου καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Ντουίσμπουργκ – Έσσεν, Χάιντς Γιούργκεν Αξτ, ο οποίος εκτιμά ότι και η πλευρά των πιστωτών θα επιδείξει μεγαλύτερη συμβιβαστική διάθεση:

«Κάνοντας έναν συνυπολογισμό όλων πιστεύω ότι οι ευρωπαίοι εταίροι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να αποσπάσουν τη στήριξη του Α. Τσίπρα και να διαπραγματευτούν μαζί του. Με απώτερο στόχο αφενός ο ίδιος ο Τσίπρας να μην χάσει το κύρος του και αφετέρου να διασφαλιστεί η σταθερότητα της ευρωζώνης και να μην αναγκαστεί η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ. Ο κίνδυνος εξόδου λοιπόν δεν είναι ρεαλιστικός».

Σχολιάζοντας τη στάση του Βερολίνου και του υπ. Οικονομικών Β. Σόιμπλε, ο οποίος χαρακτήρισε την επίσπευση της προεδρικής εκλογής «πιθανότατα μια καλή απόφαση», ο κ. Άξτ εκτιμά ότι ουσιαστικά ο γερμανός υπουργός δεν θέλει να ρίξει και άλλο λάδι στη φωτιά:

«Ο κ. Σόιμπλε προσπαθεί να μην επιφέρει ακόμη μεγαλύτερη αναστάτωση. Στις αγορές βέβαια επικρατεί τώρα μεγάλη ανασφάλεια. Τα σπρεντ των ελληνικών ομολόγων εκτινάχθηκαν στα ύψη, το ελληνικό χρηματιστήριο κατέρρευσε. Οι δυο αυτές παράμετροι δείχνουν τις τεράστιες πιέσεις που ασκούν οι αγορές. Γι΄ αυτό και ο κ. Σόιμπλε εμφανίζεται καθησυχαστικός, αν και πιστεύω ότι βαθιά μέσα του έχει μια διαφορετική εικόνα για τα όσα διαδραματίζονται στην Ελλάδα».

Παρασκηνιακές διαβουλεύσεις Βερολίνου-ΣΥΡΙΖΑ;

Ο ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Ντουίσμπουργκ – Έσσεν, Χάιντς Γιούργκεν Αξτ

Ο κ. Μηλιόπουλος από την πλευρά του εκτιμά ότι η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται να έχει αντιληφθεί εδώ και καιρό ότι η νυν κυβέρνηση στην Αθήνα δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει. Ως εκ τούτου, όπως λέει, το Βερολίνο προτιμά να ξεκαθαρίσει γρήγορα το πολιτικό τοπίο προκειμένου να τερματιστεί η πολιτική αβεβαιότητα. Όσον αφορά ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, η γερμανική κυβέρνηση δεν φαίνεται να ανησυχεί, καθώς είναι μάλλον προετοιμασμένη:

«Ίσως να έχουν γίνει ήδη παρασκηνιακές διαβουλεύσεις με ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που να έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ενδεχόμενη νίκη του στις εκλογές δεν θα επιφέρει προβληματικές εξελίξεις. Δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε αυτό. Ενδεχομένως να έχουν γίνει τέτοιες συζητήσεις. Αυτό θα εξηγούσε εν μέρει γιατί η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται τόσο ήρεμη, αλλά και γιατί τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης δεν αντιδρούν στα γεγονότα με τόσο δραματικό τρόπο όσο πριν από 3-4 χρόνια».

Κώστας Συμεωνίδης

Ηχητικό και οπτικό υλικό για το θέμα

Πρόωρες εκλογές και στο βάθος ΣΥΡΙΖΑ (mp3)  

Πηγή: http://www.dw.de/