Ο ΣΥΡΙΖΑ φέρνει τούμπα την Γερμανία

Του Πιτσιρίκου

Καθώς η διαπραγμάτευση με τους «εταίρους» έχει ξεκινήσει, είναι ολοφάνερο πως η κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, περιμένοντας να αλλάξουν οι ισορροπίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει τον πολιτικό χάρτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα αριστερά κόμματα σηκώνουν κεφάλι στην Ισπανία, την Πορτογαλία -και όχι μόνο-, οι εκλογές πλησιάζουν σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία τρομάζει πια όλο και περισσότερους Ευρωπαίους πολίτες, ενώ όλοι ομολογούν πως η πολιτική λιτότητας δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Η Μέρκελ ξέρει πως όλα αυτά συμβαίνουν, οπότε η σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα -για να τρομάξουν οι υπόλοιπες χώρες- είναι μονόδρομος για την Γερμανία.

Βέβαια, όπως είδαμε και στις πρόσφατες εκλογές στην Ελλάδα, οι πολίτες δεν έχουν καμία διάθεση να εκβιάζονται για πάντα και να ψηφίζουν πολιτικούς που έχουν προσκυνήσει την Γερμανία.

Επίσης, υπάρχουν κόμματα της Δεξιάς, όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συνεργαστούν με την Αριστερά, για να δώσουν ξανά στους πολίτες των χωρών τους την αξιοπρέπεια που τους στέρησε η γερμανική ηγεμονία.

Παράλληλα, οι Γερμανοί βλέπουν δήθεν με τρόμο την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη αλλά τους διαφεύγει πως αυτό οφείλεται, κυρίως, στην έξαρση του γερμανικού εθνικισμού -ως απόρροια της γερμανικής ηγεμονίας- και την αλαζονεία της Γερμανίας.

Οι επόμενοι μήνες θα είναι συναρπαστικοί, και η Ελλάδα βρίσκεται πια στο τιμόνι των εξελίξεων στην Ευρώπη.

Αν η Γερμανία δεν αποφασίσει να εγκαταλειφθεί η πολιτική λιτότητας -που έχει ήδη ηττηθεί-, η Ελλάδα θα προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν αποχωρήσει από την Ευρωζώνη.

Από την στιγμή που η Γερμανία δεν σέβεται την δημοκρατία, η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται ένα φασιστικό όργανο και η Γερμανία δικτάτορας.Κανείς εν χρειάζεται αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Χρησιμοποιώντας την ΕΚΤ για να εκβιάσει για μια ακόμα φορά την Ελλάδα, η Γερμανία αποδεικνύει πως έχει γραμμένη την δημοκρατία στα παλιά της τα παπούτσια, ενώ, παράλληλα αποδεικνύει πως μια χώρα που δεν έχει δικό της νόμισμα δεν μπορεί να έχει δική της οικονομική πολιτική και θα είναι πάντα υποχρεωμένη να υπακούει στην Γερμανία και στην ΕΚΤ, η οποία διαφεντεύεται από την Γερμανία.

Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να έχει στα διαπραγματευτικά της χαρτιά -για την διαγραφή του χρέους- την στάση πληρωμών και την έξοδο από την ευρωζώνη.

Η Γερμανία θα υποχωρήσει. Η Γερμανία ξέρει πως το κόλπο της λιτότητας τελείωσε.

Η Γερμανία -με την ιστορία που έχει- δεν θα τολμήσει να αμφισβητήσει την δημοκρατία. Αυτό θα είναι το τέλος της.

Το πρόβλημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πρώτα πολιτικό και μετά οικονομικό.

Η πολιτική της λιτότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποτύχει και έχει ηττηθεί.

Η Γερμανία κάνει πως δεν βλέπει τι συμβαίνει στην Γαλλία και την Ιταλία -εκεί είναι μεγάλο το πρόβλημα και όχι στην Ελλάδα-, αλλά δεν θα μπορεί να το κάνει για πολύ καιρό ακόμα.

Αν η Ελλάδα αποδεχτεί για μια ακόμα φορά τους όρους της Γερμανίας, το χρέος θα αυξηθεί κι άλλο, ενώ θα γίνει κόλαση η ζωή ακόμα περισσότερων Ελλήνων πολιτών.

Η γερμανική κυβέρνηση δεν σέβεται την δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι πολίτες της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και άλλων χωρών έχουν διαφορετική άποψη από την γερμανική κυβέρνηση.

Τούτων δοθέντων, αν η Γερμανία δεν σεβαστεί την δημοκρατία, θα ηττηθεί για μια ακόμα φορά και θα επιβεβαιωθεί για μια ακόμα φορά ο πρώην Καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ, ο οποίος είχε πει, πριν από τρία χρόνια, πως «η Γερμανία δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη εξαιτίας του Χίτλερ και του Άουσβιτς».

Ας δούμε τώρα πόσο έξυπνοι είναι οι Γερμανοί. Γιατί το αγύριστο κεφάλι ποτέ δεν είναι έξυπνο.

Πηγή

Η Μέρκελ θα πατήσει φρένο πριν τη σύγκρουση

Του Κώστα Βαξεβάνη

Διαπραγμάτευση είναι η διαδικασία κατά την οποία οι πλευρές θέτουν στο τραπέζι το μέγιστο των απαιτήσεών τους για να μπορέσουν έτσι να καταλήξουν στο ελάχιστο των απωλειών. Με αυτή τη ερμηνεία η οποία δεν είναι προσωπική, μπορεί να αντιληφθεί κάποιος τι είναι αυτό που επιχειρεί η Γερμανία και φυσικά τι είναι αυτό που δεν επιχειρούσαν ως τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Όσο και να φαίνεται αδιανόητο, η Γερμανία και όχι η Ελλάδα είναι αυτή που κερδίζει τον τίτλο του απομονωμένου και καταλήγει στην επιλογή τακτικών ισχύος οι οποίες αντικαθιστούν τα ως σήμερα “λογικά” της επιχειρήματα περί σωτηρίας της Ελλάδας και ανάγκης δημοσιονομικής σταθερότητας.

Στο ξεκίνημα αυτής της διαπραγμάτευσης η οποία σηματοδοτήθηκε επικοινωνιακά από τη δυσφορία του Ντάισελμπλουμ δίπλα στον αγράβατο και όχι αβράκωτο όπως συνέβαινε ως σήμερα έλληνα Υπουργό Οικονομικών, η Ελλάδα εξασφάλισε κάποιες φαινομενικά ανέλπιστες συμμαχίες.

Η φλεγματική Βρετανία και η πανίσχυρες ΗΠΑ, εξέφρασαν την ανάγκη να σταματήσει η λιτότητα στην Ευρώπη και ο στραγγαλισμός της Ελλάδας.

Τι έγινε ξαφνικά και ο “ακραίος” Σύριζα που παρομοιαζόταν με την πολική αρκούδα στα πρωτοσέλιδα του Ψυχάρη έγινε τόσο συμπαθής που ακόμη και το Βήμα πλέον έχει κάνει πολλά βήματα πίσω;

Αυτό που συμβαίνει πάντα. Δηλαδή 1. οι δυνάμεις έξω από εσένα ορίζουν το δικό τους βήμα με βάση τα συμφέροντά τους και 2. ο τρόπος που οριοθετούνται αυτά τα συμφέροντα σχετίζεται και με τα θέματα και τα όρια τα οποία αναδεικνύεις εσύ με τις δικές σου πολιτικές.

Συμφέρον και των ΗΠΑ και της Βρετανίας, αλλά και πολλών ευρωπαϊκών χωρών, είναι μια σταθερή οικονομικά Ευρώπη. Μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ ξόδεψαν πολλά σε χρήμα και ανθρώπους για να δημιουργήσουν μία κατά τα δικά τους πρότυπα και ιδεολογήματα σταθερή Ευρώπη με βασικό ανάχωμα μάλιστα στις “κομμουνιστικές απειλές” την ίδια τη Γερμανία. Σήμερα γνωρίζουν πολύ καλά πως:

1.Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα είναι χωρίς κόστος για όλους. Αν η πτώση μιας τράπεζας μόνο, της Lehman Brothers παρέσυρε τις οικονομίες όλης της υφηλίου εξαιτίας του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, η πτώση μιας χώρας στην καρδιά της Ευρώπης θα συμπαρασύρει και τους ίδιους.

2. Η έξοδος της Ελλάδας, ειδικά αν εξελιχθεί σε πετυχημένη έξοδο, δηλαδή αν η Ελλάδα βρει μετά την κρίση τον βηματισμό της, θα είναι παράδειγμα για πολλές ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες δεινοπαθούν σήμερα μέσα στο προτεσταντικό οικονομικό Μερκελισμό

3. Η οικονομική και πολιτική διάλυση της Ε.Ε που είναι πιθανό να επέλθει ως αποτέλεσμα δημιουργεί μια γενικότερη αναταραχή και έναν ενδιάμεσο ευρωπαϊκό χώρο στον οποίο πλέον μπορεί να κυριαρχήσει η Ρωσία

4. Αν αποτύχει η ελληνική έξοδος, δηλαδή αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να ανταπεξέλθει σε όσα ακολουθήσουν, τότε η κατάσταση αποσταθεροποιεί την περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής όπου πλέον αποκτούν έδαφος δυνάμεις που λένε ανοιχτά πως το μοντέλο του δυτικού καπιταλισμού πρέπει όχι να καταρρεύσει αλλά και να αποκεφαλιστεί μεταφορικά και κυριολεκτικά.

5. Τέλος η διακυβέρνηση Ομπάμα, θεωρεί πως το μοντέλο της λιτότητας μετατρέπει τους ευρωπαίους σε φτηνό εργατικό δυναμικό, σε μια Μερκελική Κίνα «φτωχοποιημένα ανταγωνιστική» στην οποία η Γερμανία θα είναι πλούσια εξαγωγική χώρα. Σε αυτή την Ευρώπη η Μέρκελ θα χρησιμοποιεί τη λιτότητα για να χτυπά την αμερικανική οικονομία.

Ίσως και με βάση αυτά τα συμφέροντα, η στάση των ΗΠΑ και των υπόλοιπων ξαφνικών συμμάχων, να μην ήταν αυτή που είναι, εάν στην Ελλάδα δεν εκφραζόταν ήδη ένα πρωτοφανές κίνημα αποφασιστικότητας το οποίο ξεπερνά τους πολιτικούς χώρους προκειμένου να επανεφεύρει την περηφάνεια και την αξιοπρέπεια. Ο καλλιεργημένος φόβος, έμεινε απότιστος από τις υποτακτικές κυβερνήσεις και τα αμήχανα ΜΜΕ και μετατράπηκε στο ζιζάνιο της αποφασιστικότητας.

Ζούμε σε ένα μεταίχμιο της Ιστορίας όπου οι ποσοτικές αλλαγές μετατρέπονται σε ποιοτικές. Οι άνθρωποι παύουν να αντιδρούν όπως αντιδρούσαν και οι ισχυροί δεν μπορούν να τους χειραγωγήσουν όπως συνήθως έκαναν.

Η στάση της κυβέρνησης και η επιμονή της στις προεκλογικές δεσμεύσεις στο εσωτερικό της χώρας εκτιμάται ως μια πρωτοφανής και τίμια επιλογή και στο εξωτερικό ως ένας κίνδυνος ο οποίος δεν αντιμετωπίζεται με το να κάνεις το Βενιζέλο ντουντούκα του Σόιμπλε γιατί απλώς δεν υπάρχουν Βενιζέλοι.

Η σοβαρότητα της κατάστασης επίσης, δεν επιτρέπει να ευδοκιμήσουν περικοκλάδες φραστικής ευελιξίας και ψύχραιμης μπουρδολογίας. Δεν είναι τυχαίο που η διαπραγμάτευση δεν έχει αχρηστεύσει μόνο πολιτικά το Σαμαρά και τον κακόμοιρο Βενιζέλ,ο ο οποίος έφτασε στο σημείο να δηλώσει πως θα ψηφίσει Ζωή Κωνσταντοπούλου, αλλά πρωτίστως τα κομματίδια του «τίποτα».

Πρώτο θύμα το Ποτάμι, του οποίου οι ψηφοφόροι κατανοώντας προφανώς τη σοβαρότητα της κατάστασης αναζητούν μια τοποθέτηση η οποία δεν θα περιορίζεται στο συμπέρασμα πως ο «Σταύρος είναι καλός γιατί τον έβλεπαν και στην τηλεόραση» αλλά απαιτεί θέση.

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που όπως γράφει κάποιος φίλος φωνάζουν «βάστα Μέρκελ» με την ίδια αγωνία που οι πρόγονοί τους φώναζαν «βάστα Ρόμελ».

Η διαπραγμάτευση θα είναι σκληρή γιατί η Μέρκελ δεν απολογείται μόνο στην πιθανότητα αποτυχίας της αλλά και στη γερμανική εμμονή. Το άγχος να πετύχουν οι κανόνες ακόμη και αν πεθάνουν οι άνθρωποι θα είναι ορατό όσο και η απαίτηση για τη γερμανική επικυριαρχία. Το επόμενο διάστημα η αδιαλλαξία αυτή εκ των πραγμάτων θα αντικατασταθεί από υποχωρήσεις αν θέλουν να υπάρξουν λύσεις.

Σε κάθε περίπτωση η διαπραγμάτευση γίνεται από δύο πλευρές. Είναι δύσκολο για τη Μέρκελ να ανακαλύπτει ξαφνικά πως υπάρχει και άλλη πλευρά εκτός από τη δική της.

Αν η Μέρκελ δεν πατήσει φρένο πριν τη σύγκρουση τότε έχει πάρει απόφαση να επαναλάβει την καταστροφή της Ευρώπης με άλλα μέσα. Σε αυτό το ενδεχόμενο η Ελλάδα δεν έχει να χάσει τα περισσότερα. Τέλος της Ευρώπης, σημαίνει και τέλος της γερμανικής επικυριαρχίας σε αυτή. Μεγάλο μέρος της γερμανικής ισχύος προέρχεται από τη χρήση της Ευρώπης ως ζωτικού χώρου της Γερμανίας και η Μέρκελ το γνωρίζει αυτό. Γνωρίζει επίσης πως το Κούγκι είναι ένα ιστορικό παράδειγμα από την Ελλάδα και όχι από τη Γερμανία.

Πηγή

Ξαφνική ΕΝΤΟΛΗ - ΒΟΜΒΑ Από Τον Αλέξη Τσίπρα Που Αναστάτωσε Τους Πάντες!

Αμέσως μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, έχοντας εξασφαλίσει προηγουμένως τη σιωπηρή υποστήριξη των Ευρωπαίων ομολόγων του, πρόκειται να εξαπολύσει επίθεση εναντίον συγκεκριμένων οικονομικών παραγόντων, με κεντρικό σύνθημα να «φέρουν πίσω τα κλεμμένα», σύμφωνα με την εφημερίδα Παραπολιτικά.

Στο στόχαστρο του Μαξίμου έχουν τεθεί επιχειρηματίες με άμεση ή έμμεση πρόσβαση στον χώρο των ΜΜΕ, που ευνοήθηκαν από τις κυβερνήσεις Σημίτη, Παπανδρέου και Σαμαρά.

Ο Αλ. Τσίπρας έχει δώσει εντολή σε δύο υπουργούς να «τεκμηριώσουν» με στοιχεία την επιστροφή χρημάτων στα ταμεία του κράτους, ώστε να υπάρξει αξιοποίηση υπέρ του ελληνικού Δημοσίου.

Οι δύο υπουργοί που καλούνται να φέρουν σε πέρας αυτή τη δουλειά είναι ο Π. Νικολούδης και ο Δ. Μάρδας.

Αμφότεροι εξετάζουν την αναθεώρηση των συμβάσεων για τους αυτοκινητοδρόμους της χώρας και της Αττικής και την προκήρυξη νέου διαγωνισμού για το καθεστώς λειτουργίας των ιδιωτικών ΜΜΕ, όπου μπορεί οι σημερινοί μέτοχοι να έχουν κυρίαρχο προβάδισμα, αλλά για να εξασφαλίσουν την «κυριότητα» στα Media που ελέγχουν θα πρέπει να πληρώσουν αναδρομικά από το 1995 μέχρι σήμερα οποιαδήποτε εκκρεμότητα υπάρχει στα ασφαλιστικά ταμεία ή σε ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Δ. Μάρδας, έχει εκπονήσει μελέτες για την πάταξη του λαθρεμπορίου, ενώ η μεγάλη παρέμβαση αναμένεται στον τζόγο, όπου ο σχεδιασμός που υπάρχει προβλέπει φορολόγηση έως 70% στα κέρδη των μετόχων του ΟΠΑΠ, ώστε με τον τρόπο αυτό να επιστρέφει σημαντικό οικονομικό μέρισμα στην εξυπηρέτηση κοινωνικών δομών.

Πηγή

ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΠΑΝΩ… ΚΑΤΩ: Δεν ελήφθη ομόφωνα η απόφαση της ΕΚΤ για τα ελληνικά ομόλογα

Δημοσίευμα των Financial Times αναφέρει ότι πολλοί αναλυτές κατηγόρησαν την ΕΚΤ ότι παρεμβαίνει πολιτικά!

Τα πάνω… κάτω έρχονται μετά από δημοσίευμα των Financial Times, στο οποίο αναφέρεται ότι πολλοί κεντρικοί τραπεζίτες διαφώνησαν με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μη δέχεται ως ενέχυρα για την παροχή ρευστότητας για τα ελληνικά ομόλογα. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι ήταν μία άκρως αμφιλεγόμενη απόφαση, με τους αναλυτές μάλιστα να κατηγορούν την ΕΚΤ για παρεμβάσεις στις πολιτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωζώνης!

Συγκεκριμένα και σύμφωνα με το δημοσίευμα το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ διχάστηκε, καθώς πολλά μέλη της πρότειναν να αναβληθεί η απόφαση έως τη λήξη της παράτασης του προγράμματος στις 28 Φεβρουαρίου.  Σημειώνεται στο ρεπορτάζ ότι λόγω του εκ περιτροπής δικαιώματος ψηφοφορίας, την Τετάρτη δεν είχαν δικαίωμα ψήφου οι κεντρικοί τραπεζίτες της Γαλλίας, της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ιρλανδίας.

Το γεγονός ότι πολλοί κεντρικοί τραπεζίτες διαφώνησαν με την απόφαση, αναδεικνύει πόσο αμφιλεγόμενη ήταν αυτή, ενώ  πολλοί αναλυτές κατηγόρησαν την ΕΚΤ ότι παρεμβαίνει στις πολιτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωζώνης.  Το 25μελές διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ ήταν σχεδόν μοιρασμένο για το αν θα έπρεπε να πάρει την απόφαση την Τετάρτη ή να περιμένει μέχρι την τυπική λήξη του ελληνικού προγράμματος στο τέλος του Φεβρουαρίου.

Σημειώνεται ότι χθες, στον απόηχο της απόφασης της ΕΚΤ για την καραντίνα των ελληνικών ομολόγων, συναντήθηκαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα. Συζήτησαν για την απόφαση της ΕΚΤ αλλά και την κατάσταση της ρευστότητας.  Το δημοσίευμα καταλήγει ότι οι ξένοι αναλυτές αντιμετώπισαν με ψυχραιμία την απόφαση της ΕΚΤ, τονίζοντας ότι δεν απαιτείται η πρόσβαση σε ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών.

Πηγή

ΕΚΤΑΚΤΟ>Αυτοκτόνησε ο οικονομικός διευθυντής της Siemens

 Aυτοκτόησε ο Heinz-Joachim Neubürger, ο πρώην επικεφαλής των οικονομικών υπηρεσιών της Siemens, είχε κατηγορηθεί για εμπλοκή στο σκάνδαλο με τα μαύρα ταμεία της εταιρίας με τα οποία η Ζίμενς χρημάτιζε Έλληνες αξιωματούχους.

 

Αν και αρνούνταν την ενοχή του, είχε συμβιβαστεί με την καταβολή 2,5 εκατομμυρίων ευρώ.

 

Ένας από τους μάρτυρες κατηγορίας που είχε δείξει τον Νόιμπέργκερ, ήταν ο Μιχάλης Χριστοφοράκος.

 

Σύμφωνα με την Die Welt, o Νόιμπέργκερ αυτοκτόνησε στο Μόναχο, όπου έμενε.

Πηγή

V for Varoufuckis

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον ελληνικό λαό και να παραδώσω τον εαυτό μου στην κρίση του:

Οι εχθροί του λαού είχαν δίκιο για τα καταστροφολογικά τους σενάρια για την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Εντάξει, μπορεί να μη βγήκε και ο Γκοτζίλα -αυτός περιμένει να μας φαει για όταν βγούμε από το Ευρώ για να του ρθει πιο φθηνος ο λογαριασμός- αλλά γίναν άλλα εξίσου φρικτά πράγματα: Τη μέρα των εκλογών ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έβαλε βηματοδότη.

Λίγες μέρες μετά ο κόκκινος Power Ranger σκότωσε το συγκάτοικο του... με σπαθί, δίνοντας έτσι έναν τραγικό χαρακτήρα στη σειρά των ισραηλινών Sabanκαι Levy που για χρόνια γελοιοποιούσε το Επικό στοιχείο με τους πιο γελοίους ήρωες και κακούς που έχει δει η ανθρωπότητα.

Δεν ήταν ο πράσινος ή ο μωβ ή ο φούξια Power Ranger. Ήταν ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ. Η κουμουνιστική συνομωσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει διεισδύσει παντού, ακόμη και σε παιδικές σειρές.

Μερικές μέρες αργότερα, ένα ακόμη πιο φρικτό έγκλημα συνέβη: Παρότι αμερικανοτραφής, κρυπτοκουμουνιστής Υπουργός Οικονομικών δολοφόνησε με πολλαπλές πισώπλατες μαχαιριές έναν ηλικιωμένο ανήμπορο με προβλήματα κινητικότητας μπροστά στα έντρομα μάτια δεκάδων δημοσιογράφων απ όλο τον πλανήτη. Ο serial killer είχε προηγουμένως σκοτώσει και την Τρόικα. 

Ο άνθρωπος που ανθελλήνισε το ίδιο του το όνομα κλέβοντας το ένα του ν, ο Γιάνης ο Βαρουφάκης έκλεψε και το σόι του Σόιμπλε. Και έτσι από το Σόιμπλε έμεινε μόνο το Μπλε, το χρώμα της γαλανόλευκης, το χρώμα που είχε το πρόσωπο του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών κατά την κοινή συνέντευξη τύπου.

Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στο ποιον υπηρετεί ο Γιάνης, έχω όμως πλήρη εμπιστοσύνη στις ικανότητές του. Το ποιον υπηρετεί πραγματικά θα το δούμε μόνο στο end game κι αυτό θα αργήσει να ρθει. Αλλά όποιον κι αν υπηρετεί, το κάνει έξοχα:

Ακολουθώντας πιστά την βρωμερή κουμουνιστική τακτική του “φόβου που αλλάζει στρατόπεδο” και ακτινοβολώντας πουστιά, ο Γιάνης χρησιμοποίησε τη Χρυσή Αυγή ως επιχείρημα. Οι φίλοι μας οι Γερμανοί που μας καταλαβαίνουν όσο κανένας άλλος σε όλο τον πλανήτη πρέπει να μας βοηθήσουν για να μη γεμίσουμε ναζίδες, έτσι του πε του Σόιμπλε και του βγαλε το Σόι.

Έπιασε τόπο το επιχείρημα. Οι Γερμανοί μισούν τους γιαλαντζί Ναζί. Λογικό είναι. Άμα έχεις φτιάξει το αυθεντικό, μισείς την απομίμηση. Γουστάρουν μόνο τους πραγματικούς ναζί, όπως αυτούς της Ουκρανίας που καίνε σκοτώνουν και ρημάζουν και θέλουν να εξαφανίσουν τους ρωσόφωνους από προσώπου γης ακόμη και με πυρηνικά.

Την τακτική του ναρκέμπορα του 90 όπως τον παραλλήρισε ο Guardianσυνέδραμε κι ένα από τα βαποράκια του ΣΥΡΙΖΑ από την εφημερίδα των πρώην σκλάβων που απελευθερώθηκαν, αυτούς τους σύγχρονους Σπάρτακους της Εφημερίδας των Συντακτών που τόλμησε να θέσει επί τάπητος το θέμαΧριστοφοράκου-Siemens.

O Γιάνης πήρε την ασίστ και την κάρφωσε στα μούτρα του Σόιμπλε. Είπε πως η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι εσωτερική μας υποχρέωση αλλα, να, υπάρχουν και κάποια θεματάκια που είναι διακρατικά και έχουν συμβεί εντός της ΕΕ που αφορούν και τις εταίρες μας. ΛΕΓΕ ΜΕ SIEMEΝS.

Μόνο το κατοχικό δάνειο δεν ανέφερε ο Γιάνης, αλλά έχουμε χρόνο και για αυτό.

Για όσους δεν καταλαβαίνουν τι κάνει ο Γιάνης, επιτρέψτε μου να σας πω: Μέσω “επιθέσεων φιλίας” κερδίζει χρόνο για να προλάβουμε να ανασυνταχτούμε εσωτερικά για αυτά που έρχονται.

Μια ακόμη μάχη κερδίθηκε. Πολλές ακόμη μένει να δοθούν. Κι ελάχιστες επιτρέπεται να χαθούν.

Δεν πρέπει να ψωνιζόμαστε. Την τελευταία φορά που την ψωνίσαμε μας ήρθε ο λογαριασμός των μνημονίων.

Αυτή τη στιγμή ο Σόιμπλε θέλει να βάλει το Βαρουφάκη σε φούρνο μικροκυμάτων. Θα έβαζε κι όλη την Ελλάδα αν μπορούσε. Αλλά δεν μπορεί.

Αντι αυτού θα προχωρήσει σε αντίποινα με το γνωστή ναζιστική μεθοδικότητα που πάντα διέκρινε τους Γερμανούς. Ήδη η ΕΚΤ απέρριψε τα ελληνικά ομόλογα, ενώ μας απείλησαν να μας πετάξουν από το NATO... και είναι μόνο η αρχή. Καλημέρα κόσμε! 

Προχθές σκοτώσαμε έναν δικό τους. Σήμερα σκοτώσαμε έναν ακόμη. Και όπως παλιά, για κάθε έναν δικό τους αυτοί θα δοκιμάσουν να σκοτώσουν 10 δικούς μας. Και δε χρειάζονται πλέον δοσιλόγους αν και τέτοιους έχουμε περισσότερους από ποτέ.

Πρέπει να φανούμε ηρωικά έξυπνοι. Η Οδύσσεια μας συνεχίζεται. Πέντε χρόνια περάσαν από τότε που μας βάλαν σε αυτή. Μένουν αλλα 5 χρόνια τεχνασμάτων, αυτή τη φορά από την πλευρά μας για να φτάσουμε στην Ιθάκη μας.

Ο Γιάνης έχει λόγους που αυτή τη στιγμή έχει βγάλει το κούρεμα από τις διαπραγματεύσεις. Ο πιο ασήμαντος από αυτούς είναι ότι ο ίδιος κουρεύεται συχνά και τα παίρνει ΣΥΡΙΖΑ. Ο πιο σημαντικός είναι ότι οι Γερμανοί, σε κάθε τους υποχώρηση, πρέπει να έχουν την αίσθηση ότι κερδίζουν.

Και να σας πω κι ένα μυστικό για τον Γιάνη: Το γιατί γράφει το όνομα του με ένα v. Και το vendetta με ένα v γράφεται. V όπως Varoufuckis. V όπωςVenceramos.

Πέτρος Αργυρίου

Σόιμπλε πάει το βασίλειο – by To Skouliki Tom

Σε ψυχροπολεμικό κλίμα πραγματοποιήθηκε η κοινή συνέντευξη Τύπου μεταξύ των Υπουργών Οικονομικών Γερμανίας κι Ελλάδας, αφού ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν άφησε ούτε ένα κολακευτικό σχόλιο για το ντύσιμο του Γιάνη Βαρουφάκη, γεγονός που εξόργισε τις εκατομμύρια Βαρουφίτσες ανά τον πλανήτη.

Βέβαια, σημασία δεν έχει πώς πήγε ντυμένος ο Γιάνης Βαρουφάκης αλλά πώς έφυγε, δηλαδή με όλα του τα ρούχα, σε αντίθεση με τους υπουργούς Οικονομικών των προηγούμενων κυβερνήσεων που πήγαιναν στο Βερολίνο και τους έπαιρναν μέχρι και τα σώβρακα.

Η ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα καλλιεργήθηκε από χθες, όταν με εντολή Μέρκελ διέρρευσε απόρρητο έγγραφο που έλεγε ότι η γερμανική κυβέρνηση δε δέχεται καμία αλλαγή στα συμφωνηθέντα με την κυβέρνηση Σαμαρά, ενώ έδινε εγγυήσεις ότι η Γερμανία δε θα εισβάλλει στην Πολωνία, παρά το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ που υπέγραψε με τη Ρωσία.

Με λίγα λόγια, η Μέρκελ είπε ότι δεν ξεχωρίζει Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου – τον είχατε ξεχάσει ε; -, Σαμαρά, Βενιζέλο, Στουρνάρα, Τσίπρα ή Βαρουφάκη. Για αυτήν είναι όλοι ίδιοι.

Καταπληκτική Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών! Να τη χαιρόμαστε!

Τη διαρροή του εγγράφου διαδέχτηκε η ανακοίνωση της εντελώς ανεξάρτητης Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που έλεγε ότι, με εντολή Μέρκελ, δε θα δέχεται ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο από τις 11 Φεβρουαρίου και μετά. Ζμπούτσα μας! Έχουμε 21 δις ευρώ στις ελληνικές τράπεζες που κάθονται.

Επιστρέφοντας στη συνέντευξη Τύπου, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε πως συμφώνησε με τον Γιάνη Βαρουφάκη ότι διαφωνούν σε όλα, ενώ ο Γιάνης Βαρουφάκης είπε ότι δε συμφώνησαν ούτε σε αυτό, οπότε καταλαβαίνουμε ότι η συνάντησή τους ήταν το ίδιο εποικοδομητική με τη συνάντηση Χίτλερ-Τσάμπερλεν το 1938.

Κι αφού έκανα επίδειξη των εντυπωσιακών ιστορικών μου γνώσεων, θα σταθώ σε 2 μόνο σημεία της συνέντευξης Τύπου.

Καταρχάς, συγχαρητήρια στον Γιάνη Βαρουφάκη που έθιξε την άνοδο των ναζί στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα της λιτότητας που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια, και για την αναφορά που έκανε στην πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα να επισκεφτεί το σκοπευτήριο της Καισαριανής, όπου εκτελέστηκαν 200 κομμουνιστές από Γερμανούς στρατιώτες το 1944.

Είναι καλό να υπενθυμίζεις σε μία χώρα που ντρέπεται για το εγκληματικό παρελθόν της ότι βρίσκεται πολύ κοντά στο να το ξαναζήσει. Εξού και τα ξινισμένα μούτρα του Σόιμπλε.

Κατά δεύτερον, δε μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι το highlight της συνέντευξης ήταν η παρέμβαση Έλληνα δημοσιογράφου που ρώτησε τον Σόιμπλε για τη Siemens και τον Χριστοφοράκο, τον οποίο η Γερμανία αρνείται να εκδώσει στην Ελλάδα για να δικαστεί – γιατί άραγε; -, με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών να απαντάει “Μια ωραία πεταλούδα, μια ωραία πεταλούδα, μια ωραία πεταλούδα σ’ ένα κάμπο μια φορά ζούσε κι ήταν μια χαρά.”

Επικαλούμενος τον Γκαίτε, ο κ. Σόιμπλε είπε ότι ο καθένας πρέπει να ασχολείται με τα του οίκου του κι αυτό είναι πολύ αστείο αν σκεφτεί κανείς ότι η μοναδική χώρα στην οποία δεν έχουν παρέμβει οι Γερμανοί είναι το Παλάου. Μάλλον επειδή δε ξέρουν κατά που πέφτει.

Κι ενώ όλα αυτά συνέβαιναν στο Βερολίνο, σε κάποιον άλλο γαλαξία οι βουλευτές του Ποταμιού γέμιζαν τα κινητά τους με 32 giga σέλφις από την ορκωμοσία της Βουλής.

Κι άλλοι γάμησαν για πρώτη φορά αλλά δεν έκαναν έτσι.

Παράλληλα, ο Αντώνης Σαμαράς δε σηκώθηκε όρθιος να χαιρετήσει τον Αλέξη Τσίπρα όταν εκείνος τον πλησίασε για χειραψία κι αυτό είναι πολύ σωστό, αφού θα έβλεπαν οι πάντες πόσο μικρός και τιποτένιος φαίνεται μπροστά του.

Ειπώθηκαν κι άλλα ωραία στη συνεντευξη Τύπου, όπως για παράδειγμα ότι η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί κατά 67% με το υπάρχον πρόγραμμα αλλά αυτό δε με ανησυχεί καθόλου, αφού είμαι σίγουρος ότι ο Λαφαζάνης θα καταργήσει το υπόλοιπο 33% με ένα νόμο κι ένα άρθρο.

Γενικά τα πράγματα δεν είναι πολύ καλά για καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – βάζω και τη Γερμανία μέσα – αλλά είναι ακόμα χειρότερα για αυτούς που έχουν διαλέξει τη λάθος πλευρά.

Ποια είναι η λάθος πλευρά;

Μα φυσικά η πλευρά που εναντιώνεται στην κοινωνική δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια ενός λαού.

Οποιουδήποτε λαού.

Καλή λευτεριά!

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Στις 9 Δεκεμβρίου ο Γιάνης Βαρουφάκης έλεγε ότι “Μια νέα κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί υπό την απειλή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για κλείσιμο των ΑΤΜs κι ότι θα υπάρξει επιχείρηση τρομοκράτησης της νέας κυβέρνησης από το Βερολίνο.” Μάγος ήταν;)

(Ανήθικο δίδαγμα no. 2: Δεν καταλαβαίνω τη λύσσα με τις σέλφις των παιδιών του Ποταμιού. Αφήστε τους να το χαρούν! Το έχω πει και το ξαναλέω. Είναι η πρώτη και τελευταία τους φορά στη Βουλή.)

  Τhe Τhree Μooges

Νέο Γερμανικό Lebensraum; -του Θανάση Αλμπάντη

Lebensraum ή ζωτικός χώρος. Σύμφωνα με την στρατηγική αυτή, ένας λαός δικαιούται να επεκταθεί σε εδάφη, που του είναι αναγκαία, προκειμένου να ικανοποιηθούν δημογραφικές και οι εξ αυτών παραγόμενες οικονομικές ανάγκες του. 

Οι δημογραφικοί αυτοί λόγοι θεμελιώνονται επί της έννοιας πάντοτε του φυσικού δικαιώματος ενός λαού να μη στερείται του αναγκαίου γι αυτόν εδαφικού χώρου, άνευ της ικανοποίησης του οποίου κυοφορείται ο κίνδυνος να υποστεί τις ολέθριες συνέπειες του υπερπληθυσμού. Από οικονομικής πλευράς η επιζητούμενη επέκταση αυτή δικαιολογείται από την ιδέα του να επιτευχθεί τουλάχιστον αυτάρκεια ως προς τα κυριότερα οικονομικά αγαθά και τις πρώτες ύλες. 

Βάσει λοιπόν της παραπάνω θεωρίας, ως Ζωτικός Χώρος κατά τη δεύτερη περίπτωση μπορεί να αφορά ένα απομακρυσμένο έδαφος όπως για παράδειγμα μια υπερπόντια κτήση ή αποικία.

Η επέκταση του ζωτικού χώρου χαρακτηρίζει την γερμανική πολιτική από την εποχή του Ότο φον Μπίσμαρκ, του σιδηρού καγκελάριου, που ενοποίησε την Γερμανία. Ο Μπίσμαρκ δεν είχε την δυνατότητα να κατακτήσει αποικίες, διότι τούτο θα τον έφερνε σε σύγκρουση με τις άλλες αποικιοκρατικές χώρες της Ευρώπης και κυρίως την Αγγλία. Πιθανόν και να μην θεωρούσε τη χώρα του έτοιμη να προχωρήσει σε υπερπόντιες στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Παρέμεινε, λοιπόν, στα όρια της Ευρώπης, εφαρμόζοντας το δόγμα του ζωτικού χώρου μόνο σε βάρος της Αυστρίας και Δανίας, αρχικά, με την προσάρτηση των πριγκιπάτων Σλέσβιχ-Χολστάιν και εν συνεχεία σε βάρος της Γαλλίας, με τον πόλεμο του 1870, προσαρτώντας στη Γερμανία τις γαλλικές επαρχίες Αλσατίας και Λωραίνης. 

Πρέπει εδώ να επισημάνω, ότι ο Μπίσμαρκ είχε ακραιφνή πρωσική και προτεσταντική νοοτροπία. Στόχος του ήταν η δημιουργία ενός συμπαγούς γερμανικού κράτους, προστατευμένου από ένα πλαίσιο αυστηρών νόμων, στους οποίους θα υπακούνε όλοι, με ένα συμπαγές, επίσης, κοινωνικό status, ανάλογο, περίπου, των καστών της παραδοσιακής ινδικής κοινωνίας. Αυτός ήταν και ο λόγος που επεχείρησε να περιορίσει και την επιρροή της Καθολικής Εκκλησίας στη γερμανική κοινωνία και κράτος.

Είναι γεγονός, ότι ο Μπίσμαρκ, παρά τις στρατιωτικές και πολιτικές επιτυχίες του, ήταν ελάχιστα δημοφιλής. Η γερμανική κοινωνία ήταν αρκετά διαποτισμένη από τα κινήματα του Διαφωτισμού και του Ρομαντισμού, αλλά σε ένα εκρηκτικό μείγμα με την υπεροψία που δίνουν πρωσική νοοτροπία και παιδεία. Η έκρηξη επήλθε με την ήττα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την κοινωνική εξαθλίωση των Γερμανών, λόγω των σκληρών όρων της Συνθήκης των Βερσαλιών.

Αυτό το μείγμα εγώ το αποδίδω με τον όρο «πρωσισμός», ο Τόμας Μαν με τον όρο «γερμανισμός». Στον γερμανισμό ο Μαν αποδίδει και την κτηνώδη συμπεριφορά των Γερμανών στην περίοδο της χιτλερικής παντοδυναμίας. Δεν είναι τυχαία η τεράστια απήχηση του συνθήματος Deutschland uber alles, και υπεράνω όλων των λαών ήταν ο γερμανικός. 

Το δόγμα του Lebensraum προσπάθησε να εφαρμόσει η Γερμανία με τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους. 

Πιστεύει κανείς, πως η Γερμανία άλλαξε; 

Το Lebensraum του Μπίσμαρκ και του Χίτλερ (βλέπετε, οι σοβαρές χώρες σχεδιάζουν μακροχρόνια εξωτερική πολιτική και σπανίως αφίστανται αυτής), ισχύει ακόμη. Δεν αναφέρομαι μόνο στα όσα συμβαίνουν προσφάτως και αφορούν άμεσα στην Ελλάδα. Η Γερμανία, εδώ και δεκαετίες, με συντονισμένες ενέργειες, διευρύνει τον ζωτικό της χώρο, με ειρηνικά μέσα, αλλά με όλως αποικιοκρατικό τρόπο. Αν τώρα αυτή η διεύρυνση θα έχει ως αποτέλεσμα την ανθρωπιστική κρίση σε άλλες χώρες ή στις φτωχές τάξεις της ιδίας, δεν την απασχολεί καθόλου. 

Η μεθοδικότητα της Γερμανίας είναι αξιοθαύμαστη. Έχει εκπονήσει το πρόγραμμα εφαρμογής του δόγματος με εξαιρετικά λεπτομερή τρόπο και πιθανόν έχει προνοήσει για ασφαλιστικές δικλείδες, σε περιπτώσεις διακλαδώσεων. Η εφαρμογή γίνεται με ακρίβεια γερμανικής τεχνολογίας, εξαιρετικό συντονισμό και χωρίς αναισθητικό. 

Η Γερμανία, μέσω της Ο.Ν.Ε., έχει δημιουργήσει γύρω της ένα συμπαγές τοίχος κρατών, που εξαρτώνται οικονομικά από αυτήν. Τα λοιπά κράτη έχουν υποκύψει σ’ έναν οικονομικό και, πλέον, πολιτικό απομονωτισμό απέναντι στον λοιπό κόσμο, με αποτέλεσμα να ελέγχει αυτή πλήρως τις τύχες των Ευρωπαίων. Είναι η γερμανική εκδοχή του δόγματος Μονρόε.

Το ενεργειακό πρόβλημά της το αντιμετωπίζει με την στροφή στις καθαρές μορφές ενέργειας. Σήμερα η Γερμανία είναι κυρίαρχη στον τομέα αυτή. Πρωτοπόρος ήταν η Ισπανία, αλλά η Γερμανία απέκτησε την αποκλειστικότητα των ισπανικών καινοτομιών. Παράλληλα επεκτείνει το δίκτυο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο. Για τον λόγο αυτό, μάλιστα, υποχρεώθηκε, λόγω «μνημονίων» η Ελλάδα να υποτιμήσει το ρεύμα που παράγεται από τις πηγές αυτές. Παράλληλα, με τον τρόπο αυτό, η Γερμανία κατόρθωσε να αποκλείσει ανταγωνιστές της (κυρίως Κινέζους), αφού πια οι επενδύσεις έχουν καταστεί ασύμφορες. 

Στον τρόπο άσκησης της ενεργειακής πολιτική της και της προάσπισης του ζωτικού της χώρου, εντάσσεται και η πολιτική της έναντι της Ρωσίας. Οι ενεργειακές πηγές της Ρωσίας την ενδιαφέρουν, βεβαίως, αλλά θέλει να θέσει τους δικούς της όρους και να δημιουργήσει ένα τόξο δορυφόρων χωρών της (Πολωνία-Ουκρανία) γύρω από την Ρωσία, όπου είναι πιθανόν να εγκατασταθούν, εφόσον αυτή το εγκρίνει, πυραυλικές και στρατιωτικές βάσεις, στα πλαίσια –υποτίθεται- του ΝΑΤΟ.

Στον τομέα της γεωργίας προωθεί τις πράσινες καλλιέργειες, μέσω της ΚΑΠ. Τους πειραματισμούς της τις κάνει σε τρίτες χώρες (Αίγυπτο και Βραζιλία, απ’ όσο ξέρω) και η τεχνογνωσία της είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Έχει την πρόνοια να μην στραφεί στην τεχνολογία των μεταλλαγμένων, όπου δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί Η.Π.Α., Κίνα και Ινδία. Έχει οικολογική συνείδηση; Είναι γεγονός, ότι οι Γερμανοί είναι πολύ ευαισθητοποιημένοι σε θέματα περιβάλλοντος. Όμως, η οικολογική αυτή στροφή τής επιτρέπει να θέτει περιορισμούς, όσον αφορά στα φθηνά μεταλλαγμένα, προς όφελος της δικής της βιομηχανίας παραγωγής ειδών διατροφής. 

Ήδη έχει κάνει και μια δυναμική παρέμβαση στον τομέα του ελαιολάδου, αφού μπορεί κανείς να βρει «γερμανικό» εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, παραγόμενο σε ελλαδικούς ελαιώνες (Μάνη, Πήλιο), γερμανικής ιδιοκτησίας. Το αν θα μπορέσει να ελέγξει πλήρως τον τομέα αυτό, δεν γνωρίζω. Σημειωτέον, όμως, ότι μία μνημονιακή υποχρέωση της Ελλάδας ήταν η κατάργηση των τοπικών ελαιοτριβείων και η δημιουργία δύο (2) μόλις κεντρικών σε όλη την Ελλάδα.

Τι σημαίνει αυτό; α) δεν θα υπάρχουν ελαιόλαδα Π.Ο.Π. και β) πλήρης έλεγχος του κύκλου παραγωγής, επεξεργασίας και τυποποίησης του ελαιολάδου. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη εδώ, ότι το μνημόνιο επιβάλλει μονοπωλιακές πρακτικές, πρακτικές που ευνοούν (και η Ελλάδα αποδέχεται, μέσω Τράπεζας της Ελλάδας και Τραπεζών) τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις. Τα δύο αυτά ελαιοτριβεία, λοιπόν, θα είναι τερατώδεις επενδύσεις, που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν από Έλληνες για πολλούς λόγους. 

Τονίζω, τέλος, ότι οι δύο μεγάλες ελαιουργικές βιομηχανίες της Ελλάδας, η ΕΛΑΪΣ και η ΜΙΝΕΡΒΑ, μάλλον δεν βρίσκονται υπό ελληνικό έλεγχο και είναι πολύ πιθανόν να απαξιωθούν (εδώ και καιρό δεν έχουν κάνει εκσυγχρονισμό και επενδύσεις), για να μεταφερθούν στο εξωτερικό. Οι συνέπειες για την ελληνική ελαιοπαραγωγή θα είναι εξαιρετικά δυσμενείς, αν συμβεί κάτι τέτοιο.

Στον τομέα υγείας και φαρμάκων βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο που άνοιξε τις πόρτες της στους Έλληνες γιατρούς. Η παιδεία στην Γερμανία είναι εντελώς ταξική, διότι, όπως προανέφερα, δεν επιθυμεί την ανατροπή του κοινωνικού-οικονομικού status της. Διαπιστώνει, όμως, την ανάγκη της να ανανεώσει το επιστημονικό δυναμικό της. Αν ανοίξει την παιδεία στις λαϊκές τάξεις, υπάρχει κίνδυνος ανατροπής του status της.

Προτιμά, λοιπόν, το επιστημονικό παιδομάζωμα. Ήδη έχει διδαχτεί από το λάθος του ναζιστικού καθεστώτος, που εξαπέστειλε τους Γερμανοεβραίους και αντικαθεστωτικούς επιστήμονες στις Η.Π.Α., με αποτέλεσμα να κατασκευάσουν οι τελευταίες την ατομική βόμβα και όχι η Γερμανία, που είχε προχωρήσει περισσότερο από κάθε άλλη χώρα στην ατομική επιστήμη. Επισημαίνω, τέλος, ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία ειδικεύεται κυρίως στα γενόσημα και όχι στην φαρμακευτική έρευνα και πρωτοτυπία, τα οποία κυρίως εξάγει. 

Ένας άλλος τομέας που αποδεικνύει την γερμανική πολιτική του ζωτικού χώρου είναι οι επενδύσεις της στην Ελλάδα. Ήδη έχει στραφεί στην εκμετάλλευση του συνόλου, σχεδόν, των περιφερειακών αεροδρομίων και ειδικά όσων συνδέονται με εμπορικά λιμάνια και θελκτικούς τουριστικούς προορισμούς. Η Ελλάδα είναι κομβικό σημείο για το διαμετακομιστικό εμπόριο προς τις αγορές της Αφρικής και της Ασίας, θέση που ουδέποτε εκμεταλλεύτηκε. 

Η Γερμανία θα αποκτήσει πρώτο και κυρίαρχο λόγο στον τομέα αυτό, ώστε και νέες αγορές να δημιουργήσει και πηγές πρώτων υλών να βρει. Για τον λόγο αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαία: α) Η διείσδυση της SIEMENS και της DEUTSCΗE TELEKOM στις τηλεπικοινωνίες της Ελλάδας, σε σημείο που η χώρα μας να εξαρτάται πλήρως από την τεχνολογία της πρώτης και το software της δεύτερης, σε κάθε τομέα τηλεματικής. β) Η απαξίωση των Ελληνικών Ναυπηγείων και της ελληνικής ναυτιλιακής τεχνολογίας.

Τα ναυπηγεία είχαν πολυσχιδή κατασκευαστική ικανότητα (οχήματα κ.λπ.), ερευνητική επάρκεια, προσόντα πλέον ανύπαρκτα και για τον λόγο αυτό προστρέχουμε στα αντίστοιχα γερμανικά προϊόντα και οι τομείς συγκοινωνίας και επικοινωνίας εξαρτώνται από την Γερμανία απολύτως. γ) Η έξοδος των Γερμανών από το αεροδρόμιο των Σπάτων, που εξυπηρετεί κυρίως επιβάτες. 

Επειδή, πλέον, η παγκόσμια οικονομία έχει στραφεί προς τον χρηματιστηριακό-τραπεζικό καπιταλισμό, κατόρθωσε (η Γερμανία) να επιβάλει την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, με ασφυκτικά δεσμευτικούς όρους και με απόλυτο έλεγχο του ΕΥΡΩ και της ροής του. Όλες οι χώρες της Ζώνης επαιτούν από την Γερμανία και αυτή είναι επαρκώς εξασφαλισμένη από τις διακυμάνσεις και ισοτιμίες άλλων νομισμάτων, ειδικά του δολαρίου, ενώ μπορεί να δανείζεται με αρνητικό επιτόκιο, αλλά η ίδια δανείζει εκ του ασφαλούς και με κέρδος.

Να μην περιμένουμε “έλεος” από τους Γερμανούς. Η πρωσική παιδεία τους και το ηθικό υπόβαθρο του προτεσταντισμού θα οδηγήσουν την κατάσταση στα άκρα.

Η Ελλάδα σήμερα ακολουθεί μία σαφώς πιο ικανοποιητική πολιτική έναντι των προβλημάτων της. Είναι προφανές, ότι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την τακτική που επιβάλλει η θεωρία των παιγνίων. Ο Βαρουφάκης έχει ειδικευτεί σ’ αυτήν. Καλό θα ήταν να πάρει και ως σύμβουλο τον Κων/νο Δασκαλάκη, που σήμερα θεωρείται ο κορυφαίος μαθηματικός στον τομέα αυτό. Πρέπει να ανατρέψει την υπάρχουσα συμπαγή κατάσταση, με την εξεύρεση ισχυρών συμμάχων, εντός και εκτός Ευρώπης.

Η στάση των ΗΠΑ δεν είναι τυχαία υπέρ της Ελλάδας, διότι οι ΗΠΑ διαβλέπουν τον γερμανικό κίνδυνο. Οι Γάλλοι και οι Ιταλοί δεν έχουν κατανοήσει μάλλον τον κίνδυνο, την κατάστασή τους και το δυσμενές μέλλον που τους επιφυλάσσεται. Η Ελλάδα πρέπει να τους το επισημάνει και, προφανώς, θα ανεύρει, στις χώρες αυτές, σημεία της αδυσώπητης γερμανικής διείσδυσης. 

Ίσως έτσι τις ταρακουνήσει και τις πάρει με το μέρος της και επιτύχει τους στόχους της.

Θανάσης Αλμπάντη

Ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό Α. Τσίπρα

Του Γιάννη Μακριδάκη

 Αγαπητέ Πρωθυπουργέ, κ. Αλέξη Τσίπρα, πρώτη φορά απευθύνομαι έτσι σε Πρωθυπουργό του νεοελληνικού κράτους αφού όλους τους προηγούμενους από εσάς, τους οποίους έζησα, μόνον αγαπητούς δεν μπορούσα να τους προσφωνήσω. Πολύν καιρό ήθελα να σας γράψω, πολύ πριν εκλεγείτε Πρωθυπουργός αλλά συνεχώς το ανέβαλα μέχρι που ήρθε προφανώς η κατάλληλη ώρα.

Δεν θα μακρηγορήσω, ούτε και θα γράψω αναλυτικά τις σκέψεις μου. Μοναχά θα σας πω ότι το πράγμα άρχισε να φαίνεται ολοκάθαρα πια, από τότε που ο Κ. Σημίτης ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας διαλάλησε το περίφημο: “Εκσυγχρονιζόμαστε, γινόμαστε Ευρώπη. Τα κουρεία θα γίνουν κομμωτήρια και τα καφενεία καφετέριες”. Από τότε, όλοι όσοι αγαπήσαμε την διαφορετικότητα της κάθε πατρίδας μέσα στο παγκόσμιο στερέωμα αρχίσαμε να θρηνούμε για την διαφαινόμενη ισοπέδωση, που είχε ήδη αρχίσει να επελαύνει ταχύτατα σε όλα τα επίπεδα, από τη φύση μέχρι τον πολιτισμό, μέχρι την οικονομία και τον άνθρωπο, τον οποίον ομογενοποίησε αποπροσανατολίζοντάς τον και καθιστώντας τον χυδαίο καταναλωτή του οικοσυστήματος δηλαδή του εαυτού του.

Η πατρίδα μας, πάμπλουτη σε φυσικούς πόρους, σε φυσικό και πολιτισμικό κεφάλαιο, σε ανθρώπινο δυναμικό, η χώρα αυτή που κατοικούνταν μέχρι πριν μερικές δεκαετίες από ανθρώπους με τσαγανό, σοφία και απίστευτη ευρηματικότητα, προσόντα ανεπτυγμένα λόγω του γεωφυσικού τοπίου και του κλίματος, ανθρώπους οι οποίοι ένιωθαν τον πλούτο που τους περιέβαλλε και που κατείχαν, το εξέφραζαν δε ως “ήμασταν πλούσιοι, όλα τα είχαμε, μόνο λεφτά δεν είχαμε”, δέθηκε ξαφνικά στο άρμα του καταναλωτισμού και της Γερμανίας, παραδόθηκε στα δανεικά ευρώ και μετατράπηκε σε έναν κακομοίρη φτωχό δήθεν και προβληματικό συγγενή μιας ανιστόρητης και αποικιοκρατικής ευρωπαϊκής ένωσης, με την ευθύνη βέβαια να βαραίνει απόλυτα τους γερμανόδουλους ιδιοτελείς πολιτικούς νάνους που κυβέρνησαν έως πριν λίγες μέρες πριν από εσάς, ως τοποτηρητές της Γερμανίας επί εδάφους ελληνικού.

Δεν σκοπεύω αγαπητέ Πρωθυπουργέ, κ. Αλέξη Τσίπρα να αναλωθώ ούτε σε αυτούς ούτε στα έργα και τις ημέρες τους. Το μόνο που θέλω να σας πω είναι το εξής:

Ανήκω σε αυτούς που δεν ψήφισαν τον Σύριζα αλλά ανακουφίστηκαν από την εκλογική του επικράτηση λόγω φυσικά της εξαφάνισης από το οπτικό πεδίο και τις ζωές μας της ακροδεξιάς αμορφωσιάς, ακαλαισθησίας, αναξιοπρέπειας και των εκφραστών αυτής. Δεν ψήφισα τον Σύριζα για πολύ συγκεκριμένο λόγο. Διότι ενώ έβλεπα πεντακάθαρα ότι έχετε, το κόμμα και εσείς προσωπικά ως νέος άνθρωπος και πολιτικός, την μέγιστη ιστορική ευκαιρία να εμπνεύσετε την κοινωνία, να την ξεκολλήσετε από τον βούρκο της ευτέλειας και να την οδηγήσετε ξανά προς τις πραγματικές αξίες, δίνοντας το παράδειγμα σε όλο τον “πολιτισμένο” δυτικό κόσμο, με πίκρα διαπίστωνα συνεχώς ότι εσείς δεν το βλέπετε καθόλου έτσι αλλά έρχεστε μοναχά ως διορθωτές του υφιστάμενου συστήματος και όχι ως ριζοσπαστικοί αμφισβητίες αυτού.

Ήρθατε όμως στην εξουσία, σας έφερε ο λαός που μέχρις εδώ ήταν έτοιμος για αλλαγές, πολύ καλώς έκρινε και έπραξε, ήταν αυτό ένα τεράστιο βήμα προόδου και ελπίδας για επαναφορά τουλάχιστον των αξιών της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης στην ζωή μας. Ήρθατε λοιπόν στην εξουσία και ξεκινήσατε με το καλημέρα και με τσαγανό, όπως φαίνεται, μια διαπραγμάτευση, η οποία όμως τελεί υπό τους όρους, τους ορισμούς και τα όρια του υφιστάμενου καταστροφικού για τους ανθρώπους και για το οικοσύστημα χρηματοοικονομικού συστήματος και της ανιστόρητης γερμανοκρατούμενης ευρωπαϊκής ένωσης.

Βρισκόμαστε τις μέρες αυτές εμπρός στην σκληρή στάση των Γερμανών και των εθελόδουλων πολιτικών των άλλων κρατών της Ευρώπης, οι οποίοι ακόμη κρατούν τις καρέκλες τους σε αντίθεση με τους Έλληνες ομοίους τους, τους οποίους εξαφανίσαμε ανεπιστρεπτί εύχομαι.

Αυτή η σκληρή στάση όλων δείχνει πεντακάθαρα ότι η Ευρώπη, όπως και όλος ο δυτικός καταναλωτικός “πολιτισμός”, δεν έχουν κανένα μέλλον αγαπητέ Πρωθυπουργέ. Δείχνει ότι οδεύουν προς την τελική αυτοκαταστροφή δια του κανιβαλισμού, αφού όμως πρώτα θα αφανίσουν όλα τα υπόλοιπα πλάσματα και το οικοσύστημα.

Η ιστορική λοιπόν παγκόσμια ευκαιρία που έχετε αγαπητέ Πρωθυπουργέ κ. Αλέξη Τσίπρα, είναι να αποτελέσετε έμπνευση για την ελληνική κοινωνία, η οποία μπορεί να γίνει η πρώτη του δυτικού κόσμου που θα περάσει σταδιακά σε μια μετακαταναλωτική εποχή, η οποία έχει ήδη αρχίσει να αχνοφέγγει ούτως ή άλλως για την ανθρωπότητα.

Τα στάδια της πορείας αυτής είναι συγκεκριμένα.

Καμία υπαναχώρηση και παύση κάθε διαπραγμάτευσης εντός του γερμανικού μοντέλου διακυβέρνησης της Ευρώπης, αποχώρηση από την ευρωζώνη και την ευρωπαϊκή ένωση του κεφαλαίου, με όλες τις απαραίτητες οικονομικού χαρακτήρα άμεσες πολιτικές  ενέργειες που συνεπάγεται κάτι τέτοιο ώστε να γίνει όσο πιο ομαλά η μετάβασή μας (κρατικοποίηση τραπεζών, κόψιμο εθνικού νομίσματος, κατάργηση όλων των άμεσων φόρων και έμμεση φορολόγηση της κατανάλωσης κλπ), πολιτική κινήτρων στους Έλληνες πολίτες ώστε να ενθαρρυνθούν να εγκαταλείψουν τις μεγαλουπόλεις, τα γήπεδα δηλαδή του καταναλωτισμού, που τους καθιστά ασθενείς και χειραγωγούμενους, ανασφαλείς και έρμαια των πολυεθνικών και να εγκατασταθούν ξανά στην ελληνική επαρχία, πλάι στους φυσικούς πόρους και την παραγωγή, πλάι στον πλούτο δηλαδή τον αέναο, ταυτοχρόνως στροφή σε μία ανάπτυξη ήπια, που να σέβεται το φυσικό και πολιτισμικό κεφάλαιο αλλά και την κλίμακα κάθε τόπου, στροφή δηλαδή σε πολιτικές σμίκρυνσης και όχι πλέον γιγαντισμού, σε προτάσεις που θα αποτελέσουν όλες μαζί ένα γιγάντιο αναπτυξιακό έργο κάνοντας την Ελλάδα ένα άθροισμα μικρών παραδείσων φύσης πολιτισμού και συμβατής επιχειρηματικότητας, ταυτόχρονη παροχή παιδείας και όχι πλέον εκπαίδευσης, για την συνειδητοποίηση της φυσικής υπόστασης των Ελλήνων πολιτών, για την διαχείριση και την αναπλήρωση του αμύθητου και αειφόρου πλούτου της πατρίδας μας, για την επανάστηση του αξιακού μας συστήματος, για την επανασύνδεσή τους με την φιλοσοφία, την υγεία, τη ζωή.

Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο για όλα αυτά αγαπητέ Πρωθυπουργέ κ. Αλέξη Τσίπρα, έχω άλλωστε ήδη γράψει πολλά επ’ αυτών καθ’ όλα τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Δεν θα συνεχίσω όμως άλλο. Θα κλείσω λέγοντάς σας μόνον ότι ουτοπία είναι να πιστεύεις σε ένα τεχνητό ανθρώπινης νόησης και κατασκευής σύστημα και να παλεύεις να το τελειοποιήσεις, ενώ ρεαλισμός και μάλιστα απόλυτος είναι να πιστεύεις στο μόνο αυθύπαρκτο και αληθινό σύστημα, το οικοσύστημα, να το συνειδητοποιείς και να μην εκβιάζεις τους Νόμους του, οι οποίοι διέπουν κι εσένα ως πλάσμα φυσικό διότι κάθε τέτοια σου ενέργεια έχει συνέπειες που δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο ολόγυρά σου.

Ας βγούμε αγαπητέ Πρωθυπουργέ κ. Αλέξη Τσίπρα από τον φαύλο κύκλο του χυδαίου καταναλωτισμού και ας πάρουμε τη ζωή και την πορεία εξαρχής, ας δείξουμε τον δρόμο στην Ευρώπη αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα των καταναλωτών. Αν πετύχουμε θα ζήσουμε ευτυχείς και με ευημερία, αν αποτύχουμε θα πεθάνουμε αξιοπρεπείς. Σε καμία περίπτωση δεν θα βγούμε χαμένοι.

Πηγή

 

Η Κεντροαριστερά της ΕΕ απειλείται από... ΣΥΡΙΖίτιδα!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Εμβρόντητοι ομολογούμε ότι μείναμε, μόλις αρχίσαμε να διαβάζουμε στη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» ένα άρθρο του Ελιό ντι Ρουπό, του προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Βελγίου στο γαλλόφωνο τμήμα της χώρας και μέχρι πρότινος πρωθυπουργού του Βελγίου. Σε πλήρη διάσταση με τον υποτιθέμενο ομοϊδεάτη του Ευάγγελο Βενιζέλο, ο Βέλγος σοσιαλιστής πανηγύριζε ανεπιφύλακτα για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. «Οι Ελληνες πολίτες ψήφισαν μαζικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια κραυγή ελπίδας για μια κοινωνία πιο δίκαιη και μια ολοφάνερη απόρριψη της πολιτικής λιτότητας, την οποία εφαρμόζει η ΕΕ και υποστήριζε ο τέως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς» υπογραμμίζει ευθύς εξαρχής ο πρόεδρος των Βέλγων σοσιαλιστών. «Είτε το θέλει είτε όχι η ευρωπαϊκή Δεξιά και παρ' όλες τις προσπάθειες που κατέβαλε εναντίον της Αριστεράς στον ελληνικό προεκλογικό αγώνα, η νίκη του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα είναι πλέον πολιτικό γεγονός το οποίο οφείλει να σεβαστεί ο καθένας, συμπεριλαμβανομένης και της Ευρώπης» γράφει χωρίς περιστροφές.

Κλιμακώνει ανελέητα ο Βέλγος πρώην πρωθυπουργός την επίθεσή του εναντίον της γερμανικής και της υπόλοιπης ευρωπαϊκής Δεξιάς. «Ενώ η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είχε επιτευχθεί, εκπρόσωποι της Δεξιάς έκριναν απαραίτητο να υπενθυμίσουν ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να συνεχίσει με οποιοδήποτε κόστος τις μεταρρυθμίσεις της, ακόμη και με την κυβέρνηση Τσίπρα. Αυτό υποδηλώνει μια βαθιά περιφρόνηση της δημοκρατίας και του ελληνικού λαού, ο οποίος έκανε μια επιλογή εν πλήρει κυριαρχία» καταγγέλλει αδίστακτα ο Βέλγος σοσιαλιστής. «Βαθιά περιφρόνηση της δημοκρατίας και του ελληνικού λαού»! Αλήθεια, ποιος Ελληνας πολιτικός (ακόμη και του ΣΥΡΙΖΑ!) τόλμησε να χαρακτηρίσει με τόσο βίαιες εκφράσεις τη στάση της Δεξιάς, της Μέρκελ και του Σόιμπλε; Κανένας, προφανώς.

Ο Ελιό ντι Ρουπό δεν αναχαιτίζεται με τίποτα: «Οι υποστηρικτές της λιτότητας κάνουν λάθος μέσα στην ιδεολογική ξεροκεφαλιά τους. Διακινδυνεύουν να προσθέσουν μια δημοκρατική κρίση σε μια κρίση οικονομική και κοινωνική» τονίζει με ιδιαίτερη έμφαση. «Η Ευρώπη πρέπει να χτίζεται με τους λαούς και όχι εναντίον των λαών!» προσθέτει. «Η επιβολή μεταρρυθμίσεων που μερικές φορές βιώνονται ως ταπείνωση είναι το καλύτερο μέσον για να τεθεί σε κίνδυνο η ευρωπαϊκή οικοδόμηση και να φτιαχτεί το λίπασμα της κοινωνικής αποξένωσης και στη συνέχεια το λίπασμα των λαϊκισμών και των εξτρεμισμών» υπογραμμίζει. Μέχρις εδώ, θα έλεγε κανείς, ότι πρόκειται για ένα αξιοπρόσεκτο άρθρο ενός βαθιά δημοκρατικού σοσιαλιστή ηγέτη, ο οποίος με θέρμη υπερασπίζεται την επιλογή του ελληνικού λαού και προειδοποιεί την ευρωπαϊκή Δεξιά για τις συνέπειες της άρνησής της να αναγνωρίσει στους Ελληνες το δικαίωμα να εκλέγουν και κυβέρνηση η οποία αρνείται να εφαρμόσει την πολιτική της λιτότητας που έχει επιβάλει η ευρωδεξιά. Υπάρχει όμως και κάτι επιπλέον στο άρθρο του προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος Βελγίου το οποίο ανησυχεί πολύ περισσότερο τους Γερμανούς.

Πρόκειται για το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου αναγορεύει τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σε καταλύτη και σύμβολο ενότητας της Αριστεράς με την Κεντροαριστερά στην πάλη για μια «άλλη Ευρώπη», όπως λέει, την οποία περιγράφει ως «πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική, πιο οικολογική και πιο αλληλέγγυα»! Κάτι τέτοιο θα συνιστούσε εφιάλτη για την κυβέρνηση του Βερολίνου! Γράφει, λοιπόν, μεταξύ άλλων στο άρθρο του ο Ελιό ντι Ρουπό: «Είναι τεράστιες οι ελπίδες που προκάλεσε η νίκη του Αλέξη Τσίπρα...

Πολλοί βλέπουν σήμερα έναν άνεμο αλλαγής στη νίκη του Αλέξη Τσίπρα. Πρέπει πάνω απ' όλα να ενωθούν όλοι για να δείξουν μέχρι ποιου σημείου είναι θεμελιώδης για όλους τους Ευρωπαίους μια άλλη Ευρώπη» τονίζει και προχωράει στο άκρως επώδυνο για το Βερολίνο κεντρικό σημείο της θέσης του: «Ως φυσικός σύνδεσμος με τις λαϊκές τάξεις, το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και ευρύτερα η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να προωθήσουν το μήνυμα ελπίδας και νέας ώθησης, το οποίο ισχύει για το σύνολο των χωρών της Ευρώπης...

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα μαζί με άλλους στην Ευρώπη θα συνεχίσει αυτήν την κινητοποίηση και θα εξακολουθήσει να δίνει τη μάχη για μια ΕΕ πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική, πιο οικολογική και πιο αλληλέγγυα»! Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι στον χώρο της κεντροαριστερής σοσιαλδημοκρατίας και μόνο εκεί όλα τα κόμματα παραμένουν τυφλά υποταγμένα στη γερμανική πολιτική, αντιλαμβάνεται πως αν υλοποιηθεί η γραμμή του προέδρου των Βέλγων σοσιαλιστών, η κυβέρνηση του Βερολίνου θα κινδυνεύσει να βρεθεί απομονωμένη πολιτικά, με τον αντιγερμανισμό να κάνει θραύση σε όλη τη Γηραιά Ηπειρο! Αμήν και πότε!

Πηγή