Υπουργέ μου,μόνο προσοχή μην πέσετε από τα τηλεπαράθυρα

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η κυβέρνηση Τσίπρα, οφείλει να μην είναι μόνο μια νέα κυβέρνηση αλλά μια άλλη κυβέρνηση. Αυτό το “άλλη” περιλαμβάνει άλλη πολιτική, άλλη ηθική, άλλη αντίληψη,άλλη κουλτούρα και όσα “άλλη” έχει ανάγκη αυτή η ταλαιπωρημένη κοινωνία. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος αυτό το “άλλη” να φύγει από τα μέτρα της κοινωνίας και να αρχίσει να μετριέται με μέτρο αναγκαίας προσωπικής ικανοποίησης.

Οι υπουργοί της νέας και άλλης κυβέρνησης,οφείλουν να είναι άλλοι. Ούτε Αδώνηδες,ούτε καν Αδώνηδες σε καλύτερη έκδοση. Οφείλουν,για να είμαι ξεκάθαρος,να είναι υπουργοί που παράγουν πολιτική και έργο και όχι πρωταγωνιστές φτηνού κόστους παραγωγής στα κανάλια της διαπλοκής. Τον Σύριζα δεν τον έβγαλαν τα κανάλια,τον ανέδειξε η κοινωνία. Θα είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα, αυτό το απλό συμπέρασμα να στρεβλωθεί, να  φουσκώσει, να παραποιηθεί, να κακοποιηθεί για να να χωρέσει προσωπικές φιλοδοξίες και χυδαίους ναρκισσισμούς.

Ελάχιστοι από τους υπουργούς που ανέλαβαν εξουσία ως σήμερα στην Ελλάδα, ξεκίνησαν με σκοπό να υπηρετήσουν τη διαπλοκή. Αντιθέτως πίστευαν πως αυτοί θα διαφέρουν. Σταδιακά όμως κολακεύτηκαν από τη διαπλοκή, ένοιωσαν τη φροντίδα και το νοιάξιμό της και τελικά θωπεύτηκαν. Για να το πω διαφορετικά, δεν αρκεί να πιστεύεις πως είσαι άλλος ή να είσαι άλλος για να μην γίνεις κάποιος άλλος. Πρέπει να προσπαθήσεις κιόλας.

Ένα από τα μεγάλα λάθη των υπουργών της νέας κυβέρνησης θα είναι να παρασυρθούν από τα κανάλια και να αρχίσουν να εναλλάσονται στα τηλεοπτικά στούντιο με ξασμένες πρωινατζούδες και τηλεμάγειρες. Να μην μπορέσουν να αντισταθούν στην ανθρώπινη ίσως αντίδραση που δημιουργεί η επικοινωνιακή αποξένωση χρόνων και να πουν υποσυνείδητα “τώρα θα δείτε πόσο καλοί είμαστε”. Καλά θα κάνουν αν πιστεύουν πως είναι καλοί να το δείξουν στην κοινωνία και όχι στα τηλεπαράθυρα από τα οποία πολύ εύκολα μπορούν να πέσουν. Ας βγουν από τα υπουργεία, ας περπατήσουν στους δρόμους, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, προς θεού χωρίς κάμερες και ας αποκαταστήσουν τη σχέση που πρέπει να έχει η πολιτική και ο πολιτικός με τον κόσμο. Δεν χρειάζεται να αντικαταστήσουν τη σκόνη του πεζοδρομίου με την πούδρα στο στούντιο για να είναι ή να νιώσουν υπουργοί.

Η αποχή από τα τηλεπαράθυρα, θα προσφέρει και στους ίδιους και στην κοινωνία αλλά και στη δημοσιογραφία μεγάλο έργο. Θα καταργηθούν τα δήθεν ενημερωτικά σώοου της τηλεόρασης, όπου διεφθαρμένοι και εκμαυλισμένοι δημοσιογράφοι, κάνουν τον τροχονόμο άθλιων πολιτικών που τσακώνονται για να προσφέρουν νούμερα, αφού έχουν γίνει νούμερα οι ίδιοι. Ίσως με τον τρόπο αυτό ανακαλύψει και η δημοσιογραφία στην Ελλάδα τι σημαίνει συνέντευξη, πολιτικό ρεπορτάζ και ηθική στη δημοσιογραφία.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου υπουργοί  και βουλευτές γεμίζουν τηλεοπτικές ώρες χωρίς να έχουν να ανακοινώσουν κάτι. Δεν γράφουν άρθρα σε εφημερίδες, δεν εκφράζουν πολιτικές απόψεις, απλώς εκμαυλίζονται έχοντας εκτεθεί σε ένα τηλεοπτικό σύστημα που διαχειρίζεται την πολιτική όπως ακριβώς και την αστρολογία.

Τις πρώτες ώρες της νέας κυβέρνησης, τα τηλεοπτικά στούντιο γέμισαν με υπουργούς οι οποίοι ήδη έχουν υποκύψει στην αγένεια του ενικού αριθμού στην οποία προτρέπει ο παρουσιαστής που μέχρι χθες τους παρουσίαζε ως τέρατα. Ήδη νοιώθουν την οικειότητα που ξέρει καλά να να διαμορφώνει η διαπλοκή  αντικαθιστώντας ταυτόχρονα τη σημαντικότητα με την αναγνωρισιμότητα. Φαντάζομαι πως είναι η αντίδραση των πρώτων ημερών. Αν συνεχίσουν όμως έτσι, θα είναι σε έναν παρατεταμένο αγώνα να αρέσουν όχι στην κοινωνία αλλά στους εκδότες. Όχι σε αυτόν που τους παρακολουθεί αλλά στο δημοσιογράφο που τους καλεί. Θα μπουν στην προκρούστια κλίνη των ίδιων των ιδεών τους για τις οποίες πολλοί μάτωσαν.

Οι νέοι υπουργοί της νέας κυβέρνησης ,της νέας κατατάστασης, οφείλουν ανάμεσα στα άλλα να αποκαταστήσουν τη σχέση πολιτικής με τη δημοσιογραφία. Να ενημερώνουν τους δημοσιογράφους με συνεντεύξεις Τύπου στις οποίες θα ανακοινώνουν τι έκαναν ή τι θέλουν να κάνουν και να απαιτούν ερωτήσεις ελέγχου από τους δημοσιογράφους. Έτσι προάγεται η πολιτική. Έτσι και η δημοσιογραφία.Να εγκαταλείψουν τα στούντιο τα οποία πολύ εύκολα δίνουν της ψευδαίσθηση του θερμοκηπίου προσωπικής τους ανάπτυξης και να εκτεθούν στην πραγματική δημοσιογραφία ακόμη και αν έχει θύελλες και βροχές.

Είναι σημαντικό η δημοσιογραφία να ανασάνει σε αυτό τον τόπο μέσα από την άπλετη πληροφόρηση και τη διαφάνεια. Όποιος θεωρεί πως μπορεί να αντικαταστήσει αυτή την ανάγκη με την ικανοποίησή του από τον Αυτιά ή τους χαριεντισμούς με την Τρέμη, δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει τηλεπαράθυρο.Και κυρίως πώς πέφτεις από αυτό μέσα στα σκατά της διαπλοκής.

Πηγή

Guardian: Η τερατώδης ηγέτης και αρχιέρεια της λιτότητας, πρέπει να νικηθεί από τις δυνάμεις της ελπίδας…

Guardian κατά Μέρκελ και λιτότητας

Δριμεία επίθεση κατά της Γερμανίδας καγκελαρίου, Ανγκέλα Μέρκελ, εξαπολύει ο Βρετανός αρθρογράφος Owen Jones μέσω της στήλης του στον Guardian.

Με χαρακτηρισμούς όπως «αρχιέρεια της λιτότητας» και «τερατώδης ηγέτης», και δανειζόμενος φράσεις από τον επίλογο της ταινίας «ο Μεγάλος Δικτάτορας» του Τσάρλι Τσάπλιν, ο Βρετανός αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα μπορεί να ανοίξει δρόμο για τις δυνάμεις ενάντια στη λιτότητα σε όλη την Ευρώπη.

Γράφει στον Guardian:

«Η Ανγκέλα Μέρκελ είναι η πιο τερατώδης ηγέτης της γενιάς της στη Δυτική Ευρώπη.

Πολιτικοί που επιβάλλουν οικονομική βαρβαρότητα σε τόσο μεγάλη κλίμακα, συντρίβοντας τις ζωές εκατομμυρίων, δεν καταλήγουν στα δικαστήρια για να αντιμετωπίσουν τη δικαιοσύνη.

Η Μέρκελ, όμως αναμφίβολα έχει ήδη δικαστεί και καταδικαστεί στο εδώλιο της ιστορίας. Αρχιέρεια της λιτότητας στην ΕΕ, θυμίζει τα λόγια του Τσάρλι Τσάπλιν στο τέλος του «Μεγάλου Δικτότορα»: «Άνδρες – μηχανές, με μυαλά – μηχανές και καρδιές – μηχανές». Οι Έλληνες εξεγέρθηκαν ενάντια στους άνδρες – και γυναίκες – μηχανές, και ζητούν και σε άλλους να ακολουθήσουν.

Ωστόσο η Μέρκελ, η γραφειοκρατία της ΕΕ και οι διεθνείς πιστωτές είναι σκληροί αλλά όχι ανόητοι: Ξέρουν ότι η ελπίδα είναι μεταδοτική, και θα κάνουν ότι μπορούν για να σταματήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να εμπνέει τους άλλους. Η Μέρκελ έχει ήδη απαιτήσει από τον Αλέξη Τσίπρα, τον νέο Έλληνα πρωθυπουργό, να αποτάξει το δημοκρατικό του μήνυμα και να συνεχίσει την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που επιβάλλονται από ξένους.»

Ο βρετανός αρθρογράφος αναφέρεται στις προεκλογικές πιέσεις και τα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για ενδεχόμενο grexit, αλλά και στους κορυφαίους διεθνείς οικονομολόγους που αντιτίθενται στις πολιτικές σκληρής λιτότητας.

Υποστηρίζει δε, επικαλούμενος και το αμερικανικό πρακτορείο Bloomberg, ότι η γερμανική κυβέρνηση γνώριζε ότι δανείζει στην Ελλάδα περισσότερα απ’ ότι μπορεί να αντέξει, αλλά συνειδητά τοποθετούσε κεφάλαια στην Ελλάδα και τις άλλες περιφερειακές χώρες προκειμένου να αποτελέσουν αγοραστές των προϊόντων της.

Ακολούθως ο Guardian περιγράφει την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, αλλά και τις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, με τις δραματικές μειώσεις μισθών και συντάξεων, τα τεράστια ποσοστά ανεργίας και τη διάλυση κάθε δομής κοινωνικής πρόνοιας.

«Τι θα γίνει όμως αν χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ;», αναρωτιέται ο βρετανός αρθρογράφος, για να απαντήσει «η λιτότητα θα θριαμβεύσει πάνω στη δημοκρατία» και το μέλλον των λαών σε Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία και Βρετανία «θα είναι ζοφερό».

«Γι’ αυτό η υπεράσπιση του κατατρεγμένου ελληνικού λαού είναι τόσο σημαντική. Η ηττημένη Γερμανία επωφελήθηκε από τη διαγραφή χρέους, το 1953, το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για την Ελλάδα σήμερα. Πρέπει να υποδεχτούμε το κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ για τερματισμό της λιτότητας, που δεν άφησε τίποτα παρά κοινωνικά ερείπια σε όλη την Ευρώπη.»

«Πρόκειται για ένα μεγάλο στοίχημα: Ένα που, αν χαθεί, θα σημάνει την απαρχή δεκάδων χρόνων οικονομικού εφιάλτη. Αυτή η επιστροφή στη δεκαετία του 1930 μπορεί να τερματιστεί, και αυτή τη φορά από τη δημοκρατική αριστερά και όχι από τους φασίστες. Η εποχή της Μέρκελ και των «ανδρών – μηχανές» μπορεί να τερματιστεί, αλλά επαφίεται στο εάν όλοι εμείς θα δράσουμε – και μάλιστα γρήγορα», καταλήγει ο Owen Jones.

Δείτε εδώ το άρθρο του Owen Jones στην Guardian

Πηγή
 

Το Podemos «πλημμύρισε τη Μαδρίτη»

Δεκάδες χιλιάδες Ισπανοί συμμετείχαν στη χθεσινή διαδήλωση του Podemos κατά της πολιτικής της λιτότητας. Στην ογκώδη «Πορεία Αλλαγής» στην Πουέρτα δελ Σολ υπήρξαν και αρκετές ελληνικές σημαίες.

«Σήμερα έχουμε ένα όνειρο», είπε ο αρχηγός του Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας. «Το όνειρο για μια καλύτερη χώρα. Ωστόσο δεν μαζευτήκαμε εδώ για να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε, αλλά για να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα το 2015. Πρέπει να εκπληρώνεις τα όνειρά σου και αυτή τη χρονιά θέλουμε να παλέψουμε για να επιφέρουμε μια πολιτική αλλαγή».

Υπό τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα των υποστηρικτών του, ο 36χρονος καθηγητής πολιτικής επιστήμης κατηγόρησε τη συντηρητική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι ότι με την πολιτική της λιτότητας οδηγεί τους πολίτες στην εξαθλίωση.

«Θα τα καταφέρουμε, όπως και οι Έλληνες»

Σύμφωνα με την αστυνομία, οι συγκεντρωμένοι έφτασαν τις 100.000 ενώ οι διοργανωτές ανεβάζουν τον αριθμό στις 300.000

«Η σημερινή κυβέρνηση μας λέει ψέματα», λέει ένας διαδηλωτής. «Παλαιότερα πολλοί άνθρωποι δεν το πίστευαν. Ωστόσο όλοι αυτοί που είναι σήμερα εδώ θέλουν να μπει ένα τέλος σε αυτό».

Σύμφωνα με την αστυνομία, οι συγκεντρωμένοι έφτασαν τις 100.000 ενώ οι διοργανωτές ανεβάζουν τον αριθμό στις 300.000.

«Θα υπάρξει συνέχεια», λέει άλλος διαδηλωτής. «Θα τα καταφέρουμε, όπως και οι Έλληνες».

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις το Podemos προηγείται σταθερά στην πρόθεση ψήφου. Βάσει της τελευταίας έρευνας της Metroscopia που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα El Pais, το Podemos συγκεντρώνει το 28,2%, ακολουθεί το σοσιαλιστικό PSOE με 23,5%, ενώ το Λαϊκό Κόμμα του νυν πρωθυπουργού Ραχόι βρίσκεται στην τρίτη θέση με 19,2%.

Ανακάμπτει η ισπανική οικονομία, στα ύψη η ανεργία

«Σήμερα έχουμε ένα όνειρο», είπε ο αρχηγός του Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας

Αξίζει να σημειωθεί ότι το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Ισπανία, το οποίο προήλθε από το κίνημα των αγανακτισμένων, ιδρύθηκε μόλις τον Μάρτιο του 2014. Δυο μήνες αργότερα, στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου, κατάφερε να συγκεντρώσει το 8 % των ψήφων, εξασφαλίζοντας έτσι 8 έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η Ισπανία φαίνεται να εξέρχεται σταδιακά από την ύφεση. Το 2014 το ΑΕΠ της αυξήθηκε κατά 1,4% ενώ για την τρέχουσα χρονιά το ΔΝΤ προβλέπει ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 2%. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ωστόσο παραμένει η ανεργία που εξακολουθεί να κινείται στο 25 %.

Κώστας Συμεωνίδης (dpa)

Πηγή

Συμφωνία βλέπει η Wall Street Journal

Σύμφωνα με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της αμερικάνικης εφημερίδας παρά τη φαινομενική σύγκρουση και τις ξεκάθαρες διαφωνίες ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών υπάρχουν ενδείξεις ότι τελικά μπορεί να υπάρξει συμφωνία.

Στο δημοσίευμα γίνεται λόγος για συμβιβαστική λύση που θα μπορούσε να συμφωνηθεί τις επόμενες ημέρες και πριν την λήξη της παράτασης του προγράμματος στις 28 του Φεβρουαρίου. Ο συμβιβασμός, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα της WSJ θα μπορούσε να περιλαμβάνει μικρές αλλαγές στους δημοσιονομικούς περιορισμούς και περιορισμούς στην εξυπηρέτηση του χρέους με εφαρμογή αναμορφωμένου μηχανισμού ελέγχου για την εφαρμογή του προγράμματος.

Παρά το βαρύ κλίμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή τα μέλη της κυβέρνησης γνωρίζουν ότι πρέπει να προσφέρουν πειστικό πακέτο που θα προβλέπει την οικονομική ανάπτυξη και ταυτόχρονα θα επιβάλλει δημοσιονομική πειθαρχία προκειμένου να πετύχει τη συναίνεση με τα υπόλοιπα κράτη.

Η WSJ υποστηρίζει ότι και τα δύο μέρη της εξίσωσης θέλουν να αποφύγουν τις συνέπειες που θα είχε μια κατάρρευση στις συζητήσεις που θα έφερνε την Ελλάδα σε δύσκολη θέση αφού θα έμενε από ρευστότητα στα μέσα του καλοκαιριού.

Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι η πιθανότητα η Ελλάδα να στραφεί στη Ρωσία για βοήθεια έχει προκαλέσει αμηχανία και εκνευρισμό στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η WSJ καταλήγει λέγοντας ότι η Μέρκελ είναι πιο πραγματίστρια από τον Σόιμπλε και ότι η ίδια παραμένει αντίθετη σε ένα GREXIT, ωστόσο θέλει μια συνεργάσιμη κυβέρνηση στην Αθήνα που θα μπορεί να οδηγήσει την χώρα στην ανάπτυξη. Σύμφωνα με την Megan Greene, επικεφαλής οικονομολόγος στην Manulife Asset Management, η οποία είναι έμπειρη σύμβουλος στα χρόνια της κρίσης της ευρωζώνης «ο ΣΥΡΙΖΑ πιθανώς θα πρέπει να υποχωρήσει σε πολλά θέματα αλλά η Γερμανία δεν μπορεί να παραμένει δογματικά κολλημένη στις συμφωνίες του παρελθόντος, αλλιώς θα προκαλέσει ένα αποτέλεσμα που δεν θέλει κανείς».

Πηγή

Επενδύοντας κυνικά στην αποτυχία

Του Παναγιώτη Σιάνη

Οι στιγμές είναι δύσκολες, η σύγκρουση της ελληνικής κυβέρνησης με το ευρωπαϊκό διευθυντήριο σκληρή αλλά αναμενόμενη. 

Χρειάζεται ψυχραιμία και υπομονή, ούτε θρήνοι και οιμωγές, ούτε θριαμβολογίες. Η ενότητα των πολιτών είναι το μόνο όπλο να αντιμετωπιστούν οι εκβιασμοί και οι πιέσεις που δεν είναι πρωτοφανείς, αλλά επαναλαμβανόμενοι τα τελευταία 5 χρόνια. 

Πολλοί στην Ευρώπη αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο, η ιταμή αντιμετώπιση της τρόικας στην προηγούμενη εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας, την κυβέρνηση Σαμαρά, το περασμένο τρίμηνο, δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. 

Η Ελλάδα κατάντησε πειραματόζωο και πτυελοδοχείο της παγκόσμιας οικονομίας για να επιβεβαιώσουν οι αερητζήδες με τα heads funds ότι μπορούν να διαφεντεύουν κατά το δοκούν τους λαούς της γης.

Η Γερμανία συνεχίζει μετά από 5 χρόνια καταστροφικού προγράμματος λιτότητας, μετά από μια αποτυχημένη πορεία της Ευρώπης στην έξοδο από την κρίση γενικά, να αγνοεί τα συστημικά ολέθρια λάθη και τις ευθύνες της για το που οδηγήθηκε η ευρωπαϊκή οικονομία συνολικά. 

Η γερμανική προτεσταντική (έχει σημασία για το εμμονικό και τιμωρητικό του πράγματος) ηγεσία υπό την Μέρκελ ρίχνει την ευθύνη στους ηγέτες που κυβέρνησαν την χώρα. Ναι οι 'Ελληνες κυβερνήθηκαν ρηχά, επιπόλαια και λαϊκιστικά επί πολλά χρόνια. 

Ναι ένα πολιτικά διαπλεκόμενο σύστημα με τράπεζες, εφοπλιστές, εργολάβους και ΜΜΕ εκμεταλλεύθηκε το δημόσιο χρήμα και πλούτισαν εις βάρος του. 

Αλλά η Ελλάδα πέτυχε εδώ και 3 χρόνια μια πρωτοφανή παγκόσμια δημοσιονομική προσαρμογή, έκλαψε και μάτωσε πιο σκληρά και πικρά απ΄ ότι  αν είχε εμπλακεί σε πόλεμο. Είδε τα καλύτερα μυαλά να φεύγουν από τη χώρα τους, οικογένειες να διαλύονται από την ανεργία που έφτασε στο 28% και το ΑΕΠ να κατρακυλάει γυρίζοντας την οικονομική κατάσταση 30 χρόνια πίσω. 

Ειλικρινά πιστεύει κανείς  ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει 4,5 δις ευρώ ετήσια πλεονάσματα για τα επόμενα 8 χρόνια για να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις της με αυτή τη στεγνή ,περιοριστική πολιτική που δεν έχει καμία αναπτυξιακή προοπτική; 

Συμφωνεί κανείς στις ακατανόητες και τιμωρητικές πολιτικές της τρόικας όπως η αύξηση του χαμηλού ΦΠΑ στον τουρισμό ή η παραμονή ενός αντιπαραγωγικού και λανθασμένου φόρου στο πετρέλαιο; 

Χαίρεται για το ξεπούλημα δημόσιας γης σε εξευτελιστικές τιμές επειδή υπάρχει ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που ρημάζει τη χώρα, θυμίζοντας στιγμές από το αποικιοκρατικό παρελθόν των Ευρωπαίων; 

Είναι δυνατόν κάποιοι να επενδύουν στην αποτυχία της χώρας; Είναι δυνατόν να πλειοδοτούν σε σχέδια για ηχηρή πτώση της κυβέρνησης και γρήγορη επαναφορά στην εξουσία; 

Δεν αντιλαμβάνονται τι θα συνοδεύσει αυτήν την πτώση; Δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να κυβερνάς ερήμην της βούλησης των πολιτών, ακόμα κι αυτών που φόβισες προεκλογικά... 

Πρέπει να περισσεύει ο κυνισμός σε όσους τρίβουν τα χέρια τους επειδή δυσφόρησε ο Ντάϊνσελμπλουμ, ή επειδή τα "πήρε στο κράνιο" ο Βόλφανγκ Σόϊμπλε. Πρέπει να είναι εντελώς αλλοτριωμένοι ότι αδιαφορούν για την ανάγκη δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου απέναντι στον γερμανικής έμπνευσης οδοστρωτήρα της λιτότητας. 

Η μόνη απάντηση είναι η πολιτική και κοινωνική συσπείρωση που θα πιστοποιεί την ενότητα και την αποφασιστικότητά των Ελλήνων στο δικαίωμά τους να αναπνεύσουν... 

Πηγή

 

Ο «εφιάλτης» Τσίπρα πάνω από τη Μέρκελ και μία κηδεία

Διχασμένο Βερολίνο

Η Άνγκελα Μέρκελ οφείλει να παραδεχτεί ότι η πολιτική της λιτότητας έχει πια κουρελιαστεί, γράφει σε άρθρο του ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ, που προτείνει στην Γερμανίδα καγκελάριο να πάψει να βλέπει σαν το ιερό δισκοπότηρο το μηδενικό καινούργιο χρέος. Την ίδια στιγμή, στελέχη του συνασπισμού της Μέρκελ αλλά και γερμανικος Τύπος εξεπολύουν νέα επίθεση στην Ελλάδα, με αποκορύφωμα το Spiegel που κυκλοφορεί σήμερα με τον Έλληνα πρωθυπουργό στο εξώφυλλο του, υπό τον τίτλο «Αλέξης Τσίπρας, ο εφιάλτης της Ευρώπης: Ο οδηγός που κινείται στο αντίθετο ρεύμα». 

Μια ελληνική κηδεία στη γερμανική λιτότητα

Με σκληρή γλώσσα ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ ασκεί κριτική στην πολιτική της λιτότητα που με πρωτεργάτη  την Άνγκελα Μέρκελ έχει εφαρμοστεί στις ευρωπαϊκές χώρες που ήρθαν αντιμέτωπες με την κρίση, βυθίζοντας τες ακόμα πιο βαθιά. Στο άρθρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Μια ελληνική κηδεία στη γερμανική λιτότητα», γράφει ο Φίσερ:

Όχι πριν πολύ καιρό, γερμανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι διακήρυτταν ότι η κρίση του ευρό είχε τελειώσει: η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση, πίστευαν, είχε ξεπεράσει την καταιγίδα. Σήμερα ξέρουμε ότι αυτό ήταν ένα ακόμα λάθος σε μια συνεχιζόμενη κρίση. Το πιο πρόσφατο λάθος, όπως και τα περισσότερα που είχαν προηγηθεί, προήλθε από ευσεβείς πόθους και είναι, για μία ακόμα φορά, η Ελλάδα που σπάει την ονειροπόληση.

Ακόμα και πριν την τεράστια νίκη του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες ελληνικές εκλογές, ήταν ξεκάθαρο ότι η κρίση όχι μόνο δεν τελείωσε, αλλά απειλεί να χειροτερέψει. Η λιτότητα - ως πολιτική αντιμετώπισης της έλλειψης ζήτησης - απλά δε λειτουργεί. Σε μια συρρικνούμενη οικονομία, η αναλογία χρέους προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν αυξάνεται παρά μειώνεται, και έτσι οι ευρωπαϊκές χώρες σε κρίση βρέθηκαν σε ύφεση, με αποτέλεσμα την τεράστια ανεργία, τα ανησυχητικά επίπεδα φτώχειας και τις λιγοστές ελπίδες.

Προειδοποιήσεις για σοβαρές πολιτικές αναταράξεις δεν εισακούστηκαν. Προσκολλημένη στο εγκαθιδρυμένο γερμανικό ταμπού για ελάχιστο πληθωρισμό, η κυβέρνηση της Ά. Μέρκελ ξεροκέφαλα επέμενε ότι ο πόνος της λιτότητας ήταν απαραίτητος για να επιτευχθεί η ανάκαμψη: Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε πολλές επιλογές από το να ακολουθήσει. Τώρα, με τους έλληνες ψηφοφόρους να έχουν διώξει την εξουθενωμένη και διεφθαρμένη ελίτ της χώρας τους, ψηφίζοντας ένα κόμμα που έχει δώσει όρκο να τελειώσει τη λιτότητα, οι πολιτικές αναταράξεις έχουν ξεκινήσει. 

Αλλά, αν και η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή ενός νέου κεφαλαίου στην κρίση του ευρώ, ο πολιτικός, και πιθανώς υπαρξιακός κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Ευρώπη είναι σοβαρότερος. Η απελευθέρωση από την Ελβετική Εθνική Τράπεζα (SNB) της ισοτιμίας ευρώ-φράγκου στις 15 Ιανουαρίου, αν και δεν αποτελεί κάποια άμεση οικονομική απειλή, ήταν ένα τεράστιο ψυχολογικό χτύπημα, που αντανακλούσε, αλλά προκάλεσε κιόλας, απώλεια εμπιστοσύνης. Το ευρώ, όπως η κίνηση της SNB υπονόησε, παραμένει πιο εύθραυστο από ποτέ. Η ακόλουθη απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για επαναγορά ομολόγων ύψους 1 τρισ. ευρώ από τις χώρες της Ευρωζώνης, αν και ήταν σωστή και απαραίτητη, θόλωσε την εμπιστοσύνη.     

Το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών ήταν προβλέψιμο τουλάχιστον ένα χρόνο τώρα. Αν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της "τρόικας" (Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ΕΚΤ και ΔΝΤ) και της νέας ελληνικής κυβέρνησης πετύχουν, το αποτέλεσμα θα είναι ένας αξιοπρεπής συμβιβασμός και για τις δύο πλευρές: αν δεν επιτευχθεί συμφωνία, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει.

Αν και κανένας δεν ξέρει τι θα σήμαινε μια ελληνική χρεοκοπία για το ευρώ, σίγουρα θα συνεπαγόταν κίνδυνος για την επιβίωση του κοινού νομίσματος. Εξίσου σίγουρα, η μεγα-καταστροφή που μπορεί να προκληθεί από μια διάλυση της Ευρωζώνης δε θα αφήσει απ'έξω τη Γερμανία.

Ένας συμβιβασμός θα οδηγούσε, de facto, σε χαλάρωση της λιτότητας, το οποίο θα συνεπαγόταν σοβαρό ρίσκο για τη Μέρκελ στο εσωτερικό της Γερμανίας (αν και μικρότερο απ'ότι η κατάρρευση του ευρώ). Αλλά λαμβάνοντας υπόψιν την τεράστια δημοτικότητά της στη χώρα, αλλά και στο εσωτερικό του κόμματος της, η Μέρκελ υποτιμά τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της. Θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα, αν εμπιστευόταν τον εαυτό της.

Στο τέλος, μπορεί να μην έχει επιλογή. Με δεδομένο τον αντίκτυπο του αποτελέσματος των ελληνικών εκλογών στις πολιτικές εξελίξεις σε Ισπανία, Ιταλία και Γαλλία, όπου το συναίσθημα ενάντια στη λιτότητα είναι εξίσου υψηλό, η πολιτική πίεση στο Eurogroup των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης θα αυξηθεί σημαντικά. Δε χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να προβλέψει ότι το τελευταίο κεφάλαιο στην κρίση του ευρώ, θα αφήσει πίσω του κουρελιασμένη την γερμανική πολιτική λιτότητας - εκτός αν η Μέρκελ θέλει να πάρει το τεράστιο ρίσκο να αφήσει το ευρώ να καταρρεύσει.

Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι το θέλει. Οπότε, ανεξάρτητα από το ποια πλευρά -η τρόικα ή η νέα ελληνική κυβέρνηση- θα κινηθεί πρώτη στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις, οι ελληνικές εκλογές έχουν παράξει ήδη μια ξεκάθαρη ήττα για την Μέρκελ και την βασισμένη στη λιτότητα στρατηγική της για τη διατήρηση του ευρώ.

Παράλληλη μείωση του χρέους και δομικές μεταρρυθμίσεις ξέρουμε πλέον ότι επιβαρύνουν αφόρητα οποιαδήποτε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, καθώς υπερφορολογούν τους ψηφοφόρους. Και, χωρίς ανάπτυξη, δεν πρόκειται να υπάρξουν ούτε δομικές μεταρρυθμίσεις, όσο απαραίτητες και να'ναι.

Αυτό είναι το μάθημα της Ελλάδας για την Ευρώπη. Το ερώτημα τώρα δεν είναι αν η γερμανική κυβέρνηση θα το δεχτεί, αλλά πότε. Θα χρειαστεί μια αντίστοιχη πανωλεθρία των ισπανών συντηρητικών στις επερχόμενες εκλογές για να αναγκαστεί η Μέρκελ να αποδεχθεί την πραγματικότητα;

Τίποτα άλλο παρά η ανάπτυξη θα αποφασίσουν το μέλλον του ευρώ. Ακόμα και η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ, αντιμετωπίζει μια τεράστια ανάγκη για επενδύσεις σε υποδομές. Αν η κυβέρνησή της σταματούσε να βλέπει το "μηδενικό καινούργιο χρέος" σαν το ιερό δισκοπότηρο και αντί αυτού επένδυε στον εκσυγχρονισμό μεταφορών και δημοτικών δομών, στην ψηφιοποίηση νοικοκυριών και βιομηχανίας, το ευρώ -και η Ευρώπη- θα δεχόντουσαν μια δυνατή ώθηση. Επιπλέον, ένα τεράστιο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί με εξαιρετικά χαμηλά (και στην περίπτωση της Γερμανίας ακόμα και αρνητικά) επιτόκια.

Η συνοχή της Ευρωζώνης και η επιτυχία των απαραίτητων δομικών μεταρρυθμίσεων της, δηλαδή η επιτυχία επιβίωσής της, τώρα εξαρτώνται απ'το αν μπορεί να ξεπεράσει την έλλειψη ανάπτυξής της. Η Γερμανία έχει περιθώριο για δημοσιονομικές μανούβρες. Το μήνυμα των ελληνικών εκλογών είναι ότι η Μέρκελ πρέπει να το χρησιμοποιήσει πριν να είναι αργά.   

Τσίπρας, ο εφιάλτης της Ευρώπης και της Μέρκελ

Μία βλοσυρή φωτογραφία του νέου Έλληνα πρωθυπουργού κοσμεί το σημερινό πρωτοσέλιδο του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel. «Ο εφιάλτης της Ευρώπης Αλέξης Τσίπρας: Οδηγός στο αντίθετο ρεύμα» είναι ο τίτλος του περιοδικού που αφιερώνει πλήθος σελίδων του στη νέα ελληνική κυβέρνηση και τις προθέσεις της.

«Άγκελα Μέρκελ και Αλέξης Τσίπρας πρέπει να αναζητήσουν τον συμβιβασμό. Η γερμανική πλευρά πρέπει να δείξει κατανόηση. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας τους οι γερμένοι αντιμετωπίστηκαν με τόση κατανόηση που και εκείνοι πρέπει να κάνουν τώρα το ίδιο. Η αλληλεγγύη παραμένει ζητούμενο παρά τα όποια λάθη των Ελλήνων. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η κυβέρνηση Τσίπρα μπορεί να αθετήσει τις συμφωνίες με την ΕΕ. Ένα κούρεμα δεν είναι δυνατό, διότι αυτό θα οδηγούσε Πορτογάλους και Ισπανούς σε παρόμοια αιτήματα που δεν θα ήταν σε θέση να ικανοποιήσει η ΕΕ. Μια επιμήκυνση και μείωση των επιτοκίων είναι βέβαια εφικτά. Καμία πλευρά δεν θα πρέπει ωστόσο να απορρίψει τη ρητορική της προσέγγισης», αναφέρει το περιοδικό.

Πηγή

Σε χαμηλό 10 ετών οι καταθέσεις

Του Πάνου Παναγιώτου

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg οι εκροές καταθέσεων τον Ιανουάριο εκτινάχθηκαν στο επίπεδο ρεκόρ των 11 δις ευρώ. Αυτό μεταφράζεται σε εκταμιεύσεις, 500 εκ ευρώ την ημέρα κατά μέσο όρο (εργάσιμες ημέρες) κατά τη διάρκεια του μήνα.

Αν τα στοιχεία είναι ακριβή τότε οι καταθέσεις ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων έχουν  μειωθεί κοντά στα 149,3 δις ευρώ, κάτω από το ναδίρ του 2012, στα 150,6 δις ευρώ και στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2005.

Σε σχετικό με το θέμα άρθρο με τίτλο «Άρχισαν οι εκροές καταθέσεων;» που δημοσιεύτηκε στις 05 Ιανουαρίου είχα αναφερθεί στην διαφαινόμενη τάση ρεκόρ εκροής καταθέσεων υποστηρίζοντας ότι οι ελληνικές τράπεζες θα μπορούσαν να αντέξουν μέχρι και 10-15 δις ευρώ σε εκροές, όμως «.., αν , αν οι εκροές ξεπεράσουν αυτό το ορόσημο και αρχίσουν να κινούνται προς τα 15 ή και τα 20 δις ευρώ, τότε η εξασφάλιση ρευστότητας θα αρχίσει να γίνεται έντονα προβληματική και η στροφή στον Έκτακτο Μηχανισμό Παροχής Ρευστότητας (ELA) της Τράπεζας της Ελλάδας ίσως γίνει αναπόφευκτη.»

Η αποσύνδεση της ισοτιμίας του φράγκου από το ευρώ έκανε τις ελληνικές τράπεζες να στραφούν νωρίτερα στον ELA αλλά ακόμη δεν έχουν αντλήσει έκτακτη ρευστότητα. Με τις εκροές καταθέσεων, όμως, να έχουν φτάσει στα 14 δις ευρώ και με τους ρυθμούς που κινούνται φαίνεται πως αυτή η στιγμή είναι πολύ κοντά.

Και όπως είχε αναφερθεί στο ίδιο άρθρο «εκεί θα αρχίσει ένα σημαντικό πρόβλημα για την Ελλάδα, ιδιαίτερα αν βρίσκεται σε διαδικασία διαπραγμάτευσης για τους όρους του Μνημονίου και το χρέος  (γιατί) … σύμφωνα με το  άρθρο 14.4 του καταστατικού της ΕΚΤ, εάν μια άλλη κεντρική τράπεζα ή η ΕΚΤ, έχουν ένσταση, τότε το θέμα τίθεται σε ψηφοφορία σε συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ,  όπου η θέση υπέρ ή κατά του ELA περνά με ειδική πλειοψηφία δύο τρίτων. Έτσι, σε περίπτωση ένστασης από ένα κράτος μέλος και ιδιαίτερα υπό καθεστώς διαπραγμάτευσης, η πλειοψηφία των δύο τρίτων για την εξασφάλιση ρευστότητας για τις ελληνικές τράπεζες μέσω του ELA δε μπορεί να θεωρείται δεδομένη.»

Έτσι εξαιτίας της εκροής καταθέσεων ρεκόρ η ρευστότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και κατά συνέπεια η ικανότητα της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το χρέος της, σύντομα θα εξαρτάται απόλυτα από την ΕΚΤ και τους Ευρωπαίους εταίρους της και αυτό θα αποδυναμώσει τη διαπραγματευτική της ισχύ.

Όπως είχα υποστηρίξει στις 05 Ιανουαρίου «σε αντίθεση με προηγούμενα έτη που το ελληνικό τραπεζικό σύστημα μπορούσε να ‘χτυπηθεί’ τόσο απ’ έξω όσο και από μέσα, σήμερα η μοναδική απειλή είναι εγχώρια και έχει να κάνει με το αν οι καταθέτες ‘σηκώσουν’ χρήματα ή όχι και σε ποιο βαθμό .. προς το παρόν, το πρώτο χτύπημα δόθηκε το Δεκέμβριο σε μία ένδειξη πως θα ακολουθήσει και δεύτερο, πιθανόν ισχυρότερο τον Ιανουάριο» ενώ είχα κλείσει με την ευχή «να επικρατήσει σύνεση και οι Έλληνες να αποφύγουν να ‘αυτοπυροβοληθούν’».

Εκταμιεύοντας χρήματα από την Ελλάδα και μεταφέροντας τα σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία , που αποτελεί ένα συνήθη προορισμό, στην ουσία δημιουργείται μία τεχνητή διάκριση μεταξύ του «ελληνικού» και του «γερμανικού» ευρώ (ή του γαλλικού κλπ). Και για κάθε ευρώ που εκταμιεύεται από τη χώρα μεγαλώνουν αντιστοίχως οι υποχρεώσεις της Τράπεζας της Ελλάδας στο ευρωσύστημα, αυξάνοντας την εξάρτηση της Ελλάδας από τους δανειστές /εταίρους της, σε μία φάση που προσπαθεί να διαπραγματευτεί μαζί τους.

Και αν και η ελληνική θέση ότι η χώρα πρέπει να ανασάνει από το βάρος του χρέους της είναι σωστή, η αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής της ισχύς μέσω της αύξησης της εξάρτησης της από τους δανειστές της δεν πρόκειται να βοηθήσει καθόλου στην υποστήριξη της.

Ο Πάνος Παναγιώτου είναι τεχνικός αναλυτής χρηματιστηριακών αγορών, εκδότης του www.analitis.gr  , διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικών Αναλυτών στην Αγγλία (www.ekta.gr)  και διευθυντής εκπαίδευσης και έρευνας της Enalos LTD στο Λονδίνο. Είναι δημιουργός λογισμικών αυτοματοποίησης της τεχνικής ανάλυσης (3F, ModiStock) και συγγραφέας χρηματιστηριακών και οικονομικών βιβλίων. Άρθρα και συνεντεύξεις του δημοσιεύονται για μιάμιση δεκαετία σε πληθώρα ΜΜΕ ενώ είναι συχνός καλεσμένος σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.

Πηγή

Οι Γερμανοί θα είναι σκληροί, αλλά έτσι ήταν και στον Β Παγκόσμιο

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η διαπραγμάτευση ξεκίνησε την ώρα που ανακοινώθηκαν τα πρώτα ασφαλή εκλογικά αποτελέσματα. Είναι προφανές πως διαπραγμάτευση δεν είναι η συνεύρεση γύρω από ένα τραπέζι όπου συζητούν επιτελεία, αλλά το σύνολο των κινήσεων που γίνονται σε όλα τα πεδία και κυρίως το επικοινωνιακό.

Η Μέρκελ δήλωσε την πρόθεσή της, με την καθυστέρηση αποστολής συγχαρητήριου τηλεγραφήματος στον Αλέξη Τσίπρα. Ακόμη και αν η Αποικία έχει επαναστατήσει για τον βασιλιά παραμένει αποικία. Δεν ήταν μόνο θέμα δυσαρέσκειας αλλά και συμβολισμών.

Τα φιλοκυβερνητικά γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης, ξαναζεσταίνουν το επιχείρημα της αγανάκτησης της καγκελαρίου επειδή οι Γερμανοί και οι άλλοι Ευρωπαίοι καλούνται να πληρώσουν την άτακτη Αθήνα. Η Γερμανοί είναι αλήθεια πως περνάνε άσχημα αλλά όχι εξαιτίας της Ελλάδας. Η Μέρκελ έχει πριονίσει τις κοινωνικές δαπάνες, έχει προωθήσει την υποαπασχόληση και δεν συζητά για αυξήσεις μισθών. Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να πει πως φταίει η Ελλάδα.

Η νίκη του Σύριζα στην Αθήνα απειλεί ολόκληρο το οικοδόμημα της Μέρκελ. Ο οικονομικός προτεσταντισμός της λιτότητας καταρρέει μαζί με τη Μέρκελ, αν ο Σύριζα επιμείνει σε βαθμό που να απειληθεί η δική της Ευρωπαϊκή προοπτική της λιτότητας. Για δύο λόγους κυρίως:

1.Η επιτυχία κουρέματος και η εξασφάλιση άλλων μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης, δημιουργεί ένα προηγούμενο κυρίως για τον τσαλαπατημένο Νότο και απειλεί τον αρχιτέκτονα της λιτότητας. 

2. Όπως σωστά αναφέρουν ήδη αγγλοσάξωνες οικονομολόγοι, αποτυχία να εξασφαλιστούν όσα θα ζητήσει η Ελλάδα θα οδηγήσει σε μια συγκρουσιακή κατάσταση από την οποία θα χάσουν όλοι. Ακόμη και αν η Ελλάδα φύγει από την Ευρώπη, τι θα γίνει αν πετύχει, αναρωτιούνται.

Με αυτά τα δεδομένα, η Μέρκελ δεν μπορεί να υποχωρήσει. Έτσι παίζει το χαρτί των εκβιασμών και απειλών προκειμένου για μία ακόμη φορά να φοβηθεί η Ελλάδα και όσοι σκέφτονται όπως η Ελλάδα. Γερμανοί αξιωματούχοι διαρρέουν ανησυχία την οποία αναλαμβάνουν να πολλαπλασιάσουν τα συστημικά ΜΜΕ όπως έκαναν στο παρελθόν. Υπάρχουν όμως μερικές διαφορές

1.Ως σήμερα βασικός φορέας αυτού του φόβου ήταν η ίδια η ελληνική κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά. Τώρα πλέον δεν υπάρχει αυτή η συμμαχία τρόμου. Η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να ενημερώσει τους Έλληνες πολίτες αλλά και τους εταίρους

2.Μέσα στην Ευρώπη δημιουργούνται νέες συμμαχίες οι οποίες δεν αναπαράγουν τα επιχειρήματα της κακομαθημένης Ελλάδας, αλλά προβληματίζονται για τα αποτελέσματα της λιτότητας. Οι Βρετανοί αξιωματούχοι τα τελευταία 24ωρα μετά τη νίκη του Σύριζα παίρνουν σαφή θέση κατά της λιτότητας με κύριο τον επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας

3. Η τραπεζική ενοποίηση δημιουργεί νέα δεδομένα. Ο ίδιος ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι προωθεί το σενάριο της ποσοτικής χαλάρωσης και του χαλαρώματος της λιτότητας.

4. Παράγοντες έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, δεν παρουσιάζουν καμιά εχθρική συμπεριφορά απέναντι στο Σύριζα.
Η Μέρκελ παίζει τα τελευταία της χαρτιά. Όμηρος ενός γερμανικού συνδρόμου που επιχειρεί να κυριαρχήσει σε μια ενιαία Ευρώπη, για λόγους που είναι πολιτικοί, οικονομικοί αλλά και ψυχολογικοί η Μέρκελ αντιλαμβάνεται τον Τσίπρα ως εχθρό. Οι ψυχολογικοί λόγοι παρουσιάζουν ενδεχομένως μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο Τσίπρας ήδη έχει αφαιρέσει το δικαίωμα από τη Μέρκελ να συμπεριφέρεται ως καγκελάριος της Ευρώπης και την αντιμετωπίζει ως έναν από τους ευρωπαίους ηγέτες.

Η ισχύς της Μέρκελ δεν εκπορεύεται από την ισχύ της Γερμανίας τόσο, όσο από την αυθαίρετη πρακτική της να εμφανίζεται και να διαπραγματεύεται ως ο άρχων της Ευρώπης. Η δημόσια αμφισβήτηση αυτής της πρακτικής, την κάνει ανίσχυρη. Μοιάζει με τον λοχία του χωριού τον οποίο όλοι αποκαλούν στρατηγό νομίζοντας πως είναι, έως τη στιγμή που κάποιος θα τολμήσει να τους θυμίσει πως είναι λοχίας.

Πιστεύω πως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα θα δημιουργήσει μια νέα κατάσταση και στην Ευρώπη. Δεν απαιτούνται πολιτικά και οικονομικά επιχειρήματα γι’ αυτό. Απλώς έχει δημιουργηθεί μια άδικη οριακή κατάσταση η οποία εκ των πραγμάτων θα δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως θα ζήσουμε πρωτοφανείς καταστάσεις. Η Ελλάδα θα περικυκλωθεί από σενάρια τρόμου. Αυτή τη φορά όμως η ελληνική κυβέρνηση είναι από την από δω πλευρά και όχι με την από εκεί. Οι Γερμανοί θα είναι σκληροί. Αλλά έτσι ήταν και στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πηγή

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ άρθρο του Newsweek: Ο Σόιμπλε είναι απειλή για την Ευρωζώνη, όχι ο Τσίπρας

«Ο Σόιμπλε αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την Ευρωζώνη από τον Τσίπρα» αναφέρεται σε άρθρο που δημοσιεύεται στο αμερικανικό περιοδικό Newsweek.

Συγκεκριμένα, ο Τόμας Ράιτ, διευθυντής του Project on International Order and Strategy στο Brookings Institution, τονίζει ότι «ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας, διαθέτει σαφή εντολή για την επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους και της σχέσης με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», προσθέτοντας ότι «θα γραφτούν πολλά τις επόμενες εβδομάδες για τα οικονομικά θέματα που περιλαμβάνονται στις διαπραγματεύσεις».

Ο αρθρογράφος υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Πρώτον, η πεποίθηση ότι οι τεράστιες συνέπειες μιας ελληνικής εξόδου από την Ευρωζώνη μπορούν να ελεγχθούν, θα καταστήσει μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ περισσότερο πιθανή και όχι λιγότερο. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ότι η Ευρωζώνη μπορεί να διαχειριστεί μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ». 

Επίσης όπως επισημαίνεται παραμένει απίθανη μια έξοδος της Ελλάδας, όχι τόσο επειδή η Γερμανία θα θελήσει να πραγματοποιήσει το πείραμα, αλλά επειδή η κατάσταση θα οδηγείτο πραγματικά στην άκρη του γκρεμού, προκαλώντας την αντίδραση της ΕΚΤ και την ενεργοποίηση των μηχανισμών που διαθέτει, όπως τη διακοπή της παροχής ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες. 

«Δεύτερον, υπάρχει η άποψη ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την Ευρωζώνη από τον Αλέξη Τσίπρα. Τις επόμενες εβδομάδες, ο κ. Τσίπρας θα χαρακτηρισθεί ως η αιτία των προβλημάτων της Ευρωζώνης, μολονότι τα τελευταία πέντε χρόνια ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επέβαλε τη γερμανική οικονομική ορθοδοξία στην Ευρωζώνη, όπου συμπεριλαμβάνονταν η λιτότητα, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, η στήριξη σε μια υφεσιακή νομισματική πολιτική και η εθνικοποίηση του τραπεζικού χρέους».

Τρίτον, όπως τονίζεται στο άρθρο, η Γερμανία θα επιχειρήσει να αποδυναμώσει τα λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη. «Το χειρότερο αποτέλεσμα για τη Γερμανία θα ήταν μια συμφωνία με την Ελλάδα, καθώς θα ενίσχυε τα λαϊκιστικά κόμματα και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με τη γερμανική οπτική, το καλύτερο αποτέλεσμα θα ήταν η απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα ως προειδοποίηση και για τις άλλες χώρες. Εάν ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ αποτύχει και η Ελλάδα τεθεί εκτός Ευρωζώνης, θα αποτελεί και αυτό ισχυρό ράπισμα για τη Γερμανία».

Καταλήγοντας, ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι «υπάρχει βέβαια και μια μέση άποψη, μια συναινετική συμφωνία με την Ευρωζώνη, που θα εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη-μέλη. Η Γερμανία απορρίπτει ωστόσο και αυτή την επιλογή».

Πηγή

Ετοιμάζουν τραπεζικό «πραξικόπημα»;

Πληθαίνουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες στην Ελλάδα για ύποπτες κινήσεις επενδυτών και τραπεζικών ιδρυμάτων, με στόχο την πρόκληση τεχνητής οικονομικής κρίσης ή ακόμη και τραπεζικού πανικού.

Στην στήλη του στο Έθνος, ο αναλυτής Γιώργος Δελαστίκ κάνει λόγο για «προσχεδιασμένη εκ μέρους των τραπεζών αντιπαράθεση με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα».

Μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Οι τραπεζίτες και δανείστηκαν κολοσσιαία ποσά από το κράτος (το οποίο δανείστηκε ως κράτος για να τους τα δώσει) και συνεχίζουν να διοικούν τις τράπεζές τους σαν να μη συνέβη τίποτα. Εννοείται φυσικά ότι όλοι οι εξέχοντες τραπεζικοί παράγοντες είναι κομματικοί φίλοι του Αντώνη Σαμαρά. Η κυβέρνηση Τσίπρα φυσικά θέλει να αλλάξει αυτές τις τραπεζικές διοικήσεις των φίλων του Σαμαρά, έχοντας πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι αν δεν βάλει και δικούς της ανθρώπους στις διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, θα βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να ασκήσει οικονομική πολιτική. Θα την υπονομεύουν εκ των ένδον οι κομματικοί φίλοι του Σαμαρά. Οι τραπεζίτες ξέρουν λοιπόν ότι οι μέρες τους στις διοικήσεις είναι μετρημένες. Δίνουν λοιπόν την τελευταία μάχη τους».

Μιλώντας στο Radio 98.4 στην Κρήτη ο Γ.Δελαστίκ αποκάλυψε ότι «γνωρίζαμε από τη Δευτέρα ότι θα επιχειρηθεί παρέμβαση του τραπεζικού συστήματος εναντίον της κυβέρνησης».

Από την πλευρά του το Koutipandoras.gr υποστηρίζει ότι πρώην οικονομικός αναλυτής της Alpha Bank επιχείρησε να προκαλέσει τραπεζικό πανικό.

Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι:

«Βασικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία φαίνεται να παίζει πρώην οικονομικός αναλυτής της Alpha Bank, ο οποίος συναντήθηκε με ξένους οικονομικούς και τραπεζικούς αναλυτές, μερικές ώρες πριν αρχίσει η πτώση του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Το πρώην στέλεχος της τράπεζας,ο κύριος Μ.Μ, μετέφερε στους ξένους την πληροφορία πως οι ελληνικές τράπεζες παρουσιάζουν ανασφάλεια και δεν μπορούν να εγγυηθούν καταθέσεις ή να αποτελούν ασφαλή επένδυση για κάποιον ξένο επενδυτή.

Οι ίδιες πληροφορίες δίνονται τηλεφωνικά και σε επιλεγμένους μεγάλους καταθέτες ως εμπιστευτικές πληροφορίες από το εσωτερικό της τράπεζας. Ανάμεσα στους αποδέκτες αυτών των κατευθυνόμενων πληροφοριών ήταν και στελέχη της Citi Bank στην Αθήνα, τα οποία μετέφεραν τις “εμπιστευτικές” πληροφορίες στο εξωτερικό. Λίγες ώρες αργότερα, τα funds άρχισαν να αποσύρουν χρήματα από τις ελληνικές τράπεζες και να πέφτει το Χρηματιστήριο…

Την προσπάθεια αυτή δείχνει να έχει αναστείλει η δήλωση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη με την οποία δεσμεύτηκε πως δεν θα θιγούν τα συμφέροντα των ιδιωτών στις τράπεζες.

».

Να σημειωθεί ότι για την πτώση του χρηματιστηρίου διενεργεί ήδη έρευνα η επιτροπή κεφαλαιαγοράς αναζητώντας στοιχεία για συντονισμένες καταιγιστικές ρευστοποιήσεις.

Όλα δείχνουν ότι κάποιοι θυμήθηκαν την περίφημη εντολή «κάντε την οικονομία να ουρλιάξει» που έδινε ο Νίξον στη CIA και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ όταν ήθελε να αποσταθεροποιήσει κάποια κυβέρνηση.

Α.Χ

Πηγή